College 5 De staat (Vervolg) 1. Rechtsmacht D4, (D5) 2. Gelijkheid en immuniteit 3. Staatsaansprakelijkheid 4.

Geschillenbeslechting tussen Staten: Het Internationaal Gerechtshof D7, D8, A18 Rechtsmacht = jurisdictie. Gezag kan uitoefenen over personen, goederen en gebeurtenissen. Die rechtsmacht is in het IR territoriaal. Het uitgangspunt is de Staat die rechtsmacht enkel mag uitoefenen op eigen grondgebied. Al het land op de aardbol is toegekend aan een staat (uitz. Antarctica). Rechterlijke bevoegdheid bevoegd voor eigen territorium Ordehandhaving Staat mag op eigen territorium politie/leger gebruiken om orde te handhaven. Dit mag allemaal NIET buiten hun grondgebied. Je moet de rechtsmacht van andere landen respecteren. Cruciaal in dat hele hoofdstuk = grondgebied. Grondgebied = - De grond, de bodem, de ondergrond: van wezenlijk belang: Vb. olie, grondstoffen in ondergrond van territorium. De territoriale zee: vanaf de kustlijn gemeten 12 zeemijl in de zee. Binnenwater: rivieren, meren. Zeer veel verdragen afgesloten over rivieren. Akkoorden sluiten met andere staten: een zekere noodzaak om deze af te sluiten met het oog op conflicten (Vb. Bangladash) te vermijden tussen staten en de welvaart van beide staten te bevorderen. Luchtruim: elk gebruik de toestemming moet worden gevraagd. Opnieuw denkt men aan oorlog. Schending van rechtsmacht van de stat als een vreemd buitenlands toestel het luchtruim van een staat overvliegt. Geen gebruik zonder toestemming.

VN zeerecht: een recht is van vreedzame doorgang. Schepen van de kanalen/Noordzee, dat die vrije doorgang hebben zolang dat op een vreedzame wijze gebeurd. Na de zone van 12 zeemijl niet meer behoren tot staat, maar sommige ervan behoren tot de functionele jurisdictie. De aansluitende zone = zone van 200 zeemijl (als die er is) en in die 200 zeemijl heeft die kuststaat exclusieve exploitatierechten. Dat geldt zowel voor zee als voor de ondergrond (= continentale plat: continenten lopen door onder de zee tot een bepaald punt). Belang: economisch belang, exploitatie van grondstoffen. De realiteit is dat er een groot diepteverschil is relatief gemakkelijk om olieboringen te doen in continentaal plat, maar voor de oceaanbodem is dit zeer diep en heb je veel en goed materiaal nodig.

Wat zijn de uitzonderingen op het beginsel dat de staat enkel maar rechten kan uitoefenen op zijn grondgebied? (Door sluiten van akkoorden) - Wetgevend - Handhaving - Rechterlijk Op basis van nationaliteit: rechters zijn bevoegd wanneer het gaat over personen die de Belgische nationaliteit hebben, al zitten zij in een conflict gewikkeld in een ander land. Uitleveringsverdrag afsluiten: bilateraal verdrag. Tussen landen die mekaar vertrouwen. In een heleboel strafsystemen heb je categorien van misdrijven. In Belgisch strafrecht Vb. Veiligheidsbelangen van de Belgische staat : samenzwering tegen de Koninklijke Familie. Gedachte dat bepaalde feiten een internationaalwaardig karakter hebben. Feiten zijn zo erg dat elke nationale rechter (ter wereld) bevoegd is. Al is er geen enkele aanknoping met het territorium waar die bevoegdheid zou worden uitgevoerd. Vb. Genocide: universaliteitsbeginsel. Het genocideverdrag voorziet in individuele aansprakelijkheid. Als iemand die verdacht wordt van genocide, op uw territorium bevind: - Zelf bevoegdheid uitoefenen - Uitleveren aan land die meer aanknopingspunten heeft met de feiten zelf dan zijzelf Een van de twee moet gebeuren, ze gewoon laten rondlopen is geen optie. Internationaal gerechtshof: Belgi Senegal . Voormalige dictator van Tsjaat bevond zich in Senegal en werd daar met rust gelaten. Belgi op klacht van een aantal Belgen verzoek gedaan om Habre uit te leveren zodat Belgi hem kon vervolgen. Belgi is naar hett Hof gestapt en gezegd dat een stilzitten een schending uitmaakt van het IR. Belgi won de zaak. De disccussie over dat universaliteitsbeginsel geldt voor bepaalde misdrijven en de vraag in hoeverre je die plicht om te vorvolgen verregaand is. Bevoegdheid blijft een beslissing van het eigen land. Handhaving Tenzij je er een afspraak over gemaakt hebt, is het verboden. Geen afspraak = schending van de territoriale soevereiniteit. Je mag niet op het grondgebied van andere landen mensen arresteren om die in uw eigen rechtsmacht te brengen, tenzij toestemming van ander land om dit te doen. Nu zijn er op de wereld gebieden waar men heeft gezegd waar staten geen jurisdictie mogen hebben. Voor die gebieden dan moet er een internationaal regime worden gecreerd (anders heb je een vacum). En dan heb je een fundamentele keuze te maken op basis van welke uitgangspunten je dat regime creert. - Optie 1: Alle staten moggen vrij egebruik maken van dat gebied (liberaal principe). - Optie 2: Dit is gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid: mag geen gebruik van gemaakt worden uitgezonderd in het algemeen belang van de gehele wereld.

D4 P226 (UN Convention on the Law of the Sea) Een voorbeeld van het liberaal en socialistisch regime. DEEL 7 : gaat over de volle zee. Dat is het deel dat zich bevindt achter die exclusieve economische zone. Van de volle zee heeft men gezegd: we laten niet toe dat staten zich de volle zee toeeigenen. Art. 87 : de volle zee is open voor allen, maar men is wel vrij gebruik te maken van de volle zee Art. 89 : geen enkele staat mag soevereiniteit vestigen op een deel van de zee. Wat is het gevolg? Zie art. 116 : het beginsel van de vrije visvangst (economisch belang). Dat betekent dat schepen van alle landen ter wereld mogen vissen op de volle zee n dat wat je gevangen hebt, dat je die mag toe-eigenen. Je kan wel quota afspreken dat niet ALLE landen op hetzelfde moment gaan vissen, of dat 1 land alle vis vangt. Er worden dus grenzen gesteld aan die economische exploitatie. We willen economische groei, maar niet op die manier dat de opportuniteit voor de latere bevolking op is. Dat houdt ook in dat de zee vreedzaam moet worden gebruikt. DEEL 11 : dit gaat over de oceaanbodem die zich onder de volle zee bevindt. Dit heet The Area. Uitgangspunt is : art. 136 : de grondstoffen zijn gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid. Dat betekent (art. 140) dat staten geen soevereiniteit mogen vestigen n dat toekomstige exploitatie van de bodem moet gebeuren in het algemeen belang van de mensheid. Hoe wordt het georganiseerd? Dit gebeurt via een authority. Daaraan moet je toestemming vragen om de huidige stand van de () : exploreren, daarin probeert men na te gaan wat er in de bodem zit, exploitatie betekent de uitbating. Er zijn een tiental actoren die een dissentie hebben gekregen van de autoriteit om aan exploratie van die bodem te doen. Dat zijn een aantal statelijke instellingen, maar ook privbedrijven. De idee is dat wanneer men in staat zal zijn om tot exploitatie over te gaan, dat die moet gebeuren in het algemeen belang. De opbrengsten zullen naar die autoriteit gaan en niet geprivatiseerd worden. De gedachte hierachter is : de technologie die noodzakelijk is om aan exploitatie te doen, is technologie die in de gendustrialiseerde landen zich bevinden. De ongelijke verdeling die er nu is, zou dus verstrekt kunnen worden. We gaan er een ander type van regime opzetten, zodat er een herverdeling plaatsvindt. De opbrengsten zouden gemeenschappelijk zijn terwijl wij inspanningen doen voor de technologieontwikkeling. Men moest een amendement aanleggen voor dit hoofdstuk, zodat het herverdelingsmechanisme werd voorzien : ook een deel van de opbrengsten moet gaan naar de exploitanten. Het onderscheid was hier dat er meer technologisch ontwikkelde landen bestonden tegenover de minder ontwikkelde.

Een ander fenomeen is de hemellichamen. Er bestaat een document dat ook de maan een gemeenschappelijk goed is. Als er een maanverdrag zou komen, zal dat verdrag conform moeten zijn aan het zeeverdrag. Dit geldt dan ook voor de andere hemellichamen.

Een nog ander fenomeen is Antarctica. Een aantal landen hebben territoriale claims gehad, obv de nabijheid, ofwel obv het feit dat ze daar de ontdekkingsreizen hebben gezegevierd. Er zijn 7 staten die op dit gebied claim hebben. Andere staten menen dat er geen soevereiniteit op moet worden gevestigd. Het compromis is het Antarctica-verdrag (1959). Dit verdrag gold voor beperkte periodes en is elke keer vernieuwd. Men wilde dus elke keer afstand doen : we zeggen niet dat we die afspraak maken, maar voor die periode effectueren we dit niet. In dat verdrag wordt dan gezegd dat er alleen maar

wetenschappelijk onderzoek mag gebeuren, dat er verbod is van mijnbouw, er is een beperkte mogelijkheid tot toerisme, en wanneer er iets gebeurt vallen ze onder de rechtsmacht van de Staat waarvan ze de nationaliteit hebben n onder de rechtsmacht van de Staat van waaruit een expeditie is vertrokken. Je hebt dan vaak 2 staten met aanknopingspunten betreffende dit laatste.

D5 P234 : UNESCO Convention concerning the Protection of World Cultural and Natural Heritage = aanverwante problematiek Gelijkheid en immuniteit Verdrag alles staten op dezelfde manier verbindt, alle staten hebben 1 stem (Vergadering VN). Het uitgangspunt is gelijkheid. Gevolg van die gelijkheid is ook dat 1 staat niet boven een andere staat staat in het IR. Dat wil zeggen dat een staat niet in rechte gedaagd kan worden in een rechtbank van een andere staat. Immuniteit geldt voor nationale rechter van andere staat. Drie verschillende aspecten - Immuniteit van de staat als dusdanig - Overheidsfunctionarissen (personen/ambtenaren) die die staat vertegenwoordigen, in de eerste plaats gaat het ver staatshoofde, eerste ministers, ministers - Diplomaten: diplomatieke vertegenwoordigers van een land in een andere staat Over deze 3 groepen zijn er regels qua immuniteit Immuniteit van de staat als dusdanig Deze regel is niet absoluut. Het is opnieuuw een qwestie van nationaal recht. In beerkte omstandigheden tovch vreemde staten voor de rechtbank kunt brengen. Een vreemde staat kan instemmen met een rechterlijke procedure in een andere staat, maar dat is wel uitoefening van de staatssoevereiniteit. In Bbelgi een onderscheid tssn naargelang de handeling die door de vreemde staat gesteld is, gesteld is in de oefening van de overrheidsgezag om niet. Staatssoevereiniteit is quasi absoluut. Het is een kwestie van nationale rechtspraak, maar in de praktijk zijn er uitzonderingen. Overheidsfunctionarissen (personen/ambtenaren) die die staat vertegenwoordigen, in de eerste plaats gaat het ver staatshoofden, eerste ministers, ministers Uitgangspunt dat een staatshoofd/minister een orgaan van een staat. En dus hun handelen toerekenbaar zijn aan de staat. MAW dat je in dat geval beroep moet doen op de regelgeving van de staatsaansprakelijkheid. Zij genieten van de immuniteit die aan de staat toekomt. Voor lagere functionarissen is dit al minder evident.Mogelijk zou de immuniteit niet gelden omdat die link tussen staat en functionaris al minder voor de hand liggend is. Genieten van volledige immuniteit voor de nationale rechter, voor zolang dat ze die functie vervullen. Er is een zaak geweest voor Internationaal Gerechtshof (Belgi was betrokken) YERODIA : Minister van Buitenlandse zaken: bij burgeroorlog in Congo zegt op de oorlog dat de toetsing die op dat moment aanwezig waren bij de rebbellie, insecten waren. Zij moesten verdelgd worden. Op aandringen van de Congoleense gemeenschap in Belgi wordt er een onderzoek

uitgevooerd door de procureur des Konings en is er een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen Yerodiia om deze voor de Belgische rechter te brengen. Congo gaat bijgevolg naar het IG. Ze stellen dat het een schending is van het recht van staatsimmuniteit. Het IG heeft Congo gelijk gegeven: die immuniteit geldt gesteld in het kader van zijn overheidsgezag. Dit bleek zo. Achteraf hebben mensenrechtenjuristen een paging gedaan om die uitspraak van het IG zo uit te leggen dat het toch een opening zou creeren voor nationale rechters om een vervolging in te stellen tegen personen die aan geocide doen. Een interpretatie van het arrest: immuniteit geldt voor daden gesteld in de uitoefening van de functie. De mensenrechteninterpretatie is: je kan in de uitoefening van je functie geen genocide uitvvaardigen, omda je dan de staat aan genocide laat doen. Je kan niet op legitieme wijze staatsgezag uitoefenen door genocide. Het moet dus gelijkgesteld worden met De immuniteit van diplomaten en ook van ambassades Verdrag van Wenen: Diplomaat = ambtenaar van een staat (= zendstaat). Dus een ambtenaar van de zendstaat die hij of zij vertegenwoordigt bij een andere staat (ontvangststaat) of een interntionale organistatie. Accreditaties verzoeken aan de ontvangststaat. De staat waar dat de diplomaat naartoe moet, moet die diplomaat toestemming geven. De ambassadeur geniet ook van immuniteit opnieuw olmdat dat essentiel is voor het openhouden van kanalen van staten. Omwille van de functie dat de ambassadeurs vervullen. Dat betekent dat zo iemand geen dwangmaatregelen mag opgelegd worden. Voor de strafrechter een volledige immuniteit tenzij de zendstaat beeslist die immuniteit in te trekken. Dat gedrag van die diplomaat zo aanvaardbaar is, dat de staat die immuniteit dan intret. Ze kennen enkel maar immuniteit in naam van de staat. Meestal worden die gevallen buiten de rechter om opgelost. Ze zijn wel verzekerd, maar gaan toch proberen om een onderhandeling te doen. Wel als ontvangende staat kan je hem/haar wel persoon aan omgrada verklaren: dan moet die terug naar land van herkomst. Na terugkeer kan hij wel vervolgt worden in land van herkomst. Bescherming van immuniteit geldt ook voor gebouwen: de ontvangende staat de missie moet respecteren: politie mag daar niet binnen. Sterker nog; je moet versterking bieden aan ambassade tegen derden. Sancties zijnn enkel sancties die voorzien zijn in het Verdrag van Wenen. Staatsaansprakelijkheid Internationale rechtspersonen. Wanneer zij verplichtingen overtreden, kunnen zij aanspraeklijk worden gesteld. Document D6 International Law Commission Experten in het IR die opdrachten krijgen (vb. van alg verg) om de stand van het inter nationaal recht op een bepaald domein vast te stellen. Proberen het volkenrecht uit te schrijven. Dat hebben ze hier gedaan voor wat betreft de staatsaansprakelijkheid. - Wanneer s het gedrag van een staat onrechtmatig? - Wat zijn de gevolgen - Welke staten kunnen dan optreden

Wanneer s het gedrag van een staat onrechtmatig? Art. 2 : onrechtmatige daad wanneer ofwel een handeling ofwel een onthouding die toerekenbaar is aan de staat en een schending uitmaakt van een internationale verplichting van die staat. Veel discussie gaat over die toerekenbaarheid. Wanneer is iets toerekenbaar aan staat? Wanneer die toe te schrijven staat aan een overheidsorgaan! Wat is een overheidsorgaan? verwijzen naar nationaal recht. Dat geldt voor alle overheidsorganen, dus ook voor de rechterlijke macht. Op dat uitgangspunt zijn er uitzonderingen (staat is toch aansprakelijk op gedrag van particulieren) - Particulier onder controle stonden van de staat Vb. Ten tijde van (70) dictaturen in Latijns-Amerika: volkeren deden verdwijnen schimmige groeperingen en niet de politie. - Een verplichting rustte om die handling door die particulier te voorkomen Verplichting moet bestaan op het moment dat die handeling wordt gesteld. Er staan in hb p250 een aantal omstandigheden die de onrechtmatigheid van een handeling doen vervallen. Overmacht & noodzaak. - Staat zich achteraf het gedrag van een particulier toe-eigent. Wat zijn de gevolgen (p251) Dat je als staat dan herstel moet bieden. IG zal altijd herstelmaatregelen opleggen als men vaststeld dat een staat onrechtmatige daden heeft begaan. Art. 19: menu van herstelmaatregelen Art. 30: stoppen met onrechtmatig gedrag + garanties van niet-herhaling. In gevallen bwaarbij nat wetgeving strijdig is met internationale wetgeving. Nationaal recht is onderdanig met IR. Garantie van niet-herhaling = verplichting van wijziging van wet. Art. 32: je kan niet op nat recht beroepen om schending op IR te wettigen. Ideale oplossing: situatie herstelt in oorspronkelijke toestand. Toestand die werd gesteld voordat onrechtmatige daad zich voordeed. Schadevergoeding moet volledig zijn. Dat betekent dat de waarde van het goed maar mogelijk ook de winstderving (de winst die onderneming had kunnen maken). Het Hof kan in het kader van art 31 zeggen dat een staat genegdoening moet geven aan een andere staat. Dat is vooral in gevallen van niet materiele schade. Waarbij je niet zo gemakkellijk een in geldwaardeerbare waarde kunt tieschreven. Het vervangt NIET de schadevergoeding, maar ggenoegdoening is van toepassing wnnr er geen mat schade is. Welke staten kunnen herstel eisen p253 Staat die een nadeel heeft ondervonden van die onrechtmatige daad. Moet een belang kunnen aantonen. Uitz: al een aantal verplichtingen w aangenomen binnen IR: erga omnes gelden. Zoals bijvoorbeeld het Genoocideverbod = fundamentele waarde in ISysteem. Staat A kmt verplichtigen niet te, kan staat C die schending niet inroepen: heeft geen belang. Enkel staat B kan enkel herstel eisen. Hoofdstuk over tegenmaatregelen p256

Dat heeft te maken ;met oog om oog, tand om tand. Moeilijkheid mogelijk te zijn om zelf tegenmaatregelen bij wijze van herstel. Zitten nogl risicos aan vast. Art. 50 met nae dat een tegenmaatregel in geen geval in strijd mag zijn met regels over geweld die vastgelegd zijn in internationaal handvest + rechten van de mens + internat humanitair recht. VOORWAARDEN VOLDOEN Geschillenbeslechting Handvest VN Staten brengen hun geschillen op vreedzame wijze tot oplossingen. Art. 33 handvest dat dat uitgangspunt verder uitwerkt (p266) Catalogische opsomming van manieren om geschil op vreedzame wijze op te lossen. Er staan ook instrumenten in vermeld die je kan gebruiken. Vooral diplomatieke instrumenten: onderhandelingen, instellen feitenonderzoek, bemiddeling (tussen twee staten waarbij derde staat optreedt om staten bij elkaar te brengen. P277 hoofdstuk 14: IG Organen die in het handvest worden benoemd = hoofdorganen van de VN. IG = hooforgaan. Achteraan handvest = bijlage statuut van het IG. Dus dat statuut is toegevoegd, het is geen apart verdrag. Dat betekent dat iedereen dat lid is van de VN, en dat handvest hebben bekrachtigd ook het statuut van IG erbij krijgt. Consequentie: alle leden van VN knnen gebruik maken van IG. Creert de mogelijkheid, maar legt geen verplichting op. Er zetelen 15 rechters. Verkozen voor negen jaar, bij meerderheid van Alg vergadering op voorstel van de Veiligheidsraad. Zijn herkiesbaar en representatief aan alle rechtstelsels in de wereld. De politieke spreiding is te zien in samenstelling van Hof. Traditie: 5 permanente leden van Veiligheidsraad altijd kunnen zetelen in IG (Rusland, China, Frankrijk, Groot-Brittanni, VS) Er is discussie over representativiteit va, het IG. Is dat wel een doorsnede van de rechtsinst? Vele rechters uit niet-westerse landen hebben vaak genoten van een opleiding van Amerikaanse of Europese Unif niet meer representatief voor hun land?!! Geen rechter van je eigen nationaliteit - mag je een ad hoc rechter aanstellen en de tegenpartij mag dat ook. Je kan op die manier een heel groot hof krijgen. De voorzitter het doorslaggevende stem heeft in geval van staking van stemming (dus stemming bereikt geen onevenheid). Meerderheidsarrest + rechters ook individuele meningen toevoegen aan meerderheidsarrest - Descenting = rechters die het niet eens zijn met de conclusiie van het hof - Seprate = individueel stuk (ook door meerdere rechters samen) wel eens zijn met conclusie van het hof, maar het niet geheel eens zijn met de redenering van het hof. Arresten van het Hof zijn bindend voor de partijen. Er is geen prescedentenwerking. Hof is niet perse gebonden aan vorige uitsrpaken, al doen ze dat in de prakyijk wel. Maar vaak doet het Hof in zijn arresten uitspraak over betekenissen van verdragen en die moet je dan wel resprecteren. Er zijn twee procedures voor het Hof - Geschillenbeslechtingsprocedure

Alleen toegankelijk voor staten en voor niemand of niets anders. Alleen staten kunnen naar IG. Niet internat org, niet individus, . Dit is klassiek IR -> oude opvatting. Staten zijn RS. Bovendien kan het alleen wanneer die staten de rechtsmacht van het Hof hebben aanvaard. Je kan een staat niet dwingen: instemming nodig (ook klassieke leer!) Adviesprocedure Alleen Alg vergadering en veiligheidsraad en de gespecialiseerde organisaties van de VN kunnen advies vragen. Waarom staten niet? De vrees was de volgende: in geschillenrocedure moeten twee staten akkoord zijn om zaak aan het hof voor te stellen. Tegenpartij moet meewillen. Men vreesde dat indien men de adviesprocedure zou openzetten voor staten, dat staten de geschillenbeslechtingsprocedure zou willen omzeilen via adviesprocedure;

Er zijn manieren waarop je de rechtsmacht van IG kunt erkennen. Het volstaat niet dat je lid bent van VN, of door handvest te od-ndertekenen. Je moet nog iets extra doen. - Compromis: er is een geschil ontstaan, de staten die betrokken zijn sluiten een akkoord om het geschil voor te leggen aan het hof. Nadat het geschil er is ad hoc samen gaan naar het Hof. Geschil zal dan wel niet al te erg zijn. Niet beschouwen van essentieel belang voor veiligheid van de staat. - Verdragsclausule: er zijn vele internationale verdragen over hoeveelheid van versch onderwerpen die in hde slotbepalngen van grndverdrag voorzien, indien er een meningsverschil zich voordoet dat meningsverschiil kunne voorleggen aan Hof. Vb genocideverdrag art 9: op moment dat je partij wordt bij verdrag, de bevoegdheid van het Hof aanvaardt ten aanzien van alle andere staten die partij zijn van dat verdrag en in hoeverre dta het gaat over het verdrag. Naar de toekomst aanvaard je de bevoegdheid van het Hof. Staten vergeten dit vaak en op moment dat je een onwillige staat tov hebt, kun je zon verdragsmodule bovenhalen. Dat moet je wel, want je hebt je instemming vroeger al gegeven. Nadeel: dat de bevoegdheid van het Hof beperkt is tot dat ene verdrag of wat in dat gedrag staat en niet met andere dingen die daarmee te maken hebben mee naar het hof kan gaan. Vb. A18 Milieugecshil tussen Oeroguey en argentini. Het gaat over een rivier die op de grens ligt tussen die twee landen. Over die rivier hebben die staten een verdrag bgesloten. In dat verdrag staat ondermeer dat zij zullen overleggen over activiteiten die mogelijk de waterkwaliteit van die rivier bedreigt. Oeroe beslist om op hun oever een papierfabriek te bouwen. Papierfabriek zou gebruik maken van water van de rivier. Nu staat er in het verdrag van die rivier een verdragsclausule. Arge ntini stapt op basis van dat verdrag naar IG. Zegt in zijn eis dat de bouw van die fabriek een schending vormt van allerlei milieuverdragen die door oeroe zijn geschonden. Dit heeft gevolgen voor luchtvervuiling, lawaaihinder, schadelijk gevolg voor water, vis. Het hof daarentegen zegt, dat kan wel zijn maar het enige waarvoor wij bevoegd zijn is dat aspect van de waterkwalitietin, want bevoegdheid gaat enkel zover over milieuvervuiling qua waterkwaliteit. Invalshoek die hof naar een zaak heeft, is enigszins beprkt. - Facultatieve verklaring van verplichte rechtsmacht. : wanner je als staat unilateraal verklaart dat je het hof bevoegd maakt in de toekomst voor geschillen die zullen rijzen ten aanzien van andere landen die dat ook doen (ook zon verklaring afleggen). Je kan dat heel ruim maken,

maar je kan dat ook beperkt (Vb. Enkel Europese landen, milieurecht en binnen 10j) . nu 60tal landen die zon facultatieve verklaring hebben gemaakt. Vrije keuze van de landen. Forum Prorogatum: bevoegdheid van het hof niet erkend, maar er is een partij die eis neergelegd bij het hof en je begint te reageren en speelt mee. Intreden in procedure = aanvaarding van IG.

Een van die vier modaliteiten moet vervult worden. In heel veel geschillen het eerste arrest zeer vaak gaat over de bevoegdheid. Discussie bestaat of ze de rechtsmacht van het Hof wel hebben erkend. Het eerste arrest gaat over preliminerende bezwaren. - Ontvankelijkheidsvereisten (is de staat wel de juiste staat?) - Bevoegdheid Wat ook kan is het vragen van voorlopige maatregelen. Dat is dat een staat zegt an: er dreigt onerstelbare schade te rijzen, situatie is heel dringend, maar Hof gaat aantal maanden nodig hebben. Maar vooraleer het uit de hand loopt: voorlopigge maatregelen uitvoeren. Die Voorl maatr zijn bindend! Eenmaal arrest ten gronde is, vervallen die voorlopige maatregelen. En dan krijg je een arrest over de grond van de zaak. Arresten zijn bindend. Roept de vraag op naar de naleving. Kan de naleving van arresten worden afgedwongen? Er is een procedure voorzien art94 handvest VN: men zich tot de VR kan wenden indoen er een arrest door tegenparij niet wordt nageleefd. Dat is een procedure die ziijn beperekingen heeft. Bv permanente leden vetorecht hebben. Is dat een ideale procedure? Neen! Zie Nicaragua. Is dat een probleem? Onderzoek gedaan over naleving in de praktijk waaruit blijkt dat in 95 procent van de gevallen de arresten wel daadwerkelijk worden nageleefd. In welke gevallen is het problematisch - Staat van oordeel was dat het Hof niet bevoegd was en het hof zich bevoegd verklaart. Die staat gaat zich terugtrekken uit procedure en geneigd zijn te zeggen: grondvest accepteren we niet wel juridisch fout!! - Arresten die gaan over de essentile bela,ngen van een staat. Zo fundamenteel geacht wordt door een staat risico nemen om het naast hen neer te leggen. Vaak Veel MediaAandacht