Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
3
Concerning Fasting
utrum hujusmodi tempora debeant esse ad Article 3: Whether times such as these ought to be
jejunium determinata, sicut ecclesia
determined for fasting, as (those) instituted by the
instituit.
Church.
ad tertium sic proceditur. videtur quod
hujusmodi tempora non debeant esse ad
jejunium determinata, sicut ecclesia
instituit.
ulterius. videtur quod hora nona non debeat Sub-article 3: It would seem that the ninth hour
esse tempus determinatum ad
ought not to be the time determined to eat during
manducandum in diebus jejunii.
the days of fasting.
quia circumstantiae secundum conditionem
personarum sunt determinandae. sed non
sunt ejusdem conditionis quantum ad
potentiam abstinendi omnes quibus
jejunium indicitur. ergo non esset eis
omnibus una hora determinanda.
institutum.
ad primum ergo dicendum, quod
eleemosynae ordinantur ad subveniendum
defectibus aliorum; et ideo non potest
eleemosynis tempus determinari, sicut nec
defectibus quibus subvenire oportet. sed
jejunium est institutum ad comprimendum
concupiscentiam carnis, et satisfaciendum
pro peccatis praeteritis; et quia jejunium
concupiscentiam comprimit, etiam
postquam factum est, secundum quod ejus
effectus manet in jejunante, ideo potest
jejunio tempus praefigi.
ad secundum dicendum, quod nos nostro Response to the second objection: We, in our
jejunio conformamur novo homini, qui per fasting, are conformed to the new man (i.e., Christ),
passionem suam nos a vetustate et
who through His passion has recalled us from old
tenebris revocavit; et ideo illo tempore
times and shadows. Thus, at that time, we are first
jejunium primum solvimus, quando christus released from fasting when Christ finished His
passionem suam finivit, scilicet hora nona. passion, namely at the 9th hour. But before this
sed ante hanc renovationem competebat
restoration, the evening time of fasting was
vespertinum tempus jejunantium
appropriate to taking food, so as to signify that
comestioni, ad significandum quod per
through the food of the old man (i.e., Adam) they
cibum veteris hominis in tenebras peccati et were cast down into the shadows of sin and death,
mortis dejecti erant, a quibus non
by which they were not embarrassed, even after the
eruebantur, etiam post tribulationes
tribulations of the present life; for they were
praesentis vitae; quia in morte ad limbum descending in death to Limbo which was the place
descendebant, qui erat tenebrosus locus. of shadows.
Stephen Loughlin
(sjl1@desales.edu)