Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
w Nauce
XLIX (2011), 149187
Jacek Kwaniewski
jacek952@gmail.com
1. WSTP
Na wstpie kilka sw, o czym bdzie ten tekst traktowa. Terminem historiograa okrelam opis zmieniajcego si w duszym okresie
czasu, sposobu reeksji na okrelony temat. Historiograa problemu
nauka a religia to opis ewolucji mylenia historykw, ale i socjologw, jak najtrafniej uj histori wzajemnych zwizkw midzy religi
i nauk. Naley tu odrni histori jako zachodzce w przeszoci relacje pomidzy nauk i religi od historii zmieniajcego si sposobu
ich opisywania. T drug histori nazywamy historiogra problemu
nauka a religia i o tym traktuje poniszy tekst.
Nie bd si natomiast zajmowa problemem o tej samej nazwie,
czyli nauka a religia, ale rozwaanym przez lozo nauki i lozo
religii. Naley to wyranie podkreli, bo zarwno w historiograi problemu nauka a religia jak i debatach lozocznych na ten temat jeden
z wanych wtkw dotyczy tak samo brzmicego pytania: czy pomidzy tymi siami kulturowymi istnieje immanentny konikt, zgoda, czy
te inny typ relacji? Co to oznacza i jak to pytanie byo rozstrzygane
150
Jacek Kwaniewski
przez historykw i socjologw, zobaczymy za chwil. To samo pytanie stawiane na gruncie lozoi kieruje uwag na inne zagadnienia, na
przykad, czy metodologia nauk przyrodniczych moe orzeka o prawdziwoci, racjonalnoci i zasadnoci twierdze religii o istnieniu Boga.
Czy twierdzenia teologii o bycie transcendentnym, ktre ze swojej natury nie podlegaj empirycznej werykacji i falsykacji, mog sobie
roci prawo do statusu naukowych? Zainteresowanych lozocznymi
aspektami problemu nauka a religia odsyam do przegldowego artykuu Alvina Plantingi (Plantinga 2010) o takim wanie tytule lub niedawno wydanego podrcznika Alistera McGratha (McGrath 2009).
Istnieje szereg innych tekstw rekapitulujcych historiogra problemu nauka i religia. Dwa z nich, Davida Wilsona (Wilson 2000)
oraz Davida Lindberga i Ronalda Numbersa (Lindberg i Numbers
1986a) szczeglnie polecam. Do napisania kolejnego skoniy mnie
trzy powody. Chciaem przedstawi tekst, ktry zamiast szerokiej, ale
skrtowej i przez to pobienej panoramy pogldw skoncentruje si na
uczonych i pracach, ktre s kluczowe i omwi je szerzej. Po drugie,
z perspektywy roku 2011, akcenty naley inaczej rozoy. Waniejsza jest dla mnie historia dochodzenia do obecnego sposobu mylenia
o historycznych zwizkach nauki i religii ni wci ywa w tamtych
tekstach kwestia przezwyciania starych XIX wiecznych schematw.
To powoduje, e zajmuj si wanymi z dzisiejszego punktu widzenia
mylicielami, pominitymi w tamtych artykuach (m.in. Burtt, Foster,
Jaki). I wreszcie, w roku 2011 warto si ju pokusi o, choby bardzo
robocz, prb opisu i oceny funkcjonowania w praktyce nowego paradygmatu podejcia do tytuowego zagadnienia. Paradygmatu, ktry
narodzi si wier wieku temu i nadal obowizuje, cho sycha ju
gosy krytyczne pod jego adresem.
***
Badajc wzajemne oddziaywanie Kocioa, chrzecijastwa oraz
nauki nowoytnej musimy by wiadomi dugiej, bo trwajcej przeszo
sto lat, debaty naukowej o relacjach midzy religi a nauk. Jej cech
charakterystyczn jest bardzo znaczca ewolucja mylenia historykw
151
152
Jacek Kwaniewski
nika zyskaa wielki rozgos osigajc szybko kilkadziesit wyda i kilkanacie tumacze.
Draper (Draper 1880, s. xiii-xv) stwierdza, e korzenie nauki nowoytnej z jej akcentowaniem obserwacji, eksperymentu i matematyki
tkwiy w epoce hellenistycznej i jej centrum Aleksandrii. Narodziny
chrzecijastwa i zdobycie przez Koci imperialnej potgi miay by
w sposb oczywisty niezgodne z takim nastawieniem, bo religia ta preferowaa mylenie spekulatywne. W efekcie szkoy aleksandryjskie
zostay zamknite. By to pocztek wojny. Jej drugi akt wiza si
z powstaniem islamu. Dziki wyparciu chrzecijastwa z Azji i Afryki
nastpio tam odrodzenie nauki. Gdy dotara ona do Europy, midzy
innymi z pracami Awerroesa, Koci mia j wyeliminowa, korzystajc z Inkwizycji i ocjalnych potpie. Po raz trzeci konikt wybuch,
gdy astronomia i geograa zaczy tworzy nowy obraz Ziemi oraz kosmosu. Koci uzna, e biblijna wizji Ziemi jako centrum wszechwiata jest poprawna, potpi wic heliocentryczne nowinki, represjonujc uczonych, midzy innymi Galileusza. Potem nastpiy kolejne
odsony wojny: walka Kocioa z przynoszc wyzwolenie intelektualne Reformacj, walka z teori ewolucji itd.
W perspektywie caego dwudziestego wieku silniej oddziaaa jednak praca Whitea, czciowo dlatego, e wyrany antykatolicyzm
Drapera szybko okaza si nieaktualny, a udokumentowany sposb
pisania Whitea sprawia wraenie badania naukowego. (Lindberg
i Numbers, 1986a, polska wersja, s. 5). White uzna za przeciwnika
nauki dogmatyczn teologi a konikt midzy nimi za starcie dwch
epok ludzkiej myli: dawnej zdominowanej przez teologi i nowej
opartej na nauce. Kolejne rozdziay jego pracy, powicone rnym dziedzinom wiedzy: astronomii, geograi, geologii, antropologii,
meteorologii, chemii, medycynie a nawet lologii zbudowane byy wedug podobnego schematu. Dogmatycznie zaprogramowani duchowni
sprzeciwiali si, walczyli i represjonowali rodzc si nauk nowoytn
z wykorzystaniem aparatu pastwowego i kocielnego. Ona jednak
ostatecznie zwyciaa obalajc, jedne po drugim, stare dogmatyczne
twierdzenia o tym, jak stara jest Ziemia, jak dugo istnieje czowiek, jak
153
154
Jacek Kwaniewski
naci dziaali w obrbie lozoi scholastycznej, w uniwersytetach bdcych wwczas pod przemonym wpywem Kocioa, wskazywao to
na pozytywny wpyw tej instytucji na rozwj fundamentw wiedzy nowoytnej. Duhem niejako wyprzedzi swj czas. Twierdzenia o pozytywnym wkadzie redniowiecza do nauki nowoytnej brzmiay w jego
epoce obrazoburczo i absurdalnie, nie zyskay uznania mu wspczesnych i zostay ponownie odkryte dopiero w latach szedziesitych XX
wieku (Ariew 2007, Caiazza 1988, Hodgson 1994, Ilie 2008, Jaki
1984, 1988, 1991, 2000)
W okresie midzywojennym rosnca liczba uczonych zacza formuowa opini, e chrzecijastwo nie przeszkadzao, lecz inspirowao rozwj nauki poprzez przekonanie, e natura zachowuje si
w regularny i uporzdkowany sposb, co jest podstawowym zaoeniem dzisiejszej nauki (Lindberg i Numbers 1986a, s. 6) lub dowodzc, e idee i wartoci powizane z religi i wyznawane przez ludzi wierzcych stymuloway rozwj nauki. Najwaniejszymi autorami
tych nowych koncepcji byli Edwin Burtt (1892-1989), Alfred Whitehead (1861-1947), Michael Foster (1903-1959) i Robert Merton (19102003).
Ksika Edwina Burtta Metazyczne podstawy wspczesnych
nauk przyrodniczych (Burtt 1925) ukazaa si w roku 1925 i staa
si wan inspiracj midzy innymi dla Alexandra Koyrego bardzo wpywowego historyka nauki z poowy XX wieku, twrcy pojcia
Rewolucja Naukowa. Burtt dowodzi, e gwna rnica midzy myl
redniowieczn a nowoytn tkwia w odmiennej metazycznej koncepcji stosunku czowieka do jego rodowiska. redniowiecze dokonao specycznej syntezy czci lozoi greckiej i teologii judeochrzecijaskiej czowiek stanowi centrum wszechwiata a wiat by mu
podporzdkowany teleologicznie. Czowiek by najwaniejszym faktem wszechwiata. Ta wizja bya podoem redniowiecznej zyki.
wiat natury istnia dla czowieka. Wyjanienia w kategoriach celw,
jakim su rzeczy byy zatem waniejsze od wyjanie przyczynowych. Pojcia stosowane do opisu i wyjanie byy dostosowane do tej
celowociowej wizji. Nie tak wane byy kategorie czasu, przestrzeni
masy i energii, co substancji, esencji, jakoci, potencji i aktualnoci.
155
156
Jacek Kwaniewski
157
158
Jacek Kwaniewski
aktem tego rozumu. Ludzkie poznanie musi poda t drog. Odkrywajc naszym rozumem Boe idee i zamysy odkrywamy jednoczenie rozumn i konieczn natur stworzonego wiata. Z kolei teologia
woluntarystyczna podkrelaa bosk woln wol, nie zdeterminowan
cakowicie przez Rozum. Dziea Boga nie s konieczne, ale przygodne
(mogyby by inne). Nasze umysy nie mog posiada wiedzy apriori
o przygodnym ze swojej natury wiecie. wiat moe by zatem poznany jedynie empirycznie.
Prace Fostera nie analizoway faktycznego kierunku i rde mylenia uczonych redniowiecznych i wczesnonowoytnych. W tym sensie
byy ahistoryczne. Pokazyway jedynie logiczne powizanie koncepcji teologicznych i wczesnonowoytnej metodologii nauki. Skieroway
jednak, cho z duym opnieniem, w t stron uwag historykw nauki. Oddziaywanie jego myli datuje si od lat mniej wicej siedemdziesitych XX wieku. Zaczto wwczas, posugujc si materiaami
historycznymi, zagadnienie to dogbnie bada i znajdywa faktyczne
powizania. Bd o tym pisa omawiajc okres powojenny.
Czwarty z wymienionych autorw, Robert Merton, by socjologiem
i jego prace z lat trzydziestych (Merton 1982, 1938) szy podobn lini rozumowania, co teza Maxa Webera o powizaniu etyki protestanckiej z powstaniem kapitalizmu. Merton dostrzeg podobn korelacj
midzy protestanckim pietyzmem a powstaniem wczesnonowoytnej
nauki eksperymentalnej. Pisa: Nasza podstawowa teza brzmi nastpujco: etyka purytaska, wyraajca [...] postawy i wartoci najbardziej charakterystyczne dla ascetycznego protestantyzmu, w taki sposb ukierunkowaa zainteresowania siedemnastowiecznych Anglikw,
i stanowia jeden z doniosych elementw rozwoju dziaalnoci naukowej. Gboko w tym czasie zakorzenione zainteresowania religijne
zdecydowanie [...] skaniay do systematycznego, racjonalnego i empirycznego badania zjawisk Natury dla chway Boej i w celu uzyskania
kontroli nad zepsutym wiatem doczesnym.. (Merton 1982, s. 601602). Twierdzenia te Merton wspar midzy innymi analiz struktury
wyznaniowej wiodcego brytyjskiego naukowego Towarzystwa Krlewskiego oraz niemieckich szk o nastawieniu przyrodniczym i tech-
159
160
Jacek Kwaniewski
161
zjusza czy Newtona. Koyre szczegln wag, podobnie jak Burtt, przywizywa do chrzecijaskiego neoplatonizmu jako systemu religijnometazycznego, ktry w XVI-XVII wieku dokona radykalnej transpozycji umysw. Zdaniem Koyrego, neoplatonizm by jedynym waciwym, dla rozwoju nauki nowoytnej, fundamentem metazycznym,
zawiera bowiem przekonanie, e konstrukcja wiata sprowadza si do
obiektw matematycznych poruszanych zgodnie z prostymi prawami
matematyki. Takie widzenie natury umoliwio i uzasadnio poczenie
obserwacji i eksperymentu z analiz ilociow i stosowaniem matematyki. Dziki temu, te same fakty i dane zostay nagle inaczej zobaczone,
ocenione i poczone ze sob.
Prace Burtta, Whiteheada, Fostera, Mertona, Butterelda
i Koyreego oraz innych historykw i lozofw ze rodowisk,
w ktrych wymienieni przeze mnie pracowali i na ktre oddziaali,
stworzyy nowy korpus teoretyczny do analizy historycznych relacji
midzy nauk i religi. Naley mie na uwadze rwnie fakt, e
krzepnca dyscyplina historii nauki owocowaa coraz wiksz liczb
publikacji szczegowo omawiajcych rne epizody z dziejw nauki.
Ta kumulujca si wiedza ukazywaa rzeczywisto bogat, zrnicowan i nie przystajc do prostego, dychotomicznego podziau na
postpow nauk i wsteczn religi.
Obok propozycji historiogracznych ju wymienionych, pojawiy
si te inne koncepcje teoretycznego ujcia relacji pomidzy nauk a religi. Jedn z nich, o ktrej warto wspomnie, cho ma ona charakter
gwnie normatywny a nie porzdkujcy fakty historyczne, bya sformuowana w latach szedziesitych XX wieku koncepcja niezalenoci obu sfer.
Schemat niezalenoci wie si z nazwiskami Iana Barboura (Barbour 1966, 1993, 1994), Johna Dillenbergera (Dillenberger 1960) i Stephena Wykstraa (Wykstra 1996). W latach dziewidziesitych zosta ponownie zaproponowany przez Stephena Jay Goulda pod nazw
NOMA (Non Overlapping Magisteria) (Gould 2002). Koncepcja niezalenoci gosi, e nauka i religia s dziedzinami niezalenymi od siebie i autonomicznymi. Kada ma specyczny dla siebie obszar bada
i specyczn metodologi. Koncepcja ta ma bardziej charakter postu-
162
Jacek Kwaniewski
163
164
Jacek Kwaniewski
ment, dziaajcy negatywnie i zapobiegajcy powstaniu nauki, charakteryzowa cywilizacje pozaeuropejskie a drugi, stymulujcy jej narodziny i o wyranych religijnych i chrzecijaskich korzeniach Europ. Owe pary to: czas cykliczny czas linearny, wiat wieczny
wiat majcy pocztek, wiat tosamy z Bogiem Bg transcendentny wobec wiata, wiat jako organizm wiat jako mechanizm,
wiat jako byt konieczny wiat jako byt przygodny, bstwa kapryne
i nieprzewidywalne Stwrca racjonalny, tworzcy wiat uporzdkowany i przewidywalny; czowiek intelektualnie bezradny wobec natury
i bstw ni rzdzcych czowiek stworzony na boskie podobiestwo
zdolny do wykrycia boskiego porzdku stworzenia.
Innym skadnikiem myli Jakiego byy jego prace o redniowiecznych korzeniach zyki nowoytnej, w tym pierwszego prawa dynamiki
zasadzie bezwadnoci (Jaki 2000). Jaki by tu wiadomym kontynuatorem myli Pierrea Duhema.
Ciekawe s losy myli Jakiego. Posiada niekwestionowany autorytet naukowy, by bardzo podnym i znanym historykiem. Nie stroni
te od publicystyki. Z jednej strony zosta uhonorowany prestiow nagrod Templetona (1987), by zapraszany na wykady i panele naukowe
do czoowych uniwersytetw. Jednak jego radykalna wizja genezy nauki nowoytnej bya przez wiele lat w zasadzie ignorowana i pomijana
milczeniem przez gwny nurt rodowiska historykw nauki. Zamiast
dyskusji i analizy dezawuowano jego prace epitetami (z trudem ukrywana apologetyka Lindberg i Numbers 1986a, s. 9) lub krytycznymi ocenami bez wsparcia ich jakkolwiek argumentacj (nieprzekonujce, bo nazbyt jednostronne Mczka 1996, s. 5). Pitno apologety zdjto z niego dopiero pod koniec lat dziewidziesitych.
Hooykaas, Jaki, Klaaren i Cohen s zaliczani do czoowych zwolennikw tezy o zasadniczej harmonii w historycznych relacjach pomidzy nauk i religi. Bardziej umiarkowani jej przedstawiciele to
midzy innymi Charles Webster, Margaret Jacob i Christopher Hill,
ktrzy take wskazywali, e fundamenty ontologiczne i epistemologiczne nauki nowoytnej, takie jak jednolito natury, metoda empiryczna czy idea postpu wiedzy naukowej byy efektem wpywu rnych chrzecijaskich konfesji. List ciekawych postaci z tego krgu
165
mona znacznie rozszerzy, na przykad o teologa i astrozyka Christophera B. Kaisera (Kaiser 2007), teologa i historyka Philipa Hefnera
i wielu innych. Warto te wspomnie o polskiej inicjatywie, jak jest
dziaajcy od przeszo trzydziestu lat krakowski Orodek Bada Interdyscyplinarnych (OBI) przy Wydziale Filozocznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawa II i Centrum Kopernika Bada Interdyscyplinarnych. Jego pocztki wi si z trzema nazwiskami: Karola Wojtyy,
Michaa Hellera i Jzefa yciskiego. Obecnie OBI i Centrum Kopernika s aktywne na polu dialogu midzy teologi, lozo, histori i naukami przyrodniczymi. Efektem ich dziaa s publikacje, konferencje
i dziaalno edukacyjno-popularyzatorska akcentujce pozytywne korelacje midzy religi a nauk (Heller et al., 1999; OBI, 2008, Centrum
Kopernika Informacja).
Lata siedemdziesite i osiemdziesite XX wieku to okres wzrostu
zainteresowania historykw nauki zagadnieniem historycznych relacji
pomidzy nauk a religi (Ilie 2008, s. 50). Istotn rol odegraa tu
zdaniem Edwarda Davisa inspiracja tezami Michaela Fostera, ktra
spowodowaa, e rosnca liczba uczonych zacza budowa autentycznie historyczne podejcie do problemu. Byli to midzy innymi John
H. Brooke, Reijer Hooykaas, Eugene Klaaren, J. E. McGuire, Francis
Oakley i Margaret Osler ludzie o rnych aliacjach ideologicznych
[...] a zatem ktrych nie mona oskary o intencje apologetyczne. Ich
praca poda w kierunku przerzucenia mostu midzy abstrakcyjnymi
zaoeniami Fostera i zoon rzeczywistoci historyczn nauki wczesnonowoytnej (Davis 1999, s. 80). Prace wymienionych przez Davisa
a take innych uczonych wykazyway, e wskazywane przez Fostera
powizanie midzy koncepcjami teologicznymi a odpowiadajcymi im
metodologiami naukowymi rzeczywicie istniao w przypadku wikszoci kluczowych postaci nauki wczesnonowoytnej: Galileusza, Keplera, Kartezjusza, Boyla, Newtona i innych. (m.in. Davis 1994, 1999,
McGrath 2001, Wybrow 1992, lista najwaniejszych prac inspirowanych tezami Fostera w: Davis 1999, s. 91-92).
Tak samo widzia to zagadnienie Steven Shapin, jeden z czoowych
przedstawicieli nurtu socjologii wiedzy naukowej a wic zupenie innej, moe nawet przeciwstawnej ideologicznie tradycji naukowej ni
166
Jacek Kwaniewski
167
do praktyki pryncypia nowego podejcia to midzy innymi David Lindberg, Ronald Numbers, John Brooke (Brooke 1991) i Margaret Osler
(1942-2010).
Turner badajc spory i konikty pomidzy przedstawicielami nauki i duchowiestwa w Anglii w drugiej poowie XIX wieku doszed
do wniosku, e nie wynikay one z merytorycznej wrogoci midzy
nauk i teologi. Bya to natomiast konsekwencja starcia si starych
i wschodzcych elit intelektualnych oraz spoecznych w walce o prymat
i powszechne uznanie w nowoczesnym, sprofesjonalizowanym spoeczestwie przemysowym (Turner, 1993a, s. 170). W epoce pnowiktoriaskiej, czyli w dobie rozwijajcej si nauki laboratoryjnej i coraz
szybciej postpujcej specjalizacji oraz profesjonalizacji zawodu naukowca, szacowny naukowiec amator, czsto duchowny lub szlachetnie urodzony, sta si ewidentnym anachronizmem. Nowa warstwa zawodowych intelektualistw, wyznajca lozoczny naturalizm (nauka
wyjania dziaanie natury bez uciekania si do przyczyn nadnaturalnych), nie miaa ochoty spoglda na dogmaty, teologi i religijne autorytety. Dya wic do odsunicia kleru od dziaalnoci naukowej
i pozbawienia go kontroli nad edukacj. Zderzya si z obrocami zinstytucjonalizowanej religii bronicymi swej pozycji w systemie szkolnictwa i pragncymi zachowa religi jako rdo porzdku moralnego
i spoecznego oraz z warstw naukowcw starszej daty, uksztatowanych przed faz profesjonalizacji tego zawodu. By to wic u korzeni
konikt interesw statusowych dwch grup spoecznych a nie zderzenie
prawd wiary i twierdze nauki, co gosili nieliczni lecz goni trybuni
obu stron.
Wsparciem tych twierdze byy analizy, przeprowadzone przez Turnera na temat pogldw czoowych naukowcw epoki pnowiktoriaskiej (Turner 1974, 1993b). Pokazay, e wiara religijna bya udziaem
wielu uczonych nowego pokolenia a od naturalizmu metodologicznego
nie odegnywao si z kolei wielu uczonych ze rodowisk tradycyjnych,
take duchownych. Dychotomiczny podzia na zacofan religi i postpow nauk oraz na konserwatywnych duchownych i nowoczesnych ludzi nauki coraz bardziej okazywa si mitem. Ukazywa to rwnie coraz bogatszy materia historyczny gromadzony przez innych uczonych
168
Jacek Kwaniewski
169
sob w konikcie] grup. Odsonimy tyle samo walki i konkurencji wewntrz spoecznoci chrzecijaskich i naukowych co pomidzy nimi.
A co najwaniejsze, zobaczymy, e oddziaywanie byo obustronne, e
zarwno chrzecijastwo jak i nauka byy istotnie ksztatowane przez
swoje wzajemne relacje. Jeli jednak wpadniemy w puapk przypisywania win i zasug, nigdy nie docenimy waciwie roli chrzecijastwa
i nauki w uksztatowaniu kultury zachodniej. I bardzo zuboymy nasze
rozumienie tego procesu (Lindberg, Numbers 1987).
Drug ksik, uznan z perspektywy lat za wytyczajca nowy kierunek w sposobie badania relacji midzy nauk i religi, bya wydana
kilka lat po zbiorze Lindberga i Numbersa praca Johna Hedleya Brookea Nauka i religia. Niektre z historycznych perspektyw badawczych (Brooke 1991). Termin bogatej zoonoci i wzajemnych uwarunkowa (complexity thesis) dla okrelania nowego sposobu podejcia
w badaniu tych relacji zosta zaproponowany w tej wanie ksice.
Analizujc okres od procesu Galileusza do sporw wok publikacji
O powstawaniu gatunkw Brooke pokaza na duej liczbie przykadw, e historycy zidentykowali wielk rnorodno sposobw oddziaywania przekona religijnych na uczonych wczesnonowoytnych.
Przekonania te staway si aksjomatycznymi zaoeniami naukowych
przedsiwzi, wpyway na metodologi przez dostarczanie kryteriw
wyboru pomidzy konkurujcymi teoriami a take motywoway angaowanie si w dziaalno naukow i j sankcjonoway. O tej ostatniej
sprawie kilka lat pniej pisa Steven Shapin: Uzasadnianie nowych
praktyk badawczych przez powoywanie si na poytek pyncy z nich
dla religii byo w caej Europie wanym sposobem zapewniania nauce
legitymizacji kulturowej. Wiek XVII by epok gboko religijn a instytucje religijne we wszystkich krajach europejskich, czy to na wasn
rk, czy to we wsppracy z pastwem, sprawoway ogromn wadz
wieck. aden nowy prd w kulturze, jeeli by powszechnie postrzegany jako zagroenie religii, nie mg liczy na instytucjonalizacj.
(Shapin 2000, s. 123).
Zasad bogatej zoonoci i wzajemnych uwarunkowa w odniesieniu do okresu wczesnonowoytnego stosowaa te inna znana ordowniczka nowego podejcia, Margaret Osler (lista jej publikacji
170
Jacek Kwaniewski
171
172
Jacek Kwaniewski
blemw badawczych, metod dowodzenia, kryteriw wyboru najlepszego wyjanienia, wszystko to odzwierciedla [jak] zakadan metazyk i epistemologi. (Tame). Teologicznie zdeterminowane style
naukowe Gassendiego i Kartezjusza (poznanie empiryczne vs poznanie apriori, poznanie zawsze przyblione vs poznanie pewne, poznanie
ograniczone co do zakresu zjawisk vs poznanie wszystkiego) ujawniy
si z ca moc w nastpnym po nich pokoleniu badaczy. Osler wymieniaa tu przykadowo Hobbesa, Morea, Boylea, Huygensa i Newtona.
Ta i inne prace Osler oraz innych badaczy potwierdziy przedwojenne
intuicje Michaela Fostera.
Podejcie spersonalizowane umoliwia pozytywn ocen przekona religijnych w stymulowaniu rozwoju nauki wczesnonowoytnej
bez angaowania si w dyskusj, czy chrzecijastwo byo jej merytorycznym wspsprawc. Jak pisa Steven Shapin, Mwimy, e Boyle
uwaa, e to Bg porcza prawdziwo jego odkry a nie, e Bg to
czyni (Shapin 1992, s. 358). Jednak pytanie o merytoryczne wspsprawstwo nie znika, zostaje tylko usunite z tej konkretnej pespektywy badawczej, zwaszcza, gdy jest ona stosowana do analizy nauki
od wieku XVI. Pytanie to powraca w badaniach nad okresem wczeniejszym, midzy wiekiem XII a XV (np. Hu 2000, 2007; czciowo
Stiefel 1985).
Pewne prace uznawane s z czasem za wyznaczajce kierunek nowego mylenia. Tak byo ze wspomnianym zbiorem artykuw pod
redakcj Lindberga i Numbersa Bg i natura. S te ksiki stanowice swego rodzaju manifest szerszego rodowiska naukowego. Potwierdzaj przywizanie do nowego paradygmatu i jego powszechn
akceptacj. Tak rol spenia, monumentalna praca pod redakcj
Garyego Ferngrena Historia nauki i religii w zachodniej tradycji
(Ferngren 2000), wydana czternacie lat po zbiorze Lindberga i Numbersa. Osiemdziesiciu dwch autorw zamiecio cznie sto trzy artykuy, ktre objy praktycznie cay obszar historycznych zwizkw
religii i nauki. Niemal wszystkie (jednym z nielicznym wyjtkw by
tekst Stanleya Jaki) respektoway nowy model podejcia do badania historycznych relacji midzy nauk i religi. Osobn cz powicono
rozmaitym aspektom tych relacji, na przykad zmieniajcym si po-
173
174
Jacek Kwaniewski
steotelesowskiej i tradycji augustiaskiej. Z drugiej strony, wpyw religii to oczywicie trzynastowieczne ingerencje Kocioa w studia nad
Arystotelesem i jego arabskimi komentatorami, konsekwencje tych ingerencji na ukierunkowanie myli lozocznej i teologicznej w wiekach XIV-XV oraz to, co mwili o determinantach teologicznych i metazycznych opisani wczeniej historycy midzywojenni (m.in. Duhem, Whitehead, Burtt, Foster) a take Hooykaas, Jaki, Klaaren, Cohen i inni uczeni z tego krgu mylenia. Na to wszystko nakada
si problem wpywu czynnikw wobec nauki zewntrznych, spoecznych, ekonomicznych i innych, do ktrych historia i teoria nauki drugiej poowy XX wieku przywizuje coraz wiksz wag. W zalenoci
od preferencji te trzy skadniki (wpyw Arystotelesa i innych tradycji
naukowo-lozocznych, oddziaywanie Kocioa, teologii i metazyki
oraz czynniki zewntrzne) s wymieszane w rnych proporcjach odzwierciedlajcych znaczenie, jaki im przypisuje dany autor. Spord
trzech wymienionych historykw zwolennikw nowego podejcia,
Lindberg stosunkowo niewiele a Hu i Grant znacznie wicej uwagi
przywizuj do oddziaywania teologii i metazyki. Lindberg i Hu
uznaj za wane dziaanie czynnikw zewntrznych, ktre z kolei stosunkowo mniej zajmuj Edwarda Granta. W sumie, bez wzgldu na
osobist ocen tych trzech wizji, obrazy w nich zawarte s bez wtpienia bogatsze ni, jednostronne na tym tle, koncepcje powstae przed
stosowaniem zasady bogatej zoonoci i wzajemnych uwarunkowa.
To samo mona powiedzie o tekstach Margaret Osler, Margaret Jacob,
Johna Brookea i innych zwolennikw tej zasady, ktrzy zajmowali si
tym zagadnieniem.
6. WIEK XXI: POCZTEK KRYTYKI NOWEGO PARADYGMATU
I PROPOZYCJE ALTERNATYWNE
Formuowane s ostatnio opinie, e zasada bogatej zoonoci
i wzajemnych uwarunkowa rodzi niespodziewane i negatywne skutki
uboczne. Porzucenie bowiem starych wielkich narracji (koniktu,
harmonii, niezalenoci) na rzecz tej zasady a wic prowadzenie bada
ze wiadomoci wielkiej rnorodnoci pogldw i wielokierunko-
175
176
Jacek Kwaniewski
Rok pniej Numbers zaprezentowa, tym razem na forum profesjonalnym, prb nowego typu generalizacji redniego zasigu,
jak j nazwa. W eseju pod sporo mwicym tytuem Upraszczanie
zoonoci (Numbers 2010) autor przyznaje, e poza krgiem specjalistw zasada bogatej zoonoci i wzajemnych uwarunkowa budzi u wikszoci ludzi znudzenie i co gorsza nie przekonuje. Pozostaj wierni postrzeganiu relacji nauki i religii w starych, odrzuconych
przez nauk schematach koniktu lub harmonii. Powstaje wic pytanie, jak pogodzi zasad zoonoci, ktra precyzyjnie odzwierciedla
historyczne relacje pomidzy nauk i religi z potrzeb pokazywania
szerszych trendw, ktre by ujy te relacje bardziej syntetycznie.
Propozycja Numbersa jest nastpujca. Spogldajc na ostatnie sto
kilkadziesit lat debaty nauka a religia oraz na podejcie naukowcw, nie tylko historykw, do tego zagadnienia, Numbers dostrzega
pi charakterystycznych kwestii. Ich identykacja jest prb tytuowego uproszczenia zoonoci. Bogata zoono zostaje sprowadzona
do kilku zaledwie klas problemw badawczych. Kada klasa jest zbiorem pewnych obserwowanych fenomenw i zarazem wyodrbnionym
na tej klasie zbiorze bada naukowych.
Numbers owe klasy fenomenw/problemw badawczych nazywa
kolejno: naturalizacj, prywatyzacj, sekularyzacj, globalizacj i radykalizacj. Naturalizacja to usuwanie z dyskursu naukowego jakichkolwiek odwoa spoza empirii oraz badanie tego historycznego zjawiska z perspektywy historyka i socjologa. Prywatyzacja to usuwanie
problemu Boga z dyskursu naukowego, wycofywanie religii poza profesjonalny wiat nauki i uznanie przekona religijnych za spraw osobist, nie majc zwizku z dziaalnoci naukow. Jest to rwnoczenie
badanie tego historycznego procesu, jego genezy oraz konsekwencji.
Sekularyzacja to problem przekona religijnych naukowcw na porwnawczym tle caego spoeczestwa. Nazwa nadana przez Numbersa sugeruje utrat wiary wrd rosncej czci naukowcw amerykaskich.
Fakty nie s tu jednak jednoznaczne i wyniki rnych sonday s gorco dyskutowane (Ecklund 2007, Larson i Whitham 1998, Numbers
2010 s. 270-272, 280; Stark 2003 s. 192-197). Globalizacja to z kolei
efekt dostrzeenia faktu, e czasem te same sprawy na styku nauka
177
178
Jacek Kwaniewski
179
idcy w lad za tym sformalizowany proces ksztacenia i awansowania kadry naukowej, rosnca liczba periodykw i publikacji ksikowych, konferencje wszystko to podnioso status tej dziedziny myli
historycznej i zwikszao liczb ludzi wicych z ni swoje zawodowe
kariery. W efekcie nastpowa szybki wzrost produkcji naukowej a gromadzone bogactwo danych coraz bardziej podwaao wszelkie jednostronne schematy historiograczne.
Po trzecie, od lat szedziesitych dwudziestego wieku daje o sobie zna pokoleniowa zmiana warty w humanistyce. Ganie urok neopozytywizmu i ahistorycznych teorii nauki, a wraz nimi przekonanie,
e metazyka jest zbiorem zda pozbawionych sensu a nauka procesem w peni racjonalnym i autonomicznym. Zdania metazyczne,
czyli empirycznie niewerykowalne i niefalsykowalne zostaj coraz
szerzej uznawane za penoprawny skadnik teorii naukowych. Wiedza
naukowa zaczyna by za postrzegana nie jako autonomiczna i oparta
na uniwersalnych zasadach racjonalnoci, ale cile powizana z uwarunkowaniami historycznymi i spoecznymi (Bird 2008, Longino 2008,
Weldon 2000). Taka zmiana duchowego klimatu spowodowaa, e historia nauki i teoria nauki zaczy mniej wicej w tym samym czasie
i podobnym kursem legitymizujc nawzajem swoje drogi. Uatwio
to usankcjonowanie na rwnych prawach religii, teologii i metazyki
w rywalizacji z innymi czynnikami o ustalenie wspsprawstwa nauki
nowoytnej.
LITERATURA
Ariew Roger, (2007), Pierre Duhem, [w]: Stanford Encyclopedia of
Philosophy, http://plato.stanford.edu/entries/duhem
Barbour Ian G., (1966), Issues in science and religion, New York:
Prentice Hall, 1966
Barbour Ian G., (1993, 1994), Jak ukadaj si stosunki midzy
nauk a teologi?, [w]: Zagadnienia lozoczne w nauce, XV
/ 1993, XVI / 1994
Barr Stephen M., (2005), Wspczesna zyka a wiara w Boga,
Wrocaw: Techtra 2005
180
Jacek Kwaniewski
181
182
Jacek Kwaniewski
183
Jaki, Stanley L., (1984), Uneasy Genius: The Life and Work of Pierre
Duhem, Dordrecht, London, Boston: Martinus Nifho 1984
Jaki, Stanley L., (1988), The Physicist as Artist: the landscapes of
Pierre Duhem, Edinburgh: Scottish Academic Press 1988
Jaki, Stanley L., (1991), Scientist and Catholic: an essay on Pierre
Duhem, Front Royal, VA: Christendom Press 1991
Jaki Stanley, (1994), Zbawca nauki, Pozna: W drodze 1994
Jaki Stanley, (1995), Bg i kosmologowie, Racibrz-Wrocaw:
RAF-SCRIBA 1995
Jaki Stanley, (2000), The Christological Origins of Newtons First
Law, [w]: Science and the Future of Mankind. Science for Man
and Man for Science, Pontical Academy of Sciences 2000
Kaiser Christopher B., (2007), Toward a Theology of Scientic
Endeavour. The Descent of Science, Burlington: Ashgate
Publishing Company 2007
Klaaren Eugene M., (1977), Religious Origins of Modern, Science:
Belief in Creation in Seventeenth-Century Thought, Grand
Rapids: William B. Eerdmans, 1977
Koyre A., (1998), Od zamknitego wiata do nieskoczonego
wszechwiata, Gdask: Sowo/Obraz Terytoria 1998
Larson Edward J., Witham Larry (1998), Leading Scientists Still
Reject God, [w]: Nature, Vol. 394, 23 July 1998
Lindberg David C., Numbers Ronald L., (1986a), Introduction, [w]:
God and Nature: Historical Essays on the Encounter Between
Christianity and Science, red. Lindberg David C., Numbers
Ronald L., Berkeley, Los Angeles, London. 1986. Polskie
tumaczenie pt. Metahistoryczne uwagi o konikcie nauki
i teologii [w]: Zagadnienia lozoczne w nauce, XX / 1997
Lindberg David C., (1986b), Science and the Early Church, [w]:
God and Nature: Historical Essays on the Encounter Between
Christianity and Science, red. Lindberg David C., Numbers
Ronald L.,Berkeley and Los Angeles: University of California
Press, 1986.
184
Jacek Kwaniewski
185
186
Jacek Kwaniewski
187