Zwart gat en wit konijn

Terwijl ik zaterdag nog nageniet van de nazomerzon verheug ik me op dat

wat gebeuren gaat. In Bredevoort wacht mij en Bert een afwisselende
avond met voordracht door ons en muziek door anderen in café De Zwaan.
Als we Varsseveld via de Breukelaarsweg uitfietsen, herinnert Bert zich
een anekdote hoe hij hier op dezelfde weg onderweg was voor een
vakantiereis naar Zweden. Nog voor de uitvinding van de TomTom, maar
wel met behulp van een routeplanneruitdraai uit zijn Mac. Tot zijn grote
hilariteit werd hij niet de rotonde, maar de Molgoot opgestuurd. De
kaartenmakers hadden de wegen- en waterbouwkundige term voor
afvoergoten op de stafkaarten aangezien voor een werkelijke straatnaam.
Doortrappend weet ik Bert het verhaal te vertellen over m’n lief haar
TomTom die ons in Frankrijk in de buurt van de camping telkens op een
rotonde wilde leiden, terwijl er in geen velden of wegen een rotonde te
bekennen viel. Een dag later ontdekten we dat in de verte een bulldozer
geparkeerd stond en dat men blijkbaar plannen had in die richting. De
routeplanner liep op de feiten vooruit. Een op hol geslagen tijdmachine.

In Bredevoort moesten we ons wat door een sfeer van parelen voor de
zwijnen heenvreten. Maar werden ook aangenaam verrast door een jonge
generatie die de jarig zestig aan het ontdekken is. We hoorden op een
lekkend gitaartje maar met mooie stem Jefferson Airplane voorbijkomen.
Somebody to Love. Mijn gezelschap vervolgde in gedachten met White
Rabit.

Uiteindelijk thuis overvalt me een grote verwarring. Even naar Drei Männer
und ein Blog gekeken. Een weblog van een oud studiegenoot die met twee
andere heren in een estafette met beeld en tekst op elkaar reageren,
www.3m1b.com. Vandaag was er een putdekseltje geplaatst al variërend op
wel of geen zwarte gaten. Ongeloof maakt zich van mij meester als ik op
een bijgesloten kaartje zie dat men mij wil doen geloven dat het
gefotografeerd is bij desbetreffende Molgoot. Zou er dan toch meer zijn
tussen hemel en aarde? Een zwart gat? Of typisch weer zo’n geval van
overdreven toevalligheid?

De zondagmorgen slaat het ongeloof nogmaals toe. Ik zie slechts één wit
konijn in de ren lopen. Dat kan niet, die hoort in het nachthok en met z’n
tweeën. Vergeten de konijnen in het nachthok te doen! Mocht u onlangs
een charmant wit dwergkonijn hebben zien rondhuppelen, dan verzoek ik
u haar niet af te schieten.