Mechelen

15-03-09

Consumentenplan voor correcte kredietverlening

15 maart is de internationale dag van de consument. Deze dag is dan

ook het ideale moment om een actieplan met verschillende
maatregelen voor te stellen om de kredietverlening aan consumenten
te optimaliseren, waarbij de bescherming en het belang van de
consument voorop staan.
Het actieplan bestaat uit 12 maatregelen, die worden gebundeld in 4
krachtlijnen:

A. Minder consumenten in het rood: stop de

overkreditering
1. Verbod op reclame voor kredietgroepering

Een aantal kredietverleners blijven nog steeds agressief klanten lokken

met zogenaamd “aantrekkelijke “ voorstellen tot kredietgroepering. In
het kader van de strijd tegen de overmatige schuldenlast meent de
minister, samen met verschillende parlementsleden, dat het beter is
reclame voor hergroepering of centralisatie van kredieten simpelweg te
verbieden.

2. Verbod op het overhandigen van geleende sommen in cash geld

De consument mag door het zien van bankbriefjes niet in de verleiding

worden gebracht om te snel in een te dure kredietovereenkomst te
stappen. Consumentenkrediet mag dus in principe enkel via
overschrijving of bankcheque ter beschikking worden gesteld.
 Mechelen
15-03-09

3. Langere bedenktijd voor afsluiten kredietovereenkomst

De consument krijgt 14 dagen in plaats van 7 om af te zien van een

afgesloten consumentenkrediet.
4. Terugbetalingstermijnen voor consumentkredieten eenvoudiger en
meer op maat van de consument

De huidige regelgeving bepaalt maximale terugbetalingstermijnen voor

consumentenkredieten van bepaalde duur met vaste maandelijkse
aflossingen. In overleg met de sector zal een betere spreiding en
vereenvoudiging van de schijven vastgelegd worden in de schijf van
2.500 € tot 10.000 € die het gros van de leningen kent. Op deze manier
worden de consumentenkredieten beter afgestemd op de noden en
mogelijkheden van de klant.

B. Betere bescherming van consumenten in nood

5. Minnelijke regeling mogelijk tussen kredietverlener en consument
binnen bestaande kredietovereenkomst

Nu kan alleen de vrederechter besluiten om een bestaande

kredietovereenkomst te herzien: dit blijkt soms een drempel te zijn voor
de consument. In onderling overleg moeten kredietverlener en
consument dus afspraken kunnen maken om hun kredietovereenkomst
te wijzigen, die vervolgens worden goedgekeurd door de vrederechter.
 Mechelen
15-03-09

6. Geen doorrekening kosten aan consument bij een minnelijke

invordering van schulden.

Wanneer een minnelijke invordering van schulden gebeurt door een

gerechtsdeurwaarder, zijn de kosten hieraan verbonden ten laste van
de schuldenaar, terwijl incassobureaus deze kosten voor dezelfde
activiteit niet in rekening mogen brengen van de consument. Om de
consument, die zich reeds in een benarde situatie bevindt, maximaal te
beschermen, dienen voortaan geen invorderingskosten meer betaald te
worden, onafhankelijk van wie de invordering uitvoert.

C. Streng optreden tegen aan malafide of agressieve

praktijken
7. Meer controles door Taskforce Kredietreclame op naleven
wetgeving

Binnen de FOD Economie, en meer bepaald bij de Algemene Directie

Controle en Bemiddeling, hebben we een Taskforce kredietreclame
opgericht, die op permanente basis onderzoek doet naar de
wettelijkheid van kredietreclame.
We hebben de Taskforce opdracht gegeven om het aantal controles in
2009 te verdubbelen.

8. Zwaardere boetes bij herhaalde overtreding wetgeving

Om de naleving van de wetgeving rond reclame voor kredieten verder

te garanderen, is niet alleen meer controle door de Taskforce
Kredietreclame noodzakelijk, maar zal deze ook zwaardere boetes
opleggen bij herhaalde overtreding. De minimale boete wordt
 Mechelen
15-03-09

opgetrokken van 26 naar 1.000 euro.

D.Meer transparantie en informatie

9. Duidelijke informatiefiche in plaats van onleesbare prospectus

Via een gestandaardiseerde informatiefiche die alle informatie bevat

om een consumentenkrediet en de impact ervan op het budget goed te
analyseren en offertes van verschillende aanbieders helpt vergelijken.
In eenvoudige taal en vooraf goedgekeurd door de overheid.

10.Verplichte informatie over effectief te betalen bedragen

In de reclame voor een consumentenkrediet moet de aanbieder naast

het jaarlijks kostenpercentage ook concreet in cijfers vermelden
hoeveel de klant in euro’s zal dienen af te betalen (op basis van een
relevant voorbeeld).

11.“Geld lenen kost geld”: verplichte vermelding in elke reclame

voor consumentenkrediet

Naar Nederlands model willen we in elke reclame voor

 Mechelen
15-03-09

consumentenkrediet de zin “Geld lenen kost geld” laten toevoegen. Dit

moet de consument bewust maken van de kost die elke lening
meebrengt.

12.Publicatie op website FOD economie van de lijst van de

ingeschreven kredietbemiddelaars

Naast de lijst van de erkende kredietgevers zal voortaan ook de lijst van
de ingeschreven kredietbemiddelaars op de website van de FOD
Economie gepubliceerd worden.
 Mechelen
15-03-09

Beschrijving van de 12 maatregelen actieplan

kredietverlening

A. Minder consumenten in het rood: stop de

overkreditering
1. Verbod op reclame voor kredietgroepering

Samenvatting:

Een aantal kredietverleners blijven nog steeds agressief klanten lokken

met zogenaamd “aantrekkelijke “ voorstellen tot kredietgroepering. In
het kader van de strijd tegen de overmatige schuldenlast meent de
minister, samen met verschillende parlementsleden, dat het beter is
reclame voor hergroepering of centralisatie van kredieten simpelweg te
verbieden.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Kredietgroepering kan een nuttig instrument zijn om de zware

schuldenlast van bepaalde consumenten meer beheersbaar te maken
wanneer het, vertrekkend vanuit een analyse van de specifieke situatie
van de consument, de globale kosten verbonden aan de lopende
leningen beheersbaarder te maken en beter spreidt in functie van de
noden van de klant.
In 2003 had de wetgever al strengere regels ingevoerd zoals een
verbod voor reclame die op onrechtmatige wijze aanspoort tot
hergroepering of centralisatie van lopende kredieten.
In de praktijk blijven een aantal kredietverleners nog steeds agressief
 Mechelen
15-03-09

klanten lokken met zogenaamd “aanlokkelijke “ voorstellen tot

kredietgroepering via internet of huis-aan-huis-bladen. Het begrip
“onrechtmatig” zorgt ook voor veel onduidelijkheid, want het kan op
verschillende manieren geïnterpreteerd worden.
Zo heeft minister Van Quickenborne recent nog een vordering tot
staking ingesteld tegen de reclame van een kredietverlener. Concreet
lokt de reclame de consument naar een nieuw krediet dat alle lopende
kredieten centraliseert en vervangt. De maandelijkse aflossing van
457,17€ in plaats van 815€ lijkt op het eerste gezicht voordelig, maar
deze reclame vermeldt nergens dat deze nieuwe lening veel langer zal
lopen dan de bestaande kredieten. De nieuwe overeenkomst zal de
consument voor een veel langere periode binden aan de
kredietverschaffer zodat de nieuwe lening uiteindelijk duurder uitvalt
voor de consument.
In het kader van de strijd tegen de overmatige schuldenlast meent de
minister daarom, samen met verschillende parlementsleden, dat het
beter is om voor de hergroepering of centralisatie van lopende
kredieten het begrip “op onrechtmatige wijze” te schrappen en te
vervangen door “op om het even welke wijze” om zo meer
rechtszekerheid te bieden : reclame voor hergroepering of centralisatie
is simpelweg verboden.
 Mechelen
15-03-09

2. Verbod op het overhandigen van geleende sommen in cash

geld

Samenvatting:

De consument mag door het zien van bankbriefjes niet in de verleiding

worden gebracht om te snel in een te dure kredietovereenkomst te
stappen. Consumentenkrediet mag dus in principe enkel via
overschrijving of bankcheque ter beschikking worden gesteld.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregelen:

Bepaalde kredietverleners maken gericht reclame op internet of via

huis-aan-huis-bladen rond het onmiddellijk en cash ter beschikking
stellen van financiële middelen. Dit gaat zelf zo ver dat soms
voorgesteld wordt dit bedrag ten huize van de particulier uit te betalen.
Deze praktijk zorgt vooreerst voor onnodige veiligheidsrisico’s voor de
consument en zelfs voor de kredietverleners.
Daar bovenop zou deze praktijk, al dan niet gecombineerd met het
fysiek tonen van bankbriefjes, de consument in de verleiding kunnen
brengen om te snel, voor een te groot bedrag een kredietovereenkomst
af te sluiten.
Voortaan wordt het daarom in principe verboden om het geld dat via
een lening ter beschikking gesteld wordt cash te overhandigen. De
kredietverstrekker zal moeten gebruik maken van overschrijvingen of
bankcheques.
 Mechelen
15-03-09

3. Langere bedenktijd voor afsluiten kredietovereenkomst

Samenvatting:

De consument krijgt 14 dagen in plaats van 7 om af te zien van een

afgesloten consumentenkrediet.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Vandaag heeft de consument een bedenktijd van 7 dagen om van de

kredietovereenkomst af te zien. Daarvoor richt hij een aangetekend
schrijven aan de kredietverlener. Indien de consument van deze
mogelijkheid gebruik maakt, dient hij ook de ontvangen sommen of
goederen terug te geven en interesten te betalen voor de betrokken
periode.
Deze bedenktijd van 7 dagen geldt evenwel niet voor alle
overeenkomsten van consumentenkrediet; zo is er geen bedenktijd
voor verkopen op afbetaling, leningen op afbetaling en
financieringshuur voor zover het bedrag van deze overeenkomsten
lager is dan 1250€.
Met het oog op een betere bescherming van de consument zal de
bedenktijd veralgemeend worden tot alle overeenkomsten van
consumentenkrediet, ongeacht het bedrag en zal hij voortaan 14 dagen
 Mechelen
15-03-09

bedragen.
 Mechelen
15-03-09

4. Terugbetalingstermijnen voor consumentenkredieten

eenvoudiger en meer op maat van de consument

Samenvatting:

De huidige regelgeving bepaalt maximale terugbetalingstermijnen voor

consumentenkredieten van bepaalde duur met vaste maandelijkse
aflossingen. In overleg met de sector zal een betere spreiding en
vereenvoudiging van de schijven vastgelegd worden in de schijf van
2.500 € tot 10.000 € die het gros van de leningen kent. Op deze manier
worden de consumentenkredieten beter afgestemd op de noden en
mogelijkheden van de klant.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Thans voorziet de regelgever maximale terugbetalingstermijnen

naargelang de hoogte van het kredietbedrag in het koninklijk besluit
van 4 augustus 1992. Maximale terugbetalingstermijnen gelden voor
ALLE consumentenkredieten met een bepaalde duur en waarbij de
consument maandelijks een vast bedrag aflost.
 Mechelen
15-03-09

Kredietbedrag Maximale terugbetalingstermijnen

uitgedrukt in maanden
200 tot 500 EUR 18
meer dan 500 tot 2 500 EUR 24
meer dan 2 500 tot 3 700 EUR 30
meer dan 3 700 tot 5 600 EUR 36
meer dan 5 600 tot 7 500 EUR 42
meer dan 7 500 tot 10 000 EUR 48
meer dan 10 000 tot 15 000 EUR 60
meer dan 15 000 tot 20 000 EUR 84
meer dan 20 000 tot 37 000 EUR 120
meer dan 37 000 EUR 240

Er zou een hergroepering van de schijven moeten komen met uiteraard

een aanpassing van de daaraan gekoppelde maximale
terugbetalingstermijnen. Gelet op het feit dat het gros van de
kredietovereenkomsten een waarde kent tussen 2.500 en 10.000€ zou
vooral in deze schijf een aanpassing moeten gebeuren.

Het systeem zou er als volgt kunnen uitzien:

Kredietbedrag Maximale terugbetalingstermijnen

uitgedrukt in maanden
0 tot 500EUR 18
meer dan 500 tot 2500 EUR 24
meer dan 2 500 tot 10 000 EUR 48
meer dan 10 000 tot 37 000 EUR 120
meer dan 37 000 EUR 240

Dit geeft de consument voor de meest frequente categorieën een

beduidend ruimere marge door een betere en flexibeler spreiding in de
tijd waardoor de terugbetaling of makkelijker moet zijn of meer
aangepast is aan zijn specifieke financiële situatie, zodat deze haalbaar
 Mechelen
15-03-09

blijft ook bij een (tijdelijke) minder rooskleurige financiële situatie

B. Betere bescherming van consumenten in nood

5. Minnelijke regeling mogelijk tussen kredietverlener en

consument binnen bestaande kredietovereenkomst

Samenvatting:

Nu kan alleen de vrederechter besluiten om een bestaande

kredietovereenkomst te herzien: dit blijkt soms een drempel te zijn voor
de consument. In onderling overleg moeten kredietverlener en
consument dus afspraken kunnen maken om hun kredietovereenkomst
te wijzigen, die vervolgens worden goedgekeurd door de vrederechter.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Vandaag kan de kredietgever in het kader van het consumentenkrediet

geen betalingsfaciliteiten (zoals andere betalingstermijnen, uitstel van
betaling) toestaan die als gevolg zouden hebben dat de maandelijkse
afbetalingen worden verlaagd of waardoor de looptijd van de
overeenkomst wordt verlengd. In de praktijk is de kredietgever dus
verplicht de kredietovereenkomst te verbreken als hij
betalingsfaciliteiten voor toekomstige maandaflossingen wil toestaan
aan een consument in moeilijkheden met bijkomende kosten voor de
consument tot gevolg en het feit dat hij geregistreerd wordt
(wanbetaling) bij de Centrale voor Kredieten aan Particulieren
(negatieve luik).
 Mechelen
15-03-09

De wet laat enkel toe dat de vrederechter betalingsfaciliteiten, die hij

bepaalt, kan toestaan aan de consument wiens financiële toestand is
verslechterd. Het is dus enkel de vrederechter die de verbreking van de
kredietovereenkomst kan vermijden en betalingsfaciliteiten kan
toelaten binnen de bestaande overeenkomst.
Gelet op de meerkost die een dergelijke procedure bij de vrederechter
met zich meebrengt en het feit dat ook een (psychologische) drempel
moet overwonnen worden om een verzoekschrift tot
betalingsfaciliteiten bij de vrederechter in te dienen, zouden de meeste
consumenten baat vinden in het treffen van een minnelijke schikking
met hun kredietgever binnen de bestaande overeenkomst. Dit zou zo
goed als kosteloos dienen te gebeuren mits duidelijk overleg en
afspraken.
In die zin is het dan ook belangrijk de wet aan te passen, zodat
consument en kredietgever de kans wordt geboden om samen een
minnelijk akkoord uit te werken omtrent de terugbetaling van het
krediet wanneer, die vervolgens worden goedgekeurd door de
vrederechter.
 Mechelen
15-03-09

6. Geen doorrekening kosten aan consument bij een minnelijke

invordering van schulden

Samenvatting:

Wanneer een minnelijke invordering van schulden gebeurt door een

gerechtsdeurwaarder, zijn de kosten hieraan verbonden ten laste van
de schuldenaar, terwijl incassobureaus deze kosten voor dezelfde
activiteit niet in rekening mogen brengen van de consument. Om de
consument, die zich reeds in een benarde situatie bevindt, maximaal te
beschermen, dienen voortaan geen invorderingskosten meer betaald te
worden, onafhankelijk van wie de invordering uitvoert.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Momenteel loopt de wet van 20 december 2002 betreffende de

minnelijke invordering van schulden van consumenten spaak voor wat
betreft de tussenkomst van gerechtsdeurwaarders. De
gerechtsdeurwaarders brengen immers de kosten voor hun
tussenkomst bij een minnelijke invordering in rekening van de
schuldenaar, terwijl incassobureaus deze kosten voor dezelfde activiteit
niet in rekening mogen brengen van de consument.
De oorzaak ligt in het feit dat de gerechtsdeurwaarders voor een
minnelijke invordering het barema toepassen dat in feite bedoeld is
voor de activiteiten die zij uitoefenen in hun hoedanigheid van
ministeriële ambtenaren, terwijl zij bij minnelijke invorderingen slechts
tussenkomen als eenvoudige mandataris van de schuldeiser. De
invorderingskosten van de incassobureaus worden volledig gedragen
door de schuldeiser. Het is dan ook niet verwonderlijk dat schuldeisers
in praktijk voor hun invorderingen beroep doen op een
 Mechelen
15-03-09

gerechtsdeurwaarder.
Een minnelijke invordering houdt uitsluitend stappen en
herinneringsbrieven in zonder procedure of dwanguitvoering en wil
ervoor zorgen dat de schuld van de consument die zich reeds in een
benarde situatie bevindt niet wordt vergroot door de aanrekening van
invorderingskosten, buiten deze die expliciet contractueel werden
vastgelegd.
 Mechelen
15-03-09

C. Streng optreden tegen een malafide of agressieve

praktijken

7. Meer controles door Taskforce Kredietreclame op naleven

wetgeving

Samenvatting:

Binnen de FOD Economie, en meer bepaald bij de Algemene Directie

Controle en Bemiddeling, hebben we een Taskforce kredietreclame
opgericht, die op permanente basis onderzoek doet naar de
wettelijkheid van kredietreclame.
We hebben de Taskforce opdracht gegeven om het aantal controles in
2009 te verdubbelen.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Binnen de FOD Economie, en meer bepaald bij de Algemene Directie

Controle en Bemiddeling, is er sinds enkele jaren een Taskforce
kredietreclame, die op permanente basis onderzoek doet naar de
kredietreclame. De geviseerde reclame bestrijkt alle kredietsectoren
(kredietgevers, kredietbemiddelaars, electrozaken, meubelzaken,
grootdistributie, … en de diverse reclameboodschappen in huis-aan-
huisbladen, dagbladen, algemene mailings en mailings op naam,
reclamefolders, etalages … als op radio en televisie worden.
Voor 2009 is de opdracht gegeven om het aantal controles te
 Mechelen
15-03-09

verdubbelen.

8. Zwaardere boetes bij herhaalde overtreding wetgeving

Samenvatting:

Om de naleving van de wetgeving rond reclame voor kredieten verder

te garanderen, is niet alleen meer controle door de Taskforce
Kredietreclame noodzakelijk, maar zal deze ook zwaardere boetes
opleggen bij herhaalde overtreding. De minimale boete wordt
opgetrokken van 26 naar 1.000 euro.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Als de Taskforce inbreuken vaststelt op de wetgeving kan zij een boete

opleggen om de zaak als het ware in der minne te schikken: als de
overtreder betaalt, gaat het dossier niet naar het parket.
Hoe hoog de boete zal zijn, hangt af van enkele criteria zoals onder
meer het feit dat het niet de eerste keer is dat inbreuken op de
wetgeving worden vastgesteld, de omzet, de winst die de overtreder
heeft gemaakt met deze onwettige handeling.
Momenteel gelden de volgende bedragen voor inbreuken:

1. m.b.t. consumentenkredieten in het algemeen (inclusief

kredietreclame) : van 26€ tot 100.000€

2. in kader van overmatige schuldenlast, b.v. niet raadplegen van de

 Mechelen
15-03-09

Centrale voor Kredieten aan Particulieren : van 26€ tot 250.000€

Kleine boetes belopen zo’n 500€; het merendeel van de schikkingen

situeert zich echter rond de 10.000 à 15.000€.
In de toekomst zal de Taskforce bij een herhaalde inbreuk op de
kredietreclame veel strenger optreden door het bedrag van de boete
gevoelig te verhogen. Bij herhaalde inbreuk zal het minimale bedrag
opgetrokken worden van 26 naar 1.000 euro.
D.Meer transparantie en informatie

9. Duidelijke informatiefiche in plaats van onleesbare

prospectus

Samenvatting:

Via een gestandaardiseerde informatiefiche die alle informatie bevat

om een consumentenkrediet en de impact ervan op het budget goed te
analyseren en offertes van verschillende aanbieders helpt vergelijken.
In eenvoudige taal en vooraf goedgekeurd door de overheid.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel

Momenteel krijgen consumenten die een krediet willen afsluiten van de

kredietverlener een dikke onoverzichtelijke prospectus die alle
producten opsomt, maar niet inzoemt op de voor de consument
relevante en belangrijke informatie die hem moeten toelaten een juiste
keuze te maken bij het afsluiten van een krediet.
Als alle kredietverstrekkers hetzelfde informatieblad gebruiken en
dezelfde informatie moeten geven, is het voor de consument
 Mechelen
15-03-09

gemakkelijk om de verschillende gegevens zoals rentetarieven, kosten

voor wanbetaling… te vergelijken
Kortom, de consument moet snel weten wat de lening hem zal kosten
zodat hij gemakkelijk het beste aanbod voor zijn eigen situatie kan
kiezen.
Identieke door de overheid goedgekeurde informatieverstrekking door
de kredietverleners zal de druk verhogen om concurrentieel te zijn en
interessante tarieven aan te bieden aan de klanten.
Ook de kredietbemiddelaar dient zo’n fiche met de door de
kredietgever aangeboden kredietvoorwaarden aan de consument te
geven.
 Mechelen
15-03-09

10.Verplichte informatie over effectief te betalen bedragen

Samenvatting:

In de reclame voor een consumentenkrediet moet de aanbieder naast

het jaarlijks kostenpercentage ook concreet in cijfers vermelden
hoeveel de klant in euro’s zal dienen af te betalen (op basis van een
relevant voorbeeld).

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Alhoewel de consument in vele gevallen reeds de reflex heeft om bij het

aanvragen van een krediet het jaarlijks kostenpercentage te analyseren
en vergelijken, is het aangewezen om die relatieve indicatie van de kost
verbonden aan een lening ook aan te geven in een concreet meetbaar
bedrag dat (maandelijks) dient afgelost te worden.
Daarom moeten de kredietverleners in hun publicitaire aankondigingen
voor consumentenkredieten binnenkort aan de hand van een
representatief voorbeeld aangeven hoeveel de consument effectief zal
moeten betalen.
 Mechelen
15-03-09

11.“Geld lenen kost geld”: verplichte vermelding in elke

reclame voor consumentenkrediet

Samenvatting:

Naar Nederlands model willen we in elke reclame voor

consumentenkrediet de zin “Geld lenen kost geld” laten toevoegen. Dit
moet de consument bewust maken van de kost die elke lening
meebrengt.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Voor bepaalde kredietvormen als een hypothecair krediet is de

consument reeds sterk bewust van de kostprijs die aan deze leningen
hangt.
Voor een consumentenkrediet of een krediet gekoppeld aan bepaalde
aankopen is dit minder evident.
In Nederland gaat de wetgever daarom de banken verplichten om
binnenkort in reclame voor leningen een eenduidige “banner” aan te
brengen met de slogan ‘Let op, geld lenen kost geld’.
We stellen daarom voor om voor kredietgevers of bemiddelaars ook in
België te verplichten om in reclame voor leningen via elk
communicatiekanaal de slogan ‘let op, lenen kost geld’ te vermelden.
Op die manier wordt de consument bijkomend gesensibiliseerd rond de
gevaren van overkreditering en het effectief kostenplaatje van
kredieten.
 Mechelen
15-03-09

12.Publicatie op website FOD economie van de lijst van de

ingeschreven kredietbemiddelaars

Samenvatting:

Naast de lijst van de erkende kredietgevers zal voortaan ook de lijst van
de ingeschreven kredietbemiddelaars op de website van de FOD
Economie gepubliceerd worden.

Achtergrond bij de voorgestelde maatregel:

Momenteel worden de volgende lijsten gepubliceerd in het Belgisch

Staatsblad en op de website van de FOD Economie, die geregeld wordt
bijgewerkt :

- Erkende kredietgevers,

- Erkende sociale kredietgevers,

- Geregistreerde buitenlandse kredietgevers.

Kredietbemiddelaars mogen slechts tussenkomen bij het sluiten van

consumentenkredieten als zij voorafgaand ingeschreven zijn bij de FOD
Economie. De lijst van de kredietbemiddelaars wordt echter niet
bekendgemaakt.
Om de consument bijkomende bescherming en zekerheid te bieden zal
voortaan ook de lijst met de kredietbemiddelaars gepubliceerd worden
op de website van de FOD Economie en constant up-to-date gehouden
worden.
Mechelen
15-03-09