Scepsis Twijfelend omdat hij aan alles twijfelt en verder onderzoek, of dat hij niet tot instemming kan

of ontkenning kunt komen. Is aan alles twijfelen een mogelijke consistente filosofische positie. Socrates voorbeeldfunctie. Voortdurend onderzoekende houding. Vragen stellen. Afwezigheid van specifieke leer. Plato wil juist laten zien dat kennis niet dat karakter kan hebben, van volg deze methode en je hebt kennis. Dat element van waarheid wat niet zomaar definieerbaar is. Waarheid zit niet ergens in of aan. Waarheid zit niet in zintuiglijke. Scepticus: nee geen betrouwbare bron van kennis. Die zie je ook al bij Plato. De twijfel aan heersende opinie en common sense. Het was niet eenduidig of Plato sceptisch was of niet. (voor antwoord ene kant, andere kant) opvolgers aan academici interpreteerden hem als sceptisch. Hoe wordt scepsis anders dan andere: scepsis anders dan dogmatici , Aristoteles enz. denken de waarheid gevonden te hebben, en academici zeggen dat het onkenbaar is. Sextus doelt op de latere academie. Met dogmatische bedoelt hij de stoa. Onderscheid Sextus Aristoteles en Plato. Voor Plato was de waarheid niet onkenbaar. Maar er was een aspect , het transcendente aspect. Niet definieerbaar. Dus dan kun je het niet kennen. Voor Plato is het andersom. Het ware is niet zodanig dat het te kennen is waarop wij kunnen spreken over het kennen van stoelen. Is de waarheid onkenbaar volgens Plato? Wel volgens onze normale zin van kennis. Want een definitie is niet mogelijk. Maar het ging juist om het ware object van kennis te tonen. Als Sextus zeg je: de waarheid is voor Plato onkenbaar. Voor Aristoteles: CID is volste betekenis van wat is. Als iemand de waarheid al gevonden heeft is dat een krasse formulering. Wezenlijkheid van de mogelijkheid van kennis, om aan kennis te komen is nooit problematisch. Bij aristotelis is die waarheid zich toont in hoe we er over spreken. Tegenover die posities. Wij doen het anders! Wij zijn nog zoekende. Discussie over scepsis is niet 2 dimensioneel (wel niet kennis) Scepticus als onderzoeker: geen bevestiging nog ontkenning. Scepticus schort oordeel op. Heldere definitie: sceptisciume is het vermogen om verschijnselen als denkbare zaken op welke wijze dan ook, tegenover elkaar te zetten. Waardoor we eerst tot opschorting komen en vervolgens tot gemoedsrust. Actief tegenover elkaar plaatsen (van tegenargumenten). Waardoor duidelijk wordt dat nog het ene nog het andere bevestigd kan worden. Door dat te doen komt men tot onverstoorbaarheid. Phyrronisme: grondslagen van het scepticisme , heeft connotatie van principes, maar dat kan natuurlijk niet. Beter: outlines. Schetsen, contouren. Phyro negatief dogmaticus. Heel weinig fragmenten.

Atharexia: onberoerd door de tegenstrijdigheden. Lijkt terugtrekking te impliceren. Maar dat strookt niet met de onderzoekende houding die sextus beschrijft. Niet apathie maar ataraxia. Pyrrho er is geen zekerheid. Opzichzelf is er nog niets filosofisch gegeven. Wat het niet is, is een theoretische positie. Zeker niet als je het als terugtrekken opvat. Dank kan je het niet verdedigen als positie. Misschien a-filosofisch. Hoe passief terugtrekken vertalen in actief deelnemen in het filosofisch debat. Het onderzoek! Zoeken naar tegenargument. Inherente onzekerheid is startpunt van filosofie, niet de onmogelijkheid. Gegeven die relativiteit is het streven om de onenigheden en tegenstrijdigheden te verzoenen. Grootste waarde in waarheidsstreven zelf. Dat het waarheidsstreven intrinsiek is bij sceptici niet hoogste waarde. Tropen: Relativiteit. Onenigheid. (niets nieuw, niet tegen filosofie) Nieuw: wezenlijk bezwaar tegen de mogelijkheid van kennis. (trilemma van Agrippa) Kennis krijgt vorm in een oordeel. Iets van iets zeggen: verschillende structuren van werkelijkheid erkent en tot uitdrukking brengt. De anima: hoe voltrekt zich het kenproces. Op welk moment kun je je vergissen. Niet als je het voelt, pas als je gaat oordelen ontstaat de mogelijkheid dat je je gaat vergissen. Pas mogelijheid waarheid onwaarheid bij oordeel.Bij sceptici geen probleem met verschijning, maar met het oordeel. Bevestiging of ontkenning. Alles wat ik poneer als waar is veronderstelling, moet reden bij. Onbewezen veronderstelling is geen stelling. Ieder mogelijk bewijs heeft de vorm van stelling. ->->-> regressus ad infinitum. Bewezen door eerdere argumenten? Cirkelredenering. Alle kennis heeft vorm van bewering. En ieder argument voor bewering heeft de vorm van een bewering. Nooit een bewering kan gegrond zijn. sceptisch wordt nu een probleem. Anti-filosofisch. De facto: niet omdat kennis onmogelijk is. Sceptici zeggen niet dat alles onzeker is, maar men wil af van de wil om je in stellingen of posities te vertegenwoordigen. Alles is onzeker is ook een these! Maar dat onderschrijft sextus niet. Niet het is, maar het schijnt! Maatstaf wordt in twee betekenissen gebruikt. Ten tweede als motief om te handelen. Sommige dingen wel andere dingen niet. Maatstaf van scepticus is de onmiddellijke indruk. We beweren dat het verschijnsel de maatstaf van de sceptici levenshouding is. Want die is gevoelen en ongewild, dus is ie onbetwijfelbaar juist. We onderzoeken wel of het zo is. Door te letten op de verschijnselen leven we ondogmatisch, dwz, zonder beweringen te doen. In overeenstemming met de dagelijkse praktijk. Onderscheid tussen onvrijheid, de dwang van het evidente, en vrije keuze van het oordeel. Over alles wat niet evident is. Wij sceptici houden ons aan wat

evident is, dwang. Je voel het. Wat niet evident is, heeft met het woordje IS te maken. Doel van scepticisme is atarexia. Als ze dat weten. Ateraxia volgt bij toeval. Gemoedsrust vind je als het effect van opschorting, niet als het motief van opschorting! Het doel is niet waarom we ons oordeel opschorten. Doel is dus wel ateraxia, maar niet motief. Is het consistent of heel inconsistent. Hoe kun je gevrijwaard zijn, als je zegt het schijnt ons toe. Wat is dat voor een soort denken? Houding in het leven? Theoretische positie?

Kennis is inherent onzeker.