Wie is Sylvana Simons werkelijk? Een prominente psychiater aan het woord.

*Beste Frans, dank voor het mogen afnemen van dit interview. Het is mij eer om jou als
autoriteit in de psychiatrie enkele vragen te mogen stellen omtrent Sylvana Simons. Gezien je
onkreukbare reputatie wordt jouw wens om anoniem te blijven vanzelfsprekend
gerespecteerd. Je geeft daarbij aan nooit eerder diagnoses te hebben gesteld zonder persoon in
kwestie te hebben behandeld. Een logisch uitgangspunt. Daarom heb je de gefingeerde naam
Frans gekregen.
Frans. Hoe kijkt jij aan tegen de wijze waarop mevrouw Simons zich in het racismedebat
manifesteert?
Vooropgesteld, met haar boodschap is in de kern niks mis. Het is een nobele zaak om te
strijden tegen discriminatie en racisme. Maar discriminatie hoort bij de mensheid. We zijn
groepsdieren, hetgeen automatisch een andere kijk op andere groepen met zich meebrengt.
De kracht van de eigen groep moet immers stelselmatig worden bestendigd. Dit gebeurt door
jezelf en groepsgenoten continu te overtuigen van de inferioriteit van andere groepen. Dat is
een universeel verschijnsel en deels onvermijdelijk.
Leg uit.
De meest aimabele mensen hebben de neiging zich superieur te wanen aan een andere groep.
Mensen zijn sociale wezens en zoeken mensen op bij wie ze zich vertrouwd voelen. Daaruit
vloeit automatisch de neiging voort om je af te zetten tegen anderen die niet aan de
groepseisen voldoen. Simpelweg voortvloeiend uit een hang naar behoud van de eigen
groep.
Oke, discriminatie is dus een gegeven. Maar betekent dat ook dat racisme nooit volledig zal
worden uitgebannen?
Ik vrees van niet, aangezien er altijd verschillende rassen zullen blijven bestaan. Je afzetten
tegen een ander ras is een simplistische doch welhaast instinctieve keuze, maar uitermate
geschikt om onderscheid aan te brengen. Dit vanwege duidelijke verschillen in met name het
verschil in uiterlijk tussen rassen onderling. Een spleetoog is anders dan een roetmop, zeg
maar.
Nu over Sylvana Simons. Waarom roept zij zoveel haat op met haar nobele streven tegen
racisme?
Simpel. De massa voelt feilloos aan wanneer een boodschap niet zuiver is. Onze beschaving
is daarvoor ver genoeg gevolueerd. Rationeel weet 99,99% van de Nederlanders dat racisme
onzinnig, slecht en kwetsend is. En 99,98% van de Nederlanders heeft gevoelsmatig ook geen
enkel probleem met mensen van een ander ras. Men voelt zich derhalve onterecht beschuldigd
en twijfelen aan het motief van de zender. Dat voelen mensen namelijk haarfijn aan.
Sylvana Simons heeft een dubbele agenda?
Ik ben eerst wat gaan googlen op mevrouw Simons, want ik kende eigenlijk alleen haar
naam. Deels omdat jij me ging interviewen, maar ook uit pure nieuwsgierigheid ben ik in haar
verleden gedoken. Het is evident dat Sylvana zich structureel een houding aanmeet. Altijd en

overal. Dit komt vaak voor bij patinten die zich niet langer kunnen laten kwetsen. Niet
willen, maar kunnen. Omdat anders de emmer volledig overloopt. Echter, er valt nog een
extra component in haar gedrag te ontwaren: een behoefte om gehaat te worden.
Waarom zou iemand gehaat willen worden?
Daarvoor moet je terug naar haar verleden, denk ik. Mevrouw Simons heeft namelijk nogal
wat meegemaakt. Dat is een understatement. Haar vader pleegde zelfmoord, net als haar man.
Verschrikkelijk. Dat heeft ontegenzeggelijk een gigantische invloed op iemand.
In welk opzicht?
In vele opzichten. In geval van heftige gebeurtenissen, zeker als het dierbaren betreft, zoekt
men een manier om daarmee om te kunnen gaan. De pijn kan zo intens zijn, dat iemand
vluchtgedrag vertoont en niet aan verwerking toekomt. De een gaat dan automutileren, een
ander gaat aan de drank. Dit allemaal omdat de pijn te heftig is om in volle omvang toe te
laten.
En hoe vertaalt dit zich naar Sylvana Simons?
Dat kan ik niet met zekerheid zeggen, omdat ze geen patint van me is. Maar wanneer twee
dierbaren sucide plegen, wat echt verschrikkelijk is, kan dit een zware wissel trekken op
iemands zelfbeeld. Het ZOU kunnen, let wel ik zeg zou, dat ze is gaan geloven dat dit haar
schuld is. Irrationeel en onzinnig natuurlijk, maar het kan. De gedachte dat de 2 mensen die
haar vermoedelijk het beste kennen, de hand aan zichzelf slaan.
Ja dus?
Uit zelfbescherming kunnen mensen er dan voor kiezen om zich gedragsmatig te verenigen
met de eigen (onterechte) persoonsbeleving. Zon houding rust dan op twee pijlers. Je
gedragen naar je onterecht gecreerde zelfbeeld is veilig. Je kunt daarmee de illusie in stand
houden dat ratio en emo in de pas lopen en je dus een identiteit hebt. Daarnaast houd je
stiekem de optie open te geloven dat je eigenlijk helemaal niet zo slecht bent. Een
uitvalsbasis. Je beseft immers ook dat je gedrag een gevolg is van vermijding. Hierbij wil ik
het graag laten, want ik ontvang zometeen een clint. Hoe dan ook, mevrouw Simons wens ik
het allerbeste.
Frans, hartelijk dank!