Elaborar un plan perfecto e executalo en pecado

Captulo 17. De portas para fra

- Flix Sabido? Pois moi ben, se algn da preciso dos
servizos xa te busco - dixen, por suposto, sen abrir a porta.

teus

- Non vou marchar - insistiu, non tan ameazante.

- Pois eu non vou abrir - insistn con seguridade.
- Est ben, psoche unha tarxeta - dixo mentres meta unha tarxeta
por debaixo da porta - chmame, temos que falar, intersache.
- Vale, vale - dixen para que marchase.
Por suposto, tamn, non tia nin a mis mnima intencin de falar
cun detective privado que via de parte dunha empresa que me
buscaba para que lle pagase unha dbeda; sen contar o tema do
crcere e tal. Pero convenciuse e marchou, ou marchou sen ir
convencido, a min tanto me tia, o caso, o que me importaba, que
pola ma non estaba al. E sabendo que non estaba apurei, colln
un bolso grande que pasa por equipaxe de man, metn a
documentacin, o ordenador e o telfono, a roupa imprescindible,
pechei o gas, pechei a auga e dubidei se pechar ou non a luz, non,
definitivamente non, s me ausentara uns meses, non a tirar co
do conxelador.
Emporiso, de portas para fra todo era calma, esa era eu, toda
calma. Entrei no ascensor e san del sen problemas. Colln un taxi
e dirixinme aeroporto, e al mostrador para mercar un billete
no primeiro avin que sara. Por sorte cheguei a tempo para o de
Londres e non acertara mal co da e a tarifa.
- Desculpe - dixo a garda civil do control de documentacin - hai
un problema.
- Problema? - sen preocuparme demasiado.
- Hai un requerimento da Polica Nacional, non se preocupe, un
procedemento rutinario - dixo a garda tranquila - nuns minutos
estarn aqu para acompaala.
Rutinario dixo ela, pero retivo o meu documento de identidade ata
que apareceron e, anda que non tardaron, foi tempo suficiente
para volver estado de pnico de portas adentro.
- Seora Marcos Tella acompeme, por favor - ordeou un axente da
polica nacional con voz severa.
Nin preguntei para que me requeran, era o momento de falar pouco,
Raquel Couto Antelo

Elaborar un plan perfecto e executalo en pecado

saber menos e lembrar nada.

- Pase - abrindo a porta dunha sala na que haba unha mesa pequena
con varias cadeiras no centro e un moble como de cocia contra
unha das paredes, e unha muller e un home de civs.
- Sente por aqu - dixo a muller sinalando a unha das cadeiras.
- O meu nome Ins e el o inspector Estanislao - dixo sinalando
home.
- Bo da - respondn cun sorriso inocente mentres sentaba.
Mirei o reloxo e mirei o billete, saba perfectamente que hora era
e a que hora saa o avin; pero quera deixar caer que me an
pagar os gastos como me fixesen perder o voo sen ser demasiado
obvia.
- Non se preocupe, s ser un momento - dixo Ins.
- Ou non - falou moi serio o inspector.
- Vostedes
arrancaban.

dirn

convidei

entrar

en

faena

porque

non

- Recibimos a informacin de que vostede est relacionada co roubo

dun cadro que se chama "Catarse" dunha sucursal bancaria da cidade
e necesitamos facerlle unhas preguntas - soltou por fin o
inspector.
- Moi ben, fagan as preguntas que tean que facer, encantada de
colaborar - respondn solcita.
- Pode dicirnos onde se atopaba o da 4 de Novembro de 2015? interrogou Ins.
- Non, a verdade que non, tera que revisar a axenda do ano
pasado, a que caiu? - falei sen inmutarme.
- Mrcores, caiu a mrcores - espetou o inspector.
- Supoo que estara na casa traballando ou de recados, nada
extraordinario que lembre, en calquera caso estaba aqu porque en
2015 s colln vacacins en Xuo - buscando o ton mis inocente
posible.
- En que traballa? - preguntou Ins.
- Son costureira, fago arranxos para algunhas tendas de roupa e
Raquel Couto Antelo

Elaborar un plan perfecto e executalo en pecado

particulares tamn - con naturalidade.

- E non lle parece raro que a esteamos interrogando en relacin
desaparicin dun cadro famoso? - tratou de poerme nerviosa o
inspector.
- A verdade que non, onte pola tarde presentouse na mia casa un
home que dixo ser investigador privado falndome dun cadro, non
lle dou o nome, que lembre, porque estaba bastante nerviosa, foi
unha situacin moi rara, e imaxino que a cousa vir de a. Non sei
moi ben como encaixar isto, como non souben onte; pero non me
preocupa, coma se me interrogan por roubar o Banco en si, non o
fixen, raro ou non, agora a mia preocupacin coller o avin supernatural.
- Curioso que onte recibise a visita dese detective e hoxe colla
un avin a Londres - o inspector pensaba que me a poer nerviosa
e o nico que faca era poer en evidencia que non tia nin idea.

Raquel Couto Antelo