Vous êtes sur la page 1sur 40

NORMA

Personajes
NORMA

Sacerdotisa del templo de Irminsul

POLLIONE

Procnsul de Roma en las Galias

ADALGISA

Joven sacerdotisa de Irminsul.


Jefe de los druidas, padre de Norma

OROVESO

Confidente de Norma

CLOTILDE
FLAVIO

Centurin romano, amigo de Pollione

Soprano
Tenor
Mezzosoprano
Bajo
Mezzosoprano
Tenor

La accin tiene lugar en las Galias, durante la poca de la ocupacin romana, alrededor del
ao 50 a.C.

ATTO PRIMO

ACTO PRIMERO

Scena Prima

Escena Primera

(Foresta sacra de' druidi. In mezzo


la quercia d'Irminsul, al pi della quale
vedesi la pietra druidica che serve d'altare.
Colli in distanza sparsi di selve. notte;
lontani fuochi trapelano dai boschi.
Al suono di marcia religiosa diffilano
le schiere de' Galli, indi la processione
de' Druidi. Per ultimo Oroveso coi
maggiori Sacerdoti.)

(Bosque sagrado de los druidas, presidido


por la encina de Irminsul. Al pie de sta
se halla la roca drudica, que sirve de altar.
Al fondo colinas boscosas. Es de noche. A lo
lejos unas hogueras crepitan en el bosque.
Al son de una marcha religiosa poco a poco
aparecen escuadras de guerreros galos
y una procesin de druidas, encabezados
por su jefe, Oroveso, sumo sacerdote)

OROVESO
Ite sul colle, o druidi,
Ite a spiar ne' cieli
Quando il suo disco argenteo
La nuova Luna sveli!
Ed il primier sorriso
Del virginal suo viso

OROVESO
Id, druidas, a las colinas
id y espiad en los cielos
cuando la luna nueva
desvele su argnteo disco;
y la primera sonrisa
de su rostro virginal

Tre volte annunzi il mistico


Bronzo sacerdotal!

por tres veces anunciar el mstico


escudo sacerdotal.

DRUIDI
Il sacro vischio a mietere
Norma verr?

DRUIDAS
Vendr Norma a segar
el murdago sagrado?

OROVESO
S, Norma, s verr.

OROVESO
S, Norma, s, vendr,

DRUIDI
Verr, verr.

DRUIDAS
Vendr, vendr.

OROVESO
S, s.

OROVESO
S, s.

DRUIDI
Dell'aura tua profetica,
Terribil Dio, l'informa!
Sensi, o Irminsul, le inspira
D'odio ai Romani e d'ira,
Sensi che questa infrangano
Pace per noi mortal, s!

DRUIDAS
Con tu aura proftica,
oh dios terrible, insprala;
infndele, oh Irminsul,
ira y odio contra los romanos,
sentimientos que acaben
con esta paz, para nosotros mortal.

OROVESO
S. Parler terribile
Da queste quercie antiche,
Sgombre far le Gallie
Dall'aquile nemiche,
E del suo scudo il suono,
Pari al fragor del tuono,

OROVESO
Terribles palabras
en las ancestrales encinas pronunciar,
y las Galias libertar
del guila enemiga;
con el sonido de su escudo,
cual fragor de trueno,

OROVESO E DRUIDI
Nella citt dei Cesari
Tremendo echegger!

OROVESO Y DRUIDAS
En la ciudad de los csares,
con tremenda fuerza retumbar, etc.

DRUIDI
E del suo scudo il suono, ecc.

DRUIDAS
...con el sonido de su escudo, etc.

OROVESO
Pari al fragor, ecc.

OROVESO
...cual fragor, etc.

(Tutti s'avviano nell'interno


della foresta)

(Todos comienzan a internarse


en las profundidades del bosque.)

OROVESO E DRUIDI
(di dentro, perdendosi)
Luna, t'affretta sorgere!
Norma all'altar verr!
O Luna, t'affretta!

OROVESO Y DRUIDAS
(desde dentro, alejndose)
Apresrate, oh luna, a surgir!
Norma vendr al altar.
Apresrate, oh luna!

(Escono quindi da un lato Flavio e Polline


guardinghi e ravvolti nelle loro toghe.)

(Entran Pollione y Flavio, sigilosamente


envueltos en sus togas.)

POLLIONE
Svanir le voci!

POLLIONE
Aljanse las voces,

E dell'orrenda selva
Libero il varco.

libre queda el camino


del horrible bosque.

FLAVIO
In quella selva morte
Norma tel disse.

FLAVIO
En ese bosque est la muerte;
Norma te lo dijo.

POLLIONE
Profferisti un nome
Che il cor m'agghiaccia.

POLLIONE
Pronuncias un nombre
que me hiela el corazn.

FLAVIO
Oh, che di' tu?
L'amante!
La madre de' tuoi figli!

FLAVIO
Pero qu dices?
Es tu amante!
La madre de tus hijos!

POLLIONE
A me non puoi far tu rampogna,
Ch'io mertar non senta.
Ma nel mio core spenta
La prima fiamma,
E un Dio la spense,
Un Dio nemico al mio riposo
Ai pi mi veggo l'abisso aperto,
E in lui m'avvento io stesso.

POLLIONE
No puedes hacerme ningn reproche
que yo no merezca;
pero en mi corazn
se ha extinguido la llama primera,
un dios cruel lo ha querido as,
un dios enemigo de mi reposo;
a mis pies veo abrirse el abismo,
en el que yo mismo me precipito.

FLAVIO
Altra ameresti tu?

FLAVIO
Acaso amas a otra?

POLLIONE
Parla sommesso;
Un'altra, s; Adalgisa;
Tu la vedrai;
Fior d'innocenza e riso,
Di candore e d'amor.
Ministra al tempio
Di questo Dio di sangue,
Ella v'appare
Come raggio di stella in ciel turbato.

POLLIONE
Habla ms bajo.
A otra, s. A Adalgisa.
Has de verla.
Flor de inocencia, como una sonrisa
de candor y de amor.
Ministra en el templo
de ese dios sanguinario,
parece all
rayo de estrella sobre un cielo tormentoso.

FLAVIO
Misero amico! E amato Sei tu del pari?

FLAVIO
Infeliz! Y eres amado en la misma medida?

POLLIONE
Io n'ho fidanza.

POLLIONE
Esa confianza albergo.

FLAVIO
E l'ira non temi tu di Norma?

FLAVIO
No temes la ira de Norma?

POLLIONE
Atroce, orrenda
me la presenta Il mio rimorso estremo;
Un sogno...

POLLIONE
Atroz, horrenda
as me la representa mi hondo remordimiento.
Un sueo...

FLAVIO
Ah! Narra.

FLAVIO
Ah! Cuntamelo.

POLLIONE
In rammentarlo io tremo.
Meco all'altar di Venere
Era Adalgisa in Roma,
Cinta di bende candide,
Sparsa di fior la chioma;
udia d'Imene i cantici,
Vedea fumar gl'incensi,
Eran rapiti i sensi
Di voluttade e amore.
Quando fra noi terribile
Viene a locarsi un'ombra
L'ampio mantel druidico
Come un vapor l'ingombra;
Cade sull'ara il folgore,
D'un vel si copre il giorno,
Muto si spande intorno
Un sepolcrale orror.
Pi l'adorata vergine
Io non mi trovo accanto;
N'odo da lunge un gemito
Misto de' figli al pianto;
Ed una voce orribile
Echeggia in fondo al tempio
"Norma cos fa scempio
D'amante traditor!"

POLLIONE
Al recordarlo me estremezco!
Junto al altar de Venus
estaba Adalgisa, en Roma,
ceida por blancos velos,
cubiertos de flor sus cabellos;
oa los cnticos de Himeneo,
vea el humear del incienso;
estaban mis sentidos arrebatados
de voluptuosidad y de amor.
De pronto, entre nosotros
una sombra terrible se interpuso;
el amplio manto drudico
cual vapor la envolva.
Un relmpago cay sobre el altar
y tras un velo qued oculto el da;
mudo y sepulcral horror
extendase por doquier.
A la virgen adorada
ya no la hall junto a m,
a lo lejos escuch un gemido,
entremezclado con el llanto de mis hijos,
y una voz terrible
atron en el templo:
"As castiga Norma
al amante traidor."

(Squilla il sacro bronzo.


Trombe di dentro)

(Se escuchan, fuera de escena, fanfarrias


y la llamada del escudo sagrado de Irminsul.)

FLAVIO
Odi? I suoi riti a compiere
Norma dal tempio move.

FLAVIO
Oyes? A cumplir sus ritos
viene Norma al templo.

DRUIDI
(lontani)
Sorta la Luna, o druidi.
Ite, profani, altrove,
Ite altrove, ite altrove!

DRUIDAS
(a lo lejos)
Ya brilla la luna, druidas;
apartaos, profanos,
de estos lugares

FLAVIO
Vieni;

FLAVIO
Ven

POLLIONE
Mi lascia.

POLLIONE
Djame.

FLAVIO
Ah, m'ascolta!

FLAVIO
escchame.

POLLIONE
Barbari!

POLLIONE
Brbaros!

FLAVIO
Fuggiam;

FLAVIO
Huyamos.

POLLIONE
Io vi proverr!

POLLIONE
Yo os har frente.

FLAVIO
Vieni; Fuggiam;
Scoprire alcun ti pu.

FLAVIO
Ven, huyamos;
alguien podra sorprenderte.

POLLIONE
Traman congiure i barbari,
Ma io li preverr!

POLLIONE
Los brbaros traman una conjura,
pero yo les har frente!

FLAVIO
Ah! Vieni, fuggiam
Sorprendere alcun ti pu.

FLAVIO
Ah! Ven, huyamos;
alguien podra sorprenderte.

DRUIDI
(lontani)
Ite, profani, altrove.

DRUIDAS
(a lo lejos)
Apartaos, profanos, de estos lugares.

POLLIONE
Me protegge, me difende
Un poter maggior di loro
il pensier di lei che adoro,
l'amor che m'infiamm.
Di quel Dio che a me contende
Quella vergine celeste,
Arder le rie foreste,
L'empio altare abbatter.

POLLIONE
Me protege, me defiende
un poder mayor que el suyo;
es el pensamiento de aquella a la que adoro,
es el amor que me ha inflamado.
De ese dios que me disputa
a esta virgen celestial,
incendiar los bosques,
derribar su impo altar.

FLAVIO
Vieni, vieni.

FLAVIO
Ven! Ven!

DRUIDI
(sempre lontani)
Sorta la Luna, o druidi.
Ite, profani, altrove,
Ite altrove.

DRUIDAS
(siempre a lo lejos)
Ya brilla la luna, druidas!
Apartaos, profanos,
de estos lugares.

POLLIONE
Traman congiure i barbari,

POLLIONE
Los brbaros traman una conjura!

FLAVIO
Scoprire alcun ti pu;
Vieni ; Fuggiam;

FLAVIO
Alguien podra sorprenderte!
Ven, huyamos!

POLLIONE
Ma io li preverr!
Me protegge, me difende, ecc.

POLLIONE
Pero yo les har frente!
Me protege, me defiende, etc.

(Pollione e Flavio partono rapidamente.


Druidi dal fondo, Sacerdotesse,
Guerrieri, Bardi, Sacrificatori,
e in mezzo a tutti, Oroveso.)

(Pollione y Flavio salen precipitadamente.


Desde el fondo entran los druidas, sacerdotes,
guerreros, bardos y en medio de todos,
Oroveso)

CORO
Norma viene: le cinge la chioma

CORO
Norma viene; cie sus cabellos

La verbena ai misteri sacrata;


In sua man come luna falcata
L'aurea falce diffonde splendor.
Ella viene, e la stella di Roma
Sbigottita si copre d'un velo;
Irminsul corre i campi del cielo
Qual cometa fioriera d'orror.

la sagrada verbena de los misterios;


en su mano, cual luna creciente,
la hoz de oro difunde su resplandor.
Ella viene, y la estrella de Roma,
temerosa, se oculta tras un velo.
Irminsul surca los campos del cielo,
cual cometa precursor de horrores, etc.

(Entra Norma in mezzo alle sue ministre.


Ha sciolto i cappelli, la fronte circondata
di una corona di verbena, ed armata la mano
d'una falce d'oro. Si colloca sulla pietra
druidica, e volge gli occhi d'intorno come
ispirata. Tutti fanno silenzio.)

(En medio de sus sacerdotes avanza Norma


el pelo suelto sobre los hombros, en la frente
una corona de verbena y en la mano una
hoz de oro. Se coloca sobre el altar,
y eleva los ojos hacia el cielo como
inspirada. Todos callan) .

NORMA
Sediziose voci, voci di guerra
Avvi chi alzarsi attenta
Presso all'ara del Dio?
V'ha chi presume
Dettar responsi alla veggente Norma,
E di Roma affrettar il fato arcano?
Ei non dipende, no, non dipende
Da potere umano.

NORMA
Voces sediciosas, voces de guerra,
quin osa alzarlas
ante el altar del dios?
Acaso hay quienes presumen
dictar sus respuestas
a Norma, la vidente,
y acelerar el arcano destino de Roma?
ste no depende de poder humano.

OROVESO
E fino a quando oppressi
Ne vorrai tu?
Contaminate assai
Non fur le patrie selve
E i templi aviti
Dall'aquile latine?
Omai di Brenno oziosa
Non pu starsi la spada.

OROVESO
Y hasta cundo nos
mantendrs oprimidos?
Acaso los bosques de la patria
y nuestros ancestrales templos
no han sido ya bastante contaminados
por el guila romana?
La espada de Breno no puede
por ms tiempo permanecer ociosa.

UOMINI
Si brandisca una volta!

HOMBRES
Sea de una vez blandida!

NORMA
E infranta cada.
Infranta, s, se alcun di voi snudarla
Anzi tempo pretende.
Ancor non sono della nostra vendetta I d maturi.
Delle sicambre scuri
Sono i pili romani ancor pi forti.

NORMA
Y rota en pedazos caer.
S, rota, si alguno de vosotros
antes de tiempo pretende desenvainarla.
Para nuestra venganza an no ha llegado el da.
Frente a las hachas de los sicambros son ms
fuertes todava las jabalinas de los romanos.

OROVESO E UOMINI
E che t'annunzia il Dio?
Parla! Quai sorti?

OROVESO Y HOMBRES
Y qu te anuncia el dios?
Habla: cules son los augurios?

NORMA
Io ne' volumi arcani leggo del cielo,
In pagine di morte
Della superba Roma scritto il nome.
Ella un giorno morr,
Ma non per voi.

NORMA
En los arcanos libros del cielo, esto leo:
en las pginas de la muerte
escrito est el nombre de la soberbia Roma.
Algn da perecer
mas no por vuestra mano.

Morr pei vizi suoi,


Qual consunta morr.
L'ora aspettate, l'ora fatal
Che compia il gran decreto.
Pace v'intimo ;
E il sacro vischio io mieto.

Perecer por sus vicios,


consumida por ellos perecer.
Aguardad esa hora, la hora fatal
en que sea cumplido el gran decreto.
A la paz os conmino
y siego el murdago sagrado.

(Falcia il vischio; le Sacerdotesse lo


raccolgono in canestri di vimini; Norma
si avanza e stende le braccia al cielo;
la luna splende in tutta la sua luce;
tutti si prostrano.)

(Ella siega el murdago; las sacerdotisas lo


recogen en unos canastos de mimbre.
Norma avanza y extiende el brazo hacia el
cielo; la luna reluce con todo su esplendor;
todos se postran)

Casta Diva, che inargenti


Queste sacre antiche piante,
Al noi volgi il bel sembiante,
Senza nube e senza vel!

Casta diosa, que con tu esplendor de plata


iluminas estos antiguos y sagrados bosques,
vuelve hacia nosotros tu hermoso semblante
sin nube y sin velo.

OROVESO E CORO
Casta Diva, che inargenti
Queste sacre antiche piante,
Al noi volgi il bel sembiante,
Senza nube e senza vel!

OROVESO Y CORO
Casta diosa, que con tu esplendor de plata
iluminas estos antiguos y sagrados bosques,
vuelve hacia nosotros tu hermoso semblante
sin nube y sin velo.

NORMA
Tempra, o Diva,
Tempra tu de' cori ardenti,
Tempra ancora lo zelo audace.
Spargi in terra quella pace
Che regnar tu fai nel ciel.

NORMA
Templa, oh diosa,
templa estos ardientes corazones,
templa su celo audaz,
y la paz que en el cielo
haces reinar derrama sobre la tierra.

OROVESO E CORO
Diva, spargi in terra
Quella pace che regnar Tu fai nel ciel.

OROVESO Y CORO.
Diosa, la paz que en el cielo
haces reinar derrama sobre la tierra.

NORMA
Fine al rito.
E il sacro bosco
Sia disgombro dai profani.
Quando il Nume irato e fosco
Chiegga il sangue dei Romani,
Dal druidico delubro
La mia voce tuoner.

NORMA
Terminado el rito,
que el bosque sagrado
quede libre de profanos.
Cuando el numen airado y tenebroso
exija la sangre romana,
desde el templo drudico
tronar mi voz.

OROVESO E CORO
Tuoni,
E un sol del popolo empio
Non sfugga al giusto scempio;
E primier da noi percosso
Il Proconsole cadr.

OROVESO Y CORO
Truene;
y que nadie de ese pueblo impo
escape al justo castigo;
y que el primero en sucumbir
bajo nuestros golpes sea el procnsul.

NORMA
Cadr!
Punirlo io posso.

NORMA
Sucumbir.
Puedo asegurarlo.

(Fra s)

(para s)

Ma punirlo il cor non sa.


Ah! bello a me ritorna
Del fido amor primiero,
E contro il mondo intiero
Difesa a te sar.
Ah! bello a me ritorna
Del raggio tuo sereno
E vita nel tuo seno
E patria e cielo avr.

Pero mi corazn no sabe castigarlo.


Ah! vuelve a m, tan bello
como en tu primer y fiel amor,
y contra el mundo entero
tu defensa ser.
Ah! vuelve a m, tan bello
con tu serena mirada,
y en tu pecho vida,
patria y cielo hallar, s.

OROVESO E CORO
Sei lento, s, sei lento,
O giorno di vendetta,
Ma irato il Dio t'affretta
Che il Tebro condann!

OROVESO Y CORO
Mucho te demoras, s,
oh da de la venganza;
pero ya te apremia el dios airado
que a Roma conden.

NORMA
Ah! Bello a me ritorna, ecc.

NORMA
Ah! retorna a m, etc.

OROVESO E CORO
Ma irato, si, il Dio t'affretta
Che il Tebro condann!

OROVESO Y CORO
Pero ya te apremia el dios airado,
que a Roma conden.

NORMA
(Fra s)
Ah! riedi ancora qual eri allora,
Quando il cor ti diedi allora, ecc.
ah, riedi a me!

NORMA
(Para s)
Ah! regresa, como eras entonces,
cuando te entregu mi corazn, etc.
ah retorna a m.

OROVESO E CORO
O giorno, il Dio t'affretta
Che il Tebro condann!

OROVESO Y CORO
Oh. da, ya te apremia el dios
que a Roma conden!

(Norma parte, e tutti la seguono in ordine.


Entra Adalgisa.)

(Norma sale y todos la siguen en orden.


Entra Adalgisa)

ADALGISA
Sgombra la sacra selva,
Compiuto il rito.
Sospirar non vista alfin poss'io,
Qui ; dove a me s'offerse
La prima volta quel fatal Romano,
Che mi rende rubella
Al tempio, al Dio ;
Fosse l'ultima almen!
Vano desio!
Irresistibil forza qui mi trascina,
E di quel caro aspetto
Il cor si pasce,
E di sua cara voce
L'aura che spira mi ripete il suono.

ADALGISA
Ha quedado desierto el bosque sagrado;
se ha cumplido el rito.
Sin ser vista puedo al fin suspirar,
aqu, donde por primera vez
encontr a aquel fatal romano
que me ha vuelto
rebelde al templo y al dios.
Si fuera sta la ltima vez
Vana esperanza!
Una fuerza irresistible me empuja a venir,
con aquel rostro amado
se regala mi corazn
y la brisa repite para m el eco
de su voz querida.

(Corre a prostrarsi sulla pietra d'Irminsul.)

(Corre a postrarse ante el altar de Irminsul)

Deh! Proteggimi, o Dio!

Protgeme, oh dios!

Perduta io son!
Gran Dio, abbi piet, Perduta io son!

Estoy perdida, s, perdida,


dios, ten piedad, estoy perdida.

(Pollione entra con Flavio.)

(Pollione entra con Flavio)

POLLIONE
(a Flavio)
Eccola! Va, mi lascia,
Ragion non odo!

POLLIONE
(A Flavio)
All est. Vete, djame,
ya no atiendo a razones.

(Flavio parte.)

(Flavio se va)

ADALGISA
(vedendo a Pollione)
Oh, tu qui!

ADALGISA
(viendo a Pollione)
Oh! T aqu!

POLLIONE
Che veggo? Piangevi tu?

POLLIONE
Qu veo? Llorabas?

ADALGISA
Pregava.
Ah! T'allontana, pregar mi lascia!

ADALGISA
Oraba.
Oh! Aljate, deja que contine mi plegaria.

POLLIONE
Un Dio tu preghi
Atroce, crudele,
Avverso al tuo desire e al mio.
O mia diletta!
Il Dio che invocar devi Amore.

POLLIONE
Oras a un dios
atroz, cruel,
opuesto a tus deseos y a los mos.
Oh, amor mo!,
el dios al que debes invocar es el amor

ADALGISA
(si allontana da lui)
Amor! Deh! Taci,
Ch'io pi non t'oda!

ADALGISA
(apartndose de l)
El amor! Ay! Calla!
No quiero orte.

POLLIONE
E vuoi fuggirmi?
E dove fuggir vuoi tu ch'io non ti segua?

POLLIONE
Huyes de m?
Y adnde irs sin que te siga?

ADALGISA
Al tempio, ai sacri altari
Che sposar giurai.

ADALGISA
Al templo, a los altares sagrados
que jur desposar.

POLLIONE
Gli altari? E il nostro amor?

POLLIONE
Los altares? Y nuestro amor?

ADALGISA
Io l'obliai.

ADALGISA
Lo he olvidado.

POLLIONE
Va, crudele, al Dio spietato
Offri in dono il sangue mio.
Tutto, ah, tutto ei sia versato,
Ma lasciarti non poss'io,
No, nol posso!
Sol promessa al Dio tu fosti,

POLLIONE
Vete, cruel, y al dios despiadado
ofrcele en sacrificio mi propia sangre;
que sea vertida, ay, toda mi sangre,
pero no puedo abandonarte,
no, no puedo!
Al dios slo fuiste prometida,

Ma il tuo core a me si diede.


Ah! Non sai quel che mi costi
Perch'io mai rinunzi a te.
Ah! Non, ecc.

pero tu corazn se me entreg por completo.


Ah! no sabes cunto me costara
renunciar a ti.
Ah! no sabes, etc.

ADALGISA
E tu pure, ah, tu non sai
Quanto costi a me dolente!
All'altare che oltraggiai
Lieta andava ed innocente,
S, s, v'andava innocente.
Il pensiero al cielo ergea
E il mio Dio vedeva in ciel!
Or per me spergiura e rea
Cielo e Dio ricopre un vel!

ADALGISA
Tampoco t sabes, ay!
qu dolor tan inmenso me cuesta.
Hacia el altar que he ultrajado
me diriga inocente y feliz,
s, me diriga inocente.
El pensamiento volaba al cielo
y en l distingua a mi dios.
Ahora, por perjura y rea,
un velo oculta ese cielo y ese dios.

POLLIONE
Ciel pi puro e Dei migliori
T'offro in Roma, ov'io mi reco.

POLLIONE
Un cielo ms puro y unos dioses mejores
te ofrezco en Roma, adonde marcho.

ADALGISA
(colpita)
Parti forse?

ADALGISA
(impresionada)
Te marchas?

POLLIONE
Ai nuovi albori.

POLLIONE
Con el nuevo da.

ADALGISA
Parti? Ed io?

ADALGISA
Te vas... y yo?

POLLIONE
Tu vieni meco.
De' tuoi riti Amor pi santo,
A lui cedi, ah, cedi a me!

POLLIONE
Vienes conmigo.
Ms sagrado que tus ritos es el amor.
Entrgate al amor, ah, entrgate a m.

ADALGISA
(pi commossa)
Ah! Non dirlo! Ah! Non dirlo!

ADALGISA
(ms impresionada)
Ah! no lo digas, ah! no lo digas.

POLLIONE
Il dir tanto, il dir tanto
Che ascoltato io sia da te.

POLLIONE
Lo dir, s, lo dir,
hasta que escuches mis palabras.

ADALGISA
Deh! Mi lascia!

ADALGISA
Ay! Djame!

POLLIONE
Ah! Deh cedi, deh cedi a me!

POLLIONE
Ah! Cede! Entrgate a m!

ADALGISA
Ah! Non posso!
Mi proteggi, o giusto ciel!

ADALGISA
Ah! no puedo.
Oh, justo cielo, protgeme!

POLLIONE
Abbandonarmi cos potresti!
Abbandonarmi cos!

POLLIONE
As pues, podras abandonarme!
Abandonarme as!

Adalgisa! Adalgisa!

Adalgisa! Adalgisa!

(con tenerezza)

(Con ternura)

Vieni in Roma, ah, vieni, o cara,


Dov' amore e gioia e vita!
Inebbriam nostr'alme a gara
Del contento a cui ne invita!
Voce in cor parla non senti,
Che promette eterno ben?
Ah! D fede a' dolci accenti,
Sposo tuo mi stringi al sen!

Ven a Roma, ah, ven, mi amor,


adonde reinan amor, alegra y vida;
embriaguemos nuestras almas
con la felicidad que all nos aguarda.
No oyes en tu corazn una voz
que promete dicha eterna?
Ah! confa en sus dulces acentos,
y como esposo, estrchame sobre tu seno.

ADALGISA
(Fra s)
Ciel! Cos parlar l'ascolto
Sempre, ovunque, al tempio istesso!
Con quegli occhi, con quel volto,
Fin sull'ara il veggo impresso.
Ei trionfa del mio pianto,
Del mio duol vittoria ottien.
Ciel! Mi togli al dolce incanto,
O l'error perdona almen!

ADALGISA
(Para s)
Cielo santo! As le oigo hablar siempre
en todas partes, incluso en el templo.
Esos ojos, esa mirada,
hasta en el altar se me representan.
Triunfa sobre mi llanto,
sobre mi dolor alcanza la victoria.
Libradme de tan dulce encanto,
o al menos perdonad mi falta.

POLLIONE
Ah! Vieni!

POLLIONE
Ah! Ven!

ADALGISA
Deh! Piet!

ADALGISA
Ay! Piedad!

POLLIONE
Ah! Deh! Vieni, ah, vieni, o cara!

POLLIONE
Ah! Ven! Amor mo! Ven!

ADALGISA
Ah! Mai!

ADALGISA
Ah! Nunca!

POLLIONE
Crudel! E puoi lasciarmi?

POLLIONE
Cruel! Y puedes dejarme?

ADALGISA
Ah! Per piet, mi lascia!

ADALGISA
Ah! Por piedad, djame!

POLLIONE
Cos, cos scordarmi!

POLLIONE
As podras olvidarme!

ADALGISA
Ah! Per piet, mi lascia!

ADALGISA
Ah! Por piedad, djame!

POLLIONE
Adalgisa!

POLLIONE
Adalgisa!

ADALGISA
Ah! Mi risparmi tua piet
Maggior cordoglio!

ADALGISA
Ah! Que tu piedad me evite
un dolor todava mayor!

POLLIONE

POLLIONE

Adalgisa! E vuoi lasciarmi?

Adalgisa! Y quieres dejarme?

ADALGISA
Io; Ah!;
Ah; Non posso; Seguirti voglio;

ADALGISA
Yo... ah!
Ah!, no puedo. Quiero seguirte.

POLLIONE
Qui, domani all'ora istessa,
Verrai tu?

POLLIONE
Aqu, maana, a la misma hora,
vendrs?

ADALGISA
Ne fo promessa.

ADALGISA
Lo prometo.

POLLIONE
Giura.

POLLIONE
Jralo.

ADALGISA
Giuro.

ADALGISA
Lo juro.

POLLIONE
Oh! Mio contento! Ti rammenta

POLLIONE
Oh! Qu felicidad! Recurdalo.

ADALGISA
Ah! Mi rammento.
Al mio Dio sar spergiura,
Ma fedel a te sar!

ADALGISA
Ah! Lo recordar.
A mi dios ser perjura,
pero te ser fiel.

POLLIONE
L'amor tuo mi rassicura,
E il tuo Dio sfidar sapr!

POLLIONE
Tu amor me infunde valor,
y sabr desafiar a tu dios.

ADALGISA
S, fedel a te sar

ADALGISA
S, te ser fiel.

(Partono.)

(Salen)

Scena Seconda

Escena Segunda

(Abitazione di Norma. Norma,


Clotilde e due piccoli fanciulli.)

(Morada de Norma en el bosque. Junto a Norma


se encuentran Clotilde y dos nios)

NORMA
Vanne, e li cela entrambi.
Oltre l'usato Io tremo d'abbracciarli.

NORMA
Ve, ocltalos a mi vista.
Ms que nunca, me estremezco al abrazarlos.

CLOTILDE
E qual ti turba strano timor,
Che i figli tuoi rigetti?

CLOTILDE
Qu extrao temor te embarga,
que rechazas as a tus hijos?

NORMA
Non so. Diversi affetti
Strazian quest'alma.
Amo in un punto ed odio i figli miei!
Soffro in vederli, E soffro s'io non li veggo.
Non provato mai Sento un diletto
Ed un dolore insieme d'esser lor madre.

NORMA
No s. Sentimientos encontrados
atormentan mi espritu.
Amo y al tiempo odio a mis hijos!
Sufro al verlos y sufro si no los veo.
Siento una alegra desconocida
y al mismo tiempo dolor de ser su madre.

CLOTILDE
E madre sei?

CLOTILDE
Y t eres madre?

NORMA
Nol fossi!

NORMA
Ojal no lo fuera!

CLOTILDE
Qual rio contrasto!

CLOTILDE
Qu cruel contradiccin!

NORMA
Immaginar non puossi, o mia Clotilde!
Richiamato al Tebro Pollione.

NORMA
No puedes imaginrtela. Oh, Clotilde!
Pollione ha sido llamado a Roma.

CLOTILDE
E teco ei parte?

CLOTILDE
Y te llevar consigo?

NORMA
Ei tace il suo pensiero.
Oh! S'ei fuggir tentasse, e qui lasciarmi?
Se obbliar potesse Questi suoi figli!

NORMA
l oculta sus sentimientos.
Ay! Y si intentara huir abandonndome aqu?
Si llegara a olvidar a sus hijos!

CLOTILDE
E il credi tu?

CLOTILDE
Eso piensas?

NORMA
Non l'oso.
troppo tormentoso,
Troppo orrendo un tal dubbio.
Alcun s'avanza. Va. Li cela.

NORMA
No me atrevo.
Esa duda es demasiado atroz,
demasiado horrible.
Alguien viene. Ve, escndelos.

(Clotilde parte coi fanciulli.


Norma li abbraccia. Entra Adalgisa.)

(Clotilde se lleva a los nios


Norma los abraza. Entra Adalgisa.)

Adalgisa!

Adalgisa!

ADALGISA
(da lontano, fra s)
Alma, costanza!

ADALGISA
(A lo lejos, para s)
Valor, corazn mo!

NORMA
T'inoltra, o giovinetta, t'inoltra.
E perch tremi?
Udii che grave a me segreto
Palesar tu voglia.

NORMA
Entra, muchacha, entra.
Por qu tiemblas?
He sabido que deseabas
revelarme un gran secreto.

ADALGISA
ver... Ma, deh, ti spoglia
Della celeste austerit
Che splende negli occhi tuoi!
Dammi coraggio,
Ond'io senza alcun velo ti palesi il core!

ADALGISA
Es cierto. Pero ay! despjate
de esa austeridad celestial
que brilla en tus ojos.
Dame coraje,
para que sin ningn recelo te abra mi corazn.

(Si prostra.)

(Se inclina)

NORMA

NORMA

(la solleva)
M'abbraccia, e parla.
Che t'affligge?

(la levanta)
Ven a mis brazos y habla.
Qu es lo que te aflige?

ADALGISA
(dopo un momento di estazione)
Amore. Non t'irritar!
Lunga stagion pugnai per soffocarlo.
Ogni mia forza ei vinse,
Ogni rimorso.
Ah! Tu non sai, pur dianzi
Qual giuramento io fea!
Fuggir dal tempio,
Tradir l'altare a cui son io legata,
Abbandonar la patria

ADALGISA
(despus de un momento de indecisin)
El amor. No te irrites.
Luch mucho tiempo por sofocarlo.
Pero venci sobre mi fuerza
y mis remordimientos.
Ah! Si supieras el juramento
que acabo de hacer!
Huir del templo,
traicionar el altar al que me hallo unida,
abandonar la patria.

NORMA
Ahi! Sventurata!
Del tuo primier mattino
Gi turbato il sereno?
E come, e quando
Nacque tal fiamma in te?

NORMA
Ay! Desventurada!
Se ha turbado ya la serenidad
en la aurora de tu vida?
Cmo y cuando naci
esa llama en ti?

ADALGISA
Da un solo sguardo, da un sol sospiro,
Nella sacra selva,
A pi dell'ara ov'io pregava il Dio.
Tremai ; Sul labbro mio
Si arrest la preghiera.
E, tutta assorta
In quel leggiadro aspetto,
Un altro cielo mirar credetti,
Un altro cielo in lui.

ADALGISA
De una sola mirada, de un solo suspiro,
en el bosque sagrado,
al pie del altar en el que yo oraba al dios.
Tembl, sobre mis labios
muri mi plegaria;
y completamente absorta
ante aquella hermosa aparicin,
cre mirar otro cielo,
s, otro cielo en l!

NORMA
(Fra s)
Oh! Rimembranza!
Io fui cos rapita
Al sol mirarlo in volto!

NORMA
(Para s)
Oh, remembranza!
As qued yo extasiada
al contemplar su rostro.

ADALGISA
Ma non m'ascolti tu?

ADALGISA
No me escuchas?

NORMA
Segui. T'ascolto.

NORMA
Prosigue. Te escucho.

ADALGISA
Sola, furtiva, al tempio
Io l'aspettai sovente,
Ed ogni d pi fervida
Crebbe la fiamma ardente.

ADALGISA
Sola, a escondidas, en el templo
lo aguardaba con frecuencia;
cada da ms abrasadora
arda en m la llama.

NORMA
(Fra s)
Io stessa arsi cos.

NORMA
(Para s)
Con esa misma llama arda yo.

ADALGISA
Vieni, ei dicea, concedi
Ch'io mi ti prostri ai piedi.

ADALGISA
Ven, me deca, permite
que a tus pies me postre

NORMA
(Fra s)
Oh, rimembranza!

NORMA
(Para s)
Oh, remembranza!

ADALGISA
Lascia che l'aura io spiri

ADALGISA
Deja que tu aliento respire

NORMA
(Fra s)
Io fui cos sedotta!

NORMA
(para s)
As fui yo seducida!

ADALGISA
Dei dolci tuoi sospiri,
Del tuo bel crin le anella
Dammi, dammi poter baciar.

ADALGISA
Tus dulces suspiros,
que besar pueda yo los rizos
de tus hermosos cabellos.

NORMA
(Fra s)
Oh, cari accenti!
Cos li profferia,
Cos trovava del mio cor la via!

NORMA
(para s)
Oh! Qu acentos tan dulces!
Eso mismo me susurr,
as encontr el camino de mi corazn!

ADALGISA
Dolci qual arpa armonica
M'eran le sue parole,
Negli occhi suoi sorridere
Vedea pi bello un sole.

ADALGISA
Dulces cual arpa armoniosa
eran para m sus palabras;
en sus ojos vea sonrerme
el ms hermoso de los soles.

NORMA
(Fra s)
L'incanto suo fu il mio!

NORMA
(para s)
Su hechizo tambin fue el mo.

ADALGISA
Io fui perduta e il sono!

ADALGISA
As me perd y an lo estoy

NORMA
(A Adalgisa)
Ah! Tergi il pianto!

NORMA
(A Adalgisa)
Ah! Enjuga tu llanto.

ADALGISA
D'uopo ho del tuo perdono!

ADALGISA
Necesito tu perdn.

NORMA
Avr pietade!

NORMA
Yo tendr piedad.

ADALGISA
Deh! Tu mi reggi e guida!

ADALGISA
Ay! Aydame, guame

NORMA
Ah! Tergi il pianto!

NORMA
Ay! Enjuga tu llanto.

ADALGISA

ADALGISA

Me rassicura, o sgrida,
Salvami da me stessa,
Salvami, salvami dal mio cor

Devulveme la paz o castgame,


pero slvame de m misma,
slvame de mi corazn.

NORMA
Ah! Tergi il pianto!
Te non lega eterno nodo all'ara.

NORMA
Ah! Enjuga tu llanto;
no es eterno el nudo que te ata al altar.

ADALGISA
Ah! Ripeti, o ciel,
Ripeti si lusinghieri accenti!

ADALGISA
Ah! Repite, cielo santo,
repite tan lisonjeras palabras!

NORMA
Ah! s! Ah!
Ah! S, fa core e abbracciami.
Perdono e ti compiango.
Dai voti tuoi ti libero,
I tuoi legami io frango.
Al caro oggetto unita
Vivrai felice ancor.

NORMA
Ah! S! Ah!
Ah! S! Cobra nimos y abrzame.
Te perdono y te compadezco.
De tus votos te libro,
quebranto tus vnculos.
Unida a tu amor
vivirs, por fin, feliz.

ADALGISA
Ripeti, o ciel, ripetimi
si lusinghieri accenti;
Per te, per te, s'acquetano
I lunghi miei tormenti.
Tu rendi a me la vita,
Se non colpa amor.

ADALGISA
Repite, cielo santo, repite
tan lisonjeras palabras;
gracias a ti se apaciguan
mis largos tormentos.
Me devuelves la vida,
si no es pecado el amor.

NORMA
Vivrai felice ancor, ecc.
Ma di': l'amato giovane
Quale fra noi si noma?

NORMA
Ah, s, vivirs por fin feliz, etc.
Mas, dime, ese joven al que amas
quin es de entre los nuestros?

ADALGISA
Culla non ebbe in Gallia:
Roma gli patria.

ADALGISA
Cuna no tuvo en la Galia;
Roma es su patria.

NORMA
Roma? Ed ? Prosegui

NORMA
Roma! Y es... ? Prosigue.

(Entra Pollione)

(Entra Pollione)

ADALGISA
Il mira.

ADALGISA
Mralo.

NORMA
Ei! Pollion!

NORMA
l! Pollione!

ADALGISA
Qual ira!

ADALGISA
Por qu esa ira?

NORMA
Costui, costui dicesti?
Ben io compresi?

NORMA
se, se has dicho?
He comprendido bien?

ADALGISA
Ah! S.

ADALGISA
Ah, s.

POLLIONE
(inoltrandosi ad Adalgisa)
Misera te! Che festi?

POLLIONE
(dirigindose a Adalgisa)
Desgraciada! Qu has hecho!

ADALGISA
(smarrita)
Io?

ADALGISA
(turbada)
Yo!...

NORMA
(a Pollione)
Tremi tu? E per chi?
E per chi tu tremi?

NORMA
(a Pollione)
Tiemblas acaso? Y por quin?
Por quin tiemblas?

(Alcuni momenti di silenzio. Pollione


confuso, Adalgisa tremante e
Norma fremente.)

(Algunos momentos de silencio. Pollione


est confuso, Adalgisa temblorosa y
Norma estremecindose)

Oh, non tremare, o perfido,


Ah, non tremar per lei!
Essa non colpevole,
Il malfattor tu sei!
Trema per te, fellon,
Pei figli tuoi,
Trema per me, fellon!

Oh, no tiembles, prfido,


no, no tiembles por ella.
Ella no es culpable,
t eres el malhechor.
Tiembla por ti, cobarde,
por tus hijos,
tiembla por m, cobarde, ay, por m!

ADALGISA
(tremante)
Che ascolto?

ADALGISA
(temblorosa)
Qu oigo!

(A Norma)

(A Norma)

Ah! Deh parla!

Ah! Habla.

(A Pollione)

(a Pollione)

Taci? T'arretri! Ohim!

Callas! Te apartas! Ay de m!

(Si copre il volto colle mani; Norma


l'afferra per un braccio, e la
costringe a mirar Pollione.)

(Se cubre el rostro con las manos;


Norma la coge por el brazo y la
obliga a mirar a Pollione)

NORMA
(Ad Adalgisa)
Oh! Di qual sei tu vittima
Crudo e funesto inganno!
Pria che costui conoscere
T'era il morir men danno!
Fonte d'eterne lagrime
Egli a te pur dischiuse
Come il mio cor deluse,
L'empio il tuo core trad!

NORMA
(a Adalgisa)
Oh! De qu cruel y funesto
engao has sido vctima!
Antes de conocerle
morir habra sido para ti un dao menor.
La fuente del llanto eterno
ha hecho l brotar para ti;
tal y como enga a mi corazn,
el malvado tambin ha traicionado el tuyo.

ADALGISA

ADALGISA

Oh, qual traspasare orribile


dal tuo parlar mistero!

Oh, qu horrible misterio


descubren tus palabras!

NORMA
Oh! Di qual sei tu vittima, ecc.

NORMA
Oh! De qu cruel y funesto etc.

ADALGISA
Trema il mio cor di chiedere,
Trema d'udire il vero!
Tutta comprendo, o misera,
Tutta la mia sventura,
Essa non ha misura,
S'ei m'ingann cos!

ADALGISA
Mi corazn teme preguntar,
teme or la verdad.
Lo comprendo todo, ay desdichada de m
toda mi desventura,
Mi desdicha no tendr fin,
si l me ha engaado.

NORMA
Fonte d'eterno lagrime ecc.

NORMA
La fuente del llanto eterno etc.

POLLIONE
Norma! De' tuoi rimproveri
Segno non farmi adesso!

POLLIONE
Norma, tus reproches
t lanzas contra m.

NORMA
Pria che costui conoscere, ecc.
Empio e tant'osi!

NORMA
Antes de conocerle etc.
Malvado, a tanto te atreves?

ADALGISA
Oh, qual mistero orribile, ecc.

ADALGISA
Oh, qu horrible misterio!, etc.

POLLIONE
Deh! A quest'afflitta vergine
Sia respirar concesso!
Copra a quell'alma ingenua,
Copra nostr'onte un velo;
Giudichi solo il cielo
Quali pi di noi fall!

POLLIONE
Ay! A esta afligida virgen
evitmosle esta escena.
Ante un alma tan ingenua
cubramos con un velo nuestra vergenza
Que slo el cielo juzgue
cul de nosotros es ms culpable.

NORMA
Fonte, ah! Fonte d'eterne lagrime, ecc.

NORMA
Fuente, Ah! fuente de llanto eterno etc.

ADALGISA
Tutta, ah! tutta comprendo, o misera, ecc

ADALGISA
Lo comprendo todo, ay desdichada de m, etc.

POLLIONE
Deh! A quest'afflitta,
deh! fa che respiri;
sa il ciel, ah! Chi di noi falli, ecc.

POLLIONE
Ay! A esta afligida virgen
ay! Dejmosla respirar;
Que sea el cielo, ah! Quien nos juzgue, etc.

NORMA
(A Pollione)
Perfido!

NORMA
(a Pollione)
Prfido!

POLLIONE
(per allontanarsi)
Or basti.

POLLIONE
(disponindose a marchar)
Basta ya!

NORMA

NORMA

Fermati!

Detnte.

POLLIONE
(afferra Adalgisa)
Vieni.

POLLIONE
(cogiendo a Adalgisa)
Ven conmigo.

ADALGISA
(dividendosi da lui)
Mi lascia, scostati!
Sposo sei tu infedele!

ADALGISA
(soltndose de l)
Djame, vete;
eres un esposo infiel!

POLLIONE
Qual io mi fossi obblio.

POLLIONE
Si lo he sido, lo he olvidado.

ADALGISA
Mi lascia, scostati!

ADALGISA
Djame, vete!

POLLIONE
(con tutto il fuoco)
L'amante tuo son io!

POLLIONE
(muy fogoso)
Soy tu amante.

ADALGISA
Va, traditor!

ADALGISA
Vete, traidor!

POLLIONE
mio destino amarti,
Destino costei lasciar!

POLLIONE
Mi destino es amarte,
mi destino es abandonarla.

NORMA
(reprimendo il furore)
Ebben! lo compi,
Lo compi e parti!

NORMA
(reprimiendo la furia)
Pues bien, cmplelo
cmplelo y vete.

(ad Adalgisa)

(a Adalgisa)

Seguilo.

Acompale.

ADALGISA
(supplichevole)
Ah! No, giammai, ah, no.
Ah, pria spirar!

ADALGISA
(suplicndole)
Ah no! Jams, ah, no,
ah, prefiero morir!

NORMA
(fissando Pollione)
Vanne, s, mi lascia, indegno,
Figli obblia, promesse, onore!
Maledetto dal mio sdegno
Non godrai d'un empio amore!
Vanne, s, mi lascia, ecc.

NORMA
(Mirando fijamente a Pollione)
Vete, s, abandname, indigno;
abandona a tus hijos, tus promesas, tu honor.
Maldito por mi ira
no gozars de un amor impo.
Vete, s, abandname, etc.

ADALGISA E POLLIONE
Ah!

ADALGISA Y POLLIONE
Ah!

NORMA
Te sull'onde e te sui venti
Seguiranno mie furie ardenti!

NORMA
Mis furias abrasadoras te seguirn
por encima de las olas y los vientos;

Mia vendetta e notte e giorno


Ruggir intorno a te!

da y noche mi venganza
tronar a tu alrededor.

POLLIONE
(disperatamente)
Fremi pure, e angoscia eterna
Pur m'imprechi il tuo furore!
Quest'amor che mi governa
di te, di me maggiore!
Fremi pure, e angoscia eterna, ecc.

POLLIONE
(con desesperacin)
Brama cuanto quieras, y que tu furor
conjure contra m la angustia eterna!
Este amor que me gobierna,
es ms fuerte que t y que yo.
Brama cuanto quieras, y que tu furor, etc.

ADALGISA
(supplichevole a Norma)
Ah! Non fia ch'io costi
Al tuo core si rio dolore!
Ah, sian frapposti e mari e monti
Fra me sempre e il traditore. Ah!

ADALGISA
(suplicante, a Norma)
Ah! No permitas que yo cause
a tu corazn un dolor tan cruel.
Ah! Interpnganse mares y montaas
entre el traidor y yo para toda la eternidad. Ah!

NORMA
Maledetto dal mio sdegno
Non godrai d'un empio amore!

NORMA
Maldito por mi ira
no gozars de un amor impo, etc.

ADALGISA
Soffocar sapr i lamenti,
Divorare i miei tormenti;
Morir perch ritorno
Faccia il crudo ai figli, a te! ecc.

ADALGISA
Sabr sofocar mi dolor,
y devorar mi tormento.
Morir, para que este ser cruel
vuelva junto a sus hijos, junto a ti. Etc.

POLLIONE
Dio non v'ha che mali inventi
De' miei mali, ah, pi cocenti!
Maledetto io fui quel giorno
Che il destin m'offerse a te.
Maledetto io fui per te!

POLLIONE
Ningn dios podra inventar
un suplicio ms cruel que el mo.
Fui maldito el da
en que e! destino te ofreci a mi vista.
Maldito fui por ti.

(Squillano i sacri bronzi del tempio.


Norma chiamata ai riti.)

(Se oye el sonido del escudo drudico, que


convoca a Norma para el rito en el templo.)

CORO
(di dentro)
Norma, Norma all'ara!
In tuon feroce
D'Irminsul tuon la voce,
Norma, Norma al sacro altar!

CORO
(desde dentro)
Norma, Norma, Al altar!
Suena feroz
la voz de Irminsul!
Norma, Norma Al altar sagrado!

NORMA
Ah! Suon di morte!
Ah, va, per te qui pronta ell'!

NORMA
Ah! La llamada de la muerte!
Ah va. Ella est cerca de ti aqu, etc.

ADALGISA
Ah! Suon di morte s'intima a te,
Va, per te qui pronta ell', ecc.

ADALGISA
Ah! La llamada de la muerte suena para ti,
Va. Ella est cerca de ti aqu, etc.

POLLIONE
Ah! Qual suon!
S, la sprezzo, s, ma prima

POLLIONE
Ah! Qu sonido!
S, la desprecio, s, pero primero

Mi cadr il tuo Nume al pi, ecc.

caer tu dios a mis pies, etc.

(Norma respinge d'un braccio Pollione,


e gli accenna di uscire. Pollione si
allontana furente.)

(Norma empuja de un brazo a Pollione,


y le hace seas para que salga. Pollione
se aleja furioso)

Acto II
ATTO SECONDO

ACTO SEGUNDO

Scena Prima

Escena Primera

(Interno dell'abitazione di Norma.


Da una parte un letto romano coperto
di pelle d'orso. I figli di Norma sono
addormentati. Comparisce Norma con una
lampa e un pugnale alla mano. Siede, e posa
la lampa sopra una tavola.
pallida, contraffatta.)

(Interior de la morada de Norma. A un lado,


lecho romano cubierto con pieles de oso,
sobre el que duermen los hijos de Norma.
Entra sta, con una luz en una mano y un
pual en la otra. Se sienta y coloca la
luz sobre la mesa. Est plida y se
aproxima a los nios)

NORMA
Dormono entrambi,
Non vedran la mano
Che li percuote.
Non pentirti, o core;
Viver non ponno.
Qui supplizio,
E in Roma obbrobrio avrian,
Peggior supplizio assai;
Schiavi d'una matrigna.
Ah! No! Giammai!

NORMA
Duermen los dos;
no vern la mano
que les hiere.
No te arrepientas, corazn mo;
ya no pueden vivir.
Aqu les aguarda el suplicio,
en Roma, el oprobio,
un suplicio an peor.
Esclavos de una madrastra.
Ah! No, jams.

(Sorge risoluta.)

(Se levanta resuelta)

Muoiano, s.

Mueran, pues.

(Fa un passo e si ferma)

(Da un paso y se detiene)

Non posso avvicinarmi.


Un gel mi prende
E in fronte mi si solleva il crin.
I figli uccido!
Teneri figli.
Essi, pur dianzi delizia mia,
Essi nel cui sorriso
Il perdono del ciel mirar credei
Ed io li svener?
Di che son rei?

No puedo acercarme,
el horror me paraliza,
mis cabellos se erizan de espanto.
Matar a mis hijos!
Mis hijos bienamados,
que en un tiempo fueron
mi alegra, y en cuya sonrisa
crea ver el perdn del cielo.
Y he de matarlos?
De qu son culpables?

(risoluta)

(Con resolucin)

Di Pollione son figli

Son hijos de Pollione,

Ecco il delitto.
Essi per me son morti!
Muoian per lui.
E non sia pena che la sua somigli.
Feriam.

ese es su delito.
Para m, es como si estuvieran ya muertos.
Mueran, pues, para l y que
ningn otro dolor pueda igualarse al suyo.
Mueran ya!

(S'incammina verso il letto; alza il pugnale)

(Se acerca al lecho y alza el pual)

Ah! No! Son miei figli!

Ah, no! Son mis hijos!

(d un grido inorridita al grido i fanciulli si


(grita aterrorizada. El grito despierta
svegliano. Li abbraccia piangendo amaramente) a los nios y Norma los abraza llorando.)
Miei figli!
Ol! Clotilde!

Mis hijos!
Clotilde!

(Entra Clotilde)

(Clotilde entra)

Vola. Adalgisa a me guida.

Corre, haz venir a Adalgisa!

CLOTILDE
Ella qui presso solitaria si aggira.
E prega e plora.

CLOTILDE
Cerca de aqu deambula sola,
llorosa, rezando.

NORMA
Va.

NORMA
Ve!

(Clotilde parte)

(Clotilde sale a buscarla)

Si emendi il mio fallo,


E poi, si mora.

Sea reparada mi falta,


y despus la muerte.

ADALGISA
(entrando, con timore)
Mi chiami, o Norma?

ADALGISA
(entrando vacilante)
Me has llamado, Norma?

(sbigottita)

(Sorprendida)

Qual ti copre il volto tristo pallor?

Qu triste palidez cubre tu rostro?

NORMA
Pallor di morte.
Io tutta l'onta mia ti rivelo.
Una preghiera sola, odi, e l'adempi,
Si piet pur merta
Il presente mio duol,
E il duol futuro.

NORMA
Es la palidez de la muerte.
Quiero revelarte toda mi vergenza.
Un nico ruego te har y cmplelo:
si es que algo de piedad
despiertan en ti el dolor de mi presente
y el dolor de mi futuro.

ADALGISA
Tutto, tutto io prometto.

ADALGISA
Todo te lo prometo.

NORMA
Il giura.

NORMA
Jralo!

ADALGISA
Il giuro.

ADALGISA
Lo juro.

NORMA
Odi, purgar quest'aura contaminata
dalla mia presenza ho risoluto,
n trar meco io posso questi infelici.
A te li affido.

NORMA
Oye. He resuelto purificar esta atmsfera
que mi presencia ha contaminado; mas no puedo
llevar conmigo a estas desdichadas criaturas;
a ti te las confo.

ADALGISA
Oh ciel! A me li affidi?

ADALGISA
Cielos! A m me las confas?

NORMA
Nel romano campo guidali a lui,
Che nominar non oso.

NORMA
Llvalas al campamento romano junto a aquel
cuyo nombre no oso pronunciar.

ADALGISA
Oh! Che mai chiedi?

ADALGISA
Ay! Qu me ests pidiendo?

NORMA
Sposo ti sia men crudo;
Io gli perdono e moro.

NORMA
Que l sea para ti un esposo menos cruel!
Yo le perdono y me preparo a morir.

ADALGISA
Sposo? Ah, mai!

ADALGISA
Esposo? Ah, nunca!

NORMA
Pei figli suoi t'imploro.
Deh! Con te, li prendi,
Li sostieni, li difendi
Non ti chiedo onori e fasci,
A' tuoi figli ei fian serbati.
Prego sol che i miei non lasci
Schiavi, abbietti, abbandonati.
Basti a te che disprezzata,
Che tradita io fui per te.
Adalgisa, deh! ti muova
Tanto strazio del mio cor.

NORMA
Te imploro por sus hijos.
Ay! Llvalos contigo.
Cudalos, protgelos.
Para ellos no pido ni honores ni poder;
sean stos reservados para tus propios hijos;
tan slo te pido que no los abandones.
Sirvan, para satisfacerte,
el desprecio y la traicin
que sufr, por causa tuya.
Adalgisa, ay! Siente compasin
ante esta terrible amargura.

ADALGISA
Norma, ah! Norma, ancora amata,
Madre ancora sarai per me.
Tienti i figli.
Ah! Non, ah non fia mai
Ch'io mi tolga a queste arene!

ADALGISA
Norma! Ah! Norma bienamada,
por m has de seguir siendo madre.
Conserva a tus hijos junto a ti.
Ah!, no, yo jams
abandonar estos lugares.

NORMA
Tu giurasti...

NORMA
Lo has jurado...

ADALGISA
S, giurai.
Ma il tuo bene, il sol tuo bene.
Vado al campo ed all'ingrato
Tutti io reco i tuoi lamenti.
La piet che m'hai destato
Parler sublimi accenti.
Spera, ah, spera, amor, natura
Ridestar in lui vedrai.

ADALGISA
S, lo he jurado,
mas por tu bien, slo por tu bien.
Ir al campamento y al ingrato
referir todos tus sufrimientos.
La piedad que en m has despertado
sabr expresarse con acentos sublimes.
Confa s, confa que en l volver
a despertarse el amor

Del suo cor son io secura,


Norma ancor vi regner!
Norma, spera nel suo core.
Norma ancor vi regner.

Conozco su corazn.
De nuevo, Norma en l reinar.
Confa, s, Norma en su corazn.
Una vez ms, Norma en l reinar.

NORMA
Ch'io lo preghi?
Ah, no! Giammai! Ah! No!

NORMA
Insinas que yo le implore?
Ah, no! Jams! Ah, no!

ADALGISA
Norma, ti piega.

ADALGISA
Norma, cede.

NORMA
No, pi non t'odo.
Parti. Va.

NORMA
No, no te oir ms!
Djame, vete!

ADALGISA
Ah, no! Giammai! Ah! No!
Mira, o Norma, a' tuoi ginocchi
Questi cari tuoi pargoletti!
Ah! Pietade di lor ti tocchi,
Se non hai di te piet!

ADALGISA
Ah, no! Jams, no, ah! No!
Mira, Norma, junto a tus rodillas
a estas amadas criaturitas.
Ah! Apidate de ellos, ah!
aunque de ti no tengas piedad.

NORMA
Ah! Perch, perch la mia costanza
Vuoi scemar con molli affetti?
Pi lusinghe, ah, pi speranza
Presso a morte un cor non ha!

NORMA
Por qu mi constancia intentas doblegar
con tan tiernos sentimientos?
Ante la muerte, ay! un corazn
ya no puede tener ilusiones ni esperanza.

ADALGISA
Mira questi cari pargoletti,
Questi cari, ah, li vedi, ah!
Mira, o Norma, a' tuoi ginocchi, ecc

ADALGISA
Mira a estas amadas criaturitas!
Esos queridos nios, ah! Mralos, ah!
Mira, Norma, junto a tus rodillas, etc.

NORMA
Ah! Perch, ah! Perch
la vuoi scemar, ah! Perch? Ah!
Ah! Perch, perch la mia costanza, ecc

NORMA
Ah! Por qu, ah por qu
intentas doblegar, ah! Por qu? ah!
Ah! Por qu mi constancia?, etc.

ADALGISA
Cedi! Deh, cedi!

ADALGISA
Cede, ah, cede!

NORMA
Ah! Lasciami! Ei t'ama.

NORMA
Ah! Djame! l te quiere!

ADALGISA
Ei gi sen pente.

ADALGISA
Ya est arrepentido.

NORMA
E tu?

NORMA
Y t?

ADALGISA
L'amai. Quest'anima
Sol l'amistade or sente.

ADALGISA
Lo am, pero ahora mi alma
tan slo alberga amistad.

NORMA

NORMA

O giovinetta! E vuoi?

Oh, jovencita! Y tu querras?...

ADALGISA
Renderti i dritti tuoi,
O teco al cielo agli uomini
Giuro celarmi ognor.

ADALGISA
Devolverte tus derechos;
ante ti, el cielo y los hombres
juro ocultarme para siempre

NORMA
S. Hai vinto. Abbracciami.
Trovo un'amica amor.

NORMA
S, has vencido. Abrzame.
En ti vuelvo a encontrar a la amiga.

NORMA ED ADALGISA
S, fino all'ore estreme
Compagna tua m'avrai.
Per ricovrarci insieme
Ampia la terra assai.
Teco del fato all'onte
Ferma opporr la fronte,
Finch il tuo core a battere
Io senta sul mio cor, ecc.
Ah!
s. Fino all'ore estreme, ecc.

NORMA Y ADALGISA
S, hasta mi ltima hora
por compaera, por compaera me tendrs;
ancho es el mundo
para cobijarnos a las dos.
Contigo, firme opondr
mi nimo a las asechanzas del destino,
en tanto que junto al mo,
sienta latir tu corazn, etc.
Ah!
S, hasta mi ultima hora, etc.

(Partono.)

(Salen)

Scena Seconda

Escena Segunda

(Luogo solitario presso il bosco dei


druidi cinto da burroni e da caverne.
In fondo un lago attraversato da un
ponte di pietra.)

(Lugar solitario cercano al bosque de los


druidas, rodeado de barrancos y cavernas.
Al fondo un lago atravesado por un
puente de piedra)

CORO DEI GUERRIERI


Non part!
Finora al campo!
Tutto il dice: i feri carmi,
Il fragor, dell'armi il suon,
Il suon dell'armi,
Dell'insegne il ventilar.
Un breve inciampo
Non ci turbi, non ci arresti
Attendiam, attendiam.
Un breve inciampo
Non ci turbi, non ci arresti
E in silenzio il cor s'appresti
La grand'opra a consumar!
E in silenzio, ecc.

CORO DE GUERREROS
An no se ha ido?
Todava est en el campamento.
Todo lo indica:
los cantos fanfarrones,
el fragor, el sonido de las armas,
el ondear de las enseas.
Ningn obstculo
nos turbar, no nos detendr.
Esperemos, esperemos.
Ningn obstculo, etc.
Y en el silencio, el corazn
se dispone a consumar
la gran empresa, etc.
Y en el silencio, etc.

OROVESO
(entrando)
Guerrieri! A voi venirne
Credea foriero d'avvenir migliore!
Il generoso ardore,
L'ira che in sen vi bolle
Io credea secondar,
Ma il Dio non volle.

OROVESO
(entrando)
Guerreros! Como heraldo de un futuro mejor,
deseara presentarme ante vosotros.
El generoso ardor,
la ira que inflama vuestros pechos,
quisiralos yo secundar;
pero el dios no lo quiere.

GUERRIERI
Come? Le nostre selve
L'aborrito Proconsole non lascia?
Non riede al Tebro?

GUERREROS
Cmo? Nuestros bosques
no ha abandonado el aborrecido procnsul?
No regresa acaso al Tiber?

OROVESO
Ma pi temuto il e fiero
Latino condottiero
A Pollione succede.

OROVESO
Ms temible y cruel
es el jefe romano
que suceder a Pollione.

GUERRIERI
E Norma il sa?
Di pace consigliera ancor?

GUERREROS
Norma lo sabe?
An nos aconseja la paz?

OROVESO
Invan di Norma la mente investigai.

OROVESO
En vano he escrutado el pensamiento de Norma.

GUERRIERI
E che far pensi?

GUERREROS
Qu piensas hacer?

OROVESO
Al fato piegar la fronte,
Separarci, e nulla lasciar sospetto
Del fallito intento.

OROVESO
Someternos al destino,
separarnos y no dejar indicios
del fallido intento.

GUERRIERI
E finger sempre?

GUERREROS
Y seguir fingiendo?

OROVESO
Cruda legge! Il sento.

OROVESO
Cruel ley! Lo s.

(con feracit)

(Con ferocidad)

Ah! Del Tebro al giogo indegno


Fremo io pure, All'armi anelo!
Ma nemico sempre il cielo,
Ma consiglio simular.

Ah! El infame yugo de Roma,


me irrita y anso empuar las armas;
pero el cielo se muestra siempre enemigo
y debemos disimular.

GUERRIERI
Ah s, fingiamo, se il finger giovi,
Ma il furor in sen si covi.

GUERREROS
Ah s! Finjamos, si el fingir nos ayuda;
pero anide el furor en nuestro pecho.

OROVESO
Divoriam in cor lo sdegno,
Tal che Roma estinto il creda.
Di verr, s, che desto ei rieda
Pi tremendo a divampar.

OROVESO
Debemos guardar en nuestro corazn la ira,
para que as Roma la crea extinguida.
Da llegar en que se despierte,
para inflamarnos con mayor fuerza.

GUERRIERI
Guai per Roma allor che il segno
Dia dell'armi il sacro altar!
S, ma fingiam, se il finger giovi,
Ma il furore in sen si covi!
Guai per Roma, allor che il segno
Dia dell'armi il sacro altar!

GUERREROS
Ay de Roma, cuando la seal
de combate proclame el altar sagrado!
S, pero finjamos, si el fingir nos ayuda;
pero anide el furor en nuestro pecho.
Ay de Roma, cuando la seal
de combate proclame el altar sagrado!

OROVESO
Simuliamo, s,
Ma consiglio il simular!
Di verr, che desto ei rieda
Pi tremendo a divampar!

OROVESO
Disimulemos, s,
conviene disimular.
Da llegar en que se despierte,
para inflamarnos con mayor fuerza.

GUERRIERI GALLI
Ma fingiamo consiglio il simular,
S, fingiamo!

GUERREROS
Pero disimulemos, s, conviene disimular.
S, disimulemos!

(Partono)

(Oroveso y los guerreros se van)

Scena Terza

Escena Tercera

(Tempio d'Irminsul.
Da un lato, l'ara dei druidi)

(Templo de Irminsul.
A un lado el altar de los druidas)

NORMA
Ei torner.
S. Mia fidanza posta in Adalgisa.
Ei torner pentito,
Supplichevole, amante.
Oh! A tal pensiero
Sparisce il nuvol nero
Che mi premea la fronte,
E il sol m'arride
Come del primo amore ai d,
ai d felici.

NORMA
l volver, s.
Mi confianza he puesto en Adalgisa:
l volver arrepentido,
suplicante, amante.
Oh! Ante semejante pensamiento
se disipan los negros nubarrones
que opriman mi frente
y el sol vuelve a sonrerme,
como en los das felices
de mi primer amor.

(Entra Clotilde.)

(Entra Clotilde.)

Clotilde!

Clotilde!

CLOTILDE
O Norma! Uopo d'ardir.

CLOTILDE
Oh, Norma! Debes tener valor!

NORMA
Che dici?

NORMA
Qu dices?

CLOTILDE
Lassa!

CLOTILDE
Ay de m!

NORMA
Favella. Favella.

NORMA
Habla, habla.

CLOTILDE
Indarno parl Adalgisa, e pianse.

CLOTILDE
En vano habl y llor Adalgisa.

NORMA
Ed io fidarmi di lei dovea?
Di mano uscirmi,
E bella del suo dolore,
Presentarsi all'empio ella tramava.

NORMA
Y yo me fi de ella?
Tramaba escapar de entre mis manos
y, an ms hermosa en su dolor,
presentarse ante el miserable.

CLOTILDE

CLOTILDE

Ella ritorna al tempio.


Triste, dolente,
Implora di profferir suoi voti.

Ha regresado al templo.
Triste, doliente,
implora pronunciar sus votos.

NORMA
Ed egli?

NORMA
Y l?

CLOTILDE
Ed egli rapirla giura
Anco all'altar del Nume.

CLOTILDE
l ha jurado raptarla,
incluso del altar del dios.

NORMA
Troppo il fellon presume.
Lo previen mia vendetta,
E qui di sangue, sangue roman,
Scorreran torrenti.

NORMA
Demasiado presume el cobarde.
Lo impedir mi venganza,
y aqu la sangre, la sangre romana,
correr a torrentes.

(Clotilde parte. Norma corre


all'altare e batte tre volte
lo scudo d'Irminsul.
Trombe di dentro)

(Clotilde se retira. Norma corre


al altar y golpea tres veces
el escudo de Irminsul.
Trompetas en el exterior)

CORO
(di dentro)
Squilla il bronzo del Dio!

CORO
(desde fuera)
La llamada del escudo del dios

(Accorrono da varie parti Oroveso,


i druidi, i Bardi e le Ministre. Norma
si colloca sull'altare.)

(Desde todas partes acuden Oroveso,


druidas, bardos y sacerdotes. Norma
se coloca en el altar)

OROVESO E CORO
Norma! Che fu?
Percosso lo scudo d'Irminsul,
Quali alla terra decreti intima?

OROVESO Y CORO
Norma! Qu sucede?
Qu decretos nos impone a la tierra
la llamada del escudo de Irminsul?

NORMA
Guerra, strage, sterminio.

NORMA
Guerra, muerte, exterminio!

OROVESO E CORO
A noi pur dianzi pace
S'imponea pel tuo labbro!

OROVESO Y CORO
Hasta ahora tan solo la paz
nos imponan tus labios!

NORMA
Ed ira adesso,
Stragi, furore e morti.
Il cantico di guerra alzate, o forti.
Guerra, guerra!
Sangue, sangue! Vendetta!
Strage, strage!

NORMA
Y ahora la ira,
la furia y la muerte.
Entonad, oh guerreros, el cntico de guerra!
Guerra, guerra!
Sangre, sangre! Venganza!
Guerra, guerra!

OROVESO E CORO
Guerra, guerra! Le galliche selve
Quante han quercie producon guerrier:
Qual sul gregge fameliche belve,
Sui Romani van essi a cader!

OROVESO Y CORO
Guerra, guerra! Las glicas selvas,
tanto como de encinas, se pueblan de guerreros.
Como sobre el ganado los animales voraces,
caern ellos sobre los romanos.

NORMA
Sangue, sangue! Vendetta!
Strage, strage!

NORMA
Sangre, sangre! Venganza!
Muerte, muerte!

OROVESO E CORO
Sangue, sangue! Le galliche scuri
Fino al tronco bagnate ne son!
Sovra il flutti dei Ligeri impuri
Ei gorgoglia con funebre suon!

OROVESO Y CORO
Sangre, sangre! Las glicas hachas
hasta el mango teidas de sangre estn.
Sobre las aguas impuras del Loira,
burbujea con fnebre son.

NORMA
Guerra, guerra!
Sangue, sangue! Vendetta!

NORMA
Guerra, guerra!
Sangre, sangre! Venganza!

OROVESO E CORO
Strage, strage, sterminio, vendetta!
Gi comincia, si compie, s'affretta.
Come biade da falci mietute
Son di Roma le schiere cadute!

OROVESO Y CORO
Muerte! Muerte! Exterminio! Venganza!
Ya se acerca; nos apremia, se cumple.
Cual trigo segado por las hoces,
caern las legiones de Roma.

NORMA
Strage, strage!

NORMA
Muerte! Muerte!

OROVESO E CORO
Tronchi i vanni, recisi gli artigli.
Abbattuta ecco l'aquila al suol!
A mirare il trionfo de' figli
Ecco il Dio sovra un raggio di sol!

OROVESO E CORO
Rotas las alas, quebradas las garras,
yace abatida el guila.
Para contemplar el triunfo de sus hijos,
he aqu al dios, sobre un rayo de sol!

OROVESO
N compi il rito, o Norma?
N la vittima accenni?

OROVESO
No cumples el rito, Norma?
No sealas a la vctima?

NORMA
Ella fia pronta.
Non mai 'altar tremendo
Di vittime manc.
Ma qual tumulto?

NORMA
Est dispuesta.
Nunca el terrible altar
estuvo falto de vctimas.
Pero, qu es ese tumulto?

(Entra Clotilde, frettolosa)

(Entra Clotilde precipitadamente)

CLOTILDE
Al nostro tempio insulto
Fece un Romano.
Nella sacra chiostra
Delle vergini alunne egli fu colto!

CLOTILDE
Un romano ha ultrajado
nuestro templo;
ha sido apresado en el claustro
sagrado de las vrgenes.

OROVESO E CORO
Un Romano?

OROVESO Y CORO
Un romano?

NORMA
(Fra s)
Che ascolto? Se mai foss'egli?

NORMA
(Para s)
Qu oigo? Y si fuera l?

OROVESO E CORO
A noi vien tratto.

OROVESO Y CORO
Ah lo traen.

(Pollione entra, condotto da due guerrieri.)

(Entra Pollione, conducido por dos guerreros)

NORMA
(Fra s)
desso!

NORMA
(para s)
Es l!

OROVESO E CORO
Pollion!

OROVESO Y CORO
Es Pollione!

NORMA
(Fra s)
Son vendicata adesso.

NORMA
(para s)
Estoy vengada!

OROVESO
Sacrilego nemico, e chi ti spinse
A violar queste temute soglie.
A sfidar l'ira d'Irminsul?

OROVESO
Sacrlego enemigo, qu te llev
a violar tan sagrados recintos,
desafiando la ira de Irminsul?

POLLIONE
Ferisci. Ma non interrogarmi.

POLLIONE
Mtame! Pero no me interrogues.

NORMA
(svelandosi)
Io ferir deggio. Scostatevi.

NORMA
(mostrndose)
Debo herirlo yo misma. Apartaos!

POLLIONE
Che veggio? Norma!

POLLIONE
Qu veo? Norma!

NORMA
S. Norma.

NORMA
S, Norma.

OROVESO E CORO
Il sacro ferro impugna,
Vendica il Dio.

OROVESO Y CORO
Empua el arma sagrada
y venga al dios.

NORMA
(prende il pugnale dalle mani d'Oroveso)
S. Feriam.

NORMA
(Coge el pual de la mano de Oroveso)
S, hirmosle.

(Si arresta.)

(se detiene)

OROVESO E CORO
Tu tremi?

OROVESO Y CORO
Tiemblas?

NORMA
(Fra s)
Ah! Non poss'io.

NORMA
(Para s)
Ah, no puedo!

OROVESO E CORO
Che fia? Perch t'arresti?

OROVESO Y CORO
Qu sucede? Por qu te detienes?

NORMA
(Fra s)
Poss'io sentir piet?

NORMA
(Para s)
Puedo acaso sentir piedad?

OROVESO E CORO
Ferisci!

OROVESO Y CORO
Hirele!

NORMA
Io deggio interrogarlo,
Investigar qual sia l'insidiata
O complice ministra
Che il profano persuase
a fallo estremo.
Ite per poco.

NORMA
Debo interrogarlo,
descubrir quien es la sacerdotisa,
engaada o cmplice,
que el impo incit
a cometer semejante delito.
Retiraos un momento.

OROVESO E CORO
(allontanandosi)
Che far pensa?

OROVESO Y CORO
(marchndose)
Qu piensa hacer?

POLLIONE
(Fra s)
Io fremo.

POLLIONE
(Para s)
Tiemblo.

(Oroveso e il coro si ritirano.


Il tempio rimane sgombro.)

(Oroveso y el coro se retiran.


El templo queda vaco)

NORMA
In mia man alfin tu sei:
Niun potria spezzar tuoi nodi.
Io lo posso.

NORMA
En mis manos ests, al fin:
nadie podra romper tus ligaduras.
Slo yo puedo.

POLLIONE
Tu nol dei.

POLLIONE
No debes.

NORMA
Io lo voglio.

NORMA
Lo deseo.

POLLIONE
E come?

POLLIONE
Pero cmo?

NORMA
M'odi.
Pel tuo Dio, pei figli tuoi,
Giurar dei che d'ora in poi
Adalgisa fuggirai,
All'altar non la torrai,
E la vita io ti perdono,
E mai pi ti rivedr.
Giura.

NORMA
Escchame.
Por tu dios y por tus hijos
debes jurar que, desde este instante,
te apartars para siempre de Adalgisa,
y no la separars del altar.
La vida yo te perdono
y nunca ms volvers a verme.
Jralo!

POLLIONE
No. Si vil non sono.

POLLIONE
No! No soy tan cobarde.

NORMA
Giura, giura!

NORMA
Jralo! Jralo!

POLLIONE
Ah! Pria morr!

POLLIONE
Ah! Antes morira!

NORMA

NORMA

Non sai tu che il mio furore


Passa il tuo?

Ignoras acaso que mi ira


supera a la tuya?

POLLIONE
Ch'ei piombi attendo.

POLLIONE
Espero su golpe.

NORMA
Non sai tu che ai figli in core
Questo ferro?

NORMA
No sabes que a nuestros hijos,
en el corazn, esta daga?...

POLLIONE
Oh Dio! Che intendo?

POLLIONE
Oh Dios! Qu oigo?

NORMA
S, sovr'essi alzai la punta.
Vedi, vedi a che son giunta!
Non ferii, ma tosto, adesso
Consumar potrei l'eccesso.
Un istante, e d'esser madre
Mi poss'io dimenticar!

NORMA
S, contra ellos alc su filo.
Ya ves, a qu extremos he llegado!
No los her, pero ahora
podra consumar el crimen.
En un instante puedo olvidar
que soy madre.

POLLIONE
Ah! Crudele, in sen del padre
Il pugnal tu dei vibrar!
A me il porgi.

POLLIONE
Ah! Cruel! En el pecho del padre
debes hundir el pual.
Dmelo!

NORMA
A te?

NORMA
A ti?

POLLIONE
Che spento cada io solo!

POLLIONE
Que slo yo muera!

NORMA
Solo? Tutti!
I Romani a cento a cento
Fian mietuti, fian distrutti,
E Adalgisa

NORMA
Tu slo? Todos!
Los romanos, a miles,
segados caern, exterminados.
Y Adalgisa...

POLLIONE
Ahim!

POLLIONE
Ay de m!

NORMA
Infedele a suoi voti

NORMA
... infiel a sus votos...

POLLIONE
Ebben, crudele?

POLLIONE
Y bien, cruel?

NORMA
Adalgisa fia punita,
Nelle fiamme perir, s, perir!

NORMA
...Adalgisa ser castigada;
entre las llamas perecer, s, perecer.

POLLIONE
Ah! Ti prendi la mia vita,
Ma di lei, di lei piet!

POLLIONE
Ah! Toma mi vida,
pero de ella, de ella ten piedad!

NORMA

NORMA

Preghi alfine? Indegno! tardi.


Nel suo cor ti vo' ferire,
S, nel suo cor ti vo' ferire!
Gi mi pasco ne' tuoi sguardi,
Del tuo duol, del suo morire,
Posso alfine, io posso farti
Infelice al par di me!
posso farti alfin, ecc.

Imploras al fin? Indigno! Ya es tarde!


En su corazn quiero herirte, s;
en su corazn quiero herirte.
Ya me regocijo con tu mirada
de dolor por su muerte;
puedo, al fin,
igualar tu dolor al mo.
puedo igualar al fin, etc.

POLLIONE
Ah! T'appaghi il mio terrore!
Al tuo pi son io piangente!
In me sfoga il tuo furore,
Ma risparmia un'innocente!
Basti, basti a vendicarti
Ch'io mi sveni innanzi a te!

POLLIONE
Ah! que te aplaque mi terror;
heme aqu, a tus pies, llorando.
Sobre m descarga todo tu furor,
pero apidate de una inocente;
que tu venganza se satisfaga
con que yo me d muerte delante de ti.

NORMA
Nel suo cor ti vo' ferire!

NORMA
En su corazn quiero herirte.

POLLIONE
Ah! T'appaghi il mio terrore!

POLLIONE
Ah! que te aplaque mi terror.

NORMA
No, nel suo cor!

NORMA
No, en su corazn...

POLLIONE
No, crudel!

POLLIONE
No, cruel!

NORMA
Ti vo' ferire!

NORMA
...quiero herirte.

POLLIONE
In me sfoga il tuo furore,
Ma risparmia un'innocente!

POLLIONE
Sobre m descarga todo tu furor
pero apidate de una inocente.

NORMA
Gi mi pasco ne' tuoi sguardi,
Del tuo duol, del suo morire;
posso alfine, io posso farti
infelice al par di me

NORMA
Ya me regocijo con tu mirada,
de tu dolor con su muerte;
puedo al fin, hacerte
tan desgraciado como lo soy yo

POLLIONE
Ah! Crudele!

POLLIONE
Ah! Cruel!

NORMA
posso farti alfin,
posso farti infelice al par di me, ecc.

NORMA
Puedo, al fin,
hacerte tan desgraciado como lo soy yo, etc.

POLLIONE
Basti, basti il mio dolore
Ch'io mi sveni innanzi a te!
Basti, basti a vendicarti, ecc.
Dammi quel ferro!

POLLIONE
Que sea suficiente para tu venganza,
el que yo me d muerte delante de ti
que sea suficiente para tu venganza, etc.
Dame esa daga.

NORMA

NORMA

Che osi? Scostati!

Qu intentas? Aparta.

POLLIONE
Il ferro, il ferro!

POLLIONE
La daga! La daga!

NORMA
(gridando)
Ol, ministri, sacerdoti, accorrete!

NORMA
(Gritando)
A m, acudid, ministros, sacerdotes!

(Tutti entrano in scena)

(Todos entran en escena)

All'ira vostra Nuova vittima io svelo.


Una spergiura sacerdotessa
I sacri voti infranse,
Trad la patria,
E il Dio degli avi offese.

A vuestra ira una nueva vctima revelar.


Una sacerdotisa perjura,
que infringi los sagrados votos,
traicion a la patria
y ofendi a los dioses de nuestros antepasados.

OROVESO E CORO
O delitto! O furor!
La fa palese!

OROVESO E CORO
Oh, delito! Oh, furor!
Dinos quin es.

NORMA
S, preparate il rogo!

NORMA
S, preparad la hoguera.

POLLIONE
(A Norma)
Oh! Ancor ti prego,
Norma, piet!

POLLIONE
(A Norma)
Oh! Una vez ms te imploro!
Norma, piedad!

OROVESO E CORO
La svela!

OROVESO E CORO
Revlanos su nombre.

NORMA
Udite.

NORMA
Escuchad.

(Fra s)

(para s)

Io rea l'innocente accusar


Del fallo mio?

Siendo yo culpable puedo acusar


a una inocente de mi misma falta?

OROVESO E CORO
Parla. Chi dessa?

OROVESO E CORO
Habla. Quin es?

POLLIONE
(A Norma)
Ah! Non lo dir!

POLLIONE
(A Norma)
Ah! No lo digas.

NORMA
Son io.

NORMA
Soy yo.

OROVESO E CORO
Tu! Norma!

OROVESO E CORO
T? Norma!

NORMA
Io stessa. Il rogo ergete.

NORMA
Yo misma; erigid la hoguera.

OROVESO E CORO
(Fra loro)
D'orrore io gelo!

OROVESO E CORO
(para s)
El horror nos paraliza!

POLLIONE
(Fra s)
Mi manca il cor!

POLLIONE
(para s)
Me abandona el valor.

OROVESO E CORO
Tu delinquente!

OROVESO E CORO
T, pecadora?

POLLIONE
Non le credete!

POLLIONE
No la creis!

NORMA
Norma non mente.

NORMA
Norma no miente.

OROVESO
Oh! Mio rossor!

OROVESO
Oh! Qu vergenza!

CORO
Oh! Quale orror!

CORO
Oh! Qu horror!

NORMA
(a Pollione)
Qual cor tradisti, qual cor perdesti
Quest'ora orrenda ti manifesti.
Da me fuggire tentasti invano,
Crudel Romano, tu sei con me.
Un nume, un fato di te pi forte
Ci vuole uniti in vita e in morte.
Sul rogo istesso che mi divora,
Sotterra ancora sar con te.

NORMA
(a Pollione)
Que esta hora terrible te revele
qu corazn traicionaste y perdiste.
De m, en vano intentaste huir;
cruel romano, conmigo ests.
Un dios, un hado mas fuerte que t,
nos quiere unidos, en la vida y en la muerte.
Incluso sobre la hoguera que me devorar,
incluso en la tumba, contigo estar.

POLLIONE
(A Norma)
Ah! Troppo tardi t'ho conosciuta!
Sublime donna, io t'ho perduta!

POLLIONE
(A Norma)
Ah, demasiado tarde te he conocido;
mujer sublime, te he perdido!

NORMA
Qual cor tradisti, ecc.

NORMA
Que esta hora terrible, etc.

POLLIONE
Col mio rimorso amor rinato,
Pi disperato, furente egli !
Moriamo insieme, ah, s, moriamo!

POLLIONE
Con mi remordimiento ha renacido el amor,
ms desesperado, ms frentico que antao.
Juntos moriremos, ah, s, moriremos,

NORMA
Quest'ora orrenda...

NORMA
Esta hora terrible...

POLLIONE
L'estremo accento sar ch'io t'amo.
Ma tu morendo, non m'abborrire,
Pria di morire, perdona a me!

POLLIONE
mis palabras postreras sern que te quiero.
Pero en la hora de la muerte, no me aborrezcas;
antes de morir, perdname!

OROVESO E CORO

OROVESO E CORO

Oh! In te ritorna, ci rassicura!

Oh! Vuelve en ti, devulvenos la paz...

NORMA
(ai Sacerdoti)
Io son la rea.

NORMA
(A los Sacerdotes)
Yo soy la culpable.

OROVESO E CORO
Canuto padre te ne scongiura,

OROVESO Y CORO
Tu anciano padre te implora;

POLLIONE
(accostandosi a Norma)
Non m'abborrire

POLLIONE
(Acercndose a Norma)
No me aborrezcas.

NORMA
(A Pollione)
Qual cor perdesti,

NORMA
(a Pollione)
Qu corazn perdiste,

OROVESO E CORO
Di che deliri, di che tu menti,
Che stolti accenti uscir da te

OROVESO E CORO
Di que deliras, di que mientes
y que slo palabras necias salen de tu boca.

POLLIONE
Moriamo insieme! Ah, s, moriam.

POLLIONE
Moriremos juntos! Ah, s! Moriremos.

NORMA
quest'ora orrenda tel dica

NORMA
te revelar esta hora terrible.

OROVESO E CORO
Il Dio severo che qui t'intende

OROVESO Y CORO
El dios severo, que aqu te escucha,

POLLIONE
Ah! Perdona!

POLLIONE
Ah!, perdona!

OROVESO E CORO
Se stassi muto, se il tuon sospende,

OROVESO Y CORO
si guarda silencio, si el trueno refrena,

POLLIONE
Ah! T'ho perduta

POLLIONE
ah! Te he perdido.

NORMA
S, e per sempre.

NORMA
S, y para siempre!

OROVESO E CORO
Indizio questo, indizio espresso

OROVESO Y CORO
nos da un indicio, un indicio seguro,

POLLIONE
Sublime donna!

POLLIONE
Mujer sublime!

NORMA
Quest'ora orrenda tel dica

NORMA
Esta hora terrible te lo revelar,

POLLIONE
Perdona, perdon.

POLLIONE
perdona, perdn!

OROVESO E CORO
Che tanto eccesso punir non de',

OROVESO Y CORO
de que semejante crimen no debe castigar.

Ah no, che il Dio punir non de' ecc.

Ah! No, que el dios no debe castigar, etc.

NORMA
Crudel! per sempre,
ah s, crudel!

NORMA
cruel! Para siempre,
ah! S, cruel!

POLLIONE
Io t'ho perduta, sublime donna!
Che feci, oh ciel!

POLLIONE
Te he perdido, mujer sublime!
Qu he hecho, oh cielos!

OROVESO E CORO
Norma! Deh! Norma, scolpati!
Taci? Ne ascolti appena?

OROVESO E CORO
Norma! Oh! Norma, justifcate.
Callas? Acaso no escuchas?

NORMA
(vicino a Pollione che
solo sente le sue parole)
Cielo! E i miei figli?

NORMA
(acercndose a Pollione
que escucha sus palabras)
Cielos! Y mis hijos?

POLLIONE
Ah! Miseri! Oh pena!

POLLIONE
Ay! Desdichados! Oh, dolor!

NORMA
(volgendosi a Pollione)
I nostri figli?

NORMA
(volvindose hacia Pollione)
Y nuestros hijos?

POLLIONE
Oh pena!

POLLIONE
Oh, dolor!

(Norma, come colpita da un'idea,


s'incammina verso il padre. Pollione
in tutta questa scena osserver con
agitazione i movimenti di Norma
ed Oroveso.)

(Como presa de un pensamiento


sbito. Norma se acerca hacia su padre.
Pollione durante toda esta escena
observa con agitacin los movimientos
de Norma y Oroveso)

OROVESO E CORO
Norma sei rea? Parla!

OROVESO Y CORO
Norma, eres culpable? Habla!

NORMA
S, oltre umana idea.

NORMA
S, ms all de toda humana idea.

OROVESO E CORO
Empia!

OROVESO Y CORO
Impa!

NORMA
(ad Oroveso)
Tu m'odi.

NORMA
(A Oroveso)
Escchame!

OROVESO
Scostati.

OROVESO
Aparta!

NORMA
(a stento trascinandolo in disparte)
Deh! Deh! M'odi!

NORMA
(arrastrndolo con esfuerzo aparte)
Por piedad! Escchame!

OROVESO

OROVESO

Oh, mio dolor!

Oh! Dolor!

NORMA
(piano ad Oroveso)
Son madre

NORMA
(en voz baja a Oroveso)
Soy madre.

OROVESO
Madre!

OROVESO
Madre!

NORMA
Acquietati.
Clotilde ha i figli miei.
Tu li raccogli, e ai barbari
Gl'invola insiem con lei.

NORMA
Clmate.
Clotilde tiene a mis hijos.
Acgelos contigo y ponlos
al abrigo de los brbaros.

OROVESO
No! Giammai! Va. Lasciami.

OROVESO
No, jams! Aparta, djame!

NORMA
Ah! Padre! Ah! Padre!
Un prego ancor.

NORMA
Oh, padre! Oh, padre!
Un ltimo ruego.

(S'inginocchia.)

(Arrodillndose)

POLLIONE ED OROVESO
Oh, mio dolor!

POLLIONE Y OROVESO
Oh, dolor!

CORO
Oh, qual orror!

CORO
Oh, qu horror!

NORMA
(sempre piano ad Oroveso)
Deh! Non volerli vittime
Del mio fatale errore!
Deh! Non troncar sul fiore
Quell'innocente et!
Pensa che son tuo sangue,
Abbi di lor pietade!
Ah! Padre, abbi di lor piet!

NORMA
(siempre en voz baja, a Oroveso)
Ah! No los conviertas en vctimas
de mi error fatal.
Ah! no los trunques, en la flor
de su inocente edad.
Piensa que son tu sangre,
y ten piedad de ellos,
ah, padre, de ellos ten piedad!

POLLIONE
Commosso gi.

POLLIONE
Se siente ya conmovido.

CORO
Piange! Prega!

OROVESO Y CORO
Llora! Reza!

NORMA
Padre, tu piangi?
Piangi e perdona!
Ah! Tu perdoni!
Quel pianto il dice.
Io pi non chiedo. Io son felice.
Ah! Pi non chiedo, ah, no
Contenta il rogo io ascender!

NORMA
Lloras, padre?
Llora y perdona.
Ah! me perdonas.
Tu llanto me lo dice.
No te pido ms. Soy feliz.
Ah! No te pido ms, ah, no.
Contenta subo a la hoguera.

POLLIONE

POLLIONE

Oh ciel! Oh ciel! Ah, s, oh ciel!


Ah, pi non chiedo!
Contento il rogo io ascender!

Oh cielos! Oh cielos! Ah, s, cielos!


Ah, no pido ms!
Contento subir a la hoguera.

OROVESO
Oppresso il core.
Ha vinto amor, oh ciel!
Ah, s! Oh, duol! Oh, duol!
Figlia! Ah!
Consolarm'io mai, ah, non potr!

OROVESO
Siento el corazn oprimido.
Ha vencido el amor, oh cielos
Ah! s. Oh, dolor! Oh, dolor!
Hija! Ah!
Jams podr, ay!, consolarme.

CORO
Che mai spera?
Qui respinta la preghiera!
Le si spogli il crin del serto,
La si copra di squallor! S, piange!

CORO
Qu es lo que espera?
Su plegaria debe ser rechazada.
Despjesela de su corona.
Cbrasela de luto. Ah, s, llora!

POLLIONE
Pi non chiedo, oh ciel!
Fia ver? Ah! S
Ah, s. Oh ciel! ecc.

POLLIONE
No pido ms, oh cielos!
Puede ser cierto? Ah, s!
Ah!, s. Oh, cielos!, etc.

NORMA
Padre, ah, padre!
Tu mel prometti?
Ah! Tu perdoni!
Quel pianto il dice, ecc.

NORMA
Padre, ah, padre!
Me lo prometes?
Ah! Me perdonas!
Estas lgrimas lo dicen, etc.

OROVESO
Ah! Cessa, infelice!
Io tel prometto, ah, s!
Ah s! Oh, duol! Oh, duol!
Figlia! Ah!
Consolarm'io mai, ah, non potr!

OROVESO
Ah! Cesa infeliz.
Te lo prometo, ah! S.
Ah! s. Oh dolor! Oh dolor!
Hija! Ah!
No podr jams consolarme!

CORO
Che mai spera? ecc

CORO
Qu es lo que espera?, etc.

(I druidi coprono d'un velo


nero la Sacerdotessa.)

(Dos druidas cubren a


Norma con un velo negro.)

Vanne al rogo!

Ve a la hoguera!

OROVESO
Va, infelice!

OROVESO
Ve, infeliz!

NORMA
(incamminandosi)
Padre, addio!

NORMA
(encaminndose)
Padre, adis!

CORO
Vanne al rogo ed il tuo scempio
Purghi l'ara e lavi il tempio,
Maledetta estinta ancor!

CORO
Ve a la hoguera y que tu castigo
purifique el altar y purifique el templo,
maldita seas en la hora de tu muerte!

POLLIONE

POLLIONE

Il tuo rogo, o Norma, il mio!


L pi santo
Incomincia eterno amor!

Tu hoguera, Norma, es la ma;


ms santo
comienza en ella el eterno amor!

NORMA
(si volge ancora una volta)
Padre Addio!

NORMA
(se vuelve una vez ms)
Padre, adis!

OROVESO
(la guarda)
Addio!

OROVESO
(la mira)
Adis.

(Pollione e Norma sono


trascinati al rogo.)

(Pollione y Norma son


arrastrados a la hoguera)

FINE DELL'OPERA

FIN DE LA PERA

Escaneado y Adaptado por:


Rafael Torregrosa Snchez 2000

Vous aimerez peut-être aussi