KAUGNAY NA PAG-AARAL

Slang has, whether appreciated or not, always been a part of our everyday language. Even
before the birth of Christ, ancient Greek writers wrote about slang. But, as pointed out by
Partridge (1970:1) Slang is easy enough to use but very hard to write about. This is a true
statement as most people use slang, but if asked to define slang, would probably have a hard
time in doing so. Slang is used in many different types of media and situations. In computer
medicated communication, such as instant messaging, a lot of the language used is slang, such
as writing lol instead of laughing out loud or C U instead of see you. However, slang
occurs in oral communication all over the world.

Slang is just like any other part of language changing over time. Slang has a very definite
expiry date and the slang of one generation is very often replaced with new slang by the
following generation.

The creation of slang

According to Andersson & Trudgill (1990) slang is often considered to be bad language
usage and the decay of language, rather than a necessary change. A phenomenon typical of
language, however, is that the people has the power and if enough people choose to use
certain words then these words gain status and are soon accepted parts of our everyday
language e.g. pub and phone which were once slang versions of public house and
telephone. Slang is mainly a question of vocabulary usage as there are not many grammatical
features of slang

According to Grossman and Tucker (1997) the gap in slang used by males and females is still
closing and that it is more legitimate for females to use slang frequently in their everyday
language.

Functions of Slang
According to Yule (2006), it is used to show solidarity with their social group by not shifting
language-style to sound like another social group.
According to Eble (in Moore 1996), three of the most typical functions of slang are to
express informality, identify group members and oppose established authority.

Where do we find slang?

According to Andersson & Trudgill (1990), people use a lot more slang when speaking
than when writing. However, in novels, many authors are likely to use slang, especially in
dialogues as this is a good way of showing what the characters are like. Consider the
following example, Well now, I be ding-busted. This is a line from The adventures of
Huckleberry Finn where the run-away black man Jim is talking to Huck saying well now, Ill
be damned. By consciously writing in this way, Twain gives life to the character Jim as a
poorly educated slave using a far less formal language than other characters in the book.

References
Primary sources
Love, Nick. 2004. Football Factory. Columbia Tristar Films.

Lucas, Matt & Williams, David. Little Britain. 2004. British Broadcasting System.

Secondary sources
Andersson, Lars-Gunnar & Trudgill, Peter. 1990. Bad Language. London. Penguin.

Battistella, Edwin L. 2005. Bad Language: Are Some Words Better than Others? Oxford.
Oxford University press.

Grossman, Aryn L & Tucker, Joan S. 1997. Gender Differences and Sexism in the Knowledge
and Use of Slang. Brandeis University.
Holmes, Janet. 2001. An Introduction to Sociolinguistics, second edition. Harlow. Longman.
Moore, Robert L. 1996. Were Cool, Mum and Dad are Swell: Basic Slang and Generational
Shifts in Values. Rollins College.

Partridge, Eric. 1970. Slang Today and Yesterday. London. Routledge & Kegan.
Yule, George. 2006. The Study of Language. Cambridge. Cambridge University press.

SOURCE: 0000000007.RTF

THESIS ABSTRACT

Title : KAKAYAHAN SA PAGSULAT NG MGA MAG-AARAL SA

PILIPINO I NG ATENEO DE NAGA
Author : LANUZA-OLIN, FE R.
Degree : MASTER OF ARTS IN EDUCATION
Year : 1986
Location : ATENEO DE NAGA UNIVERSITY

Ang pag-aaral na ito ay makatutulong sa paglinang ng kasanayan sa pasulat sa Pilipino.

Layunin ng pag-aaral na ito na malaman kung gaano kahusay, ang mga mag-aaral
sa wastong gamit ng salita , wastong gamit ng gitling , morpolohiya , pagbabaybay , paggamit ng
malalaking titik , pagbabantas ,kayarian ng pangungusap at pagtatalata.

Isinagawa ang pag-aaral sa pamamagitan ng pagbibigay ng pagsusulit sa mga mag-aaral sa Pilipino 1

ng Ateneo de Naga College. Ginamit ang random samplingsa pagpili ng mga kalahok na binuo ng
dalawandaa't sampung babae at pitumpu't anim na lalaki.

May tatlong bahagi ang pagsusulit.

Ang una ay nauukol sa wastong gamit, ikalawa sa wastong gramatika at ikatlo ang
Dicto-Comp. Pinatibay muna ang mga aytemngpagsusulit bago ibinigay sa mga kalahok ng pag-aaral na
ito.

Ginagamit ng mananaliksik ang z-test of proportions at natuklasang marurunong ang karamihan ng

mga mag-aaral sa wastong gamit ng mga salitang SAPAGKAT, DAHIL, NA, NI, AT, DAW, RAW,
DITO, RITO, DOON, ROON, MAYROON, SINA, SILA, NINA, at NILA at wastong gamit ng gitling.
Ngunit sa mga salitang MANGYARI, MAY, NG, at G ay lumabas na hindi marunong ang mga mag-aaral
sa wastong gamit ng mga ito. Ipinauna ang pagsaad ng null hypothesis at nalamang ang karamihan ay
marunong at may kakayahan sa morpolohiya at sa Maze. Sinuriang idiniktang araling naglalaman ng
dalawang talata at lumabas na ang mga mag-aaral ay hindi nakapagsulat ng dalawang talatang may
walumpu't tatlong salita sa pamamagitan ng pagdikta nang walang pagkakamali sa pagtatalata, sa
paggamit ng malaking titik, sa paggamit ng tuldok /kuwit ngunit ang karamihan ay walang pagkakamali sa
kayarian nito. Ang chi square test of independence ay nagpatunay na ang kasarian ay walang kinalaman sa
kabuuang kasanayan sa pagsulat sa Pilipino. Subalit sa kasanayan sa Dicto-Comp ay lumabas na higit na
marunong ang mga babae kaysa mga lalaki. Lumabas sa pagsusuri na ang katayuan sa wika ng pelikulang
madalas panoorin ay walang kinalaman sa kasanayan sa pagsulat sa Pilipino. Samantala, ang mga mag-
aaral na madalas magbasa ng magasin/pahayagan sawikang Ingles ay natuklasang higit na may kakayahan
sa pagsulat sa Pilipino kaysa roon sa mga palabasang magasin /pahayagan sa Pilipino.

Upang lalong maging mabisa at maunlad ang kasanayan sa pagsulat sa Pilipino ng mga mag-
aaral,iminumungkahi ng mananaliksik ang sumusunod na mga gawain: (1) Ikintal sa isipan ng mga mag-
aaral ang pagbibigay pansin sa lahat ng tuntuning pambalarila , lalung-lalo na sa gamit ng G, NG,
MANGYARI at MAY; pagtatala; wastong gamit ng malaking titik; pagbabaybay; wastong gamit ng
tuldok/kuwit; at sa pamamagitan ng pagbibigay ng ibayong tuon sa pagtuturo ng mga kasanayan sa
pagsulat. (2) Pag-ibayuhin ang pagpapahalaga sa Pilipino, lalo nasa pagkakaroon ng karagdagang
kagamitang panturo,katulad ng mga aklat sa Pilipino at mga makabuluhan at may kataasang uring mga
babasahin. (3) Gayon din, ang pagpapatuloy sa pag-aaral ng kaugnayan ng kasarian sa wastong gamit at
sa araling diktasyon.