ARISTOTEL I. Aristotel je roen 384.godine prije nove ere, a umro je 322.godine. Roen je u Stagiri te i bio je Platonov uenik.

Jo za vrijeme Platonova ivota, pohaao je Platonovu Akademiju i bio jedan od boljih uenika, ak uspjeniji i od samog Platona. Nakon Platonove smrti odlazi u grad As te nakon nekog vremena se ponovno vrada u Stagiru gdje osniva 335. godine vlastitu filozovsku kolu Likej. Uenici kole nazivali su se peripatetiari jer je Aristotel poduavao etajudi. Bio je uitelj Aleksandra Velikog te iznimno znaajan filozof i logiar.

II. Aristotel je napisao zbirku logikih spisa Organon koja je bila temelj za utemeljenje nove znanostilogike. Iz tog razloga kaemo da je bio utemeljitelj logike. Bavio se pojmom, sudovima i zakljucima. Kasnije je iz elemanata aristotelove logike i stoike logike nastala takozvana tradicionalna logika. Aristotel smatra da ljudsko miljenje ne moe odraavati objektivnu stvarnost niti je spoznati samo ako nije postavljeno na sigurne principe. Metodu indukcije, koja je zapravo vrsta posrednog zakljuka kod kojeg polazimo od pojedinanog ka opdem, objanjava kao put do spoznaje.

III. Pojam definira kao da je predmet pojedinanog samo predmet, a pojam je mnotvo pojedinanog. Takoer se treba sastojati od opdeg pojma i vrsne razlike koja utvruje po emu se odreena stvar razliku je od druge te je upravo te najopdenitije pojmove svrstao u 10 kategorija: supstancija, kvantiteta, kvaliteta, relacija, mjesto, vrijeme, poloaj, posjedovanje, djelovanje i trpljenje.

IV. Da bi se ljudsko miljenje moglo odrati, ono mora imati osnovne principe koji de biti vaedi, odnosno nede ih trebati dokazivati. Prema Aristotelu razlikujemo 3 tipa principa: princip identiteta (sve to je istinito mora se potpuno samo sa sobom podudarati), princip kontradikcije (nemogude je da se i jednom i istom na isti nain jedno i isto odreenje dodaje i nedodaje) i princip iskljuenja tredeg (izmeu kontradiktornih stavova ne moe biti tredeg). Prema tome Aristotelova logika nije sama po sebi svrha, ved polazi od realnog, pojedinanog predmeta i prouava kako se on spoznaje u sadrajnom miljenju.

V. Razlikujemo pozitivni (istinit) i negativni (lani) sud. Aristotel svugdje upotrebljava 4 osnova, nama ved poznata suda. To su: A sud ili univerzalno afirmativni, E sud ili univerzalno negativni, I sud ili partikularno afirmativni i O sud ili partikularno negativni. Odnose izmeu tih sudova prikazuje logiki kvadrat.

VI. Aristotel se bavio oblicima zakljuka, a najpoznatiji tip je silogizam, odnosno zakljuivanje iz tono dvije premise. Razlikuje 3 vrste zakljuaka: dijalektiki, sofistiki i nauni zakljuak. Dijalektiki zakljuak je zakljuak koji slijedi iz vjerojatnih premisa, nije ni istinit ni laan, ved vjerojatan. Sofistiki zakljuak je obmanjujudi jer proizlazi iz pogrenih premisa, a nauni zakljuak slui u znanosti kao sigurno sredstvo za stjecanje novih spoznaja.

VII. I za kraj, vrijednost i znaak Aristotelove logike je jedinstven, kako u povijesti tako i danas, te se moe rei da je ona ispunila svoj zadatak jer je postala sigurno sredstvo za ispitivanje tvrdnji i dokaza.