INDISCH 3.

0 | Vernieuwde Indonesizaal open in Museum Volkenkunde

Op 27 oktober 2012 organiseerde National Geographic Magazine, in samenwerking met het Museum
Volkenkunde, een lezersdag ter ere van de vernieuwde Indonesizaal. Voorafgaand aan het
programma van deze dag stap ik, een beetje zenuwachtig omdat het om mijn eerste interview gaat,
samen met mederedacteur Liselore Rugebregt het Museum Volkenkunde binnen om te spreken met
Anne Marie Woerlee, Manager Public Events.

175 jaar Museum Volkenkunde

Opgericht in 1837, is Museum Volkenkunde n van de oudste volkenkundige musea ter wereld. Dit
museum is ontstaan uit de Japanse collectie van Philipp Franz Balthasar von Siebolt, een Duitse arts
in Nederlands dienstverband die toentertijd naar Nederlands Indi werd gestuurd, en vanuit daar
naar het eiland Deshima, een gesoleerd eiland in de tijd dat Japan zich afscheidde van de wereld.
Anne Marie vertelt: Als arts vroeg Von Siebelt veelal geen geld aan patinten maar voorwerpen. Hij
ging ook n keer per jaar mee op hofreis naar de toenmalige hoofdstad: Edo.
Onderweg verzamelde hij van alles aan voorwerpen en had hij een tekenaar bij zich die hij alles vast
liet leggen dat hij zag. Het museum trekt dan ook veel Japanse bezoekers omdat er in Japan niets
bewaard is gebleven. Hiervoor heette het museum het Japansch museum. Vanuit de Japan-collectie
is het museum door gaan verzamelen en langzamerhand kreeg het museum steeds meer
voorwerpen uit Indonesi. Ook het Koninklijk Kabinet van Zeldzaamheden werd toegevoegd.

In gesprek met Anne Marie (c) Liselore Rugebregt / Indisch 3.0 2012

Museum Volkenkunde en National Geographic

Het Museum Volkenkunde is meer dan een algemeen volkenkundig museum. Het is een nationaal
museum met een rijkscollectie en heeft aandacht voor alle wereldcontinenten. Anne Marie: De
afgelopen twee jaar is er flink gerenoveerd in het museum en is er meteen van de gelegenheid
gebruik gemaakt om de opstelling te updaten. Zo is in de Indonesizaal aandacht voor de Singosari
en kun je nu ook een goudcollectie, een aanvulling van krissen en de poppen van de koningin
bezichtigen. Het is dan ook erg leuk om samen met partner National Geographic een lezing te
organiseren die aansluit bij de Indonesitentoonstelling. Meestal gaat de aandacht uit naar een
tijdelijke tentoonstelling, maar op deze manier krijg je meer levendigheid en staan ook vaste
tentoonstellingen in the picture.
Dat we nu eeuwen later kunnen zien wat de mensen toen droegen, vind ik heel bijzonder.

Is dit de lezing van Marion Bloem?

Aansluitend op het interview met Anne Marie en een rondleiding door de Indonesizaal, lopen we
richting de eerste verdieping waar het programma van de National Geographic lezersdag elk moment
van start kan gaan. Meteen worden we bij binnenkomst aangesproken: Welke lezing is dit? Is dit de
lezing van Marion Bloem? Ja meneer, dat klopt. Roepen wij in koor. Pardon mevrouw, is dit de
lezing van Marion Bloem? Ja, dat klopt Het is meteen duidelijk wat het lokkertje van deze dag is.
Wij zijn benieuwd, het programma bestaat uit twee lezingen, een lezing van DWDD-kunstredacteur
en historicus Pieter Eckhardt over de poppen van de Koningin, en Marion Bloem die onder andere
voor zal lezen uit haar nieuwste roman: Een meisje van honderd. Over deze lezersdag kan ik echter
kort wezen, met pijn en moeite wist ik wakker te blijven tijdens het monoloog van Pieter Eckhardt,
voorgelezen vanaf zijn iPad, en Marion Bloem stond duidelijk onder tijdsdruk tijdens het voorlezen.
De woorden kwamen als kogels op ons af en deden op die manier afbreuk aan het verhaal.
Ontzettend jammer, deze dag had duidelijk beter gekund. Niettemin is een bezoek aan het museum
en in het bijzonder de Indonesizaal zeer zeker de moeite van het bezoeken waard.
Dit artikel verscheen eerder op Indisch3.nl: indisch3.nl/2012/11/13/vernieuwde-indonesiezaal-open-inmuseum-volkenkunde/
Tekst: Wendy de la Rambelje | Indisch 3.0, 13 november 2012
Fotos: Liselore Rugebregt, Indisch 3.0 / Museum Volkenkunde