verschillende steden in ‘Amerika braken gisteren rellen uit na de conclusie van een onderzoeksjury dat een politieman die een zwarte Jongeman had doodgescho- ten, niet vervolgd zou worden. Deze "Grand Jury’ vond in het bewijsma- teriaal te weinig houvast voor een echtszaak ten aanzien van moord ‘of dood door schuld. Dit is geen unieke zaak. Gemid- deld komt het twee keer per week in | de VS voor dat een agent een zwarte | man doodschiet. Maar deze zaak kkreeg nationale en internationale bekendheid. Dat gebeurt altijd om redenen die met de zaak te maken hebben. Zoals in de zaak van Tray- ‘von Martin van twee jaar geleden. Racistische motieven ‘Trayvon Martin werd doodgescho- ten door een buurtwacht, volgens velen uit racistische motieven. En ‘nu ging het om een politieman die uit dezelfle motieven Michael Brown zou hebben doodgeschoten. In beide gevallen waren de slachtof- fers zwart en niet bewapend. De dood van Michael Brown speel- de zich afin Ferguson, Missouri, in een stadje waarvan de bevolking voor twee derde bestaat uit zwarte Amerikanen, Ferguson is onderdeel van de stedelijke conglomeratie St. Louis. De helft van de bevolking van St. Louis is awart. In 2012 was in deze stad 84,7 procent van de arrestanten ‘oor zware mishandeling zwart. ‘Voor overvallen was 91,8 procent van alle gearresteerden zwart. Voor verkrachting 78,6 procent, En voor moord was 97,6 procent zwart. In een onderzoek naar moorden van het Amerikaanse ministerie van Justitie uitgevoerd tussen 1976 en 2005 biijkt dat 86 procent van de blanke slachtoffers door blanken 4 ‘was vermoord en 94 procent van de ‘zwarte slachtoffers door zwarten. Van alle doden door moord is onge- veer de helft zwart, ofschoon de bevolking voor slechts 3g procent uit zwarten bestaat. In 2010 stierven 5942 2warten door moord, ofwel meer dan 16 per dag. DE TELE Handhaving van een slachtoffercultuur AF Het is duidelijk: de awarte ge meenschappen in Amerika kennen naar verhouding veel meer misd digers en moordenaars dan andere gemeenschappen. Dat zwarte jon- gemannen veel vaker op een fatale manier in aanraking komen met de politie, ligt dan ook voor de hand. De naakte cijfers liegen niet: het grote probleem van de zwarte ge- meenschappen is niet het geweldda- ge optreden van de politie, maar het gewelddadige optreden van hun eigen jongemannen. Daarover wordt | in Amerika met mondjesmaat gedis- cussieerd. Vel zwarte leiders willen de slachtoffercultuur in stand hou- den en schilderen jaar na jaar het beeld van de onschuldige nakome- ling van slaven tegen de blanke racist van het establishment. Om dat beeld recht te doen werd de man die Trayvon Martin doodde ‘geblankeerd’ hij was een latino maar werd in de progressieve me- dia, die grag het racismespel van zwarte leiders meespelen, als blank ‘omschreven. Wat ook nodig was, was het beeld van onschuldige, lieve ‘zwarte jongens die zomaar, zonder aanleiding, door een blanke waren neergeknaid. ‘Maar zowel Trayvon als Michael was geen lieverdje. Beiden waren 20 stoned als een konijn tijdens hun fatale ontmoeting. Beiden waren agressief en vielen zelf aan. Maar deze context en alle andere feiten rondom de dood van deze twee Jongemannen speelden in de media ‘een ondergeschikte rol. In sommige kkringen is er behoefte aan scherpe rassentegenstellingen, en daarvoor | worden deze gevallen misbruikt. | _ Michael Brown, een boom van een | jongen, had stoned en wel viak voor jn dood een supermarkt beroofd. Hi liep met zijn domme buit - siga- ren ~midden op straat en daagde een politieman uit, sloeg hem, pro- beerde het wapen af te pakken. Dat liep uit de hand en kostte hem zijn leven, Het had niets met zwart-wit te maken, maar met het gedrag van een doorgeslagen straatschoft die dacht dat de regels en wetten niet voor hem golden. Jonge zwarte 2 6-11- Zoi ‘mannen komen niet massaal door politiekogels om het leven maar door kogels van andere zwarte jon- gemannen - dat is het grote schan- daal in de zwarte gemeenschappen. ‘Meer dan 72 procent van alle zwarte kinderen wordt geboren bij ‘een ongehuwde alleenstaande moe- der. En dit ziin geen goed opgeleide moeders die een au pair of eréche kunnen betalen maar overwegend werkloze en laag opgeleide vrouwen die leven van een uitkering. De Kinderen groeien in de regel zonder of met meerdere vaders op in een gettoachtige omgeving vol straatter- reur, criminele bendes, drugshan- del, machismo. Hun culturele baga- ge bestaat uit songs met teksten vol geweldsverheerliking en vrouwen die wegwerpartikelen zijn. Ze kun- nen nauwelijks lezen en schrijven en hebben geen zicht op een respec- tabele toekomst. In 2009 had Amerika 2 miljoen mannelijke gevangenen en daarvan ‘was 40 procent zwart. Bijna een derde van de 200.000 vrouwelijke gevangenenbevolking was zwart. Deze rampzalige cijfers zijn het gevolg van het uiteenvallen van de ‘rwarte gezifiastructuren. De bron is sociaaleconomisch en cultureel, niet racistiseh. Dubieuze figuren Zijn er dan geen racistische pol tiemannen in Amerika? Natuurlijk bestaat er racisme. Maar Amerika heeft de afgelopen vijftig jaar hard gewerkt aan de bestrijding daarvan. Het feit dat Trayvon Martin en Mi- chael Brown bekende namen zijn ‘geworden, heeft te maken met de "rassenindustrie’ in Amerika, geleid door dubieuze figuren als Al Sharp- ton, die de afgelopen jaren veelvul- } dighet Witte Huis bezocht. ‘Onder Barack Obama, de eerste zwarte president, kreeg de dood ‘van Trayvon Martin en Michael Brown een racistische lading. Maar die jongens zijn niet gedood omdat ze zwart waren: ze stierven omdat ze roekeloos, gewelddadig, opge- fokt, stoned en daardoor op het verkeerde moment op de verkeer- de plek waren. De teloorgang van hele generaties zwarte jongeman- nen — daar gaat het hier om, Niet om racisme.