Erica Terpstra in Suriname

Suriname, een land dat tot 1975 onder het Koninkrijk der Nederlanden
viel. Suriname is een van de laagst bevolkte landen ter wereld ondanks
dat Suriname vier keer zo groot is als Nederland. In de hoofdstad
Paramaribo wonen de meeste mensen. Maar hoe is het nou om in
Suriname te leven? En wat zijn de dagelijkse bezigheden van de mensen
in Suriname?

Zangvogels en gewoontes
In Suriname is een opvallende hobby: de zangvogelwedstrijden. Bij
zangvogelwedstrijden nemen de deelnemers hun vogel mee en is het de
bedoeling dat de vogel zo veel mogelijk geluid produceert als mogelijk. De vogel
die de meeste geluiden weet te produceren wint de wedstrijd. Voornamelijk
mannen doen hier aan mee, vrouwen lopen niet met vogels.
In Suriname is een heksenmarkt. Dit is een markt waarop traditionele natuurlijke
geneesmiddelen van zeer diverse aard worden verkocht. Hier komen vooral
vrouwen. Veel medicijnen op deze markt hebben te maken met het
voortplantingsproces. De hindoestanen namen de rotti vanuit hun thuisfront India
mee naar Suriname. Het is in Suriname gewoonlijk dat vrouwen als ze getrouwd
zijn bij hun stiefmoeder gaan wonen. De moeder bepaalt hier ook nog met wie de
dochter gaat trouwen. De Javanen zijn na de slavernij van Indonesie naar
Suriname gehaald om het werk op de plantages over te nemen ze namen ook
hun cultuur mee. Die is er nog steeds. De Javanen roepen bijvoorbeeld de
geesten op door middel van muziek om bezit te nemen van de dansers die in
trans zijn geraakt. Vervolgens nemen de geesten controle over de dansers en
plagen de geesten ze door ze in paarden te veranderen. Het doel hiervan is om
de band tussen de levenden en de geesten van de overleden voorouders in
harmonie te houden.
Immigratie
Er zijn naast de Javanen nog meer groepen naar Suriname gekomen die wonen in
onder andere de amazone. In het amazone wordt je vervoerd door middel van
bootjes. Als je aankomt bij een dorpje wordt je ontvangen met een dansje. De
mensen die deze dorpen hebben gesticht zijn slaven die van de plantages zijn
gevlucht. De macht is hier in de handen van vier mannen, vier kapiteins. De
kapiteins zijn een soort van burgemeesters van het dorp. Erica mag niet
rechtstreeks spreken tegen de kapiteins, dit moet via een tolk en twee onder
officieren. Terug in Paramaribo worden de gebruiken van elkaar over genomen
maar eigen cultuur toch tot stand gehouden.
Hoedjes met een betekenis
In Paramaribo wordt een bepaalde hoofddoek gedragen waarmee je je gevoelens
kan laten blijken aan andere vrouwen onder andere. Dit kan door de manier van
dragen. Zo betekent drie staarten omhoog (op de gedragen hoed) laat ze maar
kletsen. De hoed (anquisa) van Erica zegt dat zij een trotse vrouw is. Suriname is
een land waar dingen als mistiek een grote rol spelen, er zijn veel mythes in
Suriname. In Suriname bestaan ook professionele spookverhaalvertellers. Ze
vertellen hele enge vertellen, meestal aan kinderen en vaak met een moraal.
Deze spookverhaalvertellers leven zich helemaal in het verhaal. In Suriname is
winti zowel de naam voor de religie als voor alle bovennatuurlijke wezens die met
de voorouders van de Surinamers uit Afrika zijn meegereisd. Die bovennatuurlijke
wezens zijn ook wel de begeleiders van de mensen op hun levenspad. Erica
ondergaat een winti-ritueel, hierbij wordt er vooral gericht om respect te tonen
aan die voorouderen. Iedereen heeft zijn eigen winti. In de tijd van de slavernij
was de winti heel erg belangrijk omdat de slaven hier hun geloof, kracht en
sterfte in konden putten om alles te doorstaan. Er zijn ook kwade wintis. Als een
kwade wintis bij iemand zijn binnengedrongen moet die verjaagd worden. In
Suriname leven veel etnische groepen samen en naast elkaar.
geschreven door: Ianthe
Schneeweisz