08 december 2012, pag.

hetesoep

FOTOS LC/NIELS WESTRA

Laat Harlingen maar sudderen

Om eerlijk te zijn: Het Hete Soep-team wordt niet heel blij als er wr eens ergens carpaccio op de kaart staat. Dat was ooit hip, nu kennen we het wel. Dus scoort restaurant Stoof bij voorbaat al punten met een ouderwets pasteitje als voorgerecht.
ereldse smaken, ouderwets lekker, is de wervende tekst op de website van Stoof. Die smaken, daar komen we straks op terug, maar n ding is ons bij binnenkomst meteen duidelijk: ook het interieur van de zaak is lekker ouderwets. Stoof is gevestigd op de begane grond van hotel t Heerenlogement in Harlingen, waar de tijd is blijven stilstaan. Rood tapijt op de vloer, een vrolijk behangetje dat doorloopt op het plafond, een schouw met blauw-wit tegeltjestableau en een ingebouwde halfronde spiegelkast zorgen voor een gezellig, ongedwongen sfeertje. Zon authentiek pand als dit moet je niet ophippen, al kan er nog wel iets meer van gemaakt worden. Maak van die spiegelkast een aandachtstrekker met een mooie vaas, vervang de doorsnee rieten stoelen door klassieke houten cafstoeltjes en je bent al een heel eind. De zaal wordt bevolkt door een grote groep dames op leeftijd, die hier een uitje komen afsluiten. Ze blijven niet eten. Zonde, want ze

SASKIA JONKER FOTOS NIELS WESTRA

hadden het aanbod op de menukaart vast kunnen waarderen. Stoof heeft een leuk concept: vooraf eet je een pasteitje (drie soorten) of een anders-dan-anders-soep (vier soorten) en daarna is er een hele reeks stoofpotjes om uit te kiezen. Neem je er ook nog een toetje bij, dan ben je voor een vaste prijs van 24,50 klaar. Wij komen net langs op de dag voordat de kaart wisselt. Niet alle oude gerechten zijn meer voorradig, maar de nieuwe al wel, dus kunnen we ook een proeverij krijgen van stoofpotjes van beide kaarten, biedt onze gastheer aan. Dat maakt de keus ook een stuk makkelijker: nu hoeven we alleen nog maar een voorgerecht uit te zoeken. S. neemt een pasteitje met paddenstoelenragout, E. waagt zich aan de pittige kippensoep. We drinken er allebei een glas witte huiswijn bij, die verrassend goed is. E. kan er mooi even mee blussen, want er is niets te veel gezegd over de soep: het zweet breekt hem uit. Toch is hij er erg over te spreken. De soep, een royaal bord vol, is goed gevuld met kip, wortel, en rijst en op smaak gebracht met verse koriander en een scheutje citroensap, die de hitte wat tempert. Het pasteitje, het bekende bla-

Voor deze rubriek gaan LC-journalisten uit eten met Brenda de Zwaan, docente hospitality management, en Edzard Delstra, docent gastronomie, van de opleiding international hospitality management aan Stenden Hogeschool in Leeuwarden. Dit bezoek is onaangekondigd, het verslag is dan ook een momentopname.

derdeegbakje gevuld met paddenstoelen in roomsaus, smaakt S. ook prima. Het enige minpunt, we merkten het al vaker op, is dat er alleen champignons gebruikt zijn, terwijl paddenstoelenragout de verwachting wekt dat je ook andere soorten krijgt. Onze aimabele gastheer - hij was hier de kok, voor hij eerder dit jaar samen met de souschef het restaurant overnam - zet daarna een groot dienblad vol oranje keramieken schaaltjes op tafel. Vijf soorten stoofpot en een hele reeks bijlagen: we weten even niet waar te beginnen. Vooruit, eerst maar de wildzwijnstoof met bosbes en chocola. Die is zoetig, maar niet t, dankzij het frisse fruit en het bittere van de chocola. Runderstoof met beerenburg volgt, en daarna varkensstoof met bataat en peultjes, pittige runderstoof met chorizo en kalfsstoof met sinaasappel en dadels. Het ene gerecht is genspireerd door de Afrikaanse keuken, het volgende door de Mexicaanse en weer een ander door de Mediterrane, zodat de stoverij niet gaat vervelen. Het wildzwijn en de kalfsstoof springen er wat ons betreft uit, maar er zit geen misser tussen. Normaal kies je bij je stoofpot

n groente en n bijgerecht uit de koolhydratenhoek, nu hebben we van alles wat gekregen. Ook daarover geen klagen, want we zien veel huisgemaakte zaken: frietjes, aardappelpuree - van het ouderwetse soort met nootmuskaat en gratinlaagje - zelfgestoofde zuurkool en peertjes. Voor wie het liever wat lichter houdt, is er witte rijst, groene salade en een pittige kikkererwtensalade met tomaat en koriander. Wij doen niet aan light vanavond en bestellen nog een nagerecht. De desserts hebben ook wat van de wereld gezien: zo zit in de met saus van stoofpeertjes overgoten - rijstepudding van S. saffraan en rode peper. Het is op zichzelf een wat curieuze smakencombinatie, maar gepaard met een bolletje vanilleijs smaakt het opeens verrassend lekker. Ook de appelcrumble van E. wordt geserveerd met zon smakelijk grapje: een bolletje nootmuskaatijs. Ouderwets eten met een twist, voor een schappelijke prijs: dit moet een hoop Harlingers aanspreken, denken we. Stoof is een aanwinst voor de stad. Restaurant Stoof Franekereind 23, Harlingen > www.restaurantstoof.nl