MODLITWY I NOWENNA DO


DZIEWICY I MĘCZENNICY

przełożył z języka niemieckiego

Karl-Alexander Pastuschinski tłumacz przysięgły

WYDAWNICTWO THERESIA
Okładka: Św. Filomena według amerykańskiego oryginału
Wykorzystane Źródła:
- Tobias, Petrus, Die Wunderthätige des 19. Jahrhunderts, Genewa, 1835.
- Michael Sintzel, Der lebendige Rosenkranz, Einsiedeln, 1841.
- Abbé Poupelier, Sainte Philomène, Troyes, 1854.
- Johann Darche, Vollständige Lebensbeschreibung der heiligen Philomena, Wunderthäterin des XIX. Jahrhunderts,
Regensburg, 1896.
- Bury, Benedikt, Der Marienmonat von Ars, Einsiedeln, 1904.
- Nelk, Th., Die heilige Filomena, Regensburg, 1910.
- Fourrey, René, Der Pfarrer von Ars, Heidelberg, 1959.
(Wszystkie książki mają kościelne imprimatur)
Copyright by Theresia-Verlag, 1994
Przekład z niemieckiego wydania 5-tego, poprawionego i rozszerzonego 31 do 40 tysięcy
Wydawca: Theresia-Verlag, CH-6430 Schwyz
Skład: Atelier Don Francesco, CH-6423 Seewen
Druk: Theresia-Verlag, CH-6423 Seewen
Przekład: Karl-Alexander Pastuschinski, D-20144 Hamburg
Adres Sanktuarium św. Filomeny w Mugnano:
Santuario di Santa Filomena,
I-83027 Mugnano del Cardinale
ISBN 3-908542-16-2
Theresia-Verlag
CH-6423 Seewen
 
Wykorzystane źródła
Przedmowa
Zarys historyczny kultu
Drogocenne znalezisko z 25 maja 1802 r.
Przewiezienie relikwii
Papieże XIX wieku
Dekret z roku 1961
Żywot św. Filomeny
Św. Filomena objawia się sama
Modlitwy do św. Filomeny
Modlitwa poranna
Modlitwa wieczorna
Akty strzeliste na każdą porę dnia
Modlitwy ku czci św. Filomeny
Usilna modlitwa do chwalebnej dziewicy
Akt strzelisty
Różaniec do św. Filomeny
Suplika - modlitwa błagalna do św. Filomeny
Sznur św. Filomeny / Modlitwy dla nosicieli sznura
«Trzy wyznania wiary»
Litania ku czci św. Filomeny
Dziewięciodniowe nabożeństwo (Nowenna)
Modlitwa przygotowawcza
Codzienna modlitwa podczas nowenny
Rozważania nad św. Filomeną
ćwiczenia duchowe ku czci św. Filomeny
 
Ilustracje pochodzą z archiwum wydawnictwa Theresia i są po części reprodukcjami z innych
ośrodków św. Filomeny względnie z innych książek o św. Filomenie:
Płyty nagrobne w kolejności, w jakiej ujrzano je podczas odkrycia 25 maja. (Reprodukcja ze starej
książki o św. Filomenie)
Płyty nagrobne w kolejności logicznej, która po polsku oznacza: «Pokój z Tobą,
Filomeno». (Reprodukcja ze starej książki o św. Filomenie)
W sanktuarium w Mugnano znajdują się płyty nagrobne św. Filomeny, naprzeciwko relikwiarza
Świętej, wbudowane w ołtarz. (Zdjęcie z Atelier Don Francesco (TA))
Widok do katakumb św. Pryscyli. Drogi Boże są niezbadane. Po 1500 latach «ciszy grobowej»
św. Filomena podbiła świat. W jednej z modlitw mówi się: «Święta Filomeno, łaski pełna,
słodsza od miodu; kwiecie, pachnący bardziej od róży, bielszy od lilii...» (Reprodukcja ze starej
książki o św. Filomenie)
Cudowna kaplica św. Filomeny w Mugnano. Tutaj papież Pius IX i wielu innych dostojników
kościelnych celebrowało Mszę św. (Zdjęcie z Atelier Don Francesco (TA))
Matka Maria Luiza od Jezusa była pobożną zakonnicą w ówczesnym Królestwie Neapolu, która
otrzymała od św. Filomeny świadectwo o jej życiu. Siostra Maria Luiza od Jezusa otrzymała
dalsze objawienia o Piśmie św. Nie kto inny, lecz sam papież Pius IX czytał w swym wolnym
czasie jej pisemne zapisy tych objawień. (Zdjęcie pocztówki (Santuario di S. Filomena, Mugnano))
W Gandrii w kantonie Tessin (Szwajcaria) obchodzono dawniej bardzo uroczyście święta św.
Filomeny. (Zdjęcie z archiwów Gandrii (TA))
Relikwiarz św. Filomeny w kościele św. Antoniego w Telfs w pobliżu Innsbrucku. Relikwiarz
znajduje się w bocznym ołtarzu św. Franciszka z Asyżu. Czy jest to spowodowane skromnością
tej wielkiej Świętej, że wszystkie miejsca święte, jej poświęcone, zawsze mają związek z innymi
świętymi lub z Matką Bożą? Sanktuarium Matek w Mugnano jest poświęcone Matce Bożej (Santa
Maria delle Grazie). (Zdjęcie od ks. proboszcza Engelberta Zunhammera (TA))
Pocztówka pokazuje, jak anioł kieruje Filomeną, mającą dopiero trzynaście lat, bezpiecznie na
brzeg Tybru. (Zdjęcie pocztówki (XIX wiek))
Ikonografia chrześcijańska potrafiła przedstawić za pomocą różnorodnych obrazów cierpienia
św. Filomeny. 40 dni więzienia jest szczególną cechą wierności religijnej św. Filomeny. (Ilustracja
z Ameryki; strona 28: Ilustracja z książki «Faller» Marii Giazzon)
Relikwiarz św. Filomeny w miejscowości Faller (Włochy). Tu św. Filomenie oddaje się tak jak
zawsze publicznie cześć; corocznie mają miejsce uroczyste procesje. (Rysunek ze starej książki o św.
Filomenie)
Don Francesco di Lucia (†1847 r.) urodził się 19 września 1771 r. w Mugnano (diecezji Noli).
Studiował u Zakonników św. Sakramentu w Lucerze. W 1796 r. wyświęcony na kapłana, osiedlił
się w Neapolu. Gdy rozpoczęły się tam rozruchy polityczne (1799 r.), uciekł do Mugnano.
Poświęcił się odnowie religijnej ludu i przeprowadzał misje. Było zrządzeniem Bożym, że
towarzyszył w drodze do Rzymu Bartłomiejowi Cezarejskiemu, który miał tam otrzymać
święcenia biskupie. Przy okazji tej podróży do Rzymu Don Francesco powierzono drogocenne
relikwie św. Filomeny. (Zdjęcie pocztówki (Santuario di S. Filomena, Mugnano))
Bazylika «Madonna delle Grazie» w Mugnano. W kościele tym znajduje się słynny relikwiarz i
płyty nagrobne św. Filomeny. (Zdjęcie z Atelier Don Francesco (TA))
Posąg św. Filomeny w katedrze w Bourges. Francja spogląda wstecz na burzliwą historię kultu
św. Filomeny. Podczas gdy św. proboszcz z Ars ze wszystkich sił popierał kult św. Filomeny i
wzywał pielgrzymów, przybywających do Ars, aby wznosili nowe sanktuaria św. Filomeny,
francuscy duchowni byli tymi, którzy jako pierwsi znosili kult św. Filomeny. (Zdjęcie z Atelier Don
Francesco (TA))
Pełną chwały przeszłość ma kult św. Filomeny w miejscowości Maggia (Tessin, Szwajcaria):
Miały tu regularnie miejsce wielkie uroczystości ku czci św. Filomeny. W roku 1934 z okazji 50-
lecia istnienia relikwiarza odprawiono pamiętną misję św. Filomeny. (Zdjęcie z Atelier Don
Francesco (TA))
Relikwiarz św. Filomeny w Thivet (Francja) został zbudowany za poradą św. proboszcza z
Ars. (Ilustracja (TA))
Serce św. Filomeny cieszy się wielką popularnością: Pielgrzymi zapisują na wewnętrznej stronie
serduszka swoje życzenia i sprawy. Serca składa się podczas Mszy św. dla pielgrzymów przed
relikwiarzem. Jakżeż często św. Filomena obdarowywała swych wielbicieli wielkimi łaskami!
 
Czy to nie jest wspaniałe, jak Bóg działa przez swych świętych? Wykopaliska w katakumbach
św. Pryscyli i odkrycie trzech płyt nagrobnych w roku 1802, które były ozdobione rozmaitymi
symbolami męczeństwa i oznaczone napisem «pokój z Tobą, Filomeno», były wstępem do kultu
św. Filomeny na całym świecie.
Niniejsza książeczka ma wnieść swój wkład do uczczenia świętej w dzisiejszych czasach. Jest
ona udaną kompilacją ze starych dzieł: niniejsze piąte wydanie jest wynikiem długich badań i
rozległych podróży do często zapomnianych miejsc pamiątkowych ku czci św. Filomeny.
Podczas gdy we Włoszech w Mugnano i Fallerze jeszcze dzisiaj obchodzone są święta św.
Filomeny, trudno na nie napotkać w pozostałych krajach. Pocieszający wyjątek stanowi parafia
w Vachendorfie, gdzie ks. proboszcz Zunhammer, energicznie angażując się, utworzył centrum
św. Filomeny i oferuje zainteresowanym pielgrzymom bogatą paletę dewocjonalii św. Filomeny.
Źródełko św. Filomeny przed kościołem parafialnym w Vachendorfie jest pojęciem dla każdego
wielbiciela św. Filomeny. Ustawiony posąg z brązu stał się wzorem dla ulubionych posągów z
Vachendorfu. W Szwajcarii założono w 1990 r. kwartalnik «Philomena», który regularnie
informuje o dawnych i nowych miejscach pamiątkowych ku czci św. Filomeny. Dzięki temu
organowi wiele osób zwróciło uwagę na znaczenie św. Filomeny.
Czy ma głębszy sens - zapyta się wiele osób - wskazywać w dzisiejszych czasach na tę
zakurzoną i zapomnianą świętą? Tak! Nikt inny jak św. proboszcz z Ars dał nam tu przykład za
swego życia. On, który godzinami wysłuchiwał spowiedzi i cały swój czas poświęcał
duszpasterstwu, uważał za nader korzystne i zbawienne polecanie tej Świętej jako przewodniczki
ku świętości swych wiernych. Jakżeż częstym było jego proste zalecenie dla swych parafian:
«Idźcie do św. Filomeny!» czy też «Powiedzcie to św. Filomenie!».
Schwyz, 25 maja 1994 r.
Wydawca
 
kultu św. Filomeny, dziewicy i męczennicy

Drogocenne znalezisko z 25 maja 1802 r.

a się w oczy: Była z wypalonej gliny i składała się z trzech mniej więcej równych płyt. Kilka
symboli wskazywało na dziewictwo i męczeństwo: Kotwica, trzy strzały, palma, bicz i lilia.
Napis na trzech płytach brzmiał: LUMENA PAX TE CUM FI. Dopiero później udało się
fachowcom rozszyfrować ten tajemniczy napis:
Jeżeli zmieni się kolejność płyt, to otrzyma się napis: PAX TE CUM FI LUMENA. Po polsku:
Filomeno, pokój z Tobą!

Płyty nagrobne w kolejności, w jakiej ujrzano je podczas odkrycia 25 maja

W samym grobie znaleziono drogocenne szczątki Świętej i obok nich urnę. Urna - cienkie,
gliniane naczynie - leżała rozpękła na dwie części.

Płyty nagrobne w kolejności logicznej, która po polsku oznacza: «Pokój z Tobą, Filomeno».
Jedna część była jeszcze cała. Na ścianach urny widać było ślady krwi. W samym grobie nie
znaleziono żadnych akt, które dałyby wyjaśnienie co do męki wspomnianej Filomeny. Być może
zaginęły, być może nie były możliwe ze względu a ciężkie prześladowania. Pierwszy cud
wydarzył się podczas wykopalisk: gdy usiłowano zebrać cząstki krwi z urny do kryształowego
naczynia, nastąpiła zadziwiająca przemiana. Gdy tylko cząstki krwi spadły do kryształowego
naczynia, zabłysnęły jak najczystsze złoto, inne jak srebro, jeszcze inne jak drogocenne,
szlachetne kamienie. Wielu świadków tego jedynego w swym rodzaju widoku wzruszyło się i
dziękowało Bogu za uświetnienie, którego dokonał na św. Filomenie.
Dwie osobistości odegrały wówczas decydującą rolę: Ksiądz Don Francesco di Lucia i J.E.
Biskup Bartolomeo de Cesare, który właśnie został mianowany przez papieża biskupem Potenzy.
Don Francesco pragnął otrzymać dla swej kaplicy domowej w Mugnano święte ciało (relikwie
męczennika). Poza tym pragnął otrzymać świętego męczennika lub jakiegoś innego męczennika
o jakimś konkretnym imieniu. Biskup Potenzy popierał go w jego zamiarze. Gdy więc Don
Francesco przybył z towarzyszącym mu biskupem do Rzymu, nie musiał zbyt długo czekać.
Zarządca relikwii Ponzetti kazał mu wybrać spośród wielu relikwii taką, jaka odpowiadałaby
mu. Podczas wyszukiwania Don Francesco ogarnęła nagle niewysłowiona radość, tak że nawet
zarządca relikwii to zauważył. Nie mając o tym nawet pojęcia Don Francesco stał przed
szczątkami św. Filomeny. Zarządca relikwii wykazał zrozumienie i obiecał mu ciało św.
Filomeny.
Taki był początek triumfalnego pochodu św. Filomeny. W ciągu zaledwie kilku miesięcy i lat
zdobyła tytuł cudotwórczyni. Liczne cuda, których dokonała św. Filomena, zapełniają całe tomy
i są wymownym przykładem jej mocy u Tronu Bożego. 25 maja obchodzimy święto znalezienia
relikwii św. Filomeny.
Przewiezienie relikwii
Don Francesco di Lucia i jego towarzysz przewieźli drogocenne relikwie najpierw do Neapolu
do prywatnej kaplicy (czerwiec 1805 r.). Tam św. Filomena otrzymała pierwszy relikwiarz z
drewna. Kości okryto masą papierową, odtwarzającą kształt młodej dziewczyny. Nastąpiły
pierwsze cuda uzdrowienia chorych.

W sanktuarium w Mugnano znajdują się płyty nagrobne św. Filomeny, naprzeciwko relikwiarza Świętej,
wbudowane w ołtarz.
Właściwe przewiezienie do Mugnano odbyło się z 9 na 10 sierpnia 1805 r. Nie sposób
wyobrazić sobie, z jaką radością mieszkańcy Mugnano witali «swoją» nową świętą, skoro już do
wszystkich mieszkańców dotarła wieść o tym, jak licznych cudów Święta dokonała już w
Neapolu.
Papieże XIX wieku byli wielkimi czcicielami św. Filomeny.
Już papież Leon XII nazwał św. Filomenę wielką «taumaturgą» i zezwolił w roku 1826 na
odprawianie mszy św. Filomeny w jej święto (11 sierpnia); w roku 1834 ukazał się dekret
Kongregacji d/s Obrządku, który dopuścił czwarte czytanie dla brewiarza, a w roku 1837
wreszcie dekret oficjalnego wymieniania święta św. Filomeny 11 sierpnia w całej diecezji Noli.
Pius IX darzył św. Filomenę dziecięcą miłością. Odbył pielgrzymkę do Mugnano, aby doznać
pocieszenia za gorycze swego zesłania. Celebrował Mszę św. na tym samym ołtarzu, na którym
czczone są drogocenne szczątki dziewiczej męczennicy. Na pamiątkę tej świętej podróży wielki
papież zezwolił rektorom sanktuarium św. Filomeny w Mugnano na noszenie insygniów
prałatów i odprawianie Mszy św. w szatach biskupich.
Dekret z roku 1961
Kongregacja d/s Obrządku opublikowała w roku 1961 dekret, w którym m.in. postanowiono
skreślić święto św. Filomeny z kalendarza liturgicznego. Decyzja ta orzeka, że msza św.
Filomeny - specjalnie zatwierdzona przez papieża - zostaje uchylona i zamiast tego należy
używać ogólnego formularza mszalnego dla męczenników. Kościół nigdy nie zakazał kultu św.
Filomeny.
Obecnie trwają starania o uchylenie postanowień z 1961 r. W Biskupstwie Noli święto św.
Filomeny jest zaznaczone w kalendarzu diecezjalnym na 11 sierpnia.
 Widok do katakumb św. Pryscyli. Drogi Boże są niezbadane. Po 1500 latach «ciszy grobowej» św. Filomena
podbiła świat. W jednej z modlitw mówi się: «Święta Filomeno, łaski pełna, słodsza od miodu; kwiecie, pachnący
bardziej od róży, bielszy od lilii...»
Warto przypomnieć wypowiedź papieża Pawła VI wobec zatroskanego biskupa z Mysore (w
Mysore stoi katedra św. Filomeny): «Róbcie dalej tak jak do tej pory i nie wzburzajcie ludu!»

Żywot św. Filomeny

Aż do pamiętnego dnia 25 maja 1802 r. nie wiedziano nic o św. Filomenie, która weszła do
historii jako «cudotwórczyni XIX wieku». Jej wielka popularność rozpościera się na wszystkie
kraje i narody - nawet w najbardziej oddalonych stacjach misyjnych znajdujemy kaplice
wzniesione ku jej czci. Warto przytoczyć następujący przykład: Gdy - w międzyczasie
beatyfikowany - Damian de Veuster dokonał ofiary swojego życia i udał się na wyspę
trędowatych Molokai (na wyspach hawajskich), znalazł we wiosce dla trędowatych kaplicę św.
Filomeny. Najbardziej znanym przykładem św. Filomeny i jej cudownej mocy jest życie św.
proboszcza z Ars. Cuda i nawrócenia Święty przypisywał swojej przyjaciółce i powierniczce
(św. Filomenie).
Ksiądz Don Francesco, który w roku 1805 przewoził relikwie do swojej parafii Mugnano, musiał
już podczas podróży z Rzymu do Mugnano doświadczyć, jak «samowolna» Święta
manifestowała raczej niezwykłe zachowanie.
Gorliwy Don Francesco zamierzał wszędzie popularyzować Świętą, czyniącą cuda. Ale co
wiedziano o życiu świętej? Napis na płycie nagrobnej (Pax tecum Filomena) z symbolami
pozwalał wprawdzie na wyciąganie wniosków co do rodzaju i sposobu męczeństwa, lecz
dokładniejszych danych nie można było znaleźć. Don Francesco modlił się do Świętej, aby
jednak zechciała się objawić i opowiedziała więcej o swoim życiu. Św. Filomena wysłuchała
jego modlitwy i objawiła się trzem duszom - jednej zakonnicy w ówczesnym Królestwie
Neapolu i dwóm dalszym pobożnym duszom.
 Cudowna kaplica św. Filomeny w Mugnano. Tutaj papież Pius IX i wielu innych dostojników kościelnych
celebrowało Mszę św.
Według tych trzech relacji ojciec św. Filomeny był królem z Grecji, który podobnie jak jego
małżonka był bardzo strapiony tym, że nie miał dzieci. W końcu rodzice zasięgnęli rady u
chrześcijańskiego lekarza o imieniu Publiusz, który im doradził, aby zostali chrześcijanami.
Rodzice dali się ochrzcić i w darze otrzymali córkę, której dali na imię «Lumena (Światło)»,
gdyż została poczęta i urodziła się w świetle wiary. Na chrzcie otrzymała imię «Filumena», tzn.
«Przyjaciółka światła». Gdy cesarz Dioklecjan wypowiedział królowi wojnę, ów postanowił
udać się do Rzymu ze swą małżonką i swą córką Filomeną, która miała wówczas dopiero 13 lat.
Wszyscy troje udali się do cesarza, aby uzyskać łaskę. Podczas przemowy ojca cesarz nie
odrywał oczu od Filomeny i odpowiedział, że okaże łaskę, o którą go poproszono, pod jednym
tylko warunkiem, że Filomena zostanie jego narzeczoną. Filomena natomiast sprzeciwiła się
cesarskim zamysłom i oświadczyła przed cesarzem i swymi rodzicami, że poświęciła już swe
dziewictwo Bogu i że nic jej od tego nie odwiedzie.
Rozgniewany cesarz groził karami. Kazał Filomenę katować w rozmaity sposób: zakuć w
kajdany, publicznie biczować, wrzucić do Tybru z kotwicą wokół szyi, wielokrotnie ostrzelać
strzałami. Za każdym razem św. Filomena doznawała cudownej pomocy Nieba. W końcu została
ścięta w piątek po południu o godz. 3. Było to 10 sierpnia.
Św. Filomena objawia się sama
Don Francesco błagał więc Niebo, aby św. Filomena objawiła się. Oddajemy świadectwo
zakonnicy z ówczesnego Królestwa Neapolu, której objawiła się św. Filomena. Relacja została
przez Kościół zbadana i zaaprobowana.
Gdy zakonnica Maria Luiza od Jezusa zabierała się pewnego dnia do modlitwy dziękczynnej po
Komunii św., oczy jej się zamknęły i nie mogła ich znowu otworzyć - mimo wysiłku z jej strony.
Od posągu św. Filomeny usłyszała miły głos:
«Moja ukochana siostro, 10 sierpnia jest tym dniem, w którym zakończyłam ten żywot ziemski i
wstąpiłam do Nieba, gdzie mój Niebiański Oblubieniec dał mi w posiadanie wieczne dobra,
których rozkoszy nie jest w stanie objąć żaden ludzki rozum. Dlatego też Jego Mądrość tak
zrządziła, że przewiezienie mego ciała do Mugnano - nie zważając na ustalone plany księdza,
który otrzymał moją śmiertelną powłokę - nie nastąpiło 5 sierpnia, jak on sobie tego życzył, lecz
dopiero 10 sierpnia i że nie zostałam po cichu zaniesiona do jego kaplicy domowej, jak sobie
tego również życzył, lecz do kościoła w zupełnie nadzwyczajny sposób wśród ogólnych
wiwatów i okrzyków radości, gdzie mnie się teraz czci, tak że dzień mej męczeńskiej śmierci stał
się dla mnie również dniem triumfu. (...) Moja ukochana siostro, jestem córką księcia, który
rządził małym państwem w Grecji, i też moja matka była z królewskiego rodu. Ponieważ jednak
nie mieli dzieci i byli jeszcze poganami, składali swym fałszywym bogom nieustannie ofiary,
aby otrzymać dziecko. Jeden lekarz z Rzymu, o imieniu Publiusz, który znajduje się teraz w
Niebie, był na służbie u mego ojca i mieszkał w naszym pałacu. Był chrześcijaninem. Widząc
utrapienie mych rodziców i współczując im ze względu na ich ślepotę duchową, odważył się, za
natchnieniem Ducha Świętego, rozmawiać z nimi o naszej wierze chrześcijańskiej. Obiecał im,
że, o ile dadzą się ochrzcić, otrzymają potomstwo. Łaska, która towarzyszyła jego słowom,
oświeciła ich umysł i zwyciężyła nad ich wolą. Przyjęli wiarę chrześcijańską i otrzymali
przedmiot swych pragnień, który Publiusz obiecał im w nagrodę za przyjęcie chrztu. Przy moich
narodzinach dano mi imię LUMENA, które oznacza światło wiary, której owocem byłam. W
dniu, w którym zostałam ochrzczona, nazwano mnie FILOMENĄ, gdyż tego dnia stałam się
dzieckiem wiary. Czuła miłość, którą darzyli mnie ojciec i matka, była tak wielka, że chcieli
mnie mieć wciąż wokół siebie. To też było przyczyną tego, że zabrali mnie do Rzymu, gdy mój
ojciec musiał odbyć tam podróż, gdyż tyrański cesarz Dioklecjan groził mu niesprawiedliwą
wojną.
Miałam wówczas dopiero 13 lat. Przybywszy do stolicy świata, udaliśmy się wszyscy troje do
pałacu cesarskiego, gdzie zostaliśmy dopuszczeni do audiencji. Gdy tylko Dioklecjan mnie
ujrzał, nie mógł oderwać ode mnie wzroku. Widać było, że przez cały czas, gdy mój ojciec
rozmawiał z nim i ciepłymi słowy odwoływał się do jego serca, podając powody swego
usprawiedliwienia, cesarz nie mógł ukryć swego zmieszania.

Matka Maria Luiza od Jezusa była pobożną zakonnicą w ówczesnym Królestwie Neapolu, która otrzymała od św.
Filomeny świadectwo o jej życiu. Siostra Maria Luiza od Jezusa otrzymała dalsze objawienia o Piśmie św. Nie kto
inny, lecz sam papież Pius IX czytał w swym wolnym czasie jej pisemne zapisy tych objawień.
Gdy mój ojciec wszystko powiedział, cesarz mu odrzekł, że nie ma się dalej niepokoić, o
wszelkich troskach zapomnieć i myśleć tylko o swym szczęściu oraz dodał: «Daję ci całą władzę
swego cesarstwa do twej dyspozycji i nie żądam niczego innego niż ręki twej córki.»
Mój ojciec, zaślepiony zaszczytem, który prześcignął wszelkie jego oczekiwania, przyjął z
radością prośbę cesarza. Gdy wróciliśmy do naszego mieszkania, mój ojciec i moja matka
dokładali wszelkich możliwych starań, aby mnie skłonić do zgody na ich i Dioklecjana życzenie.

W Gandrii w kantonie Tessin (Szwajcaria) obchodzono dawniej bardzo uroczyście święta św. Filomeny.
Powiedziałam im: «Co? Czyż wy chcecie, żebym po to, aby się przypodobać człowiekowi,
złamała ślubowanie, które złożyłam już dwa lata temu Jezusowi Chrystusowi? Moje dziewictwo
pozostaje poświęcone Bogu; nie mogę już sobą dysponować.» - Ojciec ale odparł mi: «Aby
złożyć takie ślubowanie, byłaś wówczas jeszcze za młoda.» - Nakazał mi, abym przyjęła ofertę
Dioklecjana i dołączył do tego najokropniejsze groźby. Ale Łaska Boża sprawiła, że byłam nie
do pokonania. Mój ojciec przedstawił moje sprzeciwy cesarzowi Dioklecjanowi. Ponieważ ów
nie chciał go zwolnić z danego mu słowa, czuł się on zmuszony zaprowadzić mnie samą do
niego. Ale kilka chwil przedtem musiałam jeszcze znieść burzę niechęci i czułości ze strony
ojca. Moja matka również przytakiwała mu i używała wszystkich sposobów - pieszczot i gróźb,
aby zachwiać moje przekonanie. W końcu padli mi oboje do nóg, zaklinali mnie ze łzami w
oczach i błagali, abym zlitowała się nad nimi. «Moje dziecko», wołali, «miej litość nad twym
ojcem i twoją matką, zlituj się nad twoją ojczyzną i naszymi poddanymi.» Odpowiedziałam:
«Nie mogę; moje dziewictwo, które przyrzekłam Bogu, ma pierwszeństwo przed wami,
pierwszeństwo przed ojczyzną, pierwszeństwo przed wszystkim innym. Królestwem moim jest
Niebo.» - Te moje słowa wprawiły ich w rozpacz. Zaprowadzili mnie przed cesarza. Użył on
natychmiast wszelkich środków, jakie tylko były w jego mocy, aby mnie zdobyć. Ale wszystkie
jego obietnice, wszystkie jego pochlebstwa i groźby były bezskuteczne. Wpadł w ostry gniew.
Podburzony przez szatana, kazał wrzucić mnie do więzienia w swym pałacu, gdzie zakuto mnie
w kajdany. Mniemając, że ból i hańba złamią moją odwagę, którą natchnął mnie mój Boski
Oblubieniec, przychodził do mnie codziennie, aby mnie zobaczyć. Kazał wówczas zdejmować
mi kajdany, abym mogła przyjąć do siebie tę odrobinę chleba i wody, które dawano mi do
jedzenia. Następnie powtarzał swoje uwodzicielskie pokusy, które bez szczególnej pomocy
Bożej mogły być bardzo niebezpieczne dla mej dziewiczej czystości. Opór, na jaki napotykał
podczas tych prób narażenia mojej niewinności, pobudzał go do zadawania mi coraz nowszych
mąk. Ale modlitwa podtrzymywała mnie i nie ustawałam w polecaniu się mojemu Jezusowi i
jego przeczystej Matce.
Relikwiarz św. Filomeny w kościele św. Antoniego w Telfs w pobliżu Innsbrucku. Relikwiarz znajduje się w bocznym
ołtarzu św. Franciszka z Asyżu. Czy jest to spowodowane skromnością tej wielkiej Świętej, że wszystkie miejsca
święte, jej poświęcone, zawsze mają związek z innymi świętymi lub z Matką Bożą? Sanktuarium Matek w Mugnano
jest poświęcone Matce Bożej (Santa Maria delle Grazie).
37 dnia ujrzałam najświętszą Maryję pannę, opływającą w niebiański blask i trzymającą swe
boskie dziecię w ramionach. rzekła do mnie: «jeszcze trzy dni będziesz usychać w tym więzieniu
i po czterdziestodniowym więzieniu opuścisz to miejsce męki.» od tej radosnej nowiny serce
moje było pełne radości.

Pocztówka pokazuje, jak anioł kieruje Filomeną, mającą dopiero trzynaście lat, bezpiecznie na brzeg Tybru.
Gdy jednak Królowa Aniołów dodała, że dlatego zostanę wypuszczona z więzienia, aby cierpieć
jeszcze większe męki, i że jeszcze straszniejszą walkę przejdę, niż do tej pory, moja radość
przemieniła się w wielki strach. Robiłam sobie bowiem nadzieję, że zostanę natychmiast zabita.
Na to rzekła do mnie Maryja: «Odwagi, moja córko! Wiesz przecież, że darzę cię szczególną
miłością. Imię, które otrzymałaś na Chrzcie św., jest dowodem tego, że masz podobieństwo do
mego Syna i do mnie. Zowią cię Lumeną (Światłością) i też twój Oblubieniec zwany jest
ŚWIATŁOŚCIĄ, GWIAZDĄ i SŁOŃCEM. Mnie nazywają JUTRZENKĄ, GWIAZDĄ,
KSIĘŻYCEM, SŁOŃCEM. Nie bój się; będę z tobą. Teraz natura egzekwuje swe prawa wobec
ciebie, abyś upokorzyła się w swej słabości; lecz potem, gdy dojdzie do walki, Łaska da ci swą
siłę i twój anioł stróż, który też był moim, Anioł Gabriel, którego imię oznacza «Siłę», przyjdzie
ci z pomocą. Polecę Cię całkiem szczególnie jego pieczy jako moją wielce ukochaną córkę,
którą kocham przed wszystkimi innymi.»
Te słowa Królowej Dziewic natchnęły mnie odwagą. Objawienie znikło, pozostawiając
niebiański zapach, który wypełnił moje całe więzienie. To, co mi zapowiedziano, wkrótce się
spełniło. Dioklecjan zwątpił w możliwość zmuszenia mnie do ustępstwa i postanowił kazać mnie
publicznie męczyć. Rozpoczął od tego, że kazał mnie biczować. Powiedział: «Skoro ona się nie
wstydzi tego, że zamiast mnie, cesarza, woli złoczyńcę, skazanego przez swój własny naród, to
po sprawiedliwości zasługuje na takie samo potraktowanie, jak to, które jego spotkało.

Ikonografia chrześcijańska potrafiła przedstawić za pomocą różnorodnych obrazów cierpienia św. Filomeny. 40 dni
więzienia jest szczególną cechą wierności religijnej św. Filomeny.
Nakazał więc, aby mnie obnażono i przywiązano do słupa. Następnie kazał mnie w obecności
licznych dostojnych dworzan do tego stopnia biczować, że moje całe ciało tryskało krwią i
wydawało się być jedną wielką raną. Gdy tyran zobaczył, że zemdlałam i byłam już bliska
śmierci, rozkazał usunąć mnie sprzed swych oczu i zawlec mnie ponownie do więzienia.
Uważał, że wyzionę tam swego ducha, lecz zawiódł się w swych oczekiwaniach. Też ja
zawiodłam się w słodkiej nadziei, że wkrótce dotrę do mego ukochanego Oblubieńca. Dwa
świetliście lśniące anioły ukazały mi się i wlały balsam w moje rany. Poczułam się wówczas
bardziej wzmocniona, niż byłam przed kaźnią. Następnego poranka już z samego rana
powiadomiono o tym cesarza. Kazał mi przyjść przed swe oblicze. Ze zdumieniem przypatrywał
mi się i chciał mnie przekonać, że moje uzdrowienie zawdzięczam Jowiszowi, któremu służył.
Chciał mnie na sił mieć jako cesarzową Rzymu, składał mi czcze obietnice, z którymi wiązał
pochlebstwa i pieszczoty. Chciał dopełnić piekielnego dzieła, które sobie wytknął za cel.
Ale Duch Święty, któremu zawdzięczam swą wytrwałość, oświecił mnie w tak dużym stopniu,
że ani Dioklecjan, ani nikt inny z jego dworzan nie mógł nic zarzucić mym dowodom, którymi
broniłam prawdy naszej wiary. To go ponownie rozzłościło. Rozkazał, aby zatopiono mnie z
kotwicą na szyi w falach Tybru. Rozkaz wykonano. Ale Bóg zapobiegł jego skutkom, gdyż w
chwili, gdy mnie wrzucano do rzeki, ponownie przybyły mi z pomocą dwa anioły, które
odwiązały linę, na której kotwica wisiała u mej szyi, tak że kotwica poszła na dno Tybru, gdzie
znajduje się do tej pory. Mnie ale zaniosły bardzo delikatnie na brzeg w obliczu niesamowitej
ilości ludzi na brzegu. Cud ten wywołał u widzów szczęśliwe skutki. Wielu nawróciło się na
chrześcijaństwo. Ale Dioklecjan, który przypisał to nieznanej mocy czarodziejskiej, kazał mnie
wówczas wlec po ulicach miasta Rzymu i rozkazał strzelić do mnie gradem strzał. Moje ciało
było całe przeszyte, krew ściekała ze wszystkich stron. Wyczerpaną, jaką byłam, i prawie
umierającą, na rozkaz cesarza zabrano mnie z powrotem do więzienia. Ale Niebo ponownie
ułaskawiło mnie w cudowny sposób. Zapadłam w słodki sen. Po przebudzeniu się zobaczyłam,
że jestem zupełnie zdrowa. Dioklecjan dowiedział się o tym, wpadł w gniew i wykrzyknął jak
szalony: «Żwawo! Przeszyć ją ponownie ostrymi strzałami, aby zmarła od tej męki!»
- Jego rozkaz został natychmiast wykonany. Łucznicy napięli swe łuki i wytężyli wszystkie swe
siły. Ale strzały odmówiły im posłuszeństwa. Cesarz, osobiście obecny, wychodził z siebie z
wściekłości i nazwał mnie czarownicą.

Relikwiarz św. Filomeny w miejscowości Faller (Włochy). Tu św. Filomenie oddaje się tak jak zawsze publicznie
cześć; corocznie mają miejsce uroczyste procesje.
Sądząc, że niszczycielska siła ognia oprze się mojej czarodziejskiej mocy, nakazał rozżarzyć
strzały w piecu i wtedy ponownie je do mnie wystrzelić. Tak też uczyniono. Ale strzały, gdy
przeleciały pewną odległość, obrały nagle odwrotny kierunek i poleciały na tych, którzy je
wystrzelili. Sześciu z tych łuczników zginęło na miejscu, wielu innych z nich odwróciło się od
pogaństwa. Lud publicznie uznał Wszechmoc Boga, który mnie ochronił. Tyran, przerażony
szemraniem i okrzykami ludu, pospieszył się z położeniem kresu memu życiu, każąc ściąć mi
głowę.

Don Francesco di Lucia (†1847 r.) urodził się 19 września 1771 r. w Mugnano (diecezji Noli). Studiował u
Zakonników św. Sakramentu w Lucerze. W 1796 r. wyświęcony na kapłana, osiedlił się w Neapolu. Gdy rozpoczęły
się tam rozruchy polityczne (1799 r.), uciekł do Mugnano. Poświęcił się odnowie religijnej ludu i przeprowadzał
misje. Było zrządzeniem Bożym, że towarzyszył w drodze do Rzymu Bartłomiejowi Cezarejskiemu, który miał tam
otrzymać święcenia biskupie. Przy okazji tej podróży do Rzymu Don Francesco powierzono drogocenne relikwie św.
Filomeny.
Moja dusza wzbiła się do Nieba do mego Boskiego Oblubieńca, aby otrzymać od Niego koronę
dziewictwa i palmę męczeństwa i cieszyć się szczególnym pierwszeństwem przed wieloma
wybranymi w Jego obecności. Ten tak radosny dla mnie dzień, w którym wstąpiłam w chwałę
niebieską, był piątkiem, a godzina mojej śmierci była trzecią godziną po południu.
Tyle relacja, którą św. Filomena zdała zakonnicy Marii Luizie. Teraz znano już szczegóły z jej
życia.
Niniejsza wizja nie jest jedynym Źródłem, z którego dowiadujemy się więcej o św. Filomenie.
S. Maria od Jezusa została przy różnych okazjach zaszczycona głębszym wniknięciem w
tajemnicę śmierci i kultu św. Filomeny.

Bazylika «Madonna delle Grazie» w Mugnano. W kościele tym znajduje się słynny relikwiarz i płyty nagrobne św.
Filomeny.
 
Modlitwa poranna ku czci św. Filomeny
Święta Filomeno, pomóż mi przez twe możne wstawiennictwo, abym dzień ten poświęcił memu
Bogu i Stwórcy przez spełnienie Jego świętej Woli, przez głęboką miłość do Niego i przez
wielką, czułą troskliwość w unikaniu wszelkich grzechów i uchybień.
Módl się za mną przez nieskończone zasługi twego i mego Boskiego Zbawiciela, którego na
ziemi tak głęboko kochałaś i ku którego chwale tak wiele mąk znosiłaś i radośnie ofiarowałaś
swe życie.
Jednoczę wszelkie dobro, które dziś uczynię za Łaską Bożą, z twymi wielkimi zasługami, z
zasługami wszystkich innych świętych i nieskończonymi zasługami Jezusa Chrystusa i
poświęcam je Bogu na Jego chwałę z tą całą świętą myślą i zamiarem, z którą Jezus ongiś
poświęcił wszystkie Swe dobre uczynki i Swe cierpienia i Swą gorzką śmierć. Amen.
Modlitwa wieczorna ku czci św. Filomeny
Święta Filomeno, przy mym rachunku sumienia nad dniem, który dzisiaj upłynął, znajduję znów
wiele spraw, których z miłości do Boga muszę serdecznie żałować. O, módl się teraz za mnie,
abym z wielkiej miłości do Boga żałował i poprawił się!
O Boże, nieskończona Dobroci i nieskończona Miłości! Żałują z miłości do Ciebie wszystkiego,
co było dla Ciebie przykre, i wszystkich grzechów mego całego życia. Proszę Cię o przebaczenie
i poświęcam Ci za to na zadośćuczynienie nieskończone zasługi Twego Syna Jezusa Chrystusa,
wszystkie Ofiary Mszy św., zasługi Matki Zbawiciela, zasługi św. Filomeny i wszystkich
świętych.
O dobrotliwy Boże, ile dobrego mi dzisiaj znów okazałeś! Jak wielkiej łaski mi dziś znów
udzieliłeś! Nie mogę Ci wystarczająco podziękować. W podziękowaniu poświęcam Ci
nieskończone zasługi Twego Syna Jezusa Chrystusa, zasługi Jego Najświętszej Matki Maryi,
zasługi św. Filomeny i wszystkich świętych.
Jezu Chryste, duchowy Oblubieńcze św. Filomeny i mej duszy! Gdybym mógł Cię teraz przyjąć
w Komunii św.! Życzenie to jednoczę ze wszystkimi innymi Komuniami duchowymi, których
św. Filomena doznała na ziemi, i proszę Cię, pozwól mi kiedyś przyjąć Cię w owym wiecznym
spokoju, w którym nie ma już snu, i który jest życiem i miłością do Ciebie. Amen.
Akty strzeliste na każdą porę dnia
Święta Filomeno! Jezus, nasz Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego, był twym życiem. Spraw,
abym ja również mógł z żarliwą miłością powiedzieć: «Jezu, Ty jesteś mym Życiem! Ty jesteś
Miłością mego serca!»
Święta Filomeno! Jezus, był twym wszystkim. O, módl się za mną, abym też mógł z czystym
sercem powiedzieć do Zbawiciela: «Ty jesteś mym wszystkim!»
Święta Filomeno! Jak dobre było twe serce, gdyż poświęciłaś je całkiem Jezusowi, najwyższemu
Dobru. Uproś mi u Niego dobre serce, które Mu się całkiem poświęci i pokocha wszystkich ludzi
ze względu na Niego.
Święta męczennico Filomeno, nie gniewałaś się na swych oprawców. Modliłaś się za nich, aby
też wierzyli w Jezusa i Go kochali. Proszę Cię, módl się za wszystkich, którzy mnie lżą i
prześladują na ziemi. Święta Filomeno, uproś dla mnie u twego Boskiego Oblubieńca Jezusa,
abym był Mu z całego serca oddany i do Niego należał! Ach, jak wiele grzechów i jak wielkie
już popełniłem! Jak muszę się przed tobą wstydzić, o święta Filomeno! Ale spójrz na moją
wielką skruchę, którą odczuwam za swe grzechy z miłości do twego Boskiego Oblubieńca, i
poproś Go o przebaczenie dla mnie!
Święta Filomeno! Jak małe są wszystkie me cierpienia w porównaniu z tym, co przeszłaś z
miłości do twego Boskiego Oblubieńca! Pomóż mi, abym znosił cierpliwie wszystkie me
cierpienia z miłości do Niego i przyjął z oddaniem Jego świętą Wolę.
Święta Filomeno, uproś mi od Jezusa łaskę, abym z miłości do Niego odczuwał nawet radość
przy cierpieniach.

Posąg św. Filomeny w katedrze w Bourges. Francja spogląda wstecz na burzliwą historię kultu św. Filomeny.
Podczas gdy św. proboszcz z Ars ze wszystkich sił popierał kult św. Filomeny i wzywał pielgrzymów,
przybywających do Ars, aby wznosili nowe sanktuaria św. Filomeny, francuscy duchowni byli tymi, którzy jako
pierwsi znosili kult św. Filomeny.
Święta Filomeno! Spraw, przez Twe wstawiennictwo, abym zwyciężył nad wszystkimi
pokusami ku chwale Jezusa Chrystusa, wielkiego Zwycięzcy nad złem.
Chcę kochać Jezusa z całego serca. Uproś mi, abym jednak jeszcze raz zaczął od początku
kochać Go z całego serca.
Św. Filomena została kanonizowana w roku 1837. Następujące trzy modlitwy powinny zatem stanowić
pierwsze oficjalne modlitwy do św. Filomeny na niemieckim obszarze językowym, gdyż pochodzą z
modlitewnika Michaela Sintzela, «Der lebendige Rosenkranz (Żywy różaniec)», Einsiedeln, 1841 r.
Modlitwy ku czci św. Filomeny
Chwalebna dziewico i męczennico, święta Filomeno, która jesteś tak głęboko kochana przez
Boga, raduję się wraz z tobą z wielkiej mocy, której Bóg ci udzielił ku chwale Swego Imienia,
ku zbudowaniu Kościoła świętego i ku wynagrodzeniu twych zasług, które zdobyłaś sobie w
życiu i w śmierci.
Cieszę się szczególnie z twej wielkości, twej czystości, twej wielkoduszności i twej wierności,
którą wykazałaś wobec Jezusa Chrystusa i Jego świętej Ewangelii, która zarówno w Niebie jak i
na ziemi została tak wspaniale nagrodzona.
Zachęcony twym przykładem do ćwiczenia się w najdoskonalszych cnotach, pełen ufności na
widok nagrody za twe zasługi, postanawiam sobie, podążać za tobą, chcąc unikać wszelkiego zła
i dokładnie spełniać przykazania Boże. Wesprzyj mnie, o wielka święta, przez twe możne
wstawiennictwo, a w szczególności uproś dla mnie czystość wciąż nie naruszoną... niepokonaną
siłę we wszystkich pokusach... wielkoduszność, która żadnej ofiary dla Boga nie uważa za zbyt
wielką... miłość silniejszą od śmierci... niezłomną wiarę w Jezusa Chrystusa, święty Kościół
katolicki i jego najwyższą Głowę, Ojca wszystkich wiernych, Pasterza wszystkich pasterzy i
Namiestnika Jezusa Chrystusa na ziemi.
Oprócz tych łask, o które cię, święta Filomeno, proszę, dołączam jeszcze inne nowe łaski, które z
pełnym zaufaniem mam nadzieję otrzymać przez twe możne wstawiennictwo...
(Tu przedstaw świętej z prostotą, ufnością i pokorą to, co szczególnie pragnąłbyś otrzymać)
Ten tak dobrotliwy Bóg, dla którego oddałaś swą krew i życie, ten tak dobrotliwy Bóg, który jest
wobec ciebie tak szczodry ze Swymi łaskami, ten tak dobrotliwy Bóg, który mnie kochał aż do
śmierci i który ofiaruje mi Siebie do spożycia pod postaciami Przenajświętszego Sakramentu
Ołtarza, ten tak dobrotliwy Bóg nie odmówi niczego na twe prośby i nie odrzuci mych błagań,
gdyż czynienie dobra jest potrzebą Jego miłości do nas. Tak, mam nadzieję na to i pokładam swe
zaufanie w Niego i twe możne wstawiennictwo. Amen.
Usilna modlitwa do chwalebnej dziewicy i męczennicy, św. Filomeny, aby
otrzymać wszelką łaskę przez jej wstawiennictwa
Cnotliwa dziewico i niepokonana męczennico Jezusa Chrystusa, święta Filomeno! - Z
całkowitym oddaniem klękam pokornie przed Bogiem i proszę cię, którą wybrałem za swą
pośredniczkę i kochającą patronkę, abym został zaszczycony twym wstawiennictwem u twego
Boskiego Oblubieńca Jezusa Chrystusa i u Maryi, jego Najświętszej Matki, jak jest to z
pożytkiem dla mego zdrowia cielesnego i duchowego. Wiem, że jesteś u Nich obojga w
najwyższych łaskach, tak że ci z pewnością niczego z tego, o co ich poprosisz, nie odmówią, jak
tego dowodzi wiele niezliczonych cudów, które Bóg wszechmocny i miłosierny codziennie
wszędzie sprawia, gdzie twe słodkie imię jest wypowiadane. Za sprawą Swej wszechmądrej
Opatrzności wyznaczył i wybrał ciebie, abyś była naszą nadzieją, abyś przynosiła nam siłę,
pocieszenie i pomoc w tych dokuczliwych i groźnych, niespokojnych i pełnych zgryzoty
czasach! - Pałająca bezgraniczną miłością okazujesz się w szczególnie cudowny sposób
działająca i pomocna dla tysięcy i jeszcze raz tysięcy. O łaskawa bohaterko i godna podziwu
cudotwórczyni! Proszę cię, spójrz na mnie nędznego, jako na jedno z twych dzieci duchowych, i
weź mnie w obronę przed okropnymi wrogami, którzy dziś bardziej niż kiedykolwiek grożą
wściekłymi atakami i którzy dusze, okupione drogocenną krwią Zbawiciela świata, wszędzie
biorą w niewolę w sposób prawie nie do przezwyciężenia i powodują bezprzykładne klęski. Ale
ponieważ ty, o łaskawa patronko, tylko tym okazujesz swe dowody łaski i dobrodziejstwa,
którzy wiodą życie niewinne i kochają czystość duszy i ciała, tylko tym, którzy są natchnieni
czystą, żywą i czynną wiarą, chcę również, tak jak ty, która znosiłaś tyle męczarni, z miłości do
Jezusa Chrystusa znosić pokornie krzyż, utrapienia i cierpienia wszelkiego rodzaju na tej dolinie
płaczu.
Zatem proszę cię, zachowaj mi łaskę, abym do końca mego życia zachował swą duszę czystą od
najmniejszej skazy i ponadto ozdabiał ją każdą cnotą, w szczególności z pełnym oddaniem
memu Bogu i wobec cierpień, których zesłanie na mnie na tym świecie uważa za dobre dla
oczyszczenia przez to mej duszy i dania jej możliwości uzyskania pokuty za tak wiele grzechów.
Przyciągnięty twą wspaniałą łaskawością, proszę cię ze względu na twe wielkie i doskonałe
zasługi o zachowanie mi tej łaski, której pokornie od ciebie oczekuję, jeśli jest ona zgodna z
wolą Bożą i z pożytkiem dla mego zbawienia wiecznego.
Proszę cię również o wyjednanie dla mnie pomnożenia wiary, nadziei, miłości i żalu za moje
grzechy. Uwolnij mnie od każdego przykrego przypadku, z jakiej strony by mi nie groził! Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...
Wierzę...
Akt strzelisty, który w pilnej potrzebie należy często powtarzać:
O moja ukochana święta Filomeno, módl się teraz za mnie u Jezusa i Maryi!
Różaniec do św. Filomeny
Rozpoczynamy wyznaniem wiary (krzyż). Potem następują trzy białe ziarnka, które oznaczają 3
Ojcze nasz. Zmawiamy je ku czci Trójcy Przenajświętszej. Na medaliku modlimy się:
Zdrowaś dostojna, święta Filomeno, która tak dzielnie przelałaś swą krew za Jezusa Chrystusa.
Chwalę Pana za wszystkie łaski, którymi cię obdarzył podczas twego życia a szczególnie
podczas twej śmierci. Wielbię i sławię Go za chwałę i moc, którymi cię ukoronował. Błagam cię,
abyś mi przez twe wstawiennictwo wyjednała Łaskę Bożą. Amen.
Na 13 czerwonych ziarnkach, które symbolizują jej młodzieńczy wiek, modlimy się każdorazowo:
«Pozdrawiamy cię święta Filomeno, którą wyznajemy jako naszą orędowniczkę po Maryi u
twego Boskiego Oblubieńca. Bądź naszą orędowniczką teraz i w godzinę śmierci naszej!
Amen.
Święta Filomeno, umiłowana córko Jezusa i Maryi, módl się za nami, którzy się do ciebie
uciekamy.»
Jeżeli nie mamy przy sobie tekstu modlitwy, możemy też zmówić 13 «Zdrowaś Maryjo».
Suplika
«Supplica» oznacza po włosku to samo co «modlitwa błagalna». W sanktuarium w Mugnano
regularnie zmawiana jest modlitwa błagalna, wydrukowana poniżej. Na życzenie rektora
sanktuarium w Mugnano publikujemy ją w tym miejscu:
O wielka i sławna święta, klęcząc u twych stóp przychodzę do ciebie, aby przedstawić ci mą
gorącą prośbę. Przyjmij łaskawie modlitwę mego serca i wybłagaj mi łaski.
Święta Filomeno, módl się za mną. Chwała Ojcu...
Serce me jest niespokojne jak podczas burzy. Czuję ból mej nieudolności. Przygniata mnie
nieszczęście, potrzebuję wielu łask. Pomóż mi, wysłuchaj mej modlitwy.
Święta Filomeno, módl się za mną. Chwała Ojcu...
Zmęczony, bez pociechy, pozbawiony nadziei, samotny, uciskany przez biedę, mam zaufanie do
ciebie. Wysłuchaj mej prośby.
Święta Filomeno, módl się za mną. Chwała Ojcu...
Wiem, że powodem tak wielu nieszczęść są me ciężkie grzechy. Uzyskaj mi przebaczenie.
Wzbudź we mnie wielką miłość do Jezusa.
Święta Filomeno, módl się za mną. Chwała Ojcu...
Święta Filomeno, spójrz na mój dom, na mą rodzinę. Patrz z łagodnym uśmiechem na swych
wielbicieli. Osusz łzy wszystkich, zanurz w mym sercu promyk nadziei, wybłagaj mi i nam
wszystkim pokój, zdrowie i ufność w Opatrzność Bożą.
Święta Filomeno, módl się za mną. Chwała Ojcu...
Zobacz, jak wielu łask mi potrzeba. Nie opuszczaj mnie! Ty, która jesteś tak można u Boga,
zabierz ode mnie wszelki smutek i beznadziejność. Obdarz światłem mą duszę, uchroń mnie od
wszelkich niebezpieczeństw i uwolnij mnie od wszelkich plag. Pobłogosław mych bliskich,
pobłogosław twych wielbicieli i spraw, abym otrzymał wybłaganą łaskę.
O miła Święta, nie opuszczaj mnie i módl się za mną. Chwała Ojcu...
(Następnie zmawiamy trzykrotnie:)
Przez siłę twego męczeństwa upraszam łaskę i miłosierdzie od Boga!
Modlitwa ta otrzymała odpust częściowy (Fr. Michele R. Camerlengo, biskup Noli, 100 dni
odpustu)
Sznur św. Filomeny
Pośród rozmaitych form czczenia św. Filomeny jedna jest chyba najbardziej znana: sznur św.
Filomeny. Św. proboszcz z Ars święcił i rozdawał wiele sznurów św. Filomeny. Sznur jest biało-
czerwony. Sporządza się go albo z lnu, albo z wełny lub z włókna bawełnianego, tak aby obie
barwy (czerwona i biała) były wyraźnie widoczne. Na obu końcach znajdują się węzły. Biała
barwa przedstawia dziewictwo a czerwona męczeństwo. Sznur św. Filomeny został
zaaprobowany przez Kongregację d/s Obrządku i zaopatrzony w odpusty. Sznur Świętej nosi się
przeważnie pod ubraniem jak pas. Jeśli wyświechtany sznur ma być zastąpiony nowym, to też
nowy sznur powinien być poświęcony. Nosiciele sznura powinni mieć intencję (zamiar) czczenia
św. Filomeny w najlepszy, możliwy dla nich sposób, aby stać się przez to godnymi ochrony
przed wszelkim złem dla ciała i duszy, jak również, aby przez wstawiennictwo św. Filomeny
zachować pełną cnotliwość i łaskę silnej wiary. Zaleca się, aby codziennie zmawiać następującą
modlitwę:
«Święta Filomeno, dziewico i męczennico, módl się za nami, abyśmy za twym cudownym i
możnym wstawiennictwem zachowali czystość ducha i serca, która zaprowadzi nas do
całkowitej miłości Boga. Amen.»
Nabożeństwo «trzech wyznań wiary»
Objawione wielebnej siostrze Marii Luizie od Jezusa przez św. Filomenę:
Pozdrawiam cię, święta Filomeno, dziewico i męczennico Jezusa Chrystusa, i błagam cię, abyś
poprosiła Boga dla sprawiedliwych, aby wytrwali w swej sprawiedliwości i dzień w dzień
wzrastali w cnocie. «Wierzę...»
Pozdrawiam cię, święta Filomeno, dziewico i męczennico Jezusa Chrystusa, i błagam cię, abyś
poprosiła Boga dla grzeszników, aby nawrócili się i wiedli życie w łasce. «Wierzę...»
Pozdrawiam cię, święta Filomeno, dziewico i męczennico Jezusa Chrystusa, i błagam cię, abyś
poprosiła Boga dla tych, którzy odpadli od wiary i dla niewierzących, aby dotarli do
prawdziwego Kościoła i służyli Bogu w duchu prawdy. «Wierzę...»
Trzy «Chwała Ojcu...» na cześć Trójcy Przenajświętszej w podziękowaniu za udzielone łaski.
Raz «Witaj Królowo...» na cześć Matki Bolesnej w podziękowaniu za cudowne pokrzepienie św.
Filomeny w jej strasznym męczeństwie.

Pełną chwały przeszłość ma kult św. Filomeny w miejscowości Maggia (Tessin, Szwajcaria): Miały tu regularnie
miejsce wielkie uroczystości ku czci św. Filomeny. W roku 1934 z okazji 50-lecia istnienia relikwiarza odprawiono
pamiętną misję św. Filomeny.
 

Są różne litanie ku czci św. Filomeny. Poniższą litanię zmawiano codziennie w kościele św.
Gerwazego.
Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! / Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami!
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami!
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami!
Święta Maryjo, Królowo Męczenników, módl się za nami!
Święta Maryjo, Królowo Dziewic, módl się za nami!
Święta Filomeno, módl się za nami! (powtarza się)
Święta Filomeno, nagrodo za wiarę twych rodziców,
Święta Filomeno, dziecko błogosławieństwa,
Święta Filomeno, od wczesnej młodości miła Bogu ze względu na twą wierność,
Święta Filomeno, czysta oblubienico Jezusa,
Święta Filomeno, umiłowana córko Najświętszej Maryi Panny,
Święta Filomeno, wierne zwierciadło cnót Maryi,
Święta Filomeno, siostro aniołów,
Święta Filomeno, czysta jak gołąb,
Święta Filomeno, czuła czcicielko Jezusa,
Święta Filomeno, miłośniczko samotności i odsunięcia się od świata,
Święta Filomeno, cicha różo dla męczeństwa,
Święta Filomeno, przyjemna ofiaro przed Bogiem,
Święta Filomeno, wydana wściekłości tyrana,
Święta Filomeno, przy każdej męczarni niezłomna,
Święta Filomeno, w więzieniu przez Boską Matkę pocieszana,
Święta Filomeno, do słupa przywiązana,
Święta Filomeno, jak twój Boski Oblubieniec biczowana,
Święta Filomeno, gradem strzał przeszyta,
Święta Filomeno, ze swych ran cudownie wyleczona,
Święta Filomeno, cudownie przez aniołów nad wodą niesiona,
Święta Filomeno, przez Boga od strzał rozżarzonych uchroniona,
Święta Filomeno, odważnie swą głowę pod topór kata ofiarująca,
Święta Filomeno, w Niebie potężna,
Święta Filomeno, koroną dziewictwa i palmą męczenników przyozdobiona.
Święta Filomeno, ozdobo triumfującego i walczącego Kościoła,
Święta Filomeno, z wielu cudów sławna,
Święta Filomeno, oko ślepych i stopo kulawych,
Święta Filomeno, zdrowie beznadziejnie chorych,
Święta Filomeno, pocieszycielko zmartwionych,
Święta Filomeno, podporo wdów i sierot,
Święta Filomeno, pomocy i ucieczko biednych,
Święta Filomeno, oswobodzicielko uwięzionych,
Święta Filomeno, przewodniczko podróżnych,
Święta Filomeno, łaskawa opiekunko młodzieży,
Święta Filomeno, złym duchom straszna,
Święta Filomeno, władczyni nad mocami tej ziemi,
Święta Filomeno, wierna ucieczko wszystkich, którzy cię wzywają o wstawiennictwo,
Od nieszczęścia utraty wiary, zachowaj nas, święta Filomeno!
Od zgubnej obojętności wobec religii,
Od opuszczenia służby Bogu,
Od miłości do świata i próżności,
Od ducha pychy,
Od ducha nieczystości,
Od nie uporządkowanego samolubstwa,
Od obawy przed ludźmi,
Od niebezpieczeństwa złych zabaw,
Od nieszczęścia przedkładania służby światu służbie Bogu,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata! Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata! Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata! Zmiłuj się nad nami, Panie!
P. W naszym całym utrapieniu i strachu, teraz i w godzinę śmierci naszej
W. Przyjdź nam z pomocą, chwalebna dziewico i męczennico, święta Filomeno!
Modlitwa
Chwalebna dziewico, niepokonana męczennico, święta Filomeno, z miłości do Jezusa, twego
Oblubieńca, zniosłaś tak wiele męczarni, twą krew oddałaś dla potwierdzenia religii, którą
samemu mam szczęście wyznawać. Uzyskaj dla mnie żywą wiarę, silną nadzieję, płomienną
miłość i łaskę, o którą proszę Pana w twym imieniu, a przede wszystkim, abym Panu naszemu
Jezusowi Chrystusowi przez całe swe życie wiernie służył i po swej śmierci miał szczęście
posiadania Go. Amen.
 
ku czci św. Filomeny, dziewicy i męczennicy
Modlitwa przygotowawcza
Przyjdź, Duchu Święty, wypełnij serca Twych wiernych i rozpal w nich ogień Twej Miłości.
Prosimy Cię, o Panie, uprzedź nas Swymi zstąpieniami we wszystkich naszych poczynaniach,
aby wszelka nasza modlitwa i czynność zaczynała się zawsze od Ciebie, i tak jak przez Ciebie
rozpoczęta, przez Ciebie też była skończona. Amen.
P. Boże, wysłuchaj mej prośby o pomoc!
W. Panie! Pośpiesz mi z pomocą. Chwała Ojcu...
Codzienna modlitwa podczas nowenny
O czysta dziewico i niepokonana męczennico Jezusa Chrystusa, święta Filomeno! Z pełnym
oddaniem klękam przed Bogiem i przed tobą, którą wybrałem za swą pośredniczkę i miłującą
patronkę, abym mógł być zaszczycony twym wstawiennictwem u twego Boskiego Oblubieńca
Jezusa Chrystusa i Maryi, Jego Najświętszej Matki. Wiem, że oboje niczego Ci nie odmawiają, i
proszę cię z całym głębokim odczuciem mego serca, abyś spojrzała na mnie jako na jedno z
twych dzieci i wzięła mnie w obronę przed mymi nieprzyjaciółmi. Zachowaj mi łaskę, abym do
końca mego życia zachował swą duszę czystą od wszelkiej skazy i ozdabiał ją każdą cnotą. W
szczególności chcę przyjąć z pełnym oddaniem memu Bogu wszystkie cierpienia, których
zesłanie na mnie na tym świecie uważa za dobre dla oczyszczenia przez to mej duszy i dania jej
okazji do uzyskania pokuty za wiele grzechów. Przyciągnięty twą wspaniałą łaskawością, proszę
cię ze względu na twe wielkie i doskonałe zasługi o wybłaganie dla mnie upragnionej łaski (tu
należy wymienić swe życzenie), której pokornie od ciebie oczekuję, jeśli jest ona zgodna z wolą
Bożą i z pożytkiem dla mego zbawienia wiecznego. Proszę cię również o wyjednanie dla mnie
pomnożenia wiary, nadziei, miłości i żalu za moje grzechy.
Święta Filomeno, módl się za mną u Jezusa i Maryi! Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Św. Filomena żyła wśród niebezpieczeństw i pokus tego świata. Jestem w podobnej sytuacji. Ale
co za różnica między nią a mną! Ona nie była niewolnikiem tego świata a ja jestem być może od
dawna spętany więzami zasad tego świata, nieczystych i śmiesznych obyczajów. Czy nie jestem
związany grzeszną skłonnością, którą gani Ewangelia? Czy nie staram się, przypodobać się
światu i być przez niego chwalonym?

Relikwiarz św. Filomeny w Thivet (Francja) został zbudowany za poradą św. proboszcza z Ars.
Rozważaj to, jak św. Filomena, będąc w centrum świata i nie zważając na prześladowania,
zachowała dziewictwo. Zachowała tę piękną lilię czystości nienaruszoną aż do swej śmierci.
Zastanów się nad sobą, jak ty uchybiłeś tej cnocie, która nas czyni równych aniołom.
Ukorz się przed Bogiem, rozważając dziewiczą czystość św. Filomeny, która była wystawiona na
niebezpieczeństwa świata i jego pokusy.
Modlitwa
Dostojna dziewico i wierna uczennico Ewangelii, niepokonana męczennico Jezusa Chrystusa,
jesteś ozdobiona tak wieloma łaskami i tak wielką czystością i wśród niewiernego i zepsutego
świata wzbogacona o tak żywą wiarę i tak nieustraszoną odwagę!
Święta Filomeno, która dla twego Niebiańskiego Oblubieńca zachowałaś aż do ostatniego
tchnienia niezachwianą wiarę i nienaruszoną czystość w czasach, gdy Rzym był pogański i
niemoralny, i ofiarowałaś swe życie w najstraszliwszych mękach; proszę cię za twe szlachetne
zasługi, uzyskaj dla mnie u Tronu Miłosierdzia łaskę wytrwania w wierze, łaskę czystości duszy
i ciała i łaskę szczęśliwej śmierci w łasce Jezusa Chrystusa. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena dlatego nie przestaje być dziewicą, bo potrafiła poskromić nie
uporządkowane żądania ciała, przestrzegając skromności Jezusa Chrystusa wszystkimi swymi
zmysłami i ciągle wystrzegając się niebezpiecznych okazji. Jaki by nie był twój stan, czy
naśladujesz św. Filomenę co do jej czystości? Jakie są przyczyny twych pokus, twych słabości,
twych powrotów do grzechu? Staraj się unikać ich jak tylko to możliwe.
Unikaj wszystkiego, co jest szkodliwe dla twej duszy i ciała, i przykładaj się starannie do
osiągnięcia cnotliwości.
Modlitwa
Dostojna dziewico i wierna uczennico Ewangelii, niepokonana męczennico Jezusa Chrystusa,
jesteś ozdobiona tak wieloma łaskami i tak wielką czystością i wśród niewiernego i zepsutego
świata wzbogacona o tak żywą wiarę i tak nieustraszoną odwagę!
Święta Filomeno, która dla twego Niebiańskiego Oblubieńca zachowałaś aż do ostatniego
tchnienia niezachwianą wiarę i nienaruszoną czystość w czasach, gdy Rzym był pogański i
niemoralny, i ofiarowałaś swe życie w najstraszliwszych mękach; proszę cię za twe szlachetne
zasługi, uzyskaj dla mnie u Tronu Miłosierdzia łaskę wytrwania w wierze, łaskę czystości duszy
i ciała i łaskę szczęśliwej śmierci w łasce Jezusa Chrystusa. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena krzepnie i wzrasta w miłości do czystości przez modlitwę, która
jest nigdy nie wysychającym Źródłem życia duchowego, przez Sakramenty święte, w których
dusza obmywana jest Krwią Jezusa Chrystusa i karmiona Jego Ciałem, które jest przede
wszystkim siłą czystości chrześcijańskiej. Czy nie masz również tych samych środków co św.
Filomena, aby się uświęcić? Jaki robisz użytek z sakramentów?
Modlitwa
O dzielna męczennico i najwierniejsza oblubienico Jezusa Chrystusa! Po to, aby bez skazy
zachować dla twego Boga skarb czystości i wiary, znosiłaś to, że wrzucono cię z kotwicą na szyi
w fale Tybru, od których zachował cię twój Boski Oblubieniec. Błagam cię żarliwie o twe
wstawiennictwo, abym wśród goryczy, niepokojów i zmartwień, które stale wiszą nad mą głową,
posiadał siłę i był zachowany od nieszczęścia grzechu i śmierci wiecznej mej duszy i abym nie
popadł w pokusę. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena była katowana. Musiała wiele przecierpieć aż do swej śmierci. W
swych mękach wykazała niezachwianą cierpliwość. Czy cierpienie i cierpliwość są u ciebie
nierozerwalnie połączone ze sobą? A przecież rzadko musisz cierpieć, być może musisz mało
cierpieć i wcale nie musiałeś umierać. Skąd bierze się tak wielka słabość? Czy nie chcesz
zastosować przeciw temu środka zaradczego? Jaki środek weźmiesz na to? Cierp z cierpliwością
i oddaniem na bóle, na przeciwności, które Pan na ciebie zsyła.
Modlitwa
O dzielna męczennico i najwierniejsza oblubienico Jezusa Chrystusa! Po to, aby bez skazy
zachować dla twego Boga skarb czystości i wiary, znosiłaś to, że wrzucono cię z kotwicą na szyi
w fale Tybru, od których zachował cię twój Boski Oblubieniec. Błagam cię żarliwie o twe
wstawiennictwo, abym wśród goryczy, niepokojów i zmartwień, które stale wiszą nad mą głową,
posiadał siłę i był zachowany od nieszczęścia grzechu i śmierci wiecznej mej duszy i abym nie
popadł w pokusę. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena znosi swe męki dla Jezusa Chrystusa. Chciano zabrać jej wiarę,
chciano zmusić ją do zaparcia się swego ślubowania wiary, złożonego przy chrzcie. Czego chce
od ciebie przy tylu okazjach diabeł, świat, ciało i twe własne serce, jak nie podobnych
niewierności i zniewag wobec Boga?
Czy twa próżna bojaźń i słabość nigdy nie skłania cię do zaniedbania twych obowiązków stanu,
do zaparcia się swej wiary? O Boże, co za haniebne tchórzostwo! Nabierz wreszcie znów
odwagi, odnieś zwycięstwo nad bojaźnią przed ludźmi i mów do siebie często: «Lepiej jest,
podobać się Bogu niż ludziom.»
Modlitwa
Umiłowana oblubienico i nieustraszona męczennico Jezusa Chrystusa! Po to, aby zachować twą
czystość, twa bohaterska wiara pozwoliła ci znieść wytrwale haniebny rodzaj śmierci na ulicach
pogańskiego Rzymu. Co więcej, dla chwały dziewictwa i nauki Ewangelii wyrzekłaś się
przyjemności cielesnych, uciech i przepychu świata. Wyrzekłaś się nawet życia swego
dziewiczego ciała - znosiłaś również biczowanie rzemieniami skórzanymi, zaopatrzonymi w
żelazne pierścienie, i pod gradem morderczych ciosów zostałaś pokryta ranami i stałaś się
zupełnie podobna do Zbawiciela, który cię tak głęboko miłował.
Przyznaję, że jestem grzesznym stworzeniem. Zaklinam cię, święta Filomeno, uzyskaj dla mnie
siłę, konieczną do tego, abym żył wolny od brudu grzechu i abym umarł jak ty, wytrwały w
wierze świętego Kościoła katolickiego, nawet gdyby miało mnie to kosztować cierpienia,
pogardę i życie. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena w swej śmierci dla Jezusa Chrystusa musiała obrócić w czyn
słowo Zbawiciela: «Kto nie ma w nienawiści swego ojca i matki i swego własnego życia z
miłości do mnie, nie może być moim uczniem.» Nie zawahała się, ofiarowała wszystko, nie
bacząc na to, co ciało i krew mogłyby mieć przeciw temu. Czy w mniej trudnych sprawach
okazujemy się godnymi naszego Zbawiciela? Jeśli kiedykolwiek zdarza się wybór między Bogiem
a stworzeniem, między miłością do Boga a względami ludzkimi, komu dajemy pierwszeństwo?
Starajmy się, podobać tylko Bogu a stworzeniom jedynie tylko ze względu na Boga - niech będą
daleko od nas nie uporządkowane skłonności.
Modlitwa
Umiłowana oblubienico i nieustraszona męczennico Jezusa Chrystusa! Po to, aby zachować twą
czystość, twa bohaterska wiara pozwoliła ci znieść wytrwale haniebny rodzaj śmierci na ulicach
pogańskiego Rzymu. Co więcej, dla chwały dziewictwa i nauki Ewangelii wyrzekłaś się
przyjemności cielesnych, uciech i przepychu świata. Wyrzekłaś się nawet życia swego
dziewiczego ciała - znosiłaś również biczowanie rzemieniami skórzanymi, zaopatrzonymi w
żelazne pierścienie, i pod gradem morderczych ciosów zostałaś pokryta ranami i stałaś się
zupełnie podobna do Zbawiciela, który cię tak głęboko miłował.
Przyznaję, że jestem grzesznym stworzeniem. Zaklinam cię, święta Filomeno, uzyskaj dla mnie
siłę, konieczną do tego, abym żył wolny od brudu grzechu i abym kiedyś umarł jak ty, wytrwały
w wierze świętego Kościoła katolickiego, nawet gdyby miało mnie to kosztować cierpienia,
pogardę i życie. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena musiała znosić hańbę, uszczypliwe szyderstwa, obelgi, zniewagi i
maltretowanie przez swych prześladowców, przez swych siepaczy i przez większość widzów,
obecnych podczas jej męczeństwa. Nie była przez to mniej odważna, mniej radosna w
publicznym wyznawaniu swej wiary. Jeśli świat cię znieważa, wypiera się ciebie i cię
prześladuje, czy masz dość odwagi, aby znosić cierpliwie gorycz takiego złego traktowania?
Ach, na czym polegają pokusy i prześladowania tego świata? Nie bój się niczego, idź swoją
drogą - ona prowadzi do wiecznej szczęśliwości. Nie daj niepokoić swego serca, gdy mówi się do
ciebie słowa ostre, obraźliwe, grubiańskie lub obelżywe.
Modlitwa
Odważna dziewico, która tak czujnie broniłaś swego dziewictwa - przez nadprzyrodzoną radość i
niepokonaną siłę, którą udowodniłaś, gdy trzykrotnie poświęciłaś swe dziewicze ciało, aby
wytrwać w nauce Jezusa Chrystusa. Ty, która, zdobyłaś tyleż palm zwycięstwa i koron
zwycięstwa, co
otrzymałaś ran dla twego Niebiańskiego Oblubieńca, módl się za mną, który tak mało
przestrzegam Prawa Bożego. Uzyskaj dla mnie siłę, konieczną do tego, abym osiągnął swe
wieczne zbawienie, abym ze świętym oddaniem znosił bóle i męki tego życia i oparł się
wszystkim atakom piekła. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena z miłości do Jezusa Chrystusa wyrzeka się wszystkiego, aby wejść
do radości życia wiecznego. «Tak, jestem pewna», powiedziała w swym sercu, «że Odwieczny
Sędzia za te przemijające dobra, które z miłości do Niego poświęcam, nada mi koronę
sprawiedliwości i chwały, którą mi obiecał». Patrz na nią teraz w Niebie ze świętymi. Czy to są
też myśli, którymi się chętnie zajmuję, gdy stoję przed wyborem poniesienia jakiejś ofiary? Jakie
wrażenie wywierają one w mym sercu? «Ach», mówili święci, «aby otrzymać wszystko, straćmy
wszystko.» A co ja mówię? Złóżmy szybko i radośnie wszystkie ofiary, które związane są z naszą
powinnością.
Modlitwa
Odważna dziewico, która tak czujnie broniłaś swego dziewictwa - przez nadprzyrodzoną radość i
niepokonaną siłę, którą udowodniłaś, gdy trzykrotnie poświęciłaś swe dziewicze ciało, aby
wytrwać w nauce Jezusa Chrystusa.

Serce św. Filomeny cieszy się wielką popularnością: Pielgrzymi zapisują na wewnętrznej stronie serduszka swoje
życzenia i sprawy. Serca składa się podczas Mszy św. dla pielgrzymów przed relikwiarzem. Jakżeż często św.
Filomena obdarowywała swych wielbicieli wielkimi łaskami!
Ty, która, zdobyłaś tyleż palm zwycięstwa i koron zwycięstwa, co otrzymałaś ran dla twego
Niebiańskiego Oblubieńca, módl się za mną, który tak mało przestrzegam Prawa Bożego.
Uzyskaj dla mnie siłę, konieczną do tego, abym osiągnął swe wieczne zbawienie, abym ze
świętym oddaniem znosił bóle i męki tego życia i oparł się wszystkim atakom piekła. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...


Rozważaj to, jak św. Filomena wszystko poświęciła dla Jezusa Chrystusa i już na tym świecie
stokrotnie otrzymała z powrotem. Jaka moc i jaka sława nie przypadła jej w udziale! Jak duża
jest liczba pielgrzymów, którzy zwiedzają jej liczne sanktuaria! Jak wiele świąt zostało
ustanowionych ku jej czci, co za cześć jej nie oddano, z jaką gorliwością nie usiłuje się zdobyć
jej relikwii!
Tak Bóg spełnia Swe obietnice. Och, obyśmy również spełnili w podobny sposób nasze
przyrzeczenia! Bądźmyż wierni Bogu, aby też On był taki wobec nas.
Nie kończ tej nowenny, nie uczyniwszy kilku czynów miłosierdzia ku czci św. Filomeny. Dobra
spowiedź, gorliwa Komunia św. to skuteczne środki, aby uzyskać łaski Boże za wstawiennictwem
św. Filomeny.
Modlitwa końcowa
Chwalebna męczennico i oblubienico Jezusa Chrystusa! Bóg, który ci sprawił nieśmiertelną
koronę chwały, nie był zadowolony z twych gwałtownych cierpień, które znosiłaś. Nie chciał,
abyś od nich zmarła. Aby twe cierpienia przy tak wielu ranach i boleściach pomnożyć,
przedłużył ci twe życie jako środek na zwiększenie twego zwycięstwa i twej nieśmiertelnej
chwały, i w ten sposób uczynił cię w oczach duchów niebieskich wspanialszą a wśród
chwalebnych męczenników dostojniejszą. Za dopustem Bożym zostałaś ponownie zakuta w
kajdany i zaprowadzona przed sąd tyrana. Twa anielska czystość, twa święta wiara została
wystawiona na nowe próby a twoi nieludzcy nieprzyjaciele, zwątpiwszy w pokonanie
bohaterskiej wytrwałości twego serca, skazali cię na ścięcie. Była to ostatnia męka, która
ukoronowała twe zasługi i wprowadziła cię chwalebnie triumfującą do Królestwa twego
Boskiego Oblubieńca.
Proszę cię na zakończenie tej nowenny, abyś rzuciła na mnie spojrzenie miłości. Racz pokazać
mi przez dowód dobroci, że me modlitwy i poświęcenia są ci miłe. Uzyskaj dla mnie łaski,
których pragnę dla mego zbawienia i wszystkie te, których potrzebuję, aby być zachowanym od
śmierci wiecznej.
Spraw, aby wszyscy ludzie znosili z cierpliwością obecne utrapienia, abyśmy zawsze byli
pokrzepieni i pocieszeni twą słodką miłością; abyśmy z całego serca i w najgłębszej czci
uwielbiali Trójcę Przenajświętszą i wzniosłą, która obdarzyła cię tyloma błogosławieństwami,
wyposażyła cię w tak wielką czystość, ufność i siłę, która wyniosła cię na tak wysoki stopień
świętości, pomagała ci wśród twych wrogów i w twej straszliwej śmierci i zaprowadziła cię w
triumfie do wiecznej chwały. Tysięczne dzięki też dla Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej,
Królowej Męczenników, która jak czuła matka pomagała ci podczas twych mąk swą potężną
ochroną. Święta męczennico, mam nadzieję, że ty też mnie ochronisz - teraz, ponieważ czczę
twe zasługi i twe chwalebne zwycięstwo. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...
Święta Filomeno,
módl się za nami!
Zachowaj nas od wszelkiego grzechu
i obdarz nas
anielską czystością!
 
ćwiczenia duchowe ku czci św. Filomeny
Najbardziej godnym choć być może najmniej przestrzeganym sposobem czczenia świętych jest
ten, o którym mówi św. Augustyn:
Ilekroć chcemy okazać świętym nasze uwielbienie, powinniśmy nie ograniczać się do tego, aby
tylko wyprosić za ich wstawiennictwem dobra doczesne, lecz raczej starać się, aby przez
naśladowanie ich cnót stać się godnymi korzystania z dóbr wiecznych. Ci czczą naprawdę
świętych, którzy starają się wstąpić w ich ślady. Bo jakżeż moglibyśmy szczerze wyznawać
chwałę ich męczeństwa, gdybyśmy nie czuli się pobudzeni do cierpienia tak jak oni. Ach, lecz my
chcemy wprawdzie dzielić z nimi ich radości ale nie ich cierpienia! I właśnie dlatego zobaczymy,
że będziemy wykluczeni od ich szczęśliwości. (Ser. XLVII de Sanctis)
Słowa te pokazują nam wystarczająco jasno właściwy zamiar Pana i Jego Kościoła co do czci,
którą okazujemy świętym; i zamiar ten został również jasno wyrażony na siódmym Soborze,
który odbył się w Nicei, gdzie wyraźnie powiedziano: «ut nos sanctitudinis eorum simus
participes», tzn. mamy wzywać najczystszą i wieczną Dziewicę Maryję, aniołów i świętych a
relikwie tych ostatnich pozdrawiać i czcić, aby osiągnąć ich świętość i ich cnoty.
Jeśli zatem czujemy nieodparte pragnienie zaskarbienia sobie szczególnych względów u św.
Filomeny, to rozmyślajmy o jej życiu, rozważajmy jej cierpienia, zastanówmy się nad całym
bohaterstwem jej śmierci, i zastosowując w naszej sytuacji te z jej cnót, które nas najbardziej
wzruszyły, podejmijmy mocną decyzję wytępienia z naszych serc przywar i wad, które z nimi
najbardziej pozostają w sprzeczności, i coraz większego w tych cnotach utwierdzenia i
udoskonalenia przez pilne spełnianie uczynków, które wynikają z tych cnót.


Św. Filomena żyła wśród zgiełku świata; to też ma miejsce w mym przypadku. Ale co za
ogromna różnica między nią a mną! Ona zupełnie wydostała się ze skorupy tego świata, a ja być
może już zbyt długo usycham w kajdanach jego fałszywych zasad i jego śmiesznych i zdrożnych
zwyczajów. Czy nie jestem przez żadną skłonność przywiązany do czegoś, co odrzuca
Ewangelia? Czy czasem nie staram się, przypodobać się ludziom światowym, aby pozyskać ich
względy? Czy czasem moje pragnienia nie dążą do osiągnięcia tych uwodzicielskich i
niebezpiecznych dóbr, które widzę na arenie ludzkiej próżności?
Unikajmy tych kajdanów, tych skłonności! Stłummy w sobie owe próżne pragnienia i dążmy do
osiągnięcia dóbr o prawdziwej wartości.
Św. Filomeno, pomóż mi. Dzieje się to ku twej chwale, że chcę złożyć Bogu te ofiary.


Św. Filomena żyła wśród zgiełku świata. Mam szczęście, że jestem z dala od tego. Tysiące
środków na uświęcenie się, którymi dysponujemy, a których ona była pozbawiona, ułatwia mi
ćwiczenie się w cnocie i unikanie złych nawyków. Lecz co mówi mi tu me sumienie? Jak to
wygląda ze mną w tym podwójnym względzie! Czy wytrzymałbym porównanie ze Świętą? A
jeśli wypadłoby na mą niekorzyść, to jaki wniosek muszę z tego wyciągnąć?
Nie karz mnie jak tego sługę niegodziwego i opieszałego. Chcę być odtąd wierny i
wspaniałomyślny i używać skrzętnie niezliczonych środków, które Twa Dobroć daje do
dyspozycji dla mego uświęcenia. Podejmuję tę decyzję, aby spodobać się Tobie i Ciebie
naśladować!
Święta Filomeno! Proszę cię usilnie, wesprzyj moje wysiłki przez twe wstawiennictwo.

Św. Filomena złożyła ślub czystości. Ilu przyjemności cielesnych, ilu ponętnych nadziei
wyrzekła się przez to na zawsze? Ślub ten zmienił jej całą przyszłość pozbawił ją z góry korony
królewskiej, która była jej przeznaczona - jej najpiękniejszej ozdoby. Ale co mi na tym zależy,
mówiła do siebie, cały świat jest niczym wobec jednego szczebla, o który moja dusza wespnie
się wyżej na drabinie udoskonalenia się. Lepiej należeć całkiem do Pana, niż dzielić swe myśli,
swe troski i swe skłonności ze stworzeniami. Mądrzej jest, odsunąć się od niebezpieczeństwa,
niż przechadzać się wzdłuż przepaści.
Co za wielkość duszy leży u podstaw tych przekonań! Co za żywa wiara, co za
wspaniałomyślność w tych ofiarach! Bóg wytknął mi być może inną drogę. Może powiem: czy
naprawdę pomyślałem już o tym poważnie? Gdyby ta inna droga nie była drogą Pana, lecz tylko
i wyłącznie moją!... lub może drogą zwykłego egoizmu?... lub skłonności, która stałaby w
sprzeczności z wolą Bożą! I wreszcie, jeśli jestem jeszcze w stanie dziewictwa, czy aby starannie
czuwam nad tym kosztownym klejnotem?
Tak wielu nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych jednoczy się przeciwko mnie, aby mi go
zrabować lub przynajmniej osłabić jego blask!... Zapewne wzniosłem dla niego wał ochronny z
pokory, modlitwy i częstego korzystania z sakramentów? Jeśli natomiast zawarłem już w świecie
uświęcony związek małżeński, to czy uczyniłem to aby z owym respektem, który przystoi temu
wzniosłemu sakramentowi?
Święta Filomeno, czuwaj nad powierzoną tobie cnotą mej czystości. Ku twej chwale będę odtąd
z podwójną ostrożnością podchodził do tej sprawy.


Św. Filomena wyrzekła się na zawsze ponętnych dóbr swych czasów... Właściwie pojęła sens
owych słów Salomona: «Marność nad marnościami, tu na dole wszystko jest marnością». Nie
tylko pojęła go właściwie, lecz potrafiła go również zastosować w najcięższych chwilach swego
życia. Boże, jak wiele powodów mego zawstydzenia spowodowanych jest brakiem takiego
godnego podziwu wyrzeczenia! Zarumień się, nędzne serce, więźniu marności tego świata,
których jesteś igraszką. Poświęcając wszystko, św. Filomena stała się tym, czym jest.
Wyciągając swą rękę po wszystko, pozbawiłeś się tych dóbr, które jako jedyne mają dla ciebie
wartość. Być może sądzisz, że świat ze swymi wszystkimi marnościami jest w stanie wzbogacić
tych, którzy mu służą. Czy jego hańba może doprowadzić cię do prawdziwej chwały? Czy może
ci przynieść szczęście swymi przyjemnościami, które przynoszą tylko gorycz?
Twa pomyłka jest tym bardziej karygodna, że ze swej własnej winy wystawia cię na największe
niebezpieczeństwa. Czy nie jest napisane, że radości tego świata są wrogami Boga? Albowiem
świat, ze wszystkim co ma i czym jest, ofiarowuje tylko zło. Pora otworzyć oczy i używać tego
świata tak, jak gdyby się go nie używało, tzn. gardzić wszystkim, co świat ceni wysoko, i swego
serca nie przywiązywać do niczego, co świat kocha. O Boże, wybacz mi me dotychczasowe
zaślepienie! Święta Filomeno, pomóż mi skorygować mój sąd na temat świata, zerwać me
więzy, abym był gotów, zgodzić się na zrezygnowanie ze wszystkiego i z każdego, gdyby Bóg
kiedykolwiek miał nałożyć taką ofiarę na mą duszę.


Św. Filomena wycierpiała dla Boga najokrutniejsze męczarnie... Była taka młoda, delikatnej
budowy i pochodziła z królewskiego rodu. Można by sądzić, że powinno to ją było
wystarczająco uchronić od wszystkich cierpień świata i ciała. Wystarczyło by, żeby zaparła się
swej religii. Trudno sobie wyobrazić bardziej ważne ku temu powody. Czyż nie rozchodziło się
o to, aby uniknąć wściekłości Dioklecjana i uratować swe własne życie?
Św. Filomena znała wyraźnie wypowiedź Zbawiciela: «Kto nie ma w nienawiści swego ojca i
matki i swego własnego życia, nie może być moim uczniem.»
Działała zgodnie z Prawdą Objawioną i od tej chwili widzimy ją w ciężkiej walce z
najdłuższymi i najboleśniejszymi mękami. Co ja sądzę o takiej odwadze? Czy czuję chociaż
zalążek ku temu w mym sercu?
Czy słucham Boga tylko, dopóki nie kosztuje mnie to żadnej ofiary? Gdy tylko ciało lub
względy na świat podniosą najmniejszą skargę przeciwko temu, to znikają dla mnie nawet
najważniejsze przepisy.
Często rezygnuję z tych uczynków pobożności, które są najbardziej pożyteczne dla mej duszy i
próbuję przekonać siebie przez karygodne samooszukiwanie i uwolnić się od wszelkich
wyrzutów sumienia. Czy zachowując się tak, mogę mieć nadzieję na wieczną szczęśliwość? Nie!
Jezus Chrystus nazywa tylko tych szczęśliwymi, u których za wiedzą podążają czyny. Skoro
jestem chrześcijaninem, to muszę na takiego wyglądać. Nie mogę nim ani być ani na niego
wyglądać, jeśli nie dźwigam swego krzyża zgodnie z przykładem Chrystusa, tak jak On Swój
dźwigał. Jeśli zatem cierpimy, to spełniamy swe obowiązki stanu, też te mniej miłe, depczemy
obawę przed ludźmi i pokazujemy się zawsze i wszędzie jako odważni i wierni chrześcijanie.
Moja decyzja zapada. Obiecuję Ci to, o mój Boże. Udziel mi ze względu na zasługi św.
Filomeny Twej łaski ku temu. Amen.
Zdrowaś Filomeno,
klejnocie dziewic;
zdrowaś miła oblubienico królów;
zdrowaś kwiecie męczenników,
żywa ofiaro Chrystusa,
wysłuchaj próśb naszych. Amen.


Św. Filomena pozostała niezłomna w najokrutniejszych męczarniach...
Wielu natomiast, ledwie zostały położone podwaliny, już odstępuje od dzieła. Św. Filomena
potrafiła wytrwać przy swym dziele, aż zostało ukończone. Ani jeden, jedyny raz nie zawahała
się, spoglądając na przyszłość swoją, swych rodziców i na świetne oferty, które składał jej
cesarz. Żaden żal, żadna skarga, żaden zarzut nie wyrywa się z jej ust. Wciąż ma tylko przed
oczyma «Fiat» Zbawiciela na Górze Oliwnej i to jest tym, co zapewnia jej też na zawsze jej
wybór i powołanie.
Czy to jest też to, co mnie uspokaja co do mego powołania do świętości? Czy jestem wytrwały w
mych zamiarach uświęcenia się? Czy też może należę do liczby tych, którzy żyją jedną godzinę
dla Boga a jeden dzień dla świata i dla siebie samych? Zbawiciel porównuje tych ostatnich do
trzciny, którą wiatr wieje tam i z powrotem. Św. Paweł określa ich jako dotkniętych
szaleństwem.
«Jeśli nie wytrwacie», mówi św. Bernard, «to walka wasza nie będzie uwieńczona zwycięstwem;
i nawet gdybyście byli już zwycięzcami, to laury nigdy nie ozdobią waszego czoła...»
Och, Panie, cóż odpowiem na Twą sprawiedliwość? Tysiąckroć zaczynam w duchu i tysiąckroć
kończę ciałem. A gdy podjąłem raz postanowienie stania się cnotliwym, to już zaraz mnie to
znów zmęczyło. Chwilę po tym, gdy powiedziałem światu żegnaj, już znowu wyciągałem do
niego ramiona. Ledwie zdeptałem jego marności, a już sam sobie znowu nałożyłem jego
kajdany. O chwiejności! O bezsilne postanowienie! - Mój Boże! Udziel mej woli siły i
wytrwałości! Święta Filomeno, uzyskaj mi przez twe wstawiennictwo wytrwałość w dobrym,
gdyż tylko ona jest tym, co może mnie uratować.


Św. Filomena była w swych zmaganiach mocno wspierana przez Boga i to też jest dowodem na
to, co mówi św. Paweł: «Bóg wymierzy Swą pomoc podług wielkości pokus, abyście mogli im
się oprzeć.»
A jaka jest ta pomoc? Jezus sam... i Jezus na rękach swej Matki... Maryja... anioły św.... i Duch
Siły, który schodzi do serca młodej bohaterki. Dlatego też może wykrzyknąć za Dawidem: «Pan
światłem i zbawieniem moim. Czegóż miałabym się lękać? Pan czuwa nad zachowaniem mego
życia duchowego: przed kim miałabym drżeć? I gdybym nawet widziała całe legiony,
dołączające się do mych oprawców, to wciąż jeszcze miałabym nadzieję. Mój Boże, jesteś ze
mną.» Dlatego też z nieustraszoną odwagą będzie tam stała wśród mąk i swych oprawców -
osiągnie cel i otrzyma koronę.
Święta Filomeno! Czyż Bóg nie uczyni też dla mnie tego, co dla ciebie uczynił? Czyż nie jestem
Jego dzieckiem, tak jak On jest twym Ojcem? Skąd więc ta ponura nieufność? Skąd ta troska, że
będę widzieć się opuszczonym? Czy to nie Duch Prawdy, który powiedział: «Szczęśliwy
człowiek, który znosi pokusę», i który natchnął św. Pawła owymi słowami, godnymi serca
apostoła: «Dumny jestem z mego cierpienia; wystawiając na próbę mą wierność, wypełniają
mnie nadzieją w Bogu, a nadzieja w Bogu nigdy nie zawodzi.» W mym smutku chcę zawołać do
mego Boga. Podczas burzy chcę rzucić stałą kotwicę niezachwianego zaufania na Jego łono. O
moja święta opiekunko, wzmocnij mnie w tych moich zamysłach.


Św. Filomena wychodzi zwycięsko ze wszystkich ataków, skierowanych przeciwko niej i ta
śmierć na placu boju jest tym, co przyniosło jej wieczną szczęśliwość, koronę, piękniejszą od tej
wszystkich władców tego świata, i palmy, jakich nigdy nie zbierała ręka najpotężniejszych
zdobywców. Hańba i ból na próżno wyczerpywały swe męki na niej, a gdy sądziły, że
połączonymi siłami zapewnią sobie zwycięstwo, zgotowały sobie tylko tym większą porażkę.
Hańbo i bólu, gdzież jest wasze zwycięstwo? Cóż stało się z ostrzami waszych strzał, z ostrością
waszych mieczy, co z piętnem zniewagi i zniesławienia, które chciałyście wycisnąć na mym
czole?
Jestem zmarła i żyję. Jestem pokonana i triumfuję. Ciągnęłyście mnie na kaźń, a teraz widzicie
mnie w chwale w Niebie. Tak upokorzenie staje się prekursorem sławy. Krzyż jako rękojmia
wiecznej szczęśliwości: Czy dobrze to pojąłem i czy chcę zrobić z tego użytek? Nawet gdybym
musiał wytrzymać wysiłki najstraszliwszych wrogów i najkrwawsze walki, jak długo może to
potrwać? Czym będzie ta walka? Św. Paweł mówi: «Sprawa chwili, drobiazg, prawie nic» a
potem «niezmierzona i wieczna radość!» O moje serce, powiększ się od tej słodkiej nadziei, a
nie tylko poddasz się ochoczo rozmaitym próbom, lecz będziesz przy tym nawet drżało z
radości. Wysiewam, powiesz, lecz jakie pięknie plony są mi pewne!
Berło i korona są owocami, które pewnego dnia będę miało z tego.
Tak, chcę znosić cierpienia, aby się cieszyć. Chcę walczyć, aby zwyciężyć. Chcę się poniżyć i
zostać poniżonym, aby Bóg mój mnie wywyższył. Chcę umrzeć światu, grzechowi i samemu
sobie, aby przez całą wieczność żyć Bogiem, w Bogu i z Bogiem.
Święta Filomeno, daj mi podążyć w twe ślady i przyjdź mi z pomocą przez twe wstawiennictwo,
tak jak oświecasz mnie swym przykładem. Amen.