Vous êtes sur la page 1sur 3
es ae, 216 EX GUIDONIS DE BAZOCHIIS CHRONOGRAPHIA. EX GUIDONIS DE BAZOCHIIS CHRONOGRAPHIA. De Guidone cantore 8. Stephani Catalaunensis eiusque libro V. Cl. Scheffer- Boichorst egit (SS. XX/M, p. 663), cum excerpta uberiora ab Albrico chronicae inserta recenseret. Opus, cuius interitum viz dolendum esse ille censuit, in biblio~ theca Parisiensi ur. 4998 (f. 35 sqq.), auctoris nomine destitutum, exstare et a me ante multos annos inspectum esse (Arch! VII, p. 846), paullo post comes Riant intellezit eiusque notitiam dedit (Revwe de Champagne et de Brie I, 1. 1876). Cum nuper bibliothecam illam ditissimam iterum visitarem, paucos locos, quibus res Germanicae tanguntur, quamvis eos minoris pretii esse 10 Tibenter concedam, descripsi. Quibus cum Albrici libro collatis, hune nonnulla addidisse vel mutasse, intelliges. Opus inscribitur: Incipit prologus in libro apologie contra maledicos liber primus; postea vero post ‘apologie’ insertum est: vel cronosgraphie id est excerpta vel adbreviationes diversarum hysto- riarum; sed ex auctoris sententia ea libri pars quae cronosgraphia dicenda est 1s nonnisi a 5. libro incipit (f. 44: Incipit liber quintus qui dicitur cronosgraphia) et libros 5—11. comprehendit. Eiusdem operis fragmenta, auctoris nomine addito, in codicibus leguntur bibliothecae publicae Luxemburgensis, olim monasterii Aureae-vallis, de quibus mihi benivole retulit V. Cl. D. N. van Werweke. Alter® nr. 56 (antea 99) fol. 96 sqq. ita habet: Guidonis de Basochis. Incipit apo- 2 logye contra maledicos liber primus, desinit f. 163/. in medio libro VI (historia Constancii his verbis: et a fidei se separaverat unitate), inter f. 135. et 136. nonnullis evulsis, quorum pars in altero cod. nr. 87 (olim 115) f. 6769. 69". exstat, ubi etiam f.92—95. historia inde a Constantino usque ad Pippinum legitur (— accepta presumptione desistere se promittunt). 3 Guido non tam veram historiam quam rerum gestarum conspectum ratione apologetica scribere sibi proposuit. Quam plurima saec. X. et XI. ex Wil- lelmo Malmesburiensi hausit, et breviter tantum res suo aevo gestas exposuit. Expeditioni vero in Terram Sanctam a. 1190. susceptae ipse interfuit eam- que epistola descripsit, quam huic quoque libro inseruit. Alias eiusdem epi- 3 stolas in bibliotheca Luzemburgensi exstare, iam ante multos annos notavi (Arch? VIH, p. 596). GW. EX LIBRO VIP. Flandri occidunt comitem suum. Regnabat? in Francia Philippi filius primus de Hugonis Magni progenie Ludovicus, 3s quit militie gestis et regia magnanimitate preclarus quanta regem decuit exercuit indigna- tione vindictam in quosdam Flandrensium nobilium proditores, qui dominum suum comi- tem Flandrie Karolum, de quo prediximus', quem, quia malefactores extirpare nitebatur et raptores e suis finibus, oderant, confoderant gladiis nocte sacra Deum orantem in ecclesia ct erucis ad instar expansis in terra manibus adorantem. os « 9) autem dd ed de 4) Praeterea initm primi libri in cod. nr. 30 (olim inimicij. 2 Totius opers est undecimus, 3) Sequentia 106), iidem olim Aureavaensi, f, 97. 98. legitar Albrieas exscripsit p.827. 4) Ex Will, Malm, (Sepe kariasini miki fraires — quecumgue volunt EX GUIDONIS DE BAZOCHIIS CHRONOGRAPHIA. U7 Scisma inter ehristianos, Ea! tempestate tempestas seismatice procelle vehementi Romanam impulsu vexat coclesiam, cnius ila turbulentis fuetibus agitatur velut inter* duos scopulos ad culmen eree* sublimitatis evectos, inter electos ad summi pontificatus apicem Rollandum, qui Alexander, 5 et Octovianum, qui Victor. Quorum Alexander vite meritis et scientie precellentis, Victor innitebatur titulo glorie secularis, et magnis uterque consiliis et auxiliis iuvabatur, Victor Frederici Romanorum imperatoris et subiectarum* imperio nationum, Alexander secundi de Hagonis Magni progenie Ludovici Francorum regis et ecclesie Gallicane , preterea sanio- is assensu partis et causa, prout ereditur, iustioram. Diu sustinuit istad periculum navi 10 ecclesie lacerata tantorum gravi concertatione ventorum, et sicut legitur Asa * super Indam. regnante reges in Israel multos mutuis cedibus interisse, sic uno, seilicet Alexandro*, sem- per! vigente pluresque superviventet pseudopontifices, ut unitas commendaretur ecclesie, tandem regnum et sacerdotium, ad preces populi sui respiciente superne Pietatis oculo, pacis in osculo convenerunt. . 6 De Henrico imperatore et Philippo rege Francoru Post hee recentes adhue adolescentes et filii Frederici Romanorum imperatoris Hen- rious et Francorum regis Ludovici Philippus, sui quisque parentis assensu, Germanoram ille Francorum multo regalis apparatu magnificentie, multo favoralis applausa glorie coronantur in reges. Quorum Henricus* dotibus insignitus scientie litteralis et floribus elo- ap quentie redimitus et eruditus apostolicis institutis et legibus imperatorie maiestatis, adhue in adolescentia duxit uxorem patris industria filiam Rogeri Sicilie regis ex filia® comitis Francie de Regiteste™# Guiteri. Item de Philippo. Philippus . consilio procerum Francie comitum Flandrie pariter et Hanonii, 26 filiam? decimi, sororem undecimi Balduini*, cum largo patrimonio sibi matrimonio copu- lavit. « Conregnantibus sibi predictis regibus vernabat* facies Occidentis speciositate multi- plici gaudiorum, cum ecce tempestas ab Oriente consurgens christiani splendidum orbis ‘magne nimis adversitatis ct tristitie tenebris involvit aspectum, "Sed cum de christianorum malis orientalium occidentalium animos fama turbasset®, Fredericus imperator Romanorum et Francorum rex secundus Philippus tam de successu Tarcorum indignatione quam Dei dilectione succensi', festinanter armantur signo crucis, in signum vindicande tam presumentis in iure Divinitatis iniurie tantique redimendi dede- et iacture, a» De Frederici Romanorum imperatori Prior expeditionis in Turcos imperator iter accelerans per Tracias imperium* Gre- corum, trans Hellespontom traicit innumerabiles copias armatorum vexilla ferentium eru- cis. Sed superatis locorum difficultatibus multis insidiisque Turcorum, cum iam Antiochiet propinquasset ad fines, prout Iudex iustus juste permisit, vitam amisit, equo lapsus in 40 flumen. in flumine lumen extinctum, corte quod inimicos christiane fidei contrivisset, nisi mors eum preripiens tantum Terre Promissionis amisse solatium invidisset. - in Turcos expeditione. De Francorum principibus ad liberandam Terram Promissionis iter aggressis. Hos? autem parvo post tempore palatinus Campanie comes Henricus 45 junior, memorati celebrique laude memorandi semper Henrici filius, comites quoque The- baudus Carnotensis et Sanctodorensis Stephanus, frater ipsius, et de Claro-monte Radul- phus et multi Francorum nobiles subsecuntur, eum quibus et pusillitas* mea, pusillianimi i «.? 0) codlne 6? ¢)stbcctorum c,d) uno cege A. All.) Aletandeo ©. 0) se super vgente Ale renin eb) Resto Guithert Ar, 1) sco cor. sacceni cK) imperiumgue Air.) Antihie 50 1) fomen es) pulse 1) Huius loci excerpla y. ap. Albricum p. 847, cus p. 856. 7) Albries p. 859. 8) AIbricus p. 863. 2) Albricus p. 858. 3) Reatrce, ut addit Albrieus. haec com sequenti capitalo coniunxit, 9) Albricus 4) Rethel, 5) Blibeth, at addit Albricus, 6) Albri- p. 864, qui etiam antecedentia exserip SS. 1. NXVL. 28 co 1180, zg 11s 1190, 1191, ig. s17, 100, a8 EX GUIDONIS DE BAZOCHIIS CHRONOGRAPHIA. hhuius honus assumpsit, quod iter non aliter referre lari libro prosecuti sumus hiis verbis: tate procul abiecta, peregrinatio placet quam in nostro iam pridem e Nalalis igitur patrie. Tnvenimus et venimus inde Siciliam, quan a continenti Calabrico propter difficultatem angusti transitus, cohercentibus utrinque scopulis, torrentis et procellosi pelagi separat 5 impetus violentus. De discordia regni Sicilie. Insulam enim hane plenam discordiarum et magne commotionis offendimus, quia* iam ‘primo tercius rex in ea Willelmus regnum in se divisum desolatumque reliquerat ab ea ‘morte divisus. Pars enim in eodem regno degentium Henrico Romanoram imperatori, 19 imperatoris filio Frederici, qui predicti regis amitam habebat uxorem, iuramento,, prout fertur, astricta consentit, pars altera Tancredam quendam de sublimibus regni constituit sibi regem. Sed et pagani illius regionis, antea subditi christianis, servilia contra chri- stianos arma commoverant. Quibus ex causis totam occupaverat discordia socialis et i stina discensio regionem. De dissensione regum redituque Philippi regis in Franciam. Richardus . . . . tune? astucra qua pollebat hine Affricanum latus expectato reditu suo defraudans, hinc® Siculam et Ytalicuin litus, nimirum quia quos offenderat metuebat, per maris Adriatici linguam‘, Germanie# superioris et inferioris Sithie commertia pertin- gentem, illis in locis portum obtinuit quem non oportuit; nam qui pelagi minas evaserat 20 ct paganos, in terra periclitatus est et hostes incidit christianos. Ibi captus et imperatori Romanorum? Henrico, Frederici filio, presentatus, custodie mancipatus, tandem argenteis? centies mille talentis est sibi redditus, et inde reditus suos fecit in Angliam; de qua trans- jens in Normanniam, cum rege Francorum, quia iam terras eius late pervaserat, inimi- citias graves exereuit longa decertatione bellorum, % De divisione regni Germanorum et imperio sine rectore post peratorem Henricum quintum. Interea® Romanorum imperator Henricus cum Apuliam, Calabriam atque Seiciliam, provintias ad uxorem suam, regum Scicilie Rogeri filiam, Guillelmi sororem, iure pertinen- tes hereditario, subiugasset, subiugator et ipse mortis imperio, relinquens filium et filio s0 regnum Scicilie, sed non imperium, quod" post mortem ipsius statim dissensione varia fuit et bipharia discissione divisum in Philippum, qui Henrici frater imperatoris et Suevorum dux, et Othonem, qui Pictavoruin comes ex sorore Richardi regis Anglorum. Sed et ipse Richardus Angloruin rex parvo post tempore turris quam obsiderat et evertere summopere nitebatur deseendente de propugnaculo iaculo vulneratus occumbit, longeve nomini suo 35 meritum glorie mortem suam prevenisse deplorans, sed deploratus a paucis. Inerant tamen regi Richardo singula gratiarum privilegia duo, quibus supremum laudis culmen appre- hensibiliam® in eo multiplicitas impedisset, quia tam strenuns armis et tain largus erat in donis, quod dubium videbatur, utrum hostes an munera dextera fundere promptior eius eset. Finis eius Francie regnum et Anglie pace componit et armorum litigio, que depo- 40 nendi spes ¢0 vivente non erat, septimo quoque nostre libro cronosgraphie finem imponit} 4} qui ¥) ioe, lingn ism c. a) Germane c. «) im mary. ald. €. 1) quia Ar.) lens weer corr fre: eulmen ascendisst, nisi reprebensiiliun ele.) aha mame additen: Explicit liber endesimus Cronon 1) Albricus p. 869. 2] Ibid. p.870. 3) Ibid, p. 874.

Vous aimerez peut-être aussi