Je pakt zijn hand, je streelt zijn haar,

Je fatsoeneert zijn das.

Was je altijd zo blind,
Wie jou kind echt was?
Je aarzelt bij een laatste kus,
Een aai langs zijn gezicht
Leg zijn hoofd maar recht
Doe zijn ogen dicht
Een leven kwam, een leven ging
Als de schaduw
van een kind Verdwaald van huis
Zoveel van wat hij wou
Zal nooit bestaan
Alles wat zijn mama zei als wijze raad.
En wat zijn pa hem had voorgedaan
Ohh
De troost die jij niet gaf
En het geduld dat jij niet had
Alle lieve woorden die jij vergat
Je hoorde hem huilen
Maar nam hem niet op schoot.
Want een man blijft flink
Want een man houd zich groot.
Een leven kwam, een leven ging
Als de schaduw
van een kind Verdwaald van huis
Zoveel van wie hij was
Zal nooit bestaan

Alles wat zijn mama wenste bij de wieg,

En wat zijn pa er uit zou slaan
Zoveel van wat hij dacht
Heeft nooit bestaan
Alle angst die s avonds spookte door zijn hoofd,
Al het duister dat niet weg wou gaan.
Ohh.
Een leven kwam, een leven ging,
Als de schaduw van een kind
Verdwaald van huis.
Maar hij luister als een geest
Door ons bestaan
Hij fluistert als een geest
Door ons bestaan
Hij fluistert als een geest
Door ons bestaan
ohhh