H7 Toenemende economische vervlechting

§20
1944 Benelux
1952 EGKS (naar idee van minister Schuman)
-> Benelux + Frankrijk, Italië, W-Duitsland
1957 EEG & Euratom
==> EG
==> 1994 EU (door Monetaire Unie)
§21 Gemeenschappelijk landbouwbeleid
EEG: - Europese landbouw moest in staat zijn burgers voldoende te voorzien
tegen redelijke prijs
- Boeren verzekerd van een redelijk inkomen
 Garantieprijzen (vaste prijs/ton)
o Overproductie
 Verlaging prijzen & productiebeperkingen (quota)
 Braakregeling
 Directe inkomenssteun (afh. van grootte bedrijf & productie)
Gevolgen
- Productie & subsidie losgekoppeld. Weinig overproductie
- Door goede toekomstperspectieven  leegloop platteland
gestopt/vertraagd
- Kostenbesparing: aandeel EU begroting van 2/3 naar <50%
§22 Exploitatie van de Zee
UNCLOS II:
- Elke kuststaat baas over 12 zeemijl (territoriale wateren)
o Andere landen slechts gebruiken voor doorvaart
- Aansluitende zone van 12 zeemijl = zeevaart vrij
o Kuststaat mag optreden (smokkel, vervuiling)
- Strook 200 mijl (incl. 1&2) Exclusieve Economische Zone
o In beheer bij kuststaat (waken over visstand, eigen vissers
voorrang)
- Na 200 mijl = volle zee = van niemand
Alle EEZ’s heten communautaire zee
EU gemeenschappelijk visserijbeleid
- Quotabeleid
- Vangstcapaciteit van de vissersvloot
 Veel banen vervielen
o Steun overheid omscholing
§23 Industrie & Dienstensector
Subsidiariteitsprincipe
Schengenverdrag  afschaffing grenscontroles EU
EU bemoeit zich met:
- Transportbeleid
- Beleid op gebied van instandhouding van het Europees
concurrentievermogen
- Beleid op gebied van Research & Development
o EU: gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek
o ESA, Galileo, EUREKA
§24 Hulp aan achtergebleven gebieden
Sociaal-economische verschillen kunnen nadelig zijn voor EU
- Steunfondsen
o Hangt af van doelstellingen:
 1. Regio’s met ontwikkelingsachterstand
(BBP < 75% vh communautaire gemiddelde)
 2. Regio’s die zich in proces van aanzienlijke economisch &
sociale verandering bevinden
 3. Ontwikkeling van menselijke hulpbronnen
 Aanvulling financiele bijdragen van de lidstaten zelf