จุ ล ส า ร

An-NUR
สาส์นทางนำา สารแห่งความรู้
ชมรมมุสลิม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
วิทยาเขตหาดใหญ่ ( MSS. PSU) )

แนว
“หนังสือ” มีไว้ประดับตามห้องก็ไร้ค่า
ถ้าไม่รู้จักที่จะ “อ่าน”
 อยากเล่าอยากบอก
…………….
ตักเตือน
……………..
ต่างศาสนิก
……………..
เกมนี้ ชีแ้ นะ
…………......
การ์ตูน
……………..
แก้ไขฉบับทีแ่ ล้ว
……………..
บทความพิเศษจากห้องสมุด
....................
 แค่ปีกยุง

กำำแพงฟิ ตนะฮฺ เสีย

้ วหน่ึงท่ีถูกลืม
สะพานกับกำาแพง ความหมายของทางเชื่อมและการปิดกั้น หากต้องเลือกคงมีน้อยคนนักที่จะเลือกกำาแพงปิดกั้น
ตัวเอง
อิสลามทีม่ ีการตักเตือนให้สร้างกำาแพงคำาตักเตือนที่แหวกแนวอย่างมีเหตุผล การใช้ชีวิตประจำาวันต้องมีการ
ปะปนกันระหว่างชายหญิงเป็นธรรมดาของมนุษย์ที่ต้องอยู่ในสังคมเฉกเช่นเรื่องในวัยเยาว์ของทุกคน

พูดถึงเรื่องในวัยเยาว์คงไม่มีใครปฏิเสธได้หรอกว่า ความสุขความสนุกในตอนนั้นถูกลบเลือนไปแล้ว
เรื่องในวัยเยาว์เปรียบเสมือนภาพเก่าๆที่เมื่อหยิบขึ้นมาทุกครั้งก็ทำาให้เรายิม้ ได้
เช้าวันใหม่ของใครคนหนึ่ง เริม่ ต้นด้วยการโดดเรียน ไปเที่ยวเป็นกิจวัตรประจำาวันของเด็กสองคนก็ว่า
ได้
“ชะมีมเร็วๆหน่อยสิ เดี๋ยวอาจารย์ใหญ่ก็เดินมาเห็นหรอก” เสียงเรียกของ
มุคลิสเพื่อนชายห้องเดียวกัน

เมื่อชะมีมแอบโดดเรียนออกมาได้แล้ว ทั้งสองคนก็พากันไปเที่ยวที่ทะเลหลังโรงเรียน ที่ที่เด็กๆเหล่านี้

เปรียบได้กับสวนสนุกมีชวี ิต เด็กทั้งสองเล่นกันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางสายลม แสงแดด ที่คอยหยอก
ล้อกับระลอกคลื่น คอยพัดเข้าหาชายฝั่งเป็นระลอกๆ บวกกับเสียงนำ้ากระทบหินเป็นระยะๆ
“กรี๊ดดดด” เสียงที่หยุดการกระทำาของทุกคน
“ช่วยด้วย อะไรกัดขาชะมีมก็ไม่รู้” เสียงทีส
่ ั่นเครือของชะมีม ทำาให้มุคลิสรีบวิ่งมาดูแล้วมุคลิสก็ช่วยแก้
ปัญหาให้ชะมีม
“ก็แค่แมงกะพรุน หยุดร้องไห้ได้แล้ว”มุคลิสพูดพลางเอามือลูบหัวชะมีม แล้ววิ่งไปเก็บผักบุ้งทะเลเพื่อ
ทำาการปฐมพยาบาลเบื้องต้น
เมื่อเหตุการณ์คลี่คลายลง เสียงหัวเราะของทั้งสองก็ดังขึ้นทำาลายความเงียบ ความสนุกสนานเหล่านี้
สร้างความรู้สึกดีๆให้แก่กันได้ไม่ยาก

เธอคิดได้แต่เพียงว่า “จงลดสายตาลง” คำาพูดที่อิสลามพรำ่าสอนคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำาเฮฮาแบบเด็กๆอีก

แล้ว
วันเวลาจึงเปรียบดังอิฐก้อนเล็กๆทีเ่ ริ่มก่อตัวเป็นกำาแพง เพราะอิสลามมีการกำาหนดขอบเขตระหว่างชาย
หญิงไว้อย่างชัดเจน อิสลามได้สอนให้สร้างกำาแพงป้องกันการฟิตนะฮฺระหว่างชายหญิง แต่ปัจจุบัน
กำาแพงคงหายาก เพราะสิ่งที่เราเห็นมีแต่สะพานที่ทอดไปสู่ฟิตนะฮฺ...

“พึงทราบเถิด ไม่อนุญาตให้บุรุษกับสตรีอยู้ด้วยกันสองต่อสอง
เว้นแต่ชัยฏอนจะเป็นบุคคลที่สาม” บันทึกโดยตัรมีซีย์
 แก้มเปื้อนยิ้ม

มหำลัยมำหำอะไร

กริ๊งงงงงงง.......เสียงสัญญานบอกเวลาว่าเข้าคาบใหม่
อาจารย์สุมัยยะฮฺเดินเข้ามาพร้อมกับกองหนังสือเล่มโต ที่เราต่างคุ้นเคย แต่สิ่งที่สะดุดตานักเรียน คือ
กล่องใบหนึ่งเต็มไปด้วยลวดลายน่าค้นหา แปะด้วยกระดาษที่เขียนว่า "ยังจำาได้ไหม ?"
อาจารย์หยิบกระดาษออกมาจากกล่องใบนั้น แล้วแจกนักเรียนพร้อมบอกให้เราเขียนว่า "เป้าหมายของ
นักเรียนเมื่อได้อยู่ในมหาวิทยาลัย คือ อะไร" เมื่อได้รับหัวข้อ นักเรียนทุกคนต่างก็สนุกกับการระบายความฝัน
ของตนเองลงบนกระดาษ เมื่อเสร็จอาจารย์ก็เรียกส่งคืน ไม่นานกระดาษแห่งความฝันของทุกคนถูกบรรจุลงใน
กล่องใบนั้นดังเดิม วันนั้น เราต่างก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่อาจารย์สุมัยยะฮฺให้ทำา แต่ก็ได้แค่สงสัย ไม่มีสิ่งใดจะทำาให้เรา
ตื่นเต้นได้เท่ากับ "พรุ่งนี้ วันสุดท้ายในการเป็นนร. ของเราทุกคน" วันปัจฉิมกำาลังจะมีขึ้นในเวลาอันใกล้....
4 ปีต่อมา...

1 2 3 แชะ แชะ แชะ

ขณะที่ 4 สาว กำาลังง่วนอยู่กับการถ่ายภาพ มีผู้หญิง
ชีรีน ถือใบปริญญาพ่วงเกียรตินิยม พร้อมด้วยใบตอบรับเข้าทำางานจากบริษัทใหญ่ยักษ์มาเปิดอ่านกระดาษของตัว
เอง และพบถ้อยคำาว่า “ฉันมาเอาเกียรตินิยม เพื่อจะได้ทำางานที่ ดี ๆ มีเงินเดือนสูง ๆ”
ชมีน พร้อมด้วยเพื่อนฝูงนักกิจกรรมกลุ่มใหญ่มาเปิดอ่านกระดาษของตัวเอง
และพบถ้อยคำาว่า “ฉันมาทำากิจกรรม เพื่อจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ ”
ชุนนี ในชุดรับปริญญาขนาบข้างด้วยรอยยิ้มของพ่อแม่มาเปิดอ่านกระดาษของตัวเอง
และพบถ้อยคำาว่า “ฉันมาเอาใบปริญญา เพื่อทำาให้พ่อแม่ภาคภูมิใจ ไม่อายชาวบ้าน”

นูชุร ในชุดแม่บ้านมุสลิมะฮฺถืองานวิจัยที่นำาเสนอความรู้ในแขนงวิชาที่เธอเรียนแต่อธิบายโดยใช้แนวคิดอิสลาม
มาเปิดอ่านกระดาษของตัวเอง
และพบถ้อยคำา ว่า “ฉันมาแสวงหาความรู้ เพื่อนำาไปรับใช้อิสลาม และอบรมสั่งสอนลูก ๆ ของฉันที่จะ
เป็นกำาลังหลักของอุมมะฮฺนี้ในอนาคต”
วันนี้...ถามตัวเองดูเถิด นิสิตนักศึกษามุสลิมะฮฺทั้งหลาย ว่า “เรามาทำาอะไรที่นี่?”
และขานยำ้าคำาตอบนั้นแก่ตนอยู่เสมอ...
อินชาอัลลอฮฺ แล้วทุกคนก็จะได้รับสิ่งที่ท่านตอบตัวเองในวันหนึ่ง
ปล. คำาว่า “ที่นี่” ไม่ได้ใช้ถามเฉพาะในความหมายของ “มหาวิทยาลัย” เท่านั้น แต่ต้องอย่าลืมที่จะใช้ถามในความ
หมายของ “โลกใบนี้” ด้วย

“ พวกเขาตระหนักดีในความโปรดปรานของอัลลอฮ แต่แล้วพวกเขาปฏิเสธมัน”
อันนะหลฺ 16:83
 สองเกลอจำกแดนอำรเบีย

“แล้วยังไง” อุษมาณถาม คอดิรจึงเริ่มเล่า “ในคืนหนึ่ง ในคืนที่อิลยาซอายุครบ 33 ปี เสียงเคาะประตูดัง

เหมือนทุกๆครั้ง “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” อิลยาซเปิดประตูออกพร้อมกับให้สลามด้วยความเคยชิน แต่ถาดที่อิลยาซควร
จะได้เห็นเหมือนทุกครั้งกลับหายไป ชายชุดดำานั้นไม่ได้ยื่นมือออกจากผ้าคลุมเลย กลับมีเสียงจากผ้าคลุมดำานั้น
ออกมาว่า “โอ้ผู้เป็นที่รักยิ่งของข้าพระองค์ ได้โปรดกู้คืนเขา ให้ห ลุดพ้นจากความเคยชิน ให้หลุดพ้นจากความมืด
บอด...” ชายคนนั้นยังคงพูดต่อไปซึ่งดูเหมือนจะเป็นคำาวิงวอนจากเขาเสียมากกว่า อิลยาซเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า เป้า
หมายของเขาควรเป็นอะไร และในที่สุด ดวงตาของอิลยาซก็เต็มเปี่ยมด้วยความหวังและความพยายาม ในคืนถัด
มานั้นเอง อิลยาซเปิดประตูพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เขาอ้าแขนรับกับปัญหาตรงหน้า แต่อิลยาซก็ยังคงพลาด
และหวังว่าความเคยชินจะไม่เกาะกุมหัวใจของเขาอีก จนอิลยาซอายุได้ 60 ปี ในคืนนั้นเองที่ทุกอย่างเป็นใจให้
กับอิลยาซ เขาหยิบแก้วที่เต็มไปด้วยนมขึ้นมาได้ หลังจากที่เขาได้เฝ้ารอภาวนา วิงวอนมาเกือบ 27 ปี ความสำาเร็จ
แรกก็ปรากฎ ไม่ว่าด้วยความมุ่งมั่นของเขา หรือด้วยการอนุมัติจากผู้เป็นเจ้าก็ตาม และหลังจากนั้นก็ไม่เคยอีกเลย
ที่มือของเขาจะเปื้อนสีดำา เขากลายเป็นคนที่มือสะอาดจวบจนสิ้นลม”
“มันเป็นความช่วยเหลือจากผู้เป็นเจ้าโดยแท้” อุษมาณเสริม “ท้ายที่สุด พระองค์ก็ไม่ทอดทิ้งเขา” อิลยาซกล่าว “
แล้วชายผ้าคลุมดำาคนนั้นเป็นใครล่ะ” อุษมาณสงสัย
 “ไม่มีใครรู้แม้แต่ผู้ที่เล่ามันเอง” คอดิรตอบ “ใครกันที่สร้างเรื่องนี้ขึ้น” อุษมาณคลางแคลงใจ “นั่นสิ” อิล
ยาซมีท่าทีเห็นด้วย “เรื่องเล่านี้บอกอะไรแก่ท่านบ้าง” คอดิรลองเชิงอุษมาณและอิลยาซ “อืม...ข้าว่านะ บางทีมันก็
เป็นเรื่องง่ายที่แยกแยะสิ่งที่ควรทำากับสิ่งที่ไม่ควร แต่เป็นเรื่องยากที่จะลงมือทำา” อุษมาณเสนอ “ก่อนหน้าที่หัวใจ
ของเขาจะมืดบอดนั้น เขาก็คือผู้ที่ล้มเหลว แต่เมื่อหัวใจเขาได้มืดบอด เขาก็คือผู้ที่ล้มเหลวเช่นกัน ฉะนั้นเราจึงไม่
ควรตัดสินใครโดยดูจาก “ผล” เราควรดูว่า “เขาพยายามหรือเปล่า” แม้ว่าเขาจะล้มเหลว แต่หากเขาพยายามนั่นก็
เป็นการบ่งบอกถึงเจตนาของเขาแล้ว ข้าคิดว่าก็ไม่มีความผิด แต่ถ้าหากเขาล้มเหลวและเขาก็ไม่ได้พยายามเลย นั่น
ก็บ่งบอกถึงเจตนาของเขาแล้ว ว่าเขาต้องการให้มันล้มเหลวเสียเอง คนๆนั้นก็คู่ควรกับความผิด” อิลยาซพูดขึ้น
“อื้ม” คอดิรกล่าวด้วย ความดีใจ “และเรื่องนี้กำาลัง
บอกกับเราว่า สิ่งที่เลวร้ายที่สุดก็คือ หัวใจที่ตายด้าน” อุษมาณ
กล่าว “ใช่...และท้ายสุดความหวังยังคงอยู่ ตราบเท่าที่พระองค์
ยังอยู่ ผูเ้ ป็นเจ้าไม่ทอดทิ้งเราหรอก ด้วยความพยายาม” คอดิรก
ล่าวก่อนที่จะแยกย้ายออกจากร้านนำ้าชา เพื่อธุระของตนเอง “
สันติแด่ท่าน”

Ibn Muhammad Ibn Yunus

ตักเตือน
 เครียด……จนลืมอะไรรึเปล่า??

“ใกล้สอบกลางภาคแล้วเหรอนี่…….” ทุกคนต่างก็คิดว่าทำาไมมันเร็วนัก น้องปีหนึ่งก็จะรูส้ ึกว่า “เราเพิ่ง

จะโดนรับน้องไปเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง..” และไม่ว่าจะเป็นปีหนึ่ง ปีสอง ปีสาม ปีสี่ หรือปีไหนไหนก็ตามก็คงคิด
กันไปต่างต่างนานา……
โอ้โห..เริ่มสอบวันที่ 25 กรกฎาคม…………
สอบติดกันทุกวันเลย………
เราจะอ่านหนังสือทันมั้ยเนี่ย……..
วิชาเคมีก็ยังไม่ได้เริ่มอ่านสักตัวเลย…..
วิชาฟิสิกส์ก็เรียนรู้เรื่อง…(ซะเมื่อไหร่ละ)
ไหนจะวิชาภาคอีก…(ยังหาโพยไม่ได้เลย..) *อันนี้เป็นความสามารถพิเศษ*
เพื่อนเค้าอ่านไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วนะ
 ……………………………….
อีกเยอะแยะมากมายที่คิดแล้วทำาให้รู้สึกเครียด แล้วเราจะทำายังไงดีนะ????? คำาถามนี้คงเกิดขึ้นกับ
ใครหลายๆคน เราก็ต้องเริ่มต้นอ่านหนังสือ ทำาความเข้าใจกับบทเรียน แต่ไม่ใช่หมกมุ่นกับการอ่านหนังสือจนไม่
ลืมหูลืมตา……จนกระทั่ง………
เราลืมเวลาละหมาด…..
ไม่มเี วลาที่จะอ่านอัล-กุรอาน…….
เราลืมที่จะสำารวจอีหม่านของตัวเอง……
ลืมไปว่า เราได้ทำาหน้าที่เป็นบ่าวที่ดีของอัลลอฮ์อย่างสมบูรณ์แล้วหรือไม่..?????
และลืมไปว่าเรายังมีโลกอาคีเราะห์ที่รอเราอยู่……
……………………………………
ตอนนี้หลายคนอาจรู้สึกหนักและเหนื่อยล้า แต่จงทราบเถิดว่า นี่คือบททดสอบหนึ่งจากพระผู้อภิบาล
ของเรา..ยิ่งหนักเท่าไหร่..แสดงว่า อีหม่านของเรามีมากเท่านั้น...
เพราะฉะนั้น...อัลฮัมดูลิลลาฮ์เถอะ..เมื่อถูกทดสอบ
เพราะ..พระองค์ย่อมรู้ดีถึงสมรรถภาพ (อีหม่าน) ...ของบ่าวของพระองค์
…………………..
" อัลลอฮฺจะไม่ทรงวางภาระที่หนักแก่ชีวิตใด..นอกจากตามสมรรถภาพ (อีหม่าน) ของชีวิตนั้น ๆ " ซูเราะห์อัลบา
กอเราะห์ : 286
เพราะพระองค์อัลลอฮ์เป็นผู้ทรงให้คุณและให้โทษ ดังนั้นเราก็อ่านหนังสือและทำาความเข้าใจบทเรียน
อย่างเต็มความสามารถโดยที่ไม่ลืมที่จะปฏิบัติตนเป็นบ่าวที่ดีของพระองค์อย่างสมบูรณ์ แล้วจะสำาเร็จมากน้อย
เพียงใดนั้น แล้วแต่พระองค์อัลลอฮ์จะประสงค์ ขอเพียงเราหมั่นอยู่ในความเมตตา และความโปรดปรานจาก
พระองค์
“หากสูเจ้าเป็นผู้ศรัทธาก็จงมอบหมายสิ่งต่างๆ กับพระองค์เถิด”
(ซูเราะห์ อัลมาอิดะฮ์ อายะห์ที่ 23)

ขออัลลอฮ์คุ้มครองทุกท่าน
เด็กน้อย..มุสลิม
 เมื่อวงจรเดิมๆเวียนมาถึง

เมื่อฤดูกาลแห่งการสอบที่แสนเคร่งเครียดก้าวเข้ามา

กองหนังสือ post-it shote-

note โพย ความสับสน ไม่เข้าใจ ท้อ เหนื่อย ล้า

ทุกสิ่งดูเหมือนจะเข้ามาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

มองไปทางไหนก็มีแต่ผู้คนที่ขมักเขม้นกับตำาราและเนื้อหา

ที่จะใช้สู้ศึก

ใช่...............ทุกคนกำาลังเตรียมตัวกับการสอบที่จะมาถึง

ในวันข้างหน้า

แต่จะมีสักกี่คนที่กำาลังเตรียมตัวสำาหรับการสอบสวน

ในวินาทีถัดไป
ใช่.....................ทุกคนต่างทุ่มเทกำาลังที่มีเพื่อพิชิตข้อสอบที่รออยู่ใน
ห้องสี่เหลี่ยม

แต่จะมีสักกี่คนที่จะตระหนักถึงบททดสอบอันมากมายบนโลกที่มี
เล่ห์เหลี่ยม

เริ่มกลับมามองดูและถามตัวเองว่าสิ่งที่กำาลังทุ่มเทไปนั้น

เพื่ออะไร

เพื่อโลกที่มีราคาเท่าหยดนำ้าใบนี้รึป่าว

เพื่อโลกที่อีกไม่กี่วินาทีเราก็จะต้องจากมันไปรึป่าว

แล้ว

ถ้ามันมีค่าเท่านั้น

สิ่งที่ทำาลงไปมันคุ้มแล้วหรอ

หลังจากนี้

สงสัยคงต้องมาปรับระยะโฟกัสของชีวิตใหม่แล้วมั่ง

ต้องหันมาใช้เลนส์นูนเพื่อปรับระดับสายตาให้ยาวขึ้น

เพื่อที่

จุดมุ่งหมายที่วางไว้อาจจะไม่ใช่แค่โลกใบนี้ที่สายตาไปถึง

แต่มน
ั คือ...โลกอีกใบที่แม้แต่จินตนาการยังไปไม่ถึง
มุสลิมกับเวลำ

การใช้เวลาเป็นเรื่องสำาคัญมาก ในมุมมองของอิสลาม การใช้เวลาอย่างสิ้นเปลืองนั้นอันตรายมากกว่า

การใช้จ่ายทรัพย์สินอย่างฟุ่มเฟือย เพราะว่าเวลาเป็นสิ่งที่ไม่อาจชดเชยได้ ท่านนบีมูฮำาหมัด (ขอความสันติจงมีแด่

ท่าน) รอซูล คนสุดท้าย ได้พูดถึงความสำาคัญของเวลา

"ความโปรดปรานสองประการที่คนส่วนมากปล่อยให้สูญปล่าวไปโดยไร้ประโยชน์นั่นคือ การมีสุขภาพดีและ

การมีเวลาว่าง" (รายงานโดย บุคอรีย์)

 เราทุกคนจำาเป็นต้องเรียนรู้การบริหารเวลา และสร้างแบบแผนการใช้เวลา(ที่ใช้งานได้จริง) สำาหรับการ

ปฏิบัติหน้าที่ทั้งทางโลก และทางศาสนา โดยไม่มีการเหลื่อมลำ้ากัน ทั้งนี้เราต้องรู้จักเรียงลำาดับความสำาคัญ หน้าที่

ไหนที่สำาคัญที่สุด เร่งด่วนที่สุด ต้องมาก่อนเป็นอันดับแรก และนำาความสอดคล้องกันนี้มาทำาเป็นตารางเวลา แต่

การบริหารเวลานี้ ยังคงละทิ้งไม่ได้ คือ เวลาสำาหรับการผ่อนคลาย

อีกวิธีการหนึ่งที่จะช่วยให้เราสามารถบริหารเวลาได้อย่างมีประสิทธิภาพคือ การตื่นเช้าและนอนแต่

หัวคำ่า ในยามรุ่งอรุณ จะมีความบารอกัต ( ความประเสริฐ ) การที่มสุ ลิมคนหนึ่งเริ่มต้นวันใหม่โดยการละหมาด

และวิงวอน ในยามเช้า จะนำามาสู่ความช่วยเหลือของอัลลอฮ แก่เขา ในวันนั้น

อัสสลามมุอาลัยกุม สำาหรับบทความที่อ่านไปผมถอด

ความจากการตอบปัญหาในเว็บไซต์ www.Islamonline.net ช่วง

นี้ใกล้จะถึงการสอบกลางภาคแล้วนะคับ เวลาที่เหลืออยู่พี่น้อง

คิดว่าพอหรือไม่สำาหรับการเตรียมตัวสอบ หากไม่พอเราก็ต้อง

สอบสวนตัวเองแล้วละครับว่า ไม่พอเพราะอะไร และจะแก้

ปัญหาอย่างไร

แต่อีกคำาถามหนึ่งที่สำาคัญกว่า คือ เวลาทีเ่ หลืออยู่เพียงพอรึเปล่าที่จะได้ทำาความดีเพื่อเพิ่มพูนนำ้าหนักบนตาชั่ง ใน

วันแห่งการตอบแทน ใช่แล้ว ! เราไม่รู้ว่าเราจะตายในวินาทีใด

โดย นาฬิกา
 Before midterm to before
romdon
พี ่น้ อ งครั บ ถ้ า ลองนั บ ดู อี ก ไม่ กี่ วั น ก็ จ ะถึ ง การสอบ
มิดเทอมแล้ว พี่น้องได้เตรียมตัวกันบ้างหรือเปล่าครับ คงเตรียมตัว
มาอย่างดี เตรียมความพร้อมกันมานาน อ่านหนังสื อกันข้า มวัน
ข้ามคืน ติวจนหลับคาโต๊ะ ติวจนลืม กินข้า วกินปลา คิ ดแล้วก็น่า
ชื่นชมพี่น้องเรานะครับ ผมเอาใจช่วยพี่น้องนะคับ สู้ๆๆ พยายาม
ต่ อไปนะคั บ ผมอวยพรให้ค วามพยายามของพี่ น้ อ งเราประสบ
ความสำาเร็จ อินชาอัลลอฮฺ
แต่ผมขอขั้นเวลาพี่น้องสักครู่นะครับพี่น้องเตรียมตัว
เพื่อการสอบอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่พี่น้องได้ลืมอะไร
บางอย่างหรือเปล่าครับ ว่าเรา(พี่น้องมุสลิม)มีอะไรที่ยิ่ง
ใหญ่รอพี่น้องอยู่ข้างหน้า อีกไม่กี่สัปดาห์ พี่น้องได้
เตรียมตัวต้อนรับหรือยัง พี่น้องดีใจกับการมาเยือนหรือ
เปล่า หรือพี่น้องรู้หรือเปล่าว่ามีสิ่งที่ยิ่งใหญ่กำาลังจะมา
เยือน พี้น้อง
 ครับอีกกี่วันที่จะมา อีกกี่คืนที่จะถึง เดือนแห่งการเตาบัต เดือนแห่งการทำาอิบาดะห์ และเดือนแห่งการ
ลิ้มรสชาติของอีหม่านและความอดทน พร้อมหรือยังคับ เปลี่ยนหรือยังครับ แล้วเตรียมตัวหรือยังคับ กับการ
ศัลยกรรมจิตใจ ศัลยกรรมอีหม่าน ศัลยกรรมซึ่งความยำาเกรงและศัลยกรรมซึ่งความเป็นอยู่
หรือ.....วันนี้! เรายังจะศัลยกรรมร่างกายของเราแต่เรามิได้ศัลยกรรมซึ่งจิตใจของพวกเรากระนั้นหรือ
ครับ..พี่น้อง
นี่ก็อีกไม่กี่สัปดาห์แล้ววันที่ท่านจะมีโอกาสสำานึก มีโอกาสทำาอิบาดะห์มากมาย เพื่อให้บาปที่ผ่านมานั้น
หมดสิ้น แต่หากวันนี้นั้น ท่านยังจะสนุก ท่านยังจะหลง ท่านยังจะแต่งร่างกายเพื่อให้กับสิ่งที่ยั่วยุท่าน แล้ววันนั้น
ที่มาถึงท่านจะมีแรงหรือ จะมีโอกาสหรือ ทีจ่ ะคว้าอามาลต่างๆเพื่อให้ได้ซึ่งความสมบูรณ์และการอภัยโทษจา
กอัลลอฮ(ซ.บ)ครับ เรามาเปลี่ยนเถอะนะวันนี้ ยังมีเวลานะ ยังมีเวลา คงเสียดาย หากเดือนรอมฎอนนั้น
เป็นดั่งเดือนทั่วๆไป ทีเ่ รามีแค่ละหมาด เรามีแค่บวชสุนนะห์ เรามีแค่อ่านกุรอาน แต่เราไม่มีเลยซึ่งความยำาเกรง
และละทิ้งบาปเล็กๆน้อยๆในบางเรื่องที่ทำาอยู่ ความหวังที่เราจะได้รับการตอบรับอามาลของเราจากพระองค์
อัลลอฮ(ซ.บ)อย่างสมบูรณ์ อันเนื่อง จากความที่เราไม่รู้ เพราะเราไม่ศึกษา ไม่แสวงหา ไม่เตรียมตัว เพื่อให้ได้มา
ซึ่งความรู้อันแท้จริงเพื่อรับมากับเดือนดังกล่าวไงครับ
เมื่อเดือนนั้นมาถึง อะไรล่ะครับที่จะนำามาซึ่งความอีหม่าน ความยำาเกรงและความสมบูรณ์ของอิบาดะห์
ที่ท่านทำาหากท่านปราศจากความรู้และอยู่ในห้วงของความผิดอยู่ จงไตร่ตรองและพิจารณาตรวจสอบตัวเองเถิด
ครับ เพียงท่านคิดที่จะเปลี่ยนด้วยความจริงใจ อัลลอฮก็ทรงให้ท่านเปลี่ยนแน่นอนครับ อินชาอัลลอฮฺ

ECON.PSU
 วางท่ีมุมคอลัมไหนดีเน่ีย…

Assalamualaikum ครับพี่น้องม.อ.ทุกๆคน ผมก็เป็นนักเขียนหน้าใหม่ประจำาจุลสาร An-nur แห่งนี้ที่อยู่

คู่ม.อ. หาดใหญ่มานานแสนนาน ถ้าจะถามผมว่ากี่ปีแล้วนั้น... อันนี้ ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน เอาเป็นว่า ถ้าอยากรู้
ว่ามีมากี่ปีแล้ว ก็ดูกันที่หน้าปกเอาเองก็แล้วกันน่ะครับ
สำาหรับเดือนนี้ ด้วยความที่เป็นครั้งแรกของผมที่มาเขียนจุลสาร ก็ขอเริ่มด้วยการนำา Forward Mail ดีๆ
ฉบับหนึ่งมาให้อ่านละกันน่ะครับ อ๊ะๆ!! ไม่ใช่ว่าผมขี้เกียจหรืออู้งานไม่เขียนบทความน่ะครับ แต่สมองมันตัน
จริงๆ นึกอะไรไม่ออกแล้ว พอดีมาเจอกับ mail ฉบับนี้เข้า เห็นว่ามันมีความหมายดี เลยเอามาฝากในวันนี้ จะพูด
มากทำาไมก็ไม่รู้ เรามาอ่าน Forward mail ฉบับนี้ดีกว่า มันไม่มีชื่อเรื่องน่ะครับ ลองๆอ่านดูครับผม

Forward Mail ฉบับหนึ่ง....

ในขณะที่.... ผมก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆ ไป เรียน เที่ยว นอน กิน ดึกๆ ผมก็โทรคุยกับแฟนของผม ซึ่งทั้งหมด

เหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำาวันของผมและผมก็เชื่อว่าใครๆ เค้าก็ทำาแบบนี้กัน
'จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยาง'
'กินกับอะไรบ้าง แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้ามั้ยเนี่ย'
'รูม้ ั้ยตัวเอง ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไง'
'ตัวเองวางก่อนดิ ก่อนดิ'
ประโยคต่างๆ ที่ผมได้คิดและคัดสรรเตรียมพร้อมมาต่างๆ ก่อนโทร ผมยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนดึกไปกับการ
คุยโทรศัพท์ ระยะเวลาที่ผมได้ใช้ไปในแต่ละครั้งนั้น พอรู้สึกอีกทีก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว แต่ผมก็ไม่ชอบนะ
หากใครจะมาว่าผมไร้สาระ ก็ไม่เห็นหรอคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำากัน
'เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่าง กิจวัตรอีกอย่างนึงของผมก็คือ
แม่ของผมมักชอบโทรหาผมทุกวัน' 'ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง'
'เย็นนี้กินข้าวอิ่มมั้ย' 'วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง' 'อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ'
โธ่!คำาถามเดิมๆ ผมก็ตอบไปแบบเดิมๆ แม่ผมก็ไม่เบื่อซักที ยังคงโทรหาผมเป็นประจำา โชคดีที่ผมพยายามตัดบท
คุย ผมกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้ว ก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้ผมทำายังไง จนกระทั่งวันนั้ น... 'ตัวเองตอบเค้า
ได้รึยังว่ารักเค้ามั้ย'
'เร็วๆสิ เค้ายังอุตส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ'
'แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอ'
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่ามีสายซ้อน ผมมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่า 'Home'
'โธ่ แม่โทรมาทำาไมตอนนี้เนี่ย กำาลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย'

ผมไม่สลับสายผม ผมยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไป เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คงเป็นประโยคเดิมๆ

'และนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย ที่ผมจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่'
หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้า และแม่ของผมขัดขืน และ
ได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว ญาติของผมเล่าอีกว่าตอน
ไปพบศพแม่นั้น ในมือของแม่กำาโทรศัพท์ไว้แน่น และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำารวจหรือเรียก
รถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหา 'ผม' สิง่ สุดท้ายในชีวิตที่แม่ผมเลือกที่จะทำาคือ โทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของ
ผม วินาทีนั้นนำ้าตาของผมไหลอาบแก้ม ผมพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของผมสั่น
วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม
ผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต
ผู้หญิงคนเดียวที่ผม สามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลา
โดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่ ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำาหวานใดๆ
คนเดียวในโลก ทีโ่ ทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ
คนเดียวในโลก ที่ไม่ว่าโทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม
'และคนเดียวในโลก ที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต'
ในบางครั้งประโยคที่ว่า 'ไม่มีคำาว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว'
มันก็ไม่เป็นความจริง 'เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว'
อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม หลังจากนั้นไม่นานแฟนผมที่ผมใช้เวลาคุยกับเธอวันหลายๆ ชัว่ โมงก็ทิ้งผมไป วัน
นี้ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น หลายๆ อย่างที่คนส่วนใหญ่ทำา มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เพราะตัวเราเท่านั้นที่
เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำาของเราเอง
'เราจะรูว้ ่าสิ่งใดสำาคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป'
ทุกวันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์ รอที่จะตอบคำาถามเดิมๆ ให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว
'ในเมื่อเรามีความรักอันเต็มเปี่ยมจากครอบครัว แล้วทำาไมต้องไปขอเศษเสี้ยวจากใคร'

เป็นยังไงบ้างครับ อ่านแล้วรู้สึกอย่างไร คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่มีพฤติกรรมแบบนี้ คุณเคยคิดใหม

เวลาคุณคุยกับแฟนอาจจะเสียเงินไม่กี่บาท (เพราะปัจจุบัน โปรฯ ถูกๆทั้งนั้น) แต่คุณคุยนานเป็นชั่วโมงๆ มันได้
อะไรครับ แล้วคนที่เขาส่งเสียเรามาเรียนนี่หล่ะครับ เคยโทรหาบ้างหรือเปล่า อย่าว่าแต่โทรครับ เอาเป็นว่า “เคย
คิดที่จะโทรหาพวกเขาบ้างใหม?” ผมก็ไม่ใช่เด็กดีอะไรมากหรอกครับ แต่เมื่อมีเวลาว่าง ผมก็จะโทรกลับหาท่า
นบ่อยๆ แม้ว่าจะเสียเงินไปหลายบาทก็ตาม แต่ผมก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับท่าน แล้วผมก็เชื่อว่า ท่านก็คงมี
ความสุขเช่นกัน นี่ก็ใกล้วันแม่แล้วน่ะครับ ผมอยากให้ทุกคนทำาอะไรเพื่อแม่บ้าง อย่าทำาเพื่อตัวเองอย่างเดียว ใน
อิสลามก็ได้บอกไว้วา่ “เท้าของแม่ ก็คือสวรรค์” น่ะครับ
สุดท้ายนี้ ตอนนี้ก็ใกล้ mid-term แล้ว ขอให้ทุกคนตั้งใจอ่านหนังสือน่ะครับ และ ทำาข้อสอบผ่านไปได้
ด้วยดีครับผม
Wassalamualaikum Warahmatullah Wabarakatuh

Sempurna
 กับเต่ำ ฉบับ เด็กมหำลัย
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีกระต่ายตัวหนึ่งกำาลังนอนกินแครอทอย่างเอร็ดอร่อยใต้ต้นไม้ ขณะเดียวได้
เหลือบไปเห็นเต่าตัวหนึ่งเดินผ่านหน้ามันไปซึ่งกำาลังจะไปที่แม่นำ้า เจ้ากระต่ายจึงได้ถาม
เต่าว่า “เฮ้!...เจ้าเต่าท่านเดินช้าอย่างนี้เมื่อไหร่จะถึงแม่นำ้า” เต่าตอบกลับ ไปว่า “ถึงแม้ว่า
ข้าจะเดินได้ช้า แต่ถ้าพูดถึงเรื่องของความอดทนแล้วข้าไม่เคยแพ้ใคร แล้วท่านล่ะไม่คิด
จะทำาอะไรบ้างหรือ” เจ้ากระต่ายเห็นแบบนี้จึงได้ท้าเจ้าเต่าว่า “งั้นเรามาวิ่งแข่งกันดีกว่า
ใครถึงแม่นำ้าก่อนคนนั้นชนะ” “ได้” เต่าตอบตกลง เมื่อเริม่ แข่งขันเจ้ากระต่ายวิ่งทิ้งห่าง
เจ้าเต่าแบบไม่ไม่ติดฝุ่น เมื่อวิ่งได้ครึ่งทางเจ้ากระต่ายจึงหยุดพักใต้ต้นไม้เพราะยังไงซะ
กว่าเจ้าเต่าจะมาถึงก็คงอีกนานว่าแล้วมันก็ล้มตัวนอน ส่วนเต่านั้นก็เดินไปเรื่อยๆ จนใกล้
ถึงแม่นำ้า เมื่อเจ้ากระต่ายตื่นขึ้นมาเห็นเต่ากำาลังจะถึงเส้นชัยก็รีบวิ่งๆๆ! แต่ปรากฏว่าเต่าได้เข้าเส้นชัยไปแล้ว "
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำาเร็จก็อยู่ที่นั่น เหมือนอย่างที่เต่าได้พบไงคับ"

วันต่อมากระต่ายมาหาเจ้าเต่าเพื่อมาขอท้าวิ่งแข่งอีกครั้ง เป้าหมายก็คือที่เดิม คราวนี้เจ้ากระต่ายวิ่งชนิดที่

ว่าขาเป็นล้อได้เลย ในที่สุดเจ้ากระต่ายก็ถึงเส้นชัย…. “ถ้าเราทำาอะไรอย่างรวดเร็วแล้วผลออกมาดี ก็น่าจะดีกว่า
การทำางานที่เชื่องช้าถึงแม้ผลที่ออกมาจะดีเยี่ยมก็ตาม”
 ยังมีต่อครับ หลังจากนั้นไม่นานเต่าจึงไปท้าวิ่งแข่งกับเจ้ากระต่ายอีกครั้ง รอบนี้เจ้าเต่าเลือกเส้นทางเอง
โดยให้ลิงเป็นกรรมการ " เตรียมพร้อม !,ไป " พอสิ้นเสียงบอกสัญญาณเริ่มการแข่งขัน ทั้งเต่าและกระต่ายก็เริ่ม
ออกวิ่งไปพร้อม ๆ กัน อย่างว่าแหละคับ! มีหรือที่เต่าจะวิ่งเร็วกว่ากระต่าย กระต่ายจึงวิ่งอย่างเต็มที่เพราะไม่อยาก
ให้ประวัติซำ้ารอย เมื่อวิ่งใกล้ถึงเส้นชัยปรากฏว่าเจ้ากระต่ายต้องหยุดชะงักเพราะมีแม่นำ้ากั้นเส้นทางอยู่ กระต่ายจึง
ยืนอยู่เฉยๆทำาอะไรไม่ได้ ทำาได้เพียงแค่ยืนดูเจ้าเต่าที่เดินตามหลังมา กำาลังผ่านหน้าตนและข้ามแม่นำ้าไปต่อหน้า
ต่อตาแล้วเดินต่อจนถึงเส้นชัย สุดท้ายเต่าก็ชนะ

ยัง! ยังไม่จบครับ คราวนี้ทั้งสองมาท้าแข่งอีกครั้ง และได้เชิญชวนสัตว์ป่าทั้งหมดมาดูการแข่งขันเพื่อ

เป็นสักขีพยานในครั้งนี้ โดยให้ลิงเป็นกรรมการเหมือนเดิม “เข้าที่พร้อม...วิง่ ” คราวนี้เจ้ากระต่ายอุ้มเต่าแล้วพาวิ่ง
จนถึงแม่นำ้า เมื่อถึงแม่นำ้าเต่าก็ให้เจ้ากระต่ายขี่หลังพาข้ามแม่นำ้าไป สุดท้ายทั้งสองก็ถึงเส้นชัยพร้อมๆกัน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถึงแม้ว่าเราจะเจ๋งซักแค่ไหนก็มีบ้างบางเรื่องที่เราไม่เจ๋งพอแต่เพื่อนเรากลับเจ๋ง
กว่า แต่ถ้าเราร่วมมือกันล่ะ แน่นอนว่าเราสามารถผ่านอุปสรรค์พร้อมๆกันได้อย่างแน่นอน

Was sam boow

 Telefonism
ลัทธิมือถือ
ณ โลกปัจจุบันนี้ มันหมุนวนจนหน้าเวียนหัว นับแต่ศักราชปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุค 08 โลกก็
พัฒนาการในด้านวิทยาศาสตร์ อุตสาหกรรม และด้านอื่นๆตามมากถือเป็นศักราชแห่งความรุ่งโรจน์ของหมู่ชน
ชาวยุโรปและหมู่มวลมนุษย์ทั้งมวล แต่นั้นสืบมาจนปัจจุบันวันนี้ เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกจริงๆเข้าสู่ยุค
โลกาภิวัฒน์ พูดแล้วอะไรคือโลกาภิวัฒน์ มันคือการเชื่อมต่อสื่อสารโยงใยกันทั่วโลกอย่างไร้ขอบเขตในทุกๆด้าน
ไม่ว่า การเมือง เทคโนโลยี และด้านอื่นๆ จนทุกวันนี้อะไรๆก็ง่ายไปหมด รวดเร็วฉับไวในทุกๆด้าน ในยุคนี้ไม่
ว่ารุ่นไหน เด็กเล็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ จนถึงคนชรา ไม่มีใครไม่รู้จักโทรศัพท์มือถือ ถ้าผู้ใหญ่หน่อยก็โทรศัพท์เมีย
ถือ(ฮา) ถามว่าปัจจัย 4 ในการดำารงชีวิตที่สำาคัญมีอะไรบ้างหรือพี่น้องครับ ท่าน
พี่น้องก็ตอบว่ามี อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ที่อยู่อาศัย โอ้! ลืมไป สมัยนี้
ดูมัน…โทรกัน
มันปัจจัย 5 แล้ว มีโทรศัพท์มือถืออีกอย่างหนึ่งที่สำาคัญมาก ฮันแน่...ก็มีกันทุก
คนผมก็มีคุณก็มี แล้วมันสำาคัญไฉนหรือ ก็โทรหาพ่อ ก็โทรหาแม่เพื่อขอตังค์ เข้ำไป
โทรหาเพื่อนโทร...โทรๆๆ ลืมอะไร
ไปมั๊ยกิจวัตรวัยรุ่นหลังจาก 2 ทุ่มถัด
ไป อือ...อ้อโทรหากิ๊ก กิ๊กทั่วเมืองอัน
นี้หล่ะสำาคัญจริงๆ ค่าใช้จ่ายของวัย
รุ่นในปัจจุบัน ส่วนใหญ่หมดไปกับ
การวิ่งตามแฟชั่นโทรศัพท์มือถือคือ
รุ่นใหม่ๆ มีคลิป บลูทูธ ลูกเล่นเพียบ
ก็ว่ากันไปค่าโทรศัพท์ก็เดือน ละ
หลายตังค์อะนะ คิดแล้วโดนเข้าตัว
เองเลย ซะงั้น! อือเอาต่อ จากการได้
ศึกษาทางสังคมวิทยาในประเทศ
ไทย นี่วชิ าการบ้าง พบว่าปัญหาสังคมส่วนใหญ่มาจากวัยรุ่น และปัญหาวัยรุ่นก็มาจากโทรศัพท์มือถือ แล้วเกี่ยว
ตรงไหน งง! อยากบอกว่าเมื่โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ๆมาก็ต้องซื้อเดี๋ยวไม่อินเทรนด์ไม่ทันเพื่อน ไม่มีตังค์ก็ยืม
เพื่อน ยืมไม่ได้ก็ทำางาน ทำางานไม่ได้ก็ไปปล้นไปจี้ วิง่ ราว หรือขายตัวก็มีด้วยหรือแบบนี้ อ้ามันเป็นไปแล้วครับพี่
น้อง โทรศัพท์มือถือเป็นปัจจัย 5 ในการดำารงชีวิตไปซะแล้ว เกิดลัทธิมือถือ ขึน้ แว้วๆๆ มีอาจารย์ท่านหนึ่งกล่าว
ว่า “โทรศัพท์มือถือคือ สิง่ เสพติดชนิดหนึ่ง” ซึง่ ปัจจุบันวัยรุ่นติดกันงอมแงม ผมก็ด้วย ซะงั้น คนรุ่นใหม่ต้องหา
เงินมาเสพโทรศัพท์แต่ละวันแต่ละเดือนหลายร้อยหลายพันบาท เอามาบูชา AIS, DTAC, True และหลายๆ
อีกครับ แล้วจะยังไงดีหนอกับปัญหานี้ จะถามใครดีน๊ะ ถามใจตัวเองสิพี่น้องเราเป็นเจ้าของโทรศัพท์หรือ
โทรศัพท์เป็นเจ้าของเรา ใครบงการใคร อย่างนี้มันต้องทวนนิสัยเดิมๆซะแว้วต้องตั้งกฎโทรเป็นเวลา โทรไม่
ฟุ่มเฟือย ดูโปรโมชั่นประหยัดๆ และอีกหลายๆข้อแล้วแต่พี่น้องจะตั้งไว้ก็ต้องรู้จักห้ามใจตัวเอง วันนี้เราเป็น
ปัญญาชนแล้วคิดอะไร อย่าให้เหมือนเด็กๆต้องพัฒนาตัวเองหน่อยแล้วซินะ ฝนตกนำ้าท่วม ยางก็กรีดไม่ได้ก็ประ
หยัดๆหน่อย ไข้หวัด 2009 ไข้หวัดหมูมา ปีหน้า 2010 คงไข้หวัดหมามั๊งก็ว่าไป ก่อนจากไปอยากบอกว่า
มารดารออยู่กับอนาคตพวกสู้ในมหาลัย ทำาอะไรก็คิดเยอะๆ อย่าให้ลัทธิมือถือครอบงำาคุณ รักนะเนี๊ยะถึงได้บอก
ก็ขอให้ Midterm คะแนนดีทุกคนนะครับพี่น้อง......โอกาสหน้าเจอกันใหม่

+นายหัว+
 อัสสาลามมูอาลัยกุมวารอฮมาตุลลอฮีวาบารอกาตุฮฺ
หลายๆคนอาจจะสงสัยว่า เอะ!!ใครตดเนี้ย เฮ้ยไม่ใช่ เอาใหม่ๆ เอะ!!!คอลั่มนี้มันเกี่ยวกับอะไร ผมขอบอกเลย
ว่ามันไม่เกี่ยวกับหูแน่นอน เพราะมันไม่ใช่แว่นตา มันไม่เกี่ยวกับกิ่งไม้ เสาไฟฟ้า หรือ เสาสัญญานทีวีตาม
หลังคาบ้านของใครต่อใคร แน่นอนเพราะมันไม่ใช่ว่าว แต่ที่แน่ๆมันไม่เกี่ยวกับอะไรเลย??? ผู้อ่านอาจจะงงๆ
ไปจนถึงคนเขียนเองก้องง!! ว่าแล้วตกลงมันจะเขียนไปทำาไม ทีจ่ ริงแล้วคอมลัมนี้เป็นคอลัมสำาหรับคนที่ชอบคิด
อาจจะคิดถึง คิดไม่ถึง คิดเล็กคิดน้อย คิดนอกใจ คิดในใจ คิดไปไกล คิดว่าเธอเป็นใคร คิดไปทำา ไม และ
แล้วแต่คุณจะคิด ไปจนถึงคนที่ไม่ชอบคิดและไม่เคยคิดมาก่อน และไม่อยากคิดเลย(คอลั่มนี้เหมาะสำาหรับคุณ)
อาจจะบอกได้ว่ า คอมลั่ ม นี้ เ ป็ นคอลั่ ม ชวนทุ ก คนมาร่ว มกั นคิ ด คิ ด อะไรก็ ได้ ข อให้ คิ ด นิด หน่ อยก็ ยั ง ดี ข อให้
คิด.......
คนชอบคิด..........คนไม่เคยคิด
ในคนๆหนึ่งอาจจะมีความคิดไม่เหมือนกันโดยคนๆหนึ่งอาจจะเป็นคนที่ชอบคิด ใน
ชีวิตของเขานั้นการกระทำาทุกสิ่งทุกอย่างเขาคิดเขาทำา โดยในทุกๆสิ่งในชีวิตของเขา
นั้นการเป็นอยู่ในแต่ละวันไม่อาจจะอยู่ได้โดยปราศจากความคิด เมื่อเขาดำาเนินชีวิต
อยู่ในวันนี้เขาจะคิดและวางแผนชีวิตในวันพรุ่งนี้ว่าพรุ่งนี้เขาจะเป็นยังไง การดำาเดิน
ชีวิตของเขาจะเดินไปในทิศทางใดและเขาจะต้องทำาสิ่งใดเป็นอันดับแรกเพื่อให้สิ่งที่
เขาต้องการนั้นดำาเนินไปอย่างสะดวกและทำาให้ชีวิตของเขานั้นมีสุข
กับสิ่งที่เขาได้คิดและวางไว้ พูดง่ายๆก็คือเป็นคนที่ชอบวางแผนอนาคตของตนเอง
เพื่อให้ตนเองนั้นมีอนาคตที่สดใสและเพียงพอสำาหรับความต้องการของตนเองและ
สังคม...
และอาจจะแตกต่างสำาหรับคนจำาพวกหนึ่งที่ในชีวิตของเขานั้นไม่เคยมีเลยซึ่งความคิดคนกลุ่มนี้มักจะอยู่เป็นกลุ่ม
เป็นพวกโดยการเป็นอยู่ของพวกเขานั้นในแต่ละวันไม่เคยคิดสิ่งใดที่เป็นประโยชน์ในระยะยาวไม่มีการวางแผน
ไม่มีการวิเคราะห์ ไม่มีการสร้างอนาคตที่ดีสำา หรับตนเองพูดง่ายๆก็คือ วันนี้เพียงพอแล้วสำา หรับพวกเราในวัน
พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ (จะเห็นได้ทั่วไปสำาหรับสังคมมุสลิมในปัจจุบันตามร้านนำ้าชา)แล้วคุณละเป็นคนแบบไหน
หรือคุณอาจจะเป็นจำาพวกที่สาม สี่ ห้า หก...
นามปากกา Zakir
Picross Cread ๆ
มีอะไรมาให้เครียดอีกแล้ว ใครว่างๆ อ่านหนังสือไม่รู้กี่จบแล้ว เบื่อๆ เซ็งๆ และคิดว่าไม่มีอะไรมาทำาให้
เครียดได้อีกแล้ว เราท้าพิสูจน์
วิธีเครียดๆ
ตารางที่เห็นมีทั้งหมด 100 ช่อง โดยแบ่งเป็น 10 แถว(แนวนอน)
และ 10 ตอน(แนวตั้ง) ซึง่ จะเห็นว่าตารางได้ถูกแบ่งออกเป็น 4 ส่วนเพื่อ
ง่ายต่อการสังเกต โดยแต่ละส่วนนั้นมี25 ช่อง
ในแต่ละแถวและตอนนั้นจะมีตวั เลขกำากับอยู่ ซึง่ เป็น
ตัวเลขบอกจำานวนช่องที่เราต้องกากบาทหรือทาสีดำา เช่น
แถวที่ 1 มีเลข 5 กำากับอยู่ หมายความว่าเราต้องกา 5 ช่อง
ติดกัน ในส่วนไหนของแถวนั้นเป็นปริศนาที่เราต้องแก้
ส่วนในแถวที่ 2 นั้นมีเลข 3 และ 3 กำากับอยู่ ในกรณีนี้ให้กา 3 ช่องติด
กันแล้วเว้นวรรคกี่ช่องก็ได้อย่างน้อยๆต้อง 1 ช่อง แล้วจึงค่อยกาอีก 3
ช่องติดกัน โดยเรียงตัวเลขจากซ้ายไปขวา เช่น แถวที่ 3 มีเลข 4 และ 2
จึงควรกา 4 ช่องไว้ด้านซ้ายและ 2 ช่องไว้ด้านขวา

ในแต่ละตอนก็มีเลขกำากับเช่นกัน ก็ให้ใช้วิธีเดียวกับแต่ละแถวโดยเรียงตัวเลขจากบนลงล่าง เช่น ตอนที่

8 มีเลข 2,1 และ 1 กำากับอยู่เราจึงต้องกา 2 ช่องติดกันไว้ส่วนบนและ 1 ช่องโดดๆลงมาและกาอีก 1 ช่องโดดๆ
ข้างล่างอีก

เมื่อกากบาทหรือทาสีดำาช่องดังกล่าวทั้งหมดแล้วก็จะแก้ปริศนารูปภาพออกมาได้
แล้วรอเฉลยฉบับต่อไปนะครับ

ขอบคุณเว็บไซต์:
http://www.picross-time.net/picross-free-
play?PHPSESSID=9a1096b10e492664b28f9871845140a6

Ibn Muhammad Ibn Yunus

เห็นเหมือน แต่ต่างคิด

มูซิลฮีน
 บันได……ชีวิต
ชีวิตกับบันได มีสิ่งนึงที่เหมือนกันคือ การที่เราต้องก้าวไปทีละขั้นเพื่อไปให้
ถึงจุดหมายปลายทาง(แต่ละขั้นที่ต้องก้าวไปเหมือนความท้าทายที่เราต้องฝ่าฟันไป
ให้ถึง)

ก้าวแรกของชีวิตก็คงเป็นการก้าวเท้ายำ่าบนพื้นครั้งแรกตอนอายุหนึ่งขวบจนเรา
เติบโตและก้าวผ่านอุปสรรคแต่ละขั้นเพื่อมุ่งสู่ฝันและนี่ก็เป็นบันไดอีกขั้นสำาหรับ
น้องปีหนึ่งกับการได้เข้ามาเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆในรั้วมหาวิทยาลัย(บันไดขั้นนี้เป็นบันไดขั้นสำาคัญที่จะปู
ทางเราไปยังเส้นทางแห่งฝันขั้นต่อไปเพื่อมุ่งสู่ฝันเราให้ได้)

ในระหว่างทางเราอาจเจออุปสรรคนานัปการจนบางครั้งอาจทำาให้เราท้อ เหนื่อย คิดอยากจะหยุดพัก จน

เกือบทำาให้เราพลาดโอกาสที่จะก้าวต่อไปแต่ทุกครั้งก็มีมือแห่งความรักและความหวังดีจากคนที่รักเรา(พ่อ แม่
ครอบครัวฯลฯ)คอยฉุดเราขึ้นมาจากวังวนแห่งความท้อถอยอย่างคนแพ้และเดินหน้าที่จะก้าวต่อไปอย่างคนชนะ

แม้ก่อนหน้านี้น้องต้องเจออุปสรรคที่แสนสาหัสที่สุดในชีวิตการเรียน ต้องเจอกับภาวะการตัดสินใจที่ยาก
ลำาบาก เจอกับการสอบทีแ่ สนทรหด(อ่านหนังสือจนอดหลับอดนอน) ความกดดัน ความลังเล ความกังวล ถาโถม
เข้าใส่ไม่หยุดยั้ง ลืมมันซะ!!! มันเป็นอดีตไปแล้ว ทิ้งความกดดัน ความเครียด ความกังวลนั้นซะ! ถือซะว่า
อุปสรรคครั้งนั้นทำาให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ไปอีกขั้นพร้อมที่จะเดินหน้าต่อไป
 อุปสรรคที่พบเจอมันก็เหมือนสนามฝึกความอดทนเพื่อเตรียมความพร้อมที่จะลงแข่งในสนามแข่งที่แท้
จริง นั้นคือ สนามชีวิตในรั้วมหาลัย(คงจะสงสัยว่าต้องแข่งอะไรบ้าง)เราต้องแข่งขันกับตัวเอง แข่งขันกับเวลา
แข่งขันกับสิ่งยั่วยุต่างๆ(นัฟซู)แข่งกับฯลฯแต่สิ่งเหล่านี้คือความท้าทายที่เราต้องฝ่าฟันไปให้ได้

พร้อมหรือยัง???ที่จะก้าวสู่สนามแข่งแห่งชีวิต

พร้อมหรือยัง???ที่จะก้าวสู่บันไดชีวิตขั้นนี้

อย่าท้อนะ!พี่ๆทุกคนพร้อมที่จะประคับประคองน้องให้ก้าวผ่านบันไดขั้นนี้ไปให้ได้

อย่าลืมนะ!เราจะก้าวผ่านบันไดแห่งชีวิตขั้นนี้ไปด้วยกัน………………
เขี ยนใ ห้คน (เกือบ )หลงทาง By…Wi chii MSS
PS U

หาก วัน นี้คุณ ต้อ งเด ินทา งเ พีย งล ำาพ ังใ นสถ านท ี่ ที่ค ุณ ไม่ร ู้จ ั ก ใคร ไม่มีใครรู้จักคุณ และคุณ
ไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนเลย คุณคิดว่า...คุณมีโอกาสหลงทางหรือไม่ ? ถามต่อไปว่า...คุณคิดว่าคุณต้องทำาอย่างไรจึง
จะไม่หลงทาง เชื่อแน่ว่าใครหลายคนคงตอบว่า ก็หาแผนที่ติดตัวไว้ซิ ถามคนแถวนั่นซิ มองไปตามป้ายซิ (ไม่
เห็นจะยาก) ดูเหมือนการให้คำาตอบจะเป็นเรื่องง่าย แต่ชีวิตจริงเราได้เตรียมแผนที่และข้อมูลเพื่อไม่ให้เราหลงทางใน
โลกดุนยารึป่าว? มาถึงบรรทัดนี้พี่น้องหลายคนคงตอบกับตัวเองเบาๆได้ว่า วันนี้เรายืนอยู่ ณ ตำาแหน่งไหน บนเส้น
ระหว่างดุนยาและอาคีรัต เราคือผู้ที่เดินบนเส้นทางแห่งนี้อย่างแน่วแน่และเที่ยงตรง หรือเดินอย่างงงๆโดยไม่รู้เลยว่า
เราเดินได้ถูกทางหรือไม่? เราออกนอกเส้นทางที่พระองค์อัลลอฮฺทรงกำาหนดไว้บ้างรึป่าว? แล้วเราจะทำาอย่างไรหล่ะ
เพื่อให้ได้มาซึ่งข้ อมูลหรือเข็มทิศเพื่อใช้ประกอบในการเดิน บนเส้น ทางที่ เต็มไปด้วยสิ่ งล่อลวงและบททดสอบอัน
มากมาย
ประชาชาติแ ห่ง การ อ่านเอ๋ย ...ได้เวลาแล้วหล่ะ ได้เวลาที่เราจะตื่นขึ้นมาเป็นผู้ค้นคว้าและรีบเร่งสูก่ าร
ตักตวงความรู้เพื่อนำา ไปสู่ความดีและป้องกันเราจากความเขลาที่อาจไม่รู้ตัว ท่านนบี(ซ.ล.)ได้กล่าวว่า “....เพราะ
แท้จริงความรู้เป็นสิ่งที่ชุบจิตใจให้ฟื้นจากความโง่เขลา และเป็นดวงประทีปส่องดวงจิตให้พ้นจากความอธรรมและ
ความมืดของชีวิต”(อิบนุอับดิลบัรฺ) แล้วมีเหตุจำาเป็นอันใดหรือที่เราจะต้องเป็นหนึ่งในผู้แสวงหาความรู้อิสลามอย่าง
สมำ่าเสมอ ท่านรอซูล(ซ.ล.)กล่าวว่า
“...และผู้ใดไม่พยายามที่จะเรียนรู้เพื่อให้เข้าใจในเรื่องศาสนา แน่นอนอัลลอฮฺจะไม่ทรงเหลียวแลกิจการของเขา” (อาบู
ยะอฺลา) นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการกล่าวสำา ทับเรื่องการศึกษาและประดับประดาตนเองด้วยความรู้ของอัลอิสลาม
เท่านั้น และหากพี่น้องเป็นหนึ่งในบุคคลที่กำาลังศึกษาหาความรู้หรืออยู่บนเส้นทางของการเรียนรู้อิสลามพึงทราบเถิด
ว่ารางวัลที่ยิ่งใหญ่นั้นรอท่ านอยู่ “และผู้ใดที่เดินอยู่บนเส้นทางหนึ่งเพื่อค้นหาวิชาความรู้ แน่น อนอัลลอฮฺ จะทำา ให้
สะดวกซึ่งเส้นทางสู่สวรรค์แก่เขาเนื่องเพราะมัน” (มุสลิม)
เมื่อวะหฺยู แรกจากอัลลอฮฺ (ซ.บ.) คือ อิกเราะอฺ (จงอ่าน ) เป็นสิ่งบ่งชี้ให้เห็นว่าแท้จริงแล้วการ
เป็นซึ่งบ่าวผู้นอบโน้มที่อยู่ในแนวทางนั้น จำาเป็นอย่างยิ่งที่เขาต้องเป็นประชาชาติแห่งการอิกเราะอฺ ประชาชาติแห่ง
การอ่ าน เพื่ อให้ ไ ด้ มาซึ่ ง ความรู้แ ละวิท ยปั ญ ญาที่ สู ง ส่ ง เพื่ อ ให้ เ ป็ น ผู้ ใ กล้ ชิ ด พระองค์ แ ละปฏิ บั ติ สิ่ ง ต่ า งๆตาม
เจตนารมณ์ของอัล-อิสลามได้อย่างถูกต้อง(อินชาอัลลอฮฺ)
พ ี่น ้อ ง ท ี่ร ัก ท ั้ง ห ล า ย .. .ห า ก ว ัน น ี ้ท ่า น เ ก ือ บ ห ล ง ท า ง ท ่า น จ ะ ไ ม ่พ ย า ย า ม ใ ช ้เ ข ็ม ท ิศ
หน ่อยหรือ ?
 “หาก คุ ณเ ป็นค นที ่ สนใจ ชอบใจ หร ือ
เป ลี่ ยนใจ (อย าก ) อ่ านห นั งสือ”

ชมรมมุสลิม มีโปรโมชั่นดีๆ ให้คุณได้ยืมหนังสือฟรีๆ

ชา ย -- วัน จ ันทร์ พ ุธ ศุ กร์

หญิ ง -- วัน อั งค าร พ ฤห ัส เส าร์
เวล า 1 ทุ ่ม – 3 ทุ ่มคร ึ่ง
มาได้ เล ย ณ ห ้อ งช มรมมุสล ิม
(ชั ้น 2 ตึกก ิจก ารนัก ศึ กษ า)

ฝ่า ยวิชากา ร ชม รม มุ สลิ ม ม อ.หาดใหญ่

......” เพ ราะ เราอ ยาก ให้ คุณอ่าน” ...
~ขอบคุณนักเขียน~
นาย Yoopy, มูซิลฮีน, เด็กน้อย..มุสลิม, ECON.PSU, นาฬิกา,
Chocolatesunday, Zakir, Sempurna, แก้มเปื้อนยิ้ม,
แค่ปีกยุง, Ibn Muhammad Ibn Yunus , นำ้าหมึกมีชีวิต, +นายหัว+ , Was sam
boow

รวมถึงนักเขียนที่เราไม่ได้เอ่ยถึง หรือหลงๆ ลืมๆ อ้อ!...ขอบคุณทุกคน

ที่มาช่วยเย็บเล่มด้วย แล้วก็ขอบคุณคณะทำางานทุกคน
นินทำ ท้ำยเล่ม
ถึงเวลาแล้ว ท่ีAnnur เปิ ดโอกาสให้คุณผูอ ้ ่านได้
นินทาถึงเรา หลายๆคนคงจะเข้าใจคำาว่านินทาดีแล้ว
นินทาก็คือการกล่าวถึงส่ิงท่ีไม่ดี โดยท่ีเขาไม่รับรู้ จำาไว้
นะครับ มีอะไรท่ีจะนินทาถึงเรา ตัดกระดาษแผ่นด้าน
ล่างนีแ
้ ล้วส่งมาได้ท่ีกล่อง Annur หน้ำชมรมมุสลิม
ครับ จำาไว้นะครับอย่าให้เรารู้ เพราะถ้าเรารู้ จะไม่ถอ ื เป็ น
คำานินทา
-------------------------------------------------------------------------------------
ใบนินทำ
คำำสั่ง: กรุณาทำาสัญลักษณ์ของคุณในวงกลมท่ีต้องการ

น่าอ่าน ท่ีสุด
น่าอ่าน 75%
น่าอ่าน 50%
น่าอ่าน 25%
น่าอ่าน ต่ำากว่านัน
้

คำานินทา(แน่จริงก็เขียนช่ ือมาเดะ!)
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………
ลงชื่อ…………………………………… (กล้าป่าว?)
 เรายินดีเสมอ สำาหรับบทความทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็น เชิง
ศาสนา ฮาๆ ไร้สาระ หรือมีสาระ ทั้งการ์ตูน และบทความ ไม่วา่ จะเป็น
มุสลิม พุทธ คริสเตียน หรือ ศาสนิกไหนก็ตาม เราขอต้อนรับ

ส่งมาได้ที่
Annur_psu@hotmail.com