01A - ΠΕΙΡΑΜΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ - GR

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ 1
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΠΗΣ
ΤΟ ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΟ
ΠΕΙΡΑΜΑ
ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΠΩΛΕΙΤΑΙ, ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ!!
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΠΥΘΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Mε πολλή αγάπη αφιερωμένο При большом

количестве посвященный
στους γονείς μου любви мои родители
στους ΕΛ_ληνες Греки
στη Νatalia, Οlga, Οnder В Наталья,Οльга,и
Ондер
στους Συνεργατες μου к моим коллегам
Με Τιμή / По цене
ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Συγγραφέας ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Τίτλος ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Δ/νση Κ.Βάρναλη 12, 15121 Πεύκη, Αθήνα
Τηλ. 210-6149149
Κιν. 6937097443
Ε-mail real_estate_liapis@yahoo.gr
ΔΙΑΘΕΣΗ 210.8065618 6937097443

Λίγα λόγια από το συγγραφέα / Несколько слов
Φίλοι μου με το σύγγραμμα τούτο, και

γνώση, που φυλάσσουν τα
σκονισμένα Ελληνικά χειρόγραφα
Πλάτωνα Αριστοτέλη κι άλλων
αρχαίων φωτοδοτών μέσα από
αριστοτεχνικά συνταιριασμένα
γεγονότα της οικονομίας, της θρησκείας, της Ελληνικής
ιστορίας και μυθολογίας, των επιβεβαιώσεων της ιατρικής και
των τις πολυδιάστατων κοινωνικών δομών σας παρουσιάζω
με επεισοδιακό τρόπο τους κύκλους των 50 ετών που
ανατρέπουν και το πολιτειακό γιγνεσθαι, καταστρέφοντας και
αναδημιουργώντας περιοδικά τη κοινωνία όταν η εκμετάλλευση
πόρων γης κι ανθρώπου από άνθρωπο φτάνει σε οριακό
σημείο που προσβάλει τη ίδια τη φύση. Σας υποδεικνύω ακόμη
οικονομικές συμπεριφορές με τις οποίες είναι εφικτό να
περάσετε σχεδόν ανώδυνα μέσα από το παλιρροιακό αυτό
οικονομικό κύμα, ετοιμαστείτε φίλοι μου για τη καταρευση του
δολλαρίου και μι βουτιά χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας,
ιστορίες απύθμενης πραγματικότητας Με μια σειρά γεγονότων
πλάνης για τους αστερισμούς, και πιθανής παραποίησης της
Κοσμογονίας, με συμβάντα στα οποία εμπλέκονται οι ΝΑΖΙ και
οι πιθανές βάσεις τους στο Διάστημα, Ο πρόεδρος Ομπαμα,
και το νέο δόγμα Πανθρησκείας που προωθείται σε
συσχετισμό με την λατρεία Υποχθόνιων όντων αποτελούν ένα
νέο κάτοπτρο μέσα από το οποίο δύναται να ειδωθε το
σημερινό γιγνεσθαι Η αλματώδης εξέλιξη στους τομείς του
MIND CONTROL, των chip EMV του Bill Gates στις τραπεζικές
πιστωτικές κάρτες, το Αναδυομενο Τραπεζικο Συστημα σε σχέση με το

Οικονομικό ΚΡΑΧ της Αμερικής, ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ, και η ΝΕΑ ΤΑΞΗ
ου
ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ του 4 ΡΑΙΧ, καθώς και οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΛΩΝΟΙ - Μen in
Black, και η CIA σε σχέση με τα αντιδραστικά κι αντικυβερνητικά
συνθηματα σε τοίχους προσδιορίζουν μια νέα πραγματικότητα, η οποία για
να ελεγχθει ωθεί τις Αστυνομικές Δυνάμεις στη χρήση των από αιώνες
κρυμμένα Ηχητικά Οπλα των αρχαίων Ελλήνων, τα οποία
αναπτύχθηκαν από τον ΕΛΛΗΝΑ Πυρηνικο επιστήμοινα Γ.Γκιόλβα. Τα
δημιουργήματά του Σχέδιο «Βέλος» (ηχητικό κανόνι) Και το ηχητικό
«Αρτεμις», ως παρουσιάζουν πηγές του διαδυκτίου παρουσιάζονται κάτωθι
διεξοδικά και σε σχέση με Βιολογικό Πόλεμο από Αεροσκάφη των ΗΠΑ –
Ψεκασμοι από Αερα χημικών και μικροβίων πάνω από μεγαλουπόλεις. Με
τον Μπαντουβά πρότυπ[ο κρητικής παλικαριάς βάσει των οδηγιών του
Μαχατμα Γκάντι, γίνεται προσπάθεια μείωσης των βλαπτικών συνεπειών
των αντισυνταγματικών αυτών δραστηριοτήτων οι οποίες με χρήση
Γενετικής Βιομηχανίας, εκτεταμένων πυρκαγιών, δόμηση
μεγαλουπόλεων ως τα νέα Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του Δ Ραιχ,
εφαρμόζεται το γεωστρατηγικό σχέδιο εφαρμογής νέου πολέμου στα
ΒΑΛΚΑΝΙΑ λογω ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ όπου με το σχέδιο «Μπλέ Ακτίνα»
κατόπιν των επερχόμενων ταραχων μέχρι το τέλος του 01/2010, θα
χρησημοποιηθούν νέα όπλα χαμηλών συχνοτήτων της Αστυνομίας με
φυσικές συνέπειες των ακτινοβολιών στον ανθρώπινο οργανισμό-
ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ Η όλη διαμάχη θα οδηγήσει σε αναβάθμιση κι επικράτηση της
Ρωσίας κι Ελλάδας στα Βαλκάνια, και στην οικονομική και πολιτιστική τους
κατάσταση με ταυτόχρονη υποβάθμιση των ρόλων Γερμανίας κι Γαλίας, κι
εξέλιξη της κίνας
Mε
Τιμή
ΛΙΑΠΗΣ
Παναγιώτης
DON’T KILL MOSKITOES. OTHER DRINK YOUR BLOOD

Мои друзья в этой книге, и знания,
которые держат пыльных греческих
рукописей Аристотеля, Платона и
других древних fotodoton
через мастерски
смешаны события
экономикой, религией,
историей и греческой
мифологии подтверждений медицины и
многомерной социальной структуры вы
представление с эпизодическим образом
циклами в 50 лет, революция в основной
политикой, разрушение и восстановление
общества, журналы, где добыча ресурсов,
земли и человека человеком, достигает
предела, который затрагивает саму природу.
Мы даже экономическое поведение
показателя, с которым можно провести
практически безболезненно через эту
экономическую приливная волна, получить
готовый моим друзьям за краха доллара и
заработной платы, погружение без каких-
либо защиты, рассказы реальность с
огромным количеством ошибок событий для
группировок, и возможной фальсификации
космогонии, инцидентов, связанных с
нацистами и возможности базы в
пространстве, Президент Обама, и новая
доктрина Panthriskeias запущен в сочетании
с почитанием адского существа новое
зеркало, через которое можно увидеть
текущего учета быстрого развития в области
контроля разума, чипом EMV Билла Гейтса
на банковских кредитных карт, страны с
формирующейся банковской системе в
связи с финансовым кризисом в Америке,

SIONISMOS, и нового порядка 4-го Рейха, и ЛЮДИ
клоны - Люди в черном, и ЦРУ, чем реактивные и
антиправительственные лозунги на стенах
определить новую реальность, которая ведет к
контролю применения полицией веками скрытые
винтовки звуки древних греков, разработанной от
греческого epistimoina ядерных C. Gkiolva. Творениями
Проект "Стрела" (звук правила) и звуком "Артемида",
как Интернет-источников подробно представлены
ниже в связи с биологическим оружием из
американских самолетов распыления химических и
микробных воздуха над городами. По модели
Bantouva [Критского храбрость в соответствии с
инструкциями о Махатме Ганди, пытается уменьшить
вредное воздействие этих антиконституционной
деятельности помощью генетики промышленность,
обширные пожары, строительство новых городов в
концентрационных лагерях рейха D, применяется
геостратегического плана реализацию новой войны на
Балканах из-за Косово, где проект "Голубой луч" на
предстоящих беспорядков до конца 01/2010, новое
оружие будет chrisimopoiithoun низких частот полиции
с физическим воздействием радиации на организм
человека KARKINOUS весь спор будет Выпускник и
распространенность России и Греции на Балканах, а
также экономической и культурной ситуации
одновременной деградации роли Германии и Гала, и
развитие Китая
По цене
Liapis Panagiotic
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΠΥΘΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ


Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας
Το πείραμα της Φιλαδέλφειας ή αλλιώς «project

Rainbow» ήταν ένα πείραμα που διεξήγαγε το
Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό τον Οκτώβριο του 1943
(την 28η του μήνα στις 7.15 π.μ. σύμφωνα με μερικές
πηγές) στη Φιλαδέλφεια (εξ’ου και το όνομα «Philadelphia
Experiment»). Ο στόχος αυτού του πειράματος,
παραμένει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ακόμη και
σήμερα καθώς υπάρχει μεγάλη σύγχυση ως προς το τι
ήθελαν να πετύχουν και τι τελικά πέτυχαν με αυτό το
πείραμα, αν όντως έγινε. Προτού όμως μελετήσουμε
διεξοδικά τα δεδομένα αυτού του πειράματος, θα πρέπει
να διευκρινιστεί αυτή η σύγχυση.
Πέρα από την τάση του ανθρώπου να καταπιάνεται με

μυστήριες και φανταστικές ιστορίες, θα πρέπει να ληφθεί
υπ’ όψη και η τεράστια εισροή πληροφοριών που έχει
παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων.
Αυτή η εισροή περιλαμβάνει πλήθος ανακριβών και συχνά
παραπλανητικών απόψεων και κατά κάποιους προέρχεται
από την Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών, με στόχο
τη σύγχυση του κοινού (είναι άλλωστε κλασσικότατη
τακτική, όχι μόνο από πλευράς αμερικανών αλλά
γενικότερη). Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να τονιστεί εξαρχής
ότι μερικές από τις πηγές πληροφόρησης, τίθονται «υπό
αίρεση» καθώς είναι αρκετά πιθανόν να αποτελούν
προϊόντα παραπληροφόρησης.
Τι έγινε;
Αυτό που υποστηρίζεται από την πλευρά των υπέρμαχων

του πειράματος αυτού, είναι ότι ένα αντιτορπιλικό πλοίο
συνοδείας της κλάσης Cannon, με όνομα DE-173
Eldridge, εξαφανίστηκε από το λιμάνι της
Φιλαδέλφειας μέσα σε μια πυκνή πράσινη ομίχλη,
εμφανίστηκε μετά από 15 λεπτά στο λιμάνι του
Norfolk στη Virginia (απόσταση που θα απαιτούσε
περίπου 24 ώρες ταξιδιού) και έπειτα
επανεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια. Οι συνέπειες που
είχε όμως αυτό το πείραμα στο πλήρωμα του πλοίου,
ήταν τρομακτικές (γι’ αυτό και το πείραμα θεωρήθηκε ότι
απέτυχε). Αρκετοί πέθαναν, άλλοι εξαφανίστηκαν,
άλλοι τρελάθηκαν, και μερικοί μάλιστα
ενσωματώθηκαν στο κέλυφος του πλοίου!
Τα 3 κυρίαρχα σενάρια που ερμηνεύουν αυτό το πείραμα
είναι:
1) Η θεωρία τεχνητής αφάνειας κατά την οποία το
πλοίο ήταν εξοπλισμένο με γεννήτριες υψηλών
συχνοτήτων οι οποίες θα έκαναν το πλοίο αόρατο,
θερμαίνοντας τον περιβάλλοντα αέρα και το νερό.
Όπως υποστηρίζεται, κάτι τέτοιο είναι πράγματι δυνατόν
να γίνει με τα κατάλληλα μέσα, προκαλώντας ουσιαστικά
έναν αντικατοπτρισμό. Κατά αυτή τη θεωρία, το πεδίο
που δημιουργήθηκε γύρω από το πλοίο δεν ήταν
ηλεκτρομαγνητικό αλλά θερμικό. Κατά την
επιστημονική προσέγγιση (στην οποία συνέβαλε και ένας
καναδός ονόματι Αλεξάντερ Σ. Φρέιζερ) υποστηρίζεται ότι
χρησιμοποιήθηκαν υπερηχητικά κύματα υψηλής έντασης
τα οποία είχαν τη δυνατότητα να θερμάνουν την ύλη.
Άλλωστε είναι γνωστό πως τέτοιες θερμικές
αντιστροφές είναι που προκαλούν οπτικές απάτες στην
έρημο και κάνουν ολόκληρα νησιά «αόρατα». Αυτή η
εκδοχή εξηγεί την πράσινη ομίχλη που παρατηρήθηκε
γύρω από το πλοίο, και τις επιπλοκές που
παρουσιάστηκαν στους ναύτες που επέβαιναν στο πλοίο.
Το αδύνατο σημείο της εκδοχής αυτής είναι ότι κατά τους
υποστηρικτές της, το πλοίο ταξίδεψε κανονικά μέχρι το
Norfolk - κάτι που, όπως προαναφέρθηκε, δε συμβαδίζει
με το περιορισμένο χρονικό διάστημα που έγινε το

πείραμα και συνεπώς δεν εξηγεί το πώς εθεάθη στο
λιμάνι του Norfolk μέσα σε 15 λεπτά. Επίσης δεν εξηγεί
το πώς οι ναύτες έγιναν ένα με το πλοίο, καθώς
υποστηρίζει ότι απλά λιποθύμησαν και έχασαν την
αίσθηση του χρόνου λόγω του ισχυρού υπερηχητικού
πεδίου που δημιουργήθηκε.
2) Η επίσημη ανακοίνωση του Ναυτικού, κατά την

οποία το πλοίο έλαβε όντως μέρος σε κάποιο πείραμα, το
οποίο όμως αποσκοπούσε στο να γίνει αόρατο σε
υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες. Αυτό περιελάμβανε την
περιτύλιξη του πλοίου με κάποιο σύρμα, έτσι ώστε να
αδρανοποιηθούν τα μαγνητικά πεδία του και να το
καταστήσουν «αόρατο» σε κάποιες νάρκες (όχι όμως και
σε ραντάρ) που βασίζονται σε αισθητήρες εγγύτητας για
την πυροδότησή τους . Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως
απομαγνήτιση. Είναι μια σχετικά καθησυχαστική
ανακοίνωση, που αφήνει όμως ορισμένα κενά. Αυτά τα
κενά έχουν να κάνουν με το γιατί οργανώθηκε ένα
ολόκληρο πείραμα και μάλιστα με κωδική ονομασία για
την απομαγνήτιση ενός πλοίου, αφού η τεχνική αυτή ήταν
γνωστή και είχε επαναληφθεί στο παρελθόν. Είναι μια
εύλογη απορία στην οποία το Ναυτικό δεν έχει δώσει
απάντηση, δίνοντας το δικαίωμα σε πολλές ακραίες
απόψεις να εκφράζονται.
3) Η Θεωρία μεταφοράς στο χωροχρόνο, η οποία είναι

και η πιό ακραία καθώς κατά τους υποστηρικτές της, το
πλοίο όντως τηλεμεταφέρθηκε. Κατά την εκδοχή αυτή,
λέγεται ότι στο συμμετείχαν διάφοροι επιφανείς
επιστήμονες όπως ο Αϊνστάιν με τη θεωρία ενοποιημένου
πεδίου (παρ’ όλο που δεν ήταν παρών στο πείραμα, το
μεγαλύτερο μέρος της έρευνας στην οποία λέγεται ότι
στηρίχτηκε το ναυτικό, ήταν αυτή η θεωρία), ενώ ο Τέσλα
(με τον ηλεκτρομαγνητισμό) αναφέρεται από μερικούς ως
επικεφαλής του πειράματος, παρ’όλο που είχε πεθάνει

προ κάποιων μηνών. Μερικοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο
Τέσλα δολοφονήθηκε επειδή διαφώνησε όσον αφορά την
ύπαρξη πληρώματος στο εν λόγω πλοίο. Πρακτικά, το
Eldridge τυλίχτηκε με κάποιο σύρμα στο οποίο
πέρασε εναλλασσόμενο ρεύμα και προκάλεσε το
σχηματισμό ενός μαγνητικού πεδίου γύρω από το
πλοίο (λόγω της δημιουργίας ενός μεγάλου
ταλαντευόμενου μαγνήτη), κάμπτοντας τον
χωροχρόνο. Εδώ βέβαια θα πρέπει να πούμε λίγα
λόγια για το πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό...
Λίγα λόγια για τη θεωρία Ενοποιημένου Πεδίου
Ο Αϊνστάιν με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας
υποστήριζε πως η βαρύτητα δεν ήταν μια κλασσική
δύναμη αλλά μια παραμόρφωση του χωροχρόνου. Ο
John Archibald Wheeler μάλιστα, επιχειρώντας να κάνει
μια περίληψη αυτής της θεωρίας, αναφέρει ότι «ο χώρος
επιδρά στην ύλη, και της λεει πώς να κινηθεί. Η δε
ύλη αντιδρά στο χώρο και του λεει πώς να
καμπυλωθεί».
Το παραπάνω αναφέρεται κυρίως για δύο λόγους:
1) Γιατί η βαρύτητα είναι αυτή που εδώ και πάρα πολλά
χρόνια έχει ταλαιπωρήσει τους επιστήμονες. Για να
ολοκληρωθεί η ενοποιημένη θεωρία πεδίων, θα πρέπει
να βρεθεί ένας ενιαίος θεωρητικός σκελετός υπό τον
οποίο θα συνυπάρχουν οι 4 θεμελιώδεις δυνάμεις της
φύσης: η ηλεκτρομαγνητική, η ισχυρή και ασθενής
πυρηνική καθώς και η βαρυτική δύναμη.
2) Γιατί, κατά τα λεγόμενα αυτών που υποστηρίζουν την
εγκυρότητα του πειράματος της Φιλαδέλφειας, η
ενοποιημένη θεωρία πεδίων ήταν κάτι που εφαρμόστηκε
τότε χρησιμοποιώντας μια απόρροιά της (εκφρασμένη δια
στόματος Αϊνστάιν), ότι αν μπορεί κανείς να κάμψει το
φως, τότε μπορεί να κάμψει και το χωροχρόνο.
Πώς όμως προέκυψε ένα τέτοιο συμπέρασμα όσον
αφορά τη χρήση αυτής της θεωρίας για το εν λόγω
πείραμα;

Ήδη από το 1930 οι επιστήμες της φυσικής και των
μαθηματικών είχαν παρουσιάσει μεγάλη πρόοδο, η οποία
έμελλε να επιταχυνθεί για τις «ανάγκες» του δευτέρου
Παγκοσμίου πολέμου. Είναι γνωστό άλλωστε ότι –
δυστυχώς– οι επιστήμες εξελίσσονται με ραγδαίους
ρυθμούς εν καιρώ πολέμου, προκειμένου να
αξιοποιηθούν στρατιωτικά τα διάφορα συμπεράσματα
που θα προκύψουν, με σκοπό φυσικά την υπεροχή της
κάθε χώρας απέναντι στον αντίπαλο. Με αυτό το
δεδομένο λοιπόν, το 1933 ιδρύεται στο Πρίνστον το
Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών (Institute of Advanced
Studies) και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του περνούν
από εκεί αρκετοί επιφανείς επιστήμονες, όπως ο Νίκολα
Τέσλα. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, οι
ανακαλύψεις ορισμένων από τους ερευνητές του
Ινστιτούτου, κέντρισαν το ενδιαφέρον των κυβερνητικών
(μυστικών και μη) υπηρεσιών, καθώς προσέφεραν
πολλές πιθανότητες για αποτελεσματικό ηλεκτρονικό
καμουφλάζ για οχήματα με συνεχώς μεταβαλλόμενες
γεωγραφικές συντεταγμένες (εν κινήσει). Φυσικά, το
Αμερικανικό Ναυτικό είχε απόλυτη ανάγκη τέτοιες τεχνικές
«αορατότητας» γιατί είχε υποστεί μεγάλες απώλειες αλλά
και γιατί θα μπορούσε να προξενήσει ακόμη μεγαλύτερες
στον εχθρό. Φανταστείτε έστω και ένα πλοίο αόρατο στα
ραντάρ των εχθρών πόσο πανικό θα προκαλούσε! Έτσι,
το 1936, φήμες θέλουν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
να χρηματοδοτεί ένα απόρρητο πρόγραμμα με την
κωδική ονομασία «Ουράνιο Τόξο» κατά το οποίο
μέσω της ανάπτυξης πολύ ισχυρών
ηλεκτρομαγνητικών πεδίων θα μπορούσε να
καταστήσει αόρατο ένα πλοίο. Κατά τις ίδιες φήμες,
επικεφαλής τοποθετείται ο Τέσλα ο οποίος αργότερα
παραιτείται (ή απολύεται ή δολοφονείται σύμφωνα με
τις θεωρίες συνωμοσίας) λόγω της διαφωνίας του
στο να χρησιμοποιηθεί πλήρωμα που θα έπαιζε το
ρόλο του πειραματόζωου στο επίμαχο πλοίο. Ως

αντικαταστάτης του Τέσλα ορίζεται ο Δρ. Φον Νόυμαν (κι
αυτός από το προαναφερόμενο ινστιτούτο).
Αντικρουόμενες πληροφορίες, πιθανόν κι αυτές μέρος
των διαφόρων θεωριών συνωμοσίας, αναφέρουν ότι ο
Αινστάιν δε συμμετείχε στο πείραμα, ενώ ένας μηχανικός
του Eldridge, o Σίλβερμαν, αναφέρει ότι τον είδε στις
προετοιμασίες του πειράματος. Όπως και να ‘χει, το
πείραμα επιμένουν ότι βασίστηκε στη θεωρία του για τα
ενοποιημένα πεδία.
Τα πρόσωπα, το βιβλίο και η ταινία

Όλα άρχισαν το 1955 όταν κυκλοφόρησε στην Αμερική
ένα βιβλίο με τίτλο «The expanding case for the UFO» (η
περίπτωση των UFO). Συγγραφέας αυτού του διάσημου,
όπως εξελίχθηκε, βιβλίου ήταν ο Morris K. Jessup,
κάτοχος πτυχιακού τίτλου στα μαθηματικά και στην
αστρονομία και καθηγητής για πολύ λίγο στο
πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν. Παρ’ ολ’ αυτά ο Τζέσαπ δεν
ήταν αναγνωρισμένος στην επιστημονική κοινότητα και η
κύρια μελέτη του απείχε από το αντικείμενό του.
Καταπιάστηκε με την ιδέα των UFOs πριν αυτά γίνουν
«μόδα» μερικά χρόνια αργότερα.
Τον Ιανουάριο του 1956 ο Τζέσαπ έλαβε ένα γράμμα
(σφραγίδα ταχυδρομείου στο Gainesville, Texas) από
κάποιον που είχε παρακολουθήσει τις διαλέξεις του και
είχε διαβάσει το βιβλίο του, με το όνομα Κάρλος Μιγκουέλ
Αλιέντε (ή Κάρλ Άλλεν όπως φαίνεται να ήταν το
πραγματικό του όνομα). Στην επιστολή αυτή ο Αλιέντε,
μεταξύ άλλων, κάνει και την πρώτη αναφορά για ένα
πείραμα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που έλαβε
χώρα στο λιμάνι της Φιλαδέλφειας το 1943 το οποίο είχε
ως αποτέλεσμα να γίνει αόρατο ένα ολόκληρο
αντιτορπιλικό. Ο ίδιος ο Αλιέντε ισχυρίζεται ότι ενώ
υπηρετούσε στο εμπορικό USS Andrew Furuseth στο
Νόρφολκ τον Οκτώβριο του 1943 (στοιχείο που έχει
επιβεβαιωθεί), είδε ξαφνικά ένα πλοίο να εμφανίζεται

μέσα από ένα πράσινο πέπλο ομίχλης και μετά από λίγα
λεπτά να εξαφανίζεται. Κατόπιν υποστηρίζει ότι διάβασε
σε μια εφημερίδα της Φιλαδέλφειας το αντίθετο, δηλ. ένα
πλοίο που εξαφανίστηκε από το λιμάνι της Φιλαδέλφειας
και επανεμφανίστηκε λίγα λεπτά αργότερα.
Οι περιγραφές του
Allendes για το
πείραμα συνεχίζονται
με αναφορές σε
περίεργα περιστατικά
που προέκυψαν από
τις επιπτώσεις του
πειράματος στα μέλη
του Eldridge.
Αναφέρει
χαρακτηριστικά για
έναν άνθρωπο που
εξαφανίστηκε
μπροστά στα μάτια
της οικογένειάς του
περνώντας μέσα από
έναν τοίχο, καθώς και
κάποιους άλλους
που εξαφανίστηκαν (έγιναν αόρατοι) κατά τη διάρκεια
ενός καυγά σε ένα μπαρ. Κάποιοι άλλοι εκ του
πληρώματος κάηκαν ζωντανοί ή εξαϋλώθηκαν, ενώ αυτοί
που έζησαν υπέφεραν από σοβαρές ψυχοσωματικές
διαταραχές. Συμπεραίνει ότι τα αποτελέσματα του
πειράματος δεν ήταν καθόλου επιθυμητά και γι’ αυτό οι
έρευνες του ναυτικού σταμάτησαν 3 χρόνια αργότερα.
Ο Τζέσαπ αρχικά δεν πείστηκε από τις περιγραφές αυτές
και έγραψε στον Άλλεν ζητώντας του περισσότερες
λεπτομέρειες και στοιχεία που θα επιβεβαίωναν την
ιστορία αυτή. Οι πληροφορίες ήρθαν στις 25 Μαίου του
1956 με μια δεύτερη επιστολή που κατά τη γνώμη μου
είναι αρκετά ενδιαφέρουσα...

Το πιό ενδιαφέρον σε αυτή, είναι ότι ο Άλλεν επιμένει να
τον υπνωτίσουν ώστε να θυμηθεί στοιχεία όπως το όνομα
της εφημερίδας, την ημερομηνία, τον τίτλο του άρθρου και
τον αριθμό της σελίδας, όπως επίσης και ονόματα και
βαθμούς των ναυτών, διευθύνσεις και τηλέφωνα. Είναι
πράγματι εντυπωσιακό ότι ο Άλλεν, όχι μόνο έχει γνώσεις
περί παραψυχολογίας και περί του τι μπορεί να φέρει η
ύπνωση στην επιφάνεια από πλευράς πληροφοριών,
αλλά και προσφέρεται να υπνωτιστεί από κάποιον
αξιόπιστο υπνωτιστή που θα του προτείνει ο Τζέσαπ
προκειμένου να ανακύψουν όλες οι λεπτομέρειες που
γνωρίζει γι’ αυτό το πείραμα.
Όπως λέει μάλιστα στην επιστολή «Όπως ξέρεις, κάποιος
που έχει υπνωτιστεί δεν μπορεί να πει ψέματα και
κάποιος που έχει υπνωτιστεί και του έχει χορηγηθεί
ταυτόχρονα και ο “ορός της αλήθειας” όπως είναι
γνωστός, δεν θα μπορούσε με τίποτα να πει ψέματα».
Επίσης, οι γνώσεις του περί παραψυχολογίας απορρέουν
και από ένα άλλο απόσπασμα που λέει ότι «είναι γνωστό
ότι μερικοί άνθρωποι μπορούν υπό ύπνωση να σου πουν
το όνομα και τη διεύθυνση ενός ανθρώπου ακόμη κι αν
δεν τον έχουν δει ή γνωρίσει ποτέ. Αυτοί οι τύποι έχουν
πολύ μεγάλο παράγοντα ή απλώς μεγάλη δύναμη Ψ η
οποία μπορεί να αυξηθεί σε στιγμές στρες ή έντασης ή και
έντονου φόβου. Μπορεί επίσης να επανενταθεί κάτω από
ύπνωση και τότε είναι σα να διαβάζεις από την
εγκυκλοπαίδεια Britannica».
Όπως και να ‘χει, ο Τζέσαπ πάλι δεν πείστηκε.
Ενδεχομένως ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής του Άλλεν που
χαρακτηριζόταν από ασυνταξίες, εκτεταμένη χρήση
κεφαλαίων και διάφορων αδυναμιών στο περιεχόμενο να
τον ώθησε στο να έχει αμφιβολίες όσον αφορά την
εγκυρότητα της ιστορίας.
Η συνέχεια αναμένεται να γίνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα
καθώς την άνοιξη του 1957 ο Jessup έλαβε μια
πρόσκληση από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών στην

Washington. Εκεί, του έδειξαν ένα αντίτυπο του βιβλίου
του, στου οποίου τα περιθώρια υπήρχαν χειρόγραφες
σημειώσεις σε τρία διαφορετικά χρώματα μελανιού από
τρεις διαφορετικούς γραφικούς χαρακτήρες. Αυτές οι
σημειώσεις περιελάμβαναν όσα του είχε πει ο Αλιέντε στις
επιστολές του, αλλά και λεπτομερή σχόλια με σοβαρούς
επιστημονικούς και τεχνολογικούς όρους για διαστημικά
ταξίδια, ιπτάμενους δίσκους και θεωρίες του Αινστάιν και
του Τέσλα. Αυτό είναι ίσως και το μοναδικό
επιβεβαιωμένο γεγονός που αφορά το πείραμα, καθώς το
βιβλίο μαζί με τις σημειώσεις και με εισαγωγή τις
επιστολές του Αλιέντε προς τον Τζέσαπ, τυπώθηκε σε
λιγοστά αντίτυπα και ονομάστηκε Varo Edition, από το
όνομα της εταιρίας που ανέλαβε την ανατύπωση.
Θα ήταν αφελές το να δεχτούμε αβίαστα την εγκυρότητα
των όσων περιγράφει ο Jessup στο βιβλίο του ή ο
Allendes στις επιστολές του προς τον πρώτο. Ωστόσο, οι
απόψεις που προβάλλουν και οι εξηγήσεις που δίνουν για
το πείραμα της Φιλαδέλφειας αλλά και στο γενικότερο
αντικείμενο του βιβλίου του Τζέσαπ, έχουν αρκετό
ενδιαφέρον.
Αυτό που παραμένει πραγματικά αξιοπερίεργο όμως,
είναι το ενδιαφέρον του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών
(Office of Naval Research) για το εν λόγω βιβλίο, παρ’
όλο που η σχετική ανακοίνωση του ναυτικού χαρακτήρισε
την κίνηση αυτή ως «ιδιωτική πρωτοβουλία κάποιων
αξιωματούχων του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών».
Ο θάνατος του Jessup Ο Jessup «αυτοκτόνησε» δύο

χρόνια μετά την ανατύπωση της Varo Edition του βιβλίου
του, στις 20 Απριλίου 1959. Η επίσημη εκδοχή τον θέλει
να είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση εξαιτίας της
περιθωριοποίησής του από την επιστημονική κοινότητα,
λόγω των «αιρετικών» του απόψεων. Οι φίλοι και οι
συνεργάτες του συνηγόρησαν σε αυτή την άποψη, ενώ

παράλληλα είναι γνωστό ότι στα χρόνια που
μεσολάβησαν ο Τζέσαπ άρχισε να ανοίγεται, κάνοντας
την ιστορία του γνωστή. Οι λεπτομέρειες όμως του
θανάτου του είναι σχετικά πιό περίεργες για να δεχτούμε
αψήφιστα την παραπάνω εκδοχή. Τα δύο τελευταία
χρόνια της ζωής του ο Τζέσαπ πιστεύεται ότι ασχολήθηκε
σχολαστικά με το πείραμα της Φιλαδέλφειας κάνοντας
τρομερές προόδους.
Ένα βράδυ λοιπόν πριν αυτοκτονήσει,

τηλεφωνεί στο συνεργάτη του Manson
Valentine λέγοντάς του ότι μάλλον βρήκε
κάτι σχετικά με το πείραμα το οποίο
έπρεπε να του δείξει. Έκλεισαν ραντεβού
για την επόμενη μέρα, μόνο που δε
συναντήθηκαν ποτέ καθώς το επόμενο πρωί ο Τζέσαπ
βρέθηκε μέσα στο αμάξι του σε ένα πάρκο, σχεδόν
νεκρός. Ο τρόπος που «επέλεξε» να πεθάνει ήταν μέσω
των αναθυμιάσεων της μηχανής καθώς συνέδεσε την
εξάτμιση με το εσωτερικό του αυτοκινήτου του. Στο
κάθισμα του συνοδηγού βρέθηκε ένα σημείωμα το οποίο
υποτίθεται ότι έγραψε ο ίδιος πριν αυτοκτονήσει. Άλλες
φήμες κάνουν λόγο για μεγάλη ποσότητα οινοπνεύματος
που βρέθηκε στο αίμα του, το οποίο σε συνδυασμό με τα
ψυχοφάρμακα που έπαιρνε εκείνη την περίοδο ήταν
σίγουρος θάνατος. Αυτό σημαίνει ότι δε χρειαζόταν να
κάνει την πατέντα που έκανε με την εξάτμιση για να
πεθάνει, ενώ ακόμη κι αν χρειαζόταν, δε θα μπορούσε
καν να τη σκεφτεί μετά από τόσο αλκοόλ. Άλλοι πάλι λένε
για την άσχημη ψυχολογία του λόγω διαζυγίου που θα
έπαιρνε και λόγω των κακών κριτικών που είχαν πάρει τα
βιβλία του.
Η συνωμοσιολογική, αλλά παράλληλα και η πιό πιστευτή
κατά τη γνώμη μου άποψη εδώ είναι ότι δολοφονήθηκε γι’
αυτά που ήξερε. Πραγματικά, παρ’ όλο που δεν

υπάρχουν στοιχεία και το πτώμα του δεν πέρασε ποτέ
από νεκροψία, είναι πολύ αξιοπερίεργο το ότι εκείνη την
ημέρα, αντί να συναντηθεί με τον δρ. Βαλεντάιν
προτίμησε να πάει σε ένα πάρκο και να αυτοκτονήσει.
Έπειτα από το θάνατο του Τζέσαπ, οι κινήσεις του Άλλεν
παραμένουν άγνωστες καθώς ο ίδιος ταξίδευε συνεχώς,
είτε στο Μεξικό, είτε στις ΗΠΑ είτε σε άλλα μέρη. Το
πείραμα της Φιλαδέλφειας όμως είχε αρχίσει να γίνεται
γνωστό σε ένα ευρύτερο κύκλο ανθρώπων, γεγονός που
φαίνεται από την έκδοση τριών βιβλίων μόνο το 1967:
~ Το πρώτο τιτλοφορείται ως «The Allende Letters» από
τον Brad Steiger ο οποίος είχε όντως λάβει γράμματα από
τον Allen.
~ Το δεύτερο είναι το «Anatomy of a Phenomenon» από
τον Jacques Vallee ο οποίος είχε επίσης λάβει γράμματα
από τον Allendes με παρατηρήσεις και πληροφορίες.
~ Το τρίτο λέγεται «Uninvited Visitors» και ο συγγραφέας
του, ο Ivan Sanderson, ήταν φίλος με τον Τζέσαπ και
πιστεύεται ότι είχαν ανταλλάξει αρκετές χρήσιμες
πληροφορίες για το πείραμα.
Δύο χρόνια αργότερα συνέβη κάτι το απροσδόκητο. Ο
Άλλεν επισκέφτηκε τα γραφεία της Varo και τους ζήτησε
ένα αντίγραφο του βιβλίου του Jessup. Έπειτα πήγε στα
γραφεία της Οργάνωσης Έρευνας Εναερίων Φαινομένων
(ARPO) στο Tuscon της Αριζόνα και τους πληροφόρησε
ότι όλη η ιστορία του πειράματος της Φιλαδέλφειας δεν
ήταν παρά μια φάρσα. Από τότε χάνεται πάλι, για να
βρεθεί το 1979 μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «The
Philadelphia Experiment» των Moore και Berlitz, το οποίο
βιβλίο είναι μια πολύ καλή έρευνα που ουσιαστικά έκανε
το πείραμα γνωστό στον κόσμο. Η τελευταία αναφορά του
Άλλεν γίνεται το 1983 όπου και παραχώρησε συνέντευξη
στη συγγραφέα Linda Strand. Από τότε γίνεται για άλλη
μια φορά άφαντος μέχρι που πεθαίνει το 1994 στο
Κολοράντο, όπως πληροφορούμαστε από τα αρχεία της
Υπηρεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Ένας αμφίβολος μάρτυρας
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, εμφανίστηκε άλλος ένας

μάρτυρας ο οποίος προκάλεσε πολύ θόρυβο με τη
δήλωσή του «ήμουν εκεί και το είδα με τα μάτια μου». Ο
Al Bielek, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο ένας από τους δύο
ναύτες του πολεμικού ναυτικού που έθεσαν σε λειτουργία
τα μηχανήματα στο control room του Eldridge. Σύμφωνα
με τη δική του εκδοχή της ιστορίας, τοποθετεί το πείραμα
της Φιλαδέλφειας σε δύο φάσεις: στις 23 Ιουλίου η πρώτη
και στις 12 Αυγούστου η δεύτερη, και όχι τον Οκτώβριο
όπως μέχρι σήμερα πιστεύεται ότι έγινε. Συνεχίζει
λέγοντας ότι το πλήρωμα ταξίδεψε 40 χρόνια στο
μέλλον στο 1983 και βρέθηκε στις υπόγειες
εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ» στο
Λονγκ Άιλαντ. Εκεί ήρθαν σε επαφή με το γέρο πιά
δρ. Νόυμαν ο οποίος τους εξήγησε ότι το πείραμα
που είχε ξεφύγει από τον έλεγχό τους, δημιούργησε
μια ρωγμή στο χωροχρόνο και ότι έπρεπε να
γυρίσουν πίσω στο Eldridge για να κλείσουν τις
γεννήτριες αλλιώς η χρονοδίνη θα μεγάλωνε και θα
κατάπινε τη γη. Στην ουσία όμως, αυτό είναι το σενάριο
της ταινίας «Το πείραμα της Φιλαδέλφειας» η οποία είχε
σημειώσει μεγάλη επιτυχία εκείνη την εποχή (1984). Ο
ίδιος ο Bielek δήλωσε ότι θυμήθηκε τα πάντα όταν είδε
την ταινία, καθώς μέχρι τότε είχε υποστεί πλύση
εγκεφάλου από το Ναυτικό για να ξεχάσει την όλη ιστορία.
Δηλώνει ότι «Στις οικογένειές τους (του πληρώματος) δεν
ειπώθηκε ποτέ η αλήθεια. Τους είπαν ότι χάθηκαν κατά τη
διάρκεια των πολεμικών εχθροπραξιών, που είναι φυσικά
μια πολύ πιστευτή απάντηση.», ενώ η άποψή του όσον
αφορά τα αποτελέσματα στο πλήρωμα είναι ότι «Το
σώμα δεν μπορούσε να αντέξει την έκθεση σε ένα
τόσο υψηλό ποσοστό ηλεκτρομαγνητικών πεδίων».

Μέσα στα επόμενα χρόνια ο Bielek πιάστηκε από κάποιες
«γνωστές» πτυχές της ιστορίας και ώντας κάτοχος
διδακτορικού στις φυσικές επιστήμες, ήταν ιδιαίτερα καλός
στο να δίνει πλήθος τεχνικών λεπτομερειών για το
πείραμα στα βιβλία του, τις συνεντεύξεις και τις διαλέξεις
του. Από τότε έχουν κάνει και άλλοι «μάρτυρες» την
εμφάνισή τους, οι οποίοι έλεγαν ότι ήταν μέλη του
πληρώματος, ωστόσο όλοι λίγο-πολύ επαναλάμβαν το
σενάριο της ταινίας. Εδώ βέβαια, συγκρίνοντας τα
λεγόμενα του Bielek με αυτά του Allen, παρατηρούμε ότι
υπάρχει μια τεράστια διαφορά ως προς το χρόνο που
έγινε το πείραμα, καθώς οι διηγήσεις τους διαφέρουν κατά
δύο μήνες. Αν δεχτούμε την ημερομηνία που δίνει ο Allen,
τότε το πείραμα διεξήχθη μετά την επίσημη είσοδο του
πλοίου στην ενεργό υπηρεσία, κάτι που θα πρέπει να μας
προβληματίζει ως προς την ανυπαρξία κάποιας
μαρτυρίας εκ του πληρώματος. Άλλωστε, μετά από 60
χρόνια, όλο και κάτι θα μπορούσε να ξεφύγει από τον
καθένα, ακούσια ή εσκεμμένα. Από την άλλη, αν δεχτούμε
την ημερομηνία που δίνει ο Bielek, τότε αυτή μαρτυρά ότι
το πείραμα έγινε πριν τα εγκαίνια του πλοίου. Ο ίδιος ο
Bielek υποστηρίζει ότι χρησιμοποιήθηκε κάποιο
«ανώνυμο» πλήρωμα εκ του οποίου, όσοι επέζησαν μετά
το πείραμα, εγκλείστηκαν σε ψυχιατρεία λόγω ανάγκης
μεν, αλλά και για να εξασφαλιστεί η σιωπή τους.
Η έρευνα των Moore & Berlitz πάνω στην ταυτότητα

του πλοίου
Σε ένα από τα πιο διαφωτιστικά βιβλία που

κυκλοφόρησαν για το πείραμα της Φιλαδέλφειας, το
προαναφερόμενο «The Philadelphia Experiment» των
Moore και Berlitz, δίνονται οι πληροφορίες για το πλοίο
που βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος έπειτα
από τις αναφορές του Άλλεν για το πείραμα. Εδώ θα
πρέπει να αναφέρουμε ξανά ότι παρ’όλο που

επιβεβαιωμένα ο Άλλεν είχε υπηρετήσει στο Andrew
Furuseth στο Norfolk εκείνη την εποχή, δεν θεωρείται
αξιόπιστη η μαρτυρία του ότι είδε το Eldridge κι όχι
κάποιο άλλο πλοίο εκείνη τη μέρα και, όπως γίνεται
κατανοητό, από αυτό το σημείο καθίσταται αμφίβολη η
εγκυρότητα της ιστορίας για το πείραμα της Φιλαδέλφειας.
Ας εξετάσουμε όμως στην ταυτότητα του πλοίου, ένα
αντιτορπιλικό συνοδείας με όνομα DE-173 Eldridge
κλάσης Cannon με εκτόπισμα 1.240 τόνων. Τα επίσημα
αρχεία της ιστορίας του πλοίου μας πληροφορούν ότι:
~ Εισήλθε στην υπηρεσία Ν. Υορκ στις 27 Αυγούστου του
1943
~ Χρησιμοποιήθηκε ως συνοδεία σε αποστολές στη
Μεσόγειο και τον Ατλαντικό μέχρι το 1945 όπου και
μεταφέρθηκε στον Ειρηνικό
~
Αποσύρθηκε στην εφεδρεία (Reserve Fleet) τον Ιούλιο
του 1946 και μεταπωλήθηκε στο Ελληνικό Ναυτικό στις 15
Ιανουαρίου του 1951 Έπειτα από χρόνια υπηρεσίας,
μεταφέρθηκε στο Ναύσταθμο της Σούδας το 1991.
Συνεχίστηκαν εκέι, στο ΔΙΟΝ στο αντρο του ΔΙΑ τα
Πειράματα? όπου και παροπλίσθηκε για να «γίνει βίδες»
κάπου στο τέλος της δεκαετίας του ‘90
Ειδικότερα, όσον αφορά την επίμαχη περίοδο του
πειράματος, τα αρχεία του Αμερικανικού Ναυτικού θέλουν
το πλοίο να παραμένει δεμένο στο λιμάνι από τις 18
Οκτωβρίου 1943, όπου γύρισε συνοδεύοντας μια
νηοπομπή στη Ν. Υόρκη, μέχρι την 1η Νοεμβρίου όπου
αναχώρησε για το Norfolk (που παρέμεινε μέχρι τις 3
Νοεμβρίου) και από εκεί στην Casablanca, συνοδεύοντας
τη νηοπομπή GUS-23. Άλλο ένα επίμαχο σημείο που
αφορά το πλοίο είναι το ημερολόγιο, καθώς υπάρχουν
φήμες που λένε ότι οι σελίδες που αφορούσαν την
περίοδο του πειράματος λείπουν. Αυτό σημαίνει ότι το
Ναυτικό, παρ’ όλο που οργάνωσε ένα τέτοιο πείραμα
μεγάλης σημαντικότητας, απλά δεν μπήκε στον κόπο να

βάλει ένα πλαστό ημερολόγιο αλλά έσκισε τις σελίδες του
ήδη υπάρχοντος. Σε ένα κοσμοϊστορικής σημασίας
πείραμα, δεν μπορούσε να παραβιάσει την «ιερότητα»
του ημερολογίου...Όπως και να ‘χει, τα ημερολόγια
κάθε πλοίου κρατούνται στο ίδιο για το μέγιστο
χρονικό διάστημα του ενός χρόνου, ενώ στη συνέχεια
μεταφέρονται στο αρχείο της Διοίκησης
Επιχειρήσεων όπου και φυλάσσονται. Έτσι και το
ημερολόγιο του Eldridge, υπάρχει στα εθνικά αρχεία
των ΗΠΑ και είναι διαθέσιμο στο κοινό.
Κάτι ακόμη που θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε είναι
το γιατί επιλέχτηκε ένα καινούριο (και πολύτιμο για τις
ανάγκες του πολέμου εκείνη την περίοδο) πλοίο για το
πείραμα και όχι κάποιο άλλο παλαιότερο. Επίσης άλλη
μια εύλογη απορία είναι γιατί το πείραμα έλαβε χώρα
σε ένα τόσο «πολυσύχναστο» μέρος, όπου ο καθένας
θα μπορούσε να γίνει μάρτυρας του πειράματος,
πόσο μάλιστα οι μυστικοί πράκτορες του αντιπάλου
που κατέγραφαν όλες τις κινήσεις του Ναυτικού στη
Φιλαδέλφεια. Ίσως βέβαια να στόχευε το πείραμα στον
εντυπωσιασμό του εχθρού αλλά εδώ υπάρχει και το
ερώτημα γιατί δεν άλλαξαν το όνομα του πλοίου για
λόγους παραπλάνησης του κάθε αδιάκριτου θεατή.
Σημειωτέον ότι υπήρχαν τότε γύρω στα 70 πλοία της
τάξης Cannon όπου ήταν ίδια με το Eldridge.
Μιλώντας για το πλοίο που χρησιμοποιήθηκε πάντως, το
πιό λογικό θα ήταν να κάνουν τα πάντα ώστε να μην
μπορεί κανείς να καταλάβει ποιό ήταν, να αποκρύψουν
την ταυτότητά του από τις αδιάκριτες έρευνες και, αν όχι
να το καταστρέψουν, να το κρύψουν κάπου ώστε να μην
γνωρίζει κανείς οτιδήποτε για το εν λόγω πλοίο. Αυτό διότι
το Eldridge σαν πλοίο είναι ένα χειροπιαστό στοιχείο και
αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που γίνεται τόσος
θόρυβος γύρω απ’ αυτό. Παρ’ ολ’ αυτά, το πλοίο δεν είχε
την τύχη των υπόλοιπων ομοίων του (που είτε
οδηγήθηκαν σε διάλυση, είτε χρησιμοποιήθηκαν ως

στόχοι με πραγματικά πυρά κατά τη διάρκεια της
δεκαετίας του ’70), αλλά μεταφέρθηκε σε μια χώρα μακριά
από τον γεωγραφικό χώρο όπου θα αποτελούσε
αντικείμενο αδιάκριτων ερευνών.
Το Eldridge στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό
Η πρώτη αναφορά για το μυστηριώδες πλοίο στην
Ελλάδα έγινε από το περιοδικό playboy τον Οκτώβριο του
1996 (προφανώς θα είναι η περίοδος που «έγινε βίδες»)
όπου παρουσιάστηκαν φωτογραφίες του και έγινε γνωστή
η ιστορία του. Είναι περίεργο το γεγονός ότι η ταυτότητά
του έγινε
γνωστή στο ελληνικό κοινό από ένα περιοδικό τέτοιου

είδους. Ωστόσο, το πλοίο είχε μεταπωληθεί στο Ελληνικό
Πολεμικό Ναυτικό στα πλαίσια των μεταπολεμικών
προγραμμάτων ενίσχυσης, στις 15 Ιανουαρίου του 1951.
Το «Λέων D-54» όπως μετονομάστηκε το Eldridge,
υπήρξε το ένα από τα 4 «θηρία» που μεταβιβάστηκαν στο
Π.Ν., ενώ τα υπόλοιπα 3 ήταν ο «Ιέραξ», ο «Πάνθηρ» και
ο περιβόητος «Αετός» που, για την ιστορία, έμελλε να
γίνει διάσημος καθώς «πρωταγωνίστησε» σε ταινίες
όπως «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Τα κανόνια του
Ναβαρόνε» κ.α..Όπως είναι φυσικό βέβαια, ακούστηκαν
διάφορα από ναύτες που υπηρέτησαν στο «Λέων» όσον
αφορά το εσωτερικό του. Καταρχήν τα αμερικάνικα

αρχεία κάνουν λόγο για 1.240 τόνους εκτόπισμα,

όπως προαναφέρθηκε, και 1.520 τόνους με πλήρες
φορτίο. Τα ελληνικά αρχεία όμως αναφέρουν 1.240
τόνους εκτόπισμα και 1.900 τόνους με πλήρες
φορτίο. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη μεταπώλησή του
στην Ελλάδα αφαιρέθηκαν 380 τόνοι εξοπλισμού. Τί
εξοπλισμός μπορεί να ήταν αυτός
Άλλες αναφορές κάνουν λόγο για περίεργα καλώδια
μέσα στο πλοίο που δε φαίνεται να καταλήγουν
πουθενά, γεγονός που στην πραγματικότητα είναι
κάτι το συνηθισμένο σε πλοία τέτοιου τύπου. Άλλοι
επίσης κάνουν λόγο για παραισθήσεις των μελών,
παράξενους θορύβους (εξίσου συνηθισμένο) αλλά και για
σφραγισμένες καταπακτές.
Ωστόσο, είναι γνωστό ότι τα πλοία ανά πενταετία
στέλνονται στο ναυπηγείο για επισκευές, βάψιμο και
ενδεχομένως κάποιες ηλεκτρονικές ή μηχανικές
αναβαθμίσεις, γεγονός που υποδεικνύει ότι μάλλον θα
ήταν δύσκολο να είχαν απομείνει κάποια στοιχεία που θα
μας έδιναν πολύτιμες πληροφορίες για τη σχέση του
πλοίου με το πείραμα. Μια θεωρία συνωμοσίας που έχει
ταλαιπωρήσει μερικούς ερευνητές είναι ότι «στην
πραγματικότητα» ο «Αετός» ήταν το πλοίο που

χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα και όχι ο «Λέων», καθώς
το Ναυτικό των ΗΠΑ άλλαξε εσκεμμένα τις ταυτότητές
τους κατά την παράδοση έτσι ώστε να μπερδευτούν τα
ίχνη. Καταλήγουν δε σε αυτό το συμπέρασμα εξαιτίας
κάποιων περίεργων αναφορών για τον «Αετό» οι οποίες
λένε ότι το εν λόγω πλοίο παρουσίαζε μια «παράξενη»
συμπεριφορά δυσλειτουργίες στην επικοινωνία,
προσωρινή εξαφάνιση από τα ραντάρ κ.α.). Όσο βάσιμο
όμως είναι ότι ο Λέων χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα,
άλλο τόσο βάσιμο είναι ότι χρησιμοποιήθηκε ο «Αετός».
Για την ιστορία, ο «Αετός» παροπλίστηκε την ίδια
χρονιά με το «Λέων», το 1991, αλλά είχε διαφορετική
τύχη καθώς δωρίθηκε από την κυβέρνηση στην
Ένωση Ναυτικών Αντιτορπιλικών Συνοδείας
(D.E.S.A.) η οποία συγκέντρωσε το ποσό των 275.000
δολαρίων από τα μέλη της. Ρυμουλκήθηκε στις ΗΠΑ
στις 23 Αυγούστου 1993 και
επανεξοπλίστηκε/επισκευάστηκε από εθελοντές και
σε κοινή θέα στις 30 Απριλίου 1994 παίρνοντας το
αρχικό του όνομα «USS Slater DE-766». Ίσως ο
«Αετός» να είχε κάτι το ιδιαίτερο σε σχέση με τα
υπόλοιπα 3 «θηρία»...
Πάντως, οι κυρίαρχες συνωμοσιολογικές σκέψεις όσον
αφορά τη μεταπώληση του Eldridge στην Ελλάδα, είναι
ότι το Αμερικανικό Ναυτικό δεν ήθελε να το καταστρέψει
καθώς μπορεί να είχε κάποια αξία για το ίδιο, κι έτσι
προτίμησε να το στείλει σε μια μακρινή χώρα έτσι ώστε να
χαθούν τα ίχνη του. Θα μπορούσε όμως επίσης να
δοθεί μια άλλη ταυτότητα στο εν λόγω πλοίο για
λόγους αντιπερισπασμού, έτσι ώστε να μεταφερθεί
το ενδιαφέρον αλλού και το ίδιο το Ναυτικό να μπορεί
να κάνει τις έρευνες που θέλει απερίσπαστο (π.χ. να
το χρησιμοποιεί ως έκθεμα σε κάποιο Ναυτικό
μουσείο ως προκάλυμμα για την διατήρησή του στη
«ζωή»).

Γιατί δεν επαναλήφθηκε το πείραμα;
Από τότε που το πείραμα της Φιλαδέλφειας γνώρισε

μεγάλη δημοσιότητα, έχουν κάνει την εμφάνισή τους
αρκετοί επιστήμονες, όπως ο Al Bielek για παράδειγμα,
όπου δίνουν λεπτομερείς αναφορές και τεχνικές
αναλύσεις για το πώς έγινε αυτό το πείραμα. Επίσης, ο
στόχος του πειράματος καθαυτός θα ήταν ένα μεγάλο
τεχνολογικό άλμα αν όντως έγινε. Συνεπώς, θα ήταν
λογικό να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν επαναλήφθηκε το
πείραμα, τη στιγμή που «ξέρουμε πώς έγινε»... Η
απάντηση είναι ότι «δε γνωρίζουμε». Όσοι επιστήμονες
αποτυπώνουν τις ενστάσεις τους για την εγκυρότητα του
πειράματος, άλλοι τόσοι υποστηρίζουν πως έγινε. Και το
σημαντικότερο εδώ είναι ότι και οι δύο πλευρές έχουν
δίκιο ενώ ισχύει και το αντίθετο. Αξίζει όμως να
αναλογιστούμε ότι στοιχεία φυσικής που δίνονται από
διάφορους ερευνητές και επιστήμονες, πατούν πάνω στη
λεπτή γραμμή της απάτης, διότι είναι σχετικά εύκολο για
κάποιον «γκουρού» της φυσικής να τοποθετήσει όρους
όπως ροπές, συχνότητες, επίπεδα ισχύος, παλμικά εύρη,
κάθετος μαγνητικός άξονας πεδίου κτλ, έτσι ώστε να
μπερδέψει τους ακροατές, καθιστώντας τους ανίκανους
να καταλάβουν, να διατυπώσουν τις απορίες τους και
πόσο μάλιστα να κρίνουν πόσο έγκυρα είναι αυτά τα
στοιχεία ή όχι.
Συμπέρασμα
Αν υποθέσουμε ότι πραγματικά έγινε το πείραμα της
Φιλαδέλφειας, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο
τεχνολογικό επίτευγμα και οι περισσότεροι που
ασχολήθηκαν με το πείραμα, επιβεβαιώνονται. Παρ’ ολ’
αυτά, θα πρέπει να δοθούν αρκετές απαντήσεις όσον
αφορά το τί πραγματικά έπαθε το πλοίο και το πλήρωμά

του.
Αν πάλι υποθέσουμε το αντίθετο, τότε «σκοντάφτουμε»
πάνω σε μια καθόλου επαρκή ανακοίνωση του ναυτικού
για το τί έγινε, στη μυστηριώδη «αυτοκτονία» του Τζέσαπ
και στο ενδιαφέρον του ναυτικού για το βιβλίο του.
Εξάλλου, δε θα ήταν τόσο δύσκολο για το Ναυτικό να
βγάλει μια άλλη πληρέστερη ανακοίνωση που να φωτίζει
περισσότερο την υπόθεση, ακόμη και αν τη διαψεύδει.
Αλλά ακόμη και αν είναι δύσκολο να παραδεχτεί ότι μια
τέτοια ιστορία όντως έγινε κάποτε, θα πρέπει να έχουμε
στο μυαλό μας ότι από το 1943 μέχρι σήμερα, η τεράστια
πρόοδος της τεχνολογίας και τα συνταρακτικά εγκλήματα
που έγιναν χάρη στην πρόοδο αυτή, θα μπορούσαν να
«δικαιολογήσουν» την ύπαρξη ενός ακόμη πειράματος,
του «Ουράνιου Τόξου». Κι όμως, το Αμερικανικό Ναυτικό
δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να δώσει εξηγήσεις, γεγονός
που ώθησε αυτό το κύμα παραφιλολογίας και θεωριών
συνωμοσίας που αντικρίζουμε σήμερα γύρω από το
πείραμα της Φιλαδέλφειας...
________________
Πηγές:
- Department of the Navy, Philadelphia Experiment the
official statement, (2000) (η επίσημη ανακοίνωση του
Αμερικανικού Ναυτικού για το πείραμα της Φιλαδέλφειας)
- BBC Documentary - The true story of the Philadelphia
Experiment
- Μυστική Τεχνολογία, ειδική έκδοση (Εκδόσεις Άγνωστο)
- E-Telescope - Το πείραμα της Φιλαδέλφειας
- The Case for the UFO, M. K. Jessup (VARO Edition)
- Anatomy of a hoax, Jacques Vallee (Journal of Scientific
Exploration, Volume 8, Number 1, Spring, 1994)
- Al Bielek’s Speech at the Mufon Conference, January
13, 1990
Το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» - Η μυστηριώδης ιστορία

του πλοίου Έλντριτζ (DE 127) και της εξαφάνισης του

– Ίσως ένα επιτυχημένο πείραμα «αφάνειας» Κατά
πόσο μπορεί να είναι δυνατόν να εξαφανιστεί ένα
ολόκληρο αντιτορπιλικό, μέσα σε λίγα λεπτά να
εμφανιστεί σε ένα άλλο μακρινό σημείο και μετά να
επιστέψει στην αρχική του θέση χωρίς να περάσει
εμφανώς από κανένα ενδιάμεσο σημείο; Την εποχή του
δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, τον Οκτώβριο του 1943,
το πολεμικό ναυτικό των Η.Π.Α. εκτέλεσε μυστικά ένα
πείραμα «αφάνειας». Με τη χρήση ηλεκτρομαγνητικών
πεδίων κατάφεραν να εξαφανίσουν ένα ολόκληρο
αντιτορπιλικό με το πλήρωμα του από τη ναυτική βάση
της Φιλαδέλφειας, να το εμφανίσουν στη ναυτική βάση
του Νόρφολκ και μετά να το επαναφέρουν στη
Φιλαδέλφεια. Και όλα αυτά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά της
ώρας. Όμως οι παρενέργειες που είχε το πείραμα στο
πλήρωμα του πλοίου είναι εφιαλτικές. Πολλοί από το
πλήρωμα γίνονταν αόρατοι και δεν μπορούσαν να
αισθανθούν το περιβάλλον τους. Αρκετοί από αυτούς
εξαφανίστηκαν και χάθηκαν για πάντα, χωρίς
κανένας να τους βρει. Το πολεμικό ναυτικό μετά από
αυτό απέκρυψε το γεγονός και το θεώρησε ως μη
γενόμενο. Αντίθετα, παρέμειναν οι μαρτυρίες. Αρκετοί
είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι είδαν το αντιτορπιλικό
μέσα στη βάση του Νόρφολκ, χωρίς όμως κανένας τους
να το έχει δει να εισέρχεται ή να εξέρχεται από τη ναυτική
βάση. Πρακτικά το πείραμα στέφθηκε από επιτυχία, αν και
μετά από τα αποτελέσματα του στο πλήρωμα
επισκιάστηκε και καλύφθηκε. Η υπόθεση ερευνήθηκε
πρώτα από τον Dr Jessup. Ο Jessup έκανε έρευνα πάνω
στην ύπαρξη και τη λειτουργία των UFO όταν έλαβε ένα
γράμμα από κάποιον άγνωστο του που υπόγραφε ως
Κάρλος Μιγκουέλ Αλλέντε. Μεταξύ άλλων ο Αλλέντε
αναφέρθηκε και σε ένα πείραμα το οποίο συνέβη στη
ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας, το οποίο ο ίδιος
ισχυρίζεται ότι το παρακολούθησε βρισκόμενος σε άλλο
πλοίο της βάσης. Αρχικά δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία,

μέχρι που έλαβε δύο ακόμη γράμματα από τον Αλλέντε
καθώς και από τον εκδότη του ένα βιβλίο του πάνω στα
UFO γεμάτο διορθώσεις, σημειώσεις και παρατηρήσεις οι
οποίες ήταν γραμμένες από τον Αλλέντε. Αυτό κέντρισε το
ενδιαφέρον του συγγραφέα για να ξεκινήσει μια έρευνα
πάνω στο θέμα. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Δρ. Τζήσαπ
βρέθηκε νεκρός μέσα στο αυτοκίνητό του. Ο θάνατος του
θεωρήθηκε αυτοκτονία. Ειπώθηκε ότι αυτοκτόνησε με τις
αναθυμιάσεις της μηχανής του αυτοκινήτου, συνδέοντας
το εσωτερικό του αυτοκινήτου με την εξάτμιση. Μέσα στο
αυτοκίνητο βρέθηκε και ένα σημείωμα που λέγεται ότι
έγραψε ο Τζήσαπ πριν αυτοκτονήσει. Νεκροψία στο
πτώμα του για διαπίστωση των αληθινών αιτίω του
θανάτου του δεν έγινε ποτέ ενώ στο αίμα ου βρέθηκε
αρκετή ποσότητα οινοπνεύματος η οποία ήραν αρκετή για
να τον οδηγήσει από μόνη της στον θάνατο. Αξίζει να
σημειωθεί ότι έπαιρνε ψυχικά φάρμακα για μεγάλο
χρονικό διάστημα κάτι το οποίο σε συνδυασμό με το
οινόπνευμα μπορούσε επίσης να του επιφέρει τον
θάνατο. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν λοιπόν το γεγονός
ότι εκείνη τη στιγμή ο Τζήσαπ βρισκόταν σε κατάσταση
μέθης είναι λίγο δύσκολο να υποθέσουμε ότι αυτοκτόνησε
με τον τρόπο που περιγράφεται. Υπάρχει λοιπόν το
ενδεχόμενο της πλαστογράφησης του σημειώματος και
της δολοφονίας του. Μπορεί λοιπόν ο Δρ. Τζήσαπ να έχει
δολοφονηθεί λόγω των ερευνών που έκανε πάνω στο
θέμα και οι οποίες ήταν σε προχωρημένο στάδιο; Πολύ
πιθανό κατά την άποψη μου. Ο Κάρλος Αλλέντε ήταν
ένας παράξενος άνθρωπος για τον οποίο δεν υπάρχουν
αρκετά προσωπικά στοιχεία που να τον αφορούν, όπως
καταγωγή και τόπος διαμονής. Το πραγματικό του όνομα
μπορεί να είναι άλλωστε και το πιο απλό Κάρλ Άλλεν. Οι
επιστολές του είναι δυσανάγνωστες, αποτέλεσμα του
ιδιαίτερου χαρακτήρα με τον οποίο έχουν γραφτεί. Αυτές
οι επιστολές έχουν γραφτεί με χρήση μελανιών
διαφορετικών χρωμάτων καθώς και χρήση κεφαλαίων

χαρακτήρων όχι σε συγκεκριμένα σημεία αλλά
ασυνάρτητα και πολλές φορές παρεμβάλλονταν στο
μέσον των λέξεων. Χρήση τουλάχιστον 3 διαφορετικών
χρωμάτων μελάνης έχουν γίνει και στις διορθώσεις του
βιβλίου του Δρ. Τζήσαπ. Πολλοί πιστεύουν λογικά ότι οι
διορθώσεις έχουν γίνει από 3 διαφορετικά άτομα αλλά
μελετώντας και τα γράμματα του Αλλέντε μπορούμε να
οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι ο συντάκτης όλων των
διορθώσεων ίσως να ήταν ο Αλλέντε. Ο Κάρλος Αλλέντε,
όπως ισχυρίζεται, βρισκόταν τη στιγμή του πειράματος
πάνω σε άλλο πλοίο, το Άντριου Φάρασεθ το οποίο
βρισκόταν στη βάση την στιγμή του πειράματος. Στην
περιγραφή του ο Αλλέντε αναφέρει ότι είδε να
δημιουργείται ένα πράσινο σύννεφο γύρω από το
πλοίο Έλντριτζ (DE 173). Στη συνέχεια το πλοίο
άρχισε να εξαφανίζεται και το μόνο πού έμενε ορατό
ήταν μόνο το περίγραμμα του πλοίου μέσα από το
σύννεφο, και αυτό εφ’ όσον βρισκόσουν
κοντά στο πεδίο, ενώ μπορούσε να διακρίνει
λεπτομέρειες που βρίσκονταν πίσω από το πλοίο. Ο
Αλλέντε περιγράφει ότι όσοι ήταν πάνω στο πλοίο
ένιωθαν σαν να μεταφέρθηκαν σε έναν άλλο κόσμο. Δεν
έβλεπάν τίποτα από το πλοίο γύρω τους και ένιωθαν να
αιωρούνται. Οι παρενέργειες του πειράματος πάνω στο
πλήρωμα ήταν διαφορετικές και η διάρκεια επίδρασης
διέφερε σε πολλές περιπτώσεις. Όλοι όσοι ήταν πάνω
στο πλοίο τρελάθηκαν. Πολλοί γίνοντάν αόρατοι,
ακόμα και όταν δεν ήταν κάτω από την επίδραση του
πεδίου. Ο μόνος τρόπος επαναφοράς τους ήταν να
έρθουν σε επαφή με άλλα μέλη του πληρώματος.
Μερικοί επανεμφανίστηκαν σύντομα αλλά άλλοι
έμειναν σε αυτή την κατάσταση για μεγάλο χρονικό
διάστημα μέχρι να τους βρουν και να τους
επαναφέρουν, ενω μερικοί χάθηκαν για πάντα, χωρίς
να τους βρει ποτέ κανείς. Κάποιος μπροστά στα
έκπληκτα μάτια των γνωστών και συγγενών του

πέρασε μέσα από τον τοίχο του σπιτιού του. Σε
τοπική εφημερίδα της Φιλαδέλφειας λέγεται ότι υπήρξε
αναφορά σε ένα περιστατικό σε μπαρ της περιοχής
αρκετό καιρό μετά το πείραμα. Η σερβιτόρα αναφέρει ότι
είδε μπροστά στα μάτια της να εξαφανίζονται δύο ναύτες
όταν έπαιρναν το ποτό τους. Έγινε προσπάθεια να
ερευνηθεί το ιστορικο τω δύο πλοίων, του Έλντριτζ και
του Άντριου Φάρασεθ. Ακριβές αποτέλεσμα για το που
βρίσκονταν τα δύο πλοία τη χρονική περίοδο πριν, κατά
τη διάρκεια και μετά το πείραμα. Ο λόγος είναι ότι
υπήρχαν ελλείψεις στα ημερολόγια των δύο πλοίων.
Συγκεκριμένα λείπουν οι σελίδες στο ημερολόγιο του
Έλντριτζ για την χρονική περίοδο που μας
ενδιαφέρει (27 Αυγούστου – 1 Δεκεμβρίου
1943) ενώ το ημερολόγιο του Άντριου Φάρασεθ έχει
καταστραφεί. Τα επίσημα στοιχεία του Πολεμικού
ναυτικού αναφέρουν ότι το πλοίο DE 127 είχε μήκος
306 πόδια και εκτόπισμα 1240 τόνους και 1520
τόνους με πλήρες φορτίο. Το πλοίο μεταπωλήθηκε στο
Ελληνικό ναυτικό, μετονομάστηκε σε «Λέων» και υπάρχει
μέχρι σήμερα. Μελετώντας τα ελληνικά στοιχεία
βρίσκουμε ότι το εκτόπισμα του πλοίου είναι 1240 τόνοι
και 1900 τόνοι με πλήρες φορτίο. Δημιουργείται εδώ το
παράδοξο για το πώς αυξήθηκε το συνολικό εκτόπισμα
του πλοίου κατά 380 τόνους κατά τη μεταπώλησή του.
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο στην περίπτωση που
αφαιρείται εξοπλισμός μέσα από το πλοίο. Θα
μπορούσαμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι αφαιρέθηκε
ηλεκτρονικός εξοπλισμός από το πλοίο πρίν αυτό
μεταπωληθεί στο ελληνικό ναυτικό; Τα ελληνικά αρχεία
επίσης αναφέρουν ως ημερομηνία ολοκλήρωσης και
ναύλωσης του πλοίου ακριβώς έναν μήνα πριν την
επίσημη ημερομηνία που αναφέρεται στο ημερολόγιο και
στα επίσημα αρχεία. Γίνεται αναφορά από τον Αλλέντε
ακόμα και στο όνομα του Άλμπερτ Αϊνστάιν και στην
εργασία του πάνω στη θεωρία του Ενιαίου πεδίου. Ο

Αϊνστάιν εξέδωσε την θεωρία του Ενιαίου πεδίου το 1925
και την απέσυρε δύο χρόνια αργότερα, το 1927, για
«ανθρωπιστικούς» λόγους. Ο Αινστάιν είχε επίγνωση του
πόσο καταστρεπτική θα ήταν η εφαρμογή της θεωρίας
του. Παράδειγμα της επίγνωσης της επικινδυνότητας των
θεωριών του αποτελεί και το γεγονός ότι ο Αινστάιν
προσπάθησε με κάθε μέσο να αποτρέψει τον Πρόεδρο
των Ηνωμένων Πολιτειών από την εφαρμογή των
αποδεδειγμένων θεωριών του,και έτσι να αποτρέψει έναν
πυρηνικό πόλεμο. Το πείραμα της Φιλαδέλφειας ίσως
είναι έμμεσα μία εφαρμογή της θεωρίας του ενιαίου
πεδίου. Το Πολεμικό ναυτικό εξέδωσε μια επιστολή την
οποία έστελνε σε οποιονδήποτε ζητούσε πληροφορίες
σχετικά με το πείραμα της Φιλαδέλφειας, και το οποίο
ήταν το ακόλουθο: DEPARTMENT OF THE NAVY
OFFICE OF INFORMATION WASHINGTON DC 20350 2
3 July 1975 Over the years we have received
innumerable queries about the so-called
“Philadelphia experiment” or
“Project” and the alleged role of the office
of naval research (ONR) in it. The frequency of these
queries predictably intensifies each time the experiment is
mentioned by the popular press, often in a science fiction
book. The genesis of the Philadelphia experiment myth
dates back to 1955 with the publication of “The
case for UFO’s” by the late Dr. Morris k.
Jessup, a scientist with a Ph.D. in astrophysics and a
varied career background. Some time after the publication
of the book, Dr Jessup received a letter by a Carlos
Miguel Allende, who gave his address as R.D. #1 Box
223, New Kensington, PA. In the letter, Allende
commented on Dr Jessup’s book and gave details
of an alleged secret naval experiment in Philadelphia in
1943. During the experiment, according to Allende, a ship
was rendered invisible and tele-ported to and from Norfolk
in a few minutes, with some terrible after-effects for the

crew members. Supposedly, this incredible feat was
accomplished by applying Einstein’s never-
completed “unified field” theory. Allende
claimed that he had witnessed the experiment from
another ship and that the incident was reported in a
Philadelphia newspaper. Neither the identify of Allende,
nor that of the newspaper has never been established. In
1956 a copy of Jessup’s book was mailed
anonymously to Admiral Furth, the chief of Naval
research. The pages of the book were interspersed with
hand-written annotations and marginalia apparently made
by three different persons as they passed the book back
and forth among them. The notations implied a knowledge
of UFO’s, their means of mention and generally,
the culture and ethos of the being occupying these
UFO’s The book came to the attention of two
officers then assigned to ONR who happened to have a
personal interest in the subject. It was they who contacted
Dr Jessup and asked him to take a look at his book. By
the wording and style of one of the writers of the
notations, Dr Jessup concluded that the writer was the
same person who had written hi about the Philadelphia
experiment. It was also these two officers who personally
had the book retyped and who arranged for the
publication, in typewritten form of 25 copies. The officers
and their personal belongings have left ONR many years
ago, and we do not have even a file copy of the annotated
book. The Office of Naval Research never conducted an
official study of the manuscript. As for the Philadelphia
experiment itself, ONR has never conducted any
investigations on invisibility either in 1943 or at any other
time. (ONR was established in 1946.) In view of present
scientific knowledge, our scientists do not believe that
such an experiment could be possible except in the realm
of science fiction. A scientific discovery of such import, if it
had in fact occurred, could hardly remain secret for such a

long time. I hope this provides a satisfactory answer to
your inquiry. Το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» μπορεί
πράγματι κάποτε να εκτελέστηκε με «επιτυχία», μπορεί
όμως να μη συνέβη ποτέ και να είναι απλά μια φάρσα. Τα
γεγονότα και τα στοιχεία και από τις δυο πλευρές είναι
πολλά και πολλές φορές έρχονται σε αντιφάσεις.
Υπάρχουν ακόμα περισσότερα στοιχεία πάνω στο
πείραμα τα οποία δεν αναφέρονται και τα οποία πρέπε να
μελετηθουν απ όλες τις οπτικές γωνίες όσον αφορά την
εγκυρότητα των ίδιων των στοιχείων αλλά και των πηγών
τους. Το ότι το πείραμα αυτό συνέβη κάποτε δε έχει
ακόμη αποδειχτει, υπάρχουν όμως οι υποψίες ότι κάτι
τέτοιο ίσως κάπου τον Οκτώβριο του 1943 να
πραγματοποιήθηκε By enigman-
Πλήρης τίτλος: Το πείραμα της Φιλαδέλφειας και η

χωροχρονική επέμβαση στους Περσικούς Πολέμους
Παρουσίαση.
- Είναι δυνατόν πειράματα με το χωροχρόνο να έχουν
επηρεάσει την ιστορία μας;
- Μπορεί το περιβόητο πείραμα της Φιλαδέλφειας, που
ξεκίνησε το 1943 στην Αμερική, να ολοκληρώθηκε τη
δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα;
- Πως εμπλέκονται το πείραμα της Φιλαδέλφειας και η
δραστηριότητα των Αμερικανικών βάσεων της Ελλάδας,
ειδικά της Νέας Μάκρης και του Κάτω Σουλίου, με τη μάχη
του Μαραθώνα και τη ναυμαχία της Σαλαμίνας;
Μια πρωτοποριακή έρευνα που μόνο στη σύγχρονη
εποχή της κβαντικής σκέψης θα μπορούσε να
διατυπωθεί. Για πρώτη φορά παρατίθενται απτά στοιχεία
και αποδείξεις για μια απίστευτη όσο και τολμηρή εκδοχή:
τη χωροχρονική επέμβαση που οδήγησε τους Έλληνες
στην αναχαίτιση της επεκτατικής πολιτικής της
πανίσχυρης Περσικής αυτοκρατορίας τον 5ο π.Χ αιώνα.

Η "Γνώμη".
«Το πείραμα της Φιλαδέλφειας και η χωροχρονική
επέμβαση στους Περσικούς Πολέμους» αποτελεί μια
πρωτότυπη μελέτη ενός Έλληνα ερευνητή, που όμοιά της
είχαμε να δούμε για πάνω από μια 5ετία στον ημεδαπό
εκδοτικό χώρο.
Πρόκειται για μια ριζοσπαστική έρευνα που συνδέει την
αρχαιολογική και ιστορική αναζήτηση, με την επιτόπια
έρευνα και τις σύγχρονες θεωρίες περί ταξιδιών στο
χρόνο. Και όταν όλα τα παραπάνω συσχετίζονται με την
αρχαία ελληνική ιστορία, τότε το ενδιαφέρον του
αναγνώστη εκτοξεύεται στα ύψη. Ο Σπύρος Ασλάνης
κατάφερε να συγγράψει ένα βιβλίο που είμαι σίγουρος
πως θα μαγνητίσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων
αναζητητών.
Ο αναγνώστης είτε πειστεί είτε όχι από τις απόψεις του
συγγραφέα, περνά αναγκαστικά σε ένα άλλο σύμπαν, σε
μια μαγευτική εναλλακτική ιστορία όπου και οι ορδές των
διψασμένων για επέκταση προς τη δύση Περσών,
ανακόπτονται από τους θαρραλέους Έλληνες. Ως εδώ,
όλα είναι γνωστά. Τι θα λέγατε όμως εάν κάποιος
υποστήριζε πως οι παράξενες αφηγήσεις των
αρχαίων ιστορικών για την παρέμβαση του
μυστηριώδους Εχετλαίου, είχαν να κάνουν με τη
βοήθεια που «εστάλη» από το πολύ κοντινό
παρελθόν μας με σκοπό την εξολόθρευση των
Περσών;
Η ενδιαφέρουσα αυτή οπτική συνοδεύεται από πλούσιο
φωτογραφικό υλικό των περιοχών του Μαραθώνα, της
Πεντέλης και της ευρύτερης περιοχής (με ευρήματα που
συναντά κανείς μέχρι και τις μέρες μας), μέσω του οποίου
γίνεται προσπάθεια να στοιχειοθετηθεί ο περίεργος ρόλος
που έπαιξαν οι αμερικανικές βάσεις στη Νέα Μάκρη και το
Κάτω Σούλι της Αττικής.
Δίχως αμφιβολία το βιβλίο-έκπληξη της εγχώριας αγοράς
για το 2009!

Τον Ιούλιο του 1943, το αμερικανικό αντιτορπιλικό
Eldridge προσάραξε στις αποβάθρες του Delaware για
ένα πείραμα του αμερικανικού ναυτικού που είχε σκοπό
να κάνει το πλοίο αόρατο. Το επίσημο όνομα του σχεδίου
ήταν "Σχέδιο Ουράνιο Τόξο" (Rainbow Project), αλλά
έμεινε ευρέως γνωστό με την ονομασία "Το πείραμα της
Φιλαδέλφειας" (Philadelphia Experiment). Πολλά έχουν
γραφεί και υποτεθεί σχετικά με το θρυλικό πείραμα για
τεχνητή αφάνεια (invisibility), αλλά ο διαχωρισμός των
γεγονότων από τη φαντασία είναι σχεδόν αδύνατος, ειδικά
μετά την πρόσφατη μαζική εισροή ανακριβών
πληροφοριών και σκόπιμης παραπληροφόρησης η οποία
διαδόθηκε από πρόσωπα σχετιζόμενα με την Αμερικανική
Υπηρεσία Πληροφοριών (U.S. Intelligence Community)
και από επαγγελματίες σκεπτικιστές. Υπάρχει τεράστια
διχογνωμία σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη στο
Delaware. Υποστηρίζεται από κάποιους ότι
πραγματοποιήθηκε ένα τεράστιο επιστημονικό άλμα και
ότι το πλοίο ταξίδεψε επιτυχώς στο χωροχρόνο, αφού
εξαφανίστηκε από την Φιλαδέλφεια, στην Πενσυλβανία,
και εμφανίστηκε στο Norfolk, στη Virginia, 15 λεπτά
αργότερα. Τι συνέβη είναι ακόμη άγνωστο, αλλά οι
διαφορετικές θεωρίες αναλύονται παρακάτω:
Η "επίσημη" ανακοίνωση πού εξέδωσε το ναυτικό
Το ναυτικό παραδέχεται ότι το αμερικανικό πλοίο

Eldridge έλαβε μέρος σε κάποιο πείραμα το οποίο
προέβλεπε την περιτύλιξη του σκελετού του
αντιτορπιλικού με σύρμα, σε μια προσπάθεια
αδρανοποίησης των μαγνητικών πεδίων που
προκαλούνταν από το μέταλλο του. Αυτό είναι γνωστό ως
απομαγνήτιση. Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε το σκάφος
αόρατο σε υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες, οι οποίες
βασίζονται σε αισθητήρες εγγύτητας για να
πυροδοτηθούν. Αυτοί οι αισθητήρες λειτουργούν
ανιχνεύοντας μαγνητικά πεδία γύρω από το πλοίο.
Συνεπώς, το πλοίο θα ήταν ικανό να διασχίσει περιοχές
παγιδευμένες με τέτοιες νάρκες, αόρατο ως προς αυτές,
αλλά όχι και ως προς τα ραντάρ η την όραση. Η
ανακοίνωση του ναυτικού είναι αρκετά εύλογη και δεν
αναφέρει ασυνήθιστα αποτελέσματα ή καταστάσεις. Θα
μπορούσε ωστόσο να είναι μόνο μια πιστευτή περιγραφή
για τον καθησυχασμό της πλειοψηφίας του κοινού.
’λλωστε η απομαγνήτιση πλοίων ήταν γνωστή τεχνική,
καθόλου σπάνια, ώστε να δικαιολογεί την οργάνωση
ολόκληρου πειράματος με κωδική ονομασία.
Θεωρία Τεχνητής Αφάνειας
Κάποιοι επιστήμονες ανέπτυξαν τη θεωρία ότι το ναυτικό

εργαζόταν σε μια μέθοδο να καταστήσει το πλοίο αόρατο
στην ανθρώπινη όραση. Ωστόσο, δεν είχε να κάνει με την
αναδίπλωση Χώρου-Χρόνου ή με καμία περίπλοκη
διαδικασία παρόμοιας φύσης. Αυτή η θεωρία, προτείνει
ότι το Eldridge ήταν εξοπλισμένο με γεννήτριες υψηλών
συχνοτήτων, οι οποίες θα θέρμαιναν τον περιβάλλοντα
αέρα για να προκαλέσουν έναν αντικατοπτρισμό,
κάνοντας το σκάφος αόρατο. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει
με φυσικό τρόπο, και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όπου
ολόκληρα νησιά χάθηκαν από την όραση, υπό τις
κατάλληλες καιρικές συνθήκες. Η γεννήτρια υψηλών
συχνοτήτων θα θέρμαινε τον περιβάλλοντα αέρα και το
νερό (προκαλώντας μάλιστα μια πρασινωπή ομίχλη η
οποία παρατηρήθηκε γύρω από το πλοίο), προκαλώντας
μια οφθαλμαπάτη και εξαφανίζοντας το πλοίο από την
όραση. Η γεννήτρια θα ευθυνόταν ακόμη για την
αρρώστια, φυσική και ψυχική, του πληρώματος μετά το
πείραμα. Μια γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων μπορεί να
προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο, ειδικά σε
κοντινή απόσταση. Αυτή είναι μια πιο πιστευτή θεωρία
καθώς δικαιολογεί της σωματικές και ψυχικές βλάβες που
υπέστησαν όλα τα μέλη του πληρώματος μετά το
πείραμα. Δεν εξηγεί όμως πώς το πλοίο εθεάθη στη
Virginia, από το πλήρωμα του επιβατικού Andrew
Furuseth, 15 λεπτά μετά την εξαφάνισή του από τη
Φιλαδέλφεια. Υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για
κάποιους από το πλήρωμα οι οποίοι μετά το πείραμα
βρέθηκαν ενσωματωμένοι στο κέλυφος του πλοίου, ή δεν
βρέθηκαν καθόλου.
Θεωρία Μεταφοράς στο Χώρο-Χρόνο
Η πιο ενδιαφέρουσα και πιο τραβηγμένη θεωρία για το

πείραμα της Φιλαδέλφειας, είναι ότι το αντιτορπιλικό,
πραγματικά εξαφανίστηκε και τηλεμεταφέρθηκε μέσα στο
χώρο και το χρόνο. Υποτίθεται ότι στο πείραμα
συμμετείχε πλήθος διακεκριμένων επιστημόνων, ανάμεσα
στους οποίους ήταν ο Nikola Tesla και ο Albert Einstein.
Ωστόσο ο Τέσλα θεωρείτο νεκρός προ μηνών. Η θεωρεία
υποστηρίζει ότι το φως έπρεπε να καμφθεί γύρω από το
πλοίο για να γίνει αόρατο. Για να επιτευχθεί αυτό, τύλιξαν
γύρω από την περιφέρεια του πλοίου σύρμα και πέρασε
εναλλασόμενο ρεύμα από αυτό. Αυτό προκάλεσε τη
δημιουργία ενός τεράστιου ταλαντευόμενου μαγνήτη ο
οποίος σχημάτισε μαγνητικό πεδίο γύρω από το πλοίο,
κάμπτοντας όχι μόνο το φως, αλλά και τον ίδιο τον
χωροχρόνο. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας
παραπέμπουν στη θεωρία του Αϊνστάιν περί
ενοποιημένου πεδίου, σύμφωνα με την οποία αν κάμψεις
το φως κάμπτεις αναπόφευκτα το χώρο και το χρόνο
επίσης.
Γεγονότα
Κατά την πρώτη φάση του πειράματος το πλοίο δεν

εξαφανίσθηκε τελείως, αλλά το αποτύπωμα του σκελετού
του διαγραφόταν καθαρά στο νερό. Την δεύτερη φορά το
πλοίο εξαφανίστηκε τελείως ενώ εμφανίστηκε 15 λεπτά
αργότερα στη Virginia. Όταν επανεμφανίστηκε το πλοίο
στην Πενσυλβανία, μέλη του πληρώματος βρέθηκαν
ενσωματωμένοι με το κήτος του πλοίου, άλλοι έλειπαν και
οι υπόλοιποι είχαν χαμένα τα λογικά τους.
Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι πέρα από την
επίσημη ανακοίνωση του ναυτικού, δεν υπήρξε δυνατή η
επικοινωνία με οποιοδήποτε μέλος του πληρώματος.
Όταν το πλοίο μεταπωλήθηκε στο ελληνικό ναυτικό, η
ονομαστική χωρητικότητά του είχε αυξηθεί κατά 300
τόνους, που σημαίνει ότι είχε αφαιρεθεί εξοπλισμός από
το εσωτερικό του.
Eίναι δυνατόν πειράματα με τον χωροχρόνο να έχουν

επηρεάσει την Iστορία μας;
- Μπορεί το περιβόητο πείραμα της Φιλαδέλφειας, που
ξεκίνησε το 1943 στην Αμερική, να ολοκληρώθηκε τη
δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα;
- Πώς εμπλέκονται το πείραμα της Φιλαδέλφειας και η
δραστηριότητα των Αμερικανικών Bάσεων της Ελλάδας,
ειδικά της Νέας Μάκρης και του Κάτω Σουλίου, με τη μάχη
του Μαραθώνα και τη ναυμαχία της Σαλαμίνας;
Mια πρωτοποριακή έρευνα που μόνο στη σύγχρονη

εποχή της κβαντικής σκέψης θα μπορούσε να
διατυπωθεί. Για πρώτη φορά παρατίθενται μέσα από την
έρευνα του ρόλου των Aμερικανικών Bάσεων στη Nέα
Mάκρη και το Kάτω Σούλι απτά στοιχεία και αποδείξεις για
μια απίστευτη όσο και τολμηρή εκδοχή: τη χωροχρονική
επέμβαση που οδήγησε τους Έλληνες στην αναχαίτιση
της επεκτατικής πολιτικής της πανίσχυρης Περσικής
αυτοκρατορίας τον 5ο π.X. αιώνα.
Στις αρχές της δεκαετίας του '30, το πανεπιστήμιο του
Chicago σε συνεργασία με το Αμερικανικό Ναυτικό
προσπαθώντας να ερευνήσουν τη θεωρία Ενοποιημένων
Πεδίων του Einstein, ξεκινούν μια έρευνα για την

πιθανότητα ΄΄εξαφάνισης΄΄ αντικείμενων με χρήση του
ηλεκτρισμού. Το σχέδιο μεταφέρεται στο Ινστιτούτο
Προηγμένων Σπουδών του Princeton όπου συνεχίστηκε
μέχρι τη δεκαετία του '40, όπου πάρθηκε η απόφαση της
υλοποίησης της θεωρίας. Ως αντικείμενο του πειράματος
αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί το αντιτορπιλικό USS
Eldridge του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Οι
πρώτες δοκιμές του πειράματος έγιναν τον Ιούλιο του
1943 και το τελικό πείραμα στις 28 Οκτωβρίου της ίδιας
χρονιάς. Σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός από τα πολλά
μυστηριώδη πρόσωπα που παίρνουν μέρος σε αυτή την
ιστορία είναι ο Al Beilek, ο οποίος ισχυρίζεται ότι υπήρξε
αυτόπτης μάρτυς του πειράματος. Το Eldridge
φορτώθηκε με υλικό και εξαρτήματα που θα
βοηθούσαν στην εκτέλεση και παρακολούθηση του
πρωτοφανούς αυτού πειράματος. Κάποιοι αυτόπτες
μάρτυρες μιλούν νια δύο τεράστιες γεννήτριες των75
ΚVΑ, τοποθετημένες εκεί όπου βρισκόταν το
εμπρόσθιο πυροβόλο, και οι οποίες θα διένειμαν το
φορτίο τους μέσω τεσσάρων πηνίων που ήταν
τοποθετημένα στο κατάστρωμα. Τρεις αναμεταδότες
RF (των 2 MW ο καθένας, επίσης στο κατάστρωμα),
τρεις χιλιάδες ενισχυτικές λυχνίες "6L6", ειδικοί
μηχανισμοί συγχρονισμού και διαμόρφωσης και άλλα
περίεργα και μυστηριώδη εξαρτήματα ανέλαβαν να
τροφοδοτήσουν την κατασκευή με τεράστια
ηλεκτρομαγνητικά πεδία, τα οποία μόλις
συγχρονίζονταν κατάλληλα, Θα ήταν δυνατό
(σύμφωνα με τη θεωρία) να κάμψουν τα κύματα
ηλεκτρισμού και φωτός γύρω από το πλοίο,
κάνοντάς το αόρατο στους εχθρικούς παρατηρητές.
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟΤΕ?
Εκείνη την ημέρα του Ιουλίου οι γεννήτριες ξεκίνησαν
τη λειτουργία τους και το γιγάντιο ηλεκτρομαγνητικό
πεδίο άρχισε να σχηματίζεται αργά γύρω από το

Eldridge. Ξαφνικά, μια πρασινωπή ομίχλη έκανε την
εμφάνισή της γύρω από το πλοίο, κρύβοντάς το από
τα μάτια εκείνων που παρακολουθούσαν το πείραμα.
Όπως αναφέρουν οι μάρτυρες, όταν η ομίχλη
διαλύθηκε λίγο αργότερα, είχε πάρει μαζί της και το
Eldridge, αφήνοντας μόνο τα ήρεμα νερά του
λιμανιού να λικνίζονται γαλήνια, εκεί όπου βρισκόταν
αγκυροβολημένο το αντιτορπιλικό πριν από λίγα
λεπτά!
Οι επίλεκτοι αξιωματικοί του Ναυτικού, αλλά και οι
διακεκριμένοι επιστήμονες που είχαν πάρει μέρος στη
σχεδίαση του πειράματος, έμειναν κατάπληκτοι
παρατηρώντας ότι το πλοίο δεν είχε χαθεί μόνο από τα
υποτιθέμενα εχθρικά ραντάρ αλλά και από τα μάτια τους.
Έπειτα από δεκαπέντε λεπτά αναμονής σταμάτησαν οι
γεννήτριες. Η πράσινη ομίχλη άρχισε να εμφανίζεται ξανά
και μαζί της έφερνε και το μέχρι εκείνη την στιγμή
εξαϋλωμένο Eldridge! Όλα φαίνεται να είχαν πάει
υπερβολικά καλά, αλλά σύντομα άρχισε να γίνεται φανερό
ότι κάτι άλλο είχε συμβεί...
Μόλις οι αξιωματικοί και οι επιστήμονες επιβιβάστηκαν
στο αντιτορπιλικό για να ελέγξουν τα αποτελέσματα του
πειράματος, ανακάλυψαν ότι το πλήρωμα εμφάνιζε
συμπτώματα ναυτίας και απώλειας προσανατολισμού. Το
πλήρωμα και οι αξιωματικοί του πλοίου
αντικαταστάθηκαν, το Ναυτικό αποφάσισε ότι αυτό που
ενδιέφερε ήταν αποκλειστικά η εξαφάνιση μόνο από τα
ραντάρ, ο εξοπλισμός του πειράματος άλλαξε και όλα
ήταν έτοιμα νια μια επανάληψη του πειράματος.
Η ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας, κατά τη διάρκεια του Β'
Παγκοσμίου Πολέμου
Το περίφημο αυτό πείραμα εικάζεται ότι έγινε στα
ναυπηγεία της Philadelphia αλλά και στην ανοικτή
θάλασσα αρκετές φορές, μία από τις οποίες πα-
ρακολούθησαν και τα μέλη του πλοίου Andrew Furuseth
και άλλα πλοία επιφανείας. Το Andrew Furuseth κατέχει

έναν ιδιαίτερο ρόλο στην ιστορία αυτή, διότι ένα από τα
μέλη του (ο γνωστός Carlos Allende ή Carl Allen)
αποτελεί και την κυριότερη πηγή πληροφοριών για όσα
γνωρίζουμε ότι συνέβησαν (ή δεν συνέβησαν) εκείνη την
ημέρα του Οκτώβρη. Μέσα από μία σειρά γραμμάτων του
σε κάποιον Δρ Morris Jessup, ο Allende περιγράφει αυτό
που έγινε αργότερα γνωστό ως "Πείραμα της
Φιλαδέλφειας".
Πράγματι, στις 28 Οκτωβρίου του 1943, στις 7:15 το
πρωί, έγινε το τελικό τεστ στο Εldridge. Οι γεννήτριες
ξεκίνησαν ξανά, το πεδίο άρχισε να σχηματίζεται και το
αντιτορπιλικό άρχισε να ξεθωριάζει... Μόνο ένα αχνό
περίγραμμά του διακρινόταν επάνω από το νερό. Για
μερικά δευτερόλεπτα τα πάντα φαίνεται ότι πήγαιναν
σύμφωνα με το σχέδιο, όταν ξαφνικά όλα άλλαξαν...
Μέσα σε μια τεράστια γαλάζια λάμψη το πλοίο
εξαφανίστηκε τελείως! Σύμφωνα με τις μετέπειτα
πληροφορίες, το Εldridge έκανε την εμφάνισή του στο
Norfolk της Virginia, δεκάδες μίλια μακριά από το
ναύσταθμο της Philadelphia, όπου πολλοί το είδαν για
αρκετά λεπτά. Στη συνέχεια, το ίδιο μυστηριωδώς, το
πλοίο εξαφανίστηκε απότομα από το λιμάνι του Norfolk
για να κάνει και πάλι την εμφάνισή του στην Philadelphia!
Αυτήν τη φορά, όμως, όπως διαπιστώθηκε αργότερα, το
πλήρωμα εμφάνιζε σοβαρά συμπτώματα διάφορων
μορφών αδιαθεσίας. Μερικοί "χάθηκαν" για πάντα, άλλοι
τρελάθηκαν και φήμες μιλούν για πέντε μέλη του
πληρώματος που ενσωματώθηκαν στη μεταλλική δομή
του πλοίου. Όσοι επέζησαν, δεν ήταν ποτέ ξανά οι ίδιοι.
Αποτάχθηκαν από το Ναυτικό λόγω "ψυχολογικών
προβλημάτων", ανεξάρτητα από την πραγματική
κατάστασή τους.
Έτσι, λοιπόν, ένα πείραμα που ξεκίνησε σαν μια
προσπάθεια εφαρμογής ηλεκτρονικού καμουφλάζ,
κατέληξε σε μια (τυχαία τηλεμεταφορά ενός ολόκληρου
πλοίου με το πλήρωμά του σε μακρινή απόσταση και
επιστροφή του μέσα σε ένα διάστημα μερικών λεπτών.
Ποιες όμως είναι οι πηγές από τις οποίες γνωρίζουμε (ή
νομίζουμε ότι γνωρίζουμε) όλα αυτά που έγιναν εκείνο το
πρωινό του Οκτώβρη;
Το κλασικό βιβλίο του Charles Berlitz, στο οποίο κυρίως
αναφέρεται η αλληλογραφία του Carlos Μiguel Allende
στον Δρ Morris Jessup. Εκεί περιγράφονται τα
προαναφερθέντα, σύμφωνα με την προσωπική μαρτυρία
του Allende, ο oποίος ισχυρίζεται ότι παρακολούθησε το
φαινόμενο.
Η αλληλογραφία πρώην μελών του πληρώματος ή άλλων
πολιτών οι οποίοι συμμετείχαν (κατά τα λεγόμενά τους)
στο πείραμα. (Αναφέρονται επίσης στο προαναφερθέν
βιβλίο. Σημειωτέον ότι η σημερινή βιβλιογραφία για το
Πείραμα της Φιλαδέλφειας περιλαμβάνει τουλάχιστον 65
βιβλία.) Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Alfred Beilek, που
ισχυρίζεται ότι δούλεψε στο Ρrοject Rainbow ως
ηλεκτρολόγος μηχανικός και παρακολούθησε όλο το
πείραμα.
Επίσημα έγγραφα του Ναυτικού. Το 1966, το
Αμερικανικό Ναυτικό αποφάσισε να εκδώσει μερικά
έγγραφα γύρω από το Πείραμα της Φιλαδέλφειας,
αρνούμενο πλήρως τα όσα αναφέρεται ότι
συνέβησαν. Ισχυριζόταν ότι δεν υπήρξε τέτοιο
πείραμα, ότι δεν έγινε τίποτα αόρατο. Υπήρξε το Project
Rainbow, αλλά αυτό είχε σχέση με τον ανθυποβρυχιακό
πόλεμο εναντίον των Γερμανών και η υπηρεσία που
υποτίθεται ότι έκανε το πείραμα δεν υπήρχε το 1943. Το
ΕΙdridge δεν πήγε ποτέ στη Philadelphia και υπάρχουν
μικροφίλμ του ημερολογίου του που μπορούν να το
αποδείξουν. Οποιαδήποτε Πειράματα με
ηλεκτρομαγνητισμό είχαν σχέση με degaussing, μια
διαδικασία που προστατεύει τα πλοία από τις μαγνητικές
νάρκες.
ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ?

Αν θελήσει κάποιος να μελετήσει το τι έγινε (ή δεν έγινε)
στη διάρκεια του Πειράματος της Φιλαδέλφειας, θα πρέπει
να αντιμετωπίσει τις εξής πιθανότητες (τις κύριες
τουλάχιστον, γιατί οι θεωρίες για αυτήν την παράξενη
ιστορία δεν θα σταματήσουν να κυκλοφορούν για αρκετά
χρόνια ακόμα):
Τα πράγματα συνέβησαν όπως τα περιγράφουν οι
μυστηριώδεις Allende, Beilek κλπ. Υπήρξε
παραμόρφωση του χωροχρόνου, τα πεδία που
δημιουργήθηκαν ήταν (εσκεμμένα ή όχι) πανίσχυρα
και κάποιες χωροχρονικές "γραμμές" μεταφοράς
έκαναν το ταλαιπωρημένο ΕΙdridge να
πηγαινοέρχεται μεταξύ Norfolk και Philadelphia. Πέρα
από την αδυναμία ελέγχου και εξακρίβωσης των πηγών
και των πληροφοριών που οδηγούν σε αυτήν την
παραδοχή, ένα από τα πλέον περίεργα είναι το πώς το
αντιτορπιλικό έφυγε από τη θάλασσα για να μεταφερθεί
επίσης σε θάλασσα και αντιστρόφως....
Ένα τμήμα της προκυμαίας του Norfolk, όπου
αναφέρθηκε ότι εμφανίστηκε το Eldridge, μετά την
εξαφάνιση του από τη Ναυτική Βάση της Φιλαδέλφειας
Η επίσημη εκδοχή του Αμερικανικού Ναυτικού. Δεν
συνέβη τίποτε άλλο παρά ένα συνηθισμένο και ανιαρό
degaussing ενός πλοίου, το οποίο σε συνδυασμό ίσως με
παράξενες καιρικές συνθήκες και την εξημμένη φαντασία
ανθρώπων που βρίσκονταν σε πόλεμο δημιούργησε τα
υπόλοιπα.
Εμφάνιση "οπτικής παραίσθησης λόγω θερμοκρασιακών
μεταβολών", το ανάλογο της "ασφάλτου που τρέμει" σε
μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού... Προσθέστε την
κούραση, την πρωινή ταλαιπωρία ενός στρατιωτικού
ναυπηγείου και έχετε τα υπόλοιπα...
Χρήση κάποιας υπερηχητικής σειρήνας, με αποτέλεσμα
τη θέρμανση και ταλάντωση του αέρα γύρω από το πλοίο,
κάτι που μπορεί να έχει σχέση και με την πρόκληση

αδιαθεσίας στα μέλη του πληρώματος.
ΤΟ ELDRIDGE ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ

Όπως πολλοί θα γνωρίζεται, το Eldridge βρίσκεται υπό
την κατοχή του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού εδώ και
πολλά χρόνια. Μάλιστα πολλές ιστορίες έχουν ακουστεί
από μέλη του πληρώματος του, οι οποίες συνδέονται με
΄΄περίεργα΄΄ φαινόμενα. Το Eldridge το οποίο ανήκει
στην κλάση Bostwick και παραχωρήθηκε στη χώρα μας
στα τέλη της δεκαετίας του '40 ή στις αρχές τις
δεκαετίας του '50 παίρνοντας το όνομα ΄΄Λέων΄΄(Είναι
λάθος το ότι πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται για τοπ
΄΄Αετός΄΄). Συγκεκριμένα, το Πολεμικό Ναυτικό, παρέλαβε
τέσσερα πλοία της κλάσης Bostwick , τα οποία
ονομάσθηκαν :
΄΄Λέων΄΄, ΄΄Αετός΄΄, ΄΄Πάνθηρ΄΄, ΄΄Ιέραξ΄΄.

Μέλη του πληρώματος αισθάνθηκαν ότι είχαν
παραισθήσεις ή αισθάνονταν περίεργες δονήσεις στο
πλοίο, όταν αυτό βρίσκονταν υπό πλήρη ακινησία. Σε
συνεντεύξεις τους Έλληνες αξιωματικοί, ανέφεραν ότι
δεν βρέθηκαν στις σελίδες του ημερολογίου οι
σελίδες που αντιστοιχούσαν στις ημερομηνίες, στις
οποίες έγινε το πείραμα. Επίσης από αξιωματικούς του
Ελληνικού Ναυτικού, αναφέρθησαν θεάσεις
φαντασμάτων πάνω στο πλοίο, και εξαφάνιση
αντικειμένων (αποκλείστηκε η πιθανότητα κλοπής, λόγω
της μηδαμινής αξίας των αντικειμένων) και η
επανεμφάνιση μερικών από αυτά, σε διαφορετικά σημεία
από ότι ήταν πριν εξαφανισθούν! Ένας αξιωματικός,
μηχανικός στο σκάφους, ανέφερε ότι του έκανε
εντύπωση η τεράστια ποσότητα καλωδιώσεων που
υπήρχε σε αυτό. Υπέθεσε μάλιστα ότι αποτέλεσε μέρος
της ηλεκτρικής εγκατάστασης για την τέλεση του
πειράματος. Επίσης ανέφερε τις περίεργες δονήσεις
που αισθανόταν στο πλοίο όταν αυτό μάλιστα ήταν εκτός
λειτουργίας, τόσο δυνατές που μία φορά νόμισε ότι
έγινε σεισμός!


01A - ΠΕΙΡΑΜΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ - GR

Transféré par

Informations du document

Titre original

Copyright

Formats disponibles

Partager ce document

Partager ou intégrer le document

Options de partage

Avez-vous trouvé ce document utile ?

Ce contenu est-il inapproprié ?

Droits d'auteur :

Formats disponibles

01A - ΠΕΙΡΑΜΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ - GR

Transféré par

Droits d'auteur :

Formats disponibles

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ 1

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΠΥΘΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Mε πολλή αγάπη αφιερωμένο При большом

Συγγραφέας ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Φίλοι μου με το σύγγραμμα τούτο, και

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΠΥΘΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας

Το πείραμα της Φιλαδέλφειας ή αλλιώς «project

Πέρα από την τάση του ανθρώπου να καταπιάνεται με

Αυτό που υποστηρίζεται από την πλευρά των υπέρμαχων

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

2) Η επίσημη ανακοίνωση του Ναυτικού, κατά την

3) Η Θεωρία μεταφοράς στο χωροχρόνο, η οποία είναι

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Τα πρόσωπα, το βιβλίο και η ταινία

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Ο θάνατος του Jessup Ο Jessup «αυτοκτόνησε» δύο

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Ένα βράδυ λοιπόν πριν αυτοκτονήσει,

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Ένας αμφίβολος μάρτυρας

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, εμφανίστηκε άλλος ένας

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Η έρευνα των Moore & Berlitz πάνω στην ταυτότητα

Σε ένα από τα πιο διαφωτιστικά βιβλία που

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

γνωστή στο ελληνικό κοινό από ένα περιοδικό τέτοιου

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

αρχεία κάνουν λόγο για 1.240 τόνους εκτόπισμα,

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Γιατί δεν επαναλήφθηκε το πείραμα;

Από τότε που το πείραμα της Φιλαδέλφειας γνώρισε

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» - Η μυστηριώδης ιστορία

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Πλήρης τίτλος: Το πείραμα της Φιλαδέλφειας και η

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ TO ΒΙΒΛΙΟ-ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΔΕ

Η "επίσημη" ανακοίνωση πού εξέδωσε το ναυτικό

Το ναυτικό παραδέχεται ότι το αμερικανικό πλοίο

Θεωρία Τεχνητής Αφάνειας

Κάποιοι επιστήμονες ανέπτυξαν τη θεωρία ότι το ναυτικό