1

တန္ဖိုး

ျပန္မလာတဲ့ ေျခရာေတြေပၚ
လာေနတာဘယ္သူေတြလဲ
အသစ္ေတြလား...။

အမိုက္အမွားေတြလိုက္စားသူေတြလား
ဒီမွာ...
အမွားေတြမ်ားျပားထူထပ္လြန္း
ဒီမွာ...
အႀကိဳက္ခ်င္း မတူညီၾကဖူး
လက္ခံတယ္
ဘဝခ်င္းမတူညီၾကဘူး
လက္ခံတယ္၊
ေႂကြးၿမီေတြနဲ႕ ေလးလံပိတင္ေနလြန္း
 2

လက္ခံတယ္၊
ေလးေတာ္ကို ငါတင္ၿပီး ပစ္ခ်လိုက္ရမွာက
အၿမိဳက္တရားေပပဲကိုး။
ငါ့ထက္က ငါ့အဘိဓမၼာအရ
ငါဟာ
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ႀကီး ႐ႈံးခဲ့ရေတာ့
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ႀကီးပဲ ႏိုင္ခ်င္တယ္။

အမွန္တကယ္ပဲ
ငါပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္
အၿမိဳက္တရား။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
 3

ေျမႀကီးေပၚမွာ

အာ႐ံုအလ်င္ထဲ
စြဲလန္းမႈသီအိုရီေတြေရာက္ေရာက္လာ
သစ္သစ္သြားႀက၊
တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ မွားခဲ့ၾကတယ္တဲ့
သံသရာကို ခ်စ္တယ္တဲ့
ေရႊသားသံေယာဇဥ္ေလးကို ျမတ္ႏိုးတယ္တဲ့
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
ကိုယ့္ဇာတိဆီျပန္ၾကရတာပဲတဲ့...
ေအး-
ငါ့ဇာတိဟာ အလြမ္းျဖစ္တယ္။
ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ အေရာင္အရိပ္ေတြ
ငါအလြန္မုန္း
ႃမႈံးမိတဲ့ငါး အသက္ရွင္စဥ္မွာ
 4

ဘာေတြေတြးေခၚေနမိမလဲ
ငါသိခ်င္မိ
ငါကိုယ္တိုင္ ႃမံႈးမွာ မိမွပဲ၊
လြတ္လမ္းကိုသာ လိုခ်င္ခဲ့မိ၊
အရင္လိုဘဝဆိုးထဲကိုပဲ
လြတ္ခ်င္ရဲ႕၊
ဒါ ဘဝရဲ႕ အဘိဓမၼာပဲ
ေသခ်ာရဲ႕၊
အိပ္မက္ဆန္ဆန္ေတြ
လာေရာင္းဝယ္မေနနဲ႕
စကၠဴေလယာဥ္ပ်ံေလးကို
လက္ထဲကလႊတ္ခ်လိုက္ၿပီ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
 5

ေႏြဦးသစ္သီးမ်ား

ငါ့သီခ်င္းေလးနဲ႔သာ
ငါ့ေလွကေလး ငါေလွာ္ခဲ့
ငါ့အသက္ေလး
ငါထြန္ယက္ခဲ့
ငါ့ဥစၥာထုပ္ကေလး ဘယ္မလဲ
ငါေရာက္ခဲ့
ရမွေရာက္တယ္ ငါသိခဲ့
ငါ့ဥစၥာထုပ္ကေလးရွိပါရဲ႕
 6

ဘယ္မလဲ
ငါရခဲ့
ေရာက္မွရတယ္ငါသိခဲ့
ငါရခဲ့
အဲဒါအ႐ႈံးလား
အ႐ႈံကို ခံယူတယ္
ဒါဟာ
ငါ့မီးလွ်ံ
ငါခုန္ဆင္း
ငါ့ယာခင္းေတြပူလွသည္
ဒါဟာ
ငါ့မီးလွ်ံ
ငါခုန္ဆင္း
အဆုံးေတြ ဆင့္ဆင့္ရလြန္းခဲ့
ငါ့ယာခင္းေတြ ပူလွခ်ည့္
 7

ငါထြန္ယက္ခဲ့
ရလဲရတယ္
ေရာက္လဲေရာက္တယ္
ေပါက္ပြင့္နီရဲ
ဒိုင္းကနဲေပါ့
ေႏြကို ရဲရဲဖြင့္လိုက္ၿပီ
ဒါဟာ ငါ့မီးလွ်ံ
ဒါဟာ ငါ့ဥစၥာထုပ္
ဒါဟာ ငါ့ယာခင္း
ငါ့ေႏြျပတင္းမွာ ေရႊရည္ေရႊအဆင္းေတြ
လင္းေတာ့မယ္။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
 8

ရန္သူမဲ့ေသာ ေန႔ရက္မ်ား

မနက္ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ျပင္တိုင္း
သြားတိုက္သံေပၚမွာ လြဲေခ်ာ္မႈကို ေတြ႕ရ
ေမႊးနံေတြနဲ႔ ေၾကကြဲ
ရာသီဥတုက
ေျချပတ္လက္ျပတ္အေနအထား
အရက္ဆုိင္မွာေတာင္ လူပါးသတဲ့
"ႏြား" ေဆးလိပ္တစ္လိပ္နဲ႕ ခုခံထားရင္
ခံသာမယ္ ထင္တယ္။

ေသြ႕ေျခာက္ေျခာက္ သစ္ရိပ္စိမ္း...တဲ့
ဒါဟာ ပ်က္ေခ်ာ္မႈတစ္ခုပါ
 9

မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ ျငင္းဆန္ရဲ႕
ေျမာက္ျမားစြာ လမ္းေခ်ာ္ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။

တနဂၤေႏြမ်ား
အဖန္တလဲလဲ တနဂၤေႏြမ်ား
နာတာရွည္ တနဂၤေႏြမ်ား
ေစးႏွဲသူသာ အစီအနင္းမ်ား
ညည္းညဴသံမ်ား
ရႊင္လန္းဝမ္းေျမာက္ၾကပါေစ။

ဒီလိုနဲ႕
ကြ်န္းကို လြမ္းခဲ့
ကာလေရၾကည္တစ္စက္မွာ
အသက္႐ႈသံေတြ အေငြ႕ပ်ံ
အသက္ခြက္ထဲ ဘဝကို
 10

ေရခံၾကည့္ေသာအခါ
အသက္ရွင္ခြင့္က လြဲၿပီး
အားလုံး ဖိတ္စင္ကြဲရွခဲ့ေပၿပီ။

ညီမေလး မမျမင့္ေရ
* တို႔ႏွလုံးသားေတြနဲ႕သာ
ထုဆစ္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြယ္
(တို႔ႏွလုံးသားေတြနဲ႔သာ တို႔ေခတ္ကို
ထုဆစ္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြယ္)
ေသခ်ာလြန္းတာက
မၿမဲတဲ့ အနိစၥတရားက ၿမဲလြန္း
တို႔ေတြ ႐ႈံးလြန္းလွတယ္ကြယ္။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
 11

တေစၦမရိွတဲ့တုိင္းျပည္

လမ္းေၾကာင္းေတြကို
အေပၚစီးကၾကည့္တတ္တဲ့
ငွက္ေတြကလမ္းမွား... ။
လမ္းၾကိဳလမ္းၾကား
ေျပးလႊားေနတဲ့ အကန္းတစ္သိုက္က်
ကံေကာင္းလိုက္ၾကပုံမ်ား
ခလုတ္လည္း မရိွၾက
ဆူးလည္း မထိၾက... ။

မေနာ္ဟရီ
၂၆.၀၆.၁၉၉၅
မီးၿပတိုက္အလြန္ထဲက
 12

မ်က္ရည္စစ္စစ္ေတြ

ငါတို႔အရိပ္ေတြ တိုတိုလာခဲ့
ေဟာဒီ
ကမာၻေျမေပၚ
အရိပ္ကေလးတစ္ရိပ္ ဖိတ္စဥ္မွာေတာင္
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မစီးခဲ့ရေခ်ဘူး
႐ႈံးလိုက္တာ။

ေလာကႀကီးမွာ
သူ႕ေနရာနဲ႔သူ စားရမယ့္အစားအစာ
ရွိေနၾကမွာကိုပဲ
သူ႕ေနရာသူ႕အစာ
 13

ရွိၾကတာကိုပဲ
ခုေတာ့... ဒီမွာ
ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြကို လာလာၿပီးလုေနၾက

ဘယ္သူေတြတုန္း...
ဘယ္ၿဂိဳဟ္က ၿဂိဳဟ္သားေတြတဲ့တုန္း
ဘယ္ေခ်ာင္က ထြက္ထြက္လာေနတဲ့
နိတိအဆုံးအမေတြတဲ့တုန္း
ဘယ္လို ကံဇာတာဝတ္စုံေတြတုန္း
ဘယ္လိုမေကာင္းဆိုးဝါးေတြတဲ့တုန္း

ဘာလဲ
ဥကၠလာဟိုးမားက အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ေတြလား။
ေဟာ္လန္က ႏို႔ခ်က္သမားေတြလား။
ဘာလဲ
 14

စေကာ့တလန္က
အရက္ခ်က္သမားေတြလား
ဘာလဲ
အမရပူရက ရက္ကန္းသမားေတြလား
ဘာလဲ
ငါးတန္ေခ်ာင္းက ငါးဖမ္းသမားေတြလား
ဘာလဲ
မန္က်ီးပင္သုံးခြက ဆားခ်က္သမားေတြလား
ငါ့မွာျဖင့္ ဆုံး႐ႈံးလိုက္ရတဲ့ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ။

မဟုတ္ဘူး
ဘယ္နတ္ေဒဝတာမွ လာမလုဘူး။
မဟုတ္ဘူး
ဘယ္ၿဂိဳဟ္သားမွ လာမလုဘူး။
မဟုတ္ဘူး
 15

ဘယ္စုန္း ၿပိတၱာ တေစၦမ ဖုတ္ဘီလူးမွ

လာမလုဘူး
လူလူခ်င္းသာ လာလုယက္ေနၾကတာ။

ဒီအမႈ
ဒီအမႈသာ
ေဆးသားေရးခ်ယ္ စီကုံးလို႔ရရင္
ဒီအမႈသာ ဆင္ဖိုနီလယ္ဆြဲျဖစ္ခဲ့ရင္
ငါဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ
ဟုတ္တယ္
ငါဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ
အလုခံရတဲ့ ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ
ငါဘာလို႔မ်ား ႏွေမ်ာေပးေတာ့မွာလဲေလ။

ခုေတာ့ျဖင့္
 16

ငါ့ တူရာသီမွာ
မီးလာလာေတာက္ေတာက္ေနတယ္
ခုေတာ့ျဖင့္
ငါ့ ကန္ရာသီမွာ
ၾကာေတြလာလာေပါက္ေနတယ္
ခုေတာ့ျဖင့္
ငါ့ သိဟ္ရာသီမွာ
ျခေသၤ့လာလာေဟာက္ေဟာက္ေနတယ္
လွလိုက္တာ
သုခုမႏွယ္ေျမာက္လိုက္တာ
ငါ့ေပါင္မုန္႔ေတြ ေပ်ာက္ၿပီးရင္း
ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနေတာ့ရဲ႕။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
 17

မင္းမုန္းတဲ့ေန႔ဟာ ငါအမွန္တရားကို
ေတြ႔တဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္

မင္းရက္စက္မႈဟာ ကမာၻမွာမရွိခဲ့ပါဘူး
ငါဟာ နာက်င္က်ိဳးေက်ၿပီး
အိပ္ယာေပၚမွာ အလူးလူးအလိမ့္လိမ့္
ဘာမွလည္း မေတြးေခၚႏိုင္
ဘာမွလည္း မခံစားေပးႏိုင္
ပြဲေတာ္ေတြနဲ႔ ကင္းေဝးလို႔
ျပာက်မသြား႐ုံအသက္ေငြ႕ေငြ႕ကေလးနဲ႔
မင္းပက္စက္လိုက္တာကြယ္လို႔ေတာင္မွ
ငါ့မွာ အသံမထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ေနဝင္ေနထြက္ခ်ိန္ေတြလဲ
ငါ့မွာမသိေတာ့ပါ...
ငါ့အႏုပညာအရင္းအျမစ္ကေလးလည္း
 18

ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မွာလဲ
ငါမသိေတာ့ပါ...
ငါ့အဘိဓမၼာေတြလည္း
ငါ့မွာမဆုပ္မိ မကိုင္မိေတာ့ပါ။

ငါဟာ
'ဝိမုတၱိ'ကိုသာ ေငးေမွ်ာ္ရင္း
ခပ္မွ်င္းမွ်င္းအသက္႐ႈခဲ့ရတယ္
တနဂၤေႏြတရက္ထင္ပါရဲ႕
စၾကာဝဠာႀကီးရယ္
ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး
ငါ့ဆီေရာက္လာတယ္
အင္မတန္ ပူေႏြးလွတဲ့ သူ႕လက္ႀကီးနဲ႔
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တယ္
 19

ပန္းသီး ခ်ယ္ရီပန္းနဲ႕
ေရႊေရာင္ကေလာင္တန္တစ္ေခ်ာင္း
လက္ေဆာင္ေပးတယ္။

ၿပီးေတာ့...
"မိတ္ေဆြႀကီး ခရီးသစ္ထြက္ေတာ့"တဲ့
အဲဒီလို ေျပာအၿပီးမွာ
စြတ္ဖါးလွည္းကေလးစီးကာ
ထြက္သြားေတာ့တယ္။

ငါဟာ
ပန္းသီး ခ်ယ္ရီပန္း
ေရႊေရာင္ကေလာင္တန္နဲ႔
ငါ့အမွန္တရားဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ကာ။ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
 20

ႀကိဳးတြဲေလာင္းနဲ႔လူ

ငါ့ဆံပင္ရဲ႕ အျမစ္ေတြကေန
နတ္ဘုရားတစ္ပါးပါးဟာ
ငါ့ကို ဆြဲမလိုက္တယ္။
သူ႔ရဲ႕ အျပာေရာင္လွ်ပ္စစ္ဗို႔အားထဲမွာ
ငါဟာ သဲကႏာၱရထဲက ပုေရာဟိတ္ဆရာလို
တရွဲရွဲက်က္သြားတယ္။

အျမင္အာ႐ုံထဲကေန ညေတြဟာ
ပုတ္သင္ညိဳမ်က္ခြံလို ပိတ္သြားၾကတယ္၊
အရိပ္မဲ့ မ်က္လုံးအိမ္ထဲမွာ
 21

ေျပာင္သလင္းခါ ျဖဴေဖြးေန႔ေတြကမာၻ။

ဠင္းတဆန္ဆန္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕မႈက
ေဟာဒီအပင္မွာ
ငါ့ကို ခ်ိတ္တြယ္ထားခဲ့တယ္။
အကယ္၍
သူသာ ငါ့ေနရာမွာဆိုရင္
သူလည္း ငါ့လိုလုပ္မွာပါပဲ။

၂၇၊ ဇြန္၊ ၁၉၆၀

Sylvia Plath (1932-1963) ေရး The
Hanging Man ကို
ေဇယ်ာလင္းျမန္မာျပန္သည္။
 22

လိႈင္သာယာ

ဘာထူးလဲ
လမ္းေပၚထြက္လိုက္တာနဲ႔
ငါလည္း လက္လုပ္လက္စားပဲ
(အညီွနံက ေနာက္ကားပါလာတာကို
သိတယ္)
ေက်ာ္မတက္ေစနဲ႔တဲ့
စပယ္ယာအသံမွာ ဆူးေတြအျပည့္နဲ႔
ေခတ္တစ္ေခတ္
လူရွစ္ဆယ္ကို
သစ္သားဘတ္(စ္)ကားႀကီးထဲ ထည့္ၿပီး
ခေလာက္ေတာ့
 23

၁၉၄၀ခုႏွစ္ေတြဆီ ျပန္ေရာက္သြားၾကတယ္
ေနတတ္ရင္ ဘဝဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာပါ
ပန္းခင္းႀကီးမျဖစ္လည္း ၿခဳံပုတ္ကေလးေပါ့
ဒါေပမယ့္ သတိၱရွိတဲ့ၿခဳံပုတ္ကေလး...။ ။

ေမာင္ဖီလာ
က်ီးကန္းနဲ႔ ဘိုဟီးမီယန္းမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္။
 24

ကီ်းကန္း

သူ႕အသံက ဖမ္းဆုတ္ရခက္တဲ့ ျပဒါး

သမံတလင္းေပၚ လြတ္က်သြားတဲ့
ေသနတ္တစ္လက္
သူ ထပ်ံသြားေတာ့
ဝုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့သစ္ကိုင္း
သူ႕အသားအရည္က
ပါးနပ္ဖ်တ္လတ္ျခင္း
သူ႕လက္ေမာင္းမွာ
ထိုးထားတဲ့ေဆးမင္ေၾကာင္က
အမ်ိဳးကိုထိရင္ မခ်ိေအာင္နာတတ္သူ
 25

သူ႕အသည္းႏွလုံးက
လူသြားလူလာမ်ားတဲ့ ပလက္ေဖာင္း
သူပ်ံဝဲေနတဲ့ အႏုပညာက
ေနဆီ လႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ
အနက္ေရာင္ အဝတ္စတစ္စ။ ။

ေမာင္ဖီလာ
က်ီးကန္းနဲ႔ ဘိုဟီးမီးယန္းမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္။
 26

ေနေရာင္ေအာက္က ကဗ်ာမ်ား

အကာလည ေမွာင္လွခ်ည့္
စာဖတ္မရ
ေအးလွခ်ည့္

------

အိမ္ထဲ
စာဖတ္လ်က္ တစ္ကိုယ္တည္း
အဖန္ရည္တစ္အိုးနဲ႔ပဲ။

------

ေတာကို ငါသြားခဲ့
 27

ကမၼဌာန္းထိုင္ဖို႔ကြဲ႕
ဒါေပတဲ့ ေအးလြန္းရဲ႕။

------

ေခြးအူတဲ့အထဲ
က်ဳပ္ပရိတ္သံ
ကြယ္သြားတာပါပဲ

------

ခ်ဳပ္ညရီၿပီ
ေနဝင္ေပေတာ့မည္
က်ဳပ္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္
-----
 28

ေကာ္ဖီပူပူ
ေဆးလိပ္တစ္လိပ္
ဘာေၾကာင့္ ကမၼဌာန္းထိုင္မတုန္း

------

မုန္တိုင္း
ေဒါ့စတိုယက္ဗစကီးလိုပဲ
အလိုမ်ားရင္ ျဖစ္လာတာပဲ

------

ေန႔ရက္ေတြ ေ႐ြ႕သြား
ရပ္မေနပါကလား
 29

က်ဳပ္မသိသား ဆိုး႐ြား

------

ေသာ္တလ
မ်က္စိကန္းတဲ့
ေရွာက္သီးပ

------

အား... ပုရစ္မ်ား
လကို
ေအာ္ေနတာလား

------
 30

စားပြဲခုံ
စာေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေထြးသေလ
က်ဳပ္စိတ္ တည္ၿငိမ္ေန

------

ႏိုးေတာ့ကြယ္
ညေနခင္း ထင္း႐ႈးပင္မ်ား
ေလနဲ႔ကစား

------

အား... ငွက္ေတြပ
ေန႔ႏုပ်ိဳစ
 31

က်ဳပ္အေမနဲ႔ အေဖ သတိရ

------

ႏွင္းဆီနီတို႔ တိမ္ျဖဴတို႔
ေကာင္းကင္ျပာေနတယ္ ဟ႐ို႕
က်ဳပ္ေမြးေန႔မို႔

------

ကိုတာ (ျမန္မာျပန္)
ေနေရာင္ေအာက္က ကဗ်ာမ်ား
ကဗ်ာစာအုပ္။
 32

ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာတစ္ရာရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ရာ

မိုးကမစဲ
အလွပန္းလည္း ေႂကြစၿမဲ
ငယ္က အလွ ကြ်န္မကိုယ္လည္း
ေစာင့္ရင္း ေမွ်ာ္ရင္း အိုခဲ့တယ္။

စာ ၉။
------

ခြဲရမယ္လို႔ဆိုေသး ၾကာၾကာမလြမ္းရပါဘူးတဲ့
ဟို(ကမ္းေစာင္းက မိုးမခ)ပင္လို
ငါ့ကို တ သ ေနမယ္ဆိုရင္
 33

ငါ အေျပးျပန္ခဲ့မယ္။

စာ ၁၆။
------

ေတာင္႐ုိးေပၚက တို႔ေက်း႐ြာ
ေဆာင္းအခါ ေခ်ာက္ခ်ိေခ်ာက္ခ်က္၊
ဧည့္လည္းမေရာက္ ျမက္မေပါက္
ၿငီးေငြ႔ပါ႐ဲ႕ ကေတာက္ကတက္။

စာ ၂၈။
------

သူ႕သစၥာ သူဖ်က္လို႔
က်မကို ေမ့မယ္ဆိုလည္း ေမ့ပါေစ၊
 34

သူ႕သစၥာ သူ႕ကိုစူးမွာ
စိုးပါရဲ႕ေလး။

စာ ၃၈။
------

မယုံလို႔မထင္နဲ႔
လူ႕မေနာ ေျပာမရလုိ႔
မင္းမမုန္းခင္
ငါ ေသခ်င္။

စာ ၅၄။
------

လြမ္းသလို ေဆြးသလို စိတ္ႏြမ္းလို႔

 35

လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ပါ့။
ေဆာင္းဦးဆည္းဆာျဖစ္ေလေတာ့
ဟုိမည္းမည္း ဒီမည္းမည္းနဲ႔ ပိုလို႔သာ
စိတ္ဆင္းရဲ။

စာ ၇၀။
------

ေသစမ္းပါေစ ငါမမႈ၊
ရွင္ေနလည္း ခ်စ္ဒုကၡ ျမင့္သထက္ျမင့္
အသက္႐ႈဆဲ
ႏွလုံးေသၿပီးၿပီပဲ။

စာ ၈၉။
------
 36

သေဗၺသတၱာ ေဝေနယ်ာအတြက္
သိပ္ သိပ္ ေက်နပ္တယ္၊
ဆင္းရဲလွတဲ့ ငါ၊ ဘုန္းႀကီးဆိုေပမယ့္
ေတာင္႐ိုးတစ္ေနရာက ေမတၱာပို႔ခြင့္ရတယ္။

စာ ၉၅။
------

ေဒါက္တာ သန္းထြန္း (ျမန္မာျပန္)

 37

ပုံေျပာသူ ၁၃

ပ်ဥ္းမပြင့္ၿပီ သခြပ္ပြင့္ၿပီ
ကသစ္ပြင့္ၿပီ ပိေတာက္ပြင့္ၿပီ
သႀကၤန္လာၿပီ ဒိုးသံလာၿပီ
မိုး႐ြာေတာ့မယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔။ ။

ေအာင္ခ်ိမ့္
ပုံေျပာသူ ကဗ်ာစာအုပ္၊ စာ ၃၁။