Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
y ovtnfuoagis un opryap epand opou! a9 aq “eI»pepseN uy2wodoxd
‘an so (q* Dd safeno so{exed (qb) fopwuspio saxed so] ap uofoeumaT9p f) K"aXV
‘ouessuie> ormnpoid [op woloesapiszo> ef anucimesnaru aarSns 03+ "uapso 280U0°H 3
ayy 3 x so1uewa® fo} B eanetas pepatdosd wun («* x) 4 /Somunfuos sop @ & y ures
‘SVRIVNIG SANODVTAY "TE
iuople ap & wouaeanbe ap souctse} ef a810p
‘opensepe uco vermpmie 98 ojnaydeo aise ug “SaUOIDEo! ap sase]D sNUNSTD wm] UoUuaT,
‘3 ugjxeuoo op od Ja bas Unsas A ‘SUAIaRD stusumLEad—U OF “so1UNIKO sop 9P
Seuuauaja sqroana afqiod so ffs anuerpayy SeEUTg souoroea: se; :Tens2e EpUIeUL
UU ap swonbse j2 ue moueodus [eusuEuR) ap eus UN ImbE eJOuTP 2S
NopondOwLNI ‘Te
S3NOIOwIaY
€ ondeo“ RELACIONES:
Considerando el ejemplo propuesto en 32, s¢ tiene
t¢ AXB
44
3. Lk
1
Se
==
ced
{il) Mediante un matr2. Sobre una comma s© anotan tos elementes de A, ¥
scbre una fila los de B, En el éngulo superior inquieréo, el significado de la
relacién, Se asigna a cuda elemento del producto cartesiino AXB in 1 0 ben.
tun 0, segia que el par ordenaio conespondiente pertenezca 0 no al
relacion, Con el mimo ejemplo, resulta
eet a ae
a ope) oo)
of} o 0 o 1 oO
eae 0 0 «0
ao 0 6
3.4, DOMINIO, IMAGEN, RELACION INVERSA
‘Consideremos una relacién R entre los conjuntos A y B.
Six . y) eR diemos que y es una imagen dex a través de R, y que x es un
ntecedent! 0 preimagen de y por R.
Definicibn :
Dominio de R ¢s la totaliiad de los elementos de A, que admiten iragen en B
Dy= {x€A 1G ER}
i
&
ELACIONTS INVERSAS :
Definetin 7
mage de R evel conn de lox dementos eB que admin un entecdente
ena
ige (re0/te.2eR}
Desnicin
Relasién inverss de R es e subconjunto de BXA definido por
={o.nseener}
R
Ejemplo 1
Com reciSn al caso estudiado en 3.2, s tiene
Dye (a.b.d} Ip
24,8}
La relacin invers 6s
Re
(0.0).46.9.0,9.5.0}
y sorrespanée a la propiedad
PU. 2):3' es lanota obterida por x
El grlice cartestino de esta relaciin inversa es
++ BKA(9:
(G9 Eyes
{nar} aw
ford) os
uo 95
{ore} a ¥
conen{uoo fo ua s1uyp alqisod to anb souctoeat se] sepor Tuo) 2p EIEN aS \ 7 ; “4
coe 1 Lu epenuotace peur ns se ap ametpuodtanns jp :sod ypeauoioesm 3 xq >'¢
; ‘opespena ns s ap uote od eProp FIs XV >
-y wo seuoforjos ‘ows {orzs*zie} =o {e1}=e {ror}ay
cqso anb 010° z¥ ap souun{togns yf VAIsXa “H>9p 52 “FOUAWA]® ¢, 7 UMN GY
Sp send ap ovuniuoo eA “Scauanni9 i ave su01U9‘SeIuawap> WD) W IS
{V Sp sciun{uoages uo: anb ef “y osunfs
AY OUBIL [2 A oft orunfua> J2 anb 1m CE onduaty
:souotsma& somunfuos satwainds <0} sousiapsu0
pos ua Sepurjop SOv0}r|a! Yor
(q¥)a> wp (98418 BURP UHEDEAN HUN > AF
-noop sousepod ',¥ ap saed se ap oluauija un s2 .¥ ap o1unfueogns open owto>) Seu
“opernuind quo us sein ssuoDees
EV WB OS Ais V Ua EpIULEp URIDE! EOF ay
S81 2p sojasoduen q © [end $9 votsroduns
vpiomapea mer soduwoo "2p esuaNit ore Fy (1
‘soljsuee cutoo ueponb sauotsesnowsap se,
rehares)
Grose.
|v ap owunfucoqns un wee eaynUapt 2s &°v Us wo(sen)
vxv
‘a puop'd & ¥ anus upoeyer cur 825
pluyop se uojanjs moses 2189 Ua 'V
‘pepranenosy (1
sopepaidoad soquaudis st aytupe souotseax ap uotanod oo ©]
OINAENOD NA Nd SVGINIZAG SANOIVISH “9€ .
{8260 ¥ wan v aadeler a} ewes
aumppatu'g A y anus uorssoduoo epee
‘a1.u9 uggoejan eun suyop ojqqod $9 wwe ‘9 AY
cane tN9p apqpod 89 ‘9X > § KAXY D w SauEHe|e se > NIE Y
4 Ba royes@'9
wn epeurusyap ps9 DXV > Hf ©S HEANdLLOD FORE ET SSNODVTEY Ad NODISOAWOD ‘SE
6 SINO_WERY 3 NOIDISOINOD
sano1owEnt |° RELASIONES
Determinamos prineto el producto cartesiano
aa a
B= (Er 81) 962) 2 121) 5 (@3 2) }
Como A? tiene cuntro elementos, existen 2° relaciones en A, y son las siguientes:
A ={ ter .a)}
Ry ={ 1 ,43)}
Ry ={ (01.04) l6s 5a)
Re =f a1) ser 00) }
{ (a1 01) (62 san) }
Ry ={ (64042), say) }
Rio ={ a2). (e2 a2)
Gs .41).(62.43)}
Raz ={ +41), (@: +42), (61 .@)}
Ris ={ Gr var) 22), (@ a3)}
Rue ={ (61 101) se os), (@ a)}
Ris ={ (61 3) (4s 01) (ar 03) }
Rg =A?
Ejemplo 3-4. -
Grifico caresiano de larelacion definida en R, mediante
(yeR oxt=yt a
La relacién es un subconjunto de R?
te Ry pertenesen ela os pars 0
ndmeros reales que satisfacen a(1). Ahora bien ae
Famed —y2 Oe by). —y)=d
RELACIONES EN UN CONJINTO n
Sebemes que en R, siel producto de dos factores es oero,alguno de los factores es
mule, 0 decir
xty20 Vv x-y=0ey=—x Vy
Cada una de estas ecuacioncs es la representaci6n analitica de una recta del phn:
en este cas, strata del par de bisectrices del sstemade ees.
sia={eanivea) B= {@niy= x}
centonces ba relaci6n
AUB, esdecires a unin de ambas bisectnces
R= {eit ay
3.7, POSIBLES PROPIEDADES DE LAS RELACIONES DEFINIDAS
EN UN CONJUNTO
clon puede
Sea R usa relacion definida en A, es decir, RCA. Dicha
lasificarse de acuerdo con las siguientes propiedades:
ea
|. Reflesividad
Resreflexiva # VxixeA © (.2ER
Late eR se eanesiza pore todo cena dA foma pi mie
iano, yelpura chen potences ben
Llamanesdagoml de A? acenjunoD = { &.2)/x6A} sedesk, dono
de A? esol conjunto de los pares de cmponenteiguales, La reflexiidad se rad
ce en cTthecho siguiente In diogonel de A* octdcontena en la reac, es desir
Restefeiva © DCRWAC Vv MAE) AEX Ew DHIGUNE OW 9
snow a] 9p HO!RRAN 81
EIOMSON
_ ap pouoderp 0] ep o12ada3
sans s9 ouetsals TWEIBEIp [2 tauanoauo> ue & oauaHad UarquIts sanisuodwoo
r ub aed yo "ugraean ®t s39uaLed 3ed uN “ap 5
sng seynuuod 2p Fy2)
Pee ee
wnamg “Fe
=
‘qquotuaja unfinu anb eA “3Arxaqaue $3
us ous o8suo9 esed eau) ¥ 9P 2
(worm arieD pas
v
fe SANOIOVTEH SV da sdqvartacma
weed) v var
ond easyer ours { (@* 0)" (6*2)*(1* 1) } ~Soraereo ng (HE
aoyos votcear eur y e269
F1E Uo apep uorsmyop e uoo opsenae
{ever eown}=r
souotoesssowants sy soummpvos {¢°2" 1 }= Vea
“5 onduly
graye! oF s ewoypLE wotoep Bpos nb ose $3
@ =u ay © eanayounse y
stuswauajenrbs o ugramar | ® avouaLiad , =p 63
Wa Ve VORA © eapayauEss y
PepMNMUY “ELE
egy ym sung uss y
2360 ‘ugion
8] ue eptustuoo eise ow ,y ap feuostip e-anb axinoo ouesours eumesRa un Wy
‘ous|us o85uo9 opeuotse[ay71590u anb V = oyuaUIa|2
lun souour je 2p eauays%a w| sod epengsadss epanb y ap peplaay ou Py
aCe!) vax] x fe tanaperouse x
TUE 9p Uoktabu uo MSU
FRUNSIAEON TLE
saxonLa no simetria nc impie que dos pares de componentes permutadas pertenezean a
'a relacin, pero exige que haya al menosun par en a relaeiin, y que el que resulta de
Permutar sis comporentes no pertenezca + ella
3.7.6, Asimetria
Resasimitrica @ Vx Vy: (ey)ER SO X)ER
En este caso debe ocurrir que si un par pertentce a la relacion, enter
deduce por permutacisn no pertenece,
Semple 36.
Ena={a
el quese
22.3} laatcamos dead este punt de vite asrelcones
0 s=(0.0.2.3.0.2
{0.9.2,0.6,9}
sno simétrce.yaque
Ger» Caer
i)
{a.9.0.9.0,9}
suna relaciin asinétrica en A.
i)
3.7.7, Tramsitividad
Resuransitia & Vey Vee WER AW. ZER = Ou
eR
Es decir, si un elemento estd relacionados con otro (no nezesariamente distinto), y
Este estd relacionado con un tereero, entonces el primero esti relaciorado con él
tercero
37.8, No tansitividad
Por ser ta negacién de la tanstividad, decimos
Resto transitive @ 3x3v32/(vyER A WY yzER 0 (x.DER
37.9. Atransitividad
Resatransitiva Vx Vy Vix y)ER A Wy, 2)€R = Ox 2ER
Ejemplo 3-7
Consider:ndo el mismo conjunto A de ls ejemphs 3-5 y 3-5 se tiene:
1) Ry U son transtivas.
PROPUDADES DE LAS RELACION'S 1
iy = (4,2..3.(1,3),0,0} no wana, ya gue
der 6 BE 5 ODEr
{G.9.@,3)} esatrarstiva, ya ue
G.dew » Q.ew Uae
3.7.10, Astisimetria
Resantisiméirica @ EVIE YER 6 OER WEY
pemenecen a la elec,
En este vaso, si das pares de co
centonces éichas componentes se identifica.
De este modo, ia :elacion R del ejemplo 3-5 es antisimétrica,pero no foes puesto
que es F Ie proposiciin
2,365 5 BYES 2=3
Ejemplo 8.
En Rt considera la reaciOn definida por
weRexnyez
Estamos itereadosen la caificaeibn y epresenacion de R.
La defnicign (1) se teaduceen estos érminos! dos reales estin relacionados, sly
s6lo su ifrencaes un ener,
i) Reflexividad. s
@eR a-a=0eZ >(a,a)eR
i) Simetris,
(@.b)eR ma—beZ > b-aeZ >Ub.sVER
For (1). porque si un nimero es entero, su opuesto también Io es, por (1).
(a. ByeR ib. cleRwa—beZ » b-ceZ =
= (a= b) H(b-)EZ Pa-ceZ 2 1a.c)ER
in) 8 no es antsimétrica, pues
GB.ER » (2.3ER 2
¥) Grifico de.
‘AR pertenecen los pures de reales (x. y) tales que x €Z
oF
Ahora bien
Jkehwyrr—k om kez
~yeZx-yrate wieee tp}
‘ONE opdwaty
rte
a yr anager w orounud yo seouorua"ouao19 une aItaf
usta en 1 CYG@ALLISSW AL tit
mano sustains $2 0
debe KIARA
‘osaunad,estusyea tba
10 ® sjusfeainbo 2 oWvauisja un IS “YTAISTIS
ure vOEIEA
‘ous}uss © ujennbe 52 ¥ 9p 01ua4to]2 OPO AVGIAIXTTATY Ct
tugorjeies quae ap SaUoxoqa450| “OpHDE 269 UA UCDEIAD EE =
auotied (qo) sed anb eoyais 6°,q anuoqesnba 83.99] 35 dP URIEION F]
Soruaqearnba wewuey 2 Uo! Fe etuatooUNE
ind opor ap sonuauraa sof A *~ ofoquuys [2 Wap 38 UOFEYY LUIS ap SSz0res Jog
so. nisp soouom “on
{¢eouguas epeaypa $9 og & 1S V ue elauaTeAnba ap 59 -¥ > Y UPA PT
wowruted
‘qousqeunts 2p uopeps ap idsuoy TSE
sagalig ue a1uevodun
ee eee
taded un ueyadunssap
fon an vovunftoo tun u) SeprURjap SENEUIG, SSUES SET
sapepaidoud se uty
VINATVAINDA 3G SENOIDVTAY “SE
aaprpae ®
9a (e xe ARITA
sone “purxayau sp uape $9 49}E]0H EUsHU wf SOUR
eaigugsre & “en
syoungtus “earxaypure $0 ‘orun{uoa un ua epmayep esata woroefas tt 9D SA
oungusr se so Uoforex Bf Yose] a1Uapar=ru J2JaE3y Hod t12pHpHA Se
hax eb v 6906)
oye voydun | 1100 (4
uw VpRVAINDI 3a SANO_DV TA
489 ayapooatue p anbiod 49
Ga | oe D v P2009
peptanisuny. (a
O9(' A) = 6910): CAKA
ugjajsodesd mq asbod eoygas 2g epnowms (18
‘A $2 woreda e ap aiuannasucs Jo onb 24 “esapepsarss
oper aye warsA
sotorodond 7 ‘pepiaxayaay ( 1
sopepaidost
sm sgn aot “Vo HOE in sg RoNaNRD us “6 epepin
2¥ 3 @ usiotodosd x “ono sanbyen> op aed oft fo owo;)‘o1unfuoo sn tog
‘ef onduuoty
Leaner} Raw
sp agun 9 snusoeonnd gu» (6 sand ssp we vm OI FT
1
1
i
{
“maposiq wound 9 © aqesed y391 aun auat 3 OxeIHD YpeD e1e
saNcmERH‘s RELACIONES
de equivalencia. Clasificanos hs siguientes propasiiones:
In1V 1-2 3-1F
2~2V 24V 2-3F
BBV 13F 340F
En virtud de fas tres primeras queda asegurada la reflexividad, En cuanto a la
es suficiente ver que
In2 22-1 V
‘Mas aun, si el antecedente 2 falso la implicacion es verdadera
I33~1
Para la transitividad, descartando Jos casos de antecedents falso, e+ suficiente
verifiar:
A Anza
21h Daze 22
v
Ins2. 24st Vv
v
Isa imeist vy
El diagrama de Venn es
donde cada arco orientado esti asociado a ur par perteseciente a ka relaci6a. En forma
cartesian
CLASES BF | QUIVALEKCIA »
3.82, Clases de equivalencia y conjunto cociente
Sea ~ um relacion de equivalencia en A%¢. Un problems de interés es Ia
\determinaci6n de todos los elementos de A gfe son squivalente a uno dato, es decir,
‘que forman pareja ccn él. La respuesta conduce en cada caso aun subcorjunto de A,
Harnado cise de equivalencia dl elemento
Dejinicion
(Clase de equivalencia del elemento « € A es el conjunto ce todos los elementos
de A equivalentes aa.
Ke={ sea se~a}
Con relicién al ejemplo 3-10:
Es deci hay dos clases de equivalencia, que son susconjuntosde A.
a
kK
°$0] sopos uoo » af sewuns se uacoueuod °y & seageped Seno wa “Z aLOD04 ¥ & sopep
tapyca u & w apuop 'y “aj #.odis [9p Fosotus toy eopes uaoeuensed * v “Hoep tf
234 wo yruprere
= 294 Wo yrunp—xe px lua mx
*y owunfuoa e aunjap 2nb pepaidond 2 souronpen exoyy
(msiges Ja
sowie 7.92095 tous oop abun ap Sng Le Eacta,
{114 soutuisn 9p wotcanpal “(« pepoidoxd 8,(7) woo opiance 3p
D0 e - vine
= C-9+G—D lum 2— alu y Qa tive gv me
nb Sop 2 Kg vsorotu9s0; 25 “prpuNURsy [9
(19204 4 q— 0 9p opsando sod im pspatdend 1) 04
ee
anb samt ¢ & psoimvaso| wag nouns (q
lu 290:04
son 3819 | w 010g
“pirtwsauey te
ruapatnbo
2p woes fun 59 (4) seb aBgond ap ourgdoid onsora tioy soumuetey
Xoiwe (ine xia
ab €A*( 1 pepadond op ouoroesuon min 5g
‘ovondo as apap ssovonsoxouo wine api oxauunun 5 (Hh
Muar yusyue dace
Sey quae du yo xte
sowoun ‘osinp ap uprrutep e§
‘1s01 4 ous wf ap ovadses oxonpord jaf pepranngensip vf opvesyde 7 ua opuemat <
pees 9p oped fp ona op aE PEIN
(ppensct
Azelue suv xe
‘avaie}Ip © Buns ns ® apatp seoucIuD Sop sexo ¥ apEAPO;AUgL LHS (
8 SILNI909 O1NOENOD ;
Oxue
HON ua O re OY WeCre ru
ZOSINP 9p uprorUyop s0d oxneye wy
Corfue xi
uae
sernbjeno sod 2189 2p oxonpoud je aptup “oxzus un & aptap oxswnW un 1g ( 4
‘soutarezqNn amb sostaip ap up.omau my ap sapepedoud satunnie sey souroutsadsy
Y
Zoyee xin
_n29p $9 ‘oua1uoun sod oxsitad
FF jon8 59.9159 18 o}ps £18 x os0Qu9 jap sosiup so uyemnseu oxsuan [2 “uMIIUYOp 04
o Q—rlue que
zu sounpod
‘Houapunbe =p coloear sun so souanBu0> amb ap oysot| [e sourpustuMapY.
9-2] @ wojnpou saivanaues wos ¢k 2
Sjoquis uz
"MOUSIgP ns ap LsFAp $9 4s Of9s A 18 “v OjnpoU: SUanuBIO9 Us soxAUD s0q,
woponaiog
svuottse|ayueypous
' ompeus eowenfuo> 2p uskoes | souonporiusouatua so 2p Z oIUNTuO® fe 3
THE orduoty
“orate a oyun un,
2 eprujep eouartrnbs ap ugtowos epor & unuHo> ousay un so 4 ‘seIUanils sojeamed
401 uo apesoaud pres ondaouo> airy “y 52 uotun ns {sared v 29 seiunsp'sef9ea ou ue
‘ands opnuos jo ua *y 2p ugtaued run uodnyasuos eomennbs a sts $e]
s2oypuy ap otwefuos 9 srupous‘uaI9 0
{a} =%
59 ug.810u B A*etousqennis op uerseas
1404 ¥ 2p atusqoo> crunfuo> eure as epuDtennba ap $99 st Jod Optio} oWUnfas>
a mouenabs op sse79 un epejaose ms of 2159 ap owuawa.a ypeD B anbjey opote sp
« {e°1} =1s2apus op onli un optassiosisepon and of uoo “ef somsip
“wags op asx mea ns oysousoe onup tn efo outped “oienisp oa
4 Top uaqeanb 9p sem ee
uo Sout Soo oyunfuooqo sod sowejunsaté Asis 90d wn seaueAEsotuapOg
sanonvTnt rsUW OM MMe}
N-2e,1=n
Cee)
s2-2K,2—m, 2,240, 243m
S21 laden 120,
Veriticamos que no es posble obtener otras claves distiatas de ésta; si queremas
Kee( cece myn O um 2m Smee} ke
Anagamente: Kees =,
anes Kin = ete,
Los subindices de las clases de equisalencia son los posibles restos de a divisn de
lun entero por n, + decir: 0,1, 2,...,"— 1, ya que de acuerdo con el agoritme de fa
¥ o1unuooges Tap EosuaNERD ugouny mu 9 YX
v-xer so}
peor %
vax st
auseipaw y= x: MK
ugyande | soxsrut2p X-> ¥ a1unfuodge: 2 OpeC EF
AUW)J=@ LOWS
@ S-x=@- SO asl 0
Ww s-COsO (Wi save
SoUoHs Ha opUaINaIS
se] sensual “AD 4X 3 V sowunfeonges 501 &uoroury FUN Ae Xf UEDS Zp
saNoLsnd erCapitulo 5
LEYES DE COMPOSICION
5.1, INTRODUCCION
En este capitulo de‘inimos, desde el punto de vista ‘unciomal, 2! concepto de ley de
‘composicién interna en un conjunto no vacio. Luego de proponer algunos efemplos, &
estudun las posibles propiedades que pueden presentarse y In eventual existencia de
elementos distinguidos, Se in:roduce aqui el tema de homomorfisno entre conjuntes,
y su culminacion en el teorema fundamental de compatibilidad de una relacién
4e equivalencia con una ley interna. Con vistas a su utilizacion en I estructura de
espacio vectorial, se definen ls eyes de composicién externa.
5.2, LEYES DE COMPOSICION INTERNA
Una ley de composicién interna, dfinida en un conjunto no vaefo A. consiste en
‘um operacion que asigna a cada par ordenao de elementos ée A un inka elemento
de A. Esto significa qu: a cada objeto de AX A le corresponde un Gnico elemento de
A
Definicion
Ley de composicion intema definida en un conjunto no vacto A, es toda funcién
deAXAenA,
En simbolos
esum ley interna en A #2 A? + A
Es decir
ach» DEA=asbeA
La unicidad de a + b esta dada por la defini
pat (a5), esel compuesto dea cen b,
|
|
|
|
|
|
|
|
\
1
|
LEYES DE COMPOSICION INTERNA fa
Son ejenplos de leyes de composicién interna, ls
aRyc
iion y multplicacién en N,Z,
Ejemplo 5-1.
Las siguientes tablas de doble entrada definen leyes de composicin interna er el
a)
conjunto A=:
Eni Jes c=, pero en il) se tiene b *,c=c {Cudntas eyes de cemposicion
interna es posible de’inir en este conjunts A? Es cbvio que tantas como funciones
exisan de A? en A; como A? tiene 9 elementos, se trata de tolas as variaciones con
tepeticion de 3 elementos de onden 9, es decir, 3”.
Fjemplo $2.
En R? we define + mediante
(2d) #t0,d)
Esta ley interna es llamada suma ordiaaria de pues y se efectia sumando en R.
component 2 componente. Como cada par ontenado de nimeros reales caracteriza un
vector del plano aplicado en el orgen de un sitema cartsiano, resalta que ¢
significado grométrico de este ley de composicién interna on R? comsiste en
¥
yap soxoodigsuotsenie ap uapodtin el nb and SASL tugawodusoo 2p Aa
¥ ar eaten ey absurd ap agrsoduon s (VIL He AHP SEINE
fesnoosines f/V = ¥ PHYO
sop 49 “yuo ¥ 9p sUng4Iq S200:
ey sepoy os nnueuae S049 (YL ownoo P HSPIEUD > {evi} -vore
es dual
ototsoanoo a SIK3T wt
one RTE
ee SE FSWW LEVES Dr ComPosicion
vida de neutio, el heehw de qu 0 dé a, Ia esocitividad, | supuesto de
‘que a” es inverso de a, y la definicin de neutro se tiene
ama" nena" ruy=(ornaye
5.3.7. Regularidad de un elemento respecto de una ley interne
‘La regularidad de un elemento respecto de una ley de comaposicinin:emna onsite
en que ¢5 cancelable o simpiffcable a zquierda y a derecha en los éos miembros de
una igualdad.
Definietin
2 A es copula cespecto des ** a
\beanceaed
‘La regulandad bilateral se lama regularidad a secs; ses preciso distinguir, habed
‘que espetificar si loes a izquierda 0 a derechs,
La regularidad es relatva 2 Ia ley de composicién, y, to mismo cue la inversir,
slepende de cada elemento. Asi como existen elementos que admiten inverso. y otros
‘que no, ui puede ocurit que un elemento sea regular 0 no, Si todos los elementos de
lan conjunto son rezulares respecto de cierta ley de compesicién intema, se dice que
vale Is ley cancelatva o de simplificacion.
Exemplo 55.
4) En (Z, +) todos tos enteros ton regulares.
) En (N, ) todes lor naturales son regulires.
fii) En (R, 1 todes los reales, salvo el c#to, son regulaces.
jv) En (R® . +) todot los elementos son regulares. En este ejemplo de ley de
composicién interna valen la asociativided, conmutstividad, existe neutro
(0,0) y elinverso aditivo u opuesto de todo pat (a, bes (—a.— 6).
Eiemplo 56,
Se define +: Q? = Q nedimte a *b=a +5 40.5 (1)
Se entiende que + y. son le summa y e! producto ordinaios de raccnales, de medo
‘qe (1) carscteriza una ley de composkién interma en @
El problema consist en analcar las propiedades de « en .
) Asociatividad. Aplicando reiteradamente la definiin (1)
Gr b)ecmatb4e.becmatbta.dte~(e+b+0.8).¢
Hath tetabtoctbetabe (2)
atbec=arbtetd.juatbtctb.cxa.(btert. j=
a+b be tab +00 +be tebe
Dewy (3)
REGULARIDAD. io
i) Conmutatividad. Se verfica aplicando (1) y la conmutatvidad de la adicén
y nuulplicacion en Q
a bea
+b4a.b=Dtatd
Ii) Exstencia de neuteo.Siexiste¢, para todo a €Q debe cummplirs
Por(l) ateta.e=a,esdech:e+a
Luego (1 +4). = 0 y cualquiera que se: a #— 1, wesulta
Sas tysctiones se=(-)20=-1104(-1).0
0.Por la conmutativida. s6lo hemos anaizado con
Resulta entonces que existe
ea derecha,
iv) Ekmentos de Q gue admiten inverso gespecto de +. Siz €Q admie inves,
deve existira’e Q, tal que
ester a ta"ta.a'=0 ea’ (1te)=—o
Ta
Lucgo, sia *— 1. existe a
Es decir. todos los ncionales, salvo ~ 1. admiten inverso respecto de +
¥) Elementos regulares. Investigamos qué racionales a son regulaes aizquieria,
Sex extonces
Por (1)
atb+a.b
Camzelando a en (Q , +) enemos
btabectac
tetae
Por distributividad
dU +a =c( +4)
Sic # =I, entonces
Luego, tedos los racionales, alvo —1, son regulars respecte de *. O bien, vile
iu ley canceativa de * para todo racional distinto de —1.
Fjemplo 5:
Se consicers el par(A ,.) siendo ." ef producto ordinaro de nimeros reales, A
41 subconjuato de mimeros reales del tipo e+ /Tcon a y éracionales. Estas
fnteresados en caracterzat ls propiedades desta ley de composisin en A.o+m+
2 2 g Pag ¢ teh= [eo et +
[oa (ig etal =U} tae l=
a(a}4 (ale (Moh 94 + ¥)
‘yuo ugorpe np peptesost a 0 SoUOpURHE PRBATEEONY 18
_sopuposdosd soquainis
ny etn 200 wo eos pod ap fal Tun RSET {uo}UUAp 72
“a ae onl br 5 a eue aoe HF
n> and y= (ta) + (r)= 8+ ¥
rumpoe go, BONE Zp UOTE © SOUL
syoo use m 9p ss RNPUESE POTENT? we A EPS
‘es ojduly
eort-t=
oat hee
oetv-oo |
seououa ‘ka go Ko #28 snd
syndas soy ap ojnw ou onus opor "uAEUAUE 9 AAT ST # use wg (te
ine _ ta
cae v
uy 2 yen &
3109p 53
104 Laginele ¢
lial jaz
t
apasa),
acre
Avira saya Age + a?)
*
zpos tate her EAE
fnb ya ZA AE x OST BP
uvayang-y ound osorgan ne nei TAO OAT
pas asa V Oyen 9 ovens clon APE oft O84 CTPA
Zo b=? 9N0 18S
tego
os soon
on sociiDNUISHE SOLNAWETH K SIQVTAMONE
qhveand
(q)-syoss end s2ung 2p oporgt s somsog & sony UDUOUEL NE
uos ou g Ap anb saouotua soursfuodng snuausingo asin a6(1)0 = @= 2S
oe
Tae rates 30+ (64+)
souojesaso pu
o EAaeoe Meer EA IE)
mano ap tsa4?=?
px 9 on yop te sgpp ¥H9 0F!NU AS UHR
yg soumumarap b & 2x YOO
copor ezed onb 7
pat ratepoe chat”
sndzh'0+ 1
wiv aEADA
sa 0mnen (At
vide
coammuruos sy ua oronposd ya ue stasanéxa sauoz"Ie 10g (8
syouayxe ese spaatdoud
sa oud oud soe oP sonar eee omwe
Ae queues un ap smi so sopot ered wmayas eb
serps xb eng sper ago, taoost Ao s0 wopeNgsNe ean
Seer peop ap ouuniaooges un sot 20dcanmbare wv Ue crowpon a (
wy ag ‘oeapnsad Dp 9°q 09 &
EAOI PIA CHE + =EAPHY E\IED =O
evorspyrad 4 YOEAGIP=D
: tutas “o2aja ug “aanpod
Jo ed opens sy fenvousnnyraaia a *y wp eusyet 9] 59 eromond 1a (
NOIDISOAINOD 44 SHAFT at
a cEuw LEYES DE COMPOSICION
fi), Cenmutatividad. Con el mismo eriterio anterior.
AA B= [oi + Ubig] = fay + Bs
ay au) = fou] + fo)
Hemos uiilizado, sucesivamente, Ia definicin de adicién de matrices, ls
vidad de la suma en R,y nuevamente la defincion de adicion ée matrices.
i) Elemento neutro es ta matriz nu NeR"*" definida por my = 9, Vi Mi.
‘ues cualquiera que sea A en diche conjunto
ASNENFA=A
tnverea adits de toda mateiz A cR"™*" os mattis BeR™*™
by =—ay ¥ Css), pues
finida por
At
B-
‘Lamatriz B, versa aditva de A, s¢ llama opuesta de A, y se denota por ~
v) Toda matra » X mes regular respecto de In adicién. En efecto
A+B=A4C.ysumend>—A
TAHAFBI==A4(A4O)
asociando (AFA)ABECAFAIEC
por) N+BEN+C
y por ii) Bec
5.3.8, Distributividad de una ley de composicion
interna respectode otra
Consideremos el caso de dos leyes de composiciin interna “+” y “o”, definidas en
tun mismo cenjunto A. Interesa caracterizar el comportamiento relativo de dichas eyes
intemas en el sentido de obtener elementos del tipo (2 + b) © c, 0 bien (22 b) # ¢.
Definicién
esdistributiva a derechs respecto de “+” sly s6lo si
(@+bjoc=(eoe)*(bo0)
pra toda tema de elementes a, by cen A
La distributividad a zquienda de “+” respecto de “+” queda definida per
(e246) *(e0b)
es distributiva respecto de si y s6lo si lo es a iquierda y a
a,b,c£A 9 c2(aeb)
Se dice que
darecha.
Andlogamente se define Ix distributividad de ‘e" respecto ee
HOMOMOKEISMOS 1s
Hempto
§ ) La aticién y multiplicacidn son leyes de composicién interna en Ry by
segunda es distributive tespecto de la primera, Pero la adicién no lo es
respecto de la multiplicacion.
li) En el conjunto N la potenciacién no es distibutiva respecto de la adicién
Acui se defire
a edad y setiene (at byea" +5",
Tampoco existe distibutividad 2 izquierda, pues
ii) Pero la poncucién en N es distnbutiva a derecha, respecto de la
iplicaci, ya que
(a. by =a."
Sit embargo, no lo es 2 izquierds, pues
: WO) een
1») En P 1) la ani e inteseccién son eyes de composi interna, y cada uns
esdisributivaespecto del oe
v) En P(U) se consideran 'a diferencia simétricay la interseocién. Enel ejemplo
2:82 ha probado la distnbutividad de la interseccién especto de aquella
5.4. HOMOMORFISMOS ENTRE CONJUNTOS
Sean (R +) y (R*,, ), donde R es el conjunto de os eales, R* et conjunto de los
reales positvos y las operaciones indicadas son la sumay el producto usuaes.
Considevemos ahortafuncion .
PRR
‘efinida por foy= 2. - 7
Se tiene entonces
ft) PP =fe0).F0)
Basindonos en la definiién (:), el producto de potencias de igual base, y utilizando
te nuevo le definicion (1), hemos probado que la imagen de la suma en R es igual a
producto de fs iméigenes en Re.
Una aplicacion f que satisfac esta propiedad, se dive un homomorfismode R en R*
respecto de las corcespondientes leyes de composicién intern.wsdeunasd 9p 990:09
8. ycand-nonsacanane 9 04 019 1
_
fee eed [ew ee}
ee
fo who wl
we TEE fet Be WOT
eas onoaje gto Su, stop se ‘oatspoowounas un $8 sEUPY
fee te] [ex te] [ecg ee tay oe
[ede see
eee tages tse |S hs
‘j
eC Cg Eg 39 fe [CE EE 4 (0 Ba BOY
3s
‘ourgysowowoy un ezuai2ee®
fanb opid © souny “5 outs (uo opus ese aye HP HUET A A
(ea xe eg TE d= (EE EAE (ORD)
sd epysP
sotrassounina 2p stpeuapio suial ap EuNs m uOs sepesopsuaD sauodtiado ST]
aca
oer ee
nb et pW A IACH ext CHS QD) URS
“ors exduaty
nns9ing ousyouiopus uns of £18 oussoanonne un 8 / (4
Ly = ¥ 18 08 4 ousysowopue un sf (at
eansasiqso /16 e981 Oumysowos une f (aH
emmakoigosse /18 ok As ousyscundo une fH
“ena 50 08 & 8 OunEpoUOUOUT N59 (|
ia Kee aponvodst OUSYLOUDIUEY UN Yar V 5/5
sorepadie sousysounwion “TPS
Lousy 20u! 0141204 fo SSIEZI 3fans CUMIOUIS KIDDY UD HE} JoUOROS
‘cwaBous epeo sy "wong o “wsRPUN EH A ¥ UD LaUOdUOD :UOS S=pEPIEA'SOM SOP
Soh CQ) fo (OF AU 2) Fs.kGO 80] 9P PEPIENA sf 229I4EI59 OMIyLO:LOWION FA
est STIs SONSEHION
NOL Ol@
= ves v vIOSe ved v v9P
2Qeole
evoqere vagy ver &
csoge +y us upoduos bap deur
sysauaige esd earns tun euopiodad y = ¥ : f ousproWouy fa (HF
auyep of 3b
pepaidoué ey sisedsas an uponry bun s‘o}fgo ouoo ‘oumoRoWOH ¥9 (F
suo plo 2p sour powowoy so ofduso 20d uo
2g touoresedo siugumutsssal wos ou 9ab soutomes ep oroadsar uAqU
Styeonde 9 ouszpoutoy ap oxdaouoo [2 SEuepy sovuspemreurasesoou
Ger ou souunluos sol seuau s9Aq sey THON UgPOdOD 9p
say sepeas 9p oreo tonunuo sop ani oum0HoWoy OBUYEP SOW ($
aun
2130 uglomasdiom as & “eagaiy uo LUDUIPpUNY se owSiZowOWOY ap erEUOD 1
yun & 0 ues anbtambsero
(ad. toh faq o PAS oe Kw 9p over ustponsouoy 59 Ve V =f
suas 0
_y wo sordrun sq p ugjaoditoo 9 1nd $9 wo uoIaBodkO> wap taf
Gis ojo we & sop ovsedin oumyjowowog un 89 .Y = ¥ : J UORUY FT
suomi
vei
ve wv:
‘nussju uoiorsoduos op soos *,y "60/98 oUt sovunfus soy Ug
un epee us eussyur ay eum 3p ojsads sop
op aris OUSLOUNUOH “TES
NoIDIssnoD 36 SARA etEYES DF COMPOSICION
remplo 5-11.
Seaf:R>R tal que f() 3%
Results fun automorfismo de K en s{ mismo, respecto de In adicién, pues
i) f@+b)=—3.(@ +b) =~30-3b =f (0) +7 (0)
ii) f esbiyectiva,lo que se prucha siguendo el esquema del zemplo 49
EI lector podra comprobar fécilmente que f : R +R definida por f(x) =x + 1, m>
cestun homorrorfismo respecto de la adicion.
5.8. COMPATIBILIDAD DE UNA RELACION DE EQUIVALENCIA
‘CON UNA LEY INTERNA
Seon A #@,~ una relcién de equitalencia definida en A, y + una ley de
‘composicién interna ex. A. Cabe preguntarst si la composicién de pares de elementos
respectivamente equivelentes conduce a resultados equivalentes. Si la respuesta es
afrmativa, «© dice que la relacion de equivalencia es compatible con iz ley ée
‘composiciin interna.
Definicion
~ es compatible con + @@~a" s o~ b'= ae b~ a’ ¥B” cualesqulera que
seana,b.a'y Ben A.
Ejemplo 5-12
Investigamos la compatibilidad de la congruencia médulo n, respecto de la adicién
end.
Sean ana’ \ b~b' semana’ * nib—b' = nlan2)+(b-8) >
= al@+ay—(a'+b) atb~a +b
Hemos utlizado sucesivanente Ia definicién de la congruencia médulo 7, el hecho
de que si un niimero es divisor de otros dos es divisor de su suma, sua de dos
wos sony satan
‘ong ¢0 ous ogs Ais ony 59 ottnuo> 8
uopmled
eV {NIUE A O=V & OHUEY
tit
sv oensys un # epi009 oo} 1 198 4 oy #9 onan? HD
opoar C8
sot ayarniey siento
je seye4
soremoer soso sot 50 9 onunso #9 Tne HIRE EAST
sgprafag
cong oFmfuoy “TES
SITEVYAWAN A SOLINIE SOLNAINOD £9
sarratodinbe 0 syqeurps00o
sos NA 7 “eotanaasv0s 0 “BANDA segorduan> spond 20139) |? §
sa, fop vunanze uoromuasaidss 1
ope B 14¥C-]
bees
oce 8°
awopau Nez!
souypp oe eg uo.e ap etna 8 .O8'N v8 Z =P ou 9 NB OZ
erafap eansetaurouny wun ruoded usin 5 "woMap eo OPE
oyqeurpoo sowufin> wos ,& na Teqord 2p e101 2S
19 oducts
(0) Nowsafio je soumousp PNY)
sopantes
ova uns ap #1584 o£ sey soe 9p STeUe> SOratapH SO 2990 SL
yMMOLVNaitOD -¥AEFTANOD NOLINANT “AVATTAYNCHOOD wu
oe ech A NM: 8D
ha166 ‘COORDINANILIDAD. INDECCION COMPLETA, COMBINATORIA
Ji) La unién de dos conjuntos diguntos, uno finite y et otro mumerable, es nu-
nerable
Sean A finito, y B nutmsabl, tales que AB =.
8)SiA es vaeio, A U Be: B, y porlo tanto le unién es sumerable
__b)Consideremos el cao en gue As fnito y no vacio.Entoncss es coordirable a un
Jntervalo natural inicial I, y puede denotarse
A afore ssotnh
Baldi Boee ba}
Se ene
AUB af ay tz0. sty Bueda--}
Definimos
J:AUB-N por medio de
fi sixea
f=
[tis
bi
€: fie ver que Fes biectva yen consecuencia, AUB ~N, con le que la propiedad
gorda demostnda
mismo N es numerable, tenendo en cuenta lb flexviad de la rlacion de
coortinabilidad, De acuerio con el ejemplo 5-1, tabien Z es numerable, <3 deci,
fmbos tienen el miso nimere cardinal trsfinto, 0 set, Benen “e. mismo
‘imo de elementos 21 nimero cardinal de N in:rodueido por George Cantor, es
5 aleph cero. lo denotarsmos von ,y exrbinos
ci=e@=a
‘nel ejemplo 4-10 se demoste6 la biyectividad entre N y P, siendo P el corjanto de
los miimeros pares positives, es decir: P~N, y por consiguiente tienen el mismo
niimero cardinal, Puede eseribitse c(P)= 2, y se dice que el corjunto de los rimeros
naturales pares es equiporente aN, pesar de ser una parte propia de N. a
Esta propiedad es caracteristica de todo conjunto infinito, en el sentido siguiente:
“un conjunto es infinito siy s6lo sies coordinable a una parte propia del mismo”.
esinfinito © 3X AIX~!
A esinfinito © 3XG AIX~A
INDUCCION COMPLETA ter
64, INDUCCION COMPLETA
6.4.1. Concepto:
Fl principis de induccién completa proporciona un método de demostracion por
recarrencia, de vistas aplicaciones en matemtica. No es constructivo, en el sentido de
{ererar propiedace, pero hace pose la demostacion de sta evando son reltives a
‘conjunto de Ics nimeros naturales.
"An de tenet una idaaintuitiva de dicho frincipio, considererios el siguierte caso
susongamos dineado el conjunto de todos los akumnnos de una escuela s sabe adernis
Qe, shun atmro habla, entonces abla el siguiente, Interesa deverminar cul ele
seeeion para aegutar que, en unmomento dado, estén hablando todos fos cumnos
Enobvio que para que se dé esa siuscin es suiciente ver que el priero ests hnblando.
En ene caso ve trata de investigar la propiedad que podemos enuncia asi: ".odos los
ahonnoe estan hablando”, y para asegurar su verdad se requieren las siguientes
ccondisiones:
| y€l primer alurmo habla,
ii) Siun alumno tabla, entonces habla el siguiente
Extendiendo el caso a una propiedad P, relativa al conjunto de los nimeros
atuntes, queda aveguiada la verdad de P para tode n€N, sise verfian las dos
condiciones emteriores, que se tradscen en.
i P(e.
ii) SUF (hes V. emtonces (h + 1) e8¥,
Liegaremes ¢ la demostracién de este principio, mado de .nduccién completa.
sobre ta base del principio de buena ordenacién. que segin 3.9.7. admite ef siguiente
Erunciado: “to¢o subconjunto novacio de N tiene primer elemento”
642, Teorema de induccién completa
SiS es un subconjurto deN que satisface
i) les
ii) heS wa +leNn
cenionces S=N.
En ott paabras: “todo subconjunto ée N que incluya al J, y al siguiente de
siempre que ineluya ales igual 2 N’ 7
Hipotesis) SCN
i) bes.
fi) heS@h+les
Tesi S=N
Demvstracién) Es suiciente ver que NC S, y mara esto basta protar que #l
Riiconjunto S' de imerot naturles no pertenecientes aS ex vaeio;o sea, de acuerdo
saab defincién de inclusion es falso que haya algin natural que 90 pertenezea aS.Gem,
oye sewaseqoig
ss= ign t's
0 sopemieu sosouipu sozeuusd of So] 2p Fumns e| “Ey os prance og
iy qemu ossusne oper ed YpHPA “YOUDNUE eIMULOy | ssouOIUS CyNSRy
at eg En tot
Gi se ew eae *
epuainggnsip sod <*speuIuos9p UNLHODF OPLATIMP
heme Gy ap ets sa tet
We Gy Utes sateen
us psoysE
sys0n op oxquiyts sous ja"eaonpursssiodn o ehuan9 ws opustuay (aopsens>t22,
ah tt scree
CRON ke et oan
oe a
spay tet tess (sagas
non anaes psp 59 elcuN> usp
ap oxdoundfop wsongd 2p women 2p Pepi > souessoNed (1
oot vnruino NODANt
we
‘auop of &‘ouruisg satmud fe sompat os runs
8] ‘ose9 2389 Ua “=u cand eoijian 95 pepadoxé mj anb amgoud souxqag ( +
“s
SUlsii gules oe
ontn 96 N 9H HOOP Sg
‘e sountew souaunu sossumd w so} apn ©
_jeidato> ugtaonpur 10d sourensoutsg
ova ews Paes
cas URI T487091 Peary ap suoLdou sop 7 =p PEP OPUEHOHE
tas & “eia}4WO> UorsonpuY aod yw ears pepotdoud Eun ep Uo!DEASOWP &
10y"
Wh we
(N2 W opo1 tied a 39 (w) q s09p ST'N= ST ¥'9 CULO [>
é 1,4 © Bustos sib sidwors y ap musts (8 K “ye auzmto>
"apepies £9 (1) d So{eno so; exed sapeimpeu sousugu oP § ovunUOIRE Ta
‘aopensousg
‘AS9(W)d HA (OPAL
0d “080
(emae Marta
AS(0 d (SSBI05H
ee ‘wopor ted esopers5s
2 +40 a.9p pepuon ey sonpap 25 () a 3F Pepin t] ap ‘seULapE “<|
aepepsen£9(1) dan aumnse vy 9 u apuop teudissodard aprouny wun (u) g P25
‘moqdaoo ugsenpa 2p oMoud “cF9
(N= stnsen 'N>S
ssoiodiy 10d 0WOD 4 “5 sy ogy (1) YoD BHorDIPEUOD 9 UoroMdosd ex
SP le So) ou) a Salome
Cressaiginy a] uo epronoe 2p ua!g ONY
{3p oumuns jo w 128 tod “ur > | ws owe
S91 w eynsas
‘o opm # "BOUaKe}s ap Hs sOWEUHY
ou opps $9 90k ous
4.0 A.59 anh ap ow oitaxuauosTs un aq "se} sownUND HL < seapApsoN wees
sestuaid sey anb sjaisod 50 9u fs opifa 89 oxRnpep cUETGUOZE tp EzapEPA
bp ssovowuo "sezepypion uos "id" "Ed “Md B fp $2 "EISOOUCD A] 3p FBI
fy 2p stouspiaa aos seid se] ¥ ofp A OAnONpYP $9 onUaUIIOZEL 4
sestuaid se op esap amb munya a en9 7
‘ovoodso:‘uojnysuoo epee ‘worsoderd wun b & sesame sopeurey ‘‘ouorasadoxt
Sp ovtay ovunfues un {'d opuass “(9 {4l}) opruapio aed un e oquatamuoz
SoumUry -oanomep opeuiry owwmuoras 2p od [9 esoTUE eapwoTeAL UT
OGFIVA OALLINGIA OLNAURVNOZV “61
et ont anaye OLNAIRYNOZIAL
Med vat
.s9[oagru $9 oU BuRyeu A sauny $9 FH,
“aynoureag0dbas“uos saxoroeou sag
= fei
‘ojooiptu S9 Eueyew ssou0}49 “sauny $3 404 1S (1
souotae-ydas se} ag
1d enbuats
‘arsondesuoes [9p uowedeu vy uos auaparent ap uoHUNiOr
1%] US “wo}eaydu Eun s2 ou uctosoydun euN 9p Uo!DEION T “ADOP 9g
Oy vdeo bean
ouan as *P9't nd &
[ov depo @e an
sop 59
“epundes mop uotoedou w ¥ ojeambo sioumd 9 ap uproedau wy “wouDaIOD Uy
aAgaialalatala
ae al
ANAL ALA aiaia
da nintalatiaian
Gv ~ a)
mige rusts
fy ensanus of ome “owaytanho wos (Dv Gx & Be d souotseodoud se]
NODVOITANT YNA 3d NODYOAN 'S'L c
"49 Pepa ap soe as anb aadojqeise e Ady K el seurusexa anb ey,
159 Dis 010g Dee d ap pepsan | mpID—IgaIsa EPONA $9 D Ig “O1>-ApUI CH
‘A 59 b ap pepias ap sozeat2 anb ss0atquisa anb Ae: 4 $2
415 °A39 be dom aysa ua sand ‘seqoud anb Aey epeu *ys9 d 1s w22Mp (1
‘opoipus sop uriuosaid os oxsandxa of o> opionse
OPA‘ dep popias sf rersowsp 9p pepsin Hf ajususnutuor Aestand oS
‘snugqeambs os aiuonoeruos K auwapeoajur sauofqsodoud
Se & Yenyena soy fosaprpsas. us saouolus ‘ouerHos 0 oseids2ar ns & (euoqoypUOR
vor907 4a SANODON a“ NOCIONES HIE LOGICA
rmonamionte, ya que la comespondion'e tbla de vilores de venlad nos muestra que
noes tautolegico.
Flemplo 1-12
4a) Justifcar la validez del razonamiento
psa
ng
ps)
En lugar de confeccionar la tabla del concicional entre lk conjuncié de las premisis
¥y la conclustin, harems uso de ls leyes del sélculo proposicional, a fin de simplifcar
fa situacion. La segunda premisa es equivalente a la contrarreciproca q =r: por la ley
dal silogisme hipotético, dla primera y de éta, resulta p = r. La dltans premisa es
V. y en comsecuencia r es F. y como p = res V resuta necesariamente quep es F. Ly
fercera premisa equivale ap V1. de acuerdo con una ley de De Morgan, y por set >
falsa resulta la verdad de z. Ahora bien, sierdo ry r = ¢verdaderos, este la verdad
des. por 1.9),
‘bj Justfcar Ia valdez del razonaméento cuyas gremias son
Hoy lueve o hace fri
Hoy lueve ono hace feie,
¥'a conelusiin: Hoy Lueve,
En lenguaie simbdliv s¢ tiene
pva
oeaveese
°
4, 0 bien ~g es F: cualquiera que sea el caso, por ser las disysnciones verdaderas,
resulta que p es V. De otro modo, kz conjuncion de ambas disyunciones, por ls
fiewibutivided, es equivalente a pv (@ 4 ~q), La verdad de aquélas asegura ly
verdad de ésta,ycomeg « ~g 25, result a verdad de p
L1G. FUNCIBNES PROPOSICIONALES, SU CUANTIFICACION
EI simboio P (x) es la fepresentacién de un predicato 0 propiedad relativos 3
sbjeto indeterminado x, perteneviente a certo usiverso 0
Vous aimerez peut-être aussi