De naïeve en onschuldige Amélie

ontdekt op 22-jarige leeftijd opeens wat

ze wil: de levens van de mensen om
haar heen op het goede spoor krijgen.
Ze werkt als serveerster in een bar in
Montmartre, Parijs, waar ze voldoende
in de gelegenheid wordt gesteld
anderen te observeren. Door haar hulp
aan anderen en na haar ontmoeting met
F Nino ontdekt ze gaandeweg zelf wat
liefde is.
I

Amélie
L
M

Ik vond dit een geweldige film (!). Het zit vol

met technische en inhoudelijke grapjes.
Waardoor die me steeds verraste. Maar
eigenlijk vond ik alles mooi: het verhaal, de
locaties, het camerawerk, de kleuren, de
muziek van Yann Thiersen (!) en natuurlijk
Amélie zelf. Haar levensdoel vind ik heel
bijzonder ‘de levens van de mensen om haar
heen op het goede spoor krijgen’. Waarbij haar
blik bij voldoening heel .. betoverend (?) is. Het
is een veel betere ‘feel good movie’ dan de
vele romantische komedies als ‘Holiday’. Ook
al is het een verheerlijkte werkelijkheid herken
ik dingen en hoop ik op nog meer herkenning.
Daarom hoort die in mijn ABC.
Geregisseerd door: Jean-Pierre Jeunet
 Dit is een prentenboek. Het wordt
verkocht als een kinderboek. Maar Leo
zegt zelf ‘een verhaal voor kinderen en
andere mensen’. Het gaat over blauwtje
die veel vriendjes heeft, maar zijn beste
vriendje is geeltje. Ze houden van
verstoppertje spelen. Als ze elkaar
hebben gevonden, knuffelen ze en
worden ze groen en spelen ze verder.
B Als ze naar huis gaan. Zeggen hun
O ouders ‘je bent ons blauwtje/geeltje
E niet, je bent groen!’ Dan huilen ze
blauwe en gele tranen. Die samen
K smelten tot blauwtje en geeltje. Thuis
omarmen ze elkaar van vreugde. En
snappen wat er gebeurd is!

BLAUWTJE EN
GEELTJE
Dit boek las ik vroeger met mn ouders voor het
slapen gaan. Vroeger vond ik het
waarschijnlijk, dat weet ik niet meer precies,
een leuk boek. Ik had zelf ook veel vriendjes en
vriendinnetjes waardoor het herkenbaar was en
ik kwam tot de ontdekking van het kleuren
mengen! Maar hij hoort niet alleen in mn ABC
omdat ik het vroeger ´waarschijnlijk een leuk
boekje´ vond. Hij hoort in mijn ABC omdat ik
het nog steeds een leuk boekje vind en het me
nog steeds een wijze les geeft. Inleven in
iemand is goed, maar je zo verre inleven dat je
(als ware) samensmelt is niet goed. Blauwtje
en geeltje hun ouders herkennen ze niet meer,
maar in mijn geval zullen mensen mij niet meer
herkennen. Mijn moeder haalde dit boekje een
keer aan toen ik ‘teveel met de ander leefde’.
Ik vind het sowieso geniaal dat je zo’n boek
bedenkt.

Leo Lionni: Hij is geboren op 5 mei 1910 te

Amsterdam en overleden op 10 november
 De Carmina Burana is een middeleeuws manuscript dat
gevonden werd in de abdij van Benediktbeuren in Beieren.
Carmina Buranabetekent letterlijk liederen van Beieren. De
collectie bestaat uit meer dan 200 liederen over zeer
uiteenlopende onderwerpen. De belangrijkste thema’s van de
liederen zijn de ontluikende natuur, kritiek op de wereldlijke en
kerkelijke overheid en verheerlijking van het vrije leven vol
drank, gokspelen, seks en liefde. De liederen zijn in de 12e en
13e eeuw geschreven door verschillende, onbekend gebleven
dichters. De dichters waren voornamelijk studenten die al dan
niet nog op school zaten en losbandige paters. In 1803 vond
Christoph von Aretin het handschrift in de benedictijnerabdij
van Benediktbeuren. Ze zijn later overgebracht naar München.
De liederen zijn voor een deel voorzien van eenstemmige
muziek (alleen een melodie), voor een deel van meerstemmige
M muziek. In 1847 werden de liederen voor het eerst uitgegeven.
De Carmina Burana zijn vooral bekend geworden in de
U bewerking door Carl Orff. De liederen van de Carmina Burana
Z komen voor een deel ook voor in andere liederencollecties,
zoals de Carmina Cantabrigiensia. Carl Orff is vooral bekend
I van “O Forutna”, een lied van de Carmina Burana dat gaat over
E hoe het lot en geluk niet beïnvloedbaar zijn..

Carmina
K

Vroeger zat ik bij de rietzangertjes. De

Carmina Burana was het eerste grote
optreden dat ik daarmee had. Daarna
hebben we ook nog een paar maal de
Matheus Passion gezongen. Grappig is
dat ik de eerste 6 regels van de
Carmina Burana nog steeds kan
zingen. Ik vind het persoonlijk mooier
dan de Mattheus Passion. De kleur
donkerrood past bij het stuk. Het is
muziek die in me zit. Wat me is
opgevallen is dat het veel in films
wordt gebruikt. Laatst zat ik op
scouting en toen kwam er opeens een
hele gave remix van de Carmina
Burana langs (!). Veel van mijn leeftijd
houden niet van het complete
klassieke, maar vonden de remix wel
 Deviant Art is een site waar amateur en
professionele kunstenaars hun kunst
kunnen exposeren. Mensen kunnen
reageren op jouw kunst of zelfs kopen.
Elke gebruiker heeft een account met
een blog functie en een galerij. Je kunst
verdeel je onder in een categorie,
K bijvoorbeeld fotografie, literatuur of
U flash. Vervolgens kunnen kunstkijkers
N zoeken op categorie en jou kunstwerk
tegen komen. Wanneer ze hier op
S klikken, komen ze in jou account
T terecht. Hier kunnen ze al jou kunst
bekijken en kan jij hun favoriet worden.

DEVIANTART.COM
Ik weet van Deviantart af door mijn broertje
Pieter. Ik maak er vaak gebruik van bij BV3. Bij
BV3 moet je werken rond een bepaald thema.
Door de ijzersterke zoek functie van deze site
is het erg gemakkelijk en handig om rond een
thema plaatjes te vinden. Zelf houd ik het
meest van de fotografie die er op staat. En dan
fotografie waarbij je geprikkeld word omdat je
het nog nooit eerder gezien hebt, iets grappigs.
Bijvoorbeeld een wolk die uit een deodorant
spuitbus komt heb ik een keer gebruikt voor
bv3.
Ik denk ook dat het erg belangrijk is dat
amateurs ook kansen krijgen om hun kunst te
exposeren. Het grootste ding dat me
tegenstaat bij grootse kunstenaars is dat
vanzelfsprekende geweldige. Bij amateurs
bekijk je elke keer opnieuw of je het wel echt
goed vind. Bij ‘profs’ is dit naar mijn idee niet
altijd het geval.

http://estherjongsma.deviantart.com/
 Erik of het kleine Insectenboek is een
Nederlandse film
van Regisseur Gidi van Liempd, naar het
boek van Godfried Bomans. Het gaat over
tienjarige Erik die een spreekbeurt moet
houden over insecten. Maar het wil niet
B echt lukken. Insecten zijn volgens hem
O veel te saai. Liever houdt hij zich bezig
E met dagdromen over Rosalie, het leukste
K meisje uit zijn klas. Wanneer zijn opa hem
een oude schoolplaat met de naam
& Wollewei laat zien wordt Eriks interesse
F voor insecten toch gewekt. Helemaal
I wanneer hij 's nachts op magische wijze ìn
de insectenwereld van de plaat terecht
L komt. Hij besluit zijn leven anders aan te
M pakken als hij terug komt. Maar wanneer
hij zijn spreekbeurt houdt, blijkt dat
ondanks zijn ervaringen, zijn spreekbeurt
niet gewaardeerd wordt.

Erik of het kleine

Op de basisschool moest je vanaf groep 4
spreekbeurten houden. Ik vond gewoon een
verhaaltje vertellen altijd saai. Dus ik zong vaak een
liedje, of deed iets interactiefs. Ik was niet zoals Erik
‘niet ijverig’, maar enorm ijverig. Dit boek en deze
film doen me heel erg aan mijn vader denken en aan
biologen. Die totaal eigen wereld vind ik mooi
gekarakteriseerd in dit boek en deze film. Hieronder
heb ik nog een stukje over de schrijver opgezocht :
Godfried Jan Arnold Bomans, geboren op 2 maart
1913, stierf op 22 december 1971. Hij was een
"prozaist". Hij studeerde rechten in Amsterdam en
psychologie in Nijmegen. Hij verwierf grote
populariteit met zijn boeken voor volwassenen en
voor kinderen: parodische of speelse verhalen en
ironische, soms tedere sprookjes. Bomans beschikte
over een speelse fantasie, een bijzonder gevoel voor
humor en een opmerkelijke stijl. Hoewel kwaliteit
van zijn werk soms door een zekere hang naar effect
bedreigd word, getuigen de wijze waarop hij allerlei
zaken van sociale, culturele en godsdienstige aard
benaderde, veelal van grote scherpzinnigheid en
van orgineel denken. De laatste jaren voor zijn dood
gaf Bomans, voor tv, gestalte aan zeer personelijke
 Ludwig van Beethoven schreef negen symfonieën.
Nadat hij dit gedaan had kwamen veel
componisten niet meer tot 9 symfonieën of ze
waren bang voor het passeren van deze grens.
Voor de tijd van Beethoven componeerden
componisten er, wat betreft symfonieën, lustig op
los. Dat dit zo eenvoudig leek kwam mede door het
componeren volgens klassieke principes: symfonie
moest voldoen aan 4 delen: Allegro, Adagio –
Allegro – Scherzo en Finale waarbij de
middendelen verwisseld mochten worden wat
betreft volgorde. Beethoven maakte zijn symfonie
indringender, serieuzer en meer conflictueus. Veel
M symfonieën kregen een programma dat in de
muziek uitgespeeld en gereflecteerd werd.. De
U composities werden langer en ingewikkelder.
Z Beethovens derde, vijfde en zevende en negende
I symfonie duren tussen de 35 en 65 minuten.

5th Symphony
E
K

Beethoven

Van zijn vijfde symfonie heb ik een geweldige remix. Net zo

knap als het is hoe hij deze symfonie heeft geschreven,
vind ik het knap hoe deze remix gemixt is. De ritmische
viool die je hierin hoort vind ik heel mooi. Vroeger vond ik
viool een ongelofelijk stom instrument. Wat ik nu helemaal
niet meer vind. Viool vind ik vooral mooi wanneer het
ritmisch leidt.
Een symfonie (van het Oudgrieks, ‘samen klinken’) is een
muziekstuk dat door een aantal instrumenten tegelijk wordt
gespeeld zonder dat er één of een groepje duidelijke solo
instrumenten zijn die een hoofdrol spelen (dan wordt het
een concert). Meestal worden symfonieën gespeeld door
een symfonieorkest, bestaande uit:
- strijkers (1e violen, 2e violen, celli, contrabassen)
- houtblazers (fluiten en/of piccolo(‘s), hobo(‘s), klarinet(ten),
fagot(ten) en/of contrafagot(ten))
- koperblazers (hoorns, trompetten, trombones en tuba’s)
- slagwerk (pauken, meestal aangevuld met andere
slagwerkinstrumenten (grote trom, kleine trom, triangel
etc.))

CD 3 – Fifth Symphony / Beethoven

CD 4 – a Fifth of a Syphony / remixed

 Girl with a Pearl Earring is zowel een
roman, als een speelfilm, als een

K engelse naam van

een schilderij:
U
- Roman uit 1998 van Tracy Chevalier
N
- Een speelfilm uit 2003
S - Een Engelse naam van het schilderij
T van Johannes Vermeer

- Holland, 17e eeuw. De 16-jarige Griet is als

dienstmeisje bij het gezin van schilder
F Johannes Vermeer aangesteld. Ze doet er
werk voor diens vrouw en zorgt voor hun zes
I kinderen. Vermeer betrekt haar langzaam in
de wereld van zijn schilderingen en maakt
L haar model voor het schilderij 'Meisje met de
Parel' uit 1655.
M

Dit is een van de weinige schilderijen

waarbij mij ‘de blik’ zo aangrijpt. Vaak mis
ik het pakkende bij schilderijen, dit is een
rede dat ik meer van fotografie houdt.
Maar dit schilderij vind ik fantastisch. Het
is zo subtiel. Hij doet me denken aan mijn
vriendinnetje Evelyne die in Delden
woont. Niet omdat ze er op lijkt, ik weet
niet waarom. Ik heb de film en het boek
zelf niet gelezen. Maar vond het wel
interessant er dingen over op te zoeken
voor dit ABC. Ik wil het boek binnenkort
lezen en de film graag zien. Zelf kan ik
 Henny van de Meer is geboren in
1951 en in 1983 afgestudeerd aan de
Academie voor Beeldende Kunsten in
Utrecht. Ze bouwt haar ruimtelijke
objecten op uit aan elkaar gelaste
stripjes en vlakken. Zo ontstaan
uitwaaierende structuren, die door hun
transparantie een visueel lijnenspel
oproepen. Die doet denken aan
organische groeivormen. Ze staat
chaos toe in het systeem. Deze a-
symmetrie verlevendigt het beeld. Haar
werken zoeken vaak de wand op. Op het
steriele witte vlak komt het lijnenspel
K de daar bij behorende
met
schaduwtekeningen namelijk
U

H enny
N
S
optimaal
T tot hun recht.

Henny is getrouwd met John Sikking (zie bij de J in

dit ABC). John Sikking is een vriend van mijn
moeder. Zelf hebben we dit kunstwerk in de
woonkamer hangen. Veel mensen zeggen en wij
vinden, dat het kunst is die je niet snel zat bent.
Zelf zegt ze: “Het beeld wat oppervlakkig
beschouwd zichzelf gelijk bloot lijkt te geven, gaat
bij langere beschouwing een vraag- en antwoord-
spel aan de toeschouwer”. Ze wil spanning
oproepen tussen de ruimtelijkheid van het beeld en
het visueel ervaren als plat vlak. Een dynamische
binnenwereld ten opzichte van de strakke
omhulling. Ik vind het een mooi kunst werk en
extra leuk omdat je de kunstenares kent, waardoor
je weet wat ze er precies mee bedoeld en je het hier
over kunt hebben. Persoonlijkheid is belangrijk bij
kunst denk ik.
 Papa Roach is een post-hardcore
band. Opgericht in 1993 in het
stadje Vacaville in Noord-Californië.
Bestaande uit Jacoby Shaddix als
zanger, Jerry Horton als gitarist,
Tobin Esperance als bassist en
Dave Buckner als Drummer. Hun
naam komt van de grootvader van
Jacoby. Deze werd namelijk “papa”
genoemd en had als achternaam
“Roatch”. Hun debutalbum
M (Potatoes for Christmas) klonk heel
U anders dan hun nieuwe werken.
Z Het bezit veel meer vreemde en
I funcky elementen. Hun muziek
E bevat soms hip-hop invloeden. Ze
K gebruiken steeds minder rap in
hun nummers.

>INFEST
Papa Roach was de eerste muziek die
ik luisterde die afweek van de top 40
die iedereen luisterde. Franka, een
vriendinnetje van mij, kwam er mee.
Toen heb ik de cd gebrand en het veel
in de les geluisterd. Toen ‘Getting away
with murder’ uit kwam was ik helemaal
om en begon ik steeds meer van dit
soort muziek te luisteren. Papa Roach
voelt voor mij als band waardoor ik
mijn ogen, of eigenlijk mijn oren, ben
gaan openen. Ook luisterde ik nooit
echt naar de teksten. En zong ik mee
op klank, wat mijn vriendinnen heel
grappig vonden. Maar deze cd heeft
zulke goede teksten. Wanneer het
zingen overgaat op schreeuwen, wat ik
vaak niet mooi vind maar bij sommige
 ‘Een schilderij is een
composthoop van penseelstreken
die, goedgelaagd, moet gaan broeien
aan de wand’, zo zegt John zelf.
Hij schildert in zijn werk in zeker
opzicht als een blinde, tast met het
penseel over de dingen, totdat de
ruimte voelbaar wordt. In de lagen
verf groeit een organisme. Het
gebruik van licht vormt een bindende
factor. Het trekt de complexiteit van de
chaos weg. Het vestigt aandacht
ofKverhult. Het accentueert een
gevoel
U voor tijd. Twee vormen van
N tijdsbeleving wil hij in zijn werk
vangen:
S Het direct aanwezig zijn
enThet verglijden in de tijd. Zoals je
bij een beekje in het water kijkt.

John Sikking is een vriend van

mijn moeder. Omdat het zo goed
met mijn moeders bedrijf gaat,
heeft ze dit kunstwerk gekocht.
Ze noemt het haar ‘woekerwinst’.
Het hangt in haar (werk)kamer.
Naast dat ik het een heel mooi
schilderij vind, past het heel goed
in die kamer. De kleuren van het
schilderij komen terug in de
kasten en de vloer. Eigenlijk is het
een heel chaotisch schilderij,
maar hij komt op mij heel rustig
over. Het vele, maar rustige kleur
 In Klein-Mannetje heeft geen huis, verschenen
in 1983, komt een kikker voor die later uitgroeit
tot het karakter waar zoveel mensen van zijn
gaan houden. Volgens velen leek Max Velthuijs
zelft op Kikker: zijn belangrijkste boek figuur.
De wereld waarin Kikker en zijn vrienden Eend,
Haas, Varkentje en later ook Rat, leven, is geen
sprookjeswereld. Onderwerpen als dood,
watersnood, verdriet en angst worden niet
geschuwd. Maar het is ook een plek waar
vriendschap heel belangrijk is. Water ook
gebeurd, je staat er niet alleen voor. Elk dier
heeft een eigen karakter en eigen speciale
vaardigheden. Sekse is niet van belang, status
bestaat niet, ieder personage is gelijkwaardig.
Alleen het meest essentiële is aanwezig: een
huisje met een tafel, een stoel en een bed. Ook
het kunnen genieten van het leven, blij en
B gelukkig zijn, de schoonheid van de wereld
O ervaren wordt in de Kikker-verhalen door Max
Velthuijs benadrukt.
E

Kikker
K

De wereld in de boeken over Kikker is harmonieuzer dan de

werkelijke wereld, en zeker idealer dan die van de maker zelf was.
Dat is te lezen in de biografie die in 2003 verscheen: Ik bof dat ik
een kikker ben : leven en werk van Max Velthuijs door Joke
Linders. Deze moet ik zelf nog lezen.
Vroeger werd dit boek me vaak voorgelezen. Maar zoals je bij vele
boek recensies leest wordt dit boek opvallend veel door
volwassenen gekocht. Ik heb het idee dat wanneer dat gebeurd er
een goed moraal in het verhaal zit en het de ideale wereld is zonder
doorgeslagen mensen. Het hele simpele en ideale gelijke kan
natuurlijk niet, maar toch is het een ideaalbeeld. Misschien wel
mijn ideaalbeeld dat weet ik niet zeker. Het vrienden hebben wat
terugkomt in de vorm dat je er nooit alleen voor staat vind ik heel
mooi. Ik denk dat, dat gevoel bij vriendschappen heel belangrijk is.
Je zult misschien denken dat het vanzelfsprekend is, maar dat vind
ik absoluut niet.

Max Velthuijs, schilder, schrijver en tekenaar, overleed op 25

januari 2005. Hij werd 81 jaar oud. Na een opleiding tot grafisch
ontwerper, en een carrière als kantoorklerk en verkoper in een
hoedenwinkel, tekende hij politieke prenten, maakte affiches en
ontwierp allerlei drukwerk. Als illustrator van kinderboeken
debuteerde hij in 1962 met een bundel bakerrijmen: Versjes die wij
nooit vergeten.
 Lucebert (1924-1994). Nederlandss
schilder, dichter, tekenaar, fotograaf,
ceramist en lithograaf. De poëzie van
Lucebert wordt gekenmerkt door de
overweldigende kracht van de taal.
K Ritme en klank hebben in zijn
U gedichten een betovering die aan de
N betekenis van de woorden
S voorbijgaat.
T
- Lucebert (luce = licht, bert = helder)
P was het pseudoniem van Lubertus
O Jacobus Swaanswijk.
E
Z
I
E

Omdat het een invloedrijke dichter is (geweest) ..

> ik draai een kleine revolutie af

ik draai een kleine revolutie af

ik draai een kleine mooie revolutie af
ik ben niet langer van land
ik ben weer water
ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
ik draag weer schietende schimmen in mijn hoofd
op mijn rug rust een zeemeermin
op mijn rug rust de wind
de wind en de zeemeermin zingen
de schuimende koppen ruisen
de schietende schimmen vallen

ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af

en ik val en ik ruis en ik zing

http://www.kb.nl/dichters/lucebert/lucebert-11.html
 Mariza is geboren in Mozambique maar groeide op
in Mouraria, een traditionele wijk in Lissabon. Op
vijfjarige leeftijd zong Mariza al fado; haar vader
leerde haar de teksten via tekeningen. Als tiener
maakte ze vocale uitstapjes naar jazz, blues, gospel
en Braziliaanse liederen om uiteindelijk weer bij de
fado terug te keren. Mariza is een opvallende
verschijning: ze is lang van gestalte, heeft
gemillimeterd en geblondeerd kroeshaar en is
gekleed in creaties van de Portugese ontwerper Joo
Rôlo. Maar indruk maakt ze boven alles met haar
bijzonder mooie stem. In 2000 ontving ze de
prestigieuze jaarlijkse Best Voice of Fado-award.
Haar debuutalbum Fado Em Mim (2002) werd
M internationaal lovend ontvangen en met de
opvolger Fado Curvo (2003) heeft ze haar succes
U alleen nog maar vergroot.
Z

M
I
E
K
ariza
Ik ken Mariza door mijn oom en tante. Maar eigenlijk
moet ik zeggen: Wij, kennen Mariza door mijn oom en
tante. Ik vind het namelijk onze gezinsmuziek. Als er
mensen komen eten of iets komen drinken staat vaak
deze cd op. Haar stem is helder, ongelofelijk zuiver
met een bepaalde ‘oerkracht’ zoals vele het noemen.
En dat vind ik kloppen. Dat oerse vind ik aan veel
‘wereldmuziek’, om het maar even op een hoop te
gooien’, mooi. Ze maakt fado muziek. ´Het is een
beetje de gewoonte om Fado-muziek te bestempelen
als ‘de Portugese blues’. Fado en blues hebben
namelijk vrijwel niets met elkaar te maken. Je zou net
zo goed de folk van de Dubliners de Ierse blues
kunnen noemen, de zigeunermuziek van Drom wordt
dan de Balkanblues en de klompendans de Hollandse
blues.´ Dit las ik op het internet, maar wist ik verder
niet. Ik vond het wel interessant, omdat ik net ook
even alle wereldmuziek op een hoop gooide.

CD 7 – Há uma música do Povo /

Mariza
 Een jong meisje in een Chinese familie begin
20e eeuw weigert zich aan te passen aan de
tradities en ze ontvlucht met succes. In het
beloofde land, Amerika, wacht haar echter
een hard leven.

B
O
N amioka, Lensey

E
De lange weg van
K Ailin Tao

Dit boek heb ik gekregen van Heleen Buth, een

vriendin van mijn moeder. Ze werkt bij een
uitgever en vaak krijgen wij boeken van haar.
Ook veel boeken die ik zelf niet zo leuk vind,
maar dit was het eerste boek wat ik na Lotus
Brengt Geluk weer leuk vond. Na mijn ‘weinig-
lees-periode’ begon ik na dit boek weer meer te
lezen. De cultuur die je zo dichtbij en persoonlijk
ervaart vind ik heel mooi. Ook is het extra leuk
dat het over Chineze cultuur gaat. Mijn vader
werkt veel in China en nu gaan wij deze
zomervakantie naar China(!). En voor zo’n grote
reis moet je je natuurlijk inlezen. Maar los van
dat is het een boek wat heel bijzonder is
geschreven. De keuzes die zij maakt, iets wat ik
het moeilijkste van het leven (?) vind.

Het is een vertaald boek.

 Otje en haar vader Tos wonen in hotel De
Koperwiek. Op een dag krijgt Tos weer een van
zijn driftbuien en hij wordt ontslagen. In hun
oude bestelwagentje trekken ze het land door.
Tos zoekt werk maar zonder papieren valt dat
niet mee. En zonder papieren worden ze ook
nog eens overal weggestuurd. Dan begeeft de
oude bestelwagen het en is de ellende
compleet. Otje moet tijdelijk bij haar oude
tuttige tantes gaan wonen zodat Tos kan gaan
werken als scheepskok.
F Gelukkig hebben Otje en Tos veel
I dierenvrienden die er alles aan doen om hen te
L helpen.
Dankzij de vogels komt alles weer goed en
M kunnen Tos en Otje zelfs hun eigen hotel
+ beginnen.
B

otje
O
E
K

Otje is een boek, geschreven door Annie M.G.

Schmidt en geïllustreerd door Fiep Westendorp.
Het boek werd verfilmd door Bos Bros en op
video uitgebracht. Acteurs Anne Rats en Nico de
Vries spelen respectievelijk de hoofdrollen Otje
en Tos. De in het boek figurerende dieren
worden met poppen in beeld gebracht.
Het thema is zou je bureaucratie kunnen
noemen. En ik vind het een hele leuke
spiegeling van de werkelijkheid. Ook zie ik zelf
enig verband met het vreemdelingenbeleid, ook
al is dit heel ruig geschetst. Je kent die reclame
van die krokodil vast wel: ‘Een vrouw is met
haar dochtertje de opblaaskrokodil kwijt. Ze
zien hem al staan bij de gevonden voorwerpen,
maar mogen hem niet meenemen, moeten eerst
allerlei papieren invullen’. Dit is eigenlijk het
moraal van Otje in een minuut. Het zet je aan
het denken.
 - Idiofoon, het geluid wordt door van
nature klankrijk materiaal veroorzaakt
- Membranofoon, het geluid wordt door
een vel of membraan veroorzaakt.
Voorbeelden van Idiofone instrumenten
die bij percussie gebruikt worden:
(Agogô, Buisklokken, Gamelan,
Jalatarang, Klokkenspel, Marimba,
Steeldrum, Templeblocks, Vibrafoon,
Xylofoon)
Maar de meeste vallen hierbuiten:
(Aambeeld, Bekken, Cabaza,
Castagnetten, Claves, Chocallo, Gong,
M Hi-hat, Koebel, Klankschaal, Maracas,
U Ratel, Rasp, Snorrebot, Tamtam,
Z Triangel, Windklok, Zweep).

p
I
E
K

ercussie
Ik houd van ritme in muziek. Er was
een keertje hier in Wageningen
allemaal amateur groepjes die muziek
maakten, toneelspeelden, etc. Per
toeval kwamen wij, ik, Dieuw en
Franka, Outra Vez tegen! En we hebben
er 1,5 uur staan kijken. Vervolgens zijn
we nog een keertje naar Nijmegen
gegaan, voor een festival waar zij een
grote rol in speelden. De muziek luister
je niet, maar voel je. Dit klinkt heel
stom, maar het is zo machtig. Je dwaalt
af naar een Afrikaanse stam die hun
overwinning vieren. Zelf wil ik het
misschien ook een keertje gaan leren.
Ik vind het geweldig !

>> http://www.outravez.nl
 Racoon bestaat uit 4 bandleden:
- Bart van der Weide (zang)
- Dennis Huige (gitaar)
- Stefan de Kroon (basgitaar, 2de stem)
- Paul Bukkens (drums)
Racoon betekend wasbeer. Hoe ze op deze
naam komen heb ik geen idee van. Ik vond
het nogal een belachelijke naam. In 1997
besluiten Bart en Dennis dat ze genoeg
hebben van het wrede hardcoregebeuk van
hun toenmalige band Vict’em. Op een
verveelde, katerige middag pakt Dennis zijn
akoestische gitaar en Bart neuriet wat.
Zonder dat ze het weten schrijven ze
M geschiedenis. Het liedje dat ze op dat
U moment verwekken heet ‘Rapid Eye
Movement’. Dat dit liedje al meteen garant
Z staat voor de zo specifieke sound van
I Racoon is wel duidelijk.

Racoon
E
K

Iedereen kent Racoon. Hun liedje ‘love you more’ heeft

ontzettend aangeslagen, zowel bij de oudere generatie, als
bij de jongere. Dat komt natuurlij k door hun zin: ‘You look
like you did before only prettier’, wat elke vrouw natuurlijk
wil horen. Ik ben met een groep vriendinnen naar hun
concert geweest, dit was mijn reactie:
Racoon’s doel is eigenlijk: zoveel mogelijk optreden en
muziek maken, niet persé het commerciële. Dit blijkt
vooral uit artikelen die ik over ze heb gelezen (helaas heb
ik deze niet terug kunnen vinden omdat ik ze voor het
concert al gelezen had). Dit merkte je ook heel erg bij het
concert, ze zijn gewoon heel erg zichzelf. Het is echt een
hecht clubje die onderling ook ontzettende lol hebben op
het podium, waar je als publiek echt mee van kan
genieten. Dat ze een tijdje niet in’t licht hebben gestaan en
juist veel muziek hebben gemaakt, is naar mijn idee heel
positief. Het album is echt keigoed. De liedjes hebben een
heel ‘volwassen gedachte (zoals ze in het bovenstaande
stuk zeggen)’, waar ik van maak een ‘tekst met een
achterliggende gedachte, niet oppervlakkig’.
Je merkt dat ze overal heel erg over nadenken, het is echt
een programma waar ze lang over na hebben gedacht
volgens mij, maar het komt wel heel spontaan over.

CD 9 - Feel like flying / Racoon

 De 'The Sound of Music' gaat over een jonge
non, Maria, die vlak voor de Tweede
Wereldoorlig een Oostenrijks klooster verlaat
om kindermeisje te worden voor de familie
Von Trapp. De vader van de familie, een
weduwenaar, is kapitein bij de marine. Hij
voedt zijn zeven kinderen op met een fluitje
alsof ze matrozen zijn. Een starre man, die
discipline erg belangrijk vindt..
De kinderen moeten het niet zo hebben van
kindermeisjes en proberen Maria in het
F begin dan ook weg te pesten. Maar Maria
laat niet met zich spotten en bouwt een
I goede band op met de kinderen. Ze leert de
L kinderen zingen en brengt muziek in hun
M leven. Langzaam gaat de kapitein, die die
muzieklessen eerst maar niets vindt, dit toch
+ waarderen en uiteindelijk bloeit er een
B relatie op tussen hem en Maria. Het leven in
O Oostenrijk wordt echter steeds moeilijker
omdat Von Trapp weigert zich in te laten met
E het nazistische bewind wat inmiddels heerst
K in Oostenrijk.

Sound of
De Sound of Music heeft mijn moeder echt al
eindeloos vaak gezien, maar ik ook al meer dan 5
keer. We kijken hem altijd als we uit balans zijn, een
feel good movie (?). Maria is een geweldige
toneelspeelster en ik vind haar erg grappig. Zo
lekker naïef. Vaak vind ik naïviteit heel negatief,
maar in haar geval vind ik het 100% positief. Naast
dat Maria een geweldige toneelspeelster is, is ze
natuurlijk ook een fantastische zangeres! Hoe ze
met muziek zo veel bereikt vind ik mooi om te zien.
Het laatste stukje sla ik het liefst over, wanneer ze
moeten vluchten etc.
Na het zien van deze film heb ik altijd spijt dat ik
gestopt ben met zingen en gitaarspelen. Wie weet
als ik hem net zo vaak heb gezien als mijn moeder,
ga ik wel weer zingen en gitaar spelen (!!).

The Sound of Music is een musical met muziek van

Richard Rodgers en tekst van Oscar Hammerstein.
Het boek is van Howard Lindsay en Russel Crouse,
die zich baseerden op de geschiedenis van het
Oostenrijkse gezin Von Trapp, zoals beschreven door
Maria von Trapp die in haar boek The Story of the
 Lotus komt uit India en woont al zes jaar bij
haar nieuwe familie. Bob, Beatrijs, Lonneke
en Wouter houden veel van haar en Lotus
heeft veel vrienden en vriendinnen. Ook op
school gaat het goed. Waarom lijken haar
gedachten dan soms net zo zwaar als haar
rugtas vol boeken? En waarom is ze zo graag
bij Pandit in de Wereldwinkel? Omdat hij ook
uit India komt? Als ze de vrouw van Pandit
ontmoet, vraagt ze zich af of haar Indiase
moeder net zo mooi is. Zou ze nog leven?
Waarom heeft ze haar eigenlijk
weggegeven? Hield ze niet genoeg van
haar? Zou ze ook broertjes of zusjes
hebben? Lotus wil antwoord op alle vragen
die door haar hoofd spoken. Ze gaat op

B
O
E
K
zoek! T ijsinger,
Ellen

Wanneer het boekenweek is, mocht/mag ik

altijd een boek uitkiezen. Toen ik in groep 8
zat had ik dit boek gekozen. Ik had het
geloof ik binnen een dag uit en vond het
veel leuker dan alle boeken van ‘zoenen
enzo’ ‘hoe overleef k mijn eerste zoen’ ‘et
cetera’. Het was het eerste boek wat ik las
over culturen en dit onderwerp ben ik erg
leuk blijven vinden. Na dit boek ben ik
meerdere boeken van Ellen Tijsinger gaan
lezen, zoals bijvoorbeeld ‘de
olifantenjongen’. Maar deze boeken vond
ik geen van allen zo leuk. Maar Ellen is
voor mij wel een grote topper onder de
 De zeer herkenbare stem van Pascal
Jacobsen wil bij een "gewone"BlØf plaat
wel eens een beetje gaan vervelen.
Maar de samenzang met anderen op
Umoja is van een zeldzame schoonheid.
De combinatie met zoveel verschillende
stemmen, gecombineerd met geweldig
mooie nummers met aandacht voor
andere muzikale stijlen is prachtig.
Soms duiken associaties met Everly
Brothers en - dichter bij - Acda & de
Munnik op: zo perfect vallen de
stemmen samen. Met name bij
Hemingway (met Eliades Ochoa) en
M Herinnering aan Later (met Christina
U Branco) raakt de samenzang je recht in
Z het hart. "Geen Tango" is ontroerend
I mooi. De magie van de Didgeridoo's in
De hemel is de Aarde, de spetterende
E trommels in Aanzoek zonder Ringen ,
K het weerzien met Counting Crows in
Wennen aan September: eigenlijk heeft

Blof bestaat uit: Paskal Jakobsen

(zang/gitaar/mandoline), Bas Kennis
(toetsen, backing vocals), Peter Slager
(basgitaar/backing vocals), Norman
Bonink (drums/backingvocals, vanaf
2001). Voormalige bandleden: Chris
Götte (drums, begon in 1997 overleed
in 2001) en Henk Tioonk (drums, tot
1997)
Het mooiste aan Blof zijn hun
beeldende teksten. Maar eigenlijk alles,
het geheel. Niet iedereen waardeert
hun teksten. Laatst hoorde ik iemand
zeggen dat die het zulke slechte
teksten vond, wat ik totaal niet
begreep. Maar wat natuurlijk ook kan.
Ik heb ze zelfs een keer per toeval live
gezien (!). Toen was ik naar Racoon en
 Vic van de Reijt´s Top 40 Aloha juli 2000 Van de Reijt is
uitgever en verwoed verzamelaar van Nederlands
repertoire
en gaf een boek uit over de honderd beste
Nederlandstalige
singles In Aloha presenteerde hij de top 40
"Aan het einde van de vorige eeuw maakte ik in Het
Parool de balans op van honderd mooie en curieuze
Nederlandstalige singles. Mijn criteria waren uiterst
streng: zowel tekst als melodie moest origineel
Nederlands zijn; bovendien diende er van het nummer
een vinylversie te bestaan - en wel op 45 toeren. Zo werd
de lijst een historische terugblik op het vinyltijdperk, de
vijfendertig jaren tussen 1956 en 1991. Doordat in die
jaren veel oudere nummers, van Willy Derby en Louis
Davids bijvoorbeeld, opnieuw op single werden
uitgebracht ontstond tegelijkertijd een overzicht van de
Nederlandse muziekindustrie van de twintigste eeuw. Op
M de reeks volgde een 'Nacht van de 45 Toeren' in
U Paradiso, met een boekuitgave (Vic van de Reijt's top
100 van Nederlandstalige singles) en een gelijknamige
Z zesdelige cd-box als onbedoelde extraatjes.
I
E
K
Vic van de Reijt’s
Top 100 van Nederlandstalige singels

Deze muziek luisteren we bij oud en nieuw altijd. Het

zijn bijna allemaal liedjes die je mee kan zingen. En
als jij ze niet mee kan zingen is er bijna altijd iemand
naast je die ze wel mee kan zingen. Ik vind dat zo’n
cd in je cd-collectie niet kan ontbreken. Zet hem maar
een keer op en je voelt meteen het goede Holland (?).
 Op één van de Bermuda-eilanden
scheept een groep jongens zich in op
het opleidingsschip de Albatros. Doel:
de Galapagoseilanden. Onder leiding
van schipper Christopher Sheldon wordt
het een reis waarbij ieder op zichzelf
wordt teruggeworpen, maar waarbij ze
ook op elkaar leren vertrouwen. Aan het
eind van de reis worden ze
geconfronteerd met een van de
zeldzaamste verschijnselen op zee: de
witte wervelwind. Tijdens dit
natuurgeweld kapseist het schip.
Eenmaal terug in de V.S. blijkt pas echt
of er tijdens alle ontberingen een hechte
groep is ontstaan...
F

White Squall
I
L
M

Deze film heeft Dieuw aan mij laten zien, het is

haar lievelingsfilm. Het was een fantastisch
mooie film. Je kreeg het groeiende
groepsgevoel van heel dichtbij te zien. Het was
heel interessant hoe iedereen hier zijn plek
vond. Ik ben zelf altijd wel een observeerder,
volgens vriendinnen van me. En bij deze film
was dat ook echt de bedoeling. Ik ben de hele
tijd geboeid geweest. Ik ben heel slecht in
engels, maar het woord White Squall zal ik de
rest van mn leven moeiteloos kunnen vertalen
(!).

Regisseur:
Ridley Scott
Acteurs:
Jeff Bridges, Caroline Goodall, John Savage,
Scott Wolf
 X factor is elk weekend te zien op
RTL4. Op zaterdag zie je de Liveshow
om 20:00 uur en op zondag de
Resultshow vanaf 21:00. En als je het
gemist hebt kun je maandag op RTL7
om 20:30 de herhaling zien(!). Het
wordt gepresenteerd door Wendy van
Dijk. De jury-leden zijn: Henkjan
Smits, Marianne van Wijnkoop en Henk
Temming. Henkjan Smits heeft een
boekje geschreven: ‘De X-factor, een
must voor sterren’.

x-factor
M
U
Z
I
E
K

Ik zelf vind het een heel leuk

programma, maar veel vriendinnen van
me hebben geen zin het te kijken. Ik
vind het heel leuk dat je zo dicht bij
de sterren staat en het zo persoonlijk
is. Je hoopt echt dat ze naar de
volgende ronde gaan etc. Mij lijkt het
voor de kandidaten zelf een heel zwaar
programma en ik zou er zelf denk ik
niet snel voor kiezen op zo’n manier
door te breken. Het is wel bijzonder
dat je tegenwoordig op deze manier
aan de top kan komen. Dat is echt iets
anno 21ste eeuw. X-factor vind ik zelf
een leukere formule dan Idols. Omdat
meer mensen kansen krijgen, maar
misschien ook wel omdat het
vernieuwend is en dan tijdelijk leuker.
De strijd tussen de juryleden die er ook
speelt begrijp ik niet helemaal.
 Nilgün Yerli (1969) is tien jaar als ze vanuit Turkije in
Nederland terecht komt. In Nederland is alles anders: de
mensen, het eten, de gewoonten en de normen en
waarden. Maar haar moeder, van wie Nilgün zielsveel
houdt, lijkt overal een antwoord op te hebben. Ze geeft
Nilgün steeds een gevoel van veiligheid en het idee dat
alles goed zal komen. Binnen het gezin Yerli liggen de
machtsverhoudingen echter behoorlijk scheef met een
zich opofferende moeder en een vader die doet en laat
wat hem uitkomt. In 1986 komt Nilgüns moeder bij een
ongeluk om het leven. Voor Nilgün Yerli rijst de vraag
of haar geliefde en wijze moeder niet een fundamentele
fout heeft gemaakt. Waarom liet ze toe dat er zo met
haar gesold werd? Gevoelens van loyaliteit en liefde en
de drang naar vrijheid strijden om voorrang. Mooie
autobiografische roman van de cabaretière ('Turkse
Troel') en columniste (Het Parool) waarin ook het leven
in twee culturen thema is. Het boek eindigt met enkele
B recepten van haar moeder. Normale druk.
O
E Yerli, Nilgün
K De Garnalenpelster

Dit boek moet iedere Nederlander vinden. Dat is wat ik

dacht nadat ik het boek uithad. Er zijn vast en zeker meer
boeken die de kant van een vreemde in Nederland
weergeven. Maar omdat zij zo’n mens is met zo veel
wilskracht en je al haar worstelingen en beperkingen zo
ziet. Vind ik dit zo’n mooi boek. Later heb ik ook nog een
boek met allerlei columns gelezen. Dan kom je er pas
achter hoeveel stukken uit der boek gebaseerd zijn op echt
gebeurde dingen.

Nilgün Yerli, geboren in Kirsehir op 11 november 1969, is

Nederlandse, een schrijfster en cabaretière. Ze werd
geboren in Turkije. Op haar 10de kwam ze naar Nederland.
Aanvankelijk woonde ze in Friesland, later in Amsterdam.
Ze had onder andere een column in Het Parool. Momenteel
woont Yerli voor een periode van twee jaar in Turkije,
deels uit onvrede met het reizende bestaan dat moeilijk te
combineren is met het moederschap (ze heeft een zoontje,
Leon), en deels uit onvrede met de manier waarop de
Nederlandse multiculturele samenleving zich momenteel
ontwikkelt.
 Ossip Zadkine werd in 1890 geboren te
Smolensk, een stadje aan de Dnjepr in
Rusland. "In het begin", zo vertelt de
kunstenaar in het voorwoord van de
catalogus, die verscheen ter gelegenheid
van zijn tentoonstelling in het Gemeente
Museum te 's Gravenhage en in het Stedelijk
Museum te Amsterdam in 1948, "sloeg mijn
vader mijn eerste, onhandige pogingen en
strubbelingen met klei slechts met groot
wantrouwen gade. Het was zijn idee van mij
een dokter, een nette mijnheer te maken en
om mij volkomen van mijn kinderlijke spel
met de klei af te brengen, heeft hij mij - toen
ik zestien jaar was - naar een kostschool in
Sunderland in Schotland gestuurd om daar
Engels en goede manieren te leren.
K
U Na verloop van zes maanden ben ik daar
N weggelopen en naar Londen gegaan,
gedreven door één enkele idee: beeldende
S kunsten te studeren, beeldhouwer te
T worden!

Zadkine,
‘Op 14 mei 1940 is Rotterdam
gebombardeerd. Rotterdammers denken
vaak terug aan het oude Rotterdam. Maar
Rotterdam heeft een harttransplantatie
ondergaan en is herboren. Er is reden voor
optimisme, want Rotterdam bruist weer! Je
kan in Rotterdam weer een hoop beleven.
Mensen van buiten Rotterdam komen
terug naar Rotterdam, omdat Rotterdam
écht bijzonder is. Om dit te vieren wil ik
een signaal geven in vorm van een nieuw
monument. We moeten weer kijken naar
de toekomst. Het weg-gebombardeerde
hart is terg, Rotterdam heeft weer een
hart.’ Dit las ik. En van dit soort
kunstgedachtes houd ik (!). Daarom staat
die in mijn kunst abc. Verder is Zadkines
leven ook typerend voor die laag. Dat wij
nu zoveel zelf mogen kiezen en daar
weinig in beperkt worden door onze ouders
 Het is de 15de eeuw. Rechter Claude Frollo hield een
zigeunerin aan die een monsterlijke baby verborg.
Ze wilde haar toevlucht tot de kerk van Notre Dame
zoeken, maar hij nam haar baby af. Hij noemde hem
Quasimodo (dat betekend zo ongeveer en vrij
F vertaald hij die half gevormd is) en verstoppen hem
van de buitenwereld in de klokkentoren. Quasimodo
I droomt van een dag buiten de toren. Als het Fête
L des Fous is, een feestdag waarbij alles op zijn kop
staat, durft hij naar buiten en ontmoet hij de mooie
M zigeunerin: Esmeralda. De twee verschoppelingen
+ kunnen het geod vinden, maar ze lopen gevaar, want
Frollo heeft een kapitein laten komen om zijn
T mannen te trainen Parijs te bevrijden van de laatste
H zigeunersmet. Ironisch genoeg heeft Frollo
lustgevoelens voor de mooie Esmeralda.
E
A
T
E
R
Q uas im od o
De klo kkenluider van
Notredame

De Klokken luider van de Notre Dame

(Fr. Notre-Dame de Paris) is een boek
dat Victor Hugo in 1831 schreef. Het
speelt zich bijna volledig af in de Notre-
Dame van Parijs. Het gaat over de liefde
van de klokkenluider Quasimodo voor de
beeldschone zigeunerin Esmeralda. Het
boek werd meermalen verfilmd en
nagespeelt, zelfs Disney maakte er een
tekenfilm van.
Mij doet het denken aan het samengaan
van uiterlijk en verliefdheid. Ik heb net
het boek ‘Een schitterend gebrek’ van
Arthur Japin gelezen. Ik zag verbanden
tussen deze twee dingen.
 KUNST ABC
Esther Jongsma
V5

U, C, F, I, R, X, M, P, V Muziek
A, E, S, W, O, Q Film
K, B, T, Y, N Boek
D, G, H, J, Z Kunst

De opdracht was om een persoonlijk

kunst ABC te maken. De vorm was aan
jezelf. Ik heb gekozen om het in deze
vorm te doen. Hiermee wil ik cultuur
dichterbij de normale mens brengen. En
tot een gespreksonderwerp in het café
krijgen. Het lijkt mij erg leuk als ik in een
café zit en degene met wie ik ben, even
naar de wc is, ik iets cultureels kan lezen
wat op mijn filter van mijn heerlijke
koude biertje staat.
Ik heb gekozen voor de volgende 4
disciplines : Muziek, Film, Boek, Kunst.
Ook zit er een cd bij, die je in het café
zou kunnen opzetten.