Tekst orzeczenia pochodzi z bazy orzecze Sdu Najwyszego dostpnej pod

adresem http://www.sn.pl
Wyrok
Sdu Najwyszego
z dnia 14 stycznia 2010 r.
IV CSK 432/09
1. Przyjcie wyzysku w rozumieniu art. 388 k.c. wymaga wykazania - poza
sam rac dysproporcj wiadcze stron - take pozostaych przesanek wyzysku,
tj. szczeglnej sytuacji strony wyzyskanej (jej przymusowe pooenie, niedostwo
lub niedowiadczenie) i wiadomo tego stanu rzeczy strony wyzyskujcej. Co
wicej, art. 388 1 k.c. zakada okrelon sekwencj (kolejno) zgoszenia
przewidzianych w tym przepisie roszcze.
2. Umowa naruszajca zasad ekwiwalentnoci wiadcze (raca dysproporcja
wiadcze) stron moe by oceniona w wietle postanowie art. 58 2 k.c.,
zwaszcza wwczas, gdy nie powstay wszystkie przesanki wyzysku przewidziane w
art. 388 1 k.c.
LEX nr 564991
564991
Dz.U.2014.121: art. 58 2; art. 388
1. Umowa przedwstpna (art. 389 k.c.) zobowizujca do przeniesienia
wasnoci nieruchomoci moe tworzy stan zabezpieczenia wierzytelnoci
uprawnionego z tej umowy wobec osoby trzeciej.
2. Porozumienie o zadatku moe by skutecznie zawarte take w wyniku
zaliczenia kwoty zadatku na poczet dugu dunika osoby wrczajcej zadatek (art.
394 1 k.c.).
Palestra 2010/1-2/265, OSP 2011/3/30
558659
Dz.U.2014.121: art. 389; art. 394 1
glosa: Tenenbaum-Kulig
CSK 432/09.
linia orzecznicza: Partyk
niewanoci umowy.
linia orzecznicza: Partyk
konieczna powoania si

M. Glosa do wyroku SN z dnia 14 stycznia 2010 r., IV

T. Nieekwiwaletno wiadcze stron jako podstawa
A. Przymusowe pooenie strony umowy, jako przesanka
na uprawnienia przysugujce w przypadku wyzysku.

Skad orzekajcy
Przewodniczcy: Sdzia SN Mirosaw Bczyk (sprawozdawca).
Sdziowie SN: Marian Kocon, Dariusz Zawistowski.
Sentencja
Sd Najwyszy w sprawie z powdztwa Marii, Dariusza i Marka D. - nastpcw
prawnych powoda Zenona D. przeciwko Bogdanowi M. o ustalenie i uniewanienie, po
rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 14 stycznia 2010 r., skargi
kasacyjnej Zenona D. od wyroku Sdu Apelacyjnego z dnia 20 listopada 2008 r.,
I. oddala skarg kasacyjn;
II. zasdza od powodw na rzecz pozwanego kwot 3600 (trzy tysice szeset)
z tytuem zwrotu kosztw postpowania kasacyjnego.

Uzasadnienie faktyczne
Powodowie domagali si ustalenia niewanoci trzech umowy zawartych z
pozwanym: 1) umowy przedwstpnej sprzeday nieruchomoci opisanej w pozwie (z
dnia 18 kwietnia 2003 r.); 2) porozumienia z dnia 14 czerwca 2006 r. (zmienionego w
dniu 1 sierpnia 2006 r.); 3) umowy sprzeday (przyrzeczonej) wspomnianej
nieruchomoci (z dnia 1 sierpnia 2006 r.). Alternatywnie wnosili o uniewanienie
umowy drugiej i trzeciej. Powodowi podali kilka przyczyn niewanoci umw objtych
pozwem (pozorno, niezgodno ich z zasadami wspycia spoecznego, groba,
wyzysk w odniesieniu do umowy drugiej i trzeciej).
Sd Okrgowy ustali, e niewane jest porozumienie stron z dnia 14 czerwca
2006 r. (umowa druga), a w pozostaym zakresie oddali powdztwo jako
nieuzasadnione.
Sd ten ustali, e pozwany mia wobec syna powodw wierzytelno na czn
kwot ok. 350.000 z W 2002 r. powodowie udzielili synowi penomocnictwa
umoliwiajcego dokonanie darowizny z samym sob, obejmujcej nieruchomo
gruntow powodw. Pozwany wraz z synem powodw ustalili, e zawarta zostanie
umowa przedwstpna dotyczca czci tej nieruchomoci, przy czym poza sam
treci aktu notarialnego strony uzgodniy, i jeeli powodowie znajd nabywc
oferujcego atrakcyjn cen, nieruchomo ta zostanie sprzedana temu oferentowi w
celu przekazania uzyskanej ceny na rzecz pozwanego (wierzyciela syna powodw).
Ustalono te, e w razie spaty zaduenia syna powodw wobec pozwanego, umowa
przyrzeczona nie dojdzie do skutku, natomiast brak takiej spaty i nieznalezienie
nabywcw spowoduje sprzeda nieruchomoci na warunkach wynikajcych z umowy
przedwstpnej.
W umowie przedwstpnej przewidziano zadatek w wysokoci 180.000 na rzecz
powodw, przy czym nie zosta on wrczony w gotwce, lecz - jak ustalono "zaliczony na poczet zaduenia syna powodw". Powodowie wyrazili zgod na to, aby
w celu przeprowadzenia wspomnianej transakcji zostaa zaangaowana ich
nieruchomo, ktr zamierzali wczeniej darowa synowi. W celu zawarcia
stosownych umw dotyczcych nieruchomoci udzielili synowi penomocnictwa w
2003 r. W dniu 18 kwietnia 2003 r. strony zawary umow przedwstpn sprzeday
nieruchomoci. Termin zawarcia umowy przyrzeczonej (po kilku jego zmianach)
okrelono ostatecznie na dzie 31 grudnia 2005 r. Powodowie nie wywizali si z
obowizku zawarcia tej umowy w terminie, a ich syn nadal pozostawa dunikiem
pozwanego. Powodowie nie znaleli te nabywcw nieruchomoci. W toku
postpowania w sprawie C 120/06, toczcej si z powdztwa obecnego pozwanego
przeciwko powodom jako pozwanym (o zapat zadatku i kary umownej), strony
obecnego procesu zawary porozumienie w dniu 14 czerwca 2006 r., w ktrym
powodowie zobowizali si m.in. przenie na rzecz pozwanego wasno
nieruchomoci za kwot 280.000 z i zapaci w gotwce sum w wysokoci 180.000
z do lipca 2006 r.
Pozwany uzna powdztwo w odniesieniu do porozumienia z dnia 14 czerwca
2006 r., poniewa stao si ono "bezprzedmiotowe" z powodu jego wykonania i
zawarcia umowy przyrzeczonej.
W ocenie Sdu Okrgowego, umowa przedwstpna nie bya umow pozorn,
poniewa strony zakaday jednak zawarcie umowy przyrzeczonej obejmujcej
nieruchomo. Umowa przedwstpna w intencji stron miaa tworzy stan swoistego
zabezpieczenia prawidowego wykonania zobowizania przez syna powodw wobec
pozwanego jako wierzyciela i nie bya sprzeczna z prawem, przy czym wrczenie
zadatku przy zawarciu umowy przedwstpnej mogo nastpi take w sposb, jaki
uczyniy to strony (w wyniku dokonania wzajemnych rozlicze z udziaem syna
powodw). Pozornoci nie bya te objta umowa sprzeday nieruchomoci, strony

zawary j w wykonaniu umowy przedwstpnej i z zamiarem osignicia skutku

rozporzdzajcego. W 4 umowy potwierdzono zapat ceny przez kupujcego. Nie
byo te podstaw do przyjcia wyzysku powodw przez pozwanego w rozumieniu art.
388 1 k.c., poniewa nie wystpia raca dysproporcja wiadcze, a powodowie dokonujc sprzeday nieruchomoci - nie znajdowali si w przymusowym pooeniu.
Apelacja powoda zostaa oddalona. Sd Apelacyjny podzieli ustalenia faktyczne
Sdu pierwszej instancji. Rozwaajc zarzuty naruszenia prawa materialnego, Sd
ten stwierdzi, e nie istniay podstawy do ustalenia niewanoci umowy
przedwstpnej i umowy przyrzeczonej z powodu wad owiadczenia woli lub
naruszenia art. 353 1 k.c. Nie wykazano rwnie przesanek wyzysku powodw w
rozumieniu art. 388 1 k.c. w odniesieniu do umowy przyrzeczonej. Ustalony przez
strony zadatek mg by uiszczony take w sposb przyjty przez strony, skoro
doszo ostatecznie do okrelonego przesunicia majtkowego pomidzy nimi. Sd
Apelacyjny nie podzieli stanowiska apelujcych, e intencj stron umowy z dnia 18
kwietnia 2003 r. (umowy przedwstpnej) nie byo zobowizanie do zawarcia umowy
przyrzeczonej, a jedynie - jak wywodzili - "fikcyjne zastrzeenie raco wysokiego
zadatku i kary umownej w celu wywarcia na powodach presji ekonomicznej i
psychicznej na wypadek niewywizania si przez ich syna z zobowiza wzgldem
pozwanego". Takiej sugestii powodw przeczy, zdaniem Sdu, nie tylko literalne
brzmienie umowy przedwstpnej, ale take - sama sekwencja zdarze nastpujcych
po jej zawarciu.
W skardze kasacyjnej powodw podniesiono cztery grupy zarzutw naruszenia
prawa materialnego: art. 394 1 k.c. w zw. z art. 58 1 k.c.; art. 353 1 k.c. w zw. z
art. 83 1 k.c. i art. 58 1 i 2 k.c.; art. 353 1 k.c. w zw. z art. 58 1 i 2 k.c.;
art. 3531 k.c. i art. 388 k.c. w zw. z art. 58 1 i 2 k.c. Skarcy wnosili o
uchylenie zaskaronego wyroku w caoci i zmian wyroku Sdu Okrgowego zgodnie
z wnioskami apelacyjnymi.
Uzasadnienie prawne
Sd Najwyszy zway, co nastpuje:
1. W skardze kasacyjnej powodowie podtrzymuj swoje stanowisko co do
istnienia podstaw do ustalenia niewanoci umowy przedwstpnej i umowy
przenoszcej wasno nieruchomoci. Istnienie tych podstaw powinno by oceniane
w wietle ustale faktycznych dokonanych przez Sdy meriti (art. 398 13 2 k.p.c.).
Zarzut naruszenia art. 388 k.c. skarcy odnosz do umowy przyrzeczonej i
eksponuj brak ekwiwalentnoci wiadcze w tej umowie. Jednoczenie stwierdzaj
oglnie, e w odniesieniu do tej umowy "rozwaenia wymaga rwnie moliwo
zastosowania sankcji niewanoci umowy na podstawie art. 388 1 k.c." Naley
jednak stwierdzi, e przyjcie wyzysku w rozumieniu tego przepisu wymaga
wykazania - poza sam rac dysproporcj wiadcze stron - take pozostaych
przesanek wyzysku, tj. szczeglnej sytuacji strony wyzyskanej (jej przymusowe
pooenie, niedostwo lub niedowiadczenie) i wiadomo tego stanu rzeczy strony
wyzyskujcej. Co wicej, art. 388 1 k.c. zakada okrelon sekwencj (kolejno)
zgoszenia przewidzianych w tym przepisie roszcze (por. np. uzasadnienie wyroku
Sdu Najwyszego z dnia 8 padziernika 2009 r., II CSK 160/09, nieopubl.). Sd
pierwszej instancji ustali m.in. brak stanu przymusowego pooenia po stronie
powodw w chwili zawierania umowy przyrzeczonej w 2006 r. i stwierdzi trafnie, e
sama konieczno wywizania si z istniejcych zobowiza zasadniczo nie tworzy
jeszcze stanu przymusowego pooenia w rozumieniu art. 388 1 k.c. Ustalony przez
Sdy meriti stan faktyczny pozwala zatem na trafn konkluzj Sdu Apelacyjnego,
e powodowie nie wykazali przede wszystkim niezbdnych przesanek uniewanienia
umowy przyrzeczonej na postawie art. 388 1 k.c. (s. 14 uzasadnienia
zaskaronego wyroku). Nie mona zatem podzieli zarzutu naruszenia tego przepisu.

2. Skarcy powtarzaj w zasadzie zarzut prezentowany ju w apelacji, e

rzeczywistym celem umowy przedwstpnej "nie byo zobowizanie si do zawarcia
umowy przyrzeczonej, a jedynie fikcyjne zastrzeenie raco wysokiego zadatku i
kary umownej w celu wywarcia na powodach presji ekonomicznej i psychicznej na
wypadek niewywizania si przez ich syna z zobowiza wzgldem pozwanego".
Sdy meriti prawidowo ustaliy to, e strony - zawierajc umow przedwstpn - nie
zakaday jednak niedojcia do zawarcia wskazanej w niej umowy przyrzeczonej
(wykonawczej). Sd Apelacyjny trafnie bowiem zauway, e eksponowanie przez
skarcych wspomnianego celu umowy przedwstpnej pozostaje w sprzecznoci
przede wszystkim z jej wyranymi postanowieniami (por. 4 i 5 umowy), a take z
ustalon przez Sdy sekwencj zdarze powstaych po zawarciu umowy
przedwstpnej a do jej ostatecznego wykonania.
Niezalenie od tego naley zwrci uwag na to, e w skardze kasacyjnej nie
podniesiono w ogle zarzutu naruszenia art. 65 2 k.c. wskazujcego okrelone
dyrektywy wykadni owiadcze woli stron stosunkw umownych. Oznacza to
wykluczenie moliwoci ustalenia innego celu umowy przyrzeczonej ni cel
ostatecznie przyjty przez Sdy meriti. Z tych wzgldw zarzut naruszenia art. 83
1 k.c. nie moe by uznany za przekonywajcy.
3. Ocena zarzutu naruszenia art. 394 1 k.c. w zw. z at. 58 1 k.c. wymaga
kilku uwag oglniejszych.
Po pierwsze, w uzasadnieniu zaskaronego wyroku nie stwierdzono, e
"wrczenie zadatku moe zosta dokonane przez jakiekolwiek rozlicznie pienidzy
pomidzy stronami, w tym take - potrcenie z wierzytelnoci drugiej strony".
Uznano tylko, e przyjty w rozpoznawanej sprawie sposb zawarcia porozumienia o
zadatek mona uzna za skuteczny prawnie. Po drugie, na wstpie skargi kasacyjnej
nie powoano zarzutu naruszenia art. 58 3 k.c., a jedynie w uzasadnieniu zarzutu
naruszenia art. 394 1 i 2 k.c. oglnie stwierdzono, e "pogbionej analizy
wymaga rwnie kwestia wanoci pozostaych zapisw umowy przedwstpnej
zgodnie z dyrektyw okrelon przepisem art. 58 3 k.c." (s. 5 skargi). Po trzecie,
naleaoby zauway to, e porozumienie o zadatek mogoby by traktowane jako
autonomiczne porozumienie w odniesieniu do umowy gwnej (umowy
przedwstpnej), nawet wwczas, gdyby zamieszczone zostao w treci umowy
gwnej jako jedna z jej klauzul.
Jeeli zatem intencj skarcych byo wykazanie tego, e niewane
porozumienie o zadatek (art. 58 1 k.c.) jako cz czynnoci prawnej (element
umowy przedwstpnej) powodowao skutek w postaci niewanoci caej umowy
przedwstpnej, to naleao w takiej sytuacji w pierwszej czci skargi powoa si na
zarzut naruszenia art. 58 3 k.c. i odpowiednio umotywowa merytoryczny i
funkcjonalny wpyw niewanego porozumienia o zadatek na prawny byt caej umowy
przedwstpnej (verba legis: "bez postanowie dotknitych niewanoci czynno nie
zostaaby dokonana", art. 56 3 k.c.). Brak takiego powoania si i wspomnianej
motywacji czyni w rezultacie bezprzedmiotowymi szersze rozwaenie skargi
dotyczce moliwego sposobu skutecznego zawarcia porozumienia (umowy)o
zadatek w wietle art. 394 1 k.c.
Niezalenie jednak od tego naleaoby wyjani, e nie byo podstaw do
stwierdzenia, i midzy stronami umowy przedwstpnej nie doszo do zawarcia
skutecznego porozumienia o zadatek ( 5 umowy przedwstpnej). Dzieje si tak
nawet przy zaoeniu, e zadatek stanowi umow (dodatkow) o charakterze
realnym. W 5 umowy przedwstpnej strony postanowiy, e z umwionej ceny
sprzeday kupujcy (pozwany) zapaci penomocnikowi (powodw) kwot 180.000 z
i penomocnik pokwitowa odbir tej czci ceny; ponadto uzgodniono, e
wspomniana kwota stanowi "zadatek w rozumieniu art. 394 k.c.", przy czym w razie
wykonania umowy (przyrzeczonej) zadatek ulega zaliczeniu na poczet ceny. Jeeli z

ustale faktycznych obu Sdw meriti wynika to, e umowa przedwstpna stanowia
zabezpieczenie wierzytelnoci przysugujcej pozwanemu (uprawnionemu z tej
umowy) wobec tych powodw, to przyczyna umieszczenia w umowie wspomnianej
klauzuli o zadatek staje si w peni zrozumiaa. Pacc zadatek penomocnikowi
powodw (dunikowi pozwanego), pozwany wykona zobowizanie z tytuu zadatku
wobec powodw (por. art. 462 1 k.c.) i jednoczenie - zgodnie z dalszymi
ustaleniami Sdw - doszo do umorzenia (o kwot odpowiadajc wysokoci
zadatku) zobowizania syna powodw (ich penomocnika) wobec pozwanego
(wierzyciela; s. 3 uzasadnienia zaskaronego wyroku). W sensie jurydycznym
nastpio wic take przysporzenie w majtku powodw, skoro - ustanawiajc swoim
penomocnikiem syna - wyraali zgod na wspomniany sposb umorzenia
zobowizania tego zobowizanego. Ostatecznie wspomniany zadatek zosta zaliczony
przez strony na poczet ceny sprzeday nieruchomoci i speni ostatecznie swoj
funkcj okrelona w 5 umowy z 2008 r.
4. Wedug skarcych, umowa przedwstpna z 2008 r. miaa na celu
wykreowanie nieznanej prawu polskiemu formy "zabezpieczenia na ziemi", a takie
zabezpieczenie zmierza niewtpliwie do obejcia przepisw regulujcych formy
zabezpieczenia rzeczowego i prowadzi w konsekwencji do prawnego wynaturzenia
konstrukcji umowy przedwstpnej (art. 389 k.c.) w wietle art. 3531 k.c.
W orzecznictwie Sdu Najwyszego dopuszcza si moliwo zabezpieczenia
okrelonych wierzytelnoci take w wyniku zawarcia umowa przedwstpnej
obejmujcej nieruchomo. Ewentualne ograniczenie w tym zakresie mogoby
wynika z przepisw oglnych (np. art. 3531 k.c., art. 58 2 k.c.; tak np. wyrok
Sdu Najwyszego z dnia 16 lipca 2004 r., I CK 114/09, nieopubl.). Wbrew sugestii
skarcych, wspomniane zabezpieczenie ma charakter osobisty (a nie rzeczowy),
mimo e w wykonaniu uprawnienia wynikajcego z umowy przedwstpnej moliwe
byoby uzyskanie wasnoci nieruchomoci przez uprawnionego (beneficjenta
zabezpieczenia). Zobowizany z takiej umowy (ustanawiajcy zabezpieczenie)
odpowiada bowiem wobec uprawnionego osobicie, a nie tylko okrelonymi
przedmiotami majtkowymi. Nie mona zatem twierdzi, e chodzi o wykreowanie
nieznanego prawu polskiemu (i praktyce obrotu prawnego) zabezpieczenia typu
rzeczowego i w dodatku - niedopuszczalnego w wietle przepisw o zabezpieczeniach
rzeczowych dotyczcych nieruchomoci.
Dokonanie przez oba Sdy meriti ustalenia faktyczne nie wskazuj na to, aby
omawiane zabezpieczenie osobiste byo sprzeczne z postanowieniami art. 353 1 k.c.
jako niemieszczce si w przyjtych w tym przepisie granicach swobody
kontraktowej. Nie byo te wystarczajcych podstaw do oceny tego zabezpieczenia
jako naruszajcego zasady wspycia spoecznego (art. 58 2 k.c.).
Stworzony przez strony umowy stan zabezpieczenia odnosi si do
wierzytelnoci przysugujcej pozwanemu (beneficjentowi zabezpieczenia) wobec
innej osoby (syna powodw). Sdy meriti ustaliy, e strony umowy przedwstpnej
uzgodniy take mechanizm ewentualnego skorzystania przez pozwanego
(beneficjenta) z przewidzianego dla niego zabezpieczenia. Moliwo takiego
skorzystania aktualizowaa si w razie nieznalezienia przez powodw nabywcw
nieruchomoci oferujcych atrakcyjn cen i w razie niespenienia wierzytelnoci
objtej zabezpieczeniem. Obie te przesanki ostatecznie wystpiy i pozwany uzyska
definitywnie wasno nieruchomoci na podstawie przewidzianej w umowie
przedwstpnej umowy przyrzeczonej ( 4). Strony zawary zatem umow
przedwstpn, zachowujc postanowienie art. 389 k.c., przy czym naday jej rwnie
funkcj zabezpieczenia wierzytelnoci istniejcej wobec osoby trzeciej. Trudno wic
przyj, e doszo od prawnego wynaturzenia tej umowy w rozumieniu art. 353 1 k.c.,
skoro ustalono waciwy i realny, a nie tylko fikcyjny cel tej umowy w postaci
pniejszego
zawarcia
umowy
przyrzeczonej
i
ostatecznie
doszo
do

urzeczywistnienia tego celu.

5. Naley zgodzi si ze skarcymi, e umowa naruszajca zasad
ekwiwalentnoci wiadcze (raca dysproporcja wiadcze) stron moe by
oceniona w wietle postanowie art. 58 2 k.c., zwaszcza wwczas, gdy nie
powstay wszystkie przesanki wyzysku przewidziane w art. 388 1 k.c. W
uzasadnienie wyroku Sdu Najwyszego z dnia 8 padziernika 2009 r., II CSK
160/089 (nieopubl.) przyjto, e przepis art. 388 1 k.c. stanowi lex specialis w
stosunku do oglnego art. 58 2 k.c. Wedug skarcych obie kwestionowane przez
nich umowy (przedwstpna i przyrzeczona) s niewane (art. 58 2 k.c.), poniewa
prawidowa wykadnia art. 3531 k.c. powinna prowadzi do wniosku, e obie umowy
przewidyway race zachwianie ekwiwalentnoci wiadcze.
Stanowiska takiego nie mona podzieli z nastpujcych wzgldw.
W ustaleniach faktycznych obu Sdw brak ustalenia dotyczcego wartoci
nieruchomoci objtej kwestionowanymi umowami w chwili sprzeday tej
nieruchomoci. Oznacza to, e warto przedmiotu zabezpieczenia (wierzytelnoci
zabezpieczonej pozwanego wobec syna powodw) mona byo porwnywa do
wysokoci ceny nieruchomoci przyjtej ostatecznie (po zmianie) w umowie
przyrzeczonej (350.000 z/280.000 z). Nie sposb wic w tej sytuacji mwi o stanie
tzw. nadzabezpieczenia, tj. uzyskania przez pozwanego zabezpieczenia wartociowo
raco nieadekwatnego do wysokoci zabezpieczonej wierzytelnoci. Przewidziany w
umowie zadatek i kara umowna suyy umocnieniu wykonania przez powodw
(zobowizanych) umowy przedwstpnej, a wic mog by one oceniane jedynie z
punktu widzenia zapewnienia stosownej efektywnoci prawnej roszczenia pozwanego
o wykonanie umowy przedwstpnej. Nie mogy natomiast suy wykazaniu (z racji
rozmiaru zadatku i kary umownej) racej co do wartoci dysproporcji pomidzy
przedmiotem zabezpieczenia (wysokoci zabezpieczonej wierzytelnoci) i tzw.
substratem zabezpieczenia (ostatecznie ustalon cen sprzedanej nieruchomoci).
Uzaleniajc powstanie uprawnienia do dania wykonania umowy przedwstpnej nie
tylko od trwania zaduenia syna powodw, ale take od faktu nieznalezienia przez
zobowizanych powodw w odpowiednim czasie oferenta gotowego zapaci im
"atrakcyjn cen" (tj. na pewno wysz ni ostatecznie ustalona w umowie), strony
przewidyway porednio moliwo ewolucji wartoci nieruchomoci w okresie trwania
stanu zabezpieczenia, tj. przynajmniej do czasu spaty zaduenia syna powodw.
Z przedstawionych wzgldw nietrafny okaza si take zarzut naruszenia art.
353 1 k.c. w zw. z art. 58 1 i 2 k.c. Naleao zatem oddali skarg kasacyjn
powodw jako nieuzasadnion (art. 398 14 k.p.c.) i obciy powodw kosztami
postpowania kasacyjnego (art. 98 k.p.c. i art. 108 1 k.p.c.).