Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
BOOK I
ARISTOTLES INTRODUCTION
HISTORY OF METAPHYSICAL INQUIRY
CONTENTS
LESSON 1:
LESSON 2:
LESSON 3:
LESSON 4:
LESSON 5:
LESSON 6:
LESSON 7:
LESSON 8:
LESSON 9:
LESSON 10:
LESSON 11:
LESSON 12:
LESSON 13:
LESSON 14:
LESSON 15:
LESSON 16:
LESSON 17:
[980] [21]
.
:
,
.
[25]
.
.
, . [980] [21]
,
(
),
[25]
.
, :
.
. [981] [1]
,
:
, , [5]
.
.
,
: [10]
,
, ,
[]
, .
,
[15] (
,
:
,
[20]
:
,
,
: ):
[25]
,
,
:
.
,
: [30]
.
,
[981] [1]
( ,
, ,
:
[5] ),
.
,
: ,
. [10]
:
:
, ,
.
[15]
:
,
[20] .
,
:
,
[25] .
:
,
: , , [30]
,
,
,
. [982] [1]
, .
COMMENTARY
Three reasons why people naturally desire to
know
Huic autem scientiae Aristoteles prooemium
praemittit, in quo duo tradit. Primo quidem
sign
of
scientific
LESSON 2
Wisdom Considers Universal First Causes and First Principles
ARISTOTLES TEXT Chapter 2: 982a 4-982b 11
,
[5] ,
.
,
.
,
[10] :
[15]
,
:
,
, .
[20]
:
(
),
, [25]
( ),
(
,
):
( ,
[30] ),
(
, [982] [1]
),
(
),
, [5]
,
: ,
.
: [10]
.
COMMENTARY
Six opinions about who is wise
Postquam philosophus ostendit quod
sapientia sit quaedam scientia circa causas
existens, hic vult ostendere circa quales
causas et circa qualia principia sit. Ostendit
autem quod est circa causas maxime
universales et primas; et argumentatur a
definitione sapientiae.
are
found
in
the
LESSON 3
The Nature and Goal of Metaphysics
ARISTOTLES TEXT Chapter 2: 982b 11-983a 23
,
:
,
,
[15]
,
.
(
:
):
[20]
,
.
:
.
[25]
,
, ,
,
:
.
:
[30] ,
"
",
.
,
[983] [1]
[2]
.
,
,
. [5]
: :
,
, .
:
,
[10] .
,
.
. ,
,
, <>
[ [15]
]
( <
>
):
,
: [20]
.
,
,
.
COMMENTARY
Why this science is called speculative
67.
Therefore,
since
philosophical
investigation began with wonder, it must end
in or arrive at the contrary of this, and this is to
advance to the worthier view, as the common
proverb agrees, which states that one must
always advance to the better. For what that
opposite and worthier view is, is evident in the
case of the above wonders, because when men
have already learned the causes of these things
they do not wonder. Thus the geometrician
does not wonder if the diagonal is
incommensurable with a side. For he knows
the reason for this, namely, that the proportion
of the square of the diagonal to the square of a
side is not as the proportion of the square of a
number to the square of a number, but as the
proportion of two to one. Hence it follows that
the proportion of a side to the diagonal is not
as the proportion of number to number. And
from this it is evident that they cannot be made
commensurable. For only those lines are
commensurable which are proportioned to
each other as number to number. Hence the
goal of this science to which we should
advance will be that in knowing the causes of
things we do not wonder about their effects.
LESSON 4
Opinions about the Material Cause
ARISTOTLES TEXT Chapter 3: 983a 24-984a 16
[25] (
,
),
,
(
,
),
[30] ,
,
,
(
),
,
[983] [1]
.
:
: [5]
.
:
,
[10]
,
,
,
,
[15]
,
, :
.
[20] ,
(
),
( ,
[25] )
,
.
[30] :
,
,
[ ]:
,
. [984]
[1] , ,
(
[5] ):
,
,
( [10]
,
):
:
[15] ,
,
.
:
COMMENTARY
Posito prooemio, in quo ostendit
intentionem huius scientiae et dignitatem et
terminum, incipit prosequi scientiam
praefatam: et dividitur in duas partes. Primo
ostendit quid priores philosophi de causis
rerum tradiderunt. Secundo veritatem huius
scientiae incipit prosequi in secundo libro,
ibi, de veritate quidem theoria et cetera.
treatment of them.
72. However, let us examine (35).
Deinde cum dicit accipiemus tamen hic
ponit opinionem philosophorum de causis.
Et circa hoc duo facit. Primo assignat
rationem, quare hoc faciendum sit. Secundo
incipit prosequi suam intentionem, ibi,
primum igitur et cetera.
rerum.
87. Hippasus of Metopontium (42).
Deinde cum dicit Hyppasus autem hic ponit
quod duo philosophi Hyppasus et Heraclitus
posuerunt ignem esse primum principium ut
materiam. Et potuerunt moveri ex eius
subtilitate, sicut infra dicetur.
discipulus
Anaximenis,
qui
fuit
condiscipulus Diogenis: patria quidem
Clazomenius,
prior
aetate
quam
Empedocles, sed factis sive operibus
posterior, vel quia posterius philosophari
incoepit, vel quia in numero principiorum
minus bene dixit quam Empedocles. Dixit
enim principia materialia esse infinita, cum
sit dignius finita principia et pauciora
accipere, quod fecit Empedocles, ut dicitur
in primo physicorum. Non enim solum dixit
principia rerum esse ignem et aquam et alia
elementa, sicut Empedocles; sed omnia quae
sunt consimilium partium, ut caro, os,
medulla et similia, quorum infinitas
minimas partes principia rerum posuit,
ponens in unoquoque infinitas partes
singulorum inesse propter id quod in
inferioribus unum ex alio generari posse
invenit, cum generationem rerum non
diceret esse nisi per separationem a mixto,
ut planius explicavit primo physicorum.
LESSON 5
,
[30] ,
,
(
)
:
. [984] [1]
,
:
[5]
,
:
,
.
,
,
[18] .
,
[20] .
,
.
Chapter 4
,
[25] ,
:
()
,
...
,
,
[30]
.
,
:
COMMENTARY
Postquam posuit opinionem de causa materiali,
hic ponit opinionem de causa efficiente: quae
est unde principium motus. Et dividitur in duas.
Primo ponit opiniones eorum, qui simpliciter
assignaverunt causam motus et generationis.
Secundo prosequitur opinionem illorum, qui
posuerunt causam efficientem, quae est etiam
principium boni et mali in rebus, ibi, post hos et
cetera.
OPINIONS ON
intellect or love
EFFICIENT
CAUSE:
Deinde
cum
dicit
suspicatus
est
ponit
LESSON 6
Love and Hate as Efficient Causes of Good and Evil
ARISTOTLES TEXT Chapter 4: 984b 32-985b 4
,
,
[985] [1]
,
,
.
[5]
,
:
, ,
[10]
[ ].
, ,
,
,
:
[15]
,
:
.
,
[20] ,
,
,
, ,
.
. [25]
,
:
,
.
each element.
[30]
,
,
(
, [985]
[1]
, :
):
, ,
:
COMMENTARY
Hic
ponit
opinionem
ponentium
contrarietatem in huiusmodi, et rationem
eos moventem, quae talis erat. In rerum
natura videbantur aliqua esse contraria
bonis, quia in natura non solum invenitur
ordinatum et bonum, sed aliquando
inordinatum et turpe: non potest autem
dici quod mala non habeant causam, sed
accidant a casu: quia mala sunt plura
melioribus, et prava sunt plura bonis
simpliciter: quae autem sunt a casu sine
causa determinata non sunt ut in pluribus,
sed ut in paucioribus. Unde, cum
contrariorum sint contrariae causae,
oportet non solum causam rerum ponere
amorem, ex quo proveniunt ordinationes
et bona: sed et odium, ex quo proveniunt
inordinationes et turpia vel mala: ut sic
singula mala et bona proprias causas
habeant.
causes.
Et quod ista fuerit ratio movens
Empedoclem patet, si quis assequatur
sententiam eius, et accipiat sententiam,
quam dicere voluit, et non ad verba, quae
imperfecte et quasi balbutiendo dixit.
Dixit enim quod amoris est congregare,
odii disgregare: sed quia ex congregatione
est rerum generatio, ex qua rebus est esse
et bonum: per segregationem vero est
corruptio, quae est via ad non esse et
malum, iam patet quod voluit amorem
esse
causam
aggregatorum,
idest
bonorum, et odium esse causam malorum.
Et ita si quis dicat, quod Empedocles fuit
primus, qui dixit bonum et malum esse
principia, forsitan bene dixit.
LESSON 7
The Views of the Atomists and the Pythagoreans
ARISTOTLES TEXT Chapters 4 & 5: 985b 4-986a 13
[5]
,
,
, (
,
),
[10] .
,
,
.
, [15] :
:
:
.
,
, [20]
.
, ,
.
Chapter 5
, [25]
.
,
,
,
[30]
,
,
,
, [986] [1]
,
:
[5]
,
. ,
: ,
, [10]
,
.
.
COMMENTARY
Hic incipit ponere positiones eorum, qui
posuerunt de principiis positiones extraneas
non manifestas. Et primo illorum qui
posuerunt plura principia rerum. Secundo
illorum, qui posuerunt tantum unum ens, ibi,
sunt autem aliqui et cetera.
LESSON 8
The Pythagorean Doctrine about Contraries
ARISTOTLES TEXT Chapter 5: 986a 13-986b 10
,
[15]
.
,
,
,
[20] (
),
, , ,
.
, [] ,
[] , [] , []
, [25] [] ,
[] , [] ,
[] , [] ,
[] :
:
[ ] [30] [
,] []
:
,
, ,
, , .
, [986] [1]
[2]
.
, :
,
. [5]
,
,
:
.
[10]
:
COMMENTARY
Hic ponit opinionem Pythagoricorum de
principiis. Et circa hoc duo facit. Primo ostendit
quid circa rerum principia aestimabant.
Secundo ad quod genus causae principia ab eis
posita reducuntur, ibi, ab his igitur ambobus et
cetera.
principium
numerorum
additus
facit
quaternarium, qui primus est quadratus. Nam
bis duo quatuor sunt. Rursus quaternario
quinarius additus, qui est impar, secundum
novenarium constituit, qui est etiam quadratus:
et sic de aliis. Si vero binarius qui est primus
par, unitati addatur, triangularem numerum
constituit, scilicet ternarium. Cui si addatur
quaternarius, qui est secundus par, constituit
heptangulum numerum, qui est septenarius. Et
sic deinceps numeri pares sibiinvicem additi,
figuram non eamdem servant. Et hac ratione
infinitum attribuebant pari, finitum vero impari.
Et quia finitum est ex parte formae, cui
competit vis activa, ideo pares numeros
dicebant esse feminas, impares vero masculos.
LESSON 9
The Opinions of the Eleatics and Pythagoreans about the Causes of Things
ARISTOTLES TEXT Chapter 5: 986b 10-987a 28
,
.
(
[15]
,
:
, ,
):
.
, [20]
(
):
(
) ,
,
[25] .
, ,
,
,
:
:
,
, , [30] (
),
,
,
, ,
: [987] [1]
.
,
( [5]
),
,
,
,
. [10]
,
,
, :
COMMENTARY
Unitarians
Hic ponit opiniones philosophorum de
toto universo, sicut de uno ente; et
circa hoc duo facit. Primo ponit
pertineat
ad
praesentem
perscrutationem. Et primo generaliter
de omnibus. Secundo specialiter de
Parmenide, ibi, igitur hi.
second
(142),
with
perception.
LESSON 10
The Platonic Theory of Ideas
ARISTOTLES TEXT Chapter 6: 987a 29-988a 17
[30] ,
,
.
,
,
: [987] [1]
,
,
[5]
:
, .
,
:
[10] .
:
, ,
.
.
[15]
,
,
.
,
[20]
.
, :
[ ]
.
,
,
,
[25]
:
,
, :
,
,
.
[30]
,
,
(
),
[988] [1] :
.
,
,
. [5]
:
,
:
.
:
, [10]
(
, ),
,
, ,
[15] ,
,
.
but
their form
COMMENTARY
Plato and form
Positis opinionibus antiquorum de causa
materiali et efficiente, hic tertio ponit
opinionem Platonis, qui primo manifeste
induxit causam formalem. Et dividitur in
LESSON 11
A Summary of the Early Opinions about the Causes
ARISTOTLES TEXT Chapter 7: 988a 18-988b 21
[20]
:
,
,
,
[25] ,
(
,
,
,
:
,
[30]
:
):
,
(
):
[35]
, [988] [1]
(
[5]
, ):
,
.
, [10]
:
,
,
[15]
:
.
,
,
,
, :
[20]
,
.
COMMENTARY
Hic recolligit omnia quae ab antiquis de
causis sunt dicta: et circa hoc tria facit.
Primo ostendit, quod priores philosophi
nullam causam de quatuor generibus
causarum ab eis suprapositis addere
potuerunt. Secundo ostendit qualiter
praedictas causas tetigerunt, ibi, sed omnes
obscure et cetera. Tertio concludit
conclusionem principaliter intentam, ibi,
quod quidem igitur recte et cetera.
Hence,
just
as
the philosophers
of
nature claimed that the good is a cause in the
manner of an (+) efficient cause and not in that
of a (~) formal cause, in a similar way
the Platonistsclaimed that the good is a cause
in the manner of a (+) formal cause, and not in
that of a (~) final cause. The Pythagoreans, on
the other hand, considered it to be a cause in
the manner of a (+) material cause.
LESSON 12
Criticism of the Views about the Number of Material Principles
ARISTOTLES TEXT Chapter 8: 988b 22-989b 24
,
,
. [25]
, ,
.
,
,
.
[30]
,
,
.
,
.
[35]
, [989] [1]
( ,
:
:
[5]
,
,
:
,
; [10]
,
:
):
,
[15] ,
:
,
,
.
,
:
[20] ,
.
.
(
),
[25] ,
,
.
:
.
,
[30] ,
.
, ,
,
.
,
[989] [1]
,
(
), [5]
,
.
,
,
, :
[10] :
,
:
.
,
:
, [15]
,
.
( ) ,
,
, [20]
.
(
):
COMMENTARY
Postquam recitavit opiniones philosophorum
de principiis, hic incipit eas improbare. Et
dividitur in duas partes. Primo improbat
singulas opiniones. Secundo recolligit ea
quae dicta sunt, et continuat se ad sequentia,
ibi, quoniam ergo dictas causas et cetera.
Dicit
ergo
primo,
quod
idem
accidit
Ultimo
excusat
se
Aristoteles
a
perscrutatione diligentiori harum opinionum,
quia sermones dictorum philosophorum sunt
proprii sermonibus naturalibus, ad quos
pertinet tractare de generatione et
corruptione. Ipsi enim fere posuerunt
principia et causas talis substantiae, scilicet
materialis et corruptibilis. Dicit autem fere,
quia de aliis substantiis non tractabant,
quamvis quaedam principia ab eis posita
possent ad alia etiam extendere, ut patet de
intellectu maxime. Quia igitur non posuerunt
principia communia omnibus substantiis,
quod pertinet ad istam scientiam, sed
principia
solum
substantiarum
corruptibilium, quod pertinet ad scientiam
naturalem; ideo diligens inquisitio de
praedictis opinionibus magis pertinet ad
scientiam naturalem quam ad istam.
LESSON 13
Criticism of the Pythagoreans Opinions
ARISTOTLES TEXT Chapters 8 & 9: 989b 24-990a 34
[25] ,
,
[27] :
,
.
[30]
(
:
),
: , [990]
[1]
,
,
[5]
.
, ,
,
.
, [10] ,
.
,
;
[15] ,
:
,
.
things.
[20]
,
;
,
,
[25]
,
,
, ,
,
; [30]
:
,
.
Chapter 9
( ):
COMMENTARY
Hic disputat contra opiniones Pythagorae et
Platonis, qui altera principia posuerunt quam
naturalia. Et circa hoc duo facit. Primo ostendit
quod consideratio harum opinionum magis
Conveniebat
autem
Pythagoras
cum
naturalibus quantum ad ea quorum principia
quaerebat. Disputabat enim et tractabat de
omnibus naturalibus. Tractabat enim de
generatione caeli, et observabat omnia quae
accidunt circa partes caeli, quae dicuntur
diversae sphaerae, vel etiam diversae stellae: et
quae accidunt circa passiones vel circa eclipses
luminarium, et quae accidunt circa operationes
et circa motus corporum caelestium, et circa
eorum effectus in rebus inferioribus; et singulis
huiusmodi dispensabat causas, adaptando
scilicet unicuique propriam causam. Et
videbatur etiam in hoc consentire aliis
naturalibus, quod solum sit illud ens, quod est
sensibile, quod comprehenditur a caelo quod
videmus. Non enim ponebat aliquod corpus
sensibile infinitum, sicut alii naturales
posuerunt. Nec iterum ponebat plures mundos,
sicut posuit Democritus. Ideo autem videbatur
aestimare quod nulla entia essent nisi
sensibilia, quia non assignabat principia et
causas nisi talibus substantiis. Nihilominus
tamen causae et principia, quae assignabat, non
erant propria et determinata sensibilibus, sed
erant sufficientia ascendere ad superiora entia,
idest ad entia intellectualia. Et erant adhuc
magis convenientia quam rationes naturalium,
quae non poterant extendi ultra sensibilia, quia
LESSON 14
Arguments against the Platonic Ideas
ARISTOTLES TEXT Chapter 9: 990a 34-991a 8
[990] [1]
,
,
( [5]
:
,
,
):
,
,
:
[15] .
,
,
.
[ ]
: [20]
,
,
.
(
[25]
,
,
):
, ,
. [30]
( ,
, ,
:
),
:
: [991] [1]
, ;
, (
,
, [5] ,
;):
, ,
,
.
COMMENTARY
Hic disputat contra opinionem Platonis: et
dividitur in duas partes. Primo disputat contra
eius opinionem, quantum ad hoc quod
ponebat de rerum substantiis. Secundo
quantum ad hoc quod de rerum principiis, ibi,
omnino autem sapientia.
to
the
acknowledge.
219. Again, according to the opinion (109).
Deinde cum dicit amplius autem hic ponit
quintam rationem, quae talis est. Ideae
ponebantur a Platone, ut eis competerent
rationes sive definitiones positae in scientiis,
ut etiam de eis scientiae esse possent. Sed
intelligentia una, idest simplex et indivisibilis,
qua scitur de unoquoque quid est, non solum
est circa substantias sed etiam de aliis, scilicet
accidentibus. Et similiter scientiae non solum
sunt substantiae, et de substantia, sed etiam
inveniuntur scientiae aliorum, scilicet
accidentium:
ergo
patet
quod
ad
aestimationem, secundum quam vos Platonici
esse dicitis ideas, sequitur quod species non
solum essent substantiarum, sed etiam
multorum aliorum, scilicet accidentium. Et
hoc idem sequitur non solum propter
definitiones et scientias, sed etiam accidunt
multa alia talia, scilicet plurima, ex quibus
oportet ponere ideas accidentium secundum
rationes Platonis. Sicut quia ponebat ideas
principia essendi et fieri rerum, et multorum
huiusmodi, quae conveniunt accidentibus.
LESSON 15
The Destruction of the Platonists Arguments for Ideas
ARISTOTLES TEXT Chapter 9: 991a 8-991b 9
[10]
:
(
: ),
,
: [15]
,
,
(
):
[20]
.
.
;
[25] ,
:
.
, ,
,
.
[30]
,
, :
.
[991] [1]
:
,
:
[5]
,
,
, :
.
COMMENTARY
Hic improbat opinionem Platonis quantum
ad hoc quod non concludebat quod
concludere intendebat. Intendebat enim Plato
concludere ideas esse per hoc, quod sunt
necesse sensibilibus rebus secundum
aliquem modum. Unde Aristoteles ostendens
quod ideae ad nihil possunt sensibilibus
utiles esse, destruit rationes Platonis de
positione idearum: et ideo dicit, quod inter
omnia dubitabilia, quae sunt contra
Platonem, illud est maximum, quod species
a Platone positae non videntur aliquid
conferre rebus sensibilibus, nec sempiternis,
sicut sunt corpora caelestia: nec his, quae
fiunt et corrumpuntur, sicut corpora
elementaria. Quod sigillatim de omnibus
ostendit propter quae Plato ponebat ideas,
cum dicit nec enim.
LESSON 16
Arguments against the View that Ideas Are Numbers
ARISTOTLES TEXT Chapter 9: 991b 9-992a 24
,
; [10]
, <>
;
;
, .
, ,
. [15]
, ,
. ,
,
: ,
,
[20] ,
.
,
;
,
, ;
, ,
, [25]
:
;
.
,
,
[30] ;
;
: .
[992] [1]
;
,
,
:
[5]
, ,
, , , .
: ,
, ,
,
: [10] .
, ,
,
.
; [15]
:
, ,
.
:
.
[20] ;
,
.
: ,
.
COMMENTARY
Hic improbat opinionem Platonis de speciebus
inquantum ponebat eas esse numeros. Et circa
hoc duo facit. Primo disputat contra ea quae
posita sunt ab ipso de numeris. Secundo contra
ea quae posita sunt ab ipso de aliis
mathematicis, ibi, volentes autem substantias et
cetera.
Sed
primo
modo
sequuntur
multa
inconvenientia, et praecipue quantum ad
ponentes species esse numeros; quia sequitur
quod diversae species non differant secundum
substantiam, sed solum secundum excessum
unius speciei super aliam. Inconveniens etiam
videtur, quod unitates nullo modo differant; et
tamen
sunt
multae,
cum
diversitas
multitudinem consequatur.
priori dualitate.
LESSON 17
Arguments against the View that the Ideas Are Principles of Being and Knowledge
ARISTOTLES TEXT Chapters 9 & 10: 992a 24-993a 27
[25]
,
(
),
,
,
: ,
, .
[30] ,
,
,
, ,
,
.
[992] [1]
,
,
, [5]
,
:
.
, ,
: ,
;
.
[10] ,
, :
,
: ,
: .
,
[15]
: (
)
( ) ,
.
, ,
, [20]
.
,
, ,
:
.
; [25]
.
,
, ,
,
, [30]
.
,
<> (
): .
,
; :
[5] :
,
.
,
; ,
,
[10]
.
Chapter 10
,
,
:
,
[15] .
,
[ ],
,
.
[20] , :
,
, .
, .
[25] :
, [26] :
.
COMMENTARY
Hic improbat positionem Platonis quantum ad
hoc, quod ponebat de rerum principiis. Et
primo quantum ad hoc quod ponebat principia
essendi. Secundo quantum ad hoc quod
ponebat principia cognoscendi, ibi, quomodo
autem aliquis et cetera.