Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
Scientia et Technica Ao XIII, No 35, Agosto de 2007. Universidad Tecnolgica de Pereira. ISSN 0122-1701
P1V1 P2 V2
=
T1
T2
5
Para los clculos con los gases reales gases imperfectos tanto puros
como en mezclas, consultar un nmero anterior de la presente
publicacin [3].
6
V 1
=
m
450
V gas ideal =
Vi = 30 lb Cl 2 (g ) *
743 32 + 459.67
529.67
Vf = 155.38
491.67
Vf = 167.39 ft 3Cl 2 (g ) @ 743 mmHg, 70 F
32 + 459.67 743
760
Vf = 163.64
743
Vf = 167.39 ft 3Cl 2 (g ) @ 743 mmHg, 70 F
451
= 66.55 psia
20 0 + 273.15
Vi = 128.21 ft 3 N 2 (g ) @ STP
Tf = Ti * (factor de correccin por P @ V = const )
* (factor de correccin por V @ P = const )
452
= 652.19 K
14.7 128.21
CP = CV + R
Compresin isotrmica
Calentamiento isobrico
U 2 U1 :
H = U + PV
@ T1 : U 2 U1 = 0 Q = W
H = U + nRT
@ P2 :
dH dU
=
+ nR
dT dT
Q = n C P (T2 T1 )
W = P2 (V2 Vx ) = P2 V2 P1V1
U 2 U 1 = n C P (T2 T1 ) n R (T2 T1 )
U 2 U 1 = n (C P R ) (T2 T1 )
U 2 U 1 = n C V (T2 T1 )
8
Un cambio sensible, a diferencia de un cambio latente, es el que est
asociado con un cambio en la temperatura.
453
H 2 H1 :
H = U + PV
H 2 H 1 = U 2 U 1 + P2V 2 P1V1
H 2 H 1 = n C V (T2 T1 ) + n R (T2 T1 )
H 2 H 1 = n (C V + R) (T2 T1 )
H 2 H 1 = n C P (T2 T1 )
Expansin isotrmica
Calentamiento isomtrico
@ V2 :
Q = n C V (T2 T X )
W =0
U 2 U 1 = n C P (T X T1 ) + n C V (T2 T X ) P1 (V 2 V1 )
U 2 U1 :
U 2 U 1 = n C P (T X T1 ) + n (C P R )(T2 T X ) P1 (V 2 V1 )
@ T1 : U 2 U1 = 0 Q = W
@ V2 :
Q = n C V (T2 T1 )
W =0
U 2 U 1 = n C V (T2 T1 )
H 2 H1 :
H = U + PV
H 2 H 1 = U 2 U 1 + P2V 2 P1V1
H 2 H 1 = n C V (T2 T1 ) + n R (T2 T1 )
H 2 H 1 = n (C V + R) (T2 T1 )
U 2 U1 = n C P (T2 T1 ) n R T2 + n R TX n R Tx + n R T1
U 2 U1 = n C P (T2 T1 ) n R (T2 T1 )
U 2 U1 = n (C P R ) (T2 T1 )
U 2 U1 = n CV (T2 T1 )
H 2 H1 :
H = U + PV
H 2 H 1 = U 2 U 1 + P2V 2 P1V1
H 2 H 1 = n C V (T2 T1 ) + n R (T2 T1 )
H 2 H 1 = n (C V + R) (T2 T1 )
H 2 H 1 = n C P (T2 T1 )
H 2 H 1 = n C P (T2 T1 )
454
5. CONCLUSIONES Y RECOMENDACIONES
Calentamiento isobrico
Compresin isotrmica
U 2 U1 :
@ P1 :
Q = n C P (T2 T1 )
W = P1 (Vy V1 ) = P2 V2 P1V1
W = nRT2 nRT1 = n R (T2 T1 )
@ T2 : U 2 U1 = 0 Q = W
U 2 U 1 = n C P (T2 T1 ) n R (T2 T1 )
U 2 U1 = n (C P R ) (T2 T1 )
U 2 U 1 = n C V (T2 T1 )
H 2 H1 :
H = U + PV
H 2 H 1 = U 2 U 1 + P2V 2 P1V1
H 2 H 1 = n C V (T2 T1 ) + n R (T2 T1 )
H 2 H 1 = n (C V + R) (T2 T1 )
H 2 H1 = n C P (T2 T1 )
En los casos estudiados en los cuatro (4) subnumerales
anteriores se obtienen dos (2) conclusiones claves en
Termodinmica, a saber [5, p. 40]:
Para cualquier cambio (P1, V1, T1) (P2, V2, T2)
experimentado por una masa fija de un gas ideal, se
cumple que:
U 2 U1 = n CV (T2 T1 )
H 2 H 1 = n C P (T2 T1 )
6. BIBLIOGRAFA