PROLOGUE:

People dance because dance can change things. One move can bring people together. One move can make you believe like theres something more. One move can set a whole generation free. Moose (Step Up 3)

Friendship is like a dance youre just beginning to learn. There are times when you get confused with which step to take. There are times when you would take the wrong move and manage to hurt other people. And there would be times that you would just forget the right thing to do.

To strengthen a friendship and make it firm Would require you a lot of effort, time, and understanding. Friendship is learning and growing together. Friendship is knowing each others imperfections, yet loving each other just the same. To be a friend is to love and be concerned over a persons welfare. To be a friend is to be ready to rebuke, Reproof, and correct if necessary. Friendship is loving one another so dearly and deeply. And to LOVE is to bear all things, hope in all things, believe all things, and to endure all things.

To truly love someone is to do everything To keep that person safe However painful that may be for you.

CHAPTER 1
PSYCHES POV One and two and three and four, five, six, one close feet, last time one, two, three, four. Okay. So far, yun palang yung nagagawan namin ng steps. Patapos na pero hindi kasi ako satisfied sa mga tinuturo ko sa kanila, parang may kulang kasi. Hindi ko lang maintindihan o maisip kung ano, siguro stress lang one kaya gani-one. Medyo napagod na rin ako kakasayaw, so I decided na magpa-break nalang muna sa mga co-dancers ko. Okay guys, lets take a break. Mga after 15-20 minutes, balik na kayo dito, I announced. Pagkalabas nila ng studio, I started to play songs na pwedeng i-remix para sa dance namin. My co-leagues and I decided to try something new this sem. This time we want to mix jazz, hiphop, and swag steps together. Zeus and I are sort of the choreographers. I choose the songs and remix them, then he helps me to make up the steps. Actually kaya ko naman gumawa steps on my own, its just sometimes nawawala ako sa sarili ko kaya tinutulungan ako ni Zeus sa pag-gawa. Teamwork na nga ang ginagawa namin. "Sige Ms, una na po muna kami. Balik nalang po kami." I replied "Okay, be careful". Nagtaka siguro kayo kung bakit 'Ms' ang tawag nila sa akin, eh hindi naman ako teacher. Yung Principal kasi namin sinabihan sila na, they should call me 'Ms' since ako daw yung nagtuturo ng sayaw sa kanila though not a teacher basta nagtuturo. Parang, lets just say na instructor. Ayoko sana kasi pare-parehas lang naman kami estudyante sa school. Kaso pinilit ako ng principal para daw masanay silang magrespect sa mga instructor or teachers nila na ganun yung tawag. Kaya ayun, they got used to it na, kahit sem break Ms parin ang tawag saken. As I was browsing through my playlist, may biglang nag-cover ng eyes ko. Nung hinawakan ko yung mga kamay na nakatakip sa mga mata ko, I knew right then that it was my bestfriendZeus. Ay nako Zeus. Alam na alam ko na yang kamay mo, I said. Then he removed his hands and sat down beside me.

Alam lang. Kasi pag alam na alam, sobrang amazing ka na nun, he smiled. Aish. Gusto nanaman ako mabara ng makulit kong bestfriend. As if naman kaya niya ako diba? Duhh. Pero di ko na pinatulan. Kunyari nabara talaga ko, kawawa naman eh. Haha! Yeah, ayan ka nanaman. Namimilospo. Akala ko nag-break ka? I smiled back at him. Ano, kakain ako ng sdoof tapos iiwanan kita di-one? Bumili lang ako, para share tayo. Kind best friend. Sige Ka-Doodle, pagpatuloy mo lang yan Yan ang magandang gawain. Hehehe. Yun. Ang bait talaga ng Ka-Doodle ko. We ate together. And instead of remixing songs and making up steps, we ended up recalling memories. Ka-Doodle, natandaan mo nung first year tayo nun? Natatawa ko, he said. Bakit naman? Kasi kung ikukumpara yung size mo nung 1st day of classes na-two nung 1st year tayo sa ngayon, parang extra small na naging extra large eh. Grabe ka naman! tapos binatukan ko ng palaro. Di naman ako ganun kataba no..! Joke lang, di naman mabiro one, nag-pout si Zeus tapos medyo lumihis ng tingin ng konti. Ay nako. Eh ikaw, natandaan mo ba nung una tayong nagkasama di-one sa studio? Natandaan mo pa yung mga nangyari nung araw na yon? Alaala ng pagkapanalo sa isang InterSchool competition. Ako pag naaalala ko yung mga yun, di pa rin talaga ko makahinga sa kakatawa eh. Then I started laughing na. Uh-oh. My first..... Hayst. Di maganda one, bakit ba kasi na-two pinaguusapan yun, ay hindi pala na-two na-three na pala, Zeus said. Tapos tumawa na rin siya ng tumawa. Pano ba naman kasi One cant really help laughing whenever that day was retold. One of the unforgettable moment yun nung nagsisimula palang kami di-one sa studio. Laughtrip much kasi talaga yun. Althought nung time na yon awang-awa talaga ko sa kanya, pero nakakatawa na talaga ngayon eh, ngayoneh. Nag continue ako sa pagkinig ng music na gagamitin namin sa sayaw habang nakain ng dala niyang sdoof. Masarap yung dala niyang pagkain kasi favorite ko yung dala nia. Wait, parang lahat naman yata favorite ko, haha. Well hindi naman, mapili pa rin naman kasi talaga ako. Ang sarap lang talaga ng calamay na dala niya. I love it. Masarap talaga. Ewan ko kung saan

one galing kasi wala naman gani-one sa canteen. Baka siguro dala niya lang bago siya pumasok. Hala sige kain lang kami ng kain. Nang biglang boom! Kumalabog yung pintuan sa likod. Yun oh. Dumating ang aking kakambal na si Sheena. Ohhh my! Shes wearing my favorite shirt today. Whattttt the. Sinabihan ko na siya kanina nung dumaan ako sa bahay nila na wag niya muna suotin yon, hindi ko pa kasi nasusuot yun. Napunta lang sa damitan niya nung last time na naki-tulog ako sa kanila. Well mabanggit ko lang pala, hindi talaga kami kambal as in talagang kambal, kambal kambalan lang. Ay, Kambal lang kasi pag kambal kambal na, twin twin na yun eh , yuneh. Yun nga kambal kasi parehas daw kami mataba, este chubby lang pala. Okay back to the story. So yung pagpasok niya isang malaking pasabog. Pano ba naman kasi, pagkalabog nung pintuan sa likod pag pasok niya bigla siyang nagsayaw ng dougie. Parang timang lang kasi simula sa door hanggang sa makalapit siya samin ni Zeus na nasa gitna eh nag do-dougie na siya. Ang nakakatawa pa the more she came closer the more her dougie step gets lower, as in pababa talaga dre. Dude, okay ka lang ba? Tanong ni Zeus kay Sheena sabay nagpumitik ng isang dougie, ang gara kasi pitik or pa-lock talaga ung pag dougie nia. While Sheena was removing her jacket, she said, Oo naman, talagang gani-one lang ako pag masaya, ikaw naman. Sumabat ako tas tumayo Hey kambal, bago jacket mo ah, moah. Ahahaha. Kinuha ko yung jacket sa may kamay niya tas tinignan ko. Sige ka-doodle alis lang ako saglit. May kukunin lang ako sa locker room. Umalis muna saglit si Zeus. Well sabi niya saglit ewan ko lang kung saglit nga ba talaga yun. Sige kadoodle ingat lang sa may pintuan kasi sira ata yun. Hinila ako ni Sheena tabi ng voovoochair. Voovoochair, kasi ung tawag namin ni Zeus sa kaisa isang upuan na nasa loob ng dance studio. Dahil kay Zeus kung bakit voovoochair ang tawag namin di-one sa upuan, tapos nakasanayan nalang namin dalawa na matawag ng ganun yun, tas nahawa nalang yung iba naming friends and co-dancers. Wow ha Kambal. Nagde-date kayo ni Zeus?. Tas umupo siya dun sa tabi. Abnorms diba, may upuan naman pero hindi doon umupo. Lah, parang di naman, nababaliw kalang Kambal. Kung nagde-date kami ngayon, edi halos everyday nag-dedate kami. Madalas kaming gumagawa ng steps eh. Baliw ka talaga kambal." Umiling lang siya sa sinabi ko.

Kambal naman, sa akin ka pa nagtago ng ganyan mo, alam mong iisa lang tayo. Sabay akbay sakin. Iniba ko na yung usapan namin, kasi ayaw ko talagang napaguusapan kami ni Zeus ng may ibang meaning. Aba, ang tagal naman nila. Parang antagal naman ng 20minutes ng mga yun. Mga hindi talaga marunong sumunod sa oras na sinabi eh, sinabieh. Napakamot lang ng ulo si Sheena. Bakit ba atat ka? Ikaw lang ba may karapatang magpahinga ng matagal? Oo nga naman, ako lang ba may karapatan? Pero nandi-one lang naman ako pag breaktime. Di naman sa atat pero hindi pa kasi kami tapos magpractice. Hindi pa kasi ako satisfied sa mga tinuturo ko sa kanila. Parang may kulang pa rin." "May kulang? E halos parang isang oras na yung sayaw niyo. Tapos sabi mo may kulang pa? Abnorms ka din talaga." Ay sorry naman uh, ako pa na-abnorms di-one. Well sabagay mahaba naman na talaga yun. "Oo Kambal, parang may missing pa sa sayaw namin I just dont know what it is." Ang arte ko na talaga, may missing pa akong nalalaman. "I dont know ka pa jan, tama na yun! Wag mo na silang pahirapan pa." Pahirapan? Hindi kaya. "Hindi ko naman sila pinahihirapan, hindi naman mahirap yung pinagagawa ko sa kanila, pag tinignan mo nga parang normal lang sa kanila yung mga ganun." Normal naman kasi talaga, siempre mga dancer din sila kaya kaya nila yung ganun. Ay nako, hindi talaga ko magiging dancer, ever. Hindi talaga, pano, di ka naman nag-try. Buong sem break nga di ka man lang nagpakit ng interest matuto sumayaw eh, sumawayeh. Yabang mo naman Kambal." "Hindi ako mayabang, sinabi ko lang sayo. Saka yung parents mo kaya ballet dancers yun, bakit hindi mo namana kahit yun lang." Taray diba, ballet dancers ang kanyang mama at papa. "May mga namana naman ako sa kanila pero pagsasayaw? Ang labo lang kasi talaga. Parang ano lang, gusto ko ng sayaw pero yung sayaw ayaw naman sa akin." Sabi ko sakanya, "Baliw ka, nandi-one naman kami para tulungan ka jan, saka.."

Bow chika wow wow watcha gonna say Ay sorry nag-uusap pala kayo jan. Hayy nako, heto na siya. Dumating na si Microphoneman, este si Trev. Well micman siya kasi ang ingay niya talaga kahit anong oras. Kumakanta siya ng malakas nung pumasok sa studio. Hilig niya kumanta kahit minsan alam niang mali lyrics niya. :D Muntimangs diba? Oh bakit ngayon ka lang? Tagal ng 20minutes mo na break ah. Ano na naman? Nakipagdate ka na naman sa mga chikks mo? Talaga naman. Tumayo ako tas kinuha ko yung hawak niyang Gatorade. Break ah nambara ng pasingit na naman si Sheena, naman talaga oh. Nagtanggal na ng headphone si Trev. Na lang kasi pag na-naman iba na yun. Haha! Ms, may bayad po yang Gatorade na hawak mo. Pati bakit late ba ako? Aga ko kaya. Ako kaya unang dumating di-one Binatukan ko nga siya. Ano sa tingin mo hindi ka late? Ba kamanhidan na yan. Tignan mo kaya orasan mo, ang tagal na kaya ang lumipas." Binaba niya yung bag sa may voovoochair. Kung late ako ano pang tawag mo sa iba nating kasama sa sayaw at anong tawag mo kay Zeus? Aber aber? I replied, "Aber lang pag aber aber iba na yun eh, yuneh :D" "Bara ka pa jan, hindi mo pa sinasagot yung sinabi, este tinanong ko sayo." Naman kasi pag kay Zeus parang unfair na daw. "Kaka-alis lang niya, may kinuha daw sia sa locker room diba Sheena?" "Oo dude, may kinuha lang daw siya, pero maaga bumalik si Zeus nung breaktime niyo." As if naman na nag break talaga si Zeus diba, nagtago lang yun sa likod ng speaker, di naman talaga siya nagbreak o lumabas man lang ng studio. So naging ok na, lahat kami umupo nalang sa sahig. Nakikinig na rin sila ng mga pinakikinggang ko na kanta. Magaganda naman daw yung mga yun, halos lahat pwede sa sayaw na ginagawa ko pero for me parang sapat lang, pero hindi pwede sa sayaw namin. Arte much eh nu? Ganun lang talaga ako pagdating sa music.

ZEUS'S POV

Nakakapagod naman parang simula kanina nagpapraktice na kami. Walang humpay na practice na yung ginagawa namin. Okay guys, lets take a break. Mga after 15-20 minutes, balik na kayo dito, Ayun sa wakas nag pa break na si Psyche. Makakapagpahinga na rin kami. Tumakbo agad ako papunta sa locker room para kunin yung pagkain ko tas pagbalik ko sa studio naglalabasan palang sila. Nagtago ako sa likod ng isang malaking speaker sa studio, alam ko kasi na si Psyche lang ang matitira di-one sa studio. Naririnig ko na nagpe-play siya ng mga kanta, mukang para yun sa isasayaw namin kasi tugma naman sa mga beat ng kanta yung steps namin. Ang galing talaga ng babae na-one. Halos lahat na yata ng kanta alam niya, kaya pag nagpa-practice kami, una yung dance step bago siya mamili ng kanta. Whaaatttt the. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Ay, dahan lang pala, pag dahan-dahan sobrang bagal na nun. Paglapit ko sa likod niya, tinakpan ko yung mga mata niya. Ay nako Zeus. Alam na alam ko na yang kamay mo, sabi niya. Ano ba naman one alam niya agad na ako yun? Ang talas talaga ng pangdama ng tao na one. Alam lang. Kasi pag alam na alam, sobrang amazing ka na nun, binara ko siya, as if naman na mababara ko siya diba. Talo kaya lagi ako dun. Kahit kelan naman pag sa barahan, lagi akong napag-iiwan ng babae na yun. Tinanong niya ako kung nagbreak daw ba ako at nasabihan pa akong pilosopo, naman.. "Yeah, ayan ka nanaman. Namimilospo. Akala ko nag-break ka? Pero ngumiti naman siya pagkatanong niya. Then sieympre nag magandang loob ako sa sinabi ko sa kanya. Then ang reply niya lang sa sinabi ko Yun. Ang bait talaga ng Ka-Doodle ko. Then tinanong ko siya about nung first year palang kami. Payat pa kasi siya nun pero ngayon....uhmmmm...payataba na yata. Basta hindi na kaparehas ng katawan niya noon ang katawan niya ngayon. Lumaki siya men, pero di naman as in malaki talaga uh. Grabe ka naman! tapos binatukan nia ako, dagdag pa niya Di naman ako ganun kataba no..! Well wala naman kasi ako sinabi na mataba talaga siya, ang sinabi ko lang extra small sia dati ngayon extra large na. Bakit? Porket ba extra large mataba na agad? Grabe naman ang babaeng one. Pinaalala niya yung nangyare nung una palang kami sa studio na-one. Ay nako. Eh ikaw, natandaan mo ba nung una tayong nagkasama di-one sa studio? Natandaan mo pa yung mga nangyari nung araw na yon? Ako pag naaalala ko yung mga yun, di pa rin talaga ko makahinga sa kakatawa eh. Naku naman. Sa dami ng ipapa-alala yun pa. Nakakainis kaya pag naaalala ko

yun. Eh kasi yun yung alaala ng first iPhone ko. iPhone4s pa naman yun. While nagpapasok ako ng gamit sa loob ng studio, nalaglag galing sa bulsa ko yung iPhone then nung kukunin ko na, nabagsakan naman ng chair na bitbit ko. Wow diba? Eh bakal, as in solid na bakal yung chair. Ayon, di nakayan ng screen ng iPhone. Sayang yung phone ko. Sayang talaga yun pano kasi bigay pa ng Mommy ko yun sakin nung nanalo kami sa Inter-School. Ang Voovoo diba? Well simula nung nabagsakan yung iPhone ko, ang tawag ko na sa upuan na yun ay 'VoovooChair', kainis kasi talaga. Ang obob kasi men. Uh-oh. My first..... Hayst. Di maganda one, bakit ba kasi na-two pinaguusapan yun, ay hindi pala na-two na-three na pala, Siyempre ayoko talaga pag-usapan yun kaya gumawa ako ng paraan diba. Nagsoundtrip nalang kami. Well sakin kasi soundtrip lang yun, pero kay Psyche parang namimili na sia nung mga sandaling yun. Sarap na sarap siya dala ko, calamay. Alam ko kasi na gusto niya yun kaya bago pumasok kanina di-one sa school, bumili ako sa mall. Special no? Mall talaga pinagbilan ko. Ewan ko ba, pag hindi kasi galing sa mall, alam agad ni Psyche pagkain man yun o ibang bagay pag hindi galing sa mall alam nia, may special powers ata na makadetect yun. Afterwards, dumating si Sheena, yung kambal ni Psyche, ng Ka-Doodle ko. Di talaga sila kambal na pareho ng pinanggalingan, kambal lang sila kasi parehas sila ng fashion, parehas sila ng pagsasalita at higit sa lahat parehas silang mataba. Este chubby lang pala. Lumapit siya samin ni Psyche while dancing dougie. Kabaliwan din ng tao na one, kahit anong oras tamaan eh, tamaaneh. Paglapit niya tinanong ko siya Dude, okay ka lang ba? Ang reply niya lang ok lang daw siya pag masaya daw siya ganun daw talaga. Alam ko maa-out of place lang ako sakanila, kasi pag uusapan nila yung mga new fashion trend tapos ibang girly stuffs. E since alam ko naman na safe naman si Psyche pag kasama si kambal niang si Sheena, aalis nalang muna ako saglit kunware may kukunin Sige ka-doodle alis lang ako saglit. May kunin lang ako sa locker room. Umalis nalang ako agad para wala ng mahabol na sasabihin pa si Psyche. Ugali niya kasi yun, ang pigilan akong umalis pag aalis ako. Gusto niya kasi lagi kami magkasama. Arte nuh? Hahaha! SHEENA'S POV While surfing the net sa room ko, nakakita ako ng magandang site ng mga fashion guru, so naisip ko si Psyche. Alam ko kasi na isa siyang 'Fashion Guru', kaya nagkakasundo kami.

Mahilig din naman ako sa fashion, but not as fashionista as my ka-kambal. Sa sobrang pagkafashionista ng kambal ko, halos parang yung allowance na pinadadala sakanya ng parents niya eh dun niya yata winawaldasjust kidding. Pero hindi, may sariling budget yung for her fashion luxury. Budgeted lahat ng ginagastos niya. Naalala ko na may practie pala ng sayaw ngayon ang kambal ko sa studio nila. Nagmadali ako papapunta doon. Sa bagay, walking distance lang naman ang studio ng HCM from our house. While walking papunta sa studio may mga dancers na nagsasayaw ng dougie sa may tapat ng mga snack stores. Parang dougie battle yata, ewan ko ba. Pero madami sila nagsasayaw eh kaya siguro hindi battle. Hindi ako familiar sa mga mukha nila pero mga mukha naman silang dancer, kaya napagtanto ko na mga tinetrain yun sa ni Psyche. Breaktime nila? Malamang kasi nandione sila eh, silaeh. At alam ko pag breaktime nagpapaiwan lang lagi si Psyche sa studio. So tumakbo ako papunta sa may studio para samantalahin ko yung oras ni Psyche na makapag-usap kaming dalawa. Siyempre gusto ko kasi kami lang yung nag-uusap pag fashion para walang magulo, diba? Nung medyo malapit na ako sa studio, medyo binagalan ko na para hindi halatang hinihingal ako dahil sa pagtakbo. Bago pumasok sa pinto nag-ayos muna ako ng itsura ko, yung relaxing na itsura naman. When I opened the door, nag-dougie agad ako, tas kumalabog si pintuan then yun napatingin siya. Na-shock ako, kala ko kasi si Psyche lang yung nandun. I saw her and Zeus sitting together sa may gitna ng studio. Nakikinig yata sila ng music, I think para yun sa sayaw nila. Habang papalapit ako sakanila, nagsasayaw pa rin ako ng dougie. Paglapit ako nagtanong bigla si Zeus, Dude, okay ka lang ba?" Natawa lang ako kasi habang nagtatanong siya sa akin, pumitik siya ng dougie pero isang beses lang naman. Astig talaga one si Zeus. Parang si Kambal Psyche, kay gagaling mag sayaw eh, sayaweh. I replied to him, Oo naman, talagang gani-one lang ako pag masaya, ikaw naman. Kung alam lang nila ang dahilan kung bakit ako nagsayaw ng gani-one baka matawa lang sila. Palibhasa kasi hindi ako dancer kaya nagtaka sila kung bakit ko ginawa ang gani-one na bagay. Weird nga naman diba, ang maka-kita ka ng taong nagsayaw ng dougie pero hindi mo naman talaga alam na dougie dancer. Ahahaha Biglang tumayo si Psyche sa pagkaka-upo niya. Hey kambal, bago jacket mo ah, moah. Ahahaha. Tapos hinila niya yung jacket sa pagkakahawak ko. Siguro gusto niya na naman ng ganun. Kakabili ko lang nun kahapon. Bago ako umuwe dumaan ako sa mall. Bago sa paningin niya kaya niya siguro yun kinuha.

Hindi naman ako sumagot sa kanya. Hinila ko lang siya malapit sa may voovoochair. Well di ko alam kung bakit voovoochair tawag dun, pero yun kasi yung tawag nila mag bestfriend sa upuan na yun. Una palang nila di-one sa studio yun na yung tawag nila sa upuan na yun. Weird nga eh, kasi sa kanila lang ako naka-experience na yung upuan eh merong pangalan. I asked her kung nagde-date ba sila ni Zeus. Pano kasi nahuli ko silang dalawa na magkasama, silang dalawa di-one sa studio. Mukang nagde-date lang kasi sila eh, silaeh. Then she replied, Lah, parang di naman, nababaliw kalang Kambal. At humirit pa siya "Kung nagde-date kami ngayon, edi halos everyday nagdedate kami ni Zeus? Madalas kamig gumagawa ng dance steps kaya. Oo nga naman pala, halos lagpas sa kalahati ng 24 hours and na-sspend nila together everyday. BESTFRIENDS nga sila diba. Pero siyempre hindi ako nagpatalo sakanya. Kambal naman, sa akin ka pa nagtago ng ganian mo, alam mong iisa lang tayo. sabi ko sa kanya. Eh ang kaso ayaw niya talagang mapag-usapan yung mga achuchuchu nila ni magbestfriend kaya iniba niya yung usapan namin. Aba, ang tagal naman nila. Parang antagal naman ng 20minutes ng mga yun. Mga hindi talaga marunong sumunod sa oras na sinabi eh, sinabieh. Abnormal na tao one, laging may ulit sa sinasabi niya. Ahaha, nagsalita ang parang hindi. Sabi ko sakanya ang atat niya naman eh hindi naman masama mag break ng matagal. Eh kaso she feels incomplete sa sayaw nila parang meron pa daw missing but she cant explained naman. Sabi ko sakanya wag niya pahirapan yung mga estudyante niya kasi baka magback out sa grupo yun. But she said, "Hindi ko naman sila pinahihirapan, hindi naman mahirap yung pinagagawa ko sakanila, pag tinignan mo nga parang normal lang sa kanila yung mga ganun." Duhh. Parang ang hirap kaya ng mga ginagawa nila. Pero mga dancer naman sila so siguro madali lang yun in their part. I told her, "Hindi talaga ko magiging dancer, ever." Eh naman kase, it may sound silly since nakapalibot sakin ang mga magagaling na dancers, but its just true. Dancing isnt just meant for me. I feel sort of miserable na nga, dinagdagan pa nitong si Psyche. Hindi talaga, pano, di ka naman nag-try. Buong sem break nga di ka man lang nagpakit ng interest matuto sumayaw eh, sumawayeh. It hurts kaya. Pero totoo naman kasi. Kaya lang, well, like I said. Its no meant for me. Di ko lang talaga trip sumayaw. "Hindi ako mayabang, sinabi ko lang sayo. Saka yung parents mo kaya ballet dancers yun, bakit hindi mo namana kahit yun lang sabi niya.

"May mga namana naman ako sakanila pero pagsasayaw? Ang labo lang kasi talaga. Parang ano lang, gusto ko ng sayaw pero yung sayaw ayaw naman sa akin." Oo nga kasi minsan nung nakapanood ako ng battle sa mall, I planned to attend their class on the next day since weekend nung araw na yun eh kinabukasan pa may pasok. But, I think hindi ako itinadhana mag sayaw. Kasi kinabukasan, nagkasakit ako. Nakaka-inis yung ganun diba, prepared na kaya ako, gabi pa lang inayos ko na yung working clothes ko for the class pero ganun lang pala mangyayari. So naisip ko start nun, na hindi talaga kami meant to be ng pagsasayaw. Tapos biglang may nambasag ng usapan. Si MicMan dumating na, este si Trev pala. Bow chika wow wow watcha gonna say Ay sorry nag-uusap pala kayo jan. Distract diba? Kumanta ba ng malakas habang papasok sa studio. Si Boss Psyche , hahaha :D Nanermon na naman. Oh bakit ngayon ka lang? Tagal ng 20minutes mo na break ah. Ano na naman? Nakipagdate ka na naman sa mga chikks mo? Talaga naman. O diba parang boss lang? Actually parang siya kasi yung master di-one sa studio. Di lang naman siya minsan sila ng bestfriend niya. So siyempre nagtalo lang si Trev at Psyche dahil sa pagka-late tas nadamay pa si Zeus ng wala sa oras. Pero ipinagtanggol naman siya ng bestfriend niya. Di ko na kinausap si Psyche kasi corny naman daw yung girly stuffs sabi ni Trev, ayaw ko lang mapagusapan kasi may ko-kontra sa mga sasabihin namin. So nagsoundtrip nalang kami para makapagpahinga na din while waiting for the others. After 10 more minutes, dumating na rin sa wakas lahat ng HCM dancers. Grabe, mga hindi punctual. Baka yung pagkukulang pa nila sa time discipline ang magpatalo sa kanila sa incoming competition. Tsk, tsk. Okay guys, malapit na tayo matapos, simula ni Psyche. Nagpunta na silang lahat sa first formation nila. With Psyche and Zeus holding hands at the middle front, take note. Haha! I decided to watch their whole dance ngayon, wala lang. Tutal andi-one na rin naman ako. They started slow. Not really slow, but Haha, slow enough for me to follow all their steps. Tas, ang astig! Pabilis ng pabilis yung steps nila, sabay lahat ng moves. Ang cool talaga dre. Kung ngayon pa nga lang na wala pang music, napapa-indak na ko Pano pa kaya kung talagan polished na? Dude, this group would never let you down. Hehe Inorasan ko din yung sayaw nila. Lumalabas 45minutes na, whaaattt the. Walang patawad si Psyche, hala sige ang sayaw. All smile pa siya oh, siyaoh. Idol talaga, tsk. Nung nag-end yung steps nila, naka parang flower position sila. Ang astig kasi talagang parang 5-petal flower.

Okay, naisip ko na kung pano mag-eend yung sayaw, sabi ni Psyche nung natapos na yung counting nila. Wala talagang patawad one, magdadagdag pa. Perfectionist much, hahaha. So ayun, tinuro niya yung mga finishing steps. Tapos yung last position nila naka higa, forming HCM. Asteeeegin. After a one more practice, with the ending this time, natapos na sila.They packed up na, and in a few minutes naka-lock na yung studio. Psyche, Zeus, and I were walking. Week-end naman ngayon, Psyche started. Haha, alam ko na kasunod ni-one. Magyayaya one mag-mall, I bet. Mall tayo, she continued. See? Sabi na eh, naeh. Pumayag naman si Zeus (yun pa, di naman makakataggi yun kay Psyche), so we went to the mall. We went to the usual placesfashion stores, shoes, accessories, etc. Pero nakakahiya naman kay Zeus, kaya medyo sandal lang kami dun. Nagtagal kami sa TimeZone, arcade to the max. Haha Ang saya rin pala dun. Okay, next time na mag-mall kami, kasama na ang TimeZone sa itenerary. :D Mga around 7pm, nag-dinner na kame. Tapos ako naman napunta sa mood, nagyaya ako manuod ng sine. Sagot ko ticket na-three, sabi ko. Gulat sila eh, silaeh. Hindi kasi ako madalas manlibre. Haha Aba, Ka-Doodle, samantalahin na na-two ang kabaitan ngayon ni Kambal. Bihira lang yan. Hahaha! sabi ni Psyche. Baliwers talaga yung Kambal ko. Anyway, ayun nanuod kami ng Hunger Games. Yun lang ang parang maganda eh, magandaeh. And guess what? Natapos yung movie, siguro mga 10:30pm na yun? Nag-CR ako saglit. Paglabas ko sa exit ng sinehan, I saw Psyche and Zeus talking. In a millisecond, I thought I sensed something fishy. But, yeah, like the talking thing isnt unusual, so I let that drop. Una kong hinatid nina Zeus and Psyche, then hinatid rin ni Zeus si Kambal sa fashionable house niya. Pagkarating ko sa bahay, nag-linis agad ako ng sarili ko. (Yeah men, cleanliness is next to godliness nga diba?) 11:30pm na yata ako nakahiga sa bed ko, nakatulog naman ako agad Kaso lang may napaginipan ako, and that made me wake up. After that I hardly fell back to sleep, kaya ayon pagkagising ko the next day I feel like I havent slept at all.

CHAPTER 2
PSYCHE'S POV Nag-alarm yung phone ko ng 5am, as usual. When I opened my beautiful eyes (yeah, pagbigyan niyo na ang feeler), naalala ko na first day of classes na pala ng second sem ngayon. Hayst, natapos na ang masarap na sembreak. Oh well I stood up from bed and washed my face. As I was fixing myself up, naisip ko nanaman yung dance group namin, ang Harmonic Campus Mysters or HCM. Tuwing maiisip ko talaga yung group that Zeus and I founded, I cannot help but feel that swell of pride in me. Not exactly because of what I've accomplished, but because I've seen every member improve continually. For a brief background, Zeus and I formed the HCM Dance Group nung first year kami. We started to recruit members at May. Kaya pagdating ng first day of school, somehow I can say that we've established the group already. Nagkaron pa kami ng few additional members nung June na yon, and starting July nag-practice na kami ng various dances. Majority of our dances are swag, although minsan sumasayaw din kami ng hip-hop and other types of modern dancing. What's our objective? Why do we bother to spend time and effort practicing ang making up various dance steps? Well, firstly there's school. Not that I'm bragging or anything, but HCM is the most popular dance group in our school, the Center of Excellence International Academy. I think mga 8-10 dance groups ang meron samin... But HCM managed to be on the top. Kaya naman tuwing may mga school programs kami, hindi pwedeng wala kaming dance presentation. Or else mag-rarally ang mga students. Hehehe. Please don't think I'm bragging, 'cause it's plainly the truth. How do I know? Nangyari na kasi. Just last sem, muntik na kaming hindi makapag-perform sa end-of-semester party ng school namin because of some technical problem.Nagalit talaga yung mga students that evening, ayaw nilang matapos yung party without the HCM performing. Kaya madalian yung change of plan. We chose one song na nasa phone ko, tapos yun nalang sinayaw namin. Buti nga hindi pa namin sinayaw sa school, kaya nagmukhang bago. Nung time talaga na yon, habang sumasayaw kami at nakita ko that we made other people happy, parang sasabog na yung puso ko sa sobrang saya. Ang sarap pala sa feeling ng malaman mong people smiled and were happy because of you. Since then mas lalo pa kaming na-inspire sumayaw and mag-perform with our best. But HCM don't dance for the school alone. Sumasali din kami sa various dance competitions, kaya naman we think up of new dances as often as possible. Many times

nahirapan kaming mag-practice, because of school schedule, pero so far nakakaya pa naman naming pagsabayin ang study and passion namin. Oh, by the way, ako nga pala si Samantha Psyche Gonzales, or Psyche for short. Sorry, I didnt introduce myself earlier. Na-excite ako ikwento ang HCM kasi. Im a sophomore student of Center of Excellence International Academy (CEIA). Sheena and Zeus are also sophomores. Actually classmates kami. :D So far, na-keep ko pa naman yung pagka top 4 ko sa Section I. Nahihila rin kasi ng additional points because of my dancing. Si Sheena? Wag ka, 3rd sa ranking namin yan. Kahit di siya dancer, marami din kasi siyang ibang extra curricular activities. She joins the Theatre club, English club, and Glee club (Alto yata siya dun). And she also contributes an article in our Newsletter once in a while. Needless to say, matalino din siya. O diba, habol pa rin. Si Zeus naman ang second sa ranking. Hindi ko nga alam kung pano i-justify yun, parang di naman kasi siya nag-aaral. I mean, not the typical study habits that Im doing. Kasi ako, parang halos every word na yata ng mga teachers namin makikita mo sa notes ko; habang siya, halos walang notes yung notebooks niya. Genius ba? Haha But I think dahil yun sa he reads a lot of educational books. Suki na nga yata yun sa library ng school namin, and pati na rin ng libraries outside the school. Parang medyo weird nga, since hes a guy and everything. Parang konti lang kasi yung mga nakilala kong mga lalake na sobrang addicted sa books. Haha. Yung first honors naman samin ay si Hannah. Shes Okay, shes smart and all, but were not that close to her. Ang yabang kasi eh. Like, you know? She looks down on everyone. Figuratively and literally. Halos 6-footer na ata siya because of her heels. Feeling ko nga rin, kung pwedeng mag-suot ng mga super seductive clothes sa school namin, she would do it without second thought. Haha, okay maybe that was sort of exaggerated. But you get the picture, right?:D Time check, 5:30AM. I prepared my things and clothes, and took a shower na. Nung nakabihis na ko and all, saka ko lang napansin na may miss call pala si Sheena sa phone ko. I decided to call her back. After about three rings, she answered the phone. Yo Kambal, bakit di mo sinagot tawag ko kanina? she started. Sorry, naliligo ako nun eh, nuneh. Wow, parang 5:45AM palang. Tama nga ba yung orasan ko di-one? Oo Kambal, its 5:45, haha. Grabe, ang aga mo ah, moah.

Haha, ayos lang yun, first day of classes naman. Malapit na ko umalis, sabay ba tayo? Hinde, Kambal. Wag mo na ko antayin. Gusto ko pa matulog kahit ilang minutes pa. Di ako nakatulog ng maayos eh, maayoseh. Aish. Okay, sige bye Kambal. Binaba ko na yung phone. Di daw siya nakatulog ng maayos? Alam ko pagka ganun yung sinabi ni Sheena, it means hindi siya nakatulog kase may napaginipan siya that made her bother. Ano kaya yun? Hindi ko na rin tinanong sa kanya kasi papasok pa ko sa school Mamaya nalang siguro. After around 5 minutes, I was walking towards the school na. Pagdating ko sa kanto ng street namen, nakita ko si Zeus papunta sa direction kowhich was also the direction towards the school, kung galling sa bahay nila. Naalala ko tuloy bigla yung sinabi niya saken last night. Nung natapos na yung movie? Nag-CR lang kasi nun si Sheena, so Zeus and I were waiting for her. Tapos biglang may tinanong saken si Zeus. Yung istura niya eh parang kanina niya pa hinihintay yung moment na kaming dalawa lang ang makakapag-usap. Psyche, may itatanong ako, he started. Okay, that was sorta weird. Hindi naman yun nagpapaalam ng ganun pag magtatanong siya. Pero di ko nalang pinansin. Sure, go ahead. Kunyari meron kang isang friend. Yung friend mo na yon, one day bigla niyang sinabi na mahal ka niya. Tas tinanong niya rin kung pwede kang ligawan. Ano magiging reaction mo? Napa-isip ako. Sino kaya yon? Pero sabi niya kasi kunyari lang, so siguro tinatanong niya lang ako just for the sake of conversation. So inatake nanaman ako ng pagka-pilosopo ko. Syempre depende sa kung sino yung friend na yon. Baka mamaya girl pala yung friend kong yun, tas liligawan ako? Aba abnorms yun! Tapos I gave him a hearty laugh. Napatawa din siya nun, kaso nga lang parang medyo naasar ng konti. Ay nakosabi niya, kaso di na niya natuloy. Kase nung time na yon dumating na si Sheena. Kaya ayon, the topic was dropped just like that. I shook the thought away as Zeus came nearer; inantay ko nalang siya. Aba, aga ni KaDoodle ah, bati niya saken. Naman, first day eh, dayeh. Hahaha! Naglakad na kame ng sabay papuntang school. Oh, yung Kambal mo, di na-two susunduin? tanong niya nung lumagpas na kame sa street nila Sheena.

Wag na daw, sabi niya. Tinawagan ko siya kanina eh, kaninaeh. Ah, okay. Bakit kase kelangan pa palagi mag-doble. Ganun talaga, ahaha!

So nung pagdating namin sa school, sabi ni Zeus pupunta lang daw siya sa library (duhh, as always). He went there, habang ako naman nagpunta sa schools studio. Yung studio ng school namin mga twice or thrice as big as HCMs studio. Malamang, kasi nga madaming mga dance group ang nag-ppractice di-one. So at least, pwedeng mag-sabay ang kahit mga dalawang groups at the same time. Or so I think. Pano kaya yung sa music nila diba? Whatever. I opened the door of this studio, where I spend almost every minute of my break time. As I went inside it, memories flashed back so fast. Happy memories, sad and depressing ones, even those embarrassing times when I first became a dancer. I sat on my favorite spot, just beside the music player, and just let the memories flood into me. I let myself be reminded of all those memories again, both pleasing and depressing, because I realized that memories of the past is mostly what keeps us living the present. My solitary moment did not last long, though. After mga 5 minutes or what, the door opened and Kylie went in. Yeah, talk about spoilers. Leader rin ng isang dance group si Kylie. If anything, her dance group was the second-in-rank sa school namin. Actually, I gotta say that their group was the number one dati. Bago nabuo ang HCM. Kaya naman, sobrang obvious na hindi kami in good terms. Grabe, bakit kaya parang ang sama ng hangin dito noh? sabi niya, habang nakatingin siya sa may likuran niya. And I realized na kasama niya pala sina Rillie and Natalie. Oh, I forgot the E-dancers are never alone. Tsk, parang ang lame nga lang, since they chose friends based on the ending of their names. Ooohh, I know why, Natalie said in a teeny, flirty, irritating voice. Ako din, alam ko kung bakit, dagdag pa ni Rillie. Tapos as if di niya pa ko nakita kanina, lumingon si Kylie sa direction ko. And my presence seemed to answer their questions. Hmm I think I know why na, Natalie glared at me. I just rolled my eyes and was about to exit the studio nung biglang hinila ni Kylie yung braso ko.

Mark this, Gonzales. Ill do everything to take back what once was mine. Brace yourself. Tapos she let go of my handor more like pushed me away. Wala namang point kung makipag away pa ko, kaya umalis nalang ako. Hay nako. Honestly, di ko na alam kung anong gagawin ko sa kanila. I mean, what did I do for them to be bitter saken? I know nawala yung title nila dahil sa HCM, but bakit kelangan i-take personally? Grabe. No comment na nga lang.