It's a story of friendship, life and death...

We've been together through the years as friends but we have something special among the rest we've been loving each other just within ourselves and now i think this time is the best to shout my love for you at the top of Mt. Everest I've love you... since we're fifteen or ten i still remember the day we first met, the rain is falling while we danced in the dirt and i'll never forget our first kiss... the softest lips ive ever tasted and forever go crazed with but above all else i'll never missed your wish... that i will never ever leave ...and that's a promise from a friend, inlove ...with you. "Krrrinkring!!!kring!!!" Inabot ko ang akingm ga kamay para hanapin ang maingay na alarm clock. Bumangon ako, matapos sulyapan ang orasan. Alas singo-kwarenta y singo palang ng umaga, pero kailangan ko nang maligo at mag-handa dahil balik e kwela na naman. Ngayongaraw na ito nataposang aming Chistmas break and it's a ne w year, and a new life..Hilia ko ang aking puting tuwalya na naka-hanger sa pint uan ng aking tokador at pumasok sa banyo... excited akong pumasok ngayon, kasi bagon taon na naman...at mag-sasabay kami ng bestfriend kong si Bryle, by the way, he's my childhood,neighborhood bestfriend. Ka-schoolmate ko siya, pero mas matanda siya sa akin ng two years, nasa first y ear college na siya at ako naman ay graduating ng highschool. I'm lucky na kaibi gan ko siya dahil siya lang naman ang campus hearthrob ng aming University. He's a vocalist of the school's oficial band, sikatang friend ko na yan kaya nga pat i outside sa school ay nai-invite ang banda niya na mag-play, o di ba bonnga ko? ! I'm telling you about my bestfriend cause he happens to be the lve of my life, but unfortunately he doesn't know. I'm afraid to tell him kasi, marami na kamin g friends na naging mag-on pero in the end naging enemies na sila. I don't want to risk my friendship with him noh, at tsaka kung kami kami talaga. Hindi ako na g-mamadali, pero kung hindi rin lang siya ang makakatuluyan ko, eh di nalang ako mag-hahanap ng ibang love interest noh..Well, so much about him, i'm Anne i'm 1 6 going on seventeen. I'm a volleyball vasity player, hindi sa pag-mamayabang. "Beep, beep!" Gosh, si Bryle na sigurado ang nag-bubusina. Minadali ko ang pagpa -pasok ng mga gamit ko at tumakbo pababa, nagpaalam sa parents ko't dalawang kap atid at tumakbo ulit palabas. Humihigal ako ng huminto ako sa gilid ng sasakyan ni Bryle at madaling pumasok sa loob at na-upo sa frontseat. Nginitian ko siya a t gumanti naman siya ng ngiti. "Hindi ko naman sinabi sa iyong tumakbo ka. Hindi naman ako masyadong nag-mamada li dahil first day palang ng school." sabi niya na hindi maalis ang nakakalokong ngiti salabi nito. Kung ibang babae na siguro siya at nginitian ni Bryle ng gan oon, sigurado hihimatayin na. Sumimangot kuno ako, para kunwari di ko gusto ang sinabi niya. "hindi ka pa rin nag-babago kahit bagong taon na, mahilig ka pa ring mag-papansi n sa mga kilos ko. Ano ngayon kung tumakbo ako, kung ikaw hindi nag-mamadali, ak o excited ng makarating sa school noh!" sabi ko at lumabi. Ngumiti naman lalo si Bryle, gosh...ako na siguro ang pinaka-masayang babae sa b uong mundo. Minsang-minsan lang kasi kung ngumiti ng ganoon sa kanya si Bryle at swerte na kung makita mo itong naka-ngiti pag-maraming tao. "At alam mo, hindi ka pa rin nag-babago, lagi ka namang excited pumunta sa ascho ol para makipag-tsismisan sa mga kaibigan mong pulos madaldal, hindi nauubusan n g kwento." pang-aasar nito. Hinarap ko siya ng naka-pamewang... "Hah, aba! at sinong nag-sabi sa'yo na dahil sa mga kaibigan ko lang ako excited

makipag-kita? For your info, excited din ako kasi makikita ko na naman ang ulti mate crush ko na si Tyron noh! kaya pwede ba, umalis na tayo." ganti ko sa kanya . Biglang nawala ang ngiti nito, at hindi na ito nag-salita. Tiningnan ko siya p ero hindi na siya muling tumingin pa sa akin, weird bakit kaya? hindi ko nalang pinansin at tahimik kaming dalawa sa biyahe. Malapit lang naman ng school namin, mga 20-25 minutes lang ang biyahe. "Anne!" napalingon ako, pagka-baba ko palang ng kotse ni Bryle, there they are, my girlfriends...Nagpa-alam ako kay Bryle pero hindi siya tumugon at again binal ewala ko nalang ang tinuran niyang iyon, siguro may tuyo na naman ang ulo. "Hello, guys!!! Happy New year sa inyo." pina-sigla kong bati kina Lexie at Rhen a. "O bakit para yatang wala sa modang prince charming mo?" pabulong na pang-aasar ni Lexie. Kinurot ko siya at hinila palayo. "Lexie, marinig kaya tayo?! Ikaw talaga kahit kailan..." reklamo ko sa kanya. Na gtawa naman si Rhena. "Bakit kasi ang manhid ng bestfriend mo na yun eh, napaka-obvious mo naman..." s abi nito. "hindi niya aakalain na nag-papacute ako sa kanya at iisipin na gusto ko siya, d ahil ang alam niya hindi ko siya type at kaibigan lang ang tingin ko sa kanya." Kimi akong ngumiti sa kanila at nag-lakad sa direksyon ng aming building. Simula ng araw na yon ay hindi na kami masyadong nag-uusap ni Bryle, magkasama p a rin kaming nag-sisimba sa linggo pero malimit kaming mag-usap. Hindi ko alam p ero feeling ko iniiwasan niya ako. Wala akong maisip na dahilan kung bakit niya ako iniiwasan, inisip ko na tungkol iyon sa naging pag-uusap namin tungkol kay T yron, pero ilang araw pa ang lumipas ay napag-tanto ko na mali ang akala ko. Nag -lalakad ako sa koridor at papaliko na ng matigil ako, dahil pamilyar sa akin an g boses ng lalaki na nag-sasalita. May kausap itong isang babae... Si Bryle at s i Meryl, ang Ms. Campus ng aming school, tulad ni Bryle nas first year college n a ito. Palaging pinag-uusapan ang dalawa na may namamagitan sa mga ito, at sinis ekreto lang ng mga ito. Nadamay pa siya sa usapan na para daw maitago ang relasy on ng dalawa kailangan daw ipakita ni Bryle sa ibang tao na magka-sama sila pala gi para akalain ng mga tao na siya ang gusto ni Bryle. Medyo magulo nga, kung ma y relasyon nga ang dalawa, bakit pa kailangan itago ng dalawa ang relasyon? May iba namang nag-sabi na dahil daw, nirerespetong tao ang ama ni Meryl at hindi da w nito gustong nababalitaan na may nobyo na ang anak. At lalo pa raw ang mapapab alitang nagkakaugnayan sa isang walang direksyon sa buhay...Huh? Si Bryle walang direksyon sa buhay? Aba, sumosobra naman ang mga taong iyon, talo pa nila ang m ga showbiz tsikero at tsikera. Pero walang sinasabi si Bryle sa akin tungkol sa isyu, at kung meron talaga itong ugnayan kay Meryl. Hindi ko rin naman gustong m aki-alam, alam ko naman na hindi ko gustong marinig kung sasabihin nitong may re lasyon nga ito at si Meryl. Hindi ko gustong makinig pero, bahala na... "Akala ko ba malinaw ang usapan natin na hindi ka gagawa ng anumang hakbang na m akakasira sa plano natin?" mariing tanong ni Meryl kay Bryle. Plano?! ano kaya y un? "God, Meryl i'm trying my best! Pero ano ang gusto mo? Huwag na siyang kausapin, layuan siya? Hindi na nga ako halos mag-salita, na baka madulas ako at masabi k o sa kanya ang totoo. Masyadong mahirap ang ipina-pagawa mo." galit namang tugon ni Bryle. hindi ko naiintindihan ang pinag-uusapan nilang dalawa, kaya mas naen ganyo akong makinig sa kanilang pag-uusap. "Para rin ito sa ating dalawa Bryle, hindi ko gustong masira ang pag-titinginan natin ng dahil lang sa kung anong meron kayo ni Anne. Kailangan siyang turuan ng leksyon." gigil na turan ni Meryl. Nagulat ako sa aking mga narinig. Ngaon alam ko na, kaya pala ako iniiwasan ni Bryle. Nahihirapan siya ng dahil sa akin, ala m ko yon. Kung yon talaga ang gusto ni Meryl sege pag-bibigyan ko siya...para ka y Bryle...Lumakad ako pabalik sa daang pinang-galingan ko. I need to get out of that place. Tumakbo ako, hindi ko alam kung saan ako tutungo, pero gusto ko lang tumakbo, dahil nasasaktan ako...

Linggo, heto ako, naka-higa at naka-tanaw sa kisame. Mag-sisimba kami dapat ni B ryle, pero hindi ko alam kung makukuha ko pang humarap sa kanya. Maga ang mga ma ta ko at isa pa, nakapag-desisyon na ako na ako nalang ang lalayo sa kanya. Tama si Meryl, magiging sagabal ako sa relasyon nilang dalawa, pero hindi ko pa rin mauha kung sa anong paraan... Nasa ganoon akong posisyon ng biglang bumukas angpinto ng kwarto ko. At kapalara n nga naman kung mag-biro, akala ko nanaginip ako ng makita kongsi Bryle ang nak atayo sa bulwagan ng pinto. Tinitigan ko siya ng kahit ako di alam kung anong ek spresyon ang nasa mukha. "Anne," sambit nito sa pangalan ko. doon ako biglang nagising at bumalik sa kasa lukuyan...Si Bryle nga...pero sandali, bakit nandito siya? "Anong ginagawa mo rito?!" tanong ko at biglang naalala na naka-sando at shorts lang pala ako na walang bra. Napa-bangon ako, "Ano ba hindi kaba marunong kumato k?!" singhal ko sa kanya. Para naman itong nap-hiya, mukha tong batang paslit na nakayuko dahil nagka-sala. "Sorry," sabi nito, sabay talikod para bigyan ako ng oras para maitapis ang kumo t sa aking katawan. Nang, matapos ako, hindi ko muna siya pina-harap sa akin, na g-sawa muna akong tingnan ang likod nito. Kahit naka-talikod, masasabi talagang gwapo ito. swerte si Meryl at siya ang napili ni Bryle. "Ahm, Anne pwede na ba akong tumingin?" tanong nito. "Sege, ano ba ang pakay mo?" pag-susungit ko sa kanya at bumalik ng upo sa gilid ng kama ko, habang ito ay hinila ang isang stool at iniharap sa akin at doon it o naupo. Sumeryoso ang mukha nito at ilang segundo munang tumahimik at pagkatapo s bumuntong hininga ay ngumiti ito. "Akala ko ba ay ma-sisimba tayo?" tanong nito, sa tuno ng naka-ugalian na nitong i-tuno sa kanya. "Ha? hindi mo ba na-receive ang text message ko sa iyo, na hindi mo na ako saama sa'yo ngayong mag-simba?" tanong niya. "Na-receive ko, kaso hindi mo sinabi sa akin kung bakit, nag-reply ako at kinont ak ko pa nga ang number mo, pero naka-off naman, kaya minabuti ko na nalang na p untahan ka dito para malaman ko kung ano talaga ang dahilan mo?" mahabang paliwa nag nito. "B-bakit?" nauutal na tanong ko, hindi ako maka-paniwala sa dahilan nito para la ng mag-punta ito sa bahay. "Anong bakit?" takang tanong din nito. "H-hindi ka naman nag-pupunta talaga dito ah. Dati naman ay okay lang sayo kahit sabihin kong hindi ako sasama s'yo sa pag-sisimba, hindi ka naman susugod para lang itanong kung ano ang dahilan ko...bakit ngayon-" hindi ko natapos ang sasab ihin ko, dahil pinutol nito iyon. "Anne!" sigaw nito, gulat akong napa-titig sa seryosong mukha nito. "Nag-aalala lang ako sa'yo. Hindi na tayo masyadong nag-uusap nitong mga naka-ra ang araw. Hindi mo naman sinasagot ang mga text message ko sa'yo. Feeling ko ini iwasan mo ako." sabi nito. "Ini-i-iwasan? h-hindi ba't iyon naman talaga ang gusto mo?" takang tanong ko ka y Bryle. Napa-tayo ito at nagulat, "Ano bang pinag-sasabi mo?! Bakit ko gugustuhin naiwas an mo ako?" galit na tanong nito. "Bakit ka ba sumisigaw?!" ganti niyang tugon dito. "At bakit hindi?! Bigla ka nalang nagkaka-ganyan at sinasabi mo pang gusto kong iwasan mo ako? Ano ba ang nangyayari sa'yo? Gusto mo pa ba akong maging kaibigan ?!" Sabi nitong galit na galit, at umalis na. Naiwan akong, tulala pa rin na nam agitang pag-uusap namin, hindi yata't ako ang lumalabas na masama? Hindi ba't to too namang gusto niyang layuan ko siya. At nakuha pa niyang itanong kung gusto k o pa siyang maging kaibigan... February, buwan ng pag-ibig...hay... "Ane, halika! dali!" tawag ni Lexie sa akin...Lumapit ako sa kanila... Hindi pa nila alam kungano namagitang away sa amin ni Bryle, mag-iisang linggo na rin kam ing hindi nag-uusap, hindi ko rin siya mahagilap na dumaan sa building namin. Ka ya siguro ganoon nalang ako ka-obvious na malungkot sa mga kaibigan ko.

"Hoy, Anne ano ba ang nangyayari sa'yo, namatayan ka ba?" pag-bibiro ni Rhena. N gumiti lang ako pero ngiting walang kislap sa mga mata. "Nag-away ba kayo?" tanong naman ni Lexie sa akin. Tiningnan ko siya...nakuha na man siguro niya ang ibig kung sabihin kung paano niya nalaman ang tungkol doon. "Napansin ko lang na hindi ka na sumasabay sa kanya sa pag-pasok at pag-uwi, hin di ko rin kayo nakitang nag-simba noong nakaraang dalawang linggo. At ngayon isa lang ang ibig sabihin kung bakit ka malungkot, may hindi nangyayari sa pagitan ninyong dalawa." saad ni Lexie.. "Wala ito kunting tampuhan lang, normal lang naman talaga sa mag-kaibigan ang na gkaka-tampuhan kung minsan, wala ito. o ano pala ang sasabihin ninyo sa akin." r ason ko naman. "Tungkol ito sa prom-" di natapos na pag-babalita ni Rhena "Hindi normal sa inyong dalawa ang away natumatagal ng isang linggo. Ano ba ang nangyayari sa inyong dalawa? Nalaman na ba niya ang ang tinatago mong lihim?" pa ngungulit pa rin ni Lexie, seryoso ang ekspresyon ng mukha nito. hidi ako nag-salita, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Basta bigla nalang akong napahagulhol at nag-tatakbo palayo. Bigla akong nabunggo sa isang katawan kaya halos mabuwal ako, kundi ako naagapan ng taong naka-bunggo sa akin. pilit akong tumayo, at inayos ang sarili ko, pinahid ang luha ko. "Anne?" sambit ng lalaking nasa harap ko, si Bryle?! Siya ang naka-bunggo sa aki n. Nataranta ako, umaksiyon akong lalayo, pero nahawakan niya ang kamay ko. "Bitiwan mo ako," sabi ko kay Bryle sabay bawi sa kamay ko na hawak niya. Pero m ahigpit ang pagkakahawak ni Bryle sa kamay ko. "Bryle, ano ba sabi nang bitiwan mo ako eh," nakayuko kong sabi sa kanya, ayaw k ong makita niya akong ganito. Hindi ko na napigilan pa ang luha ko, napahagulhol na naman ako. hinila ako ni Bryle palayo sa lugar na iyon, dinala niya ako ako sa playground ng school namin. Walang masyadong nag-lalaro sa mga oras na iyon d ahil katatapos lang ng recess ng lower years... Tumahan na ako, pero hindi ko pa rin makuhang mag-salita. Hindi rin naman nag-sa salita si Bryle. hindi ko alam kung bakt niya ako dinala sa lugar na ito. "Anne, nasasaktan ako sa nakikita kong nangyayari sa'yo. Bakit hindi mo sabihin sa akin ang mga hinanakit mo? Mag-kaibigan pa rin naman tayo di ba?" sabi nito. Pinahid ko ang mga natitirang luha sa aking mga pisngi at naupo ako sa isa sa mg a swing. Tahimik pa rin ako at nakayuko lang sa lupa. Hinanakit? Alam ba nito an g pinag-sasabi nito? "Anne, bakit ba?! kausapin mo ako, kung galit ka sabihin mo, kung-" "hindi ako galit sa'yo," nasabi ko nalang. "eh, ano, bakit nag-kakaganito ka, bakit bigla nalang nabago ang tingin mo sa ak in?" tanong nito. "Bryle, magka-ibigan pa rin naman tayo..." sabi ko sabay tingala at nasa mukhaan g isang ngiti. Natahimik si Bryleat tinitigan lang niya ako. Nasa ganoong posisy on lang kami sa loob ng dalawang minuto, at bigla na lang, bigla siyang yumuko a t inilapit ang mukha sa akin hanggang magtagpo ang aming mga labi. Nagulat ako, hindi nakakilos. Naging magulo ang isip ko...hinalikan ako ni Bryle! Nang matapo s ang halik ay hindi ko makuhang mag-salita, hindi pa rin ako makapaniwala na hi nalikan ako ni Bryle. "Magkita nalang tayo..." walang emosyong saad nito at umalis na. Naiwan na naman akong nakatulala sa ere. Litong-lito ang isip ko. Nabalik lamang sa kasalukuyan ang isip ko ng may mag-salita...si Meryl. "Stupida ka, Anne." sabi nito, naka-kunot noo ito. Siguradong nakita nito ang na ngyari kanina lang sa amin ni Bryle, at baka susugurin siya nito. "Meryl," sambit ko sa ngalan niya. Kung aawayin ako ng babaeng ito ngayon, hindi ako lalaban, tatanggapin ko ang parusa niya. Naghintay ako sa gagawin niya, per o dumaan na angilang sandali ay hindi pa rin ito kumikilos sa kinatatayuan. Nang ibalik ko ang tingin ko sa lugar niya, paalis na ito. Bakit? Bakit hindi niya a ko sinugod, wala lang ba dito ang nangyari sa kanila ni Bryle? Bigla niyang naal ala ang sinabi nito. "isa kang istupida, Anne" Ano ang ibig sabihin nito? ito kaya ay tungkol sa halik? Na ibig sabihin wala la ng kay Bryle ang halik na iyon?

Tumayo na ako at isang desisyon na naman ang nabuo sa isip ko. Kakalimutan ko na ang anumang nararamdaman ko kay Bryle. Ang sumunod na araw ay parang wala lang nangyari. Sinundo ako ni Bryle sa amin n g umagang yon, gusto ko sanang tumanggi pero, "Anne, pls. huwag mo naman bast na lang itapon ang pag-kakaibigan natin. Gusto k ong ibalik sa dati ang lahat, gusto kong isa-normal ang lahat ng bagay sa pagita n sa ating dalawa." sabi nito sa kanya. tama ito, yaman di lang na nakapag-desis yon na siyang kalilimutan na ang nararamdaman niya para dito, i-pofucos niya ang sarili niya sa kanilang pag-kakaibigan, at walang iba pa. Naging mabilis ang bi yahe, nag-kwentuhan kami tungkol sa banda nila at mga walang kwentang bagay. Sa school naman ay nag-taka sina Lexie at Rhena kung bakit magka-sama na kami ni Br yle. Nginitian ko sila, "Di ba sinabi ko naman sa inyo na simpleng tampuhan lang ang namagian sa aming d alawa ni Bryle," salubong ko sa kanilang dalawa. "Well, okay you're right..." sabi ni Lexie. "So, meron kanang escort sa prom..." sabi i Rhena. Nakalimutan ko prom na pala namin next week, sa February 14. "Don't tell me, hindi si Bryle ang ka-partner mo sa prom?" Sabi ni Lexie. "Ha? eh, hindi ko pa siya nasabihan." sabi ko nalang... "ikaw talaga, sabihan mo na baka maunahan ka ng iba." biro naman ni Rhena. "Sus, hindi na kailangan yon, siguradong si Anne pa rin ang pipiliin ni Bryle, a t isa pa, hindi na niya kailangang mangamba, wala naman si Meryl sa prom night n atin..." sabi ni Lexie. Ngumiti nalang ako, saka ko nalang po-problemahin ang ba gay na iyan. "lalala...la...la..la...hhmm..." Nadatnan ko si Bryle humihimig ng isang di pami lyar na kanta sa akin. Hawak nito ang gitara at sa kanang tenga nito ay may naka -ipit na lapis...Gumagawa ito ng isang kanta. Hilig na nito iyon simula nang mat utu itong mag-gitara, maganda ang boses ni Bryle kaya nga maraming sumusubaybay sa banda nito. Linggo ngayon, at naisip kong ngayon na sabihin sa kanya na siya ang gusto kong maging kaparehas sa prom namin. Naging okey na rin ang relasyon n amin sa ilang araw na nag-uusap na kami. Tumikhim ako para malaman niyang nandoo n ako.. "Ahm, Bryle, busy ka ba?" tanong ko. Medyo kinakabahan ako, hindi pa rin naman k asi nawawala ang pagka-ilang ko sa kanya tuwing humihingi ako ng pabor, lalo na' t ganito kalaking pabor. Tumigil ito sa ginagawa at inilapag sa mesa ang gitara at lapis. Ngumiti ito at inalok akong lumapit at maupo. "Ah, hndi na. May itatanong lang sana ako sa'yo, actually, hihingi ako ng pabor sa'yo." sabi ko na nakatayo pa rin. "Ano, yon, basta ba't kaya kong gawin..." sabi nito at ngumiti na naman. "Naalala mo yung pangako mo last year, na ikaw ang magiging prom date ko this ye ar?" sabi ko, ngayon kinakabahan na talaga ako. tumayo si Bryle at napalis ang n giti nito. "Anne, ano kasi," nahihirapang simula nito. Yon palang alam ko na, na hindi siya pweng maging date ko sa prom. "May, napangakuan na kasi kaming tutugtugan ng banda ko this Valentine season, k aya wala ako dito sa day na iyon. Anne, i'm sorry." sabi nito. "Ah, Bryle. okay lang, naiintindihan ko...sege aalis na ako." nasabi ko nalang a t umalis ng mabilis. Hindi ko alam kung ano talaga ang nararamdaman ko, basta pa ran gusto kong umiyak, nasasaktan ako. Oo nasasaktan ako, dahil hindi siya makak a-punta sa prom ko... Hindi ko napansin na tinawag pala niya ang pangalan ko, ba sta tumakbo nalang ako. Napansin ko nalang na nasa bubong na pala ako ng bahay n amin. Tumingala ako, maganda ang gabi maanaag ang mga bituin sa kalangitan. Napa luha na naman ako, "Bryle, bakit ako nasasaktan? Bakit hindi ko masabi sa'yong matagal na kitang gu sto? Alam mo bang ikaw ang first love ko?" napahagulhol na naman ako. At nanatil i lang ako sa ganoong posisyon siguro isang oras din ang tinagal ng pag-iyak ko, bago ko naisipang bumaba... Prom night...Here i am, with my best gown for the night, nakangiti pero sa kaloluuban ng puso ko, napaka-lungkot ko. I'm still hopin na magkaka-roon ng isang h

imala, at bigla nalang bumulaga si Bryle sa pintuan at aayain akong sumayaw...ha ay... "Anne, sigurado akong ikaw na ang mananalo bilang Ms. Prom Queen, this year!" ek saheradong saad ni Rhena... "Hmmp, ano ka ba naman, eh may mas marami pang magaganda sa akin diyan noh.." sa bi ko naman. Wala sa akin kung maging Prom Queen man ako o hindi, si Bryle lang ang gusto kong premyo sa gabing ito. Valentines day pa naman ngayon... "And now, Ladies and Gentlemen, the moment you have been waiting for, it's time to announce our Mr. And Ms. Prom of the night..." sabi ng announcer sa itaas ng stage. May ibang nag-hiyawan, ang iba naman ay nagbulong-bulungan. Haay, Bryle.. .Teka... kasama kaya ni Bryle si Meryl sa mga oras na ito? tanong ko sa sarili, Syempre noh?! eh mag-on na kaya ang dalawa. Sagot naman ng kabilang bahagi ng is ip ko. "Anne, tumayo ka na diyan, tinatawag na ang pangalan mo!" pukaw ni Rhena sa akin , naguluhan ako kaya napa- "Bakit?!" ako. "Anong bakit, nanalo ka, ikaw ang Prom Queen, at si Tyron ang Prom King...Go! Ge t your crown friend.."sabi nito... Ngumiti naman si Lexie sa akin. "go on Anne, huwag mong sayangin ang gabing ito dahil lang saBryle na iyon. Sege na, lumakad kana..." at tinulak pa ako...Tama nga naman si Lexie... Umakyat ako ng stage, na ghiyawan ang mga kakilala ko at iba pang mga ka-batch ko... "And now it's time for thier Royal dance" anunsyo ng speaker. inakay ako ni Tyro n pababa ng stage. Nag-sayaw nga kami ni Tyron, pero ilang sandali lang dahil bi glang tumigil ang musika... "We have a surprise gift for our Queen, it's from Mr. Bryle...ahm..yes from Mr. Bryle...let's watch his vedeo..." Na-shock ako sasinabi ng speaker. At mas na-sh ock ako, nang biglang umilaw sa ibabaw na haraop ng stage. Si Bryle ang nasa ved eo, may hawak itong gitara, at naka-porma ang look nito... "Anne, hi... I know you're super surprise sa ginawa kong ito, but i'm not doing this just to great you a happy Valentines or Congrats, dahil i'm sure you have g ot the tittle of Ms. Prom Queen. Anne, i made this, dahil gusto kog iparating sa 'yo ang matagal ko nang itinatago sa sa'yo at sa sarili ko. Anne, you might doub t at it pero totoo ang sasabihin kong ito sa iyo, MAHAL KITA..." Nag-hiyawan ang mga tao sa paligid pero, hindi ko inalisang tingin ko sa mukha ni Bryle, seryos o ito...Gosh! "I have been loving you for so long now, i know we're young but i'm sure that th is is love i felt for you. You are so special to me Anne, at kaya ko hindi ipina alam sa'yo dahil sinabi mo noon sa akin na ang pag-ibig ay hindi talaga nag-sisi mula sa pagkakaibigan, at ayaw mong may kaibigan kang manliligaw sa'yo. hindi ko naramdamang mahal kita, dahil lang sa kaibigan kita, minahal kita dahil, ikaw a ng katuparan ng babaeng isinisigaw ng puso ko, ikaw ang lagi sa isip ko, at sa m ga maliliit na bagay na ginagawa mo sa akin, iniingatan ko ito sa aking puso. An g awiting ito ay para sa'yo..." Kinuha nito ang gitara at sinimulang tugtugin... We've been together through the years as friends but we have something special among the rest we've been loving each other just within ourselves and now i think this time is the best to shout my love for you at the top of Mt. Everest I've love you... since we're fifteen or ten i still remember the day we first met, the rain is falling while we danced in the dirt and i'll never forget our first kiss... the softest lips ive ever tasted and forever go crazed with but above all else i'll never missed your wish... that i will never ever leave ...and that's a promise from a friend, inlove ...with you. Pagka-tapos ng kanta ay napa-iyak na talaga ako, hindi ako maka-paniwala...Napak a-saya ko sa nalaman kong ito mula kay Bryle. Mahal din pala niya ako...ngayon s

igurado na ako na wala ng hadlang sa aming dalawa. Nililipad pa rin ng kaligayah an ang sarili ko ng biglang, sumigaw si Rhena pasambit sa ngalan ko... "Anne, si Angelo tumawag...si..si..Bryle i-s dead..." malungkot na balita nito. Napasinghap ang mga tao sa narinig, at ako, ang huling naalala ko ay bigla nalan g dumilim ang paligid ko at hinila ng kadiliman ang buo kong ulirat... Nang magising ako, napag-alaman kong nasa hospital pala ako, sa mismong pinag-da lhan kay Bryle...Nag-pumilit akong bumangon at pilt hinanap kung saan dinala ang katawan ni Bryle, naawa si Lexie sa akin at sinabing nasa chapel ng hospital an g mga labi ni Bryle...at doon nga nakita kung may kabaong sa loob ng Chapel at s a unahang upuan ay nandoon ang pamilya ni Bryle. Tumayo ang mommy ni Bryle at si nalubong ako. Nagyakap kaming parehong luhaan. Tinulungan nya akong lumapit sa k abaong ni Bryle...and there he is, lying inside that rectangular thing, lifeless ...Hindi ako makapaniwala, na ganito ang magiging katapusan ng aming storya. Pil it kung ibinuka ang aking bibig upang tanungin kung paano siya namatay, pero ung ol lang ang lumalabas sa aking bibig. Pero nakuha naman ng mama ni Bryle, at nan doon na rin sa tabi ko si Angelo, isa ito sa ka-banda ni Bryle... "Nung gabi bago maaksidente si Bryle, nag-usap pa kami, at bigla nalang niyang s inabi na aalis siya, dahil kailangan ka daw niyang makita. He rode on is bike, p inigilan ko siya pero umalis pa rin siya...An hour later, may tumawag sa akin, n aaksidente daw si Bryle... Ng makarating ako sa hospital, dead on the spot na da w siya..." Napahagulhol na naman ako, ako ang may kasalanan, "ako ang may kasalanan..." hindi ko namalayan na nasabi ko pala iyon ng malakas. Bigla akong niyakap ng mahigpit ng mommy ni Bryle. "Tita...i'm sorry..." sabi ko "Shh...don't say that..wala kang kasalanan...Don't blame yourself..." sabi nito na hindi rin mapigil sa pag-iyak... "I'm just so proud na ikaw ang minahal ng anak ko, Anne..." sabi pa nito. Niyaka p ko nalang siya. "Anne," si Angelo...Tiningnan ko siya, may kinuha ito sa bulsa nito... isang bra celet iyon, inilagay niya sa kamay ko. "Alam ko, balak niya iyang ibigay iyan sa'yo..." sabi ni Angelo at lumayo na...T initigan ko ang bracelet sa kamay ko. May nakalagay sa bacelet. Naka-ukit doon a ng pangalan ko, ng binaliktad ko ang bracelet, may naka-sulat din doon, "Love ni Bryle"...Napangiti ako...ang ibig sabihin nun..."Anne, love ni Bryle..." "MAHAL DIN KITA BRYLE...."