Wee de naties

Psalm 83
Een lied, een psalm van Asaf. God, houd U niet stil, zwijg niet, God, zie niet onbewogen toe,
Uw vijanden roeren zich, trots heffen Uw haters het hoofd. Tegen Uw volk smeden zij een
complot, ze spannen tegen Uw lieveling samen, en zeggen: Kom, wij verdelgen dit volk,
Israls naam zal nooit meer worden genoemd. Zij hebben samen plannen gesmeed en zich
tegen U verenigd: de tenten van Edom en de Ismalieten, Moab en de zonen van Hagar,
Gebal en Ammon en Amalek, Filistea en de bewoners van Tyrus. Zelfs Assyri heeft zich
aangesloten en de hand gereikt aan de zonen van Lot. (Psalm 83:1-9)
Deze psalm, die dikwijls wordt geproclameerd op de oude stadsmuren van Jeruzalem, is
geschreven door Asaf, een Leviet, een priesterzanger, die leefde in de tijd van koning David.
Asaf was verantwoordelijk voor de liturgische gezangen in de tabernakel. In Psalm 83 schrijft
Asaf over een samenzwering tussen tien bevolkingsgroepen, die n gemeenschappelijk doel
hebben: Gods volk verdelgen, zodat aan Israls naam nooit meer wordt gedacht. Het plan van
de vijanden van God richt zich dus tegen Isral, Gods oogappel, Zijn getuige. Kennelijk
realiseren de haters van God zich hoe dierbaar Isral voor Hem is. Dat is iets dat helaas niet
van alle christenen kan worden gezegd.
Psalm 83 is een profetische psalm bij uitstek. Isral wordt immers tot op de dag van vandaag
met uitroeiing bedreigd omdat het Gods volk is. Maar een complot, zoals Asaf dat beschrijft,
tussen tien specifieke bevolkingsgroepen, kennen we uit Israls geschiedenis niet. Het
complot lijkt dus te zien op een toekomstige samenzwering, gericht tegen de staat Isral. In
het Jodendom staat het getal tien symbool voor de volle verantwoordelijkheid die de mens
draagt voor zijn handelen tegenover God. De tien specifieke bevolkingsgroepen, die Asaf
noemt, kunnen daarom ook als representanten gezien worden voor alle volken die optrekken
tegen Isral. De psalm doet onwillekeurig denken aan Danil 7 en Openbaring 17, waar naar
tien toekomstige koninkrijken wordt verwezen, die in de eindtijd de strijd aangaan met de
God van de hemelse machten en met Zijn volk.
Vijanden van God
Als we psalm 83 overbrengen naar onze tijd, blijkt hoe actueel deze psalm is. Weliswaar zijn
de in de psalm genoemde bevolkingsgroepen als zodanig niet meer te identificeren hoe
anders is dat met het volk van Jacob maar de streken of steden waar zij eertijds woonden,
blijken nog steeds bewoond te zijn door bevolkingsgroepen die de God van Isral en Zijn
lieveling haten. Laten we ze even kort langslopen.
De eerste die Asaf noemt is Edom. Dit volk, nakomelingen van Ezau, leefde in het
gebied op de grens tussen het huidige Jordani en Saoedi-Arabi, een streek waar
thans voor 99% Arabieren wonen. N.B. In het Jodendom wordt de christelijke kerk
ook vaak als Edom beschouwd.
Als tweede worden de Ismalieten genoemd. Ismal is de aartsvader van vele
Arabische stammen, die zich voornamelijk hebben verspreid over Noord-Afrika en het
Midden-Oosten.
De derde is Moab, een zoon van Lot, die destijds woonde in het huidige Jordani, ten
oosten van de Dode Zee, een streek die thans wordt bewoond door (Palestijnse)
Arabieren.
Als vierde worden genoemd de zonen van Hagar. Deze groep is moeilijker te duiden.
Hagar was de Egyptische slavin van Sara. Haar naam betekent vluchteling. Wellicht
zijn de Hagarenen het beste te identificeren met de vr 14 mei 1948 in Palestina
wonende Arabieren, die na het uitroepen van de staat Isral, op bevel van de
Arabische buurlanden, Isral moesten verlaten omdat ze de pasgeboren staat Isral wel
even van de kaart zouden gaan vegen. Omdat geen van de Arabische buurlanden deze
groep wil opnemen, zal deze groep Arabieren de status van eeuwige vluchteling
blijven houden. En dat is ook de bedoeling, want zo is deze groep veel bruikbaarder in
de politieke en diplomatieke strijd tegen Isral.
Als vijfde wordt Gebal genoemd. Gebal kan misschien nog het beste gedentificeerd
worden met de streek rond het huidige stadje Jizrel in Samaria, ten zuiden van
Galilea, de streek waar Gideon eertijds tegen de Midjanieten vocht, en waar thans
een overwegend Palestijns-Arabische bevolking woont.
De zesde die genoemd wordt is Ammon, eveneens een zoon van Lot, die vroeger
woonde in het huidige Jordani, ten oosten van de Jordaan. Een streek waar
tegenwoordig (Palestijnse) Arabieren wonen.
De zevende is Amalek, de erfvijand van Isral. Het was een nomadenvolk, dat
woonde in de Negev en het Ser-gebergte. Streken waar tegenwoordig meer dan
honderdduizend (Palestijnse) Arabieren in veelal illegale nederzettingen wonen.
De achtste is Filistea, waarmee Gaza en haar Palestijns-Arabische inwoners wordt
bedoeld. Het is de thuisbasis van de Palestijnse terreurorganisatie Hamas. Het
Arabische woord hamas betekent enthousiasme, vuur of fanatisme. Het Hebreeuwse
woord hamas daarentegen betekent geweld en valse getuigenis en wordt in de Bijbel
gebruikt wanneer het gaat om geweld tegen de aarde en de mensheid die God schiep
en in het bijzonder tegen Isral, het volk dat Hij schiep. Het woord hamas komen we
al snel tegen in de Bijbel, als God een einde wil maken aan het leven op aarde, omdat
het vol is met hamas, geweld:
Maar de aarde was verdorven voor Gods aangezicht en de aarde was vol met geweld
(hamas) Daarom zei God tegen Noach: Het einde van alle vlees is voor Mijn
aangezicht gekomen, want de aarde is door hen vervuld met geweld (hamas); en zie,
Ik ga hen met de aarde te gronde richten. (Genesis 6:11-13, HSV)
Hoe profetisch zijn Jeshuas woorden, als de discipelen Hem vragen hoe het zal zijn
als Hij terugkomt, en Hij die dagen vergelijkt met de dagen van Noach!
Als negende worden genoemd de bewoners van Tyrus. Tyrus is een stad in Zuid-
Libanon, waar de bevolking massaal sympathiseert met de Palestijnse terreurbeweging
Hezbollah (Partij van Allah).
De tiende vijand die Asaf tot slot noemt is Assyri. De Assyrirs kwamen
oorspronkelijk uit Irak, Zuidoost-Turkije, Noordwest-Iran en Noordoost-Syri,
gebieden waarvan de bevolking thans streng islamitisch is.
De tien, in psalm 83 genoemde bevolkingsgroepen hebben dus grotendeels plaatsgemaakt
voor tien streng Islamitische, Arabische bevolkingsgroepen, die net als de bevolkingsgroepen
die vr hen deze steden en gebieden bewoonden, een diepe haat koesteren tegen Isral. Het
is voor hen een eer als martelaar (sjahied) te sterven in de strijd tegen Isral. Maar ten diepste
gaat het om een geestelijke strijd. Islamieten zien dat veelal scherper dan christenen. Voor hen
is het een Jihad, een heilige oorlog tegen de God van Isral en Zijn volk.
Het Palestijnse volk bestaat niet
Voor de goede orde: Palestijnen zijn gewoon Arabieren, die vr 14 mei 1948 in het
toenmalige Palestina woonden, en pas sinds 1964, toen de PLO werd opgericht, Palestijnen
zijn gaan heten, daarmee suggererend dat men van de Filistijnen zou afstammen en al
duizenden jaren als volk zouden bestaan in dat gebied. Maar er is geen wetenschappelijk,
historisch, cultureel of volkenkundig verband tussen de Filistijnen van weleer en de
Palestijnen van vandaag. Dat het Beloofde Land ruim achttien eeuwen lang Palestina werd
genoemd, overigens zonder dat het een staatkundige entiteit was, is te danken aan de
Romeinse keizer Hadrianus, die zon hekel aan de Joden had, dat hij in 135 Isral de naam
Palaestina gaf. Zo deed hij het land herinneren aan Israls vroegere aartsvijanden, de
Filistijnen, en wist hij de Joden diep te krenken. De Filistijnen bestonden toen overigens als
volk al eeuwen niet meer.
Niettemin is de haat van de Filistijnen tegen God en Zijn volk overgegaan op de Palestijnen.
In geestelijke zin zijn de Palestijnen dus wel gelijk aan de Filistijnen. De profetien van
Ezechil en Sefanja over de Filistijnen zouden dan ook zonder meer op hen kunnen slaan. De
meeste Palestijnen hebben een ingewortelde haat tegen Isral. Hun vijandschap tegen Gods
volk komt uit hun hart. Elke Palestijnse kleuter wordt thuis en op school geleerd Isral en de
Joden te haten, terwijl het martelaarschap wordt verheerlijkt. Het is dus niet zo vreemd dat het
PLO Handvest, dat de vernietiging van Isral (de eliminatie van het zionisme in Palestina
met alle militaire, personele, morele en geestelijke middelen) voorstaat, nog steeds niet is
herroepen.
Het zogenaamd Palestijns-Isralisch conflict wordt door de Arabische wereld opzettelijk in
stand gehouden, omdat het bruikbaar is in de politieke en diplomatieke strijd tegen Isral.
Volgens de Arabieren leidt de bevrijding van Palestina tot een Arabische eenheid en een
Arabische eenheid tot de bevrijding van Palestina. Hoe tegenstrijdig dit ook mag lijken, maar
juist de humanistische, westerse wereldleiders, die beweren voor iedereen de profane vrijheid
en gelijkheid hoog in het vaandel te hebben, blijken in hun argeloosheid of is het gewoon
antisemitisme? zeer ontvankelijk te zijn voor dit, door de Palestijns-Arabische leiders in
roze bewoordingen vermomde, duivelse streven. En dat, terwijl dezelfde leiders tegelijkertijd
in het Arabisch onverbloemd oproepen tot vernietiging van de Joodse staat en tot het
plegen van terroristische aanslagen op onschuldige Isralische burgers. De Palestijnen zullen
de Joodse staat nooit erkennen. Volgens artikel 2 van het PLO Handvest zullen de grenzen
van Palestina de grenzen hebben van het Britse Mandaat. Ze beschouwen dit als een
ondeelbare territoriale eenheid.
Het is ongelooflijk hoe de machthebbers van deze wereld de Palestijns-Arabische leugens
geloven en meewerken aan het satanische complot om Isral te vernietigen. Zelfs onze
regering, met minister Timmermans in een dubieuze hoofdrol, doet hieraan mee, zonder enige
reserve en laat zich als een gedomesticeerde PLO-ezel inspannen voor het karretje van Gods
tegenstanders, op weg naar een imaginaire, betere wereld, een nieuwe wereldorde, waar geen
ruimte is voor de God van Isral en voor Zijn getuige. Voor de wereld, die wordt meegezogen
in de leugens van Gods rivaal, is Isral daarom steeds vaker de boosdoener in het conflict en
zijn de Palestijnen op voorhand al het slachtoffer.
Isral helemaal alleen
Hoe lang is de lont in het kruitvat? vragen velen zich af. Want hoewel Psalm 83 enkel over
een complot spreekt, maken de profeten heel duidelijk dat er een moment zal komen dat Isral
door alle volken op aarde in de steek zal worden gelaten. Dit proces is vandaag al in volle
gang. De hele islamitische wereld en een zeer groot deel van de rest van de wereld, staat Isral
naar het leven en tart daarmee de God van Isral. Wereldleiders, naeve politici, (linkse)
internationale organisaties, kerkelijke instituties en geestelijke leiders nemen een steeds
vijandigere houding aan ten opzichte van de Joodse staat.
Verenigde Nonsens
De rol van de VN hoeft nauwelijks nog enige uitleg. Deze organisatie is volledig geobsedeerd
van Isral en de stad Jeruzalem. Het wordt beheerst en geleid door de meest gewelddadige,
racistische, discriminerende en totalitaire machthebbers en regimes ter wereld. Honderden
afkeurende resoluties heeft de VN in de loop der jaren tegen Isral aangenomen, maar nooit
de Palestijnse terreur tegen Isral veroordeeld. Het is een club die heult met de ergste
mensenrechtenverkrachters op aarde en zich niets gelegen laat aan de werkelijke nood en het
onrecht in de wereld. Afgezien van het feit dat een Palestijnse vluchteling een veelvoud
krijgt van wat een andere vluchteling in de wereld aan hulp ontvangt, wordt een groot deel
van dit geld ook nog eens aangewend voor de financiering van terroristische aanslagen en
voor het aanschaffen van onderwijsmateriaal waarin kinderen wordt geleerd Joden te haten,
de holocaust te ontkennen, het martelaarschap te verheerlijken en de Jihad als deugd te zien.
Het failliet van de VN werd laatst nog eens bevestigd, toen nota bene Iran, dat druk bezig is
met de ontwikkeling van kernwapens en openlijk oproept tot vernietiging van de Zionistische
vijand, werd benoemd tot voorzitter van de VN-conferentie over ontwapening, s werelds
belangrijkste forum voor (nucleaire) ontwapening. De motivering van deze keuze was
werkelijk het toppunt van reductio ad absurdum.
In Isral noemt men de VN niet voor niets neerbuigend Um Shmum, wat zoiets betekent als
Verenigde Nonsens.
Hypocriet Europa
Maar ook Europa doet volop mee aan het demoniseren van Isral. Akela Catherine Ashton,
chef Buitenlandse Zaken van de EU, kan er niet genoeg van krijgen Isral te veroordelen,
maar kritiek op de Palestijnen wordt uit haar mond niet gehoord. En dat, terwijl de
alternatieve media, zoals MEMRI TV en PMW, dagelijks met nieuwe bewijzen aankomen
waaruit de werkelijke, kwaadaardige intenties en daden van de Palestijnen en hun leiders
blijken. Maar Europa houdt zich blind, doof en stom en sluit zich bewust aan bij de vijanden
van Isral. De disproportionele en onterechte veroordelingen van Isral enerzijds en het
volstrekt misplaatste begrip voor de zielige Palestijnen anderzijds, is misselijkmakend voor
wie de ware feiten kent. Maar naast de politieke sympathie van Europa, is zij ook nog eens de
grootste donateur van de Palestijnen, met jaarlijks meer dan n miljard euro aan
economische en humanitaire hulp. De eerder genoemde Ashton moest onlangs het antwoord
schuldig blijven op de vraag waar al dat geld aan besteed werd. Maar feit is, dat dit haar ook
geen bal kan schelen.
Lik op stuk
Dat God in onze dagen de volkeren direct oordeelt aangaande hun handelen jegens Isral, lijkt
steeds duidelijker te worden. William Koenig (1954) toont al jarenlang op zijn site World
Watch Daily overtuigend aan dat Amerikaanse druk op Isral nooit zonder gevolgen blijft.
Elke keer als Washington druk uitoefende op Isral om de bouwactiviteiten in Judea en
Samaria te staken, of om nederzettingen in het hartland te ontruimen, of om Jeruzalem op te
delen of om welke concessie dan ook aan de Palestijnen te doen, werd het land binnen 24 uur
getroffen door tornados, aardbevingen of terreuraanslagen. Er is onweerlegbaar patroon te
zien in al deze rampen.
Maar ook Europa hoeft er, met haar houding ten opzichte van Isral, niet van staan te kijken
als rivieren buiten hun oevers treden, de aarde beeft, de economische crisis escaleert of
wanhopige politici de handdoek in de ring gooien en als gevolg van al die gebeurtenissen de
roep om een sterke leider zal toenemen.
En net als de wereldlijke leiders, zullen ook de kerkelijke leiders geen antwoord hebben op de
gebeurtenissen die aanstaande zijn, blind als ze zijn voor de Bijbelse profetien. De kerk als
instituut zal niet meer blijken dan een stuurloos schip, dat doelloos ronddobbert steeds
verderaf van Sions veilige haven.
Maar veel Bijbelteksten benadrukken dat de omringende (Arabische) volken verjaagd zullen
worden, zoals Jesaja 14, Jeremia 46, 47, 48, 49 en 50, Ezechil 28, Obadja 1 en Zacharia 12.
Ook Asaf laat geen ruimte voor fijngevoeligheid wat Gods vijanden betreft:
Doe met hen als met Midjan, als met Sisera en Jabin in het Kisondal, die bij Endor werden
vernietigd en als mest op het land bleven liggen. Behandel hun vorsten als Oreb en Zeb, hun
leiders als Zebach en Salmunna, die zeiden: Wij bezetten het land waar God zijn woning
heeft. Mijn God, maak hen tot distelpluis, tot kaf dat verwaait in de wind. (Psalm 83:10-14)
De vijanden waar Asaf naar verwijst, werden op beschamende wijze verslagen en hun leiders
gedood. Ook hun identiteit, hun maantjes toevallig ook het beeldmerk van de islam werd
hun ontnomen.
Wee de naties
God zal het niet toestaan dat de volken hun plannen uitvoeren tegen Zijn geliefde. Daarover
laat God geen enkel misverstand bestaan:
Kom naderbij, volken, en hoor toe, naties, luister aandachtig. Hoor, aarde en wie haar
bewonen, wereld en al wat daarop groeit. De HEER koestert woede tegen alle volken, Zijn
toorn ontbrandt tegen heel hun legermacht. Hun wacht de vernietiging, Hij heeft hen voor
de slacht bestemd. (Jesaja 34:1-2)
Brandend van liefde neem Ik het op voor Jeruzalem en Sion, en ziedend van woede ben I k op
de zelfgenoegzame volken. Ik had Mijn toorn immers al weer laten varen, maar zij hebben
Mijn volk steeds harder aangepakt. (Zacharia 1:14-15)
Op die dag zal Ik alles in het werk stellen om de volken uit te roeien die J eruzalem belagen.
Het huis van David en de inwoners van Jeruzalem echter zal Ik vervullen met een geest van
mededogen en inkeer. (Zacharia 12:9-10)
Ja, God is niet bepaald politiek en religieus correct! Dat kunnen we al lezen in Genesis 12:3a.
De NBG vertaalt dit met:
Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt zal Ik vervloeken.
Maar letterlijk staat er:
Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u bespot (kalal) zal Ik vermorzelen (arar).
Gods plan met Isral en met de wereld staat vast. Hij zal dat uitvoeren, hoezeer de wereldlijke
en geestelijke leiders zich daar ook tegen zullen verzetten. Gods plannen falen niet en Hij
blijft trouw aan Zijn beloften. Israls bestaan, dat een Godswonder is, bewijst dat. Eens zullen
alle volken op aarde dt zien en Isral met eer en roem overladen. Was het alvast maar zover