Vous êtes sur la page 1sur 2

8

nieuws

DINSDAG 16 JUNI 2015

Primates of Park Avenue Onthullend boek over de vrouwen van de Upper East Side

En aan het eind van het jaar de wife


Een boek over de superrijke vrouwen in New York onthult dat deze primates of Park Avenue enkel elkaar het leven
zuur maken en met het geld van hun man pronken. Nu hebben ze weer iets onbelangrijks zich druk om te maken.

MAARTJE VAN HOEK


rouwen, vrouwen,
vrouwen. Overal vrouwen. Wie op 86th
Street aan de Upper
East Side van New York
uit de metro komt en
op een doordeweekse ochtend de
drie blokken richting Central Park
loopt, ziet alleen maar vrouwen.
Blanke vrouwen zijn het, slank en
goed gekapt met grote zonnebrillen
op en dure tassen aan hun arm, met
allemaal dezelfde teint lippenstift
(zachtroze) en kleur nagels (taupe).
Dit zijn de moeders van de Upper
East Side en ze dragen ook nog eens
allemaal een Upper East Side-uniform: sportkleding van yogakledingmerk Lululemon.
De vrouwen in dit deel van New
York zijn plots in opspraak geraakt
toen de New Yorkse socioloog Wednesday Martin vorige week een boek
uitbracht, Primates of Park Avenue
(Opperdieren van Park Avenue), over
haar tijd als moeder aan de Upper
East Side. Dit is het deel van Manhattan waar bovengemiddeld goed
wordt verdiend: het gemiddelde gezinsinkomen is er 180.000 dollar, ver
boven het gemiddelde van heel New
York (50.000 dollar).
Hier woont bovendien een groep
die the one percent heet, de Amerikanen die tot de rijkste procent van het
land behoren.
Op straat hier lopen ook nog heel
veel andere vrouwen: de nannies. Ze
zijn Latijns-Amerikaans of Afro-Amerikaans en dragen ook een uniform,
maar dan een ander, iets wat lijkt op
een verpleegsterspak. Ze duwen kinderwagens voor zich uit met daarin
blanke kindertjes met keurige zijscheiding in hun haar en in kraakheldere witte kleding.
Martin vertelt in haar boek hoe ze
kennis maakt met de Upper East Side
mommies: vrouwen die volgens Martin stuk voor stuk niet werken, maar
wel hoogopgeleid zijn. Die excessief
sporten om in vorm te blijven en in
appartementen wonen zo groot dat
een opblaaskasteel er tijdens een
kinderpartijtje met gemak inpast.
Vrouwen die bovendien, zo beweert
Martin, van hun mannen veelal
hedgefondsmanagers een eindejaarsbonus krijgen. Hoe beter ze voor

advertentie

Winkels in de luxe Upper East Side van New York. Krijgen de vrouwen in dit deel van de stad een bonus van hun rijke partners?

$180.000
Aan de Upper East Side is het
gezinsinkomen 180.000 dollar,
in de rest van New York 50.000

de kinderen hebben gezorgd (lees:


hoe beter de privschool staat aangeschreven waar de moeders hun
kroost naar binnen hebben gekletst),
en hoe meer geld de echtgenoot dat
jaar heeft verdiend, hoe hoger de
wife bonus.
In haar boek omschrijft Martin hoe
ze bevriend probeert te raken met
moms with money, als ze een jonge
moeder met een master in business
tijdens de lunch hoort zeggen dat ze

wacht met shoppen tot haar eindejaarsbonus binnen is.


Mannen geven hun vrouwen een
wife bonus, alsof de vrouwen hun
werknemers zijn in plaats van hun
partner, schrijft Martin in haar boek.
Niemand schaamt zich voor de bonus, maar er hardop over praten
doen de moeders liever niet, schrijft
ze. De vrouwen zijn financieel afhankelijk. En ze zijn gemeen tegen elkaar ze katten, en pronken met het
geld van hun man. Om zo hoger in de
pikorde te geraken.

ednesday Martin (echte


voornaam Wendy) slaat
volgens sommige New
Yorkers de spijker op
zijn kop. In de lokale media verschijnen deze week verhalen van oogge-

tuigen die bevestigen dat het werkelijk zo erg is als Martin stelt.
Maar Nina begint te briesen wanneer haar in de speeltuin op de hoek
van 5th Avenue en 85th Street wordt
gevraagd naar het boek. Daar klopt
niets van, zegt ze, terwijl haar zoontje Alexander met een emmertje in de
zandbak speelt. Nina draagt een Lululemonsportoutfit en ze zit op het
bankje in de speeltuin waar alleen
maar moeders in hun sportkleding
zitten. Ze kijkt een uur lang constant
op haar telefoon.
Aan de andere kant van de speeltuin zitten de nannies. Als peuter
Alexander zich begint te vervelen
omdat er geen andere kinderen in de
zandbak zijn, zegt Nina: Dat was
lief van mama, h? Dat we baby Peter
hebben thuisgelaten bij de nanny,

FOTO HIROKO MASUIKE/THE NEW YORK TIME

zodat mama met jou naar de speeltuin kon.


Daarna: Ik heb nog nooit van een
wife bonus gehoord. Ik ken ook geen
vrouwen die geld van hun man krijgen als beloning voor hun huishoudelijk werk. Nee, ik werk niet. Ik zorg
thuis voor de kinderen. Verder wil ik
er niets over zeggen.
Verderop in de Dean & Deluca, de
luxe supermarkt op Madison Avenue deze week kost een doosje
aardbeien er 11,50 dollar staat een
nanny. Noem me maar Rihanna, net
als die zangeres, zegt ze. De royaal
gebouwde vrouw heeft gehoord van
Primates of Park Avenue en begint
bulderend te lachen. De vrouwen
lijken hier wel erg op elkaar, dat
klopt. Ze maken zich druk om allerlei
zaken die helemaal niet belangrijk

bonus

Rapport: bevolkingsonderzoek
naar kanker is zeer effectief
EDWIN VAN DER AA

zijn. En niemand werkt.


Dat de vrouwen in de Upper East Side op elkaar lijken, is niet gek, zegt
sociaal psycholoog Marc Heerdink,
verbonden aan de UvA en gespecialiseerd in groepsprocessen. Mensen
passen zich aan hun leefomgeving.
aan. Als jij daar zou gaan wonen tussen allemaal hoogopgeleide vrouwen die niet werken, zou het goed
kunnen dat je binnen drie maanden
ook zon sportpak draagt en je druk
maakt om de zaken waarover de
moeders zich daar opwinden. Het is
een proces dat begint zodra je ergens

Na drie maanden
draag jij ook
zon sportpak
Marc Heerdink sociaal psycholoog

gaat wonen en nooit meer ophoudt.


Het gedrag van deze vrouwen heeft
volgens Heerdink te maken met de
sociale pikorde. Hij moet speculeren,
want hij kent geen vrouwen aan de
Upper East Side in New York, maar
het lijkt hem dat deze vrouwen status
afdwingen door zich in steeds extremere mate aan de groepsnormen aan
te passen. Dat doen mannen trouwens net zo goed.
Maar, waarschuwt hij, ook in Amsterdam zie je dit kuddegedrag. Ik
ken het over het Gooi, maar ook over
Amsterdam-Zuid. Zodra er kinderen
zijn, zitten ze alleen nog bij de haarstylist en rijden in hun P.C. Hoofttruck hun kinderen naar school.
Wednesday Martin: Primates of Park
Avenue, Uitg. Simon & Schuster, 421,65

Vol leugens
Daags na verschijning van Primates of
Park Avenue publiceerde tabloidkrant
The New York Post een artikel met als
kop: Het boek over Upper East Sidevrouwen staat vol leugens. Volgens
de krant woonden Wednesday Martin
en haar man drie jaar op het adres
900 Park Avenue, en niet zoals Martin beweert zes jaar.
In het boek omschrijft Martin hoe ze
door de VvE wordt ondervraagd voor
de koop een feit is. Martin schrijft dat
ze in bed ligt omdat ze zwanger is.
Maar volgens The New York Post vond
dit gesprek plaats in 2004, terwijl
Martin twee kinderen kreeg: in 2001
en in 2007. Ook andere gebeurtenissen die Martin beschrijft, konden volgens dit artikel niet op dat moment
hebben plaatsgevonden.
De uitgever voegde naar aanleiding
hiervan een alinea toe aan het boek
waarin staat dat niet alle feiten chronologisch zijn opgeschreven.

nieuws

DINSDAG 16 JUNI 2015

DEN HAAG Bevolkingsonderzoek


naar kanker is zeer effectief, blijkt
uit onderzoek dat minister Schippers (VWS) vandaag naar de Kamer stuurt. Door preventief testen
zijn in de afgelopen 25 jaar ruim
dertig procent minder vrouwen
overleden aan borstkanker. Het
aantal sterfgevallen door baarmoederhalskanker is gehalveerd.
De onderzoekers roemen met name de
kwaliteit van de screening. De testen
en de frequentie van oproepen zijn beter dan in de ons omringende landen.
Ook blijven de kosten binnen de perken. Die worden gemeten aan de hand
van gewonnen levensjaren in goede
gezondheid. In het geval van borstkanker is dat 5000 euro per levensjaar,
bij baarmoederhalskanker 9000 euro
en bij darmkanker 2000 euro.
advertentie

Schippers is erg verheugd over de uitkomsten. Mensen zijn in eerste instantie verantwoordelijk voor hun eigen gezondheid en dienen zichzelf
waar mogelijk te beschermen tegen
gezondheidsrisicos. Tegelijkertijd
vind ik het een van mijn belangrijkste
taken om de gezondheid van mensen
te beschermen, aldus de minister.
De daling van het sterftepercentage
bij borst- en baarmoederhalskanker
is in dit onderzoek puur toe te schrijven aan de screening. Als de ontwikkeling van de medische wetenschap
in de afgelopen decennia wordt meegeteld, is de afname nog spectaculairder.
In Nederland nemen vele honderdduizenden mensen per jaar gratis
deel aan bevolkingsonderzoek. Zo
kunnen vrouwen van dertig tot en
met zestig jaar elke vijf jaar langskomen voor een preventieve screening
op baarmoederhalskanker. Ook ont-

vangen alle mannen en vrouwen van


55 tot en met 75 jaar elke twee jaar een
uitnodiging voor onderzoek naar
darmkanker.

30%

Het sterftecijfer door borstkanker werd


door screening bijna een derde lager

5000

De kosten van de preventieve test zijn


5000 euro per gewonnen levensjaar
Maar preventief onderzoek start al
jong: via de hielprik (bloedonderzoek naar zeldzame erfelijke ziektes)
wordt jaarlijks gemiddeld bij 180 pas-

geborenen een ziekte op tijd onderkend. Zij komen daardoor niet te


overlijden of raken niet gehandicapt.
Het rapport dat vandaag verschijnt,
beveelt aan nieuwe bevolkingsonderzoeken of vaccinaties sneller door te
voeren.
Johan Mackenbach, hoogleraar
Maatschappelijke gezondheidszorg
aan het Erasmus MC in Rotterdam,
bevestigt dat in ons land goed onderzoek wordt gedaan. Er is in het verleden veel genvesteerd in wetenschappelijke kennis en dat betaalt zich nu
uit in bevolkingsonderzoek volgens
de nieuwste inzichten.
Mackenbach tekent wel aan dat het
ministerie enkele jaren geleden bij de
bestrijding van de Q-koorts tekort is
geschoten in de bewaking van de publieke belangen. Ook plaatst hij kanttekeningen bij de verlaagde subsidie
voor een doorlopend nationaal onderzoeksprogramma naar preventie.

Vous aimerez peut-être aussi