HOW TO DETHRONE A PRINCE by BLACKLILY

Dedicated to
Chapter 1
*Meet the Biatch Extraordinaire*
I reread what I've wrote in my online journal.
/*Why guys love Biatches. *
What is a biatch? It's not a girl who speaks in a harsh tone of voice.
It's not a girl who's abrasive or rude. The girl I'm describing is kind
yet strong. She doesn't give up her life.
The Biatch knows what she likes and has an easier time expressing it
directly. The result? She gets what she wants including the guy that she
likes.
That Biatch Factor.
1. She place a high value on herself. She takes care of her needs. Guys
do not go before her basic necessities.
2. She makes her time valuable-She moves to her rhythm not his. This
way, a guy does not control her or her time.
3. She is enough. It's take her or leave her. The biatch remains the
same throughout the relationship.
4. She do not put herself down. When a guy compliment her, she says
thank you and never talk him out of a compliment.
5.She maintains her independence. Being independent from him makes her
more interesting.
6. She is passionate about something other than him. A guy is not the
center of her world.
7. She don't overcompensate. She knows what she wants but won't
compromise herself to get it.
-The Biatch Extraordinaire/
After reviewing what I've written, Binuksan ko ang favorite site ko.
This is the time that I'm starting to get bored and I never allow myself
to get bored. An article caught my eye.
Cutie of the year: Enzo
Name: Prince Lorenzo Saavedra
Age: 18 years old
School: St. Therese University
This cutie is every girls dream. Not only is he the top student of his
batch, he is also a campus crush and everyone is just dying to met him.
But here's the catch, an insider told us that he is not only a Prince by
name but also a Prince in title. So would that mean that Enzo has a
royal blood in him? OMG! Who wouldn't want a Prince?
Comments:
Aida says...
I loooveeee you so much Enzo!
Zenia says...
He is cute alright but he is still a heartbreaker.
Jen says...
Wag na kayong umasa di naman kayo papansinin niyan.

I wrote a comment
The Biatch Extraordinaire says...
He'll be mine and..

*Mom!*Tumakbo ako sa kitchen where my mom is baking.
*Yes darling?*
*Nakapag isip na ako. You can now terminate my private tutors. Pumapayag
na ako sa gusto niyo. You can enroll me now at St. Therese. *
*Wow! That's great. And it's a good thing na yun ang napili mong school.*
*On one condition. I'll stay in an apartment of my choice. Alone.
*But darling...*
*Take it or leave it mom. *Tapos tinalikuran ko siya. I know she'll take
it. They been dying to enroll me in a school for me to have a normal
life. This is their chance.* *Chapter 2. Meet the Prince.*
Nagring na naman ang phone ko for the 90th time. When will they realize
na ayaw ko talagang pumunta doon? I dont want to complicate my life.
Masaya na ako dito. I dont want to live their kind of life.
I ignored the call. Bahala silang tumawag ng tumawag but I dont wanna
talk to them anymore.
Im Prince Lorenzo Saavedra. Enzo for those close to me. 19 years old.
Half Filipino, Half Dutch. My Mom is a Filipino and my Dad is Dutch.
Theyre not married therefore I am an illegitimate child. My dad has his
own family and so is my Mom. I neither live with both of them. I have my
own home and I live alone. Except of course sa mga katulong, the driver,
the guards, the secretary and other people who helped me. I lived a very
simple life. As simple as I could ever have. As low profiled as I could
ever be. As normal as I can manage. I was born here in the Philippines,
raised by my Mom, and bears my Moms family name. I never knew my Dad
until I was 15 years old. We suddenly had a visitor and he introduced
himself as my Dad. I didnt doubt coz I looked like him. The next thing
I knew I was in Amsterdam and everything changed. I stayed there for a
year but I just couldnt take it so I threatened my Dad with rebellion
if he didnt send me back. Hed got no choice. He bought me a house full
of guards and allowed me to stay here and live a normal life. A life my
3 stepsisters envy. And now, he wanted me to return in Amsterdam for a
duty I am born to fulfill, a duty I do not want to do yet I cannot refuse.
*Steven.*
*Yes His.. Sir? *
*Im going to the bar. *
*But Sir, it is not proper...*
*This is the Philippines, no one knows who I am.* *Chapter 3. Step 1.
Know your subject.*
I looked around me. People are all busy. This is my first day in this
not-so-ordinary school. This isnt so bad after all. Napaghahalatang
this school are only for students who can afford the tuition. In short
pang mayaman ang school. Mahigpit ang security and maganda ang
facilities. Acceptable in any way. I sit in one of the benches in front
of the soccer field and opened my laptop. Then I typed
How to Deathrone a Prince.
Step1: Know your subject.
>>In order for you to succeed in this project, you must know
your subject. You must know where is his parking lot, his subjects, his
classrooms, the people he hang out with, the time he arrives and leaves
school, and the gossips that sorrounds him.
I closed my laptop afterwards.
*There he is..*I heard someone say. Tumingin ako kung saan tumingin yung
nagsasabi noon and voila! The Prince just arrived and everyone is
looking at him. Hmmm It seems that everyone wanted to be noticed by
him. He is with someone obviously older than he is.
/Im a biatch, Im a lover
Im a child Im a mother
Im a sinner Im a sant
I do not feel ashamed
Im your hell Im your dream
Im nothin in between
You know, you wouldnt want it any other way/
Darn! Istorbo! Sino ba to?
/Nicole Calling/
*Yes?*
*Era!!!* Ay naman kung makasigaw itong si Nicole parang walang bukas.
*Ano yun? Why did you call? *
*Why didnt you tell me na mag aaral ka na?*
*Huh? Nagaaral naman ako before ah.*
*But not in a school. Why didnt you tell me youll enroll at St.
therese?* Sigaw pa din niya. *Schoolmates na ulit tayo.*
*Excuse me*
Sumenyas ako ng saglit sa kung sino mang taong gustong istorbohin ang
pagtitili ni Nicole sa phone.
*Nica, Ill call you later then well met at lunch ok?*
*Ok. Ok. Ill tour you afterwards. Bye then.*
*Ok. Bye.* Then I turned off the phone.
I looked up kung sino man ang savior ko mula sa pagtitili ni Nica and
standing in front of me is The Prince.
I was dumbfounded. But I immediately checked myself. I couldnt allow
myself to be smitten by him.
*Excuse me, I believe youre setting on my spot.*
*What spot?*
*That spot. The bench youre sitting is my spot. *The guys around him
laugh. Maybe his friends. How dare him make fun of me. I opened my mouth
to get back at him but stopped myself. Biatchiness wont work on him. I
should make an effort to be nice at him and to his friends and to
everyone in this school because Princes loves Damsels in Distress. The
ever boring romantic classic. Ewwwww.. It makes me vomit. I stopped
myself from making faces.
*Ah. Ok. You can have it then.* I stand up and made an effort to clean
the spot where I used to sit. I know I am overacting but hell! Life
wouldnt be exciting if I suck on this project. The people around him
laugh. And I walked away from them looking at the ground. When did I
start to walk slouching? Now?
So the Prince is arrogant huh? And I smiled secretly.
I cant wait to start. *Chapter 4. The step 2 Be one of his friends.*
QuoteStep 2: Be one of his friends.
Try your best to be a part of his circle. In that way, you can earn his
trust and you would know him more. When youre done with your project
you can crushed him big time.
Nagkita kami ni Nica sa School Garden at inikot niya ako sa buong
campus. After an hour pumasok na kami sa room. Its a good thing na
magkaklase kami sa isang subject at least may kakilala ako. And to my
surprise kaklase ko din si Subject. Kung sinuswerte ka nga naman.
Umupo kami ni Nica sa pinakadulo ng room malapit sa door para madaling
mag escape in case at hindi rin masyadong pansin kung late ka na.
*I believe you have a new classmate today. Miss Cardenas can you please
come here in front and introduce yourself to the class.*What the heck?
di ba highschool lang ang ganito?
So anyway, subway, I dont want to look stupid at maupo lang dito sa
chair ko while everyone is staring at me.
I stood up and walked in front of the class. *Im Emerald Cardenas. A
new student and its nice meeting all of you.*
I heard someone chuckle and I looked up kung sino ang pangahas na yun
and lo and behold! The Prince is chuckling while controlling his
laughter. Naningkit ang mata ko. No one does that to me.
*Ok Miss Cardenas thank you and you may now take your seat.*
When I was about to step parang mabigat ang paa ko. And when I looked
down, shucks! May gum na nakadikit sa heels ko. Tumingin ako sa
direksiyon nila Enzo/Subject at nakangisi silang lahat. I squared my
shoulders and walked to my seat.
*What now?* Nica asked me kasi alam niyang hindi ko pinapalagpas ang mga
ganyang pangyayari.
*Wala.*
*Anong wala? They made a prank on you at wala kang gagawin?*
*Wala. *
*But why? Ikaw ba yan Era? Hindi ka nilalagnat?*
*Im a good girl now. *And I smile my evil smile.
*Kunsabagay ang hirap kalabanin nila Enzo. No one dares touches them.
Known badboy sila dito sa school. Who would dare cross them?*
After ng class at paglabas ng professor, I stood up and approached
Enzos group.
*Excuse me.*
*Oh hi! Newbie.*
*I would like to apologize kanina. For sitting on your spot. *
*Next time kasi magtanong ka muna bago ka maupo kung saan saan.* The
nerve! At akala niya pag aari niya ang buong school.
*Ngumiti ako ng pagkaplastic plastic. Ok. Next time mag aask muna ako.
Thanks for reminding me.*
Arrogant person hangs out with an arrogant person. No need to pretend
that Im a damsel in distress or something. When I do that they would
step on me at lalong di nila ako papansinin. He should notice me. No, He
must notice me.
Umikot ako sa likuran nila at pasimpleng pinahid yung paper na
pinangalis ko ng bubble gum sa heels ko sa polo niya. Sayang mukhang
mamahlin pa naman.
*Bye guys. Nice meeting you Lorenzo Saavedra.* *Chapter 5. The Pathetic
Prince.*
I feel the urge to laugh out loud nung palabas na ako ng room. Papano,
the stupid Enzo doesnt know what I did to him. Hahahaha.
*I really thought youd let them do that to you. *
*They wished! Cmon Ill treat you. *Hinawakan ko na si Nica para
mapabilis paglabas namin ng room.
*Ops ops ops Where do you think youre going Emerald Cardenas?*
I suddenly stopped and looked at Enzo, who is now as red as a tomato
while his friends aka servants are trying to get rid of the gum that was
stuck in his polo. How pathetic!
*As you can see were heading to the cafeteria. *
*And you think I would allow you to go? Look at what you did.*Pointing
at his polo na nilagyan ko ng gums.
*Kawawang damit. Nadumihan tuloy.* I looked at him na naiiling as if
awang awa sa polo niya.
*Yan lang ang sasabihin mo? After youve ruined my Polo?* Papula ng
papula habang tumatagal sa sobrang galit. Oh my, but I love seing him
mad like that.
*Ano pa ang gusto mong sabihin ko? What else do you want me to do? Beg
and ask your forgiveness on bended knees. Oh cmon Mr. Saavedra! You
must be dreaming.*[/b]
*How dare you! Ikaw ang unang taong gumawa sa akin nito! *
*Then congratulations to me. Im glad to be the first. *
*You should be sorry for what youve done.*
*Mr. Saavedra, I guess its time for you to know that I was and will
never be sorry for something that I have intentionally done. *
*Youll pay for this Emerald Cardenas.*
*Magkano ba Mr. Saavedra? *I asked him mockingly.
He glared at me and I smiled and winked at him. *Now, now Enzo dont act
like a girl. Youre fuming mad and you cant even control your emotions.
How shameful. You looked like a man and you act like a girl. How pitiful*.
*What did you say?*
*At ngayon bingi ka na? Ok for your benefit Ill repeat it. You act like
a girl or are you a* Then I laugh out loud upon seeing his scarlet red
face.
Suddenly I found myself against the wall cornered by Enzo.
*You should know when to stop and when to shut up.* I looked at him
straight in the eyes. And I can sense his anger. Kung nakakamatay ang
tingin kanina pa ako nakabulagta dito.
*What now? Its either youre going to hit me or youre going to kiss
me. *Lakas loob ko pa ding sinabi even though medyo kinakabahan na ako
at baka sapakin niya ako.
*I guess I will have to settle with the latter. *And he suddenly kissed
me. *Chapter 6. Misfits.*
I was shocked sa ginawa ni Enzo. I cant believe that he have the guts
to kiss me in public.
After niya akong halikan nakita kong nakangiti yung mga friends niya.
The nerve! Ang kakapal ng mukha.
*Wow! Mr. Saavedra, I never thought that youre such a lousy kisser.*
*What?*
*And now youve become deaf. Lets go Nica. I dont want to waste my
time with losers and lousy kissers.* Sabay hatak sa kamay ni Nica. Di na
ako lumingon at nagmamadaling hinatak si Nica papuntang cr. Pagdating
namin sa cr nakatingin ang mga babae sa amin. Sila kanina yung
nakawitness ng kissing scene namin ni Enzo.
*What are you looking at? Get out of here!* Sinigawan ko ang mga babae
at pinandilatan ng mata. Mukhang natakot naman at umalis silang lahat.
Nung wala nang tao sa loob ng cr, nilock ko ang pinto and
*Damn! Damn! Damn! Damn that guy! How dare he kissed me. Walanghiya!
Walang modo! Hell pay for this!*
*Era, are you okay?*
*Do I look ok?*
*You seem ok a while ago.*
*Of course I have to act like Im ok. I dont want to let that jerk know
that I am affected by his darn kiss!* Pumunta ako sa faucet at
naghilamos. Gahd! I thought Im the one whos playing this game? Why am
I affected by his kiss? Sheeettttt!
*So he kissed you because youve irritated him whats the big deal?*
*By Gahd! Nica you dont have to stress it out!* I shouted at her. She
knows that Im mad. *Whats the big deal? Huh? The big deal is, I wasted
my first kiss on that jerk! He practically stole my first kiss.*
*HE. IS. YOUR. FIRST. KISS?*
I nodded. I* was dreaming of having my first kiss on a beach, under a
moonlight with some romantic guy I care about. But what now? I lose it
in a freaking corridor, in this freaking school with that freaking
bastard! Damn!*
*Ahmmm. Era, I think it would help if you dont shout.*
*What the hell is the problem with my shouting?*
*Ahmmm. Maybe because you can be heard outside.*
*What!?*
*U-uhm!* She nodded.
I went to the door and slowly opened the door. And sure enough the
bastard is leaning beside it and grinning from ear to ear. *Chapter 7. *
*Emerald Cardenas*
*What the hell are you doing here? Ohhh. Never mind! Why do I even
bother.* Bumalik ako sa cr at kinuha ang bag ko and stormed away from
the CR. I left Nica perplexed and Enzo laughing his heart out!
I hate him but I hate myself more for not trying to control my temper.
What do I get in return? Embarassment.
I headed to the parking lot kung saan nakapark ang car ko. The car is
part of the bargain I made with my parents. The car and the apartment.
I need to get out of her. I dont care kung hindi man ako makakapasok sa
ibang class ko. Why do I care anyway. I am not an ordinary student who
cares about her grades. All I care about is my latest project. And I
cant messed it up. Never. Emerald Cardenas do not fail in her projects.
Not now, not ever. I need to think. I need to think of other ways. Now
that I have more reasons to dethrone that pathetic and bastard Prince
Lorezo Saavedra.
Dumiretso ako sa room ko sa apartment and humiga sa bed. I need to think
of other ways. I cannot lose my temper on him. What I did a while ago
must not happen again.
I cannot lose my temper over him..
I cannot lose my temper over him.
I just cannot.
Period.
*Prince Lorenzo Saavedra*
She stormed out of the cr and headed to the parking lot.
That girl is funny. Well She affected me in any way. I never thought
that I would be irritated by her. And I never meant to kiss her but
hell! Her reaction is simply hilarious.
I was still laughing my heart out when her friend went out of the cr.
She looked at me with a shocked expression.
*Youre her friend right?*
Lalo siyang nagulat nung kinausap ko siya. Kunsabagay I never talked to
anyone, just anyone before. Kung hindi ko ka close never kong
kinakausap. I choose my friend well. And students here never spoke to me
kung di ko kinakausap.
*Hey!*
*Yes, s-she i-is.* She stammered. I can sense that she is afraid. Afraid
of what i/we might do to her upon knowing that shes a friend of the
girl whove humiliated me. The girl who is currently the object of my
affection. I smiled my evil smile.
*Tell her to watch herself when Im around.* I smirked.
*Ok.* And she hurriedly went off.
*Hey Enzo.*
*Hey Mike.* Michael is my closest friend here at STU. Were close since
highschool but we seldom hang out. Magkaiba kasi kami ng course so hindi
magkasabay ang schedules namin.
*I saw you talking to Nica a while ago. And she seemed afraid. What did
you do to her man?*
*Whos Nica?*
*The girl youve just talked to. And what are you doing here at the
girls cr?*
*Oh! Napadaan lang. So Nica pala ang name niya? You know her?*
*Of course I do! She is my cousin. And dont you dare mess up with her
and dont scare her like that.*
*Ok. So if yore her cousin, you know her friend whos studying here?*
*Ive seen Era a while ago. Is she the one youre referring to?*
*Emerald Cardenas? *
*Yes Era is Emerald Cardenas.*
*Would you mind formally introducing me to her?* **Chapter 8*
The next day, di na ako umupo sa inupuan ko kahapon. Baka magkabanggaan
ulit kami ni Enzo I dont want to lose my temper. Again. Im still
thinking of other ways to be closer to him without us clashing.
*Era!!*
*Hey Mike! Whats Up?* Nakalimutan ko na dito din pala nag aaral ang
pinsan ni Nica.
*Im good. Im glad that youve decided to enroll here. Ive missed our
primary years.*
*Geez! Dont remind me of those days. *
*Ok! Ok! Anyway are you free later after class?*
*Uhmmm let me check.* I pretended to check on my organizer. Pero ang
totoo wala naman talaga akong appointment sa time na yun Ayaw ko lang
isipin niya or any guys na available ako always. . *Ok Im free at that
time.*
*Ok then, met na lang tayo mamaya. *
*Where are we going?*
*Lets just say, I am putting some spice into your extraordinary life.*
*Duh! Michael get out of my sight!*
*Ok see you later. *Sabi pa niya nung papaalis na siya.
Tamang tama naman na nagbell na so I stood up and headed to my class.
Fortunately hindi ko nakita the whole day si Enzo. Thank goodness. I
have this feeling na pagnakita ko siya eh kukulo ang dugo ko.
I waited sa cafeteria kung saan kami magkikita ni Michael. And Ive been
waiting for like1 minute at hindi pa rin siya dumadating. I dialled his
number.
*
Hey! No need to call! Im here.* He said panting. Halatang tumakbo siya
from I dont know where.
*Youre late.*
*I know. 1 minute lang naman and galing pa ako 4th floor.
Pagpasensiyahan na. *
*Ok. Ok. But this wont happen again. So where are we going?*
*Youll found out when we get there.*
*I dont like surprises. Youll tell me or Im not coming.*I bluffed him.
*Tagaytay. Di ako mananalo sayo. So yours or mine?*
*Convoy! *
*Are you ok with driving alone?*
*What do you think of me?*
*Hey, chill. Tara na nga. Nauna na siya papuntang parking lot.*
**cHAPTER 9. i NEED A DRINK!*
Mga 6PM na kami nakarating sa Tagaytay, specifically, Tagaytay
Highlands. And since convoy kami nakasunod ako kay Mike kasi di ko alam
kung saan sa Tagaytay. Pumasok siya sa isang malaking house at mukhang
may party. Darn! He didnt told me na may party. I am not dressed for
the occasion. I confronted him as soon as we got out of our cars.
*Why didnt you tell me that were going to a party? I am not properly
dressed for the occasion. I dont have an invitation and dont tell me
were gatecrashing because if we are, youre gonna be dead*.
*Hey relax! We are not gatecrashing and this is really not a party. Just
a get together of lets sayfriends and soon to be friends.*[/b] He
explained habang papasok kami sa bahay na mala mansion sa laki.
*As if naman maniniwala ako sa explanation mo. Just make sure that Im
going to enjoy this party.* Hindi na ako nagreklamo kasi nakita ko rin
naman na almost all of the guests are wearing jeans and shirts. Well, of
course Im not wearing jeans. I never wore jeans. Im wearing a skirt
and a top.
*Im sure you will. As if I dont know that youre a social butterfly.*
*Shut up Michael!*
*Hey Mike! Buti naman at nakarating kayo.[/*color] The stranger tapped
Mikes shoulder but his eyes are on me. *Mind introducing me to your
friend?*
*Era, this is Carlo. Schoolmates din siya natin kung di mo pa siya
nakikita sa school. Carlo, this is Era. Emerald Cardenas.*
*Youre the famous Emerald Cardenas?* I rolled my eyes. And now Im
starting to hate this party/get-together. I hate it when people get goo
goo eyed at me like a street maniac. *Nice meeting you Era!*
*Nice meeting you too. *I shake his hands casually. *Era for friends
Emerald for you.* Buti na lang at niyaya na ako ni Mike paalis sa goo
goo eyed Carlo na yun. Papunta na kami sa may likod ng bahay kung saan
may pool and yung iba took the liberty of swimming in their shorts and
shirts. Others have a swimsuit on. I wished Ive brought one.
*Now Ill introduce you to the host of this party. Actually siya talaga
ang nagsabi na iinvite kita. He wanted to met you. *
*So youve brought me all the way here to be introduced to some rich and
all too willing fan?*
*Well.. he is not really a fan. Hes a friend of mine. *
*Whatever you say Michael. *
*Nagmamaldita ka na naman Era.*
*As if you dont know me.*
*Hey guys, Im glad youve arrive safely. *I looked at the guy na
nagsalita.
*Pare! Ang haba nga ng biyahe. Bakit pa kasi dito ang venue.*
*Para maiba naman. Ayoko na sa mga bars. *
*Era, I would like to introduce you to Enzo or Prince Lorenzo Saavedra.
Hes my friend since High School and Enzo, this is Emerald Cardenas but
we call her Era friend namin ni Nica eversince I dont know. We call
her Era but its up to her kung ano ang ipapatawag niya sayo.*
*Hi Era.* He said winking and is that a smirk i'm seeing? He extended
his hand and I grimaced. Imagine! I went all the way here to met Enzo?
Unbelievable! 2 hours of driving just to met him? Oh my gahd! But maybe
this is my lucky day. This is my chance to get closer to him.
I smiled again. Of course a fake one. *Hi Enzo. You can call me Emerald
and thanks for inviting me here at this party slash get together. How
weird to have assembled this kind of party.* I voiced my disgust.
*Youre very much welcome Era.* Ay matigas ang ulo niya! *Would you like
something to eat or to meet some friends.*
*I would like a drink.* **Chapter 10. Met Elise*
*What would you like to drink?*
*I can manage to get my own drink.*
*C'mon nagmamagandang loob na ako sayo. *
*Jeez! You dont have to act like a good host to me. I already know you
so you dont have to pretend . *
*Wow! You already know me. But Era, I still have a lot to know about
you. And thats the reason why you are invited here. Gusto kong makilala
ang babaeng may guts na kalabanin ako sa school.* He said smiling. For
sure fake ang smile na yun.
*Cmon Mr. Saavedra, So what if I blow your ego and I stepped on your
pride? Theres always a first time. You should be glad that Im not the
type na pinagmamalaki ang mga bagay na yun.* I answered him giving him
the same fake smile.
*You are right Ms. Cardenas, Theres always a first time. But on the
contrary Im glad to be your first kiss.* He smiled all too knowingly.
Thats foul! How dare he! Kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa to
binuburol.
*Im so sorry that I dont share the same feeling Mr. Saavedra.*
*You can start calling Enzo, Era. That is if you dont want me to kiss
you but if you fancy my kiss Mr. Saavedra suits me fine.*
*You know Enzo, we dont have to be too formal sa isat isa. Right?*
*Right, Era. So, ano ang gusto mong inumin?*
*A margarita would be fine.*
*Wow! Feeling mo bar to ha.*
*Kung wala kayong margarita dito, sabihin mo lang.* He chuckled and
guided me to the bar. Yes, may bar sila sa bahay at may bartender. Nice!
*A margarita for the lady please.*
*Thanks.* Kinuha ko ang drink na nilagay ng bartender sa harapan ko.*Why
do you want to know me?*
*Because you intrigued me. Youre not like the other girls who swoon
over me and who does everything to be noticed by me. Ok, at first I
thought you are like them when I confronted you about the bleacher but
as the days goes by I have noted that youre way different from them.*
*In short youre interested in me?* Wow! Ang yabang niya but I love his
honesty.
*You can say that. My problema ba kung magustuhan kita?*
*Its not a problem. Im used to it anyway.* Hahaha. Akala niya siguro
siya lang ang mayabang! Asa!
*Nice. Im sure well get along well.* I nodded and ask for a refill of
my drink. *So what brought you to STU?*
*You.* Biglang nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Did I just say it?
Napadami na ba ako ng inom? Before I could retract my words, biglang
tumahimik ang paligid and all eyes are focused on a deity walking
purposely on our direction.
*Lorenzo, what do you think youre doing?* Wow! Shes beautiful.
*Mom, We're having a party. *Mom? Mommy niya to? But she looks like in
her late 20s.
*You didnt even have the decency to ask my permission to use this
house. *She told him discreetly but sternly. *And what kind of party is
this?*
*Just a get together Mom. A celebration.*
*A celebration of what?*
*Our monthsarry. Mom met my girlfriend. Era.*Whatt!!!?
Bigla niya akong inakbayan. *Era, this is Elise, my mother. *Pusang
gala!!! *Chapter 11. The Deal.*
His girlfriend? How dare he!! The nerve. Alam ba niya ang ginagawa niya?
Gusto na ba niya ng away?
*Oh! Hi Era, Nice meeting you.* She offered her hand.
*Nice meeting you too*
*Elise. Just Elise. Dont call me Tita.*
*Nice meeting you too Elise.*At kinamayan ko siya. Damn Enzo for putting
me into this situation.
*If youll excuse us, Enzo and I will discuss something. *
*Sure Elise. I dont mind at all.* Humanda ka mamaya Enzo! Nung umalis
sila humingi ulit ako ng inumin. *Vodka please.* Shheeettt! Nagiging
lasengga ako ng dahil sa Enzong yun. Bakit ba ako naglalasing? I slam
the empty glass of vodka at the counter and started looking for Mike.
Isa pa yun. Makikita niya.
I searched for Mike everywhere when I bumped into Carlo. *Hi Emerald.
Nakita din kita sa wakas.* He sounds tipsy, he smells tipsy and hes
totally tipsy. A drunk. My gahd! And he pulled me towards him. Damn!
*Get your hands off me. Kung gusto mo pang magising bukas.* Buti naman
at nakaintindi at binitiwan niya ako. Dapat lang. Sa mood ko ngayon ewan
ko na lang baka manghiram ng mukha sa aso yun.
Sa kakahanap ko kay Mike, nakita ko rin sa wakas....... si Enzo. Hindi
ba ako titigilan ng lalaking ito?
*Era, namiss mo kaagad ako?*
*You wish!Anong kadramahan pinagsasabi mo sa mother mo ha?*
*Ayaw mo nun magiging instant gf kita? Its a privilege.*
*Ha!!Mukha mo! Im telling youre mother right now that Im not your gf
and were not even friends for goodness sake.* Aalis na sana ako nung
hinila niya ang braso ko.
*Wait!*
*What!?*
*Lets have a deal.* Huh? Hmmmm.. Is dealing with Enzo a good decision?
Biglang may umilaw na light sa utak ko.
*Ok I wanted to hear it.*
*Pretend to be my gf.*
*And then?*
*Youre shopping is free on the duration of our relationship.[/*color]
Anong akala sa akin ng lalaking to? Mukhang shopping? I raised my eyebrow.
*Why do you want me to pretend to be your gf?* Of course I need to know
what are the stakes.
*You dont have to know my reasons.*
*Hmmm Then maybe a free shopping is not enough for the role that I will
be playing. *
*What else do you want? Youre expensive. I could just pull anyone at
this party and they will be glad to be my gf.*
*So bakit hindi mo gawin?* I dare him.
*Its none of your business.*
*Then maybe playing the role as your gf isnt my business
too.*Tinalikuran ko siya and I really feel like laughing.
*Ok! What else do you want?* Umikot ako paharap sa kanya smiling! He
really looked desperate.
*My shopping is free and be my slave while I'm pretending to be your gf.*
*What!!!*
*Take it or leave it dear Enzo. *
*Youre a scheming*
*Biatch?? I know what I am. So what do you say???*
*Fine!! *And the deal is sealed. Chapter 12 and 13
*Chapter 12. Why is Enzo so desperate?*
*Enzos POV*
*Enzo alam mo ba ang ginagawa mo?*
*I know what Im doing Mom. *
*You never listen to us! And what with this party? Anyone could snoop
around and publish this party and what? Once your father knows kung
anong pinaggagawa mo dito, hell drag you back to Amsterdam and hell
never allow you to go back.*
*You know he cant force me na bumalik dun.*
*Dont test his patience and his power Enzo. Kilala mo siya and you of
all people know what he is capable of.*
*Mom, chill. Everything will be ok.* I reached for her hand. I know that
she is more scared of me going to Amsterdam than me. She is afraid that
I would not be allowed to return once I am there. She have her own
family but I cannot deny the fact that among her children I am still her
favorite.
*Everything will be ok? Enzo, Ive talked to him yesterday and he
informed me that you never answered the calls. You ignored everything.
What do you want him to do? Come over here and drag you back to
Amsterdam? And what about Era? Are you serious with her? You are not
allowed*
*Mom, stop talking of things that Im allowed and not allowed to do.*
*Enzo,* Sabi niya ng mahinahon. *You know your responsibility and you
cannot run away from it forever. You are born to fulfill it. You know
that.*
*I do not want to be like them. When I was younger, before he arrived, I
dont have that responsibility. Why now is he giving it all to me? I
dont want it Mom.*
*Enzo, Im sorry. If only Ive known I should have not allowed him to
see you. Kung alam ko lang kung sino siya hindi na dapat kita
pinakilala sa kanya. Pero ayaw ko ring lumaki ka na walang kinikilalang
ama Enzo.*
*I understand Mom. Its not your fault.*
*What are you going to do with Era now? If youre serious with her,
dont drag her into this mess. She seems a good girl.*
Muntik na akong tumawa sa sinabi ni Mom. Good girl? If only she knew.
*Yes Mom, I wont do that. *
*Youve got to be ready to fight for her if you really love her. You
know very well that in their eyes she is only a commoner. *
*I wont allow them to look down at her. *
*And Enzo, dont allow your father to see her.*
*Yes Mom.* I would do exactly the opposite. Dahil si Era lang ang
magiging dahilan ko sa kanya why I wanted to stay here longer.
*Chapter 13. The Witch Strikes!*
*Sir, The car is ready.*
*Lets go then.* Another day. Ayaw ko pang pumasok sa school after all
the partying last night but then ano naman ang gagawin ko kung di ako
papasok. At least sa school I could find some entertainment.
Rinnnnnnngggggggg
0906xxxxxxx calling
0906xxxxxxx calling
0906xxxxxxx calling
*Hello.*
*My gahd Enzo, what took you so long to answer the phone. When I call, I
expect that it will be answered on its first ring.*
*Whos this?* I asked just to make sure. Who else have the guts to call
me this early just to nag me for not answering the phone on its first ring?
*Era, of course.* I must admit I really admire the girls confidence.
*What do you want?*
*Fetch me at our house. Coding ako.*
*What? When did I start to be your driver?*
*Have you forgotten? Youve agreed to be my slave last night. *
*Hindi kasama doon ang pagiging driver ko. *
*So nagrereklamo ka ngayon? Itigil na lang natin to kung ganun. Might as
well inform your Mom.*
*
Are you blackmailing me?*
*No Im not. *Beep. Damn! She cut me off. She dares cut me off!
I redialled her number and its busy. Shes not bluffing! Shes really
gonna tell my Mom! Damn that girl! I dialled again and thank God nag
ring ang phone niya. After ....8 rings.
*Youve changed your mind? *
*Whats your address?*
*Papayag ka rin pala ang dami mo pang kaartehan sa katawan.* At sinabi
niya ang address niya. Did I make a mistake of choosing her? *I'll
expect you in 30 minutes. And 1 more thing. You call me Panginoon and
Ill call you Alipin.. Wag kang magreklamo. Once nagkamali ka sa
pagtawag sa akin paparusahan kita. Naintindihan mo Alipin?*
*What? Thats ridiculous.*
*Ayaw mo? Sabihin mo lang madali akong kausap.*
*Fine!*
*And dont talk to me like that. Im your Panginoon you have to respect
me whether you like it or not. Understand?*
*Fine!*
*Fine what?*
*Fine Panginoon. *
*Good. Youre a fast learner. Dont be late.* And she hanged up but I
could hear her laughing her heart out from the other line. Witch!. Damn!
Sheeet! What have I gotten myself into? *Chapter 14*
Sumasakit ang tiyan ko kakatawa pagkatapos namin mag usap ni Enzo. He is
so stupid. I never expected that he would be that stupid! Really! It is
way better than I have expected.
After 25 minutes, he arrived. And wow! The guy is driving a McClaren.
Just wow! Hes that rich huh? Lumabas na ako ng apartment and I must
credit him because may pagkagentleman din pala siya. Nakasandal na siya
sa may bandang passenger seat and waiting for me para buksan niya ang
door. Maganda ang pagpapalaki, may breeding. Parang aso lang. . And
gosh! Ngayon ko lang napansin. He is gorgeous pala pag nasisikatan ng
araw. Kaya pala ang daming nagkakandarapa. Well, except for me. Muntik
na naman akong mapatawa nung maalala ko ang usapan namin kanina. I
forced myself to look serious nung malapit na ako sa kanya.
*Alipin! Lumuhod ka!* Bigla siyang namula sa sinabi ko and I burst out
laughing!Paano kasi ang itsura niya parang ewan lang. . Padabog niyang
binuksan ang passenger door at pumasok na ako and binagsak niya ang
pinto. Tawa pa din ako ng tawa habang nasa loob ng kotse.
Nung pumasok siya ng kotse di pa rin maipinta pagmumukha niya. Halatang
sobrang badtrip. Bahala siyang ma badtrip.
*You know we should drop the Panginoon-Alipin thing.*
*And why? *
*Were pretending to have a relationship and its awkward that youre
calling me alipin and Im calling you Panginoon. No one would believe us.*
*Well, Sabihin na lang natin na endearment natin yun.*
*And who do you think would believe na papayag ako sa ganyan? Na tawagin
mo akong alipin?*
*They would believe it kasi iisipin nila na in love na inlove ka sa akin.*
*Youre crazy.*
*I know I know. Alipin,* I said lazily. *Youve just made a wrong turn*
*
No I didnt. Ito ang daan papuntang school.*[/color]
*Oo nga, but were not going to school. Were going to the mall and the
way going there is straighhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhht ahead.*
*We have a class kaya papasok tayo. And besides were going to discuss
our rules.*
*Rules?*
*Para maging fair ang agreement natin weve got to have rules. Baka
akala mo di ko nahahalata na masyado mo akong inaalipin. Lets scratch
off that Panginoon and alipin thing and....... put your feet
down!!!!!* Bigla ba naman akong sinigawan! Napansin pala niyang nakataas
na ang paa ko habang naka recline ang upuan ko. I never knew na masilan
pala siya sa kotse. Magpapakabait muna ako since I have accomplished
naman my first step.
Everyone is like gaping when they saw me na bumaba sa kotse ni Enzo.
Hahaha! Mainggit kayo! Pero mas nagulat ako when Enzo pulled me at
inakbayan.* Ano yang akbay akbay na yan ha?* Bulong ko sa kanya while
faking a smile.
*Its part of your role. Paano nila tayo papaniwalaan kung di man lang
tayo sweet.*
*But youre taking advantage of me!*
*Youre not that desirable para I take advantage ko.* He said smirking.
The nerve.
*What! How dare you!*[/b]
*Just go with the flow ok?* Everyone is looking at us habang naglalakad
kami papuntang library. Wow. First time kong pumasok sa library.
Seriously first time ko pumasok. Dapat mag wish ako. Hehehehe
*What are we doing here? May pasok pa tayo.*[/b]
*I told you were going to discuss our rules.*
*You mean were ditching?*
*Yan ang plan mo kanina di ba?*
*Eh di sana nag mall na lang tayo!* Tiningnan niya ako ng masa. *Ok
Fine. Lets get this over with. First, No kissing, hugging, holding
hands, or any body contact*.
*Thats not possible. Were supposed to be lovers. *I raised my eyebrow.
Sabi ko na nga ba may pagkamanyak ang lalaking ito eh.*And as I said a
while ago lets scrap the Panginoon-Alipin thing. Next, Wala dapat
makaalam that this is all an act. This is between the two of us. Third,
You wont blackmail me again like what you did kanina. Fourth, We cannot
have other relationships while I am your bf and you are my gf.*
*What??* Patay ang lablyf ko nito. Oh well, pwede naman ng fling lang.
*Not even a fling. You cant flirt.* I rolled my eyes na lang. *Your turn.*
Akala ko indi na niya ako bibigyan ng time magsalita. *As my slave aka
bf, you will fetch me home and bring me home everyday unless I told you
not to. You will accompany me in my shopping of course since youre the
one who will pay for it. You will follow my orders. And most importantly
you must respect my personal space.*
*What personal space?*
I rolled my eyes again. He is getting on my nerves again. Di ba
magpapakabait na ako ngayon sa kanya? Ok. Calm down Era. Magpapakabait
na ako sa kanya. Magpapakabait, magpapakabait, magpapakaba.*Why are you
so stupid! Personal space lang di mo pa alam. Idiot!*
*What did you call me?*
*Idiot! *
*Era, watch your words when youre around me. *
*And why should I?*
*Because my gf do not trashtalk!*
*Oh, hell! Hindi mo naman ako totoong gf. And sasabihin ko kung ano ang
gusto kong sabihin. No one could stop m*And before I knew it, the
idiot is kissing me inside the library in front of everyone. Potek!
Chapter 15 and 16
*Chapter 15*
Monday na naman. 2 weeks na kaming mag bf kuno ni Enzo. And what more
could I ask? We have an ideal relationship. Believe me hindi lilipas
ang araw na di kami magsisigawan, nagpapalitan ng mga kung ano anong
maaanghang na salita. And my status sa school soared high. Everyone
recognized me as the gf of Enzo and no one dares mess with me. As if
naman magagawa nila yun kahit di ako gf ni Enzo. Nica was shocked and
Mike was sort of proud kay Enzo dahil daw napasagot ako ni Enzo agad
agad. Asa naman siya. Kung wala lang shopping nunca as in never akong
papayag sa deal na yun! Andito na ako sa school. Hindi na ako nagpasundo
sa aking alipin dahil hindi naman ako coding ngayon. As usual I am again
writing on my journal and brainstorming on how I could get even with
Enzo. Hindi ko pa nakakalimutan ang halik sa library. I couldnt contain
my embarassment that day. Mukhang pati kaduloduluhan ng buhok ko ay
namula dahil sa ginawa ng idiot na yun! Hmp!
*Era?* May pangahas na nagdisturb ng pag eemo ko.
I looked up sa tumawag sa akin. *Ron?*
*Era!!!* I smiled at him and tumakbo siya and hug me. Ron is one of my
closest friend aside from Nica. Ive known him mga 2 years ago in one of
my activities. Hindi sila magkakilala ni Nica pero silang dalawa ang mga
best friend ko. Gets niyo? Ang dalawa kong bestfriends ay di
magkakilala. *Nakita din kita sa wakas!*
*Youve been looking for me?*
*Of course. Ive heard that youre the new gf of Enzo thats when I
found out na dito ka nag aaral. Kelan ka lang nagtransfer dito? *Di niya
alam na di naman talaga ako sa school nag aral dati.
*This sem lang. Dito ka pala nag aaral. Wow! Im glad na dito ka nag
aaral.*
*Oo. Mabuti nga at natanggap ako dito bilang scholar. Hindi ka na
bumalik doon.*
*Ive been busy. Pero one of these days pupunta ako doon. Cmon treat
kita ngayon. Celebrate natin pagkikita natin. *
*I love it girl!* Sabay akbay sa akin
Sino si Ron? Ron is a person Ive met in one of my endeavors. Naks! He
is not a he. Therefore he is a gay! But not the kind na
pinangangalandakan ang pagiging gay. He is discreet. No one would
suspect kasi lalaking lalaki siya. Pogi but not as handsome as Enzo.
Erase that. He is a very touchy person. When he talks dapat nakahawak
siya sa kamay mo or hahampas hampasin ka niya. Tapos pag naglalakad its
either nakaakbay siya sayo or nakahawak sa hands or braso mo. Kaya hindi
sila magkakilala ni Nica dahil they didnt circulate in the same
society. Hindi mayaman sila Ron but he has a golden heart. Thats what I
like in him. He is a true friend with a gold heart.
*Era! Ang sweet mo naman!*Tili ni Ron nung malapit na kami sa cafeteria.
*Huh? Anong sweet?* Asukal ba ako?
*Look at that!* I looked at where he is looking and what I saw is a
tarpaulin and written is I WiLL ALWAYS LOVE YOU PRINCE LORENZO
SAAVEDRA. Pinigilan ko ang tumawa. Ang dami talagang patay na patay kay
Enzo. I cant blame the person who made that. If only she knew the real
Enzo.
*Di ko akalain na magagawa mo yan Era. Iba ka pala pag mainlove.*
*Shut Up! I didnt made that one.* I wouldnt resort to that kind of
stupidity. I looked around at nakita ko ang mga taong tumitingin sa
tarpaulin and knowingly smiled at me. Did they really think that I made
that one? Uhhhh!!!!!!

*Look Enzo is looking at you.*
Tiningnan ko ang tinuro Ron and surely nakita ko si Enzo and I saw him
smirking as if nang iinsulto.
*Girl, you so lucky talaga Im so proud of you.* Kinikilig na sabi ni
Ron sabay hug sa akin.
I looked at Enzo again and I saw him glaring at me and he walked away.
Now what was wrong with him?

*Chapter 16*
Thank you naman at tapos na ang class ko for the day! And thank you rin
at di kami nagkita ni Enzo. Nagkita kami pero di kami nagkausap. Naku
baka ma highblood na naman ako kung nagkausap kami. Nagpahuli na ako sa
paglabas ng room dahil gusto ko namnamin ang pagtatapos ng class ko
ngayon araw. Hays, what a peaceful day. Ang saya saya. Nung makalabas
na ang lahat sa classroom tsaka ako lumabas ng dahan savoring each step
and this moment. This peaceful and invigorating moment.
*What took you so long?*
Ay pusang gala! *Anong ginagawa mo dyan?*
Bigla niya hinawakan ang braso ko. Hindi siya nagsalita kinaladkad lang
niya ako.
*Ano ba! What are you doing and where are we going?* Kidnap na ba to?
Hindi pa din siya nagsasalita. Ano bang problema nito. *Ano bang
problema mo?*
*Ikaw! Ikaw ang problema ko. Kaya pwede just shut up at sumunod ka na
lang? *Sigaw niya. Yes sinigawan niya ako.
*Ok fine! Pero hindi mo kailangang kaladkarin ako!* Sigaw ko din. Hindi
na niya ako kinaladkad pero nakahawak naman siya sa kamay ko. Sumusunod
na lang ako. Ayokong makipagtalo. Im not in the mood ayoko pang masira
ang peaceful day na to. Kahit na nagbabadyang masira na. So nakarating
na kami sa parking sa harap ng kotse niya. I made a mental note of
scratching his precious Mclaren one of these days or better yet
babasagin ko ang windshield, ibebenta ko sa banawe ang side mirror pati
na rin ang gulong at ang mags.
*Get in!* Sigaw pa din niya
*Ayoko!* Sigaw ko din sa kanya. Bahala nang mamaos kaming dalawa bukas.
*I said get in!*
*Ayoko nga!* Bigla niya akong binuhat at binagsak! Yes, Binagsak niya
ako sa passenger seat. Taena naman eh! Ang sakit ng pwet ko! Bwisit!
Nung makasakay na siya pinaharurot niya ang kotse na parang
nakikipagkarera sa racetrack. Tapos bigla siyang nagpreno sa may gate!
Taena! Napasubsob ako kasi hindi ko pa nasuot ang seatbelt..*Ano
ba!!* Tahimik pa din siya. Ano bang problema nito? Ako daw problema
niya. Ah ewan. Sumasakit ulo ko kakaisip.
Nang makalabas na kami ng school pinaharurot niya ulit ang kotse pero
hindi pa din siya nagsasalita. Tinotopak talaga siya.
*Hoy! Ano bang problema mo?* Di ko na natiis ang 30 minutes na katahimikan.
*Ikaw!*
*Bakit anong problema sa akin?* Kelan ako nagkaroon ng problem. Eh di ba
perfect ako. Wwweeeeehhh?? Di nga??
*Kasi you are a flirt! I told you not to flirt with other guys while
we're pretending to have a relationship but what did you do? Youre
flaunting to everyone that you're flirting with that guy?*
*Sinong guy?* Di ko siya maintindihan. Nababaliw na ba to?
*The guy with the pink font color! Yung kasama mo kanina sa
cafeteria!* And with that.
I laughed. I laughed real hard that I was rocking, na sumakit na ang
tyan ko sa kakatawa. I cant believe it. He thought that I was flirting
with Ron! Oh em gEEEE! Hahahahhahah
*Whats so funny? Natutuwa ka pa na I flaunt sa lahat ng tao ang
pagkaflirt mo? Cant you just settle with a guy for the meantime?*
Bigla nawala ang tawa ko sa sinabi niya. Ganyan na ba kababa ang tingin
niya sa akin? *Wala kang pakialam kung makipagflirt man ako sa ibang
guy. Wala kang pakialam kung magbf man ako ng 5 ng sabay at you dont
have the right to speak to me like that. You are not my bf at di kita
kaano ano kaya wala kang pakialam sa akin!* I shouted at him.
*Wala akong pakialam sayo?*He said glaring!
*Oo! Wala! Kaya get out of my life*.
*Ok! Sabi mo eh.* Pinark niya ang kotse sa gilid ng daan. *Now get out! *
*What? *Pagkatapos niya akong kaladkarin at sigaw sigawan papalabasin
niya ako ng kotse niya?
*Get out!* He shouted again.
*Youre leaving me here alone? But how could I go home?* I cant
believe this.
*I dont care. Di ba sabi mo wala naman akong pakialam sa buhay mo? Now
get out!*
*Fine!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!* Binuksan ko ang pinto at sinara
ng pabagsak. Pagkalabas ko pinaharurot niya ang kotse. Darn! Iniwan niya
ako dito? Sa gitna ng kalye? How dare he! Bastos! Walang modo! Grrrrr!
And to add to that biglang bumagsak ang ulan! Shet! Tapos biglang may
nagpatugtog ng
/Buhos na ulan aking mundoy lunuring tuluyanHatid mo may bagyo/
*Aaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!* Nagsisigaw ako at nagpapadyak ako sa
gilid ng daan tapos biglang nabali ang takong ng sandals ko.
Waaaaaaaa!!!!!!! Chapter 17 and 18
*Chapter 17*
1 week after that fateful day. 1 week ko na din na hindi kinakausap ang
demonyong si Enzo. Hanggang ngayon talaga di pa din naalis ang galit ko
sa ginawa niyang pag iwan sa akin sa gitna ng ulan. Sa tingin ko sa
kanya, di naman siya nagsisisi sa ginawa niya. Ni hindi siya nagsorry.
Hindi nga niya ako kinakausap eh. Buti naman. Magkalimutan na lang
kami. May kami ba? Ano ba ang pinagsasabi ko. So anyway subway, hindi
kami nagpapansinan ng demonyo at napapansin na siguro ng ibang tao kasi
may nagtanong sa akin one time kung nag away kami ni Enzo, yung iba
naman kung break na daw ba kami. Pinandilatan ko nga. Pakialam ba nila
at pakialam ko ba sa Enzo na yun?
Naglalakad ako papuntang parking nang may biglang umakbay sa akin.*I
miss you so much!* Sabay halik sa pisngi ko. Si Ron pala. Kung di lang
to bading magdududa na talaga ako.
Ngumiti ako. *Alam mo magaakala ang lahat na boyfriend kita the way
youre acting*.
*Yuck Era, maghunos-dili ka nga. Kadiri ka! entertaining such revolting
thoughts. Ewww!* Sabi nya na may pailing iling pa. See? Ito? Si Ron?
Pinagdududahan ni Enzo na nakikipaglandian ako kay Ron? Eh mas malandi
pa to sa akin eh. Kung di ba naman saksakan ng bobo si Enzo.
*Sasama ka?*
*Saang chuvaness naman tayo pupunta? *
*Sa Antipolo.* I told him smiling.
*Oi syempre sasama ako sister! Tara lets. *
On the way to the parking lot nadaanan namin sila Enzo at mga kanyang
mga alipores.
*Sisterette, ang boyfirend mo o.*
*Hayaan mo na siya/sila. *
*Pero sister ang sama ng tingin nila sa atin. Look mo pa!*Kinakalabit ni
ako ni Ron na parang takot na takot
*Wag mo nga pansinin.* Nung makarating na kami sa harap nila nila hindi
ako tumingin sa kanila. Whats the point of looking at them?
*Era.*
Tinawag niya ako pero di ko siya pinansin. Kung magsosorry siya manigas
siya. Dumiretso pa din kami ng lakad. Napapansin kong nanginginig na si
Ron habang nakakapit sa braso ko.
*Era!!* Tumigil ako at tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa ng
nakataas ang kilay . Akala niya kakausapin ko siya? Manigas siya. May
pride ako. I took a step forward papunta sa car ko nung magsalita siya ulit.
*Sige ipagpatuloy mo lang yan.* He said. Is he threatening me?
Talaga! Ipagpatuloy ko to. *Chapter 18*
Huh! Boring. Boring . Boring. This is such a boring day. I dont feel
like attending classes at all. So dahil ayaw kong mag attend ng class,
paikot ikot ako sa buong campus. 3 classes ko na ang hindi ko pinasukan
pero who cares? Gusto kong gumala pero ang panget naman na wala akong
kasama. Naglalakad ako sa may garden nang biglang umilaw ang bombilya sa
isip ko. Alam ko na kung sino ang isasama ko! Dali dali akong lumabas ng
garden nang may mabangga akong tao.
*Hey watch where youre going.* Tiningnan ko ang nakabangga kong tao na
nakalongsleeves at nakacap and I am about to give him a piece of my mind
nung mapansin ko kung sino ang nakabangga ko. *Ron?*
Tiningnan niya ako tapos bigla ba naman siyang tumakbo pabalik. Bakit
siya tumakbo? Ang weird. At dahil nga weird eh hinabol ko siya. *Ron!!!
Wait! Where are you going?* Buti naman naka flats ako ngayon kung
nakaheels ako naku baka nagpagulong gulong na ako sa daan. At dahil din
may angking super power ako naabutan ko siya.
*Oi ron! Ano bA! Bat mo ako tinatakbuhan?* Hindi siya tumingin sa akin.
Instead, Yumuko siya at tinago ang fes niya. Eh ayaw ko pa naman sa
taong hindi nakatingin sa akin kapag kinakausap ko kaya inalis ko ang
cap niya.
*Oh my Gahd! What happeneed to you?* Nakita ko ang mukha ni Ron na puro
pasa, may blackeye sa dalawang mata at namamaga ang lips. At super
daming pasa.
*Wag ka nang lumapit sa akin Era*. Sabay takbo ulit. Ako naman habol din
naman ako sa kanya. Eh di mukhang kaming timang na naghahabulan sa
school ground at nagtataka ang mga tao sa amin kung bakit kami
naghahabulan. At dahil sa super powers ko ulit naabutan ko ulit siya.
This time hinablot ko na ang braso niya.
*Aray! Ano ba Era? *
Tiningnan ko ang braso niya ang for goodness sake madami ding pasa. Puno
ng pasa ang buong katawan niya.
*Anong nangyari sayo bakit puno ka ng pasa?*
*Wag ka na kasing lumapit sa akin.* Sabi niyang humihikbi.
*Bakit nga? Kanina ka pa ha. Dadagukan na kita Ron.*
*Tingnan mo ang nangyari sa akin! Wag ka nang maging close sa akin para
di na ako masaktan.*
*Ano naman ang kinalaman ko sa mga pasa mo? Who beat you?* Lalo siyang
humagulgol.
*They told me na wag na daw ako lumapit sayo or else sasaktan ulit nila
ako hanggang sa matuto ako. *
*Sino nga sila?* Dadagukan ko na talaga to kung di to
magsasalita.*Sabihin mo na or else ako ang bubugbog sayo*.
*Sila Enzo Era. Si Enzo at ang kanyang mga friends. Kaya please lang wag
ka nang lumapit sa akin. Hindi mo sila kilala siya ang Prince of this
school. Walang lumalaban sa kanila. *
*Enzo beat you up?*
Tumango siya. Biglang nag init ang ulo ko. Umakyat ata lahat ng dugo sa
ulo. Dali dali kong iniwan si Ron. Makikita niya! Makikita niya!
*Era! Saan ka mapupunta? Di mo sila kaya! Era!!!*
The nerve! Makikita niya!. * * * *Chapter 19*
*Era POV*
Dali dali akong pumunta sa likod ng gym kung saan ang locker at ang
shower room ng mga varsity. Captain Ball si Enzo ng basketball ng
school kaya alam kong andun siya kasi kakatapos lang nila mag practice.
Siguro pulang pula na ako sa galit kasi ramdam kong nag iinit ang ulo
ko. Nang makarating na ako sa locker room nila hindi ako kumatok bigla
akong pumasok at nagulat ang mga varsity players sa akin. Yung iba
nakatuwalya lang, Yung iba nakabrief yung iba naghaharutan pero I dont
care. Basta galit ako ngayon!
Wow! Chicks. Sabi nung isang player. Tiningnan ko lang siya ng masama.
Woah!! Nagulat naman yung iba pagkakita sa akin. Halatang walang
pumapasok dito na babae ng basta basta.
*Nasaan si Saavedra?!* I shouted. They all looked at me dumbfounded and
dahan dahang tinuro ang isang room sa tabi ng shower.
I walked purposely sa room na yun at binuksan ng pabalibag ang pinto.
And there I saw the demon with his angelic face laughing his heart out
kasama ang iba niyang alipores. Bigla nandilim ang paningin ko.
*Enzo POV*
After that ardous practice nakapagpahinga na din ako. Nakasandal ako sa
may locker at nakikipagbiruan sa mga barkada ko.
Blag!
*Ano yun? *
*Naghaharutan na naman siguro sila Shem.* Umiiling na sinabi ni
Ivan. *So ano tol hindi talaga lumaban?
Hindi nga, nakakakunsensiya nga ako eh parang nambubugbug kami ng babae.
Hahahaha*. Tumawa kaming lahat sa sinabi ni AJ.
*Siguro.*
*Saavedra!!*
Napalingon kaming lahat sa may pintuan and lo and behold, Si Era
nakatayo sa pinto at ang pula pula ng mukha at ang sama ng tingin sa akin.
*Era, pwede ka naman makipagbati sa akin sa labas, you dont have to
come here and*
*Damn you!* Napasubsob ako sa may locker. Potek ano yung tumama sa mukha
ko? At nakakita ako ng sangkatutak na stars. Anong nangyari? Hinawakan
ko ang panga ko. Shet ang sakit. Sinuntok ako ni Era? Sinuntok ako ni
Era? Si Era nanununtok?
*Anong problema mo?* Bigla niyang hinawakan ang collar ko at pinilipit
para mahatak niya ako patayo. Shet bakit ang lakas niya? Amazona ba
siya? Si Pacquiao ba siya na nagpapanggap na si Era? Nahihilo ako ang
sakit pa ng panga ko. Ngayon lang ako nasuntok ng isang babae. Taena
naman oh. Papatulan ko na to.
*Ikaw! Ikaw ang may problema!* Sigaw pa niya. At dinuro duro ako habang
sinasakal ako gamit ng collar ko. Nakatingin lang yung mga barkada ko
pati na rin ang ibang varsity natingin na lahat sa amin. Shet
nakakahiyang makita nila na binubugbog ako ng babae.
*Anong ginawa sa inyo nung tao at binugbog niyo ng ganun?* So alam na
niya?
*So, nagsumbong sayo ang lalaki mo? Bakit di niya kami kaya?*
Pak!
Isang suntok ulit ang tumama sa mukha ko. Bakit ang lakas niya manuntok?
Hinawakan ko ang bibig ko at may nakita akong dugo. Nakasubsob na ulit
ako sa harap ng locker at hinawakan niya ako sa kwelyo at binalya.
Nakita kong nakangiwi ang mga kasamahan ko na natutulala sa mga
nangyayari. Taena naman bat ba ako nagpapabugbog sa isang babae?
*Kailangan ka nya para makaganti siya sa amin?*
Pak!
Nahawakan ko ang kamay niyang susuntok sana ulit sa mukha ko. Akala niya
ha. Di na ako papayag na madungisan ang pogi kong pagmumukha. Shet
dumudugo na ang labi ko. Putok na. Taena talaga.*Sumusobra ka na Era.
Papatulan na kita.**Ahhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!*
Before I knew it, I was already sprawling on the floor. Did she just
used a judo move on me? Ang pwet ko. Ang likod ko. Nabalian ata ako ng
buto sa likod. Ahhhhh.. Ang sakit. Di ako makatayo. Ahhhhh!! Amazona!
Nagdidilim na ang paningin ko. I never expected it. Nakatayo pa din siya
sa harap ko at galit na galit pa din. Yung mga kasamahan ko mukhang
takot na din sa kanya. Tingin ko kay Era ngayon si Chun Li ng street
fighter or kaya si Lily ng Tekken 6. Di ko akalain na may ganyang
klaseng babae. Pambihira. Pero taena talaga. Di ako makatayo.
*Akala mo kung sino ka! Lampa ka rin naman pala. *Sinabi niya habang
sinisipa sipa ako. Walang awa! *Sa susunod maghanap ka ng kakalabanin mo
Saavedra! Dont you dare mess up with my friends or mas malala pa dyan
ang aabutin mo.* Sabi pa niyang dinuro duro ako sa noo. *At magkaroon ka
nga ng delikadeza Enzo! Hindi yung pati bakla pinapatulan mo.
Napakababaw mo. Napakashallow mo! Wala kang kwenta!* And she stormed out
of the room.
QuoteHindi yung pati bakla pinapatulan mo!
Bakla?
Bading?
Gay?
Bakla ang lalaki na may PINK na font color?
At nagdilim and mundo ko. *Chapter 20*
Isang lingo din akong naospital dahil sa ginawa sa akin ni Era.
Pambihirang babae yun. Andito ako ngayon sa Disciplinarians Office.
Pinatawag nila si Era dahil sa nangyari. Kinuha ko ulit ang file na
binigay sa akin ni Steven 2 days ago. After kong gumising mula sa
pagkakabugbog niya sa akin Masaklap pero dapat aminin. I have her
investigated and what I found out amazed me. Indeed she is not an
ordinary girl.
QuoteProfile:
Name: Emerald Madrigal Cardenas
Nickname: Era
Age:19 years old
Father: Eldan Sy Cardenas
Mother: Mera Tan Madrigal
Education:
Era is the 3rd and youngest child of Mr. and Mrs Cardenas. She studied
at Mt. Carmel Preparatory School and spent her Primary Education at the
Mater Dei College. She is said to be home schooled during her secondary
years until she decided to enroll at St therese University as a 3rd
year College Student.
She is said to have taken advance courses when she was home schooled and
is fluent in 10 foreign languages namely, Mandarin Chinese, Korean,
French, Spanish, English, Russian, Portuguese, Japanese, German.
Social Life
At an early age of 15, Era is considered a social butterfly and done
numerous tv and print ads. She is seen in every party organized by the
elites of the society. She is also considered a social snob. At the age
of 16 Era withdraws from the social spotlight and cancelled all her tv
and print ads. She is quoted saying I am tired of this kind of life,
the life of the ordinary people.
Personal Relationships:
Many claimed to be closely related to Era Cardenas and she had been seen
dating, partying with numerous guys rumored to be her bf but there is no
proof of such relationship. One of her rumored bf when inteviewed said
Era? She is a btch!
Achievements/Award:
During her preparatory and primary years she is constantly on top of her
class. Her teachers remarked that she is a brilliant student.
She won the gold medal at International Ballet Competition in Singapore
when she was 13 and 14 years old.
She won the gold Medal in Taekwando 2007 Asean Games. And have been a
black belter in Taekwando and Judo.
No record of her activities during her 16th and 17th year.
I smiled at the profile. Kaya pala nabugbog ako. Kaya pala parang
amazona. She is really different.
*Come in Ms. Cardenas.* I heard the Disciplinary Officer said. Nasa loob
kasi ako ng conference room at si Era naman nasa office nakaharap sa DO.
Buti naman at 1 sided glass kaya kitang kita ko sila pero ako di nila
nakikita. Ang DO lang nakakaalam na andito ako.
*Weve heard what transpired at the Varsity locker room. Is it true that
you have beaten Mr. Saavedra?*
*Yes. *Sabi pa niyang nakataas ang noo. I can see no remorse in her action.
*Are you aware that you can be kicked out of this school because of what
youve done.*
*Do whatever you want.* I saw her rolled her eyes. Maldita talaga.
*Mr. Saavedra could also sue you for physical injury.*
*I dont care what he will do. And do whatever you want. Lets get this
over with.*
*Ok if thats what you want. The council have decided to kicked you
out. *Wala pa din siyang reaction. *But Mr. Saavedra, showed mercy on
you*. Bigla nanlaki ang mata niya tapos sumingkit ulit. *He ask us not
to kick you out of this school. Instead, you will do community service.*
*And why would he do that?*
*That is for the both of you to discuss. You should be thankful to him
for being so merciful.* She snorted. *So we agreed with him and Mr.
Saavedra, you can come out now.* Nakita ko siyang nagulat at lumabas na
ako sa conference room.
I saw her suppresing her smile when she saw me. So tuwang tuwa siya that
I was still using my crutches and may bandage pa ang nabali kong ilong.
Hindi talaga siya nagsisi. Umupo ako sa kaharap niya na upuan.
*Mr. Saavedra, since you are the aggrieved party you may now discuss
with Ms. Cardenas her injunction. *
*Instead of being kicked out, I requested that you do a Community
Service under my supervision. *
*What kind of Community Service?* I saw her twitched her lips as if
mocking me.
*Ill tell you kapag magsisimula ka na*.
*When will that be?*
*Tomorrow.*
*Whatever suits you. Can I go now?* Nagulat ang DO pati na rin
ako.*What? May sasabihin pa ba kayo? *
*Nothing. *
*That would be all Ms. Cardenas. *Sabi ng DO na napapailing.
*Thank you!* She said sarcastically. *If youll excuse me.* She stand up
and left the office leaving a sweet scent on the room. *Chapter 21*
Its been a week since pinatawag ako sa DO Office pero until now hindi
pa din sinasabi sa akin ni Enzo kung about dun sa community service.
Baka nakalimutan na niya. Buti nga kung ganun. Baka pakulo lang niya
yun para di ako ma kick out.
I locked the door of the apartment. Papasok na naman ako at tinatamad na
naman ako as usual. And since coding ako ngayon mapipilitan akong mag
taxi. Wala na kasi akong alipin.
Pagkalabas ko ng gate nagulat dahil nakita ko si Enzo na nakasandal sa
kotse niya. Aba natututo ang alipin. Di na kailangang tawagan. Hehehe.
*What do you want now?* Nakita kong wala na siyang saklay at nawala na
din ang bandage sa ilong niya. Magaling na siya! yehey! Magaling na
siya. Pwede na ulit bugbugin. Hahaha.
*Hey Easy! Bat ba ang taray mo? Isusurprise na nga kita tapos ang taray
taray mo pa sa umaga. Chill! *Tapos nag peace sign siya. Ito ba epekto
ng pagkabugbog ko sa kanya?
Nagsalubong ang kilay ko. *Anong surprise surprise ang sinasabi mo
dyan?* Inismiran ko nga. Bakit ba pag nakikita ko si Enzo kumukulo dugo ko?

*I have 2 surprises for you. Pero bago ko sabihin samahan mo muna akong
magbreakfast. Di pa ako kumain eh.* Ang kapal talaga ng mukha niya.
*Bat ka pumupunta dito ng di pa nagbreakfast? Istorbo ka talaga. At
saka may pasok pa ako. Magbreakfast ka na lang mag isa.* Aalis na sana
ako nung hinawakan niya ang braso ko.
*Ano ka ba? Maging mabait na gf ka naman. Dapat inalagaan mo ang bf mo.
pagkatapos mo nga akong bugbugin di ka man lang dumalaw sa hospital pati
ba naman sa pagkain di mo ako sasamahan. Kaya halika na. *
*Ano ka rin ba? Aabsent ako? Ok ka lang? Hindi nga ako nakick out di
naman ako makakapasa sa mga subjects ko.* Bigla siyang tumawa.

*Sige pag sumama ka sa akin may sekreto akong sasabihin sayo.* At may
kasama pang knowing smile. At dahil din sa tsismosa ako sumama ako sa
kanya. Hanggang sa nagpark siya sa Jollibee. Imagine a Mercedes Benz SLR
Mclaren sports car na nakapark sa Jollibee.

*2 Champs, large coke and large fries, 1 palabok fiesta, 2 ice craze na
mango caramel surprise pa serve na lang later and*
*Bat ang dami mong order?* Nagulat ako sa dami ng order niya. Di rin
naman siya gutom ano?
*And thats all. *
Pagkatapos niyang mag order naghanap na kami ng upuan. Pinagtitinginan
kami ng mga tao kasi may kasama siyang maganda. hahaha.
*Kumain ka na. Alam ko naman na di ka pa din nagbbreakfast eh. Sabay
bigay sa akin ng champ, fries at coke.* Well, di naman talaga ako
nagbreakfast kasi sa school talaga ako nagbbreakfast or brunch. Mabuti
naman pala at sumama ako sa kanya.
*Anong sasabihin mo sa akin?*
*What do you want to know first? The secret or the surprise?* I rolled
my eyes sa kabadingan ni Enzo.
*The secret.* May kinuha siyang paper sa bulsa niya and.
*Cardenas, Emerald M.
BSCE 3
Fil 301 -1.0 (70-74%),Eng 302 1.0,Psych 330- 0.0*
*Where did you get that? *Kinuha ko ang paper na hawak niya pero mabilis
siya at nilayo sa akin ang paper.
*Sandali nga lang meron pa.
Calculus 312 -4.0 (97-100%) , Physics 300- 4.0. Stat 302- 4.0 tsk tsk
tsk. You failed all your minor subjects yet you ace the hardest
one.* Kinuha ko ulit ang paper and my goodness! How come that he had my
prelim grades? Tiningnan ko siya ng masama at ngingiti ngiti lang siya.
*So now, makakaapekto ba ang pag absent mo sa grades mo? Sa nakikita ko
you can ace all your subjects yet you chose not to. Bakit Era?*
*Bakit ba? Ggo ako eh.* Tumawa siya ng malakas.
*Stop that!* Binato ko siya ng papel na ginawa kong bola. *Ano na ngayon
ang surprise mo sa akin?* Bago siya sumagot sumubo muna siya ng mga
pitong mahahabang french fries.
*Ahhh, the surprise. Sumandal siya sa upuan at kumagat ng champ. First,
Youll be starting your community service now*. Wow nasurprise nga
ako. *Second, Maglilive in na tayo*
*What!!? I shrieked. Muntik ko nang mabuga sa pagmumukha niya ang coke
na iniinom ko. *Are you fcking kidding me? *
Tumawa siya ng malakas. *Of course Im not kidding you. As for fcking?
Not yet but well go to that in the future but hindi yun ang itatawag ko
dun.* Naramdaman kong namula ang buong pagmumukha ko sa sinabi
niya. *Patapusin mo muna kasi ako bago ka magreact. Ganito kasi yun. I
saved you from DO. O ayan ka na naman. Magrereact ka na naman. Patapusin
mo muna ako.* I stopped myself na magreklamo sa mga pinagsasabi ng
langhiyang to.
*Kilala ko ang reputation ng DO. Lahat na babae sa school na nathreaten
na makick is either nakikick out or napapatawad. Sa mga hindi na kick
out Im sure malaki ang binayad kay DO. And Im not speaking of money
here Era I hope nakuha mo ang ibig kong sabihin. Thats why I made sure
na pag kinausap ka niya eh andun ako and ask the Committee that I will
deliver the punishment myself as the aggrieved party and besides
everyone at school knows that you are my girlfriend. See, Im youre
hero*. Sabi pa niya na ngising ngisi na parang proud na proud sa sarili.
*Sino ba kasi nagsabi sayo na gagawin ko ang lahat para lang di makick
out? I dont even care kung ma kick out man ako o hindi.*
*Siguro ikaw walang pakialam kung makick out ka man o hindi. But what do
you think ang mafefeel ng parents mo knowing na nakick out ng hindi pa
man nagtatapos ang 1st sem?*
Napatulala ako sa sinabi niya. How come he knows that? I am sure that my
parents would be disappointed especially Mom kasi gustong gusto niyang
magcollege ako and ayaw ko rin namang mangyari yun kahit papano. I dont
want her joy to be short-lived.
*So ano? Your place or mine?*
*What!?? *
*Tsk tsk tsk. Saan tayo titira? Sa bahay mo o sa bahay ko?*
*Can I think*
*You wouldnt like my place so I guess sa bahay mo na lang.**Pinapili pa
niya ako sa lagay na yan?
Wala na ba akong ibang choice? *
*Kung gusto mo sa bahay sa tagaytay but then ang layo na*
*I mean hindi ba pwedeng hindi tayo malive-in I mean mag stay sa iisang
house?*
*Hindi eh. Yun ang condition ng school. I assure them that I would
personally supervise your community service.*
*Ano ba kasing klaseng community service yan na kelangan pa ng
supervision mo?* Sabi kong naiirita na.
*That is for you to find out later. For now pupunta muna tayo kay
Mommy.** ***Chapter 22*
So pumunta na kami sa bahay ni Elise. Medyo kinakabahan ako kasi nga
baka pagalitan ako ng bonggang bongga dahil nga binugbog ko ang anak
niya. Pagdating sa bahay ng Mommy niya pinaupo kami sa sala tapos
lumabas na ang Mommy niya.
*Hi Mom!* Lumapit si Enzo kay Elise tapos nagkiss sa cheeks.
*
Hi Elise. Nice meeting you again. *Sabi kong medyo nahihiya pa.

*Hi Era, nice meeting you again.* Sabi niyang nakangiti at nagbeso din
sa akin. *Ewan ko ba diyan kay Enzo at ngayon ka lang dinala dito. Lets
take a seat.* Kabado talaga ako. *So I heard youre doing community
service now?* Paano niya nalaman? Tumango ako.
*Enzo, pakikuha nga ng pink na folder sa study room.* Tumingin siya kay
Enzo.
*Pwede naman ang mga maid bakit ako pa?* Sabi ni Enzo na nakasimangot.
*Enzo.*
*Fine, fine! Kung di lang kita nanay.* Bubulong bulong pa siya pero
rinig naman namin.
*Si Enzo talaga. So I heard what youve done to him.* Ayan na ayan na!
Sasabunin na ako ng nanay ni Enzo. *Alam mo.Enzo badly need that
beating.* Huh? Anong sinabi niya?
*Ano po?*
She smiled softly. *Akala mo magagalit ako dahil sa ginawa mo sa anak
ko? But no, I realized that my son needed that. I spoiled that boy. I
dont want to lose him so I spoiled him rotten. And his dad.. his dad
is just not present to discipline him. Kaya he needed someone to remind
him na hindi lahat ng bagay makukuha niya. Pero hindi ko sinabi na gawin
mo yun sa kanya always. Ayaw ko namang makita ang anak ko na pipilay
pilay at puno ng pasa. Paminsan minsan lang*. And she laughed. Wow!
Shes cool. Hindi siya nagalit. Ang galing! Hehehhe
*Ito ba yun Mom?* Binigay niya kay Elise ang folder.
*Thanks Enzo. So for your community service. Enzo ask me kung pwede ako
ang mag assign sayo. Ok lang ba sayo?*
*Ok lang po basta hindi illegal.*
Napangiti ulit si Elise. *You know I really like you.*
*Wag kang mag alala magiging manugang mo din yan.* Binatukan ko nga.
Hindi naman yan makaka reklamo andyan Mommy niya eh.
*Wag ka ngang magulo Enzo.* See what I mean? *So ito, the foundation I
am working with is currently supporting this community. I think you
could help them by teaching them livelihood projects such as candle
making, perfume making and the likes. Ito ang folder ng mga pwede mong
ituro sa kanila.* She handed me the folder.
*Thank you Elise*.
*Dont mention it. And saan pala kayo titira ni Enzo? *Huh alam din niya
yun. *I believe doon na lang sa bahay niya.*
*Mom naman. Hindi pwede doon.*
*Bakit hindi pwede?*Sabi ng Mom niya na nakataas pa ang isang kilay.
*Andun sila Steven eh.*
*Whats the matter kina Steven?*
*Paano kami makakabuo kung madaming bantay!*
*Lorenzo!!* **cHAPTER 23*
/Ayan na! Hahalikan na kita.. Im going to kiss you. Ayan na.. Ayan
na.Here I come./
Bigla akong naalimpungatan sa narinig ko. What the hell!
Bog!
Ouch! What the hell! May nakabungguan ako kaya instead na bumangon eh
napahiga ako ulit. Unti unti ko minulat ang mata ko.
*Ouch. Aray ko po! Grabe ang tigas ng ulo mo Era.* Nakita ko si Enzo na
naka upo sa gilid ng kama ko at hinihimas himas ang ulo niya.
*What are you doing here in my room? Paano ka nakapasok sa pamamahay
ko? *Hindi siya sumagot na hinihimas himas pa din ang ulo niya. I looked
at the clock at nagulat ako sa oras. 5:10AM.
5:10 AM pa lang! AT andito na si Enzo.
*Hoy! Bakit di ka sumasagot. Ano ginagawa mo dito sa bahay ko? Sa kwarto
ko?*
*Era naman. First, Hindi na ito ang kwarto mo kaya malamang eh hindi na
rin ito ang bahay mo. Have you forgotten? Were living together
now. *Sabay ngiti ng nakakaloko.
Oo nga pala. Bahay na niya pala ito. We have decided na dito sa bahay
niya kami titira dahil yun ang gusto ni Elise. Naalarma siguro sa sinabi
ni Enzo nung pumunta kami sa bahay niya kaya she told Enzo that whether
we like it or not sa bahay kami ni Enzo titira. Ok lang naman sa akin
kasi libre na ako sa rent at kung ano pang bayarin. Dagdag din yun sa
allowance ko and besides nakakatakot kaya Na kami lang sa bahay. Baka
i-rape niya ako or what. Not that kakayanin niya ako but who knows or
baka naman pag palagi kaming mag aaway eh mapatay ko siya di ba? Who
knows? At least kung may kasama kami may pipigil sa amin in case
magPatayan kaming dalawa. Hehehe.
*Ok ok I remember na. But what are you doing in my room this early?*Oo
nga ano ginagawa niya dito? Irerape niya ako. *Youre going to rape me?
Thats why youre here? And youre going to kiss me a while ago. Dont
deny it. I heard you. You pervert! Maniac! Youre going to rape me!
You!!!! *Tumayo ako at susuntukin ko na sana siya nung bigla nya akong
binato ng pillow and he pinned me down with that pillow. Oh my God! He
really is going to rape me.
*Kumalma ka nga! Kung anong pinagsasabi mo dyan. First, Hindi kita
irerape. Wala pa akong lakas para mangrape ngayon. mAsyado kang atat
marape. *Ngumisi siya. *Second, wag mo akong bugbugin ulit kasi di pa
ako fully recovered. Sa sususnod na lang. *
*Eh.bakit andito.kasa kwarto ko.at this.. time?* Di ako masyadong
makapagsalita kasi di ako masyadong makahinga kasi dinadaganan niya ang
unan na nakadagan sa akin.
*Anong araw ba ngayon? *
Nag isip ako. *Saturday*.
*What are you supposed to do during Saturdays? *He loooked at me. Mga
isang dangkal lang ang layo ng face niya sa face ko at nasa ibabaw ko
siya. Buti na lang malaki ang unan na nasa pagitan namin kaya di sobrang
awkward pero awkward pa din.
*Sleep?*
He grunted and he rolled his eyes. So gay. *Aside from sleeping. *
*Alam ko na!!!!!*Ngumiti ako.
*Ano?*
*Shopping! Tama magsashopping ako. Minsan ko pa lang nagamit ang
privilege ko as your gf. *
*Hays.. Era hindi yun, may dapat kang gawin ngayong Saturday bakit
nakalimutan mo?*
*Ano nga!? Para ka naman kasing tanga eh. Sabihin mo na kasi. Hindi yung
pinapahula mo pa sa akin eh alam mo namang kagigising ko lang kaya di pa
nagwowork ang brain ko. *
Linapit pa niya ang mukha niya sa mukha ko. Bat ba kasi di pa siya
umalis sa pagkakadagan sa akin? Mga 2 inches na lang ang pagitan ng
mukha namin. Napalunok ako. Naamoy ko kasi ang hininga niya. Ambango!
Amoy listerine. Sana mouthwash na lang siya. Pinagpapawisan ako ng
malamig sa ginagawa niya. Di ako makatingin sa kanya kaya tumingin ako
sa ceiling.
*Era,* napatingin ako bigla sa kanya. He looks really serious. *We have
a community service today. *
*Oooohhhhhh!* Bigla kong naalala na may community service nga kami ngayon.

*You remember now? *Tumitingin pa din siya sa akin ng seryoso and his
breath is like caressing my face. Papalapit na talaga ang lips niya sa
lips ko. Is he going to kiss me now? My gahd! Hindi pwede to. Hindi ako
makakapayag!
Di pa ako nagtotoothbrush. Ni di pa nga ako nakapagmumog. And before I
could think of anything
he suddenly give me a smack. Sobrang bilis. Tapos bigla siyang tumayo sa
pagkakadagan sa akin. Natulala ako.I know na nanlalaki ang mata ko at
namumula ang mukha ko.
*Well be leaving at six. You better fix yourself.* At lumabas na siya
ng kwarto ko. Chapter 24 and 25
*Chapter 24*
After 30 minutes natapos na din ako. Nakaligo at nakapagligpit na ako ng
damit. 2 days kami sa Batangas. Doon ang community service namin. Kaya
maaga daw kaming aalis para maaga kami makarating at di matraffic.
Lumabas na ako sa kwarto at bumaba papuntang dining. Ang bahay ni Enzo
ay 3 times ang laki sa apartment na tinutuluyan ko to think na ang
apartment ko ay 2 bedrooms na malalaki ang rooms. In short kunti na lang
mansiyon na ang bahay niya ni hindi ko nga alam kung ilan ang rooms
dito. To think na iisa lang siya dito kasama ang mga katulong, drivers
at kung sino sino pa na di ko kilala pero I presume na mga tauhan lahat
sila ni Enzo. He even have a chef in his kitchen and a butler for his
dining. He have a personal secretary and a personal driver. He also have
a personal assistant na si Steven. Tapos madaming guard sa bahay niya.
The jerk is living like a prince. How lucky.
Nung makarating na ako sa dining nakita ko si Enzo na nakaupo na at
nagbbreakfast habang pinapanood ng katulong ang bawat subo niya. How
pathetic.
*Good morning Miss Era.* Sabi ng helper nung makapasok na ako sa dining
sabay yuko pa. I grimaced. Tapos he pulled the chair opposite Enzo which
is sitted sa kabisera. Eh mga 20 sitter ang table kaya siempre malamang
nasa magkabilang dulo kami ng table. Funny talaga.
*Sammy, Era will sit here.* Tinuro niya ang upuan sa kanan niya. Binalik
ni Sammy ang upuan at hinila ang upuan sa right ni Enzo. How come mga
gentleman mga katulong dito pero yung amo nila hindi?
Pagdaan ko sa tabi ni Enzo
*Pak!*
*Bakit mo ako binatukan? What was that for?* Mukhang nagulat siya talaga
sa ginawa ko.
*You very well know what was that for. I winked at him.*
Umupo ako sa tabi niya and we ate in silence. Nakakapagtaka kasi usually
madaldal naman siya pero ngayon hindi siya nagsasalita hanggang matapos
kaming kumain.
*Lets go.*
*Ill just get my bag.*
*Nasa sasakyan na.* Inunahan ko na siya sa paglakad kasi naiilang ako sa
katahimikan. Nung nakalabas na kami sa dining bigla niya hinatak ang
braso ko.
*Ano ba! Wag mo ako bigla bigla na lang hatakin. *Tumingin ako sa kanya
at deadly ang tingin niya sa akin. Nakipagtitigan ako.
*Next time Era, *He said sternly. I never seen him so serious. *Wag mo
akong batukan sa harap ng mga katulong ko. They are trained to respect
me and its degrading na makita nila that the person na nirerespeto nila
ay sinasapak lang ng ibang tao. I hope you understand that.*
And he left me standing there. Guilty. *Chapter 25*
1 hour na kaming nagbabyahe papuntang Batangas and since then hindi pa
din ako kinakausap ni Enzo. Malaki ata ang tampo niya sa akin. I must
admit na nakukunsensiya at nagiguilty ako sa ginawa ko. Meron pa rin
naman akong kunsensiya kahit papano noh. Gusto ko na rin siyang kausapin
kasi nga ang awkward na dalawa lang kami sa sasakyan pero di kami
nagpapansinan. Aside sa driver na kanina kinakausap ko pero naubusan na
ako ng topic kaya napapanis ang laway ko ditoooooo!! Pasimple akong
tumingin sa kanya at nakasimangot pa din siya. Paano ko siya kakausapin?
I dont know how to say sorry. I am not used to saying sorry. Pero wala
namang masama mag try di ba? Ok ok I will try to talk to him. Ok.
*Enzo.* Walang reply. I counted 20 seconds. *Enzo.*
*Ano? * Yun! Hehehehehe nagsalita din siya. Yipeeee!
Anong sasabihin ko? Ahmmmm *Malayo pa ba tayo?*
*Oo.* Ano pa? Think Era. Think of something else to say.
*Gaano pa katagal?* Ayan na youre starting a conversation na.
*3 hours. Manong pakibilisan nga po may naiinip eh.* Sabay kuha ng ipod
niya at saksak sa tenga niya ang headphone. Oh great! Just great.
Attempt 1. Failed.
Sinandal ko ang head ko sa headrest at pumikit still thinking on how I
could say sorry to him without being obvious na nagsosorry ako. Kawawa
naman kasi ang pride ko kung magsosorry ako ng diretsahan ano. Tsaka
kasalanan naman talaga niya kasi hinalikan niya ako kanina pero bad pa
din ang ginawa kong pagbatok sa kanya in front of his helper. So may
instinct told me na ako ang dapat mag sorry. An idea suddenly hit me.
Magppretend akong natutulog. So pinikit ko lang ang eyes ko. After 30
minutes ibinaling ko ang ulo ko sa may bandang pintuan na kunyari
nahuhulog ang ulo ko. (Alam niyo na yun). Tapos kunyari naalimpungatan
ako pero saglit lang at nagkunyari ulit akong nakatulog. After mga 5
minutes sa tantiya ko sa side naman ni Enzo kunyari nahuhulog ang ulo ko
tapos kunyari eh naalimpungatan ulit ako. Tapos binalik ko ulit sa
tamang pwesto. After mga 10 minutes (sa tantiya ko ulit, na para na
akong sira kakaarte dito) binaling ko ulit ang ulo ko sa may side ng
door pero this time kunyari di ko na talaga mapigilan na pati katawan ko
mapapahiga na sa may door. At dahil nga pati katawan ko kasama eh di
nauntog ako sa window ng car at siempre magigising ako noh kasi nga
nauntog na ako. Masyado namang obvious kung tulog pa din ako pagkatapos
kong mauntog. Minulat ko ang mata ko na kunyari eh gulat sa nangyari
tapos tumingin sa kanya na kunyari eh half awake gamit ang namumungay
kong mata and then I said it.
*Sorry.* And I give him a shy smile. Kung dahil sa pagkakauntog or
pagkakabatok ko sa kanya siya na bahala mag interpret.
Tapos bumalik ulit ako sa pagkakasandal sa headrest dahil nahihiya ako
eh. And I cant face him at this moment. Gosh! Never ko pang ginawa to
sa tanang buhay ko. Ang pag aarte para lang kausapin ng isang tao. KSP
na ba akong matatawag? Hindi naman siguro noh. Kasi ayaw ko dumating pa
sa attempt 3 ano. So I just closed my eyes and pretended na natutulog
ulit. Siguro mag ppretend na lang ako na natutulog for the remaining 3
hours. Ang hirap naman pala ng pinipilit or inaarte ang tulog noh?
Sumasakit ang mata. After 5 minutes of pretending ulit I heard a sigh. I
never dared wake up baka mabuko ako.
And then another sigh.
And then I felt him closed the gap between us.
And then bigla niya akong inakbayan at kinabig ang shoulder ko para
sumandal ang ulo ko sa shoulder niya. Shet! Ang bango niya. Amoy baby
pero masculine. Nakakaadik. I inhaled deeply. Adik na ata ako sa amoy
niya. Ambango talaga eh. Siempre kunyari pa din na natutulog ako.
And then he gently whispered in my ear
*Era You can stop pretending to be asleep now. Youre already forgiven.*
Napaigtad ako sa sinabi niya and Im sure Im blushing furiosly kasi ang
init init ng mukha ko. I heard him chuckle at mas lalong nag init ang
fes ko. Oh My Gahd! How did he know that Im only acting? Hindi na
talaga ako makakaharap sa kanya ngayon. So pinangatawanan ko na na
natutulog pa din ako kahit hindi naman. Kasi naman may natutulog bang
nagbablush? Sabihin niyo nga!
*Wag mo na uulitin yun ha. The next time you do it. Kahit anong arte pa
ang gawin mo hinding hindi na kita papatawarin.* He chuckled again.
At dahil sa galing kong umarte matulog di ko namalayan na nakatulog na
nga ako sa shoulder ni Enzo. *Chapter 26. Drowning*
Mga 11 na kami nakarating sa Batangas at nangangawit yung leeg ko
kakasandal kay Enzo. Ginising niya kasi ako nung malapit na kami sa
resort. Sa resort kasi talaga kami magcstay tapos pupunta na lang kami
sa karatig baryo para sa community service. Hindi pa rin ako makatingin
ng diretso kay Enzo. Nahihiya pa din ako. Pagdating namin kinuha na ng
driver yung mga gamit namin at kami naman dumiretso na sa restaurant ng
resort para maglunch.
*Ang tagal niyo naman dumating. Di ba nauna kayo sa amin? How come nauna
kami sa inyo?*
*Ano ka ba nagtanong ka pa eh di siempre sinulit ng lovers ang oras ng
pagbyahe. Kayo naman parang di kayo dumaan sa ganyang stage.*
Tapos nagtawanan yung ibang kasamahan namin.
*Oi kayong dalawa tigil tigilan niyo nga yang sina Enzo at Era. Mamaya
magkailangan yan. Tara na nga at kumain na para maaga tayong makaalis
mamaya. *Kaya ayun naglunch na kami. Tapos nagpahinga kami ng 1 hour
tapos umalis na kami papunta sa baryo.
Nakakatuwa kasi ang daming taong naghihintay sa amin at lahat sila eager
na matuto sa mga ituturo naming livelihood program. Hinati pala kami sa
ibat ibang groups. May magtuturo ng pagtatanim ng organic plants,
perfume making, soap making, at candle making. Kami ni Enzo nasa group
na magtuturo ng perfume making. Yung mga tao naman pumili kung saan sila
gusto manood. Sa group namin usually mga babae ang mga participants.
Nakakatuwa kasi makikita mo sa mukha nila na eager sila matuto.
Pagkatapos namin ituro kung paano gumawa ng perfume. Binigyan namin sila
ng starting materials para sila mismo ang magtry maghalo ng mga
chemicals tapos we supervise them. Di na halos namin namalayan na 5PM na
kung hindi sinabi ng pinakahead na mag pack up na kami. Niligpit na lang
namin ang mga gamit at iniwan sa site kasi nga babalik pa kami bukas
para tingnan yung progress ng pagtuturo namin. Lahat ng volunteers pagod
pero masaya na nakatulong. Ito yung fulfillment na nakukuha sa social
service.
Pagdating namin sa resort kahit pagod ang lahat kumain pa din kami ng
sabay. After that yun iba natulog, yung iba nagswimming, yung iba
nagpahinga. Ako dumiretso sa cottage namin. Namin kasi kasama ko si Enzo
sa cottage pati na rin ang driver niya at si Steven Nagtataka rin ako
bakit madami palaging kasama si Enzo pag lumalabas na parang kinder na
kelangang bantayan. At ewan ko rin kung bakit nakahiwalay ang cottage
namin sa mga ibang volunteers.
Pagdating ko sa cottage nakita ko si Steven sa labas. Yung cottage kasi
parang bahay na may kitchen at sala at dalawang rooms. Nag hi ako kay
Steven at dumiretso na sa room ko. Magpapahinga muna ako saglit tapos
mag night swimming na. Mabuti na lang may dala akong swimsuit kasi alam
ko naman na beach resort pupuntahan namin. Nang buksan ko ang pinto
nagulat ako kasi si Enzo nakahiga sa kama ko at mukhang natutulog. Bakit
andito siya?
Lumapit ako sa mukha niya and I poke his face. *Tulog ka?*
*Hindi.* Nagulat ako kasi nagsalita siya. Hindi pala siya tulog.
*Bakit dyan ka nakahiga sa kama ko?*.
*Kasi kama ko rin to.*
*
What do you mean kama mo rin yan?*
*Ano ba Era, tanga ka ba talaga or nagtatangahan lang?*
*Dont call me tanga because Im not tanga. Im asking you a queestion
you dont have to give side comments.*
*Ok, ok. Hot tempered Amazon. Were sharing the room and the bed and the
shower.*
*What!? Bakit tayo magsishare eh may kabilang room naman?*
*At saan mo patutulugin si Steven at Sammy?*
*Well, the three of you could sleep together. *
*We cant.*
*And why?*
*Because the three of us wont fit in the bed. Ok? So just quit it.*
*Quit what?*
*Quit arguing. *
*Im not arguing. Im just giving you alternatives. You can also get a
room at the hotel or rent anothe*
*Era, I said we will share the room. And besides everyone thinks that
were a couple so they really wouldnt mind us sharing a room.*
*But Enzo, I do mind. I dont want to sleep with you. *Napakurap siya sa
sinabi ko.
*Era, you have no choice. So instead of wasting your energy arguing with
me. Why dont we swim instead? Magbihis ka na. Sa kabila ako magbibihis
and Ill wait for you outside. *Tapos kinuha na niya ang gamit niya at
lumabas. Ako naman dahil gusto ko rin magswimming naligo na ako at
nagbihis ng 2-piece swimwear. I took my towel and then lumabas na ng
room. Nakita ko si Enzo na nakaupo sa may sofa na naka t-shirts at
shorts na. *Lets go. *
Napatulala siya nung makita niya ako. So I need to poke his face para
bumalik sa katinuan ang pag iisip niya.
*Dont you have a bathrobe? *
*Why do I need a bathrobe? *Hindi naman siguro conservative si Enzo ano?
*Dahil kita na ang kaluluwa mo sa damit na yan. Wala ka na bang ibang
masuot?*
*What do you want me to wear? A pajama and a long sleeves!? *Lahat na
lang ba ng bagay pagtatalunan namin?
*Sheet!* Tapos hinubad niya ang damit niya and binigay sa akin. *Wear
that one. Alisin mo na lang pag maliligo ka na.*
*Ayoko nga!*
*Era, wag matigas ang ulo. Or baka gusto mong ako pa magsuot sayo
nyan? *Kinuha ko ang damit sa kanya at sinuot. May choice ba ako? Di ko
akalain na Hitler pala ang demonyong to.
*Kala mo kung sinong santo kung umasta. Tsee! Bubulung bulong kong sinabi.*
*Anong sinabi mo?*
*Wala, sabi ko tara na. *Tapos nauna na akong lumabas papuntang pool.
Medyo madilim na sa labas kasi 7PM na. Private pool yung sa amin kasama
siya sa cottage kaya katabi lang talaga siya ng cottage. Naupo ako sa
may gilid ng pool at nilaro ng paa ko ang tubig. Siguro mga 6 feet yung
pinakalalim nito. Nag eenjoy pa ako sa paglalaro ng tubig nang may
biglang tumulak sa akin. Sino pa nga ba kundi si Enzo.
*Ano ba! Wala ka bang magawang matino sa buhay?* Tatawa tawa lang siya
sa gilid ng pool. *Paano kung di ako marunong lumangoy eh di nalunod na
ako?*
*Dont worry Ill save you. *Tapos inioffer niya ang hands niya para
paakyatin ako. Nabasa tuloy ang T-shirt niya. Kinuha ko ang kamay niya
nung may naisip akong idea. Aha! Magpapabigat ako para mahulog din ang
mokong. Nung nakahawak na ang kamay ko sa kamay niya at bago ko pa gawin
ang binabalak ko bigla ba naman siyang nagdive sa pool. Lumangoy ako
malapit sa hagdan at naupo at dahil mabigat ang t-shirt hinubad ko na
kasi hassle. Lumangoy siya palalpit sa akin at umupo din sa hagdan
katabi ko.
*Alam mo ang sama mo. *Tumawa lang siya sa sinabi ko.
*Bakit ka umarting natutulog kanina sa sasakyan?* Nagulat ako sa sinabi
niya. Kelangan ba talagang I brought up yun? Nakakahiya kaya.
*Kasi ayaw mo akong kausapin. And nakakabingi ang katahimikan kanina
noh. Palibhasa stupid ka*.
*Hey kapapatawad ko lang sayo tapos tinatawag mo na agad akong stupid.
Alam mo you could have said sorry na di naman aarteng ganun. *
*Hindi ako sanay magsorry. So I have to do it subtlely.* He chuckled.
*So papano kung hindi pa din kita pinansin kanina? Di ka pa din magsosorry?*
*Well, I have to try attempt no. 3.*
*Attempt no. 3? And what would that be? Gagana naman kaya?*
*It always does. And you dont wanna hear it. *
*Cmon I wanna hear it.* He urged me.
*Ok. The first one is basic, then acting then.flirting.*
*Flirting?* He smiled deviously. *And it always work?*
*In my experience, yes.* Talaga naman eh. Sino ba ang nilandi ko na
hindi bumigay? I can think of no one.
*Well Era,* lumapit siya sa akin kaya nagmove ako sa gilid ng pool
hanggang nakasandal na ako sa wall ng pool. *I wanna see you flirting
with me.* Tapos umusad pa siya palapit until na nacorner na niya ako sa
gilid. Is he flirting with me?
*Whats the point of me flirting with you? You already concede on the
attempt 2. *Palapit ng palapit ang mukha niya sa mukha ko. Nararamdaman
ko na ang hininga niya sa face ko. Oh God! Is this guy truly flirting
with me?

*Still I wanna see if I could indeed resist it or not. *
*Theres no point of me doing it with you.*
*And why?*
*Because, nilalandi mo na ako ngayon. Sobrang kalandian na yun kung pati
ako eh lalandiin ka din. *He smiled.
*Era, I am not flirting with you now. I am seducing you.* I let him
press his body on mine. I let him hold my face. I let him guide me sa
gilid ng pool kung saan hanggang leeg ko ang tubig. I let him do all
that. He is playing with me. He is playing with fire and soon after Im
sure he will burn.
*Enzo, is it desire or simpleng manyak ka lang talaga?* He laughed
gently and he hold my waist kasi lumalalim ang tubig and lumalalim ang
emotions that Enzo is bringing out of me. Baka malunod ako emotionally
at physically. I dont want both to happen.
*Youre aware of what youre doing I presume?*
*Of course I am.* And he suddenly closed the gap between our lips. At
first it was subtle. Na parang he is tasting me. Nakasandal ako sa wall
while he is pinning me. I dont want to be drown to Enzo but I cant
help it. He is awakening a different emotions in me. Is it desire, lust
or whatever. I never experience both so how would I distinguished.
Palalim ng palalim ang tubig and Enzos kisses got deeper. I have no
choice. I was being seduced and I allowed myself to be seduced. I cling
to him and put my legs between his waist kaya lumalabas binubuhat na
niya ako. He was shocked sa ginawa ko but I have no choice. Kung di ko
gagawin yun malulunod ako dito sa pool but by doing that I know I will
drown in a different way. Bahala na. So I answered his kisses as
fervently, as hotly.
He let go of my lips but still planted small kisses all over my face.
*I thought I was your first kiss?*
*Yes you are my first kiss but Im a fast learner and youre a good
teacher. * And I reach for his lips and we continued to where we left
off. I dont know why I cant seem to get enough of him. And I dont
know kung gaano na kami katagal naghahalikan or is it make out? We just
cant get enough of each other. Tasting each others lips. He then
started kissing my neck, my temple and his hands are all over my body.
And I suddenly felt his hands untying the strings of my top.
At nakarining kami ng mga batang nagtatakbuhan sa labas. Alam naman
namin na di kami nakikita sa labas but the noise is enough to put us
into our senses.
He tied my top again and he kissed my lips.
*Era,* he said in between kisses, still panting . I looked at him in
dazed *Lets go to our room.* *
* **Chapter 27*
He is still carrying me paahon sa pool. Binaba niya ako nung nakaakyat
na kami but I wobbled. He managed to support me at kinuha ang towel
namin tapos binalot sa akin. I am thankful na wala sina Steven at Sammy
sa sala. Nakakahiya pag nakita nila kami sa ganitong sitwasyon.
Pagkapasok namin sa room agad na sinara ni Enzo ang pinto at nilock. He
then suddenly pinned me sa likod ng pinto and started kissing me. I
kissed him back in return until we are both panting and catching our breath.
*Enzo, wait.* He was about to kiss me again when I interrupted him. He
gently kissed my lips and nibbled on my lower lip before he answered.
This guys is killing me softly.
*What? *
*Just take it slow. You know, Im.. Oh My Gahd! *Bigla akong
napasigaw.Realization hit me. Muntik ko nang naibigay ang virginity ko
kay Enzo! Nabitawan naman niya ako na nagtataka.*Were actually doing
it. Im actually doing it. With You. I cant believe it. What have
gotten into me?* Im becoming hysterical. I cant believe it. *You!* I
shrieked. He looked shocked. *You! You did it on purpose. You seduced
me. You Jerk!* I slapped him. Hinawakan niya ako sa magkabilang
shoulder and shook me.
*What had gotten into you? Were kissing and suddenly you become
ballistic. *
*You! You took advantage of me. You took advantage of the pool, of the
water of.. of everything.* Im hysterical. I cant accept the fact that
this guy had nearly taken something very precious to me. And mostly I
cant accept the fact that I have answered his kisses just as passionately.
*Era LISTEN!*He shouted at me. *You know as well as I do that what
happened between us is mutual. It wouldnt have gone that far if from
the very start you stopped me. Pero ginusto mo din ang nangyari so dont
blame me of seducing you.* Natulala ako sa sinabi niya. Parang sinampal
sa akin ang katotohanan. Ive been denying it. *I admit that I seduced
you at first but I never planned that it would go that far. You
practically led me on so stopped acting as if its all my fault.*.
Napanganga ako sa sinabi niya.
*I think youre right.* Guess I know how to accept defeat. *I have to
take a shower.* And I hurriedly went inside the bathroom. Pinuno ko ang
bathtub at nagbabad. Hindi ko maalis sa isip ko ang nangyari. I can
still feel his kisses. Parang namamaga pa ang lips ko sa ginawa namin. I
cant believe that I allowed him to be that intimate with me. Ano na
lang mukha ang ihaharap ko sa kanya?
*Era, *nagulat ako sa pagkatok niya. *Kanina ka pa dyan ano nanangyayari
sayo?* Kanina pa nga pala ako dito.
*Lalabas na. *I stood up and took the bathrobe at lumabas na ng banyo. I
saw him sitting sa bed. *Magbibihis ako.* He stood up and went outside
the room. After 30 minutes
*Pwede na ba akong pumasok?* I opened the door and bumalik sa dresser
and continue combing my hair. Naupo ulit siya sa bed.
*Im sorry kanina. *Mahina niyang sabi. Napatingin ako sa kanya.
*I Should be the one to say that. Tama naman yung sinabi mo kanina.*
*No, ako ang lalaki I should be the one na magcontrol and besides I
should have considered your .lack of experience sa mga ganung bagay. *I
blushed sa sinabi niya pero napahiya naman ako. Minamaliit ba ako ng
taong to?
*Are you insulting me Enzo? *I walked towards him. Isa pang pagkakamali
ng taong to at didiretso na to sa hospital.
*No, I am not insulting you. What Im saying is I should be more
careful.* I looked at him intently. He motioned for me to sit beside him
and I did. Nung makaupo na ako he took my hand.
*Habang kasama mo ako, I will try my best to take care of you. But you
must take of yourself too. Because what Im holding right now,* tinaas
niya ang kamay ko and he kissed it. It sent shivers sa buong katawan
ko. *is much more precious than I first thought it was.* **Chapter 28*
Back to school na ulit. Yung nangyari sa resort that was 2 weeks ago.
And since then Enzo had been treating me differently. Minsan na lang din
kami mag away. So for 2 weeks isang beses pa lang kami mag away and that
was when we were shopping.
/Nagkataon na wala kaming sasakyan kasi nasa casa ang sasakyan ko for
monthly check up at coding ang sasakyan niya. Kaya napagtripan namin na
mag MRT. For the first time in my life sasakay ako sa MRT eh di siempre
excited ako. Malay ko ba naman na ganun ang siksikan sa MRT noh. At
dahil nga siksikan nakatayo kami tapos talagang magkadikit na ang
katawan namin ni Enzo. Parang ini-embrace na niya ako para lang di ako
mapisa ng mga tao. Sa isang station may sumakay na isang lalaki tapos
instead na nakatalikod siya sa akin eh humarap siya. Tapos ngumisi na
nakakatakot. Tiningala ko si Enzo kaya nagkatinginan kami mas lalo niya
akong niyakap. Tapos nung tumigil ang train sa isang station yung lalaki
instead na magpatumba sa gilid niya eh sa harapan ko natumba. Aba! He
defied gravity! Ang masama pa yung dalawang kamay niya nakahawak sa
dibdib ko. Paano napunta yun dun. Tapos umayos siya at ngumisi ng
nakakaloko sabay sorry. Ang maniac. I felt so harrased. I felt Enzos
hand clinched. Nafefeel ko ang tension patii yung sa tabi namin masama
ang tingin sa maniac. The next station bumaba yung manyak pero ang
pinagtaka ko lumabas din si Enzo at sinundan ang lalaki eh di siempre
ako sumunod din. Bago makalabas ang lalaki sa station hinawakan ni Enzo
ang kwelyo niya./
/*Bastos ka ah! *
*Anong bastos? Anong bang ginawa ko? Kung ayaw mong matsansingan yang gf
mo mag taxi kayo! *Napapansin kong dumadami na ang usi at hindi pa rin
umalis ang train.
*Aba! *Akmang susuntukin ni Enzo yung lalaki kaso hinawakan ko ang kamay
niya at pinigilan siya.
*Dont. Dont waste your time on him*.
*Nakita mo na. Gf mo na yan ha. Ok nga lang sa kanya tapos ikaw
magrereact? *Tapos tumalikod na siya.
*Wait.* Tumingin siya sa akin ngumisi at kumindat. And I punch him sa
mukha and gave him a kick that left him sprawling sa sahig. Nalaglag ang
isang ngipin niya at dumugo ang ilong niya. At dahil doon napatawag kami
sa loob ng office ng mrt. Mabuti naman at yung ibang pasahero nagwitness
kaya napaalis kami at dinala ng pulis ang maniac. Yun nga lang hindi na
natuloy ang shopping namin kasi pagbaba ng MRT kumuha na si Enzo ng taxi
at nagpahatid ulit sa bahay. Pagdating namin sa bahay niya
*Ano ka ba Era, bakit pinigilan mo ako kanina? *Sabi niyang galit na galit.
*Hindi naman kita pinigilan ah. Tinuloy ko na nga di ba?*
*Yun na nga eh. Ikaw ang sumuntok at sumipa dun sa manyak na yun.
Pinigilan mo akong ipagtanggol ka. Kung palaging ganun paano ko
maipakita sayo na kaya kitang ipagtanggol at paano ko macoconvince ang
sarili ko na kaya nga kitang ipagtanggol?*
*Hindi naman kasi sa ganun eh. *Sumigaw na rin ako. *Kung ikaw ang
sumuntok dun malamang nakatayo at nakaganti pa yun.*
*Yun nga yun eh. Lumalabas ikaw ang nagtatanggol sa akin! Ako ang lalaki
sa atin dapat ako ang nagtatatanggol sa'yo hindi ikaw yung magtatanggol
sa akin.* And umalis na siya at nagkulong sa kwarto niya. Yun ang issue
niya. Weird siya. At isang araw din niya akong di pinansin./
Ngayon ayos na ulit kami.
*Hoy! Anong nginingiti ngiti mo dyan? Para kang sira. * Kasama ko pala
ngayon si Nica at si Ron sa garden. Ito na yung favorite spot ko. Hindi
ko na inaagaw ang spot ni Enzo. Maganda kasi dito sa garden. Tahimik at
fresh pa ang air. Parang hinahanap ko kasi ang atmosphere doon sa Batangas.
*Wala may naalala lang ako.*
*Si Enzo ano? Naku iba na talaga pag inlove. Kinikilig tuloy ako.
Ayyyyyy!!!*Sabay tili ng bakla.
*Tumahimik ka nga diyan Ron.* Umismid naman ang bakla. Hay naku mas
maarte pa talaga to sa akin. Magkakilala na pala sila ni Nica. At naging
close na din sila. Kaya tuloy nahahawaan na si Nica ng mga kabadingan ni
Ron.
*Pero sisters, maiba ako ha. Have you heard? *Itong si Ron saksakan din
pala to ng tsismosa. *May balita na bumalik na daw dito sa STU si Ellaine. *
*Talaga? Really?* Mukhang naging interested naman si Nica sa sinabi ni Ron.
*Oo nga girl. Syempre malakas ako sa admission kaya alam ko. *
*Teka nga! teka nga! Who is Ellaine?* tanong ko sa kanila. I dont have
any idea who their talking about.

*You dont know Ellaine?*
*Hello! Magtatanong ba ako kung kilala ko? And besides kelan lang ba ako
nag aral dito sa STU? *
*Well, if Enzo is the Prince of this School, Ellaine is the princess. *
*So shes as equally famous as Enzo sort of his female counterpart? And
maybe as boastful as he is?*
*Yes and No, shes equally famous but on the contrary she is very humble
and everyone likes her. Shes nice to everyone.* Napataas ang kilay ko.
Nice to everyone? Meron ba nun? *And,* Ron continued*Enzo and Ellaine
are sort ofOuch..*Tapos tiningnan ni Ron si Nica
*What?*Itong si Nica nambibitin ng tsimis.
*Well, Enzo and Ellaine are sort of equally famous in STU.* Dugtong ni
Nica cutting off Ron.
*I already knew that sinabi na yun ni Ron what are you supposed to say
Ron? *Medyo di na mapanatag si Ron nung tingnan ko siya. Aba may
tinatago ang dalawang to.
*Hi Enzo! *Biglang sabi ni Nica na napalakas ata kaya napatingin ako sa
entrance ng garden and sure enough papunta na si Enzo sa place namin.
*Hi girls. *Tapos pumunta siya sa tabi ko and give me a smack. I saw
Nica nd Ron grimaced. Ganyan kami magbatian kailangan may kiss. Its one
of his conditions.
*Youre done?* Yes, naghintay ako sa kanya. Naghihintay na ako sa kanya.
Sabay kasi kami umuwi palagi. He wouldnt allow me to drive or commute
alone.

*Yes. Thanks for waiting. You both coming with us? *Tanong niya kina
Nica and Ron.
*No. Baka langgamin kami. *Sabay pa nila.
*Umalis na nga kayo. Naiinggit ako eh. Baka pati itong si Ron eh patulan
ko.*
*Yuck! Youre gross Nica. Maghunus dili ka nga. My Gahd! I never thought
that youre a lesbian. Pumapatol ba sa kapwa babae. Ewww!*
Tumawa kami sa sinabi ni Ron and umalis na kami ni Enzo habang nakaakbay
siya sa akin. Talking about PDA. *Chapter 29*
I was shock nung hindi kami dumiretso sa bahay niya but instead yung way
namin papuntang north.
*Where are we going?*
*Out of town muna tayo. Pampaalis ng stress sa city.*
*Pumayag na ba ako?*
*Hindi pa pero wala ka namang magagawa eh. Try mo lang tumalon sa kotse
ewan ko lang kung mabubuhay ka pa. *
Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. *You really think that I would
jump off this car para lang makatakas sayo? Asa ka pa! And besides
youre driving at 80kph do you think gusto ko pang mamatay? Id rather
be with you than die*.
*You know Era, what you just said didnt make any sense. *
*If you cant comprehend it Enzo just shut up but first you have to tell
me where are you taking me. *
*Baguio.*
*Baguio? Oh great. Why didnt you tell me. Wala man lang akong dalang
damit. *
*Have you forgotten libre pang shopping mo?* Napangiti ako sa sinabi
niya. Oo nga pala ano. Nagpapanggap pa pala kami. I nearly forgot. I
nearly forgot na hindi pala totoo ang relationship namin. And I suddenly
felt sad nung maalala ko. I wonder why parang biglang naging hallow ang
heart ko.
*Ok. So while youre driving can I sleep?* I started reclining my chair.
*Youre sleeping on me? Paano kung makatulog din ako sa daan? *
*Eh di patay tayong dalawa.* I said lazily.
*You really dont care do you?*
*You bet.* I said putting both my feet sa dashboard.
*Era!* Bigla akong napatingin nung tumaas ang boses niya. *How many
times do I have to tell you not to put your feet in the dashboard?*
Binaba ko ang mga paa ko. *Fine! *
*Ok matulog ka na muna. Ill wake you up pag naantok na ako para palitan
ako sa pagdadrive.*
*Di ko kaya kabisado daan papuntang Baguio. Paano pag naligaw tayo?*
*Eh di naligaw tayo and well find our way back.*
*You really dont care if di na tayo makauwi ano? Aabsent pa tayo. Ilang
araw ba tayo doon?*
*2 days. At para namang may pakiaalam ka sa grades mo. For all I know
you minor subjects are either failed or dropped. And there no difference
between the two kasi both naman ay uulitin mo.*
*Dont lecture me Enzo. *I rolled my eyes.
*Kaya nga matulog ka na.* At dahil sa masunurin akong bata natulog ako
habang pinaharurot ni Enzo ang kotse sa NLEX.
After eon years ginising niya ako yun pala nakarating na kami at nasa
parking na kami ng SM. We shop for clothes at kung ano pang gamit till 9
PM and we check in sa Camp John Hay. At dahil sa sobrang pagod niya
nakatulog agad siya at siempre dahil masarap matulog sa Baguio dahil sa
lamig nakatulog din ako. Oi baka kung ano ang iniisip niyo ha. Were
sharing the same room but not the same bed.
I woke up mga 5 AM and headed sa balcony ng room namin. Ang ganda dito
kasi ang lamig lamig tapos mag fog pa talaga. Ito ang wala sa Maynila
ang meron doon smog.
Matagal tagal na din akong nakatingin sa view sa may balcony ng room
namin when I felt his presence at my back.
*Kanina ka pa dito?* Then I felt his hands sa may bewang ko. And I felt
his body moved closer to mine.
*Medyo medyo lang. Are you hungry? Maybe they have a buffet downstairs*.
*Ive already ordered a room service. Dito na lang tayo magbbreakfast. I
wanted to stay here longer with you. Like this.*And niyakap niya ako
from the back. Bigla lumakas yung heartbeat ko and I felt butterflies on
my stomach. Pinasandal niya ako sa katawan niya. And I felt my knees
weaken.
*You know Enzo, were like newlyweds on our honeymoon.*
*Gusto mo bang totohanin?* He suddenly said.
*Sira ka talaga.* I nervously laugh. What if gawin niya yun? Would I be
able to resist him? Would I deny him? Can I deny him knowing the flaring
attraction between us?
And suddenly hinarap niya ako sa kanya.. *Era,* napatingin ako sa
kanya. *I know that you are aware of the attraction between us.* He said
matter of factly *We cant get enough of each other, you know that. At
first I thought it was just mutual disliking but later I found that it
was more than that. We both like each other aminin mo man o
hindi.* Yumuko siya kunti causing our faces to be inches from each
other. Napalunok ako and I found him eyeing my lips. Unti unting
lumalapit ang lips niya sa lips ko. *Forgive me for being aggressive
Era, but I just cant resist you. *And he closed the gap between our
lips. At first it was gentle, feathery kisses, like tasting your hot
choco in the morning feeling if it was hot, cold or just the right
temperature. Then I was surprised when he kissed both my eyelids, my
cheeks, my nose and then my lips where his kisses become passionate. My
knees weaken that I found it hard to balance myself so I put my arms sa
batok niya which made him kiss me more passionately. And he is right. I
cant deny the attraction between us for I found myself kissing him back
just as passionately. We cant get enough of each other for we both
found ourselves catching our breath and gasping for air and we continued
kissing each other again. I was surprised of the passion that Enzo
awaken on me. Nawawala na ako sa sarili ko, I am not even thinking, all
my senses are all focused on the sensation and the intensity of the
kisses that were sharing.
*Knock! Knock!*
*Sir, room service. *
Bigla kaming natigil sa aming ginawa. We looked at each other and I bet
parehas kaming pulang pula. Im the one who first looked away.
*You go open the door and Ill take a shower. Masyadong mainit ang
Baguio for both of us. *I hurriedly went to the bathroom and I heard him
chuckle. I took a shower na medyo nanginginig pa ang kamay. We have done
it again. We very nearly did it again.
*Honey, bilisan mo na dyan lumalamig ang food.*
I opened the door and tinaasan ko siya ng kilay. *Honey?*
*Were newlyweds remember? And honey, pwede bang magbihis ka muna baka
kasi dahil dyan sa suot mo makalimutan na nating may breakfast palang
naghihintay.* I looked at myself. Whats wrong with a bathrobe? Di ba
bathrobe naman talaga sinusuot after maligo? Pero dahil sa intense ng
tingin niya sa akin kumuha na lang ako ng damit at bumalik sa bathroom
para magbihis.
*Really Enzo, first live in, now were newlyweds. You like me that much
to have discreetly offered me your house and your name? You could have
said so.* I said while were eating.
*Would you accept it Era if I offered?* He proved.
*Well, I could have think about it besides, accepting your house is not
that bad. *Sino ba ang aayaw sa mansion?
*So youre after the house?* He looked really disappointed.
I laughed. *Partly, but Im more interested sa taong nagmamaya ari sa
bahay na yun*. And I winked at him. He blushed. We finished our
breakfast sa ganung conversation or shall we say naglalandian.
Pagkatapos namin nagbreakfast pumunta kami sa Strawberry farm. He bought
me yung hat na pang farmer and we started harvesting strawberries.
Naalala ko tuloy ang farmville. Tapos nagpipicturan kami at nagpopose pa
akong model. Feel na feel ko naman. Hehehehe. Pagkatapos namin
magharvest pinawash na namain ang strawberry kasi gusto ko nang kainin.
*Enzo, bili na tayo ng cream dali na!*
*Ano ka ba mamaya na natin kainin yan sa hotel. Masyado ka namang
atat.* Sabi niyang nayayamot.
*Ano ka rin ba? Ano pa ang purpose na pinalinisan natin to kung di natin
kakainin?*
*Pwede naman kasing kainin yan ng walang cream.*
*Oo nga pero gusto ko ng may cream mas masarap siya. *
*Doon na lang sa SM tayo bibili mamaya ng cream.* And he started the car.
*Gusto ko nga ngayon na kainin eh.* Nagmaktol na ako. I pouted at
nagdabog pa. Ganito ako pag di nakukuha ang gusto ko.
*Akala mo madadala mo ako sa paganyan ganyan mo?* Tapos he started
maneuvering the car.
*Enzo..* kinalabit ko siya kaya napatingin siya sa akin. *Sige na
please. *Tapos nagpuppy eyes pa ako. *Pretty please. Gusto ko ng cream
for my strawberry. Sige na.*
Napakurap siya sa ginawa ko and suddenly. *Sh!t! *And he turned off the
engine, lumabas ng kotse at pumunta sa pinakamalapit na sarisari store.
After mga 5 minutes may dala dala na siyang cream.
*Oh ito na.* Sabay hagis ng cream na nasa pouch sa akin. Buti na lang
magaling akong sumalo. I gave him a huge smile na abot noo.
*Thanks Enzo,* sabay hug at kiss sa cheeks niya. *I love you na*.
*What did you say?*
*I said I love you na for buying me the cream. Youre the best
talaga.* Patay malisya kong binuksan ang cream. *Gusto mo?*
*No, mamaya na lang ako*. At dahil sa ayaw kong pilitin ang ayaw,
nagsimula na akong lantakan ang strawberry na dinidip ko pa sa cream
habang si Enzo ay nagdadrive palabas ng strawberry farm at papunta na
kami ng grotto. Sarap na sarap na ako sa kinakain ko nang mapansin kong
sumusulyap sa akin si Enzo.
*Inggit ka?*
*Hindi noh. Para kasing di ka nagbreakfast kanina nung makakain ka
niyan.* If I know inggit lang talaga siya sa akin.
*Sige na kain ka na kasi.* Oo nga pala kaya siguro ayaw niyang kumain
kasi nagdadrive siya. *Sige susubuan na lang kita para makakain ka.*
*Wag na. *
*Alam ko naman na gusto mo na rin kumain nito eh kaso nagdadrive ka kaya
subuan na lang kita.* And sinubuan ko na siya. Kinain naman niya. See,
naiinggit talaga siya sa akin. Kaya ayun sinusubuan ko siya ng
strawberry hanggang sa makarating kami sa grotto.
*Isa na lang.*
*Isang strawberry? *
*No. Isang kiss.* And he gave me a smack. Napatulala ako. Then kinuha
niya ang strawberry sa kamay ko at sinubo. *Thank You.* He motioned the
strawberry. Then he unlock the car at lumabas ng kotse na nangingiti. I
dont know why but I found his gesture sweet. Kinikilig tuloy ako.
Ayyyiiiieeee!
Lumabas na din ako ng kotse and we started climbing the 252 steps
paakyat ng altar. Siempre di mawala yung mga stolen shots ko at minsan
nagpapapicture kaming dalawa. Minsan nagpapahinga sa gilid ng stairs
kasi naman sobrang taas kaya nakakapagod din. Sa wakas naakyat na ko na
din ang altar. Grabe. Effort. Sacrifice pero its worth it. Si Enzo
umaakyat pa lang. Ang kupad kaya naunahan ko siya. Nag pray lang ako
saglit habang hinihintay siya. After kong magpray lumapit na ako sa
kanya kasi nasa tabi lang siya at mukhang tapos na din siya magpray.
*Baba na tayo?* Yaya ko sa kanya.
*Era.* And he handed me a white rose. I blushed.
*Para saan to?*
*Para sayo.*
*I mean bakit mo ako binibigyan?* He looked uneasy.
*Eh kasiNaawa ako doon sa ale na nagbebenta niyan doon sa may stairs
kanina. *
*Ganun!? Eh naawa ka pala eh bakit isa lang ang binili mo? Sana binili
mo na lang lahat ng tinda niya.* Tumaas na ang boses ko niyan. Paano
kasi nakakainis. Magbibigay na nga lang ng bulaklak dahil lang pala
naawa sa nagtitinda. At take note isang piraso lang. Nagreklamo ano?
Hahahaha
*Wag ka ngang sumigaw. Bakit ka ba nagagalit binigyan ka na nga ng
bulaklak. Kahit thank You nga wala.*
*Eh di thank you. Thank you very much!* I said sarcastically.
*Ito naman. *Sabay akbay at yakap sa akin. *Sorry naman kung isa lang
nabili ko. 20 pesos lang kasi ang nadala kong pera sa bulsa. Eh tig 15
yan. Tinawaran ko pa nga para sana 2 bibigay ko sayo kaso ayaw talaga
ng ale. Di bali mamaya sa Burnham Park, ipagpipitas kita ng madami.
Madaming rose doon. Fresh pa. *
Tuwang tuwa naman ako sa sinabi niya. Mag eeffort pa talaga siyang
mamitas ng bulaklak para sa akin. Nakakatouch naman! Pero teka. Di ba
bawal mamitas ng bulaklak sa Burnham Park?
*Di ba bawal mamitas doon?*
*Di bali nang makulong ako basta mabigyan lang kita ng madaming
rose. *Nagblush ako sa sinabi niya.
*Ayan kinikilig ka na naman. Tara na nga punta na tayo doon para
makarami. *Sabay kuha ng kamay ko at sabay kaming bumaba ng grotto. He
never let go of my hand hanggang sa makarating kami ng kotse niya at
mapaupo niya ako sa passenger seat. After ng grotto kumain muna kami sa
SM lunch na kasi tapos nilakad na lang namin ang Burnham Park na
magkahawak pa talaga ang kamay.
*Gusto mo ba yan?* Sabay turo ng unang rose na nakita niya. Pipitasin
na sana niya nung pigilan ko siya.
*Ano ka ba! Bawal nga eh. Wag mo na akong bbigyan ng bulaklak. Ok na
yung isa. *
*Hindi gusto ko talagang bigyan ka eh. Yung pinaghirapan ko. Yung kahit
makulong ako mapaligaya ka lang. Kahit matulog ako sa loob ng kulungan,
lamukin ako, bugbugin ng mga pulis, at mga nakakulong dahil pinitas ko
ang rose dito. Ok lang magsuffer ako mapaligaya ka lang.* Sabi pa niya.
Nangunsensiya pa ang ggo.
*Ggo ka talaga. Tara na nga!* Sabay hatak sa kanya.
*Oo na. Oo na. OO na lang. *Tapos siya naman humatak sa akin papuntang
lagoon. Ano pa nga ba ang gagawin namin doon? Eh di magboating. Kaya
ayun nagboating kami hanggang sa gumabi. Sira nga si Enzo kasi siya
nagsasagwan tapos minsan inaalog niya ang boat namin. Eh siempre
natatakot ako paano kung mahulog ako. Ang dumi pa naman ng tubig. Kulay
green na. Ewwwww!!!!
Nagboating lang kami hanggang nagutom kami kaya kumain kami at ang last
stop namin for the day ay ang Cathedral. Buti na lang may mass kaya
nagsimba kaming dalawa. At dahil maaga ang gabi sa Baguio maaga kaming
bumalik ng hotel at natulog. Walang nangyari. I repeat walang nangyari.
Sorry sa mga nag expect. Wahahahahha.
The next day pumunta lang kami sa botanical garden tapos naghorseback at
dumiretso na sa Mines view Park para mamili ng pasalubong at kung ano
ano pa. Doon na rin kami nag lunch. Gusto ko pa sanang pumunta ng PMA
kaso ayaw niya. Wala naman daw magandang view doon. Maganda kaya ang
view doon kasi mataas na part yun.Sira ba siya?
*Ano ba ang gusto mong makita doon?*
*Ang view. ang school nila at kung ano ano pa ang pwedeng tingnan doon. *
*School yun Era ano ineexpect mo makikita sa school. *
*Students. Mga PMA Cadettes. I heard madamig pogi doon.* I said smiling.
*Gusto mo silang makita? *
*Oo baka may drill kasi sila. Panoorin natin.Baka makasungkit ako ng PMAer*
*Ano sila bayabas o manga na kelangan sungkitin? Kung gusto mo makakita
at ng lalaki. Sa akin ka na lang tumingin. Di hamak naman na mas pogi
ako sa mga yun.*
*But Enzo, I really wanna go there. Pretty please. *Pagpapacute ko pa sa
kanya. I know he cant resist me.
*Tumigil ka nga dyan.Hindi na ako tatablan niyan. Na immune na
ako.*Sungit. Hmp! Sabay hatak sa akin papuntang kotse. Yun nga hindi
talaga kami pumuntang PMA. Poor me. Tapos nagligpit na kami kasi nga
uuwi na baka daw gabihin kami sa daan. Bumaba siya para siguro I settle
ang bill namin at iniwan ako sa room habang nagbibihis at nagliligpit.
Hinihintay ko na lang si Enzo nung kumatok ang roomboy.
*Maam. Pinapakuha na po ni Sir ang gamit niyo. Doon na lang daw po niya
kayo hintayin sa lobby.*
*Ok thanks.* Tapos kinuha ko na ang maliit kong bag at bumaba ng lobby.
*Oi ang tagal mo saan ka pumunta?* Nakita ko kasi siyang nakaupo na sa
may sofa sa lobby.
*I settled the bill medyo natagalan lang sila kasi madami ngayong tao.
Lets go?*
*Sure.* Hinintay namin na ilagay ng roomboy ang gamit namin sa trunk ng
kotse niya. Nagtataka ako kasi nakatingin ang mga hotel staff sa amin
with a knowing smile . May ginawa bang kalokohan ang lalaking ito?
Naghihintay ng kotse niya sa harap ng lobby and the valet is waiting for
us. Binuksan ng Valet ang kotse and I was assaulted by the fragrance of
flowers. I cannot name kong ano. At nung sinilip ko nagulat ako kasi ang
likod ng kotse ni Enzo ay punong puno ng mga bulaklak. Of different
varieties and of different colors. I was overwhelmed.
*Woah!* Yan lang ang nasabi ko. I looked at Enzo and I saw him smiling.
Pati ang mga staff ng hotel nakatingin at nakangiti sa amin. Natouch
naman talaga ako. How sweet. Kinikilig naman ako. Ahehehehe.
I mouthed him my thank you and give him my 1 million dollar smile. Nung
makapasok na kami sa kotse.
*Thank you* and I kissed him sa cheek.
*Yan ha talagang pinaghirapan ko ang pagpipitas niyan.*
*Wee? Di nga? *
*Joke lang. Siempre binili ko yan noh. Alangan naman magpakulong ako
tapos hahayaan kang umuwi mag isa. Baka ihulog mo pa sa bangin ang kotse
ko. Sayang naman.* I didnt retort. Hinayaan ko na siyang magmayabang.
May flowers naman ako eh. Hehehehe
*Hmmmm. Ang bango bango talaga ng flowers. Hmmmm..* I said for almost
the 30th time. Nasa Pampanga na kami. Kumuha pa ako ng isang nakabouquet
at inamoy na parang adik.
*Oo na. Oo na. OO na lang. What a way of showing appreciation.* He said
muttering to himself pero ngingiti ngiti rin naman. *Chapter 30*
*Era, ano ang ginawa niyo doon?* Nica asked.
*May nangyari ba?* Segunda ni Ron
*Ano ang feeling?* Anong feeling pinagsasabi ni Nica?
*Buntis ka na ba?* What!!!?
*Wala nga! Ilang beses ko bang sabihin na wala.* Ang kulit ng dalawa.
Nung malaman nila na pumunta kami ni Enzo sa Baguio at dalawa lang kami
di na sila mapalagay. Di na nila ako tinantanan. At isa ito sa mga araw
na yun. Nakakainis na.
*Wala? Weee???*
*Di nga? Are you sure?* May pa sure sure pa tong nalalaman si Nica.
*Gusto niyong pagbuhulin ko kayong dalawa? Youre so annoying!*
*Bakit ka ma aannoy sa amin? May nangyari ano? Naku paano na yan di ko
na maagaw si fafah Enzo sayo. Nauna*Biglang nagstop si Ron sa
pagsasalita kaya napatingin kami sa kanya.
Pati si Nica natigil ang pagsubo at napatingin sa tinitingnan ni Ron.
Ang lahat ng tao sa canteen napatingin sa tinitingnan nila at parang na
freeze sa ginagawa kasi biglang tumahimik and all eyes ay nakatingin sa
iisang direksiyon.
At siempre tiningnan ko ang cause ng lahat at dun ako nakakita ng
aparisyon. Yes aparisyon. Naglalakad papunta sa loob ng cafeteria ang
isang anghel at sa tabi niya naglalakad ang isang demonyo, este si Enzo.
No kidding, the girl beside Enzo is breathtakingly beautiful, yung skin
niya nagpipink pag natatamaan ng sunlight, yung hair niya long and black
at hinahangin and very shiny and bouncy. Shes smiling sa lahat ng tao
sa cafeteria like nanalo siya ng Miss Universe. Parang welcome na
welcome siya nang lahat and lahat ng tao nakatulala pa sa kanya na
parang nakakita ng aparisyon. Nasabi ko na ba na isa siyang aparisyon?
Grabe ang ganda niya. Talbog ang kagandahan ko. Di ako makapaniwala
Tsk tsk. Hehehehe
Anyway napansin ko na lang na nasa harap na namin sila pero si Nica at
si Ron nakatulala pa rin kaya inangat ko kunti ang plate ko at mahinang
binagsak sa table enough para matauhan yung dalawa.
*EE.Elaine?* Sabay pa nila. So siya si Ellaine? The princess of STU.
Enzos counterpart no wonder magkasama sila. Pero how come na nagkasama
ang anghel at demonyo? Hehehe. Ang sama ko.
*Era. *Tumingin ako kay Enzo nung marining kong tinawag niya ako.
*Yes? *
*I want you to meet Ellaine Montealegro. Ellaine, this is Emerald
Cardenas.* I looked at her and shes genuinely smiling at me. I can
sense no pretentions as she offered her hand to a handshake.
*Nice meeting you Emerald. Can I call you Era?* She said beaming.
*Yes of course.* I accepted her hand. *Come join us.*
*Thank you.* Ipupull na sana niya ang chair pero naunahan siya ni Enzo.
And he offered it to Ellaine. *Thanks Enzo.* And she gave him a grateful
smile. Nung makasettle na si Ellaine tsaka umupo si Enzo. *Would you
mind if we order first? *
*Not at all.*
*Laine, what do you want to eat? Ill buy it for you. *Wow! Enzo is
acting really weird.
*Thanks for the offer Enzo but I wanted to see kung ano ang
masarap.* And she started to stand up but bago pa siya makatayo agad
naman na nasa likod na ni Ellaine si Enzo at inalalayan na makatayo si
Ellaine. Lalong nanlaki ang mata ko.
*Thanks again. Ever a gentleman.* Muntik ko nang mabuga yung iniinom
kong iced tea sa sinabi ni Ellaine. Naglakad na si Ellaine para makapili
ng food at sumunod naman si Enzo sa kanya.
Nawindang ako the way Enzo is acting. And did Ellaine just said that
Enzo is a gentleman? Hah! Kelan pa?
*Oh. My. Gahd!* I slowly mouthed at Nica and Ron. Am I hallucinating?
Totoo ba ang nakikita ko? Si Enzo? Gumaganun? I cant believe this.
*Is it just me or totoo ang nakikita ko? *Napatingin naman si Ron at
Nica sa akin.
*Ano yun?*
*Is Enzo really acting like a puppy towards Ellaine?*
And with that nabuga ni Nica ang ininom niyang coke at ang swerte ni Ron
kasi nasa harap siya ni Nica kaya nabasa siya tuloy ng coke. Yuck!
*Yuck Nica. Youre so kadiri talaga. Ewww.. Ewwwwww Ewwww.*
*Sorry.* Nica said guiltily and Ron ran towards the toilet tapos tumawa
ako ng tumawa.
I cant believe na si Enzo parang aso na sunod ng sunod kay Ellaine!
*What happened to Ron?* Nakabalik na pala sila ako tawa pa din ng tawa.
*Nabugahan ko kasi siya ng coke.*
*Really? Why? And why is Era laughing her heart out.* Di ko pa rin
mapigilan ang tawa ko.
*Kasi..naman hahahhaa. Si Enzo hahaha*
*Ano naman ako?*
*Why dont you sit down Enzo?* Nakatayo pa din kasi siya sa likod ni
Ellaine. At dahil sa sinabi ni Ellaine umupo nga ang aso este si Enzo
and I started my laughing fit again. Grabe.
*Oi Era, whats your problem bakit ka tumatawa?*
Sh1t ang aso nagsasalita. Hahahaha.
*Enzo here. Aw Aw. *And I handed him the bone of the steak that Im
eating and started laughing again. Si Enzo naging aso ng aparisyon.
hahahaha. *Chapter 31.*
So ayun may bagong sensation sa STU dahil sa pagdating ni Ellaine. Tae
talaga. Lahat sila busy kakatsismis kay Ellaine. Na ang ganda ganda daw
ni Ellaine at lalong gumanda pa ngayon. Na ang bait bait daw. Na idol na
idol daw nila si Ellaine. Sus! Palibhasa mga insecure! Wala nang
ginawang iba kundi pansinin yung ibang taong nakakaangat sa kanila. NA
buti daw at bumalik na si Ellaine sa STU. Bakit malaking kawalan ba
siya? HA? MALAKING KAWALAN BA SIYA? Sus! Hindi ako bitter ha. At hindi
ako insecure kay Ellaine noh. Naiinis lang kasi ako kasi kahit saang
sulok ako pumunta eh siya ang bukambibig. My goodness 1 week na siyang
andito sa STU siya pa din ang topic. Di ka ba maririndi noon?
At ito pa ha, simula ng dumating si Ellaine yung aso niya hindi na
humihiwalay sa kanya. At yung aso niya hindi na sumasabay sa akin sa
school at sa pag uwi namin sa doghouse, este sa bahay niya. Tae talaga.
And worst simula nang dumating si Ellaine hindi na ako nakakapagshopping
kasi ang financer kong aso nasa kanya palagi. Ito pa ang worst sa
pinakaworst, hindi na kami nagkikita ng aso. Nakakabuwisit di ba? Baka
sabihin niyong naiinggit ako. Hindi. O kaya naman insecure. Hindi din.
At lalong lalong hindi ako bitter. Bwisit! Kaya nga andito ako ngayon
sa garden nag iisa at dito kumakain kasi naririndi na talaga ako. Kainis!
*Kawawa naman ang lettuce. Na murder na.* Tumingin ako sa pangahas who
disturb ang panggigigil ko and nanlaki ang mata ko sa nakita ko.
Napatayo ako.
*Oi Enzo! Buti naman at nakatakas ka sa amo mo.*
*What?*
*Wala. Wala nang ulitan sa bingi. Sabi ko kamusta ka na? Long time no
see. Kamusta naman sa impounding area este ang buhay buhay mo ngayon? Di
ka man lang sumulat o tumawag. * Ngiting ngiti pa ako niyan. Ang
plastic ko talaga.
*Era ok ka lang anong pinagsasabi mo?* Tanong niya sa akin na seryoso at
nagtataka pa talaga. Mukha ba akong ok? Ang bobo mo talaga.
Umupo ako ulit sa table ko. *Wala joke lang yun. Nagulat lang kasi ako
kasi ngayon lang kita nakita ulit. Kamusta ka naman?*
*Ito busy alam mo naman kadarating lang ni Ellaine. O bakit nag iisa ka
lang dito?* Hello! Syempre kasi ang so-called boyfriend ko busy sa ibang
babae at yung ibang friend ko may mga pasok.
*May klase pa kasi sila Ron at Nica. And besides ok lang naman ako dito
kahit NAG IISA.* I give emphasis on the word nag iisa. Grabe kainis na
talaga.
*Sige Era, puntahan ko muna si Ellaine sa room niya.* Ellaine na naman.
Palagi na lang Ellaine. Ellaine. Ellaine. Wala na akong narinig kundi
Ellaine.
*Enzo, sabay ba tayo uuwi mamaya? Coding kasi car ko.* I asked hopefully.
*Im sorry Era pero may lakad kami ni Ellaine mamaya. *
*Ok. How about Saturday? Magsashopping kasi ako so you have to be there.
Alam mo naman na ikaw financer ko. * Grabe I cant believe Im doing
this. Im practically begging for his time. Damn it! Please dont let me
down. Please dont let me down.
*Era,* he moved closer to me. And he hold my arm and looked at my eyes
as if may gusto siyang ipaintindi sa akin. *Here, *He handed me his
credit card. *Ill give you the authorization later. I cant accompany
you Era. Ellaine and I are going to*
Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Pinagmumukha niya akong mukhang
pera? And thats it. Ive had enough. *Ellaine ka nang Ellaine eh!* I
Stood up and shouted at him *Walang ka nang bukambibig kundi si
Ellaine!Naririndi na ako sa pangalang Ellaine. Alam ng lahat na ako ang
gf mo pero para kang aso na sunod ng sunod kay Ellaine. My God Enzo,
nagmumukha na akong tangang gf. Ni hindi mo ako mahatid sa bahay. You
dont even have the time to say hi. Ive had enough of Ellaine craze.
Sino ba siya ha? AT pinagkakaguluhan niyo siyang lahat? Shes just a
girl for Godsake!*
*You are saying that because you dont know her.* Tumaas na din ang
boses niya. *And dont you dare talk to her like that kasi wala kang alam! *
*I dont care and I dont give a damn kung sino siya! I am not
interested in knowing her.* Maldita na kong maldita. *For me she is
nothing!* I am fuming now. He is defending her in front of me.
*Bakit ba galit na galit ka sa kanya? Ano ba ang ginawa niya sayo?
Shed done nothing wrong to you yet you dont like her. Whats wrong
with you? Whats your problem?* How dare he ask me that!?
*Theres nothing wrong with me Enzo. Pero sayo meron. Simula nang
dumating si Ellaine wala ka nang time sa akin!*
*Why are you demanding time from me Era? You are not my girlfriend.*
I was shocked sa sinabi niya. Di agad ako nakapgsalita. Parang sinampal
niya ako. No. Worst. Parang sinampal ako ng sampung elepante. The truth
hurts. Biglang nag init ang mata ko. I can feel tears starting to form
but I held it back. Theres no way I would allow him to see me cry.
Walang pang lalaki na nakapagpaiyak kay Era Cardenas. Not even Lorenzo
Saavedra. He wouldnt have the pleasure to see my tears.
*Oh. *I said gently. Parang nawalan ako ng lakas sa sinabi niya.
*I forgot. Akalain mo yun?* I smiled weakly. Halatang pilit.
*I forgot. I am sorry.* For the first time I said sorry in front of a guy.
Will he always be the first? I wont cry. I wont cry. Damn it. I wont
cry.
*I am sorry I have forgotten that all we ever have are pretentions.
Lahat pala ng yun ay pagpapanggap lang. How could I forgot. Silly me.* I
smiled at him and tried hard to make it sincere.
Nakatingin lang siya sa akin. Tingin niya siguro naloloka na
ako.*Eeeeeee. Sorry ha. I was a fool. Ang bobo ko ano?* At kelan ko pa
nilait ang sarili ko? *Oh, akala ko aalis ka pa? Ano pang ginagawa mo
dito? Shoo shooo!* I laughed. Im the best actress now.
*Era*
*What?* I looked at him straight in the eyes at tinaasan ko siya ng
kilay. He looked away. He is still holding his credit card so I took
it. *Lagay mo sa door ko tomorrow ang authorization ha. Dont forget.
Baka wala akong panggastos.* Umalis ka na kasi. *Ano pang tinatanga
tanga mo dyan?*Pag di pa siya umalis in 30 seconds di ko na kayang pigilan.
*Era, are you*tinaasan ko lang siya ng kilay.
*Era, girl!!!! *And I thank the heavens for creating Ron.
*Oi Bading. Mustasa ka na?* I greeted Ron jolly. Too jolly
*Era, andito ka lang pala kanina pa ako naghahanap sayo. *
*Bakit mo ako hinahanap?*
*Sige Era, I have to go. Well talk later.*
*Ok. Bye bye. Enjoy. *And he left. *Chapter 32*
*Era, are you ok?* Ron looked concerned. Tapos umupo siya sa harapan ko.
*Of course I am. Bakit di ako magiging ok?*
*Era, I heard everything. Is it true? Hindi totoo na kayo talaga? *
I sighed. *Yes, Ron were only pretending. *
*Era..*then he stood up and hugged me. *Bakit ka kasi pumayag? Yan
tuloy nainlove ka. *
*Ron I am not inlove with him. At wag ka ngang madrama diyan.*
*Whatever you say. Pero dapat hindi pa rin niya pinamukha sayo yun. Ano
gusto mong gawin natin? Bugbugin natin?*
I laughed at him. Pero halatang di totoo. I don't know pero parang ang
hirap kasi tumawa parang may mabigat na dumadagan sa puso ko at
pumipigil na tumawa ako. *Ano ka ba? Remember na ikaw ang binugbog nila
dati? Gusto mo ba maulit yun?*
*Sinabi ko ba na ako ang bubugbog? Ikaw kaya. Magchecheer lang ako.*
*Sira ka talaga. Pero Im glad na dumating ka on time. I mean you butt
in on time. I dont know kasi kung anong nangyari sa akin at sinabi ko
yung mga sinabi ko kanina. Thanks a lot Ron.*
*Ikaw pa. Eh ang lakas mo sa akin. Ano gusto mo gawin natin ngayon?*
*Wala ka na bang pasok? *
*Wala na. Absent kasi yung isang prof namin. Bakit ano gagawin natin?*
*Antipolo tayo.*
*Talaga? Sige sama ako diyan.*
*Enzo POV*
*Hello, Carlos. Nasa bahay na ba siya? *I called Carlos for the tenth time.
*Sir, Miss Era is not yet home.*
*Call me immediately pag andiyan na siya. *
*Yes Sir.* Ive been calling Carlos since 7PM and now its 9PM yet hindi
pa rin nakarating si Era sa bahay. Hanggang 4PM lang ang class niya pero
di pa rin siya umuuwi. Bumalik ako sa table namin ni Ellaine.
*You look worried Enzo. Whats wrong?*
*Nothing. Tinatanong ko lang kung nakauwi na si Era sa bahay.*
*Hindi pa ba? Should she be home by now? *
*Simula nung doon siya tumira ang pinakalate niya na uwi is 8PM. Thats
why Im worried why shes isnt home yet.*
*If youre that worried why didnt you call her and ask her
yourself?* She said smiling. Ellaine is the most understanding and
nicest girl I know. Shes gentle and soft spoken.
*She might not answer. *Natatakot akong kausapin si Era. I must admit.
She might reject my call or worst isumbat sa akin ang mga sinabi ko
kanina. I regret it the moment I said it. But I was surprised that shed
taken it too lightly. She even said sorry. Pero nagdadalawang isip pa
din ako at baka natauhan na siya at ngayon ay galit na galit na siya sa
akin.
She smiled and raised her eyebrow. *Afraid of rejection Enzo?* She hit
the jackpot. Thats one of the things I like about Ellaine. She was able
to read my emotions and she emphatize well. *Did you two had a fight? *
*Nope.* Liar.
*Then why are hesitant to call her? *
*I wanted to give her space.* Tinaasan niya ulit ako ng kilay and she
gave me an all too knowing smile.
*You love her Enzo, dont you? *Nagulat ako sa sinabi niya.
*Sinabi ko na sayo that shes not my real girlfriend. Nagpapanggap lang
kami and she is under my care kaya dapat ko siyang bantayan Laine.*
*You didnt answer my question Enzo.*
*Bakit kaya di na lang tayo kumain. Lumalamig ang food.*
*As you say.* And she started eating giving me meaningful glances from
time to time. I paid for the bill at papunta na kami ni Laine sa parking
when Carlos texted me that Era is not yet home. Its already 10PM. Saan
na kaya sumuot ang babaing yun?
I dialled Stevens number. Something na hindi ko ginagawa.
*Sir,*
*Steven, alam mo ba kung nasaan si Era? *
*Sir I am not aware of her whereabouts. I was following you.*
*Didnt I tell you to look after her? *I shouted na kinagulat ni
Ellaine.* Bakit sa akin ka pa din sunod ng sunod?*
*Sir, my duty is to guard you.*
*But I told you to guard her. *
*Sir, your father specifically told me na hindi kita iwawala sa paningin
ko. I am sorry if I was not able to check on Miss Eras whereabouts.*
*Damn! *And I hanged up. Nababanas ako. Bakit kasi di man lang
nagpapaalam ang babaing yun kung saan pupunta.
*Enzo, instead of yelling at your guards why dont you call her
yourself. Sometimes it wouldnt hurt to swallow your pride. *And this
time I know shes right. So I dialled Eras number.

*Ringggggg
Ringgggg.
Ringggg
Ringgggg.. *shes not answering.
After 8 rings when I was about to hang up.
*/Hello? Ta3na naman Enzo, anong petsa na. Natutulog na ang mga tao.
Istorbo ka. /*
*Where are you?*
*/At my room of course. Sleeping./*
*Wala ka pa sa bahay Carlos told me.*
/*And whoever told you that Im at your house? Tsss Tumawag ka lang
para tanungin ako kung nasaan ako? Tsss.. Istorbo ka!*/
*Saan ka nga. Bakit di ka umuwi? Bakit di ka man lang magpaalam sa akin
na di ka pala uuwi sa bahay? You should have informed me.*
/*Bakit naman ako magpapaalam sayo? BOYFRIEND BA KITA? And besides
malaki na ako. I can take care of myself At uuwi ako sa bahay mo kung
kelan ko gusto kaya pwede ba wag kang istorbo.*/
Toot.. toot.. toot she hanged up the phone. I tried to dial her number
again but pinatay na ata niya.
*So where is she?*
*I dont know pero tinarayan niya ako. *And Laine laughed at that.
*At least alam mong ok siya. I cant believe na tumitiklop ka sa isang
babae Enzo. Hehehe.* **Chapter 33*
*Mr. Saavedra, we would like to inform you that Miss Cardenas have
already completed her community service. *Andito ako ngayon sa office ng
DO ng school. Pinatawag niya ako at may sasabihin daw siya. And I was
surprised of what he said.
*What do you mean completed sir? The President of the foundation shes
doing her community service have not given her the certificate yet. She
still have 2 months*.
*Miss Cardenas showed us proof that she already had done community
service Mr. Saavedra.* Tapos binigay niya sa akin ang isang clear
folder. Binasa ko nakalagay. Its a profile of a foundation.
Little Angels Orphanage
Antipolo, Rizal.
1999-2010
Founded by: Emerald Madrigal Cardenas
I didnt bother to read the details. After that may isa pang letter
from the President of a Cooperative in Antipolo saying that Emerald
Cardenas have been supporting their livelihood programs by donating
money, fertilizer and other things to support their community.
I closed the folder.
*Mr. Saavedra we realized that she had done more than a community
service. The proof shes given is enough so the committee had decided
that Miss Cardenas is not anymore required to do a community service
under your supervision. *After na sinabi yun ng Do nag excuse ako and
look for her sa campus. Hindi siya umuwi nung Saturday and Sunday and
hindi rin siya pumasok nung Monday. Ngayon Tuesday na and siguro naman
papasok na siya ano? Im on my way to my next class nung makasalubong ko
si Ron.
*Have you seen Era?*
*Nope. Di ba sa bahay mo nakatira ang GF mo? *He said emphasizing the
last word. I dont know what he knows pero nafefeel ko na galit sa akin
si Ron. But I let it pass.
*Ok thanks.* Then nagvibrate ang phone ko. Carlos is calling.
*Yes Carlos?*
*Sir, Miss Era had arrived but after 20 minutes lumabas po siya ng room
niya bringing her suitcase. *
*What!!? *
/Geez, Carlos you dont have to report everything to him. I will tell
him myself. Can I talk to him?/ I heard Era said from the background.
*Give her the phone Carlos*.
/*Hello, Enzo. Did the DO told you? At last free na ako. Im returning
to my apartment now. Thanks for accommodating me. */
*Youre leaving now?*
/*Yes.* /Wala na akong magagawa. I cannot ask her to stay. Wala na akong
excuse. /*And Enzo. Baka makalimutan ko kasi. Im backing out sa
pagpapapnggap natin. And since wala naman akong serbisyong naibigay
sayo I will refund lahat ng nagastos. Theres no use na I continue pa
natin ang pagpapanggap. Ron already knew and soon enough everyone will.
Theres no sense if we continue. One more thing. Lets pretend that we
dont know each other. Lalong lalo na sa school. Alright? Ok bye bye
now. Gotta go.*/ And she hanged up.. *Chapter 34*
*Hay naku naiinis na ako sayo Mike. *Andito kami ngayon sa spot ko sa
garden. Si Nica, Ron, Michael and Me. Nagtataka siguro kayo kung bakit
ngayon lang ulit sumipot si Michael. Kasi nga nagpapaturo siya sa akin
sa Calculus. And kanina ko pa siya tinuturuan di pa rin niya makuha
kuha. Nakakainis na.
*Oo nga Michael kanina pa kayo dyan di mo pa din ma gets. Gusto mo ako
ang magturo sayo? Magaling akong teacher.* Tapos Ron batted his
eyelashes. Kadiri. Hahaha. Tapos tiningnan siya ni Michael na parang
naalibadbaran.
*Umalis ka nga dito Ron. Shoo shoo.* Taboy ni Mike.
*Ang sungit mo Mike. Nagmamagandang loob lang naman ako sayo eh. *
*Heh! Pinagnanasaan mo lang ako eh. Baka ma rape mo pa ako.* Tumawa
kaming apat. Ang kukulit nila.
*Ron, ako na lang kaya turuan mo? Tapos tuturuan din kita. Tuturuan
kitang maging lalaki. Ayiiieeee.*
*Hay naku Nica maghunus dili ka nga.. Di mo ba napapansin na mas mukhang
babae pa ako sayo? Ikaw! Iklian lang ang buhok mo lalaki ka na!*
*Di ba gusto mo naman talaga ang mga lalaki? O ano pareng Ron?* Sabi pa
ni Nica na nagboses lalaki. *Lalaki na ako. Tayo na ba? Pakiss nga. *
*Yuuuuucccccckkkkkkk!!* Sabay takbo ni Ron at hinabol naman ni Nica.
Heheh ang kukulit nila.
*Mga sira talaga yun.* Tawa pa din ako ng tawa.
*Excuse me.* Napatingin kami ni Mike sa nagsalita. *Can I join you?*
Tumaas ang kilay ko. *Go ahead. *Tapos bumalik na ulit sa pagsosolve ng
next equation ni Mike. After mga 2 minutes. Walang nagsasalita.
*Can I talk to you Era?*
*Youre already talking to me Elaine. *I said sarcastically. Napatingin
si Mike sa akin. I know he doesnt approve of me talking like that to
Ellaine pero wala akong pakialam. And besides ano naman ang business ng
babae na to para kausapin ako? Its been a week since bumalik ako sa
apartment ko.
*I heard that you are no longer staying with Enzo. *
*I wonder what took you so long to know about that. Its been a
week. *I looked up and looked at her eyes. Umiwas siya ng tingin. I
dont know why.
*Actually nalaman ko the moment umalis ka sa bahay niya. *
*I am not surprised. Just as I expected. Is that the reason why you
wanted to talk to me now?* Shes now playing with her fingers. She look
everywhere except sa akin.
*No thats not the reason pero its part of the reason. Somehow its all
related. *Then she looked at me.
Tinaasan ko siya ng kilay. *So go ahead kung ano man ang sasabihin mo.
May ginagawa kami.*
*Im sorry if I disturb you. I wanted to say sorry*nagulat ako sa
sinabi niya. I was taken aback
*Bakit ka nagsosorry?*
*Because, dahil sa akin specifically ng dahil sa pagdating ko nagkaroon
kayo ng gap ni Enzo. I didnt mean that to happen. Sinabihan ko naman si
Enzo from the very start that di na niya kelangang samahan ako kung saan
saan but still mapilit siya. Not that I blame him but ito nga nangyari
na ang sinabi ko sa kanya na mangyayari. He doesnt have to make up for
the mistakes hed done before. Nakalimutan ko na yun and I dont keep a
grudge. I told him to talk to you and maybe you both could still sort it
out and I dont know why hindi ka pa din niya kinakausap. So Im really
sor.*
*Ellaine first and foremost and I just wanted to clear things out.
Theres no us so theres nothing to sort out. Second, what happened
between Enzo and you is none of my business. Third, bakit ikaw ang
nagsosorry? You are so pathetic. *
*Era, Im sorry if nakikialam ako sa inyo but gusto ko lang naman na
magkaayos kayo. *
*At sino ka para ipilit sa akin ang gusto mo? Ikaw nagpapakain sa akin?
Who are you para sundin ko ang gusto mo? *I stand up and shes still
sitting sa bench. Oh my the evil me is surfacing.
*Era.*sabay na sabi nina Ron, Michael and Nica. Akala nila may gagawin
ako kay Ellaine kasi nga tumayo ako at si Ellaine parang basang sisiw na
nilalait lait ko dito. Oo ako na ang maldita, ako na ang masama. Eh
bakit ba kasi siya pumunta sa teritoryo ko at kung ano ano pinagsasabi.
Masyado kasing feeling.
*You three shut up.* Tumiklop naman silang talo. Oo galit na ako.
Nakakahighblood kasi.
*Sa susunod Ellaine wag kang makikialam sa buhay ng may buhay. Di ako
nakikialam sa buhay mo kaya wag mo rin pakialaman ang buhay ko. Wag kang
mag assume ng mga bagay bagay kung wala ka namang alam. In short, wag
kang pakialamera. Mind your own fcking business.*
*Era tama na. *
*Shut up Michael. Wag ka ring pakialamero.*
*May pakialam ako Era. Because I care for Enzo.* She stood up kaya
magkaharap na kami and I saw her crying. Shes crying. Oh well, hindi
lang naman siya ang napaiyak kong babae. Madami dami na din.
*Yun naman pala eh. You care for him eh di siya ang alagaan mo. Wag niyo
akong idamay sa kaartehan niyo.*
*Paanong hindi kita idadamay? How could I do that when youre the reason
why hes hurting?* She shouted. Napatulala ako sa sinabi niya. Im the
reason why he is hurting? As if.
*There you go again Ellaine. Youre assuming. Sinabi ba niya sayo na
nasasaktan siya?*
*No, but*
*Sinabi ba niya sayo that Im the reason na nasasaktan siya if ever nga
na nasasaktan siya?*
*No but*
*See, youre assuming. Youre jumping into conclusions. Nakikiepal ka
lang. Wala ka na bang magagawa sa buhay mo? Get a life girl. Stupidity
will get you nowhere.*
*Era, you dont understand. Enzo*
*Laineshut it. Shes right wala na siya pakialam doon so shut it.*
*But Enzo.*sabay akbay sa umiiyak na si Elaine. Magsama kayo.
*Lets go.Bakit ka ba pumunta dito?* Sabi pa niya trying to appease her.
Tapos tumalikod na sila. Yakap yakap pa niya si Ellaine. After 3 steps
lumingon si Enzo sa akin.
*Era, next time you can talk to her in a civilized manner. You dont
have to shout or call her names. I am sure pumunta siya dito in a
civilized way you should have treated her that way. *He looked mad. Pero
I don't care.
*Saavedra next time, if you have issues wag niyo na akong idamay. Wala
akong pakialam sa issues niyo. She doesnt have to come here para
magsasalita ng kung ano ano. I dont have the luxury of time to hear her
assumptions. *
He nodded and they left. *Chapter 35*
8Pm na andito pa din ako sa school.
Bakit?
Kasi ayokong umuwi sa apartment.
Bakit?
Nahahighblood ako sa nangyari kanina.
Bakit?
Sino ba naman ang hindi mahahighblood sa nagyari? Nakakguilty rin naman
kahit papano na sigawan ang taong hindi lumalaban sayo.
Bakit ka kasi galit sa kanya? Insecure ka ba?
Ako Insecure? Never. Emerald Cardenas is insecure? In her face! Never
akong maiinsecure sa kanya.
Eh bakit galit ka sa kanya? Wala naman siyang ginawang masama sayo?
Eh bakit rin madami kang tanong? Isip lang kita wag kang masyadong
echosera. Leche ka!
Taray!
Tumahimik ka na nga!
Fine!
Fine. Nababaliw na ata ako kasi kinakausap ko ang sarili ko. So sinabi
ko kanina na andito pa din ako sa school at nakaupo sa garden ng school.
Ewan ko ba. Tapos tumunog ang cp ko.
QuoteSaavedra : Where are you?Yes, hindi ko dinelete number niya. Bakit
ko yun gagawin?

Pakialam ba niya kung anong ginagawa ko sa buhay ko? Hindi ko nga
nireplayan. Magpakasaya siya sa piling ng babaeng yun. After 5 minutes
nagriring na ang phone ko. Nagdalawang isip ako kung sasagutin ko ba yun
o hindi. After 5 rings
*Hello?*
*Why didnt you reply my message. Saan ka? *
*You are not my Mom para bigyan ako ng curfew. I Will go home kung ano
oras ko gustong umuwi. At bakit ka ba tumawag sa akin?
*
*I need to talk to you. Saan ka ngayon?* I rolled my eyes. Im sure
tungkol na naman kay Ellaine yun. Kelan ba matatapos ang issue ng
Ellaine na yun?
*About saan? Tungkol ba kay Ellaine? Kung tungkol sa kanya*
*Its not about her. May sasabihin lang talaga ako sayo.*
*Is it important? *Ano ka ba naman Era! Sabihin mo na lang kaya na di ka
pwede? Tapos ang usapan.
*Yes it is important.*
*Fine. Sa garden ako.* Now what made me say that?
*Ano pa ang ginagawa mo diyan? Di ka ba nilalamok diyan?*
*Ano ba ang pakialam mo kong nilalangaw pa ako dito! Kung pupunta ka
pumunta ka na. Stupid.* And I hanged up the phone. Then I heard.
*Dugdug. Dugdug.* /(Courtesy of 548 heartbeats. Its a very nice story.
I recommend it)/ /*Chapter 36*
After 3 minutes I heard footsteps na papalapit. Di ko na tiningnan kong
sino kasi alam ko naman eh. Nakapatong yung ulo ko sa kamay ko at
nakapatong ang kamay ko sa may table. So parang natutulog na ako. I must
admit nagiguilty ako sa mga pinagsasabi ko kay Ellaine. Kahit papano may
conscience pa rin naman ako. Pero kahit gusto ko mag apologize I am not
the type talaga na nagsosorry. Kaya bahala na.
Naramdaman ko na may umupo sa tabi ko. Hinayaan ko na lang muna. After
mga 15 minutes nakatulog na ako. Joke! Wala kasing nagsasalita. Parang
nagpapakiramdaman lang kami. Sa totoo lang nabobored na ako pero ayokong
mauna magsalita. Siya may kailangan siya dapat mauna.
*Alam mo. Di ko alam kong papano kita kakausapin. Obvious naman kasi na
ayaw mo akong kausapin. Alam mo Era, Ikaw ang pinakamataray at
pinakamalditang babae na nakilala ko. *
*Naririnig kita. *
*I know. Alam ko naman na di ka natutulog eh.*
*O ngayon? Anong gusto mong sabihin?* Tinaasan ko siya ng kilay.
*Kasasabi ko lang na mataray ka ngayon tinatarayan mo na ako.
*
*Wag ka na ngang pasikot sikot sabihin mo na ang gusto mong sabihin at
nabobored na ako dito.*
*About kay Ellaine.* Bigla kong tinaas ang ulo ko sa sinabi niya. Ewan
ko ba pag nababanggit niya ang pangalang Ellaine biglang kumukulo ang
dugo ko.
*Ano tungkol sa kanya? *Kumunot ang noo ko.
*I would like to tell you our story.*
*Ano naman pakialam ko sa istorya niyo?* Nananadya ba to? G@go talaga.
Pumunta lang dito para ikwento sa akin ang story nila.*Pumunta ka lang
ba dito para ikwento sa akin yan? Nagsayang ka pa ng oras.* Then I stood
up and picked up my bag.
*Maupo ka nga muna.* Hinila niya ang braso ko at napaupo ako. Makinig ka
kasi ngayon ko lang sasabihin to sayo. Medyo tumaas na ang boses
niya. *Hindi mo dapat ginanun si Ellaine Era. Shes just trying to do
something na akala niya makakabuti sa atin. What you told her is harsh.
I know that youre frank but mali pa din ang ginawa mo.*
*Pumunta ka dito to lecture me on what I should have done?* Ellaine ka
ng Ellaine isaksak ko sa baga mo si ELlaine eh.Tumayo ulit ako at
sinigawan siya. How dare him.
*Im trying to say something pero ayaw mong makinig! You are so stubborn
and hard headed. Why dont you listen to me for a while?*
*Youre not saying something. You are lecturing me. Sino ka ba para
sabihin sa akin ang mga dapat kong gawin? Parehas lang kayo ni Ellaine.
Do you think I am not aware of what Im doing? *Tapos kung makikinig ako
papuri lahat kay Ellaine maririnig ko? Nevermind.
*I know you are aware of what youre doing. What Im saying is you
cannot hurt Ellaine like that. Ayokong masaktan siya Era. Ive hurt her
before. Niloko ko na siya before and I know sobrang nasaktan siya kaya
ayaw kong mangyari ulit sa kanya yun. Ellaine is the girl that I cannot
afford to be hurt again Era.* His voice become gentle upon saying her
name. All along he is protecting her. The soft spoken, gentle and
fragile Ellaine. Di ako nagsalita. I absorb everything ng sinasabi niya.
And every words that came out his mouth is like daggers that pierce my
heart. I never thought na ganito pala ang feeling ng nasasaktan. Bakit
ako nasasaktan? Wala naman akong sugat? Ironic isnt it?
Hina*I know what you are capable of. She is no match to you. She cannot
curse like you do. Thats why I dont want you hurting her.*Hinawakan
niya ang dalawa kong braso. Tapos inalog niya ako as if putting some
sense into my empty head. I felt na nag iinit ang mata ko. But I held
back my tears. I am not fragile, I am not soft spoken and I am not gentle.
He doesnt want her hurt. Pero ako ok lang sa kanya na masaktan. Damn
you Enzo! I looked at him. *You know Enzo,* I told him with all
bitterness. *You are right. She is no match to me. Dont worry, if you
stay out of my way hindi ko kayo sasanggain. Anyway we are quits naman
di ba? Naggamitan lang naman tayo. You used me para ipakita sa lahat na
kaya mo akong kunin, that you can have your way. And now that shes here
Im done. But you know what? I used you too. I used you for my own
satisfaction para ipakita sa lahat that I can have everything that I
wanted. Im the B!tch Extraordinaire remember? You are just something
that could appease my boredom. Pampalipas oras ka lang. So were
even.* And I turned my back on him.
Naramdaman ko na lang na biglang may humatak sa kamay ko. And I found
myself na nakasandal sa poste while Enzo is kissing me torridly.
*Chapter 37*
I found myself being kissed by Enzo. Nagulat ako sa ginawa niya so
naitulak ko siya and slap him real hard.
*How dare you! How dare you kissed me.* And sinampal ko siya ulit.*Isnt
it enough na ipamukha sa akin ang pagkakaiba namin ni Ellaine? Ano?
Gusto mo pa malaman ang difference ng halik namin? Yun ang gusto mo?
Youre so stupid Enzo. You disgust me. Bakit mo to ginagawa? Ano ba ang
problema mo?* I shouted at him.
Tapos tiningnan niya ako ng diretso. *Alam mo Era, lahat ng sinabi ni
Ellaine tama. Lahat ng sinabi ni Ellaine sayo totoo. Its true that Im
hurting and Im hurting because of you. Im hurting because I cannot
stop you from leaving. And Im hurting because I need to use my
influence and my money just to be close to you. But even if malapit na
ako sayo I still could not reach you. Ang taas mo Era. *And I saw a
tear fell from his eyes. *At oo. Tama ka din. Im stupid. Ang g@go ko
kasi pinilit kong abutin ka. Ang tanga ko kasi I let myself fall for
you. Lahat ng ayaw ko sa babae nasa iyo na. Youre rough, youre proud,
youre a snob, napakamaldita mo, napakataray mo, you dont respect me.
You curse all the time. Binatukan mo ako kung kelan mo gusto.
Sinisigawan mo ako kung kelan mo gusto. You even nearly killed me. He
laughed at that. Nasisiraan na ata siya ng bait. Pero still dahil tanga
ako, dahil g@go ako minahal pa rin kita. Youre the girl I never wanted
yet youre the only girl that I love.* I was dumbfounded. *Ngayon,
youre asking whats my problem? Ikaw! Ikaw ang problema ko. Ang
problema ko kung paano kita maibabalik sa akin. I nearly had you or so I
presume but dahil nga sa tanga ako pinakawalan kita. Now youre doing
everything para mapalayo sa akin. Iniwasan mo ako for 2 weeks. Nilayasan
mo ako sa bahay ko. Pinapamukha mo sa akin na balewala ako sa buhay mo.
Ellaine told me once na wag daw ako masyadong magdidikit sa kanya at
baka nagseselos ka. When she said that nabuhayan ako ng loob. Akala ko
totoo ang sinabi niya kasi you started demanding time from me. I was
provoking you when sinabi kong Hindi naman kita girlfriend so why demand
time from me. But I was shocked when you took it calmly at sinabi na
nagpapanggap lang pala tayo. Tapos dumating si Ron so I didnt have time
to clarify things and you started to stay away from me. Im sorry kung
nasaktan kita that time. Pero siguro dahil balewala lang naman ako sayo
hindi ka naman nasaktan di ba?* The he looked at me.
*You know Enzo, youre wrong! And tama si Ellaine. Youre wrong kasi
nasaktan ako sa sinabi mo and tama si Ellaine kasi nagseselos ako sa
kanya! At alam mo totoo nga. Ang tanga mo talaga kasi hanggang ngayon di
mo pa din narerealize yun. Pero kahit ganyan ka ka-b0bo , at ka-tanga di
ko pa din napigilian ang sarili kong magustuhan ka. Kaya siguro parehas
tayong tanga.* I smiled.
Siya nakatulala pa rin na parang inaabsorb ang lahat lahat ng sinabi
ko. *You like me? SO tayo na ba? Tayo na ulit?* He said hopeful.
I rolled my eyes. I never thought he could be that slow. Pinangatawanan
niya talaga ang pagkatanga niya. Kaya to prove my point I pulled him to
me and kissed him. Pag di pa niya nakuha ang ibig sabihin ng pagkiss ko
sa kanya ewan ko na lang.
After I kissed him nakatingin lang siya sa akin. *I still cant believe
it. Is it true? No, I must be dreaming. This cant be true. Kung totoo
nga to I kiss mo ako ulit. *
*Smack*
*Isa pa nga para sure na naniniwala na talaga ako. *He said smiling.
*Pak!*
*Aray. Bakit mo ako binatukan?* sabaY hawak sa part ng ulo niya na
nabatukan ko.
*Akala mo kasi sa akin uto uto. Minamanyak mo na ako. Di kesyo sinabi ko
na gusto kita eh pwede mo na akong I take advantage.*
*
Di naman kita tinetake advantage. Ikaw naman tong kiss ng kiss sa akin.
DI kita pinipilit kusa mong ginagawa yun. Tsaka totoong gf na kita kaya
normal lang na maglambingan tayo. *Sabay akbay sa akin. Inalis ko nga.
*Hindi.*
*Anong hindi? *
*
Binabawi ko na.*
*Anong binabawi mo? *
*
Kung gusto mo akong maging gf paghirapan mo muna. Ligawan mo ako.*
*Pero kasasabi mo lang na gusto mo rin ako di mo na mababawi yun.*
*Hindi ko na nga mababawi yun pero pwede naman akong magpakipot. At
dahil sa maarte ka magpapakipot muna ako. Aalis na ako.* Sabay talikod.
*Ta3na naman Era wala naman ganyanan. Tayo na eh. *Pahabol pa niya.
Nginitian ko siya. *Bukas mo na simulan.* **Chapter 38*
*Emerald may tumatawag sayo sa labas. *Napatingin ako sa labas ng room.
At andun si Enzo kaway ng kaway sa akin. Buti na lang wala pa ang prof
namin di sana napagalitan na siya. Pasaway. Tumayo ako at pinuntahan siya.
*What do you want?*
*Ito naman aga aga ang sungit sungit.* Sabay ngiti.
*Bakit ka ba kasi pumunta dito? We still have a class.*
*Alam mo lalo kang gumaganda pag nagtataray ka. Wala pa naman
professor niyo. Lika muna dito may ibibigay ako sayo.* May ibibigay
daw oh. Sisimulan na talaga niya panliligaw niya ha.
*Alam ko nang maganda ako dati pa. Ano ang ibibigay mo sa akin?*Di rin
naman ako mayabang ano? Di naman nagsasabi lang ng totoo. hehehe
*Its a surprise. Close your eyes. *May ganun pa siyang nalalaman. Hehehe.
*Baka niloloko mo lang ako Enzo. Tatamaan ka sa akin. *
*Basta sige na. Magugustuhan mo ang surprise ko.* And he smiled his
naughty smile. *Sige na dali baka mapanis ang ibibigay ko pag tumagal
pa.* Pagkain? Pero wala naman siyang dala.
*Ano ba yan kasi. Bat di mo pa ibigay na lang sa akin ng diretso. May
close your eyes, close your eyes ka pang nalalaman diyan.*
*Kasi nga masospoil nga pag hindi ka nakapikit. Mawawala ang essence ng
surprise pag di ka nakapikit. Sige na dali na Era. Sige ka darating na
prof niyo di ko na to maibibigay. Sayang naman.*Tapos nagmukha talaga
siyang nanghihinayang. tae talaga siya. Nangungunsensiya pa.
*Pag ako niloko mo makikita mo talaga. *Para kasing may iba akong vibes
sa surprise na sinasabi niya.
*OO na oo na. Pikit ka na. *
*Sige na nga. Dapat maganda yan ha. *
*Oo maganda to. For sure magugustuhan mo. *
*Ok. Then I closed my eyes. Pwede ko na bang buksan? San na? *Tapos
hinawakan niya ang kamay ko and.
*Smack!*
*I love you.* Sabay takbo before I could open my eyes.
Nagulat ako sa ginawa niya. Sabi ko na nga ba kalokohan lang nasa isip
niya eh. Nakakinis naman naisahan ako. And then I smiled. Parang timang.
Eh paano kasi kinikilig ako. Ahehehhe. Ang landi ko. Pero I find it
sweet. Di bali nang walang regalo may kiss naman. Hahahaha.
Nakangiti pa rin ako nungpumasok ako sa room.
*Oi Emerald bakit nakangiti ka? Nakita namin yun. Ang sweet niyo ha.
Oyyyyyyyy!!!*
*Magsitigil nga kayo.* I acted as if Im mad pero pagtalikod ko
nakangisi pa din. Ahehehe.. *Chapter 39*
Akalain mo yun pagkatapos akong nakawan ng halik ni Enzo di man lang
nagpakita sa akin buong araw. Di tuloy ako nakaganti ng halik. Di ko
tuloy alam kong pinagttripan lang niya ako or what. Para kasing sira eh.
Bored na bored na naman ako. 9:00 PM pa lang at wala akong magawa sa
buhay ko. Nakakabored na rin manuod ng tv. Makapanood nga ng movie.
Kinuha ko ang dvd na unang kong nahawakan. Hmmm. Gone with the wind.
Maganda kaya to? Ewan ko di ko pa napapanood ang movie na to. Si Mommy
kasi ang naglagay ng mga cds and dvds dito at minsan ko lang sila
panoorin. Mukhang classic siya at mukhang sikat yung artista nung time
nila. Kaya yun I watch the movie and hanep sa pagiging classic. Minsan
natatawa ako sa kakornihan pero kadalasan humihikab ako. Pero carry pa
din basta lang may magawa. Hanggang sa di ko na talaga nakayanan at
nakatulog na ako sa sofa.
Tapos bigla akong nagising kasi parang may kumakanta. Kumakanta sa labas
ng apartment.
/O, ilaw, sa gabing malamig
Wangis mo'y bituin sa langit. /
I stood up to check kung sino ang kumakanta at maingay. Its already
11:00PM Baka may prusisyon ng santo sa labas. Di ba ganun naman talaga
yun? May kumakanta pag may prusisyon ng santo? At bakit ganitong oras?
Bakit ganun ang kanta? Parang nanghaharana. I opened the window and I
was shocked by what I saw.
/*O, tanglaw, sa gabing tahimik
Larawan mo, Neneng,
nagbigay pasakit. Ay! */
Si Enzo nanghaharana! May kasama pa siyang back up na may dalang gitara,
flute at clarinet at yung malalaking parang megaphone na gold na dala
dala pag may parade. Ano ba tawag doon? Taena nakakahiya. Yung mga
kapitbahay ko nakasilip na lahat sa window or sa terrace nila. Kanina pa
kaya niya ginagawa yan?
/*Gising at magbangon
sa pagkagupiling
Sa pagkakatulog
na lubhang mahimbing.*/
Di ba niya alam na nakakabulahaw siya ng tao? For Gods sake. Ngayon
lang ako hinarana sa tanang buhay ko. Nakakahiya pala. Buti sana kong
provine ito of the ancient times pero for Gods sake Im living sa
kalagitnaan ng Maynila tapos may manghaharana?

/*Buksan ang bintana
at ako'y dungawin
Nang mapagtanto mo
ang tunay kong pagdaing.*/
*Sagutin mo na yan!* Narinig ko ang sigaw ng mga tambay na napadaan sa
harap ng bahay ko at ngayon ay nakikiusyuso kina Enzo. Dumadami na ang
mga tao sa labas. Lalabas ba ako? Nakakahiya talaga. Hay salamat buti
naman tapos na ang kanta. Siguro titigil na siya ano?
/*Dahil sa 'yo nais kong mabuhay
Dahil sa 'yo hanggang mamatay */
Yay!OH My Gahd! Sinundan pa nila. Gahd!
/*Dapat mong tanungin
Wala ng ibang giliw
Puso ko'y tanungin
Ikaw at ikaw rin
Dahil sa 'yo ako'y lumigaya
Pagmamahal ay alayan ka */
Di na siya nahiya sa budhi niya. Wala na akong magagawa lalabasin ko na
lang talaga to. I hurriedly went to the door and opened it. Tapos
narinig ko nagcheer pa ang mga tambay sa labas.
/*Kung tunay man ako
Ay alipinin mo
Ang lahat sa buhay ko'y
Dahil sa 'yo*/
*Ay naku ineng ang swerte mo at hinaharana ka pa ng lalaking iyan. Kung
ako yan sasagutin ko na agad.* Aba si Lola nagcomment pa. Mga uchesera!
/*Dahil sa 'yo nais kong mabuhay
Dahil sa 'yo hanggang mamatay*/
Mamatay ka na Enzo! Mamatay ka na! Kasi mamamatay na ako sa kahihiyan.
Kahit nang makalabas na ako di pa rin siya tumitigil. Kaya ang ginawa ko
hinila ko siya.
*Teka di pa tapos ang kanta.* Sabi pa niya na mukhang feel na feel
talaga ang panghaharana.
*Shut up. At ang mga alipores mo palayasin mo na yan ha.*
*Mga kuya salamat po ha. Bukas ulit.* Tapos pinalakpakan siya ng mga
nanonood at sumaludo pa ang loko.
Tapos kinaladkad este hinila ko siya papasok ng bahay. At sinara ang pinto.
*What do you think youre doing?* Ok I know I am overreacting again. I
should be thankful kasi tama si Lola bihira na lang ngayon ang
hinaharana pero naman kasi nakakahiya sa mga kapitbahay, sa mga tambay,
sa mga dumadaan at sa mga tanod.
*Nagsisimulang manligaw. Di ba sabi mo liligawan kita?* Sabi pa niyang
painosente.
*Oo nga I told you to court me but wag naman mangharana. And your choice
of songs. My God Enzo nakakahiya sa kapitbahay. Nanggigising ka ng mga
tulog tapos may kasama ka pang ano tawag sa mga yun?*
*Combo. So ayaw mo ng mga kanta namin? Sige bukas iibahin namin. Ayaw mo
ng Pilita Corales? Sige bukas English naman. Engelbert
Humperdick. *Waaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!
*Anong bukas pinagsasabi mo? Wag mo na akong haranahin bukas. 21st
century na ngayon di na uso ang harana. Dont you ever do that again Enzo.*
*Pero sabi mo liligawan kita di ba? You dont want me to court you?
Sasagutin mo na ako ngayon? *
*Anong sasagutin kita ngayon? Isang araw ka pa nga lang
nanliligaw.*Nalito ako doon ah.
*Exactly my point Era. Isang araw pa lang akong nanliligaw and you
wanted me to stop? Ang sa akin lang naman araw araw kitang haharanahin
hanggat di mo ako sinasagot. *
*ANO!!!!? Tapos he gave me his naughty smile.*
*Naantok na ako Mahal ko. Pwede bang dito na lang ako matulog? Maaga pa
kasi akong gigising bukas to practice yung mga kakantahin ko
bukas.* Tapos sabay higa sa sofa.
*Anong papractisin? Hindi ka na nga manghaharana bukas
dito.*Nahahighblood na ako.
*So sasagutin mo na ako ngayon? *
*Whaaaaat???*Tell me this isn't happening
*Ano Era, manghaharana ako bukas o sasagutin mo ako ngayon?*
*Are you threatening me? I shrieked.*
*Hindi po mahal. Im giving you 2 choices. Hindi naman makakasama sayo
ang binibigay kong choices di ba? Ano na?* Sabay kindat pa sa akin.
Napatulala ako sa mga sinasabi ni Enzo. *Ano na Era? Sasagutin mo ako o
haharanahin kita bukas?*
*Tae naman! Oo na sinasagot na kita! Bwisit!*
*Napipilitan ka lang ata eh. Kung ayaw mo talaga akong sagutin okmlang
naman sa akin...*
*Hindi ako napipilitan. Gustong gusto ko na ngang sagutin ka eh!*Pasigaw
ko pang sinabi sa kanya sabay walkout papuntang room ko and Enzo is
laughing his heart out sa sofa. *Chapter 40*
*Oist girlfriend.* Hulaan niyo kung sino ang nagsalita. Siguro sasabihin
niyo hindi man lang kayo pinagpawisan sa paghula. Oo tama kayo si Enzo
yan at yun ang tawag niya sa akin. I looked at him habang papalapit
siya. Naku kung di ka lang talaga pogi. Umupo siya sa tabi ko sabay
akbay sa akin. *Namiss kita girlfriend.* I rolled my eyes.
*Para namang di ka natulog sa bahay kagabi ano? At para namang di tayo
sabay pumasok. At para namang isang taon tayo na di nagkita eh isang
oras pa lang tayong di nagkikita*.
*Bakit ba nagrereklamo ka e sa na miss kita eh. Tsaka di ba sabi ko sayo
boyfriend itawag mo sa akin kasi girlfriend itatawag ko sayo?*
Hay naku kita niyo na kung gaano siya kakulit. Kanina pa niya ako
kinukulit sa endearment daw namin na girfriend-boyfriend na yan.
Napansin niyo ba sobrang creative siya? Sobra. Pinagisipan niya ng
matagal yan ha.
*OO na oo na. Boyfriend na ang itawag ko sayo. Oh bakit ka naman pumunta
dito? Wala ka na bang pasok?* Tapos tumusok ako ng isang macaroni at
sinubo. Andito pala ako sa cafeteria kumakain. Break time ko eh.
*Miss na nga kasi kita. Tsaka may sasabihin ako sayo.* Tapos kinuha niya
yung fork na gamit ko at kumain din ng bake mac na kinakain ko.
Inimbita? Hinayaan ko na boyfriend ko naman eh. Ok lang naman magshare
ng virus di ba? Hehehe.
*Ano yun? *
Kumuha ulit siya ng bake mac at sinubo sa akin.
*Eh wag na.* I pushed the fork away.
*Kain na. Girlfriend, Wag matigas ang ulo.*
*Ano ka ba nakakahiya kasi pinagtitinginan tayo.*
*EH BAKIT KA NAHIHIYA?* Lumakas na ang boses niya. Highblood? *BAWAL BA
SA MAGBOYFRIEND ANG MAGSUBUAN SA CAFETERIA? BAWAL BA MAGLAMBING SA
GIRLFRIEND? GIRLFRIEND NAMAN KITA AH. *
*Enzo ano ka ba? Ang ingay mo. *Nakakahiya talaga. Ta3 Ang dami nang
nakatingin talaga.
*SO YOURE ASHAMED BECAUSE PEOPLE ARE STARING? *Tapos napansin ko na
yung ibang nakatingin iniwas yung tingin sa amin. *WALA LANG SILANG
MAGAWA SA BUHAY KAYA SILA NAGHAHANAP NG TSISMIS. *Gosh! Naranasan niyo
na ba magkaroon ng palingkerong bf?
*Oo na oo na kakainin ko na yang pasta na yan. Peste! *Tapos ayun
sinubuan na niya ako ng pasta hanggang sa maubos yun. Grabe nag iinit
ang mukha ko.
*Girlfriend, lalo kang gumaganda pag nagbablush ka.* Sabay hawak ng
pisngi ko. Feeling ko lalong uminit ang mukha ko.
*Youre such a flirt. Ano na nga pala ang sasabihin mo at pumunta ka dito?*
*May date kasi tayo mamaya.*
*Huh? Saan naman?* Aba. Talaga naman. Hindi na siya nagtatanong kung
papayag ba ako o hindi.
*Sa Tagaytay. Sa bahay namin doon. Overnight lang naman.*
*Teka pumapayag na ba ako? *Pinandilatan ko siya ng mata.
*Di lang naman tayo. Kasama din sina Ron, Nica, Michael at ang iba ko
pang friends. See, ako na mismo naginvite para sayo. Napakaideal kong
bf di ba? At saka wag ka ngang ata na masolo ako darating din tayo
doon. *Grabe ang hangin.
*Bakit doon pa tayo magdedate?* Ang layo kasi.
*Kasi po doon tayo formal na nagkakilala. At para sabihin ko na rin
sayo icecelebrate natin ngayon ang pagiging mag bf natin kaya invited
yung iba. Oh may tanong ka pa?*
I smiled. Kinikilig kasi ako. Akalain mo yun icecelebrate niya yun. ahehhe.
*Ayan kinikilig ka na ano?* Tukso pa niya. Panira talaga to ng
kilig. *Mamaya mo na ipagpatuloy yang kilig mo at late na ako ng 30
minutes.* Hala di ba 1 hour lang ang class nila? Tapos late pa siya ng
30 minutes? Dapat nagditch na lang siya.
*May pasok ka pa? Akala ko break mo?*
*NagCr break lang ako kunyari para puntahan ka dito. Alis na ako.*
*Sama ako. *
*Bakit? Kelan ka pa namin naging classmate sa Business MAth? *
*Tangerks! sa tingin mo pagkatapos ng ginawa mo kanina may mukha pa
akong ihaharap sa kanila. Isama mo ako sa klase mo. Magsisit in ako.*
**Chapter 41*
So ayun nagsit in nga ako sa class nila. Pagkapasok namin tinukso kami
siempre. Bumalik ba naman si Enzo na kasama ako siempre tutuksuhin kami.
Buti na lang prof ko din ang nagtuturo sa kanila ng Business Math kaya
nung tinanong ako kong ano ginagawa ko dun sabi ko make up class.
Hehehehe. Adik lang ano? Tapos for the remaining period ng class nila
hindi niya binibitawan ang kamay ko. At talagang inusog pa niya ang
chair niya para magdikit ang chair namin. Pasaway talaga. Buti na lang
nasa likod kami kaya di masyadong pansinin o dahil siguro pag may
lumingon at ngumisi eh binabato ni Enzo ng bolang papel.
*Jason, sunod na lang kayo ha. Alam niyo naman na kung saan yung bahay
namin doon.* Sabi niya sa isa niyang kavarsity/classmate/barkada
pagkalabas ng prof.
*OO na. Ayaw namin makiride sa inyo baka langgamin lang kami. *Tapos
sabay tawa ng iba pa nilang classmate.
*Gusto mo ipabugbog kita kay Era?* Did your hear/read it? Instead na
siya ang mambugbog ako ang mabubugbog. Kakaiba.
*Joke lang naman yun. Ito naman di na mabiro. Ayoko atang ma ospital ng
isang lingo. Ikaw nga di umubra ako pa kaya?* Isa kasi si Jason sa mga
nakawitness ng pambubugbog ko dati kay Enzo.
Tapos pumunta na kami sa parking pero hawak pa din niya ang kamay ko
hanggang makarating kami sa car niya. Binitiwan lang niya nung pinasakay
niya ako at umikot siya papuntang drivers seat. Pero as soon as sumakay
siya hinawakan niya ulit ang kamay ko. Ok inaamin ko kinikilig ako. Di
ko naman akalain na ganito ka sweet ang hayop na to.
*Oist Girlfriend, Ano nginingiti ngiti mo dyan? Kinikilig ka na naman
ano?* Kita mo panira talaga to ng kilig. Tapos ngumisi siya.*Bago ka
mangisay sa kilig diyan I Fasten mo muna yang seatbelt mo.*
*Hmp! Panira.* Tapos sinunod ko naman siya. After ko I fasten ang
seatbelt binigay niya sa akin ang Ipod niya at ako ang pinapili ng songs.
*Girlfriend,..* Infairness di pa din kami nakakaalis sa parking ha. Ano
pa kaya hinihintay niya?
*Hmm?* Busy ako kakahanap ng songs eh.
*Pa goodluck kiss naman. *
Bigla akong napatingin sa kanya. Anong pinagsasabi ng adik na
to?*Goodluck kiss?* Tapos tinaasan ko siya ng kilay. *Para saan naman?*
*Sa pagdadrive ko. * Napangiti ako.
*Kung ano ano lang maisip mo basta makakiss ka lang ano?* I teased.
*Oo na. Sige na pa kiss na para makaalis na tayo. Di pa ako nakakiss
sayo ngayong araw.*
*Eh kung sa ayaw ko? *
*Wala kang magagawa.* At lumalapit na siya sa akin. Dyahe kasi
nakseatbelt na ako siya hindi pa. Kaya wala akong matakasan. So what I
did, I just close my eyes and waited for his kiss. It was a gentle and a
soft kiss that lasted for almost 10 seconds. When I opened my eyes.
Magkalapit pa din ang mukha namin and he is smiling at me. Nakakatunaw
ang tingin niya.. Nanghihina na ako sa emotions na nararamdamana ko.
Kinikilig ako na ewan. And then hinawakan niya ang face ko and look
straight into my eyes
*I love you girlfriend. *He was so serious when he said that. Parang
tagos hanggang buto. Then I give him a shy smile.
*I love you boyfriend. * And I let him kissed me again. It was the
first time that we exchange I love yous. It was the first time na nag
aminan kami ng feelings na di nag aaway. It was the first time na nag
open ako ng emotion sa isang guy. And it felt good that my feelings are
reciprocated. He ended the kiss at tumingin ulit sa akin.
*Girlfriend, naglelevel up ka na ha. Nag I love you ka na. Isang kiss
pa nga! *
*Adik ka! Tama na nga yan. *
*Oo na adik na ako sayo.* And he gave me a smack and turn on the engine
and drive out of the carpark smiling. *Chapter 42*
Nakarating kami ng Tagaytagy ng mga 4PM na. At dahil gutom kami kumain
muna kami sa isang restaurant overlooking the taal lake. Mag 1hour din
kami kumain. Tapos magsasunset pa kaya naisipan ng mga kasamahan namin
na manood ng sunset. Actually si Ron lang ang nakaisip noon. Kabaklaan
kasi. Kaya andito kami ngayon nakatayo sa may Picnic Grove at
naghihintay ng sunset. Pero infairness ang init ha.
*Oist girlfriend, dito ka nga sa likod ko.* Nasa likod ko kasi si Enzo.
Ay hindi ko pa pala nasabi kong sino sino mga kasamahan namin. Kasama
namin sila Nica, Ron, Mike, Ellaine, Jason, Rica (gf ni Jason), Kevin at
gf ni Kevin na si Eloisa, Nick at ang gf ni Nick na si Jambee. 12 kami
lahat.
Tumingin ako kay Enzo pagkasabi niya nun. *Bakit naman?*
*Kasi ang init. Namumula ka na. At saka bakit ba wala kang shades? O
ito. *Tapos sinuot niya sa akin ang shades niya. Na touch naman ako sa
mokong na to.
*Ang sweet naman talaga nila. Ron naiinitan din ako sa likod mo rin ako
ah. *Sabi ni Nica kay Ron sabay pa cute. Kung hindi lang bakla si Ron
iisipin ko talaga na type siya ni Nica.
*Geez, tumigil ka nga Nica. Ang haliparot mo talaga. Papa Mike pasukob
sa shadow mo ha?* Tapos nilandi naman ni Ron si Mike na nandidiri.
*Ok lang mainitan ka Ron wala namang masisira ang init sa mukha. Sira na
kasi. *
*Awts naman. *Sabay hawak sa bandang dibdib niya na parang pinipiga.
*Tsaka wag mo nga akong landiin maya maya magselos sayo si Laine.*Tapos
tumingin si Mike kay Laine tapos biglang nagblush si Laine. Oh my!!!!
*Psstt!! Tama na ang pakikitsismis mo. Dito ka na sa likod ko.*Bulong
niya sa tenga ko na ewan ko pero biglang nagtayuan ang balahibo ko sa
likod. Is he seducing me sa gitna ng nakatirik na araw?
*Di ko makita ang sunset kung sa likod mo ako*.
*Tssss palibhasa ang pandak. *Aba kung makapanlait to akala mo perpekto.
*Excuse me, 57 ang height ko matangkad na yun para sa babae. At di ko
na kasalanan kong kapre ka.* 6 kasi ang height ni Enzo kaya siempre
pandak ako sa paningin niya. Tssss.. Ang yabang.
*Ito naman masyado talagang highblood. Sige na nga ito na.* Tapos
nilagay niya sa ulo ko ang sweater niya. Ayun nakatalukbong ako ng
sweater ni Enzo at nakasuot ng shades niya. Pero infairness ang bango ng
sweater niya kasing bango niya. Malamang siya ang sumusuot eh.. Sana
pabango na lang siya. I smiled.
*Girlfriend, magtira ka ng amoy ng sweater ha. Wag mo singhutin
lahat.* Ay adik napansin niya na inaamoy ko ang sweater niya. Siniko ko
nga. Walang pakundangan. Di man lang ako binigyan ng kahihiyan sa mga
friends namin
*Ouch naman. Sakit nun ha. Buti sana kong di matulis siko mo ano?*Tapos
bilang ganti he hugged me from the back. Di sana ganito na lang kami
palagi ano? *Ayan para di ka na magreklamo. *
*Aw ang sweet talaga nila.* Kinikilig na sabi ni Ron? Alam niyo itong si
Ron kami na lang napapansin. Di niya ba nakikita na ninanakawan ng halik
ni Nick at Jambee? Na inaakbayan ni Mike si Laine. Na kinikiliti ni
Jason si Rica? Na kahahalik lang ni Kevin kay Eloisa? At nakaabrisyete
si Nica sa Kanya?
*Inggit ka?* Comment ni Nica.
*Oo eh.*
*Kung naiinggit ka, eh di gawin din natin. *
*Yuck! *
*Yuck ka dyan. Mapupunta ka rin sa mga kamay ko. Mapapasakin rin ang
katawan mo. Hahanap hanapin mo din ako. Mahuhumaling ka din sa akin.*
Ngumisi pa si Nica. Pasaway. Aba lumalabas na pagkabad girl ni Nica ha.
Nasabi ko na ba na what Nica wants, Nica gets. Naputol ang pakikitsismis
ko sa dalawa kasi na distract ako sa bulong ni Enzo.
*I love you, Emerald Cardenas. Like the sun I may not be present all the
time but alam mo na andito lang ako sobrang nagmamahal sa'yo . That even
in your darkest moments I am still there waiting for another day to show
you how much you mean to me. I love you Emerald Cardenas, not because
you are more beautiful than the sunset but because you make my sunset
more beautiful. * At kasabay ng paglubog ng araw natunaw ang puso ko.
*Chapter 43*
Mga 6PM na kami dumating sa bahay nila Enzo sa Tagaytay Highlands.
Pagdating namin kumain na kami agad kasi daw aalis na yung katulong nila
dahil di naman yun doon tumitira. Caretaker lang siya ng bahay kung wala
doon ang pamilya ni Enzo. After namin kumain nagsibihis na yung iba kasi
magnanight swimming daw sa pool. Tapos yung ibang guy kumuha na ng mga
inumin. Di kaya sila malunod sa pool dahil sa kalasingan? Ah ewan ko sa
kanila. Tapos yun nga pool party ang kinalabasan.
*Di ka ba maliligo?* Nagulat ako nung bigla akong niyakap ni Enzo from
the back and he kissed my neck. Everytime he does that, it sent shivers
to my spine. Nanghihina ako.
*Wala naman akong dalang damit.* OO nga wala akong kadala dalang damit.
Ayaw kong gamitin ang mga extra swimwear sa bahay nila Enzo kahit
sabihin pang bago ang mga yun. Hindi ko feel.
*Ok na din na wala kang dalang damit. Kesa naman magdala ka tapos ang
susuotin mo ay katulad ng sinuot mo sa Batangas. Wag na lang.*
*Whats wrong sa damit ko sa Batangas?*
*Have you forgotten kong ano ang muntik nang mangyari sa atin sa
Batangas girlfriend? Or gusto mo iremind pa kita?* He said teasingly.
*Oo na naalala ko na.* Ayaw ko rin naman maulit yun ano baka di ko na
din mapigilan. Lalo na ngayon na kami na talaga.
He smiled and took my hand. *Samahan mo ako may ipapakita ako
sayo.* And he pulled me towards the small gate sa tabi ng pool. When he
opened the gate madilim kaya he switched the lights on. And I am amazed
by what I saw. Its a garden. More like a secret garden. Ang ganda ng
mga tanim doon and ma s gumanda kasi ang ilaw iba iba din ang kulay na
mas lalong nag eenhance sa ganda ng garden.
*This is my Moms retreat place. Dito siya nagsistay whenever she have
problems or may iniisip na malalim. Actually this whole place kasama ang
bahay ay regalo ng lolo ko sa Mom ko. Dito nagstay ang Mom ko when she
came back from Amsterdam and dito ako pinanganak at dito rin siya
nagstay on the duration of her pregnancy. She said she felt safe in
this place. Ako lang ang binigyan niya ng susi ng bahay na to. Even my
step siblings cannot go here without informing her first. *
*Pero bakit hindi siya pumunta sa hospital nung pinanganak ka niya? Di
ba mas safe doon? *
*Kasi ok lang naman daw sabi ng OB niya which is my Aunt. Shes healthy
naman daw during her pregnancy kaya pumayag naman si Tita sa gusto ni
Mommy na dito manganak.*
*Ah pwede pala yun? Teka what was that?* I said pointing sa part na may
shadow na parang house na maliit.
*That is what I want to show you.* And he guided me towards the place.
And then I saw a small house sort of like a cabin made of wood.
*This is my retreat place. *Tapos may pinindot siyang switch sa puno and
nag ilaw ang buong place. And then pumasok kami sa cabin na hindi naman
nakalock. Sa loob ng cabin isang bed, isang table at isang chair. Maliit
lang talaga siya pero homely and well-maintained. Very simple and very
warm ang ambience ng place. And then he seated sa may bed and motioned
me tioo sit beside him.
*Ikaw lang at si Mommy ang nakakaalam ng place na to. I constructed this
when I was sixteen. *And he smiled. What Im seeing right now is a
different Enzo. The warm Enzo. The proud Enzo. *Era,* tapos he took my
hands and clasped it in his and looked into my eyes. *I love you so
much. Siguro alam mo na yun but hindi ako magsasawang sabihin yun sayo.
I will fight for you no matter what happens. Will you promise to stay
with me kahit anong mangyari?*
*Ano bang pinagsasabi mo? Wala namang mangyayari eh. Pero Oo siyempre I
will stay with you baka nga sa kakulitan ko ikaw pa ang magtaboy sa
akin.* And I smiled but he didnt. Ano bang nangyayari sa kanya?
*If ever, if ever lang naman, aalis ako saglit. Hihintayin mo naman ako
di ba?*
*Bakit aalis ka ba? *Kinakabahan na ako sa sasabihin niya. Iiwan niya ako?
*Depende naman kong gaano katagal yung saglit mo. Baka naman 1 year yun
eh di sasasama na lang ako sayo. Aalis ka ba?*
*Hindi hindi. If ever nga lang di ba?* Tapos he laughed and I swear
parang nanginig yung tawa niya.
*Whats wrong Enzo? Youre weird.*
*Wala nga. Ito naman nadala na sa kadramahan ko.* And then he hugged me.
Ng mahigpit. Ng sobrang higpit na kung pwede lang na I magmerge ang
katawan namin, nangyari na.
*Wait nga.* I pushed him but he was strong. *Wait lang Enzo, hindi kasi
ako makahinga.* Ang he lossen his hug but still hes hugging me. And I
did it. I kissed his neck and he stiffen. The next thing I know, Enzo is
kissing me and I was kissing him back. Were kissing like theres no
tomorrow. Nag make out na kami before sa Batangas but his kiss today is
different from the way he kissed me before. Parang kasama ang kaluluwa
niya in his every kiss. Parang ang lalim ng pinaghuhugutan niya. Tonight
is more passionate, more emotional, more heart breaking? Now why did I
think of that? Kelan pa naging heart breaking ang kiss? Basta iba ang
feeling ngayon. Heartwarming and soul captivating kiss. And we gasped
for air and there I saw it. Something glistened just below his lower
eyelid. I touched it, its a water or is it a tear?
Bakit ka umiyak? Napatingin siya sa akin and he smiled. I know better
that it was not genuine. He is really weird tonight.

*Anong umiyak? Hindi ah. *And pumiyok siya.
*Umiyak ka pumiyok ka eh.*
*Hindi nga. Ito talaga kung ano ano iniimagine. Tara na nga baka
hinahanap na nila tayo.* And he helped me up tapos lumabas na kami ng
cabin niya. Nakaakbay siya sa akin while palabas kami ng garden at
nakalagay naman ang araw ko sa bewang niya and he is kissing my hair all
the way out. I am still thinking. I am not convinced by his answers.
What's wrong with him? Bakit siya umiyak? Why can I sense that something
is wrong? Bakit nakikita kong malungkot ang mga mata niya? *Chapter 44*
Another hell week. Ibig sabihin another week na may pasok. This is one
of the things I hate about studying at a school. You are required na
pumasok unlike pag homeschooled andun lang ako sa bahay, no attendance
or whatsoever. The best thing naman about school is Enzo. Yes, because I
am able to see him pag sa school. Yun lang naman ang nilolook forward ko
pag pumapasok ako. And speaking of Enzo, 2 days na siyang absent.
Sinamahan niya daw kasi ang Mom niya kasi may pinuntahan na di naman
niya sinabi kong saan. Pero yun nga di ko siya nakita nung weekends at
nung 2 days. Namimiss ko na tuloy siya. Nakakamiss din pala ang mokong
na yun. Pero ngayon di na siya tumawag or nagtetext para sabihin kong
papasok siya o hindi.
Toooott..toooootttt
Ayun celphone ko yun. May message.
/From Boyfriend ko: Girlfriend, Im here at the Library. Pwede kang
pumunta dito? I miss you so much. I love you girlfriend./
Nireplayan ko naman:
/To Boyfriend ko: Ok boyfriend, punta na ako dyan. Miss you so much too.
Love you too./
Tapos I hurriedly went to the library para siyempre makita ko na si
Enzo. Ay takte hindi ko pala alam kung saan siya dito sa library. Ang
laki laki kaya nito. SO I took my cellphone and called him.
After a ring buti naman sinagot na niya.
/*I love you.*/
Wow ang saya naman ng greeting niya instead na hello. I love you.
*I love you too. Pero saan ka dito sa library. Di mo man lang sinabi
kung saan ka banda.*
/*Dito ako sa Filipiniana Section sa bandang dulo.* /
*Ok sige puntahan na kita dyan. Bye bye.*
/*Bye.*/
Ayun hinanap ko pa siya talaga at nakita ko siyang nakaupo sa pang
dalawahang table sa may pinaaaaaaaaaaaaaaaaakadulo ng Filipiniana Section.
He smiled upon seeing me and tumayo nung papalapit na ako. Naku nakita
ko pa lang siya parang may mga butterflies na sa stomach ko. Ganito ba
talaga yun? Parang di ako mapakali na ewan na parang kinikilig ako ng
wala namang dahilan. Ang weird. Hehehe.
*I miss you so much.* And he hugged me tapos ge give me a smack. Ang
sweet talaga niya. Kong alam ko lang na ganito ang feeling ng may
boyfriend na seryoso eh di sana seneryoso ko na yung iba kong jowa
jowaan dati or maybe because its Enzo at siya lang ang lalaking
makakapagpasaya sa akin ng ganito.
I smiled at him. *I miss you too.* Tapos naupo na ako sa chair sa tabi
niya. He is reading a newspaper. World news. Aba concern siya sa
International news. *Bakit dito ka naupo boyfriend? Pinakasulok pa ng
library?*
*Para may privacy tayo.* Privacy? Bakit ano gagawin namin na kelangan ng
privacy? Kay tinaasan ko siya ng kilay.
He smiled at inakbayan ako. *Ikaw kung ano ano ang iniisip mo. I just
want us to talk yung walang nakakaistorbo at nakakakita sa atin. *
Asus. *If I know gusto mo lang akong masolo.* I smiled and he laughed
softly. Bakit ba ang saya saya pag kasama ko si Enzo?
*
Oo na oo na. Inamin ko naman sayo na adik ako sayo eh. Wag mo na
masyadong I stressed. AST ikaw alam ko naman na kinikilig ka pag nakita
ako. Sus! Oh ito. *Tapos may binigay siya sa akin na naka pouch na black.
*Ano ba to?* Tapos nung bubuksan ko na inagaw ba naman sa akin bigla.
Ako na nga! Tapos binuksan niya ang pouch at nilabas ang
isangbracelet click meNa may kulay green and white. Sort of emerald and
diamonds pero di ko sure kung totoo or fake kaya.
*Fake ba to?* Tapos tumawa siya. What a stupid question. Of all the
question na pwede itanong anoh? Katangahan ba naman. Sometimes I have to
really control my mouth.AT ni d man lang ako nag thank you.
*Hindi. Hindi fake ang pagmamahal ko sayo.* **Chapter 45*
*Di ka pa talaga matutulog?* I asked after saying my 20th goodbye. Paano
naman 3AM na at andito pa din ako sa tabi ng telepono at
nakikipagtelebabad kay Enzo. 5 oras na kaming nag uusap. Nag iinit na
ang tenga ko.Pero wala ata kaming balak matulog na dalawa.
*Ikaw ba di ka pa rin inaantok? *I wanted to say yes, inaantok na ako
para lang makatulog na siya pero hindi naman talaga ako inaantok. Its
like binibigyan niya ako ng energy para magising. Kape ba siya? Parang
di na kami nagsasawa sa isat isa samantalang kanina dun lang kami
tumambay sa library.
Simula nung pinaakyat niya ako sa library naging tambayan na namin ang
Filipiniana Section. Nagpapauso kami. Ginagawa naming lovers section
yun. Waheheheheh.
*DI pa eh. Wala kasing naghehele sa akin.* Ang landi ko ano? Bakit
masama ba maglambing sa bf? I smiled sa sinabi ko.
*So gusto mo ihehele pa kita? Punta ako diyan ngayon din.* I was shocked
sa sinabi niya. Adik ba siya? *Wait lang magbibihis lang ako tapos punta
na ako diyan. *
*Oi teka. I didnt meant naman yung sinabi ko. You dont have to come
here. *Kunyari ayaw ko pa pero gustong gusto ko rin naman makita siya.
Hays. Nakakapuyat pala ang mainlab.
*Basta pupunta ako diyan ngayon. Bye.* And he put down the phone. Hindi
man lang ako pinasalita. Mukhang di excited. And it dawned on me. Enzo
will be here in 20 minutes. Waaa. Kaya nagmadali akong naligo at
nagbihis. Bakit? Wala lang para presentable at sa sobrang bilis natapos
ko yun in 15 minutes. Tapos nagtoothbrush ako. Bakit? In preparation.
Hehehe. Then waited for 5 minutes tapos nakita ko ang car niya na
nagpark sa may gate. Lumabas ako para buksan ang gate at maipasok nya
ang car. Baka kasi manakaw pa ang side mirror nun pag sa labas niya ipark.
He went out of his car and smiled at me. *Grabe ang agang panliligaw yan
ah. *Ngumiti lang siya sa akin at inakbayan ako papasok ng house namin.
Pagkapasok namin he kissed me sa cheek.
*Good morning girlfriend. Ang bango mo ah. Mukhang naligo ka pa
talaga.* I felt myself blush sa sinabi niya.
*Bakit ka pa talaga pumunta dito? Wala ka pang tulog.*
*Bakit ikaw meron ba? At saka andito nga ako para patulugin ka di
ba?* At hinila niya ako paupong sofa.
*Boyfriend ayoko pang matulog. Di pa talaga ako inaantok. *
*Anong gagawin na lang natin ngayon?* Sabi niya habang nilalaro ang
fingers ko. Tapos he gave me his naughty smile. Aba! Natetempt ako.
Wahahaha.
*Ipagluluto na lang kita ng breakfast mo.* Anong akala niyo ang gagawin
namin? Naughty kayo ha.
Tapos ngumisi siya ng pagkalaki laki.* Marunong ka ba?* Aba hinahamon
ako ng mokong na ito. Di ba niya alam na may culinary akong subject
noong na home schooled ako.
*Aba! Wala ngang chef dito sa bahay ko pero pag natikman mo ang luto ko
makakalimutan mo ang pangalan mo. *Tapos tumawa siya ng malakas.
*Sige nga papanoorin kita magluto. Lets see if pwede na kitang pakasalan. *
*Ang kapal nito. *Tsaka tumayo nga ako papuntang kitchen. At talagang
sumunod siya at pinanood niya akong magluto. After kong magluto ayun
kumain na kami. Ang aga ng breakfast namin. 3:30AM. heheheh. Tinitingnan
ko siya habang kinakain ang niluto ko. And then he smiled at me?
*So kelan ako mamamanhikan sa inyo?* He said smiling.
*Ill introduce you to my parents later. Punta tayo sa bahay namin.*AT
nawala ang ngiti sa labi niya. Buti nga sayo. Hahahaha. *Chapter 46*
Pagkatapos namin kumain pinatulog ako ni Enzo. Di ba sabi niya ihehele
niya ako? Hehehehe. Pero nakatulog kaming 2 sa sofa. Ikaw ba naman ang
mapuyat kakatelebabad. Siya naman inantok sa busog. Hehehehe.
Nagising ako kasi may naramdaman akong parang may humahalik halik sa
pisngi ko, sa lips ko, sa eyelids ko, sa noo ko, sa ilong ko, sa buhok
ko. In short someone is kissing me all over my face.
*Girlfriend, gising ka na. Arent we going to visit your parents?*And
with that napamulat ako. And the first thing I saw is his face smiling
at me. At smiled in return.
*Di ka nangalay?* Paano kasi nakaupo siya sa sofa habang ako nakahiga at
nakaunan sa lap niya. Nagkkwentuhan kasi kami kanina hanggang sa parehas
kaming antukin and we decided na dun na din matulog. Kaadikan lang talaga.
*Good morning din. Di naman kasi nakakaenjoy naman panoorin kang
natutulog at besides nakatulog din naman ako. So ano kakain pa ba tayo o
didiretso na sa house ng parents mo?* Di naman siya excited pumunta kina
Mommy ano?
*Dont be so excited boyfriend. Youll soon met them*.
*I just want to get this over with.. I dont like the feeling of being
nervous so I wanted to get over it as soon as possible.* So yun pala yun!
*Ok. Ill just take bath at get dressed. Doon na lang tayo kakain sa
bahay. I wouldnt take long.* And I give him a peck on his cheek which
made him blush. *Wait, arent you going to fix yourself?*
*Oh. I will. I bought clothes with me.*
*Ok, you can use the bathroom over there or the bathroom at the guest
room.* Pagkatapos iniwan ko na siya sa living room. After 30 minutes
natapos din ako at naghihintay na siya sa living room. After that he
drove papunta sa bahay namin sa Alabang. Its weekend so probably andun
lahat ng tao sa bahay. And if Enzo will get lucky he could also met
Mark. I cant wait. I didnt inform my parents na pupunta kami
isusurprise din namin sila. Nakarating kami sa house mga 11AM. Enzo is
so nervous hes driving like crazy. Hehehehe.
*Finally, weve arrived.* He suddenly hit the brake. Mabuti na lang at
nakaseatbelt ako. Susme. Ganito pala yun pag nenerbiyos. I opened the
gate kasi remote controlled siya. And he parked beside Lailas car.
Andito si Laila. Ang saya naman. Pumasok na kami sa bahay.
*Mom! Dad! Im here.Ive brought something. *Biglang humigpit ang hawak
ni Enzo sa kamay ko.
*You dont have to shout.* He whispered to me.
*Its my house so its ok for me to shout.* I smiled. At him.
*Mom! Dad! Eras here and looks like shes brought a pasalu*Laila
stopped mid sentence upon seeing me and Enzo. Her mouth is forming a big
O. *Shed brought something really cool so you better come out fast. It
might perish.* And she laughed. She shouted again and literally run down
the stairs.
*Hi! Im Laila. *She offered her hand to Enzo, ignoring me. *Im Eras
elder sister.*
Enzo took her hands and shook it. *Nice to met you Laila. Im Enzo.* He
smiled and I can sense na nanlalambot si Laila. Smitten? What with
having a hot boyfriend? Hahahaha.
*He is my boyfriend Lai.* I stressed out. Possessive ba?
*Hmp! Kailangan bang I stress talaga yun? Nag iilusyon lang naman
eh. *She said frowning at me and smiling at Enzo.
*You are 5 years older than him. Maawa ka naman.* Hindi kami nag aaway
ganyan lang talaga kami mag asaran.
*Mom! Dad! Eras brought her bf. *She shouted again. And I saw Mom and
Dad went down the stairs eyeing me and Enzo. I kissed them both sa cheeks.
*So ikaw pala ang makakapagpauwi kay Era dito.* My Dad commented.
*Si Dad talaga. Uuwi naman talaga ako dito eh. *And I hugged Dad para di
na magtampo. *I would like you to met Enzo. Lorenzo Saavedra. He is my
boyfriend.* Nakita kong tumaas ang kilay ng Mom ko.
*Hi Sir, Maam. Im glad to have met you.* He offered his hand and my Dad
and Mom took it.
*Hijo, wag kang masyadong formal. Welcome sa bahay namin and to our
family Im glad na dahil sayo umuwi itong si Era. Hay naku, sa tigas ng
ulo niyan*
*Mom! *I stopped Mom before she could say something.
*Buti napagtatyagaan mo yan.* Bigla nagcomment si Laila. And she
laughed. *If hindi mo na makaya si Era, Im here lang. Im way kinder
than she is.* And she laughed. Geez! Why did she have to flirt with my bf?
*Lai.stop it. Let's go have our lunch.* Yaya ni Mommy sa amin.
*Wheres Mark Dad?* I asked while the food si being served.
*Parating na yun.* And then suddenly..
*Mom! Dad! Thank you! Youre the best parents in the world. The McClaren
is amazing. Bagay na bagay sa akin. I can't wait na I drive yun.* And
thats Mark, my older brother. He stopped his tracks upon seeing an
additional person sa dining. *Ohhhh.. so, the McClaren is not for me
after all. Hi Era sis.* He hugged me from the back and eyed Enzo.
*He is Enzo Mark. My boyfriend. And he owns the McClaren. Enzo, he is
Mark, my older brother.*Tumayo si Enzo para kamayan si Mark and Mark
accepted it and then he settled sa tabi ni Laila.
*Akala mo pa naman akin na yun. When are you going to buy me that kind
of car Dad?*
*Ask your Mom. *Ayaw magcomment ni Daddy.
*If you ace all your subjects then we might bought you a McClaren.*Mom
declared.
*Is that a challenge Mom?* Biglang nanlaki ang mata ni Mark.
*You can call it whatever you want.*
*Great! Lai, how much did you pay your Calculus prof to get an A so you
can have your Audi?* He smiled at Laila. Nanlaki ang mata ni Mommy.
Nangiti si Daddy. I quite miss this conversation. Ganito palagi dito.
*I didnt pay him to get an A. I deserved it.* She was quite shock.
*Whats your nickname again?
Lai.*
*Yeah. You got it. LIE. *And we laughed. Namumula si Laila.
*Mom, Dad! Stop him. He is embarassing me in front of Enzo. *And
napatingin ang lahat ng mata kay Enzo. Napalunok siya. Halatang
ninenerbiyos.
*Youngman, you and I, are going to talk after lunch.*
*Yes Sir.* Malapit na akong humagalpak sa tawa.
*Sasama ako diyan Dad. Di pwedeng ikaw lang ang gigisa dyan.*Lumunok
ulit si Enzo and took the water in front of him and drunk it. Grabe
naman kung nerbyosin to.
*Kaya mo yan bayaw!* Cheer pa ni Laila. *Chapter 47*
*Enzo's POV*
Nagtataka ba kayo kung anong klaseng gisa ang ginawa sa akin ng father
and brother ni Era? Wala actually hindi naman ako ginisa si Era ang
ginisa. Kinuwento lang nila ang tungkol kay Era kasama din pala si
Mommy (Mommy na talaga ha), si Ate Laila (ayaw niyang tawagin ko siyang
ate, baka daw kasi kami pa ang magkatuluyan) at siempre si Era sa
usapan. Dapat daw ako mag ingat at ang mga pinaggagawa ni Era sa buhay
niya. Tawa nga ako ng tawa kasi every word na sasabihin ng family niya
nag oobject si Era. Tapos tumawa silang lahat nung sinabi ko na nabugbog
na ako ni Era. Si Era hiyang hiya. Nakakatuwa ang family niya. At mas
nakakatuwa kasi ako pala ang kauna unahang guy na pinakilala niya sa
family niya. I feel so honored lalo pa at sobrang warm ang pagtanggap
nila sa akin. Gusto pa nga nila akong patulugin doon pero ayaw ni Era
kasi baka daw gapangin ako ni Laila. Hahahaha. Tapos ang mas nakakatawa
pa naiinis si Era pag nilalandi ako ni Laila eh obvious naman na
pinagseselos lang ni Laila si Era. Binantaan pa niya si Laila na
dadagukan pag di tinigil ang paglalandi sa akin. Possessive pala siya.
Ang saya. Ngayon lang ako sumaya ng ganito. Mga 12MN ko na nahatid si
Era sa apartment niya. Kung pwede lang sana na doon na ako matulog pero
hindi pwede. Kanina pa tumatawag si Mommy, si Steven, at kung sino sino
pa asking where I am. Pinatay ko kasi ang cp ko while kasama ko si Era.
*Sire, good morning.* Albert greeted me pagkapasok ko sa bahay. I nodded
at him. *Sire, His highness would like to request for your audience. He
is at the Library.* Yes, he is here. He arrived the day na pumunta kami
sa Tagaytay. Thats why Ive been meeting Era at the Library. I wanted
to met her in a place kung saan hindi kami makikita ng mga spies ng ama
ko. I know he have spies everywhere. I dont want to take the risk of
them seeing Era. I dont want her to be involve in this mess. Not
anymore. But today I took the risk. I took the risk because I know it is
worth it.
I went to the Library and saw him sitting at the executive chair. Facing
the window. *Have a seat Lorenzo. *He commanded. I took my seat at the
sofa. Not at the chair beside the table.
*I heard that you spent the whole day with your girlfriend. *So he
already knows. Just as I thought. *I am not prohibiting you from seeing
her. Anyway, this is the Philippines. No one knows who you are but still
you have to be careful. There are still paparazzi all around so watch
out. When are you going to introduce me to her?* I was shocked sa sinabi
niya. I never thought that he would be interested in knowing Era.
*I wouldnt introduce her to you.* I said indignantly.
*Why my son? As your father I am entitled to know the persons youre
hanging out with. *He said casually. I didnt looked at him. He'd never
been a father to me. *I get it. You are protecting the girl. She doesnt
know, does she? You are like me in so many ways Lorenzo* I looked at him.
I dont want her to be involve in this mess. I dont want her to
experience what my Mom had experienced. I looked at him. He is domineering.
*You wanted to spare her of the glamour and fame of being involved in a
royalty Lorenzo? How noble. But Lorenzo, havent you realized that she
is taking the course your mother once did? Havent you noticed that you
are now doing what I did to your Mom before? Its your love that would
drive her away, not the knowledge of who you really are. Listen Enzo,
listen to me not as the Prince of our country. Listen to me as your father.
What I did to Elise was wrong. I am still quite disgusted with myself
for not telling her the truth. I deceived her I may say. Thats what
drove her away. Thats the reason why she ran away with you. Thats the
reason why she kept you from me. Thats the main reason of her leaving
me. Not the pressure from the press, not the messy lives that we all
royalty take. Elise was brave enough to answer all the paparazzi when
she was asked if shes dating me. She faced them all, that brave woman.
She faced them not knowing whos shes dating. Thats where she knew who
I really am. She confronted me. When I confirmed it, she went ballistic.
The first word that got out of her mouth is the word liar. She never
talked to me again and the next thing I knew, shes gone.*Nagulat ako sa
mga sinabi niya. My Mom never discussed with me bakit sila nagkahiwalay
all she said was she doesnt want to live their lives.
*Think about it Enzo. She had to know. If you really love the girl then
she had the right to know. You owe her that. If youre not going to
inform her then how are you going to tell her youll be gone? *
*I told you, Im not coming.* Nakakainis. Bakit ba kailangan ipilit sa
akin yun?
*You dont have a choice Lorenzo. The queen is expecting you. Everyone
is expecting you. The whole country is waiting. How long are you gonna
run away from your duties? Ive tolerated you long enough. This time I
wouldnt accept any alibis. Youve got to tell the girl or were going
to do it for you.*
*You are not going to do it.* I said quite forcefully.
*Then do it soon And decide soon Enzo. Youve only got a week I dont
have the luxury of time. Its either you come with me willingly or were
going to force you into coming with us. Dont let me do the latter. It
will break Elises heart.* And he left me in the library.
Damn! *Chapter 48*
Huh! Absent na naman si Enzo! Monday na Monday absent ang kumag. Grabe!
Ano ba ang nangyayari sa lalaking yun at absent ng absent. Tapos hindi
pa siya tumawag sa akin kung bakit siya absent and worst di ko siya
macontact ngayon. Kainis naman. Ano kaya ang nangyari doon? Hmp!
*Hoy! Era, wag mo naman pagbuntunan yang spaghetti.* Puna ni Ron kasi
naman sa inis ko di ko napapansin na tinuturok turok ko na pala ng
tinidor and spaghetti. *Ano ba ang problema mo?*
*Hay naku love, wag mo na yang pansinin si Era ganyan lang yan kasi
absent ngayon si Enzo boy. Wag mo na siyang pansinin ako na lang. Akin
ka na lang. *Sabay yakap kay Ron. Ito talagang si Nica kinacareer
paglalandi kay Ron.
*Tumigil ka nga! Pag ako nainis sayo papatulan na kita kahit magkauri
tayo. Pipikit na lang ako.* Mukha talagang wala nang magagawa si Ron sa
pang aakit ni Nica. Bibigay na kaya siya?
*Ay type ko yan love! Pag uusapan natin yan mamaya. Ahehehehe. Oi Era
kung di ka mapakali eh di puntahahn mo sa bahay niya. Para namang di ka
tumira doon. *
Oo nga ano! Tama naman itong si Nica. Paminsan minsan pala nag iisip din
siya. Hindi lang pala paglalandi kay Ron ang pinagkakaabalahan niya.
*Oo nga dear. Bisitahin mo na lang. Baka nagkasakit yun o ano. Wala pa
naman mag aalaga doon. Andun nga yung mga people niya but iba pa rin
kong yung taong nagmamahal sayo ang mag aalaga di ba?*
Pak!
*Ouch naman. Bakit mo ako binatukan Nica?*
*Eh Ogag ka pala eh. Kung magsalita ka parang may sakit talaga yung
tao. Wag ka nga ganyan magsalita. Pero may point si Ron Era. Puntahan
mo na lang. Baka napano. Baka na heart attack tapos walang nakakita.
Naku! Paano na yun? Kawawa naman si Enzo.* Sabay aktong naiiyak na.
Pak!
*Aray!* Ayun ako na ang bumatok kay Nica. Adik kasi eh.
*
Sira ka pala eh. Ayaw mong nag iisip si Ron na nagkasakit si Enzo pero
yung sayo mas malala pa. Wala akong mapapala sa inyong dalawa. Makaalis
na nga! *Sabay tayo ko.
*San ka naman pupunta?* Chorus pa ng dalawa
*Eh di puntahan si Enzo sa bahay niya! Baka may nakapasok na magnanakaw
doon at minurder ang mahal ko. *Tapos nagkatinginan silang dalawa. Tapos
noon di ko na sila pinansin dumiretso na lang ako sa parking. Buti na
lang di ako coding ngayon. After mga 15 minutes, salamat at hindi
matrapik ngayon, nakarating ako sa harap ng bahay ni Enzo. Nagtataka ako
kasi di agad binuksan ang gate samantalang kilala na ako ng guard dito.
Heller dito kaya ako nakatira dati. Kaya bumusina ako. After mga 5
minutes bumukas ang gate. Nagtaka pa ako kasi iba yung guard ngayon.
Mukhang foreigner. Tapos nadagdagan ang sasakyan pero Im sure andito si
Enzo kasi ang kotse niya nakita ko. Nagpark ako sa tabi ng kotse ni
Enzo. Tapos nakakaawa kasi parang nagmukhang basahan ang kotse ko sa
hilera ng mga kotse. Pero di bali maganda naman ang may ari. Aheheheh.
Pinagbuksan ako ni Steven ng pinto ng kotse. *Good afternoon Miss Era.*
*Good afternoon Steve. Is Enzo home? *
*Yes Miss Era.* Then he led me to the living room at pinaupo sa sofa.
Bakit parang ang daming tao ngayon dito? Mga foreigner pa tapos
tumitingin sa akin. Siguro nagagandahan. Haha.
*Bakit di ka na lang umakyat sa room ko?*
*Ay anak ng tipaklong naman Enzo. Wag kang manggulat ng ganyan.* He
smiled at me yung ngiti na nakakalaglag. Panga! Ang pogi talaga ng
boyfriend ko. Ang swerte ko talaga.
*Wag kang hahalik sa akin! *I stopped him nung akma niya akong ikikiss.
Medyo nagulat pa siya.
*Bakit?*
*Kasi Bakit di ka nagsabi na aabsent ka? Bakit di ka man lang nagtext?
Anong ginawa mo at umabsent ka ha? *
*Ito naman! Namiss mo lang ako eh. Pinuntahan mo pa talaga ako dito ha.
Sorry na four di kita nasabihan. *Four kasi tawag niya sa akin pag
naglalambing siya tapos ako 5 tawag ko sa kanya. 4 kasi 4 letters ang
love, 5 kasi 5 letters ang honey. Hahha. Oh di ba ang cheesy
namin. *Medyo busy lang. *Tapos he hugged me. And guide me para maupo
sa sofa. *Namiss din kita. Pwede na ba akong mag kiss?*
*Ano ka ba ang daming tao.* Pakipot pa ako kunyari. hahah
*Wala silang pakiaalam bahay ko to. *And then he give me a smack.
Nauntog tuloy ang lalaking papasok sa kitchen.
*Nilalandi mo lang ako eh. Di mo naman sinagot ang tanong ko.* I tried
to pushed him but lalo pa humigpit yakap niya sa akin.
*Busy kasi ako. *Tinaasan ko siya ng kilay. And kinuha niya ang kamay ko
tapos nilaro laro habang tinitingnan ang sahig *And di na ako papasok sa
school. *I was shocked sa sinabi niya.
*What? *Bigla kong nabawi ang kamay ko. *Bakit?* He looked at me and
smiled at me pero halatang tipid. *Whats wrong five?* Hinawakan niya
ang kamay ko at hinatak ako patayo.
*Ill tell you something pero hindi dito. *And he led me papuntang
entertainment room. Ito ang pinaka favorite ko na room sa bahay ni Enzo
kasi super cozy siya. Basta maganda dito. Tapos umupo siya sa malaking
sofa. Yung sofa na super lapad pero hindi sofa bed. Sofa talaga na pag
naupo ka at sumandal parang feweling mo nakahiga ka na. Sumandal kaming
dalawa tapos pinasandal niya ako sa kanya while he si hugging me.
He took a deep breath. Nawiwirduhan ako sa kanya. *My Dads here.*He
said casually. Hindi ko pa namimeet ang dad niya. Ang alam ko lang
foreigner ang dad niya. *Later, ipapakilala kita. *
*So thats the reason bakit hindi ka pumasok?* I looked at him and
kissed his neck. Hehehe. Naughty. Natetempt kasi ako sa ambience ang dim
kasi ng light. hahaha
*Hey ! Stop that. *Saway niya sa akin pero wala naman siyang ginagawa.
*Why?* I asked innocently.
*Baka di ko matapos ang kwento ko.* He smiled at that.
*Di pa ba nagsisimula?* Then I kissed the side of his lips. Just
tempting and tasting him. Haha. But I was wrong. Kasi bago pa nakalayo
mukha ko I found myself being kissed by Enzo thoroughly.
*Love, I miss you so much.* And continued the kiss. Nanghihina na naman
ako. Bakit ba ganito? Everytime he kiss me parang nawawala ako sa sarili
ko. Na feeling ko kami lang ang nag eexist.
*Di ba may sasabihin ka pa?* I smiled and stopped him, bago pa may
mangyari na kung ano ano. Baka pag tumagal pa di ko na siya kayang pigilan.
*Gahd Era, Youre such a tease. Dont do that again.* He said scolding
me pero may smile naman sa lips niya. Tapos he cuddled me again.
*Oo na . Ang bilis mo naman ma tempt. Ano na sasabihin mo? Bakit pala
nasabi mo na di ka na papasok?*
*Where do I start?* Sinuklay niya ang buhok niya ang kamay niya. *I hope
what you feel about me wouldnt change pag narinig mo ang sasabihin ko.
But still Era, I will take the risk of telling you kesa sa sa iba mo pa
malaman. *And he sigh.
Anong ibig niyang sabihin? May hindi ako alam? Niloloko ba niya ako? May
iba siyang girlfriend? Pinaglalaruan lang niya ako? *May iba kang
girlfriend?* I blurted out unable to restrain myself.
*No! Of course not! Alam mong ikaw lang ang gf ko. Its not about
that. *He smiled again. Stop smiling! Mas lalo akong naiinlove sa'yo.
*Then ano?*
Before Enzo could say something may kumatok sa pinto.
*Its open. *Bumukas yung door and pumasok si Steven.
*Sir, His Royal Highness would like to talk to you and Miss Era.*
**Chapter 49*
*Enzos POV*
*Hmmmm..hmmmm.IfHmmm..*Thats Era muttering something. She suddenly
faced me. *Why is Steven calling your Dad His Highness? * Alam kong may
hinala na siya but she wanted to confirm it. *Wait!**She stopped me from
saying something.** Only royals have that title. Is steven serious in
calling your Dad His Highness? *
*Yes, he is serious.* I confirmed. I think it would be easier if she
figured it out herself. Thanks to Steven.
*OH MY GAHD! *She suddenly shouted. *Your Dad is a Prince! And he is
your Dad, thats make you his son. Then what are you?* She looked at me
confused.
*Era*Ok I guess its time to tell her the truth.
*Youre a prince too Enzo? Like Prince Eric, Prince Austin, Prince
Charming and Frog Prince?* Now shes blabbering. But youre Prince
Lorenzo. That's your name. What do they call you? Prince Prince Lorenzo?
Oh my God. Am I dreaming? Am I going to live happily ever after?[/b]
Then she falls back to the couch. I laughed at her. Kakaiba talaga mag
react to. Unpredictable ang takbo ng utak.
*4, youre not dreaming and this is not a fairytale. I am a Prince for
real. The Prince in my named was added by my Dad when I was 15.* Tapos
bigla siyang tumayo at hinarap ako.
*Seriously Enzo*, she really looks serious this time. Medyo kinabahan
ako. *Ano ang totoo?* She proved.
*My Dad is the crown Prince of the Netherlands and I am his son that
makes me a Prince too.*
*Teka, teka. This is too much to handle. Di ko ma digest lahat. Sabihin
mo nga sa akin. I am truly a gf of the prince? *
*Yes you are. *Ang kulit niya. Then she smiled. *Hindi ka man lang
nagalit na hindi ko sinabi sayo kong sino ba talaga ako?* I was amused
by her reaction.
*Are you nuts? From what I heard, almost all the members of the royal
family would trade anything just to have a normal life. So it is
understandable that you wouldnt tell me who you really are.*I never
expected Era to be so understanding and broad minded. Natuwa ako sa
reaction niya so I hugged her. Tuwang tuwa ako at naiintindihan niya ang
lahat.
*Wait wait. Di ba pinatawag tayo ng father mo?* Oo nga pala nakalimutan ko.
*Lets go. Its time you met my father.* Then I hold her hand palabas ng
entertainment room.
*Saglit lang.* She tugged my hand. I looked at her at hindi siya
mapakali. Whats wrong with her? *How am I supposed to face him? What do
I call him? Do I need to curtsy?* Kaya pala. Kakaiba talaga ang mga
worries ng girlfriend ko.
*
Girlfriend, calm down. Just act normally. *I assured her.
*Anong act normally ka dyan! First time kong makaharap sa isang royalty
at prinsipe ka tapos youre telling me to act normally? *My eyes goes
like this @_@.
*Era, youve been hanging out with a royalty eversince you met me.*
*Iba ka! Iba siya. He is the normal one and you are..*
*I am not normal? *She blushed sa sinabi ko. But she wasnt able to say
anything kasi binuksan na ni Steven ang pinto ng study room. She
tightened her hold on my hand. *Just act normally katulad nung first
time mo ako kinausap.* Bulong ko sa kanay to ease her tension.
*The first time I talked to you, you bullied me and I wiped a bleacher
for you. DO you want me to do the same? *She whispered back and I cant
fight the urge to smile remembering the days na para kaming asot pusa.
*Dad, you called for us?* I informed him.
*Yes Enzo.* He briefly looked at me briefly at tumingin na kay Era and
his sight settled sa mga kamay namin na magkahawak. I can see he is
fighting the urge to smile. Then he stood up and pumunta sa harap namin
ni Era. *Nice to finally meet you Emerald.* Then he extended his hand to
Era. And Era shook his hand and she blushed. How come hindi siya
nagblush nung first time kaming nagshake hand?
*The pleasure is all mine Sir.* She blushed much deeper.
*You may take your seat. *And instead of sitting sa executive chair niya
he settled sa sofa and motioned us to sit sa sofa sa harapan niya.
*Im glad Ive finally met the girl who have captured Enzos heart.*He
suppresed a smile after saying those words. Tapos si Era naman wala na
ata katapusan ang pagbablush. *I believe shes already aware. Did you
inform her Enzo?*
*She figured it out. *
*Yes, yes. I believe she will. So Era, are you prepared to have a long
distance relationship with my son?* Sh1t! Did he have to say that? I
shot my father a warning look. Si Era naman biglang tumingin sa akin at
instead of blushing parang namumutla. *You havent told her that youll
be leaving in a weeks time and that youll be staying in Amstersdam for
good? *Damn! What is he trying to do? Tumingin siya kay Era. *Are you
prepared to handle that kind of relationship Emerald? *
*Dad.*But I felt Era tug my hand.
Tumingin sa akin si Era and then faced my father. This time I can see
determination sa pagmumukha niya. *Sir, Enzo havent discussed with me
of his leaving for Amsterdam. But I believe he is going to inform me
about that. In fact he was about to say that to me but we were
interrupted by Steven saying you need our audience.* Now, nakikita ko na
naniningkit na naman ang mata ni Era. Shes mad. I can see it.
*Yes, I was about to tell her that.* Before my father could take the
matter in his hands I took hold of the situation. *And I was about to
ask her permission to accompany me to Amsterdam. We're both going to
Amsterdam Dad.* I saw Era looked at me na nagtataka. And my Dad looking
so not pleased with my decision *Chapter 50*
Naguguluhan ako. Nagulat ako sa pinagsasabi ng Dad ni Enzo. I cant take
it anymore. Information overload na ako. First, Enzo is a REAAAALLLLL
Prince, then his Dad is a Crown Prince, then He is leaving for Amsterdam
and lastly isasama niya ako. Hindi kaya ng braincells ko I process
lahat. At mabuti naman at nakalabas na kami doon sa library. Pasalamat
kami at may tawag yung Dad niya eh di sana hanggang ngayon andun pa din
ako at natetense.
*Era*Ayan si Enzo. Pagkalabas na pagkalabas namin hindi ko na siya
pinansin. Aba at madami palang tinatagong sekreto sa akin ang lalaking
to. Aalis na pala siya hindi ko man lang alam. Eh sana maiiwan akong
luhaan dito. At bakit niya sinabi na sasama ako sa kanya sa Amsterdam?
Ano yun Joke? Hindi man lang niya ako sinabihan.
*Era, Im sorry.* Sabi pa niya following me. Siempre lalayas na ako dito
noh!. Naiinis ako eh.
*Tseee! *Tapos todo walk out pa din ako. Kaso nahawakan niya ang braso
ko kaya napaharap ako sa kanya. *Ano ba bitiwan mo nga ako.*Sus Pakipot
ako kunyari.
*Lets talk. *Tapos hinila na niya ako pabalik sa loob ng bahay niya.
Tapos hila hila pa din niya ako paakyat sa 2nd floor hanggang sa
makarating kami sa room niya. Hala ano gagawin namin dito? Binuksan niya
ang door at hinila ako papasok ng room at ni lock yun.* Let me
explain.* Tapos umupo siya sa kama at hinila niya ako kaya napaupo din
ako sa tabi niya.
*Sorry na kung di ko nasabi sayo.* Inismiran ko siya. *Sorry na
nga.*Tapos hinug niya ako. *Sasabihin ko na nga sayo kanina kaso
nilandi mo naman ako yan tulog naunahan ako ni Daddy.*
Kumalas ako sa hug niya pero mas lalo niyang hinigpitan ang hug niya sa
akin. Di ako tuloy makawala. *So kasalanan ko pa ngayon na di mo sinabi
sa akin ganun? Kasi nilandi kita ganun? Eh kelan mo ba nalaman na aalis
ka? Kung di pa ako pumunta dito di mo pa sasabihin sa akin! Kung di pala
ako pumunta at nahuli ako ng isang linggo iiwan mo na lang ako dito ng
walang kaalam alam kung ano ang nangyayari sayo.. Ano pa ba ang mga
hindi mo sinasabi sa akin?* Tapos di ko napigilan napasinghot ako.
Naiyak na ako sa inis. Paano nga kung di ako pumunta? Iiwan niya ako?
Tapos mas lalo niya akong niyakap lalo tuloy akong naiyak.
*Bakit hindi mo sinasabi sa akin?* Singhot singhot. *Anong akala mo sa
akin?* *Para ano pa at naging girlfriend mo ako kung di ka naman pala
nagcshare?* Tapos hinawakan ko ang dulo ng shirt niya at pinahid sa
luha ko. Buti nalang walang sipon. Nakikita ko tuloy abs niya. Ang sarap
hawakan. Waa naiiyak ba talaga ako o namamanyak?
*Ssssshhhh.. Sorry na. Tama na. Wag ka nang umiyak. Sasabihin ko naman
talaga sayo pero hindi ko lang alam kung papano. Sorry na love. Sorry na
talaga.* He is kissing my tears habang sinasabi yun. Ang sweet niya
talaga.. paano na lang kung aalis na siya sino hahalik sa mga luha ko?
Nakakalungkot isipin. Gusto ko pa tuloy umiyak ng umiyak para di na siya
tumigil kakakiss sa akin. Pasimpleng manyak ako. Sorry po. Namamanyak lang.
*At ano yung sinabi mo na pupunta rin ako dun? Sira ka ba? Alam mo naman
na di pwede yun. Wala akong visa.* Sumisinghot pa din ako. Dyahe naubos
na luha ko. Wala na tuloy siyang ikikiss. Napatawa siya sa sinabi ko.
Bakit ba di ko makuhang magalit kay Enzo ng sobra sobra. Kunting lambing
lang niya natutunaw na ang galit at tampo ko. Tapos tumayo siya. Wait!
Wag ka munang tumayo. Gusto ko pa ng kiss. Hahaha. Ang landi ko. Pumunta
siya sa ref at kumuha ng tubig at baso. Astig may personal ref siya sa
kwarto. Binigay niya sa akin ang baso na may tubig. Kinuha ko naman at
ininom. Pwede Enzo ikaw na alng inumin ko? Jowk lang.
*Sige para di ka na magtampo eexplain ko sayo lahat lahat.* Umupo ulit
siya sa tabi ko at inakbayan ako. Pwede lagyan niyo kami ng glue para di
na kami maghiwalay? *Sinusundo na niya ako. Dapat dati pa ako babalik ng
Amsterdam but because I am naturally hard headed I ignore all the calls.
Kaya wala na siyang naging choice, siya na mismo ang pumunta. And ito
nga wala na akong choice kundi ang sumama whether I like it or
not.* Pinisil niya ang shoulder ko. Tapos sinusuklay suklay ng kamay
niya ang hair ko. Di tuloy ako makapagconcentrate sa mga sinasabi niya.
*But youve been living here for a long time bakit kailangan mo pang
pumunta doon? *Nalilito pa din kasi ako sa mga nangyayari or wala lang
talaga akong naiintindihan sa mga sinasabi niya? Concentrate Era,
COncentrate. Find your center, Inhale, Exhale! Oha!
*Because the I was not yet introduced to the people. The Royal family
recognized me as the son of my father but the people of our country
doesnt know that I exist. You see, I am an illegitimate son. And they,
the royal family are pushing for me to become a prince.*
*But you are already a prince.* Ang gulo naman. Makinig ka kasi ng
mabuti Era.
*Sa mga legal children they automatically have that title but for me na
illegitimate child I have to go to the process of being recognized first
by the royal family and then the council so I would be recognized by the
people as a prince and as an heir. If that happens I will be the second
line to the throne. But mahabang process yun and I hope I dont have to
take that responsibility. It should be Ara. Shes groomed to be one. *
*Is Ara your sister? Kung andyan siya pala bakit kelangan pang
ikaw? *Kung pinalaki pala na maging queen yung sister niya bakit
kailangan pang si Enzo?
*Yes Ara is my sister. She is 3 years younger than me. Pinalaki nga siya
maging queen but she doesnt have what it takes to be one. She can be
easily manipulated and our father fears that if ever she become queen
people will use her. And the queen, my grandmother, pushes for my
recognition because that is my right as the eldest child and only son of
my father. If that happens I will automatically be the 2nd line to the
throne.* He grimaced while hes saying that.
*So dapat di ba maging masaya ka kasi gusto nilang ipakilala sa madlang
people. Why arent you happy?*
*Because love, pag nangyari yun, I will not be the same Enzo.**Nakikita
kong malungkot siya habang sinasabi yun.
What do you mean? *
*I will not live my own life. I will be bound by my duties. Mawawala na
ang dating Enzo. Theyre going to live my life for me. Kaya ayoko sana,
thats why Ive been running away from it.* Yumuko siya nung sinabi niya
yun. *Thats why Ive been denying it. Thats why I wanted you to be
there. I wanted you to be there during my recognition. I wanted you to
be there to hold my heart while theyre taking away my life.* He looked
up at tumingin sa mga mata ko nung sinabi niya yun. I can feel his
loneliness. Nalulungkot ako para kay Enzo. He is giving up all his
dreams for the sake of becoming a prince. Para pagbigyan ang family
niya. A family he barely know. A country so alien to him. I can feel his
sacrifice.*Will you be there Era to hold my heart? * **Chapter 51*
*Boyfriend, mauna na kayo. Susunod na lang ako. May tinatapos lang kami
dito sa isang subject namin. *Paliwanang ko kay Enzo habang kausap ko
siya sa phone.
*Girlfriend pwede naman kitang hintayin. Para sabay na lang tayo. *
*Wag na. Di ko kasi alam kong anong oras matatapos ito. Kawawa naman
yung iba kung wala ka dun. Para naman sa iyo yung despidida na to. *
*Pero promise susunod ka? *Ang kulit talaga niya kahit kelan.
*Oo nga susunod ako*.
*Emerald, tama na yang lambingan niyo. Kelangan nating matapos to para
mapasa na tomorrow. *
*Ayan tinatawag na ako ng groupmates ko. Sige na 5, susunod na lang ako
ok? Bye bye. Ingat ka dun. Behave.*
*Sige Ill wait for you. Bye 4, I love you. Mwuah!*
*I love you too. Mwuah.* Then I hanged up. Ayun I have decioded na
sumama kay Enzo due to the insistent public demand ng readers. Hehehe.
Nagtataka siguro kayo kung saan kami pupunta? Maggigimik kami. Despidida
niya kasi. Sinabi na kasi namin sa mga friends namin na aalis si Enzo
for a vacation kasama ko. Pero si Enzo for good na ako babalik pa din
kasi di naman ganun kadali yun. Kailangan pa din I process ang paper in
case gusto ko tumira doon. Kaya ayon napagdesisyonan ng lahat na mag
gigimik kami dito sa mga bar. Ok lang naman kasi pag andun na si Enzo di
na niya magagawa ang mga ganitong mga bagay.
Dyahe nga lang kasi di ako nakasabay sa kanila kasi may tinatapos kaming
requirements. Pero susunod ako after namin matapos ito dahil deadline na
nga bukas.
Mga 12midnight na namin natapos ang project. Anyway wala naman akong
pasok tomorrow kaya pwede kaming umagahin. Dumiretso na ako sa bar kung
nasaan ang dabarkads.
Pagkapasok ko sa bar. Grabe ang ingay. Ang tagal ko nang hindi
nagpapasok sa bar naninibago ako. Before, hindi lilipas ang araw na di
ako pumapasok sa bar. Inadjust ko ang eyes ko sa lighting ng bar para
makita kung nasaan yung mga friends namin ni Enzo. Nakita ko sila James,
Ron at Nica sa may sofa nakaupo. Lumapit ako sa place nila at mukhang
nagulat pa si Nica nung nakita ako.
*Bakit ngayon ka lang girl?* Sabi ni Ron na mukhang yamot na yamot at
naamoy ko na ang alak sa hininga. Grabe.
*Sinabi ko naman kay Enzo na susunod na lang ako. May tinapos pa kasi.
Saan na pala si Enzo at yung iba? Kanina pa ako tumatawag pero di niya
sinasagot. *Sumisigaw na ako kasi sobrang ingay di kami magkarinigan.
Ron and Nica exchange a meaningful look and then tumingin sa dancefloor.
Tiningnan ko ang dancefloor at nakita ko sila Mike at yung iba pang
friends ni Enzo at mga girlfriends nila na nasa dancefloor nagsasayaw or
nagwawala na sa dancefloor. I bet mga lasing na yung iba sa kanila. Pero
teka nasaan ang boyfriend ko?
Hinagilap ng tingin ko si Enzo and there I saw him dancing with 4 girls
na nakapulupot sa kanya. Ta3na! Mukhang sobrang nageenjoy siya!
Naningkit ang mata ko sa nakita ko. Nahuli lang ako naglalandi na siya!
*
Kanina pa ba siya ganyan Ron?* I looked at Ron.
*AhmmmmDi naman sobra. Well*
*Nevermind. I* called the waiter. *Isang dry martini please.* Dry
martini is my favorite alcoholic drink lalo na kung gusto kong magwala.
Alam ni Nica yun. Siya palagi kasama ko before.
*Era are you sure? *See? Alam niya.
*Im okay Nics.Pampalakas lang ng loob.* Bumalik na sina Ellaine at
Mike sa place namin at nagulat din sila nung nakita nila ako tapos
tumingin sa dance floor kung saan sumasayaw si Enzo with the four girls
na parang nakalambitin na sa kanya. Naninikip ang dibdib ko. I need that
drink badly. Nung dumating ang waiter kinuha ko agad ang drink ko at
nilagok. Isang inuman. Ang tagal kong di nakainom nito. Medyo naninibago
ulit ako sa lasa. I ordered another one.
*Bat plano ka bang maglasing Era? *Ron sound concerned.
*Baby Ron, hindi yan malalsing si Era sa dalawang shot lang. Pampainit
lang yan. *I smiled at Nica.
*So yan pala ang makaktrigger para bumalik ang dating Era, the social
butterfly *sabi ni Mike.
*The B1tch Extraordinaire. *I added. I took another glass of dry
martini. Nung medyo umeepekto na. Hinubad ko ang
Jacket ko. *Ang init grabe!!*
*Woaaaahhhhh!* Nagulat si Mike at James sa suot ko. A little pink dress.
Napasipol si James. I give him my evil smile and wink at him.
*Excuse me. * Tapos tumayo ako at pumunta sa dj booth. Bago ako umalis
I heard them saying.
*IS she okay? *
*Grabe ang sexy talaga ni Era. Weew!* Si James.
*Anong gagawin niya?*
*Im so excited!*
*What shes going to do?*
*Youll see. Youll see the Era 3 years ago.*
*Hey! Elan! *Tumingin sa akin ang dj at namalikmata. And then give me a
very wide smile.
*Era!!!! Nice to see you here again. Wow! Gumanda ka lalo. *Tapos
nagbeso siya sa akin.
*I wanted to surprise someone tonight. Can I have a few minutes on
stage?* I winked at him.
*Sure sure. Is there anything you need? *
*Just play this after the song. Then a wireless mic. *Tapos binulong ko
sa kanya ang kanta na nagpalaki sa mata niya and he gave me a wide grin.
*Looks like were really having a party Era. *Nginitian ko lang siya.
I looked at the audience todo sayaw pa rin sila. Si Enzo at ang apat na
babae maharot pa din ang pagsayaw. Nanggigigil ako. Unti unti nagfade
ang music. This is my cue. Bago ako nagstart kinuha ko ang drinks na
dala dala ng waiter at inistraight. Pampalakas loob. Nung nagfade na..
cue ko na. (Bad Romance. Sorry wala po akong link ng song. Kung sino
ang meron pahingi)
*/Rah-rah-ah-ah-ah!
Roma-Roma-ma-ah!
Ga-ga-ooh-la-la!
Want your bad romance/*
I heard nagpalakpakan ang mga tao. Nakatingin ako sa place ni Enzo. Unti
unti akong umakyat sa stage. Lalong nagpalakpakan ang mga tao. Yung iba
sumipal, yung iba napawoah. Si Enzo napatingin sa stage at napanganga.
Nagkatitigan kami.
/*Rah-rah-ah-ah-ah!
Roma-Roma-ma-ah!
Ga-ga-ooh-la-la!
Want your bad romance
I want your ugly
I want your disease
I want your everything
As long as its free
I want your love*/
I slowly went down the stage. Yung mga tao di na sumasayaw. Nakatingin
na lang sa akin. Di pa rin naalis tinginan namin ni Enzo. The people are
giving me way habang papalapit ako kina Enzo na di na gumalaw sa
kinatatayuan.
/*Love-love-love
I want your love*/
I touched his face at hinaplos yun. Nakatulala pa din siya.
/*I want your drama
The touch of your hand
I want you leather studded kiss in the scene
And I want your love
Love-love-love
I want your love
Love-love-love
I want your love*/
And then sinaywan ko siya sa harapan. Sexy dance. Mas maharot pa sa
sinayaw kanina ng apat na babae. Nagsigawan ang mga tao. Si Enzo
namumula. I dont know sa hiya o sa nainum.
/*You know that I want you
And you know that I need you
I want a bad,your bad romance
I want your loving
And I want your revenge
You and me could write a bad romance
I want your loving
All your love is revenge
You and me could write a bad romance
Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance
Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance
Rah-rah-ah-ah-ah!
Roma-Roma-ma-ah!
Ga-ga-ooh-la-la!
Want your bad romance
Rah-rah-ah-ah-ah!
Roma-Roma-ma-ah!
Ga-ga-ooh-la-la!
Want your bad romance*/
Hinawakan ko ang collar niya and hinatak ko siya sa couch kung saan
nakaupo ang mga friends namin. Gusto kong ilayo siya sa mga haliparot na
mga babae na yun.
/*I want your horror
I want your design
Cause youre a criminal
As long as your mine
I want your love
Love-love-love
I want your love*/
Nung malapit na kami tinulak ko siya sa couch kaya napaupo siya. And
then kumandong ako sa kanya. Nakangisi si Nicole at si Mike. Nakatulala
yung iba. Pinapaikotan na kami ng ibang tao. Scene na kung scene.
Bibigyan ko lang ng lesson ang lalaking ito.
Si Enzo ang reaksiyon. Tulala. Di pa ata nagegets ang mga pangyayari.
/*I want your psycho
Your vertical stick
Want you in my room
When your baby is sick
I want your love
Love-love-love
I want your love
Love-love-love
I want your love*/
Tapos sinampal ko siya. Malakas. Enough para magkaroon ng handprint ang
mukha niya. Tapos binulong ko ang mga lyrics sa tenga niya while biting
his earlobes.
/*You know that I want you
And you know that I need you
I want a bad,your bad romance*/
Then sinampal ko ulit siya. G@go ka pala eh. Nakipaglandian sa harap ko.
/*I want your loving
And I want your revenge
You and me could write a bad romance
I want your loving
All your love is revenge
You and me could write a bad romance*/
I stood up and sumayaw sa harap niya.
/*Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance
Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance
Rah-rah-ah-ah-ah!
Roma-Roma-ma-ah!
Ga-ga-ooh-la-la!
Want your bad romance
Rah-rah-ah-ah-ah!
Roma-Roma-ma-ah!
Ga-ga-ooh-la-la!
Want your bad romance*/
Tapos naglakad na ako palayo sa kanya at papunta sa stage.
/*Walk walk fashion baby
Work it
Move that b1tch crazy
Walk walk fashion baby
Work it
Move that b1tch crazy
Walk walk fashion baby
Work it
Move that b1tch crazy
Walk walk fashion baby
Work it
Imma Freak b1tch baby*/
Pero on the way may humawak sa bewang ko so I dance with that guy habang
kumakanta. I can see thatvpeople are enjoying at nakikita ko si Enzo
mukhang papatay na.
/*I want your love
And I want your revenge
I want your love
I dont wanna be friends
I want your love
And I want your revenge
I want your love
I dont wanna be friends
People are now dancing with us.
Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance
Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance
I want your loving
And I want your revenge
You and me could write a bad romance
I want your loving
and all your love is revenge
You and me could write a bad romance
Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance*/
Umalis na ako sa harapan ng lalaki at buimalik sa stage.
/*Oh-oh-oh-oh-oooh!
Oh-oh-oooh-oh-oh!
Caught in a bad romance*/
Pagkatapos ng kanta binalik ko ang mic kay Elan. Wala ka pa ring kupas
Era. I just winked at him and smiled. After that bumalik na ako sa place
namin. People are asking for more pero no way! I ignored them.
Nung dumating ako sa place namin pumalakpak yung mga kasamahan namin.
Ngumiti lang ako. Umupo ako sa place na vacant beside Enzo and Nica.
Hindi makatingin sa akin si Enzo ng diretso. Hindi ko siya pinapansin. I
ordered for another drink. Hindi kami nag uusap. Nakawalo na ako. At
feeling ko malalsing na talaga ako. Di na talaga ako sanay uminom. Hindi
ko na rin alam ang pinag uusapan ng mga kasamahan namin. Nung kukunin ko
pa ang isang baso may umagaw na sa akin. Tiningnan ko lang siya ng
masama. Blurry na pagmumukha niya.
*If. Any of those girls could do what I just did, then they can have
you. *And I passed out. *Chapter 52*
Sakit ng ulo ang sumalubong sa akin pagkagising ko. I looked around to
check kung nasaan ako. Im at my room at its already 1PM. Hindi ko na
napansin kung anong oras ako nakauwi. Paano ko mapapansin eh nawalan nga
ako ng malay dahil sa kalasingan.
Nawalan ako ng malay?
I passed out?
Kung ganun sino ang nagdala sa akin dito sa bahay ko?
Sino ang nagbihis sa akin?
I tried to sit up pero masakit ang ulo ko nahiga na lang ako ulit. And
then bumukas ang door. At pumasok si Enzo na may dalang tray and food.
Biglang nagutom ako nung nakita ko ang food na dala niya. Pero naalala
ko ang nangyari kagabi kaya napasimangot ako.
*Ano yan? Peace Offering?* Tinaasan ko siya ng kilay.
*Nope. Prize mo for a great performance last night.* And he smiled. Ano
ba yan! Ngiti pa lang niya ulam na. Ahehehehe.
Nilagay niya sa side table ang tray na may food. Ahhh yummy. Pero mas
yummy pa din si Enzo.
*Aba at tuwang tuwa ka pa na nakikipaglandian ka sa mga ******** *******
******* na babaeng yun? *Biglang umusok ang ilong ko sa lalaking ito.
*Hindi ako natutuwa na nakipagSAYAW ako sa kanila. Natutuwa ako kasi I
have proven na mahal na mahal mo ako. At saka girlfriend hindi mo
maiaalis na madaming magkakagusto sa akin. Pogi ang boyfriend mo.
Papable. Habulin. Heartthrob. Dream Guy. Boy next Door. Makalaglag P___*
*
Pak! *Ta3nang kayabangan yan.
*Aray!* Tapos hinimas niya yung part na binatukan ko. *Bakit ka naman
agad agad nambabatok. Irespeto mo naman ako. Prinsipe ako! Prinsipe!
Dapat hindi mo ako binabatukan! *
*Pak! *
*Isa pa! Isa pa talaga! Magyabang ka pa! Di pa kita pinapatawad sa
ginawa mo kagabi. Baka gusto mong sundin ko ang payo ni Nielle na
ihampas na lang kita sa pader kasama yung mga babaeng yun?*
*Wag naman ganun girlfriend, love, mahal. Kawawa naman ang handsome face
ko kung sisirain lang ng pader. Wag ka kasing makinig sa mga payo ng
Nielle na yan. Teka sino ba yun at nakikinig ka sa kanya? *
*Hindi mo kilala si Nielle??? Si Nielle hindi mo kilala? My Gahd Enzo!
Ano klaseng brain meron ka? Isa kaya si Nielle sa mga avid reader ng
istoryang to? Magkaroon ka naman ng utang na loob. Alalahanin mo naman
siya! My gahd! Alam mo ba na hindi matatapos ang istoryang ito kung wala
sila? Kung wala sila hindi ka nagbibida bidahan dyan* I rolled my eyes
sa katangahan ni Enzo.
*Sorry na po. Sorry na din kay Miss Nielle. Naalala ko na siya siya pala
yung idol mo.Sa dami naman kasi nila ang hirap tandaan isa isa. Basta
ang naalala ko lang sina Alice88 na maganda, si alyssa na dyosa, alex na
cute, si gorgeous ann , si anonymous11 na voluptous, si andrea na sexy,
si aj na crush ko, si blueblue beautiful, si CJ na suuuper bait, si
celina na crush ako, si Chamzy2006 na headturner, si cherry na super
sweet, si clarrivellabrador na girl next door, si corrs na naging top 1
worlds most beautiful faces, si Danni na muntik ko nang mahalin kong di
ka alng dumating, si em na ngiti pa lang buo na ang araw mo, si Erima na
masayahin, si Ellaine na mas maganda pa kay Ellaine sa story na to, si
farshyn na nakakahalina, si gen na kinababaliwan ng mga lalaki sa school
nila, si Gianne na beauty and brain, si Goldie with a golden heart, si
Jana na full of wisdom, si janne...si Janne....I love her. Sorry 4 mas
mahal pa rin kita pero mahal ko din si Janne, si Jang na pretty, si Jaye
na isa pang head turner, si Karina na good looking, si kiiche na lovely,
siKenneth an handsome. Bro, I love you! Heheh. Joke lang. Si Kim na
stunning, si Lee na attractive, si exquisite Lin, si
Maryrose na pretty pretty din, simika na artistahin, si super gorgeous
mae, si mAiDy viviEn na uber sweet, si me_simple na beautiful in her
simplicity, si rachelle na kung wala ka dito siya papalit sa trono mo,
si lovable regina, si angelic ressegrey, si rielle na pang hollywood
ang dating, the fashionistaria, ang mala diyosang si Rissa, ang ubod
gandang si Rinaa, ang namumukod tanging si sandra_1029, ang pang Miss U
na si trixia, si tin na pangarap ng mga kalalkihan, at ang napakagandang
si -xiArA-. * Hingal hingal. And he gave me his dazzling smile.
Grabe promil kid ba tong si Enzo. Memorize? *Buti naman at naalala mo
sila. Akala ko pa naman wala kang utang na loob.* Kinuha ko na ang food
na dinala niya. Tapos kinain. *Grabe sakit ng ulo ko.*Sabi ko habang
kumakain.*Hang over*. Chew chew. *First Time. *Lunok. Pinapanood lang
ako ni Enzo. Habang nag eeat ako. Maya maya lumabas siya ng room ko na
di nagpapaalam. May topak ba yun? Anyways hinayaan ko na lang siya kasi
nga nagugutom ako. After kong mag eat dumating naman si Enzo Papa.
*Ito inumin mo para mawala na yang sakit ng ulo mo. Tapos maligo ka na.
Bilisan mo ha.* Napatingin lang ako sa kanya. Kinuha na niya ang
pinagkainan ko at lumabas ulit ng room. Ang galing. Masipag palang
katulong si Enzo. Hehehehe. Sinunod ko naman sinabi niya na maligo na
ako kasi feeling ko din need ko na maligo. Kaya pumasok na ako ng banyo.
*Era!!!!!!!!!*After ng mga 10 minutes ko sa banyo eh nagsisigaw na si
Enzo sa labas. *Eraaa!! Matagal ka pa ba dyan?* Hellaer siempre kasi
kakapasok ko lang.
*Saglit na lang ako! *Tapos tumahimik ulit siya.
After 10 minutes. *Era! Akala ko ba saglit ka lang dyan? Bakit ang tagal?*
*Saglit na lang nga! Kitang naliligo ang tao eh.*
*Ang tagal tagal kasi. Anong petsa na?*
*Ang kulit mo naman 5 eh. Sabing saglit na lang. *
*Bilisan mo ha!.*
*Ok Fine!* After 5 minutes
*Era, di ka pa rin ba tapos dyan? Papasukin na kita! *Grrrr.. Kainis
naman yun. *Isa!* Grrr!! *Dalawa!! * I hurriedly put on my bathrobe
baka kasi pasukin nga niya ako.
*Ano!! Bat ka ba nagmamadali? Kitang naliligo ako eh.*
*Ang tagal mo kasi. Kita mo nga ako nakaligo at nakabihis na ikaw
naliligo pa din samantalang mas nauna kang pumasok ng banyo kesa sa akin.*
*Eh kasi po babae ako ikaw lala________*Biglang nanlaki ang mga mata ko
sa nakita ko. *what happened to my clothes?* Tumingin ako sa kanya and
he pointed to me the suitcase.
*
Aalis na tayo bukas di ka pa rin nag eempake. *
*I know na aalis tayo bukas. Kaya mamaya ko pa gagawin yan. And besides
anong mga damit ang pinaglalagay mo dyan?*
*Yung mga kailangan mo lang.Pagdating natin doon, bibili ka rin naman ng
mga damit kaya theres no use na dalhin mo lahat. And hindi ka na
makakapag empake ngayon kasi may pupuntahan tayo. *
I raised my eyebrow. *Saan naman?*
*Susulitin natin ang huling araw natin sa Pilipinas. * **Chapter 53*
After namin umalis ng bahay ni Enzo pumunta muna kami sa office ng Mom
niya sa Makati kasi may binigay si Enzo tapos nagpaalam naman ako na
aalis na kami. Nung pauwi na kami sumakay kami ng elevator since nasa
11th floor ang office ni Elise. May nakasabay kaming isang foreigner,
isang elevator operator at isang employee ng building na yun. Ito ang
nangyari sa loob ng elevator.
*Elevator Operator: Bababa ba?
Employee: Bababa
Foreigner: Did you two just have a conversation? *
Pinigilan namin ni Enzo na matawa pero once na nakalabas kami ng
elevator dun kami tumawa ng tumawa. Laughtrip. Pero anyway after namin
doon dumiretso na kami sa SLEX.
*Girlfriend may joke ako sayo.* Enzo said while driving.
*Ano yun*?
*Sa isang swimming pool. May isang batang nalulunod.
Sabi ng bata1: Whaaahhh!!! Tulong! Tulong! Hindi ako marunong lumangoy!!!
Sabi ng bata2: Eh ano ngayon? Ako nga di ako marunong mag-piano,
sinisigaw ko ba? Tse.PAPANSIN!*
Tapos tumawa na siya. Ako walang reaction. Maya maya
*Tatawa na ba ako? Ngayon na? *I stop myself from laughing. Kasi
natatawa talaga ako lalo na makita ko ang reaction ni Enzo.
He looked offended. *Gusto mo kilitiin pa kita para tumawa ka?* And I
burst out laughing. *Pikon!* Hahaha. Ayun buong byahe nagjojoke lang
siya. Minsan natatawa ako minsan inaasar ko at mas natatawa ako pag
naaasar siya.
Nakarating din kami sa destination namin sa wakas. Nasa SLEX pa lang
kami alam ko na na sa Tagaytay kami pupunta. Memorable kasi sa amin ang
place na yun. Since maaga kami dumating doon, mga 3 pm gumala muna kami
kung saan saan. Naghorseback riding, nag zipline, at nanood ng sunset.
Nung mga 6 PM na kumain na lang kami isang resto overlooking the lake.
After namin kumain bumalik na kami sa resthouse nila.
*Gusto mo magswimming?* Enzo asked me habang papasok na kami sa loob ng
house nila.
*Mamaya na siguro. Im bloated.* Tapos hinimas ko ang tyan ko. Ang dami
kasi naming nakain. Sabi kasi niya kainin na namin lahat ng wala doon sa
Amsterdam at ang dami niyang inorder. Sayang naman kung d namin maubos
kaya pinilit kong ubusin.
*Takaw takaw mo kasi. *
*Ang dami mo naman kasing inorder. Parang pang last supper. Sayang naman
kung d yun mauubos. *
*Sige lets take a walk muna para matunaw yung mga kinain natin.*Akbay
niya ako habang papunta kami sa gilid ng pool, papunta sa garden nila.
Naalala niyo yung garden na pinuntahan namin dati? Yun yun. SO anyway
pumasok na kami sa garden at pumunta kami sa cabin niya. Umupo siya sa
may hagdan ng cabin at tumabi ako sa kanya. Pinanood lang namin ang mga
stars sa sky. Buti na lang clear ngayon ang sky
He sighed. *Mamimiss ko ang place na to. I dont know kung kelan ako
makakabalik. *
*Ako din. I will miss this place. Kasi siempre habang andun ka hindi rin
naman ako makakapunta dito.*
*Pwede mo naman sabihin kay Mommy na bibisita ka dito. *
*As if naman. Nakakahiya kaya yun. *Ginulo niya ang buhok ko.
*Wag kang mahiya doon. Magiging Mommy mo na din yun. *He sighed
again. *Era,* Ok he is serious. Pag tinatawag niya akong Era, he is
serious. I looked at him. *Are you sure na gusto mong sumama sa akin
dun? Hindi ka lang napipilitan? *
*Di ba sabi mo you wanted me to be there to hold your heart? Kaya sasama
ako. At alam mo naman na kung ayaw ko talaga walang makakapilit sa akin.
Sasama ko dun kasi I wanted to support you sa mga araw na yun. Unless
ayaw mo na akong isama. *
*No, its not that. Kung pwede nga lang itali na kita sa katawan ko para
di na tayo maghiwalay. *And he laughed. *Ayoko lang kasing ma pressure
ka sa buhay na meron doon. Its way different from your life here. Baka
manibago ka. *
I took his hand and hold it. *Enzo, everything there may be new to me
but I will still feel at home because you are there. *Niyakap niya ako
and rested my head sa shoulder niya. I feel so comfortable and protected
sa yakap niya. Ang sarap ng feeling na mahal ka din ng taong mahal mo. I
feel so blessed to have Enzo. Feeling ko ako na ang pinakamahal ng Diyos
kasi binigay niya sa akin si Enzo. Thank You Lord.
*I have 3 stepsisters. Arabella, Alena, and Allora. You already know
about Arabella. Alena is 10 years old and Allora is 9. Youll also met
my grandmother, the queen. Shes a wonderful woman. You've already met
my grandfather. Youll also met my stepmother. *
*Why are you telling me all these?*
*To familiarize you kung ano maaabutan mo doon. Pagdating mo doon,
Steven will be your personal Assistant*
*Kelangan ko ba talaga yun? *Reklamo ko pa. *Siguro naman kaya ko na
kung walang personal assistant*.
*Yes, you need one. Kaya ibibigay ko sayo si Steven kasi familiar ka na
sa kanya. They might assign ladies in waiting for you. I will make sure
that you stay in the same place kung saan ako. *
*Dapat lang.* He pinched my cheek.
*
Era, I would like to ask you something.*
*Ano yun? *Inalis ko ang pagkakasandal ko sa kanya at tumingin sa mga
mata niya. I can see sadness. Nalulungkot siya. I wanted to take away
that sadness na nakikita ko sa mata niya.
*Pag andoon na tayo, I know I will be busy, I might not have ample time
for you. Sana intindihin mo. *I nodded. *And promise me, kahit ano ang
mangyari habang andoon tayo, you will not leave me. Kahit ano man ang
marinig mo against me or kung ano pa man, promise youll stick by me.
Walang iwanan. You will only believe in me.* I nodded again.
*Enzo, I promise. Hinding hindi kita iiwan. I will support you all
throughout until the people recognized you as their prince. I will
always be there to hold your heart. Okay?* I touched his face.
*And one more thing Era. Sorry madami akong hinihingi from you.* I
smiled at gently pinalo ko ang braso niya.
*Ano ka ba. Para ka talagang sira. Kaya nga naging girlfriend mo ako di
ba? Para maging karamay mo. Adik ka.* He smiled pero di abot sa eyes. I
wanted to kiss his loneliness away.
Hinawakan ng dalawa niyang palad ang pisngi ko. *In case hindi ako
makakabalik agad after the proclamation, please look after Mom.*And
tumulo yung isang luha sa mata niya. [/color] *I know that whats
happening right now must be hard for her. I know na kahit hindi niya
sinasabi nasasaktan siya sa nangyayari. Please look after her for me.
Will you, love? *
I smiled at him. *I will Enzo. I will look after Elise. Now, wag ka
masyadong malungkot ok? *The I kiss his eyes na may luha pa. I sort of
pity him. Ang hirap ng dinadala niya. Then I hugged him. *Kasama mo
naman ako doon di ba? And Elise will be fine. Shes a strong woman.*
*I know. And thank you for being there. For me.* His looking at my eyes
while saying those words. Then unti unting lumalapit ang mukha niya sa
mukha ko. When our faces are inches apart, I closed my eyes. *I love
you.* And he kissed me. *I dont know kung ano ang gagawin ko kung
mawawala ka. I love you so much Era.*
*I love you too, Enzo.* And he kissed me again. Gentle, Intense,
Passionate, full of emotions all at the same time. I dont know for how
long weve been kissing but I found myself kissing him back. I am
losing myself. I felt that weve been kissing long enough that I felt a
tingling sensation in my tummy or short enough that I still wanted more.
Nawawala na ako sa sarili ko. I am again drowning. I am not anymore
aware of what's happening around me. All I could feel are the emotions
that Enzo's awakened in me through his kisses. Everytime our lips parted
to catch our breath parang nafefeel ko agad na may kulang. I can't get
enough, I still wanted more yet, I'm getting everything. Hindi ko na
madistinguish ko ang ang nafefeel ko. If kissing Enzo would feel this
great then I don't want to stop kissing him.
The next thing I knew, nasa loob na kami ng cabin at nakahiga na ako sa
bed. He stopped kissing me and parang hinabol ko pa ang lips niya. Oh my
gahd! He looked at me at nagkatitigan kami. Hes asking permission. As
an answer I put my arms around his neck and pulled him to kiss me again.
And you know what happened next. *Chapter 54*
*Amsterdam*
Andito na kami ngayon sa Amsterdam. Its about 1AM in the morning.
Sinundo kami ng limo. Oh di ba sosyalin. 2 limo pa actually. Isa para sa
amin ni Enzo at isa para sa father niya. Iba talaga pag sobrang yaman
ka ano? Tsk tsk. All throughout the travel hindi ako iniiwan ni Enzo. To
the point na sasamahan pa niya ako pag nagccr ako sa plane. Doon lang
siya sa labas ng cr nagbabantay, Para naman makakatakas ako ano? After
mga 45 minutes of travel pumasok ang limo sa isang malaking gate. All I
see are trees, flowers, gardens, fountains, lagoon. Parang park. Tapos
what I expect of Amsterdam ay city but bakit parang forest ang
napuntahan namin? And then tumigil sa harap ng isang
malakiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnng bahay ang limo. After that binuksan nung
nagbabantay na guard yung door namin at lumabas na kami ni Enzo. Nasa
likod namin si Steven. Enzo is hugging me kasi nga ang lamig. Tapos
binigyan siya ng malaking coat ng isang guard at ako din binigyan pero
di niya kinuha yung sa kanya instead yung sa akin nilagay niya lang sa
akin and continue to hug me.
*Dont announce their arrival. Let them rest first. * I heard na
sinabi ng Daddy ni Enzo.Tapos dumiretso na ang Dad ni Enzo sa loob ng
bahay.
*So this is the palace huh?* Bulong ko kay Enzo while Steven is
escorting us papuntang 2nd floor. Grabe ang laki ng palace. At ang gara.
A touch of modern and classic design. Ang ganda talaga. Siguro sa laki
ng house kakasya ang 3 bahay ni Enzo. Hindi pa isasama ang sa labas.
*This is not the palace girlfriend, this is a villa. This is the home of
my father with his wife and my stepsisters. *
*Oh! If this is a villa then how big is the palace? *HE chuckled.
Obvious bang naaamaze ako sa place?
*Maybe 8 times ang laki dito. *
Woah! Kung mawala wala na nga ako dito how much more sa palace?
*Excuse me Sir, this is Miss Eras bedroom.* At binuksan ni Steven ang
pinto ng bedroom at muntik na akong mapatawa kasi hindi naman bedroom
ang binuksan niya kundi living room. at may dining table sa isang side.
Nanloloko ba si Steven? Kakausapin ko na sana siya kaso paglingon ko
nawala na siya.
*This is your receiving area. *Tapos he guided me papuntang isang
pinto. *And this is your bedroom. *Namangha naman ako sa laki ng bed.
Wow! A house inside a room. Grabe bongga. Speechless na naman
ako.* Later mo na tingnan ang room mo tingnan mo ang room ko*. Tapos
hinila na niya ako palabas ng bedroom *KO* papasok sa receiving area ng
room *KO*. *Our rooms are adjacent.* Tapos binuksan niya ang connecting
door and yung room niya similar sa room ko pero magkaiba lang ang kulay
at ang theme at mas malaki.
*Wow! *Ang ganda kasi ng view sa labas. May man made lake at at parang
mini park. Ang ganda ng view talaga.
Suddenly I felt Enzo hugging me from the back. *Ang ganda dito noh? Pero
mas maganda ka pa rin* I blushed. Tapos sumandal ako sa kanya. Everytime
Enzo hug me parang nakocomfort ako palagi. Gumagaan ang pakiramdam
ko. *Arent you tired from the travel?*
*Medyo antok lang. *
*Lets rest kasi tomorrow or rather later is a busy day.* He sighed.
Umikot ako para magkaharap kami.
*Dont worry. Im here. *I assured him.
*And thank God youre here.* And he kissed me. A slow gentle kiss enough
to sent shivers all over me. *Magpahinga na tayo. Would you mind kung
dito ka muna sa room ko matulog? *Tinaasan ko siya ng kilay. *Wag kang
mag alala. Matutulog lang tayo pagod tayo ngayon. Bukas na lang.*
*Pak!*
*Manyak ka na!* He just smiled and kissed me again. Pero it was short.
Smack lang.
*Ano gaganti ka? Sige gumanti ka!* I feel myself blushed. Kaya ayun
nagkulitan muna kami bago kami nakatulog.
.
Mga 8AM na ginising na ako ni Enzo kasi daw kelangan kong magbihis kasi
aalis daw kami ng 9AM. Grabe nahihilo pa ako. Dahil ba sa jetlag to? I
did my morning rituals gusto ko pa sanang I try ang jacuzzi kaso
matatagalan ako kaya shower na lang muna. Grabe ang banyo dito sinlaki
ng kwarto ko sa apartment. Hanep talaga. Pagkabihis ko naghihintay na si
Enzo sa may receiving area ng room ko kasi dito ako naligo at nagbihis
siempre. Tapos may food na na sa mini dining table.
*Nagpahatid na ako ng breakfast dito. Ayokong kumain sa dining hall kasi
dadalawa lang naman tayo ang kakain. *
*Hindi kayo sabay kumain? *
*Nope. Para magsabay ang mga tao dito sa pagkain, they need to
coordinate with their PA for the available time or to set aside some
schedules.* We then started eating nung malapit na kaming matapos may
narinig kaming boses sa labas pero mahina lang..
*Miss ..surely..can*
And biglang nagbukas ang door.* Ohhhh..*And biglang namula ang pisngi
ng bata na nasa pinto. Shes about 5 years old so she must be
Allora. *Im sorry. *And yumuko siya and lalong namula. Ang cute niya.
Blond hair, green eyes, and ganda niya. Para siyang anghel.
*Its ok. Come here. Join us Lora. *Tumayo si Enzo and lumapit sa bata.
*Its just that Allie and Ara told me that Enzo is here. Youre our
brother Enz*
Bago pa natapos nung anghel ang sasabihin biglang may nagbukas ng door
at lumipad at muntik nang tumilapon si Enzo sa lakas ng impact ng
yumakap sa kanya.
*Oh my!!! So its true! Youre trully here. Flesh and blood. And youre
so tall and hand____*
*Hey Ara, Easy. You cant just go barging other people and slamming
yourself to them.*
*But I miss ____________*
*Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh____Enzos trully hereeeeeeeeeee.*Biglang may
pumasok ulit at yumakap din kay Enzo. Grabe ang gaganda nilang tatlo.
And then sabay sabay pa kung magsalita.
*Hey!* Sabat nung pinakabata. *Arent you ashamed of your attitude?
Cant you see that Enzo have a company?*And then all eyes are on me and
I just smile at all of them.
*Uh, uh.* Sabi nung si Alena. Tapos bigla silang bumitaw kay Enzo and
tumayo ng maayos at inayos ang damit nila.
Tumawa ng mahina si Enzo and inaya ang tatlo. *Come, Ill introduce you
to your future sister in law.* I blushed sa sinabi niya.
*Ara, Allie, Lora, met my fiancee, Emerald Cardenas. *Oh my God bakit
fiancee? *Era,* then lumapit siya sa akin. *Met Arabella, Alena and
Allora, my three beautiful sisters*. Palakihan sila ng ngiting tatlo. I
dont know kung dahil ba pinuri sila ni Enzo or ganyan lang talaga sila
ka friendly.
*Oh my God, shes beautiful, I wish I have her hair and her skin I wish
I have that too. *Bulong nung Alena kay Arabella pero dinig naman.
Ngumiti lang ako.
*Hi, nice to met you. *I extended my hand but they didnt take it.
Instead, lumapit sila sa akin and hugged and kissed me sa cheeks. Mas
lalong akong nagblush sa ginawa nila. I never expected na ganito sila ka
warm sa akin.
*We are so pleased to met you. Enzos always ranting about you.*Sabi ni
Allie.
*Yes, Im so glad to have finally met you. He sang you praises
always. *Ara said smiling. I looked at Enzo he just winked at me.
*And you really is his fiancee. Look she got the bracelet. *I looked at
the bracelet na sinasabi ni Lora and they are all looking sa emerald and
diamond bracelet na binigay ni Enzo sa akin.
*Oh my. Thats the one granny gave you. Its an heirloom.
Yah and hes supposed to give it to the one hes going to marry. Thats
the tradition. Enzo, but wheres her ring?*
Hinawakan ni Enzo ang kamay ko. *Shell receive it once we return to the
Philippines. I havent ask her yet. Its just that you three cant zip
your mouth. *
*Ooohhhhh.But thats so sweet of you dear brother. Era? Can I call you
Era? *I nodded. You better say yes. I cant wait for the wedding.
But theyre going to kiss in the balcony too. In front of many people.
Embarassing. Such a PDA.
But thats a sweeet thing to do Lora.
When I get married I dont want to kiss in that balcony. Id rather kiss
in the stables.
Allie and Ara just rolled their eyes. 5 year old ba talaga si Lora? Hehehe.
*Do you want to join us. Were having our breakfast. *
*Were done. Were just here to confirm your presence. I just overheard
Dad and Mom talking and the people here just wouldnt talk. *
*Yes, Im glad your back. We really miss you Enzo. Proceed with you
breakfast. Weve disturbed you. You might be late for that thing. Im
glad you have the stomach to face them all. Goodluck to you. And Era, I
am so glad to have met you. Well catch up later ok? I dont want you to
be late. We have to go now. *
*Nice to met you too Ara, Allie and Lora.* I smiled at them. And hinatak
na niya ang dalawa niyang kapatid. *Chapter 55*
3 days na kami dito. Ganun ganun pa din ang pattern. At 3 days na din
akong nagsashopping. Kasi pagkaalis namin sa Villa, pumupunta si Enzo sa
Palace kasi may meeting or ano man tawag doon tapos ako kasama si Steven
at siya ang nagiging tourist guide ko dito. Nakita ko na rin ang palace
at tama si Enzo super laki nga. Maganda naman talaga ang Amsterdam at
ang iba pang country dito sa Netherlands pero wala pa ding mas gaganda
sa Pinas. Ahehehe. Na met ko na rin pala ang stepmom ni Enzo. Nagdinner
na kaming lahat. Mabait naman silang lahat. Hindi ko pa nga lang nameet
ang queen. Asa naman ako noh! Yung 3 sisters ni Enzo sila yung makukulit
pero mababait at the same time. Hindi ko na ikkwento ang lahat lahat ng
ginawa ko dito. Basta gala dito gala doon, shopping dito, shopping doon.
Boring noh? Ngayong 3PM na babalik na ulit kami doon sa palace para
sunduin si Enzo. Medyo napaaga lang kami ng kunti kasi sabi ko kay
Steven gusto ko umikot muna sa palace. Di pa kasi ako nakakaikot doon
pero I doubt kung maiikot ko nga. Baka nga wala pang 30 minutes nawala
na ako doon.
Pagdating namin sa palace I feel the need to pee kaya I ask steven kung
nasaan ang cr. At dahil magaling ako nakita ko naman kaagad ang toilet.
Oh di ba pati toilet dito ang bongga. Kaso paglabas ko nagkaroon ako ng
problema kasi namali ata ako ng turn. Patay na! Nawawala ako. Kinuha ko
ang cellphone ko pero sa kamalasan nga naman lowbat na ito. Paano na
ngayon yan? Baka di nila ako matagpuan dito?
When I was about to turn right, which I THINK is the right way, I heard
2 people talking.
*What is Princes Enzos thinking?* I stopped at my track.
*He must be mad. I never heard such a thing in my whole life. I cannot
allow it.
Me either. Marrying a commoner? I would allow it if the girls a Dutch
but shes from a country I never even heard of.
If we grant his wishes, soon all our rulers are commoner. Whats the use
of having a monarchy then?
I would not allow it. Even if it means Im going against the queens
wishes. If they wanted Lorenzo to be a Prince of this country and the
second in line to the throne he must stop persisting on having a
commoner as a wife.
I agree with you. *
I havent notice that throughout their conversation I was holding my
breath. I was about to turn my back when one of them glance my way and
saw me. *Chapter 56*
*Girlfriend the 4 days from now I will be proclaimed as the prince. I
dont know how the people would react but nevertheless alam kong
kakayanin ko basta andun ka.* Enzo informed me nung pauwi na kami from
the palace pabalik sa villa. After 5 days of deliberation, The council
have finally agreed on the proclamation of Enzo as the Prince and the
2nd in line to the throne.
*Im so glad na natapos din sa wakas. I am so happy for you Enzo.* I
looked up and smiled at him.
*I will be appearing at the news for an interview for the coming days
love. Im afraid much as I want to hindi pa rin kita masasamahan para I
tour ka. *
*Its okay. Alam ko naman na busy ka. I understand. And beside andito
ako to support you hindi para maging pabigat sayo. And Im so happy
that finally the people will be able to recognize you as their
Prince. *He smiled at me and hinigpitan ang hug sa akin.
*Thanks for being here. After the proclamation, Ill settle some things
here and maybe after 2 days we could go back together to Philippines.*
Nagtaka ako sa sinabi niya. *Akala ko ba marami kang gagawin after ng
proclamation?*
*Yes but they can be rescheduled. There are some matters in the
Philippines that needs my attention. It is much more important than the
things Im doing here.*
*May mga hindi ka pa ba nasesettle sa school?* I ask him na nagtataka
kasi pagkakaalam ko tapos na niya lahat.
*Wala na. Tapos na lahat sa school.*
*Then ano pa ang gagawin mo sa Philippines na napakaimportante?*
Ngumiti siya ng pagkaluwag luwag. Very important matters like asking the
permission of your parents para pakasalan ka. Urgent matters like
proposing to you and eventually marrying you.[/b] And he gave me that
dazzling smile of his. Napatulala ako sa kanya.
*Are you serious?*
*Hindi dapat binibiro ang mga ganung bagay Era.*
He looked serious now.
*Pero ang bata pa natin para magpakasal.* Okay okay. I am not declining
but what he said are so sudden.
*So would you rather engage in pre marital sex than marry me? And
besides love, baka mabuntis kita. Ayokong mabuntis kita ng hindi pa tayo
kasal.* I blushed sa sinabi niya. I dont know what to say. Tama naman
siya pero. Ang bata pa talaga namin. Madami pa akong pangarap.
*Enzo, are you proposing now? *
He laughed at me. *Di ba sabi ko sa Philippines pa ako magpopropose? Di
pa ako nakapagpaalam sa parents mo. Pero kung sasagutin mo na ba ako
ngayon eh di mas maganda. So kahit walang ring, at kahit nasa sasakyan
tayo, Emerald Cardenas would you give me the honor of becoming your
husband?* Wait! Di ako makahinga What am I suppose to say??
He waited
He waited.
He is waiting for my answer.
*Enzo, Of course I would love to be your wife.* And then I found myself
being kissed by my Prince. *Chapter 57*
Ang bilis ng araw. The proclamation went well. It was over an hour ago.
And now andito ako sa palace for the press conference. I was overwhelmed
by the duties that I will be handling. But still gumagaan ang lahat
dahil andiyan si Era. Naawa nga ako sa kanya kasi eversince na dumating
kami dito I seldom have time for her. Si Steven ang nagtotour sa kanya.
How I wish I could spend more time with her. How I wish I was the one
with her showing her the country. She had been very understanding. I am
so lucky na siya ang naging girlfriend ko and I cant wait to be her
husband. After this maybe I will cancel my other appointments for the
day and we could both have dinner. Maybe in a plush resto or I could ask
my staff (yes I have staff now) to set a special dinner for the both of
us. A romantic one. I am quite guilty for proposing to her sa kotse. Not
so romantic. Sino ba ang babaeng gustong magpropose ang lalaki sa kanya
habang nasa kotse sila? Maybe later I could properly propose to her and
give her the ring. Hindi ko pa nabibigay sa kanya. Then I could propose
again pag sa Philippines na kami. I dont really mind proposing to her
every now and then. Her reaction every time na ginagawa ko yun is
priceless. I love the way she blush whenever I say something na
nagpapakilig sa kanya. I smiled at the thought.
*His Royal Highness, 1 minute and your on. *My thoughts was interrupted
by one of my staff. Magsastart na ang conference.
Beep beep. That was a text message.
QuoteAra: Hey, HRH Pince Lorenzo, since you are busy with the press your
Princess Era and I are shopping together. Dont worry there will be no
paparazzi. Were not using the limo, were using my car. Stevens
driving so dont fret. And Era is so good at disguising me so dont
worry. Tata. Note: Youre going to really miss your old life.
Napailing ako sa message ni Ara. Era and Ara enjoying each others
company. My sister love the bubbly personality of Era and she love the
stories about Era club hopping till morning and spending a day in a mall
undisturbed. Ara loves all of that but unfortunately she, Allie and Lora
could not have that life. I am sort of lucky to have at least
experienced that kind of life.
*Sire, 30 seconds and your on. *I fix myself and walked towards the
stage where a conference table is set and in front are the press.
*Ladies and gentleman, His Royal Highness Prince Lorenzo Bernhaard
George Ferdinand Prince of ___________. *
Then I heard an applause. Tapos nagsimula na ang press conference. Hindi
ko na siguro sasabihin kong ano yung mga tinanong. Mostly about my life
prior to the proclamation, my plansand kung ano ano pa. may isa lang na
nagtanong.
*His Royal Higness, I apologize for being blunt but do you have at this
moment a girlfriend or a girl special to your heart?* I smiled and I was
about to answer when__
*I am sorry but the press conference is over. Thank you everyone.*And I
was ushered backstage. Well, maybe now is not the time for the people to
know about Era. But soon, they will.
Ringggggg
Ringggggg
*Hello Ara.*
*Enzo! *She sound nervous and in a hurry.
*Hey whats up*.
*I am sorry but.*and now shes panting.
*But?*
Silence.
silence.
silence
*We lost Era.*
loading....
loading....
registering...
registering...
*What!!!!!!!!!??* **Chapter 58*
*What!!!!!!???*
*I dont know, we accompanied her to duty free. She said shell buy
something but weve we suddenly lost her. Oh wait. There she is!*
*Where? *
*
She hailed a cab.
Oh my!! Shes theyre heading for the airport. Steven, Lets follow them.*
*I'm coming over there Ara. Dont lost sight on her.* Era what are you
doing? Bigla akong kinabahan. Tumakbo ako palabas and sumakay sa limo na
naghihintay sa akin. Were supposed to have lunch with the queen but
hell! Shes more important than the queen.
*We need to get to the airport ASAP. We need traffic assistance.* After
a few minutes police cars are escorting us going to the airport.
I dialled Aras number.
*Enzowhere are you?* Shes in panic now.
*Where is she now?*
*Were 4 cars behind her taxi and theyre really heading for the
airport. Why shes leaving? Did you two have a fight?*
*We didnt. Ill call her Ara. *I hanged up and dialled Eras number.
Its ringing but shes not answering it.
*Damn it! Answer it Era.* But she didnt answer it. I dialled again but
after the third ring it was cancelled.
Why arent she picking up?
I dialled again but this time it was turned off. I am sure it was turned
off. I saw her charged it last night.
I dialled Aras number,
*Enzo were here at the airport. She went inside.* Ara sounds like crying.
*Ara let me talk to Steven. Give him the phone. *
*Sire, *
*Dont lost her. You have to follow her. *
*Sire, she found us following her. Shes now running.* Era is running
away. Whats wrong with her?
*Sire people are crowding us. They recognized Princess Arabella.*
*!@#$! Get her to the entrance. The limo is waiting. Ill go inside.*I
got out of the limo and went inside the airport. The people are staring.
Im still wearing the suit with all the badge in it. Theyre calling my
name but I ignored them all. I keep on searching for that one person.
What is she doing? Bakit siya aalis?
And then I spotted someone whos about to enter the departure area.
Kahit nakatalikod kilalang kilala ko ang taong yun.
*Era.* I stopped.
*Era!* I shouted but she didnt turn to look at me. People are now
looking at me. Some took their cameras or their cellphone. This may
cause embarrassment to the whole royal family but the heck I care. Era
is leaving. My life was taken 2 hours ago and I cant allow my heart to go.
*Eraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!* She didnt look back and entered the
departure area.
I ran towards the departure area but too bad I couldnt enter. Even the
Prince couldnt barge in the tight security of the airport.
*Eraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!*
Shes walking away. Ni hindi siya lumilingon. I know I may looked lunatic.
*Era! You promised me!* She suddenly stopped. Pero hindi pa rin siya
lumilingon. !@#$! Era, lumingon ka. Look at me.
But instead na lingunin ako nagpatuloy siya sa paglalakad. She never
bother to look back. She walked towards the stewardess whos taking the
boarding pass.
*Eraaaaaaaa!!!!!!!* She handed her boarding pass. And the moment na
nawala siya sa paningin ko, my heart stopped beating. Nanghihina ako. I
need ko catch my breath. Napaluhod ako sa sahig whispering her name and
tears streaming down my eyes. * *Chapter 59*
I know that after the incident at the airport you may hate me but then
let me tell you my side of the story. You can then hate me for breaking
the heart of the prince.
After the proclamation I told Steven that Im going to shop for the
pasalubong. Unfortunately, Ara wanted to come so I have no choice but to
indulge her. Since Enzo will have a press conference, I believe this is
the best time to leave. Just thinking na iiwan ko si Enzo sumisikip na
ang dibdib ko. Now why am I leaving? Am I like Elise who is scared of
the fact that Im involved with a royalty? Heck noh! Then why?
These past few days have been a complete torture for me. Torture because
Im keeping something important from Enzo. Remember the day when I was
lost in the palace?
When I was about to turn right, which I THINK is the right way, I heard
2 people talking.
*What is Princes Enzos thinking?* I stopped at my track.
*He must be mad. I never heard such a thing in my whole life. I cannot
allow it.
Me either. Marrying a commoner? I would allow it if the girls a dutch
but shes from a country I never even heard of.
If we grant his wishes, soon all our rulers are commoner. Whats the use
of having a monarchy then?
I would not allow it. Even if it means Im going against the queens
wishes. If they wanted Lorenzo to be a Prince of this country and the
second in line to the throne he must stop persisting on having a
commoner as a wife.
I agree with you. *
I havent notice that throughout their conversation I was holding my
breath. I was about to turn my back when one of them glance my way and
saw me.
*Who are you?* I stepped back because of the intense stare that the man
is giving me. Should I run? But where? Nawawala na nga ako di ba?
*You dont look familiar. You are a tresspasser.* Ako? Tresspasser? Nag
cr lang naman ako ah.
*We should call the security. They allow anyone to enter without
checking thoroughly*. The other man was about to get his phone when I
stopped him.
*You dont have to do that. I am a visitor. I am with Prince
Lorenzo.* Nagkatinginan sila. *I am his girlfriend. The one youre
talking about a while ago. *Nagulat sila sa sinabi ko.
*You can verify Steven for my identity or you can call the villa where
Enzo and I stay. *
*No need. I now recognize you. *The other man said smirking and looking
at me from head to toe as if measuring me.
*I overheard your conversation. *
*Well, we expect that from your kind you cant stop yourself from being
nossy. *Feeling ko namula ako sa insultong natanggap ko mula sa taong
to. But I ignore the feeling.
*Allow the prince to gain his rightful place. Do not vote against his
princehood.*
*And who are you to tell us what to do? *
*She saying that so she can be the queen someday. Ambitious commoner!
Lets go. Shes wasting our time.* And they started to leave. Era, its
now or never.
*Allow him to be proclaimed as a prince.* I shouted. And Ill stay away
from him. They stopped and tumingin sa akin. *Dont vote against the
proclamation. After he is proclaimed Ill leave for good. *
*And how could we be so sure that youre going to do that? *
*Because I wanted whats best for the prince. And I keep my words. If
you do it then I keep my side of the bargain.* Without saying a word,
they left me na naghihina sa corridor. After 15 minutes nakabalik ako
kay Steven. *Chapter 60.*
Nagtago ako para di ako makita nila Ara at Steven. Nung makita ko silang
naghahanap sa akin sa duty free. Pumuslit ako at sumakay sa taxi
papuntang airport. I was relieved nung mapansin kong di na sila
sumusunod sa akin. Pumasok na ako sa airport. I made it on time with 10
minutes to spare before the boarding. Naupo ako sa chair na nakita ko
kasi feeling ko bibigay ako anytime. Ngayon pa lang naiiyak na ako. Then
I heard a commotion.
*Is that Princess Ara?* I heard the woman beside me asked her companion.
*Yes, thats her. Why is she here. *Tumingin ako sa tinitingnan nila at
nakita ko si Ara kasama si Steven. Nakatingin sila sa akin. Steven
talking sa cellphone. I bet hes talking to Enzo. So he already knows. I
wonder what he will do. Good thing theres a commotion. Ara cannot get
near me because of the people around her.
Then tinawag na ang flight namin. I stood up and walked towards the
boarding area. Ang bigat. Ang bigat sa dibdib. Feeling ko magbbreakdown
ako anytime. But I have to be strong. I have to keep my word. I have to
keep my part of the bargain.
*Era.* I heard my name being called. I know that voice. Even if that was
a whisper I would still hear it. Biglang bumilis ang heartbeat ko. I
stopped myself from looking back. I just continued walking. Ignoring the
voice of the man I love. Masakit sa dibdib. I feel tears forming in my
eyes. I found it hard to breathe so I breathe through my mouth.
*Era!* This time he shouted my name. Sa pagsigaw niya na yun tumulo na
ang luha ko. So this is how it feels to leave the one you love. This how
it feels ng nang iiwan. Akala ko ang nasasaktan lang yung mga naiiwan
pero mas masakit pala ng feeling ng ikaw ang nang iiwan.
*Eraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!! *He shouted again at yung luha ko
walang tigil din sa paglabas. I stopped myself from shaking. Everyone
is now looking at the man who is shouting like crazy. Everyone is
looking at him except for the one hes calling. Everyone is looking at
their Prince. Everyone witness the breaking of their Prince
heart..Heartless. Everyone would say that I am heartless. They are
right. I am heartless. Because Ill be leaving this country without a
heart. I will be leaving my heart here.
*Eraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!* Stop it Enzo. Please stop it.
I entered the departure area. I stopped myself from looking back. Pag
lumingon ako I cant stopped myself na balikan siya. Pagnagkatinginan
kami I will not be able to stop myself from hugging him. Ngayon pa lang
namimiss ko na siya.
*Era! You promised me!* I stopped dead at my tracks. I remember.
*And promise me, kahit ano ang mangyari habang andoon tayo, you will not
leave me. Kahit ano man ang marinig mo against me or kung ano pa man,
promise youll stick by me. Walang iwanan. You will only believe in
me. *I nodded again.
*
Enzo, I promise. Hinding hindi kita iiwan. I will support you all
throughout until the people recognized you as their prince. I will
always be there to hold your heart. Okay?*
------
*And how could we be so sure that youre going to do that? *
*Because I wanted whats best for the prince. And I keep my words. If
you do it then I keep my side of the bargain.*

A fresh batch of tears stream down my eyes. I shook away the memories
especially the first one. Then I handed to the stewardess my boarding
pass. I look up sa mirror overlooking the departure area. And there I
saw Enzo kneeling sa floor looking at me. I hurriedly walked towards the
boarding ramp. Nung hindi na ako nakikita sa labas sumandal ako sa wall
ng ramp and cried my heart out. Im shaking. Ang sakit sakit. Ang sakit
na parang mamamatay na ako.
Im sorry Enzo. I just cant let my selfishness get in the way. Your
people needs you more than I do. Im sorry kung pinangunahan ko ang
desisyon mo.
I love you my Prince. *Epilogue*
QuoteHow to Deathrone a Prince.
Step1: Know your subject.
>>In order for you to succeed in this project, you must know your
subject. You must know where is his parking lot, his subjects, his
classrooms, the people he hang out with, the time he arrives and leaves
school, and the gossips that sorrounds him.
Step 2: Be one of his friends.
>>Try your best to be a part of his circle. In that way, you can earn
his trust and you would know him more. When youre done with your
project you can crushed him big time.
Step 3: Tolerate his whims
>>Okay the Prince is a spoiled brat so tolerate his whims. Do whatever
he wants. Be the best friend he never had.
Step 4: Show him some skin
>>The more he wanted you, the better.
Step 5: Make him fall for you.
>> This is the ultimate step. This is a must. You must do it or give
up. If he falls heads over heels you you then you can easily play on him
and eventually dethroning him.
Step 6: Dont fall in love with the Prince.
>> This will ruin your project. So beware.
Goodluck
Funny looking back at my blog. So I completed all the steps. So why is
the Prince still ruling his country? Ok let me clarify things. When I
did that blog, I thought the Prince is a Prince because he rules the
school. I never knew that he is a true prince.
I failed in my project. For the first time. Why did I fail? Because I
did the step 6. I fall in love with the Prince. But I never regret doing
it. Thats the best decision I made. Hanggang ngayon masakit pa din.
Pag naalala ko siya. I can still feel the emptiness in my heart.
Until now I am still in doubt sa decision na ginawa ko. Tama ba o hindi?
If you are in my shoes what will you do?
Will you fight for your love but in return depriving that person the
title he truly deserve? Will you deprive his people the loyalty and
love that he will give them because you wanted it all for yourself?
Or will you give up your love for the sake of the title and his people
but in return hurting him and yourself?
If you are me, What will you choose? * * * * * * / * * * * **
/ 74 Next Page <?p=2>
+
Support this story - Comment, Vote and Like on Facebook!
up_arrow.png top <#>
*Comments & Reviews*
Login to post your comment
Login
<user_login?nexturl=http%3A%2F%2Fwww.wattpad.com%2F1176150-how-to-dethrone-a-prince-by-
blacklily>
or Facebook <#> Sign in with Twitter
<http://www.wattpad.com/user_twlogin.php?nexturl=http%3A%2F%2Fwww.wattpad.com%2F1176150-how-to-
dethrone-a-prince-by-blacklily>
library.png Add to Library
</user_login?msg=Please+login+to+continue&nexturl=http%3A%2F%2Fwww.wattpad.com%2F1176150-how-
to-dethrone-a-prince-by-blacklily%3Flibrary%3D1>
fan.png Become a fan
</user_login?nexturl=http%3A%2F%2Fwww.wattpad.com%2F1176150-how-to-dethrone-a-prince-by-
blacklily%3Ffan>
ajax-loader-white.gif
SHINeelovesme <user/SHINeelovesme>
by SHINeelovesme <user/SHINeelovesme>
Mar 23, 2011 - 74 pages
[PG-13] Parents Strongly Cautioned
[+][-] <javascript:show_synopsis()>
39
reads
0
comments
------------------------------------------------------------------------
categories.png category Teen Fiction <stories/teen-fiction>
------------------------------------------------------------------------
tags.png tags
candymag </stories/search/candymag>
------------------------------------------------------------------------
mobile.png Read on Mobile <javascript:mobile();> : 1176150
------------------------------------------------------------------------
abuse.png Report Content
<user_login?msg=Please+login+to+continue&nexturl=feedback%3Fsubject%3Dspam%26message%3DI%2Bam
%2Breporting%2Bthe%2Bfollowing%2Bcontent%253A%250Ahttp%253A%252F%252Fwww.wattpad.com
%252F1176150-how-to-dethrone-a-prince-by-blacklily>
------------------------------------------------------------------------
pixel.gif
Recommended
SHINeelovesmeWANTED : B A B Y M A K E R by BlackLily
</1073524-wanted-b-a-b-y-m-a-k-e-r-by-blacklily>
SHINeelovesme
------------------------------------------------------------------------
yuccahCoffee Shop by ms.musica </249703-coffee-shop-by-ms-musica>
yuccah
------------------------------------------------------------------------
Who will be my Prince? </724615-who-will-be-my-prince>
Yellow_roses
------------------------------------------------------------------------
votepanel_top.png
1
vote
<javascript:voteClick(1176150,'','','HOW TO DETHRONE A PRINCE by
BLACKLILY');>
email
votepanel_bottom.png
<http://support.wattpad.com>
WP Technology Inc. 2011
User-posted content is subject to its own terms.
facebook.png <http://www.facebook.com/wattpad> twitter.png
<http://twitter.com/wattpad>
WATTPAD
ABOUT US </about>
PRESS </press>
BLOG <http://blog.wattpad.com>
GIFT SHOP <http://www.cafepress.com/wattpad>
HELP
QUESTIONS? <http://support.wattpad.com>
CONTACT US </feedback>
METRICS REPORT </metricsreport>
MARKET YOUR BOOK </marketyourbook>
MORE INFO
CONTENT GUIDELINES </guidelines>
PRIVACY POLICY </privacy>
TERMS OF SERVICE </terms>