- 2 voorbeelden van wereldliteratuur: Robinson Crusoë en Odysseus Robinson Crusoë: op één van zijn reizen vergaat z’n schip. Hij komt op een onbewoond eiland, waar hij kan overleven. Dan ontmoet hij Vrijdag die hij opvoedt en die een slaaf en vriend van het wordt. Odysseus: Hij overwint de stad Troje en zwerft dan tien jaar over zee, waarbij hij van alles meemaakt. Uiteindelijke komt hij weer bij zijn vrouw. - Bijbel geen wereldliteratuur Want de Bijbel is wel over de hele wereld verspreidt en vertaald en ook heeft de Bijbel wel veel invloed gehad, maar wat in de Bijbel staat zijn geen verzinsel.
Paragraaf 8.2 wat is wereldliteratuur?
- twee categorieën: *werken die de tand des tijds doorstaan hebben *eigentijdse literatuur die in veel verschillende landen hoog gewaardeerd wordt - alle criteria: verwijzingen meesterwerken ontleningen herkend als boek dat wat te zeggen heeft inspiratiebron naverteld in andere landen (sprookjes) nagevolgd door schrijvers pedagogische/vormende waarde beïnvloedt schrijvers
Paragraaf 8.3 meerwaarde van wereldliteratuur
- Je maakt kennis met een andere cultuur vanuit het perspectief van iemand die daar thuishoort. - Je maakt kennis met andere normen en waarden. - Je maakt dikwijls kennis met een ander beeld van de westerling. - In andere verhaalculturen zijn soms andere thema’s en motieven belangrijk. - Je maakt kennis met andere verhaaltechnieken. - Geeft een heldere kijk op hoe mensen in een maatschappelijke structuur leven en overleven.
Paragraaf 8.4 Nederland in de wereldliteratuur
- In Nederland speelt de wereldliteratuur een marginale rol. Maar in toenemende mate verschijnen er in het buitenland vertalingen van Nederlandstalige romans en dichtbundels. - drie voorbeelden: Rituelen (C. Noteboom), De ontdekking van de hemel (H. Mulisch), Het dagboek van Anne Frank.
Paragraaf 8.5 Intertekstualiteit
- Intertekstualiteit: schrijvers gebruiken enkele elementen of bestaande verhalen uit een boek en combineren het tot een nieuw verhaal. Maar ook als hij een totaal nieuw werk wil scheppen, zullen er altijd elementen uit andere literatuur in meespelen en meestal weet hij dat ook. Een literaire tekst is geen los, op zichzelf staand gegeven, maar maakt deel uit van een netwerk van bestaande literatuur en kunst.
Paragraaf 8.6 vertalen of bewerken
- letterlijke vertaling: de vertaler houdt zich zo strikt mogelijk aan de brontekst. - vrije vertaling: de vertaler veroorlooft zich een aantal vrijheden om het boek voor de lezer aantrekkelijk te houden. - bewerking: vertalers schrappen minder boeiende passages, vatten lange hoofdstukken, samen en passen de zinnen aan.
Paragraaf 8.7 een beknopt overzicht
- van elke geografische stroming een voorbeeld: klassieke literatuur: Odyssee van Homerus West-Europese literatuur: Angelsaksisch: Shakespeare (toneel en sonnetten), Duits: Goethe, Frans: la Fontaine (fabels) Scandinavische literatuur: Andersen (sprookjes) Zuid-Europese literatuur: Spanje: Miguel de Cervantes (Don Quichot), Italië: Boccaccio (Decamerone) Russische literatuur: Dostojevski (Misdaad en straf)