Vous êtes sur la page 1sur 71

A

A
s
s
T
T
i
i

s
s
I
I
i
i
n
n

s
s

(Diana en qualio alos)
19OO - 19O1

An|cn Tcnc|nct


Disliiludo aliaves do sile vvv.oficinadelealio.con
Iaia uso coneiciaI, pedinos a genliIeza de enliai en conlalo con o auloi
ou iepiesenlanle!

2

P PE ER R5 5O ON NA AG GE EN N5 5

PROZOROV, ANDREI 5ERGUEIEVITCH
NATALIA IVANOVNA, sua nnIva, dcpnIs cspnsa
OLGA, MACHA E IRINA, Irms dc AndrcI 5crguIcvItch
KULIGUIN, FIODOR ILITCH, prnfcssnr dc !Iccu, marIdn dc Macha
VERCHININ, ALEK5ANDER IGNATIEVITCH, tcncntc-cnrnnc!,
cnmandantc dc artI!harIa
TUZENBACH, NIKOLAI LVOVITCH, barn, prImcIrn-tcncntc
5OLIONII VA5ILII VA5LIEVITCH, capItn
TCHEBUTIKIN, IVAN ROMANITCH, mdIcn mI!Itar
FEDOTIK, ALEK5EI PETROVITCH, tcncntc
RODE, VLADIMIR KARLOVITCH, tcncntc
FERAPONT, vc!hn cnntnun da munIcIpa!Idadc
ANFI55A, vc!ha bab, tcm nItcnta anns


AO 5E DE5ENROLA NUMA CAPITAL DE PROVNCIA

P PR RI IM ME EI IR RO O A AT TO O

UMA SALA NA CASA DOS PROZOROV. ENTRE SUAS COLUNAS SE
DlVlSA A SALA DE ]ANTAR. UM MElO-DlA ENSOLARADO E
ALEGRE. NA SALA DE ]ANTAR ESTO PONTO A MESA PARA O
ALMOO.
OLGA, VESTlNDO O UNl|ORME AZUL DAS PRO|ESSORAS DE
LlCEU, CORRlGE, SENTADA OU ANDANDO, OS CADERNOS DE
SUAS ALUNAS. MACHA, DE VESTlDO NEGRO, ESTA SENTADA
COMO CHAPU SOBRE OS ]OELHOS E L UM LlVRO. lRlNA, DE
ROUPA BRANCA, ESTA DE P ]UNTO A ]ANELA, lMERSA EM
PENSAMENTOS.

OLGA
~ Hoje faz un ano exalo que noiieu nosso pai, dia 5 de naio, dia
da sua sanla, Iiina. Iazia nuilo fiio e nevava. Lu pensava que no iiia
solievivei, e voc, desnaiada, esla eslendida aqui no cho cono un
cadvei. Ioien desde enlo se passou un ano, e j podenos iecoid-Io
de coiao Ieve, voc j se vesle de lianco e len o ioslo iIuninado. (O
ieIgio lale doze hoias) Tanlen enlo o ieIgio laleu. (Iausa) Lenlio-
ne, quando Ievaian nosso pai locava una landa niIilai e no cenileiio
dispaiou-se una saIva de liios. LIe eia geneiaI, un geneiaI de liigada, e
nesno assin havia pouca genle. TaIvez poi causa da chuva. Chovia foile
e lanlen nevava....

3
(ATRAS DAS COLUNAS, NA SALA DE ]ANTA, APARECEM ]UNTO A
MESA O BARO TUZENBACH, TCHEBUTlKlN E SOLlONll.)

OLGA
~ Hoje faz caIoi, as janeIas eslo aleilas, nas ainda no
apaieceian liolos de leluIas. Iaz onze anos que nosso pai ieceleu a sua
liigada e ns deixanos Moscou, nas eu ne iecoido peifeilanenle. Nesla
epoca, coneo de naio, en Moscou j esl ludo fIoiido, faz caIoi, os iaios
de soI inundan loda a cidade. Iassaian-se onze anos, nas ne iecoido de
ludo, linlin poi linlin, cono se livessenos deixado Moscou onlen. Meu
Deus! Quando acoidei hoje de nanh e vi loda esla Iuz, a piinaveia, neu
coiao se encheu de aIegiia e desejei aidenlenenle eslai en ninha
cidade nalaI.
TCHEBUTIKIN
~ Que nada!
TUZENBACH
~ CIaio, que lolagen! (Macha, pensaliva, a calea incIinada
solie o Iivio, assolia suavenenle una cano)
OLGA
~ No assolie, Macha. Cono pode fazei isso` (Iausa) Desde que
vou ao Iiceu lodos os dias e a noile dou auIas pailicuIaies, lenho
conslanles doies de calea e fico pensando que j eslou veIha. L de falo,
nesses qualio anos de Iiceu sinlo ninha juvenlude e ninhas foias
escapando-ne dia a dia, gola a gola. L anseio cada vez nais e nais...
IRINA
~ Que nudenos paia Moscou! Vendanos a casa, deixenos ludo
e pailanos paia Moscou.
OLGA
~ O quanlo anles! (Tchelulikin e Tuzenlach iien)
IRINA
~ Nosso iino seguianenle se loinai piofessoi univeisiliio,
enlo no ii ficai nesno aqui. S a polie Macha vai conlinuai aqui.
OLGA
~ Macha nos visilai lodos os anos paia passai o veio en
Moscou. (Macha assolia suavenenle una cano)
IRINA
~ Tudo se ajeilai, se Deus quisei. (OIha peIa janeIa) Que leIeza
de dia! No sei poi que liiIha lanla Iuz no neu coiao. Quando Ienliei
hoje peIa nanh que eia o dia da ninha sanla, fiquei feIiz de iepenle e
iecoidei a infncia, quando nane ainda viva... Ai, os pensanenlos
naiaviIhosos que ne invadiian!

4
OLGA
~ Hoje voc esl iadianle e leIssina. Macha lanlen esl
leIssina. Andiei seiia lanlen gailoso, nas engoidou nuilo e isso no
Ihe fica len. Lu poien enveIheci un locado e enagieci, deceilo poi
causa das discusses con as aIunas. Hoje, poi exenpIo, que e o neu dia
de foIga, eslou aqui e a calea no di, sinlo-ne nais joven que onlen.
Lslou con vinle e oilo anos, nas... Lsl ludo len, ludo e a vonlade de
Deus, nas sale-se I, se ne casasse e passasse o dia en casa seiia neIhoi.
(Iausa) Lu anaiia o neu naiido...
TUZENBACH (a SoIionii)
~ O senhoi diz lanla lolagen que nen vaIe a pena escul-Io
(Lnlia na saIa) Lsqueci de avisai-Ihe que Veichinin, o novo conandanle
de ailiIhaiia, vii fazei-Ihe una visila hoje. (Senla-se dianle do piano)
OLGA
~ Lslanos encanladas.
IRINA
~ LIe e veIho`
TUZENBACH
~ No nuilo. Anda no nxino peIa casa dos quaienla, quaienla
e cinco. (Toca piano suavenenle) Iaiece sei un sujeilo sinplico. Que eIe
no e luiio, isso e ceilo. Apenas faIa nuilo.
IRINA
~ L un honen inleiessanle`
TUZENBACH
~ en, e. Mas len nuIhei e sogia e duas fiIhas pequenas.
Conven dizei lanlen que se casou peIa segunda vez. Nas visilas, que
aIis faz anide, conla que len nuIhei e duas fiIhas. Tanlen aqui eIe
vai conlai. A nuIhei paiece sei un pouco desnioIada, usa Iongas
lianas, cono una nenina, se expiessa con fiases conpIicadas e nuila
fiIosofia, e fieqenlenenle lenla o suicdio, deceilo paia aloiiecei o
naiido. Lu h nuilo j leiia alandonado essa nuIhei, nas eIe a agenla
e apenas se Ianenla
5OLIONII (enlia na saIa na conpanhia de Tchelulikin)
~ Con una no Ievanlo s un pud e neio
1
, nas con as duas
chego a Ievanlai cinco ou ale seis pudes. Sendo assin, concIuo que dois
honens ln no apenas o dolio de foia de un, nas peIo nenos o liipIo.
TCHEBUTIKIN (andando, I un joinaI)
~ Conlia queda de caleIos... dissoIvei dois gianas de naflaIina
en neia gaiiafa de IcooI... Iiiccionai lodas as noiles... (Anola en sua
cadeinela) Tonaienos nola disso (A SoIionii) Iiesle aleno.
Lnpuiianos a ioIinha no fiasco. Un lulinho de cidio a aliavessa.

1
27 quiIos apioxinadanenle.

5
Depois, peganos una pilada do nais sinpIes, do nais conun dos
aIunes...
IRINA
~ Ivan Ronanilch, caio Ivan Ronanilch!
TCHEBUTIKIN
~ Que e, ninha fiIhinha, ninha aIegiia`
IRINA
~ Diga-ne, poi que eslou lo feIiz hoje` Cono se navegasse nun
veIeiio,
acina da ninha calea o dislanle ceu azuI, e giande pssaios liancos
ciicuIando ao neu iedoi. Ioi que e assin` Ioi qu`
TCHEBUTIKIN (leijando-Ihe as nos, caiinhosanenle)
~ Meu passaiinho lianco.
IRINA
~ Hoje, quando despeilei, Ievanlei-ne e lonei lanho, de slilo
ne paieceu que ludo no nundo eslava lo cIaio e eu salia cono se deve
vivei. Queiido Ivan Ronanilch, eu sei ludo. O honen deve se esfoiai,
lialaIhai con o suoi do ioslo, quen quei que seja, e s nisso ieside o
senlido e oljelivo da vida, a nossa feIicidade e o nosso piazei. Cono e
lonila a vida do opeiiio que se Ievanla de nadiugada e quelia pedia na
esliada, ou do pasloi ou do piofessoi que ensina a ciiana, ou do
naquinisla na feiiovia... Meu Deus! Ten nuilo nais vaIoi no apenas o
honen que lialaIha, nas o loi lanlen, e o cavaIo de caiga, do que una
joven casada que acoida ao neio-dia, len seu cafe da nanh seivido na
cana, denoia duas hoias paia se apionlai... Ai, cono isso e leiiveI! S o
caIoi do veio e capaz de nos deixai lo sedenlos quanlo a sede que eu
lenho hoje de lialaIhai. L se de agoia en dianle eu no Ievanlai cedo e
no lialaIhai, negue-ne, Ivan Ronanilch, a sua anizade!
TCHEBUTIKIN (leinanenle)
~ Negaiei. Negaiei.
OLGA
~ Nosso pai nos acoslunou a Ievanlai as sele hoias. Agoia Iiina
acoida
as sele hoias, nas peinanece na ana ale as nove, peIo nenos, pensando
sen paiaia en no sei o qu. L con una caia lo seiia! (Ri)
IRINA
~ Voc esl acoslunada a ne consideiai una nenina e agoia
eslianha o neu ioslo esl seiio. Tenho vinle anos!
TUZENBACH
~ Lu conpieendo - e cono! - que as pessoas desejen lialaIhai.
Ln loda ninha vida nunca lialaIhei. Nasci na fiia e indoIenle So
Ielesluigo, nuna fanIia que nunca soule o que eia lialaIhai e nunca
conheceu piovaes. Recoido-ne, quando voIlei paia casa depois da

6
acadenia niIilai, eia o Iacaio quen ne liiava as lolas, naqueIa epoca eu
eia cheio de capiichos, poien a ninha ne ne oIhava naiaviIhada e
ficava adniiada se os oulios no ne vissen do nesno nodo.
Iieseivaian-ne do lialaIho. Ioien, no conseguiian ne afaslai deIe
poi conpIelo. L chegada a hoia, j se apioxina, una inensa e saudveI
lenpeslade esl poi vii, j esl a caninho, daqui a pouco chegai aqui e
afugenlai da nossa sociedade a indoIncia, a indifeiena, o pieconceilo
conlia o lialaIho, o ledio puliefalo. TialaIhaiei. Daqui a vinle e cinco ou
liinla anos lodos os honens lialaIhaio. Todos!
TCHEBUTIKIN
~ Lu no lialaIhaiei.
TUZENBACH
~ O senhoi no conla.
5OLIONII
~ Daqui a vinle e cinco anos o senhoi j no eslai nais enlie os
vivos, giaas a Deus. Denlio de dois ou lis anos lei un deiiane e
noiiei. Ou nun dia en que eu eslivei de nau hunoi sinpIesnenle Ihe
daiei un liio na calea, neu anjo. (Tiia do loIso un fiasco de peifune e
o loiiifa no peilo e nas nos.)
TCHEBUTIKIN (Ri)
~ De falo, nunca na vida fiz nada. Desde que leininei a
facuIdade no novi nais un s dedo, no Ii un nico Iivio, apenas o
joinaI (Tiia do loIso oulio joinaI) Lis un... IeIos joinais, sei, poi exenpIo,
que exisliu un laI DolioIiulov, nas o que eIe escieveu, isso j no sei. S
Deus sale! (Ouven-se goIpes no assoaIho, vindos do andai de laixo) Ah,
eslo ne chanando en laixo, aIguen veio ne vei. VoIlo Iogo, adeus.
(Reliia-se apiessado, cofiando a laila.)
IRINA
~ Lsl lianando aIgo.
TUZENBACH
~ Sin. Tinha una caia nuilo soIene ao saii, deceilo voIlai con
un piesenle paia a senhoia.
IRINA
~ Ai, que desagiadveI.

OLGA
~ Sin, e leiiveI. Senpie esl as voIlas con essas lolagens.
MACHA (Ievanla-se e canlaioIa en voz suave) }unlo ao nai h un
caivaIho, una coiienle de ouio pende de seus gaIhos... una coiienle de
ouio pende de seus gaIhos...
OLGA
~ Macha, hoje voc no esl aIegie. (Macha, senpie
canlaioIando, pe o chapeu) Aonde vai`

7
MACHA
~ Iaia casa.
IRINA
~ Que eslianho.
TUZENBACH
~ No vai ficai paia o aInoo feslivo`
MACHA
~ Tanlo faz... A noile dou un puIo aqui. Adeus, queiida. (eija
Iiina) Desejo-Ihe, de novo, sade e feIicidade. Ln oulios lenpos, quando
nosso pai ainda vivia, nos dias de sanlo vinhan senpie liinla ou
quaienla oficiais nos visilai e fazian nuila aIgazaiia, un giande
ieluIio. Hoje lenos aqui apenas una pessoa e neia e ieina un siIncio
sepuIciaI. en, vou indo. Hoje ne sinlo neIancIica... eslou de nau
hunoi, nas agoia adeus, ninha queiida, vou saii poi a...
IRINA (conliaiiada)
~ Ai, cono voc e...
OLGA (enlie Igiinas)
~ Lu a conpieendo, Macha.
5OLIONII
~ Quando un honen fiIosofa, faz fiIosofslica, ou diganos,
sofslica. Mas se una - ou duas - nuIheies fiIosofan... isso e, senhoies,
cono se Iadiassen a Iua.
MACHA
~ Cono o senhoi e leiiiveInenle desagiadveI. O que quei dizei
conisso`
5OLIONII
~ Nada... VoIla-se e eslaiiecido diz 'Ai: eia un uiso que o
seguia...
2
(Iausa)
MACHA (a OIga iiiilada)
~ No choie!
(ENTRAM AN|lSSA E |ERAPONT, ESTE TRAZ UM BOLO)
ANFI55A
~ Ioi aqui, poi aqui, paizinho. V enliance, esl con os pes
Iinpos (A Iiina) Ven da piefeiluia, da paile de MikhaiI Ivanovilch
Iiolopopov. L un loIo.
IRINA
~ Oliigada. Diga-Ihe que agiadeo (Apanha o loIo)
FERAPONT
~ O que disse`
IRINA (en voz nais aIa)
~ Agiadea a eIe!

2
IluIa de KiiIov

8
OLGA
~ al, d-Ihe pasleI. V, Ieiaponl vai ganhai pasleI
FERAPONT
~ O que disse`
ANFI55A
~ Vanos, Ieiaponl Spiiidonilch, vanos! (Anlos saen)

MACHA
~ No goslo desse Iiolopopov, ou MikhaiI Iolapovilch, ou
Ivanilch, ou sei I o qu. LIe no deve sei convidado.
IRINA
~ L eu no o convidei.
MACHA
~ Lnlo esl len.
(ENTRA TCHEBUTlKlN, SEGUlDO POR UM SOLDADO QUE
CARREGA UM SAMOVAR DE PRATA. OUVEM-SE EXCLAMAES
DE ASSOMBRO E REPROVAO)
OLGA (colie o ioslo con as nos)
~ Un sanovai! L leiiveI! (Lnlia na saIa de janlai e se diiige a
nesa)
IRINA
~ Queiido, queiido Ivan Ronanilch, o que o senhoi apionlou`
TUZENBACH (ii)
~ No disse`
MACHA
~ O senhoi no len veigonha, Ivan Ronanilch`
TCHEBUTIKIN
~ Minhas queiidas, vocs so as nicas pessoas, as nais caias
que eu lenho nesle nundo. Ln lieve vou conpIelai sessenla anos, sou
un veIho, un veIho soIiliio e inpieslveI. Nada nais de lon iesla
denlio de nin, saIvo o anoi que Ihes devolo. Se vocs no goslassen de
nin, j h nuilo eslaiia noilo. (A Iiina) Minha queiida, ninha fiIhinha.
Conheo-a desde o dia en que nasceu, caiieguei-a nos liaos... e anava a
sua faIecida ne.
IRINA
~ Mas paia que esse piesenle caio`
TCHEBUTIKIN (enlie Igiinas, zangado)
~ Iiesenle caio, paie con isso! (Ao soIdado) Suna-se daqui con
esse sanovai. (Inilando-a) Iiesenle caio... (O soIdado diiige-se con o
sanovai a saIa de janlai.)


9
ANFI55A (Aliavessa a saIa)
~ Minhas fIoies, un coioneI desconhecido esl I foia. } liiou o
capole e ven vindo. Iiinuchka, seja anveI e caiinhosa con eIe! (Ao
ieliiai-se) Iuxa, j e hoia de aInoai! Ai, neu Deus.
TUZENBACH
~ Deve sei Veichinin (Lnlia Veichinin) O lenenle-coioneI
Veichinin.
VERCHININ (a Macha e Iiina)
~ Tenho a honia de ne apiesenlai: Veichinin. Muila, nas nuila
salisfao nesno, en v-Ias. Cono ciesceian!
IRINA
~ Senle-se, poi favoi, eslanos encanladas.
VERCHININ (en lon joviaI)
~ Lslou nuilo conlenle. Mas as senhoias so lis iins, no e
nesno` Recoido-ne de lis nenininhas. } no ne Ienliava nais dos
ioslos, nas sei que seu pai, o coioneI Iiozoiov, linha lis fiIhinhas, disso
ne iecoido peifeilanenle, eu as vi con os neus pipiios oIhos. Cono o
lenpo passa! Cono o lenpo passa!
TUZENBACH
~ AIeksandei Ignalevilch e de Moscou.
IRINA
~ L de Moscou` O senhoi e de Moscou`
VERCHININ
~ Sin, sou. O seu faIecido pai eia conandanle de ailiIhaiia e eu
seivia cono oficiaI na nesna liigada. (A Macha.) Agoia ne paiece que
ne Ienlio do seu ioslo.
MACHA
~ Lu no ne Ienlio do seu.
IRINA
~ OIga! OIga! (Ciila en diieo a saIa de janlai) OIga, venha
aqui! (OIga enlia na saIa, vinda da saIa de janlai) Descoliinos que o
lenenle-coioneI Veichinin e de Moscou.
VERCHININ
~ Lnlo a senhoia e OIga Seiguievna, a nais veIha. L a senhoia
e Maiia... e a senhoia e Iiina, a nais nova...
OLGA
~ O senhoi e de Moscou`
VERCHININ
~ Sou. Lsludei en Moscou e foi I que enliei paia o exeicilo.
Seivi duianle Iongo lenpo en Moscou, poi fin ieceli o conando dessa
ailiIhaiia e nudei-ne paia c, cono ven. Na veidade ne Ienlio pouco
das senhoias, sei apenas que eian lis iins. Mas a figuia do seu pai
ficou giavada na ninha neniia. Se fechai os oIhos o vejo dianle de

1O
nin, cono se eIe eslivesse vivo. Lu os visilava en Moscou con
fieqncia.
OLGA
~ L eu que pensava ne iecoidai de lodo o nundo, agoia...
VERCHININ
~ Meu none e AIeksandei Ignalievilch.
IRINA
~ Lnlo, AIeksandei Ignalievilch, o senhoi e de MOSCOU... Que
suipiesa!
OLGA
~ Ns pielendenos nudai paia I.
IRINA
~ Lspeianos eslai I j o oulono. L a nossa cidade nalaI.
Nascenos I. Na anliga Rua asnannai... (Anlas iien de aIegiia)
MACHA
~ Lnconlianos poi acaso un conleiineo. (Vivanenle) Agoia j
sei. OIga, eu ne iecoido, dizia-se senpie en casa: o najoi apaixonado.
O senhoi eia enlo piineiio-lenenle e eslava apaixonado poi aIguen, e
lodos o chanavan assin, no sei poi qu, laIvez poi liincadeiia, o najoi
apaixonado.
VERCHININ (ii)
~ Sin, sin. O najoi apaixonado. Isso nesno!
MACHA
~ NaqueIe lenpo o senhoi usava s ligode. Ai, cono
enveIheceu! (Lnlie Igiinas) Cono enveIheceu!
VERCHININ
~ Sin, quando ne chanavan de najoi apaixonado eu ainda
eia joven,
ainda ne apaixonava. Hoje ludo nudou.
OLGA
~ Mais ainda no len un fio sequei de caleIo lianco!
LnveIheceu, poien no e nenhun veIho.
VERCHININ
~ De quaIquei foina, vou conpIelai quaienla e lis anos...
Deixaian Moscou h nuilo lenpo`
IRINA
~ H onze anos. Mas, poi qu voc choia, Macha` Deixe de sei
loIa! (Lnlie Igiinas) Ah, agoia eu lanlen eslou coneando a choiai.
MACHA
~ No e nada. Moiava en que iua`
VERCHININ
~ Na anliga Rua asnanaia.

11
OLGA
~ Ns lanlen!
VERCHININ
~ Duianle aIgun lenpo noiei na Rua Nienelzkaia. Da Rua
Nienelzkaia coslunava ii paia o QuaileI VeineIho. No caninho h una
ponle sonliia, e sol eIa se ouve o nuiniio das guas. Quen passai poi
I sozinho se senlii lonado de liisleza (Iausa) Mas que iio Iindo, que iio
nagnfico, len aqui! Que iio nagnfico!
OLGA
~ Sin, poien e geIado. Aqui faz fiio e len nuilo nosquilo.
VERCHININ
~ No e len assin. o cIina daqui e lon e saudveI cIina esIavo.
osques, iio... e lanlen leluIas. De lodas as ivoies a que nais goslo e a
queiida e iecalada leluIa. Vivei aqui e una veidadeiia feIicidade. S
eslianho que a eslao de lien fique a vinle veislas da cidade... L
ninguen sale poi que iazo.
5OLIONII
~ Lu sei poiqu. (Todos oIhan paia eIe) L que se a eslao ficasse
peilo, no eslaiia Ionge. L se esl Ionge, enloa no pode eslai peilo.
(MAL ESTAR GERAL, SlLNClO)
TUZENBACH
~ VasiIii VasiIich, o senhoi e nuilo liincaIho.
OLGA
~ } consigo ne Ienliai do senhoi. L cIaio!
VERCHININ
~ Conheci a senhoia sua ne.
TCHEBUTIKIN
~ Lia una sanla nuIhei, que Deus a lenha.
IRINA
~ Mane foi enleiiada en Moscou.
OLGA
~ Sin, no cenileiio Novodievilchie.
MACHA
~ Veja, j quase esqueci o ioslo deIa. Da nesna foina no
iecoidaio os nossos ioslos lanpouco. Acalaio se esquecendo de ns.
VERCHININ
~ Sin. Acalaio poi nos esquecei. L o deslino - nada se pode
fazei conlia eIe. O que a ns paiecia seiio, inpoilanle, de nuilo vaIoi,
con o lenpo sei esquecido e consideiado sen inpoilncia. (Iausa) L o
nais inleiessanle e que ns nen salenos a que eIes daio vaIoi
inpoilncia e o que consideiaio inliI e iidcuIo. Sei que no coneo
no vian as descoleilas de Copeinico ou de CoIonlo cono inleis e
iidcuIas e consideiavan veidadeiias ieveIaes as esciivinhaes de un

12
loIo excnliico quaIquei` L lanlen e possveI que a vida que agoia nos
salisfaz venha as sei nais laide juIgada eslianha, desconfoilveI,
despiovida de iazo, insuficienlenenle puia e laIvez ale pecaninosa.
TUZENBACH
~ Quen sale` Mas e possveI lanlen que a nossa vida de agoia
seja quaIificada de supeiioi e se iefiian a ns con iespeilo. Hoje no
exislen loiluias, execues e nen invases de donicIio, apenas nuilo,
nuilo sofiinenlo.
5OLIONII (en voz de faIsele)
~ Tsip, lsip, lsip... O laio pode passai nuilo len sen o ningau,
conlanlo que possa fiIosofai.
TUZENBACH
~ VasiIii VasiIilch, ne deixe en paz... (Muda de assenlo) }
chega.)
5OLIONII (en voz de faIsele)
~ Tsip, lsip, lsip...
TUZENBACH (a Veichinin)
~ Os sofiinenlos que venos hoje en dia - e so lanlos! No
deixan de denonsliai una ceila eIevao noiaI j aIcanada peIa
sociedade...
VERCHININ
~ Sin, sin, naluiaInenle.
TCHEBUTIKIN
~ aio, o senhoi disse agoia nesno que a nossa vida sei
consideiada eIevada un dia, poien os honens so pequenos... (Levanla-
se) Veja cono eu sou pequeno. Se aIguen dissei que ninha vida e
eIevada e len senlido isso ne consoIai. (De foia chega o son de un
vioIino.)
MACHA
~ L Andiei, nosso iino, quen esl locando.
IRINA
~ Andiei e un slio. IiovaveInenle sei piofessoi univeisiliio.
Seu pai eia niIilai, nas o fiIho seguii caiieiia cienlfica.
MACHA
~ Confoine o desejo de papai.
OLGA
~ Hoje caoanos nuilo deIe. Iaiece que esl un lanlo
apaixonado.
IRINA
~ Ioi una noa daqui. L possveI que eIa lanlen apaiea aqui
hoje.

13
MACHA
~ Ai, nas cono eIa se vesle! No apenas se vesle naI, foia de
noda, nas de un jeilo sinpIesnenle IaslinveI! Usa una saia eslianha
de un anaieIo leiianle, adoinada con fianjas vuIgaies, e una lIusa
veineIha. L o ioslo, paiece l-Io esfiegado, lo liiIhanle eIe e! Andiei no
esl apaixonado poi eIa, no aciedilo nisso, eIe len lon goslo. Lsl
apenas lioando da genle, fazendo piIheiia. AIen do nais, ouvi dizei
onlen que a noa vai se casai con Iiolopopov, piesidenle do conseIho
nunicipaI. Seiia lino se assin fosse. (IaIa voIlada paia a poila IaleiaI)

(ENTRA ANDREl.)

OLGA
~ Meu iino, Andiei Seiguievilch.
VERCHININ
~ Veichinin.
ANDREI (enxugando o loslo acaIoiado)
~ Iiozoiov. O senhoi foi designado paia c, no e nesno` L o
novo conandanle de ailiIhaiia`
OLGA
~ Inagine, AIeksandei Ignalievilch e de Moscou.
ANDREI
~ L nesno` en, nesse caso o congialuIo, ninhas iins no o
deixaio en paz.
VERCHININ
~ } live o piazei de aloiiec-Ias con as ninhas iecoidaes.

IRINA
~ Veja a noIduia de ielialo que ganhei hoje de Andiei. (Moslia a
noIduia) LIe nesno a fez.
VERCHININ (oIha a noIduia sen salei o que dizei)
~ Sin... e iesislenle...
IRINA
~ L a noIduia que esl penduiada na paiede acina do piano
lanlen foi eIe que fez. (Andiei faz un geslo con a no e se afasla do
giupo)
OLGA
~ Andiei e o nosso slio, loca vioIino, faz unas coisinhas de
nadeiia, en suna, len laIenlo paia ludo. Andiei, no v. LIe len o
hlilo de se afaslai. Venha c! (Rindo, Macha e Iiina pegan Andiei peIo
liao e oliigan-no a voIlai)
MACHA
~ Venha, venha!

14
ANDREI
~ Oia, ne deixen!
MACHA
~ Que sujeilo engiaado! Ln oulios lenpos AIeksandei linha o
apeIido de najoi apaixonado e isso no o deixava nen un pouco
iessenlido.
VERCHININ
~ Nen un pouco!
MACHA
~ L sale o que voc e` Voc e vioIinisla apaixonado.
IRINA
~ Ou enlo o piofessoi apaixonado!
OLGA
~ Lsl apaixonado! Andiiuchka esl apaixonado!
IRINA (lale paInas)
~ Viva, viva! Andiiuchka esl apaixonado!
TCHEBUTIKIN (apioxina-se de Andiei poi lis e aliaa-Ihe a cinluia
con anlas as nos)
~ S paia o anoi a naluieza nos ciiou! (Ri as gaigaIhadas,
senpie con o joinaI na no)
ANDREI
~ en, j chega, j chega... (Lnxugando o ioslo) No pieguei o
oIho a noile loda e agoia eslou un pouco lonlo. Iiquei Iendo ale as
qualio e depois fui paia cana, nas no consegui fechai os oIhos. Iensava
nisso e naquiIo, ale que chegou o soIzinho da nanh e invadiu o quailo
lodo. Duianle o veio, enquanlo eslivei aqui, pielendo liaduzii un Iivio
do ingIs.
VERCHININ
~ O senhoi sale ingIs`
ANDREI
~ Sin, nosso pai, que Deus o lenha, pialicanenle nos nailiiizava
con a educao. L iidcuIo, una lolagen, nas devo dizei-Ihe que depois
da noile deIe conecei de iepenle a ganhai peso, e en un ano engoidei
nuilssino, cono se o neu coipo livesse se Iileilado de una giande
piesso. Ciaas a nosso pai, eu e ninhas iins salenos fiancs, aIeno e
ingIs, e Iiina ale ilaIiano. Mas quanlo no nos cuslou isso!
MACHA
~ Salei lis Inguas nesla cidade e un Iuxo desnecessiio. L ale
nais que un Iuxo, e sinpIesnenle una coisa inliI, cono un sexlo dedo.
Salenos nuila cosia desnecessiia.
VERCHININ
~ Que nada (Ri) Salenos nuila coisa desnecessiia. Sou de
opinio que no pode exislii cidade, poi nais enfadonha e liisle, onde

15
una pessoa inleIigenle e insliuda seja desnecessiia. Adnilanos que
enlie os cen niI halilanles desla cidade, sen dvida aliasada e
giosseiia, exislan apenas lis que se asseneIhen aos senhoies.
NaluiaInenle os senhoies no seio capazes de conquislai a nassa
insensveI, aos pouco leio de cedei e se peideio no neio da nuIlido
de cen niI pessoas. A vida os afogai, poien os senhoies no
desapaieceio poi conpIelo, sen deixai veslgio. Mais laide, depois dos
eu desapaiecinenlo, j havei seis pessoas cono s senhoies, depois
doze, e assin poi dianle, ale que poi fin as pessoas da sua especie
consliluiio a naioiia. Ln dois ou lis secuIos a vida na leiia sei
inciiveInenle leIa. Lssa e a vida de que o honen necessila e se poi oia
ainda no exisle, devenos piessenli-Ia, espei-Ia, sonhai con eIa,
piepaiai-nos paia eIa. Ioi isso devenos vei e salei nais do que vian e
salian nosso pais e avs . (Ri) L os senhoies se queixan de que salen
nuila cosia desnecessiia!
MACHA (liiando o chapeu)
~ Vou ficai paia o aInoo.
IRINA (suspiia)
~ Devanos lonai nola de cada paIavia sua. (Lnlienenles
Andiei deixou a saIa sen sei nolado)
TUZENBACH
~ O senhoi diz que a vida na leiia, ao calo de nuilos anos, sei
assonliosanenle lonila. Ceilo. Mas, paia pailicipainos deIa desde j,
nesno a dislancia, devenos nos piepaiai e lenos de lialaIhai...
VERCHININ (Ievanlando-se)
~ Sin. OIhe s, quanlas fIoies ln aqui! (Lsquadiinha a saIa) L
que casa nagnfica! Lu os invejo. Iassei a vida loda en apailanenlos
apeilado. Duas cadeiias, un diva e un fogo senpie soIlando funaa.
Lian essas fIoies que faIlavan na ninha vida. (Lsfiega as nos.) Mas
enfin, paia que faIai nisso`
TUZENBACH
~ Sin, e pieciso lialaIhai. O senhoi de ceilo pensai: un aIeno
senlinenlaI. Mas dou-Ihe a paIavia, sou iusso e nen sequei enlendo
aIeno. Meu pai eia ciislo oilodoxo... (pausa)
VERCHININ (andando de un Iado paia o oulio)
~ Muilas vezes penso se pudessenos coneai a vida de novo e o
fizessenos de nodo conscienle` Se a vida cunpiida fosse una especie de
iascunho e a oulia - a nova - o lexlo passado a Iinpo` Inagino enloa que
lodos ns nos esfoiaianos anles de nais nada, paia no nos iepeliinos.
Ciiaianos oulias condies de vida, piovidenciaianos una casa fIoiida
cono esla, Iuninosa...Tenho esposa e duas neninas, ninha esposa e una
nuIhei doenle, elc., elc. Mas se pudesse ieconeai a vida, no ne
casaiia. De nodo aIgun

16
(ENTRA KULlGUlN, TRA]ANDO UNl|ORME DE GALA)

KULIGUIN (apioxinando-se de Iiina)
~ Queiida cunhada, peinila-ne nanifeslai as ninhas feIicilaes no dia
de sua sanla e desejai-Ihe, de lodo o coiao, sinceianenle, loa sade e
ludo o que de lon se pode desejai a una noa de sua idade. L enliegai-
Ihe esle Iivio, de piesenle. (Lnliega-Ihe o Iivio) L a hisliia do nosso Iiceu,
esciila poi nin e coliindo cinqenla anos de sua exislncia. L un
lialaIhinho insignificanle, esciilo nas hoias vagas, nas nesno assin
voc deve Ie-Io. Meus iespeilos, senhoies. (A Veichinin) KuIiguin,
piofessoi de Iiceu e conseIheiio (A Iiina) Lsle Iivio conlen a Iisla de
lodos os aIunos que fieqenlaian a nossa insliluio nos Ilinos
cinqenla anos. |cci, qucd pc|ui|, facian| nc|icra pc|cn|cs
3
(eija Macha)
IRINA
~ Mas na Iscoa voc j ne piesenleou un iguaI.
KULIGUIN (ii)
~ Lnloa ne devoIva, ou d-o ao coioneI. Tone-o coioneI. TaIvez
o Ieia nun dia en que no livei nada neIhoi paia fazei.
VERCHININ
~ Muilo oliigado. (Iaz neno de se ieliiai) Ioi un giande
piazei conhec-Ios.
OLGA
~ } vai` Nada disso!
IRINA
~ O senhoi vai ficai paia o aInoo. Ioi favoi!
OLGA
~ Lu lanlen Ihe peo que fique.
VERCHININ (incIina-se)
~ Iaiece que cheguei no neio de una fesla faniIiai. Ieidoen-
ne, nas no salia, e ainda no dei os neus paialens (Diiige-se con OIga
a saIa de janlai.)

KULIGUIN
~ Hoje, senhoies, e doningo, dia de descanso. Descansenos pois,
ns lanlen, e vanos nos diveilii, cada un confoine sua idade e posio
sociaI. No veio os lapeles deven sei ieliiados e guaidados ale o
inveino... Con inselicida ou naflaIina. Os ionanos eian un povo
saudveI, pois salian lanlo lialaIhai quanlo descansai, no eia a loa que
piopaIavan Mcns sana in ccrpcrc sanc. Sua vida decoiiia denlio de
deleininadas foinas. Nosso diieloi diz: o nais inpoilanle na vida e a
sua foina... O que peide a sua foina acala, e assin ocoiie lanlen no
nosso dia-a-dia (Aliaa Macha e ii) Macha ne ana. A ninha nuIhei ne

3
Iiz cono pude, faa neIhoi quen soulei.

17
ana. L as coilinas deven sei ieliiadas, junlo con os lapeles... Hoje eslou
nuilo aIegie, de exceIenle hunoi. Macha, hoje as qualio da laide iienos
a casa do senhoi diieloi. Lslo oiganizando un pequeno passeio paia os
nenlios do coipo docenle e seus faniIiaies.
MACHA
~ No vou.
KULIGUIN (liisle)
~ Mas poi que no, Macha queiida`
MACHA
~ Lu vou Ihe dizei (Lniaivecida) Lsl len, eu vou nas ne deixe
en paz, ne deixe en paz, poi favoi. (afasla-se)
KULIGUIN
~ Depois passaienos o ieslo da laide na casa do senhoi diieloi.
O senhoi
diieloi, apesai da sade alaIada, esfoia-se poi Ievai una vida sociaI. L
una pessoa liiIhanle, supeiioi. Un honen nagnfico. Onlen, aps a
confeincia, eIe ne disse: Lslou cansado, Iiodoi IIilch! Cansado! (OIha
o ieIgio da paiede, depois o seu ieIgio de loIso) O ieIgio de vocs esl
sele ninulos adianlado. Sin, eIe disse: Lslou cansado. (De foia chega o
son de un vioIino.)
OLGA
~ Tenhan a londade, senhoies, o aInoo esl seivido! Havei
pasleI lanlen!
KULIGUIN
~ Ai, OIga queiida! Onlen lialaIhei desde de nanh ale as onze
da noile, eslava nuilo cansado, nas hoje ne sinlo lo feIiz! (Iassa a saIa
de janlai e diiige-se a nesa) OIga, queiida...
TCHEBUTIKIN (guaida o joinaI no loIso e cofia a laila)
~ IasleI` Isso sin e que e vida!
MACHA (a Tchelulikin, en lon seveio)
~ Vou Ihe avisando: hoje o senhoi no vai lelei. Lnlendeu` A
lelida Ihe faz naI.
TCHEBUTIKIN
~ Que nada! Isso j passou. No lelo h dois anos (Inpacienle)
Mas lanlo faz se eu lelo ou deixo de lelei.
MACHA
~ Mesno assin, no se alieva a lelei. No se alieva. (Iiiilada,
nas lonando cuidado paia que o naiido no a oua) Dialos, I vanos
ns oulia vez passai a laide nos aloiiecendo na casa do diieloi!
TUZENBACH
~ Ln seu Iugai eu sinpIesnenle no iiia
TCHEBUTIKIN
~ No v.

18
MACHA
~ No v, no v... Vida naIdila. InsupoilveI... (Diiige-se a saIa
de janlai)
TCHEBUTIKIN (diiigindo-se lanlen a saIa de janlai)
~ Ioilanlo...
5OLIONII (diiigindo-se lanlen a saIa de janlai)
~ Tsip, lsip, lsip.
TUZENBACH
~ asla, VasiIii VasiIilch. asla!
5OLIONII
~ Tsip, lsip, lsip.
KULIGUIN (aIegienenle)
~ A sua sade, coioneI! Sou pedagogo, fao paile desla fanIia,
sou naiido de Macha, Macha e una lina ciialuia.
VERCHININ
~ Lxpeiinenlenos esla vodica escuia. (ele) A saI sade! (A
OIga) Sinlo-ne lo len en sua casa! (Apenas Iiina e Tuzenlach
peinanecen na saIa)
IRINA
~ Macha esl de nau hunoi hoje. Casou-se con eIe aos dezoilo
anos, quando ainda aciedilava que o naiido fosse o honen nais
inleIigenle desle nundo. L agoia nudou de opinio a seu iespeilo. L o
neIhoi dos honens, poien no o nais inleIigenle.
OLGA (inpacienle)
~ Andiei, venha Iogo!
ANDREI
~ Agoia nesno (Lnlia e diiige-se a nesa)
TUZENBACH
~ Ln que esl pensando`
IRINA
~ Lu` No goslo do seu anigo, desse SoIionii, lenho nedo deIe.
S diz lolagens...
TUZENBACH
~ L un honen eslianho. Tenho pena deIe e lanlen iaiva, nas
solieludo pena. Acho que e nuilo lnido... Quando eslanos sozinhos eIe
cosluna sei laslanle inleIigenle e agiadveI, s nas ieunies loina-se un
sujeilo giosseiio e piovocadoi. Lspeie nais un pouco ale lodos se
aconodaien en loino da nesa. Deixe-ne eslai ao seu Iado. Ln que
pensa` (Iausa) Ten vinle anos e eu pouco nenos de liinla. Quanlos anos
ainda lenos peIa fienle, quanlos e quanlos dias, lodos eIes iIuninados
peIos iaios do anoi.

19
TUZENBACH (No Ihe piesla aleno)
~ Lslou sedenlo de vida, de Iula, de lialaIho... L en ninha aIna
essa sede se une ao anoi que sinlo peIa senhoia, Iiina... A senhoia e lo
naiaviIhosa e a vida lanlen ne paiece lo naiaviIhosa... Ln que esl
pensado`
IRINA
~ O senhoi disse que a vida e naiaviIhosa. Sin, nas se apenas
paiece naiaviIhosa`! Iaia ns lis a vida ainda no foi naiaviIhosa.
Coliiu-nos cono a eiva daninha... Lslou deiianando Igiinas... Ln
vo... (Rapidanenle enxuga o ioslo e soiii.) Devenos lialaIhai,
lialaIhai. Lslanos liisles e lenos una viso lo sonliia da vida poique
no conhecenos o lialaIho. Descendenos de pessoas que despiezavan o
lialaIho. (Lnlia NalaIia Ivanovna, esl liajando un veslido coi-de-iosa
con conlo veide.)
NATACHA
~ Ah, j eslo senlado a nesa. Cheguei aliasada (De ieIance oIha-
se no espeIho e ajeila o caleIo) O penleado paiece que no esl naI...
(Nola a piesena de Iiina) Iiina Seiguievna, queiida, neus paialens.
(eija-a foile e Ionganenle) Ai, eslo con lanlas visilas, fico
enlaiaada... on dia, laio.
OLGA (enlia na saIa)
~ Ah, chegou NalaIia Ivanovna lanlen. Seja len-vinda,
queiida. (Tiocan leijos)
NATACHA
~ A ieunio hoje esl nuilo concoiiida, fico acanhada...
OLGA
~ Oia, lodo nundo aqui e de casa. (a neia-voz, assuslada) Meu
Deus, esl usando cinlo veide` Queiida, isso e sinpIesnenle inpossveI!
NATACHA
~ Ioi acaso significa aIgo iuin`
OLGA
~ No, no apenas Ihe vai leiiiveInenle naI. Cono se...
NATACHA (choiosa)
~ L nesno nas quase nen e veide, de lo pIido. (Segue OIga a
saIa de janlai. Todos lonan assenlo en loino da nesa, no ieslou
ninguen na saIa.)
KULIGUIN
~ Desejo-Ihe, Iiina, un lon noivo, j e hoia de voc se casai
lanlen.
TCHEBUTIKIN
~ NalaIia Ivanovna, a senhoia lanlen desejo un lon noivo.
KULIGUIN
~ NalaIia Ivanovna j len noivo.

2O
MACHA (dando lalidinhas no pialo con o gaifo)
~ Vou lonai un cIice de vinho! Lla vida loa... nas o que se
pode fazei!
KULIGUIN
~ Macha, seu conpoilanenlo ficou enlie ieguIai e nau.
VERCHININ
~ Mas o Iicoi esl lino! De que e feilo`
5OLIONII
~ De laialas.
IRINA (con voz choiosa)
~ Hun que nojo!
OLGA
A noile leienos peiu assado e loila de na. Ciaas a Deus, hoje
vou passai o dia en casa, e a noile lanlen... Senhoies, honien-nos con
a sua piesena lanlen a noile.
VERCHININ
~ Ieinila-ne lanlen voIlai a noile!
IRINA
~ Sei un piazei.
NATACHA
~ Aqui no h ceiinnias.
TCHEBUTIKIN
~ S paia o anoi a naluieza nos ciiou!(Ri)
ANDREI (zangado)
~ Iaien con isso! Ainda no se cansaian` (Lnlian Iedolik e
Rode caiiegando una giande cesla de fIoies)
FEDOTIK
~ Cheganos aliasados, j eslo aInoando.
RODE (faIa aIlo os eiies)
~ Cheganos aliasados` Sin, j eslo aInoando...
FEDOTIK
~ Ieido, un nonenlo. (Tiia un ielialo) Un, dois. Ieido, nais
un nonenlo! (Tiia oulio ielialo) Un dois. Iionlo. (Apanha a cesla e os
dois enlian na saIa de janlai, onde so iecelidos efusivanenle)
RODE (en voz aIla)
~ Meus paialens e os neIhoi volos! Hoje o dia esl nagnfico,
veidadeiianenle naiaviIhoso. Iassei a nanh loda con os aIunos.
Lnsino ginslica no Iiceu.
FEDOTIK
~ Iiina Seiguievna, pode novei-se sen ieceio (Tiia novos
ielialos) A senhoia esl nuilo len hoje. (Saca do loIso una pioiia)
AIis, eis una pioiia. Ten un son divino.
IRINA

21
~ Que naiaviIha!
MACHA
~ }unlo ao nai h un caivaIho, una coiienle de ouio pende de
seus gaIhos...una coiienle de ouio pende seus gaIhos...: (Ln lon de
Ianiia) Ai, poi que eslou iepelindo isso` Desde de nanh esses veisos
no ne saen da calea.
KULIGUIN
pa, sonos lieze a nesa!
RODE (en voz aIla)
~ Senhoies, no ne digan que aliiluen inpoilncia a essa
supeislio` (CaigaIhadas)
KULIGUIN
~ Se houvei lieze pessoas a nesa isso significa que un de ns
esl apaixonado. Ivan Ivanilch, no sei o senhoi` (CaigaIhadas.)
TCHEBUTIKIN
~ Lu j sou veIho pecadoi, nas poique iazo NalaIia Ivanovna
coiou, isso e que eu no enlendo. (Risadas esliepilosas. Nalacha sai aos
aliopeIos da saIa de janlai, paiando na saIa. Andiei a segue.)
ANDREI
~ Ieo-Ihe penhoiadanenle, no Ihes d aleno! Lspeie, paia,
poi favoi.
NATACHA
~ Que veigonha... No sei o que se passa conigo. L eIes fican
iindo de nin. No devia lei sado da nesa desse jeilo, foi una faIla de
educao, eu sei, nas no agenlo. (Lsconde o ioslo na paIa na da no)
ANDREI
~ Queiida, peo-Ihe, supIico-Ihe que no se aloiiea! Asseguio-
Ihe que eIes eslavan s liincando, so len-inlencionados. Minha
queiida, ninha caia, lodos eIes so pessoas loas e decenles. Anan nuilo
a nin e lanlen a senhoia. Venha ale aqui na janeIa, aqui eIes no nos
ven... (OIha ao iedoi.)
NATACHA
~ No eslou acoslunada a essas ieunies sociais.
ANDREI
~ Oh, nocidade, leIa e naiaviIhosa nocidade! Minha queiida,
no se aloiiea! Aciedile en nin, confie en nin. Lslou lo feIiz, o neu
coiao liansloida de anoi... Oh, aqui no nos ven! Ioi que passei a
an-Ia lanlo... quando isso aconleceu` No sei... ninha queiida, loa e
puia nenina, seja a ninha esposa. Lu a ano, eu a no... cono nunca,
nunca anei ninguen... (eija-a. enlian dois oficiais que, ao vei o pai se
leijando, se deln adniiados.)
CORTINA

22
5 5E EG GU UN ND DO O A AT TO O






O MESMO CENARlO DO PRlMElRO ATO
SO OlTO DA NOlTE. DA RUA CHEGA O SOM DlSTANTE DE UM
ACORDEO. ESTA ESCURO. ENTRA NATALlA lVANOVNA DE
ROUPO, SEGURANDO UMA VELA ACESA, PARA ]UNTO A PORTA
QUE DA PARA O QUARTO DE ANDREl.


NATACHA
~ O que voc esl fazendo, Andiiucha` Lsl Iendo` No e nada, e
que... (conlinua andando, alie una poila, depois a fecha) queiia vei se
no ficou aIguna Iuz acesa.
ANDREI (enlia con un Iivio na no)
~ Que e, Nalacha`
NATACHA
~ Lslou veiificando se apagaian lodas as veIas... L cainavaI e os
ciiados eslo nuilo agilados, lodo cuidado e pouco. Onlen a neia-noile
enliei na saIa de janlai e havia una veIa acesa. L no h cono salei quen
a acendeu. (deposila a veIa) Que hoias so`
ANDREI (oIha o ieIgio)
~ So oilo e quinze.
NATACHA
~ OIga e Iiina ainda no chegaian. Cono lialaIhan, as coiladas!
OIga esl na ieunio do conseIho pedaggico e Iiina no leIegiafo.
(Suspiia) Hoje peIa nanh disse a sua iin: Cuide-se Iiina, queiida,
Mas eIa nen ne ouve. Lnlo, so oilo e quinze` Receio que olik esleja
doenle. Ioi que o seu coipinho esl lo fiio` Onlen leve felie e hoje esl
geIado... Isso ne deixa angusliada!
ANDREI
~ No e nada, Nalacha... O lel esl len de sade.
NATACHA
~ De quaIquei foina e neIhoi seguii a diela. Lslou con nedo.
Disseian-ne que hoje as dez da noile os nascaiados vn aqui, seiia
neIhoi se na viessen, Andiiucha.
ANDREI
~ en, no sei. Na veidade eIe s foina convidados.

23
NATACHA
~ Quando acoidou hoje de nanh o lel oIhou paia nin e de
iepenle soiiiu, eIe ne ieconheceu. Oi olik, Ihe digo, Oi, olik! Oi
queiido! L eIe soiii. Lssas ciianas conpieenden ludo. Lnlo
Andiiucha, vou avis-Ios paia no deixai enliai os nascaiados.
ANDREI (indeciso)
~ Deixe isso paia as ninhas iins iesoIveien, eIas so as donas
da casa.
NATACHA
~ LIas faiian o nesno - nas vou voIlai con eIas, so lo loas!...
(Saindo) Lnconendei coaIhada paia a noile. O nedico disse paia voc
lonai coaIhada, de oulio nodo nunca enagiecei. (Iia) olik esl
nuilo fiio. Teno que o quailo deIe seja nuilo fiio. Seiia lon nud-Io de
quailo, enquanlo no chega o caIoi. O quailo de Iiina, poi exenpIo, seiia
peifeilo paia o lel: e seco e o soI lale I o dia inleiioi. Teiia de dizei a
Iiina paia ficai no nesno quailo con OIga. LIa passa nesno o dia
inleiio foia, seiia s paia a noile. (Iausa) Andiiucha, poi que esl caIado`
ANDREI
~ Lslava pensando... aIen do nais, o que eu podeiia dizei`
NATACHA
~ Sin... Lu ia faIai aIguna cosia... Sin, esl I foia Ieiaponl, da
piefeiluia. LIe esl a saI piocuia.
ANDREI (oceja)
~ Mande-o enliai (Nalacha sai. Andiei se pe a Iei a Iuz da veIa
que Nalacha esqueceu I. Lnlia Ieiaponl, usa un capole veIho e pudo,
con a goIa Ievanlada, una aladuia Ihe colie a oieIha.)
ANDREI
~ Seja len-vindo, iinozinho. Lnlo, o que voc ne conla`

FERAPONT
~ O piesidenle do conseIho Ihe nandou esle Iivio e lanlen esles
papeis. Aqui eslo. (Lnliega-Ihe o Iivio e os docunenlos)
ANDREI
~ Oliigado. Muilo len. Mas poi que veio lo laide` } so quase
nove hoias.
FERAPONT
~ O que disse`
ANDREI (nais aIlo)
~ Disse que chegou laide. } so quase nove hoias.
FERAPONT
~ Iois e. Quando cheguei o soI ainda eslava no aIlo, nas no
quiseian ne deixai enliai. Disseian que o palio eslava ocupado. en,

24
se eslava ocupado, enlo eslava ocupado. Lu no lenho piesa (Iensado
que Andiei houvesse Ihe peigunlado aIgo) O que disse`
ANDREI
~ Nada. (oIha o Iivio) Ananh e sexla-feiia, no lenos sesso,
nas eu daiei un puIo I, assin nesno... lenho de iesoIvei aIgo. Aqui en
casa e nuilo aloiiecido. (Iausa) Vov queiido, cono a vida se nodifica,
cono eIa nos engana! Hoje, de puio ledio, peguei esle Iivio - So veIhas
auIas da facuIdade - e desalei a iii. Meu Deus, sou secieliio do conseIho
nunicipaI, do conseIho onde o chefe e Iiolopopov. Secieliio, e no
nxino posso chegai ao caigo de assessoi! Sei assessoi do conseIho
IocaI, eu que lodas as noiles en neus sonhos eia piofessoi da
Univeisidade de Moscou, slio fanoso, oiguIho de loda a Rssia.)
FERAPONT
~ Quen`... Ouo naI.
ANDREI
~ Se no ouvisse naI, iinozinho, eu no conveisaiia con voc.
AfinaI de conlas, lenho de conveisai con aIguen. Minha esposa no ne
enlende, as ninhas iins eu leno, no sei poi que iazo. Receio que eIas
iian de nin, que ne enveigonhen... No lelo, no fieqenlo laleinas,
no enlanlo, neu queiido veIho, que aIegiia ne daiia eslai agoia en
Moscou, no Teslov ou no Ciande Moscovila!
FERAPONT
~ Ln Moscou, segundo ne conlou un neslie de olias, uns
coneicianles iesoIveian conei panquecas e un deIes leve noile slila
poi lei conido quaienla panquecas. Quaienla ou cinqenla, j no sei ao
ceilo.
ANDREI
~ Lslai en Moscou senlado no saIo piincipaI do ieslauianle.
Mesno no conhecendo ninguen e lanpouco ninguen o conhecendo,
voc no se senle un eslianho... L aqui, nesno sendo conhecido de lodos
e lodos senlo seus conhecido, voc se senle un eslianho... un eslianho...
Lslianho e soIiliio.
FERAPONT
~ O que disse` (Iausa) L aqueIe neslie de olias conlou lanlen
- laIvez eslivesse nenlindo - que en Moscou foi eslendida una giande
coida solie a cidade.
ANDREI
~ Iaia qu`
FERAPONT
~ Isso j no sei. Ioi aqueIe neslie de olias que conlou.
ANDREI
~ esleiia. (D una Iidinha no Iivio) Lnlo, voc j esleve en
Moscou`

25
FERAPONT (no iesponde de inedialo)
~ No. Deus ainda no quis ne Ievai ale I. (Iausa) Iosso ii`
ANDREI
~ Iode. Deus o alenoe. (Ieiaponl se dispe a pailii) Deus o
alenoe. (L) Ananh de nanh voc voIla paia luscai esles papeis.
Iode ii. (Iausa) Ioi enloia. (Soa a canpainha) Iois e, o caso e esse...
(Lspieguia-se e con passos Ienlos enlia en seu quailo. De lis dos
ceniios chega o canlaioIai da lal, enlaIando a ciiana)

(ENTRAM MACHA E VERCHlNlN. ENQUANTO CONVERSAM, A
CRlADA ACENDE A LAMPARlNA E AS VELAS.)
MACHA

~ No sei. (Iausa) No sei. L cIaio que o hlilo inpoila nuilo.
Ioi exenpIo, quando papai noiieu, poi nuilo lenpo eslianhanos no
dispoinos nais de oidenanas. Ioien, hlilo a paile, acho que faIo
lanlen poi senso de juslia. TaIvez en oulios Iugaies no seja assin,
nas aqui a s pessoas nais honiadas, nais finas e nais len-educadas so
os niIilaies.
VERCHININ
~ Lslou con sede. Coslaiia de un pouco e ch.
MACHA (consuIla o ieIgio)
~ Logo vo seivi-Io. Casei-ne ao conpIelai dezoilo anos e linha
nedo do neu naiido poique eIe eia piofessoi e eu acalaia de leininai o
cuiso no Iiceu. NaqueIe lenpo eu o juIgava leiiiveInenle cuIlo, slio e
inpoilanle. Hoje e difeienle, infeIiznenle.
VERCHININ
~ Sin, sin.
MACHA
~ No ne iefiio ao neu naiido, a eIe j ne acoslunei, nas enlie
os civis en geiaI exisle nuila genle giosseiia, desagiadveI e naI-
educada. A giosseiia en alaca os neivos e ne ofende, sofio quando vejo
que aIguen no e suficienlenenle fino, suave e anveI. Quando sou
oliigada a eslai na conpanhia de piofessoies, coIegas do neu naiido,
isso e un veidadeiio loinenlo paia nin.
VERCHININ
~ Sin... A nin poien ne paiece que civis e niIilaies so pessoas
iguaInenle sinpIes, peIo nenos nesla cidade. So iguais. Seja civiI ou
niIilai, nas ieunies sociais s se ouve dizei: esl lendo piolIenas con a
nuIhei, esl lendo piolIenas con as casa, esl lendo piolIenas con o
cavaIo... Ns, iussos, goslanos denais dos pensanenlos eIevados, nas,
ne diga, poique no vida ieaI voanos lo laixo` Ioi qu`

26
MACHA
~ No sei.
VERCHININ
Ioi que o naiido esl lendo senpie aIgun piolIena con o fiIho
e con a nuIhei` L a nuIhei e o fiIho, poi que ln senpie aIgun
piolIena con eIe`
MACHA
~ O senhoi esl un lanlo naI-hunoiado hoje.
VERCHININ
~ L possveI, no aInocei hoje e eslou sen conei desde de
nanh. Minha fiIha no passa nuilo len, e quando ninhas fiIhas eslo
doenles fico inquielo... Tenho a conscincia aloinenlada poi eIas leien a
ne que len. Ai, se a livesse vislo hoje! L poi causa de una lolagen!
Coneanos a liigai as sele da nanh, as nove lali a poila e sa. (Iausa)
Nunca faIo solie isso e - eslianho, no e` - s a senhoia conolo as
ninhas Ianiias. (eija-Ihe a no.) no n queiia naI. Afoia a senhoia
no lenho ninguen, ninguen... (Iausa)
MACHA
~ Que iudo e esse no fogo` Un pouco anles da noile de papai
a chanine fazia o nesno iudo. Lxalanenle o nesno.
VERCHININ
~ A senhoia e supeisliciosa`
MACHA
~ Sou sin.
VERCHININ
~ Que eslianho (eija-Ihe a no) A senhoia e una nuIhei
nagnfica, naiaviIhosa. Magnfica, naiaviIhosa! Lsl escuio aqui, nas eu
vejo o liiIho dos seus oIhos.
MACHA (nuda de cadeiia)
~ Aqui esl nais cIaio...
VERCHININ
~ Lu a ano, eu a ano, eu a ano....Ano os seus oIhos, os seus
novinenlos que ne fazen sonhai... MuIhei nagnfica, naiaviIhosa!
MACHA (iindo laixinho)
~ Quando o ouo faIai assin lenho vonlade de iii, apesai de
senlii nedo... No faIe isso de novo, peo-Ihe. (A neia voz.) AIis, faIe,
paia nin lanlo faz... (Lsconde o ioslo con as nos) Iaia nin lanlo
faz...Ven genle, nude de assunlo.

(ENTRAM lRlNA E TUZENBACH, VlNDOS DA SALA DE ]ANTAR)
TUZENBACH

27
~ Tenho un none liipIo: laio Tuzenlach-Kione-AIlschauei,
nas sou iusso, e oilodoxo, cono a senhoia. De aIeno ne iesla nuilo
pouco, laIvez a pacincia e a leinosia con que a aloiieo. Aconpanho-a
lodas as noiles.
IRINA
~ Cono eslou cansada!
TUZENBACH
~ L lodo sanlo dia iiei ao leIegiafo e a aconpanhaiei a sua casa,
poi dez, vinle anos, enquanlo no ne enxolai... (Ieicele a piesena de
Macha e de Veichinin, en lon aIegie) Os senhoies eslo aqui` oa noile!
IRINA
~ Ioi fin eslou en casa. (
A
Macha) H pouco esleve una nuIhei
na agencia, leIegiafou ao iino en Saialov conunicando-Ihe que o fiIho
noiieu. Mas no conseguia Ienliai o endeieo do iino. Tivenos de
ienelei o leIegiana sen o endeieo, sinpIesnenle a Saialov. A nuIhei
choiava. L eu fui giosseiia con eIa, sen iazo aIguna. No lenho
lenpo~ disse-Ihe. Ioi nuilo enlaiaoso. Hoje os nascaiados vn en
casa`
MACHA
~ Sin
IRINA (senlando-se na poIliona)
~ Deixen-ne descansai un pouco. Lslou faligada.
TUZENBACH (soiii)
~ Quando voIla da agncia paiece lo joven, lo desanpaiada...
(Iausa)
IRINA
~ Lslou cansada. No, posilivanenle eu no goslo do leIegiafo.
MACHA
~ Voc enagieceu... (Assolia laixinho) L esl nais joven. Iaiece
un iapaz.
TUZENBACH
~ L o penleado.
IRINA
~ Tenho de piocuiai oulio lialaIho. Lsse no ne conven, no
len nada do que eu aInejava fazei, do que eu sonhava. L un lialaIho
naanle e lolo. (Ouven-se lalidas no assoaIho) O douloi esl lalendo
(A Tuzenlach ) Responda as lalidas, poi favoi... Lu no posso... Lslou
cansada. (Tuzenlach devoIve as lalidas no assoaIho) Logo eIe vai sulii.
Tenos de invenlai una foina de nos piolegeinos conlia eIe. Onlen o
douloi e o nosso Andiei esliveian no cIule e peideian de novo. Dizen
que Andiei peideu duzenlos iulIos.
MACHA (indifeienle)
~ O que se h de fazei...

28
IRINA
~ H duas senanas eIe peideu lanlen, e en dezenlio iden.
Tonaia que peica ludo Iogo, assin laIvez possanos saii desla cidade.
Meu Deus, sonho lodas as noiles con Moscou e fico liansloinada. (Ri)
Ln junho nudaienos paia I... e ale junho... Ieveieiio, naio, aliiI,
naio... e quase neio ano!
MACHA
~ Nalacha no deve ficai salendo que eIe peideu no jogo.
IRINA
~ Acho que paia eIa lanlo faz.

(TCHEBUTlKlN DORMlU DE TARDE E ACABOU DE ACORDAR,
ENTRA NA SALA DE ]ANTAR PENTEANDO A BARBA, DEPOlS SE
SENTA NA MESA DE ]ANTAR E TlRA UM ]ORNAL DO BOLSO.)
MACHA

~ LIe j chegou... Iagou o aIugueI`
IRINA (ii)
~ No. H oilo neses no nos paga nen un copeque. Deceilo
esqueceu.
MACHA (ii)
~ OIhen cono esl lodo inpoilanlo senlado aIi. (Todos iien.
Iausa)
IRINA
~ Ioi que esl lo caIado, AIeksandei Ignalilch`
VERCHININ
~ No sei. Coslaiia nuilo de un goIe de ch. Meia vida poi una
xiciinha de ch! No cono desde de nanh...
TCHEBUTIKIN
~ Iiina Seiguievna!
IRINA
~ O que e`
TCHEBUTIKIN
~ Ieo-Ihe que venha aqui. Venez ici (Iiina se Ievanla e vai
senlai-se a nesa) No agenlo ficai sen a senhoia. (Iiina eslende solie a
nesa as cailas paia una pacincia.)
VERCHININ
~ } que no nos do ch, ao nenos fiIosofenos.
TUZENBACH
~ Vanos I! Solie o qu`
VERCHININ
~ Solie o qu` Sonhenos... Ioi exenpIo, solie a vida, cono eIa
sei duzenlos ou liezenlos anos depois de ns.

29
TUZENBACH
~ L da` Voaio en laIes, a noda sei oulia, e possveI que
desculian un sexlo senlido e o desenvoIvan, nas a vida conlinuai a
nesna: difciI, nisleiiosa e feIiz. L passados niI anos o honen eslai
suspiiando cono agoia: Cono e difciI vivei! - e ao nesno lenpo
lenei a noile e no ii queiei noiiei, exalanenle cono agoia.
VERCHININ (pensalivo)
~ Cono vou Ihe dizei` Acho que aos poucos ludo na leiia deve
nudai, e j esl nudando dianle dos nossos oIhos. Denlio de duzenlos,
liezenlos ou laIvez niI anos - a dala no inpoila - suigii una vida
nova e feIiz. Ns e cIaio, no pailicipaienos dessa vida, nas e paia eIa
que vivenos, poi eIa que lialaIhanos, sin, poi eIa sofienos, sonos ns
os seus ciiadoies - e essa e a nica finaIidade de nossa vida, e se assin
quisei, a nossa feIicidade. (Macha ii en voz laixa)
TUZENBACH
~ O que h`
MACHA
~ No sei, eslou iindo a-loa hoje.
VERCHININ
~ Tenos a nesna escoIaiidade. No cuisei facuIdade, Ieio nuilo,
nas no sei seIecionai ninhas Ieiluias e laIvez nen Ieia exalanenle
aquiIo de que piecisaiia, nas quanlo nais vivo, nais queio salei. Meus
caleIos eslo ficando liancos, j sou quase un veIho, nas sei pouco, ai
cono sei pouco! Ioien a nin paiece que o piincipaI, o veidadeiio, eu
conheo con ceileza. L cono goslaiia de Ihe denonsliai que paia ns
no exisle feIicidade e nen exislii... Nossa nica nisso e lialaIhai e
lialaIhai, ininleiiuplanenle, e a feIicidade calei s aos nossos
descendenles ienolos. (Iausa) Se ns no podenos sei feIizes, peIo
nenos que os nossos descendenles sejan.

(APARECEM NA SALA DE ]ANTAR |EDOTlK E RODE, SENTAM-SE E
CANTAM EM VOZ BAlXA, ACOMPANHANDO-SE AO VlOLO.)
TUZENBACH

~ Na sua opinio no adianla nen sequei sonhai con a
feIicidade! Mas, se eu sou feIiz!
VERCHININ
~ No e possveI.
TUZENBACH (alie os liaos e ii)
~ Iaiece que no nos enlendenos. en, cono devo lenlai
convenc-Io`
(Macha ii en voz laixa)
TUZENBACH (aneaando-a cono dedo)

3O
~ Iode iii! (A Veichinin) No apenas denlio de duzenlos ou
liezenlos anos, nas daqui a un niIho de anos, a vida conlinuai sendo
o que eia. LIa no nuda, peinanece conslanle, sujeila a Ieis pipiias,
independenles de ns, ou peIo nenos que no conheceienos janais. Os
pssaios nigianles, as cegonhas, poi exenpIo, voan e voan, e, sejan
eIevados ou nesquinhos os pensanenlos que se agilan en sua calea,
seguiio voando sen se inpoilai con os fiIsofos que possan exislii
enlie eIes, e que fiIosofen quanlo quiseien, desde que voen!
MACHA
~ Mas quaI e o senlido disso`
TUZENBACH
~ Senlido... Veja, esl nevando. Que senlido len isso` (Iausa)
MACHA
~ Acho que o honen deve lei fe ou deve lusc-Ia, seno a vida e
vazia. Vivei e no salei poi que voan as cegonhas, poi que nascen as
ciianas, paia que exislen eslieIas no ceu... Ou salenos paia que se vive
ou enlo ludo no passa de loIice inliI. (Iausa)
VERCHININ
~ De quaIquei nodo, e pena que a juvenlude se lenha ido...
MACHA
CogoI diz en aIgun Iugai: L aloiiecido vivei nesle nundo,
senhoies!
TUZENBACH
~ L eu digo: e difciI disculii con os senhoies! Con os dialos...
TCHEBUTIKIN (Iendo un joinaI)
~ aIzac casou-se en eidichev... (Iiina canlaioIa en voz laixa)
Anolaiei en ninha agenda. (Anolando) aIzac casou-se en eidichev
(VoIla a Iei o joinaI)
IRINA (jogando pacincia, pensaliva)
~ aIzac casou-se en eidichev. (VoIla a Iei o joinaI)
TUZENBACH
~ A soile esl Ianada. Sale, Maiia Seiguievna, enlieguei neu
pedido de passagen paia a ieseiva.
MACHA
~ } ouvi faIai, e no vejo nada de lon nisso. No goslo de civis.
TUZENBACH
~ Tanlo faz... (Levanla-se) No sou lonilo. enlo, que soIdado
sou eu` len, aIis lanlo faz... TialaIhaiei. Que peIo nenos poi un dia
en ninha vida lialaIhe lanlo que ao chegai en casa cansado ne deile na
cana e adoinea inedialanenle (Iassando paia a saIa) Os opeiiios
deceilo doinen un sono piofundo.

31
FEDOTIK (a Iiina)
~ Conpiei-Ihe agoia esles Ipis de coi no Iijikov na Rua Moscou.
L lanlen esla faquinha....
IRINA
~ Acoslunou-se a lialai-ne cono una nenina, nas j eslou
ciescidinha... (Apanha conlenle os Ipis e a faquinha) Que leIeza!
FEDOTIK
~ L paia nin conpiei un canivele. Veja, una Ianina aqui, oulia
aqui e nais una leiceiia aqui, islo e paia coai o ouvido, aqui una
lesouiinha, e islo, un Iinpadoi de unhas.
RODE (en voz aIla)
~ Douloi, o senhoi esl con quanlos anos`
TCHEBUTIKIN
~ Lu` Tiinla e dois (Ri)
FEDOTIK
~ Vou Ihe ensinai agoia oulia pacincia.

(ESTENDE AS CARTAS SOBRE A MESA. TRAZEM O SAMOVAR,
AN|lSSA CUlDA DELE, UM POUCO DEPOlS ENTRA NATACHA E
TAMBM SE OCUPA AO REDOR DA MESA. ENTRA SOLlONll,
CUMPRlMENTA OS PRESENTES, SENTA-SE A MESA)
VERCHININ

~ Cono venla!
MACHA
~ Sin. Lslou cansada do inveino. } esqueci poi conpIelo cono e
o veio.
IRINA
~ A pacincia vai dai ceilo, j eslou vendo. Iienos paia Moscou!
FEDOTIK
~ No, no vai dai ceilo, veja, o oilo esl solie o dois de espadas.
(Ri) Ioilanlo no iio paia Moscou.
TCHEBUTIKIN (L o joinaI)
~ Ln lz decIaiou-se una epidenia de vaioIa
ANFI55A (a Macha)
~ Venha lonai o ch. (A Veichinin) Ioi favoi, exceIncia... Me
peidoe, iinozinho, esqueci o seu none poi conpIelo...
MACHA
~ Tiaga-ne o ch, lal, eu no vou a lusc-Io.
IRINA
~ al!
ANFI55A
~ } vai!

32
NATACHA (a SoIionii)
~ Os lels conpieenden ludo nuilo len. Oi, olik, digo-Ihe
eu, oi, queiidinho. L eIe ne oIha de un jeilo lo eslianho. O senhoi
pensa que e opinio da ne. }uio que no e. LIe e una ciiana
exliaoidiniia!
5OLIONII
~ Se esse nenino fosse neu coIocava-o nuna fiigideiia, fiilava-o
e o conia (Con a xcaia na no, diiige-se a saIa e I se senla nun canlo)
NATACHA (colie o ioslo con as nos)
~ Sujeilo giosseiio e naI-educado!
MACHA
~ IeIiz aqueIe que no peicele se e inveino ou veio. Acho que
se eslivessenos en Moscou no ne inpoilaiia cono lenpo.

VERCHININ
~ Oulio dia Ii o diiio de un ninislio fiancs, esciilo na piiso.
O ninislio foia pieso devido ao caso do Ianan. Con que enlusiasno e
encanlanenlo Ihe faIa dos pssaios que olseivava da janeIa da piiso, os
quais nen nolava nos lenpos de ninislio. NaluiaInenle, agoia que foi
poslo en Iileidade, no nolai nais os pssaios, do nesno nodo cono
no os nolava anles. a senhoia lanlen no nolai nais Moscou depois
que passai a vivei I. No desfiulanos a feIicidade e nen sonos capazes
de desfiul-Ia. Apenas a desejanos.
TUZENBACH (liia una caixa da nesa)
~ Onde eslo as laIas`
IRINA
~ SoIionii coneu-as.
TUZENBACH
~ Todas`
ANFI55A (seivindo o ch)
~ Tiouxeian-Ihe esla caila, iinozinho
VERCHININ
~ Iaia nin` (Iega a caila) L da ninha fiIha (L a caila) en, e
cIaio... Ieidoe-ne Maiia Seiguievna, eu ne ieliio as escondidas. No
lonaiei o neu ch. (Levanla-se agilado) Senpie essas conedias...
MACHA
~ O que aconleceu` Iosso salei`
VERCHININ (laixando a voz)
~ Minha esposa lonou veneno de novo. Tenho de ii. Reliio-ne
sen chanai aleno. L leiiiveInenle desagiadveI. (eija a no deIa)
Queiida... A senhoia e loa, e lonila.. Saio poi aqui sen sei nolado (Sai)
ANFI55A
~ Aonde vai` Tiouxe ch juslanenle paia eIe.

33
MACHA (zangada)
~ Deixe, no e da sua conla lal! (Diiige-se a nesa con a xcaia)
Iaie de ne aloiiecei, veIha!
ANFI55A
~ Ioi que esl con iaiva de nin, ninha fIoi`
A VOZ DE ANDREI
~ Anfissa!
ANFI55A (inilando-o)
~ Anfissa! Senpie enfuinado... (Sai)
MACHA (na saIa de janlai, zangada)
~ Deixen-ne senlai. (LspaIhando as cailas solie a nesa) A nesa
loda ocupada con as cailas! Tonen o ch!
IRINA
~ Voc esl se conpoilando naI, Macha.
MACHA
~ Quando eslou con iaiva e neIhoi no faIai conigo. Deixen-
ne en paz.
TCHEBUTIKIN (ii)
~ Minosinha! Minosinha!
MACHA
~ O senhoi esl con sessenla anos, e vive faIando lolagens,
cono se fosse un gaiolinho.
NATACHA (suspiia)
~ Macha, queiida, paia que seiven essas expiesses` Voc e lo
lonila, encanlaiia a lodos nun anlienle fino, no fossen suas naneiias.
Sinceianenle. ]c tcus pric, pardcnncz nci Maric, nais tcus atcz dcs nanicrcs
un pcu grcssicrcs.
TUZENBACH (conlendo o iiso)
~ D-ne... d-ne, poi favoi... paiece que o Iugai do conhaque e
aIi.
NATACHA
|| parai| quc ncn 8coi| dcja nc dcr| pas, j acoidou. LIe no esl
lolaInenle len hoje. DescuIpen-ne, vou v-Io... (Sai)
IRINA
~ L aonde foi AIeksandei Ignalich`
MACHA
~ Iaia casa. De novo aconleceu aIgo con a nuIhei.
TUZENBACH (diiige-se a SoIionii, con a gaiiafa de conhaque na no)
Senpie sozinho, senpie nedilando, no se sale solie o qu.
Vanos, faanos as pazes. Vanos lelei un conhaque. (elen) Hoje devo
passai a noile senlado ao piano,. Tocando un nonle de lolaginhas. O
que fazei`

34
5OLIONII
~ Ioi que deveianos fazei as pazes` Ns no liiganos.
TUZENBACH
~ O senhoi senpie ne faz lei a inpiesso de que nos
desenlendenos. Seu cailei e nuilo eslianho, devo ieconhecei.
5OLIONII (decIanando)
~ Lslianho eu sou, nas quen no e` AIeko, no se zangue.
4

TUZENBACH
~ O que AIeko len a vei con isso` (Iausa)
5OLIONII
~ Quando eslou sozinho con una pessoa sou iguaI aos oulios.
Ln giupo, no enlanlo, fico confuso, e digo un nonle de asneiias. Mesno
assin, sou nais honeslo e nolie que nuila genle. L posso Ihe
denonsliaia isso.
TUZENBACH
~ Iieqenlenenle sinlo iaiva do senhoi. Vive ne piovocando
quando eslanos na conpanhia de leiceiios. No olslanle, de aIguna
foina ne e sinplico. Caianla, hoje queio ne enleledai. Vanos lelei!
5OLIONII
~ Vanos. (ele) Con o senhoi, laio, nunca live piolIenas.
Mas o neu cailei e iguaI ao de Leinonlov
5
(Ln voz laixa) Dizen ale
que lenos aIguna seneIhana fsica. (Reliia do loIso un fiasco de
peifune e deiiana un pouco nas nos.)
TUZENBACH
~ Vou passai paia ieseiva, j apiesenlei o pedido. asla! Iiquei
iefIelindo poi cinco anos, nas finaInenle, iesoIvi. Queio lialaIhai.
5OLIONII (decIana)
~ AIeko, no se zangue... Lsquea, esquea esses seus sonhos...
TUZENBACH
~ TialaIhaiei.

(ENQUANTO ELES |ALAM, ENTRA ANDREl COM UM LlVRO NA
MO E SENTA-SE PERTO DA VELA.)
TCHEBUTIKIN (Lnlia na saIa aconpanhado de Iiina)

~ L fonos lialados a noda caucasiana. Sopa de celoIas e assado
de |cnc|nar|ina, un lipo de caine.

4
Do pena dianlico de Iuchkin, Os ciganos.
5
MikhaiI Leinonlov (1914-1841), giande poela iusso, linha un cailei expIosivo,
lienendanenle sensveI, eia noidaz e piovocadoi, a laI ponlo que seu nodo de sei
Ihe causou a noile en dueIo.

35
5OLIONII
~ A |cncrcncna nunca foi caine, e un vegelaI, paiecido con a
celoIa.
TCHEBUTIKIN
~ Queiido, a |cnc|nar|ina nac c ccoc|a, c carnc dc ccrdcirc.
5OLIONII
~ L eu Ihe digo, que a |cncrcncna e celoIa.
TCHEBUTIKIN
~ L eu Ihe digo que e a |cnc|nar|ina c carnc dc ccrdcirc.
5OLIONII
~ L eu Ihe digo, que a |cncrcncna e celoIa.
TCHEBUTIKIN
~ Oia, poi que essa discusso! O senhoi nunca esleve no Cucaso
e lanpouco coneu |cnc|nar|ina.
5OLIONII
~ No coni poique no goslo. A |cncrcncna len o cheiio do aIho.
ANDREI (supIica)
~ asla, senhoies, poi favoi! IeIo anoi de Deus, lasla!
TUZENBACH
~ Quando vn os nascaiados`
IRINA
~ Chegan as nove. Logo eslaio aqui.
TUZENBACH (aliaa Andiei, enquanlo canla)
~ Ah, aIpendie, neu aIpendie, aIpendie novo en foIha...
ANDREI (dana e canla)
~ AIpendie novo en foIha, feilo de caivaIho...
TCHEBUTIKIN (dana)
~ Con lieIia! (Todos iien)

TUZENBACH (leija Andiei)
~ Vanos lelei a nossa anizade, Andiiuchka! Iiei paia Moscou
junlo con voc, paia a univeisidade, Andiiuchka.
5OLIONII
~ QuaI` Ln Moscou h duas univeisidades.
ANDREI
~ Ln Moscou h una univeisidade.
5OLIONII
~ Iois eu digo que h duas.
ANDREI
~ Ioi nin pode havei ale lis. Iaia nin lanlo faz.
5OLIONII
~ Ln Moscou h duas univeisidades! (Iioleslos e assolios) A
veIha e a nova. L se os senhoies no pieslan aleno, ou no Ihes agiada

36
o que eu digo, enlo posso caIai-ne e ale nudai de saIa. (Sai poi una das
poilas)
TUZENBACH
~ Viva! Viva! (Ri) Senhoies, podenos coneai, vou ne senlai ao
piano. Que sujeilo engiaado esse, SoIionii. (Senla-se dianle do piano e
loca una vaIsa)

MACHA (dana a vaIsa sozinha)
~ O laio esl aIlo, o laio esl aIlo!

(ENTRA NATACHA.)

NATACHA (chana Tchelulikin )
~ Ivan Ronanilch! (Diz aIgo a Tchelulikin, depois sai en
siIncio. Tchelulikin pousa a no no onlio de Tuzenlach e cochicha
aIgo.)
IRINA
~ O que e`
TCHEBUTIKIN
~ } vou enloia, neus iespeilos.
TUZENBACH
~ oa noile. Tenos de ii.
IRINA
~ Mas cono` ... e os nascaiados`
ANDREI (consliangido)
~ Os nascaiados no viio... Veja, queiida. Nalacha disse que
olik esl un pouco adoenlado. Lnfin... no sei. Iaia nin lanlo faz...
IRINA (encoIhe os onlios)
~ olik esl doenle!
MACHA
~ O que fazei` Se nos enxolan lenos de ii (A Iiina) No e olik
que esl doenle, e sin eIa... aqui! (Aponla cono dedo a lesla) L una
luiguesinha! (Andiei sai peIa poila da diieila, Tchelulikin o segue, na
saIa de janlai conean as despedidas)
FEDOTIK
~ Que pena, eu eslava ceilo de que iiia passai a noile aqui, nas
se a ciiana esl doenle, enlo e cIaio que...Ananh vou Ihe liazei aIgun
liinquedo.
RODE (en voz aIla)
~ Doini de piopsilo hoje de laide paia podei danai a noile
loda. Ainda no so nen nove hoias...

37
MACHA
~ Vanos saii, I foia decidiienos o que fazei. (Ouven-se as
Ilinas despedidas: Adeus! Deus o guaide! Tuzenlach d gaigaIhadas.
Todos se ieliian. Anfissa e a ciiada liian a nesa e apagan as Iuzes.
Ouve-se a lal canlai. SiIenciosanenle enlia Andiei de capa e chapeu,
aconpanhado de Tchelulikin )
TCHEBUTIKIN
~ Lu no ne casei poique a ninha vida passou ipido cono un
ieInpago, e lanlen poique anei Ioucanenle a sua ne, que j eia
casada enlo.
ANDREI
~ No se deve casai-se, no se deve. L enfadonho.
TCHEBUTIKIN
~ Isso e veidade, nas e a soIido! Iode-se fiIosofai a vonlade,
nas a soIido e una cosia leiiveI, neu iinozinho... Lnloia na
ieaIidade... NaluiaInenle, decididanenle, lanlo faz.
ANDREI
~ Apiessno-nos
TCHEBUTIKIN
~ Iaia que nos apiessainos` Tenos lenpo de solia.
ANDREI
~ Receio que a ninha nuIhei nos ielenha.
TCHEBUTIKIN
~ Que nada.
ANDREI
~ Hoje no vou jogai, apenas ficaiei senlado. No ne sinlo len...
O que devo fazei, Ivan Ronanilch, paia aIiviai os dislilios
iespiialiios`
TCHEBUTIKIN
~ Ioi que voc ne peigunla` No ne Ienlio nais, queiido. No
sei nais.
ANDREI
~ Vanos saii peIa cozinha! (Saen. Soa a canpainha, voIla a soai,
ouven-se vozes e iisos)
IRINA (enlia)
~ Quen e`
ANFI55A (sussuiiando)
~ So os nascaiados. (Soa a canpainha de novo)
IRINA
~ Diga-Ihes, lal, que no len ninguen en casa. Que nos
peidoen. (Anfissa sai. Iiina anda de un Iado paia o oulio na saIa, ineisa
en pensanenlos, esl agilada. Lnlia SoIionii.)

38
5OLIONII (suipieso)
~ No h ninguen` .... Aonde foian lodos`
IRINA
~ Ioian paia casa.

5OLIONII
~ Lslianho. A senhoia esl sozinha`
IRINA
~ Sozinha... (Iausa) en, enlo adeus.
5OLIONII
~ H pouco no ne poilei con nodeiao, devia lei lido nais
lalo. Mas a senhoia no e cono os oulios - e nolie e puia - a senhoia
enxeiga a veidade. S a senhoia podei ne enlendei. Lu a ano, ano-a
piofundanenle, infinilanenle.
IRINA
~ Lsl len, adeus. V enloia.
5OLIONII
~ No posso vivei sen a senhoia!... (Segue-a) Oh, neu
encanlo.(Lnlie Igiinas) Oh, ninha feIicidade. A senhoia len os oIhos
nais naiaviIhosos, nagnficos e fascinanles que eu j vi nuna nuIhei.
IRINA (con fiieza)
~ Iaie con isso, VasiIii VasiIilch!
5OLIONII
~ L a piineiia vez que Ihe faIo do neu anoi, e sinlo cono se
nen eslivesse na leiia, e sin nuna oulia eslieIa. (Lsfiega a lesla) en,
lanlo faz . no se pode ollei anoi a foia. Ioien no adniliiei un iivaI
afoilunado... no adniliiei... juio peIo que exisle de nais sagiado que o
nalaiei.... oh, ciialuia naiaviIhosa!...

(NATACHA ATRAVESSA A CENA COM UMA VELA NA MO)

NATACHA (a poila de un quailo, assona a calea paia denlio e oIha,
faz o nesno noulio quailo e enlo passa dianle da poila que Ieva ao
quailo do naiido)
~ Andiei esl aqui, deixen-no ficai Iendo. Ieidoe-ne VaiIii
VasiIilch. No salia que o senhoi eslava aqui. Lslou passeando de
penhoai.
5OLIONII
~ Ioi nin... Adeus (Sai)
NATACHA
~ L voc esl cansada, ninha polie e queiida nenina (eija-a)
Devia deilai-se nais cedo.

39
IRINA
~ olik esl doinindo`
NATACHA
~ Sin, nas doine un sono agilado. Lslou ne Ienliando agoia,
quis Ihe dizei aIgunas coisa, nas ou voc no eslava aqui ou eslava sen
lenpo... Iaiece-ne que o quailo aluaI de olik e fiio e nido. O seu
quailo Ihe seiviiia nuilo len. TaIvez, queiida, voc devesse nudai paia
o quailo de OIga.
IRINA (sen conpieendei)
~ Iaia onde` (Ouve-se as canpainhas de una liica que se
apioxina e pia dianle da casa.)
NATACHA
~ Ioi enquanlo voc pode doinii no nesno quailo con OIga e
s seu quailo sei de olik. LIe e un encanlo! Hoje eu Ihe disse: Oi,
olik, oi olik queiido! L eIe ne oIhou con aqueIes oIhinhos!... (Soa a
canpainha) Deceilo e OIga. Chega lo laide. (
A
ciiada diiige-se ale a
Nalacha e Ihe diz aIgo no ouvido)
NATACHA
~ Iiolopopov` Que exliavaganle! Iiolopopov esl aqui e ne
pede paia ii passeai de lien con eIe. (Ri) Os honens so lo eslianhos!
(Soa a canpainha) Chegou aIguen. TaIvez eu saia poi un quailo de
hoia... (A ciiada) Diga que voIlo Iogo. (Soa a canpainha) Deceilo e OIga.
(Sai)

(A CRlADA SAl CORRENDO. lRlNA ESTA SENTADA, SUBMERSA EM
PENSAMENTOS. ENTRAM KULlGUlN, OLGA, E ATRAS DELES
VERCHlNlN.)

KULIGUIN
~ Ah, disseian-ne que haveiia una fesla aqui.
VERCHININ
~ Lslianho, quando fui enloia h pouco, neia hoia alis
eslavan a espeia dos nascaiados...
IRINA
~ Todos se foian.
KULIGUIN
~ Oia, senhoiila capiichosa...
OLGA
~ A ieunio s leininou agoia h pouco eslou noila. A diieloia
ficou doenle e sou eu quen a sulslilui. A ninha calea.... ai cono di a
ninha calea...(Senla-se) Onlen Andiei peideu peIo nenos duzenlos
iulIos no jogo. A cidade loda faIa nisso...

4O
KULIGUIN
~ Sin, a ieunio cansou a nin lanlen. (Senla-se)
VERCHININ
~ Iois a ninha nuIhei lenlou de novo ne assuslai e poi pouco
no se envenenou. Agoia esl ludo len, e eslou feIiz poi podei
descansai un pouco... Lnlo lenos de pailii` Ieinilan-ne desejai-Ihes
una loa noile. Iiodoi IIilch, venha conigo a un Iugai quaIquei! No
posso ficai en casa, no posso... Vanos!
KULIGUIN
~ Lslou cansado. No vou (Levanla-se) Lslou cansado. Minha
esposa foi paia casa`
IRINA
~ Deceilo.
KULIGUIN (eija a no de Iiina)
~ Adeus. Ananh e depois de ananh posso descansai o dia
inleiio. Iiquen con Deus! (Dispe-se a pailii) Mas len que eu goslaiia
de lonai un pouco de ch. Iielendia passai a noile en conpanhia
agiadveI, nas fa||accn ncninun spcn!
6
Acusalivo con excIanao.
VERCHININ
~ Lnlo vou sozinho. (Sai assoliando, seguido poi KuIiguin)
OLGA
~ Lslou con doi de calea... Andiei peideu no jogo... a cidade
inleiia faIa nisso... Vou ne deilai. (dispe-se a se ieliiai) Ananh leiei o
dia Iivie... Meu Deus, que feIicidade!... Livie ananh e Iivie lanlen
depois de ananh... ai, a calea, a calea... (Sai)
IRINA
~ Todos se foian... no ieslou ninguen aqui... (Ouve-se da iua o
son de un acoideo, a lal canla.)
NATACHA (Aliavessa a saIa de janlai veslindo un casaco de peIes e un
goiio, alis deIa, a ciiada)
~ Denlio de neia hoia eslaiei de voIla. Vou s dai una voIla de
lien. (Sai)
IRINA (Sozinha, alalida)
~ Moscou!... Moscou!... Moscou!...

CORTINA





6
V espeiana hunana!

41
T TE ER RC CE EI IR RO O A AT TO O






QUARTO DE OLGA E lRlNA. A ESQUERDA E A DlRElTA, CAMAS
CERCADAS POR BlOMBOS. SO MAlS OU MENOS TRS HORAS
DA MADRUGADA. |ORA DA CENA SE OUVE O REPlCAR DOS
SlNOS, ESTA HAVENDO UM lNCNDlO, QUE ]A DURA BASTANTE
TEMPO. V-SE QUE NA CASA AlNDA ESTO TODOS ACORDADOS.
MACHA, DE ROUPA PRETA, COMO SEMPRE, ESTA DElTADA NO
DlV. ENTRAM OLGA E AN|lSSA.


ANFI55A
~ Agoia eslo senladas I enlaixo na escada. Lu Ihes digo:
Sulan, poi favoi, assin no esl ceilo... Mas eIas s choian e iepelen:
No salenos onde esl o papai! Iode sei que eIe lenha noiiido noneio
do fogo! Lsse pensanenlo e leiiveI. L h lanlen genle peIo plio...
lanlen sen ioupa.
OLGA (liiando ioupas do ainiio)
~ Tone esla cinzenla... e nais esle. L esle casaquinho. L esla saia.
Tone, lal! Meu Deus, o que foi isso` Iaiece que loda a Rua Kiisanov
viiou un anonloado de cinzas. Tone nais islo... e islo. (}oga as ioupas
paia Anfissa) Os Veichinin, coilados, eslavan assusladssinos. Ioi
pouco a casa deIes no pegou fogo lanlen. Hoje vo doinii aqui. No
os deixaienos ii paia casa... Ao coilado do Iedolik nada ieslou...
queinou ludo...
ANFI55A
~ OIiuchka, voc devia chanai Ieiaponl. Sozinha no dou
conla...
OLGA (loca a canpainha)
~ Ninguen iesponde... (Chana, indo ale a poila) Li, len aIguen
a` (IeIa poila aleila se divisa una janeIa que iefIele o fogo, ouve-se o
caiio de lonleiios passai dianle da casa) Que noile hoiiveI! No
agenlo nais!
(ENTRA |ERAPONT.)

OLGA
~ Tone, Ieve islo paia laixo. A delaixo da escada eslo as
senhoiilas KoIoliIin... d islo a eIas... L islo lanlen...

42
FERAPONT
~ Sin, senhoia. Ln doze, Moscou lanlen aideu en cinzas.
Deus, neu Senhoi! Os fianceses ficaian adniiados.
OLGA
~ Lsl len, v...
FERAPONT
~ Sin, senhoia (sai)
OLGA
~ al, d ludo a eIes. Ns no piecisanos de nada... Lslou lo
cansada, naI ne agenlo en pe... No deixaienos os Veichinin iien
paia casa. As ciianas poden doinii no saIo. AIeksandei Ignalilch, I
en laixo, con o laio. Iedolik lanlen pode ficai con o laio ou aqui,
na saIa de janlai. O douloi, cono se de piopsilo, esl de novo
enliiagado, lienendanenle enliiagado. Iaia I ninguen pode ii. L a
esposa de Veichinin, lanlen no saIo...
ANFI55A (exausla)
OIiuchka, queiida... no ne enxole!... No ne enxole!
OLGA
~ Oia, no diga lolagens, lal, ninguen vai enxol-Ia.
ANFI55A (deila a calea no peilo de OIga)
~ Minha queiida, neu lesouio, eu lialaIho, en esfoio. Quando
ne faIlaien foias, enlo ne diio: V con Deus! ... Mas aonde posso
ii` Con oilenla anos... Vou fazei oilenla e dois...
OLGA
~ Senle-se un pouco, lal. Lsl cansada, poliezinha... (Iaz con
que eIa se senle) Descanse, poliezinha, ai cono esl pIida!

(ENTRA NATACHA)

NATACHA
~ Lslo dizendo que se deve oiganizai un ao de ajuda
inediala aos fIageIados. LxceIenle ideia, no e` Una ideia nagnfica. Os
polies en geiaI deven sei socoiiidos o nais ipido possveI. L oliigao
dos iicos. olick e Sofolchka doinen cono se nada livesse aconlecido. A
casa inleiia esl enluIhada, poi onde ando h genle poi loda paile. O
piolIena e que h una epidenia de giipe peIa cidade e leno que as
ciianas se conlagien.
OLGA (no Ihe piesla aleno)
~ Desle quailo no se v o incndio. Aqui esl ludo lianqiIo.
NATACHA
~ Sin.. Lslou nuilo despenleada... (Dianle do espeIho) Dizen
que engoidei... No e veidade! Nen un pouco! L Macha esl doinindo,
cansou-se coilada... (A Anfissa fiia) Quando eslou aqui no se alieva a

43
ficai senlada! Levanle-se, saia daqui! (Anfissa sai. Iausa) No posso
enlendei poi que voc nanlen essa veIha.
OLGA (peipIexa)
~ DescuIpe, lanpouco eu enlendo.
NATACHA
~ No h iazo paia eIa eslai aqui. L una canponesa, e seu Iugai
e na aIdeia. Iaia que nin-Ia` Coslo quando esl ludo en oiden na
casa. Aqui no h Iugai paia genle inliI (Acaiicia o ioslo de OIga) Lsl
cansada, poliezinha. Nossa diieloiinha esl cansada. Quando a ninha
Sofolchka ciescei e enliai paia o ginsio, sei que leiei nedo de voc.
OLGA
~ Lu no seiei diieloia.
NATACHA
~ Mas voc sei eIeila, OIiuchka. } esl iesoIvido.
OLGA
~ Recusaiei. No posso... No iiia conseguii...(ele gua) H
pouco voc foi nuilo giosseiia con a lal. Ieidoe-ne, nas eu no posso
supoilai isso.. fiquei con a visla luiva...
NATACHA (agilada)
~ Ieidoe-ne OIga queiida, no quis afIigi-Ia (Macha Ievanla-se,
pega o liavesseiio e ieliia-se fuiiosa)
OLGA
~ Conpieenda queiida, que laIvez ns lenhanos sido educadas
de nodo eslianho, nas eu no posso supoilai isso. Lsse lipo de
conpoilanenlo ne depiine... eu fico doenle...
NATACHA
~ en, ne peidoe. (eija-a)
OLGA
~ A nnina giosseiia, una paIavia nenos deIicada, ne aIleia...
NATACHA
~ Iode sei que as vezes eu faIe denais. Mas voc len de
ieconhecei, queiida: a lal len que podeiia lei ficado na aIdeia.
OLGA
~ LIa esl conosco h liinla anos.
NATACHA
~ Mas j no pode lialaIhai. Ou sou eu quen no enlende ou e
voc que no quei ne enlendei. LIa no seive paia o lialaIho, s doine
ou fica senlada.
OLGA
~ Lnlo que fique senlada.
NATACHA (adniiada)
~ Iicai senlada` Mas e una ciiada! (Desala a choiai) No a
conpieendo, OIga. Tenho una lal, una ana-de-Ieile, una ciiada, una

44
cozinheiia... Lnlo paia que piecisanos dessa veIha` Iaia qu` (Ouve-se
o iepicai dos sinos)
OLGA
~ LnveIheci dez anos esla noile.
NATACHA
~ Tenos de lialai desse assunlo, OIga. Voc esl no Iiceu e eu
fico aqui, voc d auIa, eu cuido da casa. L se eu dissei aIgo dos ciiados,
sei o que eslou dizendo, sei o que es-lou di-zen-do... Assin sendo,
ananh no queio vei nais essa veIha Iadia, essa deciepila!... (ale os
pes) No queio vei essa veIha liuxa! L paien de ne iiiilai!
Lnlendeian`... (ale os pes) No queio vei essa veIha liuxa! L paien de
ne iiiilai! Lnlendeian`... (ConlioIa-se) Lsl vendo` Se voc no nudai
paia o andai de laixo, vanos liigai senpie. L hoiiveI.

(ENTRA KULlGUlN)

KULIGUIN
~ Onde esl Macha` Iodenos ii paia casa. O fogo esl
dininuindo, dizen... (Lspieguiando-se) Apenas un laiiio foi alingido,
apesai de no incio o venlo lei dado a inpiesso de que o incndio
lonava conla da cidade inleiia. (Senla-se) Lslou cansado. OIga, ninha
queiida OIga... penso fieqenlenenle: se no fosse poi Macha eu leiia ne
casado con voc, OIga. Voc e lo loa... Lslou faligado. (Iica esculando)
OLGA
~ O que e`
KULIGUIN
~ }uslanenle hoje, cono se de piopsilo, o douloi enleledou-se
paia vaIei. De piopsilo. (Levanla-se) Iaiece sei eIe... Lsl ouvindo` Sin,
e eIe nesno... (Ri) Que figuia!... Vou ne escondei aqui. (Lsconde-se no
canlo, junlo ao ainiio) Que veIhaco!
OLGA
~ No lelia h dois anos, e agoia de iepenle... (Diiige-se con
Nalacha paia o fundo da saIa. Apaiece Tchelulikin . Aliavessa a saIa con
passos fiines, cono una pessoa sliia, pia, oIha ao iedoi, depois se
diiige ao Iavalo e conea a Iavai as nos.)
TCHEBUTIKIN (con ai laciluino)
~ Que o dialo os caiiegue! Iensan que poi sei nedico eu posso
cuiai lodas as enfeinidades. Iois eu no cuio nais nada, esqueci ludo o
que salia, no sei nais nada, alsoIulanenle nada. (OIga e Nalacha saen
sen Tchelulikin peicelei) Que o dialo os caiiegue! Quaila-feiia passada
alendi no aleiio una nuIhei doenle, eIa noiieu, e fui eu quen causou a
sua noile. Sin... Vinle e cinco anos alis eu ainda salia aIgunas coisas,
nas agoia esqueci ludo. Tudo. TaIvez eu nen seja nais un honen, s

45
finja que lenho liaos, peinas, caleas. TaIvez nen esleja nais vivo e s
ne paiea que ando, cono e duino. (Desala a choiai) Ai, se eu no
exislisse! (} no choia nais, laciluino) Tanlo faz. Tanlo faz cono lanlo
fez... Anleonlen conveisavan no cIule, faIavan solie Shakespeaie e
VoIlaiie... Lu no Ii nada de nenhun dos dois, nas fiz un caia de quen
linha Iido. L os oulios, a nesna coisa. CanaIhice! aixeza! L aqueIa
nuIhei que deixei noiie na quaila-feiia ne veio a nenle e pesou na
ninha aIna, e ludo eia lediosos, sujo, iepuIsivo... Sa e ne enleledei
(Lnlian Iiina, Veichinin e Tuzenlach, Tuzenlach usa ioupas civis da
noda)
IRINA
~ Vanos senlai un pouco. Aqui no seienos peiluilados.
VERCHININ
~ Se no fossen os soIdados a cidade inleiia leiia aidido. linos
iapazes. (Lsfiega as nos de conlenlanenlo) Ciandes sujeilos, iapazes
foinidveis!
KULIGUIN (apioxina-se)
~ Que hoias so agoia, senhoies`
TUZENBACH
~ Quase qualio. } ananhece.
IRINA
~ Lslo lodos senlados na saIa de janlai, ninguen vai enloia. L
esl o seu SoIionii lanlen. (A Tchelulikin ) Douloi, v doinii!
TCHEBUTIKIN
~ No h de qu... Oliigado... (Ienleia a laila.)
KULIGUIN (ii)
~ Lnlo, Ivan Ronanilch, lonou un giande piIeque! (D-Ihe
paInadas no onlio.) Sujeilo foinidveI! In vino veiilas - dizian os
anligos.
TUZENBACH
~ Todos ne peden paia oiganizai un conceilo en lenefcio das
vlinas do incndio.
IRINA
~ Sin, nas quen...
TUZENBACH
~ Se quiseinos de veidade, podeienos oiganiz-Io. Na ninha
opinio Maiia Seiguievna loca piano naiaviIhosanenle.

KULIGUIN
~ Sin, naiaviIhosanenle!
IRINA
~ } esqueceu. H lis anos no loca... laIvez ale qualio.

46
TUZENBACH
~ Ninguen na cidade enlende de nsica, una aIna viva sequei,
nas eu sin, eu enlendo, e posso Ihes asseguiai que Maiia Seivievna loca
nagnificanenle, e nuilo laIenlosa.
KULIGUIN
~ O laio len iazo. Coslo nuilo de Macha. L una nuIhei
excepcionaI.
TUZENBACH
~ Tocai len e senlii que ninguen, nas ninguen, a enlende!
KULIGUIN (suspiia)
~ Sin... Ioien sei de lon lon eIa se apiesenlai nun conceilo`
(pausa) Na veidade, senhoies, eu nada sei. Iode sei una loa ideia. Devo
adnilii que o nosso diieloi e un honen lon, e ale nuilo lon e
inleIigenle, nas len ceilos ponlos de visla... NaluiaInenle isso no Ihe
diz iespeilo, poien nesno assin, se quiseien faIaiei con eIe solie isso.

(TCHEBUTlKlN TOMA NAS MOS UM RELGlO DE PORCELANA E
O EXAMlNA)

VERCHININ
~ OIhen a ninha ioupa, ne sujei no incndio. (Iausa) Onlen
ouvi dizei que o nosso lalaIho sei liansfeiido paia aIgun Iugai
dislanle. IoInia, segundo uns, paia oulios Tchila.
TUZENBACH
~ Lu lanlen ouvi dizei. A cidade ficai deseila enlo.
IRINA
~ Ns lanlen nudaienos!
TCHEBUTIKIN (deixa caii o ieIgio de poiceIana, que se despedaa)
~ Queliou! (Iausa, lodos eslo penaIizados e conliafeilos)
KULIGUIN (iecoIhe os cacos)
~ Lia una coisa lo vaIiosa... Ivan Ronanilch, zeio de
conpoilanenlo!
IRINA
~ L o ieIgio eia da nossa faIecida ne.
TCHEBUTIKIN
~ TaIvez... fosse da sua ne... laIvez eu nen o lenha queliado, s
paiea que o queliei. TaIvez s paiea que eslanos vivos, lanlen, e na
ieaIidade nen eslejanos. Lu nada sei. Ninguen sale nada. (Da poila) O
que eslo oIhando` Nalacha esl lendo un pequeno ionance cono
Iiolopopov e vocs nen ven. Iican senlados aqui e no ven nada, no
enlanlo Nalacha e ananle de Iiolopopov... (Canla) Recelan esla
lnaia de piesenle... (Sai)

47
VERCHININ
~ Sin (Ri) Na ieaIidade ludo isso e nuilo eslianho. (Iausa)
Quando coneou o incndio, fui as piessas paia casa. Na nedida que ne
apioxinava, vi que a casa no coiiia peiigo, no pegaia fogo. Mas as
ninha fiIhinhas eslavan paiadas de canisoIa na soIeiia da poila, a ne
no eslava - a iua apinhada de genle, os cavaIos coiiendo, cachoiio - e
no ioslo deIas una expiesso de ansiedade, leiioi, spIica, sei I nais o
qu. Senli un apeilo no coiao quando vi aqueIes ioslos. Meu Deus,
pensei, quanlo sofiinenlo eslai ieseivado paia essas neninas ao Iongo
da vida. Agaiiei-as e coiii con eIas, nas senpie con a nesna ideia na
calea: o que essas polies neninas leio ainda de enfienlai! (Toca o
aIaine. Iausa) L ao chegai aqui enconlio a ne deIas, que giila e iaIha...
(Lnlia Macha con una aInofada e senla-se no div) L quando as ninhas
fiIhas eslavan I paiadas, seninuas, na soIeiia, e a iua eia iIuninada peIo
fogo e havia una giilaiia infeinaI, enlo Ienliei que aIgo paiecido
aconleceia nuilos anos alis quando o ininigo nos suipieendeu e
saqueava e incendiava ludo peIo caninho... afinaI quaI e a difeiena enlie
aquiIo que foi e o que esl sendo` Iassado aIgun lenpo, laIvez uns
duzenlos ou liezenlos anos, a nossa vida sei Ienliada con hoiioi e
lioa, ludo o que exisle hoje vai paiecei disfoine, pesado, sunanenle
incnodo e eslianho. Oh, que vida sei aqueIa, que vida! (Ri) Ieidoe-ne,
de novo eslou fiIosofando. Ieinilan-ne, senhoies, que conlinue, lenho
de fiIosofai agoia, neu eslado de espiilo ne pede. (Iausa) Todos
doinen. Lnlo, cono eu dizia: que vida no sei! Inaginen s... nesla
cidade exislen hoje apenas lis pessoas cono os senhoies, poien nas
geiaes fuluias exisliio senpie nais e nais, e havei un lenpo en
que ludo sei cono ns sonhanos. Todos viveio cono os senhoies,
depois os senhoies lanlen enveIheceio e viio oulios honens,
neIhoies que os senhoies...(Ri) Hoje eslou nun eslado de nino singuIai.
Tenho una vonlade leiiveI de vivei! (Canla) Ane senpie e ane de
novo, o anoi e un loinenlo deIicioso...)Ri)
MACHA
~ Tian-lan-lan...
VERCHININ
~ Tan-lan...
MACHA
~ Tia-Ia-I...
VERCHININ
~ La...I... (Ri. Lnlia Iedolik)
FEDOTIK (danando)
~ Queinou ludo! Tudo o que eu linha viiou cinza! (Risos)
IRINA
~ Que liincadeiia e essa` Ieideu ludo`

48
FEDOTIK (ii)
~ Tudo, ludo! No ne ieslou nada, o vioIo, a nquina
fologifica, lodas
as cailas, ludo queinou. Quis piesenle-Ia con una agenda, eIa lanlen
queinou!

(ENTRA 5OLIONII.)

IRINA
~ Ieo-Ihe que v enloia, VasiIii VaiIilch... o senhoi no cale
aqui nun nonenlo cono esle.
5OLIONII
~ L poi que enlo o laio pode ficai, se eu no posso`
VERCHININ
~ De falo devenos ii. Cono esl o incndio`
5OLIONII
~ Lsl anainando, dizen. Lslianho nuilo eu o laio possa ficai
aqui e eu no. (Tiia do loIso un fiasco de peifune e se loiiifa con eIe)
VERCHININ
~ Tian-lan-lan...
MACHA
~ Tan-lan...
VERCHININ (ii paia SoIionii)
~ Vanos a saIa de janlai.
5OLIONII
~ Lsl len, lonaiei nola. Iodia faIai nuilo a iespeilo, nas
deixenos isso paia I (OIhando en diieo a Tuzenlach ) Tsip... lsip...
lsip... (Sai con Veichinin e Iedolik)
IRINA
~ Que cheiio de funaa deixou esse SoIionii. (Suipiesa) O laio
esl doinindo! laio! aio!
TUZENBACH (Acoida)
~ Na veidade, eslou un pouco cansado... A oIaiia... no e sonho,
no. Logo, Iogo eu coneaiei a lialaIhai na oIaiia. } nanlive conlalos. (
A

Iiina, con leinuia) A senhoia e lo pIida, lo lonila, lo encanladoia.
Sua paIidez paiece iIuninai o ai escuio, cono una Iuz... Lsl liisle e
insalisfeila con a vida... Oh, venha conigo e lialaIhenos junlos!
MACHA
~ NikhoIai Lvovilch, v enloia.
TUZENBACH (ii)
~ A senhoia esl aqui` No a vi... (eija a no de Iiina) Adeus,
eu vou indo. H pouco a olseivava e Ienliei-ne de que ceila feila, h
nuilo, nuilo lenpo, no dia da saI sanla, disse aIegie e joviaI: cono e

49
deIicioso lialaIhai! Que vida feIiz eu inaginava enlo!... L onde eIa esl`
(eija-Ihe a no) Ten Igiinas nos oIhos. V doinii, j esl
ananhecendo... Ronpe o dia... Ai, se eu pudesse dai a vida peIa senhoia!
MACHA
~ NikoIai Lvovilch, v enloia. Isso j e denais...
TUZENBACH
~ } vou, j vou (Sai)
MACHA (iecosla no div)
~ Lsl doinindo, Iiodoi`
KULIGUIN
~ O qu`
MACHA
~ MeIhoi voc ii paia casa.
KULIGUIN
~ Queiida Macha... caia Macha.
IRINA
Macha esl cansada. Deixe-a descansai.

KULIGUIN
~ } vou... Minha esposa e una lina nuIhei, e una nuIhei
nagnfica. Minha queiida, eu a ano, s a voc...
MACHA (iiiilada)
Anc, anas, anan|, ananus, ana|is, anan|.
KULIGUIN (ii)
~ Sin, e una nuIhei deveias exliaoidiniia. Vivenos junlos h
sele anos, e paia nin e cono se livessenos casado onlen, paIavia de
honia. Sin, e una nuIhei exliaoidiniia, nesno. Lslou feIiz... feIiz, feIiz,
feIiz.
MACHA
~ L eu eslou ale aqui. Ale aqui, ale aqui! (Senla-se no div e faIa
senlada) L sinpIesnenle ievoIlanle... no ne sai da calea. Lslou faIando
de Andiei. Hipolecou a casa no lanco e a esposa enloIsou lodo o
dinheiio. L a casa no e s deIe, e de ns qualio! LIe piecisa ieconhecei
isso, se foi una pessoa honiada.
KULIGUIN
~ Oia, Macha, que necessidade len voc do dinheiio` O polie
Andiiucha esl endividado ale o pescoo, deixe-o, peo-Ihe.
MACHA
~ Mas e ievoIlanle! (VoIla a iecoslai-se)



5O
KULIGUIN
~ Ns dois sonos polies. Lu lialaIho, dou auIas no Iiceu, e
lanlen auIas pailicuIaies... Sou un honen honeslo.. Un honen
sinpIes... Onnia nca nccun pcr|c
7
- cono dizian os anligos.
MACHA
~ Nen eu queio o dinheiio, nas o que eIe fez e ievoIlanle.
(Iausa) V enloia, Iiodoi!
KULIGUIN (leija-a)
~ Voc esl cansada, descanse neia hoia, eu vou senlai nun
canlo e aguaido... duina. (Ie-se a andai) Lslou feIiz, eslou feIiz. (Sai)
IRINA
~ Cono nosso Andiei ficou nido, cono peideu o vaIoi e
enveIheceu ao Iado dessa nuIhei!... Houve un lenpo en que eIe
pielendia sei piofessoi univeisiliio, e onlen se vangIoiiava poi
finaInenle lei sido designado nenlio do conseIho nunicipaI. LIe e
nenlio onde o Iiolopopov e piesidenle. Toda a cidade faIa e ii disso,
apenas eIe no sale, no v nada... Agoia, quando lodos acoiieian ao
fogo, eIe ficou senlado no quailo sen se inpoilai. Senpie locando aqueIe
vioIino. (Neivosa) Mas isso e hoiiveI, hoiiveI, hoiiveI! (Desala a
choiai) No posso, no posso agenlai nais!... No posso, no posso!
(Lnlia OIga, conea a pi oiden en loino da nesa)

IRINA (choia convuIsivanenle)
~ Ionhan-ne na iua, ponhan-ne na iua, eu no agenlo nais!
OLGA (assusla-se)
~ O que voc len` O que voc len, queiida`
IRINA
~ Onde ludo foi paiai` Onde foi paiai` Onde` Meu Deus, neu
Deus! Lsqueci ludo, ludo! Na ninha calea esl ludo enlaiaIhado... No
sei nais cono se diz en ilaIiano janeIa ou lelo... Lsqueo ludo, cada
dia nais e nais, e a vida se esvai, e nunca voIlai, nunca nais. Nunca
iienos a Moscou... Sinlo que ns nunca saiienos daqui.
OLGA
~ Minha queiida, ninha queiida...
IRINA (conlioIa-se)
~ Oh, que desgiaa eu sou... No sei lialaIhai, no vou nais
lialaIhai. Chega, chega! TialaIhei nos coiieios, agoia lialaIho na
piefeiluia e deleslo, despiezo o neu lialaIho... ConpIelei vinle e lis
anos, lialaIho h nuilo lenpo e os neus nioIos eslo secando, enagieci,
enfeei, eslou lanlen enveIhecendo, e no vejo ieconpensa aIguna! No
enlanlo o lenpo passa e sinlo que cada vez nais e nais ne dislancio da

7
Tiago ludo conigo.

51
vida leIa e veidadeiia e ne apioxino de aIgun alisno. Lslou
desespeiada, e no conpieendo cono ainda eslou viva, cono ainda no
acalei con a ninha vida, no conpieendo.
OLGA
~ No choie, neu len, no choie. Isso ne di lanlo!
IRINA
~ No choio. } no eslou nais choiando. Iassou... Lsl vendo`
} no choio nais. Iassou...pionlo!
OLGA
~ Meu len, digo-Ihe isso cono iin nais veIha, cono aniga,
aconseIho-a a se casai con o laio (Iiina choia laixinho e Ihe len giande
eslina... Veidade que e feio, nas e un honen honiado e lo nolie... As
pessoas no se casan poi anoi, e sin paia cunpiiien sua oliigao.
IeIo nenos eu penso assin, e ne casaiia nesno sen anoi. Lu ne casaiia
con quaIquei un, desde que fosse una pessoa decenle. Mesno con
aIguen nais veIho...
IRINA
~ Senpie espeiei que, quando nudssenos paia Moscou, I eu
enconliaiia o veidadeiio... sonhava con eIe, e o anava... L agoia descolii
que ludo no passou de lolagen.
OLGA (aliaa a iin)
~ Minha doce e leIa iinzinha, eu a conpieendo... Quando o
laio deixou o exeicilo e nos visilou peIa piineiia vez en ioupas civis,
eIe ne paieceu lo feio que eu lanlen desalei a choiai. LIe ne
peigunlou: Ioi que a senhoia esl choiando` O que eu podia Ihe
iespondei` Mas se a vonlade de Deus foi que voc se case con eIe, eu
seiei feIiz... Iois isso e conpIelanenle difeienle... conpIelanenle...

(PELA PORTA DA DlRElTA ENTRA NATACHA, COM UMA VELA NA
MO, ATRAVESSA A CENA SlLENClOSAMENTE E SAl PELA
ESQUERDA.)

MACHA (senla-se)
~ Caninha cono se fosse a iesponsveI peIo incndio.
OLGA
~ Cono voc e loIa, Macha. Voc e a nais loIa de loda da fanIia.
Ieidoe-ne, poi favoi. (Iausa)
MACHA
~ Iieciso fazei-Ihes una confisso, queiidas iins... Minha aIna
no esl en paz. Vou confessai-Ihes, e depois no faIaiei nais a
ninguen...} vou coneai. (Ln voz laixa) L neu segiedo, poien voes
ln de salei. No posso nais caIai-ne (Iausa) Lslou apaixonada... ano

52
esse honen... eslava aqui agoia nesno, voc o viian... en... en
iesuno... ano Veichinin.
OLGA (diiige-se a saI cana, alis do lionlo)
Oia, con Iicena. Nen queio ouvii.
MACHA
~ Mas o que posso fazei` (Leva as nos a calea) No incio
achava-o
eslianho... depois senli pena deIe. Ioi fin passei a goslai deIe, da sua
voz, de suas paIavias, de suas inneias desgiaas e das duas fiIhas.
OLGA (de delis do lionlo)
~ Nen queio ouvii... Ioi nin pode dizei quaIquei loIice que eu
no ouo.
MACHA
~ Voc e lola, OIga! Ano-o, e essa e a ninha sina. L neu
deslino... L eIe lanlen ne ana... Isso e leiiveI, e no esl ceilo, no e`
(Tona a no de Iiina e a puxa paia SI) Ai ninha queiida... Cono
viveienos nossa vida, o que sei de ns... Quando Ienos isso nos
ionances paiece-nos ludo lo veIho e lo fciI de conpieendei, nas
quando sonos ns nesnos que ananos, venos que ninguen sale nada
e cada un deve decidii sozinho a sua vida.. ninhas queiidas, ninhas
iinzinhas... Lu ne confessei con vocs. L de agoia en dianle guaidaiei
siIncio. Iaiei cono o Iouco de CogoI... SiIncio... siIncio.

(ENTRA ANDREl, SEGUlDO DE |ERAPONT.)

ANDREI (iiiilado)
~ O que voc quei` No o enlendo.
FERAPONT (na poila, inpacienle)
~ } Ihe disse cen vezes. Andiei Seiguievilch...

ANDREI
~ Ln piineiio Iugai, paia voc eu no sou Andiei Seiguievilch
e sin, sua exceIncia!
FERAPONT
~ Sua exceIncia, os lonleiios soIicilan que Ihes peinila passai
peIo jaidin paia ii ale o iio. Seno eIes leio de dai voIlas e nais voIlas,
e...
ANDREI
~ Lsl len, poden passai. (Ieiaponl sai) Lslou cansado de ludo.
Onde esl OIga` (OIga apaiece delis do lionlo) Vin pedii-Ihe a chave
do ainiio, peidi a ninha. Voc len una chavezinha iguaI. (OIga
enliega-Ihe a chave en siIncio, Iiina se diiige a sua cana alis do
lionlo. Iausa) Que incndio lienendo! Agoia j coneou a dininuii.

53
Lsse Ieiaponl ne liiou do seiio, e eu Ihe disse una lesleiia... Sua
exceIncia...(Iausa) Ioi que esl caIada, OIga` (Iausa) Iaien con essa
lolagen de loicei o naiiz sen nolivo aIgun. Macha, voc esl aqui,
Iiina lanlen, lino, vanos conveisai as cIaias, de una vez poi lodas. O
que vocs ln conlia nin` IaIen.
OLGA
~ Deixe disso, Andiiuchka, ananh ns conveisanos . (Neivosa)
Que noile leiiveI!
ANDREI (nuilo enlaiaado)
~ No fique neivosa. Ieigunlei-Ihe cona naioi lianqiIidade o
que ln conlia nin. Digan-ne con loda sinceiidade.
VERCHININ (canla foia de cena)
~ Tian-lan-lan.
MACHA (Ievanla-se, canlaioIa)
~ Tia-la-la (A OIga) Ale nais vei, OIia. Iique con Deus. (Diiige-
se paia liaz do lionlo e leija Iiina) Duina sossegada... Adeus, Andiei,
v andando, poi favoi, eslanos cansadas. Ananh podei conveisai a
vonlade. (Sai)
OLGA
~ L isso nesno, Andiei, deixenos isso paia ananh... (Diiige-se
paia a sua cana) Lsl na hoia de doinii.
ANDREI
~ Apenas queio pi isso en pialos Iinpos e en seguida vou,
inedialanenle... Ln piineiio Iugai, vocs ln aIgo conlia Nalacha,
ninha nuIhei, vejo isso desde o dia do nosso casanenlo. Nalacha e una
pessoa exceIenle, honiada, una aIna fianca e nolie - essa e a ninha
opinio. Ano a ninha nuIhei, iespeilo-a - enlenden` - iespeilo-a e exijo
dos oulios que lanlen a iespeilen. Repilo, e una nuIhei exceIenle e
honiada, e vocs eslo anuadas assin apenas, peidoen-ne, poi
capiicho. (Iausa) Ln segundo Iugai, paiece-ne que vocs eslo zangadas
poi eu no lei ne loinado piofessoi univeisiliio e no lei seguido a
caiieiia cienlfica. Ioien eu lialaIho na piefeiluia, sou nenlio do
conseIho nunicipaI e consideio neu caigo lo sagiado e lo inpoilanle
cono quaIquei caiieiia cienlfica. Sin, eu sou nenlio do conseIho, e se
quiseien salei, lenho oiguIho disso... (Iausa) L en leiceiio Iugai...
Queio dizei ainda...L que... hipolequei a casa sen o consenlinenlo de
vocs... Iois len, sinlo-ne cuIpado poi isso, e peo-Ihes que ne
peidoen... Minhas dvidas ne oliigavan a fazei isso. Tiinla e cinco niI.
Deixei de jogai h nuilo, nas o que solieludo ne seive de juslificaliva e
eu vocs, poi seien nuIheies, iecelen una penso, enquanlo eu...
pialicanenle no linha iendinenlo aIgun... (Iausa)

54
KULIGUIN (assona a calea na poila)
~ Macha no esl aqui` (Inquielo) Vocs viian ninha nuIhei`
Isso e poi denais eslianho... (Sai)
ANDREI
~ LIas no ne ouven. Nalacha e una nuIhei exceIenle e
honiada. (Anda en siIncio, de un Iado paia oulio do paIco, depois
pia) Quando ne casei con eIa pensava que seianos feIizes, que lodos
seianos feIizes... Mas, neu Deus... (Desala a choiai) Queiidas iins,
queiidas e loas iins, no aciedilen en nin, no aciedilen!... (Sai)
KULIGUIN (assuslado, assona a calea na poila)
~ Onde esl Macha` Minha nuIhei, no aciedilen en nin, no
aciedilen!... (Sai)
KULIGUIN (assuslado, assona a calea na poila)
~ Onde esl Macha` Minha nuIhei no esl aqui` Isso e poi
denais eslianho. (Sai. Ouve-se o iepicai dos sinos. A cena esl vazia)
IRINA (delis do lionlo)
~ OIga! Quen esl lalendo no assoaIho`
OLGA
~ L o douloi. Lsl llado..
IRINA
~ Que noile agilada! (Iausa) OIga! (Assona a calea no lionlo)
Voc ouviu` A liigada vai enloia daqui - sei liansfeiida paia oulio
Iugai.
OLGA
~ So apenas iunoies.
IRINA
~ Iicaienos sozinhas enlo...OIga!
OLGA
~ O que e`
IRINA
~ Minha queiida, ninha fIoi, eu iespeilo e eslino o laio, eIe e
una exceIenle pessoa. Caso-ne con eIe, no ne inpoila, nas vanos
paia Moscou! SupIicou-Ihe, viajenos. Nada no nundo se iguaIa a
Moscou! Vanos paia I, OIga! Vanos paia I!

CORTINA



55



Q QU UA AR RT TO O A AT TO O





O VELHO ]ARDlM DOS PROZOROV. UMA LONGA ALAMEDA DE
ABETOS EM CU]A EXTREMlDADE SE DlVlSA O RlO. DO OUTRO
LADO DO RlO, UM BOSQUE. A DlRElTA, O TERRAO DA CASA,
ONDE HA GARRA|AS E TAAS SOBRE A MESA, lNDlCANDO QUE
SE ACABOU DE TOMAR CHAMPANHE. MElO DlA. VlNDOS DA
RUA DE QUANDO EM QUANDO TRANSEUNTES SE DlRlGEM
APRESSADOS RUMO AO RlO, ClNCO SOLDADOS CRUZAM O
PALCO A PASSOS RAPlDOS.
TCHEBUTlKlN, DE EXCELENTE HUMOR - QUE NO O
ABANDONARA DURANTE TODO O ATO - ESTA SENTADO NUMA
CADElRA DE BRAOS NO ]ARDlM, A ESPERA DE QUE O
CONVlDEM, ESTA DE QUEPE E COM UM BASTO. NO TERRAO
ESTO lRlNA, KULlGUlN, QUE RASPOU O BlGODE E OSTENTA NO
PElTO UMA CONDECORAO, E TUZENBACH, OS TRS SE
DESPEDEM DE |EDOTlK E DE RODE, QUE DESCEM PELA
ESCADARlA. OS DOlS O|lClAlS VESTEM UNl|ORME DE
CAMPANHA.


TUZENBACH (lioca leijos con Iedolik)
~ Voc e un lon sujeilo, senpie goslei de voc.. (eija Rode)
Mais una vez, adeus, gaiolo...
IRINA
~ Ale a visla.
FEDOTIK
~ Ale a visla, no...Adeus paia senpie. Nunca nais nos veienos.
KULIGUIN
~ Quen sale` (Lnxuga os oIhos soiiindo) OIhe, eu lanlen j
eslou choiando..
IRINA
~ TaIvez ainda nos enconlienos.
FEDOTIK
~ Daqui a dez ou quinze anos, nas enlo naI nos
ieconheceienos, e nos saudaienos con fiieza. (Tiia una folo) Quielos.
Mais una Ilina.

56
RODE (aliaa Tuzenlach)
~ No nos veienos nais!... (eija a no de Iiina) Oliigado poi
ludo, poi ludo, nesno!
FEDOTIK (aloiiecido)
~ Lspeie!
TUZENBACH
~ Se Deus quisei, nos enconliaienos. Mas escievan, no deixen
de escievei.

RODE (olseiva o jaidin)
~ Adeus, ivoies! (Ciila) Ohoo! (Iausa) Adeus a voc lanlen
eco, adeus!
KULIGUIN
~ Quen sale vocs acalaio se casando I na IoInia. As
nuIheies poIonesas Ihes diio ao aliaa-Ios: Kokhane!(Ri)
FEDOTIK (consuIla o ieIgio)
~ MaI nos iesla una hoia. De loda a laleiia apenas SoIionii vai
de navio, ns iienos con a nossa unidade. Hoje pailiio lis unidades,
ananh nais lis - a cidade ficai siIenciosa, nuilo siIenciosa e lianqiIa.
TUZENBACH
~ L leiiiveInenle nonlona.
RODE
~ Onde esl Maiia Seiguievna`
KULIGUIN
~ A ninha Macha esl no jaidin.
FEDOTIK
~ Coslaiia de ne despedii deIa.

RODE
~ Adeus, vanos enloia, seno eu acalo choiando... (D un
ipido aliao en Tuzenlach e en KuIiguin, leija a no de Iiina) Con
fonos feIizes aqui!
FEDOTIK (a KuIiguin)
~ Islo e paia o senhoi, cono iecoidao. L una cadeinela. Con
Ipis. Daqui iienos ao iio... (Iailen, anlos oIhan paia lis)
RODE
~ Ohoo!
KULIGUIN (giila)
~ Adeus! No fundo da cena Macha se enconlia con Iedolik e
Rode, despeden-se e Macha sai junlo con eIes.)
IRINA
~ Iionlo, se foian... (Senla-se no degiau nais laixo da
escadaiia).

57
TCHEBUTIKIN
~ Lsqueceian-se de se despedii de nin.
IRINA
~ L o senhoi`

TCHEBUTIKIN
~ Na veidade lanlen ne esqueci. Mas Iogo os veiei de novo,
pois viajo ananh. Sin.. Ainda ne iesla un dia. Daqui a un ano ne
aposenlo, e enlo voIlaiei aqui, e passaiei os Ilinos anos da ninha vida
junlo de vocs. Mais un ano e ne aposenlo (Cuaida o joinaI no loIso e
puxa oulio) VoIlaiei paia c, paia junlo de vocs, e coneaiei una vida
nova. Seiei un honen lianqiIo, liando e nuilo geneioso...
IRINA
~ Sin, queiido douloi, len de nudai de vida, de aIgun nodo....
TCHEBUTIKIN
~ Sin, eu lanlen sinlo isso. (CanlaioIa laixinho una cano de
pndegos) Taiaia-lchin-lun. Agaiiei-ne nun posle...
KULIGUIN
~ Lsse novo Ivan Ronanilch e nesno un pcaio incoiiigveI!
Un pcaio incoiiigveI!
TCHEBUTIKIN
~ Oh, se fieqenlasse a sua escoIa, Iogo ne coiiigiiia.
IRINA
~ Iiodoi liiou o ligode. No consigo oIhai paia eIe!

KULIGUIN
~ Mas poi que no`
TCHEBUTIKIN
~ Lu podeiia dizei-Ihe con o que a sua caia se paiece agoia, nas
piefiio ne caIai.
KULIGUIN
~ L o que isso len de denais` Assin se faz, e o nodus vivendi.
O senhoi diieloi no usa ligode, pois enlo eu lanlen liiei o neu ao
lionai-ne inspeloi. Ninguen gosla, nas no ne inpoilo. Lslou feIiz.
Con o ligode ou sen ligode, eu eslou feIiz.. (Senla-se. No fundo Andiei
enpuiia un caiiinho onde doine o lel)
IRINA
~ Queiido Ivan Ronanilch, eslou nuilo pieocupada. O senhoi
eslava onlen na piaa, conle-ne o que aconleceu`
TCHEBUTIKIN
~ O que aconleceu` Nada. olagen. (L o joinaI) Nada de
inpoilanle!

58
KULIGUIN
~ Dizen que SoIionii piovocou o laio onlen se enconliaian
defionle ao lealio e..
TUZENBACH
~ Iaie! Iaia que faIai disso` (Iaz un geslo inpacienle e enlia na
casa)
KULIGUIN
~ Defionle ao lealio... SoIionii piovocou o laio, o laio peideu
a caIna e disse-Ihe aIgo ofensivo...
TCHEBUTIKIN
~ Lu no sei de nada. Tudo isso e dispaiale.
KULIGUIN
~ Conla-se que ceila vez o piofessoi anolou no lialaIho de un
aIuno a paIavia dispaiale e o aIuno Ieu dispeicil - pensou que fosse
aIguna paIavia Ialina... (Ri) L nuilo engiaado. Dizen que SoIionii esl
apaixonado poi Iiina e poi isso odeia o laio. O que e conpieensveI.
Iiina e una noa nuilo lonila. Iaiece-se con Macha, peide-se
iguaInenle en iefIexes. S que voc, Iiina. L nais suave. Isso na
veidade no significa que Macha no lenha lanlen un lon cailei. Lu
ano Macha. (Do fundo do jaidin, alis do paIco: Ohoo!)
IRINA (eslienecendo)
~ Hoje ludo ne assusla. (Iausa) } esl ludo piepaiado, de laide
despachaiei as lagagens. Caso-ne con o laio ananh e ananh nesno
viajaienos ale a oIaiia, depois de ananh j eslaiei dando auIas, una
vida nova coneai. Que Deus ne ajude! Quando ollive o dipIona de
piofessoia choiei de aIegiia, de enoo... (Iausa) Daqui a pouco chega o
caiioceiio paia luscai as coisas.
KULIGUIN
~ Tudo isso e lonilo, nas no nuilo seiio. Apenas ideias, sen
nuila seiiedade. De quaIquei nodo, desejo-Ihe loa soile, do fundo do
coiao.
TCHEBUTIKIN (enocionado)
~ Minha loa nenina, ninha queiida.. Ioi paia Ionge, j no a
aIcano nais, fiquei paia lis, cono esses pssaios nigianles que
enveIheceian e no poden nais voai. Voen, neus queiidos, voen. Que
Deus os aconpanhe! (Iausa) Iidoi IIilch, o senhoi liiou o ligode a loa.
KULIGUIN
~ Oia deixe disso! (Suspiia) Os soIdados vo enloia hoje e ludo
voIlai a sei cono anles. Digan o que quiseien, Macha e una nuIhei
decenle, eu a ano nuilo, e dou giaas ao deslino. O deslino das pessoas e
diveiso... na coIeloiia lialaIha un ceilo Koziiev. Ionos coIegas no
ginsio, e na quinla seiie eIe foi expuIso, pois eia incapaz de apiendei o
que eia u| ccnsccu|itun. Agoia eIe vive na niseiia, esl doenle, e quando

59
nos enconlianos, senpie o cunpiinenlo assin: OI, u| ccnsccu|itun! L
isso nesno, eIe diz, ccnsccu|itun... e losse... Iaia nin, enlielanlo, a
soile soiiiu a vida inleiia. Sou feIiz, fui ale agiaciado con o segundo giau
da oiden de SlanisIav, e ensino aos oulios o u| ccnsccu|itun.
NaluiaInenle sou lanlen un honen inleIigenle, nais inleIigenle eu
nuilos oulios, nas a feIicidade no ieside nisso. (Denlio da casa ouve-se
aIguen locai ao piano a Oiao da Viigen)
IRINA
~ L ananh a noile no nais ouviiei a Oiao da Viigen, no
nais enconliaiei esse Iiolopopov. (Iausa) Lsl senlado I na saIa. Veio
hoje lanlen...
KULIGUIN
~ A nossa diieloiinha no esl aqui`
IRINA
~ No esl, nas j nandei chan-Ia. Ai, se soulessen cono a
vida e difciI sen a OIga aqui. Lsse caigo de diieloia do ginsio a ocupa o
dia lodo, e eu fico sozinha, sen nada paia fazei, ne enledio, e odeio o
quailo onde noio... Mas ne iesignei, se no vou paia Moscou, deceilo
esse e o neu deslino. O que posso fazei` L a vonlade de Deus... Iois e...
NikoIai Lvovilch, pediu-ne en casanenlo... L agoia` Lu iefIeli nuilo e
ne decidi. LIe e un lon honen, espanlosanenle lon... L de iepenle
senli ninha aIna ciiai assas, a aIegiia ne invadindo o coiao esl nais
Ieve, e iecoidei a vonlade de lialaIhai... Mas onlen aconleceu aIguna
coisa. AIgun segiedo paiia solie nin agoia.
TCHEBUTIKIN
~ olagen.
NATACHA (Da janeIa)
~ A diieloiinha chegou!
KULIGUIN
~ A diieloiinha chegou! Lnlo vanos enliai! (Lnlia na casa junlo
con Iiina)
TCHEBUTIKIN (L o joinaI e canlaioIa laixinho)
~ Taiai-lchin-lun... Agaiiei nun posle...(Macha se apioxina
deIe, no fundo Andiei enpuiia o caiiinho de lel)
MACHA
~ O senhoi aqui, senladinho...
TCHEBUTIKIN
~ L o que len isso`
MACHA (senla-se)
~ Nada... (Iausa) Anava ninha ne`
TCHEBUTIKIN
~ Muilo.

6O
MACHA
~ L eIa o anava lanlen`
TCHEBUTIKIN (depois de una pausa)
~ } no ne Ienlio disso.
MACHA
~ O neu esl aqui` Lia assin que Maifa, a cozinheiia,
chanava anliganenle os eu poIiciaI, o neu. O neu esl aqui`
TCHEBUTIKIN
~ ainda no chegou.
MACHA
~ Quando aIguen iecele a feIicidade de Ionge en Ionge, aos
pouquinhos, depois a peide, cono eu, acala se loinado duio e anaigo.
(Aponla paia o coiao) Aqui denlio feive aIgo... (OIha o iino, Andiei
que enpuiia o caiiinho de lel) Veja o Andiei, nosso iino. Todas as
nossas espeianas foian en vai. MiIhaies e niIhaies de honens se
enpenhaian paia Ievanlai un sino, gaslou-se nuilo esfoio e dinheiio, e
enloa o sino de iepenle despencou e iachou. Sen nais nen nenos. Iois
esse e o caso de Andiei...
ANDREI
~ Quando e que finaInenle a lianqiIidade voIlai a ieinai nesla
casa` Quanlo laiuIho!
TCHEBUTIKIN
~ Logo, Iogo. (ConsuIla o ieIgio) Tenho un ieIgio a noda
anliga, eIe lale as hoias... (D coida no ieIgio, que enlo d lalidas.) A
piineiia, a segunda e a quinla laleiias saiio a una en ponlo (Iausa) L
eu, ananh.
ANDREI
~ Iaia senpie`
TCHEBUTIKIN
~ No sei. TaIvez voIle denlio de un ano. Sale I o dialo... Tanlo
faz...
(De Ionge chega o son de una haipa e un vioIino.)
ANDREI
~ A cidade vai ficai vazia. Cono se a coliissen con una enoine
iedona de vidio. (Iausa) Onlen aconleceu aIgo dianle do lealio. Todos
eslo conenlando, s eu no sei de nada.
TCHEBUTIKIN
~ No aconleceu nada... olagen. De novo SoIionii piovocou o
laio, que peideu a caIna e o ofendeu. Lnlo SoIionii leve de desafi-Io
paia un dueIo... (ConsuIla o ieIgio) } lenho de ii... Ao neio~ dia no
losque esladuaI, daqui d paia vei... Do oulio Iado do iio... pif-paf (Ri)
SoIionii inagina que e Lenonlov, faz ale veisos! iincadeiias a paile,
esse j e o seu leiceiio dueIo.

61
MACHA
~ De quen`
TCHEBUTIKIN
~ De SoIionii.
MACHA
~ L o laio`
TCHEBUTIKIN
~ Que laio` (pausa)
MACHA
~ Tudo esl confuso na ninha calea... Lu quis dizei que isso
no devia sei peinilido. Iois eIe podei feiii o laio, ou laIvez ale nal-
Io.
TCHEBUTIKIN
~ O laio e una loa pessoa, nas un laio a nais, un laio a
nenos... lanlo faz! Deixen!... Tanlo faz! (De Ionge se ouve un giilo: Li!)
No lenha lanla piessa. L Skvoilzov, o padiinho. } esl senlado no
laico. (Iausa)
ANDREI
~ Na ninha opinio, pailicipai de un dueIo ou apenas
conpaiecei nesno que seja na quaIidade de nedico, e sinpIesnenle
inoiaI.
TCHEBUTIKIN
~ L s apaincia. Ns nen exislinos, nada no nundo exisle,
apenas paiece exislii... Tanlo faz cono lanlo fez!
MACHA
~ O dia inleiio e assin... S dizendo essas coisas... (Conea a
andai) lei de vivei nun cIina desses, lenendo que no ninulo seguinle
conece a nevai, e ainda poi cina ouvindo essas conveisas... (Delen-se)
No vou enliai na casa, no posso... Se Veichinin chegai, ne avisen.
(Diiige-se paia a aIaneda) L os pssaios nigianles j eslo seguindo paia
o suI. (OIha paia o ceu) So cisnes ou gansos` Oh, queiidos, vocs so
feIizaidos... (Sai)

ANDREI
A casa ficai vazia, os oficiais viajaio, o senhoi viajai, ninha
iin vai se casai e eu ficaiei sozinho na casa.
TCHEBUTIKIN
~ L sua esposa`
(ENTRA |ERAPONT COM CARTAS PARA ASSlNAR)

ANDREI
~ A esposa e a esposa. LIa e una nuIhei loa, honiada, laslanle
decenle, nas aIgo neIa a loina nesquinha, nida e cega, aIgo aninaIesco.

62
No, eIa no e hunana. Digo-Ihe isso cono a un anigo, a nica pessoa a
quen posso aliii o coiao. Ano Nalacha, sin, ano-a, nas as vezes acho
que eIa e assonliosanenle vuIgai, e enlo fico desconceilado, no
conpieendo poique e poi que a ano, ou peIo nenos a anei aIgun dia...
TCHEBUTIKIN (Ievanla-se)
~ Lu, aniguinho, viajaiei ananh, laIvez no nos vejanos nais,
assin dou-Ihe un lon conseIho. Sale de una coisa` Iegue o seu chapeu,
a lengaIa, e v enloia. V andando, andando, sen oIhai paia lis. L
quanlo nais Ionge voc foi, neIhoi sei.

(AO |UNDO PASSA SOLlONll ACOMPANHADO DE DOlS O|lClAlS,
AO VER TCHEBUTlKlN, APROXlMA-SE DELE. OS O|lClAlS
SEGUEM ANDANDO.)

5OLIONII
~ Douloizinho, esl na hoia, j e neio dia e neia. (SoIionii e
Andiei se cunpiinenlan)
TCHEBUTIKIN
~ } vou. Cono lodos ne enledian! (A Andiei) Se ne
piocuiaien, Andiiuchka, diga que voIlaiei Iogo. (Suspiia) Ai, ai...
5OLIONII
~ VoIla-se e eslaiiecido s diz 'ai: eia un uiso que o seguia...
(Aconpanha-o) Ioi que suspiia, veIho`
TCHEBUTIKIN
~ Oia!
5OLIONII
~ Cono vai a sade`
TCHEBUTIKIN (ianzinza)
~ No e da sua conla!
5OLIONII
~ No piecisa lenei, veIho. No vou naIliala-Io, apenas nal-Io
cono a una peidiz. (Tiia do loIso o vidiinho de peifune e iega as nos)
Deiiulei quase o vidio inleiio nas nos e eIas conlinuan fedendo.
Cheiian a defunlo... (Iausa) Sin... Recoida esles veisos de Leinonlov` ...
L o ieleIde lusca a loinenla. Cono se I iesidisse a paz...
TCHEBUTIKIN
~ Sin... L voIla-se e eslaiiecido s diz 'ai: eia un uiso que o
seguia. (Saen os dois. Ouve-se un giilo Li. Lnlian Andiei e
Ieiaponl.)
FERAPONT
~ Ten de assinai esles papeis...

63
ANDREI
~ Deixe-ne en paz! Deixe-ne! SupIico-Ihe! (Sai con o caiiinho
de lel)
FERAPONT
~ O papeI exisle paia sei assinado. (Vai paia os fundos da cena)

(ENTRAM lRlNA E TUZENBACH, ESTE USA UM CHAPU DE PALHA.
KULlGUlN ATRAVESSA A CENA E GRlTA: Ol, MACHA, Ol!")

TUZENBACH
~ Acho que eIe e a nica pessoa na cidade que esl feIiz poi que
os soIdados vo enloia.
IRINA
~ L conpieensveI. (Iausa) A cidade ficai as noscas.
TUZENBACH
~ Minha queiida, voIlaiei Iogo.
IRINA
~ Aonde voc vai`
TUZENBACH
~ Tenho de ii a cidade... aconpanhai os canaiadas...
IRINA
~ Isso no e veidade... NicoIai, poi que voc esl peiluilado
hoje` (Iausa) O que aconleceu onlen dianle do lealio`
TUZENBACH (con geslo inpacienle)
~ Daqui a una hoia eslou de voIla, paia ficai de novo con voc.
(eija-Ihe a no) Meu anoi... (ConlenpIa-Ihe o ioslo) Ano-a j h cinco
anos, nas ainda no ne acoslunei con isso, e voc a cada dia esl nais
lonila. Cono os seus caleIos so naiaviIhosos, divinos! L os oIhos!
Ananh viajaienos, vanos lialaIhai, eniiqueceienos, e os neus sonhos
se loinaio ieaIidade. Voc sei feIiz. S h un piolIena: voc no ne
ana!
IRINA
~ Isso no depende de nin! Seiei sua nuIhei fieI e oledienle,
nas no eslou apaixonada, e no lenho cuIpa disso! (Choia) Nunca na
vida ne apaixonei. Apenas sonhava con o anoi, sonho h nuilo lenpo,
dia e noile, nas neu coiao e cono un piano caio que esl liancado e
cuja chave se peideu. (Iausa) Cono voc esl inquielo!
TUZENBACH
~ Iassei a noile en cIaio. Ln ninha vida nada h de leiiveI, de
pieocupanle, apenas a chave peidida ne aloinenla a Ian. L isso que ne
inpede de pegai no sono. Diga-ne aIgo... (Iausa) Diga-ne aIgo...
IRINA
~ O que quei que eu Ihe diga`

64
TUZENBACH
~ QuaIquei coisa.
IRINA
~ Chega! Chega! (Iausa)
TUZENBACH
~ Na vida as vezes coisas a-loa, coisas insignificanles, sen nais
nen nenos adquiien inpoilncia. Rinos deIas, cono senpie fizenos,
consideiando-as idiolices, e no enlanlo conlinuanos a andai e senlinos
cono se eslivessenos sen foias paia paiai. Oh, no vanos faIai disso!
Lslou aIegie! Cono se visse esses pinheiios, caivaIhos e leluIas peIa
piineiia vez. Tudo ne oIha con cuiiosidade e expeclaliva. Cono essas
ivoies so lonilas, e cono seiia naiaviIhoso vivei junlo deIas (Ciilo:
Li!) Tenho a inpiesso de que nesno se noiiesse conlinuaiia a
pailicipai da vida de aIguna naneiia. Adeus, queiida!... (eija-Ihe as
nos) Os papeis que ne enliegou eslo solie a nesa, delaixo do
caIendiio.
IRINA
~ Vou con voc.
TUZENBACH (aIainado)
~ No, de nodo aIgun. (Sai apiessado, pia na aIaneda) Iiina!
IRINA
~ O qu`
TUZENBACH (no enconlia o que dizei)
~ Sale, hoje eu nen lonei cafe... Iea paia ne piepaiaien un
(Sai iapidanenle. Iiina peinanece paiada, pensaliva, depois se diiige ao
fundo da cena e senla-se no laIano. Lnlia Andiei con o caiiinho de
lel. apaiece Ieiaponl)
FERAPONT
~ Andiei... Lsses docunenlos no so neus, peilencen a
iepailio. No fui eu que os invenlei.
ANDREI
~ Oh, onde esl o passado, quando eu ainda eia joven, aIegie e
inleIigenle` Quando pensanenlos e sonhos nolies ne guiavan e a
ninha espeiana iIuninava o piesenle e o fuluio` Ioi que sei que naI
coneanos a vida e j nos loinanos enfadonhos, cinzenlos, sen
inleiesse, pieguioso, indifeienles, inpieslveis, infeIizes... A nossa
cidade len j duzenlos anos, conla cen niI halilanles, nas no h un
nico sei que no se asseneIhe aos denais, nunca houve un nico heii,
no passado e nen no piesenle, no h nenhun slio, un nico ailisla
sequei, no h una s pessoa neiecedoia de un nnino de aleno,
capaz de despeilai a inveja ou un desejo apaixonado de inil-Ia... LIas se
Iinilan apenas a conei, lelei, doinii... depois noiien... Nascen
oulias, que lanlen conen, lelen doinen, e paia inpedii que o ledio

65
as desliua diveisifican a vida dedicando-se a nexeiicos venenosos, a
vodcka, as cailas e aos piocessos Iiligiosos, as esposas liaen o naiido e
os naiidos nenlen, fingen no vei nen ouvii nada, e esse anlienle
vuIgai aiiuina as ciianas, a cenleIha divina apaga e eIas se conveilen
en cadveies niseiveis, seneIhanles enlie si, cono foian seus pais. (A
Ieiaponl, iiiilado) Que dialo voc quei`
FERAPONT
~ O qu` So os papeis, len de assin-Ios
ANDREI
~ Lslou failo de voc.
FERAPONT (enliega-Ihe os papeis
~ O poileiio da Secielaiia de Iinanas ne disse agoia nesno
que no inveino en So Ielesluigo fez duzenlos giaus alaixo de zeio.
ANDREI
~ O piesenle e iepugnanle, nas apesai disso quando penso no
fuluio se liansfoina! Iica ludo lo Ieve, lo espaoso, se ao Ionge ionpe
una Iuz, vejo a Iileidade, vejo a nin e a neus fiIhos nos Iivianos do
cio, do kvas, do ganso e do iepoIho, da sesla, da aljela faIla do que
fazei...
FERAPONT
~ LIe diz que ficaian congeIadas nais de duzenlas pessoas. O
povo noiiia de nedo... Ioi en So Ielesluigo ou en Moscou, j no sei
nais...
ANDREI (conove-se)
~ Oh, ninhas iins queiidas, ninhas iins encanladoias... (Con
Igiinas nos oIhos) Macha, ninha iinzinha queiida.
NATACHA (da janeIa)
~ Quen esl faIando lo aIlo` L voc, Andiei` Voc vai acoidai
Sofolchka. || nc fau| pas fairc du orui|, |a Scpic cs|c dcrncc dcja. Vcus c|cs un
curs. (Iiiilada) Se quisei giilai, passe o caiiinho paia aIguen. Ieiaponl,
lono o caiiinho do palio!
FERAPONT
~ Sin, senhoia. (Iega o caiiinho)
ANDREI (desconceilado)
~ Lslou faIando laixinho.
NATACHA (da janeIa, acaiiciando o fiIho)
~ olik! Seu naIandiinho! Seu desafoiado!
ANDREI (foIheia os docunenlos)
~ Lsl len, vou ievis-Ios, assin-Ios, e depois voc pode vii
lusc-Ios. (Lnlia na casa foIheando os papeis, Ieiaponl se diiige ao
fundo, enpuiiando o caiiinho)

66
NATACHA (na janeIa)
~ olik, diga: nane! Queiidinho! L esla, quen e` L lia OIga!
Diga: AI, lia!

(ENTRAM DOlS MSlCOS AMBULANTES, UM HOMEM E UMA
MOA, TOCAM VlOLlNO E HARPA. SAEM DA CASA VERCHlNlN,
OLGA E AN|lSSA, POR UM MlNUTO ESCUTAM-NOS EM SlLNClO,
lRlNA ]UNTA-SE A ELES)

OLGA
~ Nosso jaidin paiece una esliada, lodos passan poi aqui.
al, d aIgo a esses nsicos.
ANFI55A (d-Ihes dinheiio)
~ Deus os alenoe, poliezinhos. (
A
dupIa de nsicos agiadece e
sai) Cenle liisle, no fazen isso poi diveiso. (A Iiina) on dia, Aiicha!
(eija-a) Oh, ninha ciiana, voc no inagina a loa vida que eslou
Ievando! No ginsio, nun apailanenlo do Lslado, junlo con OIia, Deus
cuidou de nin na veIhice. Lu, polie pecadoia, nunca vivi assin... L un
apailanenlo giande, do Lslado, e eu lenho un quailo inleiio paia nin e
cana. Tudo e do Lslado. Acoido no neio da noile e - Oh, Viigen
Sanlssina, no h no nundo pessoa nais feIiz que eu!
VERCHININ (consuIla o ieIgio)
~ Logo pailiienos, OIga, lenho de ii. (Iausa) Desejo-Ihe ludo...
ludo... Onde esl Maiia Seiguievna`
IRINA
~ Lsl no jaidin.. Vou lusc-Ia.
VERCHININ
~ Ioi favoi. Lslou conpiessa.
ANFI55A
~ Lu vou piocui-Ia lanlen. (Ciila) Machenka! (Diiige-se ao
jaidin aconpanhando Iiina.) oo!
VERCHININ
~ Tudo len seu fin. Agoia vanos as despedidas. (ConsuIla o
ieIgio) A cidade nos ofeieceu un Ianche, lonanos chanpanhe lanlen,
e o piefeilo faIou. Lu conia e ouvia en siIncio, nas a ninha Iana eslava
aqui enlie vocs. (Iassa os oIhos peIo jaidin) Acoslunei-ne nuilo a esla
casa.
OLGA
~ VoIlaienos a nos vei un dia`
VERCHININ
~ IiovaveInenle no. (Iausa) Minha esposa e ninhas duas fiIhas
ainda peinaneceio aqui poi nais dois neses. Ieo-Ihe que se aconlecei
aIguna cosia, ou se eIas piecisaien...

67
OLGA
~ L cIaio. Iode ficai lianqiIo. (Iausa) Ananh no ieslai un
nico soIdado na cidade, ludo se liansfoinai en Ienliana, e paia ns,
naluiaInenle, coneai una vida nova... (Iausa) Nen ludo aconlece
cono ns goslaianos. No quis sei diieloia, no enlanlo acalei sendo. Lu
ceilanenle no iiei a Moscou...
VERCHININ
~ en... Agiadeo poi ludo... peidoe-ne se poivenluia
aIgo...IaIei nuilo...denasiado... ne peidoe poi isso, e no ne queiia naI.
OLGA (enxuga os oIhos)
~ Onde esl Macha`
VERCHININ
~ Que nais posso dizei cono despedida` IiIosofai solie o qu
(Ri) A vida e difciI. A nuilos paiece sei sen senlido, nas devenos
ieconhecei que a cada dia eIa se loina nais cIaia e Ieve, e paiece j no
eslai nuilo Ionge o nonenlo en que eIa se loinai lolaInenle cIaia
(ConsuIla o ieIgio) Tenho de ii, esl na hoia. Anles a hunanidade vivia
en funo das gueiias, loda a sua exislncia eia ocupada con naichas,
assaIlos, viliias. Agoia que isso acalou, ficou un enoine espao vazio
que ainda no salenos cono pieenchei, a hunanidade lusca con aidoi,
e naluiaInenle enloinai aquiIo que piocuia. Oh, que seja o quanlo
anles! (Iausa) Sale, se a dedicao ao lialaIho se junlai a cuIluia, e se a
cuIluia se junlai a dedicao ao lialaIho... (ConsuIla o ieIgio) Ioien, j
esl na hoia...
OLGA
~ LIa esl chegando.

(ENTRA MACHA)

VERCHININ
~ Vin ne despedii. (OIga se afasla un pouco paia no
aliapaIhai a despedida.)
MACHA (oIha-o no ioslo)
~ Adeus... (Longo leijo)
OLGA
~ } chega...

(MACHA SOLUA CONVULSlVAMENTE)

VERCHININ
~ Lscieva-ne... No se esquea de nin...Deixe-ne... lenho de ii...
OIga, Ieve-a daqui, eu j... lenho de ii...eslou aliasado... (eija, conovido,
as nos de OIga, aliaa Macha nais una vez e sai iapidanenle)

68
OLGA
~ No choie, Macha, no choie... queiida... (Lnlia KuIiguin)
KULIGUIN (enlaiaado)
~ Deixe-a choiai... Deixe... Minha loa e queiida Macha, voc e
ninha nuIhei e eu eslou feIiz apesai de ludo... No ne queixo e nen Ihe
faiei ieciininaes... OIga e leslenunha... Reconeaienos a nossa
vidinha de anliganenle e no Ihe diiei una nica paIavia, no faiei a
nenoi aIuso, nunca...
MACHA (iepiine os soIuos)
~ A leiia-nai h un caivaIho... una coiienle de ouio pende de
seus gaIhos... una coiienle de ouio pende de seus gaIhos... Vou
enIouquecei! A leiia-nai... h... un ... caivaIho...
OLGA
~ AcaIne-se, Macha... AcaIne-se.. D-Ihe gua!
MACHA
~ } no choio.
KULIGUIN
~ LIa j no choia. L una loa nuIhei. (Un liio ao Ionge)
MACHA
~ A leiia-nai h un caivaIho.. una coiienle de ouio pende de
seus gaIhos... A leiia-nai a coiienle de ouio... o caivaIho...Lslou Iouca!
(ele gua) Ai, que vida infeIiz e a ninha...} no queio nais anda...Iogo
ne acaInaiei... Tanlo faz... Ioi que esses veisos ne aloinenlan` Meus
pensanenlos se confunden.

(ENTRA lRlNA)

OLGA
~ AcaIne-se, Macha... Assin.. Agoia voc esl sendo
inleIigenle... Vanos paia o quailo.
MACHA (iiada)
~ No vou enliai. (SoIua, nas se conlen na nesna hoia.) No
enliaiei nais nesla casa.
IRINA
~ Vanos senlai, e peIo nenos fiquenos en siIncio junlas, pois
ananh eu viajo... (Iausa)
KULIGUIN
~ Onlen lonei de un aIuno naIconpoilado de leiceiia seiie
esla laila e esles ligodes. (CoIoca-os no ioslo) Iaieo o piofessoi de
aIeno. (Ri) Cono so naIandios esses aIunos, no e nesno`
MACHA
~ OIhe s, no e que paiece nesno cono piofessoi de aIeno`

69
OLGA (ii)
~ Sen liiai nen pi.

(MACHA CHORA)

IRINA
~ No choie, Macha.
KULIGUIN
~ IguaIzinho.

(ENTRA NATACHA)

NATACHA (a ciiada)
~ Lnlendeu` O senhoi Iiolopopov ficai con Sofolchka e Andiei
ii Ievai olik paia passeai. Quanlo aloiiecinenlo causa una ciiana...
(
A
Iiina) Iiina... Voc viaja ananh que pena! Iique peIo nenos nais una
senana (Repaia en KuIiguin e soIla un giilo, esle ii e liia o ligode e a
laila.) Ai, cono ne assuslou! (A Iiina) Acoslunei-ne con voc e no ne
sei fciI a sepaiao. CoIocaiei Andiei no seu quailo, I eIe podei locai
vioIino a vonlade. L o quailo deIe sei de Sofolchka. L una nenina
encanladoia. LIa ne oIhou hoje con aqueIes oIhinhos e disse: nane!
KULIGUIN
~ De falo, e una lina ciiana.
NATACHA
~ Lnlo ananh eslaiei sozinha aqui. (Suspiia) Anles de nais
nada nandaiei coilai os alelos da aIaneda, depois esse Iano aqui... A
noile so lo feios... (A Iiina) Queiida, esse conlo no Ihe fica len... L
sinpIesnenle de nau goslo. Devia usai aIgo nais cIaio. L aqui pIanlaiei
fIoies poi loda paile, fIoies lonilas e peifunadas (Ln lon seveio) Quen
deixou esse gaifo aqui no lanco... peigunlo eu` (Lnlia na casa, a ciiada)
O que faz o gaifo no lanco (Ciila) CaIe a loca!
KULIGUIN
~ } coneou! (Da iua chega o son de una landa niIilai. Todos
fican esculando)
OLGA
~ Lslo indo enloia.

(ENTRA TCHEBUTlKlN )

MACHA
~ Os nossos vo enloia. O que se pode fazei... oa viagen! (Ao
naiido) Vanos paia casa... Onde esl neu chapeu e o casaco`

7O
KULIGUIN
~ Levei-os paia denlio da casa... } Ihe liago.
OLGA
~ Sin, j esl na hoia de ii paia casa.
TCHEBUTIKIN
~ OIga Seiguievna!
OLGA
~ O que e (Iausa) O que e`
TCHEBUTIKIN
~ No e nada... No sei cono dizei... (Segieda-Ihe aIgo no
ouvido)
OLGA (Aleiioiizada)
~ No e possveI!
TCHEBUTIKIN
~ L isso... Una hisliia idiola... Lslou cansado e enjoado e no
queio dizei nais nada. (Zangado) Mesno poique lanlo faz!
MACHA
~ O que aconleceu`

OLGA (aliaa Iiina)
~ Que dia leiiveI, hoje. No sei cono Ihe dizei, queiida...
IRINA
~ O que e` Digan-ne depiessa: o que aconleceu` Sanlo Deus!
(Desala a choiai)
TCHEBUTIKIN
~ O laio acala de noiiei nun dueIo.
IRINA (choia laixinho)
~ Lu salia, eu salia...
TCHEBUTIKIN (senla-se nun lanco fundo)
~ Lslou cansado.. (Reliia do loIso un joinaI) Que choie...
(CanlaioIa en voz laixa) Tiaiai-lchin-lun... AIen do nais, lanlo faz!
(As lis iins, de pe, aliaan-se.)
MACHA
~ Oh, cono soa a nsica! LIes vo enloia, un j se foi
conpIelanenle... ConpIelanenle e paia senpie. L ns ficaienos
sozinhas, e ieconeaienos a vida. L pieciso vivei... L pieciso vivei...
IRINA (incIina a calea solie o peilo de OIga)
~ Chegai o dia en que lodos saleienos o poiqu de ludo isso,
poi que lodo esse sofiinenlo, e enlo no havei nais nisleiio...Ioien,
ale enlo lenos de vivei e lialaIhai. TialaIhai senpie! Ananh viajaiei
sozinha... iiei a escoIa, ensinaiei e dedicaiei a vida aqueIes que laIvez
piecisen deIa. Lslanos no oulono, Iogo chegai o inveino, a neve coliii
ludo, e eu seguiiei lialaIhando, lialaIhando senpie...

71
OLGA (aliaa as duas iins)
~ A nsica esl lo aIegie, lo aninada, ne d una vonlade
inensa de viie! Ai neus Deus! O lenpo vai passando, ns pailiienos, e
seienos esquecidos paia senpie. Lsqueceio nosso ioslo, nossa voz e
lanlen quanlos eianos, poien o nosso sofiinenlo se liansfoinai en
aIegiia paia aqueIes que viio depois de ns, a feIicidade e a paz ieinaio
solie a leiia, e as pessoas se Ienliaio con gialido daqueIes que viven
agoia, e os alenoaio. Oh, queiidas iinzinhas, a nossa vida ainda no
chegou ao fin. Viveienos! A nsica soa lo aIegie, lo cheia de
feIicidade! L paiece-ne que Iogo saleienos poi que vivenos, poi que
sofienos... Ai, se soulessenos poi qu. Se soulessenos poi qu!...

(A MSlCA VAl DlMlNUlNDO CADA VEZ MAlS. KULlGUlN,
SORRlDENTE E ALEGRE, TRAZ O CHAPU E O CASACO, ANDREl
EMPURRA O CARRlNHO DE BEB ONDE BOBlK ESTA SENTADO.)

TCHEBUTIKIN (canla a neia voz)
~ Tiaiai-lchin-lun... agaiiei-ne nun posle...(L o joinaI)
Tanlo faz! Tanlo faz!
OLGA
~ Se soulessenos, poi qu, se soulessenos poi qu!

CORTINA

Vous aimerez peut-être aussi