Torah of Moses, Translate "Torah of Moses" To Persian.03 - Leviticus

‫ﻻوﻳﺎن‬
‫آﺘﺎب ﻻوﻳﺎن ﺳﻮﻣﻴﻦ آﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ اﻳﻦ آﺘﺎب را »آﺘﺎب راهﻨﻤﺎی آﺎهﻨﺎن« ﻧﻴﺰ ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ‪،‬‬
‫ء‬
‫زﻳﺮا ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ آﻪ ﺗﻮﺳﻂ آﺎهﻨﺎن اﺟﺮا ﻣﯽﺷﺪ در اﻳﻦ آﺘﺎب ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬آﻠﻤﻪء »ﻻوﻳﺎن« از ﻧﺎم ﻗﺒﻴﻠﻪ‬
‫ﻻوی ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬هﻤﻪء آﺎهﻨﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﺘﺎب ﻻوﻳﺎن را ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺳﻔﺮ‬
‫ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ء‬
‫هﻔﺖ ﻓﺼﻞ اول آﺘﺎب در ﺧﺼﻮص ﺷﻴﻮﻩء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﮔﻨﺎهﺎن آﺎهﻨﺎن و ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻘﻴﻪ‬
‫ﻓﺼﻮل آﺘﺎب از ﻗﻮاﻋﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮراک ﭘﺎک و ﻧﺎﭘﺎک‪ ،‬و ﻧﻴﺰﻣﻘﺪس داﺷﺘﻦ روز »ﺳﺒﺖ« و رﻓﺘﺎر درﺳﺖ‬
‫و ﻧﺎدرﺳﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﻓﺼﻞ ﺷﺎﻧﺰدهﻢ از اهﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﺮاﺳﻤﯽ آﻪ‬
‫درﺑﺎرﻩء روز ﻣﻌﺮوف »آﻔﺎرﻩ« ﺗﻮﺳﻂ آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ اﺟﺮا ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬در آﺘﺎب ﻻوﻳﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺑﻪ ﻗﻮم ﺧﻮد وﻋﺪﻩ ﻣﯽدهﺪ آﻪ هﻤﺮاﻩ ﺁﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪» .‬در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ راﻩ ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖ و ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد و‬
‫ﺷﻤﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪«.‬‬
‫آﻠﻤﻪء »ﻣﻘﺪس« در اﻳﻦ آﺘﺎب ﺑﺎرهﺎ ﺑﻪ آﺎر رﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻧﺸﺎن دهﺪ ﺧﺪا ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ و ﭼﻪ رﻓﺘﺎری از ﻗﻮم ﺧﻮد‬
‫اﻧﺘﻈﺎر دارد‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ آﻪ ﺣﻔﻆ اﺣﻜﺎم و ﻣﺮاﺳﻢ او ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺰﺋﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﻗﻮم او ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬

‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و‬
‫‪10‬اﮔﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺰ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺮ‬ ‫‪ 1‬ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد آﻪ دﺳﺘﻮرات زﻳﺮ را ﺑﻪ ﻗﻮم‬
‫و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪11 .‬ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺁن را ﻣﯽﺁورد ﺑﺎﻳﺪ در‬ ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﺪ‪:‬‬
‫ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ درﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺮش را ﺑﺒﺮد‬ ‫وﻗﺘﯽ آﺴﯽ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ او‬
‫و آﺎهﻨﺎن آﻪ ﭘﺴﺮان هﺎروﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮﻧﺶ را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺎو‪ ،‬ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪3 .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺮای‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ‪12 .‬ﺳﭙﺲ‪ ،‬ﺁن ﺷﺨﺺ ﺣﻴﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﻳﮏ ﮔﺎو ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺁن ﮔﺎو ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺮ‬
‫را ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ آﻨﺪ و آﺎهﻨﺎن اﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪهﺎ را ﺑﺎ ﺳﺮ و ﭘﻴﻪ‬ ‫و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮔﺎو را دم در ورودی ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت‬
‫ﺁن روی هﻴﺰم ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪13 .‬ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ دل و‬ ‫ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪4 .‬ﺷﺨﺼﯽ آﻪ‬
‫رودﻩ و ﭘﺎﭼﻪهﺎی ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺰ را ﺑﺎ ﺁب ﺑﺸﻮﻳﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺁن را ﻣﯽﺁورد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﺶ را روی ﺳﺮ ﺣﻴﻮان‬
‫آﺎهﻨﺎن هﻤﻪء ﺁﻧﻬﺎ را روی ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫ﺑﮕﺬارد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﮔﻨﺎهﺎن‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ‬ ‫ﺷﺨﺺ را آﻔﺎرﻩ ﻣﯽآﻨﺪ‪5 .‬ﺑﻌﺪ ﺧﻮد ﺁن ﺷﺨﺺ ﺣﻴﻮان‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫را در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺮ ﺑﺒﺮد و ﭘﺴﺮان هﺎرون آﻪ‬
‫‪14‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﭘﺮﻧﺪﻩ‬ ‫آﺎهﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮن ﺁن را ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺁن ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻤﺮی ﻳﺎ ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ‬ ‫آﻪ ﺟﻠﻮ در ورودی ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ‪6 .‬ﺳﭙﺲ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪15 .‬و‪16‬و‪17‬آﺎهﻦ‪ ،‬ﭘﺮﻧﺪﻩ را ﺑﮕﻴﺮد و ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﺁن ﺷﺨﺺ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﺎو را ﺑﻜﻨﺪ و ﺁن را ﻗﻄﻌﻪﻗﻄﻌﻪ آﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺒﺮد‪ ،‬ﺳﺮش را ﺑﻜﻨﺪ ﺑﻄﻮری آﻪ ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮی‬ ‫‪7‬و آﺎهﻨﺎن هﻴﺰم روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ ،‬ﺁﺗﺶ روﺷﻦ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﻳﺰد‪ .‬ﭼﻴﻨﻪدان و ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت داﺧﻞ ﺷﻜﻤﺶ*‬ ‫آﻨﻨﺪ ‪8‬و ﻗﻄﻌﻪهﺎ و ﺳﺮ و ﭘﻴﻪ ﺁن را روی هﻴﺰم ﻗﺮار‬
‫را درﺁورد و ﺁﻧﻬﺎ را در ﻃﺮف ﺷﺮق ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫دهﻨﺪ‪9 .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ دل و رودﻩ و ﭘﺎﭼﻪهﺎی ﮔﺎو‬
‫را ﺑﺎ ﺁب ﺑﺸﻮﻳﺪ و آﺎهﻨﺎن هﻤﻪ را روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬
‫)‪» (16 :1‬ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت داﺧﻞ ﺷﮑﻤﺶ« ﻳﺎ »ﭘﺮهﺎﻳﺶ«‪.‬‬ ‫*‬
‫‪2‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫‪11‬ﺑﺮای ﺗﻬﻴﻪء هﺪﻳﻪ ﺁردﻳﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‬ ‫درﺟﺎﻳﯽ آﻪ ﺧﺎآﺴﺘﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻴﻨﺪازد‪.‬‬
‫از ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻜﺎر ﺑﺮدن ﺧﻤﻴﺮ‬ ‫ﺳﭙﺲ ﺑﺎﻟﻬﺎی ﭘﺮﻧﺪﻩ را ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺁن را از وﺳﻂ ﭘﺎرﻩ آﻨﺪ‬
‫ﻣﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﻋﺴﻞ در هﺪاﻳﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ ﭘﺮﻧﺪﻩ دو ﺗﻜﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ آﺎهﻦ ﺁن را‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ‪12 .‬هﻨﮕﺎم ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻮﺑﺮ ﻣﺤﺼﻮل‬ ‫روی هﻴﺰم ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻧﺎن ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪدار و ﻋﺴﻞ‬ ‫آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ‬
‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬وﻟﯽ اﻳﻦ هﺪﻳﻪ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺴﻮزاﻧﻴﺪ‪.‬‬
‫‪13‬ﺑﻪ ﺗﻤﺎم هﺪاﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﮏ ﺑﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻧﻤﮏ ﻳﺎدﺁور‬ ‫هﺪﻳﻪء ﺁردی‬
‫ء‬
‫ﻋﻬﺪ ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬ ‫هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪﻳﻪ ﺁردی ﺁورد‪،‬‬
‫‪14‬هﺮﮔﺎﻩ از ﻧﻮﺑﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪﻳﻪ‬ ‫‪ 2‬هﺪﻳﻪء او ﺑﺎﻳﺪ از ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬او ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﯽدهﻴﺪ داﻧﻪهﺎ را از ﺧﻮﺷﻪهﺎ ﺟﺪا آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﻜﻮﺑﻴﺪ و‬ ‫روﻏﻦ زﻳﺘﻮن روی ﺁن ﺑﺮﻳﺰد و آﻨﺪر ﺑﺮ ﺁن ﺑﮕﺬارد‪.‬‬
‫ﺑﺮﺷﺘﻪ آﻨﻴﺪ‪15 .‬ﺳﭙﺲ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺑﺮ ﺁن ﺑﺮﻳﺰﻳﺪ و‬ ‫‪2‬ﺳﭙﺲ ﻳﮏ ﻣﺸﺖ از ﺁن را آﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪء ﺗﻤﺎم هﺪﻳﻪ اﺳﺖ‬
‫ء‬
‫آﻨﺪر روی ﺁن ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﻮﻋﯽ هﺪﻳﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻳﻜﯽ از آﺎهﻨﺎن ﺑﺪهﺪ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ آﻪ‬
‫ﺁردی اﺳﺖ‪16 .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ آﺎهﻨﺎن ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻏﻠﻪء آﻮﺑﻴﺪﻩ‬ ‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺷﺪﻩ و ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم آﻨﺪر ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ‬ ‫‪3‬ﺑﻘﻴﻪء ﺁرد ﺑﻪ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ دادﻩ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺮای‬
‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮراک از ﺁن اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﻨﻨﺪ‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﯽ آﻪ ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن دادﻩ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا از هﺪﻳﻪای ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‬ ‫ﺷﺪﻩ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻪ‬ ‫‪4‬هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ ﻧﺎن ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ در ﺗﻨﻮر ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫‪ 3‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای اﻳﻦ آﺎر از‬ ‫هﺪﻳﻪ ﺁورد‪ ،‬ﺁن ﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ و از ﺁرد‬
‫ﮔﺎو ﻧﺮ ﻳﺎ ﻣﺎدﻩ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻣﺮﻏﻮب ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬از‬
‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪2 .‬ﺷﺨﺼﯽ آﻪ‬ ‫ﻧﺎن ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮ ﻣﺎﻳﻪ آﻪ روﻏﻦ روی ﺁن ﻣﺎﻟﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ‬
‫ﺣﻴﻮان را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﺧﻮد را روی ﺳﺮ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﺮد‪5 .‬اﮔﺮ‬
‫ﺁن ﺑﮕﺬارد و دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺳﺮش را ﺑﺒﺮد‪.‬‬ ‫آﺴﯽ ﻧﺎن ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ روی ﺳﺎج هﺪﻳﻪ ﺁورد‪ ،‬ﺁن ﻧﺎن ﻧﻴﺰ‬
‫ﭘﺴﺮان هﺎرون ﺧﻮن ﺁن را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ از ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ و ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ‬
‫ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ‪3 ،‬و‪4‬و‪5‬و ﭘﻴﻪ داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪ ،‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی‬ ‫روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺑﺎﺷﺪ‪6 .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﺗﻜﻪﺗﻜﻪ آﻨﺪ و‬
‫ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬وﺳﻔﻴﺪی روی ﺟﮕﺮ را هﻤﺮاﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬ ‫روﻳﺶ روﻏﻦ ﺑﺮﻳﺰد‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﻧﻮع هﺪﻳﻪء ﺁردی‬
‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ آﻪ‬ ‫اﺳﺖ‪7 .‬اﮔﺮ هﺪﻳﻪء ﺷﻤﺎ در ﺗﺎﺑﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﺁن هﻢ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫از ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب و روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪6‬ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮان از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺑﺰ )ﻧﺮ ﻳﺎ‬ ‫‪8‬اﻳﻦ هﺪاﻳﺎی ﺁردی را ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎدﻩ( آﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﺮد‪7 .‬و‪8‬اﮔﺮ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺒﺮد و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪9 .‬آﺎهﻨﺎن ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺁن را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻓﻘﻂ ﻣﻘﺪار آﻤﯽ از هﺪﻳﻪ را ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﺶ را روی ﺳﺮ ﺣﻴﻮان ﺑﮕﺬارد و‬ ‫اﻳﻦ هﺪﻳﻪ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ‬
‫دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺳﺮش را ﺑﺒﺮد‪ .‬آﺎهﻨﺎن ﺧﻮن ﺁن را‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪10 .‬ﺑﻘﻴﻪء هﺪﻳﻪ ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن ﺗﻌﻠﻖ دارد‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ ‪9‬و‪10‬و‪11‬و ﭘﻴﻪ‪ ،‬دﻧﺒﻪ‪ ،‬ﭘﻴﻪ‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ آﻪ ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪،‬‬
‫داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪ ،‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و ﺳﻔﻴﺪی روی‬ ‫زﻳﺮا از هﺪﻳﻪای ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪3‬‬
‫ﻃﺎهﺮی ﺑﺒﺮد آﻪ در ﺧﺎرج از اردوﮔﺎﻩ ﺑﺮای رﻳﺨﺘﻦ‬ ‫ﺟﮕﺮ را هﻤﭽﻮن ﺧﻮراک ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﺮ‬
‫ﺧﺎآﺴﺘﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻧﻬﺎ را روی‬ ‫ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫هﻴﺰم ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪12‬و‪13‬اﮔﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺑﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺁن را ﺑﻪ‬
‫‪13‬اﮔﺮ ﺗﻤﺎم ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﻬﻮًا ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎهﯽ ﺷﻮﻧﺪ و‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﺶ را روی ﺳﺮ ﺣﻴﻮان‬
‫ﻳﻜﯽ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ ،‬هﺮ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺑﮕﺬارد و دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺳﺮش را ﺑﺒﺮد‪ .‬آﺎهﻨﺎن‬
‫اﻳﻦ آﺎر را ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺼﺮ ﻣﺤﺴﻮب‬ ‫ﺧﻮن ﺁن را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ ‪14‬و‪15‬و‪16‬و‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪14 .‬وﻗﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﭘﯽﺑﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﭘﻴﻪ داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪ ،‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و ﺳﻔﻴﺪی‬
‫ﮔﻮﺳﺎﻟﻪای ﺑﺮای آﻔﺎرﻩء ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬ ‫روی ﺟﮕﺮ را هﻤﭽﻮن ﺧﻮراک ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫را ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻴﺎورﻧﺪ ‪15‬و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم‬ ‫آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ آﻪ ﺑﺮ‬
‫در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺣﻴﻮان‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﺁن را ذﺑﺢ آﻨﻨﺪ‪16 .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ‬ ‫ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ ﺁن ﺣﻴﻮان ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻠﻖ دارد‪17 .‬هﻴﭻ ﻳﮏ‬
‫ﻣﻘﺪاری از ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را ﺑﻪ داﺧﻞ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت‬ ‫از ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮن ﻳﺎ ﭘﻴﻪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ‬
‫ﺑﻴﺎورد ‪17‬و اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد را در ﺧﻮن ﻓﺮو ﺑﺮد و در‬ ‫اﺑﺪی ﺑﺮای ﺷﻤﺎ و ﻧﺴﻞهﺎﻳﺘﺎن‪ ،‬در هﺮ ﺟﺎ آﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬
‫ء‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁن را هﻔﺖ ﺑﺎر ﺟﻠﻮ ﭘﺮدﻩ‬
‫ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﺑﭙﺎﺷﺪ‪18 .‬ﺑﻌﺪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺪری‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫ء‬ ‫‪2‬‬
‫از ﺧﻮن را ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺨﻮر آﻪ در ﺧﻴﻤﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ‬
‫ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩء ﺧﻮن را ﺑﻪ ﭘﺎی‬ ‫‪ 4‬ﺑﮕﻮﻳﺪ آﻪ هﺮ آﻪ ﺳﻬﻮًا ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎهﯽ ﺷﻮد و‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ آﻪ ﻧﺰدﻳﮏ در ﺧﻴﻤﻪ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫ﻳﻜﯽ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ‬
‫ﺑﺮﻳﺰد‪19 .‬ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻋﻤﻞ آﻨﺪ‪:‬‬
‫‪20‬آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﺑﺎﻳﺪ از هﻤﺎن روش ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﺮوی‬ ‫‪3‬اﮔﺮ ﺧﻄﺎ از آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﺳﺮ زدﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‬
‫آﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮای ﻗﻮم ﺧﺪا آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و‬ ‫ﻗﻮم را ﻧﻴﺰ ﮔﻨﺎهﻜﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺧﻄﺎی ﺁﻧﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪21 .‬او ﮔﻮﺳﺎﻟﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﮔﻮﺳﺎﻟﻪهﺎی ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺪﻩ را از اردوﮔﺎﻩ ﺑﻴﺮون ﺑﺒﺮد و ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ ،‬هﻤﺎﻧﻄﻮر‬ ‫‪4‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻴﺎورد‪ ،‬دﺳﺘﺶ را‬
‫آﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد را ﻣﯽﺳﻮزاﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫روی ﺳﺮ ﺁن ﺑﮕﺬارد و هﻤﺎﻧﺠﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻤﺎم ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﺮش را ﺑﺒﺮد‪5 .‬آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﻣﻘﺪاری از ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬
‫‪22‬اﮔﺮ ﻳﻜﯽ از رهﺒﺮان ﺳﻬﻮًا ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎهﯽ ﺷﻮد و‬ ‫راﺑﻪ داﺧﻞ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺒﺮد‪6 ،‬اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد را در‬
‫ﻳﻜﯽ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺧﻮد را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬارد‪،‬‬ ‫ﺧﻮن ﻓﺮو ﺑﺮد و در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁن را هﻔﺖ ﺑﺎر‬
‫ﻣﻘﺼﺮ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد‪23 .‬وﻗﺘﯽ او ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺶ ﭘﯽﺑﺮد‪،‬‬ ‫ﺟﻠﻮ ﭘﺮدﻩء ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﺑﭙﺎﺷﺪ‪7 .‬ﺳﭙﺲ در ﺣﻀﻮر‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﺑﺰ ﻧﺮ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪24 .‬دﺳﺖ ﺧﻮد‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺪری از ﺧﻮن را روی ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬
‫را روی ﺳﺮ ﺑﺰ ﺑﮕﺬارد و در ﺟﺎﻳﯽ آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی‬ ‫ﺑﺨﻮر آﻪ داﺧﻞ ﺧﻴﻤﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻤﺎﻟﺪ‪ .‬ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩء ﺧﻮن را ﺑﻪ‬
‫ء‬
‫ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﺁن را ذﺑﺢ آﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ آﻪ ﻧﺰدﻳﮏ در ﺧﻴﻤﻪ‬
‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ اوﺳﺖ‪25 .‬ﺑﻌﺪ آﺎهﻦ ﻗﺪری‬ ‫ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮﻳﺰد‪8 .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪،‬‬
‫از ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد روی‬ ‫‪9‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و ﺳﻔﻴﺪی روی ﺟﮕﺮ را‬
‫ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﻘﻴﻪء ﺧﻮن‬ ‫ﺑﺮدارد‪10 ،‬و ﺁﻧﻬﺎ را روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫را ﺑﻪ ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﻳﺰد‪26 .‬ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﻴﻪ‬ ‫ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ ،‬درﺳﺖ هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﭘﻴﻪ ﮔﺎو ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‪ ،‬روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫را ﻣﯽﺳﻮزاﻧﺪ‪11 .‬و‪12‬اﻣﺎ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩء ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﭘﻮﺳﺖ‪،‬‬
‫ﮔﻮﺷﺖ‪ ،‬آﻠﻪ‪ ،‬ﭘﺎﭼﻪ‪ ،‬دل و رودﻩ و ﺳﺮﮔﻴﻦ را ﺑﻪ ﻣﻜﺎن‬
‫‪4‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫‪3‬هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ ﻧﺠﺎﺳﺖ اﻧﺴﺎن را ﻟﻤﺲ آﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ رهﺒﺮ آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و او‬
‫ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﻳﻦ آﺎر را آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﭼﻪ‬ ‫ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫آﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺠﺮم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪27‬اﮔﺮ ﻳﮏ ﻓﺮد ﻋﺎدی ﺳﻬﻮًا ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎهﯽ ﺷﻮد و‬
‫‪4‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻧﺴﻨﺠﻴﺪﻩ ﻗﻮﻟﯽ دهﺪ و ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮرد آﻪ ﺁن را‬ ‫ﻳﻜﯽ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬارد‪ ،‬ﻣﻘﺼﺮ‬
‫ﺑﺠﺎﺁورد وﻟﯽ ﺑﻌﺪ ﭘﯽﺑﺒﺮد آﻪ ﻗﻮل ﺑﯽﺟﺎﻳﯽ دادﻩ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد‪28 .‬وﻗﺘﯽ او ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﭘﯽﺑﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﺠﺮم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﮏ ﺑﺰ ﻣﺎدﻩء ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ ﺁن را ﺑﺮای‬
‫‪5‬در هﺮ ﻳﮏ از اﻳﻦ ﻣﻮارد‪ ،‬ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺶ‬ ‫ﮔﻨﺎهﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪29 .‬ﺑﺰ را ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻧﯽ ﺑﻴﺎورد آﻪ‬
‫اﻋﺘﺮاف آﻨﺪ ‪6‬و ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﻳﮏ ﺑﺮﻩ ﻳﺎ ﺑﺰ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ‪ .‬در ﺁﻧﺠﺎ دﺳﺖ‬
‫ﻣﺎدﻩ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ آﺎهﻦ ﺑﺮاﻳﺶ آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺣﻴﻮان ﺑﮕﺬارد و ﺁن را ذﺑﺢ آﻨﺪ‪.‬‬
‫‪7‬اﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﻣﺠﺮم ﺗﻨﮕﺪﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮﻩای‬ ‫‪30‬آﺎهﻦ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد ﻗﺪری از ﺧﻮن را روی‬
‫ﺑﻴﺎورد‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ دو ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ ﺑﺮای‬ ‫ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﻘﻴﻪء ﺧﻮن‬
‫آﻔﺎرﻩء ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻜﯽ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫را ﺑﻪ ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﻳﺰد‪31 .‬ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﻴﻪ‬
‫ﮔﻨﺎﻩ و دﻳﮕﺮی ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‪8 .‬آﺎهﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩای‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‪ ،‬روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد و اﻳﻦ‬
‫را آﻪ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﮕﻴﺮد و ﺳﺮش را‬ ‫ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ‬
‫ﺑﺒﺮد‪ ،‬وﻟﯽ ﻃﻮری آﻪ از ﺗﻨﺶ ﺟﺪا ﻧﺸﻮد‪9 .‬ﺳﭙﺲ ﻗﺪری‬ ‫ﮔﻨﺎﻩ ﺁن ﺷﺨﺺ را آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و او ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‬
‫از ﺧﻮن ﺁن را ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﺪ و ﺑﻘﻴﻪ را ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ء‬
‫ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﻳﺰد‪ .‬اﻳﻦ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ‪10 .‬ﭘﺮﻧﺪﻩ‬ ‫‪32‬اﮔﺮ ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺮای آﻔﺎرﻩء ﮔﻨﺎهﺶ ﺑﺮﻩ‬
‫دوم را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻠﯽ آﻪ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺁن ﺑﺮﻩ‪ ،‬ﻣﺎدﻩ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪33 .‬او‬
‫ﻗﺒﻼ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺑﺮﻩ ﺑﮕﺬارد و ﺁن را در‬
‫ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ او آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و ﮔﻨﺎﻩ او ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‬ ‫ﻣﻜﺎﻧﯽ آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ذﺑﺢ آﻨﺪ‪34 .‬آﺎهﻦ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد‬
‫‪11‬اﮔﺮ او ﻓﻘﻴﺮﺗﺮ از ﺁﻧﺴﺖ آﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ دو ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو‬ ‫ﻗﺪری از ﺧﻮن را ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ ﺑﺮای آﻔﺎرﻩء ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﻘﻴﻪء ﺧﻮن را ﺑﻪ ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﻳﺰد‪.‬‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻳﮏ آﻴﻠﻮ ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﺑﻴﺎورد‪ .‬وﻟﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁن را‬ ‫‪35‬ﭘﻴﻪ ﺁن ﻣﺜﻞ ﭘﻴﻪ ﺑﺮﻩء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﻣﺨﻠﻮط آﻨﺪ ﻳﺎ آﻨﺪر ﺑﺮ ﺁن ﺑﮕﺬارد‪،‬‬ ‫ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪ .‬آﺎهﻦ ﺁن را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﺮ‬
‫زﻳﺮا اﻳﻦ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ‪12 .‬ﺁرد را ﭘﻴﺶ آﺎهﻦ‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‬
‫ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ آﺎهﻦ ﻣﺸﺘﯽ از ﺁن را ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮدارد و‬ ‫آﺎهﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺁن ﺷﺨﺺ را آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و او‬
‫روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ ،‬درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﺮ‬ ‫ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ اوﺳﺖ‪.‬‬
‫‪13‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ او در هﺮ ﻳﮏ از اﻳﻦ‬ ‫ﻣﻮارد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫ﻣﻮارد‪ ،‬آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و او ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬در‬ ‫هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ از وﻗﻮع ﺟﺮﻣﯽ اﻃﻼع داﺷﺘﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﺜﻞ هﺪﻳﻪء ﺁردی‪ ،‬ﺑﻘﻴﻪء ﺁرد ﺑﻪ آﺎهﻦ‬ ‫‪ 5‬ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ در ﻣﻮرد ﺁﻧﭽﻪ آﻪ دﻳﺪﻩ ﻳﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ در‬
‫ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫دادﮔﺎﻩ ﺷﻬﺎدت ﻧﺪهﺪ‪ ،‬ﻣﺠﺮم اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪2‬هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ ﻻﺷﻪء ﺣﻴﻮان ﺣﺮام ﮔﻮﺷﺘﯽ را ﻟﻤﺲ آﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان‬ ‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﻳﻦ آﺎر را آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺠﺲ و‬
‫‪14‬ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ داد‪15 :‬هﺮﮔﺎﻩ‬ ‫ﻣﺠﺮم اﺳﺖ‪.‬‬
‫آﺴﯽ در دادن هﺪﻳﻪای آﻪ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺪس‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪5‬‬
‫ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺧﺎﻣﻮش ﻧﺸﻮد‪10 .‬ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﺳﻬﻮًا ﻗﺼﻮر ورزد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺳﺎﻟﻢ و‬
‫ﻟﺒﺎس زﻳﺮ و ﻟﺒﺎس آﺘﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﭙﻮﺷﺪ و ﺧﺎآﺴﺘﺮ‬ ‫ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ‪ ،‬آﻨﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﮕﺬارد‪.‬‬ ‫ﻗﻮﭼﯽ آﻪ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان اهﺪا ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ‬
‫‪11‬ﺳﭙﺲ ﻟﺒﺎﺳﺶ را ﻋﻮض آﻨﺪ و ﺧﺎآﺴﺘﺮ را ﺑﻴﺮون‬ ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻌﻴﺎر رﺳﻤﯽ‪ ،‬ارزﻳﺎﺑﯽ ﺷﻮد‪16 .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻼوﻩ‬
‫اردوﮔﺎﻩ ﺑﺒﺮد و در ﻣﻜﺎن ﻃﺎهﺮی آﻪ ﺑﺮای اﻳﻦ آﺎر‬ ‫ﺑﺮ ﺑﺎز ﭘﺮداﺧﺖ هﺪﻳﻪ‪ ،‬ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ارزش ﺁن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮﻳﺰد‪12 .‬و‪13‬آﺎهﻦ هﺮ روز ﺻﺒﺢ‬ ‫ﺁن اﻓﺰودﻩ‪ ،‬هﻤﻪ را ﺑﻪ آﺎهﻦ ﺑﺪهﺪ‪ .‬آﺎهﻦ ﺑﺎ ﺁن ﻗﻮچ‬
‫هﻴﺰم ﺗﺎزﻩ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﻬﺪ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ روزاﻧﻪ را‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان‪ ،‬ﺑﺮاﻳﺶ آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و او‬
‫روی ﺁن ﺑﮕﺬارد و ﭘﻴﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ را ﺑﺮ ﺁن‬ ‫ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ .‬ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻴﺸﻪ روﺷﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ و‬ ‫‪17‬و‪18‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎهﯽ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻳﻜﯽ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ‬
‫ﺧﺎﻣﻮش ﻧﺸﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬارد‪ ،‬وﻟﯽ ﻧﺪاﻧﺪ آﻪ ﭼﻨﻴﻦ آﺎری‬
‫از او ﺳﺮزدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎز ﻣﺠﺮم اﺳﺖ و ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﻘﺮرات هﺪﻳﻪء ﺁردی‬ ‫ﺟﺒﺮان ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﻧﺰد آﺎهﻦ‬
‫‪14‬ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ هﺪﻳﻪء ﺁردی از اﻳﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ‪:‬‬ ‫ﺑﻴﺎورد‪ .‬ﻗﻴﻤﺖ ﻗﻮچ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫آﺎهﻦ ﺑﺮای ﺗﻘﺪﻳﻢ هﺪﻳﻪء ﺁردی ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫آﺎهﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮای او آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﺶ‬
‫ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ‪15 ،‬ﺳﭙﺲ ﻣﺸﺘﯽ از ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد‪19 .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان اﺳﺖ ﺑﺮای ﺟﺮﻣﯽ‬
‫روﻏﻦ زﻳﺘﻮن را ﺑﺎ آﻨﺪری آﻪ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺖ ﺑﺮدارد و‬ ‫آﻪ او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪.‬‬
‫ء‬
‫اﻳﻦ هﺪﻳﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪16 .‬و‪17‬ﺑﻘﻴﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ داد‪:‬‬
‫ﺁرد‪ ،‬ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ از ﺁن ﺑﺮای ﺧﻮراک‬ ‫‪ 6‬هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻨﺎﻩ آﺮدﻩ‪ ،‬از ﭘﺲ‬
‫ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺁرد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﭘﺨﺘﻪ‬ ‫دادن ﭼﻴﺰی آﻪ ﭘﻴﺶ او ﮔﺮو ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﻮدداری‬
‫ﺷﻮد و در ﺣﻴﺎط ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ آﻪ ﻣﻜﺎن ﻣﻘﺪﺳﯽ اﺳﺖ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻳﺎ در اﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ورزد‪ ،‬ﻳﺎ دزدی آﻨﺪ ﻳﺎ ﻣﺎل‬
‫ﺧﻮردﻩ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ از هﺪﻳﻪء ﺁردی را آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ‬ ‫هﻤﺴﺎﻳﻪاش را ﻏﺼﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ درﺑﺎرﻩء ﭼﻴﺰ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﻤﺸﺪﻩای آﻪ ﭘﻴﺪا آﺮدﻩ اﺳﺖ دروغ ﺑﮕﻮﻳﺪ و ﻗﺴﻢ‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان‪ ،‬اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ از‬ ‫ﺑﺨﻮرد آﻪ ﭘﻴﺶ او ﻧﻴﺴﺖ‪4 ،‬و‪5‬روزی آﻪ ﺟﺮم او ﺛﺎﺑﺖ‬
‫هﺪﻳﻪء ﺁردی ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪18 .‬ﭘﺴﺮان‬ ‫ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ اﺻﻞ ﻣﺎل را ﭘﺲ دهﺪ و ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ارزش ﺁن‬
‫هﺎرون ﻧﺴﻞ اﻧﺪر ﻧﺴﻞ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ از هﺪﻳﻪ‬ ‫را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن اﻓﺰودﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎل ﺑﭙﺮدازد‪6 .‬او‬
‫را ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان را آﻪ ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬هﻤﻴﺸﻪ ﺳﻬﻢ آﺎهﻨﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و آﺲ‬ ‫اﺳﺖ ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻴﺎورد و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫دﻳﮕﺮی ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺑﻪ ﺁن دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪ .‬ﻗﻮچ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻌﻴﺎر رﺳﻤﯽ‪ ،‬ارزﻳﺎﺑﯽ‬
‫‪19‬و‪20‬ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ داد‪:‬‬ ‫ﺷﻮد‪7 .‬آﺎهﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮای او در ﺣﻀﻮر‬
‫هﺎرون و هﺮ آﺪام از ﭘﺴﺮاﻧﺶ در روزی آﻪ ﺑﺮای‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و ﮔﻨﺎﻩ او ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ‬
‫ﻣﻘﺎم آﺎهﻨﯽ اﻧﺘﺼﺎب ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ آﻴﻠﻮ ﺁرد‬ ‫ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺮﻏﻮب‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﺪازﻩء هﺪﻳﻪء ﺁردی روزاﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎورﻧﺪ وﻧﺼﻒ ﺁن را در ﺻﺒﺢ و ﻧﺼﻒ‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫دﻳﮕﺮ را در ﻋﺼﺮ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪21 .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ‬ ‫‪8‬و‪9‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ روی ﺳﺎج ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮد ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات را ﺑﻪ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﺪهﺪ‪:‬‬
‫ﺗﻜﻪﺗﻜﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﺁردی ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم ﺷﺐ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ و‬
‫‪6‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﺟﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس‬ ‫ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪22‬و‪23‬هﺮ آﺎهﻨﯽ آﻪ ﺑﺠﺎی ﭘﺪر ﺧﻮد‪ ،‬آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ‬
‫‪7‬ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ در روز اﻧﺘﺼﺎب ﺧﻮد هﻤﻴﻦ هﺪﻳﻪ را‬
‫ﺟﺒﺮان رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ‪ :‬ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻓﺮﻳﻀﻪای اﺑﺪی اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ هﺪﻳﻪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫آﺎهﻨﯽ ﺗﻌﻠﻖ دارد آﻪ ﻣﺮاﺳﻢ آﻔﺎرﻩ را اﺟﺮا ﻣﯽآﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺎﻣًﺎ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد و ﭼﻴﺰی از‬
‫‪)8‬در ﺿﻤﻦ ﭘﻮﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن آﺎهﻦ‬ ‫ﺁن ﺧﻮردﻩ ﻧﺸﻮد‪.‬‬
‫ﺗﻌﻠﻖ دارد‪9 (.‬هﺮ هﺪﻳﻪء ﺁردی آﻪ در ﺗﻨﻮر ﻳﺎ در ﺗﺎﺑﻪ‬
‫ﻳﺎ روی ﺳﺎج ﭘﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ آﺎهﻨﯽ ﺗﻌﻠﻖ ﺧﻮاهﺪ‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ آﻪ ﺁن را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﺪ‪10 .‬ﺗﻤﺎم‬ ‫‪24‬و‪25‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫هﺪاﻳﺎی ﺁردی دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺧﻮاﻩ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن و‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات را ﺑﻪ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﺪهﺪ‪ :‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮاﻩ ﺧﺸﮏ‪ ،‬ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوی ﺑﻪ ﭘﺴﺮان هﺎرون ﺗﻌﻠﻖ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺟﺎﻳﯽ‬
‫دارد‪.‬‬ ‫ذﺑﺢ ﺷﻮد آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪26‬آﺎهﻨﯽ آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﮔﻮﺷﺖ ﺁن را در‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‬ ‫ﺣﻴﺎط ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ آﻪ ﺟﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺨﻮرد‪27 .‬ﻓﻘﻂ‬
‫‪11‬ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ آﺎهﻨﺎن‪ ،‬اﺟﺎزﻩ دارﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد از اﻳﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ‪12 :‬اﮔﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر‬ ‫اﻳﻦ ﮔﻮﺷﺖ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺧﻮن ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻟﺒﺎس‬
‫ﺷﻜﺮﮔﺰاری ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬هﻤﺮاﻩ ﺁن ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻧﺎﻧﻬﺎی ﺑﺪون‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺑﭙﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را در ﻣﻜﺎﻧﯽ ﻣﻘﺪس ﺑﺸﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﻮد ﻗﺮﺻﻬﺎی ﻧﺎن آﻪ ﺑﺎ روﻏﻦ‬ ‫‪28‬ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﻴﻨﯽ آﻪ ﮔﻮﺷﺖ در ﺁن ﭘﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ‬
‫زﻳﺘﻮن ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺎﻧﻬﺎی ﻧﺎزک آﻪ روﻏﻦ‬ ‫ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﮔﻮﺷﺖ در ﻳﮏ ﻇﺮف ﻣﺴﯽ ﭘﺨﺘﻪ‬
‫ﻣﺎﻟﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺎﻧﻬﺎﻳﯽ آﻪ از ﻣﺨﻠﻮط ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب و‬ ‫ﻼ ﺗﻤﻴﺰ آﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﺁب‬‫ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن ﻇﺮف را آﺎﻣ ً‬
‫روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪13 .‬در ﺿﻤﻦ هﻤﺮاﻩ‬ ‫ﺑﺸﻮﻳﻨﺪ‪29 .‬اوﻻد ذآﻮر آﺎهﻨﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از اﻳﻦ ﮔﻮﺷﺖ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺮﺻﻬﺎی ﻧﺎن ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪدار ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪30 .‬اﻣﺎ در‬
‫ء‬
‫ﺷﻮد‪14 .‬از هﺮ ﻧﻮع ﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪ‬ ‫ﻣﻮاردی آﻪ ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺮای آﻔﺎرﻩ در ﻗﺪس ﺑﻪ‬
‫ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ آﺎهﻨﯽ ﺗﻌﻠﻖ‬ ‫داﺧﻞ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را‬
‫ﮔﻴﺮد آﻪ ﺧﻮن ﺣﻴﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮرد ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎﻣًﺎ ﺳﻮزاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯽﭘﺎﺷﺪ‪15 .‬ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﺎﻳﺪ در‬
‫روزی آﻪ ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪ ﺷﻜﺮﮔﺰاری ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﮔﺮدد‪،‬‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان‬
‫ﺧﻮردﻩ ﺷﻮد و ﭼﻴﺰی از ﺁن ﺑﺮای روز ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻗﯽ‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﻧﻤﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ 7‬ﻣﻘﺪﺳﯽ اﺳﺖ‪ ،‬از اﻳﻦ ﻗﺮار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪2 :‬ﺣﻴﻮان‬
‫‪16‬اﮔﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﻧﺬری ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮔﻮﺷﺖ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻜﺎﻧﯽ آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺳﺮ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ در روزی آﻪ ﺁن را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮردﻩ‬ ‫ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ‪ ،‬ذﺑﺢ ﺷﻮد و ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ از ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﭼﻴﺰی ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ‬ ‫ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺷﻮد‪3 .‬آﺎهﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ ﺁن را آﻪ ﺷﺎﻣﻞ دﻧﺒﻪ و‬
‫ﻣﯽﺗﻮان ﺁن را روز ﺑﻌﺪ ﻧﻴﺰ ﺧﻮرد‪17 .‬و‪18‬وﻟﯽ هﺮ ﭼﻪ‬ ‫ﭘﻴﻪ داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪4 ،‬و ﻧﻴﺰ ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و‬
‫ﺗﺎ روز ﺳﻮم ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻮزاﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ در روز‬ ‫ﺳﻔﻴﺪی روی ﺟﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﮕﺬارد‪.‬‬
‫ﺳﻮم ﭼﻴﺰی از ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮد‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫‪5‬ﺳﭙﺲ‪ ،‬او هﻤﻪء ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان ﺑﺮ ﺁﺗﺶ‬
‫ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﻗﺒﻮل ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد و ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﺨﻮاهﺪ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪6 .‬ﭘﺴﺮان آﺎهﻨﺎن‬
‫ﺁورد زﻳﺮا ﺁن ﮔﻮﺷﺖ ﻧﺠﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬آﺴﯽ هﻢ آﻪ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از اﻳﻦ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺎﻳﺪ در‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪7‬‬
‫اﻧﺘﺼﺎب هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺁن را ﺑﺨﻮرد ﻣﺠﺮم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪19 .‬ﮔﻮﺷﺘﯽ را آﻪ ﺑﻪ‬
‫اﻳﺸﺎن دادﻩ ﺷﺪ‪36 .‬در روزی آﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﺴﺢ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﭼﻴﺰی ﻧﺠﺲ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮرد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ دﺳﺘﻮر داد آﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ را ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮزاﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻳﺸﺎن ﺑﺪهﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﻧﺴﻠﻬﺎی اﻳﺸﺎن‬ ‫ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﻓﻘﻂ آﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺨﻮرﻧﺪ آﻪ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪(.‬‬ ‫ﻃﺎهﺮ هﺴﺘﻨﺪ‪20 .‬هﺮ آﻪ ﻃﺎهﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫‪37‬و‪38‬اﻳﻨﻬﺎ ﻣﻘﺮراﺗﯽ ﺑﻮد درﻣﻮرد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‪،‬‬ ‫ﺳﻼﻣﺘﯽ را ﺑﺨﻮرد ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﺪا ﻃﺮد ﺷﻮد‬
‫هﺪﻳﻪء ﺁردی‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫زﻳﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪21 .‬هﺮ آﺲ ﺑﻪ ﭼﻴﺰی‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن‪ ،‬در‬ ‫ﻧﺠﺲ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻩ ﻧﺠﺎﺳﺖ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻩ‬
‫آﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ داد ﺗﺎ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﺣﻴﻮان ﻧﺠﺲ و ﻳﺎهﺮ ﭼﻴﺰ ﻧﺠﺲ دﻳﮕﺮ‪ ،‬و ﺑﻌﺪ از ﮔﻮﺷﺖ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﺪا ﻃﺮد‬
‫ﺷﻮد زﻳﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻘﺪﻳﺲ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ‬ ‫‪22‬و‪23‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ‬
‫)ﺧﺮوج ‪(37-1 :29‬‬ ‫ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﺪ‪ :‬هﺮﮔﺰ ﭘﻴﻪ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺑﺰ را‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ‬ ‫ﻧﺨﻮرﻳﺪ‪24 .‬ﭘﻴﻪ ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ ﻣﺮدﻩ ﻳﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺎﻧﻮری‬
‫‪ 8‬را ﺑﺎ ﻟﺒﺎسهﺎی ﻣﺨﺼﻮص اﻳﺸﺎن و روﻏﻦ‬ ‫درﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ هﺮﮔﺰ ﺧﻮردﻩ ﻧﺸﻮد ﺑﻠﻜﻪ از ﺁن ﺑﺮای‬
‫ﺗﺪهﻴﻦ‪ ،‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‪ ،‬دو ﻗﻮچ و ﻳﮏ ﺳﺒﺪ ﻧﺎن‬ ‫آﺎرهﺎی دﻳﮕﺮ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺷﻮد‪25 .‬هﺮ آﺲ ﭘﻴﻪ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را‬
‫ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻴﺎور و ﺗﻤﺎم ﻗﻮم‬ ‫آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺨﻮرد ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را در ﺁﻧﺠﺎ ﺟﻤﻊ آﻦ‪«.‬‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﻃﺮد ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪4‬ﻣﻮﺳﯽ ﻃﺒﻖ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻤﻞ آﺮد‪ .‬هﻤﻪء ﻗﻮم‬ ‫‪26‬و‪27‬هﺮﮔﺰ ﺧﻮن ﻧﺨﻮرﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺧﻮن ﭘﺮﻧﺪﻩ و ﻧﻪ ﺧﻮن‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ‪5 .‬ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﻴﻮان ﭼﻬﺎرﭘﺎ‪ .‬هﺮآﺲ‪ ،‬در هﺮﺟﺎ‪ ،‬ﺧﻮن ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺁﻧﭽﻪ اآﻨﻮن اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻢ ﻃﺒﻖ ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﺪا ﻃﺮد ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪«.‬‬
‫‪6‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ‪ ،‬هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺳﻬﻢ آﺎهﻦ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫را ﺑﺎ ﺁب ﻏﺴﻞ داد‪7 .‬ﭘﻴﺮاهﻦ ﻣﺨﺼﻮص آﺎهﻨﯽ را ﺑﻪ‬ ‫‪28‬و‪29‬و‪30‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را‬
‫هﺎرون ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و آﻤﺮﺑﻨﺪ را ﺑﻪ آﻤﺮش ﺑﺴﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ردا‬ ‫ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﺪ‪ :‬هﺮآﺲ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‬
‫را ﺑﺮ ﺗﻦ او آﺮد و اﻳﻔﻮد* را ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء ﺑﻨﺪ آﻤﺮ ﺁن ﺑﺮ او‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را آﻪ‬
‫ﺑﺴﺖ‪8 .‬ﺑﻌﺪ ﺳﻴﻨﻪﺑﻨﺪ را ﺑﺮ او ﺑﺴﺖ و اورﻳﻢ و ﺗُﻤﻴﻢ** را‬ ‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻴﺎورد‪ .‬ﭘﻴﻪ و ﺳﻴﻨﻪ را‬
‫در ﺁن ﮔﺬاﺷﺖ‪9 ،‬و ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﻤﺎﻣﻪ‬ ‫ء‬
‫ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ و ﺳﻴﻨﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪ‬
‫را ﺑﺮ ﺳﺮ هﺎرون ﻧﻬﺎد و ﻧﻴﻢ ﺗﺎج ﻣﻘﺪس را آﻪ از ﻃﻼ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص‪ ،‬در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻜﺎن دهﺪ‪31 .‬آﺎهﻦ ﭘﻴﻪ‬
‫ﺑﻮد ﺟﻠﻮ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﻧﺼﺐ آﺮد‪.‬‬ ‫را ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺳﻴﻨﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ‬
‫ء‬
‫‪10‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ روﻏﻦ ﻣﺴﺢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺁن را ﺑﺮ ﺧﻴﻤﻪ‬ ‫هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﺎﺷﺪ‪32 .‬و‪33‬ران راﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪،‬‬
‫ﻋﺒﺎدت و هﺮ ﭼﻴﺰی آﻪ در ﺁن ﺑﻮد ﭘﺎﺷﻴﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را‬ ‫ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﻣﺨﺼﻮص‪ ،‬ﺑﻪ آﺎهﻨﯽ دادﻩ ﺷﻮد آﻪ ﺧﻮن‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﻮد‪11 .‬ﺳﭙﺲ ﻣﻘﺪاری از روﻏﻦ را ﺑﺮداﺷﺖ و‬ ‫و ﭘﻴﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﺪ؛ ‪34‬زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﻴﻨﻪ و‬
‫ران ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ را از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺁﻧﻬﺎ‬
‫* »اﻳﻔﻮد« ﺟﻠﻴﻘﻪء ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎهﻦ روی ﻟﺒﺎﺳﻬﺎی‬ ‫را ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن دادﻩ اﺳﺖ و‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽﭘﻮﺷﻴﺪ‪.‬‬
‫هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻠﻖ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪)35 .‬اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ از‬
‫** اورﻳﻢ وﺗﻤﻴﻢ دو ﺷﯽء ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﭘﯽﺑﺮدن ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا‪,‬‬
‫ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء ﮐﺎهﻦ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫هﺪاﻳﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد در روز‬
‫‪8‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫‪25‬ﭘﺲ از ﺁن ﭘﻴﻪ‪ ،‬دﻧﺒﻪ‪ ،‬ﭘﻴﻪ داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪ ،‬ﺳﻔﻴﺪی روی‬ ‫ﺁن را هﻔﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‪ ،‬ﻟﻮازم ﺁن‪ ،‬ﺣﻮض و‬
‫ﺟﮕﺮ‪ ،‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی ﺁﻧﻬﺎ و ران راﺳﺖ ﻗﻮچ را‬ ‫ﭘﺎﻳﻪاش ﭘﺎﺷﻴﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮد‪12 .‬ﺑﻌﺪ ﻗﺪری از‬
‫ﮔﺮﻓﺖ ‪26‬و از داﺧﻞ ﺳﺒﺪ ﻧﺎن ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ آﻪ در‬ ‫روﻏﻦ ﻣﺴﺢ را ﺑﺮ ﺳﺮ هﺎرون رﻳﺨﺖ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﮏ ﻗﺮص ﻧﺎن ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ‪،‬‬ ‫او را ﺑﺮای ﺧﺪﻣﺖ آﺎهﻨﯽ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﻮد‪13 .‬ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺳﯽ‬
‫ﻳﮏ ﻗﺮص ﻧﺎن روﻏﻨﯽ و ﻳﮏ ﻧﺎن ﻧﺎزک ﺑﺮداﺷﺖ و‬ ‫ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺴﺮان هﺎرون را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﭘﻴﺮاهﻨﻬﺎ را‬
‫ء‬
‫ﺁﻧﻬﺎ را روی ﭘﻴﻪ و ران راﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺖ‪27 .‬ﺳﭙﺲ‪ ،‬هﻤﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و آﻤﺮﺑﻨﺪهﺎ را ﺑﻪ آﻤﺮﺷﺎن ﺑﺴﺖ و‬
‫اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺮ دﺳﺘﻬﺎی هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﻗﺮار داد ﺗﺎ‬ ‫آﻼﻩهﺎ را ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﻣﺨﺼﻮص‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺗﻜﺎن‬ ‫‪14‬ﺑﻌﺪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را ﺟﻠﻮ ﺁورد و هﺎرون و‬
‫دهﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪28 .‬ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم اﻳﻦ‬ ‫ﭘﺴﺮاﻧﺶ دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ ﺁﻧﻬﺎ را از هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﮔﺮﻓﺖ‬ ‫‪15‬ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را ذﺑﺢ آﺮد و ﻗﺪری از ﺧﻮن ﺁن را‬
‫و ﺑﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﺷﺎخ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎﻟﻴﺪ ﺗﺎ ﺁن را‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻃﺎهﺮ ﺳﺎزد‪ .‬ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩء ﺧﻮن را ﺑﻪ ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬
‫ء‬
‫‪29‬ﻣﻮﺳﯽ ﺳﻴﻨﻪء ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺁن را ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪ‬ ‫رﻳﺨﺖ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ را ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﺮای‬
‫ﻣﺨﺼﻮص ﺗﻜﺎن دادﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮد‪ ،‬درﺳﺖ‬ ‫ﺁن آﻔﺎرﻩ ﻧﻤﻮد‪16 .‬ﺳﭙﺲ ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‪ ،‬ﺳﻔﻴﺪی‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻬﻢ‬ ‫روی ﺟﮕﺮ‪ ،‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﭼﺮﺑﯽ روی ﺁﻧﻬﺎ را ﮔﺮﻓﺖ و‬
‫ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ از ﻗﻮﭼﯽ ﺑﻮد آﻪ ﺑﺮای ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻘﺪﻳﺲ ذﺑﺢ‬ ‫هﻤﻪ را روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪17 ،‬و هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﻻﺷﻪ و ﭘﻮﺳﺖ و ﺳﺮﮔﻴﻦ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬
‫‪30‬ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺳﯽ ﻗﺪری از روﻏﻦ ﻣﺴﺢ و ﻗﺪری از‬ ‫را در ﺧﺎرج از اردوﮔﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮﻧﯽ را آﻪ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻮد ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮ هﺎرون و‬ ‫‪18‬ﺑﻌﺪ ﻗﻮچ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺟﻠﻮ ﺁورد و هﺎرون و‬
‫ﻟﺒﺎسهﺎی او و ﺑﺮ ﭘﺴﺮان او و ﻟﺒﺎسهﺎی اﻳﺸﺎن ﭘﺎﺷﻴﺪ‬ ‫ﭘﺴﺮاﻧﺶ دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ و ﻟﺒﺎسهﺎی ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫‪19‬ﻣﻮﺳﯽ ﻗﻮچ را ذﺑﺢ آﺮد و ﺧﻮﻧﺶ را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر‬
‫را ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮد‪.‬‬ ‫ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎﺷﻴﺪ‪20 .‬ﺳﭙﺲ ﻻﺷﻪء ﻗﻮچ را‬
‫‪31‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻗﻄﻌﻪﻗﻄﻌﻪ آﺮد و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ آﻠﻪ و ﭘﻴﻪ ﺣﻴﻮان‬
‫»هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮﺷﺖ را دم‬ ‫ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪21 .‬دل و رودﻩ و ﭘﺎﭼﻪهﺎ را ﺑﺎ ﺁب ﺷﺴﺖ و‬
‫در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﭙﺰﻳﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺁن را ﺑﺎ ﻧﺎن ﻣﺮاﺳﻢ‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪ .‬ﭘﺲ هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ آﻪ در ﺳﺒﺪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪32 .‬هﺮ ﭼﻪ از ﮔﻮﺷﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮد ﺗﻤﺎم ﺁن ﻗﻮچ ﺑﺮ‬
‫و ﻧﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪33 .‬هﻔﺖ روز از‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ آﻪ ﺑﺮ‬
‫در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻴﺮون ﻧﺮوﻳﺪ ﺗﺎ روزهﺎی ﺗﻘﺪﻳﺴﺘﺎن‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮی ﺷﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﻤﺎ هﻔﺖ روز ﻃﻮل‬ ‫‪22‬ﭘﺲ از ﺁن ﻣﻮﺳﯽ ﻗﻮچ دوم را آﻪ ﺑﺮای ﺗﻘﺪﻳﺲ‬
‫ﻣﯽآﺸﺪ‪34 .‬ﺁﻧﭽﻪ اﻣﺮوز اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫آﺎهﻨﺎن ﺑﻮد ﺟﻠﻮ ﺁورد و هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ دﺳﺘﻬﺎی‬
‫ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ آﻔﺎرﻩ دادﻩ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪23 .‬ﻣﻮﺳﯽ ﻗﻮچ را ذﺑﺢ‬
‫‪35‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ هﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ روز دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت‬ ‫آﺮدﻩ‪ ،‬ﻗﺪری از ﺧﻮﻧﺶ را ﺑﺮ ﻧﺮﻣﻪء ﮔﻮش راﺳﺖ‬
‫ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ‬ ‫هﺎرون و ﺷﺴﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ او و ﺷﺴﺖ ﭘﺎی راﺳﺘﺶ‬
‫و ﮔﺮ ﻧﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد‪ .‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪«.‬‬ ‫ﻣﺎﻟﻴﺪ‪24 .‬ﺑﻌﺪ ﻗﺪری از ﺧﻮن را ﺑﺮ ﻧﺮﻣﻪء ﮔﻮش راﺳﺖ و‬
‫‪36‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ هﺮ ﭼﻪ را آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺷﺴﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ و ﺷﺴﺖ ﭘﺎی راﺳﺖ ﭘﺴﺮان هﺎرون‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻟﻴﺪ‪ .‬ﺑﻘﻴﻪء ﺧﻮن را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪9‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪14 .‬دل و رودﻩ و ﭘﺎﭼﻪهﺎ را ﺷﺴﺖ و‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻮﺳﻂ آﺎهﻨﺎن‬
‫اﻳﻨﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫در روز هﺸﺘﻢ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ‪ ،‬هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ را‬
‫‪15‬ﺳﭙﺲ هﺎرون ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮد‪ .‬او ﺑﺰ‬ ‫‪ 9‬ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺟﻤﻊ آﺮد ‪2‬و ﺑﻪ هﺎرون‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﻗﻮم را ذﺑﺢ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﺁن را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻳﮏ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪء ﻧﺮ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮد ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ ﻗﻮم ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮد‪16 .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻘﺮرات‪،‬‬ ‫ﮔﻨﺎﻩ و ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮد‪17 .‬ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺑﮕﻴﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻦ‪3 .‬ﺑﻌﺪ ﺑﻪ‬
‫هﺪﻳﻪء ﺁردی را ﺁورد و ﻣﺸﺘﯽ از ﺁن را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮ‬ ‫ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮآﻪ ﻳﮏ ﺑﺰﻏﺎﻟﻪء ﻧﺮ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪) .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻏﻴﺮ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﺧﻮد و ﻳﮏ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ وﻳﮏ ﺑﺮﻩ آﻪ هﺮ دو ﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪ و‬
‫ﺳﻮﺧﺘﻨﯽای ﺑﻮد آﻪ هﺮ روز ﺻﺒﺢ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﺪ‪(.‬‬ ‫ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪4 .‬ﻋﻼوﻩ‬
‫‪18‬ﭘﺲ از ﺁن هﺎرون ﮔﺎو و ﻗﻮچ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﺑﺮ اﻳﻨﻬﺎ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﮔﺎو و ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺑﺮای‬
‫ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻗﻮم ذﺑﺢ آﺮد‪ .‬ﭘﺴﺮان هﺎرون ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ‪ ،‬و ﺁرد ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺑﺮای‬
‫ﻧﺰد او ﺁوردﻧﺪ و او ﺁن را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫هﺪﻳﻪء ﺁردی ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ زﻳﺮا اﻣﺮوز ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﭘﺎﺷﻴﺪ‪19 .‬ﺳﭙﺲ ﭘﻴﻪ ﮔﺎو و ﻗﻮچ را آﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﻴﻪ داﺧﻞ‬ ‫ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪«.‬‬
‫ﺷﻜﻢ و ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﺳﻔﻴﺪی روی ﺟﮕﺮ ﮔﺎو و ﻗﻮچ ﻣﯽﺷﺪ‪،‬‬ ‫‪5‬ﭘﺲ ﻗﻮم ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺟﻠﻮ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ ‪20‬و ﺁﻧﻬﺎ را روی ﺳﻴﻨﻪهﺎی ﺣﻴﻮان ﮔﺬاﺷﺘﻪ‪،‬‬ ‫ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺁوردﻧﺪ و ﺗﻤﺎم ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪﻩ‪ ،‬در‬
‫ﻧﺰدﻳﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺁورد و ﺗﻤﺎم ﭘﻴﻪ را روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪21 .‬هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﻣﻮﺳﯽ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫‪6‬ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ دﺳﺘﻮرات او‬
‫هﺎرون ﺳﻴﻨﻪهﺎ‪ ،‬و راﻧﻬﺎی راﺳﺖ ﺣﻴﻮان را ﺑﻌﻨﻮان‬ ‫را اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﺟﻼل ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ‬
‫هﺪﻳﻪء ﻣﺨﺼﻮص در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻜﺎن داد‪.‬‬ ‫ﻇﺎهﺮ آﻨﺪ‪«.‬‬
‫‪22‬ﭘﺲ از ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎ‪ ،‬هﺎرون دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد را‬ ‫‪7‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ هﺎرون ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﺰدﻳﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻴﺎ‬
‫ﺑﻄﺮف ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ دراز آﺮدﻩ‪ ،‬اﻳﺸﺎن را ﺑﺮآﺖ داد و‬ ‫و هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و‬
‫ء‬
‫از ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺁﻣﺪ‪23 .‬ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺧﻮد را ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﺮای ﺧﻮد آﻔﺎرﻩ‬
‫ﻋﺒﺎدت رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ‬ ‫آﻦ و ﺳﭙﺲ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻗﻮم را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ‬
‫را ﺑﺮآﺖ دادﻧﺪ‪ .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺣﻀﻮر ﭘﺮﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم‬ ‫آﻔﺎرﻩ ﻧﻤﺎ‪«.‬‬
‫ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ‪24‬و از ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﺗﺶ ﻓﺮود‬ ‫ء‬
‫‪8‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﺎرون ﻧﺰدﻳﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ رﻓﺖ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬
‫ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و ﭘﻴﻪ روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ را ﺑﻠﻌﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد را ذﺑﺢ آﺮد‪9 .‬ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬
‫ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ وﻗﺘﯽ اﻳﻦ را دﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻩ‪،‬‬ ‫را ﭘﻴﺶ وی ﺁوردﻧﺪ و او اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد را در ﺧﻮن ﻓﺮو‬
‫درﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎک اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮد و ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎﻟﻴﺪ و ﺑﻘﻴﻪء ﺧﻮن را ﺑﻪ‬
‫ﭘﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ رﻳﺨﺖ‪10 .‬ﺑﻌﺪ هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻨﺎﻩ ﻧﺎداب و اﺑﻴﻬﻮ‬ ‫ﻣﻮﺳﯽ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﻴﻪ‪ ،‬ﻗﻠﻮﻩهﺎ و ﺳﻔﻴﺪی روی‬
‫ﻧﺎداب و اﺑﻴﻬﻮ‪ ،‬ﭘﺴﺮان هﺎرون‪ ،‬ﺑﺮﺧﻼف اﻣﺮ‬ ‫ﺟﮕﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‪11 ،‬و ﮔﻮﺷﺖ و ﭘﻮﺳﺖ‬
‫‪ 10‬ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺁﺗﺶ ﻏﻴﺮ ﻣﺠﺎز ﺑﺮ ﺁﺗﺸﺪان ﺧﻮد ﻧﻬﺎدﻩ‪،‬‬ ‫ﺁن را ﺑﻴﺮون از اردوﮔﺎﻩ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮ ﺁن ﺑﺨﻮر ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪12‬ﭘﺲ از ﺁن هﺎرون ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ذﺑﺢ آﺮد و‬
‫‪2‬ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺁﺗﺶ از ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﻮزاﻧﺪ‬ ‫ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﺁوردﻧﺪ و هﺎرون ﺁن را ﺑﺮ‬
‫و ﺁﻧﻬﺎ در هﻤﺎﻧﺠﺎ‪ ،‬در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻃﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎﺷﻴﺪ‪13 .‬اﻳﺸﺎن آﻠﻪ و ﻗﻄﻌﻪهﺎی‬
‫‪3‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ هﺎرون ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻨﻈﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻴﻦ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺣﻴﻮان را ﻧﺰد هﺎرون ﺁوردﻧﺪ و او ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬
‫ﺑﻮد وﻗﺘﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﻣﺮا ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽآﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫‪10‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن دادﻩ‬ ‫ﺣﺮﻣﺖ ﻗﺪوﺳﻴﺖ ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻮم‪ ،‬ﻣﺮا‬
‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﺣﺘﺮام آﻨﻨﺪ‪ «.‬ﭘﺲ هﺎرون ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫‪»15‬ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ ران و ﺳﻴﻨﻪ را هﻨﮕﺎم ﺗﻘﺪﻳﻢ ﭘﻴﻪ‬ ‫‪4‬ﺑﻌﺪ ﻣﻮﺳﯽ‪ ،‬ﻣﻴﺸﺎﺋﻴﻞ و اﻟﺼﺎﻓﺎن )ﭘﺴﺮان ﻋﺰیﺋﻴﻞ‪،‬‬
‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ‪ ،‬ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﻣﺨﺼﻮص در‬ ‫ﻋﻤﻮی هﺎرون( را ﺻﺪا زد و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺮوﻳﺪ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻜﺎن دهﻨﺪ‪ .‬ﺁن ران و ﺳﻴﻨﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ‬ ‫و اﺟﺴﺎد را از داﺧﻞ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺮدارﻳﺪ و ﺑﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﺗﻌﻠﻖ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪ ،‬هﻤﺎﻧﻄﻮرآﻪ‬ ‫ﺧﺎرج از اردوﮔﺎﻩ ﺑﺒﺮﻳﺪ‪«.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ‪«.‬‬ ‫‪5‬ﺁﻧﻬﺎ رﻓﺘﻨﺪ و هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد اﻳﺸﺎن را‬
‫‪16‬ﻣﻮﺳﯽ ﺳﺮاغ ﺑﺰ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﭘﯽﺑﺮد‬ ‫در ﭘﻴﺮاهﻨﻬﺎی آﻬﺎﻧﺘﺸﺎن از اردوﮔﺎﻩ ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫آﻪ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺮ اﻟﻌﺎزار و اﻳﺘﺎﻣﺎر‬ ‫‪6‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ هﺎرون وﭘﺴﺮاﻧﺶ اﻟﻌﺎزار و اﻳﺘﺎﻣﺎر‬
‫ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪»17 :‬ﭼﺮا ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را در‬ ‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻋﺰاداری ﻧﻨﻤﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻮی ﺳﺮﺗﺎن را ژوﻟﻴﺪﻩ‬
‫ﻣﻜﺎن ﻣﻘﺪس ﻧﺨﻮردﻳﺪ؟ اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس‬ ‫ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﭼﺎک ﻧﺰﻧﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺧﺪا ﺁن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﻗﻮم‬ ‫ﻋﺰاداری آﻨﻴﺪ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ هﻼک ﺧﻮاهﺪ آﺮد و‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ آﻔﺎرﻩ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪18 .‬ﭼﻮن‬ ‫ﺧﺸﻢ او ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮن ﺁن ﺑﻪ داﺧﻞ ﻗﺪس ﺑﺮدﻩ ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤًﺎ ﺁن را در‬ ‫وﻟﯽ ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﻧﺎداب و اﺑﻴﻬﻮ آﻪ در‬
‫ﻣﺤﻮﻃﻪء ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻣﯽﺧﻮردﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻄﻮری آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫اﺛﺮ ﺁﺗﺶ هﻮﻟﻨﺎک ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻋﺰاداری ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺑﻮدم‪«.‬‬ ‫‪7‬ﺷﻤﺎ از در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻴﺮون ﻧﺮوﻳﺪ ﻣﺒﺎدا ﺑﻤﻴﺮﻳﺪ‪،‬‬
‫‪19‬وﻟﯽ هﺎرون ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺎ وﺟﻮدی آﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﭼﻮن روﻏﻦ ﻣﺴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ «.‬اﻳﺸﺎن ﻃﺒﻖ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬ ‫دﺳﺘﻮر ﻣﻮﺳﯽ ﻋﻤﻞ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮدﻧﺪ اﻳﻦ واﻗﻌﻪء هﻮﻟﻨﺎک ﺑﺮای ﻣﻦ ﭘﻴﺶ‬ ‫ء‬
‫‪8‬و‪9‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ هﺎرون ﮔﻔﺖ‪» :‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ‬
‫ﺁﻣﺪ‪ .‬ﺣﺎل اﮔﺮ از ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽﺧﻮردﻳﻢ‪ ،‬ﺁﻳﺎ‬ ‫ﻋﺒﺎدت ﻣﯽروﻳﺪ‪ ،‬هﺮﮔﺰ ﺷﺮاب ﻳﺎ ﻣﺸﺮوﺑﺎت ﻣﺴﺖ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺸﻨﻮد ﻣﯽﺷﺪ؟« ‪20‬ﻣﻮﺳﯽ وﻗﺘﯽ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ‪،‬‬ ‫آﻨﻨﺪﻩء دﻳﮕﺮ ﻧﻨﻮﺷﻴﺪ ﻣﺒﺎدا ﺑﻤﻴﺮﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ‬
‫ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫داﻳﻤﯽ ﺑﺮای ﺗﻮ و ﭘﺴﺮاﻧﺖ و ﺗﻤﺎم ﻧﺴﻞهﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩات‪.‬‬
‫‪10‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮق ﺑﻴﻦ ﻣﻘﺪس و ﻧﺎﻣﻘﺪس‪ ،‬و ﻧﺠﺲ و‬
‫ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺣﻼل ﮔﻮﺷﺖ و ﺣﺮام ﮔﻮﺷﺖ‬ ‫ﻃﺎهﺮ را ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻴﺪ‪11 .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم دﺳﺘﻮرات ﻣﺮا‬
‫)ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪(21-3 :14‬‬ ‫آﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ دادﻩام‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون ﻓﺮﻣﻮد آﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ‪«.‬‬
‫‪ 11‬دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﻨﺪ‪ :‬هﺮ‬ ‫‪12‬ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ هﺎرون و دو ﭘﺴﺮ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﻩاش‪،‬‬
‫ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺸﺨﻮار آﻨﺪ ﺣﻼل‬ ‫اﻟﻌﺎزار و اﻳﺘﺎﻣﺎر ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩء هﺪﻳﻪء ﺁردی را آﻪ‬
‫ﮔﻮﺷﺖ اﺳﺖ‪7-4 .‬وﻟﯽ ﮔﻮﺷﺖ ﺷﺘﺮ‪ ،‬ﮔﻮرآﻦ و‬ ‫ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮدارﻳﺪ و از ﺁن‪،‬‬
‫ﺧﺮﮔﻮش را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮرد‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت هﺮ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﻧﺎن ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﭘﺨﺘﻪ‪ ،‬در آﻨﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺨﻮرﻳﺪ‬
‫ﻧﺸﺨﻮار ﻣﯽآﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪﺳﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ هﻤﭽﻨﻴﻦ‬ ‫زﻳﺮا اﻳﻦ هﺪﻳﻪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪13 .‬ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮک را ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮرد‪ ،‬زﻳﺮا هﺮ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ را در ﺟﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺑﺨﻮرﻳﺪ‬
‫ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﺸﺨﻮار ﻧﻤﯽآﻨﺪ‪8 .‬ﭘﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻳﻦ‬ ‫زﻳﺮا اﻳﻦ ﺳﻬﻢ ﺷﻤﺎ و ﭘﺴﺮاﻧﺘﺎن از هﺪﻳﻪای اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ‬
‫ﺣﻴﻮاﻧﺎت را ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﻳﺎ ﺣﺘﯽ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻻﺷﻪء ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪14 .‬ﺷﻤﺎ و ﭘﺴﺮان و‬
‫ﺑﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮام اﺳﺖ‪.‬‬ ‫دﺧﺘﺮاﻧﺘﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺳﻴﻨﻪ و ران هﺪﻳﻪء ﻣﺨﺼﻮص را‬
‫‪9‬از ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﯽ آﻪ در ﺁب زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽآﻨﻨﺪ ﭼﻪ در‬ ‫آﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻜﺎن دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬در ﻣﻜﺎن‬
‫رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭼﻪ در درﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ را ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ‬ ‫ﻃﺎهﺮی ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪاﻳﺎ آﻪ ﺳﻬﻢ ﺷﻤﺎ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪11‬‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و هﺮ ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﯽ هﻢ آﻪ در ﭼﻨﻴﻦ ﻇﺮﻓﯽ‬ ‫ﺑﺨﻮرﻳﺪ آﻪ ﺑﺎﻟﻪ و ﻓﻠﺲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪10 .‬ﺗﻤﺎم ﺟﺎﻧﻮران‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺁﺑﺰی دﻳﮕﺮ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺣﺮاﻣﻨﺪ؛ ‪11‬ﻧﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻧﻬﺎ را‬
‫‪35‬اﮔﺮ ﻻﺷﻪء ﻳﻜﯽ از اﻳﻦ ﺟﺎﻧﻮران روی ﺗﻨﻮر ﻳﺎ اﺟﺎﻗﯽ‬ ‫ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﻧﻪ ﺑﻪ ﻻﺷﻪء ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻴﺪ‪12 .‬ﺑﺎز ﺗﻜﺮار‬
‫ﺑﻴﻔﺘﺪ‪ ،‬ﺁن ﺗﻨﻮر ﻳﺎ اﺟﺎق ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻣﯽآﻨﻢ‪ ،‬هﺮ ﺟﺎﻧﻮر ﺁﺑﺰی آﻪ ﺑﺎﻟﻪ و ﻓﻠﺲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﺁن را ﺷﻜﺴﺖ‪36 .‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﻻﺷﻪ در ﭼﺸﻤﻪ ﻳﺎ ﺁب‬ ‫ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺣﺮام اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻧﺒﺎری ﺑﻴﻔﺘﺪ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻪ ﻳﺎ ﺁب اﻧﺒﺎر ﻧﺠﺲ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‬ ‫‪19-13‬از ﻣﻴﺎن ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن اﻳﻨﻬﺎ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪ :‬ﻋﻘﺎب‪،‬‬
‫وﻟﯽ آﺴﯽ آﻪ ﻻﺷﻪ را ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁورد ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ‬ ‫ﺟﻐﺪ‪ ،‬ﺑﺎز‪ ،‬ﺷﺎهﻴﻦ‪ ،‬ﻻﺷﺨﻮر‪ ،‬آﺮآﺲ‪ ،‬آﻼغ‪،‬‬
‫ﺷﺪ‪37 .‬و‪38‬اﮔﺮ ﻻﺷﻪ روی داﻧﻪهﺎﻳﯽ آﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺘﺮﻣﺮغ‪ ،‬ﻣﺮغ درﻳﺎﻳﯽ‪ ،‬ﻟﮏﻟﮏ‪ ،‬ﻣﺮغ ﻣﺎهﯽﺧﻮار‪،‬‬
‫آﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد ﺑﻴﻔﺘﺪ ﺁن داﻧﻪهﺎ ﻧﺠﺲ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ‬ ‫ﻣﺮغ ﺳﻘﺎ‪ ،‬ﻗﺮﻩﻗﺎز‪ ،‬هﺪهﺪ و ﺧﻔﺎش‪.‬‬
‫اﮔﺮ روی داﻧﻪهﺎی ﺧﻴﺲ آﺮدﻩ ﺑﻴﻔﺘﺪ داﻧﻪهﺎ ﻧﺠﺲ‬ ‫‪20‬ﺣﺸﺮات ﺑﺎﻟﺪار ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮﻧﺪ‪21 ،‬و‪22‬ﺑﺠﺰ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ‬
‫ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫آﻪ ﻣﯽﺟﻬﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻠﺦ و اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺁن‪ .‬اﻳﻨﻬﺎ را‬
‫‪39‬اﮔﺮ ﺣﻴﻮان ﺣﻼل ﮔﻮﺷﺘﯽ ﺑﻤﻴﺮد‪ ،‬هﺮآﺲ ﻻﺷﻪء ﺁن‬ ‫ﻣﯽﺗﻮان ﺧﻮرد‪23 .‬اﻣﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﺸﺮات ﺑﺎﻟﺪار ﺑﺮای ﺷﻤﺎ‬
‫را ﻟﻤﺲ آﻨﺪ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺣﺮاﻣﻨﺪ‪.‬‬
‫ء‬
‫‪40‬هﻤﭽﻨﻴﻦ اﮔﺮ آﺴﯽ ﮔﻮﺷﺖ ﺁن را ﺑﺨﻮرد و ﻳﺎ ﻻﺷﻪ‬ ‫‪24‬هﺮ آﺲ ﺑﻪ ﻻﺷﻪء اﻳﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺣﺮام ﮔﻮﺷﺖ دﺳﺖ‬
‫ﺁن را ﺟﺎﺑﺠﺎ آﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و او ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺰﻧﺪ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪25 .‬هﺮآﺲ‬
‫ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻻﺷﻪء ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮدارد ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎﺳﺶ را ﺑﺸﻮﻳﺪ؛ او ﺗﺎ‬
‫‪41‬و‪42‬ﺟﺎﻧﻮراﻧﯽ آﻪ روی زﻣﻴﻦ ﻣﯽﺧﺰﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ‬ ‫ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫آﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻧﺪارﻧﺪ و ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ آﻪ ﭼﻬﺎر دﺳﺖ و‬ ‫ﻼ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ‬‫‪26‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﺣﻴﻮاﻧﯽ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻴﺪ آﻪ ﺳﻤﺶ آﺎﻣ ً‬
‫ﭘﺎ و ﻳﺎ ﭘﺎهﺎی زﻳﺎد دارﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺮاﻣﻨﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮردﻩ‬ ‫ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﻧﺸﺨﻮار ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪43 .‬ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد را ﻧﺠﺲ ﻧﺴﺎزﻳﺪ‪44 .‬ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪،‬‬ ‫زﻳﺮا ﺣﺮام ﮔﻮﺷﺖ هﺴﺘﻨﺪ‪27 .‬هﺮ ﺣﻴﻮان ﭼﻬﺎرﭘﺎ آﻪ‬
‫ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪ .‬ﺧﻮد را ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﻣﻘﺪس‬ ‫روی ﭘﻨﺠﻪ راﻩ رود ﺧﻮردﻧﺶ ﺣﺮام اﺳﺖ‪ .‬هﺮآﺲ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ ﻣﻘﺪس هﺴﺘﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺟﺎﻧﻮراﻧﯽ‬ ‫ﻻﺷﻪء ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻴﻮاﻧﯽ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ‬
‫آﻪ روی زﻣﻴﻦ ﻣﯽﺧﺰﻧﺪ ﺧﻮد را ﻧﺠﺲ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪45 .‬ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻮد‪28 .‬هﺮآﺲ ﻻﺷﻪء ﺁن را ﺑﺮدارد ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ‬
‫هﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪی هﺴﺘﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ را از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ‬ ‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت‬
‫ﺑﻴﺮون ﺁوردم ﺗﺎ ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪس‬ ‫ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺣﺮام هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﻣﻘﺪس هﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫‪29‬و‪30‬ﻣﻮش آﻮر‪ ،‬ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﻳﯽ‪ ،‬ﻣﻮش ﺧﺎﻧﮕﯽ و‬
‫‪46‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد ﺣﻴﻮاﻧﺎت‪ ،‬ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن‪،‬‬ ‫اﻧﻮاع ﻣﺎرﻣﻮﻟﮏ ﺣﺮاﻣﻨﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺟﺎﻧﻮران ﺁﺑﺰی و ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن رﻋﺎﻳﺖ آﻨﻴﺪ‪47 .‬ﺑﺎﻳﺪ در‬ ‫‪31‬هﺮآﺲ ﺑﻪ ﻻﺷﻪء اﻳﻦ ﺟﺎﻧﻮران دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﺗﺎ ﻏﺮوب‬
‫ﻣﻴﺎن ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻧﺠﺲ و ﻃﺎهﺮ‪ ،‬ﺣﺮام ﮔﻮﺷﺖ و ﺣﻼل‬ ‫ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪32 .‬اﮔﺮ ﻻﺷﻪء ﺁﻧﻬﺎ روی‬
‫ﮔﻮﺷﺖ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﯽای آﻪ از ﺟﻨﺲ ﭼﻮب‪ ،‬ﭘﺎرﭼﻪ‪ ،‬ﭼﺮم ﻳﺎ ﮔﻮﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﺑﻴﻔﺘﺪ ﺁن ﺷﯽ ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ؛ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را در‬
‫ﻃﻬﺎرت ﺑﻌﺪ از زاﻳﻤﺎن‬ ‫ﺁب ﺑﮕﺬارﻳﺪ و ﺁن ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﻌﺪ‬
‫ء‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات‬ ‫از ﺁن‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮان دوﺑﺎرﻩ ﺁن را ﺑﻜﺎر ﺑﺮد‪33 .‬اﮔﺮ ﻻﺷﻪ‬
‫‪ 12‬را ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﺪ‪ :‬هﺮﮔﺎﻩ زﻧﯽ ﭘﺴﺮی‬ ‫ﻳﻜﯽ از اﻳﻦ ﺟﺎﻧﻮران در ﻳﮏ ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﺑﻴﻔﺘﺪ‪ ،‬هﺮ‬
‫ﺑﺰاﻳﺪ‪ ،‬ﺁن زن ﺗﺎ ﻣﺪت هﻔﺖ روز ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ‬ ‫ﭼﻴﺰی آﻪ در ﻇﺮف ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬هﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪء ﺧﻮد ﻧﺠﺲ‬ ‫ﻇﺮف را ﺷﻜﺴﺖ‪34 .‬اﮔﺮ ﺁب ﭼﻨﻴﻦ ﻇﺮﻓﯽ روی‬
‫اﺳﺖ‪3 .‬روز هﺸﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺴﺮش ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد‪4 .‬ﺁن زن‬ ‫ﺧﻮراآﯽ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد ﺁن ﺧﻮراک ﻧﻴﺰ ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ‬
‫‪12‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ هﻔﺖ روز دﻳﮕﺮ هﻢ او را از‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺪت ﺳﯽ و ﺳﻪ روز ﺻﺒﺮ آﻨﺪ ﺗﺎ از ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی‬
‫ﻣﺮدم ﺟﺪا ﻧﮕﻪ دارد‪6 .‬روز هﻔﺘﻢ‪ ،‬آﺎهﻦ دوﺑﺎرﻩ او را‬ ‫ﺧﻮد آﺎﻣﻼ ﻃﺎهﺮ ﮔﺮدد‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﺪت او ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻴﺰ‬
‫ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎی ﻣﺮض آﻤﺘﺮ ﺷﺪﻩ و ﻟﻜﻪ‬ ‫ﻣﻘﺪﺳﯽ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ و ﻳﺎ وارد ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺰرگ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ او را ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم‬ ‫‪5‬هﺮﮔﺎﻩ زﻧﯽ دﺧﺘﺮی ﺑﺰاﻳﺪ‪ ،‬ﺁن زن ﺗﺎ دو هﻔﺘﻪ ﺷﺮﻋًﺎ‬
‫ء‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻳﮏ زﺧﻢ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬آﺎﻓﯽ اﺳﺖ‬ ‫ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد هﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ‬
‫ﺁن ﺷﺨﺺ ﻟﺒﺎسهﺎﻳﺶ را ﺑﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﻮد ﻧﺠﺲ اﺳﺖ‪ .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺼﺖ و ﺷﺶ روز ﺻﺒﺮ آﻨﺪ‬
‫‪7‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ آﺎهﻦ او را ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم آﺮد‪،‬‬ ‫ﻼ ﻃﺎهﺮ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺗﺎ از ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺧﻮد آﺎﻣ ً‬
‫ﺁن ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دوﺑﺎرﻩ ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪6‬وﻗﺘﯽ ﻣﺪت ﻃﻬﺎرت ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ ،‬ﻧﻮزاد‪ ،‬ﺧﻮاﻩ ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫‪8‬آﺎهﻦ ﺑﺎز ﺑﻪ ﺁن ﻧﮕﺎﻩ آﻨﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺧﻮاﻩ دﺧﺘﺮ‪ ،‬ﻣﺎدرش ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﺑﺮﻩء ﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮای‬
‫ﺁﻧﻮﻗﺖ او را ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ ﺟﺬام اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و ﻳﮏ ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ ﻳﺎ ﻗﻤﺮی ﺑﺮای‬
‫‪9‬ﺷﺨﺼﯽ را آﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽرود ﻣﺮض ﺟﺬام دارد ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ‪10‬و آﺎهﻦ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬ ‫اﻳﻦ هﺪاﻳﺎ را ﺑﺎﻳﺪ دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﻧﺰد آﺎهﻦ‬
‫ﺁﻣﺎس ﭼﺮآﯽ ﺳﻔﻴﺪی در ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻮهﺎی روی‬ ‫ﺑﻴﺎورد‪7 .‬آﺎهﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﻤﻮدﻩ‪،‬‬
‫ﺁن ﻧﻴﺰ ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪11 ،‬اﻳﻦ ﺟﺬام ﻣﺰﻣﻦ اﺳﺖ و آﺎهﻦ‬ ‫ﺑﺮای ﻣﺎدر آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﻮﻗﺖ او از ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی زاﻳﻤﺎن‬
‫ﺑﺎﻳﺪ او را ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪ .‬دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺎﻳﺪ او را ﺑﺮای‬ ‫ﻃﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻳﮏ زن ﺑﻌﺪ از‬
‫ﻣﻌﺎﻳﻨﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺮض وی ﻗﻄﻌﯽ‬ ‫زاﻳﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم دهﺪ‪.‬‬
‫اﺳﺖ‪12 .‬و‪13‬وﻟﯽ اﮔﺮ آﺎهﻦ دﻳﺪ آﻪ ﻣﺮض ﺟﺬام ﭘﺨﺶ‬ ‫‪8‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺁن زن ﻓﻘﻴﺮﺗﺮ از ﺁن ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻳﮏ‬
‫ﺷﺪﻩ و ﺑﺪﻧﺶ را از ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ‬ ‫ﺑﺮﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ دو ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو ﺟﻮﺟﻪ‬
‫آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﻼم آﻨﺪ آﻪ او ﻃﺎهﺮ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺶ‬ ‫آﺒﻮﺗﺮ ﺑﻴﺎورد‪ .‬ﻳﻜﯽ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ و دﻳﮕﺮی‬
‫ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪14 .‬و‪15‬وﻟﯽ اﮔﺮ در ﺟﺎﻳﯽ از ﺑﺪﻧﺶ زﺧﻢ‬ ‫ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‪ .‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎ‬
‫ﺑﺎزی ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬او را ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ ﭼﻮن‬ ‫ﺑﺮاﻳﺶ آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ ﺗﺎ دوﺑﺎرﻩ ﻃﺎهﺮ ﺷﻮد‪.‬‬
‫زﺧﻢ ﺑﺎز ﻧﺸﺎﻧﻪء ﺟﺬام اﺳﺖ‪16 .‬و‪17‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﺁن زﺧﻢ ﺑﺎز‬
‫ﺳﻔﻴﺪ ﺷﻮد ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﺎز ﮔﺮدد‪ .‬آﺎهﻦ ﺁن‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﺬام‬
‫را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ و اﮔﺮ زﺧﻢ ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ او را‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون‬
‫ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪ 13‬داد‪:‬‬
‫‪18‬اﮔﺮ در ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪن آﺴﯽ دﻣﻠﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﭘﺲ‬ ‫ء‬
‫‪2‬اﮔﺮ روی ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪن ﺷﺨﺼﯽ دﻣﻞ‪ ،‬ﺟﻮش ﻳﺎ ﻟﻜﻪ‬
‫از ﻣﺪﺗﯽ ﺧﻮب ﺑﺸﻮد‪19 ،‬وﻟﯽ در ﺟﺎی ﺁن‪ ،‬ﺁﻣﺎﺳﯽ‬ ‫ﺑﺮاﻗﯽ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ وی را ﻧﺰد هﺎرون ﻳﺎ ﻳﻜﯽ از‬
‫ﺳﻔﻴﺪ ﻳﺎ ﻟﻜﻪای ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺮخ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺁن‬ ‫آﺎهﻨﺎن ﻧﺴﻞ او ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﺣﺘﻤﺎل دارد ﺁن ﺷﺨﺺ‬
‫ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﺮود‪20 .‬اﮔﺮ‬ ‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺟﺬام ﺑﺎﺷﺪ‪3 .‬آﺎهﻦ ﻟﻜﻪ را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬
‫آﺎهﻦ دﻳﺪ آﻪ ﻟﻜﻪ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ اﺳﺖ و ﻣﻮهﺎﻳﯽ‬ ‫اﮔﺮ ﻣﻮهﺎﻳﯽ آﻪ در ﻟﻜﻪ اﺳﺖ ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ ﺁن‬
‫آﻪ در ﺁن اﺳﺖ ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ او را‬ ‫ﻟﻜﻪ از ﭘﻮﺳﺖ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬ﭘﺲ ﻣﺮض ﺟﺬام اﺳﺖ و‬
‫ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ ﭼﻮن ﻣﺮض ﺟﺬام از ﺁن دﻣﻞ ﺑﻴﺮون‬ ‫آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪.‬‬
‫زدﻩ اﺳﺖ‪21 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ آﺎهﻦ ﺑﺒﻴﻨﺪ آﻪ ﻣﻮهﺎی ﺳﻔﻴﺪی‬ ‫‪4‬اﮔﺮ ﻟﻜﻪء روی ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از‬
‫در ﻟﻜﻪ ﻧﻴﺴﺖ و ﻟﻜﻪ ﻧﻴﺰ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ و‬ ‫ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﻣﻮهﺎﻳﯽ آﻪ در ﻟﻜﻪ اﺳﺖ ﺳﻔﻴﺪ ﻧﺸﺪﻩ‬
‫رﻧﮓ ﺁن هﻢ روﺷﻦﺗﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ آﺎهﻦ او را‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﺗﺎ هﻔﺖ روز ﺟﺪا از دﻳﮕﺮان‬
‫هﻔﺖ روز از ﻣﺮدم ﺟﺪا ﻧﮕﻪ دارد‪22 .‬اﮔﺮ در ﺁن ﻣﺪت‬ ‫ﻧﮕﻪ دارد‪5 .‬در روز هﻔﺘﻢ‪ ،‬آﺎهﻦ دوﺑﺎرﻩ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ‬
‫ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪ آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻧﺠﺲ اﻋﻼم‬ ‫آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺁن ﻟﻜﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻜﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺰرگ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺪﻩ‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪13‬‬
‫‪37‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮد آﻪ ﻟﻜﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮی ﻧﻜﺮدﻩ و ﻣﻮهﺎی‬ ‫آﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ ﺟﺬام اﺳﺖ‪23 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ‬
‫ﺳﻴﺎهﯽ ﻧﻴﺰ در ﺁن دﻳﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﭘﺲ او ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ و‬ ‫ﻧﺸﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻟﻜﻪ ﻓﻘﻂ ﺟﺎی دﻣﻞ اﺳﺖ و آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را‬
‫ﺟﺬاﻣﯽ ﻧﻴﺴﺖ و آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪38‬اﮔﺮ ﻣﺮد ﻳﺎ زﻧﯽ ﻟﻜﻪهﺎی ﺳﻔﻴﺪی روی ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪﻧﺶ‬ ‫‪24‬اﮔﺮ آﺴﯽ دﭼﺎر ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﺷﻮد و در ﺟﺎی ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪39‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ‬ ‫ﻟﻜﻪ ﺳﻔﻴﺪ ﻳﺎ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺮخ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻳﺪ‪25 ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ‬
‫ﻟﻜﻪهﺎ ﺳﻔﻴﺪ آﻤﺮﻧﮓ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻳﮏ ﻟﻜﻪء ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ‬ ‫آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﻜﻪ را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻮهﺎی روی ﺁن ﻟﻜﻪ‬
‫اﺳﺖ آﻪ در ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺮوز آﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺁن‬ ‫ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ و ﺟﺎی ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪن‬
‫ﺷﺨﺺ ﻃﺎهﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮض ﺟﺬام اﺳﺖ آﻪ در اﺛﺮ ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﺑﺮوز‬
‫‪40‬و‪41‬اﮔﺮ ﻣﻮی ﺳﺮ ﻣﺮدی در ﺟﻠﻮ ﻳﺎ ﻋﻘﺐ ﺳﺮش رﻳﺨﺘﻪ‬ ‫آﺮدﻩ و آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪26 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪء ﺟﺬام ﻧﻴﺴﺖ‪42 ،‬اﻣﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﺳﺮ‬ ‫آﺎهﻦ ﺑﺒﻴﻨﺪ آﻪ درﻟﻜﻪ‪ ،‬ﻣﻮهﺎی ﺳﻔﻴﺪی ﻧﻴﺴﺖ و ﻟﻜﻪ‬
‫ﻃﺎس او ﻟﻜﻪء ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺮﺧﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ و آﻤﺮﻧﮓ‬
‫ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺟﺬام ﺑﺎﺷﺪ آﻪ از ﺁن ﺑﻴﺮون زدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ هﻔﺖ روز او را از ﻣﺮدم ﺟﺪا ﻧﮕﻪ‬
‫‪43‬و‪44‬در ﺁﻧﺼﻮرت آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬ ‫داﺷﺘﻪ‪27 ،‬روز هﻔﺘﻢ دوﺑﺎرﻩ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻟﻜﻪ‬
‫روی ﺳﺮ او ﺁﻣﺎس ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺮخ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬او ﺟﺬاﻣﯽ‬ ‫ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪،‬‬
‫اﺳﺖ و آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪.‬‬ ‫زﻳﺮا اﻳﻦ ﺟﺬام اﺳﺖ‪28 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ ﻧﺸﺪﻩ و‬
‫‪45‬وﻗﺘﯽ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮد آﺴﯽ ﺟﺬاﻣﯽ اﺳﺖ‪ ،‬او ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس‬ ‫آﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﺟﺎی ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ اﺳﺖ و‬
‫ﭘﺎرﻩ ﺑﭙﻮﺷﺪ و ﺑﮕﺬارد ﻣﻮهﺎﻳﺶ ژوﻟﻴﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﻗﺴﻤﺖ‬ ‫آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﺪ آﻪ او ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺻﻮرت ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻩ‪ ،‬درﺣﻴﻦ ﺣﺮآﺖ ﻓﺮﻳﺎد‬ ‫اﻳﻦ ﻟﻜﻪ ﻓﻘﻂ ﺟﺎی ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺰﻧﺪ‪» :‬ﺟﺬاﻣﯽ! ﺟﺬاﻣﯽ!« ‪46‬ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ آﻪ ﻣﺮض ﺑﺎﻗﯽ‬ ‫‪29‬و‪30‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﻳﺎ زﻧﯽ روی ﺳﺮ ﻳﺎ ﭼﺎﻧﻪاش ﻟﻜﻪای‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬او ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻧﺠﺲ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺮون از اردوﮔﺎﻩ‪،‬‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺴﺮ ﺑﺮد‪.‬‬ ‫ﺁﻳﺪ آﻪ ﻟﻜﻪ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ اﺳﺖ و ﻣﻮهﺎی زرد و‬
‫ء‬
‫‪47‬و‪48‬اﮔﺮ ﮔﻤﺎن رود آﻪ ﻣﺮض ﺟﺬام* ﺑﻪ ﻟﺒﺎس ﻳﺎ ﭘﺎرﭼﻪ‬ ‫ﺑﺎرﻳﻜﯽ در ﻟﻜﻪ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻧﺠﺲ اﻋﻼم‬
‫ﭘﺸﻤﯽ ﻳﺎ آﺘﺎﻧﯽ و ﻳﺎ ﻳﮏ ﺗﻜﻪ ﭼﺮم ﻳﺎ ﺷﯽ ﭼﺮﻣﯽ ﺳﺮاﻳﺖ‬ ‫آﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺬام اﺳﺖ‪31 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪء آﺎهﻦ‬
‫آﺮدﻩ‪49 ،‬زﻳﺮا ﻟﻜﻬﺎی ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺒﺰ ﻳﺎ ﻗﺮﻣﺰ در ﺁن دﻳﺪﻩ‬ ‫ﻧﺸﺎن داد آﻪ ﻟﻜﻪ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ و در ﺿﻤﻦ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﺑﻪ آﺎهﻦ ﻧﺸﺎن داد‪50 .‬آﺎهﻦ ﻟﻜﻪ را‬ ‫ﻣﻮهﺎی ﺳﻴﺎﻩ ﻧﻴﺰ در ﺁن دﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ او را‬
‫ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﺁن ﭘﺎرﭼﻪ ﻳﺎ ﺷﯽ را ﻣﺪت هﻔﺖ روز ﻧﮕﻪ دارد‬ ‫هﻔﺖ روز از ﻣﺮدم ﺟﺪا ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ ‪32‬و روز هﻔﺘﻢ‬
‫‪51‬و روز هﻔﺘﻢ دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﺁن ﻧﮕﺎﻩ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻩ‬ ‫دوﺑﺎرﻩ وی را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮض‪ ،‬ﺟﺬام ﻣﺴﺮی اﺳﺖ و ﺁن ﭘﺎرﭼﻪ ﻳﺎ‬ ‫ﻣﻮهﺎی زردی ﻧﻴﺰ در ﺁن ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﻟﻜﻪ‬
‫ﺷﯽ ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪52 ،‬و آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻴﺎﻳﺪ‪33 ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﭼﻮن ﺟﺬام ﻣﺴﺮی در ﺁن اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء ﺁﺗﺶ ﺁن‬ ‫ﻣﻮی اﻃﺮاف زﺧﻤﺶ را ﺑﺘﺮاﺷﺪ )وﻟﯽ ﻧﻪ روی ﺧﻮد‬
‫را از ﺑﻴﻦ ﺑﺮد‪53 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﭘﺨﺶ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﻟﻜﻪ را( و آﺎهﻦ هﻔﺖ روز دﻳﮕﺮ او را از ﻣﺮدم ﺟﺪا‬
‫‪54‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﻮر دهﺪ آﻪ ﺷﯽ ﻣﻈﻨﻮن ﺷﺴﺘﻪ ﺷﻮد و‬ ‫ﻧﮕﻪ دارد‪34 .‬روز هﻔﺘﻢ ﺑﺎز ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﺷﻮد و اﮔﺮ ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ‬
‫هﻔﺖ روز دﻳﮕﺮ ﺁن را ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ‪55 .‬اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از ﺁن‬ ‫ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و از ﭘﻮﺳﺖ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻴﺎﻳﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ او‬
‫ﻣﺪت‪ ،‬رﻧﮓ ﻟﻜﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻜﺮد‪ ،‬هﺮ ﭼﻨﺪ ﭘﺨﺶ هﻢ ﻧﺸﺪﻩ‬ ‫را ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬او ﺑﻌﺪ از ﺷﺴﺘﻦ ﻟﺒﺎسهﺎﻳﺶ‬
‫ﻃﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪35 .‬و‪36‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻌﺪًا اﻳﻦ ﻟﻜﻪ ﺑﺰرگ‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ دوﺑﺎرﻩ او را ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ آﻨﺪ و ﺑﯽﺁﻧﻜﻪ‬
‫* ﮐﻠﻤﻪ ای ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺟﺬام ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ درزﺑﺎن ﻋﺒﺮی ﺑﺮای‬
‫»ﮐﭙﮏ« ﻳﺎ »زﻧﮓ ﮔﻴﺎهﯽ« ﻧﻴﺰ ﺑﮑﺎر ﻣﯽرود‪.‬‬ ‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻮهﺎی زرد ﺑﺒﻴﻨﺪ‪ ،‬او را ﻧﺠﺲ اﻋﻼم آﻨﺪ‪.‬‬
‫‪14‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﻣﺮﻏﻮب ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﺁردی‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺠﺲ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪ ،‬ﺧﻮاﻩ ﻟﻜﻪ روی‬
‫و ﻳﮏ ﺳﻮم ﻟﻴﺘﺮ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورد‪.‬‬ ‫ﺁن و ﺧﻮاﻩ زﻳﺮ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ‪56 .‬اﻣﺎ اﮔﺮ آﺎهﻦ ﺑﺒﻴﻨﺪ آﻪ ﻟﻜﻪ‬
‫ء‬
‫‪11‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ ﺁن ﺷﺨﺺ و هﺪﻳﻪء وی را دم در ﺧﻴﻤﻪ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺷﺴﺘﻦ آﻤﺮﻧﮓﺗﺮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﻟﻜﻪدار را‬
‫ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎورد‪12 .‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻜﯽ‬ ‫از ﭘﺎرﭼﻪ ﻳﺎ ﺷﯽ ﭼﺮﻣﯽ ﺟﺪا آﻨﺪ‪57 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻟﻜﻪ دوﺑﺎرﻩ‬
‫از ﺑﺮﻩهﺎی ﻧﺮ را ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻜﺎن‬ ‫ﻇﺎهﺮ ﺷﻮد‪ ،‬ﺟﺬام اﺳﺖ و آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪.‬‬
‫دادن ﺁﻧﻬﺎ در ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان ﺑﻪ‬ ‫‪58‬اﻣﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻌﺪ از ﺷﺴﺘﻦ‪ ،‬دﻳﮕﺮ اﺛﺮی از ﻟﻜﻪ ﭘﻴﺪا‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪) .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺰو هﺪاﻳﺎی‬ ‫ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺁن ﺷﯽ را ﺷﺴﺖ و ﺑﻜﺎرﺑﺮد‪.‬‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ آﺎهﻦ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽﮔﻴﺮد‪(.‬‬ ‫‪59‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺮض ﺟﺬام در ﻟﺒﺎس‬
‫‪13‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت در ﺟﺎﻳﯽ آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﭘﺸﻤﯽ ﻳﺎ آﺘﺎﻧﯽ ﻳﺎ هﺮ ﺷﯽای آﻪ از ﭼﺮم درﺳﺖ ﺷﺪﻩ‬
‫ﮔﻨﺎﻩ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ذﺑﺢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﻩ را ﺳﺮ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺒﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺪس اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﺜﻞ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺮای ﺧﻮراک ﺑﻪ آﺎهﻦ دادﻩ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻃﻬﺎرت از ﺟﺬام‬
‫‪14‬آﺎهﻦ‪ ،‬ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان را ﺑﮕﻴﺮد و ﻣﻘﺪاری از‬ ‫ء‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را درﺑﺎرﻩ ﺷﺨﺼﯽ‬
‫ﺁن را ﺑﺮ ﻧﺮﻣﻪء ﮔﻮش راﺳﺖ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﻃﺎهﺮ‬ ‫‪ 14‬آﻪ ﻣﺮض ﺟﺬام او ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و روی ﺷﺴﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ او و روی ﺷﺴﺖ‬ ‫ﻣﻮﺳﯽ داد‪:‬‬
‫ﭘﺎی راﺳﺘﺶ ﺑﻤﺎﻟﺪ‪.‬‬ ‫‪3‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ او از اردوﮔﺎﻩ ﺑﻴﺮون رود‪.‬‬
‫ء‬
‫‪15‬ﭘﺲ از ﺁن‪ ،‬آﺎهﻦ ﻣﻘﺪاری از روﻏﻦ زﻳﺘﻮن را‬ ‫اﮔﺮ دﻳﺪ آﻪ ﺟﺬام ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪4‬دﺳﺘﻮر دهﺪ دو‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺁن را در آﻒ دﺳﺖ ﭼﭗ ﺧﻮد ﺑﺮﻳﺰد‪16 ،‬و‬ ‫ﭘﺮﻧﺪﻩء زﻧﺪﻩء ﺣﻼل ﮔﻮﺷﺖ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺗﻜﻪ ﭼﻮب ﺳﺮو‪ ،‬ﻧﺦ‬
‫اﻧﮕﺸﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد را در ﺁن ﻓﺮو ﺑﺮدﻩ‪ ،‬هﻔﺖ‬ ‫ﻗﺮﻣﺰ و ﭼﻨﺪ ﺷﺎﺧﻪ زوﻓﺎ ﺑﺮای ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺷﺨﺺ‬
‫ﺑﺎر روﻏﻦ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﭙﺎﺷﺪ‪17 .‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ‬ ‫ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪5 .‬ﺳﭙﺲ دﺳﺘﻮر دهﺪ آﻪ ﻳﻜﯽ از‬
‫ء‬
‫ﻣﻘﺪاری از روﻏﻦ آﻒ دﺳﺖ ﺧﻮد را روی ﻧﺮﻣﻪ‬ ‫ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن را در ﻳﮏ ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ آﻪ ﺁن را روی ﺁب‬
‫ﮔﻮش راﺳﺖ ﺁن ﺷﺨﺺ و روی ﺷﺴﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ‬ ‫روان ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺳﺮ ﺑﺒﺮﻧﺪ ‪6‬و ﭼﻮب ﺳﺮو‪ ،‬ﻧﺦ‬
‫و روی ﺷﺴﺖ ﭘﺎی راﺳﺖ او ﺑﻤﺎﻟﺪ‪18 .‬ﺑﻌﺪ روﻏﻦ‬ ‫ﻗﺮﻣﺰ‪ ،‬ﺷﺎﺧﻪء زوﻓﺎ و ﭘﺮﻧﺪﻩء زﻧﺪﻩ را در ﺧﻮن ﭘﺮﻧﺪﻩای‬
‫ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ در آﻒ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁن ﺷﺨﺺ‬ ‫آﻪ ﺳﺮش ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻓﺮو آﻨﺪ‪7 .‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ ﺧﻮن را‬
‫ﺑﻤﺎﻟﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای‬ ‫هﻔﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪ روی ﺷﺨﺼﯽ آﻪ از ﺟﺬام ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ‪،‬‬
‫او آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﭙﺎﺷﺪ و او را ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ اﻋﻼم آﻨﺪ و ﭘﺮﻧﺪﻩء زﻧﺪﻩ‬
‫‪19‬ﭘﺲ از ﺁن‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ و‬ ‫را هﻢ در ﺻﺤﺮا رهﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﺮاﺳﻢ آﻔﺎرﻩ را ﺑﺮای ﺷﺨﺼﯽ آﻪ از ﺟﺬام‬ ‫‪8‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و‬
‫ﺧﻮد ﻃﺎهﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁورد‪ .‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫ﺗﻤﺎم ﻣﻮی ﺧﻮد را ﺑﺘﺮاﺷﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺷﺮﻋ ًﺎ‬
‫ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ را ﺳﺮ ﺑﺒﺮد‪20 ،‬و ﺁن را ﺑﺎ هﺪﻳﻪء ﺁردی ﺑﺮ‬ ‫ﻃﺎهﺮ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اردوﮔﺎﻩ ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻪ‪،‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﺑﺮای ﺁن ﺷﺨﺺ آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ ﺗﺎ‬ ‫در ﺁﻧﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ آﻨﺪ؛ وﻟﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ هﻔﺖ روز ﺑﻴﺮون‬
‫ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﻴﻤﻪاش ﺑﻤﺎﻧﺪ‪9 .‬در روز هﻔﺘﻢ دوﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺎم ﻣﻮی ﺧﻮد‬
‫‪21‬اﮔﺮ ﺁن ﺷﺨﺺ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺘﻮاﻧﺪ دو ﺑﺮﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬ ‫را آﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮی ﺳﺮ‪ ،‬رﻳﺶ‪ ،‬اﺑﺮو و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻳﮏ ﺑﺮﻩء ﻧﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان‬ ‫ﺑﺪن او ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺘﺮاﺷﺪ و ﻟﺒﺎسهﺎﻳﺶ را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﺣﻤﺎم‬
‫ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ هﻨﮕﺎم ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﺮاﺳﻢ آﻔﺎرﻩ ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫آﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﺷﺨﺺ ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺗﻜﺎن دادﻩ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮔﺮدد‪ .‬هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺁن‬ ‫‪10‬روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ روز هﺸﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دو ﺑﺮﻩء ﻧﺮ ﺑﯽﻋﻴﺐ‬
‫ﻳﮏ آﻴﻠﻮ ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن‬ ‫و ﻳﮏ ﻣﻴﺶ ﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪء ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎ ﺳﻪ آﻴﻠﻮ ﺁرد‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪15‬‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪء ﺟﺬام* ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺑﻪ آﺎهﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪» :‬ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪء ﺁردی و ﻳﮏ ﺳﻮم ﻟﻴﺘﺮ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ در ﺧﺎﻧﻪء ﻣﻦ ﻣﺮض ﺟﺬام وﺟﻮد دارد!«‬ ‫ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﻮد‪22 .‬ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ دو ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو‬
‫‪36‬آﺎهﻦ ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﻜﻪ ﺧﺎﻧﻪ راﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﺪ دﺳﺘﻮر ﺑﺪهﺪ‬ ‫ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎورد و ﻳﻜﯽ را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫آﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ اﮔﺮ ﺗﺸﺨﻴﺺ داد آﻪ ﻣﺮض‬ ‫و دﻳﮕﺮی را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪23 .‬روز‬
‫ﺟﺬام در ﺁﻧﺠﺎ وﺟﻮد دارد‪ ،‬هﺮ ﭼﻪ در ﺧﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫هﺸﺘﻢ ﺁﻧﻬﺎ را دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ‬
‫ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ اﻋﻼم ﻧﺸﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ وارد ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ‬ ‫در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﻣﺮاﺳﻢ ﻃﻬﺎرت او ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫‪37‬ﺁن را ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ رﮔﻪهﺎی ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﺒﺰ ﻳﺎ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪24 .‬آﺎهﻦ ﺑﺮﻩ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ‬
‫ﺳﺮخ در دﻳﻮار ﺧﺎﻧﻪ ﭘﻴﺪا آﺮد آﻪ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از ﺳﻄﺢ‬ ‫روﻏﻦ ﺑﮕﻴﺮد و ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﻠﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺗﻜﺎن دادﻩ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫دﻳﻮار ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﻴﺪ‪38 ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﺎ هﻔﺖ روز‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪) .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺰو هﺪاﻳﺎی‬
‫ﺑﺒﻨﺪد‪39 .‬روز هﻔﺘﻢ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ‪ ،‬دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﺁن ﻧﮕﺎﻩ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ آﺎهﻦ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽﮔﻴﺮد‪(.‬‬
‫اﮔﺮ رﮔﻪهﺎ در دﻳﻮار ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪40 ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ آﺎهﻦ‬ ‫‪25‬ﺳﭙﺲ ﺑﺮﻩ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان ذﺑﺢ آﻨﺪ و‬
‫دﺳﺘﻮر ﺑﺪهﺪ ﺁن ﻗﺴﻤﺖ رﮔﻪدار دﻳﻮار را آﻨﺪﻩ‪،‬‬ ‫ﻗﺪری از ﺧﻮن ﺁن را روی ﻧﺮﻣﻪء ﮔﻮش راﺳﺖ‬
‫ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺁن را درﺟﺎی ﻧﺎﭘﺎآﯽ ﺧﺎرج از ﺷﻬﺮ‬ ‫ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﻃﺎهﺮ ﻣﯽﺷﻮد و روی ﺷﺴﺖ دﺳﺖ‬
‫ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ‪41 .‬ﺳﭙﺲ دﺳﺘﻮر ﺑﺪهﺪ دﻳﻮارهﺎی داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫راﺳﺖ و روی ﺷﺴﺖ ﭘﺎی راﺳﺖ او ﺑﻤﺎﻟﺪ‪.‬‬
‫را ﺑﺘﺮاﺷﻨﺪ و ﺧﺎک ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ را ﻧﻴﺰ در ﺟﺎی‬ ‫‪26‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ ﻣﻘﺪاری از روﻏﻦ زﻳﺘﻮن را در آﻒ‬
‫ﻧﺎﭘﺎآﯽ ﺧﺎرج از ﺷﻬﺮ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ‪42 .‬ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻨﮕﻬﺎی‬ ‫دﺳﺖ ﭼﭗ ﺧﻮد ﺑﺮﻳﺰد ‪27‬و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ راﺳﺘﺶ ﻗﺪری‬
‫دﻳﮕﺮی ﺑﻴﺎورد و ﺑﺠﺎی ﺳﻨﮕﻬﺎﻳﯽ آﻪ آﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ آﺎر‬ ‫از ﺁن را هﻔﺖ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﭙﺎﺷﺪ‪28 .‬ﺑﻌﺪ‬
‫ء‬
‫ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﺑﺎ ﻣﻼط ﺗﺎزﻩ ﺧﺎﻧﻪ را دوﺑﺎرﻩ اﻧﺪود آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻗﺪری از روﻏﻦ زﻳﺘﻮن آﻒ دﺳﺘﺶ را روی ﻧﺮﻣﻪ‬
‫‪43‬وﻟﯽ اﮔﺮ رﮔﻪهﺎ دوﺑﺎرﻩ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺷﺪﻧﺪ‪44 ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﮔﻮش راﺳﺖ ﺁن ﺷﺨﺺ و روی ﺷﺴﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ و‬
‫دوﺑﺎرﻩ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻧﮕﺎﻩ آﻨﺪ‪ ،‬اﮔﺮ دﻳﺪ آﻪ رﮔﻪهﺎ ﭘﺨﺶ‬ ‫روی ﺷﺴﺖ ﭘﺎی راﺳﺖ وی ﺑﻤﺎﻟﺪ‪29 .‬روﻏﻦ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ‬
‫ﺷﺪﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ ﺟﺬام ﻣﺴﺮی اﺳﺖ و ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ‬ ‫در دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﻃﺎهﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪45 .‬ﺁﻧﻮﻗﺖ آﺎهﻦ دﺳﺘﻮر دهﺪ ﺧﺎﻧﻪ را ﺧﺮاب آﻨﻨﺪ‬ ‫ﺑﻤﺎﻟﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای او‬
‫و ﺗﻤﺎم ﺳﻨﮕﻬﺎ‪ ،‬ﺗﻴﺮهﺎ و ﺧﺎک ﺁن را ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﺷﻬﺮ‬ ‫آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪30 .‬ﭘﺲ از ﺁن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دو ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو‬
‫ﺑﺮدﻩ‪ ،‬در ﺟﺎی ﻧﺎﭘﺎآﯽ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ‪46 .‬وﻗﺘﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺘﻪ‬ ‫ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮی را آﻪ ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪31 ،‬ﻳﻜﯽ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬اﮔﺮ آﺴﯽ داﺧﻞ ﺁن ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ‬ ‫را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و دﻳﮕﺮی را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪47 .‬هﺮ آﻪ در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﻳﺎ ﭼﻴﺰی‬ ‫ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‪ .‬هﻤﺮاﻩ ﺁﻧﻬﺎ هﺪﻳﻪء ﺁردی ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﺁن ﺷﺨﺺ آﻔﺎرﻩ‬
‫‪48‬اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ آﻪ آﺎهﻦ دوﺑﺎرﻩ ﺑﺮای ﻣﺸﺎهﺪﻩء ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪32 .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺷﺨﺎﺻﯽ‬
‫ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺒﻴﻨﺪ آﻪ رﮔﻪهﺎ دﻳﮕﺮ ﭘﺨﺶ ﻧﺸﺪﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ‬ ‫آﻪ از ﻣﺮض ﺟﺬام ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‬
‫اﻋﻼم آﻨﺪ آﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ اﺳﺖ و ﺟﺬام ﺑﺮ‬ ‫ﻻ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﻃﻬﺎرت‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎﻳﯽ را آﻪ ﻣﻌﻤﻮ ً‬
‫ﻃﺮف ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪49 .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺮای ﻃﻬﺎرت ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬دﺳﺘﻮر‬ ‫ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪.‬‬
‫دهﺪ دو ﭘﺮﻧﺪﻩ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺗﻜﻪ ﭼﻮب ﺳﺮو‪ ،‬ﻧﺦ ﻗﺮﻣﺰ و ﭼﻨﺪ‬ ‫‪33‬و‪34‬ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را در ﻣﻮرد ﺧﺎﻧﻪای آﻪ‬
‫ﺷﺎﺧﻪ زوﻓﺎ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪50 .‬ﻳﻜﯽ از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن را روی ﺁب‬ ‫ﺟﺬام ﺑﺮ ﺁن ﻋﺎرض ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون داد‪.‬‬
‫روان در ﻳﮏ ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﺳﺮ ﺑﺒﺮد ‪51‬و‪52‬و ﭼﻮب‬ ‫)اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮای زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد آﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ‬
‫ﺳﺮو و ﺷﺎﺧﻪء زوﻓﺎ و ﻧﺦ ﻗﺮﻣﺰ و ﭘﺮﻧﺪﻩء زﻧﺪﻩ را در‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد آﻨﻌﺎن آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺒﺨﺸﺪ‪ ،‬وارد ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ‪35 (.‬هﺮﮔﺎﻩ آﺴﯽ در ﺧﺎﻧﻪاش‬
‫ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ‪.47 :13‬‬ ‫*‬
‫‪16‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫‪13‬وﻗﺘﯽ ﺗﺮﺷﺢ او ﻗﻄﻊ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ هﻔﺖ روز ﺻﺒﺮ آﻨﺪ‬ ‫ﺧﻮن ﭘﺮﻧﺪﻩای آﻪ ﺳﺮﺑﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ و هﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺁب‬
‫و ﺑﻌﺪ ﻟﺒﺎسهﺎﻳﺶ را ﺑﺸﻮﻳﺪ و در ﺁب روان ﻏﺴﻞ‬ ‫روان ﻓﺮو آﻨﺪ و هﻔﺖ ﺑﺎر ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﭙﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻃﺎهﺮ ﺷﻮد‪14 .‬روز هﺸﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ دو‬ ‫ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺎﻧﻪ ﻃﺎهﺮ ﻣﯽﺷﻮد‪53 .‬ﺳﭙﺲ ﭘﺮﻧﺪﻩء زﻧﺪﻩ را‬
‫ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ در ﺻﺤﺮا رهﺎ آﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ روش‬
‫ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎورد و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ آﺎهﻦ ﺑﺪهﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺧﺎﻧﻪ‪.‬‬
‫‪15‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻜﯽ را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و دﻳﮕﺮی را‬ ‫‪54‬و‪55‬و‪56‬اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﺬام اﺳﺖ آﻪ ﻣﻤﻜﻦ‬
‫ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ذﺑﺢ آﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺎهﻦ‬ ‫اﺳﺖ در ﻟﺒﺎس ﻳﺎ در ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬در ﺁﻣﺎس روی ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪن‬
‫در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﺁن ﻣﺮد ﺑﺴﺒﺐ ﺗﺮﺷﺤﯽ آﻪ‬ ‫ﻳﺎ در ﺟﻮش‪ ،‬و ﻳﺎ در ﻟﻜﻪء ﺑﺮاق دﻳﺪﻩ ﺷﻮد‪57 .‬ﻃﺒﻖ اﻳﻦ‬
‫داﺷﺘﻪ اﺳﺖ آﻔﺎرﻩ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺧﻮاهﻴﺪ داد آﻪ ﭼﻪ وﻗﺖ ﭼﻴﺰی‬
‫‪16‬هﺮ وﻗﺖ از ﻣﺮدی ﻣﻨﯽ ﺧﺎرج ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را‬ ‫ﻧﺠﺲ اﺳﺖ و ﭼﻪ وﻗﺖ ﻃﺎهﺮ‪.‬‬
‫آﺎﻣﻼ ﺑﺸﻮﻳﺪ؛ او ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪17 .‬هﺮ‬
‫ﭘﺎرﭼﻪ ﻳﺎ ﭼﺮﻣﯽ آﻪ ﻣﻨﯽ روی ﺁن رﻳﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﺗﺮﺷﺤﺎﺗﯽ آﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﻣﯽآﻨﺪ‬
‫ﺷﺴﺘﻪ ﺷﻮد و ﺁن ﭘﺎرﭼﻪ ﻳﺎ ﭼﺮم ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون ﻓﺮﻣﻮد آﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪18 .‬زن و ﻣﺮد ﺑﻌﺪ از ﻧﺰدﻳﻜﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻏﺴﻞ‬ ‫‪ 15‬دﺳﺘﻮرات را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﻨﺪ‪ :‬هﺮﮔﺎﻩ‬
‫آﻨﻨﺪ و ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫از ﺑﺪن ﻣﺮدی ﻣﺎﻳﻌﯽ ﺗﺮﺷﺢ ﺷﻮد‪ ،‬او ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪19‬زن ﺗﺎ هﻔﺖ روز ﺑﻌﺪ از ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪاش ﺷﺮﻋًﺎ‬ ‫‪3‬اﻳﻦ ﻣﺎﻳﻊ‪ ،‬ﭼﻪ از ﺑﺪﻧﺶ ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﺗﺮﺷﺢ آﻨﺪ و ﭼﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ .‬در ﺁن ﻣﺪت هﺮ آﺲ ﺑﻪ او دﺳﺖ‬ ‫او را ﻧﺠﺲ ﻣﯽﺳﺎزد‪4 .‬هﺮ رﺧﺘﺨﻮاﺑﯽ آﻪ او در ﺁن‬
‫ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪20 ،‬و او روی هﺮ‬ ‫ﺑﺨﻮاﺑﺪ و هﺮ ﭼﻴﺰی آﻪ روی ﺁن ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭼﻴﺰی ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﻳﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺁن ﭼﻴﺰ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪5‬هﺮآﺲ ﺑﻪ رﺧﺘﺨﻮاب او دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺮﻋًﺎ ﺗﺎ ﻏﺮوب‬
‫‪21‬و‪22‬و‪23‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﺑﻪ رﺧﺘﺨﻮاب ﺁن زن ﻳﺎ ﺑﻪ ﭼﻴﺰی آﻪ‬ ‫ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ‪.‬‬
‫او روی ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را‬ ‫‪6‬هﺮ آﺲ روی ﺟﺎﻳﯽ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ آﻪ ﺁن ﻣﺮد هﻨﮕﺎم ﺁﻟﻮدﮔﯽ‬
‫ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ و ﺷﺮﻋًﺎ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ‬ ‫روی ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺷﺮﻋًﺎ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‬
‫ﺑﻮد‪24 .‬ﻣﺮدی آﻪ در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺎ او ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺮﻋًﺎ‬ ‫و ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ‪7 .‬هﺮآﺲ ﺑﻪ ﺁن‬
‫ﺗﺎ هﻔﺖ روز ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و هﺮ رﺧﺘﺨﻮاﺑﯽ آﻪ او‬ ‫ﻣﺮد دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻴﻦ دﺳﺘﻮرات را اﺟﺮا آﻨﺪ‪8 .‬ﺑﻪ‬
‫روی ﺁن ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫هﺮآﺲ ﺁب دهﺎن ﺑﻴﺎﻧﺪازد‪ ،‬ﺁن ﺷﺨﺺ ﺷﺮﻋًﺎ ﺗﺎ ﻏﺮوب‬
‫‪25‬اﮔﺮ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل‬ ‫ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺟﺮﻳﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ در ﻃﻮل ﻣﺎﻩ‪ ،‬ﺑﯽﻣﻮﻗﻊ ﻋﺎدت‬ ‫‪9‬روی هﺮ زﻳﻨﯽ آﻪ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺁن زﻳﻦ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺎهﺎﻧﻪء او ﺷﺮوع ﺷﻮد‪ ،‬هﻤﺎن دﺳﺘﻮرات ﺑﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺮا‬ ‫‪10‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﭼﻴﺰی را آﻪ زﻳﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺮدارد‬
‫ﮔﺮدد‪26 .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﺁن ﻣﺪت او روی هﺮ ﭼﻴﺰی آﻪ‬ ‫ﻳﺎ ﺑﻪ ﺁن دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺮﻋًﺎ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و‬
‫ء‬
‫ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﻳﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬درﺳﺖ ﻣﺜﻞ دورﻩء ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ‪11 .‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد‬
‫ﻋﺎدی ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪27 .‬هﺮ آﺲ ﺑﻪ رﺧﺘﺨﻮاب او‬ ‫ﻧﺠﺲ ﺑﯽﺁﻧﻜﻪ اول دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آﺴﯽ دﺳﺖ‬
‫ﻳﺎ ﺑﻪ ﭼﻴﺰی آﻪ او روی ﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‬ ‫ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺁن ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ و‬
‫ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ‬ ‫ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪12 .‬اﮔﺮ ﻣﺮد ﻧﺠﺲ ﺑﻪ‬
‫آﻨﺪ‪ .‬او ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪28 .‬هﻔﺖ‬ ‫ﻳﮏ ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺁن ﻇﺮف ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻜﺴﺘﻪ‬
‫روز ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ‪ ،‬او دﻳﮕﺮ ﻧﺠﺲ‬ ‫ﺷﻮد؛ وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﯽ ﭼﻮﺑﯽ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﺁن ﻇﺮف را‬
‫ﻧﻴﺴﺖ‪29 .‬روز هﺸﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ دو ﻗﻤﺮی ﻳﺎ دو ﺟﻮﺟﻪ آﺒﻮﺗﺮ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺴﺖ‪.‬‬
‫دم در ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﭘﻴﺶ آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورد ‪30‬و آﺎهﻦ ﻳﻜﯽ را‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪17‬‬
‫را زﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁورد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن‬ ‫ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و دﻳﮕﺮی را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮد‪.‬‬ ‫ذﺑﺢ آﻨﺪ و در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﻧﺠﺎﺳﺖ ﻋﺎدت‬
‫‪11‬ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ هﺎرون ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬ ‫ﻣﺎهﺎﻧﻪ ﺁن زن آﻔﺎرﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪31 .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻗﻮم‬
‫ﺑﺮای ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮادﻩاش ذﺑﺢ آﺮد‪12 ،‬ﺁﺗﺶ داﻧﯽ ﭘﺮ از‬ ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻧﺎﭘﺎآﻴﻬﺎﻳﺸﺎن ﻃﺎهﺮ آﻨﻴﺪ ﻣﺒﺎدا ﺑﺨﺎﻃﺮ‬
‫زﻏﺎﻟﻬﺎی ﻣﺸﺘﻌﻞ از ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺨﻮر ﺑﺮداﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺁن راﺑﺎ‬ ‫ﺁﻟﻮدﻩ آﺮدن ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﻣﻦ آﻪ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن اﺳﺖ‬
‫دو ﻣﺸﺖ ﺑﺨﻮر آﻮﺑﻴﺪﻩء ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺑﻪ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﺑﻴﺎورد‬ ‫ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪13‬و در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺨﻮر را روی ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻳﺰد ﺗﺎ‬ ‫‪32‬اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﺑﺮای ﻣﺮدی آﻪ ﺑﺴﺒﺐ ﺗﺮﺷﺢ ﻣﺎﻳﻊ ﻳﺎ‬
‫اﺑﺮی از ﺑﺨﻮر‪ ،‬ﺗﺨﺖ رﺣﻤﺖ روی ﺻﻨﺪوق ﻋﻬﺪ را‬ ‫ء‬
‫ﺧﺎرج ﺷﺪن ﻣﻨﯽ ﻧﺠﺲ ﺷﻮد ‪33‬و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮای دورﻩ‬
‫ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ او ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد‪14 .‬هﺎرون ﻣﻘﺪاری‬ ‫ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪء زن و در ﻣﻮرد هﺮ ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺎ‬
‫از ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را ﺁوردﻩ‪ ،‬ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد ﺁن را ﻳﮏ‬ ‫ﺁن زن ﻗﺒﻞ از ﻃﻬﺎرت وی ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻠﻮﻳﯽ ﺗﺨﺖ رﺣﻤﺖ‪ ،‬ﺳﭙﺲ هﻔﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪ‬
‫ﺟﻠﻮ ﺁن روی زﻣﻴﻦ ﺑﭙﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫روز آﻔﺎرﻩ‬
‫‪15‬ﭘﺲ از ﺁن‪ ،‬او ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺮون ﺑﺮود و ﺑﺰ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ‬ ‫ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ دو ﭘﺴﺮ هﺎرون ﺑﻌﻠﺖ ﺳﻮزاﻧﺪن‬
‫ﻗﻮم را ذﺑﺢ آﻨﺪ و ﺧﻮن ﺁن را ﺑﻪ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﺑﻴﺎورد‬ ‫‪ 16‬ﺑﺨﻮر ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻏﻴﺮ ﻣﺠﺎز در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ رﺣﻤﺖ و ﺟﻠﻮ ﺁن‬ ‫ﻣﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﻪ ﺑﺮادرت هﺎرون‬
‫ﺑﭙﺎﺷﺪ‪16 .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮای ﻗﺪساﻻﻗﺪاس آﻪ ﺑﺴﺒﺐ‬ ‫ﺑﮕﻮ آﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﻮﻋﺪ ﻣﻘﺮر‪ ،‬در وﻗﺖ دﻳﮕﺮی ﺑﻪ‬
‫ﮔﻨﺎهﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺁﻟﻮدﻩ ﺷﺪﻩ و ﺑﺮای ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت‬ ‫ﻗﺪساﻻﻗﺪاس آﻪ ﭘﺸﺖ ﭘﺮدﻩ اﺳﺖ و ﺻﻨﺪوق ﻋﻬﺪ و‬
‫آﻪ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم واﻗﻊ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺁﻟﻮدﮔﻴﻬﺎی اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺗﺨﺖ رﺣﻤﺖ در ﺁن ﻗﺮار دارﻧﺪ داﺧﻞ ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﻣﺒﺎدا‬
‫اﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬آﻔﺎرﻩ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪17 .‬از زﻣﺎﻧﯽ آﻪ‬ ‫ﺑﻤﻴﺮد؛ ﭼﻮن ﻣﻦ در اﺑﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺨﺖ رﺣﻤﺖ ﺣﻀﻮر‬
‫هﺎرون ﺑﺮای آﻔﺎرﻩ آﺮدن وارد ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﻣﯽﺷﻮد‬ ‫دارم‪3 .‬ﺷﺮاﻳﻂ داﺧﻞ ﺷﺪن او ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ از اﻳﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ‪:‬‬
‫ﺗﺎ وﻗﺘﯽ آﻪ از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﺁﻳﺪ هﻴﭽﻜﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ در‬ ‫او ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺑﺮای‬
‫داﺧﻞ ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬هﺎرون ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺮاﺳﻢ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻴﺎورد‪«.‬‬
‫آﻔﺎرﻩ را ﺑﺮای ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮادﻩاش و ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺠﺎ‬ ‫‪4‬ﺳﭙﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات را داد‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﻜﻪ‬
‫ﺁورد‪18 ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻄﺮف ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫هﺎرون ﺑﻪ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس داﺧﻞ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻏﺴﻞ ﻧﻤﻮدﻩ‪،‬‬
‫ﺑﺮود و ﺑﺮای ﺁن آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ‪ .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ و‬ ‫ﻟﺒﺎسهﺎی ﻣﺨﺼﻮص آﺎهﻨﯽ را ﺑﭙﻮﺷﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﭘﻴﺮاهﻦ‬
‫ﺧﻮن ﺑﺰ را ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻬﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻤﺎﻟﺪ ‪19‬و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ‬ ‫ﻣﻘﺪس آﺘﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻟﺒﺎس زﻳﺮ از ﺟﻨﺲ آﺘﺎن‪ ،‬آﻤﺮﺑﻨﺪ آﺘﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮد هﻔﺖ ﺑﺎر ﺧﻮن راﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﺪ‪ ،‬و ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫و ﻋﻤﺎﻣﻪ آﺘﺎﻧﯽ‪5 .‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ دو ﺑﺰ ﻧﺮ ﺑﺮای‬
‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁن را از ﺁﻟﻮدﮔﯽ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﺎک‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎهﺸﺎن و ﻳﮏ ﻗﻮچ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﺗﻘﺪﻳﺲ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺰد او ﺑﻴﺎورد‪6 .‬هﺎرون ﺑﺎﻳﺪ اول ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ راﺑﻌﻨﻮان‬
‫‪20‬وﻗﺘﯽ هﺎرون ﻣﺮاﺳﻢ آﻔﺎرﻩ را ﺑﺮای ﻗﺪساﻻﻗﺪاس‪،‬‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ و‬
‫ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت و ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺰ زﻧﺪﻩ را‬ ‫ﺑﺮای ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮادﻩاش آﻔﺎرﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪7 .‬ﺳﭙﺲ دو ﺑﺰ ﻧﺮ‬
‫ﺑﻴﺎورد و ‪21‬هﺮ دو دﺳﺖ ﺧﻮد را روی ﺳﺮ ﺣﻴﻮان‬ ‫را دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺤﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎورد‪8 .‬او‬
‫ﻗﺮار دادﻩ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎهﺎن و ﺗﻘﺼﻴﺮات ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﺑﺰ را ذﺑﺢ آﻨﺪ و دﻳﮕﺮی را در ﺑﻴﺎﺑﺎن رهﺎ‬
‫اﻋﺘﺮاف آﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺰ ﻗﺮار دهﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺰ‬ ‫ﺳﺎزد‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺮای اﻳﻦ آﺎر ﻻزم اﺳﺖ اول ﻗﺮﻋﻪ‬
‫را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺮدی آﻪ ﺑﺮای اﻳﻦ آﺎر ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻴﺎﻧﺪازد‪9 .‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺰی را آﻪ ﺑﻪ ﻗﻴﺪ ﻗﺮﻋﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺑﺪهﺪ ﺗﺎ ﺁن را ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮدﻩ در ﺁﻧﺠﺎ رهﺎﻳﺶ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ذﺑﺢ آﻨﺪ ‪10‬و ﺑﺰ دﻳﮕﺮ‬
‫‪18‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫‪22‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁن ﺑﺰ ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻪ‬

‫ﺧﻮن ﺣﻴﻮاﻧﺎت‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ آﻪ آﺴﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻧﺪارد ﻣﯽﺑﺮد‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ دﺳﺘﻮرات زﻳﺮ را ﺑﺮای هﺎرون و‬ ‫‪23‬ﭘﺲ از ﺁن‪ ،‬هﺎرون ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺎﻳﺪ داﺧﻞ ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ‬
‫‪ 17‬ﭘﺴﺮاﻧﺶ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﻟﺒﺎسهﺎی آﺘﺎﻧﯽ را آﻪ هﻨﮕﺎم رﻓﺘﻦ ﺑﻪ‬
‫داد‪3 :‬و‪4‬هﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ آﻪ ﮔﺎو ﻳﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺰی را در‬ ‫ﻗﺪساﻻﻗﺪاس ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮد از ﺗﻦ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎورد و ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺟﺎﻳﯽ دﻳﮕﺮ ﻏﻴﺮازﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ذﺑﺢ‬ ‫را در ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﺑﮕﺬارد‪24 .‬ﺁﻧﻮﻗﺖ در ﻣﻜﺎن ﻣﻘﺪﺳﯽ‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮن رﻳﺨﺘﻪ و ﻣﺠﺮم اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ازﻣﻴﺎن ﻗﻮم‬ ‫ﻏﺴﻞ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬دو ﺑﺎرﻩ ﻟﺒﺎسهﺎﻳﺶ را ﺑﭙﻮﺷﺪ و ﺑﻴﺮون‬
‫ﺧﻮد ﻃﺮد ﺷﻮد‪5 .‬هﺪف از اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻗﻮم‬ ‫رﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺧﻮد و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ دﻳﮕﺮ در ﺻﺤﺮا ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ .‬ﻗﻮم ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد و‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺧﻮد را دمدرﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﭘﻴﺶ آﺎهﻦ‬ ‫ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ‪25 .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ را‬
‫ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫هﻢ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪6 .‬ﺳﭙﺲ آﺎهﻦ ﺧﻮن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‬ ‫‪26‬ﻣﺮدی آﻪ ﺑﺰ را ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ آﻪ دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ ﺑﭙﺎﺷﺪ و ﭘﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ اردوﮔﺎﻩ ﺑﺎز‬
‫را هﻤﭽﻮن ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺷﺒﻮﻳﯽ آﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮔﺮدد‪27 .‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ و ﺑﺰی آﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ ذﺑﺢ‬
‫اﺳﺖ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪7 .‬ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺻﺤﺮا‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ و هﺎرون ﺧﻮن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ داﺧﻞ ﻗﺪساﻻﻗﺪاس‬
‫ﺑﺮای ارواح ﺷﺮﻳﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﻨﺪ وﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻴﺎﻧﺖ‬ ‫ﺑﺮد ﺗﺎ آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از اردوﮔﺎﻩ ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻩ ﺷﻮﻧﺪ و‬
‫ورزﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ هﻤﻴﺸﮕﯽ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﭘﻮﺳﺖ و ﮔﻮﺷﺖ و ﺳﺮﮔﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻧﺴﻞ اﻧﺪر ﻧﺴﻞ ﺑﺠﺎ ﺁوردﻩ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪28‬ﺳﭙﺲ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﻮزاﻧﺪﻩ‪ ،‬ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را‬
‫‪8‬و‪9‬هﺮﮔﺎﻩ ﻳﮏ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﻳﺎ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺳﺎآﻦ‬ ‫ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ آﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ اردوﮔﺎﻩ ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬
‫اﺳﺖ در ﺟﺎﻳﯽ ﻏﻴﺮ از دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﺮای‬ ‫‪29‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺮا آﻨﻴﺪ‪ :‬درروز دهﻢ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﻃﺮد ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ آﺎر ﺑﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺁن روز را در روزﻩ‬
‫‪10‬هﺮآﺲ ﺧﻮن ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﭼﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﯽ‬ ‫ﺑﮕﺬراﻧﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﻳﺪ هﻢ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ و‬
‫آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻦ اﺳﺖ‪ ،‬روی ﺧﻮد را از او‬ ‫هﻢ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺎآﻦ‬
‫ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪﻩ او را از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﻃﺮد ﺧﻮاهﻢ آﺮد‪11 ،‬زﻳﺮا‬ ‫هﺴﺘﻨﺪ رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪30 ،‬ﭼﻮن درﺁن روز‪ ،‬ﻣﺮاﺳﻢ‬
‫ﺟﺎن هﺮ ﻣﻮﺟﻮدی در ﺧﻮن اوﺳﺖ و ﻣﻦ ﺧﻮن را ﺑﻪ‬ ‫آﻔﺎرﻩ ﺑﺮای ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺗﺎﻗﻮم‬
‫ﺷﻤﺎ دادﻩام ﺗﺎ ﺑﺮای آﻔﺎرﻩء ﺟﺎﻧﻬﺎی ﺧﻮد‪،‬‬ ‫درﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻃﺎهﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪31 .‬اﻳﻦ روزﺑﺮای‬
‫ﺷﻤﺎﻣﻘﺪس اﺳﺖ و ﻧﺒﺎﻳﺪ در اﻳﻦ روز آﺎر آﻨﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ در روزﻩ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫اﺟﺮاآﻨﻴﺪ‪32 .‬اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ در ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء آﺎهﻦ‬
‫اﻋﻈﻤﯽ آﻪ ﺑﺠﺎی ﺟﺪ ﺧﻮد هﺎرون ﺑﺮای آﺎر آﺎهﻨﯽ‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩ‪ ،‬اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬اوﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎسهﺎی ﻣﻘﺪس‬
‫آﺘﺎﻧﯽ راﺑﭙﻮﺷﺪ‪33 ،‬و ﺑﺮای ﻗﺪساﻻﻗﺪاس‪ ،‬ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ‪،‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ‪ ،‬آﺎهﻨﺎن و ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ‪34 .‬ﺷﻤﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﻳﮏ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮای ﮔﻨﺎهﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ آﻔﺎرﻩ‬
‫آﻨﻴﺪ و اﻳﻦ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن هﻤﻴﺸﮕﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
‫هﺎرون ﺗﻤﺎم دﺳﺘﻮراﺗﯽ را آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ داد‬
‫ﺑﺠﺎ ﺁورد‪.‬‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪19‬‬
‫ﭼﻮن ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎر ﺧﻮد را رﺳﻮا ﻣﯽآﻨﯽ‪11 .‬ﺑﺎ دﺧﺘﺮ زن‬ ‫ﺁن را ﺑﺮ روی ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﺧﻮن اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮای‬
‫ﭘﺪرت هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن او ﺧﻮاهﺮ ﻧﺎﺗﻨﯽ ﺗﻮﺳﺖ‪12 .‬ﺑﺎ‬ ‫ﺟﺎن آﻔﺎرﻩ ﻣﯽآﻨﺪ‪12 .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮم‬
‫ﻋﻤﻪء ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن از ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻧﺰدﻳﮏ‬ ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺣﻜﻢ ﻣﯽآﻨﻢ آﻪ ﻧﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺧﻮن ﺑﺨﻮرﻧﺪ و‬
‫ﭘﺪرت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪13 .‬ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻪء ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن از‬ ‫ﻧﻪ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺳﺎآﻦ اﺳﺖ‪13 .‬هﺮآﺲ‬
‫ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﺎدرت اﺳﺖ‪14 .‬ﺑﺎ زن ﻋﻤﻮی ﺧﻮد‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻜﺎر ﺑﺮود‪ ،‬ﺧﻮاﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮاﻩ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ‬
‫هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن او ﻣﺜﻞ ﻋﻤﻪء ﺗﻮﺳﺖ‪.‬‬ ‫در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎﺳﺖ و ﺣﻴﻮان ﻳﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩء ﺣﻼل ﮔﻮﺷﺘﯽ را‬
‫‪»15‬ﺑﺎ ﻋﺮوس ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن زن ﭘﺴﺮ‬ ‫ﺷﻜﺎر آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﻧﺶ را ﺑﺮﻳﺰد و روی ﺁن را ﺑﺎ‬
‫ﺗﻮﺳﺖ‪16 .‬ﺑﺎ زن ﺑﺮادرت هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ اﻳﻦ‬ ‫ﺧﺎک ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ‪14 ،‬زﻳﺮا ﺟﺎن هﺮ ﻣﻮﺟﻮدی در ﺧﻮن‬
‫آﺎر ﺑﻪ ﺑﺮادرت ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻣﯽآﻨﯽ‪17 .‬ﺑﺎ ﻳﮏ زن و‬ ‫اوﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺘﻢ آﻪ‬
‫دﺧﺘﺮ او ﻳﺎ ﻧﻮﻩاش هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﮕﺎن‬ ‫هﺮﮔﺰ ﺧﻮن ﻧﺨﻮرﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺣﻴﺎت هﺮ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩای‬
‫ﻧﺰدﻳﮏ هﻤﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻗﺒﻴﺤﯽ اﺳﺖ‪18 .‬ﻣﺎداﻣﯽ‬ ‫در ﺧﻮن ﺁن اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ هﺮ آﺲ ﺧﻮن ﺑﺨﻮرد ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫آﻪ زﻧﺖ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮاهﺮ او را هﻢ ﺑﻪ زﻧﯽ‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻃﺮد ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﮕﻴﺮی و ﺑﺎ او هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮی‪.‬‬ ‫‪15‬هﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﻳﺎ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮان ﻣﺮدﻩ ﻳﺎ‬
‫‪»19‬ﺑﺎ زﻧﯽ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪاش هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪.‬‬ ‫درﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩای را ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﻳﺪ و‬
‫‪20‬ﺑﺎ زﻧﯽ آﻪ هﻤﺴﺮ ﻣﺮد دﻳﮕﺮی اﺳﺖ هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ و‬ ‫ﻏﺴﻞ آﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻌﺪ از ﻏﺮوب ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء او ﻧﺠﺲ ﻧﺴﺎز‪.‬‬ ‫‪16‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻟﺒﺎسهﺎﻳﺶ را ﻧﺸﻮﻳﺪ و ﻏﺴﻞ ﻧﻜﻨﺪ ﻣﺠﺮم‬
‫‪»21‬هﻴﭻ ﻳﮏ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺖ ﻣﻮﻟﮏ هﺪﻳﻪ ﻧﻜﻦ‬ ‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺁن ﻧﺴﻮزان زﻳﺮا ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎر ﻧﺎم‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺧﻮد را ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﺧﻮاهﯽ آﺮد‪.‬‬ ‫زﻧﺎ و اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺢ‬
‫‪»22‬هﻴﭻ ﻣﺮدی ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺮد دﻳﮕﺮی ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺳﭙﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮم‬
‫ﭼﻮن اﻳﻦ ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺒﻴﺢ اﺳﺖ‪23 .‬هﻴﭻ ﻣﺮد ﻳﺎ زﻧﯽ‬ ‫‪ 18‬اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪:‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺣﻴﻮان ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎر ﺧﻮد را ﻧﺠﺲ‬ ‫»ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺖ‬
‫ﺳﺎزد‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺒﻴﺢ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺎن رﻓﺘﺎر ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﺼﺮﻳﺎﻧﯽ آﻪ در‬
‫‪»24‬ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎرهﺎ ﺧﻮد را ﻧﺠﺲ ﻧﺴﺎزﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﻳﻦ‬ ‫آﺸﻮرﺷﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽآﺮدﻳﺪ و ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻨﻌﺎﻧﻴﻬﺎﻳﯽ آﻪ‬
‫اﻋﻤﺎﻟﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖهﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ و ﺑﺨﺎﻃﺮ‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﺸﺎن ﺑﺒﺮم‪4 .‬و‪5‬ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ‬
‫اﻳﻦ آﺎرهﺎﺳﺖ آﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺁﻧﺎن را از ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ آﻪ‬ ‫از دﺳﺘﻮرات و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻦ اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺠﺎ‬
‫ﺷﻤﺎ داﺧﻞ ﺁن ﻣﯽﺷﻮﻳﺪ ﺑﻴﺮون آﻨﻢ‪25 .‬ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁن‬ ‫ﺁورﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﻮع اﻋﻤﺎل‪ ،‬ﻧﺠﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪ ،‬زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ آﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ را آﻪ در‬ ‫‪»6‬هﻴﭻ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺎرم ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ ﻣﺠﺎزات آﻨﻢ و اﻳﺸﺎن را از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺮون‬ ‫‪7‬ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎر ﺑﻪ او و‬
‫اﻧﺪازم‪26 .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻤﺎم ﻗﻮاﻧﻴﻦ و دﺳﺘﻮرات ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺪرت ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻣﯽآﻨﯽ‪8 .‬ﺑﺎ هﻴﭻ ﻳﮏ از زﻧﺎن‬
‫اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ و هﻴﭻ ﻳﮏ از اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺢ را اﻧﺠﺎم‬ ‫ﭘﺪرت هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎر ﺑﻪ ﭘﺪرت‬
‫ﻧﺪهﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ هﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺷﻮد و هﻢ ﺷﺎﻣﻞ‬ ‫ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻣﯽآﻨﯽ‪9 .‬هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﺧﻮاهﺮ ﺗﻨﯽ ﻳﺎ ﺑﺎ‬
‫ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮاهﺮ ﻧﺎﺗﻨﯽ ﺧﻮد‪ ،‬ﭼﻪ دﺧﺘﺮ ﭘﺪرت ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ دﺧﺘﺮ‬
‫‪»27‬ﺁری‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺢ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪء ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻣﺎدرت‪ ،‬ﭼﻪ در هﻤﺎن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ در‬
‫ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ آﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺒﺮم ﺑﻌﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ‬ ‫ﺟﺎی دﻳﮕﺮ‪ ،‬هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪.‬‬
‫و ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ را ﻧﺠﺲ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪28 .‬ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﻋﻤﺎل‬ ‫‪»10‬ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﭘﺴﺮت ﻳﺎ دﺧﺘﺮ دﺧﺘﺮت هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮ‪،‬‬
‫‪20‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫‪»13‬ﻣﺎل آﺴﯽ را ﻏﺼﺐ ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﺑﻪ آﺴﯽ ﻇﻠﻢ ﻧﻨﻤﺎﻳﻴﺪ‬ ‫را اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﻴﺪ و ﮔﺮﻧﻪ ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ ﻣﺜﻞ اﻗﻮاﻣﯽ آﻪ‬
‫و ﻣﺰد آﺎرﮔﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ ﺑﭙﺮدازﻳﺪ‪.‬‬ ‫اآﻨﻮن در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ از ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﺧﻮاهﻢ‬
‫‪»14‬ﺷﺨﺺ آﺮ را ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﭘﻴﺶ ﭘﺎی آﻮر ﺳﻨﮓ‬ ‫راﻧﺪ‪29 .‬و‪30‬هﺮآﺲ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﻳﻜﯽ از اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺢ‬
‫ﻧﻴﺎﻧﺪازﻳﺪ‪ .‬از ﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﮔﺮدد‪ ،‬از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﻃﺮد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮا‬
‫‪»15‬هﻨﮕﺎم ﻗﻀﺎوت‪ ،‬از ﻓﻘﻴﺮ ﻃﺮﻓﺪاری ﺑﻴﺠﺎ ﻧﻜﻨﻴﺪ و‬ ‫اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ و هﻴﭻ ﻳﮏ از اﻳﻦ ﻋﺎدات زﺷﺖ را اﻧﺠﺎم‬
‫از ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺗﺮﺳﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﻧﺪهﻴﺪ‪ .‬ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺢ ﻧﺠﺲ ﻧﻜﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻣﻦ‬
‫ﻗﻀﺎوﺗﺘﺎن ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪«.‬‬
‫‪»16‬ﺳﺨﻦ ﭼﻴﻨﯽ ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﭘﺨﺶ ﺧﺒﺮ دروغ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﻧﺸﻮﻳﺪ آﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن‬
‫‪»17‬از آﺴﯽ آﻴﻨﻪ ﺑﻪ دل ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﺧﺘﻼف ﺧﻮد را‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺎ او ﺣﻞ آﻨﻴﺪ ﻣﺒﺎدا ﺑﺨﺎﻃﺮ او ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻮﻳﺪ*‪.‬‬ ‫‪ 19‬ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪» :‬ﻣﻘﺪس ﺑﺎﺷﻴﺪ زﻳﺮا ﻣﻦ‬
‫‪18‬از هﻤﺴﺎﻳﻪء ﺧﻮد اﻧﺘﻘﺎم ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ و از وی ﻧﻔﺮت‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺪس هﺴﺘﻢ‪3 .‬ﺑﻪ ﻣﺎدر و ﭘﺪر ﺧﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ او را ﭼﻮن ﺟﺎن ﺧﻮﻳﺶ دوﺳﺖ‬ ‫اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻳﺪ و ﻗﺎﻧﻮن روز ﺳﺒﺖ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺪارﻳﺪ زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪4 .‬ﺑﺖ ﻧﺴﺎزﻳﺪ و‬
‫‪»19‬از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻦ اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪ .‬ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠﯽ ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺘﻬﺎ را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﺟﻔﺖﮔﻴﺮی ﺑﺎ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻏﻴﺮ هﻤﺠﻨﺴﺸﺎن‬ ‫هﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫واﻣﺪارﻳﺪ‪ .‬در ﻣﺰرﻋﻪء ﺧﻮد دو ﻧﻮع ﺑﺬر ﻧﻜﺎرﻳﺪ و‬ ‫‪»5‬وﻗﺘﯽ آﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻪﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫ﻟﺒﺎﺳﯽ را آﻪ از دو ﺟﻨﺲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﭙﻮﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﯽآﻨﻴﺪ ﺁن را ﻃﻮری هﺪﻳﻪ آﻨﻴﺪ آﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻣﻦ‬
‫‪»20‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ آﻨﻴﺰی آﻪ ﻧﺎﻣﺰد ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮی‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪6 .‬ﮔﻮﺷﺘﺶ را در هﻤﺎن روزی آﻪ ﺁن را ذﺑﺢ‬
‫اﺳﺖ هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد و ﺁن آﻨﻴﺰ هﻨﻮز ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ و ﺁزاد‬ ‫ﻣﯽآﻨﻴﺪ و ﻳﺎ روز ﺑﻌﺪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪ .‬هﺮ ﭼﻪ را آﻪ ﺗﺎ روز‬
‫ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﺸﺎن راﻧﺒﺎﻳﺪ آﺸﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻨﺒﻴﻪ آﺮد‪،‬‬ ‫ﺳﻮم ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺴﻮزاﻧﻴﺪ‪7 ،‬زﻳﺮا ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ اﺳﺖ‬
‫ﭼﻮن آﻨﻴﺰ ﺁزاد ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ‪21 .‬ﻣﺮدی آﻪ ﺁن دﺧﺘﺮ را‬ ‫و اﮔﺮ آﺴﯽ ﺁن را ﺑﺨﻮرد ﻣﻦ ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﻗﺒﻮل‬
‫ﻓﺮﻳﺐ دادﻩ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺒﺮان ﺧﻮد ﻗﻮﭼﯽ را‬ ‫ﻧﺨﻮاهﻢ آﺮد‪8 .‬اﮔﺮ در روز ﺳﻮم از ﺁن ﺑﺨﻮرﻳﺪ‬
‫دم در ﺧﻴﻤﻪء ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺎورد‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺼﺮﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﻗﺪوﺳﻴﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ‬
‫‪22‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﻮچ ﺑﺮای ﮔﻨﺎﻩ ﺁن ﻣﺮد ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫آﺮدﻩاﻳﺪ و ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﻃﺮد ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬
‫آﻔﺎرﻩ آﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮔﻨﺎهﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪»9‬وﻗﺘﯽ آﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد را درو ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻪ و‬
‫‪»23‬وﻗﺘﯽ آﻪ داﺧﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد ﺷﺪﻳﺪ و اﻧﻮاع‬ ‫آﻨﺎر ﻣﺰرﻋﻪهﺎی ﺧﻮد را درو ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﺧﻮﺷﻪهﺎی‬
‫درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ در ﺁﻧﺠﺎ آﺎﺷﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻪ ﺳﺎل از ﻣﺤﺼﻮل ﺁن‬ ‫ﮔﻨﺪم ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ را ﺑﺮﻧﭽﻴﻨﻴﺪ‪10 .‬درﻣﻮرد ﺣﺎﺻﻞ‬
‫ﻧﺨﻮرﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽﺁﻳﺪ‪24 .‬ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫اﻧﮕﻮر ﺧﻮد ﻧﻴﺰ هﻤﻴﻨﻄﻮر ﻋﻤﻞ آﻨﻴﺪ ﺧﻮﺷﻪهﺎ و‬
‫ﻣﺤﺼﻮل ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم را وﻗﻒ ﻣﻦ آﻨﻴﺪ و ﺑﺮای ﺗﻤﺠﻴﺪ‬ ‫داﻧﻪهﺎی اﻧﮕﻮری را آﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ ،‬ﺟﻤﻊ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫و ﺗﺸﻜﺮ از ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ هﺪﻳﻪ آﻨﻴﺪ‪25 ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮای ﻓﻘﺮا و ﻏﺮﻳﺒﺎن ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ‬
‫ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪ .‬در ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺤﺼﻮل را‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫‪»11‬دزدی ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬دروغ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ و آﺴﯽ را ﻓﺮﻳﺐ‬
‫ﻧﺪهﻴﺪ‪12 .‬ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﻗﺴﻢ دروغ ﻧﺨﻮرﻳﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺎم ﻣﺮا ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻳﺎ »از ﮐﺴﯽ ﮐﻴﻨﻪ ﺑﻪ دل ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬ﮔﻨﺎهﮑﺎر را ﺗﻮﺑﻴﺦ ﮐﻨﻴﺪ و‬ ‫*‬ ‫ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫ﻧﮕﺬارﻳﺪ ﮔﻨﺎهﺶ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد و ﮔﺮﻧﻪ ﺷﻤﺎهﻢ ﻣﺜﻞ او‬
‫ﻣﺠﺮم ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪«.‬‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪21‬‬
‫ﺧﻮاهﻢ رﺳﺎﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺮای ﻣﻮﻟﮏ‬ ‫ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﺮدارﻳﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن را رﻋﺎﻳﺖ آﻨﻴﺪ‪،‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﺮدﻩ و ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻣﺮا ﻧﺠﺲ ﻧﻤﻮدﻩ و‬ ‫درﺧﺘﺎن ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺛﻤﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻧﺎم ﻣﻘﺪس ﻣﺮا ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪4 .‬اﮔﺮ اهﺎﻟﯽ ﻣﺤﻞ‬ ‫‪»26‬ﮔﻮﺷﺘﯽ را آﻪ هﻨﻮز ﺧﻮن در ﺁن اﺳﺖ ﻧﺨﻮرﻳﺪ‪.‬‬
‫واﻧﻤﻮد آﻨﻨﺪ آﻪ از آﺎری آﻪ ﺁن ﻣﺮد آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﯽﺧﺒﺮﻧﺪ و‬ ‫ﻓﺎﻟﮕﻴﺮی و ﺟﺎدوﮔﺮی ﻧﻜﻨﻴﺪ‪27 .‬ﻣﺜﻞ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖهﺎ‬
‫ﻧﺨﻮاهﻨﺪ او را ﺑﻜﺸﻨﺪ‪5 ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺿﺪ او و‬ ‫ﻣﻮهﺎی ﻧﺎﺣﻴﻪء ﺷﻘﻴﻘﻪ ﺧﻮد را ﻧﺘﺮاﺷﻴﺪ و ﮔﻮﺷﻪهﺎی‬
‫ﺧﺎﻧﻮادﻩاش ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰم و او را ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺷﺨﺎص‬ ‫رﻳﺶ ﺧﻮد را ﻧﭽﻴﻨﻴﺪ‪28 .‬هﻨﮕﺎم ﻋﺰاداری ﺑﺮای‬
‫دﻳﮕﺮی آﻪ از ﻣﻮﻟﮏ ﭘﻴﺮوی ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ‬ ‫ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻮد ﻣﺜﻞ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﺎن ﺑﺪن ﺧﻮد را زﺧﻤﯽ‬
‫ورزﻳﺪﻩاﻧﺪ ﻃﺮد ﻣﯽآﻨﻢ و ﺑﻪ ﺳﺰای اﻋﻤﺎﻟﺸﺎن‬ ‫ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ روی ﺑﺪن ﺧﻮد ﺧﺎﻟﻜﻮﺑﯽ ﻧﻨﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯽرﺳﺎﻧﻢ‪.‬‬ ‫‪»29‬ﺣﺮﻣﺖ ﻧﺎﻣﻮس دﺧﺘﺮﺗﺎن را ﺑﺎ وادار آﺮدن او ﺑﻪ‬
‫‪6‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﺑﻪ ﺟﺎدوﮔﺮان و اﺣﻀﺎرآﻨﻨﺪﮔﺎن ارواح‬ ‫ﻓﺎﺣﺸﮕﯽ از ﺑﻴﻦ ﻧﺒﺮﻳﺪ ﻣﺒﺎدا ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ از ﺷﺮارت‬
‫ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ ورزد ﻣﻦ ﺑﺮ‬ ‫و زﻧﺎ ﭘﺮ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺿﺪ او ﺑﺮ ﻣﯽﺧﻴﺰم و او را از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﻮد ﻃﺮد‬ ‫‪»30‬ﻗﻮاﻧﻴﻦ روز ﺳﺒﺖ را ﻧﮕﺎﻩدارﻳﺪ و ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻣﺮا‬
‫آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺰای اﻋﻤﺎﻟﺶ ﻣﯽرﺳﺎﻧﻢ‪7 .‬ﭘﺲ ﺧﻮد را‬ ‫اﺣﺘﺮام ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﻣﻘﺪس ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای‬ ‫‪»31‬ﺑﻪ ﺟﺎدوﮔﺮان و اﺣﻀﺎرآﻨﻨﺪﮔﺎن ارواح ﻣﺘﻮﺳﻞ‬
‫ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪8 .‬از ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ و ﺷﻤﺎ را‬ ‫ﻧﺸﻮﻳﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ آﺎر ﺧﻮد را ﻧﺠﺲ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽآﻨﻢ‪ ،‬اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫‪9‬آﺴﯽ آﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدرش را ﻧﻔﺮﻳﻦ آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ‬ ‫‪»32‬ﺟﻠﻮ ﭘﺎی رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪان ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻣﺮدان‬
‫ﺷﻮد؛ و ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮ ﮔﺮدن ﺧﻮدش ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻳﺪ و از ﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪،‬‬
‫‪10‬اﮔﺮ ﻓﺮدی ﺑﺎ هﻤﺴﺮ ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮی زﻧﺎ آﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺮد و‬ ‫ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪33 .‬ﺑﺎ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﯽ آﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺗﻮ‬
‫زن هﺮ دو ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪11 .‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ زن ﭘﺪر‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽآﻨﻨﺪ ﺑﺪرﻓﺘﺎری ﻣﻜﻦ‪34 .‬ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ‬
‫ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد ﺑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ آﺮدﻩ‬ ‫اهﺎﻟﯽ ﺳﺮزﻣﻴﻨﺖ رﻓﺘﺎر آﻦ‪ ،‬زﻳﺮا ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻳﺎد ﺑﺒﺮی‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁن ﻣﺮد و زن ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؛ و ﺧﻮﻧﺸﺎن‬ ‫آﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺧﻮدت در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﻏﺮﻳﺐ و ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ‬
‫ﺑﻪ ﮔﺮدن ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪12 .‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ ﻋﺮوس‬ ‫ﺑﻮدی‪ .‬ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺗﻮ هﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬هﺮ دو ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺑﺸﻮﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا زﻧﺎ‬ ‫‪35‬و‪»36‬در داوری ﻃﺮﻓﺪاری ﻣﻜﻦ! در اﻧﺪازﻩﮔﻴﺮی‬
‫آﺮدﻩاﻧﺪ؛ و ﺧﻮﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﮔﺮدن ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻃﻮل و وزن و ﺣﺠﻢ‪ ،‬از ﻣﻘﻴﺎﺳﻬﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺻﺤﻴﺢ‬
‫‪13‬اﮔﺮ دو ﻣﺮد ﺑﺎ هﻢ ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﻗﺒﻴﺤﯽ اﻧﺠﺎم‬ ‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﻦ‪ .‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺗﻮ هﺴﺘﻢ آﻪ ﺗﻮ‬
‫دادﻩاﻧﺪ و ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؛ و ﺧﻮﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﮔﺮدن‬ ‫را از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردم‪37 .‬از اﺣﻜﺎم و‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪14 .‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ زﻧﯽ و ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺁن‬ ‫ﻓﺮاﻳﺾ ﻣﻦ ﺑﺪﻗﺖ اﻃﺎﻋﺖ و ﭘﻴﺮوی آﻦ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ‬
‫زن ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰرﮔﯽ آﺮدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﺳﻪ‬ ‫ﻳﻬﻮﻩ هﺴﺘﻢ‪«.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻟﻜﻪء ﻧﻨﮓ از‬
‫داﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﭘﺎک ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﺠﺎزات ﮔﻨﺎهﺎن‬
‫‪15‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﻧﺰدﻳﻜﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮد و‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﺮای ﻗﻮم‬
‫ﺣﻴﻮان ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪16 .‬اﮔﺮ زﻧﯽ ﺑﺎ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﻧﺰدﻳﻜﯽ‬ ‫‪ 20‬اﺳﺮاﺋﻴﻞ داد‪ :‬هﺮآﺲ‪ ،‬ﭼﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬ﺁن زن و ﺣﻴﻮان ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؛ و ﺧﻮﻧﺸﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻦ اﺳﺖ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﭽﻪء ﺧﻮد را‬
‫ﮔﺮدن ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮای ﺑﺖ ﻣﻮﻟﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ او را‬
‫‪17‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد ازدواج آﻨﺪ و ﺑﺎ او‬ ‫ﺳﻨﮕﺴﺎر آﻨﻨﺪ‪3 .‬ﻣﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺿﺪ او ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰم و او را‬
‫هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬ﺧﻮاﻩ دﺧﺘﺮ ﭘﺪرش ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻩ دﺧﺘﺮ‬ ‫از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻃﺮد آﺮدﻩ ﺑﻪ ﺳﺰای اﻋﻤﺎﻟﺶ‬
‫‪22‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﺗﻘﺪس آﺎهﻨﺎن‬ ‫ﻣﺎدرش‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﺷﺮمﺁوری آﺮدﻩ اﺳﺖ و هﺮ دو ﺑﺎﻳﺪ در‬

‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن آﻪ از‬ ‫ﻣﻼءﻋﺎم از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﻃﺮد ﺷﻮﻧﺪ و ﺁن ﻣﺮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫‪ 21‬ﻧﺴﻞ هﺎرون هﺴﺘﻨﺪ ﺑﮕﻮ آﻪ هﺮﮔﺰ ﺑﺎ دﺳﺖ‬ ‫ﺳﺰای ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد را‬
‫زدن ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺮدﻩ ﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﺠﺲ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﯽﻋﺼﻤﺖ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪18 .‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ زﻧﯽ ﺑﻪهﻨﮕﺎم‬
‫‪2‬و‪3‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺮدﻩ از ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪاش هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬هﺮ دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫ﻣﺜﻞ‪ :‬ﻣﺎدر‪ ،‬ﭘﺪر‪ ،‬ﭘﺴﺮ‪ ،‬دﺧﺘﺮ‪ ،‬ﺑﺮادر ﻳﺎ ﺧﻮاهﺮی آﻪ‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻃﺮد ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺷﻮهﺮ ﻧﻜﺮدﻩ و ﺗﺤﺖ ﺗﻜﻔﻞ او ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪4 .‬آﺎهﻨﺎن در‬ ‫ﺑﻪ ﻃﻬﺎرت را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻜﺮدﻩاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﻮد رهﺒﺮ هﺴﺘﻨﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ اﻓﺮاد ﻋﺎدی‬ ‫‪19‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻪ ﻳﺎ ﻋﻤﻪء ﺧﻮد هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬هﺮ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﺠﺲ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬ ‫دو ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺰای ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺑﺮﺳﻨﺪ زﻳﺮا ﺑﺴﺘﮕﺎن‬
‫‪»5‬آﺎهﻨﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻮی ﺳﺮ ﻳﺎ ﮔﻮﺷﻪهﺎی رﻳﺶ ﺧﻮد را‬ ‫ﻧﺰدﻳﮏ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ‪20 .‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ زن ﻋﻤﻮی ﺧﻮد‬
‫ﺑﺘﺮاﺷﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﺪن ﺧﻮد را ﻣﺠﺮوح آﻨﻨﺪ‪6 .‬اﻳﺸﺎن ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻤﻮی ﺧﻮد ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﻘﺪس ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﻦ ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺰای ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ و ﺑﯽاوﻻد‬
‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ هﺪاﻳﺎی ﺧﻮراآﯽ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺮد‪21 .‬اﮔﺮ ﻣﺮدی زن ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻪ زﻧﯽ‬
‫ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪس ﺑﺎﺷﻨﺪ‪7 .‬آﺎهﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻓﺎﺣﺸﻪ آﻪ‬ ‫ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬آﺎر ﻗﺒﻴﺤﯽ آﺮدﻩ اﺳﺖ زﻳﺮا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮد را ﺑﯽﻋﺼﻤﺖ آﺮدﻩ و ﻳﺎ ﺑﺎ زﻧﯽ آﻪ ﻃﻼق‬ ‫ﺑﺮادرش ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬هﺮ دو اﻳﺸﺎن‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ازدواج آﻨﺪ؛ ﭼﻮن او ﻣﺮد ﻣﻘﺪﺳﯽ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﯽاوﻻد ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺮد‪.‬‬
‫‪8‬آﺎهﻨﺎن را ﻣﻘﺪس ﺑﺸﻤﺎرﻳﺪ زﻳﺮا اﻳﺸﺎن هﺪاﻳﺎی‬ ‫‪22‬ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و دﺳﺘﻮرات ﻣﻦ اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‬
‫ﺧﻮراآﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‬ ‫ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪﺗﺎن ﺑﻴﺮون ﻧﻜﻨﻢ‪23 .‬از‬
‫و ﺷﻤﺎ را ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﯽآﻨﻢ‪ ،‬ﻣﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﻢ‪9 .‬اﮔﺮ دﺧﺘﺮ‬ ‫رﺳﻮم ﻣﺮدﻣﯽ آﻪ از ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﻣﯽراﻧﻢ ﭘﻴﺮوی ﻧﻜﻨﻴﺪ‬
‫آﺎهﻨﯽ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺗﻘﺪس ﭘﺪرش ﻟﻄﻤﻪ ﻣﯽزﻧﺪ و‬ ‫ﭼﻮن اﻳﺸﺎن هﻤﻪء اﻋﻤﺎﻟﯽ را آﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را از ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮﺣﺬر ﺳﺎﺧﺘﻪام اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ‬
‫‪»10‬آﺎهﻦ اﻋﻈﻢ آﻪ ﺑﺎ روﻏﻦ ﻣﺨﺼﻮص‪ ،‬ﻣﺴﺢ و‬ ‫آﻪ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮت دارم‪.‬‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩ و ﻟﺒﺎسهﺎی ﻣﺨﺼﻮص آﺎهﻨﯽ را‬ ‫‪24‬ﻗﻮل دادﻩام ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪهﻢ ﺗﺎ ﺁن را‬
‫ﻣﯽﭘﻮﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ هﻨﮕﺎم ﻋﺰاداری ﻣﻮی ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎز‬ ‫ﺑﻪ ﺗﺼﺮف ﺧﻮد درﺁوردﻩ‪ ،‬ﻣﺎﻟﮏ ﺁن ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﺁﻧﺠﺎ‬
‫آﻨﺪ ﻳﺎ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﭼﺎک ﺑﺰﻧﺪ‪11 .‬و‪12‬او ﻧﺒﺎﻳﺪ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ در ﺁن ﺟﺎری اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺧﺎرج ﺷﺪن از ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ و وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪای آﻪ‬ ‫ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ را از ﻗﻮمهﺎی‬
‫ﺟﻨﺎزﻩای در ﺁن هﺴﺖ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺟﻨﺎزﻩء ﭘﺪر ﻳﺎ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺟﺪا آﺮدﻩام‪.‬‬
‫ﻣﺎدرش ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻮد را و ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻣﻘﺪس ﻣﺮا‬ ‫‪25‬ﺑﻴﻦ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﯽ آﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ‬
‫ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﺳﺎزد‪ ،‬زﻳﺮا ﺗﺒﺮک روﻏﻦ ﻣﺴﺢ ﻣﻦ آﻪ‬ ‫ﺣﻼل اﺳﺖ و ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ آﻪ ﺣﺮام اﺳﺖ ﻓﺮق ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ اوﺳﺖ‪13 .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ‬ ‫ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻳﺎ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﯽ آﻪ ﺧﻮردن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺎآﺮﻩای ازدواج آﻨﺪ‪14 .‬و‪15‬او ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ زن ﺑﻴﻮﻩ ﻳﺎ‬ ‫را ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺣﺮام آﺮدﻩام ﺧﻮد را ﺁﻟﻮدﻩ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪ ازدواج آﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ‬ ‫‪26‬ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﻘﺪس ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‬
‫ﺑﺎآﺮﻩای از ﻗﻮم ﺧﻮد‪ ،‬در ﻏﻴﺮاﻳﻨﺼﻮرت ﻓﺮزﻧﺪان او‬ ‫ﻣﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﻢ و ﺷﻤﺎ را از ﺳﺎﻳﺮ اﻗﻮام ﺟﺪا ﺳﺎﺧﺘﻪام‬
‫دﻳﮕﺮ ﻣﻘﺪس ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ او را‬ ‫ﺗﺎ از ﺁن ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮای آﺎهﻨﯽ ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮدﻩام‪«.‬‬ ‫‪27‬اﺣﻀﺎرآﻨﻨﺪﻩء روح ﻳﺎ ﺟﺎدوﮔﺮ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ‬
‫‪16‬و‪17‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪ » :‬ﺑﻪ هﺎرون ﺑﮕﻮ آﻪ‬ ‫زن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤ ًﺎ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮد‪ .‬ﺧﻮن او ﺑﻪ ﮔﺮدن‬
‫در ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ هﺮ آﺪام از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ آﻪ ﻋﻀﻮی‬ ‫ﺧﻮدش اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪23‬‬
‫ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن ﺑﮕﻮ آﻪ ﺑﺎ دﻗﺖ از اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات‬ ‫از ﺑﺪﻧﺶ ﻣﻌﻴﻮب ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ هﺪاﻳﺎی ﺧﻮراآﯽ را ﺑﻪ‬
‫اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺒﺎدا ﻣﺠﺮم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺴﺒﺐ‬ ‫ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪18 .‬آﺴﯽ آﻪ ﻧﻘﺼﯽ در ﺻﻮرت‬
‫ﺳﺮﭘﻴﭽﯽ از اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ آﻮر‪ ،‬ﺷﻞ‪ ،‬ﻧﺎﻗﺺ اﻟﺨﻠﻘﻪ‪19 ،‬دﺳﺖ ﻳﺎ‬
‫اﻳﺸﺎن را ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮدﻩام‪.‬‬ ‫ﭘﺎ ﺷﻜﺴﺘﻪ‪20 ،‬ﮔﻮژﭘﺸﺖ ﻳﺎ آﻮﺗﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻣﻌﻴﻮب‬
‫‪»10‬هﻴﭽﻜﺲ ﻏﻴﺮ از آﺎهﻨﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی‬ ‫ﻳﺎ ﻣﺮض ﭘﻮﺳﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﺧﻮاﺟﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪21 ،‬ﺑﺴﺒﺐ ﻧﻘﺺ‬
‫ﻣﻘﺪس ﺑﺨﻮرد‪ .‬ﻣﻬﻤﺎن ﻳﺎ ﻧﻮآﺮ آﺎهﻦ آﻪ از او ﻣﺰد‬ ‫ﺟﺴﻤﯽاش اﺟﺎزﻩ ﻧﺪارد هﺪاﻳﺎی ﺧﻮراآﯽ را آﻪ ﺑﺮ‬
‫ﻣﯽﮔﻴﺮد ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ از اﻳﻦ ﺧﻮراک ﺑﺨﻮرد‪11 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﺪ‪22 .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ‬
‫آﺎهﻦ ﺑﺎ ﭘﻮل ﺧﻮد ﻏﻼﻣﯽ ﺑﺨﺮد‪ ،‬ﺁن ﻏﻼم ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ از ﺧﻮراک آﺎهﻨﺎن آﻪ از هﺪاﻳﺎی ﺗﻘﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻣﻘﺪس ﺑﺨﻮرد‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪان ﻏﻼم ﻳﺎ آﻨﻴﺰی‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﺑﻪ او ﻏﺬا دادﻩ ﺷﻮد هﻢ از هﺪاﻳﺎی ﻣﻘﺪس‬
‫ﻧﻴﺰ آﻪ در ﺧﺎﻧﻪء او ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﺁن‬ ‫ء‬
‫و هﻢ از ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ هﺪاﻳﺎ‪23 .‬وﻟﯽ او ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺮدﻩ‬
‫ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪12 .‬اﮔﺮ دﺧﺘﺮ ﻳﻜﯽ از آﺎهﻨﺎن ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ‬ ‫ﻣﻘﺪس ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮد ﭼﻮن‬
‫آﺎهﻦ ﻧﻴﺴﺖ ازدواج آﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ از هﺪاﻳﺎی ﻣﻘﺪس‬ ‫ﻧﻘﺺ ﺑﺪﻧﯽ دارد و اﻳﻦ ﻋﻤﻞ او ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻣﺮا‬
‫ﺑﺨﻮرد؛ ‪13‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻴﻮﻩ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و‬ ‫ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ ﺁن را‬
‫ﻓﺮزﻧﺪی هﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ از او ﻧﮕﻬﺪاری آﻨﺪ و ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮدﻩام‪«.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻪء ﭘﺪرش ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﺑﻖ از‬ ‫‪24‬ﻣﻮﺳﯽ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ و‬
‫ء‬
‫ﺧﻮراک ﭘﺪرش ﺑﺨﻮرد‪ .‬ﭘﺲ آﺴﯽ آﻪ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ داد‪.‬‬
‫آﺎهﻨﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺣﻖ ﻧﺪارد از اﻳﻦ ﺧﻮراک ﺑﺨﻮرد‪.‬‬
‫‪»14‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻣﻘﺪس ﺑﺨﻮرد‪،‬‬ ‫ﺗﻘﺪس ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎ و هﺪاﻳﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ هﻤﺎن ﻣﻘﺪار را ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﻪ آﺎهﻦ ﺑﺎز‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﻪ هﺎرون و‬
‫ﮔﺮداﻧﺪ‪15 .‬و‪16‬آﺎهﻨﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ اﺟﺎزﻩ دهﻨﺪ اﺷﺨﺎص ﻏﻴﺮ‬ ‫‪ 22‬ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﮕﻮ آﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎ و هﺪاﻳﺎی‬
‫ﻣﺠﺎز ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻣﻘﺪس را ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ‬ ‫ﻣﻘﺪﺳﯽ را آﻪ ﻗﻮم ﺑﻪ ﻣﻦ وﻗﻒ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ و‬
‫ﻣﺠﺮم ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ آﺎر ﺑﯽﺣﺮﻣﺘﯽ ﺑﻪ هﺪاﻳﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ‬ ‫ﻧﺎم ﻣﻘﺪس ﻣﺮا ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻧﺴﺎزﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫اﺳﺖ آﻪ ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫هﺴﺘﻢ‪ .‬در ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺷﻤﺎ اﮔﺮ آﺎهﻨﯽ آﻪ ﺷﺮﻋًﺎ ﻧﺠﺲ‬
‫هﺴﺘﻢ و اﻳﻦ هﺪاﻳﺎ را ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮدﻩام‪«.‬‬ ‫اﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ هﺪاﻳﺎی ﻣﻘﺪس دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻘﺎم‬
‫‪17‬و‪18‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد آﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ‬ ‫آﺎهﻨﯽ ﺑﺮ آﻨﺎر ﺷﻮد‪.‬‬
‫هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪهﺪ‪ :‬اﮔﺮ‬ ‫‪»4‬آﺎهﻨﯽ آﻪ ﺟﺬاﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ از ﺑﺪﻧﺶ ﻣﺎﻳﻊ ﺗﺮﺷﺢ‬
‫ﻳﮏ ﻧﻔﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﻳﺎ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻦ‬ ‫ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ وﻗﺘﯽ آﻪ ﺷﺮﻋًﺎ ﻃﺎهﺮ ﻧﺸﺪﻩ‪ ،‬ﺣﻖ ﻧﺪارد از‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪﻳﻪای ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻣﻘﺪس ﺑﺨﻮرد‪ .‬هﺮ آﺎهﻨﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺎزﻩای‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻩ ﻧﺬری ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮاﻩ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ‪19 ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺸﺮﻃﯽ‬ ‫دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﻳﺎ در اﺛﺮ ﺧﺮوج ﻣﻨﯽ ﻧﺠﺲ ﮔﺮدد‪5 ،‬و ﻳﺎ‬
‫ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد آﻪ ﺁن ﺣﻴﻮان‪ ،‬ﮔﺎو ﻳﺎ‬ ‫ﺣﻴﻮان ﻳﺎ ﺷﺨﺼﯽ را آﻪ ﺷﺮﻋ ًﺎ ﻧﺠﺲ اﺳﺖ ﻟﻤﺲ آﻨﺪ‪،‬‬
‫ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺰ‪ ،‬ﻧﺮ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪20 .‬ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ‬ ‫‪6‬ﺁن آﺎهﻦ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ﻧﺠﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ ،‬و ﺗﺎ هﻨﮕﺎم‬
‫ﻧﻘﺼﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل‬ ‫ﻏﺮوب آﻪ ﻏﺴﻞ ﻣﯽآﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻣﻘﺪس‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ‪21 .‬وﻗﺘﯽ آﺴﯽ از رﻣﻪ ﻳﺎ ﮔﻠﻪء ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺨﻮرد‪7 .‬وﻗﺘﯽ آﻪ ﺁﻓﺘﺎب ﻏﺮوب آﺮد‪ ،‬او دوﺑﺎرﻩ‬
‫ﺣﻴﻮاﻧﯽ را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﻃﺎهﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﺧﻮراک ﻣﻘﺪس ﺑﺨﻮرد‪،‬‬
‫ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮاﻩ ﻧﺬری ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮاﻩ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺁن ﺣﻴﻮان‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻌﺎش او هﻤﻴﻦ اﺳﺖ‪8 .‬و‪9‬آﺎهﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮔﻮﺷﺖ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮ ﻧﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺣﻴﻮان ﻣﺮدﻩ ﻳﺎ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را آﻪ ﺟﺎﻧﻮران وﺣﺸﯽ ﺁن را‬
‫واﻗﻊ ﻧﻤﯽﺷﻮد‪22 .‬ﺣﻴﻮان آﻮر‪ ،‬ﺷﻞ ﻳﺎ ﻣﺠﺮوح و ﻳﺎ‬ ‫درﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺨﻮرد‪ ،‬ﭼﻮن اﻳﻦ ﻋﻤﻞ او را ﻧﺠﺲ‬
‫‪24‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﻋﻴﺪ ﭘﺴﺢ و ﻋﻴﺪ ﻧﺎن ﻓﻄﻴﺮ‬ ‫ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﭘﺮ از زﺧﻢ اﺳﺖ و ﻳﺎ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﮔﺮی‬
‫)اﻋﺪاد ‪(25-16 :28‬‬ ‫ﻳﺎ ﺁﺑﻠﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪﻳﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮع‬
‫‪»5‬در ﻏﺮوب روز ﭼﻬﺎردهﻢ اوﻟﻴﻦ ﻣﺎﻩ هﺮ ﺳﺎل‬ ‫هﺪﻳﻪ را ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺮاﺳﻢ ﭘﺴﺢ را ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﻦ ﺑﺠﺎ ﺁورﻳﺪ‪6 .‬از روز‬ ‫‪23‬اﮔﺮ ﮔﺎو ﻳﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪی آﻪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﭘﺎﻧﺰدهﻢ هﻤﺎن ﻣﺎﻩ‪ ،‬ﻋﻴﺪ ﻓﻄﻴﺮ ﺁﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد و ﺗﺎ هﻔﺖ‬ ‫ﻋﻀﻮ زاﻳﺪ ﻳﺎ ﻧﺎﻗﺼﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺁن را ﺑﻌﻨﻮان‬
‫روز ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﻧﺎن ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮد‪7 .‬در‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ذﺑﺢ آﺮد وﻟﯽ ﻧﻪ ﺑﻌﻨﻮان‬
‫ء‬
‫روز اول اﻳﻦ ﻋﻴﺪ ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻳﺪ و از هﻤﻪ‬ ‫ﻧﺬر‪24 .‬ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ ﺑﻴﻀﻪاش ﻧﻘﺺ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﻌﻨﯽ‬
‫آﺎرهﺎی ﻣﻌﻤﻮل ﺧﻮد دﺳﺖ ﺑﻜﺸﻴﺪ‪8 .‬هﻔﺖ روز‬ ‫آﻮﻓﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ هﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد‬
‫هﺪاﻳﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و در روز هﻔﺘﻢ‬ ‫ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﻨﻴﺪ‪25 .‬اﻳﻦ ﻣﺤﺪودﻳﺖ‪ ،‬هﻢ ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﻧﻴﺰ از آﺎرهﺎی ﻣﻌﻤﻮل ﺧﻮد دﺳﺖ آﺸﻴﺪﻩ ﺑﺮای‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﯽ اﺳﺖ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ و‬
‫ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫هﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺧﻮد ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﭼﻮن هﻴﭻ ﺣﻴﻮان ﻣﻌﻴﻮﺑﯽ‬
‫ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻋﻴﺪ ﻧﻮﺑﺮ ﻣﺤﺼﻮﻻت‬ ‫‪26‬و‪27‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬وﻗﺘﯽ ﮔﺎو ﻳﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ‬
‫)اﻋﺪاد ‪(31-26 :28‬‬ ‫ﻳﺎ ﺑﺰی زاﻳﻴﺪﻩ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ هﻔﺖ روز ﭘﻴﺶ ﻣﺎدرش‬
‫‪9‬و‪10‬و‪»11‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﺪ وﻟﯽ از روز هﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﯽﺗﻮان ﺁن را ﺑﺮ‬
‫رﺳﻴﺪﻳﺪ و اوﻟﻴﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد را درو آﺮدﻳﺪ‪ ،‬روز‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﺮد‪28 .‬ﮔﺎو ﻳﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺳﺒﺖ‪ ،‬اوﻟﻴﻦ ﺑﺎﻓﻪ را ﻧﺰد آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ او ﺁن‬ ‫ﺑﺎ ﻧﻮزادش در ﻳﮏ روز ﺳﺮ ﻧﺒﺮﻳﺪ‪29 .‬و‪30‬وﻗﺘﯽ آﻪ‬
‫را در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺗﻜﺎن دهﺪ و ﻣﻦ ﺁن را از ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻮل‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻜﺮﮔﺰاری ﺑﻪ ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫آﻨﻢ‪12 .‬هﻤﺎن روز ﻳﮏ ﺑﺮﻩء ﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪء ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ‬ ‫ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ ﻣﻘﺮرات ﻋﻤﻞ آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻴﺪ‪13 .‬ﺑﺮای‬ ‫ﻣﻦ واﻗﻊ ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬در هﻤﺎن روز ﺗﻤﺎم ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮان‬
‫هﺪﻳﻪء ﺁردی ﺁن‪ ،‬دو آﻴﻠﻮ ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ را ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﭼﻴﺰی از ﺁن را ﺑﺮای روز‬
‫روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺁوردﻩ‪ ،‬ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻴﺪ؛ اﻳﻦ‬ ‫ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﮕﺬارﻳﺪ‪.‬‬
‫هﺪﻳﻪ ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﮏ ﻟﻴﺘﺮ ﺷﺮاب هﻢ ﺑﻌﻨﻮان‬ ‫‪»31‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم اواﻣﺮ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ‬
‫هﺪﻳﻪء ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪14 .‬ﺗﺎ اﻳﻦ هﺪاﻳﺎ را ﺑﻪ ﻣﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‪32 .‬و‪33‬ﻧﺎم ﻣﻘﺪس ﻣﺮا ﺑﯽﺣﺮﻣﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻜﺮدﻩاﻳﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﺎن ﻳﺎ ﺣﺒﻮﺑﺎت ﺗﺎزﻩ ﻳﺎ ﺑﺮﺷﺘﻪ‬ ‫ﻣﺮا ﻣﻘﺪس ﺑﺪاﻧﻴﺪ زﻳﺮا ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را‬
‫ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ هﻤﻴﺸﮕﯽ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﺲ آﺮدم و از ﻣﺼﺮ ﻧﺠﺎت دادم ﺗﺎ ﺧﺪای ﺷﻤﺎ‬
‫ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺷﻤﺎ در هﺮ ﺟﺎﻳﯽ آﻪ زﻧﺪﮔﯽ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﺷﻢ‪«.‬‬
‫‪»15‬هﻔﺖ هﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ از روزی آﻪ اوﻟﻴﻦ ﺑﺎﻓﻪء ﺧﻮد را ﺑﻪ‬
‫ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮدﻳﺪ‪16 ،‬ﻳﻌﻨﯽ در روز ﭘﻨﺠﺎهﻢ آﻪ روز ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺮرات اﻋﻴﺎد ﻣﻘﺪس را ﺗﻮﺳﻂ‬
‫از هﻔﺘﻤﻴﻦ ﺳﺒﺖ اﺳﺖ هﺪﻳﻪء دﻳﮕﺮی از ﻣﺤﺼﻮل ﺗﺎزﻩ‬
‫ء‬
‫‪ 23‬ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ داد و ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﺮای‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪17 .‬هﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩای دو‬ ‫ﺑﺮﮔﺰاری اﻳﻦ اﻋﻴﺎد‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻗﻮم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﻣﻦ‬
‫ﻗﺮص ﻧﺎن آﻪ از دو آﻴﻠﻮ ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ‬ ‫ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ‪)3 .‬در روز ﺳﺒﺖ ﻧﻴﺰ آﻪ هﻔﺘﻤﻴﻦ روز هﻔﺘﻪ‬
‫ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ‬ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻗﻮم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﺗﻜﺎن دادﻩ ﺷﻮد و ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪای از ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ‬ ‫هﺮ ﺟﺎ آﻪ ﺳﺎآﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ در اﻳﻦ روز دﺳﺖ از آﺎر‬
‫ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﻮد*‪18 .‬هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺎﻧﻬﺎ‪،‬‬ ‫آﺸﻴﺪﻩ‪ ،‬اﺳﺘﺮاﺣﺖ آﻨﻨﺪ‪4 (.‬اﻳﻦ اﻋﻴﺎد ﻣﻘﺪس آﻪ ﺑﺎﻳﺪ هﺮ‬
‫ﺳﺎل ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ از اﻳﻦ ﻗﺮارﻧﺪ‪:‬‬
‫در اﺻﻞ‪» :‬ﺗﺎ ﻧﻮﺑﺮ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪«.‬‬ ‫*‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪25‬‬
‫اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ هﻤﻴﺸﮕﯽ ﺑﺮای ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺷﻤﺎ در هﺮ‬ ‫هﻔﺖ ﺑﺮﻩء ﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪء ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﯽﻋﻴﺐ‪ ،‬ﻳﮏ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ و‬
‫ﺟﺎ آﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪32 .‬از ﻏﺮوب روز ﻧﻬﻢ ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ ﺗﺎ‬ ‫دو ﻗﻮچ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﺑﺎ هﺪاﻳﺎی ﺁردی و‬
‫ﻏﺮوب روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬روز ﻣﺨﺼﻮص آﻔﺎرﻩ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪاﻳﺎ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ‬
‫در ﺁن روز روزﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻣﻮردﭘﺴﻨﺪ ﻣﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪19 .‬هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻳﮏ‬
‫ﺑﺰ ﻧﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎﻩ و دو ﺑﺮﻩء ﻧﺮ ﻳﻜﺴﺎﻟﻪ ﺑﻌﻨﻮان‬
‫ﻋﻴﺪ ﺳﺎﻳﻪﺑﺎﻧﻬﺎ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ ذﺑﺢ آﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫)اﻋﺪاد ‪(40-12 :29‬‬ ‫‪»20‬آﺎهﻦ‪ ،‬اﻳﻦ دو ﺑﺮﻩء ذﺑﺢ ﺷﺪﻩ را ﺑﺎ ﻧﺎﻧﻬﺎی ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ‬
‫‪33‬و‪»34‬روز ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻋﻴﺪ ﺳﺎﻳﻪﺑﺎﻧﻬﺎ ﺁﻏﺎز‬ ‫ء‬
‫از ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﺷﻤﺎ ﺑﻌﻨﻮان هﺪﻳﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺪت هﻔﺖ روز در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺟﺸﻦ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺗﻜﺎن دهﺪ‪ .‬اﻳﻦ هﺪاﻳﺎ ﺑﺮای‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪35 .‬در روز اول ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را‬ ‫ﻣﻦ ﻣﻘﺪﺳﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﺧﻮراک ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن دادﻩ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ آﻨﻴﺪ و از آﺎرهﺎی ﻣﻌﻤﻮل ﺧﻮد‬ ‫‪21‬در ﺁن روز اﻋﻼن ﺷﻮد آﻪ ﻣﺮدم از آﺎرهﺎی‬
‫دﺳﺖ ﺑﻜﺸﻴﺪ‪36 .‬در هﺮ هﻔﺖ روز ﻋﻴﺪ‪ ،‬هﺪﻳﻪای ﺑﺮ ﺁﺗﺶ‬ ‫ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد دﺳﺖ آﺸﻴﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬در روز هﺸﺘﻢ دوﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم را‬ ‫اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ هﻤﻴﺸﮕﯽ ﺑﺮای ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺷﻤﺎ در هﺮ‬
‫ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ آﻨﻴﺪ و هﺪﻳﻪای ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﺟﺎ آﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪)22 .‬وﻗﺘﯽ آﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﻮد را درو‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ روز‪ ،‬ﺁﺧﺮﻳﻦ روز ﻋﻴﺪ اﺳﺖ و ﻧﺒﺎﻳﺪ هﻴﭻ‬ ‫ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻪهﺎی ﻣﺰرﻋﻪء ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم درو ﻧﻜﻨﻴﺪ و‬
‫آﺎری اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮﺷﻪهﺎی ﺑﺮزﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدﻩ را ﺟﻤﻊ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮای‬
‫‪»)37‬اﻳﻦ اﺳﺖ اﻋﻴﺎد ﻣﻘﺪﺳﯽ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم‬ ‫ﻓﻘﺮا و ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪ (.‬ﻣﻦ‬
‫ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‪ ،‬هﺪاﻳﺎی‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ‪.‬‬
‫ﺁردی‪ ،‬هﺪاﻳﺎی ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎ را ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ‬
‫درﮔﺎﻩ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪38 .‬اﻳﻦ اﻋﻴﺎد ﻣﻘﺪس ﻏﻴﺮ از‬ ‫ﻋﻴﺪ ﺷﻴﭙﻮرهﺎ‬
‫روزهﺎی ﻣﺨﺼﻮص ﺳﺒﺖ اﺳﺖ‪ .‬هﺪاﻳﺎﻳﯽ آﻪ در اﻳﻦ‬ ‫)اﻋﺪاد ‪(6-1 :29‬‬
‫اﻋﻴﺎد ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﻴﺪ ﻏﻴﺮ از هﺪاﻳﺎی روزاﻧﻪ‪ ،‬ﻧﺬری و‬ ‫‪23‬و‪»24‬روز اول ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ هﺮ ﺳﺎل روز اﺳﺘﺮاﺣﺖ اﺳﺖ‬
‫داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪای اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪(.‬‬ ‫و هﻤﻪء ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺻﺪای ﺷﻴﭙﻮرهﺎ‪ ،‬ﺑﺮای‬
‫‪»39‬از روز ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ آﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮداﺷﺖ‬ ‫ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ‪25 .‬در ﺁن روز هﺪﻳﻪای ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻣﺤﺼﻮل اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﻴﺪ هﻔﺖ روزﻩ را در ﺣﻀﻮر‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻴﺪ و هﻴﭻ آﺎر دﻳﮕﺮی اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ آﻪ روزهﺎی‬
‫اول و ﺁﺧﺮ اﻳﻦ ﻋﻴﺪ‪ ،‬روزهﺎی اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫روز آﻔﺎرﻩ‬
‫‪40‬در روز اول‪ ،‬از درﺧﺘﺎن ﺧﻮد ﻣﻴﻮﻩهﺎی ﺧﻮب‬ ‫)اﻋﺪاد ‪(11-7 :29‬‬
‫ﺑﭽﻴﻨﻴﺪ و ﺷﺎﺧﻪهﺎی ﻧﺨﻞ و ﺷﺎﺧﻪهﺎی درﺧﺘﺎن ﭘﺮﺑﺮگ‬ ‫‪26‬و‪»27‬روز دهﻢ ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ هﺮ ﺳﺎل‪ ،‬روز آﻔﺎرﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫و ﺷﺎﺧﻪهﺎی ﺑﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎﻳﻪﺑﺎن درﺳﺖ آﻨﻴﺪ و‬ ‫در ﺁن روز ﺗﻤﺎم ﻗﻮم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ و‬
‫هﻔﺖ روز در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ‬ ‫روزﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و هﺪﻳﻪای ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ آﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫هﺴﺘﻢ ﺷﺎدی آﻨﻴﺪ‪41 .‬ﺑﺮﮔﺰاری اﻳﻦ ﻋﻴﺪ هﻔﺖ روزﻩ در‬ ‫‪28‬در روز آﻔﺎرﻩ هﻴﭻ آﺎر ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا روزی اﺳﺖ‬
‫ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن داﻳﻤﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﻞ اﻧﺪر‬ ‫آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد از ﻣﻦ آﻪ ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‬
‫ﻧﺴﻞ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪42 .‬در ﻃﻮل ﺁن هﻔﺖ روز هﻤﻪء ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮزش ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪29 .‬هﺮ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺁن روز را‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﺎﻳﻪﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﻳﺪ‪43 .‬هﺪف از اﻳﻦ‬ ‫در روزﻩ ﺑﺴﺮ ﻧﺒﺮد‪ ،‬از ﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﻮد ﻃﺮد ﺧﻮاهﺪ‬
‫ﻋﻴﺪ ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ هﻨﮕﺎﻣﯽ آﻪ ﻣﻦ‬ ‫ﺷﺪ‪30 .‬و‪31‬ﻣﻦ آﺴﯽ را آﻪ در ﺁن روز دﺳﺖ ﺑﻪ هﺮ‬
‫ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردم‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ رادر‬ ‫ﮔﻮﻧﻪ آﺎری ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﻃﺮد آﺮدﻩ‪ ،‬ﻣﺠﺎزات ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫‪26‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ آﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮد ﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪﺑﺎﻧﻬﺎ ﺳﻜﻮﻧﺖ دادم‪ .‬ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای او ﭼﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫هﺴﺘﻢ‪«.‬‬
‫‪13‬و‪14‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬او را ﺑﻴﺮون اردوﮔﺎﻩ‬ ‫‪44‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻘﺮرات اﻋﻴﺎد ﻣﻘﺪس را ﺑﻪ‬
‫ﺑﺒﺮ و ﺑﻪ ﺗﻤﺎم آﺴﺎﻧﯽ آﻪ آﻔﺮ او را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮕﻮ آﻪ‬ ‫اﻃﻼع ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬
‫دﺳﺘﻬﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ او ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺗﻤﺎم ﻗﻮم‬
‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ او را ﺳﻨﮕﺴﺎر آﻨﻨﺪ‪15 .‬و‪16‬ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ‬ ‫ﻧﮕﻬﺪاری از ﭼﺮاﻏﻬﺎ‬
‫ﺑﮕﻮ آﻪ هﺮ آﺲ ﺑﻪ ﺧﺪای ﺧﻮد آﻔﺮ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫)ﺧﺮوج ‪20 :27‬و‪(21‬‬
‫ﺳﺰاﻳﺶ را ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﺑﻤﻴﺮد‪ .‬ﺗﻤﺎم ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺎﻳﺪ او را‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ‬
‫ﺳﻨﮕﺴﺎر آﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن هﻢ ﺷﺎﻣﻞ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽهﺎ‬ ‫‪ 24‬ﺑﮕﻮ آﻪ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺮای ﭼﺮاﻏﺪان‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و هﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﻏﺮﻳﺒﻪهﺎ‪.‬‬ ‫ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﺮاﻏﻬﺎی ﺁن هﻤﻴﺸﻪ روﺷﻦ‬
‫‪»17‬هﺮ آﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮد‪18 .‬هﺮ‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﺪ‪3 .‬و‪4‬هﺎرون ﭼﺮاﻏﺪان ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ را آﻪ در‬
‫آﺲ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را آﻪ ﻣﺎل ﺧﻮدش ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺁن‬ ‫ﺑﻴﺮون ﭘﺮدﻩء ﺣﺎﻳﻞ ﺑﻴﻦ ﻗﺪس و ﻗﺪساﻻﻗﺪاس اﺳﺖ‪ ،‬هﺮ‬
‫را ﻋﻮض دهﺪ ﺟﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﺎن‪19 .‬و‪20‬هﺮ آﻪ‬ ‫روز ﻏﺮوب ﺑﺎ روﻏﻦ ﺗﺎزﻩ ﭘﺮ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬ﻓﺘﻴﻠﻪهﺎﻳﺶ را‬
‫ﺻﺪﻣﻪای ﺑﻪ آﺴﯽ وارد آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد او ﻧﻴﺰ هﻤﺎن‬ ‫ﺗﻤﻴﺰ آﻨﺪ و ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺁن را در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ روﺷﻦ ﻧﮕﻪ‬
‫ﺻﺪﻣﻪ وارد ﺷﻮد‪ .‬ﺷﻜﺴﺘﮕﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻜﺴﺘﮕﯽ‪،‬‬ ‫دارد‪ .‬اﻳﻦ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن هﻤﻴﺸﮕﯽ ﺑﺮای ﻧﺴﻠﻬﺎی‬
‫ﭼﺸﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان در ﺑﺮاﺑﺮ دﻧﺪان‪21 .‬ﭘﺲ‪،‬‬ ‫ﺷﻤﺎﺳﺖ‪.‬‬
‫هﺮ آﺲ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﻋﻮض دهﺪ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫اﮔﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮد‪22 .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن هﻢ‬ ‫ﻧﺎن ﻣﻘﺪس‬
‫ﺑﺮای ﻏﺮﻳﺒﻪهﺎ و هﻢ ﺑﺮای اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽهﺎﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ آﻪ‬ ‫‪»8-5‬در هﺮ ﺳﺒﺖ‪ ،‬دوازدﻩ ﻗﺮص ﻧﺎن ﺑﮕﻴﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را در‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر را ﻣﯽدهﻢ‪«.‬‬ ‫دو ردﻳﻒ ﺷﺶ ﺗﺎﻳﯽ روی ﻣﻴﺰی آﻪ از ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ‬
‫‪23‬ﭘﺲ ﺁن ﺟﻮان را ﺑﻴﺮون اردوﮔﺎﻩ ﺑﺮدﻩ‪ ،‬هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ‬ ‫اﺳﺖ و در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﻗﺮار دارد ﺑﮕﺬار‪) .‬اﻳﻦ ﻧﺎﻧﻬﺎ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺳﻨﮕﺴﺎر آﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺁرد ﻣﺮﻏﻮب ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺮای ﭘﺨﺘﻦ هﺮ‬
‫ﻗﺮص ﻳﮏ آﻴﻠﻮ ﺁرد ﻣﺼﺮف ﺷﻮد‪ (.‬روی هﺮ ردﻳﻒ‬
‫ﺳﺎل هﻔﺘﻢ‬ ‫ﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺨﻮر ﻣﻘﺪس ﺧﺎﻟﺺ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺨﻮر‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ آﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎﻻی آﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪای از ﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮرات را ﺑﺮای ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ‬ ‫‪25‬‬ ‫ﺷﻮد‪9 .‬ﻧﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ هﺎرون و ﭘﺴﺮاﻧﺶ و ﻧﺴﻠﻬﺎی او ﺗﻌﻠﻖ‬
‫ﺑﻪ او داد‪:‬‬ ‫دارد و اﻳﺸﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را در ﺟﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ آﻪ ﺑﺮای اﻳﻦ‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدهﻢ رﺳﻴﺪﻳﺪ‪ ،‬هﺮ‬ ‫ﻣﻨﻈﻮر در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﻳﻦ‬
‫هﻔﺖ ﺳﺎل ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﮕﺬارﻳﺪ زﻣﻴﻦ در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ‬ ‫هﺪﻳﻪ از ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ هﺪاﻳﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ‬
‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ آﻨﺪ‪3 .‬ﺷﺶ ﺳﺎل زﻣﻴﻨﻬﺎی زراﻋﺘﯽ ﺧﻮد را‬ ‫ﻣﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪«.‬‬
‫ﺑﻜﺎرﻳﺪ‪ ،‬درﺧﺘﺎن اﻧﮕﻮرﺗﺎن را هﺮس ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و‬ ‫ﻣﺠﺎزات آﻔﺮ‬
‫ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ آﻨﻴﺪ‪4 ،‬وﻟﯽ در ﻃﻮل ﺳﺎل‬ ‫‪10‬روزی در اردوﮔﺎﻩ‪ ،‬ﻣﺮد ﺟﻮاﻧﯽ آﻪ ﻣﺎدرش‬
‫هﻔﺘﻢ زﻣﻴﻦ را وﻗﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ آﻨﻴﺪ و ﭼﻴﺰی در ﺁن‬ ‫اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ و ﭘﺪرش ﻣﺼﺮی ﺑﻮد ﺑﺎ ﻳﻜﯽ از ﻣﺮدان‬
‫ﻧﻜﺎرﻳﺪ‪ .‬در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﺁن ﺳﺎل ﺑﺬری ﻧﻜﺎرﻳﺪ و‬ ‫اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺰاع ﭘﺮداﺧﺖ‪11 .‬هﻨﮕﺎم ﻧﺰاع ﻣﺮدی آﻪ‬
‫درﺧﺘﺎن اﻧﮕﻮرﺗﺎن را هﺮس ﻧﻜﻨﻴﺪ‪5 .‬ﺣﺘﯽ ﻧﺒﺎﺗﺎت‬ ‫ﭘﺪرش ﻣﺼﺮی ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ آﻔﺮ ﮔﻔﺖ‪ .‬ﭘﺲ او را‬
‫ﺧﻮدرو را ﺑﺮای ﺧﻮد درو ﻧﻜﻨﻴﺪ و اﻧﮕﻮرهﺎ را ﺑﺮای‬ ‫ﻧﺰد ﻣﻮﺳﯽ ﺁوردﻧﺪ‪) .‬ﻣﺎدر ﺁن ﻣﺮد‪ ،‬دﺧﺘﺮ دﺑﺮی از‬
‫ﺧﻮد ﻧﭽﻴﻨﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺁن ﺳﺎل ﺑﺮای زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﺳﺎل‬ ‫ﻗﺒﻴﻠﻪء دان ﺑﻮد و ﺷﻠﻮﻣﻴﺖ ﻧﺎم داﺷﺖ‪12 (.‬او را ﺑﻪ‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪27‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺤﺼﻮل ﺳﺎل ﺷﺸﻢ را ﺑﻘﺪری ﺑﺮآﺖ ﻣﯽدهﺪ‬ ‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ اﺳﺖ‪6 .‬و‪7‬هﺮ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ آﻪ در ﺁن ﺳﺎل‬
‫آﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ آﻪ در ﺳﺎل هﺸﺘﻢ‬ ‫ﺑﺮوﻳﺪ ﺑﺮای هﻤﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ‪ ،‬آﺎرﮔﺮان‬
‫آﺎﺷﺘﻪاﻳﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺷﻤﺎ از ﺁن ﺑﺨﻮرﻳﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﺮدﮔﺎن ﺷﻤﺎ‪ ،‬و هﺮ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻦ‬
‫‪23‬ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ آﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﺎل ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪ ،‬و‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠﯽ و وﺣﺸﯽ ﻧﻴﺰ از‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺁن را ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻔﺮوﺷﻴﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻬﻤﺎن‬ ‫ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻴﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻓﻘﻂ از ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ‬
‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪24 .‬هﻨﮕﺎم ﻓﺮوش زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻴﺪ ﺷﻮد آﻪ‬ ‫ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ‬
‫هﺮ وﻗﺖ ﻓﺮوﺷﻨﺪﻩ ﺑﺨﻮاهﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زﻣﻴﻦ را‬ ‫‪8‬هﺮ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎل ﻳﮏ ﺑﺎر‪9 ،‬در روز آﻔﺎرﻩ آﻪ روز‬
‫ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪25 .‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﺗﻨﮕﺪﺳﺖ ﺷﺪ و ﻣﻘﺪاری از‬ ‫دهﻢ از ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ اﺳﺖ‪ ،‬در ﺳﺮاﺳﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦﺗﺎن‬
‫زﻣﻴﻦ ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺖ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﻳﻦ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪ‬ ‫ﺷﻴﭙﻮرهﺎ را ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻨﻮازﻳﺪ‪10 .‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﺎهﻢ‪،‬‬
‫او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زﻣﻴﻦ را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪26 .‬اﻣﺎ اﮔﺮ آﺴﯽ‬ ‫ﺳﺎل ﻣﻘﺪﺳﯽ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺁزادی ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﺳﺎآﻨﺎن‬
‫را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺁن را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ آﻨﺪ وﻟﯽ ﺧﻮد او‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻋﻼم ﺷﻮد‪ .‬در ﺁن ﺳﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم ﻣﺎﻳﻤﻠﮏ‬
‫ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩء آﺎﻓﯽ ﭘﻮل ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁورد‪،‬‬ ‫ﻓﺎﻣﻴﻠﯽ آﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎن اﺻﻠﯽ‬
‫‪27‬ﺁﻧﮕﺎﻩ‪ ،‬هﺮ وﻗﺖ آﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻳﺎ وارﺛﺎن اﻳﺸﺎن ﭘﺲ دادﻩ ﺷﻮد و هﺮ آﺴﯽ آﻪ ﺑﻪ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻘﺪار ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ آﻪ ﺗﺎ ﺳﺎل ﭘﻨﺠﺎهﻢ از زﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﺮدﮔﯽ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﺰد ﺧﺎﻧﻮادﻩاش ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻗﻴﻤﺖ ﺁن را ﺑﭙﺮدازد و زﻣﻴﻦ را ﭘﺲ‬ ‫‪11‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﺎهﻢ‪ ،‬ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ اﺳﺖ‪ .‬در ﺁن ﺳﺎل ﻧﻪ ﺑﺬر‬
‫ﺑﮕﻴﺮد‪28 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺻﺎﺣﺐ اﺻﻠﯽ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺁن را‬ ‫ﺑﻜﺎرﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﺘﺎن را درو آﻨﻴﺪ‪ ،‬و ﻧﻪ اﻧﮕﻮرﺗﺎن‬
‫ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬زﻣﻴﻦ ﺗﺎ ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ از ﺁن ﻣﺎﻟﮏ‬ ‫را ﺟﻤﻊ آﻨﻴﺪ‪12 ،‬زﻳﺮا ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺳﺎل‬
‫ﺟﺪﻳﺪش ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ ،‬وﻟﯽ در ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ دوﺑﺎرﻩ‬ ‫ﻣﻘﺪﺳﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﻮراک ﺁن ﺳﺎل ﺷﻤﺎ از ﻣﺤﺼﻮﻻت‬
‫ﺁن را ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮدروﻳﯽ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ در ﻣﺰرﻋﻪهﺎ ﻣﯽروﻳﻨﺪ‪13 .‬ﺁری‪،‬‬
‫‪29‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺧﺎﻧﻪء ﺧﻮد را آﻪ در ﺷﻬﺮ اﺳﺖ ﺑﻔﺮوﺷﺪ‪،‬‬ ‫در ﻃﻮل ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ هﺮ آﺴﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻠﮏ اﺟﺪادی‬
‫ﺗﺎ ﻳﮏ ﺳﺎل ﻣﻬﻠﺖ دارد ﺁن را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪30 .‬اﮔﺮ‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺎز ﮔﺮدد‪ .‬اﮔﺮ ﺁن را ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دوﺑﺎرﻩ از‬
‫در ﻃﯽ ﺁن ﺳﺎل ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻜﺮد ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﺁن ﺧﻮدش ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪14 .‬و‪15‬و‪16‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ اﮔﺮ در‬
‫ﻣﺎل ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺪﻳﺪش ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و در ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﻪ‬ ‫ﻃﻮل ﭼﻬﻞ و ﻧﻪ ﺳﺎل ﺁن زﻣﻴﻦ ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش ﺷﻮد‪،‬‬
‫ﺻﺎﺣﺐ اﺻﻠﯽاش ﭘﺲ دادﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪31 .‬اﻣﺎ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻴﻤﺖ ﻋﺎدﻻﻧﻪء زﻣﻴﻦ را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﮏ و ﻳﺎ‬
‫ﺧﺎﻧﻪهﺎﻳﯽ را آﻪ در روﺳﺘﺎهﺎی ﺑﺪون ﺣﺼﺎر ﻗﺮار‬ ‫دور ﺑﻮدن ﺳﺎل ﭘﻨﺠﺎهﻢ ﺗﻌﻴﻴﻦ آﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﺳﺎﻟﻬﺎی‬
‫دارﻧﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺜﻞ زﻣﻴﻦ زراﻋﺘﯽ در هﺮ زﻣﺎن‬ ‫زﻳﺎدی ﺑﻪ ﺳﺎل ﭘﻨﺠﺎهﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﻴﻤﺖ زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ و‬
‫ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﻮد و در ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ‬ ‫اﮔﺮ ﺳﺎﻟﻬﺎی آﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﻴﻤﺖ‪ ،‬آﻤﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‬
‫ﺻﺎﺣﺒﺎن اﺻﻠﯽ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن در واﻗﻊ ﺧﺮﻳﺪار‪ ،‬ﻗﻴﻤﺖ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ را آﻪ در‬
‫‪32‬اﻣﺎ ﻳﮏ اﺳﺘﺜﻨﺎء وﺟﻮد دارد‪ :‬ﺧﺎﻧﻪهﺎی ﻻوﻳﻬﺎ‪ ،‬ﺣﺘﯽ‬ ‫ﻃﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁورد‪ ،‬ﻣﯽﭘﺮدازد‪.‬‬
‫اﮔﺮ در ﺷﻬﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬در هﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ‬ ‫‪17‬از ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺧﻮد ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻓﺮﻳﺐ‬
‫ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ‪33‬و ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﺎل ﭘﻨﺠﺎهﻢ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎن اﺻﻠﯽ‬ ‫ﻧﺪهﻴﺪ‪18 .‬اﮔﺮ از اﺣﻜﺎم و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‬
‫ﭘﺲ دادﻩ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﻻوﻳﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪهﺎی دﻳﮕﺮ‬ ‫در ﺁن ﺳﺮزﻣﻴﻦ‪ ،‬اﻣﻨﻴﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ ‪19‬و زﻣﻴﻦ‬
‫زﻣﻴﻦ زراﻋﺘﯽ دادﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻓﻘﻂ در ﺷﻬﺮهﺎی‬ ‫ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ داد و ﺷﻤﺎ ﺳﻴﺮ و ﺁﺳﻮدﻩ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﺎﻧﻪ دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪34 .‬ﻻوﻳﻬﺎ اﺟﺎزﻩ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪20 .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ‪» :‬ﭘﺲ در ﺳﺎل‬
‫ﻧﺪارﻧﺪ ﻣﺰرﻋﻪهﺎی ﺣﻮﻣﻪء ﺷﻬﺮ ﺧﻮد را ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫هﻔﺘﻢ آﻪ ﻧﻪ اﺟﺎزﻩ دارﻳﻢ ﭼﻴﺰی ﺑﻜﺎرﻳﻢ و ﻧﻪ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ‬
‫اﻳﻨﻬﺎ ﻣﻠﮏ داﻳﻤﯽ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺟﻤﻊ آﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺨﻮرﻳﻢ؟« ‪21‬و‪22‬ﺟﻮاب اﻳﻦ اﺳﺖ‪:‬‬
‫‪28‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﺑﻔﺮوﺷﺪ ﺁن ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ او ﻣﺜﻞ ﻳﮏ آﺎرﮔﺮ روزﻣﺰد‬ ‫‪35‬اﮔﺮ ﻳﻜﯽ از هﻢ ﻧﮋادان اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺗﻮ ﻓﻘﻴﺮ ﺷﺪ‪،‬‬
‫رﻓﺘﺎر آﻨﺪ؛ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ او ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﻳﺪ‪54 .‬اﮔﺮ‬ ‫وﻇﻴﻔﻪء ﺗﻮﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ او آﻤﮏ آﻨﯽ‪ .‬ﭘﺲ از او دﻋﻮت‬
‫ﭘﻴﺶ از ﻓﺮا رﺳﻴﺪن ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫آﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪء ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻣﺜﻞ ﻣﻬﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫در ﺁن ﺳﺎل‪ ،‬ﺧﻮد و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺁزاد ﮔﺮدﻧﺪ‪55 ،‬ﭼﻮن‬ ‫آﻨﺪ‪36 .‬از او هﻴﭻ ﺳﻮد ﻧﮕﻴﺮ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ از ﺧﺪای ﺧﻮد‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻴﺪ و او ﺷﻤﺎ را از ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﺘﺮس و ﺑﮕﺬار ﺑﺮادرت ﺑﺎ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ آﻨﺪ‪37 .‬ﺑﺮای‬
‫ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورد‪ .‬او ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﻮﻟﯽ آﻪ ﺑﻪ او ﻗﺮض ﻣﯽدهﯽ ﺳﻮد ﻧﮕﻴﺮ و ﺑﺪون‬
‫ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺑﻪ او ﺧﻮراک ﺑﻔﺮوش‪38 ،‬زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ‪،‬‬
‫ﭘﺎداش اﻃﺎﻋﺖ‬ ‫ﺧﺪاﻳﺘﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ را از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورد ﺗﺎ‬
‫)ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪24-12 :7‬؛ ‪(14-1 :28‬‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ آﻨﻌﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪهﺪ و ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺑﺖ ﺑﺮای ﺧﻮد درﺳﺖ‬ ‫‪39‬اﮔﺮ ﻳﻜﯽ از هﻢ ﻧﮋادان اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﺗﻮ ﻓﻘﻴﺮ ﺷﺪ و ﺧﻮد‬
‫‪ 26‬ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺠﺴﻤﻪ‪ ،‬ﺳﺘﻮﻧﻬﺎی ﺳﻨﮕﯽ و ﺳﻨﮕﻬﺎی‬ ‫را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﺮوﺧﺖ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ او ﻣﺜﻞ ﺑﺮدﻩ رﻓﺘﺎر آﻨﯽ‪،‬‬
‫ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺮای ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﺴﺎزﻳﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪،‬‬ ‫‪40‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ او ﻣﺜﻞ آﺎرﮔﺮ روزﻣﺰد ﻳﺎ ﻣﻬﻤﺎن رﻓﺘﺎر‬
‫ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ‪2 .‬ﻗﺎﻧﻮن روز ﺳﺒﺖ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ و‬ ‫آﻨﯽ و او ﻓﻘﻂ ﺗﺎ ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﺮای ﺗﻮ آﺎر آﻨﺪ‪41 .‬در‬
‫ﻋﺒﺎدﺗﮕﺎﻩ ﻣﺮا ﻣﺤﺘﺮم ﺑﺪارﻳﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﺁن ﺳﺎل او ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮاﻧﺶ از ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﺑﺮود و ﻧﺰد‬
‫‪»3‬اﮔﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ اواﻣﺮ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪4 ،‬ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ‬ ‫ﻓﺎﻣﻴﻞ و اﻣﻼک ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺮدد‪42 .‬ﺷﻤﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺑﺎران ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد و زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺤﺼﻮل‬ ‫هﺴﺘﻴﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورد‪ ،‬ﭘﺲ‬
‫ﺧﻮد را و درﺧﺘﺎن‪ ،‬ﻣﻴﻮﻩء ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻨﺪ داد‪5 .‬ﺧﺮﻣﻦ‬ ‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺮدﮔﯽ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﻮﻳﺪ‪43 .‬ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﻘﺪری زﻳﺎد ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد آﻪ آﻮﺑﻴﺪن ﺁن ﺗﺎ هﻨﮕﺎم‬ ‫رﻓﺘﺎر ﻧﻜﻦ و از ﺧﺪای ﺧﻮد ﺑﺘﺮس‪44 .‬اﻣﺎ اﺟﺎزﻩ دارﻳﺪ‬
‫ﭼﻴﺪن اﻧﮕﻮر اداﻣﻪ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ و اﻧﮕﻮر ﺷﻤﺎ ﺑﻘﺪری‬ ‫ﺑﺮدﮔﺎﻧﯽ از اﻗﻮاﻣﯽ آﻪ در اﻃﺮاف ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ‬
‫ﻓﺮاوان ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد آﻪ ﭼﻴﺪن ﺁن ﺗﺎ ﻓﺼﻞ آﺎﺷﺘﻦ ﺑﺬر‬ ‫ﺧﺮﻳﺪاری آﻨﻴﺪ ‪45‬و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻓﺮزﻧﺪان‬
‫ﻃﻮل ﺧﻮاهﺪ آﺸﻴﺪ‪ .‬ﺧﻮراک آﺎﻓﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ و‬ ‫ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﯽ را آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻨﻨﺪ ﺑﺨﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ‬
‫در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد در اﻣﻨﻴﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ آﺮد‪،‬‬ ‫در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪46 .‬ﺁﻧﺎن ﺑﺮدﮔﺎن‬
‫‪6‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺻﻠﺢ و ﺁراﻣﺶ ﺧﻮاهﻢ‬ ‫هﻤﻴﺸﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ از ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ‬
‫ﺑﺨﺸﻴﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮی ﺁﺳﻮدﻩ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺧﻮاهﻴﺪ‬ ‫اﻳﺸﺎن را ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن واﮔﺬارﻳﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺎ‬
‫رﻓﺖ‪ .‬ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺧﻄﺮﻧﺎک را از ﺳﺮزﻣﻴﻨﺘﺎن دور‬ ‫ﺑﺮادراﻧﺘﺎن از ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭼﻨﻴﻦ رﻓﺘﺎر ﻧﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد و ﺷﻤﺸﻴﺮ از زﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﮔﺬر ﻧﺨﻮاهﺪ‬ ‫‪47‬اﮔﺮ ﻏﺮﻳﺒﯽ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻦ اﺳﺖ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ‬
‫آﺮد‪7 .‬دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن را ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺧﻮاهﻴﺪ آﺮد و اﻳﺸﺎن را ﺑﺎ‬ ‫ﺷﺪ و ﻳﮏ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ‪ ،‬ﻓﻘﻴﺮ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁن‬
‫ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎﻳﺘﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ آﺸﺖ‪8 .‬ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ از ﺷﻤﺎ ﺻﺪ‬ ‫ﻏﺮﻳﺐ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﻜﯽ از اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﺪان او ﻓﺮوﺧﺖ‪،‬‬
‫ﻧﻔﺮ را ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و ﺻﺪﻧﻔﺮﺗﺎن دﻩ هﺰار ﻧﻔﺮ‬ ‫‪48‬و‪49‬ﻳﻜﯽ از ﺑﺮادراﻧﺶ ﻳﺎ ﻋﻤﻮﻳﺶ ﻳﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﺶ ﻳﺎ‬
‫را! ﺗﻤﺎم دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن را ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ داد‪9 .‬ﺷﻤﺎ را‬ ‫ﻳﻜﯽ از اﻗﻮام ﻧﺰدﻳﻜﺶ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ او را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ ﺧﻮد ﻗﺮار ﺧﻮاهﻢ داد و ﺷﻤﺎ را آﺜﻴﺮ‬ ‫اﮔﺮ ﺧﻮد او هﻢ ﭘﻮﻟﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁورد‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را‬
‫ﮔﺮداﻧﻴﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻬﺪی آﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﻪام وﻓﺎ ﺧﻮاهﻢ آﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪50 .‬او ﺑﺎ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪآﻨﻨﺪﻩاش ﺑﺎﻳﺪ از ﺳﺎل‬
‫‪10‬ﺑﻘﺪری ﻣﺤﺼﻮل اﺿﺎﻓﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ آﻪ در وﻗﺖ‬ ‫ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻧﺶ ﺗﺎ ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ را ﺣﺴﺎب آﻨﺪ‪ .‬ﺑﻬﺎی ﺁزادی‬
‫ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁﻣﺪن ﻣﺤﺼﻮل ﺟﺪﻳﺪ ﻧﺪاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺁن ﭼﻪ آﻨﻴﺪ!‬ ‫او ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺎوی ﻣﺰد ﻳﮏ آﺎرﮔﺮ درهﻤﺎن ﻣﺪت ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪11‬ﻣﻦ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺳﺎآﻦ ﺧﻮاهﻢ ﺷﺪ و دﻳﮕﺮ ﺷﻤﺎ را‬ ‫‪51‬و‪52‬اﮔﺮ ﺗﺎ ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﻣﺪت زﻳﺎدی ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻃﺮد ﻧﺨﻮاهﻢ آﺮد‪12 .‬در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ راﻩ ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖ و‬ ‫او ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﺁزادی ﺧﻮد ﺑﭙﺮدازد و اﮔﺮ آﻢ‬
‫ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد و ﺷﻤﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻮل آﻤﺘﺮی‪53 .‬اﮔﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪای‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪29‬‬
‫ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ در ﺁﻧﺠﺎ وﺑﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬و‬ ‫‪13‬ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ را از‬
‫ﺷﻤﺎ ﻣﻐﻠﻮب دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ‪26 .‬ذﺧﻴﺮﻩء ﺁرد ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردم ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﺮدﻩ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬
‫را از ﺑﻴﻦ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺮد ﺑﻄﻮری آﻪ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﺗﻨﻮر هﻢ‬ ‫زﻧﺠﻴﺮهﺎی اﺳﺎرت ﺷﻤﺎ را ﭘﺎرﻩ آﺮدم و ﺷﻤﺎ را‬
‫ﺑﺮای ﭘﺨﺘﻦ ﻧﺎن دﻩ ﺧﺎﻧﻮادﻩ زﻳﺎد ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻜﻪ‬ ‫ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮدم‪.‬‬
‫ﺳﻬﻢ ﻧﺎن ﺧﻮد را ﺧﻮردﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎز هﻢ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﺠﺎزات ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ‬
‫‪»27‬ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ اﮔﺮ ﺑﺎز ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻧﺪهﻴﺪ و‬ ‫)ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪(68-15 :28‬‬
‫اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪28 ،‬ﺑﺸﺪت ﻏﻀﺒﻨﺎک ﻣﯽﺷﻮم و ﺑﺴﺒﺐ‬ ‫‪»14‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻧﺪهﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪،‬‬
‫ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن هﻔﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ از ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ را ﺗﻨﺒﻴﻪ‬ ‫‪15‬ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮا رد آﻨﻴﺪ و ﻋﻬﺪی را آﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﻪام‬
‫ﻣﯽآﻨﻢ‪29 ،‬ﺑﺤﺪی آﻪ از ﺷﺪت ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﭘﺴﺮان و‬ ‫ﺑﺸﻜﻨﻴﺪ‪16 ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺧﻮاهﻢ آﺮد و ﺗﺮس‬
‫دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮرد‪30 .‬ﺑﺖﺧﺎﻧﻪهﺎﻳﯽ را آﻪ‬ ‫و اﻣﺮاض ﻣﻬﻠﮏ و ﺗﺒﯽ آﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺘﺎن را آﻮر آﻨﺪ و‬
‫در ﺑﺎﻻی ﺗﭙﻪهﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﺪ ﺧﺮاب ﺧﻮاهﻢ آﺮد‪،‬‬ ‫ﻋﻤﺮﺗﺎن را ﺗﻠﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬ﺑﺬر‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩهﺎﻳﯽ را آﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮر ﻣﯽﺳﻮزاﻧﻴﺪ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ آﺎﺷﺖ‪ ،‬زﻳﺮا دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن‬
‫ﺧﺎک ﻳﻜﺴﺎن ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺟﻨﺎزﻩهﺎی ﺷﻤﺎ را ﺑﺮ‬ ‫ﺣﺎﺻﻞ ﺁن را ﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮرد‪17 .‬ﻣﻦ ﺑﺮﺿﺪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺑﺘﻬﺎی ﺑﯽﺟﺎﻧﺘﺎن ﺧﻮاهﻢ اﻧﺪاﺧﺖ و از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت‬ ‫ﺑﺮﺧﻮاهﻢ ﺧﺎﺳﺖ و ﺷﻤﺎ درﺑﺮاﺑﺮ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد ﭘﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮاهﻢ داﺷﺖ‪31 .‬ﺷﻬﺮهﺎﻳﺘﺎن را وﻳﺮان و ﻣﻜﺎﻧﻬﺎی‬ ‫ﻓﺮار ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬آﺴﺎﻧﯽ آﻪ از ﺷﻤﺎ ﻧﻔﺮت دارﻧﺪ‬
‫ﻋﺒﺎدﺗﺘﺎن را ﺧﺮاب ﺧﻮاهﻢ آﺮد‪ .‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽهﺎﻳﺘﺎن را‬ ‫ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد‪ .‬ﺣﺘﯽ از ﺳﺎﻳﻪء ﺧﻮد‬
‫ﻧﺨﻮاهﻢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‪32 .‬ﺁری‪ ،‬ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ را ﺧﺎﻟﯽ از‬ ‫ﺧﻮاهﻴﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺳﻜﻨﻪ ﺧﻮاهﻢ آﺮد و دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎآﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ‬ ‫‪»18‬اﮔﺮ ﺑﺎز هﻢ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬هﻔﺖ ﺑﺎر ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ‬
‫ﺷﺪ و از ﺑﻼﻳﯽ آﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺁوردﻩام‪ ،‬ﺣﻴﺮان‬ ‫از ﭘﻴﺶ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن ﻣﺠﺎزات ﺧﻮاهﻢ‬
‫ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫آﺮد‪19 .‬ﻗﺪرت ﺷﻤﺎ را آﻪ ﺑﻪ ﺁن ﻓﺨﺮ ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪ ،‬درهﻢ‬
‫‪»33‬ﺑﻼی ﺟﻨﮓ را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺎزل ﺧﻮاهﻢ آﺮد ﺗﺎ در‬ ‫ﺧﻮاهﻢ آﻮﺑﻴﺪ‪ .‬ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﯽﺑﺎران و زﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﻴﺎن ﻗﻮمهﺎ ﭘﺮاآﻨﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻟﯽ و‬ ‫ﺧﺸﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪20 .‬ﻧﻴﺮوی ﺧﻮد را ﺑﻪ هﺪر ﺧﻮاهﻴﺪ‬
‫ﺷﻬﺮهﺎﻳﺘﺎن ﺧﺮاب ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪34 .‬و‪35‬ﺁﻧﮕﺎﻩ زﻣﻴﻨﻬﺎﻳﯽ‬ ‫ء‬
‫داد‪ ،‬ﭼﻮن زﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﺧﻮد و درﺧﺘﺎﻧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ‬
‫آﻪ ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺘﻴﺪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ آﻨﻨﺪ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم ﺳﺎﻟﻬﺎﻳﯽ آﻪ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ داد‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﺷﻤﻦ در اﺳﺎرت ﺑﺴﺮ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ‪،‬‬ ‫‪»21‬اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از هﻤﻪء اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎز هﻢ ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ و‬
‫ﺑﺎﻳﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد‪ .‬ﺁری‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮش ﻧﺪهﻴﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن هﻔﺖ‬
‫ﺁﻧﻮﻗﺖ اﺳﺖ آﻪ زﻣﻴﻦ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽآﻨﺪ و از‬ ‫ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻼ ﺑﺮ ﺳﺮﺗﺎن ﻣﯽﺁورم‪22 .‬ﺟﺎﻧﻮران‬
‫روزهﺎی ﺁراﻣﯽ ﺧﻮد ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬زﻣﻴﻦ‬ ‫وﺣﺸﯽ را ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن را ﺑﻜﺸﻨﺪ و‬
‫ﺑﻌﻮض ﺳﺎﻟﻬﺎﻳﯽ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁن ﺁراﻣﯽ ﻧﺪادﻩ ﺑﻮدﻳﺪ‪،‬‬ ‫ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺷﻤﺎ را هﻼک آﻨﻨﺪ و از ﺗﻌﺪاد ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻤﺎ‬
‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﻜﺎهﻨﺪ ﺗﺎ راﻩهﺎﻳﺘﺎن ﺑﺪون رهﮕﺬر و ﻣﺘﺮوک ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪»36‬آﺎری ﻣﯽآﻨﻢ آﻪ ﺁن ﻋﺪﻩ از ﺷﻤﺎ هﻢ آﻪ ﺑﻪ‬ ‫‪»23‬اﮔﺮ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ اﺻﻼح ﻧﺸﻮﻳﺪ و ﺑﺮﺧﻼف‬
‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﺷﻤﻦ ﺑﻪ اﺳﺎرت رﻓﺘﻪاﻳﺪ‪ ،‬در ﺁﻧﺠﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ‪24 ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺮﺧﻼف‬
‫در ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﻳﺪ‪ .‬از ﺻﺪای ﺑﺮگ‬ ‫ﻣﻴﻞ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﻢ آﺮد و ﺷﻤﺎ را ﺑﺴﺒﺐ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺘﺎن‬
‫درﺧﺘﯽ آﻪ ﺑﺎد ﺁن را ﺑﺮ روی زﻣﻴﻦ ﺣﺮآﺖ ﻣﯽدهﺪ‬ ‫هﻔﺖ ﺑﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﻴﺶ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد‪25 .‬اﮔﺮ ﻋﻬﺪ‬
‫ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮار ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻤﺎن اﻳﻨﻜﻪ دﺷﻤﻦ در‬ ‫ﻣﺮا ﺑﺸﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬از ﺷﻤﺎ اﻧﺘﻘﺎم ﻣﯽآﺸﻢ و ﻋﻠﻴﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻨﮓ‬
‫ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺮﻳﺨﺖ و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ‬ ‫ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﯽآﻨﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ از دﺳﺖ دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺮهﺎﻳﺘﺎن‬
‫‪30‬‬ ‫ﻻوﻳﺎن‬
‫ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‪6 .‬ﺑﺮای ﭘﺴﺮ ﻳﮏ ﻣﺎهﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﻣﺜﻘﺎل‬ ‫اﻓﺘﺎد‪37 .‬ﺁری‪ ،‬هﺮ ﭼﻨﺪ آﺴﯽ ﺷﻤﺎ را ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻘﺮﻩ و ﺑﺮای دﺧﺘﺮ ﻳﮏ ﻣﺎهﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺜﻘﺎل‬ ‫ﻓﺮار ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺖ و درﺣﻴﻦ ﻓﺮار روی هﻢ ﺧﻮاهﻴﺪ‬
‫ﻧﻘﺮﻩ ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﻮد‪7 .‬ﻣﺮد از ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ‪،‬‬ ‫اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﮔﻮﻳﯽ از ﺟﻨﮓ ﻣﯽﮔﺮﻳﺰﻳﺪ‪ .‬رﻣﻘﯽ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ‬
‫ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ و زن از ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ‪ ،‬دﻩ‬ ‫داﺷﺖ ﺗﺎ درﺑﺮاﺑﺮ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ‪38 .‬در ﻣﻴﺎن‬
‫ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ ﺑﭙﺮدازد‪8 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ آﺴﯽ ﻓﻘﻴﺮﺗﺮ از ﺁن ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻗﻮﻣﻬﺎ هﻼک ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ و در ﻣﻴﺎن دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن از ﭘﺎی‬
‫آﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺒﻠﻎ را ﺑﭙﺮدازد‪ ،‬ﻧﺰدآﺎهﻦﺁوردﻩ ﺷﻮد و‬ ‫درﺧﻮاهﻴﺪ ﺁﻣﺪ‪39 .‬ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬
‫آﺎهﻦ ﻣﺒﻠﻐﯽ را ﺗﻌﻴﻴﻦ آﻨﺪ آﻪ او ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺁن‬ ‫دﺷﻤﻦ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد و ﮔﻨﺎهﺎن اﺟﺪادﺷﺎن از ﺑﻴﻦ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮاهﻨﺪ رﻓﺖ‪.‬‬
‫‪9‬و‪10‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﺣﻴﻮاﻧﯽ آﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‬ ‫‪40‬و‪»41‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد و ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن‬
‫ﻧﺬر آﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﺎن ﺣﻴﻮان را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ زﻳﺮا اﻳﻦ ﻧﺬر‬ ‫ﭘﺪراﻧﺸﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ ورزﻳﺪﻧﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ‬
‫ﻣﻘﺪس اﺳﺖ و ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺁن را ﻋﻮض آﺮد‪ .‬ﻧﺬر آﻨﻨﺪﻩ‬ ‫ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎن ﺗﺒﻌﻴﺪ آﻨﻢ‪،‬‬
‫ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮد را درﺑﺎرﻩء ﭼﻴﺰی آﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺬر‬ ‫اﻋﺘﺮاف آﻨﻨﺪ و ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﮔﺮدﻧﺪ و ﻣﺠﺎزات ﮔﻨﺎهﺎﻧﺸﺎن‬
‫آﺮدﻩ اﺳﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪهﺪ و ﺧﻮب را ﺑﺎ ﺑﺪ ﻳﺎ ﺑﺪ را ﺑﺎ‬ ‫را ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ‪42 ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ دوﺑﺎرﻩ وﻋﺪﻩهﺎی ﺧﻮد را ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮب ﻋﻮض ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ آﻨﺪ‪ ،‬اوﻟﯽ و دوﻣﯽ‪ ،‬هﺮ‬ ‫اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ ﻳﺎد ﺧﻮاهﻢ ﺁورد و ﺑﻪ‬
‫دو از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪11 .‬و‪12‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺣﻴﻮاﻧﯽ‬ ‫ﻳﺎد ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﻢ اﻓﺘﺎد‪43 ،‬ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ آﻪ‬
‫آﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺬر ﺷﺪﻩ ﺁن ﻧﻮع ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ‬ ‫ﻣﺘﺮوک ﻣﺎﻧﺪﻩ‪ ،‬آﺸﺖ ﻧﺸﺪﻩ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎز ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺁن را ﻧﺰد‬ ‫هﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﺸﺎن ﺑﺨﺎﻃﺮ رد آﺮدن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻦ و ﺧﻮار‬
‫آﺎهﻦ ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ ﻗﻴﻤﺘﺶ را ﺗﻌﻴﻴﻦ آﻨﺪ و او ﺑﺎﻳﺪ ﺁن ﻣﺒﻠﻎ‬ ‫ﺷﻤﺮدن دﺳﺘﻮرات ﻣﻦ ﻣﺠﺎزات ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪44 ،‬وﻟﯽ ﺑﺎ‬
‫را ﺑﭙﺮدازد‪13 .‬اﮔﺮ ﺣﻴﻮان ازﻧﻮﻋﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻣﯽﺗﻮان‬ ‫وﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﻦ اﻳﺸﺎن رادر ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎن ﺗﺮک‬
‫ﺁن را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮد وﻟﯽ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬ ‫ﻧﺨﻮاهﻢ آﺮد و ﺑﻜﻠﯽ از ﺑﻴﻦ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﺮد و ﻋﻬﺪ ﺧﻮد‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺁن را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬در ﺁﻧﺼﻮرت ﻋﻼوﻩ‬ ‫را ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺷﻜﺴﺖ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪای‬
‫ﺑﺮ ﻗﻴﻤﺘﯽ آﻪ آﺎهﻦ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ﻗﻴﻤﺖ‬ ‫اﻳﺸﺎن هﺴﺘﻢ‪45 .‬ﻣﻦ ﻋﻬﺪی را آﻪ ﺑﺎ اﺟﺪاد اﻳﺸﺎن ﺑﺴﺘﻢ‬
‫ﺁن را ﻧﻴﺰ اﺿﺎﻓﻪ ﺑﭙﺮدازد‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻳﺎد ﺧﻮاهﻢ ﺁورد‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ اﺟﺪاد اﻳﺸﺎن را ﭘﻴﺶ‬
‫‪14‬و‪15‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﺧﺎﻧﻪء ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ آﻨﺪ وﻟﯽ‬ ‫ﭼﺸﻢ ﺗﻤﺎم ﻗﻮمهﺎ ازﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردم ﺗﺎ ﺧﺪای اﻳﺸﺎن‬
‫ﺑﻌﺪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺁن را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻴﻤﺖ‬ ‫ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﻢ‪«.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﻌﻴﻴﻦ آﻨﺪ و ﻧﺬر آﻨﻨﺪﻩ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺒﻠﻎ را ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ‬ ‫‪46‬اﻳﻨﻬﺎ اﺣﻜﺎم‪ ،‬ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮراﺗﯽ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﭙﺮدازد‪ .‬ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺧﺎﻧﻪ دوﺑﺎرﻩ از ﺁن ﺧﻮدش‬ ‫در آﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ داد‪.‬‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪16‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻗﺴﻤﺘﯽ از زﻣﻴﻦ ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎت‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬ارزش ﺁن ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻣﻘﺪار ﺑﺬری آﻪ در ﺁن‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات را ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم‬
‫ﻣﯽﺗﻮان آﺎﺷﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮد‪ .‬ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻨﯽ آﻪ ﺻﺪ آﻴﻠﻮ‬ ‫‪ 27‬اﺳﺮاﺋﻴﻞ داد‪ :‬هﺮﮔﺎﻩ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ‬
‫ﺟﻮ در ﺁن ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ ارزش دارد‪.‬‬ ‫ﻧﺬری ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ وﻗﻒ ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺒﻠﻎ ﻣﻌﻴﻨﯽ‬
‫‪17‬اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ در ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﻣﺰرﻋﻪء ﺧﻮد را وﻗﻒ‬ ‫ﺑﭙﺮدازد و ﺧﻮد را از وﻗﻒ ﺁزاد ﺳﺎزد‪3 .‬ﻣﺮدی آﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ آﻨﺪ‪ ،‬در ﺁﻧﺼﻮرت ﻗﻴﻤﺖ زﻣﻴﻦ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻗﻴﻤﺖ‬ ‫ﺳﻨﺶ ﺑﻴﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﺗﺎﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ‬
‫ﻣﺤﺼﻮل ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪء ﺁن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪18 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺑﭙﺮدازد‪4 .‬زﻧﯽ آﻪ ﺳﻨﺶ ﺑﻴﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺑﺎﺷﺪ‬
‫از ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻮﻗﺖ آﺎهﻦ ﻗﻴﻤﺖ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ‬ ‫ﺳﯽ ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ‪5 ،‬ﭘﺴﺮان ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺑﻴﺴﺖ‬
‫ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺗﻌﺪاد ﺳﺎﻟﻬﺎﻳﯽ آﻪ ﺑﻪ ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺑﻌﺪی ﺑﺎﻗﯽ‬ ‫ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ و دﺧﺘﺮان ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬دﻩ ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ‬
‫ﻻوﻳﺎن‬ ‫‪31‬‬
‫ﺑﺨﻮاهﺪ اﻳﻦ ﻣﻴﻮﻩ ﻳﺎﻏﻠﻪ را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪19 .‬اﮔﺮ ﺁن ﺷﺨﺺ‬
‫ﭘﻨﺠﻢ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ اﺻﻠﯽ ﺁن اﺿﺎﻓﻪ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد ﺁن ﻣﺰرﻋﻪ را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ‬
‫‪32‬دﻩ ﻳﮏ ﮔﻠﻪ و رﻣﻪ از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬ ‫ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ ﻗﻴﻤﺘﯽ آﻪ آﺎهﻦ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ هﻢ‬
‫ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬هﺮ دهﻤﻴﻦ ﺣﻴﻮان ﻣﺘﻌﻠﻖ‬ ‫اﺿﺎﻓﻪ ﺑﭙﺮدازد و ﻣﺰرﻋﻪ دوﺑﺎرﻩ ﻣﺎل ﺧﻮدش ﺧﻮاهﺪ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪33 .‬ﺻﺎﺣﺐ ﮔﻠﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت را‬ ‫ﺷﺪ‪20 .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﺰرﻋﻪ را ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﻮدﻩ‬
‫ﻃﻮری ﻗﺮار دهﺪ آﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﺪ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺪا‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ دﻳﮕﺮی ﺑﻔﺮوﺷﺪ‪ ،‬دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﺣﻖ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺎی ﺣﻴﻮان ﺧﻮب را ﺑﺎ ﺑﺪ ﻋﻮض آﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺁن را ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪21 .‬وﻗﺘﯽ آﻪ درﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﺁن‬
‫اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ آﻨﺪ‪ ،‬هﺮ دو ﺣﻴﻮان ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫زﻣﻴﻦ ﺁزاد ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻮﻗﻮﻓﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و دﻳﮕﺮ هﺮﮔﺰ ﺣﻖ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ را‬ ‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آﺎهﻨﺎن دادﻩ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫‪22‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﺰرﻋﻪای را آﻪ ﺧﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬وﻗﻒ‬
‫‪34‬اﻳﻦ اﺳﺖ دﺳﺘﻮراﺗﯽ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در آﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺗﻮﺳﻂ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ آﻨﺪ وﻟﯽ ﺁن ﻣﺰرﻋﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﻠﮏ‬
‫ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ داد‪.‬‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ او ﻧﺒﺎﺷﺪ‪23 ،‬آﺎهﻦ ﺑﺎﻳﺪ ارزش ﺁن را ﺑﻪ‬
‫ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻣﻘﺪار ﺳﺎﻟﻬﺎﻳﯽ آﻪ ﺗﺎ ﺳﺎل ﻳﻮﺑﻴﻞ ﻣﺎﻧﺪﻩ‪ ،‬ﺗﻌﻴﻴﻦ‬
‫آﻨﺪ‪ ،‬و او هﻢ ﺑﺎﻳﺪ هﻤﺎﻧﺮوز ﻣﺒﻠﻎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ را‬
‫ﺑﭙﺮدازد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻠﻖ دارد‪24 .‬در ﺳﺎل‬
‫ﻳﻮﺑﻴﻞ ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﺻﻠﯽ ﺁن آﻪ از او‬
‫ﺧﺮﻳﺪاری ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎزﭘﺲ دادﻩ ﺷﻮد‪25 .‬ﺗﻤﺎم‬

‫ﻗﻴﻤﺖﮔﺬاریهﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪26‬اوﻟﻴﻦ ﻧﻮزاد هﺮ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﭘﺲ آﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺁن راﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺬر آﻨﺪ‪ .‬اوﻟﻴﻦ‬
‫ﻧﻮزاد ﺣﻴﻮان ﺣﻼل ﮔﻮﺷﺖ را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﺗﻘﺪﻳﻢ آﺮد‪27 .‬اﻣﺎ ﻧﻮزاد ﺣﻴﻮان ﺣﺮام ﮔﻮﺷﺖ را آﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ آﺮد‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ‬
‫ﭘﺮداﺧﺖ ﻗﻴﻤﺘﯽ آﻪ آﺎهﻦ ﺑﺮای ﺁن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽآﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫اﺿﺎﻓﻪء ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬
‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﺁن را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ آﻨﺪ‪ ،‬آﺎهﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ‬
‫ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮی ﺑﻔﺮوﺷﺪ‪.‬‬
‫‪28‬اﻣﺎ ﭼﻴﺰی آﻪ ﺗﻤﺎﻣًﺎ وﻗﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ*‪ ،‬ﭼﻪ‬
‫اﻧﺴﺎن‪ ،‬ﭼﻪ ﺣﻴﻮان و ﭼﻪ ﻣﺰرﻋﻪء ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ‪ ،‬هﺮﮔﺰ‬
‫ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﺸﻮد ﭼﻮن ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪29 .‬آﺴﯽ آﻪ در دادﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﻜﻮم‬
‫ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ‬
‫ﻼ ﺑﻪ‬
‫هﺮ ﭼﻴﺰی ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣ ًﺎ وﻗﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ,‬ﮐﺎﻣ ً‬ ‫*‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﮐﺴﯽ ﺣﻖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺁن را‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤًﺎ آﺸﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻻ ﺁن را ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺪاﺷﺖ و ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫‪30‬دﻩ ﻳﮏ ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﭼﻪ از ﻏﻠﻪ و ﭼﻪ از ﻣﻴﻮﻩ‪،‬‬
‫از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﻣﻘﺪس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪31 .‬اﮔﺮ آﺴﯽ‬

Torah of Moses, Translate "Torah of Moses" To Persian.03 - Leviticus

Transféré par

Informations du document

Titre original

Copyright

Formats disponibles

Partager ce document

Partager ou intégrer le document

Options de partage

Avez-vous trouvé ce document utile ?

Ce contenu est-il inapproprié ?

Droits d'auteur :

Formats disponibles

Torah of Moses, Translate "Torah of Moses" To Persian.03 - Leviticus

Transféré par

Droits d'auteur :

Formats disponibles

‫ﻻوﻳﺎن‬

‫ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ آﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ‬

‫‪22‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁن ﺑﺰ ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻨﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻪ‬

‫ﺗﻘﺪس آﺎهﻨﺎن‬ ‫ﻣﺎدرش‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﺷﺮمﺁوری آﺮدﻩ اﺳﺖ و هﺮ دو ﺑﺎﻳﺪ در‬

‫ﺧﺮﻳﺪاری ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎزﭘﺲ دادﻩ ﺷﻮد‪25 .‬ﺗﻤﺎم‬

Vous aimerez peut-être aussi