Love, Rain Genre: School Life, Romance // "If I were rain, that joins sky and earth that

ot herwise never touch, could I join two hearts as well?" // 1 : Love, Rain. *ding~ dong* Narinig ko ang tunog ng school bell namin. Ibig sabihin, konting oras na lang, m ag uumpisa na kaming magklase. Kaya, bago ako pumasok ng room, pinuntahan ko mun a ang locker ko para kunin yung worktext ko sa Math. At, dun, nag umpisa ang lahat. If I were rain,

That joins sky and earth that otherwise never touch, Could I join two hearts as well?

{ Love, Rain } by Filipina Wattpad, 2012 Genre: School Life, Romance, Drama --"Rina!" Kenji's POV. Hingal na hingal na sigaw ko ng matanawan ko si Rina. Tinakbo ko mula first floo r to fourth floor eh, kaya nakakapagod. At isa pa, malapit lapit na rin mag time , ayokong ma-late.

"Yes, Kenji my loves?" - Rina na inaayos yung kanyang fake eyelashes. Ako nga pala si Kenji. Kenji Ianna Candava. 16 years old, babae. Magiging kolehi yo na pagkatapos ng March. January kasi ngayon, at malapit lapit na rin ang grad uation. "May napili ka na bang school para sa college?" Yun agad naitanong ko pagkaupo na pagkaupo ko sa tabi niya. "Wala pa eh, pero sabi ni Motha, ay baka ipasok niya ako sa Star Magic, tho, ayo ko." Napatango na lang ako. Maganda kasi si Rina at pang modelo at pang artista ang g anda niya. Hangang hanga nga ako sa kagandahan ng best friend ko eh.

"Ikaw ba?" "Wala pa din ee, pero gusto ko classmate kita!" - Ako. Napangiti naman siya sa sinabi ko. Simula pa kasing daycare, hanggang ngayon, si ya ang naging kaklase ko, kaibigan ko at taga pagtanggol. Isa siya sa mga pinagk akatiwalaan ko dahil ang paghuhusga niya ay tapat at totoo. Siguro sa aming halo s 10 years na pagsasama, hindi naman naiiwasan ang away, pero napakadali rin nam an din kaming nagkakaayos. "Naku naman! Ang sweet sweet sweet ni Kenji ko!" "Na-touch ka naman!" "Guys guys!! We need to start working na!"

Para kaming robot na napatingin at nagpuntahan sa kanya kanyang naka tokang gawa in. Nagkaron kasi ng issue ang aming paaralan kaya ang Sports fest na dapat ay s a buwan ng Agosto o September ay naging Enero. Kung kelan malamig. At ang nakatoka sa aming klase ay ang mga desenyo. Bakit? Kasi nagbunutan, at ay un, yun na yun. "Pagkatapos nito, san tayo pupunta?" Napatingin ako kay Rina na nag gugupit ng mga makukulay na papel. "Eh?" Naitigil ko ang pagdidikit ng mga desenyo sa cardboard. Yun kasi naka assign sa' kin, punuin ko daw ng desenyo yung mala higanteng cardboard.

"Namiss mo ko no? Ahahahaha, and yep, hindi ko kasabay boyfriend ko ee. Kaya tar a, pasyal tayo!" "Ehh, talaga?" Napangiti talaga ako dun. Kasi, mag o-one month na ata kaming hindi namamasyal. May boyfriend kasi si Rina at syempre, ayoko namang maging sagabal sa kanilang p ribadong relasyon. Kaya sobrang konti lang na oras kung kami'y magsama. "Rina! May naghahanap sa'yo!" Sabay kaming napatingin ni Rina sa nagsalita. Napatayo mula sa sahig si Rina at pinagpag ang kanyang palda. "Sino??" "Lawrence daw." "Ah."

Napatingin tuloy siya sa'kin. Ngumiti lang ako at tumango para pumunta siya. Tin atawag siya ng boyfriend niya. Niwalang pag aalinlangan, tumakbo siya papuntang pinto. Patuloy naman ako sa pagdidikit ng mga nagupit ng mga desenyo. Mamaya din naman, nakita ko na siya na papasok ulit ng room. "Kenji.." "Ayos lang ^___^" "Sorry talaga >__<" "Ayos lang, ano ba!" Nagtawanan lang kami. Siguro nagkaron sila ng konting away. Pero naayos rin nama n kaya hindi kami makakapasyal na magkasama. Pero ayos lang rin yun, masaya nama n si Rina kay Lawrence. ---

Time check : 4: 40 pm. Biglang mag pumalakpak na isa at nagtinginan kami sa kanya. Siya yung President namin, napaka responsableng tao kahit babae. "Good job, guys!!!" Nagtayuan naman kami. "Yeahh!!" Buti na lang, natapos ko yung pagdidikit dun sa malaking cardboard na yun. May i ba kasing di pa tapos kaya nagmamadali sila. Yung mga tapos na naman ay kanya ka nyang ayos ng mga gamit.

"Ang dilim ng langit no?" "Baka uulan." "Uulan kaya bukas?" "Lagi namang parang uulan pag sports fest eh, pero maaraw pa rin." "Nakakapagtaka, kasi January kaya, bakit naman uulan!" Pagkatapos kong ayusin at ligpitin yung mga kalat na nagawa ko, bumaba na ako. L alabas na sana ako nung biglang buhos ng ulan. Bastusan lang? Pero buti napaatras ako. Kung hindi, lagot ako sa aking ina. Ang OA kasi din nun magreact eh. "Wala kang payong?" Napalingon ako dun sa nagsalita. Nakita ko siyang nakangiti. Kilala ko siya. Siy a yung kapatid ng boyfriend ni Rina, si Bryan. At hindi lang yun, hindi ko lang siya basta-basta kilala. Dahil, may gusto ako sa kanya. Oo, crush ko siya.

"Gusto mong makisukob?" Tinitigan ko lang siya. Bumubuhos yung ulan at napakadilim ng langit pero yung m ga mata niya, sobrang liwanag na parang kumikislap. "Bro!" Sabay kaming napatingin ni Bryan kay Lawrence. Kasama niya si Rina at nakaakbay silang dalawa sa isa't isa habang nakangiti. "Pahiram!"

Hinablot lang ni Lawrence yung payong na hawak hawak ni Bryan. Habang si Rina na man ay naka 'prayer' sign habang hila hila siya ni Lawrence. Hindi naman nakapal ag si Bryan kaya nakuha agad ni Lawrence yung payong. Tumakbo sina Lawrence pala bas ng school. Habang tumatakbo sila, nakatingin si Rina sa'kin. "Kenji?" Napatingin ako. Ibang boses kasi yung narinig ko, hindi kay Bryan. At tama nga, si Mike. "Gusto mong makisukob?" "Ah, pwede ba?" Tumango naman siya at ngumiti. Lumapit siya sa'kin at inakbayan ako. Pero friend ly hug, walang ibang meaning. May pagka friendly type kasi si Mike eh. Isa sa mg a nakakausap ko nung medyo loner pa ako nung first year. Sya kasi ang naging kau na-unahan kong katabi. At mi a, ng alam kong friendly sya dahil tuwing may practice ng basketball ay ang dami da niyang kausap. At lahat, nginingitian niya. At nung naging fourth year na siy naging team captain siya. Kaklase ko nga lang pala siya nung first year. Nagi class C na siya eh, may talino din atang taglay tong lalaking to.

"Maliit yung payong ko, pasensya na.." "Ahaha, ayos lang!" Nakalabas na kami ni Mike sa school. Hindi ko napigilang lumingon sa may shed ng school, kung san ako naki-shed kanina. At nakita ko si Bryan na pinapagpag ang kanyang polo. Natalsikan siguro ng konting ulan. "San ka sumasakay?" "Ah, sa Alangilan ^___^" Kanino kaya 'siya' makikisukob? ---

"Go Class D!! GO CLASS D!!" Nasa gym kami ngayon. Kasama ko mga kaklase ko, at ngayon ang unang araw ng spor ts fest. At ang pambungad na event ay basketball. Nakikipalakpak lang ako. You s ee, hindi kasi ako masyadong maingay, kay Rina lang ako madaldal eh. "Kyaaaaaaaaaaaaaaaaahhh!" "Waaa, matatalo tayo >__<" "Yae mo na, ipabalato na kay gwapong Mike!" "Nga pala, speaking of Mike~" Lumapit si Xandra sa'kin kaya medyo napaisod ako ng konti. Umupo din kasi siya s a tabi ko eh.

"Daming nakakitang kasabay mo siya kahapon aa. Magkasukob pa kayo sa payong! Uyy !" "Ha? Inalok niya lang ako.. wala kasi akong payong eh.." "Asus, sa daming walang payong, ikaw ang nabiyaan. Kyaa! Crush ka siguro ni Mike !" Mamaya, nakita ko na si Rina na papasok ng gym. Late siya eh? "Rina!! Rina!!" Napatingin siya sa'kin at pumunta din naman siya kung nasan kami. Nung una, iba ang tingin niya sa'kin pero mamaya rin naman, ngumiti na rin siya. "Anong points na?" "Ewan, hindi ako marunong magbilang ng points ng basketball eh." "Nge, nanuod ka pa!" "Sorry naman daw!"

Medyo tumahimik na kami at nanuod na lang ng basketball. Hindi ko alam kung sino yung leading pero base sa mga sinasabi ng mga kaklase ko, matatalo ata kami. An g lakas daw ng Class C eh. "Class C won!" Nag standing ovation naman yung mga tao sa gym nung marinig nila ang anunsyo nun g MC.Final battle na yun eh. Pero proud pa rin kami sa mga kaklase ko dahil naka abot kami sa finals. "Mike Fernandez, ang star player!" Yun pa ang dagdag ng MC. Kaya ayun, sobrang lakas ng tilian ang narinig sa gym. Marami ring lumapit na babae sa kanya para i-congratulate siya. Hawak hawak niya naman ang tuwalya para punasan ang pawis niya. "Woo, inspired si boss!"

Naramdaman ko naman ang kulbit ni Rina. Tatayo na sana ako dahil pupunta ako dun sa mga kaklase ko para icongratulate sila nung napatigil ako dahil pagtingin ko ulit kay Mike, nakatingin siya sa'kin. Nabigla ako at nakaramdam ng init sa muk ha. Pero hindi ko pinahalata at nagpatuloy na ako sa pagbaba. "Boss, natapos mo panunuod ng Bleach?" "Yep." --"Uulan na naman?" "Nakakainis yang ulan na yan ah!" "Kaya nga, wrong timing!" Tumingin ako sa langit. Nasa shed ulit ako ng school.

"Kenji!" "Ah, Xandra?" "Wala kang payong?" "Ah-uhm! Hindi ko habit mag dala! Ahahaha!" "Eh, dapat maging habit mo na.. nagsisimula na ata ang tag ulan..?" "Bukas siguro, magdadala na ko.." "UH! Yan, tila na!" Tumakbo kami ni Xandra, baka kasi pumatak ulit eh. Buti na lang, saktong may tum igil na sakayan at agad kaming nakasakay.

--"Talaga?" "Yep, malalaglag na nga yung puso ko ee!!" "Kyaaa, dapat di ka na umiwas!" "Eeeehhh, nailang bigla ako ee!" "Awts naman! Yan tuloy, virgin pa rin lips mo. Ahahaha XD" - 'Girl's Talk' sa ro om. "Aaaaiiiiiiiissssssssssssshhh!" Nasan ba yun?! Agang aga, pinapagod ako nun! "O, Kenji my loves, bakit?" "Nawawala yung worktext ko sa Math, waaaaaaaah Rina T 3T"

Napatayo naman siya at tinulungan na rin ako sa paghahanap. "Ehh, san mo ba nilagay?" "Ang alam ko kasi, hindi ko nilagay sa bag ehh. Ang tanda ko, iniwan ko sa schoo l >__<" Napatigil ako bigla. Feeling ko may light bulb na umilaw sa utak ko. May naalala kasi ako! At feeling ko, nandun nga yung worktext kong yun! 100% este 99% sure! "Ahhh! Baka nasa locker ko!" Tumakbo ako papalabas ng classroom. Narinig ko pa si Rina, "Kenji, bilisan mo, m alapit na mag bell!" Kaya, finull speed ko ang takbo ko. Pero konting dahan din, wala na kasing natakbong fourth year high school di ba? "Ms. Candava?"

Napatigil ako sa pagtakbo at humingal muna. "Ah, Morning po, Ma'am!" "Ineng, pasuyo naman nito, pakilagay sa table ko, may tumatawag kasing magulang sa'kin eh.." EHHHHHHHHHHHHHHHH "Ah--- Ok po ^___^;" FFF. Faculty, sa may kabilang building pa yun ah! Pero, mauna na nga to, since mag se-seven fifty pa naman.

Dali dali akong tumakbo palabas ng building at dali daling pinuntahan ang buildi ng kung saan andun ang mga teachers. Hinanap ko pa yung table niya. Tch, ba't na sulpot ang mga teachers kung kailan nagmamadali ang estudyante? Pagkalagay na pagkalagay ko sa table niya ay tumakbo na ako papalabas ng buildin g at pumasok ulit sa aming building. //Magkaiba building ng faculty at ng mga es kwela ee. *ding~ dong* SHHHTTT, ang bell tumunog naa, waaa, parang curfew yun ng mga estudyante ee >__< AH ayun! Locker 44~~ buti nagpakita ka agad! Agad kong binuksan yung locker ko.

. . . EH? Wala akong nianong bagay na nilagay sa locker ko? So meaning, wala dito ang book ko? Sa bagay, last time nga yata, inuwi ko lahat ng gamit ko. Aissshhh, makakalimutin na nga yata ako. Pero, Ano yung.. papel na nasa locker ko? At yung, uhh, payong? Pink na payong? Hindi naman akin to eh? Nagkamali yata ng lagay? .

. . . Bumilis yung tibok ng puso ko. Dahil siguro na, wala, I mean, hindi na uso to, d i ba? I mean, love letter.. ba to? Omaygash? Kinuha ko agad yung papel na nakatiklop sa dalawa. Habang kinukuha ko yung papel , nangangatog talaga ang mga kamay ko. Hindi siguro kasi ako sanay na may ganito akong natatanggap. NBSB since first year kasi ako. Never din akong naging inter esadong magkaron ng lovelife. Naririnig ko na rin ang takbuhan ng mga late na estudyante at mga sigaw ng mga s triktong guro. Dahan dahan kong binasa yung nasa harap ng sulat(?). "To: Ms. Kenji Ianna Candava" At binuksan ko yung papel.

"Uulan ngayon, sabi sa TV kagabi. Ikaw agad yung naisip ko. Dinalhan kita ng pay ong. Sana magamit mo................... Love, Rain" R-rain? "Kenji!!" Naibalik ko agad yung sulat sa locker at sinarhan agad ito O___O Tinago ko rin ang mga kamay ko sa likod ko. Nangangatal pa rin kasi sila eh. "Ah, Rina.." "Dali, papunta na si Ma'am sa room!"

Kinuha agad ni Rina ang mga kamay ko na nasa likod ko at tumakbo siya kaya napas abay na rin ako. Ang init ng kamay niya, malamig yung akin. "Nakita mo yung book mo?" "Ah--Ah, w-wala eh.." "Ganun? Siya, baka naman hindi gamitin? Pray na lang natin. Ahahaha" "Mhm! Sana nga! ^__^;" Nagtawanan naman kami ni Rina. "Isama na natin na sana wag umulan!"

Napatigil ako. "Eh, bakit?" Nagsimula ulit sa paglalakad ng mabilis si Rina papuntang room kaya napalakad ul it ako. "May date kami ni Lawrence sa park ee >__<" "Ahaha, sige.." Rain, huh? Uulan kaya? ---

"Waaaaaaaaaa!!!!" "Rina.. Ahahaha" Natatawa kasi ako sa itsura ni Rina ngayon. Ang ganda ganda niya at may pagkapoi se to kung nasa school pero tingnan mo naman ang itusra ngayon! "Kenji my loves, bakit?! BAKIT?! T____T" "Ahahaha, sabihin mo na lang kay Lawrence na bukas na kayo magdate!" "Eeeeeee!!" Umuulan nga ngayon. Last subject na namin pero wala daw si Sir. "UH! Nagtext si Lawrence ko > O <"

Nag aayos naman ako ng gamit ko. Para ready na pag umuwi. "EHHH!" "O, bakit?" "San naman at kanino naman ako manghihiram >___<" "Bakit, anong sabi?" "Manghiram daw ako ng payong at pumunta sa parkk.. Eee, ba't di niya ko sunduin? !" "Sabihin mo?" "Nahihiya ako eh T 3T" "Ahahaha, try mo lang, baka umo-o."

"Hmmm.......... Kenji my loves, may payong ka?" // L O V E , R A I N // "AH?!" . . . . . . "Wala eh, kelan ko pa naging habit magdala ng payong? XD"

"Sa bagay, Ahahahaha" Nagpatuloy naman ako sa pag aayos ng bag ko. "Nakakabigla ang reaksyon mo kanina ah!" Napatigil ako sa pag aayos ng gamit ko. Pagtingin ko kay Rina, nasa unahan na si ya. Kung san napwesto ang mga guro. Yung una na gitna? "Guys, peram ng payong, it's so so so much very very much important lang!" Lumapit naman yung isa naming kaklaseng baklush na nakamewang. "Ano ba yang so so so so so very ubra gora impotanteng bagay na yan?" Lumapit din sa kanya yung isa pang baklush na may bulaklak sa may tenga at nakat aas ang kilay.

"Hmmmp~~ Si Lawrence na namaaan~~" at nag roll ng eyes. Matapos ang mga taray-tarayan nila, nakahiram naman si Rina ng payong dun sa bak lang may crush sa boyfriend ni Rina. Ahahaha, kahit bakla yun, gentleman pa rin yun! "Kenji my lovess, ingat kaaa. Babayuu!" "Babayuu!!" Kaway lang ako ng kaway. Ganun din siya habang papunta sa sakayan. Nasa shed lan g naman ako dahil umuulan nga. "Wag magpapabasa sa ulan!!" Yun ang sigaw ni Rina na medyo malayo na. Nag mouth gesture na lang ako ng "OO" habang patuloy na kumakaway. Nung nakasakay na siya, saka na ako tumigil ng pagk away.

"Ahem, wala kang payong?" Napatingin ako sa nagsalita. Si Mike. Napatingin din ako sa payong niya. "Ah, meron.." Color Blue yung kulay. Same brand, Fibrella din. "Mahilig ka sa ano huh.. sa Blue?" Napansin ko kasing same shade ng blue ng payong niya yung kulay ng relo niya eh. "Ah.. Oo.. Hmm, mahilig ka sa Pink?" "Ah.. Mmm."

Ngumiti siya. "Nasan yung payong mo?" "Ah! Nasa locker.." "Ahh.." Ngumiti ako at medyo tumungo at pumunta ulit sa building. At, nakita ko si.. Bryan, may kinukuha siguro sa locker niya. Dahan dahan kong b inuksan yung locker ko para kunin yung umbrella ko. Hm, akin na yun di ba? I mea n, binigay sa'kin kaya akin na? Biglang may tumunog. Pag tingin ko sa kanya, nakita ko siyang hawak hawak yung c ellphone niya. Cellphone niya pala yung tumunog.

"Ah.... Alex, bakit?" Girlfriend ba niya, yung Alex? Siguro? Ah, ba't nga ba ko naiintiga ng buhay ng ibang tao? Maiayos nga tong locker ko, hindi patas yung pagkalagay ng mga libro eh. "Oo, geh.. kita na lang tayo sa bahay." Sinarhan ko na yung locker ko hawak hawak yung payong. Nilagay ko na rin yung pa pel sa bag ko. Nagkatinginan din kami, ni Bryan. Dahil sa katahimikan, tanging t unog ng ulan lang ang naririnig ko. Magsisimula na sana akong maglakad ng magsal ita siya, "Pwede bang makisukob?"

Nabigla ako dun dahil nagsalita siya. Kinausap niya ko. Ba't parang napapangiti ako? "Ah... ok.." Lumapit naman siya sa'kin. "Wala kang dalang payong?" "Ah.. Nakalimutan ko sa bahay.." "Ah.." Lumabas na kami ng building. Binuksan ko na rin yung payong. Hindi niya dala yung payong? O baka? Hmm, baka nakalimutan niyang kunin kay Lawr ence, oo tama, bawal mag assume.

"Nakikisukob lang ako.." - Bryan sabay hawak sa kamay na nakahawak sa payong ko para ibaling sa akin. Siguro ano, nahalata niya na nababasa na yung balikat ko. Sa kanya ko kasi medyo binaling eh. "................" Tahimik lang kaming naglalakad. Tanging ulan lang talaga ang sanhi ng ingay. "Ahm, Bryan.." Tumingin naman siya sa'kin. Sorry, hindi ko talaga maintindihan sarili ko, pero gusto ko lang itanong. "Sino si Alex?" ---

"2x square plus 3x open parenthesis.." "Rina Rinaaaaaa!! May naghahanap sa'yo~~" "UH!! Kenji, pwedeng.." "Sure thing! ^___^" Kinuha ko yung notebook niya. May assignment sa Math, at nanggagaya kami. Ahe, n akakatamad kasing mag solve. Agang aga eeh. Agree? "Kenji!!" "Hmm?? "Ang cute naman ng ballpen mo! San mo nabili?"

"Ah.. sa ano.. sa mini shop sa Quezon Avenue ^__^" Sabay kaming bumili ng ballpen na'to ^__^ "Whoaa, mukhang ang saya saya natin ngayon ah!" Ah? Masaya ba ako? Uhh, feeling ko nga, lagi akong nakangiti simula kahapon? At, sig uro dahil, ahm, nalaman kong kapatid lang ni Bryan si Alex? Pero, ba't nga ba ak o masaya? I mean? "Inlove ka siguro no?"

--Naglakad akong parang zombie. Ang sakit kasi ng ulo ko at parang walang napasok na mga terms sa utak ko! Naku, lagot ako kay inay! Sabi niya, kailangan ko daw p ag sikapan ang pag aaral eh, pero pano to, hindi nagana utak ko ngayon @__@ Maglalagay sana ako ng gamit sa locker ko para magaan lang yung bag para sa uwia n. At, nakasalubong ko si Mike. Ngumiti naman siya sa'kin. "Maglalagay ka ng gamit?" "Mmm! Masyado ng mabigat bag ko eh.." "Ahh.. Susiin mo, balita ko, maraming nawawala pag nag iiwan sa locker eh.."

Ngumiti na lang ako kasi wala akong maisip na isasagot. At di ba sabi ko, hindi talaga nagana utak kooooooo. Buti nasagot ko pa siya at nakausap. Ayokong isipin ng tao na snob ako eh :o Binuksan ko yung bag ko para kunin yung mga libro na ilalagay sa locker ko. Pagk abukas na pagkabukas ko ng locker ko, may nakita na naman akong sulat. Kinuha ko yun at binasa. "Masaya ako dahil ginamit mo yung payong na binigay ko sa'yo..... Love, Rain" Sino ka bang Rain ka? Pwede ba kitang tanungin kung anong nangyayari sa'kin? Teka, kung, mag reply din kaya ako? May makukuha kaya akong sagot mula sa kanya? Kumuha ako ng ballpen sa bag ko.

"Salamat din. Pwede bang malaman kung sino ka?" Sinarhan ko na yung locker ko at akmang didiretso na para umuwi, "Uuwi ka na ba?" "Ahm.." "Sabay na tayo?" Hindi ko alam yung isasagot ko sa tanong niya, pagtingin ko sa may likod niya, n akita ko si Bryan na nagtatanggal ng gamit sa locker niya. Mag uuwi ata siya ng gamit niya.

"M-May, gagawin pa ko eh.." "Ahhh, sige.. Ingat na lang sa pag uwi ^___^" "Mmm! Salamat ^__^;" --[ Kinabuksan ] *shaaaaaa shaaaaaaa* "Umuulan na naman, badtrip!"

Napatingin ako kay Rina na nakalabas ang isang kamay para mang-salo ng ulan? Nasa shed kami. Parehas kaming walang dalang payong. Naiwan ko sa bahay yung pin k na payong eh. Ang shunga ko talaga! Naiwan ko ata sa kama! Ay basta! At ano, nakatanggap na ako kaninang umaga ng reply. Secret daw eh, echus! "O, wala ka na namang payong?" "Wala ee, nakakatamad magdala. At ano, papangit ang bag ko kasi ipagsisiksikan k o, eh di syempre, tataba tapos uumbok.. Ayoko nga! Baka ma-turn-off si ano.." Pagtingin ko sa kanyang tinitingnan, nakita ko si Bryan na nagbubukas ng payong sa di kalayuan. "Bryaaaaaaaaaaaaaaan! Pasukoooob naman ako? :D?"

Nakatingin lang ako sa kanila. Nilapitan kasi ni Rina si Bryan. Actually, kaya d i ko masabi na crush ko siya ay dahil, may lihim na pagtingin din si Rina sa kan ya. Ang totoo niyan, akala ni Rina si Bryan ang magtatapat sa kanya dahil ang na kasulat lang sa letter na inabot noon kay Rina ay apelyido lang kaya nung nagtap at si Lawrence sa kanya, hindi na siya naka-hindi kasi andun si Bryan na naka-th umbs up. Parang Crazy Little Thing called Love no? Yun nga rin ang iniisip ni Rina, na ba ka, ganun nga daw. Kaya ayun, sabi niya, wag daw ako masyadong maglalapit kay Br yan dahil di pa siya sumuko sa kanya. "Kenji." Si Mike? Boses niya eh, kaya lumingon ako. "Sabay? ^__^" Tumingin ako sa kanya pero tumingin din ako sa sahig. Alam ko sa sarili ko na hi ndi siya ang gusto kong makasabay. Hindi siya.

Napatingin ulit ako kina Rina. Nakasukob siya kay Bryan at nakaway sa'kin. Ngumi ti naman ako, kahit pilit. Kasi, nalaman ko na, hindi lang ito crush. Love to, h indi crush lang. Nasasaktan ako eh. Isa akong romance books lover. At ang genre na ito o ang plot na nangyayari sa'k in, napaka-cliche. Ano ako? Magpaparaya? Magpapaubaya? Bakit? Kasi, kaibigan ko si Rina? Mahal ko si Rina, dahil kaibigan ko siya? Ang swerte niya, may nagmamah al sa kanya. Pero, sa'kin, wala. "Kenji." Medyo nataranta ako kaya napatingin agad ako kay Mike. Tila, malungkot siya? Sig uro, nagsasalita siya, tapos di ko narinig? Wala naman akong naririnig eh? Ewan? Kasi, lagi siyang nakangiti, kaya.. nakakapanibago. If I were rain, that joins sky and earth that otherwise never touch, could I join t wo hearts as well? Medyo kumunot ang noo ko. Hindi ko kasi maintindihan. Ano daw?

"Ipapahiram ko muna sa'yo to." Inabot niya sakin yung kulay blue nyang payong. Nagtaka ako. Pa'no siya? "I like rain." "........huh?" "Gusto kong magpaka-ulan ngayon ^__^" Bigla siyang naglakad papalabas ng shed. At nabasa siya ng ulan O___O "M-Mike?"

Lumingon siya sa'kin. Kumaway siya habang patuloy na nababasa ng ulan ang kanyan g katawan. Pati mukha niya, puro tubig na. Pero parang may napansin ako. Nung lalapitan ko siya, naglakad na siya papaalis. Mabagal na lakad, mabagal, so brang bagal. Umiiyak.. ba siya? --"..............." Nasa tapat ako ng locker ko.

((

If I were rain,

that joins sky and earth that otherwise never touch, could I join two hearts as well? ))

Bakit, parang.. iba ang meaning nun, sa'kin? Pero kay Rina, sabi niya, ano daw, yang pag iibigan daw yun. Pero inisip ko siyang mabuti. At di ba ang langit at a ng earth, hindi talaga nag aabot? Kung siya ang ulan, na sanhi ng pang aabot ng langit at earth, pwede din niya kayang ipaglapit, ang dalawang mga puso? "Aaaaaaaaaaaiiiiiiiiissssshhhh!" Nagulo ko yung buhok na 10 minutes kong sinuklay at 10 minutes ko ring pinalants a. Bakit ganuuuun, di ko talaga gets! "Kenji?"

Bumilis tibok ng puso ko. Nagtama ang paningin namin. Nagtama ang paningin namin ni Bryan! Gusto kong kiligin, pero parang mali? Ay? Baka dahil nagugutom na ko. Onga, tama , di ako nagbrekafast eh! At bukas ang cafeteria pag umaga. Tamang tama! Mainit init na sopas o tinapay, swak na swak na! Magkalaman lang! Nagtatakbo ako papuntang cafeteria. Nasa cafeteria na ko, ng matandaan kong iniwan ko nga pala si Bryan ng di iniimi kan! O___O How rude of me? O___O!!!!! Nagtatakbo ulit ako para bumalik sa locker's area! Waa, sana andun pa siya! Pero, "..............."

Wala na siya -__Akmang babalik na lang sana ulit ako sa cafeteria nung may humawak sa braso ko. "Si Bryan ba?" M... Mike.. "Pumunta siyang faculty room. Kakaalis lang niya, maabutan mo pa." At saka siya umalis.

Sa puntong yun, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ang alam ko lang, yung mga paa ko, gustong pumunta kay Mike. Siguro dahil sa marami akong gustong tanungin. . pero yung utak ko, gustong puntahan ang hagdan para pumunta sa second floor. Pero, Hindi ko alam kung saan gusto pumunta ng puso ko.

// 2 : First Raindrop { Love, Rain // 2. } Kenji's POV. "Kenji, pumunta ka daw sa faculty!" Tiningnan ko yung nagsalita. Yung Vice President pala namin. At pagkatingin ko s a kanya, napa atras ako. Eh, nag iisip pa kasi ako kung san ako pupunta pero par ang siya na yung nagsabi. "Bakit daw?" "Hala ka. Hahahaha, basta, pumunta ka daw eh!"

Uh, may nagawa ba akong masama? Hala, ma-guguidance ba ako? O__O Imbes na mag iisip pa ng malalim, umakyat na ako ng hagdan at pumunta sa daan ng faculty room. At ayun, room 203, ayan na, malapit na! Ano kayang nagawa ko? Mal ing mesa siguro yung napatungan ko ng mga gamit ni Ma'am? Pero, noon pa yun eh, baka hindi yun. Para malaman na, hinawakan ko na yung doorknob, at pinihit. "Oh, buti at narito ka na Ms. Candava" Ngumiti ako kay Ma'am. Yung konting ngiti lang. At teka, andito si Bryan O___O "Upo ka dito, Ms. Candava," Lumapit ako kay Ma'am. Andun din si Bryan, nakaupo dun sa upuan. Umupo na rin du n sa isang upuan, malapit sa kanya. Nakatungo akong umupo, nahihiya kasi ako eh. Bakit nga pala kausap ni Bryan yung guro namin? Eh hindi naman niya yun adviser? Baka, may inuutos? O baka, mamaya, wala si Ma'am kaya siya nautusang sabihin du n sa klase nila?

"Ms. Candava, ang mga majors mo ay lahat ay 73. Kung hindi 73, 72. Ang highest m o lang ay English na 74." Napatungo pa ako ng sobra dun sa sinabi niya. Waaa, bakit sa harap pa ni Bryan? Nakakahiya tuloy, sobraaa. Hindi naman ako 'bobo' pero ano, sadyang mahirap tala ga yung test. Promise! "At baka ikaw lang ang di makagraduate sa ating section, Ms. Candava." Ganun? Ganun ka-seryoso? Kung ganun, mag aaral na pala ako > O < Nakalimutan ko, masyado kasing high standard tong school na to. Sobra, parang sa Maynila ka nag-aaral at ang mga estudyante dito, puro matatalino. Matalino ako kaya nakapasok ako dito pero hindi na ko matalino dahil may mas matalino pa pala sa'kin. Gets niyo? T___T "Pero syempre, as your adviser, alam ko namang you're working hard. Hindi ka nam an makakaabot sa fourth year kung hindi ka matalino. Kaya, sa tingin ko, you nee d a guide.." "Guide po?" Nagtanong ako. Guide? Tour guide? Ano daw?

"Yep, Guide.. more like a tutor.." Ala, ayoko nga! Pag kasi may tutor ka, kakalat agad. At ang ibig sabihin nga ng ganun sa school na to, mahina ka. "Ahm, Bryan, iho, ikaw na bahala sa kanya, ok? Aasahan kita." W.. What.. --"Kenji kenjiiiiiiiiii! Akala ko late ka!"

"Ah, Rina." "Hm, wala sa mood?" Umupo ako sa silya ko. Sa upuan ko. Sumunod naman sa'kin si Rina at tumabi pa. W ala pa kasi yung teacher, hindi pa nagklaklase. "Rina, di ata ako makakagraduate." "Ha? Bakit?" "Mababa ang mga test scores ko sa major subjects nung third grading." Umub-ob ako. "Last grading na eh!" Inilabas ko ulit yung mukha ko mula sa pagkaka-ub-ob at tumingin kay Rina.

"Nagkaron tuloy ako ng tutor!" Malumbay ko siyang sinabi pero ang mga mata ni Rina ay kumikislap. "Lalake?" "Aish, si Bryan." "Ah------" Natigilan si Rina. Ang sumunod naman ay mga tilian ng mga babae. Walang dumaan n a may itsura pero ang sanhi ay dahil namatay yung ilaw at sumunod ay ang malakas na kulog at umulan. Rinig din namin ang sigawan ng mga babae sa ibang room. Napatingin na lang ako sa bintana habang patuloy na pumapatak yung ulan. Malakas na ulan. May bagyo ba? Ang alam ko kasi, may konting pagsasalo pa sana yung sec tion namin dahil kami ang nakakuha ng 2nd place nung Sports Fest.

"Wala daw pasok! Narinig kong sabi nung principal sa kabilang room!" Mukha yatang nag aanunsyo na yung principal. Baka may bagyo nga. Umupo na lang k aming lahat sa aming mga silya para hintayin ang pagdating ng principal. Hangga' t hindi kasi napunta yung principal, hindi kami maaring umuwi. "Everyone, you can go home now. According to DepEd, dapat na kayong umuwi. Malak as ang bagyo na darating. Malalaman niyo ang istado ng bagyo sa panonood ng mga balita sa telebisyon. Kung wala pang pasok bukas, matatanggap ng mga nag subscri be sa sim ng school ang updates." Nagtayuan na kami para magbigay ng respeto sa principal. Pagkatapos nun, nag ayu san na kami ng gamit. May mga kulog pa rin kaming naririnig at tuwing malakas it o ay hindi napapatigil ang mga tili ng mga kaklase kong babae. Hindi naman ako t akot sa kulog lalo na kung hindi naman sobrang lakas ng kidlat. "Kenji, may payong ka?" "Meron, nasa locker ko." "Pasukob!"

"Sige. Rina, kukunin ko lang sa baba ha ^_^" Matapos kong ayusin ang bag ko ay iniwan ko muna dun sa silya yun. Pinabantay ko na lang kay Rina. Matatagalan si Rina kasi dinodoble niya yung make-up niya. Ma y pupuntahan ata sila mamaya ng parents niya. Bago ako pumunta sa lugar ng locker ko ay dahan dahan akong naglakad papunta don . Madami kasing tao ang nandidito sa area. Siguro ay maglalagay sila ng gamit pa ra hindi mabasa. At kaya naman mabagal ang paglalakad ko, ay dahil sa, may hinah anap ako. Siguro, inaano ko kung sino yung unang taong, lilitaw. "Kenjiiii!" May kamay na pumatong sa balikat ko, pagtingin ko, si Xandra.

"May payong ka? Pasukob? :D" "Ah.. maliit lang yung payong ko.. si Rina.." "Ay, sayang. Ahahaha, sige, salamat na lang ^__^" Pagkatapos nun ay tila naghanap na siya ng bagong matatanungan. Nakaka guilty ng a eh, pero kung tatlo kami, hindi kasya. Nagsimula na ulit akong maglakad papunt ang locker ko ng may makabangga sa'kin. Isang babae. Kaya nagpatakan mga gamit n iya. Tinulungan ko naman siyang pulutin yung mga gamit niya ng may marinig ang mga te nga ko. Boses ni Xandra na dahilan ng pagtigil ko sa pagpulot ng mga gamit nung nabangga ko. "Mike Mikeeeeee! May payong ka? Pasukob!!" Nung mga puntong iyon, hindi ko alam ang nangyayari sa sarili ko pero ang alam k o lang, hinihiling ko na wag sana siyang pumayag. "Miss ^__^;"

Nabitawan ko yung notebook na kulay green na hawak ko. Nabigla kasi ako, dahil k inukuha pala nung babaeng nabangga ko yung kaisa-isahang gamit na hindi ko pa na ibibigay sa kanya. Pinulot ko ulit yun dahil napunta sa sahig at nag sorry sa kanya. Pagtingin ko d un sa tingin ko kung san nanggaling yung boses ni Xandra ay wala ng tao ron at w ala na rin si Xandra. Nasan siya? Bakit tila, para bang, kinabahan ang dibdib ko? Pumayag kaya.. siya? Ng walang alinlangan, nagsisigaw ako ng pangalang "Xandra". Paulit ulit yun sa l ocker's area. Mag iisang minuto na akong tumatawag sa kanya pero walang Xandrang lumalapit sa'kin. "Kenji!" Lumingon ako at hinarap ko yung tumawag sakin. Si Rina. "Rina." "Gamit mo! O, nakuha mo na yung payong mo? :D?"

"Ah, hindi pa.." "Ah, dahil, masikip?" Hinila ako ni Rina papuntang locker ko at dahil nasa harapan ko na yun ay binuks an ko na ito at kinuha na yung payong na nandoon. Lumabas na kami ni Rina at pumunta munang shed para ihanda yung payong. Inayos ko yung mga gamit ko. Lumapit sa'kin si Rina para hindi kami mabasa at bi nuksan ko na yung payong ko para makauwi na kami. Pero, nung pagkabukas ko, at pagtaas ko ng payong ko, Nakita ko ang payong ni Mike at si Xandra na nakadikit sa kanya.

// 3 : Under the Rain { Love, Rain // 3 } "Ay ganun ga ho, ay sige ho, salamat ho" Kenji's POV. Parehas kaming nakatingin kay Mama habang binababa niya yung telepono. "Wala daw sabi sa TB! Wala!!" Napatingin kami kay Papa na kasalukuang inaalis yung kurbata ng kanyang damit. "Pa, wala din kayong pasok?"

Yun naman ang naitanong ng aking bunsong kapatid. Elementary, Grade 4. "O, matulog na ulit kayo." "Yeaaaaaaahhhh!!" Umupo ako sa upuan habang yung kapatid ko, tuwang tuwa na walang pasok. Walang p asok pero bakit di naman naulan? May signal ba talaga sa Batangas? Nagkamali na naman yata ang PAGASA, or maybe, sa ibang lugar, naulan. "O Kenji, di ka na tutulog?" "Hindi na Ma, gising na kasi diwa ko eh" Pagkalipas ng isang minuto, napagpasiyahan kong pumunta sa kwarto ko. Tiningnan ko rin ang bintana namin, medyo madilim dilim pa kasi mga mag sisix pa lang. Hum iga muna ako sa kama at pagkatapos siguro ng dalawang minuto ay bumangon na ulit ako. Pupunta sana akong kusina para uminom ng gatas ng tumunog yung cellphone ko. ---------------------------------From: Rina myloves, ask ni Bryan number mo

---------------------------------Ah siguro dahil ng tutorial? ---------------------------------From: Rina close n ata kau ni Bryan ah =) ---------------------------------Ano ang ibig sabihin niyang yun? Lalo na sa "=)"? ---------------------------------To: Rina tutor q kc d b?? ---------------------------------From: Rina

alam koo, worked up =)) ---------------------------------To: Rina hnd. ---------------------------------From: Rina so, se2nd q?? ---------------------------------To: Rina skin m n lng isend ---------------------------------Mga ilang minuto, may dumating na text sa'kin. Yung contact details ni Bryan. ---------------------------------To: Bryan this is my # :) ----------------------------------

From: Bryan ok ^__^ pag nag resume na lang tayo mag-aral ha! ---------------------------------To: Bryan ok po ---------------------------------Hindi na siya nagreply ng sunod pa. Siguro mahirap mag isip ng topic. Sabagay, h indi rin naman kasi ako mahilig magtext. Siguro dati, pero tag hirap? Basta, naw alan na ako ng gana dyan. Nilagay ko na sa study table ko yung cellphone ko. At may study table ako kahit ganun marka ko, sadya nga lang kasing matataas standards dun sa school, grabe. H alos, lahat ata sila nakasalamin pero may iba namang hindi. Tulad ni Rina, na "M adonna" ng school namin. Bumaba na ako para makainom ng gatas. Yun kasi lagi kong ginagawa eh. Pagkatapos kong uminom ay kumuha na ako ng dalawang paketeng Cream-O. Yun kasi din ang pin ag cocombine ko pag ayoko ng ulam sa umaga. Sinasawsaw ko yung Cream-O sa gatas habang papunta sa labas ng makita kong untiunting pumapatak na yung ulan. Naulan kaya tinawag ako ni Papa para pumasok at s a loob na lang daw kumain. Kadalasan kasi, pag ito ang almusal ko, sa may labas ako kumakain. Mas maliwanag kasi dun.

Pumunta na lang ulit ako sa kwarto ko at nilagay yung baso ng gatas sa study tab le ko at tiningnan ang screen. Pagtingin ko, may 2 new messages. Galing kay Mark at Rina. Pero dahil loyal ako kay Rina, yun ang una kong binasa. -----------------------------------------------From: Rina Awts! Kht wlang pxok at hndi umuulan, hndi aq pnayagan ni Mommy n lumabas T__T Morning sa lahat ng IV-D! Waley pxok, baak yung iba nag uuniform, ay wg n syang ang plantsa! :)) - GM ni Rina Ballerina <3 -----------------------------------------------Nag reply din naman ako sa kanya. "Morning din!", yun ang inireply ko. Pagtingin ko dun sa iniinom kong gatas, ubos na pala. Kaya, tumayo ako at dinala yung bas o para ilagay sa lababo. Hawak hawak ko pa yung cellphone ko habang binabasa yun g text ni Bryan.

-----------------------------------------------From: Bryan "Sunshine blue skies please go away The girl has found another and gone away. With her went my future my life is filled with gloom So day after day I stay locked up in my room. I know to you, it might sound strange but I wish it would rain," Now Playing: I wish it would rain by The Templations. Sakto naman nitong kanta, naulan. haha :) Maulang hapon sa lahat! ------------------------------------------------

Mag rereply sana ako ng biglang bumukas yung pinto. Pagkita ko, si Ashley, yung kapatid ko. Lumapit siya sa'kin at naglalambing. Wala naman akong nagawa kundi l ambingin nga siya. "Ate ate!" "Hmm?" "Ang lamig! Ano gusto mo, maaraw o maulan?" "Ah, depende.." "Hmm! Bakit depende, ate??" Hinawakan ko yung buhok niya. Ginagalaw niya yung paa niya habang nakatingin sa' kin. Hindi ko naman mahanap yung dahilan sapagkat, ang gusto ko talaga nung bata ako, ay ang araw. Kelan ko nga ba nagustuhan ang ulan?

// 4 : Confused { Love, Rain // 4 } "Nakakainis no, dumaan lang sa'tin yung bagyo! Nag hi lang!" "Rinaaa, maawa ka naman dun sa mga kakaiba ang bahay!" "Kainis kasi, di nakapag gala!" Kenji's POV. Nasa cafeteria kami, kumakain. Break time kasi namin ngayon. Isa't kalahating ar aw lang pala ang walang pasok dahil ng sinasabing bagyo daw na nasa Region 6 na. Kasama namin sa table ang mga kaibigan ni Rina. Hindi ko naman sila gaanong ka-c lose pero nakilala ko lang din sila dahil kaibigan ko nga si Rina. Tahimik kasi akong tao, naging loner nga ako nung first year eh. Hindi naman as in na loner, tahimik, siguro.

"Rina, bili lang akong Mirinda." Tumango naman siya. Nginitian ko yung mga kasama din namin sa table at tumayo na . Lumapit ako sa cashier. Sa kanya mo kasi sasabihin yung bibilhin eh, hindi yun g kukunin mo lang. "Ate, Mirinda nga po." Kinukuha pa ni "ate" yung Mirinda ko ng may lumapit sa'kin. Pagkita ko, si Mike. "Mineral." Maiksi lang ang kanyang sinabi. Nakatingin pa rin ako sa kanya, kaya siguro, nah alata niya. Napatingin din kasi siya sa'kin. Pero, di niya naman ako binati.

Mamaya din naman, bumalik na si "ate" na dala dala yung Mirinda ko. Inabot ko na man sa kanya yung bayad ko. Medyo nag iba naman ang expression ng mukha niya. "Ineng, walang barya?" P500 kasi yung inabot ko. Yung naibayad ko kasi kanina na pambiling tinapay ay y ung natitira kong barya. Katunayan, humingi pa ako ng apat na piso kay Rina dahi l kulang. "Wala po eh." "Ay naku, iho, magkaklase ba kayo?" Napatingin ako kay Mike. Siya kasi ang kausap ni "ate". Napatingin din siya sa'k in habang binubuksan niya yung Mineral water na nabili niya. "Pwede gang dine ko na ibawas at bayaran mo na lang siya?"

Tumango lang siya at saka kinuha yung sukli. P22.00 kasi yung Mirinda sa'min eh. Kaya, kung tutuusin, nakakahiya, kasi, P10.00 lang yung mineral. "Babayaran---" Hindi ko na natapos yung sasabihin ko kasi umalis na siya. Paano yung bayad ko? Makakakuha naman ako ng barya eh, pero baka mamayang labasan pa, dahil kami yung unang nag break sa lahat ng mga years. Bumalik na ako sa table namin. Nagkwekwentuhan naman sina Rina tungkol sa mga ba gong artistang lumalabas sa TV. Nakikinig lang ako. Saka naman sila tumingin sa' kin. Sila. "Bakit?" Naitanong ko. Kasi, kakaiba yung tingin nila. Parang may kailangan kang ipaliwan ag. Mga tingin na parang nagdududa at mga tingin na parang nagungutya.

"Tutor mo si Bryan aaaahhhhhhh!" "Swerteeee! Biruin mo, yung pinakamatalino sa'tin, ay yung magtuturo sa'yo? Pang drama at telenobela eh! Kahindik hindik at kakilig kilig!" Nagtaka naman ako sa kanila. Di ko rin maiwasang tumingin kay Rina na hindi umii mik at patuloy lang sa pagkain ng kanyang kinakain. "Tutor lang, di ko naman type." "Owwhh, sayang!" Inibunton ko na lang ang sarili ko sa pag ubos ng maiinom ko. ---

*ding~ dong* Nagtayuan na kami at nagpaalam na sa'ming guro. Labasan na kasi dahil narinig na namin ang tunog ng bell ng school. Ngayon nga pala ay January 19, yun ang aming sinet na anniversary ni Rina. Friendship Anniversary. "Rina---" Natigilan ako nung nakita kong nasa may pinto na sya ng aming classroom. Uuwi na siya? Nakalimutan ba niya na January 19 ngayon? Tuwing anniversary kasi namin, talagang hindi siya mag appoint sa kanyang boyfriend ng date at sadyang magdadat e kami ni Rina. Bakit uuwi na agad siya? "Rina!!" Tumakbo ako matapos kong linisin ang desk ko. Tumigil naman siya sa pagbaba ng h agdan at tumingin sa'kin. Napansin ko namang ang linya ng kanyang kilay ay kakai ba. Tipong, inis.

Ngumiti na lang ako sa kanya at tinaas yung isa kong kamay at kumaway sa kanya h abang nakangiti. Nakatingin lang siya sa'kin at mamaya ay kumaway din sa'kin per o mabilis. At nagpatuloy na siya sa pagbaba ng hagdan. "Kenji!" Narinig ko ang boses ni Bryan kaya lumingon ako. Pagkita ko, nakita ko siyang ku makaway na may dala dalang tatlong maninipis na libro. Lumapit ako sa kanya at n alaman kong i-tututor na daw niya ako para hindi daw ako bumagsak. --"Madali lang ang force. May resultang force at may net force.. Tingnan mo tong p roblem na to." "Mass and acceleration." "Mm. Tama. So, sagutin mo nga tong problem na to."

Sinagutan ko naman yung problem. May calculator naman kasi. At isa pa, maalam na man ako sa force, yung mga may paikot ikot na center of gravity lang ako nalilit o. Matapos kong sagutan ay tiningnan niya naman yung sagot ko. Sinusuri niya baw at sulat ko. "Bryan, hanggang anong oras?" Nakaka dalawang oras na kasi kami at mahigit. Eh, 4pm ang labas kaya 6pm na. "Ah, bukas na lang ba ang kasunod?" Tumango ako. Uwing uwi na din kasi ako. Magluluto pa kasi ako at walang kasama s a bahay si Ashley. Naka assign pa din naman sa'kin at pag checheck ng mga notebo oks ni Ashley kung sumusulat siya ng notes at nakikinig. "Sige.."

Tinulungan ko siyang magligpit ng mga gamit na ginamit namin. Tinulungan ko din sa pagbalik ng mga libro at pag ayos ng silya. Matapos yun ay nagpasalamat ako s a kanya. "San ka pupunta?" Pinapasok niya yung mga gamit niya sa bag niya nung tinanong niya sa'kin yun. "Sa locker.." Ngumiti ako sa kanya para makapunta na ako sa locker. Ang bigat bigat kasi niton g bag ko. At saka, maglilinis ako ng locker. Bukas kasi ay Friday, at tuwing Fri day, hindi na ako nakakadaan dito sa locker para maghabilin at maglinis kaya tuw ing Thursday ako nag aayos ng locker. Nung nakita ko yung locker ko, binuksan ko yun. May nagpatak, isang papel na kul ay blue. Nilimot ko yun. Babasahin ko na sana yung nakasulat ng bigla kong marin ig ang boses ni Bryan na tinatawag ako. Nakita ko naman siya na tumakbo ata dahi l hingal na hingal.

Pinasok ko ng dahan dahan yung papel sa locker ko at sinarhan ito. "Bakit..? May nakalimutan ka ba?" "Ah.. Kenji, may itatanong sana ako.." "Ah.. Ano yun?" Tumingin naman siya sa'kin sa mata at lumapit ng konti. "May.. boyfriend ka na ba?" Dahil ngayon ko lang narinig yung mga tanong na yun na galing sa isang lalaki, b umilis ang tibok ng puso ko at parang pumipintig ang tenga ko. Hindi ko rin alam ang sasagutin ko.

"Wala pa.." "Ah... kung ganun.. pwede bang.. maging girlfriend kita?"

// 5 : I need the rain now { Love, Rain // 5 } "Ate, notebooks ko, pa checkkkkkkkkkk" Kenji's POV. Tiningnan ko si Ashley. Nasa kwarto ko siya at binibigay sa'kin yung mga noteboo ks niya. Kakauwi ko lang din at dumiretso agad ako sa kwarto. Ngumiti ako kay Ashley. Ngumiti rin siya. Kinuha ko yung pantatak na ang desenyo ay araw na nakangiti. Yun kasi ang gustong gustong makamit ng kapatid ko. Pag b inigyan ko kasi siya nun, may katumbas yun pagdating ni Papa mula sa kanyang tra baho.

Binuklat ko yung notebook niya at ayos naman ito. May sulat at may mga checks. G umagawa siya ng exercises at assignments. Matapos kong buklatin lahat, binigay k o sa kanya at kinuha ko ang palad niya. Nakangiti siya nun na tuwang tuwa. Tinat akan ko na siya at nagtatalon siya sa tuwa. Lumapit siya sa'kin at pumanlong. Hinawakan ko naman yung buhok niya habang nagl alambing siya sa'kin. Nagkwekwento din siya ng mga nangyari sa school niya. Yung mga biro ng mga guro at mga nilaro niya at ng mga kaibigan niya nung nag uwian sila. "Ate ateeee" "Hmm?" "May nangyari sa school mo??" "Ha? Wala naman.." Tumango-tango siya at tumayo na. Kumaway siya sa'kin habang naglulundag papaalis ng kwarto ko. Nakangiti lang ako habang pinapanuod siya. < "Kenji, pwede mo pang pag isipan.. wag kang magmadali.." >

Nahiga ako sa kama ko habang inaalala yung nangyari kanina. Nung mga oras na yun , hindi ko alam ang gagawin ko at sasabihin ko. Para bang may nagsasabi sa'kin n a h'wag kong tanggapin pero parang sinasabi naman ng utak ko na tanggapin dahil crush ko siya. Inaalala ko rin si Rina. Bumangon ako sa pagkakahiga at inabot ang aking bag na nasa lamesa. Binuksan yun at kinuha yung maliit na box. Regalo ko sana para kay Rina. Hindi ko nga lang n aibigay. Tuwing anniversary ng friendship kasi namin, lagi kaming may regalo sa isa't isa. At pagkatapos mong ibigay yun, sasabihin mo sa kanya yung gusto mong matanggap next year. At ito, hawak ko ngayon yung sinabi niya na gusto niyang re galo. Siguro stressed lang siya kanina. Dahil siguro ng mga magulang niya na pinipilit siyang ipasok sa entertainment. Ayaw niya kasing mag artista kahit mukha siyang modelo at artista. Si Rina yung una kong nakausap nung first year ako. Ang una kong nakausap na bin igyan ako ng ngiti. Sa aming school kasi, kanya kanya. Yung tipong, kung di mo k ayang maghanap, wag mo ng hanapin kasi wala kang matatanungan.

Sa university na ito, kung wala kang talino, hindi ka makakasabay. May utak ako pero mas mataas lang talaga ang utak nila kesa sa'kin. Naipasa ko nga yung sobra ng hirap na test nila. Nagpapasalamat naman ako dahil nakilala ko si Rina. Katunayan, nung una kong nakita si Rina, natarayan ako sa kanya. Yung ganda niya kasi, pang kontrabida talaga. Pero pag nakilala mo ng lubusan, magugustuhan mo talaga siya. Hindi siya peke. Pinahahalagahan niya din lahat ng kaibigan niya. A t masaya ako dahil nakasama ako dun sa listahan ng mga kaibigang pinahahalagahan niya. At hindi lang yun, ang tinuturing niyang 'best friend'. Siguro nga, kung magkakaron ng quiz bee tungkol sa kanya, baka ma-perfect ko yun . Hindi naman dahil sa tingin ko ay kilala ko siya pero dahil sa, ako ang taong nakakaintindi sa kanya ng lubos. Sinabi niya yun sa'kin last year, at naniniwala din ako. Inabot ko yung cellphone ko mula sa bag ko habang nakaupo sa kama. Nung makuha k o yun, gumawa ako ng text message. ---------------------------To: Rina

Happy Friendship my loves Rina! As always, I'm glad to have you <3 ---------------------------*tok tok tok tok tok* "Anak, kakain na" Napatayo ako sa kama para bumaba nung marinig ko si Mama na nagtatawag na para k umain. Matapos kong magbihis ay bumaba na ako at umupo sa silya. "Si ate! Si ate!!" "Si ate ga?" "Oo, si ate ang maghuhugas :D"

--< "1 new message" > Halos mahulog ako sa kama nung mabasa ko yun. Tiningnan ko agad kung sino. Pero halos ibaon ko ang mukha ko sa sahig. Akala ko kasi, si Rina.. pero si Bryan. ---------------------------From: Bryan Good Morning, OTW to school. {GM} ---------------------------Napabuntong hininga na lang ako. Nilagay ko na sa bag ko yung cellphone ko at bu maba na para kumain ng almusal. Si Mama lang ang nakita kong naghahanda dahil tu log pa si Ashley. Tanghali pa kasi pasok nila. At si Papa, sadyang maagang umaal is para magtrabaho.

"O Kenji, kain na.. 5 am pa.." 5:30 am kasi ako ginigising ni Mama. At ngayon, kusa akong nagising ng akin. Min san naman ay nagkukusa akong gumising pero kadalasan si Mama yung nagising sa'ki n. Tulog mantika daw kasi ako eh. Matapos kong kumain, maligo, magdamit at magsuklay, kinuha ko na yung bag ko at nagpaalam na kay Mama. Hindi ko naiwasang mapatingin sa langit dahil madilim pa pero mag sisix thirty na. Habang naglalakad ako para sumakay sa jeep, naalala ko si Rina. Hindi pa kasi si ya nagrereply sa'king tinext kagabi. Pero baka busy lang siya o baka walang load . Pero para kasing, galit siya sa'kin? Pero parang hindi.. na parang galit? Wala naman kasi akong naaalalang nagawa sa kanya. Sumakay Mabilis it lang g start na ako dun sa pampasaherong jeep papuntang school namin at nagbayad na. ang andar nito dahil maaga aga pa. Hindi naman ako ma-lalate dahil malap yung school kung tutuusin sa'min. Mga 20 minutes na byahe? 7 am kasi yun ng klase pero saktuhan ako kung dumating.

"Para po."

Tumigil ang jeep at bumaba na ako. Binilisan ko ng kaunti ang lakad ko dahil nak ita ko dun sa clock ng school na 6:47 am na. Mag tatanong pa sana ako ng assignm ent kung may nakalimutan man akong gawin sa bahay. Buti na nga lang nasa sekyong D ako dahil sobra sobra daw ang kompetisyon sa A hanggang C. Umakyat na ako ng hagdan at dumiretso na sa classroom. Nakita ko si Rina at baba tiin sana siya pero nakita kong may ginagawa siya at mukhang di niya ako mapapan sin. At isa pa, baka hindi niya nga talaga ako pansinin dahil galit ata sa'kin s a hindi ko alam na dahilan. --"You may take your break now." Kinabahan ako dun. Kasi, dalawang subject na ang nakalipas at hindi pa ako nilil ingon ni Rina. Hindi rin niya ako tinitingnan at halata sa kanya na hindi niya a ko pinapansin. "Tara na sa canteen."

Narinig ko pang sabi niya ng hindi natingin sa'kin. Napatingin tuloy yung mga ka ibigan niya na naging kaibigan ko na rin. Mamaya pa, nalaman ko na lang na ako n a lang ang nasa room. Hindi ko alam ang nangyayari sa'kin pero natatakot ako. Na tatakot na baka maging loner na ulit ako. Naririnig ko na ang sigawan at kwentuhan ng mga taga ibang seksyon na dumadaan s a labas. Sobra nilang saya. Nababakas sa kanilang mga mukha at labi. Habang ako, eto, nakaupo sa aking silya at tila ayaw tumayo ng aking katawan. Sana, umulan na lang. Para, hindi ko marinig ang mga kwentuhan at tawanan nila. Nakakalungkot kasi. Mag isa na naman ako.

// 6 : Tears & Smile { Love, Rain // 6 } Kenji's POV. Unti unti ng dumadami ang mga tao sa room. Papalapit na kasi mag time. At hindi na ako kumain. Iniisip ko na lang na mamayang lunch na lang ako kakain. Kaya, ng ayon, hinihintay ko lang na magtime. Nakatingin lang ako sa libro ko na para bang may binabasa pero sa totoo, wala na man talaga. Hindi ko man lang mabasa yung libro dahil sa hindi gumagana ang utak ko. Wala talagang pumapasok at tila ba yung mga paa ko, gusto ng umuwi. Mamaya rin naman, dumating na sina Rina. Napatingin ako sa kanya habang nag tete xt siya. Umupo na din siya sa silya at patuloy na nagtetext. Mamaya ay tumayo si ya na dala yung bag niya. Napatingin tuloy ako sa kanya. Uuwi na siya? "Rina, pasan ka?"

Hindi nasagot ni Rina ang tanong na yun dahil umalis na siya. Hindi man lang siy a nagpaalam na dahilan ng pagtataka ng mga kaklase namin. Naglapitan tuloy sila sa'kin kung may nangyari daw ba sa'ming dalawa. Hindi naman ako sumagot dahil hi ndi ko alam kung meron nga ba. Dumating na din naman sa wakas yung guro kaya nagbalikan yung mga kaklase ko sa kani-kanilang upuan. Nakatingin lang ako sa guro habang nagtuturo siya. Nung sin abihan niya kaming kumopya ng mga sinulat niya ay pinilit kong buksan ang aking bag at kunin ang ballpen para kumopya. Hindi ko na talaga kaya, gusto ko ng umuw i :( Matapos ang English at Physics, tumunog na ang bell. At sa tanang high school li fe ko, ngayon ko lang nalaman na nakakatakot ang mga tunog nito. Yung tunog bang parang pinasisikip ang dibdib ko. Hindi ako makahinga, dahil, kakain akong mag isa. < "Ba't ka nag iisa? Pwedeng patabi?" > Habang isa isang tumatayo ang mga kaklase ko, nanatili akong nakaupo. Naalala ko ang isa sa mga hindi ko makakalimutan na pangyayari sa buhay ko. Dahil sa pangy ayaring yun, naging masaya ako, nagkaron ng kaibigan at mga kaibigan, naging mas aya. At dahil dun sa pangyayaring yun, nakilala ko si Rina. Si Rina na kauna una hang taong ngumiti sa akin nung pumasok ako dito sa katakot takot na paaralan na ito.

Habang nakikita ko silang nauubos sa room, unti unti kong nararamdaman ang mga n aramdaman ko nung una akong pumasok sa paaralan na ito. Nakakatakot, na tila ba, kakainin na ako ng lupa. Katahimikan na unti unting binibingi ang mga tenga ko. At lamig, na maari na akong patayin. Unti unting may nagpalibot sa aking mga mata na tubig na gustong gustong pumatak pero tumingin na lang ako sa taas para hindi ito matuloy. Hindi naman nga natul oy at dahil dun, tumayo na ako para pumunta ng canteen na mag isa. --"Ineng, ano sa'yo?" "Barbecue po at kanin." "May sabaw?" "Opo."

Nung makuha ko yung pagkain ko ay nagbayad na ako. Unti unti akong tumingin sa p aligid ko habang hawak hawak ko yung tray ng pagkain. Wala, wala na. Wala ng bak ante. San ako uupo? Kanino ako tatabi? Nagsimula na akong maglakad. Nakita ko ang mga kaibigan ni Rina na naging parang mga kaibigan ko na rin. Pero habang naglalakad ako, hindi ako makapunta papalap it sa kanila. Tila ba, kahit na nakakausap ko sila, ang turing lang nila sa'kin ay kaibigan ni Rina. At hindi nila kaibigan. Tumigil ako sapaglalakad at tumingin sa ibang direksyon. Sa pagtingin kong iyon, iisa ang taong nahagip ng mata ko. Nakita ko si Mike na kumakain. Kasama niya a ng mga barkada niya. Habang tinititigan ko siya, may pumitik sa mga balikat ko. "Tabi tayo?" Naging crush ko siya, aaminin ko, pero, bakit, sa mga sinabi niya, hindi ako nag ing masaya? Bakit parang lalo akong nalungkot? Parang gusto ko ng makakausap.

Humarap ako sa kanya at ibinigay ko yung tray na may laman ng binili kong pagkai n ko sana. May pagtataka sa kanyang mukha. Tumungo lang ako at umalis sa canteen . Narinig ko pa siyang tinatawag ang pangalan ko pero hindi ako tumigil sa pagla lakad ng mabilis para makaalis sa nakakatakot na lugar na iyon. Pumunta ako pabalik sa classroom. Sasanayin ko na ba ang sarili ko sa tahimik na lugar na gaya nito? January na naman eh, malapit lapit na namang mag March. Sig uro, makakaya ko na to. Nung elementary ngang 6 years nakaya ko, itong 3 months pa kaya? --"Goodbye class?" Tumayo kami. Nagpasalamat at nagpaalam na kami sa aming guro. Matapos iyon ay ma lumbay kong niligpit ang mga gamit ko. Lumabas ako ng room at dali daling bumaba . Nababa ako nung makita kong may announcement sa bulletin.

Pagtingin ko, nakita ko ang "List of students who is possible for repeating a ye ar." Agad ko namang nakita ang pangalan ko kasi ako ang nasa kauna unahan. Bakit kamo? Kasi class D ako at ako lang sa'min ang hindi nakaabot ng kahit 75 sa mga majors. Ang mga sumunod naman sa'kin ay mga E at F class. Nanlumo ako. Idagdag mo pa na binabasa ito ng mga kaklase mo at alam mong ikaw a ng kanilang subject ng usapan. Sobrang nakakapanlumo. Sana, hindi ko na lang pin ilit na dito mag aral. Kung hindi ko siguro pinilit, hindi ko mararananasan ang manlumo. "Kenji." Narinig ko na naman ang boses ni Bryan. Tumingin ako sa kanya. "May problema ba?" Tiningnan ko siya sa mata.

"Wala ako sa mood mag aral." Matapos ko yun sabihin ay nagpatuloy ako sa pagbaba. Alam ko namang sinundan ako ni Bryan. Bakit di niya maintindihan na gusto kong mapag isa? Tumigil ako sa paglalakad at liningon siya. "Gusto ko mapag isa." "May problema ba? Dahil ba sa sinabi ko kahapon? Ayaw mo ba?" "Bryan, please. Gusto ko muna mapag isa." "Kaibigan. Pwede ako. Kahit hindi muna---" "Bryan, wag ka munang dumagdag sa mga iniisip ko, please?" Tumigil naman siya. Tumungo at umalis sa harap ko. Nagpatuloy naman ako sa pagba ba ng hagdan hanggang marating ko ang locker's area.

Sabi ko, hindi ako napunta sa locker's area tuwing Friday pero ito na siguro ang tanging lugar na sa tingin ko ay kailangan kong puntahan. Hindi ko alam kung ba kit pero dito ako pinunta ng mga paa ko na dapat ay nagdiretso na papalabas ng s chool. Bubuksan ko na sana yung locker ko ng may biglang humarang na papel sa harap ko. Nabigla ako dito kaya napatingin ako dun sa nagharang ng papel. Nakita ko si Ri na na walang bag na dala na parang hinihingal. "Gift!" Yun ang sinabi niya habang hinihingal siya. Alam ko na hinahabol niya ang hinga niya at para bang tumakbo siya kahit hindi naman siya yung taong tumatakbo dahil mabagal siyang tumakbo. Kinuha ko yung papel at tinitigan. Nanlaki ang mga mata ko at napatingin agad sa kanya. Ngumiti siya sa'kin.

"Front cover.. ng magazine.. I did it.. yung sinabi mong gusto mong regalo." "Ha?" Kinuha niya yung papel na may gusot na gusot na konti at tinabi sa mukha niya. "Ako to! Ako yung nasa front cover! Yun ang hiniling mong gift di ba?!" May namuo na namang mga tubig sa mga mata ko. At agad agad ko siyang niyakap. Tu mulo na yung mga luha ko. Nakayakap sa'kin si Rina. "Pasensya na Kenji, gusto kitang i-surprise pero kahapon, sabi nung photographer hindi daw ako magiging front cover hanggang di ko pa sinisign yung contract nil a na maging model nila. Nainis ako dahil sabi nila ay ako daw yung front cover!"

Pinilit kong magsalita habang umiiyak ako. "Nag text kahapon nung break time?" "Mmm. Kaya bad mood talaga ako kahapon. Akala ko kasi idedeliver nila yung magaz ine before mag uwian eh. Kaya nung nag uwian, nagmadali akong pumunta sa office para humingi sa kanila ng explanasyon. Pero ayun, I ended up signing their contr act > 3<" Iyak ako ng iyak habang inaano ni Rina ang likod ko. "Bakit mo sinign?! Di ba ay aw mo maging model?" Niyakap niya ako ng mahigpit. "Gusto kong umabot eh, kahit belated na!" "At saka, don't worry, medyo na-eenjoy ko na rin namang mag model eh! O, ilagay mo na sa locker mo! Sabi mo dati, ilalagay mo sa locker mo kung picture ko sa fr ont cover?!" "I hate you!"

"Hmmm!! Happy Friendship Anniversary my loves. Walang load, naubos kaka-call. Eh e!" "Rinaaaa, i hate you!" "Yea, I know!" Kinusot kusot ko ang mga mata ko. Binigyan nya ako ng panyo. Ginamit ko ito. < "Bakit naman wacky picture tong gift mo sakin, Rina?" > < "Aba, bakit? Ikaw lang may copy niyan kaya special yan! Idikit mo sa locker mo !" > < "Ayoko nga. Ididikit ko lang kung naging front cover ka ng magazine! "> Napatingin ako kay Rina na binubuksan yung locker ko. "2306 o 2036?" Natawa naman ako sa kanya. Pero pihit pa rin siya ng pihit dun sa lock ng locker ko.

Nung mabuksan niya, may nagpatak na papel. Umikot ikot ito habang pumupunta sa s ahig. Nung makarating sa sahig, parehas kaming napatingin dun. "Smile! --- Rain." Nagtinginan kami ni Rina. At unti unting ngumiti at tumawa ang mga labi ko. Ganun din si Rina :)

// 7 : Love Signs { Love, Rain // 7 } "Sobra kasi akong nanlumo nung nalaman kong hindi kita mabibigyan ng gift kaya h indi na muna kita pinansin. Nahihiya kasi ako sa'yo >___<" Kenji's POV. Nasa isang special na restaurant kami ngayon. Parati kami dito kumakain. Hindi n aman siya sikat na restaurant o isang mala grandeng restaurant pero lagi kami di to pumuunta tuwing friendship anniversary namin. Masaya dito at para bang may en erhiyang dito na maari kang magkwento ng kahit ano at magiging tapat ka sa iyong kausap. Masaya din dito kaya dito namin napiling pumunta nun at hanggang ngayon . "Happy 3rd anniversary! Yehey!" Tinuos namin ang baso namin na naglalaman ng stawberry yogurt. Yun siguro ang is a sa mga dahilan kung bakit kami bumabalik din dito sa restaurant na ito. Masara p yung yogurt nila eh.

"Stories, stories, stories! > w <" Nagkwento muna si Rina tungkol sa kanyang pag momodel. Kung gano daw siya na-pre ssure nung unang click ng camera, yung moment daw na namimili ng accessories na isusuot sa kanya at yung moment daw na ikaw mismo yung pipili ng pictures na gus to mo. Next month pa pala ang release ng magazine kung san siya naka front cover pero nakuha niya dahil nag sign siya ng contract sa kanila. Ibig sabihin, ako y ung unang nagkaron ng magazine na yun. Patuloy naman kami sa pagkwento ng lahat lahat. Kinuwento ko rin yung ginawa ko nung di niya ako pinansin. Napatulo tuloy yung luha niya at patuloy na nagsorry sa'kin. Kinuwento ko rin yung nakita ko sa bulletin board yung name ko dun sa po ssibleng mag repeat. "Rina, crush mo pa rin ba si Bryan?" Napatingin siya sa'kin na parang hindi makapaniwala sa tinanong ko. Muntik pa ng a niyang mailuwa yung kinakain niyang brownies eh.

"Alam mo, nagpapasalamat ako sa kanya kasi hindi siya yung nag confess sa'kin! K asi, nakilala ko ng lubos si Lawrence! Nung una akala ko hindi ko talaga siya ma titipuhan kasi nga medyo hindi naman sya gwapo pero habang tumatagal, nagiging g wapo na siya sa paningin ko. Ahi, nahihiya naman ako XD" "Sobrang mahal mo na si Lawrence?" "Kenji, hindi naman kami tatagal ng 2 years kung hindi di ba? At saka, 2nd year ko siya naging crush. 4th year na tayo Kenji!" "Ah.." Kinuha ko yung baso at kinain yung yogurt na natitira. "Teka! Bakit, crush mo na si Bryan? > w <" "Ha?" "Alam mo, may nakikita akong spark sa inyo. Weeheee! Lalo na nung umuulan at ina lok ka niya ng sukob. Pero si Lawrence eh, umepal! Di ko na napigilan kasi inaga w yung payong! Pero habang tinitingnan ko kayo, may spark!"

"Spark?" "Mmm! Alam mo yun? Yung tipong may chemistry talaga! I mean, tingnan mo kami ni Lawrence, kung titingnan mo kami parang magkaibigan lang talaga pero malalaman n a lang nila na kami kung tatanungin kami. Pero kayo ni Bryan, once na makikita m o, magseselos ka dahil parang ang sweet sweet niyo! > w <" "Ha? Bagay kami?" "Oo! Bagay na bagay! At pwede tayong mag double date kung magiging kayo > w <" "Double date?" "Masaya yun! Double date, kami ni Lawrence at kayo ni Bryan! Kilig di ba?" "Kami ni Bryan?" "Oo! Pero yun nga lang, mahirap magtapat sa lalaki! Baka ma-reject kaya kahit ng a ako, hinihintay kong ako yung pagtapatan kesa ako yung mag tapat. May mga lala ki kasing pag nagtapat ka, iiwasan ka na or worst, tuwing nakikita ka, inis na i nis sa'yo." "Ah.. nagtapat.. kasi si Bryan sa'kin." "OMG Kenji O______O" "Pero di ko alam ang gagawin.."

"Teka, mahal mo ba?" Napaisip ako. Oo, crush ko siya, pero sabi nila, pag crush lang, like lang.. per o ang love.. Mahal ko na ba si Bryan? Mahal ba yung tawag dun? Pero, para kasing hindi, na parang mahal.. ewan, nalilito ako sa dalawang salitang like at love. Ano ba sa dalawa ang nararamdaman ko kay Bryan? "Signs!" Napatingin ako kay Rina na parang nagtataka. Signs? "Gawa tayo ng signs kung di mo pa sure kung si Bryan para sa'yo!" "Hindi ba.. napakaluma na niyan? Ang alam ko, sa mga bata lang yan eh." "Hindi ah! Tatawagin nating Love Signs!" Agad agad namang kinuha ni Rina yung bag ko sa katabi kong upuan at mula dun ay kumuha siya ng papel at ballpen. Binigay niya sa'kin at sa mga mata niya, mukhan g siya pa yung excited.

"Gawa ka ng signs!" Nakatingin lang ako dun sa papel habang minsan ay tumitingin sa kanya. Pano ba g umawa ng signs? Di ba yun yung pag example ay kayo lang at may gumanon ay ganon at ganon? Mamaya ay kinuha ni Rina yung papel at sumulat dun. Pagtingin ko sa papel, nakas ulat dun ay "Love Signs" at naka number 1 to 7. "Seven?" "Favorite number mo :D" "Pero pano kung hindi si Bryan yung makagawa ng mga signs?" "Ha? Ewan, baka siya para sa'yo? Basta, sasagutin mo lang si Bryan pag nagawa ny a to lahat?" "Possible ba yun?" "Walang impossible sa sinasabing destiny! > u <"

"Gumawa ka ba ng signs kay Lawrence?" "Hindi eh, pero nararamdaman at alam naman ng puso ko. Chos = u =" "Nga pala Kenji, dapat kung gagawa ka ng signs, hindi ka biased. I mean, hindi m o dapat iniisip si Bryan o kung sino man, na ginagawa yung mga signs na iniisip mo, habang ginagawa mo yung pag iisip ng signs. Gets mo? Dapat parang black shad ow na anonymous yung iniisip mo, yung ganun! At may ganun, alam na kita. Hahahah a" Magsasalita pa sana ako sa kanya ng "May ganung effect?" pero alam at kilalang k ilala na nga niya yata siguro ako :') --"Ate, nakakain na kami." Yun yung narinig kong sinasabi ni Mama habang pumapasok ako ng kwarto ko. Gabi n a rin kami umuwi ni Rina pero alam naman ni Mama yung ginawa namin at saka, hina tid naman ako ni Rina. Paglagay ko ng bag ko sa table ay nagbihis na ako at binu ksan ko yung pinto.

"Nakakain na po ako." Pagkatapos ko yung sabihin ay umupo na ako sa kama ko. Mga 1 minute siguro akong nakatunganga ng matandaan kong may assignment kami sa Physics. Kinuha ko yung b ag ko at kinuha ang notebook ko sa Physics. Binubuklat ko yung notebook ko ng makita kong dito ko naisingit yung papel na na glalaman ng aming ginawa ni Rinang Love Signs. Katunayan, hindi pa siya tapos. K atunayan nga, iisa pa lang ang nagagawa namin. Pero inabot kami ng dalawang oras para mag isip. Kung ano ano kasi sinusuwestiyon ni Rina na para bang impossible ng mangyari XD Nilagay ko muna sa study table ko yung papel at sinagutan ko muna yung assignmen t ko sa Physics. May mga tanong na hindi ko masagutan kaya binuksan ko ang inter net para dun mag search. Pagkatapos naman nun ay nilagay ko na yung notebook ko sa bag ko para di ko makalimutan. Love Signs

1. Pag nakita mo siya sa Library na nagbabasa at tumingin sa'yo at nakatingin la ng sa'yo without saying a word or some kind of greetings like "Hello". 2. 3. 4. 5. 6. 7. Nakatingin lang ako sa papel. Masasabi mong nag iisip din ako ng maidadagdag. Ka ilangan kong matapos to bago magbukas. Naiisip ko kung possible ba talaga tong m angyari. Yung bang sampung signs, matutupad? Para namang impossible. Pwera na la ng kung mabasa at gawin. Cheating yun di ba? Habang nag iisip ako, may naririnig ako na parang tubig na bumabagsak sa labas, pero mahina. Pagtingin ko sa bintana, umuulan. Habang pinapanood ko ang ulan, na kaisip ako ng pang seven. Oo yung panghuli. 7. Habang umuulan, siya ang tanging laman ng isip ko.

Pagkatapos kong sulatin ay bigla na lang akong natawa. Naala ko kasi yung sinabi sa'kin ni Rina na wag mag isip ng kung sino man. Pero, Bakit 'siya' ang iniisip ko?

// 8 : Falling for Rain { Love, Rain // 8 } "Class, next week, may upcoming field trip na inorganize ang ating Student Counc il." Kenji' s POV. Medyo papikit pikit pa ako ngayon. Mga 2 am na kasi akong nakatulog eh. Tinapos ko kasi yung paggawa ng Love Signs. Kahirap palang mag isip, napiga yung utak ko eh! "For this year, P1300 yung bayad." Napatingin ako kay Rina na talagang nakikinig kay Ma'am. Tumingin din ako kay Ma 'am na may hawak na isang papel at nagsasalita. Mamaya ay nagtaasan na sila ng m ga kamay. Nakita ko si Rina na nakataas kaya tumaas na rin ako.

"Ano daw meron?" "Field trip daw. Tinatanong ni Ma'am yung mga possibleng sumama." Ahhh.. may field trip pala. Sus, kung tutuusin ayoko ng field trip. Simula't sap ul kasi, nahihilo agad ako sa bus. Ang baho kasi nung paang plastic na puno eh. Yung may green o orange, pine tree ata na may pabangong nakakahilo. Kaya ayoko t alaga ng field trip, di ko kasi masyadong naeenjoy. Nakinig na rin ako kay Ma'am na kinukwento kung san daw kami pupunta. Siguro ang pinaka alam ko lang na lugar na pupuntahan ay yung Star City at Mall of Asia. L agi naman kasing dun tuwing pagabi na. "Kenji, sasama ka!!" Yun agad ang binungad sa'kin ni Rina habang naupo kami sa upuan sa ay cafeteria. Lagi kasi nga akong hindi nasama pero sa huli napapasama dahil ni Rina. Sobrang mapilit! Pwede na nga sya dun sa mga Malls, yung mga nagsasalita dun. Pero, sa ganda niya, pwede siya sa TV :D

"Oo na, sasama. Ikaw pa, malakas ka sa'kin." "Wehee, ang sweet ni Kenji my loves ko!" Kumain naman na kami habang nagkwekwentuhan. Kasama namin as always yung mga iba pa naming laging kasama tuwing break time. Napunta naman ang usapan sa bagyo. M ay paparating daw kasing bagyo ulit sa Pilipinas. "Baka umulan sa field trip!" "They can't stop us. Hoho >:D" "Magdadala ng payong, sus!" "Hindi naman siguro. Next week pa naman yun. Monday pa lang!" Nung narinig namin yung bell, agad na kaming tumayo para pumunta sa aming classr oom. Naakyat kami ng marinig naming naulan pala sa labas. "Ayan, dinalaw na nga tayo ng ulan!" "Masususpend kaya klase?"

"OA naman, ulan lang yan. Konting ambon!" Nakikinig lang ako sa mga usapan nila. Hindi kasi ako madaldal eh. Pag tinanong mo lang ako, dun lang ako magsasalita. At saka, tuwing labasan lang ako masyadon g nag iingay. Medyo nahihiya pa din kasi ako sa kanila kahit 4th year na kami. "We will go to Library to watch a documentary film." Ramdam na ramdam ko at kitang kita ko na tumingin sa'kin si Rina pagkarinig na p agkarinig niya nun. Hindi ko rin alam yung naramdaman ko dun. Ang bilis naman at a, malalaman ko na kaya agad kung sino ang makakagawa ng first sign ko? "You should be quiet once we got there okay? Class A, C and E are also there bec ause of the Book Fair of the English Club. The Class B, D, which is our class an d F will watch the documentary film organized by the Interact Sociological Club. So I'm hoping for your cooperation. Don't make any unnecessary noise. Understoo d?" Nag "Yes!" naman kami in a chorus. Pinatayo na kami. Karamihan sa'min, nagpulbo, suklay, pabango at kung ano ano pa.

"Kenji!" Napatingin ako kay Rina habang inaabot niya sa'kin ang polbo. "Dapat maganda! Ahaha :D" Tinanggihan ko yung polbo niya. Eh kasi, hindi naman talaga ako nagpupulbo. Sigu ro minsan. Pero madalas, hindi. Baka pagsusuklay pa pero pagpupulbo? Nakakabahin g kasi. Baka mabahing lang ako. Pinalabas na kami ni Ma'am para pumila at lumapit si Rina sa'kin para tabi kami ng upuan sa panunuod mamaya. Nasa unahan siya, kasi hindi namn ako yung nasa una han. Leader type, kung ba ga. Habang papunta kami sa library ay hindi ko maiwasang tumingin sa mga bintana ng mga classroom na nadadaanan. Tinitingnan ko kung ayos yung mukha at buhok ko. Ku ng presentable o mukhang haggard. Marami rami ring tao dun eh.

Nasa loob na kami ng library at kasalukuyang nakapila para mag sign dun sa logbo ok ng library. Hinihintay ko lang si Rina dahil siya na yung nagsusulat. May lum apit naman sa'min na lalaki. Pag tingin ko, si Lawrence pala. Class E kasi si La wrence. Binigay na ni Rina yung ballpen sa'kin para makapag sign na rin ako sa logbook. Pagkatapos nun ay naglakad na kami papuntang Audio-Visual Room. Patingin tingin din ako sa area ng Book Fair ng English Club pero unfortunately, masyadong malal aki yung mga bookshelves dun kaya wala akong nakita masyado. Mga babae lang yung nakita ko. Pagpasok namin sa room ay nanuod kami ng parang film na ewan. Hindi ko naman mai ntindihan, nakakaantok kasi. Na-boboringan ako sa topic. Kay Adolf Hitler kasi, eh konti lang alam ko dun. Ang alam ko lang dun, masama siyang tao at pinapatay niya agad yung mga nasa sinasasapunan pa lang ng ina. Basta, yun lang yun. Mag twotwo hours na nung matapos yung film. Hay, buti naman at natapos na. Pero bago yun ay may mga konting tanong pang pinasagutan at may time din kung san ka magvovolunteer para magtanong at bibigyan ka nila ng tshirt pag nagtanong ka vol untarily. Mga taga class B lang naman yata yung nagpasikat. May mga tanong naman na napaka-. Basta, i mean, kahit na hindi na yun tanungin, common sense naman? Gusto lang ata nung tshirt =)

Kaya, mga 2 hours din yun nung lumabas na kami. Paglabas namin ay nandun pa sa b ook fair yung mga Class A, C at E. Hindi ko pa masyadong makita yung mga tao kas i medyo malayo layo pa kami. Naglalakad kami ng magsalita si Ma'am na pwede daw kaming pumunta sa book fair ng English Club. "Kenji kenji, puntahan ko lang si Lawrence ah :D" Tumango naman. Nagmadali naman sa paglalakad si Rina. Dahan dahan pa rin akong n aglalakad. Kinakabahan kasi ako eh. Nung nasa tapat na ako ng book fair, kailang an mo pa pala mag sign din dun sa logbook kaya nakapila lang ako. "Kenji! :D" Narinig ko ang boses ni Xandra. Nasa likod ko pala siya.

"Kaninang umaga, pag bukas ko ng locker may nakita akong sulat! Tinatanong yung number mo. Tapos naka-label na Rain. Kilala mo? Sasabihin ko ba?" Napatulala naman ako sa kanya habang hinihintay niya yung sagot ko. "Kenji, ikaw na!" Nabigla rin ako nung marinig ko si Xandra na sinasabing ako na pala ang sunod na magsisign. Binibigay kasi sakin nung isang babaeng taga class B yung ballpen ka ya kinuha ko at nag sign na rin. Pagkatapos kong mag sign ay binigay ko na kay X andra yung ballpen. Ngumiti ako sa kanya dahil pupunta na ko dun sa book fair. Pagpasok ko, nakita ko si Bryan. At si Mike. Parehas silang nasa isang table at nagbabasa ng medyo makapal na libro. Busy silang magbasa kaya lumapit ako dun sa isang bookshelf at naghanap ng pwede kong mabasa. Yung maganda ang plot at maga nda yung cover. Isa isa kong tiningnan yung mga likod ng libro para mabasa yung plot. May nakita akong libro na mukhang nakakatawa pero pagkuha ko dito ay may libro akong hindi ko maalis alis ang tingin.

Agad ko tong kinuha at tiningnan yung likod. < A contemporary romance set in rural Ontario, Falling for Rain is a story about homecomings and forgiveness. When Emily was eighteen, her mother died in a farm accident. Devastated, Emily vowed never to suffer the loss of love again. She f led to Toronto and transformed herself from a farm girl into a sophisticated bus inesswoman. Now, ten years later, Emily is back to sell the family farm and put her past behind her forever. However, she didn t count on finding Ray Storm, the far mhand she had nicknamed Rain as a child, more attractive than ever. But as Emily struggles to come to terms with the tragedy of her mother s untimely death and lear ns to trust again, Rain harbours a secret that he fears will keep them apart for ever. > Mukha naman siyang hindi interesting pero ang tanging nagustuhan ko lang siguro ay yung title.. ay hindi, yung...... cover.. siguro.. siguro? Hawak hawak ko yung libro at nakatingin sa cover habang paulit ulit kong binabas a yung title na "Falling for Rain" ng biglang may pumitik sa balikat ko. Pagting in ko, nakita ko si Bryan. "Yo!"

Napatigil ako dun habang hawak hawak ko pa rin yung libro. Nilagay niya yung haw ak niyang libro dun sa bookshelf at napatingin sa hawak kong libro. "Falling for Rain?" Magsasalita pa sana ako nung biglang may tumawag kay Bryan. "Balik na daw sa classroom." Lalo akong nabato sa kinatatayuan ko habang nakatingin kay Mike, na siyang tumaw ag kay Bryan. Napansin ko ring nakatingin siya sa hawak hawak kong libro.

// 9 : After the Rain { Love, Rain // 9 } "Mama.. may field trip kami----" "Wag ka na munang sumama ha? Si Ashley muna ha?" Kenji's POV. "Ok po." Nagpatuloy na ako sa pagkain. Nasa bahay na ako. Nakapambahay na rin ako. At, ka nina sa school, walang nakagawa ng Love Sign ko. Siguro maghihintay pa ko ng ila ng days or weeks.

Biglang tumunog yung doorbell namin. Tumayo naman agad si Ashley at pinuntahan a gad ang pinto. Sinalubong niya ng halik sa pisngi si Papa na galing sa trabaho. Binuhat naman ni Papa si Ashley habang napunta sa kusina at inaalis ang kurbata niya. Umupo na rin si Papa sa hapag kainan para kumain. Tahimik lang naman akong kumak ain. Katunayan, kaya naman ako hindi nakakasama sa mga field trip ay dahil hindi sa a yaw ko. May katabi naman ako di ba? Ba't naman ako hindi sasama? Hindi ako nasam a kasi lagi kaming may problema sa pera. At si Ashley lagi yung priority kasi to p 3 siya. Nung elementary ako, ako yung priority kasi top 2 ako nun. kong pumasok sa isang mamahaling school na sobrang taas ng ila nagalingan sa'kin kaya hindi na nila ako pinapriority. daw kasi ng tuition ko dun kaya wag na daw akong masyadong n. Sana pala talaga hindi ako pumasok dun eh. Pagkatapos kong kumain ay ako na ang naghugas dahil ako naman parati. Sila naman g tatlo ay nanunuod ng TV sa may sala. May kalakasan yung volume kaya naririnig ko din. Pero dahil sinubukan standards, hindi na s Isa pa, ang mahal na humingi ng mga bayari

"Magiging tag - ulan sa lalawigan ng CALABARZON lalo na sa lalawigan ng Batangas . Iminumungkahing magdala lagi ng payong bukas at sa mga susunod na araw." Mag sisimula na palang mag tag - ulan huh? Edi maayos, marami rami ring signs an g tungkol sa ulan eh. Siguro dahil nung ginagawa ko yun, iniisip ko yung--"Kenji, kenji!" Narinig ko ang boses ni Papa na papalapit sa kusina. Buhat buhat pa rin si Ashle y. "O, bunso, sabihin kay Ate." Pinatay ko ang gripo ang pinunasan yung mga kamay ko.

"Ate, si Papa.. may trabaho sa field trip ko. Ikaw na lang ate sumama sa'kin, pl ease?" Pagkatapos niyang sabihin yun ay di ko mapigilang tumingin kay Papa na nakatingi n sa'kin at para bang pinapahiwatig na ako na nga lang yung sumama dahil hindi n aman ako kasama sa field trip next week. Naalala ko pa na parehas ng araw yung f ield trip nila at field trip namin. "Papa, sasabihin ko pa po kay Rina. Akala niya po kasi sasama ako." "O sige. Sabihin mo ay ikaw yung sasama kay Ashley ha." "Si Mama po?" "May seminar siya sa araw na yun. Kaya ikaw na lang ang sumama ha. Bayad na kasi si Ashley." Tumango na lang ako kay Papa. Matapos yun ay bumalik na sila sa may sala para ip agpatuloy ang panunuod. Pinagpatuloy ko na rin yung paghuhugas ko ng plato. ---

"NOOOOOOOOOOOO! You can't do that to me, Kenji > 3<" "Rina, baka ano ang isipin ng mga kaklase natin -__-" "Ehhhhh, ba't di ka sasama!!" "Ako nga kasi yung sasama sa kapatid ko." "Malaki na yun, kaya na nun >__<" "Grade 4?" "Ba't kasi di pa Grade 6 yang kapatid mo, Aish!!" "May trabaho kasi si Papa at Mama sa araw na yun." "Edi wag na siyang sumama!" "Bayad na eh." "Di ba may teachers naman?" "30 sila sa klase." Nag pout na lang si Rina. Nai-conclude na siguro niya na wala na talaga. Ako na talaga yung sasama kay Ashley.

"Kelan ba yun?" "Same date ng field trip natin." "Di na rin ako sasama T ^T" --Date, Day & Time : January 21, 2012, Saturday, 2:03 pm. "Mama, nasan kayo?" "Nabili ng mga pagkain ni Ashley sa field trip." "Ah," "Magluto ka na lang dyan ok?" "Ok po."

Nasa bahay ako. Kakagising ko lang. Oo, 2 pm na ko nagigising lalo na pag weeken ds. Nag iinternet kasi ako hanggang madaling araw kapag Friday eh. Dun lang kasi sa araw na yun pwede mag internet kaya sinusulit ko talaga tuwing Friday. Bumaba na ako. Napansin ko agad ang kwarto ni Ashley na gulong gulo. Pumasok ako at inayos ko iyon. Matapos yon ay nagluto na ako ng makakain. Nanunuod ako ng TV habang kumakain ng bigla kong marinig ang cellphone kong tumu nog. Nilapitan ko iyon at nakakita ako ng isang text message. ------------------From: 09993068165 Cheer up! :) ------------------Sino naman to? Bakit isang tao lang yung naisip ko? Si, Rain kaya ito? Kasi, di ba, sabi ni Xandra..?

------------------To: 09993068165 Sino po sila? ------------------From: 09993068165 Lumabas ka po. ------------------Makikita ko ba siya, pag lumabas ako? Malalaman ko ba sa paglabas ko kung sino si Rain? Imbis na pumunta ako malapit sa pinto ay pumunta ako sa kwarto ko upang kunin an g suklay, polbo, pabango at konting lip gloss. Nung nasabi ko na sa sarili ko na presentable na ako ay bumaba na ako at lumapit sa may pinto namin. Hinawakan ko yng doorknob namin at dahan dahan ko tong pinihit at sinilip.

Dahil wala akong nakitang tao ay napagpasyahan kong lumabas pa. Pero tumunog yun g cellphone ko ulit. Kinuha ko ito at binasa kung ano ang nakasulat. ------------------From: 09993068165 Tumingin ka sa taas. ------------------Matapos ko yung mabasa ay agad akong tumingin sa itaas. Habang tinitingnan ko yu ng langit na may makulay na rainbow ay naalala ko yung pangalawa sa Love Sign ko . Pero dahil alam ko namang hindi yun mangyayari ay tumungo na ako. *beep* ------------------From: 09993068165 Pretty, isn't?

------------------Lumabas ako para mas makita ko yung Rainbow. Tinitingnan ko yung Rainbow ng bigl ang may nakita akong payong na kulay pula. Kinabahan ako. Liningon ko agad. "Kenji, labas tayo?" Bakit siya nandito? "Bryan.. pano mo nalaman kung san ako..?" "Naitanong ko sa mga kaklase mo." Pero, bakit.. siya?

"Tarang lumabas?" < "2. Kung sa isang tag - araw na araw ay may makikitang akong Rainbow habang na g iisa at may magbibigay sa'kin ng payong para di ako mainitan at mag aalok sa'k in para lumabas." > Ang pangalawa kong sign. Ginawa ko na siyang mahirap, pero bakit..? *beep* Kahit kaharap ko si Bryan ay tiningnan ko pa rin ang cellphone ko para mabasa yu ng text na kadadating lang. -------------------------From: 09993068165 May pupuntahan ka pala. Ingat. --------------------------

Agad agad akong tumingin sa paligid ko para hanapin kung san siya pwedeng nagtat ago. Lumayo muna ako kay Bryan. Pinagpatuloy ko lang yung paghahanap ko ng may m akita akong payong na kulay blue sa may gilid ng bahay namin.

// 10 : Unpredictable { Love, Rain // 10 } "Kenji?" Kenji's POV. "Ah-uhm, Bryan.." "Pwede bang humiram ng konting oras?" Hindi ko maiwasang tumingin dun sa nakita kong payong na kulay blue. Possible ka yang, nahuli siya? Possibe kayang dapat niya akong lapitan at bigyan din ng payo ng?

"Walang.. tao sa'min. Hindi ako pwedeng lumabas eh." "Ah ganun ba..... Usap na lang tayo?" "Ah.. sige.." Umupo kami ni Bryan sa pinakamalapit naming nakitang mauupuan sa tapat ng bahay namin. Pagtingin ko sa kanya, nakatingala siya sa langit. Tiningnan ko rin ang l angit. "Ganda ng rainbow no?" Nagagandahan din siya sa rainbow? Pagtingin ko, nakatingin siya sa'kin. Hinihintay yata ang sagot ko. "Ah, Mmm."

Nanuod lang kami ng mga tao na dumadaan sa tapat ng bahay namin. Hindi naman ako makapagsalita dahil wala naman akong maikwekwento eh. Hindi naman ako yung taon g makwento at lalong lalo naman na hindi ako yung taong magsisimula ng topic. "May.. nagugustuhan ka na ba?" Pinapanuod ko yung batang babaeng nagbibike ng marinig ko yung sinabi niyang yun . Hindi naman ako makatingin sa kanya dahil nahihiya ako. At saka, hindi ko rin naman masagot yung tanong niya. Hindi ko alam eh. --Dali dali kong pinuntahan ang telephone namin. Tumutunog kasi. "Ah Mama?" "(Gagabihin kami ni Ash ha? Ikaw muna bahala sa bahay, wag kang aalis.)" "Ok po."

"(Wag ka ding magkakalat dyan. Dadating si Papa mo mamaya, alam mo naman yun, ay aw ng magulo ang bahay.) "Opo, sige po." Wow, buti pa si Ashley, may nabili ng foods para sa field trip niya. Dahil medyo hapon na, nagbukas muna ako saglit ng facebook at pagkatapos din nam an ng mga more or less 15 minutes ay nag log out na rin ako. Pagkatayo ko ay nak ita ko yung lababo sa kusina na may mga plato. Kaya, lumapit ako dun. Naghuhugas ako ng plato habang nakaheadphones nung tumigi l yung natugtog. Pagtingin ko, may new text message. ---------------------------------------------------------------------From: Bryan Gandang hapon sa lahat! I really hate the rain! Whenever I got the chance to talk or get closer to you, the rain always interrupts! Why U No save those raindrops for another day? :|

---------------------------------------------------------------------Bumuhos kasi yung ulan nung sasagot na sana ako sa tanong niya kanina. Ika nga, weather is really unpredicatable. Pero I'm thankful na bumuhos yung ulan dahil s a totoo lang, di ko alam kung anong isasagot sa kanya. Isa pa, naguguluhan pa di n kasi ako. Nagpatuloy naman ako sa paghuhugas ng bigla ulit tumigil yung natugtog. May bago na namang text, pagtingin ko. --------------------------From: Rina Ngkta kyo ni Bryan knina? Share! --------------------------Tinuyo ko muna yung kamay ko saka ko siya ni-replyan. ----------------------------------

To: Rina Oo. Nagawa niya pa nga yung sign #2 ko. ---------------------------------From: Rina Eh? Tlga! W8, call ako. ---------------------------------Dali dali kong tinapos yung paghuhugas ko. Nung nag ring naman yung phone ko ay nasa may sala na ako at nakaupo na. "(Kenjiiiii! Dali, kwento!)" "Uhm, kasi.. ganito yun.... Hmm, bago yun, may tatanong ako." "(Ha? Ano yun?)" "Pano kunyare eh.. mas nauna mong ano.. nalaman na nag effort yung isa kesa dun sa isa?"

"(Ha? Ano daw yun?)" "Kasi, ano.. uhh.." "(Love is all about timing, my loves!)" "Ha?" "(Hindi naman pwede na lagi mo na lang hihintayin yung tao na gumawa ng first mo ve.)" "Gumawa na siya ng first move, pero nung una, di ko pinansin." "(Teka, sino ba?)" "Ha.. uhhh," "(Sabihin mo naaa, pleashh)" "Uh, Rina............ d-dalawa yata crush ko ngayon, panu to? >___<"

"(Sino yung isa? Dali, nacucurious ako. Kyaa)" "Si.......... Rain.." "(Ha? Sino yun??)" "Yung.. nagpapadala sa'kin ng letters sa locker.. yung.." "(Ohhhh, si Smile?)" "Oo.." "(Kenji naman, ni hindi nga siya magpakilala eh. Codename lang binigay sa'yo)" "Baka.. nahihiya..?" "(Mga coward lang yung ayaw magpakilala, ok?)" "Hindi siya coward............?"

"(See? Hindi mo rin masabi talaga na hindi nga siya coward.)" "............" "(ALAM KO NA!)" "Ah! Rina, sumakit tenga ko >__<" "(Waha, sensya Kenji, na-excite lang ako!)" "Ano ba yung alam mo na?" "(It's simple.)" "Simple as?" "(Meet up.)" Meet up?

"(Aren't you curious of what his face look like?)" "Uhhhh.." "(Then arrange a meet up! Kung tumanggi siya, then, coward siya. How about it?)" "............" "(Sounds good?)" "Hmmm, yeah.. try ko"

// 11 : Dark Sky { Love Rain // 11 } "Ano ng balita?" Kenji's POV. Iyon agad ang narinig ko na tanong ni Rina pagkapasok na pagkapasok niya ng baha y namin. Sabado ngayon, at hanggang ngayon, wala pa rin akong natatanggap na rep ly. Sa mga hindi nakakaalam sa kung saang reply, ito ay ang reply sa iniwang kong ta nong sa may locker ko para kay Rain. Hindi kaya, hindi pa niya nababasa? Nasa lo cker ko pa rin kasi yung papel at ni isang guhit ay walang nakasulat.

<"Pwede ba tayong magkita, Rain?"> Yan lamang naman yung nilagay ko sa locker ko at ang tanong na hinihintay ko ng kasagutan. Natapos na nga pala ang field trip, hindi ako nakasama dahil sinamaha n ko yung kapatid ko. Masaya naman yung field trip na pinuntahan ko, umambon ng konti tapos minsan natila tapos uulan ulit. Taga payong nga lang yata ni Ashley ang naging trabaho ko dun eh. "So, pano yun? Hindi niya sinasagot?" "Uhm.. Rina, hihintayin ko ang Friday." "Eh? Hmm, sabagay, baka di pa niya nababasa!" Nagsimula naman kaming magkwentuhan ng kung ano ano. Tulad ng mga napapanuod sa TV. Yung mga kung ano anong pinag-gagagawa ng mga PBB teens. Chika lang :p Nanunuod lang kami ng movie na binili na illegal, dahil nakakita si Rina ng DVD sa kwarto ko nung marinig ko ang konting tunog mula sa cellphone ko.

Inabot ko yung cellphone ko habang patuloy na nanunuod si Rina. Kumakain pa nga siya ng mga 'snacks' na nakita niya sa bahay namin eh. Feel at home siya kasi eh . Jk. Pagtingin ko sa screen ay biglang tumibok ang puso ko. Kinakabahan na parang ewa n. Akala ko nga sasabog na eh.. siguro dahil, hinihintay ko talaga yung text niy a. ----------From: Rain Bakit? ----------Yan lamang yung nakalagay pero parang alam ko na kung ano yung tinatanong niya. -----------------To: Rain Gusto kita makita? ------------------

Walang pag aalinlangan ko yung nireply sa kanya. Napatingin na sa'kin si Rina ka si siguro, nagtataka siya kung bakit ako natatagalan. Kaya, tumabi ako ulit sa k anya na dala dala yung cellphone ko. "Si Bryan na naman?" "Ha? Hindi." "Ahh.. kala ko kinukulit ka na naman nun" "Kaya nga ehh." Kinukulit kasi ako ni Bryan na kung pwede daw kaming lumabas today o kahit bukas . Sinabi ko na, na hindi pwede dahil nga walang tao sa bahay. Sina Mama, Papa at Ashley kasi, may pinuntahan. Yung Ocean Park sa Maynila, eh hindi naman ako int eresado sa mga isda kaya hindi na lang ako sumama. Isa pa, baka gastos lang din ako eh. *beep* ----------From: Rain

Bakit? ----------"Si Rain?!" Napatingin ako kay Rina na nakatingin sa screen ng cellphone ko. Nakatakip pa ng a siya ng bibig eh. Tapos inalog alog ako dahil parang siya pa yung kinikilig. "Katext mo? Improving!" "Improving ka dyan.." "Itanong mo na kung nabasa niya, dali!" "Nabasa na nga niya eh.. kaya lang.. tinatanong niya kung bakit ko daw siya gust o makita?" "Ahh............" "..................."

Tahimik lang kami ngayon ni Rina. Ang tanging nag iingay lang ay ang ingay mula sa TV. "Anong isasagot ko?" Di rin naman siya makasagot. Siguro mahirap nga kasing mag isip ng dahil kung ba kit mo gustong makita ang isang tao. At isa pa, lalaki pa, kaya.. ano, mahirap. "Nung nakita mo yung tanong, anong unang pumasok sa isip mo?" "Ahm, kung.. may load ako?" "Kenji =__=" Tinitigan ko yung screen habang binabasa ng paulit ulit yung screen na nagtatano ng ng bakit.

Sa totoo kasi, gusto ko lang malaman kung.. si Rain nga yung taong iniisip kong makikita ko pag nagkita kami. --"Rinaaaaaaaaaaa Kenjiiiiiiii, Helloooooooo!" Kinukuha ko yung mga gamit ko sa locker ko ng makaramdam ako ng yakap sa likod k o. Pagtingin ko, nakita ko si Xandra.

"Sayang talaga Kenji at Rina! Dapat sumama kayo sa field trip! Ang saya!" "Okay, manghili?" "Hindi naman! Si Rina talaga! Ahehe!" "O, ano ba kasing nangyari?" Pinagpatuloy ko yung paglilinis ng locker ko. Siguro isa sa mga hobby ko ang mag linis ng locker ko sa school. Ewan ko ba, kahit medyo ayos na ay inaayos ko pa r in. Hindi naman ako adik? "Daming confessions na naganap! As in!!" "Confessions? Mukhang dami nga nating na-miss Kenji no! Kwento naman jan Xands!" Natawa naman ako sa pagtawag ni Rina kay Xandra ng Xands. Feeling close agad si Rina. Hmm, sabagay, mag aalmost 3 years na namin yang kaklase at laging nagkwekw ento sa'min kaya siguro, friend na rin kung maituturing? "Tulad nung kay Bryan! Wahahaha" "Bryan? Sinong Bryan?"

Nakakunot ang noo ni Rina habang nakatingin kay Xandra. "Nakakakilig nga eh. Alam mo ba Kenji, akala niya kasama ka kaya pumunta siya sa bus ng section natin! E di ba, magkasama ang section C at D sa iisang bus? Kaya ayun, ang dami ng nakakakilala sa'yo! Wala daw sanang aagaw sa iyo, yun yung sa bi niya! Kilig di ba? Di ba??" Nakatingin lang ako kay Xandra na halos paluin ako sa balikat ko. Erm, Class C at D nga pala ang kasama sa bus di ba.. so, andun si ano.. si Mike? Nagsimula na kaming tatlo maglakad para pumunta sa classroom namin. Panay pa rin ang kwento ni Xandra sa mga namiss naming confessions daw nung field trip. Mara mi daw kasing nag confess sa araw ng field trip eh. "At alam niyo ba? May nag confess kay Mike! Yung star player sa class C! Di ba s ikat yun!"

Medyo napadahan yung paglalakad ko nung narinig ko ang pangalan ni Mike. May nag confess sa kanya? "Tapos kilala niyo ba si Kabby ng class B---" "Anong nangyari?" Medyo napatingin sa'kin si Rina. Ngayon niya lang kasi ako narinig na magtanong sa mga kinukwento. Kadalasan kasi, nakikinig lang ako. "Ah, nagkagalit sina Kabby at yung Mikaela Ortiz---" "Hindi.. yung.. kay.. uhm, Mike?" "Ah.........................................." Lumiko kami dahil yung classroom namin ay may paliko-liko ng may makita akong fa miliar na tao. Dalawa silang tao pero isa lang yung kakilala ko pero, hindi ko n apigilang tumingin dun sa kasama niya.

"Sila na." Parang tumigil ang mundo ko nung narinig ko ang konting bulong na iyon ni Xandra .

// 12 : Red Roses { Love, Rain // 12 } "Kenjiii, happy valentines day!!" "Happy Valentines din, Rina!!" Kenji's POV. "Anung sabi naman daw ng bouquet!" Tumawa lang naman ako ng konti sa kanya.

Umupo na kami sa mga upuan namin dahil nandyan na si Ma'am. Valentines nagyon. O o nga pala, tapos na yung Monthly namin! Kakahapon lang! Tuesday ngayon at magch echeck lang kami siguro ngayon ng aming tests. Hindi naman ako medyo natataranta dahil, nag aral po ako. At saka, pasalamat na rin ako kay Bryan dahil tinuruan niya ako. Napaka helpful nung mga notes na bini gay niya sa'kin. Hindi ko pa rin namemeet si Rain. Or should I say, wala na kaming communication these days. Hindi din naman ako yung taong unang magtetext kahit mapa-GM man lan g. Kinuha ko yung papel na nasa unahan ko. Magchecheck kasi kami ng aming papel, es te sa ibang section. Nakikinig lang ako kay Ma'am na ang bilis mag Delta at mag Bravo! Matapos naman iyon ay binilang ko na yung mga tamang sagot nung nakuha kong pape l. 71/100, mataas naman di ba? Pero class E siya eh. Dapat kasi, ang range ng ta mang sagot mo ay 80 and above para makapasa. Kaya ayun, yung mga nasa class E or F ay mga delikado. "De La Sanchez?" "66."

"De La Santos?" "61." Nirerecord na ni Ma'am yung scores. "De Robles?" Nakatingin lang ako sa mga kaklase ko dahil parang may binubulong sila. Di ko na man marinig, pero parang may mali ata kay De Robles na ito dahil kilala ata siya sa'ming section eh. "Sinong may hawak ng papel ni De Robles??" "O, sino daw may hawak ng papel ng girlfriend ni Mike!" De Robles? Yun pala ang name ng girlfriend ni ---

"Ah!! 71 po." Nagtinginan mga kaklase ko sa'kin. Napahiya din naman ako, eh kasi akala ko sa " R" pa ako eh. Hinihintay ko yung O, P, Q! "Naka naman! Wala sa sarili si Candava! Iniisip siguro ang date nila mamaya ni M r. Orquia!!" Nagsimula naman nila akong lokohin. Si Mr. Orquia ay si Bryan. At marami rami sa mga kaklase ko ang kinikilig sa'min. Pero, ewan ko, kinikilig ba ako? Hmm, sigu ro konti.. dahil first time ko? Nagpatuloy naman yung pag rerecord ni Ma'am ng mga scores. <"Mikaela De Robles">

Mikaela De Robles, pala. --"A-B-B-D-A-C-A-C-B-B-A-A-C-D-D-C-B.." Nag rerecheck kami ng test namin sa English. Yung class F daw kasi yung nagcheck ng papel ng mga class A, eh baka daw may mali kaya pinaparecheck sa'min. *beep* Nawala ako sa konsentrasyon nung narinig ko yung beep ng cellphone ko kaya, tini klop ko sa dalawa yung hawak kong papel. Kinuha ko yung cellphone ko sa bulsa at nilagay dun sa may taklob na area. ------------------------------------------------

From: Bryan Kenji, may meeting kmi mmya. Hnd kta mkksabay pag uwi. -----------------------------------------------Habang tumitingin pa kay Ma'am, agad agad akong nag reply na ayos lang naman sa' kin. President kasi siya ng isang club eh. Dun ata sila may meeting. Last one subject na nga pala ngayon. Uwing uwi na rin ako eh. Dire-diretso naman si Ma'am ng pagsasabi ng answer key ng biglang kumulog ng mal akas na may kasama pang kidlat. Napa-irit naman yung iba sa'min. Sumunod dun ang ulan. "Gosh, wala akong payong!" "Grabe naman yang ulan na yan, kung kelan ko nakalimutan magdala ng payong! >.<"

Speaking of payong, iba nga pala ang dala kong payong. Hindi ko kilala kung sino ng may ari, pero basta ko na lang kinuha kasi nasa may tabi naman ng bahay eh. A t, wala namang naghahanap. Nagpatuloy naman si Ma'am sa ginagawa niya at matapos ang isang oras ay nagpaala m na kami sa kanya at pinalabas na kami. "Oi Oi! Cleaners ka Candava!!" Napatingin ako sa kaklase kong leader ng Tuesday. Onga pala, cleaners ako T.T "Nagmamadali kasi!" "Onga, hihintayin ka naman nun, don't worry!" "Ano ba yun?" "Di ba magdadate kayo ni Bryan~"

"Hindi ah, may meeting sila eh.. baka hanggang gabi pa yun." Naglakad ako malapit sa board. Mag bubura na lang ako ng board. Ayoko kasi magwa lis, lagi kasing maiiwanan sa room. Eh, ayokong maiwanan sa room, katakot eh, na ulan pa naman. "Kelan mo nga pala siya sasagutin, Kenji?" "Ha? Ah eh....." "Pinapaasa mo lang ata eh? O___O" "Ha? Hindi ah.. uhm, di pa ko sure eh.." "Ala naman, alam na! May crush ka siguro kung kanino kaya ganyan!" "Ha? E-ewan.."

Nung mabura ko na yung whiteboard ay lumapit na ko kay Alyanna. Yung leader ng T uesday group. Kailangan kasing may check yung akin eh. Ibig sabihin, nag linis. XD "Geh ingat!" Lumabas na ako ng room at bumaba. Hindi na ako dumaan ng locker, kasi magaan pa naman yung bag ko. Wala na rin masyadong estudyanteng nag aabang sa shed kasi na kaalis na ata. Naglalakad ako papuntang shed ng makita ko si Mike na nakatayo habang nasa bulsa yung mga kamay niya. Nakatingin lang ata siya sa kawalan kasi parang di nagalaw eh. Lalakasan ko ang loob ko. "Uy, mike.. wala kang payong?"

Napatingin naman siya sa'kin.. at sa dala kong bouquet. Napatungo ako dahil dun. Kaya, binuksan ko yung bag ko para kunin yung payong na nakita ko sa gilid ng b ahay namin noon. Binuksan ko ito at lumakad ng konti. "Gusto mong.. sumukob?" Nasa bulsa pa rin yung mga kamay niya at tila yung mga mata lang niya yata yung tanging gumagalaw sa kanyang katawan. Nakatingin lang siya sa'kin. "Nababasa.. yung mga bulaklak mo.." Tumingin siya sa dala ko at tumingin sa'kin. ".. kung sumukob ako."

Tumingin siya sa'kin at para ba siyang ngumiti na parang hindi ngiti. Ewan, ngit i dahil medyo sumingkit yung mata niya pero parang hindi naman? Pagkatapos nun a y tumungo sya at inalis yung isa niyang kamay na nasa bulsa at tiningnan ang ora s. Nakatayo lang ako dun habang nakatingin sa kanya. Napansin niya naman ako. At me dyo gumalaw yung ulo niya na para bang pinapaalis na ako. Para bang may tumusok sa dibdib ko nung ginagawa niya yun. "Mike!" Agad agad siyang lumingon nung narinig niya yung babaeng tumawag sa kanya. Kung hindi ako nagkakamali, siya yung Mikaela De Robles? "Sorry kung natagalan ako!! Di ko makita yung payong, nasa locker ko pala!!"

"San mo ba hinanap?" "Akala ko kasi nasa bag ko ee!" Inalis ko ang tingin ko sa kanila. Ewan, hindi ko alam, pero para bang kung titi ngnan ko sila ng matagal, hindi ko alam kung anong pwedeng mangyari sa'kin. Pinilit kong i-hakbang yung mga paa ko pauna.

// 13 : Raindrops { Love, Rain // 13 } "My loves, anong nangyari sa mata mo??" Kenji's POV. Nakatingin sa'kin si Rina. Nakatingin siya sa'king mga mata. "Ba't para ang puffy?" Kinusot ko yung mga mata ko.

"Umiyak ka ba?" Patuloy ko pa ring kinukusto yung mga mata ko. "Hindi ah." "Eh bakit nag swoswollen??" Tinakluban ko yung mata ko. "Hindi nga! At anong swollen?! Si Rina, kung ano anong binabasang dictionary." Napalipat naman yung usapan sa kanya. Nakatanggap kasi daw siya ng offer na mag star sa isang drama pero di niya daw sure kung tatanggapin kasi ayaw daw niya nu ng role.

Mamaya rin naman ay dumating na si Ma'am at nagsimula na yung klase. --< "Go outside and catch as many raindrops as you can. For every one you catch, i t s how much you love me and for every one you miss, that s how much I love you. --- Lov e, Rain." > Huh?? Nandito ako sa locker's area nung nabasa ko to na nasa locker ko. Ano bang ibig sabihin ni Rain dun?

"Alam ko na ang nangyari kina Mike at yung Robles!!" "Eh? Anu anu?? Dali!" Medyo pinasok ko yung ulo ng konti sa may locker ko. May naririnig kasi akong na g uusap na nasa kabilang locker. Bale nasa left sila. Di ko naman kilala kasi di ko sila kita dahil nakatago nga ako dun sa bukasan ng locker ko. "Ex daw pala ni Mike yung Robles!" "Talaga??" "Oo, naging sila nung elem. Grabe no?" "Eh sino daw nambreak?" "Yung babae!" "Goshhh! Tapos nung field trip, umamin yung Robles kay Mike na mahal pa rin daw niya si Mike!"

"Di nga ako naniniwala dyan ehh!" "Bakit?!" "Alam mo kasi, pag elementary ka pa, walang true love diyan!" "Pano mo naman nasabi? Eh ang alam ko, karamihan ay nakikita nila nung elem yung magiging asawa nila di ba??" "Asus!! Naging sila lang naman dahil yung mga kabarkada ni Mike, boto dun kay Ro bles na yun! Maganda kasi, pero hindi naman maganda ang ugali!!" "Huy grabe ka naman, di mo pa kilala yung tao!" "Aish, tara na! Basta, di ako boto sa kanila!!" "Baka naman may crush ka kay Mike!" "Wala no! Sa tagal ko ng naging katabi yun, ang masasabi ko lang.. hindi na niya mahal yun! Kilala ko yun no!! Sa mga kilos niya kaya, parang napipilitan lang s iya!" "Bakit naman naging sila kung di niya minahal nung elem!"

Narinig ko yung pagsara ng locker. "Ay basta! Sana mag break na sila!" "Grabe ka! Kung wala kang boyfriend, iisipin ko, nagseselos ka!" Nakarinig ulit ako ng pagsara ng locker. Siguro nanggaling sa kasama niya? "Nagseselos ka dyan? May pinaniniwalaan ako! Si KC ang mahal nun!" "KC? Yung KC ng section B??" "Baka? Ewan! Basta, ang alam ko, may gusto siya kay KC!" "Hala, siya, gustom na ko. San tayo kakain?"

Yun na yung medyo rinig ko kasi nahina na yung mga boses nila. Nakaalis na yata. Napabuntong hininga na lang ako saka ko nilagay sa bag ko yung sulat at kinuha y ung payong sa may locker ngayon. Nakaalis na si Rina kasama si Lawrence. Si Brya n, Nagmadali ako dahil naalala ko nga palang iniintay ako ni Bryan sa shed O . O "Bryan!! Pasensya kung natagalan!!" Yun agad ang binungad ko sa kanya. Medyo napaisip ako dahil sa mukha niya. Salub ong yung mga kilay niya na parang galit. "N.. natagalan ka ba? Uhmm.." "De, ayos lang!"

Nawala naman din agad yung salubong ng mga kilay niya. Binuksan ko na yung payong ko at binuksan na rin niya yung kanyang payong. Nagsimula na siyang maglakad kaya nagsimula na rin ako. Parehas kaming naglalaka d ng tahimik. Ulan lang ang sanhi ng ingay. "Uhh.. Kenji.." Tumigil siyang maglakad at tumingin sa'kin kaya napaatras ako at tumigil rin sa paglalakad. "Bakit?" Nakatingin lang siya sa'kin na parang may gustong sabihin.

"Wag mo sanang masasamain yung sasabihin ko pero.. kailan mo ba ako sasagutin?" Napatingin ako sa lupa dahil naalala kong malapit ng magraduation. Tanging final s na lang ang iniintay naming mga fourth years. "Uh kasi Kenji.. gusto ko lang sanang malaman kung.. talagang may pag asa ako. K asi, kung wala, ayos lang naman sa'kin. At least, mabilis ako makaka-move on kun g hindi ko man marinig yung salitang oo mo." Nakatingin lang ako sa kanya habang iniisip kung anong sasabihin ko. Naghahanap ako ng mga right words. At sa paghahanap ko ng mga salita, ang tanging naiisip k o ay ang salitang.. sorry. Pero, isa sa mga kinaiinisang mga tao ngayon ay mga paasa, di ba? Ayokong maging isa sa mga kanila.. pero.. paano kung di ko talaga, mahal?

"Bryan............. sorry.." Bigla siyang ngumiti at tumungo. Tumingin ulit siya sa'kin sa mukha ng nakangiti . Sa kanyang pag ngiti, hindi mo to masasabing masaya. "Friends?" Nakangiti niya yung sinabi sa'kin habang patuloy na pumapatak ang ulan. Tumango ako sa kanya. At mga ilang segundo ay lumapit siya sa'kin at niyakap ako. Nagkas alubong ang mga payong namin. Mahigpit ang kanyang pagkayakap sa akin na parang sumasakit ang dibdib ko dahil nasaktan ko siya. Unti unti kong nabitawan ang aking payong. Nararamdaman ko na rin na pumapatak s a akin ang mga patak ng ulan. Binuksan ko ang palad sa aking kanang kamay para s aluhin ang mga ito. < "Go outside and catch as many raindrops as you can. For every one you catch, i t s how much you love me and for every one you miss, that s how much I love you. --- Lov e, Rain." >

// 14 : Graduation, Goodbye? { Love, Rain // 14 } "Cancino, Rina Angela P." Kenji's POV. Naririnig ko ang tugtog ng graduation march na sobrang lakas. Katabi ko si Mama at nasa hagdan kami ng entablado. Ako na kasi yung susunod na tatawagin. "Candava, Kenji Iannah S."

Nagsimula na akong maglakad pauna para abutin ang aking diploma at makipag kamay an. Humarap ako sa mga tao para ilagay sa kaliwa ang tassel ng aking graduation cap at tumungo. Bumaba na ako sa entablado kasama si Mama. Nakita ko si Rina na hinihintay ako sa kanyang upuan. Nakangiti siya sa'kin. "Congrats sa'tin my loves!" Nginitian ko siya. Humarap na siya sa unahan sapagkat kailangan naming hindi mag ingay habang hinihintay yung kalinya namin. Hindi kasi maaring umupo hanggang d i pa kumpleto yung linya namin. At saka, nasa may unahan kami kaya bawal mag gag alaw. Nung nakompleto na kami ay saka na kami umupo. Hindi ako makapaniwala na masusuot ko tong graduation gown na to. Hindi dahil sa tingin ko ay uulit ako, pero isa ako sa mga dehado kaya naiisip ko rin yung mga bagay na yun. Buti na lang, sa tulong ni Bryan, tinuruan niya ako para tumaas a ng aking mga marka.

Nung March 23 rin, nagkaron kami ng Seniors' Grad Ball pero hindi na ako umatten d. Ayoko kasi. Ayoko dahil, wala akong kasama. May trabaho kasi si Rina nung mga araw na yun kaya kung umattend ako, baka maging loner lang din naman ako. Isa pa, baka masaktan lang ako pag nakita ko yung dalawa na nagsasayaw. Inaamin ko na, crush ko si Mike. Crush ko siya at hindi ko alam kung crush nga l ang ba ito o mahal na. Pero, masakit mang isipin pero wala na akong pag asa. Mer on na siyang minamahal. Nagsasalita na ngayon ang aming Valedictorian ng kanyang speech. Ang aming Valed ictorian ay si Bryan. Ang galing niya di ba? Tahimik lang kaming nakikinig sa kanya. Matapos ang kanyang speech ay nagsalita na ang guest speaker. Nakikinig lang kam i sa kanya ng unti-unting umulan. Hindi siya malakas, katamtaman lang. Kaya medy o lumamig. Gabi na kasi eh, mga 8 pm na.

"Now, it s time for you to move on to what s next. But you must not let anything deter y ou from taking those first steps. Don t spend so much time trying to choose the perf ect opportunity, that you miss the right opportunity. Recognize that there will be failures, and acknowledge that there will be obstacles. But you will learn fr om your mistakes and the mistakes of others, for there is very little learning i n success........ Michael Dell" Yun ang hudyat na tapos na ang graduation. Nagpalakpakan kami at nagtayuan. Dahi l nasa unahan kami, hindi ko na nakita si Mike. Nasa likod kasi ang mga lalaki, pagkatapos ng pinakahuli sa babae. At sila rin ang unang lalabas dahil nasa liko d nga sila. Hindi ko na kaya siya makikita? "My Iannah, congrats nak!" Napangiti ako sa sinabi ni Mama. Niyakap niya ako kaya niyakap ko rin siya. Bago kami umalis ng school ay nag picture picture muna kami. Kasama namin si Rina at yung pamilya niya.

Matapos ang kalahating oras ay nanawa na kami sa mga mukha namin XD Umalis na rin sina Rina at yung pamilya niya. Hawak hawak ko naman yung camera h abang naglalakad kami papalabas ng school. Nag brobrowse lang ako ng mga picture s na kinuha kanina. Nagdedelete na rin ng mga kakaiba ang kuha. Matapos kong tingnan ang mga iyon ay ni-set ko yung camera sa video. Dahil traffic sa labasan (marami kasi kami), ay patigil tigil kami sa paglalakad . Dahil patigil tigil, ay nagvideo na ako dun sa mga taong naghihintay rin. Umuu lan rin kasi kaya traffic sa may exit. Yung iba kasi, walang payong at naghihint ay lang dun sa loob. Yung mga naghihintay lang ang finocus ko sa video ko. Laking gulat ko nung nakita ko sa screen si Mike. Nakita niya yata na sa kanya n akatutok yung camera kaya tumingin siya. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko nun pero bago ko pa na-save ay biglang namatay yung camera ko. Natandaan ko na wala na nga pala itong charge at pa-lowbatt na.

Naramdaman ko rin ang hawak ni Mama sa braso ko na parang hinihigit na ako pauna dahil masikip nga. Napapahakbang ako dahil humahakbang si Mama. Hawak niya kasi yung payong at nakasukob ako, pero hawak ako ni Mama para sure na nakasukob ako . Ayaw ko man ay napunta na kami sa labas. Sinilip ko ulit yung area kung san ko s iya nakita pero dahil sa dami ng tao ay hindi ko na siya nakita pa. Nalungkot ako. --"............."

Minulat ko yung mata ko. Kinusot ko ito. Napatingin ako sa orasan. Dahil sa oras ay agad agad akong napabangon sa kama at inayos ang buhok. Mag 1-1 pm na pala > ___< Pumunta ako sa kusina matapos kong maghilamos. "Ashley??" Hinanap ko si Ashley pero di ko makita. Bakasyon na rin niya at ako yung naka-as sign na magluluto! Pero lagot ako kay Mama dahil tinanghali ako ng gising! Pareh as pa namang nasa trabaho sina Pa at Ma. "Ashleyy??" Binuksan ko yung pinto na papuntang labas. Huli ko tong pinuntahan dahil hindi s iya pwedeng lumabas ng bahay dahil uso na ngayon ang pangingidnap ng bata.

Nakita ko si Ashley na nakaupo at laking gulat ko nung may nakita akong likod ng isang lalaking may sumbrero. Hindi siya likod ng isang matanda pero kinatakot k o pa rin dahil baka anong magawa niya sa kapatid ko. "Ashley!!" Napatingin sa'kin si Ashley habang hawak hawak niya ang isang bowl na may gatas ang KoKo Krunch. Hawak niya rin ang isang kutarang pambata. Napansin ko namang h indi lumingon yung kasama niya at imbes na tumingin at tumayo at umalis. Nilapitan ko agad si Ashley at lumuhod para maging kasing pantay ko siya. Tinano ng ko agad kung ayos siya. Pero parang hindi naman yata siya sinaktan nung lalak i. "Binigyan ako ni Kuya nito, ate!" Tinaas niya pa yung bowl para makita ko.

"Ahh, ganun ba.." Yun na lamang ang naisagot ko. "Mabait si Kuya Rain ate! Ambait bait!" Napatigil ako sa narinig ko. Tama ba yung narinig ko? Si Rain yung? Tumayo agad ako at pumunta sa may kalsada. Tiningnan ko kung naroroon pa siya at naglalakad, pero wala na siya at wala na akong nakitang lalaking naglalakad mal iban sa mga batang naglalaro ng bike sa may kalsada. Bumalik ako sa may bahay at nakita ko si Ashley na may hawak hawak na papel. Nak ita ako ni Ashley na nakatingin sa kanya. Lumapit siya sa'kin at binigay ito sa' kin. < "I hope we can share an umbrealla together. And you with me, only. --- Love, R ain." >

// 15 : Summer Rain { Love, Rain // 15 } "The number you have dialed is temporarily not available. Please try again later ." Kenji's POV. Inihagis ko sa kama ang cellphone ko. Nakaka walong ulit na yata ako o mahigit, pero yun at yun ang sinasabi. Nakakainis naman pag ganun! Tinatawagan ko kasi yung number ni Rain. Na-flood ko na yata yung inbox niya per o walang reply kaya sinubukan kong tawagan, at yun nga, yun ang sinasabi nung ba baeng hindi napapagod. Wala rin namang tulong tong kapatid ko. Nung tinatanong ko sya kung anong itsura ng Kuya Rain niya, ang tanging sagot niya ay:

< "Maputi siya ate ^___^" > At pag tinatanong ko kung ano pa, eto naman ang isasagot niya sa'kin: < "Bagay kayo ate ^___^" > *ding dong* Agad akong tumayo at lumabas sa kwarto ko. Sinilip ko ang bintana at nakita ko s i Mama. Agad kong kinuha yung susi at pinagbuksan siya. Kinuha ko naman yung mga dala ni Mama kasi sobrang dami. "Anak, mag apply ka sa Jollibee ng summer job. May kakilala ako dun, hinihintay ka na lang!" "Ha? E.. pano po si Ash?"

"Yung mga anak ng kaopisina ko, nasa opis din yung mga anak dahil maliliit pa di n. Isasama ko na lang si Ash bukas. Ikaw, mag apply ka ha!" --< Kinabukasan > "Ay! Ikaw ba ang anak ni Mrs. Marcelina Candava?" "Opo." "Sige, bukas na bukas din, mag sisimula ka na." "Salamat po ng marami." Nahihiya man ako'y lumabas na ako dun sa parang opisina. O, opisina nga yata.

Magsisimula na raw ako bukas. Ang bilis nga eh, pero ayos na rin yun, may pera n a, may pagkain pa. At saka, wala naman akong gagawin sa bakasyon kundi ang pagtu nganga. Ayos na rin yun para naman maisip ko na may kwenta akong tao. Naglalakad ako papalabas para makauwi ng may makasalubong akong taong hindi ko i naasahang makakasalubong ko at makikita dito. Nagkatinginan kami pero parang dirediretso syang pumunta sa may opisina kung san ako lumabas kanina. Mag aaply rin ba si Mike? --1 pm, simula na ng shift ko. Kaya ayun, suot ko na yung uniporme ng Jollibee. Na sa may loob nga lang ako kasi may remaining 15 minutes pa. 12:45 pa lang kasi eh . Pero ayoko kasing ma-late.

May nakita naman akong makakausap. Di bale, siya yung pumunta sa'kin. Nagkwento siya sa'kin ng mga bagay. Nakikinig lang ako. Sinasabi rin niya na kinakabahan r aw siya dahil first time daw niya. Sinabi ko naman na wag kabahan dahil first ti me ko rin? XD Nagsasalita pa siya nung narinig kong bumukas yung pinto. Pagkita ko, nakita ko si Mike. Tumayo naman yung kausap ko kanina at lumapit sa kanya. "Mikeeeee!!" Madaling nagkasalubong ang aming mga mata pero tumingin agad siya dun sa babaeng lumapit sa kanya. "Ah.. nag apply ka rin pala..?" "Oo naman Mike! Di ba mas sweet ang summer kung parehas tayong nag wowork??" Dahil sa mga narinig ko, nawalan ako ng gana. Pero bago pa ako umalis na pwesto ko ay humarap sa'kin yung kausap kong babae kanina.

"Uy uy! Eto nga pala si Mike, boyfriend ko! Mag wowork rin siya dito. Ang galing no? Tatlo na tayong magkakakilala!" "Ah.." "Tapos, Mike! Nakausap ko siya bago ka dumating! Nalaman ko kasing same school k ami. E di, schoolmates tayong tatlo? Di ba?" Hindi na lang sana ako nag apply. "Uy uy! Ano nga palang name mo? Nakalimutan kong itanong! Pero ako si Mikaela De Robles!" Bakit kasi.. di ko siya namukhaan? "Kenji.. Candava.."

Hindi ko alam kung bakit pero parang napansin kong nawala yung mga ngiti niya sa labi. Pero mamaya rin naman ay ngumiti na ulit siya. "Ok ok, shift na!" Inayos ko yung buhok ko at sombrero ng Jollibee at lumabas na. --"Woaaa, umuulan!! Mike, mike!! May payong ka?" "Ahh......... wala eh.." Kasalukuyan kong inaayos yung sarili ko. Tapos na kasi yung shift ko. Nakakapago d pero enjoy! Nakakatuwa kasi, dahil dapat mabilis ka pumick up nung order nila para hindi sila mainis sa'yo.

"Ehh! Panu yan Mike, may dinner kami ni tita ngayun!" "Hintayin na lang natin.." May lumapit sa'kin. Yun yung kakilala ni Mama. Nakipagkwentuhan pa siya sa'kin. Ako naman, sagot lang ng sagot ng mga alam na sagot sa tanong? XD Nakikinig ako dun sa sinasabi niya nung mapansin kong may tila sumusundo kay Mik aela. Papa niya yata na mukhang mayaman. Nakita ko ring nagpaalam siya kay Mike. "O sya iha, ikaw yata'y gagabihin. Umuwi ka na, baka hinahanap ka na nung Mama m o." "Ah.. sige po. Salamat po." Kinuha ko na yung bag ko at nagsimula ng maglakad papuntang exit ng Jollibee. Tu migil ako sa harap ni Mike na kasalukuyang nakatayo sa labas. Hinihintay yatang tumigil ang ulan.

Kinuha ko yung payong ko at binuksan ito. Napatingin siya sa'kin. Nakatingin rin ako sa kanya. Pumayag ka sana please. Wala akong masyadong dala. Hindi ko na lang siya tinanong pero nilagay ko yung payong sa may ulo niya. "Tara?" < Now Playing - Yung Music sa may gilid * v * > Nagsimula na kaming lumakad. Mabagal siyang lumakad kaya binabagalan ko na rin. Tahimik lang kaming naglalakad habang bumabagsak ang ulan sa payong ko. "Napaka espesyal ng ulan no." Natahimik ako. Bigla kasi siyang umimik at hindi ko alam yung sasagutin ko.

"Bakit ba napaka espesyal ng ulan?" Wala na kasi akong maisip na sabihin kaya yun ang nasabi ko. "Kasi, tulad ng Pag ibig, ang ulan pwede mong maramdaman," . . . . . Tumingin siya sa'kin kaya napatingin ako sa kanya. "........ pero hindi mo kayang pigilan."

// 16 : It exists { Love, Rain // 16 } "Sir, 1 hash brown burger and 1 choco crumble sundae?" Kenji's POV. Tumango siya kaya ngumiti ako. Binigay niya yung bayad at sinuklian ko naman yun . Binigay ko din sa kanya yung resibo niya. Dali dali kong kinuha yung mga pagka in na inorder niya. Mag dadalwang linggo't mahigit na. So far so good, naman. May pera e :p Nagpatuloy naman ang shift ko. Hindi naman nakakapagod ngumiti, minsan, awkward lang pag matanda yung kausap. Di kasi ako marinig =__=

Gabi na nung matapos kami. Tumulong naman ako sa paglilinis. Tulong tulong kasi eh, nahihiya naman ako kung di ko sila tutulungan at magpupulbo na lang sa isang gilid, tulad nung isa. De, joke lang po, hindi naman ako bitter kay Michaela. "Uy guys, hanggang Friday na lang tayo dito! Pahingi numbers niyo!" Naglapitan kay Hannah. Lahat nagpapasave ng number sa phone niya. Lumapit rin ak o dahil di ko naman maitatanggi na masaya naman silang kasama. "Huuuuuy Mike! Penge number mo!" May sinusulat si Mike ngayon at hindi napansin si Hannah.

"Kaduga neto! Huuuuy!!" Lumapit si Hannah kay Mike. Nakatingin din kaming lahat sa kanya. Seryoso niya k asi at tanging si Michaela lang nakakausap niya.. or should I say, si Michaela l ang yung may tyagang kumausap? Hindi kasi nasagot si Mike eh. Uh, yeah, dalawang linggo na rin ang nakalipas at yun yung huling pag uusap namin. Medyo weird nga e, iba kasi. Narinig din ni Mike sa wakas yung sinasabi ni Hannah. Tumingin kasi siya eh. Kinuha niya yung phone niya at nilagay dun sa isang mesa. Naglapitan naman yung mga babae para i-save yung mga numbers nila sa phone ni Mike. Pinapabayaan lang ni Mike yung phone niya habang yung mga babae, naninisik talaga para mai-save yu ng number. "Text mo naman kami Mike haaaa!" Patuloy lang sa pagsusulat si Mike. Tingin ko nagrereview siya eh.

Matapos pagkaguluhan ang cellphone ni Mike na wala raw laman na pictures, eh tum ayo na si Mike at nilagay yung phone niya sa bag. Paubos na rin yung mga tao sa Jollibee. Umuwi na sila eh. Sinusundo na rin si Michaela nung Papa niya. Pupunta yata si Mike sa CR para magpalit ng damit nung lumapit ako sa kanya. Nap atingin siya sa'kin kahit di ko pa siya tinatawag. Mabuti na yun kasi nahihirapa n akong tawagin siya eh. Nakatitig lang siya sa'kin habang hinahanap ko yung mga salitang dapat kong sabi hin. "Uhh.. Mike, exchange numbers...?" "Nasa bag.." Pumasok na siya sa CR na may dala dalang damit. Ako naman, dahil sabi niya, binu ksan yung bag at kinuha yung cellphone sa may bag niya.

Napansin ko lang, parang yung kanina ay Samsung.. pero bakit Nokia to? At ang we ird ng phone niya, yung wallpaper nakasulat "Don't touch my phone" tapos may kam ay pa. Nilagay ko na yung number ko sa phone niya at i-sasave sana sa contacts nung i-s asave ko na ay sinasabing nag eexists na raw. Pinindot ko yung pulang key at pinunatahan yung Contacts list niya. Hindi naman ako makikichismis pero titingnan ko lang! Napakunot yung noo ko lalo sa nabasa ko. Iisa lang kasi yung contact nitong phon e niya.. e di ba nagsave yung mga babae kanina sa phone niya? Ang weird, baka na bura? Naweird din ako dahil ang pangalang nakasulat lang sa phone niya ay: < "KC" >

Ini-options ko para matingnan yung contact details niya nung lumabas si Mike sa pinto na parang nagmamadali at kinuha yung phone niya na hawak ko at tiningnan y ung screen nito. "M-may.. nakita ka ba?!" Nakatingin siya sa'kin na parang may ginawa akong kasalanan. "Wala.. kakakuha ko lang naman.. nung.. phone mo.." Buti na lang, napindot ko agad yung pulang key na nag eexit bago niya nakuha yun g phone niya sa kamay ko! Natakot naman ako sa kanya. "Sure ka?" Tumango ako.

Nilagay niya yung phone na yun sa bulsa niya at kinuha yung bag niya. Hinalikwat niya yun at may binigay siyang phone. Yung Samsung. Nagkamali pa ata ako ng nak uha, lagot. "Dito.." "Ahh.. di ko kasi alam.." Sobrang awkward ang atmosphere na yun dahil sobrang tahimik at nangangatal kong nilagay yung number ko sa phone niya. Nakatingin kasi siya sa'kin na parang nagt atanong kung may nakita ako. E, wala naman.. uhh.. meron, pero kung sino mang KC yung nasa phone niya, aba malay ko! Matapos kong ilagay yung number ko ay binigay ko na sa kanya yung phone niya uli t. Kinuha ko na rin yung mga gamit ko at lumabas na. Habang nag aabang ako ng jeep na masasakyan, may bigla akong naalala.

Hindi ako nakalimot o kung ano man, May natandaan lang ako sa screen ng phone niya. < "Number already in use for: KC. Continue? [OK] [Back]" >

// 17 : Almost had you { Love, Rain // 17 } *ding dong* Kenji's POV. Nasa kwarto ako at binabasa yung papel kung san ko sinulat yung 7 love signs ko nung narinig ko yung pagtunog ng doorbell namin. Sabado ngayon, tuwing weekdays lang yung summer job ko. "Ate ate!! Sina Ninang, nasa baba!!" Napatingin din ako kay Ashley na tumatalon sa tapat ng pinto ko habang sinasabi iyon.

Tumayo ako at nagsuklay at bumaba na. Nagbless ako sa kanila. Lumabas naman ang ngiti sa mga labi ni Mama. Wala ngayon si Papa kasi may trabaho at mamaya pa uuw i. Dahil isa ako sa anak ay isa ako sa mga kumakausap sa kanila. Nagbabalitaan l ang kami ng mga nangyari. "Naku si Kenji! Maganda na eh! Anong kursong i-tatake niyan sa college? College na yan di ba? Nakatingin si Tita kay Mama at halos sila ay inaabangan ang aking kurso sa colle ge. Tinatanong rin nila kung san papasok at mga kung ano ano pa. "Kenji, pumunta kayong tindahan ni Ash." "Naku, wag na, kakakain lang namin!" Kahit tumatanggi sila ay pinapunta kami sa tindahan ni Mama.

Naglalakad kami papuntang tindahan sa kabilang kalye. Malayo layo ito sa bahay n amin. 2 pm pa lang kaya mainit at maraming tao. Never kaming makakapunta dito pa g gabi. Lagi kasing may lasing at mga nagmumurahan dito eh. Nakakatakot, baka sa 'min ibunton. Malapit na kami sa harap nung tindahan nung matigilan ako dahil sa sinabi ni Ash . "Ate ate, dala mo ba pera??" Napatingin agad ako sa kanya. At alam na rin niya kung bakit. "Ate naman ehhhhhhh T___T" Nak naman ng tokwa. Kung kelan naman nandito na, dun ko pa natandaan! "Babalik lang si ate, dito ka lang!"

"Ateeeee namaaaaaaan ehhhh!!" Ayaw namang alisin ni Ash yung kamay niya sa damit ko. Kakilala niya naman yung magtitinda kaya pwedeng ipabantay ko muna siya. Mapapagod kasi siya kung parehas kaming babalik. "Ash.. bibilisan ni ate." "Ate naman ee!! Ayaw!! Umutang muna tayo ate!!" Bata pa lang yan, alam na niya yung salitang utang =__= "Ate ate!!" "O, bakit??" "Si kuya Rain ata yun!!"

Napatingin ako dun sa tinuro niya. Nakatalikod nga lang kaya di ko pa rin makila la. "Ash, baka hindi naman." "Siya yun ehhh!" Hinila niya kamay ko kaya napasama ako. Habang nalapit kami sa kanya ay naalala ko yung 6th Sign. < "Makikita ko siya sa aming lugar at ililibre niya ako sa tindahan ni Aling Ros ie." > Wala na kasi akong maisip sa 6 kaya yun ang sinulat ko. Nakakatawa man.. pero sa tingin ko, may pagkaimpossible siya kasi kung ganun, taga sa'min ang sinasabing destined partner ko? Ay naman, nahahawa na ako kay Rina tungkol sa mga desti-de stiny.

"Kuya!!" Kinakabahan ako. Baka kasi, hindi naman si Kuya Rain nga yun di ba? Aba, pag yan basaguero sa lugar na'to, lagot kami. Humarap siya sa'min. Nanigas ata ako sa kinatatayuan ko. "Kuya, naiwan namin yung pera, pwede pautang!" Ngumiti ako ng medyo pilit. Nahihiya ako sa sinasabi ng kapatid ko >___< "Ah.."

Nakatingin siya sa'kin habang sinasabi niya yun. "T-taga.. dito ka pala..... Mike?" Naitanong ko. "Ah--" "Ate!! Rain name niya!" Tumingin ako sa mga mata nya. Tumingin siya sa ibang direksyon. "I.......kaw ba si Rain?"

Halos lumabas na ang puso ko sa kaba habang sinabi ko yun. Matagal ko ng gustong tanungin siya pero hindi ko siya matanong dahil baka, hindi siya yun at nagkaka mali lang ako. "Mike mike!!" Mula sa isang bahay dun ay may lumabas na babae. Habang nakatingin ako sa kanya ay parang tumitigil yung puso ko sa pagtibok. Sumasakit yung dibdib ko habang na kikita ko, si Michaela. Mukha siyang nagtataka kung bakit ako naririto. "Uh.. Mike, tawag ka ni Mama." Nung sinabi niya yun at the fact na pumasok si Mike ng di tumitingin sa'kin,

I think my heart broke into pieces. Almost. . . "Ate, dumidilim na, baka abutin tayo ng ulan.." I miss the times that we never had What happened to us we were almost there Whoever said it's impossible to miss when you never had Never almost had you "Ate, naambon na! Ate!! Ate, naulan na, dito ka!!" Why does it always rain hardest on the ones who deserve the Sun?

// 18 : Samnyeon hu (3 years later) { Love, Rain // 18 } < 1 month later > "Please have your boarding card ready for inspection." Kenji's POV. Nandito kami sa airport kasama si Mama at Ashley. Natanggap si Papa sa inaaply-a n niyang trabaho sa South Korea na may Family Status at sabi ng kumpanya niya ay pagkatapos ng isang buwan ay pwede na kaming pumunta dun. "Waaaaaaaaaah my loves T___T"

Niyakap ko si Rina na nandito rin sa airport. Mammimiss ko talaga siya. Natutuwa ako dahil nakapunta siya dito kahit mamaya ay marami rami siyang tambak na gawa in. Nung April 27 lang natapos yung summer job ko. Di na kami nagkausap ni Mike. "Susulatan mo ako ha!" "Oo naman, kung gusto mo, kinabukasan rin!" "Hihintayin ko yan! June 8 ha!" "Mhm!" "In a few moments we will be calling all passengers with priority boarding." "Kenji, ang duga mo talaga!" Sinasabi niya yun habang umiiyak. Malapit na kaming umalis. Malapit na malapit n a. "Ikaw pa nauna sa pagsakay sa eroplano!"

Nagdadabog siya. Napapangiti na lang ako sa kanya habang hinahawakan ko yung buh ok niya. Iyak pa rin siya ng iyak. Pinipilit ko lang na wag umiyak dahil gusto k ong umalis ng bansa ng hindi umiiyak. Mamaya ay narinig na naming magsalita yung nasa airport na sinasabing mag procee d na raw kami sa assigned gates bla bla. Sumunod lang ako kay Mama nun. Bye bye, Mike. --"Flight attendants, prepare for landing please." Nagising ako dahil sa kulbit ni Mama. Nakita ko din si Ashley na tulog, katabi k o. Napaayos ako ng upo at sunod kong kinuha ang suklay para suklayin ang sarili ko.

"Ladies and gentlemen, we have just been cleared to land at the Incheon Internat ional Airport airport. Please make sure one last time your seat belt is securely fastened. The flight attendants are currently passing around the cabin to make a final compliance check and pick up any remaining cups and glasses. Thank you." Nakita ko na ring buksan ni Ashley ang kanyang mga mata. "Ladies and gentlemen, welcome to Incheon International Airport. Local time is 1 0:12 am and the temperature is 66 F. For your safety and comfort, we ask that you please remain seated with your seat belt fastened until the Captain turns off th e Fasten Seat Belt sign. This will indicate that we have parked at the gate and that it is safe for you to move about." Dahil isa akong mangyan, hindi na lang ako gumalaw. Eh, malay ko ba kung anong g agawin? "Please check around your seat for any personal belongings you may have brought onboard with you and please use caution when opening the overhead bins, as heavy articles may have shifted around during the flight."

Nakita ko naman si Mama na tumatayo. Ginaya ko lang siya at sinundan namin ni As hley siya. First time ko kasing sumakay sa eroplano eh. "If you require deplaning assistance, please remain in your seat until all other passengers have deplaned. One of our crew members will then be pleased to assis t you. We remind you to please wait until inside the terminal to use any electro nic devices or to smoke in the designated areas." Palabas na kami at nakikita ko na ang mga tao. Ang daming tao dito >___< "On behalf of Cebu Pacific Airlines and the entire crew, I d like to thank you for j oining us on this trip and we are looking forward to seeing you on board again i n the near future. Have a nice day." Hila hila ko yung mga bagahe namin habang hawak ko rin sa kamay si Ashley. May h ila hila rin kasing mga bagahe si Mama at mayron din siyang bitbit-bitbit. Sumunod lang kami kay Mama hanggang sa nakita kong pumara si Mama ng taxi. Inala layan kami nung driver sa pagbitbit ng gamit at sumakay na rin kami.

Hawak hawak ko pa rin sa kamay si Ashley. Dahil umaga pa ay napatingin ako sa la ngit. If I were rain, that joins sky and earth that otherwise never touch, could I joi n two hearts as well? He loves her, and I'm willing to be the rain to join their two hearts together. --< 3 years later > "Good afternoon passengers. This is the pre-boarding announcement for flight 89B to Philippines. We are now inviting those passengers with small children, and a ny passengers requiring special assistance, to begin boarding at this time. Plea se have your boarding pass and identification ready. Regular boarding will begin in approximately ten minutes time. Thank you." "Ttal, gyeso-kasiget-sseum-nikka?"

< Daughter, are you sure to continue? > "Eomma, naega imi malhaet jana!" < Mom, I already told you! > "Aigo, Sinui gahoga itkkireul." < Oh my, God bless you. > Niyakap ko si Mama at nagpaalam. 3 years already past, kamusta na kaya ang Pinas ? Makikita ko kaya siya? Wala na kaming contact sa isa't isa, makikilala pa kaya niya ako? Nakaupo na ako. Our flight time will be of 3 hours and 15 minutes. We will be flying at an altit ude of 86 feet/meters at a ground speed of 804.67 miles per hour/kilometers per hour."

Inaayos ko yung pagkaupo ko nung may umupo sa tabi ko. Yun yata katabi ko, kaya tumigil na ako sa pag galaw. Lalaki pala katabi ko =__= "At this time, make sure your seat backs and tray tables are in their full uprig ht position. Also make sure your seat belt is correctly fastened. Also, we advis e you that as of this moment, any electronic equipment must be turned off. Thank you." Napansin kong nagpatak yung cellphone na hawak nung lalaki kaya pinulot ko dahil sa'king area pumatak. Alangan namang siya pa kumuha eh nasa tapat ko lang naman . Dahil sa touchscreen pala ito at hindi pa nakaturn off ay lumiwanag ito at tila natigilan na naman ako. Bakit... kamukha ko ata.. teka, ako ito eh? Eto yung pic ture na nasa backstage kami para sa isang palabas ng section namin--Naramdaman ko yung parang kamay na paghawak sa may balikat ko. Napatingin ako sa kanya. Nakatingin siya dun sa isang flight attendant dahil may sinasabi ata. Na kalahad naman yung palad niya kaya inabot ko na sa kanya yung cellphone niya.

Umupo ako ng ayos. Hindi ko makita yung itsura niya dahil yung right phase ng mu kha lang niya ang nakita ko. Kinakausap niya kasi yung flight attendant eh. Bakit ang lakas ng kutob kong.. si Mike yun?

// 19 : Rain Umbrella { Love, Rain // 19 } "Ma'am? Ma'am..?" Kenji's POV. Halos mabigla ako nung nakita ko yung flight attendant na nasa harap ko. May pag kanerbyosa pa man din ako dahil napasobra ata ako sa kape. "Ma'am, we're already at the Cebu Pacific Airlines.." "Ah, thank you."

Nagmadali akong tumayo. Hay naku naman kasi, yan ang hirap pag walang kasama eh. Nakatulog tuloy ako ng sobra! Ang sakit sakit pa man din ng ulo ko! Naku naman, umuulan pa ngayon? Eh wala akong payong! Magpapasundo na lang ako kay Rina? Pero ang alam ko may shooting siya nung bago niyang drama sa TV eh, so baka di niya ako masundo? Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Napansin ko naman ang pagbabago ng lugar. Nam iss ko tuloy ang Pilipinas :') O___O Speaking of Pilipinas,

Napatgil ako sa paglalakad. Ayyy! Talagang ang bobo ko talaga! Hindi ko na nakit a yung katabi ko! Di ko tuloy na confirm kung siya nga yun. Sumakay na ako ng bus papuntang Batangas. Pamasid masid lang ako sa bintana. But i naabutan ko tong bus na to, aandar na kasi eh, pero nakita ako ni Manong na sa sakay kaya bumukas yung pinto nung bus. Buti na lang, mahirap mag abang ng bus e h. Nakalimutan ko nga palang sabihin kung bakit ako bumalik. Ang totoo niyan, dito ako mag aaral para sa kahulihulihang year ko sa college. Eh kasi, bumagsak ako s a school sa Korea. Ang hirap kasing mag take ng Korean lessons kaya tuwing nagdi discuss, nga-nga lang ako :/ "Yes sir, nasa Pilipinas na po ulit ako." Hindi ko alam kung anong nangyari sa katawan ko. Naging bato eh, nung narinig ko yung boses na nasa likod ko. Parang boses kasi yun ng gustong gusto kong marini g ngayon. "Ayos naman po sir yung 1 year exchange program nila."

Gusto ko mang sumilip sa likod ay hindi ko magawa dahil may katabi akong babae. Nag cecellphone pa. Baka maarte? Husgahan agad daw ba. Hindi ko na ulit narinig yung boses niya. Tapos na yata niyang kausapin yung kin akausap niya kanina eh. Natuunan ko ng pansin ang TV na nasa bus. May patalastas kasi, at andun si Rina :) Ina-advertise niya pala yung brand ng Fibrella. Tipong habang naglalakad si Rina ay nagpapalit palit siya ng payong na iba't ibang features. "Which Fibrella are you? Go visit our website, fibrellaumbrella.com to know!" Rina sabay wink at konting tawa. At dun na nagtapos ang 30 seconds commercial ni ya. Tahimik lang na umaandar yung bus. Naulan kaya madilim na ang langit. Gabi na ri n kasi. Natigil din yung bus tuwing napunta kami dun sa mga nagtitinda. Nakababa na rin yung katabi ko kaya solo ko na ang pwesto.

"O, Balagtas Terminal!!" Tumigil yung bus. Tumayo na ko pero biglang lumakas yung ulan.. eh ang layo pa n aman nung sasakyang jeep papuntang Alangilan! Pero tumuloy na ako sa pagbaba. Agad kong tinakbo yung pinakamalapit na masisilu ngan dun. Pinagpag ko yung damit ko pati yung bag ko. Nabasa kasi eh :/ Nakita ko yung jeep na sakayan sa Alangilan pero ang layo. Dun kasi nasakay dapa t eh, kaya hindi pwedeng palapitin. Binuksan ko yung bag ko para maghanap ng pwe deng ipanlong sa sarili ko. Yun nga, dahil nagmamadali ako (kasi gusto ko ng umu wi), naglaglagan yung ibang gamit ko. Nililimot ko yun isa isa. Yan tuloy, pinagtitinginan na ako nung mga lalaking dr ayber ng mga jeep na hinihintay yung turn nila >__< "Ser, pasukubin niyo naman yung babae o."

Napatingin ako dun sa kausap niya. Napatingin din siya sa'kin. Nagkasalubong kam i ng tingin at tila hindi na maalis ang aming tingin sa isa't isa. Hindi ko rin kasi maalis ang aking mga tingin. Nakita ko si Mike. Gumwapo siya at mukha na talaga siyang college student. Hawak hawak niya yung dalawang bagahe niya at may dala din yung balikat niya. Hindi n iya siguro mabuksan yung payong sa karamihan ng dala niya. Lumapit ako sa kanya at kinuha yung payong niya. Oo, kinuha ko ito ng walang paa lam. "Hindi ka pa rin nagbabago.. Mike." Nakatingin lang siya sa'kin ngayon na parang hindi alam kung anong sasabihin. Si guro di niya naintindihan kung ano yung sinabi ko. "Blue Fibrella pa rin."

Sinabi ko ito habang nakatingin sa payong na nakabukas na. Nung titingnan ko na sana yung reaksyon ng mukha niya, nalaman ko na lang na yakap yakap na niya ako at nilapag na niya yung mga gamit niya sa semento kahit basa ito. "Kenji, I don't want to waste this.. Please hear me.." Tahimik lang ako habang hawak hawak ko pa rin yung payong. Kung bibitawan ko kas i, mababasa kami dahil lampas na kami sa shed. "Pero bago yon, pwede ba kitang tanuningin?" "Ano yun?" Inalis niya ang pagkakayakap sa'kin at lumapit sa mukha ko.

"Langit... o mundo?" Napakunot ang noo ko sa tanong niya. "Langit..?" Yun na lang ang pinili ko kasi parang tinatanong niya kung anong mas prefer ko. Ngumiti siya at niyakap niya ulit ako. "Edi ako ang mundo.." Niyakap pa niya ako ng mas mahigpit.

"Hindi mo lang alam.. kung gaano kita na-miss. Hindi mo lang alam, kung gaano ak o naghinanakit nung malaman kong umalis ka.. at di man lang nagpaalam.." "Hindi mo rin alam, kung gaano ko hinalikwat ang facebook, malaman lang kung san ka pumunta. Hindi mo rin alam, kung gaano ko katagal kinulit si Rina para malam an ko kung nasaan ka.." "Pero ngayon.. gusto ko malaman mo.. kung gaano kalakas.. ang tibok ng puso ko.. para sa'yo." Hindi ako makapagsalita. Natutuwa, naiinis.. ewan! Halo halo! Naiinis ako dahil, pinatagal pa niya.. pero masaya ako dahil pinatagal niya.. dahil ngayon, sobran g mahal na mahal ko siya. Inalis niya ulit ang yakap sa'kin. "Kenji, I love you."

Dahil hindi talaga ako makapaniwala, nabitawan ko yung payong. Unti unti na kami ng nababasa ng ulan. "I love you too, Mike." Niyakap niya ako ng mahigpit habang nakangiti. Matapos niya akong yakapin ay tum ingala siya. Tumingala din ako. Napansin kong tumingin siya sa'kin. "Wala ka pa namang boyfriend..?" Nginitian ko siya. "Meron na!"

"Ha? T-teka, pano yun?" "Bakit ka ba nag aalala.. iisa lang naman silang tao." Medyo patila na. Binigyan niya ulit ako ng isang mahigpit na yakap. Mamaya ay kinuha na namin yung mga bagahe na nasa shed ng terminal at binitbit i to. Niloloko pa nga kami ng mga tao don eh. Nahiya tuloy ako bigla. < If I were rain, that joins sky and earth that otherwise never touch, could I j oin two hearts as well? > Thanks to the Rain.. he joined the sky (Ako) and the earth (si Mike). And now, w e became one. "Kenji, alam mo ba nung first year, akala ko mahirap ka." "Ahahaha, grabe ka!"

"Hindi ka kasi napuntang canteen nung first day eh." "Wala kasi akong kasama nun eh." "Onga, ako nga yung kasama mo nung second day eh.. Tanda mo pa?" "Oo, ketchup pa nga yung nakuha mo para sa sipao eh!" Dito na matatapos ang aming kwento. Marami rami pa siguro kaming babalikan na mg a alaala. Magkita na lang ulit tayo, Ulan. P.S. Magdadala na ako ng payong. - - End.