Waarom de islam monsters creeert

Psychopathische mensen en psychopathisch gedrag komen in alle culturen en religies voor. Maar in n
cultuur/religie komen die/komt dat veruit het meeste voor. De dagelijkse massamoorden, de terreur, de
vervolgingen en de executies door leden van de familie, die gepleegd worden door de volgelingen van de
islam, zijn misselijkmakend en de vindingrijkheid achter de aanslagen altijd op zoek naar nieuwe en
effectievere manieren om mensen te doden en te tiranniseren is verbluffend: het kapen van jumbojets en
die in wolkenkrabbers laten vliegen, het jacht maken op ongewapende en onschuldige mensen met
granaten en automatische geweren in winkelcentra, het plaatsen van bommen op het eigen lichaam,
modelvliegtuigen als drones gebruiken, het bevestigen van grote roterende bladen aan pick-up trucks en
die als menselijke gazonmaaiers gebruiken, het doden van familieleden met zuur of door vuur, het
publiekelijk opknopen van mensen vanaf kranen voor juichende menigten, enz. Dit alles maakt dat men
zich afvraagt: wat creert zon gebrek aan empathie en een bijna speelse en creatieve houding ten opzichte
van moord op mensen die men als vijanden ziet? Dit is een vraag voor psychologen zoals ik.

Het bestuderen van de islamitische geest

Niemand wordt geboren als een massamoordenaar, een verkrachter of een gewelddadige crimineel. Dus
wat zit er in de islamitische cultuur dat hun kinderen op een zodanige manier benvloedt, die ervoor zorgt
dat relatief veel moslims schadelijk zijn voor andere mensen?
Als psycholoog in een Deense jeugdgevangenis had ik een unieke mogelijkheid om de geestesgesteldheid
van moslims te bestuderen. 70% van de jeugdige delinquenten in Denemarken heeft een islamitische
achtergrond. Ik kon hen vergelijken met de niet-islamitische clinten van dezelfde leeftijdsgroep met min of
meer dezelfde sociale achtergrond. Ik kwam tot de conclusie dat de islam en de islamitische cultuur
bepaalde psychologische mechanismen hebben die schade toebrengen aan de ontwikkeling van mensen
en die crimineel gedrag versterken.
Ik ben me er natuurlijk van bewust dat moslims verschillend zijn en niet alle moslims volgen de
gewelddadige en perverse boodschap van de koran en het even beschamende voorbeeld van de profeet.
Maar zoals met alle andere godsdiensten het geval is, benvloedt de islam ook zijn volgelingen en de cultuur
waarin zij leven.
Men zou kunnen spreken van twee soorten van psychologische mechanismen, die zowel afzonderlijk als
gecombineerd gewelddadig gedrag versterken. En soort is voornamelijk verbonden met religie en die richt
zich op het zo vroeg mogelijk indoctrineren van islamitische waarden bij kinderen met alle noodzakelijke
middelen, met inbegrip van geweld en intimidatie. Men kan de bezorgdheid van moslimouders over de
religieuze keuzes van hun nakomelingen begrijpen, omdat de sharia de doodstraf voor hun kinderen gelast
als ze een andere godsdienst dan hun ouders zouden kiezen. De andere soorten van mechanismen zijn
meer cultureel en psychologisch bepaald. Deze culturele psychologische mechanismen zijn een logisch
gevolg van het worden benvloed door een godsdienst als de islam en die komen voort uit een 1400 jaar
oude tribale samenleving met een zeer beperkte vrijheid om zich te ontwikkelen buiten de ontwikkeling die
de godsdienst toelaat.

Klassieke methoden van hersenspoeling in de opvoeding

Het hersenspoelen van mensen om dingen te geloven of te doen tegen hun eigen menselijke natuur zoals
het haten of zelfs het doden van onschuldigen die zij niet eens kennen gebeurt traditioneel door een
combinatie van twee dingen: pijn en herhaling. Het bewust toedienen van psychologisch en fysiek lijden
breekt de weerstand van de persoon tegen de voortdurend herhaalde boodschap.
Totalitaire regimes gebruiken deze methode om politieke dissidenten te hervormen. Legers in minder
beschaafde landen gebruiken die om meedogenloze soldaten te creren en door religieuze sekten over de
hele wereld wordt die gebruikt om hun navolgers tot fanatici om te vormen.

Tijdens tal van sessies met meer dan honderd moslimclinten ontdekte ik dat geweld en het herhalen van
religieuze boodschappen gangbaar zijn in islamitische gezinnen.
De islamitische cultuur heeft gewoon niet dezelfde mate van begrip voor de menselijke ontwikkeling zoals
beschaafde samenlevingen die hebben en fysieke pijn en bedreigingen zijn daarom vaak bij voorkeur het
instrument om kinderen op te voeden. Daarom groeien zo veel moslimmeisjes op met het besef dat geweld
bij hun huwelijk hoort en daarom groeien moslimjongens op met de les dat geweld aanvaardbaar is. En het
is de belangrijkste reden waarom negen van de tien kinderen die door de autoriteiten in Kopenhagen bij
hun ouders weggehaald zijn uit immigrantengezinnen komen. De islamitische traditie van het gebruik van
pijn en intimidatie als onderdeel van de disciplinaire maatregelen tegen kinderen worden ook op grote
schaal gebruikt op islamitische scholen ook in het Westen.
In combinatie met talloze herhalingen van koranverzen op islamitische scholen en in gezinnen maakt dit
alles het zeer moeilijk voor kinderen om zich te verdedigen tegen het gendoctrineerd worden om de koran
na te volgen, zelfs als dat tegen de seculiere wetten, de logica en het meest fundamentele begrip van
mededogen ingaat.
En zoals we uit zoveel psychologische studies weten, vraagt datgene waardoor een kind op die leeftijd sterk
benvloed is een enorme persoonlijke inspanning om dat later in het leven te veranderen. Het is geen
wonder dat moslims in het algemeen, ondanks de onmenselijke aard van de islam en het duidelijk
onvermogen zijn volgelingen uit te rusten met humor, mededogen en andere aantrekkelijke kwaliteiten,
sterker in hun geloof staan dan alle andere religieuze groepen.

Vier psychologische factoren die dat mogelijk maken

Niet alleen lijkt een traditionele islamitische opvoeding op de klassieke methoden voor hersenspoeling,
maar ook de cultuur die deze opvoeding voortbrengt cultiveert vier psychologische kenmerken die
gewelddadig gedrag verder toelaten en het versterken.
Deze vier geestelijke factoren zijn de woede/agressie, het zelfbewustzijn, de eigen verantwoordelijkheid en
de intolerantie.
Als het gaat om woede/agressie dan zijn de westerse samenlevingen het op grote schaal met elkaar eens
dat dit een teken van zwakte is. Ongecontroleerde explosies van dit onaangename gevoel zijn misschien
wel de snelste manier om gezichtsverlies te lijden, vooral in de noordelijke landen, en hoewel men bang
kan zijn voor boze mensen, worden ze nooit gerespecteerd. In de islamitische cultuur wordt woede veel
meer geaccepteerd en in staat te zijn om mensen te intimideren wordt gezien als een kracht en een
oorzaak van sociale status. We zien zelfs dat islamitische bevolkingsgroepen of landen trots bekendmaken
dat ze hele dagen van woede hebben, en ze gebruiken uitdrukkingen als heilige woede een term die
tegenstrijdig lijkt in vreedzame culturen.
In de westerse samenleving wordt het vermogen om constructief met kritiek om te gaan als die
gerechtvaardigd is en met een schouderophalen als die misplaatst is gezien als een symbool van
zelfvertrouwen en authenticiteit. Zoals iedereen heeft gemerkt, is dit niet het geval onder moslims. Hier
wordt kritiek, ongeacht hoe gerechtvaardigd die is, gezien als een aanval op iemands eer, en er wordt
verwacht dat de eer wordt hersteld met behulp van alle middelen die nodig zijn om de tegenstander het
zwijgen op te leggen. Moslims proberen bijna nooit kritiek met logische argumenten tegen te spreken; in
plaats daarvan proberen ze de kritiek het zwijgen op te leggen door te doen alsof ze beledigd zijn of door te
gaan schelden, of door de boodschapper te bedreigen of zelfs te doden.
De derde psychologische factor betreft eigen verantwoordelijkheid en hier speelt het psychologische
fenomeen locus of control [beheersingsorintatie] een belangrijke rol. Mensen die opgevoed zijn met
westerse normen hebben in het algemeen een innerlijke locus of control, wat betekent dat zij gewaar
worden dat hun leven beheerst/bestuurd wordt door innerlijke factoren, zoals iemands eigen keuzes, kijk
op de wereld, manieren van omgaan met emoties en situaties, enz. Moslims worden opgevoed met de
gewaarwording dat hun leven van buitenaf wordt gecontroleerd. Alles gebeurt insha Allah als Allah het
wil en de vele religieuze wetten, tradities en de krachtige mannelijke autoriteit laten weinig ruimte voor

individuele verantwoordelijkheid. Dit is de oorzaak voor de gnante en wereldberoemde

moslimslachtoffermentaliteit, waar iedereen anders dan zijzelf moet worden beschuldigd en gestraft voor
een situatie die de moslims zelf gecreerd hebben.
Ten slotte; de vierde psychologische factor die de moslims kwetsbaar maakt voor de gewelddadige
boodschap in de koran betreft tolerantie. Terwijl westerse samenlevingen in het algemeen een goed
persoon definiren als open en tolerant wordt moslims verteld dat zij superieur zijn aan niet-moslims en
dat zij bestemd zijn om niet-moslims te domineren en dat zij zich sociaal en emotioneel moeten
distantiren van niet-moslims. De vele hatelijke en mensonterende verzen in de koran en in de hadiths
tegen niet-moslims lijken sterk op de psychologische propaganda die de leiders tegen hun eigen mensen
gebruiken om ze mentaal voor te bereiden op het bestrijden en het doden van de vijand. Het doden van
een ander persoon is gemakkelijker als je hem haat en hem niet volledig als mens ziet.

Waarom de islam monsters creert

De culturele en psychologische cocktail van woede, laag gevoel van eigenwaarde, slachtoffermentaliteit,
bereidheid om zich blindelings te laten leiden door uiterlijk vertoon van autoriteit en een agressieve en
discriminerende opvatting over niet-moslims, die moslims is opgedrongen door pijn, intimidatie en
geestdodende herhalingen van bijna ontelbare verzen van de Koran die haat en geweld tegen niet-moslims
bevorderen, is de reden waarom de islam monsters creert.

Het psychologische probleem binnen de islam

Het probleem met de islam en de islamitische cultuur is, dat er zoveel psychologische factoren zijn die zijn
volgelingen tot een gewelddadige houding tegen niet-moslims dwingen, dat een algehele gewelddadige
botsing althans vanuit een psychologisch perspectief onvermijdelijk is. Met zon sterke druk en zulke
sterke emoties binnen zon grote groep mensen die allemaal tegen ons opgesteld staan worden we
geconfronteerd met de perfecte storm, en ik zie geen mogelijkheden om die te keren. Mensen kunnen pas
veranderen als ze daartoe bereid zijn, als het hen toegestaan wordt om te veranderen, als ze in staat zijn
om te veranderen en slechts een kleine minderheid van de moslims verkeert in zulke gelukkige
omstandigheden.
Veel te veel mensen onderschatten de kracht van de psychologie die ingebed is in religie en cultuur. Zoals
we al hebben gezien, kunnen geen leger maatschappelijk werkers, royale welvaartsstaten, mooi pratende
politici, politiek correcte journalisten of soldaten die de democratie bevorderen deze enorme krachten een
halt toeroepen. Verstandige wetten inzake immigratie en islamisering in onze eigen landen kunnen de
omvang van het lijden beperken, maar op basis van mijn opleiding en mijn professionele ervaring als
psycholoog voor moslims schat ik in dat wij deze veelzijdige, agressieve beweging tegen onze cultuur niet
zullen kunnen afbuigen of voorkomen.
Ik geloof beslist dat wij, omdat we als een democratische en een goed opgeleide samenleving onze
aandacht kunnen richten op en in het geweer kunnen komen voor het behoud van onze waarden en
grondwetten, dit voortgaande conflict, dat begonnen is door de vaak uit inteelt voortgekomen volgelingen
van de sharia, kunnen winnen. De grote vraag is hoeveel van onze waardigheid, onze burgerrechten, ons
bloed, ons geld en onze tranen wij in het proces zullen verliezen.
Bron:
http://www.jihadwatch.org/2013/09/nicolai-sennels-psychology-why-islam-creates-monsters.html
Auteur: Nicolai Sennels