Vous êtes sur la page 1sur 9

Consejos de un padre a su hija

Aqu ests, mi hijita, mi collar de piedras finas, mi plumaje de quetzal, mi hechura


humana, la nacida de m. T eres mi sangre, mi color, en ti est mi imagen.
Ahora recibe, escucha: vives, has nacido, te ha enviado a la tierra el Seor Nuestro, el
Dueo del cerca y del junto, el hacedor de la gente, el inventor de los hombres.
Ahora que ya miras por ti misma, date cuenta. Aqu en la tierra es de este modo: no hay
alegra, no hay felicidad. Hay angustia, preocupacin, cansancio. Por aqu surge, crece
el sufrimiento y la preocupacin.
Aqu en la tierra es lugar de mucho llanto, lugar donde se rinde el aliento, donde es bien
conocida la amargura y el abatimiento. Un viento como de obsidianas sopla y se desliza
sobre nosotros.
Dicen que en verdad nos molesta el ardor del sol y del viento. Es este lugar donde casi
perece uno de sed y de hambre. As es aqu en la tierra.
Oye bien, hijita ma, niita ma: no es lugar de bienestar en la tierra, no hay alegra, no
hay felicidad. Se dice que la tierra es lugar de alegra penosa, de alegra que punza.
As andan diciendo los viejos: "para que no siempre andemos gimiendo, para que no
estemos siempre llenos de tristeza, el Seor Nuestro nos dio a los hombres la risa, el
sueo, los alimentos, nuestra fuerza y nuestra robustez y finalmente el acto sexual, por
el cual se hace siembra de gentes.
Todo esto embriaga la vida en la tierra, de modo que no se ande siempre gimiendo.
Pero, an cuando as fuera, si saliera verdad que slo se sufre, si as son las cosas en la
tierra, acaso por esto se ha de estar siempre con miedo? Hay que estar siempre
temiendo? Habr que vivir llorando?
Porque, hijita ma, se vive en la tierra, hay en ella seores, hay mando, hay nobleza, hay
guilas y tigres. Y quin anda diciendo siempre que as es en la tierra? Quin anda
tratando de darse la muerte? Hay afn, hay vida, hay lucha, hay trabajo. Se busca,
mujer, se busca marido.
Pero, ahora, mi muchachita, escucha bien, mira con calma: he aqu a tu madre, tu
seora, de su vientre, de su seno te desprendiste, brotaste.
Cmo si fueras una yerbita, una plantita, as brotaste. Como sale la hoja, as creciste,
floreciste. Como si hubieras estado dormida y hubieras despertado.
Mira, escucha, advierte, as es en la tierra: no seas vana, no andes como quiera, no andes
sin rumbo. Cmo vivirs? Cmo seguirs aqu por poco tiempo? Dicen que es muy
difcil vivir en la tierra, lugar de espantosos conflictos, mi muchachita, mi palomita, mi
pequeita...
Se cuidadosa, porque vienes de gente principal, desciendes de ella, gracias a personas

ilustres has nacido. T eres la espina y el brote de nuestros seores. Nos fueron dejando
los seores, los que gobiernan, los cuales all se fueron colocando en fila, los que
vinieron a hacerse cargo de poder en el mundo; dieron renombre y fama a la nobleza.
Escucha: mucho te he dado a entender que eres noble. Mira que eres cosa preciosa, an
cuando slo seas una mujercita. Eres piedra fina, eres turquesa. Fuiste forjada,
taladrada, tienes la sangre, el color, eres brote y espina, cabellera, desprendimiento, eres
de noble linaje.
Todava esto ahora te voy a decir: acaso no lo entenders muy bien? Todava andas
jugando con tierra y tepalcates? acaso todava estas reposando en la tierra? En verdad
un poco escuchas ya, te das cuenta de las cosas: por tu propia cuenta, vas cobrando
experiencia.
Mira no te deshonres a ti misma, a nuestros seores, a los prncipes, a los gobernantes
que nos precedieron. No te hagas como la gente del pueblo, no vengas a salir plebeya,
macehual. En tanto que vivas en la tierra, junto y al lado de la gente, s siempre en
verdad una mujercita.
He aqu tu oficio, lo que tendrs que hacer: durante la noche y durante el da, consgrate
a las cosas de Dios, muchas veces piensa en l que es como la Noche y el Viento. Hazle
splicas, invcalo, llmalo, rugale mucho cuando ests en el lugar donde duermes. As
se te har gustoso el sueo...
Despierta, levntate a la mitad de la noche, pstrate con tus codos y tus rodillas, levanta
tu cuello y tus hombres. Invoca, llama al seor, a nuestro seor, a aquel que es como la
Noche y el Viento. Ser misericordioso, te oir de noche, te ver entonces con
misericordia, te conceder entonces aquello que mereces, lo que te est asignado.
Pero si fuera malo el merecimiento, la asignacin que se te dieron cuando aun para ti era
de noche, la que te toc al nacer, cuando viniste a la vida, con eso (con tus splicas) se
te har buena, se te rectificar: la modificar el seor, el seor nuestro, el Dueo del
cerca y del junto.
Y durante la noche est vigilante, levntate aprisa, extiende tus manos, extiende tus
brazos, aderzate la cara, asate las manos, lvate la boca, toma de prisa la escoba,
ponte a barrer. No te ests dando gusto, no te pongas nada ms a calentar, lava la boca a
los otros, haz la incensacin de copal, no la dejes, porque as se obtiene de Nuestro
Seor su misericordia.
Y hecho esto, cuando ya ests lista, qu hars? cmo cumplirs tus deberes de mujer?
Acaso no preparars la bebida, la molienda? No tomars el huso, la cuchilla del telar?
Mira bien cmo quedan la bebida y la comida, cmo se hacen, cmo quedan buenas,
cmo se hace una buena comida y una buena bebida.
Estas cosas que de algn modo se llaman "las que pertenecen a las personas", son las
que corresponden a las seoras, a los que gobiernan, por esto se las llam "cosas propias
de los rostros y los corazones, de las personas", la comida propia de los que gobiernan,
su bebida: s diestra en preparar la bebida, en preparar la comida.

Por atencin, dedcate, aplcate, aplcate a ver cmo se hace esto, as pasars tu vida, as
estars en paz. As sers valiosa. No sea que en vano alguna vez te enve el infortunio el
Seor Nuestro. Acaso crezca la pobreza entre los nobles. Mralo bien, abrzalo, que es
oficio de mujer: el huso, la cuchilla de telar.
Abre bien los ojos para ver cmo es el arte tolteca, cul el arte de las plumas, cmo
bordan con colores, cmo entreveran los hilos, cmo los tien, las mujeres, las que son
como t, las seoras nuestras, las mujeres nobles. Cmo urden las telas, cmo se hace
su trama, cmo se ajusta. Pon atencin, aplcate, no seas vana, no te dejes vanamente,
deja de ser negligente contigo misma.
Ahora es buen tiempo, todava es buen tiempo, porque todava hay en tu corazn un
jade, una turquesa. Todava est fresco, no se ha deteriorado, no ha sido an torcido,
todava est entero, an no se ha logrado, no se ha torcido nada. Todava estamos aqu
nosotros, (nosotros tus padres) que te metimos aqu a sufrir, porque con esto se conserva
el mundo. Acaso as se dice: as lo dej dicho, as lo dispuso el seor nuestro que debe
haber siempre, que debe haber generacin en la tierra.
Todava aqu estamos, todava en tiempo nuestro, an no ha venido el palo y la piedra
del Seor Nuestro. Todava no morimos, todava no perecemos, qu es lo que t
piensas, niita, palomita, muchachita? Cuando nos haya ocultado el seor nuestro, con
la ayuda de otro podrs vivir, porque no es tu destino, no es tu don, vender yerbas,
palos, sartas de chile, tiestos de sal, tierra de tequesquite, parada en la entrada de las
casas, porque t eres noble. Adistrate en el huso, en la cuchilla del telar, en preparar
bebidas y comidas.
Que nunca sea vano el corazn, nadie diga de ti, te seale con el dedo, hable de ti. Si
nada sale bien, cmo ser tu fracaso? Por eso, no vendramos nosotros a ser
vituperados? Y si ya nos recogi el Seor Nuestro, acaso por esto no se nos vituperar
por atrs, acaso no seremos reprendidos en la regin de los muertos? En cuanto a ti,
acaso no pondrs en movimiento en tu contra el palo y la piedra? no hars que contra
ti se dirijan?
Pero si atiendes, tambin entonces podr venir la represin? Tampoco seas ensalzada
por otros en exceso, no ensanches tu rostro, no te ensoberbezcas, como si estuvieras en
el estrado de las guilas y los tigres, como si estuvieras luciendo tu escudo, como si todo
el escudo de Huitzilopochtli estuviera en tus manos. Como si gracias a ti estuvieras
levantando la cabeza y a nosotros nos acrecentars el rostro. Pero si no haces nada, no
sers entonces como una pared de piedra, no se hablar de ti, apenas sers ensalzada?
Pero s en estas cosas como lo desea para ti el Seor Nuestro.
He aqu otra cosa que quiero inculcarte, que quiero comunicarte, mi hechura humana,
mi hijita: sabe bien, no hagas quedar burlados a nuestros seores por quienes naciste.
No les eches polvo y basura, no roces inmundicias sobre su historia, su tinta negra y
roja, su fama.
No los afrentes con algo, no como quiera desees las cosas de la tierra, no como quiera
pretendas gustarlas, aquello que se llama las cosas sexuales y si no te apartas de ellas
acaso sers divina? Mejor fuera que perecieras pronto.

Ahora bien, con calma, con mucha calma, pon atencin, si as lo ha de pensar el Seor
Nuestro, si alguno hablara de ti, si se dice algo de ti, no lo desdees, no golpees con tu
pie la inspiracin del Seor Nuestro, acgela, no te retraigas, que no pase junto a ti, dos
o tres veces, no te andes haciendo la retrada, aunque nosotros te tengamos por hija, aun
cuando por medio nuestro hayas nacido, no te envanezcas olvidando en tu corazn al
seor Nuestro. As te arrojaras al polvo y a la basura, a la vida de las alegradoras, las
mujeres pblicas. Y entonces el Seor Nuestro se burlara, obrara contigo como l
quisiera.
No como si fuera en un mercado busques al que ser tu compaero, no lo llames, no
como en primavera lo ests ve y ve, no andes con apetito de l. Pero, si tal vez t
desdeas al que puede ser tu compaero, al escogido del Seor Nuestro, si lo desechas,
no vaya a ser que de ti se burle, en verdad se burle de ti y te conviertas en alegradora, en
mujer pblica.
Pero, preprate, ve bien quin es tu enemigo, que nadie se burle de ti, no te entregues al
vagabundo, al que te busca para darse placer, al muchacho perverso.
Que tampoco te conozca dos o tres rostros que t hayas visto. Quien quiera que sea tu
compaero, vosotros, juntos tendris que acabar la vida. No lo dejes, agrrate de l,
culgate de l aunque sea un pobre hombre, aunque sea slo un aguilita, un tigrito, un
infeliz soldado, un pobre noble, tal vez cansado, falto de bienes, no por eso lo
desprecies.
Que a vosotros os vea, os fortalezca el Seor Nuestro, el conocedor de los hombres, el
inventor de la gente, el hacedor de los seres humanos.
Todo esto te lo entrego de mis labios y mis palabras. As, delante del Seor Nuestro,
delante de Tloque Nahuaque, cumplo con mi deber. Y si tal vez por cualquier parte
arrojaras esto, t ya lo sabes. He cumplido mi oficio, muchachita ma, niita ma. Que
seas feliz, que Nuestro Seor te haga dichosa.
In piltzin huehuetlatolli itatzin
Ca nican tonca in tinopiltzin, in tinocozqui, in tinoquetzal, in tinotlacachiual, in
tinotlatlacatilil. In tinezyo, in tinotlapallo, in tinoneiximachiliz.
A axcan ta xic cui, ta xic caqui: Ca otiyol, ca otitlacat, ca omitz almiualli in Totecuio,
in Tloque Nauaque, in techioani, in teyocoyani in tlalticpac.
An axcan ca ye timotlachialtia, ca ye titlachia: In ic yuhcan, ca amo avialo, ca amo
vellamacho. Ca toneua, ca chichinaco, ca tla-ciaua. Ca ompa on quiza, timalivi in in
toneviztli, in chichinaquiztli.
An axcan in tlalticpac techochoctican, teellelaxitican, cococ teupouhqui macho. Auh
itztic cecee ehecatl quiztoc, mopetzcotoc.
Nelli mach in tetech cecevi in tonalli, in hehecatl. Auh amicoyan tecuciooayan: za zan
niman ie yuhea in.

Vel xic caqui, nochpuchtz, nopiltz: A yeccan in tlalticpac, amo pacoia amo
vellamachoia. Zan mitoa ciuauhca pacoian, chichi-naca pacoian in tlalticpac.
Yuh conitotiui in vevetque: "In ic amo cemicac tichocatine-mizque, in ic amo
titlaoculmiquizque in timaceualtin, yehuatl tech-momaquili in Totecuyo in vetzquiztli,
in cochiztli, auh in ye tona-cayutl, in tochicauaca, in touapauaca, auh yequene ie yehoatl
in tlalticpacayotl, in ic nepixolo.
Muchi quivinti in nemiliztli in tlalticpac, in ic ayac chocati-nemi. Auh mazo yuhcan,
mazo nellivi, in yuh tlamani in tlalticpac, cuix ic caco, cuix ic nemauhtilo? Cuix ic
chocatinemoa?
Ca nemoa in tlalticpac, tecutica tlatocatica, piltiua, cuauhtiua ocelotiua. Auh ac in
quitotica ca yuhcan in in tlalticpac? Ac in zan momiquiz iecotica? Ca tlaiua, ca nemitilo,
necaltilo, tlatequi-panolo. Auh neciuatlanilo, tlapaliucatiua.
Auh in axcan, nochpuchtz, ta vel xic caqui, ta xiquivianitta: Izca uncan in monantzin,
in motecuiotzin, in ixillan, in itozcatlanpa otitzicueoac, otitlapan.
In mahan (noce) tixiuhtzintli, in mahan (noce) tiquiltzintli otiuali euac otixotlac
oticuepon. In mahan noce oticochia, otiua-lizac.
Xi tlachia, xi tlacaqui, auh xi tlamati, iuhcan in in tlaltic-pac: Ma tinen, ma za tinen, ma
acan tictoca. Quenin tinemiz? quen achi tictocaz? Mach vel ovican in tlalticpac,
tetzauovican, no-chputz, cocotz, tepitz.
Xic mati ca tetechcopa tivitz, ca tetechcopa otimoquixti, ca otepaltzinco otimotlacatili.
Ca ti invitzio, ca ti inauaio in to-teuioan. In tech mocavilitivi in tetecutin, in tlatoque, in
ye nachca on momaniltitivi, in oquipiaco in petlatl, in icpalli: auh in oqui-teyotico, in
oquitauhcayotico in pillotl.
Xic caqui: Ta za cenca ni mitz melavili in ca tipilli. In ta zan xi motta titlazotli, in
mazo ticiuatzintli, ti chalchiuitl, ti-teuxivitl. Ti pitzalo, ti mamaliuac, tiezyotl titlapallotl,
tivitziotl, tiavayotl titetzon, titeizti, titetizcueuhca titetlapanca.
Auh inin: Axcan nimitz ilvia: Cuix cenca in ye timocaquitia? Cuix nelli mach tlalli
tepalcatl ticocoloa? Cuix tlalli ixco tica? Ca ye quenteltzin timotlacaquiltia
timotlachialtia: ma zan monevian tonmizolo.
Ma itla ic tiquimopinaualtili in toteuioan in tetecuhtin in tlatoque in tech mocavilitivi.
Ma timaceoalti ma timomaceolaquixti ivin in tomonemitiz in tlalticpac intetloc in
tenauac, ca nel ti-ciualtzintli.
Iz catqui in motequiuh in tic chiuaz: In ce ioual in cem ilhuitl xi tlateumati: miecpa
ivictzinco xelcicivi in Yoalli in Ehecatl. Xic tlaitlanili, xic notza, xic tzatzili ivictzinco,
xi mazoa. Oc cenca in movetztian in mocochian: ma za velic cochiztli xic chiuhto.
Xi izateoa xi mocuitiuetzin in yoalli xelivi: momolicpi mo-tetepn ic xi tlacza; xi
meutiquiza motolol momajcoch; Xic notza, xic tzatzili in tlacatl in totecuio in yehoatzin

in Yoalli/ in Ehecatl. Ca mahaviltzitzinoa in ic yoaltica mitz caquiz, aun uncan mitz


icnoittaz, uncan mitz macaz in tlein molhvil momaceoal.
Auh intla ca acualli molhvil momaceoal in yooaian timacoc in ic tapanoc in ipan tiyol in
ipan titlacat, uncan cualtiaz iectiaz, quimicuepiliz in tlacatl in totecuio in tloque
nauaque.
Auh in youalli xi quitzto xi meuhtiquiza xi mazouhteoa, xi popoxiuhteoa, xi mixamo, xi
momatequi; xi mocamapaca, xic cui-tiuetzi in ochpan uaztli in ochpanalli intla xaqui,
maca xi yaman-xitomaca xi tecamapac oc cenca yehuatl in tlenamactli: ma tic xic cauh
ca ic tlaitlanililo in totecuyo ca itlaoculnonotzaloca.
Auh in ye yuhqui, in otimocencauh, catle ic tic chiuaz? catle ic tocontiuetziz
mociauhtequiuh? Cuix ye in atl in metlatl? Cuix ye in malacatl in tzotzopaztli ? Vel
xic itta in atl in tlacualli in quenin ye cavi, in quenin muchiua, in quenin yectia quenami
in cualli atl in cualli tlacualli.
Quenami in mitoa "tetonalli" in ye yehuatl in imaxca in intech pouhqui in totecuioan in
tlatoque in ic mito moteneuh "te-tonal", tlatocatlacualli, tlatocaatl, tecpillacualli: mimati
atl, mimati tlacualli.
Vel xonmixtli, vel xon mitzayana, vel xon mopacho in quenin chiualo ca ic timonemitiz
auh ca ic timotlalpializ. Auh ic titlazotiz. In tlaza nen ha neyocol cana mitz mopovili
totecuyo. In at ye timalivi icnotecpillotl. Auh ye yehoatl vel xic itta, vel xon mopacho,
in vel ye ciuatequitl: in malacatl in tzotzaopaztli.
Vel xonmixtzayana quenin tultecatl, quenin amantecatl, quenin tlatlamachicuiloua,
quenin tlatlapalpoa, quenin tlatlapala-quia in mopitzitziuan uan in motecuiotzitzihuan,
in totecuioan, in ciuapipiltin. Quenin nexyiotilo, quenin necuatzomalo, quenin neoctacatilo. Vel xon mixti, vel xon mopacho: ma timonenma, ma timo-nencauh, auh ma
timoxicauh.
Axcanpa cualcan, auh oc cualcan, ca oc chalchiuitl, ca oc teuxivitl in moyollo. Ca oc
itztica, ca ayatle quitlacoa, ca oc itzti-ca ca ayacampa itzcalivi; ca oc motquitica ca oc
mactica, aya tle ne-neliuhqui. Auh iuan oc tncate in teuantin otimitztolinique, ca tel ic
tlamani in tlalticpac. Cuix iui itolo ca oquimitalhvi ca oqui-motlalili in totecuio in
nexinacholoz in netlapilviloz tlalticpac.
Oc tncate oc tomatian, oc ic aya oalvetzi in icauhtzin in itetzin totecuio. Auh ayamo
tonmiqui, ayamo tonpolivi, cenca tle ticmomachitia, noxocoyove, cocotze, tepitzintle?
In otech tlati totecuio, ic tepaltzinco timonemitiz ca amo molvil, ca amo monemac in
quilitl, in cuauitl, in chilzotl, in iztatapalcatl, in tequixtlaltzin tequiauatlan ticquequetzas,
ca tipilli. Vel xon mixti in malacatl in tzotzopaztli in atl in tlacualli.
Iz aza nen o ha neyol ayac tlacatencopa, ac mitz mapilviz, motech tlatoz. Intla ca atle
veliz quen nenti? Amo ic tiualixma-tlalozque? Auh intla otech motlatili in totecuio,
amo ic tonteputz comonilozque, amo mictlanpa ic tonayozque? Auh in teuatl, amo
cuauitl, amo tetl ticmoliniliz? Motlan ticmicuaniliz ?
Auh intla ye uel xon mixti no uncan on can vitz teauiztli? Amo no cenca nen

tepaltzinco timotitimalotiez, timixipatlauhtiez, tahatlamatiez iuhquin ma cuapetlapan


ocelopetlapan tiez, vel ticma-manatiez, in mochimal, aceh in ma ixquich teveveli in
momac maniz. No uncan on mopaltzinco tiualtzotzonteconacocuizque titech ix
patlacuaz. Auh ye ta catle vel ticchiua, ach atitetemitl, a ye te in mitoa ayach ca
timaltiz? Auh ta za quen mitz nequilia in totecuio in ipan in tlamantli.
Oc cenca iz catqui ic nimitznotza, ic nimitz tzatzilia, in tino-tlacachiual, in tinopiltzin:
Ma cenca tle ticmati, ma tiquimavilquixti in totecuioan, in intechpa timoquixti. Ma
teuhtli tlazulli ipan ticpixo in intlillo in intlapallo in pillotl.
Ma itla ic tic avilquixti, ma zan cuel tontlaelevi in tlalticpac, ma zan cuel
tontlamatiznec, in mitoa in cuitlatitlan in tlazultitlan. Auh ta nel timocuepaz, cuix
teteutiz? Ma ye timiciuhcapolo.
Oc moyolic, oc cenca moyolic, vel xi moquetza intla iuh motlamachtiz totecuio, intla
ac yuh quimitalviz motech tlatoz, ma tictlatlaz, ma tic xopeuh in ihiyotzin totecuio. O
xic macui amo timocuiliz, amo on tlacxioaz, amo hetlacxioaz, amo timocuicuilitiez in
mazo tehoantin in tipilhuaque, auh mazo tepaltzinco timotlacatili, amo ticpopouhtiez:
ticmoyolitlacalviz in totecuio. Ic mitz motlaz in teuhtli in tlazulli, in avilnemilizyotl.
Zan no yehoatl moque-queloz, monenequiz.
In ma zan tianquizco ma titlapatla ma titlatenonotz auh in ma xopan ma timotlattilia, ma
tihiculmic in quinamicatzintli. In at vel ihiac in at nozo zan quenamicatzintli, ma tic ma
xopech, ma yehoatl ca itlayoaltzin in totecuio. Intla ca xo cia moca maviltiz, ca nel
moquequeloa mitz, on aviani mocuepaz.
Auh, iece, vel xi moquetza, vel xic itta in moyaouh, amo ac moca maviltiz, amo tic
momacaz, in annenqui in quiquizca in mahaviltia, in telpuchtlaveliloc.
Amo no orne ei mixco mocpac matizque in otiquittac. In aquin amohuan amonehuan
anmopopolivitizque. Ma tic cauh, xic tzitzqui itech xi mopilo, ma nel icnotlacatl ma nel
icnocuauhtli, icnoocelotl, ma nel icnotiachcauh, in anozo icnotepiltzin, in aao ye
tlaciaui, ma ic tiquihix.
Ca amech mimachiliz, amech mochichiviliz in totecuio in tehimatini, in teyocayani,
intechichiuani.
O ixquich in in ni mitz on maca in noten in notlatol. In ic ivictzinco ixpantzinco
ninoquixtia in totecuio. Azo cana tocon-tlatlazaz ca ye tehoatl tic mati. le ce ca
nonequixtil nic chihua, nopuchtze, nopiltze. Tle ticmatcatzintli, ma mitz motlamatca
tlalili in totecuio.

De: Informantes de Sahagn. Cdice Florentino

POESA NHUATL

No te rindas
Mario Benedetti
No te rindas, aun estas a tiempo
de alcanzar y comenzar de nuevo,
aceptar tus sombras, enterrar tus miedos,
liberar el lastre, retomar el vuelo.
No te rindas que la vida es eso,
continuar el viaje,
perseguir tus sueos,
destrabar el tiempo,
correr los escombros y destapar el cielo.
No te rindas, por favor no cedas,
aunque el frio queme,
aunque el miedo muerda,
aunque el sol se esconda y se calle el viento,
aun hay fuego en tu alma,
aun hay vida en tus sueos,
porque la vida es tuya y tuyo tambien el deseo,
porque lo has querido y porque te quiero.
Porque existe el vino y el amor, es cierto,
porque no hay heridas que no cure el tiempo,
abrir las puertas quitar los cerrojos,
abandonar las murallas que te protegieron.
Vivir la vida y aceptar el reto,
recuperar la risa, ensayar el canto,
bajar la guardia y extender las manos,
desplegar las alas e intentar de nuevo,
celebrar la vida y retomar los cielos,
No te rindas por favor no cedas,
aunque el frio queme,
aunque el miedo muerda,
aunque el sol se ponga y se calle el viento,
aun hay fuego en tu alma,
aun hay vida en tus sueos,
porque cada dia es un comienzo,
porque esta es la hora y el mejor momento,
porque no estas sola,
porque yo te quiero.

Yo Vengo A Ofrecer Mi Corazn


Fito Pez
Quin dijo que todo est perdido,
yo vengo a ofrecer mi corazn,
tanta sangre que se llev el ro,
yo vengo a ofrecer mi corazn.
No ser tan fcil, ya s qu pasa,
no ser tan simple como pensaba,
como abrir el pecho y sacar el alma,
una cuchillada del amor.
Luna de los pobres siempre abierta,
yo vengo a ofrecer mi corazn,
como un documento inalterable
yo vengo a ofrecer mi corazn.
Y unir las puntas de un mismo lazo,
y me ir tranquilo, me ir despacio,
y te dar todo, y me dars algo,
algo que me alivie un poco ms.
Cuando no haya nadie cerca o lejos,
yo vengo a ofrecer mi corazn.
cuando los satlites no alcancen,
yo vengo a ofrecer mi corazn.
Y hablo de pases y de esperanzas,
Y hablo por la vida, hablo por la nada,
hablo de cambiar sta, nuestra casa,
de cambiarla por cambiar, noms.
Quin dijo que todo est perdido,
yo vengo a ofrecer mi corazn.

Vous aimerez peut-être aussi