Pierwszy Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów we Wrocławiu

W listopadzie urodziny obchodzą: Biuletyn Zborowy

Listopad 2008 r. „Prawda jest w Jezusie”
01.11 – Joanna Długosz; 03.11 – Aleksander Janecki; 06.11 – Aleksander Ef. 4:21
Winniczek; 07.11 – Zdzisław Zacharzewski; 10.11 – Marcin Nowacki; 13.11 –
Radosław Gitkiewicz; 15.11 – Tadeusz Szałamacha; 25.11 – Jadwiga Popko; 29.11 –
Olga Miernik, Artur Góralczyk; 30.11 – Łucja Szwankowska

urodziny dzieci:

13.11 – Weronika Smoleń; 19.11 – Julia Ilczyszyn; 22.11 – Bogusia Gasikiewicz

NABOśEŃSTWA PRZEWODNICZĄCY
niedziela 11:00 I ZBORU
czwartek 18:00
Ryszard Tyśnicki
tel.kom: 504-713-783
ADRES
I Zbór Chrześcijan Baptystów
ul. Kłodnicka 2 KANCELARIA
54-218 Wrocław pn.-śr. 08:00 -11:00
tel.: 351-75-32 czw. 13:00 -18:00
www.zbor.prv.pl

KONTO:
PKO BP IV Oddział/Wrocław 83 1020 5242 0000 2602 0148 3940

Administrator: Anna Stolarska Gospodarz: Mirosław Pietralczyk

Duszpasterska Rada Zboru: Jan Długosz, Waldemar Smoleń, Zbigniew Staniec, Ted Szymczak,
Ryszard Tyśnicki; Rada Administracyjno-Majątkowa: Maciej Szawernoga, Piotr śołnierski;
Aleksander BłaŜowski; Bronisław Zachanowicz, Marek Witkowski
Redakcja Biuletynu: Ireneusz Kaczmarek (kaczm77@o2.pl), Basia Hajnisz (bashaj@wp.pl), Daniel
Trusiewicz(trusiewicz@kn.pl), Krzysztof Kosak(krzysztofkosak@wp.pl), Joanna Gacka
POPRZEDNICY W WIERZE
- 16 -

1 Tes 2:19-20
19. Ale jakaŜ jest nasza nadzieja
albo radość,
albo wieniec chwały?
CzyŜ nie wy nią będziecie
przed Panem naszym,
Jezusem Chrystusem,
w chwili Jego przyjścia?
20. Wy bowiem jesteście dla nas
chwałą i radością.
(BT)
-2-
PAMIĘTAJMY NASZYCH POPRZEDNIKÓW
Pamiętajcie o waszych przewodnikach, którzy
wam zwiastowali Słowo BoŜe. Rozpatrując koniec
ich Ŝyciowej drogi naśladujcie ich wiarę. Jezus
Chrystus wczoraj i dziś – ten sam i na wieki.
Hebr. 13,7-8 (Nowe Przymierze)
Cytowany wyŜej tekst ten mówi o przemijaniu ludzi oraz o trwałości Chrystusa.
Aby misja mogła trwać ludzie powinni przekazywać sobie tę ‘pałeczkę’ duchowej
sztafety z rąk do rąk, z serca do serca.
W okresie minionych 150 lat historii ruchu baptystycznego na ziemiach polskich
przeminęło wiele pokoleń ludzkich. Jubiluesz 150-lecia powinien przypominać
nam, Ŝe ewangelię głoszoną dziś zawdzięczamy tym, którzy byli przed nami i ją
nam przekazali.
Za początek Baptyzmu polskiego przyjmuje się chrzest, który miał miejsce 28
listopada 1858, gdy został ochrzczony Gotfryd Fryderyk Alf (1831-1898) razem
z grupa 25 innych katechumenów i w efekcie powstał pierwszy polski zbór
baptystyczny w Adamowie, niedaleko Pułtuska. Dlatego G.Alf jest powszechnie
uznawany za pioniera ruchu baptystycznbego na ziemiach polskich. Był on
wybitnym ewangelista i misjonarzem oraz załoŜycielem wielu zborów.
Ten wiejski nauczyciel zaczął studiować Pismo Święte i po pewnym czasie doszedł
do wniosku, ze chrzest nie powinien być udzielany niczego nieświadomym
niemowlętom, ale ludziom świadomym swojej wiary. Dlatego Alf głosił ewangelię
z wielką pasją i poświęceniem doprowadzając w czasie swego Ŝycia do nawrócenia,
a potem takŜe chrztu ponad 4 tys. osób, których ochrzcił osobiście. Działalność
G.Alfa miała swoją cenę – był więziony aŜ 30 razy i spędził w więzieniach łącznie
278 dni.
Misja G.Alfa była prosta i jednoznaczna: „stał na czele ruchu odnowy religijnej,
którego załoŜeniem było dotarcie z ewangelia do kaŜdego, bez względu na
-3-
wyznanie czy pochodzenie społeczne. Wierzył, Ŝe powinni oni usłyszeć ewangelie,
szczerze pokutować i przyjąć Chrystusa przez wiarę.”1
Przy tej okazji trzeba wspomnieć, Ŝe Gotfryda Alfa ochrzcił Wilhelm Weiss, pastor
z Prus Wschodnich, który był pod wpływem Johanna Gerharda Onckena. Misja
J.G.Onckena zapoczątkowała takŜe powstanie pierwszego zboru baptystycznego
we Wrocławiu.
W historii zboru wrocławskiego znajdujemy następujący zapis: „historia
wrocławskiego baptyzmu rozpoczyna się w roku 1846. Pierwszym baptystą, który
zaczął działać we Wrocławiu był O.Friedmann. Będąc nominalnym
chrześcijaninem, poznał w 1842 roku zbór baptystów w Hamburgu i tam nawrócił
się. Następnie zaczęli dołączać do niego inni, poniewaŜ w domu Friedmanna
odbywały się naboŜeństwa. 20 czerwca 1846 pięć osób zostało ochrzczonych przez
Onckena i tę date uwaŜa się za początek zboru. Jednym z nich był Wilhelm Weiss,
który później stał się pionierem bardzo owocnej pracy w Prusach Wschodnich”.2
Jak wiadomo, to W.Weiss ochrzcił w roku 1858 G.Alfa wraz z grupa 25 innych
osób. Widzimy zatem, Ŝe pierwszy zbór baptystyczny we Wrocławiu powstał pod
wyraźnym wpływem misji Onckena.
Johann Gerhard Oncken (1800-1884) nazywany jest nieraz ojcem baptystów
niemieckich oraz apostołem europejskich baptystów. Urodził się w luterańskiej
rodzinie i wykształcił się do wykonywania zawodu kupca. Nawrócił się w Londynie
w wieku 20 lat gdzie podróŜował w interesach. Ochrzcił się dnia 22 kwietnia
w 1834 w Hamburgu. Wraz z nim chrzest przyjęła jego Ŝona oraz 5 innych osób i
w ten sposób powstał pierwszy zbór baptystyczny na terenie Niemiec.
Po powrocie z podróŜy po Wielkiej Brytanii do rodzinnych Niemiec Oncken stał
się aktywnym działaczem Towarzystwa Biblijnego z siedziba w Edynburgu. Od
tego czasu przez pół wieku wywierał wielki wpływ na Europę dzięki swoim licznym
podróŜom misyjnym. UwaŜa się, Ŝe rozpowszechnił on ponad 2 mln egzemplarzy
Biblii, ochrzcił tysiące ludzi i przyczynił się do załoŜenia setek zborów w wielu
krajach europejskich, w tym takŜe na terenie Polski.
1 Słowo Prawdy, 7-8, 2008 (str. 20)
2 50 lat Zboru Baptystycznegop we Wrocławiu we wspomnieniach… (str. 3)
-4-
Oncken, podobnie jak Alf musiał pokonywać liczne przeciwności w swojej pracy
misyjnej. Wiadomo, Ŝe jego wielkim oponentem był senator i jednocześnie
zwierzchnik policji Binder, który zwalczał baptystów wszelkimi sposobami.
Pewnego razu powiedział Onckenowi: „Dopóki jestem w stanie podnieść ten mały
palec, dotąd będziesz czuć na sobie jego moc”. Na to Oncken odpowiedział:
„Obyś widział to samo, co ja. Ty widzisz jedynie swój mały palec, ale ja widzę
potęŜne ramię Boga. Dopóki to ramię porusza się, nie będziesz w stanie mnie
uciszyć”.3
Oncken do dziś dnia pozostaje znany z powiedzenia ‘kaŜdy baptysta misjonarzem’.4
W czasie dorocznej konferencji Europejskiej Federacji Baptystow, odbywającej się
w Lizbonie (Portugalia) w dniach 24-28.9.2008, jej sekretarz generalny - Tony Peck
wypowiedział następujące słowa: „niech to znane hasło Onckena ‘kaŜdy baptysta
misjonarzem’ oŜyje znowu w naszych czasach. Szczególnie, gdy Baptysci z całego
świata przygotowują się do obchodów 400-lecie załoŜenia pierwszego zboru
baptystycznego w Amsterdamie oraz wspominają 175-lecie chrztu Onckena
w rzece Elbie. Uroczystości z tej okazji odbędą się w Amsterdamie w dniach 24-26
lipca 2009. Baptysci współcześni powinni brać przykład ze swoich poprzedników
wiary i naśladować ich zapał misyjny, poniewaŜ dziś tak jak i wtedy ludzie
potrzebują być pojednani z Bogiem.”5
Obyśmy i my świętując jubileusz 150-lecia ruchu baptystycznego na ziemiach
polskich mogli odnawiać w sobie tę samą pasję do dzielenia się ewangelią z innymi,
która motywowała naszych poprzedników. Obyśmy jednocześnie stali się
poprzednikami wiary dla tych, którym przekaŜemy ‘pałeczkę’ duchowej sztafety
zanim sami przeminiemy. Niech Jezus Chrystus będzie przez to wielbiony.
Daniel Trusiewicz
3 I.Randall, Baptist beginnings (str 48)
4 Wikipedia online
5 EBPS – www.ebf.org
-5-

Z śYCIA KOŚCIOŁÓW...
2008-10-09 "Metro" przeciw karze śmierci
Dziennik „Metro” opublikował list otwarty w sprawie Europejskiego Dnia przeciw
Karze Śmierci, podpisany przez 31 przedstawicieli Polskiej nauki i kultury.
13 paź 2008 Polacy o religii w szkole
Na początku lat sześćdziesiątych usunięto religię ze szkół państwowych i nie było
jej tam do 1990 roku. Od kiedy lekcje religii powróciły do szkół publicznych,
społeczeństwo na ogół popiera ich obecność w tych placówkach. Przeciwnicy
stanowią jedną trzecią dorosłych.
14 paź 2008 Związki gejów i lesbijek wkrótce legalne?
Grupa europosłów zaapelowała do państw Unii, które nie uznają partnerskich
związków homoseksualnych, aby uznawały je w przypadku, gdy zostały zawarte
w innych krajach UE. Europosłowie zbierają podpisy pod oświadczeniem, które
moŜe spowodować, Ŝe takie prawo będzie obowiązywać w całej Unii, a więc i
w Polsce – pisze Dziennik.
2008-10-15 Dzień dzieci nienarodzonych
Od 1988 na świecie i od 2004 roku w Polsce 15. października obchodzony jest
Dzień Dziecka Utraconego. W Stanach Zjednoczonych, skąd wywodzi się idea tego
dnia, nosi on nazwę Dnia Pamięci dzieci Nienarodzonych i Zmarłych. Tego dnia
osieroceni rodzice mają okazję otwarcie zamanifestować – poprzez
okolicznościowe msze, spotkania, przypięcie do ubrania błękitno-róŜowej kokardki
– Ŝe pamiętają o swoich dzieciach i chcą, by świat równieŜ o nich pamiętał.
2008-10-25 Pojęcia Kościoła u Jana Wesleya
Głównym miejscem teologicznym ks. Jan Wesleya była teologia anglikańska, która
nie tylko określiła horyzont jego poszukiwań, ale równieŜ dostarczyła mu narzędzi
do tzw. roboty teologicznej (metodologia mówienia i myślenia o chrześcijańskiej
wierze i jej praktyce). Tym jednak, co wyraźnie róŜniło metodyzm od anglikanizmu
było podejście jego załoŜyciela do eklezjologii praktycznej.
-6-
27 paź 2008 Czy Bóg gra w kości?
Einstein, mimo swojego wielkiego geniuszu był na tyle przywiązany do klasycznej,
newtonowskiej fizyki, Ŝe nie mógł zaakceptować przewrotu myślenia jaki
fundowała fizyka kwantowa. Swoją dezaprobatę wyraził w korespondencji
z jednym z jej twórców - Nielsem Bohrem, pisząc słynne zdanie "Bóg nie gra
w kości". Bohr odpowiedział mu - Einstein, ty nie mów Bogu co ma robić.
PowyŜsze nagłówki wiadomości pochodzą z ekumenicznego serwisu
informacyjnego. MoŜna w nim znaleźć najnowsze informacje z Ŝycia
kościołów w Polsce i na świecie. Część z nagłówków to początki artykułów
– ciąg dalszy na stronie serwisu.
www.kosciol.pl
Opracowała: Joanna Gacka
TRWAJCIE WE MNIE…
…Trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie
moŜe wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym tak i wy,
jeśli we mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy
jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele
owocu; bo beze mnie nic uczynić nie moŜecie(Jana15,4-5)
Przez wyznaną wiarę jesteśmy złączeni z Nim na wieki na podstawie niezmiennych
obietnic Słowa BoŜego. Poprzez obecność Ducha Świętego w nas mamy dostęp do
rzeczywistości duchowej, w której objawia się trójjedyny Bóg w sposób unikalny i
bezprecedensowy. Dla wierzących – trwających w takim związku rzeczywistość
duchowa obejmuje rzeczywistość doczesności, a wraz z nią mozół i trud, radości i
smutki, sukcesy i poraŜki.
Oto w tym mistrzowskim, a zarazem niepojętym planie nasze codzienne Ŝycie;
relacje rodzinne, małŜeńskie, stosunek do problemów tego świata, sposób
funkcjonowania w społeczeństwie nabiera wymiarów ponaddoczesnych. Stajemy
się solą i światłością dla bezboŜnego wprawdzie, ale nie porzuconego przez Boga
-7-
świata. Jesteśmy widzialnym zaczynem przyszłego Królestwa, które z woli Autora
planu zbawienia jest dostępne dla tych, którzy przyjęli Ewangelię.Trwanie w Jezusie
obejmuje zatem znacznie szersze pole widzenia niŜ tylko studiowanie Słowa,
modlitwę i społeczność, choć są to rzeczy bezdyskusyjnie podstawowe i od tego
rozpoczyna się nasze nowe Ŝycie wspierane przez Pocieszyciela i Ducha Prawdy.
W świecie wokół nas dokonują się coraz szybsze i coraz mniej zrozumiałe zmiany.
Jesteśmy poddawani cynicznej manipulacji reklam, władzy mediów i pustosłowia
polityków. Bezduszny materializm ogranicza naszą wolność będąc równocześnie
synonimem rozwoju i postępu. Ale my musimy wytrwać w tym zgubionym
i nieprzewidywalnym świecie ucząc się od Jezusa – Jego sposobu myślenia
i wartościowania; szukając przede wszystkim Królestwa Niebieskiego, które często
jest przeciwieństwem tego, w którym przyszło nam Ŝyć.
Około 250 lat temu John Wesley – załoŜyciel Kościoła Metodystycznego doszedł
do interesujących wniosków: „Obawiam się, Ŝe wszędzie tam, gdzie wzrosły
bogactwa, w tym samym stopniu upadła istota religii. Nie sądzę przeto, by z natury
rzeczy jakiekolwiek odrodzenie religijne mogło trwać naprawdę długo. Religia
bowiem musi nieuchronnie rozbudzić zarówno pracowitość, jak i oszczędność, a te
z kolei muszą doprowadzić do wzrostu bogactwa. Kiedy jednak powiększą się
bogactwa, wzrosną jednocześnie pycha, złość i miłość do tego świata we wszystkich
jego przejawach. JakŜe jest więc moŜliwe, Ŝeby metodyzm, to znaczy religia serca,
które kwitnie obecnie jak zielone drzewko laurowe pozostał nadal w tym
kwitnącym stanie? Metodyści bowiem wszędzie są coraz pilniejsi
i oszczędniejsi, a w rezultacie zwiększają swój majątek. Odpowiednio przy tym
zwiększają się
ich pycha, złość, cielesna poŜądliwość, pragnienie widzialnej świetności
i wyniosłość. ChociaŜ więc formy religii pozostają te same, jej duch szybko
zanika”6.
To nasze trwanie, czy chodzenie z Jezusem jest niewątpliwie istotą Ŝycia wiarą. Ma
ono wymiar zarówno indywidualny jak i zbiorowy. KaŜde z nas jest dla Boga
bezcennym klejnotem, jesteśmy w Jego oczach podmiotem, w którym na róŜne
sposoby objawia się Jego ojcowska miłość. W tej jedności z Bogiem spełnia się
nasze przeznaczenie i powołanie. Chyba jednak nie zawsze i nie w kaŜdym
6 Paul Johnson „Historia chrześcijaństwa” str.410
-8-
przypadku właściwie rozumiemy Jego prowadzenie. Oceniamy je bardziej na
podstawie własnych oczekiwań i wyobraŜeń, niŜ Jego objawionej woli. Jak zatem
rozpoznawać i rozumieć Jego wolę? - To juŜ temat na osobne rozwaŜanie.
Tymczasem zwróćmy się do Słowa – bo ono przede wszystkim, ma być światłem
i kluczem do właściwego poznania. Kluczem jest to właśnie wyraŜenie: …Trwajcie
we mnie, a Ja w was(…)bo beze mnie nic uczynić nie moŜecie. Oto Jezus, ten siedzący po
prawicy Boga Ojca, obejmujący swą kontrolą cały wszechświat zapewnia, Ŝe jest
z nami nierozerwalnie związany. Nie czyni tego jednak wbrew naszej woli.
Zaprosiliśmy Go i przyjęliśmy „do serca”. To znaczy, Ŝe dobrowolnie,
z całkowitym zaufaniem i radością oddaliśmy Mu pod kontrolę całe nasze Ŝycie.
Nie tylko czas modlitwy, czytanie Biblii i naboŜeństwa, ale całe Ŝycie – bez
zastrzeŜeń i ograniczeń. Wszystkie nasze codzienne sprawy i problemy przeŜywamy
w Jego obecności, będąc przekonani, Ŝe Ŝadne okoliczności – nawet najgorsze
nieszczęścia nie wymknęły się spod Jego kontroli. W tym związku – ze strony Boga
nie ma przypadków i nieprzewidzianych okoliczności. Nam moŜe się to zdarzyć, ale
Jemu nie. Czy to nie wspaniałe wiedzieć – być pewnym, Ŝe Jego wierność i opieka
jest niepodwaŜalna? Czy moŜna sobie wyobrazić rodziców, którzy podczas
wyjątkowo złych okoliczności porzucą swoje dzieci? Ta bliska, niemal rodzinna
relacja przynosi konkretny owoc naszej wdzięczności w postaci ujawniania się cech
Jezusa w naszym Ŝyciu. Jednak kaŜde z nas inaczej, w niepowtarzalny, zgodny
z naszymi przyrodzonymi cechami charakteru i obdarowaniami sposób.
Trwanie w Jezusie ma równieŜ społecznościowy charakter przepięknie
zobrazowany przez Ap. Pawła w 1Kor. 12 rozdz., w którym to fragmencie
znajdujemy porównanie członków Kościoła do funkcjonalnych części ciała
ludzkiego, którego głową jest Chrystus. KaŜdy członek spełnia konkretną, waŜną
rolę i jeden od drugiego jest zaleŜny, a co najbardziej zastanawiające w odniesieniu
do wspólnoty – jesteśmy wzajemnie sobie potrzebni, a słabsi – moŜe bardziej
absorbujący członkowie, jeszcze bardziej cenni. Ten fenomen Kościoła jest czymś
tak oryginalnym, Ŝe trudno by było znaleźć jakiekolwiek odniesienie do relacji
funkcjonujących w świecie. Podobieństwo tak, ale istota polegająca na szukaniu
dobra drugiego i na bezwarunkowej akceptacji jest tylko moŜliwa przy realnym
wsparciu Ducha Świętego.
Trwanie w Jezusie jest niezaleŜne od oceny własnej poboŜności. MoŜe się zdarzyć,
Ŝe „nasz owoc będzie mniejszy”, co moŜe oznaczać osłabienie więzi z Jezusem
spowodowane rozczarowaniem, poczuciem krzywdy, czy zwątpieniem w BoŜą
opatrzność.
-9-
On sam opatrzy nasze rany i podniesie nas, ucząc nas przy tym cierpliwości
i zaufania.
Zbyt wybujałe mniemanie o swoim poziomie duchowym powoduje, Ŝe szukamy
moŜliwości porównywania się z innymi co niszczy relacje i pozbawia nas radości z
Ŝycia duchowego.
Jedną z przyczyn takiej postawy moŜe być pewien rodzaj egzystencjalnego lęku,
który nazywam umownie „syndromem kolejkowicza”
Trwanie w Jezusie to równieŜ trzymanie się Jego przykazań, to uwielbianie Ojca
Niebieskiego, to korzystanie i przekazywanie Jego miłości, oraz sprawianie Jemu
i sobie samemu radości. To trwanie sprawia, Ŝe stopniowo stajemy się Jego
uczniami i uczennicami uczącymi się posłuszeństwa i współpracy z Bogiem
w słuŜbie i ewangelizacji świata.
Trwanie jest wynikiem rozwoju duchowego, przynoszącego obfity owoc, a nie
zachowywaniem tradycyjnych form i konserwowaniem poboŜnościowych
przekonań dotyczących drugorzędnych spraw.
Nasza pozycja w Chrystusie nie upowaŜnia nas do pogardzania grzesznym światem
izolując się od niego i skupiając cały wysiłek na zajmowaniu się sobą, ani teŜ
zacierając róŜnice w fałszywym przeświadczeniu o odporności na pokusy.
Zjednoczeni z Chrystusem dajemy światu, w którym dla Boga jest coraz mniej
miejsca w ludzkich sercach nadzieję, Ŝe istnieje prawda, miłość i Ŝycie wieczne. -
A dajemy?
Jerzy Kuźbik
SYLWETKI BAPTYSTÓW NA DOLNYM ŚLĄSKU…
Historia wrocławskiego zboru baptystycznego sięga lat 40. XIX wieku.
Jednym z pierwszych działaczy misyjnych nie tylko w mieście, ale i jego okolicach
był Ignacy Straube, krawiec pochodzący z miejscowości Szonów, koło Lądka
Zdroju. JuŜ jako młody chłopak zaczął interesować się Pismem Świętym, które
znalazł u swojego majstra. Potem, przebywając w Oldenburgu, uczęszczał na
- 10 -
spotkania domowego kręgu biblijnego, chrzest zaś przyjął w Hamburgu, stając się
misjonarzem i kolporterem towarzystwa misyjnego Onckena. We Wrocławiu
Straube działał razem z O. Friedemanem, w którego domu odbywały się regularne
spotkania rosnącej społeczności. Nawróceni wrocławianie utworzyli w 1846 r.
formalny zbór (pod przewodnictwem Straubego), którego pierwsze naboŜeństwa
odbywały się w oficynie domu „Feigenbaum” przy Nikolaistrasse (dzisiejsza ul. Św.
Mikołaja). W wyniku podróŜy misyjnych Ignacego Straubego, Wilhelma Weista
i samego Onckena powstawały na Dolnym Śląsku liczne grupy wierzących (m.in.
w Szonowie, Kamiennej Górze, Wałbrzychu, Świebodzicach, Świdnicy,
DzierŜoniowie) będące zaląŜkiem kolejnych zborów – w Wójtowicach koło Lądka
Zdroju (1848 r.), Legnicy (1849 r.), Guettsmandorf koło Kamieńca Ząbkowickiego
(1858 r.).
Pierwszą polską rodziną baptystów, która przybyła do polskiego juŜ
Wrocławia w 1945 r., byli Braterstwo Bednarczykowie. Stefan Bednarczyk,
z zawodu maszynista kolejowy, włączył się w odbudowę zniszczonego miasta.
Wraz z grupą pionierów uruchamiał pierwszy węzeł kolejowy. Będąc oddany
sprawie BoŜej, dąŜył takŜe do zbudowania duchowej społeczności wśród
wierzących osadników przybywających z terenów Polski zza wschodniej granicy. W
tym samym roku rozpoczęły się regularne spotkania i naboŜeństwa (początkowo w
Rędzinie u Braterstwa Mizinskich). Wszystko to działo się w atmosferze otwartości
i tolerancji wśród ludzi pochodzących z róŜnych stron Polski i z róŜnych zborów
macierzystych. Na początku polscy baptyści modlili się takŜe wspólnie z baptystami
niemieckimi w kaplicy przy ul. Łukasińskiego. W 1946 r., kiedy niemiecki zbór (w
setną rocznicę swego istnienia) przekazał kaplicę zborowi polskiemu, Stefan
Bednarczyk objął funkcję przewodniczącego. Opiekował się nie tylko wierzącymi w
mieście, usługując Słowem, dbając o adaptację pomieszczeń kościelnych i uzyskanie
od władz kaplicy na własność Kościoła, ale takŜe w okręgu – odwiedzając placówki
w Wałbrzychu, Ziębicach, Jaworze, Jeleniej Górze, Szczytnie Śląskiej i Brzegu, a
takŜe w rodzinnej Krowicy. W latach 1970–72 pełnił słuŜbę diakona zboru.
W tym czasie stanowisko prezbitera zboru (od 1949 r.) obejmował Michał
Popko – pochodzący ze wsi Borodicze na Wileńszczyźnie duszpasterz i opiekun
młodszych kaznodziejów, który przeniósł się do Wrocławia z Białegostoku. JuŜ
przed wojną gorliwie usługiwał Słowem w zborach w Lidzie, Rudce koło Chełma,
samym Chełmie i Kolechowicach, był takŜe prezesem Zjednoczenia Stowarzyszeń
MłodzieŜy Słowiańskich Baptystów i redaktorem działu młodzieŜowego „Słowa
Prawdy”. W czasie słuŜby zarówno w zborze wrocławskim – w którym utworzono
wówczas chór zborowy, zainicjowano spotkania pieśni i poezji chrześcijańskiej oraz
- 11 -
coniedzielne wykłady biblijne – jak i okręgu (regularne naboŜeństwa odbywały się MÓJ PUNKT WIDZENIA
takŜe w najbliŜszych placówkach, takich jak śerniki, Leśnica, Psie Pole, Miękinia)
zasiadał w Naczelnej Radzie Kościoła i był członkiem Komisji Rewizyjnej. Nie Po ostatnim spotkaniu członkowskim został nam doręczony list od jednego seniora naszego
tylko przewodził zborowi i głosił kazania, ale był takŜe gospodarzem Zboru. Postanowiliśmy go opublikować takim jakim jest,
i konserwatorem kaplicy. Zawsze teŜ zwracał uwagę na to, co dzieje się z „jego
owieczkami”, interweniując w sprawach awaryjnych i wychowując zbór, pomagając Redakcja.
mu wyjść z kryzysów. W roku 1973 stanowisko pierwszego pastora powierzył
Aleksandrowi Kircunowi, a sam kontynuował pracę jako prezbiter Okręgu „Jak Radzić sobie z trudnymi sprawami.”
Dolnośląskiego do 1983 r.
1. Przed podjęciem decyzji naleŜy przede wszystkim modlić się i prosić Pana
Pastor Kircun – pochodzący z Wołkowyska (obecnie Białoruś) absolwent o mądrość rozwiązania sprawy
Międzynarodowego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Rüschlikon
w Szwajcarii, związany ze zborem od 1966 r., ordynowany na prezbitera w 1970 r. – 2. Musimy pamiętać kim jesteśmy w czasie kiedy zabieramy głos. RozwaŜać naleŜy
angaŜował się w budowanie lokalnej ekumenii w ramach działalności spokojnie w Duchu Miłości
Wrocławskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej, organizując m.in. Tydzień
Modlitwy o Jedność Chrześcijan. Był takŜe członkiem Rady Kościoła, wykładowcą 3. A jeŜeli ktoś podnosi rękę i chce zabrać głos, ja jest wybuchowy to nie jest
Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie i tłumaczem ksiąŜek rozwaŜanie, a tylko roztrząsanie i siejemy w Zborze zgorszenie i upodobniamy się
wydawanych przez Wydawnictwo „Słowo Prawdy”. Jako duszpasterz usługiwał do tego świata.
w zborze wrocławskim i jego placówkach – w Kłodzku i Lubaniu Śląskim – oraz
samodzielnym juŜ wtedy zborze wałbrzyskim, opiekując się tymi społecznościami. 4. Co powinniśmy zrobić. ? Odnowić nasze umysły, nosić brzemiona jedni drugich,
Pełnił równieŜ szczególną posługę wśród młodzieŜy i członków kościoła, którzy chodzić w miłości, nie dawać diabłu przystępu , nie zasmucać Ducha Świętego.
z róŜnych względów (np. mieszkając poza miastem) nie mogli uczęszczać na
naboŜeństwa. Przewodniczył niezwykłym spotkaniom ewangelizacyjnym Br. Jan Rogiński.
organizowanym wspólnie przez zbory Dolnego Śląska w róŜnych miastach tego
okręgu, z których wyróŜnia się niewątpliwie ekumeniczna ewangelizacja związana
z przyjazdem do Wrocławia Billy Grahama w 1979 r. Społeczność wrocławska
rozwijała się wtedy tak szybko, Ŝe konieczne stało się rozbudowanie kaplicy przy ul. OGŁOSZENIA
Łukasińskiego lub wybudowanie nowej (na co zgodę otrzymano w 1982 r.).
W latach 1983–2005, w czasie pobytu za granicą (pracy w Trans World Radio KSIĘGARNIA CLC
w Monako oraz polskim zborze baptystycznym w USA), pastor Kircun utrzymywał W listopadzie sprzedaŜ płyt CD z muzyką chrześcijańską z 10% rabatem –
stały kontakt ze zborem wrocławskim, tu właśnie osiedlając się na stałe po Księgarnia CLC (ul. Kłodnicka 2) czynna pn–śr i pt 10.00–17.00, czw 10.00–18.00
powrocie do kraju i do dziś sprawując opiekę duszpasterską. i w niedzielę po naboŜeństwie.
Na podstawie wspomnień cioci Ruth Kowalczuk i wujka Gabriela Popko, a takŜe
Historii Zborów Baptystycznych w Polsce do 1939 roku K. Bednarczyka, Leksykonu
baptystów w Polsce po 1945 roku A. Seweryna, 50 lat Zboru Baptystycznego we Wrocławiu we
WYDARZENIA STAŁE
wspomnieniach, sprawozdaniach i świadectwach R. Tyśnickiego.

Basia Hajnisz • Nauczanie dzieci odbywa się w trakcie naboŜeństwa.

• Spotkanie młodzieŜy – sobota godz. 17.00.

- 12 - - 13 -
 • Świetlica dziecięca – piątek godz. 15.00.
• Studium biblijne w grupach – niedziela godz. 10.00. Plan naboŜeństw niedzielnych na listopad
myśl przewodnia: „Zwycięzcy w Chrystusie”
NaboŜeństwa w placówkach Zboru
Data Kaznodzieja Prowadzący Uwielbienie Informacje
• Wspólnota Emmanuel w Wołowie – niedziela, godz. 11.00, ul. Leśna 6. 2.11.08 R.Tyśnicki Z.Linek D.Piotrowski Wieczerza Pańska
• Ząbkowice Śląskie – niedziela, godz. 10.30, ul. Piastowska 8. R.Tyśnicki
• Placówka w Oławie. NaboŜeństwa są w niedzielę o godz. 10:30
tel. kontaktowy 071 31 37 880
9.11.08 R.Tyśnicki K.Staniec M.Staniec
NaboŜeństwa w pozostałych zborach baptystycznych we Wrocławiu

• II Zbór KChB we Wrocławiu, ul. Łukasińskiego 20: niedziela, godz. 11.00, 15.11.08 W.Tasak D.Trusiewicz - Chór Męski
pastor Bogdan Zaborowski. Sobota
• III Zbór KChB we Wrocławiu, ul. Hubska 84: niedziela, godz. 11.00,

Grupy domowe: 16.11.08 W.Tasak D.Trusiewicz D.Piotrowski Wspólne

naboŜeństwo
Piotr i Kinga Zakrzewscy zapraszają w kaŜdy wtorek o godzinie 19.00 na spotkania zborów
studenckie, które odbywają się przy ulicy Jackowskiego 6. baptystycznych
Tel. kontaktowy: 608361903
23.11.08 A.Godziszew Z.Blumczyński M.Staniec Weronikopole
Plan naboŜeństw czwartkowych na listopad 2008r. -ski

Data Temat Kaznodzieja 30.11.08 M.Kucharski W.Smoleń J.Kuźbik

6.11.08 Temat Dowolny D.Trusiewicz

13.11.08 Temat Dowolny R.Tyśnicki JeŜeli chcesz się podzielić swoim świadectwem, refleksją na tematy
wiary i Ŝycia chrześcijańskiego lub swoimi przemyśleniami odnośnie do
20.11.08 Temat Dowolny A.Kircun wydarzeń na świecie – skontaktuj się z Redakcją Biuletynu.

27.11.08 NaboŜeństwo R.Tyśnicki Ogłoszenia, świadectwa oraz prośby modlitewne do grudniowego

modlitewne z okazji numeru Biuletynu moŜna składać w Kancelarii Zboru lub osobiście
150-lecia chrztu w członkom Redakcji Biuletynu do 20 listopada (adresy e:mail na
Polsce okładce)

- 14 - - 15 -