EUTROPIUS

EUTROPIO
Anno urbis septigentesimo fere ac nono, interfecto Caesare, civilia bella reparata sunt.
Percussoribus enim Caesaris senatus favebat. Antonius consul partium Caesaris civilibus
bellis opprimere eos conabatur. Ergo turbata re publica multa Antonius scelera committens
a senatu hostis iudicatus est. Missi ad eum persequendum duo consules, Pansa et Hirtius, et
Octavianus, adulescens annos X et VIII natus, Caesaris nepos, quem ille testamento
heredem reliquerat et nomen suum ferre iusserat. Hic est qui postea Augustus est dictus et
rerum potitus. Quare profecti contra Antonium tres duces vicerunt eum. Evenit tamen ut
victores consules ambo morerentur. Quare tres exercitus uni Caesari Augusto paruerunt.
Fugatus Antonius ammisso exercitu confugit ad Lepidum, qui Caesaris magister equitum
fuerat et tum militum copias grandes habebat, a quo susceptus est. Mox Lepido operam
dante Caesar pacem cum Antonio fecit et, quasi vindicaturus patris sui mortem, a quo per
testamentum fuerat adoptatus, Romam cum exercitu profectus extorsit, ut sibi vicesimo
anno consulatus daretur. Senatum proscripsit, cum Antonio ac Lepido rem publicam armis
tenere coepit. Per hos etiam Cicero orator occisus est multique alii nobiles.
Interea Brutus et Cassius, interfectores Caesaris, ingens bellum moverunt. Erant enim per
Macedoniam et Orientem multi exercitus, quos occupaverant. Profecti sunt igitur contra eos
Caesar Octavianus Augustus et Marcus Antonius; remanserat enim ad defendendam Italiam
Lepidus. Apud Philippos Macedoniae urbem contra eos pugnaverunt. Primo proelio victi
sunt Antonius et Caesar, periit tamen dux nobilitatis Cassius, secundo Brutum et infinitam
nobilitatem, quae cum illis bellum gesserat, victam interfecerunt. Ac sic inter eos divisa est
res publica, ut Augustus Hispanias, Gallias et Italiam teneret, Antonius Asiam, Pontum,
Orientem. Sed in Italia Lucius Antonius consul bellum civile commovit, frater eius, qui
cum Caesare contra Brutum et Casium dimicaverat. Is apud Perusium Tusciae civitatem
victus et captus est neque occisus. (VII, 1-3)

EUTROPIUS
EUTROPIO
1 1 Romanum imperium, quo neque ab exordio ullum fere minus neque incrementis toto
orbe amplius humana potest memoria recordari, a Romulo exordium habet, qui Reae
Silviae, Vestalis virginis, filius et, quantum putatus est, Martis cum Remo fratre uno partu
editus est.
2 is, cum inter pastores latrocinaretur, decem et octo annos natus urbem exiguam in
Palatino monte constituit XI Kal. Maias, Olympiadis sextae anno tertio, post Troiae
excidium, ut qui plurimum minimum que tradunt, anno trecentesimo nonagesimo quarto.
2 1 Condita civitate, quam ex nomine suo Romam vocavit, haec fere egit. Multitudinem
finitimorum in civitatem recepit, centum ex senioribus legit, quorum consilio omnia ageret,
quos senatores nominavit propter senectutem. 2 tum, cum uxores ipse et populus suus non
haberent, invitavit ad spectaculum ludorum vicinas urbis Romae nationes atque earum
virgines rapuit. Commotis bellis propter raptarum iniuriam Caeninenses vicit, Antemnates,
Crustuminos, Sabinos, Fidenates, Veientes. Haec omnia oppida urbem cingunt. Et cum orta
subito tempestate non comparuisset, anno regni tricesimo septimo ad deos transisse creditus
est et consecratus. Deinde Romae per quinos dies senatores imperaverunt et his regnantibus
annus unus completus est.
3 1 Postea Numa Pompilius rex creatus est, qui bellum quidem nullum gessit, sed non
minus civitati quam Romulus profuit. 2 nam et leges Romanis mores que constituit, qui
consuetudine proeliorum iam latrones ac semibarbari putabantur, et annum descripsit in
decem menses, prius sine aliqua supputatione confusum, et infinita Romae sacra ac templa
constituit. Morbo decessit quadragesimo et tertio imperii anno.
4 1 Huic successit Tullus Hostilius. Hic bella reparavit, Albanos vicit, qui ab urbe Roma
duodecimo miliario sunt, Veientes et Fidenates, quorum alii sexto miliario absunt ab urbe
Roma, alii octavo decimo, bello superavit, urbem ampliavit, adiecto Caelio monte. 2 cum
triginta et duos annos regnasset, fulmine ictus cum domo sua arsit.
5 1 Post hunc Ancus Marcius, Numae ex filia nepos, suscepit imperium. 2 contra Latinos
dimicavit. Aventinum montem civitati adiecit et Ianiculum, apud ostium <Tiberis>
civitatem supra mare sexto decimo miliario ab urbe Roma condidit. Vicesimo et quarto
anno imperii morbo periit.

6 1 Deinde regnum Priscus Tarquinius accepit. hic numerum senatorum duplicavit, circum
Romae aedificavit, ludos Romanos instituit, qui ad nostram memoriam permanent, vicit
idem etiam Sabinos et non parum agrorum, sublatum isdem, urbis Romae territorio iunxit
primus que triumphans urbem intravit. 2 muros fecit et cloacas, Capitolium inchoavit.
tricesimo octavo imperii anno per Anci filios occisus est, regis eius, cui ipse successerat.
7 1 Post hunc Servius Tullius suscepit imperium, genitus ex nobili femina, captiva tamen et
ancilla. hic quoque Sabinos subegit, montes tres, Quirinalem, Viminalem, Esquilinum, urbi
adiunxit, fossas circum murum duxit. primus omnium censum ordinavit, qui adhuc per
orbem terrarum incognitus erat. 2 sub eo Roma, omnibus in censum delatis, habuit capita
LXXXIII milia civium Romanorum cum his, qui in agris erant. occisus est scelere generi
sui Tarquinii Superbi, filii eius regis, cui ipse successerat, et filiae, quam Tarquinius
habebat uxorem. 8 1 L. Tarquinius Superbus, septimus atque ultimus regum, Volscos, quae
gens ad Campaniam euntibus non longe ab urbe est, vicit, Gabios civitatem et Suessam
Pometiam subegit, cum Tuscis pacem fecit et templum Iovis in Capitolio aedificavit.