Mandy Van Vossel, Kristof Kennes,

Naam:
Yoeri Van Damme..............................

Vak: Communicatie......................................................... ..............

Vakleraar: M. Van Lokeren/M. Van Der Eedt.............................. ............

Datum: 19/05/2008........................ ................. Klas: 1 SO..........

EXAMENOPDRACHT /

Thuisopdracht p. 17 subsystemen

Groepsleden:
Kristof Kennes
Mandy van Vossel
Yoeri Van Damme

Onderwerp:
Computergerelateerde agressie.

Pagina’s 1-8: Bronnen

Pagina 9: Scenario & Storyboard

Beschrijving van het gekozen onderwerp:

Ons onderwerp handelt om agressie opgewekt door de computer, wat een

vaker voorkomend fenomeen is dan men zou denken. Niet iedereen zit achter
zijn pc als een pacifist. Zowel jong en oud komen in aanraking met dit soort
van agressie. De agressie wordt vaak uitgewerkt op de computer zelf, maar in
één van onze bronnen kan je lezen dat dit niet altijd het geval is.

In ons filmpje tonen we vooral de agressie, om zo tot de conclusie te komen

dat je beter oppast. “Kalmte kan je leven redden” is een uitsprak die zeker bij
ons opkwam.

Er zijn verschillende factoren die dit soort agressie kunnen aanwakkeren, zij
het computerspellen, chatten (en het bijhorende cyberpesten), problemen met
de computer, of gewoon problemen op de werkvloer. Daar leren we uit dat het
dus een probleem is dat bij alle leeftijden voorkomt.

1
Artikel 1:
'Gevolgen computeragressie erger dan RSI'
Op tilt door je PC
Schelden tegen de computer, gevoelens van machteloosheid als hij het niet doet, missen van deadlines
vanwege storingen: op de werkvloer wordt de computer al te vaak niet als een verworvenheid maar als een last
beschouwd. Dat ontdekte Compaq toen het in Engeland een onderzoek liet uitvoeren naar agressiviteit in de
omgang met computers. Advies van onderzoeksbegeleider en psycholoog professor R. Edelmann: "Probeer
computeragressie zo te uiten dat het noch de apparatuur, noch de mensen om je heen beschadigt." Over de
rafelranden van de automatisering.

Hij is vooral getroffen door de omvang van het probleem, zegt Robert Edelmann. De Engelse psycholoog,
gespecialiseerd in de oorzaken van conflicten op de werkvloer, noemt de agressie die falende computers opwekken in
potentie schadelijker dan Repetitive Strain Injury (RSI).
Edelmann: "Ik denk dat het op een bepaalde manier ernstiger is dan RSI. De opwinding en de agressie die falende
computers veroorzaken gaat verder. Technology Related Anger (TRA) is daarmee potentieel schadelijker voor de
werkplek. Als je je fysiek niet in staat voelt om te werken, zoals bij RSI, dan heeft dat vooral gevolgen voor jezelf. Maar
als je een aantal mensen in je werkomgeving hebt die tekenen van stress vertonen vanwege hun werk met de computer,
dan creëert dat een psychologisch ongezonde werkomgeving voor iedereen. Dat gaat dus verder dan het individu."

Terugvechten
Het Britse bureau Mori (Market & Opinion Research International) ondervroeg in opdracht van computerfabrikant
Compaq meer dan 1250 kantoormedewerkers in heel Groot-Brittannië naar hun gevoelens ten aanzien van de computer.
Wat cijfers. Meer dan de helft van de ondervraagden overwoog al eens om 'terug te vechten' als hun computer het weer
begaf. Van de groep jonger dan 25 jaar zag een kwart dat een collega zijn PC schopte uit frustratie. Drie van de vier
respondenten die dagelijks met computerstoringen te maken hebben, zeggen dat hun collega's scholden tegen hun PC.
Van de onderzochte groep in zijn geheel voelde 27 procent zich al eens zo gefrustreerd dat ze het liefst de stroomkabel
uit hun PC getrokken hadden.
Joe McNally, directeur van Compaq-Engeland en Ierland, noemt de complexiteit van computers als oorzaak voor
toenemende frustratie en stress in de omgang ermee. "Mensen voelen zich dom omdat ze de computer niet begrijpen, of
ze voelen zich bedreigd omdat ze de computer niet onder controle hebben. Die gevoelens leiden tot computeragressie."

Makkelijker
Zien computergebruikers de technologie waar ze mee werken als een verworvenheid of als een last, vroegen de
onderzoekers zich aan het begin van het onderzoek af.
Edelmann: "Het antwoord is tweeledig. Natuurlijk wordt aangenomen dat de techniek een verworvenheid is, in de zin dat
die het dagelijkse werk vergemakkelijkt. Het wordt verondersteld ons leven op kantoor makkelijker te maken. Maar de
andere kant is dat het uitgangspunt dat we door de inzet van computers meer kunnen produceren, ook de eisen
verhoogt waaraan de werknemers moeten voldoen."
En de vraag is of de computer wel altijd bijdraagt aan de productiviteit, meent Edelmann. "Dat is een deel van de
verklaring waarom mensen zo agressief worden als de dingen verkeerd gaan. Want de gedachte is dat de computer
helpt om aan de hogere eisen te voldoen. Laat dat apparaat het er bij zitten, dan voelen zij zich in de steek gelaten."

Vriend
Edelmann wijst ook op de manier waarop we over computers spreken. "Toen we twintig jaar geleden de typemachines
wegdeden, werkten we niet langer 'op machines', maar 'met techniek'. We werkten ermee, het zou gebruiksvriendelijk
zijn, het zou ons helpen bij ons werk. Techniek wordt inmiddels gezien als 'een vriend'. Als die vriend je in de steek laat,
is dat des te erger."
"Ik ben in mijn werk als therapeut mensen tegengekomen die vanwege omstandigheden in plaats van productiewerk
computerwerk moesten gaan doen. Zij vertelden mij dat ze zich slechter af voelden: ze hebben het gevoel in een
omgeving te zitten waar ze de informatiestroom niet kunnen beheersen terwijl ze wel met deadlines moeten werken.
Soms loopt dat uit op schreeuwen, schelden op collega's en op het apparaat, slaan en uitroepen: waarom! Het is echt
een veel voorkomend probleem."

2
Niet op tijd
Computerstoringen veroorzaken niet alleen psychologische schade. Ze verlagen ook de productiviteit. De onderzoekers
constateren dat 23 procent van de ondervraagden minstens een keer per dag het werk moet onderbreken vanwege IT-
storingen. In de financiële sector is dat zelfs eenderde. Van deze groep zeggen twee van de vijf mensen dat ze door
storingen hun werk niet op tijd afkrijgen.
Bijna een op de vijf mensen zegt dat het wel tot drie uur per dag kost om de storingen op te lossen. En, niet onbelangrijk,
10 procent meldt weleens negatief over het bedrijf gesproken te hebben tegenover klanten, familie en vrienden vanwege
de gebrekkige IT-systemen van het bedrijf.
"Als wij berekenen wat het bedrijven kost als systemen uitvallen, dan kijken we eerst naar de directe, aanwijsbare
schade", zegt R. Jalink. Hij werkt bij Getronics en adviseert bedrijven die de continuïteit van hun bedrijfsproces zeker
willen stellen. Jalink: "We berekenen de schade aan de computers, het gemiddelde uurtarief van de medewerkers,
omzetderving en eventuele schadeclaims. Daarnaast heb je nog het imagoverlies, dat is moeilijker in geld uit te drukken.
Die immateriële schade is wel een forse post in het geheel."
Stressverschijnselen bij medewerkers, gederfde arbeidsvreugde en een slechte sfeer op kantoor door frequent
uitvallende systemen en het extra werk dat dat oplevert, telt Jalink niet mee. Maar hij erkent dat het wel iets is om
rekening mee te houden. "Het is bij iedereen ingebakken dat wanneer je iets kwijtraakt door een storing, of je kunt iets
niet doen, er een negatieve reactie ontstaat. Ja, wat voor schade levert dat op? Als iemand zijn beeldscherm door het
raam naar buiten gooit, dan kost dat een beeldscherm en een nieuwe ruit."

Werk kwijt
Het onderzoek suggereert dat daarmee niet alles gezegd is. Er ontstaat ernstige stress door computerstoringen, is de
teneur. Jalink kan zich dat goed voorstellen. "Ik hoef alleen maar naar mezelf te kijken. Als je voor de zoveelste keer een
week werk kwijt bent omdat er iets fout gaat in het netwerk, en het is niet terug te halen, dan levert dat enorm veel stress
op. Want je hebt toch met toezeggingen ten opzichte van je klant of je baas te maken."
Hij sluit niet uit dat de 'emotionele schade' die een IT-storing veroorzaakt bij het personeel, in de toekomst een
belangrijker onderwerp wordt. "De mens komt binnen bedrijfsprocessen steeds meer centraal te staan. Bij grote
calamiteiten moet het bedrijf gecontinueerd worden, en wij zeggen dan altijd dat het daarbij draait om de mensen, de
informatie en de middelen. Als een van de drie in gevaar komt, komt het hele bedrijfsproces in gevaar."

Probleem erkennen
Compaq-directeur McNally voorziet dat computer-agressie ernstiger vormen aan zal nemen als de sector het probleem
niet erkent en er niets aan doet. Hij meldt dat Compaq computeragressie aanpakt door maatregelen die 'de complexiteit
uit de IT halen'.
Dat McNally daar niet helemaal in slaagt blijkt uit het feit dat Compaq ook telefonische hulplijnen heeft geopend om
mensen te ondersteunen en te adviseren die kampen met computeragressie.
Zijn Nederlandse collega Rob van der Bijl, werkzaam bij een helpdesk van Compaq, relativeert de oproep aan de sector
tot zelfonderzoek. "Storingen zijn heel vervelend. Maar als in een netwerk een schakel eruit vliegt, heb je gewoon pech.
Je moet regelmatig back-ups maken."
Van der Bijl stelt dat veel problemen door de gebruikers zelf veroorzaakt worden. "Particulieren hebben vaak 'vriendjes
met verstand van computers'. Die beschadigen maar al te vaak bestanden of ze gooien teveel weg. Er wordt met het
systeem gerommeld, ze installeren vreemde software. Daar zie ik de meeste problemen uit voortkomen. Als je de
computer een beetje standaard houdt en niet teveel gekke dingen doet, gaat het meestal wel goed."
Hij wijst op een andere verklaring. Soms worden storingen doelbewust veroorzaakt, weet Van der Bijl. "Ik heb klanten
gehad waar altijd op vrijdagmiddag storing ontstond in de software. De medewerkers van dat bedrijf hadden ontdekt dat
bij een bepaalde toetscombinatie de computer het niet meer deed. Dan waren zij de rest van de middag vrij. Het heeft
lang geduurd voordat wij doorhadden wat er gebeurde."
Van der Bijl erkent wel dat een gebrek aan training de oorzaak van veel IT-problemen is. "Iemand wordt achter zo'n
apparaat gezet met de mededeling: zoek het maar uit. Vaak ken je dan niet alle mogelijkheden, je maakt eerder
bedieningsfouten. Training is bij veel bedrijven een sluitpost."

3
Autorijden
"De meeste mensen die met moderne computertechnologie werken, zijn daar vooraf niet uitgebreid in getraind",
bevestigt professor Edelmann. "De gedachte is: je leert het wel tijdens het werken. Maar als we iets simpels willen doen
als autorijden moeten we toch ook lessen volgen en examen doen? Als er nieuwe software komt zegt men: speel er
maar wat mee, dan leer je het wel. Mensen worden onvoldoende getraind."
Inderdaad geeft in kleine bedrijven (waar de trainingsfaciliteiten waarschijnlijk beperkter zijn) 43 procent van de
ondervraagden zichzelf de schuld van computerproblemen. In grotere bedrijven is het slechts 17 procent.
Maar de automatiseringsafdelingen en de softwareleveranciers komen er in het algemeen toch niet goed af. Meer dan
eenvijfde van de onderzochte groep stelt dat hun IT-afdeling alleen aan symptoombestrijding doet. De echte oorzaak van
de problemen wordt niet aangepakt. In de financiële sector leidt dat tot schelden tegen en bedreigen van de
automatiseringsafdeling: eenvijfde van de ondervraagden maakte dat al eens mee. Maar liefst 90 procent zou niet in de
schoenen willen staan van het hoofd van hun automatiseringsafdeling.

Gezicht
Klantvriendelijkheid is het geheim, meent professor Edelmann. "De IT-afdeling moet een gezicht hebben, er moet meer
contact zijn. Je moet niet op je werkplek overvallen worden door een computerprobleem en dan niet weten wie je aan de
telefoon krijgt of wie het probleem wanneer komt oplossen."
Bovendien moeten automatiseerders meer de taal van de gewone man spreken. Edelmann: "Er wordt ons voortdurend
verteld dat soft- en hardware 'gebruiksvriendelijk' is. Je komt er als gebruiker wel uit, is de boodschap. Maar hoe
gebruikersvriendelijk soft- en hardware ook is, het spreekt niet onze taal. En als het dat wel doet, klinkt het toch anders.
Als je de melding 'Fatal Error' ziet, dan denk je: oh nee, het is voorbij. Fataal is fataal. Maar dat blijkt dan toch weer
anders. Kortom, de hard- en software moet nog veel gebruiksvriendelijker worden."
Maar zijn computerbedrijven niet meer geïnteresseerd in hogere verkoopcijfers dan in gebruiksvriendelijkheid?
Edelmann: "Gedeeltelijk ben ik het daar wel mee eens. Maar als er aanwijzingen zijn dat luisteren naar de klant de
verkoop stimuleert, zal dat de luisterhouding bevorderen. Compaq heeft dit onderzoek laten doen omdat ze het
onderwerp als probleem erkenden. Ze hadden het gevoel dat onderzoek naar mogelijke oplossingen positief uit kon
werken op de verkoopcijfers. Het is een cynisch motief achter het onderzoek. Maar het onderzoek zelf heeft wel veel
naar boven gebracht."

Hoofd vasthouden
De vraag rest hoe agressief psycholoog Edelmann zelf reageert als hij getroffen wordt door een computerstoring.
Edelmann: "Je bent een wel zeer uitzonderlijk persoon als je met computers werkt en je hebt niet op enig moment te
maken gehad met dit soort gevoelens. Mijn manier van reageren is: zwijgen, blijven zitten, mijn hoofd vasthouden. Maar
als je zes uur werk verliest omdat er iets mis gaat bij het opslaan, ben je wel heel bijzonder als je niet reageert met
roepen of schreeuwen. Dat is toch gebruikelijk."
De computer slaan is bijzonder onverstandig, benadrukt Edelmann. Maar kan het niet flink opluchten? Lachend: "Het is
belangrijk om uit te drukken wat je voelt. Maar als je je bedenkt wat voor schade je veroorzaakt, is het misschien beter
om even diep adem te halen, de kamer uit te lopen en op de muur te slaan of iets uit het raam te schreeuwen. Probeer je
frustratie zo te uiten dat die noch de apparatuur, noch de mensen om je heen beschadigt. Maar je moet het inderdaad
niet opkroppen."

Auke Schouwstra, freelance medewerker

4
10 Tips tegen computeragressie
Professor Edelmann heeft een therapeutisch bedoelde hulplijn opgezet voor mensen die kampen met
gevoelens van agressie jegens hun computer. Een rustgevende stem geeft tien tips hoe om te gaan met
deze gevoelens.
1. Geef de computer de tijd om het probleem op te lossen voordat uzelf actie onderneemt.
2. Neem de tijd om zelf het probleem te onderzoeken. Als het niet lukt, blijf het dan niet proberen.
3. Als het probleem blijft bestaan, bel dan Automatisering of een helpdesk voor advies.
4. Gebruik de tijd die u moet wachten totdat het probleem opgelost wordt voor het afmaken van
belangrijk papierwerk, voer telefoongesprekken of lees documenten.
5. Maak backup-diskettes van belangrijk werk, zodat u een kopie heeft en door kunt werken op een
andere computer als die van u vastloopt.
6. Als u een afdeling Automatisering heeft, behandel de medewerkers met respect en heb begrip voor
hun prioriteiten zoals u die immers zelf ook heeft.
7. Bedenk dat het daadwerkelijk slaan van uw computer het probleem erger maakt.
8. Als u woede op voelt komen, verlaat dan voor enkele minuten uw bureau drink iets, loop naar een
winkel in de buurt, praat wat met collega's en kom opgefrist en rustig weer terug.
9. Bedenk dat schelden en tieren het kantoor ongezellig maakt voor uw collega's, en dat het op de
lange termijn nadelig voor u uit kan pakken.
10. Neem geen spanning van kantoor mee naar huis. Doe 's avonds iets actiefs om de spanning kwijt te
raken en begin de volgende dag weer fris.

Vier karakteristieke reacties

Het onderzoek van Mori in opdracht van Compaq onderscheidt vier karakterologisch bepaalde reacties die
typerend zijn voor veel computergebruikers die kampen met computeragressie.

Tierende Tineke (Abusive Annie): Zij heeft de neiging haar PC uit te schelden en te slaan bij het eerste
teken dat er iets mis gaat. Ze uit haar frustratie makkelijk maar wel overtrokken, hetzij tegenover de
computer of tegenover haar automatiseringsafdeling.

Beheersende Bernard (Controlling Colin): Hij leeft in angst voor zijn PC omdat de computer het enige
onderdeel van zijn werkomgeving is dat hij niet kan beheersen. Hij weigert PC-upgrades en komt niet in de
buurt van zijn computer voor die helemaal gerepareerd is. Bij hem is het 't meest waarschijnlijk dat hij zijn PC
nog eens helemaal vernielt uit agressie.

Denkende David (Analysing Alan): Hij verspilt tijd in het analyseren van computerproblemen in een poging
ze op te lossen. Hij probeert rationeel met zijn PC om te gaan, hoewel hem dat niet helpt. Hij geeft
informatietechnologie de schuld van het missen van deadlines hoewel hij zelf zijn tijd verspild heeft. Als al
zijn pogingen tevergeefs zijn kan hij zijn toevlucht nemen tot geweld, maar altijd op een verborgen of slinkse
manier.

Kokende Carina (Simmering Susan): Zij lijdt in stilte of loopt weg van haar PC als ze teveel gefrustreerd
raakt. Aanvankelijk zal ze zichzelf de schuld geven van de computerproblemen. Ze zal proberen haar
agressie te beheersen, tot het haar te veel wordt.

5
Verantwoording:

De titel van dit artikel slaat al meteen de nagel op de kop: Een vaak
voorkomend probleem bij computerfanaten zoals RSI zou minder erg zijn dan
computeragressie. Hiermee doelt de auteur op het feit dat computeragressie
meer voorkomt dan je zou denken, hiervan stonden wij zelf ook versteld. De
oorzaken van die agressie lopen sterk uit elkaar, maar dat de werkvloer, en dus
werkende mensen (in tegenstelling tot de te verwachten “jeugd”) er vaak mee
in aanraking komen was voor ons toch wel een oogopener.

Bron:

http://www.computable.nl/artikel/ict_topics/maatschappij/1321250/2429449/
gevolgen-computeragressie-erger-dan-rsi.html

6
Artikel 2: ‘Hitman made me do it’

‘Hitman made me do it’

Last year an 18 year old boy stabbed and then decapitated his victim, but what are his attorneys
using for his defence?

Back in November, Jean Pierre Orlewicz (right) stabbed and then decapitated
a 26 year old man. However he is claiming that he was under the influence of
the video game, Hitman.

Word of this extraordinary defence came out when CNN’s reporter mentioned
what is already been coined as the ‘Hitman Defence’ in his video report.
We’ve heard some testimony today that’s very interesting… Before the killing took place… J.P.
Orlewicz, the defendant, used to say, ” I want to commit a crime… and not get caught and be able
to get away with it… So now we see the mindset of a young man that is fixated on doing harm,
according to the prosecution witnesses. Fixated on committing a crime… Because you wonder how
something like this can happen…

How did the defence deal with that? They dealt with it with a video game called Hitman that he
used to watch, and it was a video game where you got impressions that you would kill somebody,
hit them from their back side where they were not aware that they were being killed. And, so the
defence is probably going to focus on that there was not a true intent to commit a crime, just a
fixation with this video game.

Let’s hope this incident does not fuel any more anti-game propaganda.

Verantwoording:

We hebben dit artikel gekozen als wel heel extreem voorbeeld van
computeragressie. Het feit dat een jongere dit als verdediging gebruikt, gaat
ons petje te boven. Dat computerspellen mensen agressief maken leek ons
niet zo verwonderlijk, dat er jongeren zijn die er zo in opgaan echter is toch
wel absurd. Dit is zeker geen geïsoleerd geval. De bloedbaden in Columbine en
Virginia Tech (zie volgend artikel) werden ook gelinkt aan computerspellen.
Tegenwoordig zien we dat veel overheden overgaan tot het illegaliseren van
sommige spellen, zo is het in sommige provincies van Brazilië illegaal het spel
Counter-Strike te kopen, en in de Verenigde Arabische Emiraten is Grand Theft
Auto IV in zijn geheel niet toegelaten.

Bron:

http://clanbase.ggl.com/news.php?nid=285116

7
Virginia Tech killer had brief brush with Counterstrike
Jack Thompson reckons that sent him bonkers

By Nick Farrell: Friday, 20 April 2007, 1:38 PM

WE GOT AN EMAIL from the anti-violent video game activist Jack Thompson telling us we were
completely wrong about there being no link between Virginia Tech killer Cho Seung Hui and
violent video games.

Thompson showed us a link from a Washington Post article which quoted the following phrase
"Several Korean youths who knew Cho Seung Hui from his high school days said he was a fan of
violent video games, particularly Counterstrike, a hugely popular online game published by
Microsoft*, in which players join terrorism or counterterrorism groups and try to shoot each other
using all types of guns."

Thompson claimed that Hui "trained for his killing spree on the counterstrike game" and told us that
we had "got the story wrong" and should print a retraction. We checked the story and it appears that
the quote that Thompson had cited has been scrubbed from later editions.

That is not to say that Thompson was wrong. It appears that Joystiq managed to get hold of the
writer of the original story Washington Post staff writer David Cho.

Cho said the information was based on talks with some high school acquaintances of Hui's who
occasionally saw him playing at an cyber cafe during his high school days three and a half years
earlier. So far there was no indication that Hui continued to play during three-and-a-half years at
college.

In fact, there was a lot of evidence that, while Hui was on the computer constantly, he was usually
writing, not playing games. The local Virginia Tech Counter-Strike players had never heard of him
and he hadn't attended a recent Counter-Strike tournament held on campus. µ

Note
* Microsoft did not publish Counterstrike. That honour belongs to Valve.

Verantwoording:

Dit artikel sluit aan bij het vorige, hier wordt een beetje realistischer gekeken
naar de oorzaak van een “High School Bloodbath”, de heksenjacht op
computerspellen wordt hier een beetje teniet gedaan, maar toch zien we weer
die link tussen agressieve computerspellen en geweld in het echte leven.

Bron:
http://www.theinquirer.net/en/inquirer/news/2007/04/20/virginia-tech-killer-
had-brief-brush-with-counterstrike

8
Scenario:

Het verhaal bestaat uit drie verhaallijnen in twee stukken:

In het eerste stuk maak je kennis met drie jongvolwassenen bij wie de
computer duidelijk een grote impact op hun leven gehad heeft, ze kunnen niet
meer zonder!

De drie personages hebben elk hun eigen bezigheden:

- De YouTube-fanaat
- De Gamer (spelletjesfreak)
- De Chatster (Chatverslaafde)

En bij elk gaat er wel iets mis. We zien de YouTube-fanaat een foutmelding
krijgen waardoor hij zijn dagelijkse hoeveelheid filmpjes niet kan bekijken. De
gamer wordt vernederd in zijn favoriete spelletje door met een mes gedood te
worden, en de chatverslaafde jongedame kan opeens niet meer chatten.

De reactie hierop is bij alle drie dezelfde: Een uitbarsting van woede.

Hun razernij werken ze uit op allerhande elektronische apparaten, door deze

volledig kapot te slaan met een baseballknuppel of op een andere manier te
vernietigen.

Hier zien ze ook dat ze niet alleen zijn, een wel enorm jonge computerfanaat
had net hetzelfde plan als zij. Door dit te zien komen de agressievelingen tot
het inzicht dat ze beter de kalmte zouden bewaren, dit is ook beter voor de
rest van hun leven.

Storyboard:

Scènes 1-2-3:
Kennismaking met de 3 hoofdpersonages (achter hun PC)

Scènes 4-5-6:
De momenten waar het fout gaat, de vonk die de agressie doet ontploffen.

Scènes 7-8-9-10-12:
De uiting van agressie neemt vorm: In deze scènes vernietigen onze
hoofdpersonages allerhande elektronica.

Scène 13:
De drie hoofdpersonages zien een veel jongere computerfanaat hetzelfde doen
als zij, hierdoor komt het inzicht dat ze fout bezig zijn.

Scène 14:
De les die hieruit geleerd wordt.