Vous êtes sur la page 1sur 35

Historia de Espaa 2.

Bacharelato

CONTIDOS (MODELOS DE COMPOSICIN)


Guerra de Independencia (1808 Contraposicin entre
1814) e Cortes de Cdiz (Set14, B) absolutismo, liberalismo e
democracia (Xu11, B)
O Reinado de Fernando VII (1814 Ideoloxas e conflitos polticos
1833) (Set15, B) no sculo XIX (Xu11, B)
A vida poltica durante o reinado de As desamortizacins e as
Isabel II (1833/1840/1843 1868) transformacins da propiedade
(Set11, A; Xu02, 2) (Xu09, 1)
A soberana e as Constitucins O desenvolvemento econmico
espaolas longo do sculo XIX durante o sculo XIX (Set10,
(1812, 1837, 1845, 1869, 1876) B; Set01, 2)
(Xu15, B)
O Sexenio Democrtico (1868 1874) As intervencins militares na
(Xu13, A) poltica espaola (Xu14, B)
A Restauracin Borbnica (1875 - As relacins entre Igrexa e
1923): fundamentos e funcionamento Estado (Xu16, A; Set06, 1)
real (Set12, B; Set03, 1)
A crise do sistema da Restauracin A cuestin nacional en Espaa:
(1902 1923) (Set13, B) nacionalismos perifricos
(Set15, A)
A ditadura de Primo de Rivera (1923 O movemento obreiro: das
1930) (Xu09, 2) orixes Crise da Restauracin
(Set 16, B)
A Segunda Repblica: Bienio A vida coti na Espaa da
Reformista posguerra (Set14, A)
(1931 1933) (Xu11, A; Set02, 2)
A Segunda Repblica (1931 1936): Franquismo: bases,
evolucin poltica (Set09, 2) instauracin e
institucionalizacin (Xu08,
2)
A Guerra Civil Espaola (1936 Franquismo: a oposicin
1939): a sublevacin, os bandos e os rxime (Set13, A)
apoios de cada un;
internacionalizacin do conflito
(Xu12, B; Xu07, 1)
Franquismo: inmediata posguerra Franquismo: valoracins
(1939 1950) (Xu14, A; Set04, 2) (Set12, A)
A fin do Franquismo e os comezos da Franquismo: evolucin
Transicin (Xu15, A) econmica (Xu16, B)
A Transicin Democrtica: comezo, Evolucin poltica e econmica
proceso, dificultades e chegada do espaola dende 1982
PSOE poder (Xu03, 1; Set10, B)

COMPOSICINS SOBRE TEMAS


COMPOSICINS SOBRE
TRANSVERSAIS OU REFERIDOS
PERODOS HISTRICOS
A DISTINTOS PERODOS
CONCRETOS
CRITERIOS PARA A AVALIACIN

Esta estrutura permite mostrar se os estudantes son capaces de obter


informacin explcita e/ou realizar inferencias das fontes propostas; se
integran e interpretan os documentos, se valoran a fiabilidade, se sintetizan
a informacin, ao tempo que revelan se contextualizan os datos e son quen
de elaborar un relato historicamente fundamentado sobre o tema,
relacionando os documentos cos coecementos histricos que posan e non
estn explcitos na proba. dicir, tratase de superar un modelo de proba
meramente memorstica baseada na repeticin de datos. Valorarase mis a
madureza intelectual que debe posur un estudante para poder iniciar
estudos universitarios.

Con carcter xeral, anda que a cualificacin sexa outorgada de maneira


global composicin histrica (0-10), na avaliacin teranse en conta os
seguintes aspectos:

Presentacin e comprensin xeral do tema abordado.


Elaboracin persoal deste, utilizando os documentos propostos e
respondendo s cuestins que se indiquen nas orientacins.
Coecementos especficos sobre os asuntos que deben ser tratados.
Transversalmente, valorarase a competencia comunicativa do alumno/a
de realizar unha redaccin correcta desde o punto de vista sintctico e
ortogrfico, coherente e con certo rigor conceptual.
Lingua Castel e Literatura II 2.
Bacharelato

1 PARTE (2.5 puntos)


1. Significado de palabras o expresiones en un texto (1.0 puntos)
2. Resumen o esquema de un texto (1.5 puntos). O esquema deber
ordenar as ideas e xerarquizalas, inclundo as principais e as
secundarias. Empregaranse esquemas nominais e non oracionais para
cada un dos epgrafes. A travs da lectura tanto do resumo como do
esquema, algun que non lese o texto debera poder saber de que trata
e cales son as ideas principais.

2 PARTE (1.5 puntos)


3. Comentario crtico del contenido de un texto. Repetimos aqu as
orientacins de circulares anteriores dirixidas ao alumnado:
a) Debers tratar de convencer con argumentos e contraargumentos.
b) Debers organizar o teu texto debidamente; podes estruturalo en
partes (sen indicalas) como, por exemplo, tese, argumentacin e
conclusin.
c) Debers manexar os recursos lingsticos axeitados: verbos de
pensamento, de dbida adverbios e conectores que faciliten a
exposicin de argumentos, frmulas que impliquen ao receptor, etc.
d) Valoraremos a correccin e a adecuacin da linguaxe ao que se
solicita, preferindo sempre a sinxeleza aos tpicos e s frmulas de
recheo.
e) Deberas ser quen de detectar os criterios nos que se basea o autor
para defender o que di.
f) Deberas ser capaz de engadir exemplos que ilustren os teus
argumentos ou contraargumentos e deberas ser capaz de chegar a
conclusins, anda que sexan provisionais.
g) Non se trata de realizar unha anlise formal do texto, anda que
poders referirte a algn trazo formal se estimas que contribe a
reforzar a ta argumentacin.
h) Penalizaremos o feito de repetires o texto, que digas obviedades,
que empregues frases ocas ou insubstanciais, rexistros coloquiais ou
que cometas erros de expresin ou ortogrficos.
i) Non debers exceder as 50 lias.

3 PARTE (3 PUNTOS)
Esta terceira parte constar de TRES cuestins (cada unha de 1.0
puntos) que recollern os estndares de aprendizaxe establecidos na
lexislacin neste bloque de contidos: identificacin e explicacin de
fenmenos ortogrficos, morfolxicos, sintcticos (categoras, funcins e
relacins); uso ou redaccin de pequenas estruturas guiadas; cuestins de
carcter semntico (cuestin de sinonimia, etc.) ou de tipo compositivo
como os conectores textuais, os elementos de cohesin intradiscursivos, etc.

As preguntas sern formuladas consonte seguinte modelo:


a) Coecemento das posibilidades de creacin de palabras e
enriquecemento do lxico mediante a composicin, derivacin,
parasntese e acronimia.
b) Identificacin e uso das diferentes clases de palabras.
c) Identificacin e emprego axeitado das diferentes formas verbais e das
diferentes formas de perfrases verbais.
d) Identificacin e emprego das diferentes clases de sintagmas ou frases,
dos seus constituntes e das diferentes funcins que podan exercer nas
clusulas ou oracins.
e) Identificacin e uso das diferentes funcins primarias de clusula ou
oracin (suxeito, predicado, etc.)
f) Identificacin e uso das diferentes relacins existentes entre
estruturas sintcticas.
g) Coecemento das diferentes relacins lxico-semnticas das palabras
(sinonimia, antonimia, hiperonimia, campo lxico e campo semntico,
mediante a identificacin nun texto ou o emprego de sinnimos,
antnimos, etc.).
h) Identificacin de voces patrimoniais, cultismos, semicultismos e
prstamos.
i) Identificacin de conectores ou procedementos de cohesin.
Insstese no seguinte:
I. NON se pedir unha anlise sintctica formal.
II. NON se pedir anlise morfolxica de palabras, pero poder pedirse
identificacin de elementos.
III. SI se poder preguntar por todos aqueles elementos que contriben a
dotar de cohesin e coherencia a un texto; por exemplo, antecedentes
de relativos, referentes textuais de pronomes, valores anafricos e
catafricos dalgn elemento, identificacin e emprego de conectores,
etc.
IV. As preguntas NON sern tericas; non se tratar de reproducir teora
gramatical ou trazos das variedades aprendidos memoristicamente,
senn de identificar ou empregar unidades lingsticas.
4 PARTE (3 PUNTOS)
Esta parte constar de DAS preguntas, cada unha de 1,5 puntos. Unha
pregunta far referencia a unha das obras lidas no curso e a outra historia
da literatura. Tal e como sinalamos anteriormente, as obras dos ltimos
cursos, escollidas polos docentes de secundaria, son as seguintes:
1. La Fundacin (Antonio Buero Vallejo)
2. Campos de Castilla (Antonio Machado)
3. Plenilunio (Antonio Muoz Molina)
4. Crnica de una muerte anunciada (Gabriel Garca Mrquez)
7 Pregunta (1.5 puntos): Co apoio dun pequeno fragmento (que estar
identificado), as preguntas versarn sobre caractersticas, temas,
personaxes, etc., da obra.
As preguntas tipo poden ser:

Sobre Plenilunio:
a) Temas de Plenilunio.
b) Tcnicas narrativas da novela.
c) Tempo e espazo da novela.
d) Punto de vista do narrador.
Sobre La Fundacin:
a) Tcnicas e recursos dramticos en La Fundacin.
b) Anlise de personaxes de La Fundacin.
c) Argumento e temas fundamentais en La Fundacin.
d) Lugar, tempo e accin en La Fundacin.
Sobre Crnica de una muerte anunciada:
a) A tcnica do realismo mxico en Crnica de una muerte anunciada.
b) A importancia do honor en Crnica de una muerte anunciada.
c) O perspectivismo como tcnica narrativa en Crnica de una muerte
anunciada.
d) Anlise de personaxes de Crnica de una muerte anunciada.
Sobre Campos de Castilla:
a) A paisaxe en Campos de Castilla.
b) Principais smbolos machadianos en Campos de Castilla.
c) Principais trazos formais na obra Campos de Castilla.
Dado que a pregunta ir vinculada a un pequeno texto, as lecturas seguen a
ser OBRIGATORIAS e non son unha mera recomendacin. Os fragmentos
seleccionados sern sempre moi significativos. Non se pretende sorprender
ao alumnado, senn potenciar a lectura reflexiva das obras.
8 Pregunta (1.5 puntos): O alumnado ter que responder a unha das
seguintes cuestins:
1. O Modernismo. Caractersticas xerais a travs da figura de Rubn
Daro.
2. A xeracin do 98: Baroja, Unamuno e Azorn.
3. As traxectorias poticas de Antonio Machado e Juan Ramn
Jimnez.
4. O grupo potico do 27 a travs dalgns dos principais autores:
Salinas, Lorca, Alberti e Cernuda.
5. O teatro espaol anterior Guerra Civil: Benavente, Lorca e Valle-
Incln.
6. A poesa espaola nas tres dcadas posteriores Guerra Civil:
Miguel Hernndez, Blas de Otero, Gil de Biedma.
7. A novela espaola nas tres dcadas posteriores Guerra Civil:
Cela, Delibes e Martn Santos.
8. A figura de Buero Vallejo no teatro espaol posterior Guerra
Civil. A renovacin do teatro dende o chamado Teatro Independente
(por exemplo, Els Joglars, La Fura, Els comediants...).
9. A narrativa hispanoamericana da segunda metade do sculo XX.
O boom da narrativa: Borges, Cortzar, Garca Mrquez, Vargas Llosa.

Lingua Estranxeira II: Ingls 2.


Bacharelato

PRIMEIRA PARTE
Propoeranse dous textos, dos que o alumnado elixir exclusivamente un
deles. Os dous textos poden diferir en canto sa temtica e tipoloxa
(dilogo, narracin, descricin, ensaio, historia curta etc.).
A rbrica da introducin a seguinte: Read the text and the
instructions to the questions very carefully. Answer all the questions
in English."
TIPOLOXA DAS PREGUNTAS
Formularanse cinco preguntas sobre cada texto. Estas axustaranse s
pautas que se indican a continuacin:
Question 1. Write a summary of the text in English, including the
most important points, using your own words (approximately 50
words, 1 point) Esta pregunta pretende comprobar a comprensin xeral
do texto por parte do alumnado, as como a sa capacidade para resumir as
ideas principais, sen entrar en detalles nin ancdotas particulares. Polo
tanto, pdeselle que resuma o que leu en aproximadamente 50 palabras que
non han de ser extradas literalmente do texto, senn froito d sa propia
expresin. Esta pregunta ser puntuada segundo os seguintes criterios:
a) O alumno identificou as ideas principais do texto e resumiunas sen
inclur informacin secundaria ou anecdtica (de 0 a 0.50 puntos).
b) O alumno expresou estas ideas en aproximadamente 50 palabras, sen
copiar literalmente do texto, con coherencia, claridade, cohesin,
razoable correccin gramatical e lxico axeitado ao tema (de 0 a 0.50
puntos).
Question 2. Find words or phrases in the text that correspond in
meaning to the words and definitions given here (1 point; 0.25
each). A segunda pregunta require que o alumnado busque palabras ou
grupos de palabras no texto que correspondan no seu significado a unha
palabra ou definicin dada no exame. As palabras presntanse na mesma
orde en que aparecen no texto. Dado o carcter inevitablemente aleatorio
desta pregunta, recomndase que o profesorado traballe co seu alumnado a
capacidade de inferir o significado das palabras a partir do contexto no que
aparecen.
Question 3. Complete the second sentence of each pair so that it has
the same meaning as the first one. (2 points; 0.5 each).
a) She respects her father very much so she always agrees with everything
he says. If she did not respect her father very much ......
b) Bernard gave up smoking three months ago. Bernard has not ........
c) The weather has changed so we cannot go sailing. As ........
d) Charles Chaplin was a comedian; he died in Switzerland. Charles
Chaplin, who .........
Esta pregunta implica a transformacin dunha parte ou o total dunha frase
tirada do texto noutras palabras para que signifique o mesmo. Constar de
catro partes, cunha puntuacin de 0,5 puntos para cada parte (4 x 0.5 = 2
puntos). Con ela pretndese medir a competencia lingstica (gramatical)
do alumno ligada s distintas funcins ou actos de fala (como formular
hipteses, dar explicacins, argumentar, suxerir, etc).
Poder versar sobre algns dos seguintes aspectos:
Oracins de relativo especificativas e explicativas.
Oracins subordinadas
Oracins condicionais. Marcadores como unless/ as long as/ providing
that , etc.
Estilo directo e indirecto; Reporting Verbs.
Adxectivos + enough / too + adxectivo.
Be + adxectivos.
Verbos pronominais seguidos de adxectivos: look angry/ smell good.
etc.
Formacin de palabras.
Usos do infinitivo ou xerundio despois de determinados verbos e
adxectivos (easy to understand, pleased to see you).
Verbos seguidos de xerundio ou infinitivo.
Phrasal Verbs de uso mais habitual.
Os tempos verbais e os seus usos.
A voz pasiva e os seus usos.
Os verbos modais e os seus usos.
Conectores e Nexos: for this reason, in addition, moreover, on the
other hand, because, whereas, for example, consequently, although,
even if, in spite of, etc.
Comparacins: as if, as. as, as though.
Question 4. Answer the following questions in your own words. Your
answer must be based on the information given in the text. (2
points; 1 point each). A cuarta pregunta avala a comprensin do detalle
do texto e a capacidade do alumnado para expresar as ideas al contidas
nas sas propias palabras. Anda que se pode pedir que o alumnado
chegue a algunha deducin que non estea explicitamente expresada
no texto, sempre deber basearse no contido deste. Nesta pregunta, como
na primeira, tamn se require que o alumnado utilice as sas propias
palabras, evitando repetir o texto escrito. Anda que na contestacin non
ser necesario que se repita o enunciado da pregunta, en ningn caso se
poder contestar con respostas curtas de tipo Yes, he does ou No,
they havent.
Esta pregunta formularase con dous apartados. Cada un deles valer 1
punto e avaliarase segundo os seguintes criterios:
a) O alumnado comprendeu a pregunta que se lle formulou e a sa
contestacin axeitada e relevante (de 0 a 0.50 puntos).
b) O alumnado expresou as sas ideas sen copiar literalmente do texto,
con coherencia, claridade, cohesin, razoable correccin gramatical e
lxico axeitado ao tema (de 0 a 0,50 puntos).
Question 5: WRITING (3 points)
What is your opinion about...?
Do you fully or partially agree with...? Why / Why not?
What would you have done in a situation like that?
Write a letter to your teacher, explaining why you couldnt do
your homework last week
Write a description of your own home
Etc.
Esta pregunta pretende avaliar a capacidade comunicativa do alumnado no
mbito da producin escrita. A nota final (mximo 3 puntos) outorgarase
segundo a medida na que o alumnado cumpra os seguintes parmetros;
cada un deles puntuarase de 0 a 0.5 puntos:
a) Alcance: o alumnado aborda adecuadamente o tema proposto. Sabe
comunicar as ideas que quere transmitir utilizando unha considerable
variedade de recursos. Sabe utilizar o rexistro lingstico adecuado
situacin.
b) Riqueza e control do vocabulario.
c) Correccin gramatical: O alumnado ten un repertorio bsico de
elementos lingsticos e de estratexias que lle permiten abordar o tema
con comodidade. Non comete erros gramaticais bsicos, como, por
exemplo, omitir ou suxeito diante dun verbo, omitir a -s d 3 persoa
do singular do Presente Habitual, utilizar adxectivos en plural, usar
incorrectamente os adxectivos posesivos e demostrativos, non dominar
os tempos verbais e outros.
d) Fluidez: O alumnado pose un dominio d lingua inglesa adecuado e
suficiente para evitar cortes na comunicacin ou malentendidos.
e) Cohesin: O alumnado utiliza adecuadamente os conectores e demais
medios de cohesin.
f) Coherencia: O alumnado capaz de organizar as sas ideas para
redactar un texto coherente e ben estruturado.
TOTAL = 9 puntos.

SEGUNDA PARTE: LISTENING TEST (1 PUNTO)


Esta parte do exame mide a comprensin oral do alumnado. Consta dunha
audicin (conversacin, entrevista, narracin, reportaxe, etc.) de
aproximadamente 5 minutos de duracin, que se repetir tres veces.
Contestarase a dez preguntas de resposta mltiple. Cada pregunta
ter unha nica opcin correcta, que debe copiarse no cadernio de
exame de xeito ntegro. Non se aceptarn respostas con letras (a, c, b, c, b,
etc.). Cada acerto valer 0.1 puntos; non se descontarn os erros do
nmero de acertos; se o estudante acerta 8 contestacins e se equivoca
en 2, a sa puntuacin final ser de 0.8. A proba de comprensin oral
levarase a cabo durante a ltima parte do exame. Cando se acabe de
contestar a esta parte, poderase retomar/revisar a parte escrita. Por esta
razn, non se lle permite ao alumnado sar da aula de exame antes da proba
de listening. Se as o fixese, entenderase que renuncia a levar a cabo esta
ltima parte.
Matemticas II 2. Bacharelato

PRIMEIRA PARTE: NMEROS E LXEBRA (2 PUNTOS)


O manexo das operacins con matrices e a resolucin de sistemas de
ecuacins lineais son os principais obxectivos deste bloque. Os alumnos
deben ser capaces de:
Utilizar as matrices para representar datos facilitados mediante tboas
ou grafos e para representar sistemas de ecuacins lineais.
Coecer os distintos tipos de matrices: fila, columna, cadrada,
diagonal, triangular, nula, identidade, trasposta, simtrica e
antisimtrica.
Coecer e adquirir destreza nas operacins con matrices (suma,
produto por un escalar, produto de matrices e a non conmutatividade
do produto).
Calcular determinantes de orde 2 e 3 utilizando a regra de Sarrus.
Calcular determinantes desenvolvendo polos elementos dunha fila ou
columna.
Calcular o rango dunha matriz ata dimensin 4x4 utilizando o mtodo
de Gauss ou determinantes. Calcular o rango de matrices dependentes
dun parmetro ata dimensin 4x4.
Determinar as condicins para que unha matriz cadrada (ata matrices
cadradas de orde 3) tea inversa e calculala empregando o mtodo
mis axeitado.
Resolver ecuacins e sistemas matriciais. Resolver problemas
susceptibles de seren representados matricialmente e interpretar os
resultados obtidos.
Saber empregar o teorema de Rouch-Frobenius: clasificar (compatible
determinado, compatible indeterminado, incompatible) un sistema de
ecuacins lineais con non mis de tres incgnitas e que dependa ao
sumo dun parmetro e no seu caso resolvelo.

SEGUNDA PARTE: ANLISE (3 PUNTOS)


Considrase de grande importancia, ao tratar a derivacin, a interpretacin
dos conceptos e as sas aplicacins en casos prcticos. Dun xeito mis
detallado, os obxectivos a alcanzar son:
Saber aplicar os conceptos de lmite dunha funcin nun punto e de
lmites laterais para estudar a continuidade dunha funcin. Se
descontinua, clasificar a descontinuidade.
Continuidade nun intervalo. Teorema de Bolzano.
Determinar as ecuacins da recta tanxente e da normal grfica
dunha funcin nun punto.
Coecer a relacin entre continuidade e derivabilidade dunha funcin
nun punto. Saber estudar a continuidade e a derivabilidade dunha
funcin definida a anacos.
Determinar os intervalos de monotona, o clculo de extremos e puntos
de inflexin.
Funcin derivada. Teoremas de Rolle e do valor medio. Aplicar a regra
de LHpital para resolver indeterminacins no clculo de lmites
Aplicar os conceptos de lmite e de derivada resolucin de
problemas, as coma os teoremas relacionados.
Resolver problemas de optimizacin.
Saber a relacin que existe entre das primitivas dunha funcin. Dada
unha funcin, calcular a primitiva que pasa por un punto.
Coecer a tcnica de integracin por cambios de variable sinxelos, o
mtodo de integracin por partes (saber aplicalo reiteradamente:
mximo das veces) e a integracin de funcin racionais (no
denominador races reais simples e mltiples).
Coecer a propiedade de linearidade da integral definida con respecto
ao integrando e a propiedade de aditividade con respecto ao intervalo
de integracin.
Teoremas do valor medio do clculo integral, teorema fundamental do
clculo integral. Regra de Barrow. Aplicacins.
Debuxar rexins planas limitadas por rectas e curvas sinxelas ou por
das curvas sinxelas e calcular a sa rea.

TERCEIRA PARTE: XEOMETRA (3 PUNTOS)


Os obxectivos fundamentais son a utilizacin dos vectores e as sas
operacins para representar e resolver problemas afns e mtricos no
espazo (posicins relativas, determinacin de ngulos e distancias,), as
como o uso da linguaxe de matrices e determinantes, as sas operacins e
propiedades, para resolver os problemas de xeometra Entre os obxectivos a
acadar cabe citar:
Vectores: mdulo, direccin e sentido. Operacins con vectores.
Dependencia e independencia lineal. Base do espazo tridimensional.
Saber definir e interpretar xeometricamente o produto escalar de dous
vectores, o produto vectorial de dous vectores e o produto mixto de
tres vectores. Coecer as propiedades e a sa aplicacin para o clculo
de reas de tringulos, paralelogramos e volumes de tetraedros e
paraleleppedos.
Calcular e identificar as distintas ecuacins dunha recta e dun plano e
saber pasar dunha ecuacin a outra.
Determinar un punto, unha recta ou un plano a partir das propiedades
que os definan (por exemplo: punto simtrico doutro con respecto a
unha recta ou a un plano, recta que pasa por dous puntos, plano que
contn das rectas coplanarias, recta que pasa por un punto e corta a
das dadas, recta que corta perpendicularmente a das dadas, etc.).
Determinar as ecuacins de rectas e planos en diferentes situacins.
Determinar a posicin relativa de das rectas, dous planos, unha recta
e un plano e tres planos.
Resolver problemas de incidencia e paralelismo entre rectas e/ou
planos.
Resolver problemas mtricos, angulares e de perpendicularidade
(distancia entre puntos, rectas e/ou planos, ngulos entre rectas e/ou
planos, etc.).

CUARTA PARTE: ESTATSTICA E PROBABILIDADE (2 PUNTOS)


Nota: Se no exame hai algn exercicio que tea relacin coa
distribucin normal, facilitarase unha tboa da distribucin normal
N(0,1) que d as probabilidades P(Zk) para valores de k de 0 a
3,99, de centsima en centsima. Non se facilitarn tablas da
distribucin binomial, neste caso, as probabilidades calcularanse
utilizando a expresin de P(X=k) ou, se procede (np>5,nq>5), a sa
aproximacin pola normal.
Obxectivos fundamentais:
Manexo das operacins con sucesos. Leis de Morgan.
Axiomtica de Kolmogorov. Manexo das propiedades.
Tcnicas de reconto: diagramas en rbore, tboas de continxencia e
outros que non precisen combinatoria.
Regra de Laplace. Exercicios de probabilidade condicionada e
independencia de sucesos.
Aplicacin dos teoremas de probabilidade total e de Bayes.
Identificar experimentos que poden modelizarse mediante a
distribucin binomial, determinando probabilidades de diferentes
sucesos.
Calcular probabilidades de sucesos asociados a experimentos que
poden modelizarse mediante a distribucin normal.
Aproximacin da binomial pola normal (entndese coa correccin de
punto).

ORIENTACINS PARA O EXAME


As respostas debern estar debidamente xustificadas. Se s se achega a
solucin, sen ningn tipo de explicacin, a puntuacin nese apartado ser
de cero puntos.
Permitirase o uso de calculadoras non programables e que non tean
capacidade grfica.
No desenvolvemento dos exercicios valorarase:
A utilizacin da linguaxe, notacin e smbolos matemticos adecuados.
A utilizacin de argumentos, xustificacins e razoamentos coherentes.
A precisin e rigor adecuados para a resolucin dun problema.
A interpretacin da solucin dos exercicios.
Fsica 2. Bacharelato

BLOQUE 1: GRAVITACIN

OBXECTIVOS ESPECFICOS
Analizar a evolucin da Ciencia na explicacin dos fenmenos naturais.
Interpretar as forzas gravitacional e a sa consecuencia na orde do
universo.
Establecer os conceptos necesarios para o estudo das interaccins a
distancia.
Identificar a interaccin gravitacional como unha interaccin de tipo
conservativo e establecer as magnitudes que a caracterizan.
Coecer as caractersticas e as leis que rexen o movemento xeral dun
corpo no campo gravitacional e relacionalo coa enerxa.
Relacionar os avances cientficos, derivados do estudo das forzas
gravitacionais, coa exploracin actual do universo.
Determinar experimentalmente os factores dos que depende o perodo
dun pndulo simple e determinar o valor da gravidade no laboratorio,
analizando e discutindo os valores obtidos.
CONTIDOS
1. Coecementos previos.
1.1. Modelos do universo. Revisin histrica.
1.2. Leis de Kepler.
1.3. Forzas centrais.
1.3.1. Momento angular dunha partcula con respecto a un punto.
1.3.2. Teorema do momento angular. Principio de conservacin.
2. Lei da Gravitacin Universal.
2.1. Constante "G".
2.2. Perodo de revolucin dun planeta.
2.3. Interaccin dun conxunto de masas puntuais. Principio de
superposicin.
3. Concepto de "campo".
3.1. Campos escalares.
3.2. Campos vectoriais. Representacin.
3.3. Campos conservativos. Representacin.
3.4. Intensidade do campo gravitacional nun punto.
4. Enerxa potencial.
4.1. Traballo e diferenza de enerxa potencial.
4.2. Enerxa potencial nun punto.
4.3. Potencial gravitacional.
4.4. Conservacin da enerxa mecnica.
5. Aplicacins ao estudo do campo gravitacional terrestre.
5.1. Intensidade do campo gravitacional terrestre.
5.2. Variacin da "g" coa altura e a profundidade.
5.3. Enerxa potencial gravitacional terrestre.
5.4. Satlites: velocidade orbital, velocidade de escape e enerxa.
CRITERIOS DE AVALIACIN
Interpretar e analizar o concepto de campo gravitacional. Pretndese
comprobar se o alumnado quen de comprender o concepto fsico de
campo estendendo o devandito concepto ao estudo do campo
gravitacional, analizando de xeito particular as caractersticas dos
campos de forzas conservativos.
Establecer e analizar as magnitudes bsicas relativas ao campo
gravitacional. Pretndese verificar que os alumnos son capaces de
interpretar e analizar diferentes magnitudes do campo gravitacional en
cuestins e problemas, tales como forza e intensidade de campo,
enerxa potencial e potencial, tanto referidos a campos creados pola
Terra coma por outros corpos celestes, inclundo o estudo grfico e
analtico destes. Tamn se incle neste apartado ao estudo grfico e
analtico das interaccins entre masas puntuais.
Interpretar as leis de Kepler do movemento planetario e aplicalas para
o caso de rbitas circulares. O alumnado debe ser quen de interpretar
as leis de Kepler, profundando na sa utilizacin para a resolucin de
cuestins e problemas.
Analizar e avaliar diferentes situacins-problema contemplando
aspectos cinemticos, dinmicos e enerxticos relativos ao campo
gravitacional. Con este criterio pretndese avaliar se o alumnado
capaz de resolver problemas e cuestins relativos a corpos situados
nas proximidades de superficies planetarias, en estado de movemento
ou de repouso, para aplicar e valorar os aspectos cinemticos,
dinmicos e enerxticos apropiados. Inclense neste apartado
diferentes situacins relativas velocidade de escape e a enerxa total
dun corpo en traxectoria orbital.
Avaliar experimentalmente os factores dos que depende o perodo dun
pndulo simple e determinar o valor da gravidade no laboratorio,
analizando os resultados obtidos. Trtase de constatar se o alumnado
pode analizar o movemento harmnico simple dun pndulo,
xustificando as desviacins experimentais do modelo terico
formulado, e aplicar os datos obtidos ao clculo da aceleracin da
gravidade. Tamn se avaliar o tratamento de datos.

BLOQUE 2: ELECTROMAGNETISMO
OBXECTIVOS ESPECFICOS
Analizar, resolver e representar (se o caso): as interaccins
electrostticas e o campo electrosttico, potencial e a enerxa, xerados
por cargas elctricas puntuais.
Identificar os campos de esferas condutoras, planos e fos infinitos.
Analizar, resolver e representar (se o caso): as interaccins entre
cargas en movemento e campos magnticos, e entre correntes
elctricas entre si.
Determinar o campo creado por fos infinitos e bobinas.
Enunciar e analizar a lei de inducin de Faraday e a lei de Lenz.
Analizar os fundamentos do xerador de corrente alterna.
Valorar as analoxas e diferenzas entre os campos gravitacional,
elctrico e magntico.
CONTIDOS
1. Forza electrosttica.
1.1. Descricin dos fenmenos electrostticos. Condutores e illantes.
1.2. Carga elctrica.
1.3. Forza entre cargas en repouso. Lei de Coulomb. Superposicin.
2. Campo electrosttico.
2.1. Campo dunha carga puntual. Superposicin.
2.2. Campo dunha distribucin de n cargas puntuais.
2.3. Teorema de Gauss: Campo dunha distribucin continua de cargas:
esfera, plano e fo infinito.
3. Enerxa potencial electrosttica
3.1. Traballo de desprazamento dunha carga puntual no campo central
creado por outra carga.
3.2. Definicin de enerxa potencial, definicin de potencial
electrosttico.
3.3. Relacin entre campo e potencial electrostticos (relacin
unidimensional: evitar o concepto de gradiente).
3.4. Potencial de esferas condutoras.
4. Campo magntico no baleiro.
4.1. As cargas en movemento como orixe do campo magntico:
experiencias de Oersted.
4.2. Descricin dos imns naturais como creadores de campo magntico.
Correntes microscpicas.
4.3. Forza sobre unha carga en movemento no seo dun campo magntico.
Lei de Lorentz.
4.3.1. Definicin e unidades de B: movemento de cargas nun campo
magntico uniforme.
4.4. Forza magntica sobre unha corrente rectilnea.
4.5. Campo magntico creado por correntes elctricas. Lei de Biot e
Savart e Lei de Ampre.
4.5.1. Aplicacins: - Campo creado por un fo infinito. - Campo creado
por un solenoide
4.6. Forza magntica entre das correntes rectilneas indefinidas:
definicin internacional de ampere.
5. Forza electromotriz inducida. Lei de Lenz-Faraday.
5.1. Definicin de coeficiente de autoinducin dunha bobina (relacin
fluxo/intensidade). Unidades.
5.2. Producin de correntes alternas. Descricin dun xerador elemental.
6. Analoxas e diferenzas entre campos gravitacional, elctrico e magntico
CRITERIOS DE AVALIACIN
Analizar, resolver e representar (se o caso) as interaccins
electrostticas e campo electrosttico, potencial e a enerxa, xerados
por cargas elctricas puntuais. Trtase de comprobar que o alumnado
quen de relacionar e analizar en distribucins sinxelas de cargas
puntuais, conceptos relativos a forzas electrostticas, campo, potencial
e enerxa potencial.
Aplicar e representar (se o caso) o campo creado por esferas
condutoras. Pretndese verificar o coecemento do concepto de campo
en distribucins continuas de cargas, as como establecer a relacin
entre campo e potencial.
Analizar, resolver e representar (se o caso) as interaccins
magnticas entre cargas en movemento e campos magnticos entre
correntes elctricas entre si. Pretndese verificar o grao de
coecemento do alumnado sobre o resultado das interaccins
magnticas entre cargas en movemento e campos magnticos a travs
da resolucin de cuestins e problemas.
Analizar o campo creado por fos infinitos e solenoides. Pretndese que
o alumnado coeza e calcule, de forma sinxela, o campo magntico
creado por fos infinitos e solenoides, tanto en cuestins coma en
problemas.
Analizar as leis de inducin de Faraday e a lei de Lenz. Pretndese
valorar a capacidade do alumnado para interpretar o enunciado das
leis de Faraday e de Lenz, recoecendo a sa transcendencia para a
explicacin dos fenmenos electromagnticos.
Analizar a producin de corrente alterna a partir da comprensin dos
fundamentos dun xerador. Pretndese que o alumnado sexa quen de
analizar e interpreta-la orixe da corrente alterna a partir da inducin
electromagntica.
Valorar as analoxas e diferenzas entre os campos gravitacional,
elctrico e magntico. O alumnado valorar de xeito comparativo as
caractersticas do campo gravitacional, magntico e elctrico, en canto
aos mdulos dos campos, as unidades e as propiedades vectoriais.

BLOQUE 3: ONDAS
OBXECTIVOS ESPECFICOS
Comprender as caractersticas xerais do movemento ondulatorio e
distinguir entre os diferentes tipos de ondas.
Identificar as magnitudes que aparecen na ecuacin dunha onda
harmnica, as como as relacins entre elas. Comprender os conceptos
de intensidade e enerxa dunha onda e explicar o fenmeno do
amortecemento.
Explicar de forma cualitativa os fenmenos de reflexin, refraccin,
difraccin, interferencia e resonancia.
CONTIDOS
1. Coecementos previos. Movemento harmnico simple.
1.1. Caractersticas xerais e conceptos previos.
1.2. Estudo cinemtico, dinmico e enerxtico do MHS.
1.3. Aplicacin dos conceptos tericos anlise experimental de
movementos harmnicos simples: o resorte elstico e o pndulo
simple.
2. Ondas harmnicas planas.
2.1. Propagacin de perturbacins en medios materiais elsticos.
2.2. Tipos de ondas: ondas lonxitudinais e transversais; ondas materiais e
electromagnticas.
2.3. Magnitudes caractersticas: lonxitude de onda, frecuencia, amplitude
e nmero de onda.
2.4. Velocidade de propagacin. Factores dos que depende.
3. Ecuacin dunha onda harmnica plana.
3.1. Dobre periodicidade espacial-temporal.
3.2. Distintas expresins da ecuacin de ondas.
4. Enerxa e intensidade do movemento ondulatorio. Atenuacin e
absorcin polo medio.
5. Principio de Huygens.
6. Propiedades das ondas:
6.1. Reflexin.
6.2. Refraccin.
6.3. Difraccin.
6.4. Interferencias.
6.4.1. Principio de superposicin. Interferencia construtiva e
destrutiva: descricin cualitativa. Ondas estacionarias.
7. O son.
7.1. Propagacin do son. Velocidade de propagacin do son.
7.2. Calidades do son: ton, intensidade e timbre.
7.3. Percepcin do son.
7.4. Efecto Doppler
8. Resonancia: concepto e descricin cualitativa mediante exemplificacins.
CRITERIOS DE AVALIACIN
Estimar as caractersticas do movemento ondulatorio e clasificar os
diferentes tipos de ondas en funcin dos distintos criterios. Trtase de
verificar se o alumnado quen de analizar os factores que condicionan
a existencia dun movemento ondulatorio, para distinguir entre os
diferentes tipos de ondas, valorando o porqu desa clasificacin. As
mesmo, deber ser capaz de comparar distintos fenmenos
ondulatorios da vida coti e clasificalos de acordo con criterios antes
indicados.
Analizar as magnitudes que aparecen na ecuacin da onda harmnica,
as como as relacins entre elas. Este criterio pretende comprobar se o
alumnado capaz de analizar a ecuacin dunha onda harmnica,
identificando as sas magnitudes e as relacins entre elas, para a sa
aplicacin na resolucin de cuestins tericas e numricas (obtencin
dos valores de amplitude, velocidade, lonxitude de onda e frecuencia, a
partir dunha ecuacin de onda dada).
Relacionar os conceptos de intensidade e enerxa do movemento
ondulatorio e explicar o amortecemento das ondas. Pretndese
verificar se os alumnos son capaces de determinar a intensidade e
enerxa do movemento ondulatorio, e de xustificar como varan estas
en funcin da distancia e do medio.
Xustificar, dun xeito cualitativo, os fenmenos de reflexin, refraccin,
difraccin, interferencia de ondas e resonancia. Con este criterio
pretendemos verificar se o alumnado quen de discriminar entre os
diferentes tipos de fenmenos ondulatorios, analizando as leis que os
regulan, e de xustificar segundo estas a resolucin das cuestins
formuladas. A anlise destes fenmenos ondulatorios servir de base
para o achegamento estudo das ondas sonoras e das caractersticas
ondulatorias da luz.

BLOQUE 4: PTICA
OBXECTIVOS ESPECFICOS
Diferenciar as teoras histricas acerca da natureza da luz.
Aplicar as leis da reflexin e refraccin da luz.
Estudo de imaxes producidas por espellos e lentes.
Calcular a distancia focal dunha lente e estudar a posicin, natureza e
tamao da imaxe en funcin da distancia entre o obxecto e a lente.
Comprobar experimentalmente o mecanismo de formacin de imaxes
cunha lente delgada converxente, identificando os conceptos bsicos
da ptica xeomtrica (imaxes reais e virtuais, focos, aumento, etc.).
Distinguir as caractersticas ondulatorias da luz.
CONTIDOS
1. Natureza da luz: evolucin histrica.
2. Aproximacin xeomtrica luz.
2.1. Raio e feixe.
2.2. Propagacin rectilnea.
2.3. Sombras e penumbra.
2.4. Leis da reflexin. Formacin de imaxes por espellos.
2.5. Leis da refraccin. ndice de refraccin. ngulo lmite.
2.6. Dioptrios. Formacin de imaxes por lentes delgadas.
2.7. Instrumentos pticos: ollo, lupa, microscopio e telescopio.
3. Aproximacin ondulatoria.
3.1. Fenmenos ondulatorios na luz. Modelo ondulatorio.
3.2. Ondas electromagnticas. Espectro e cor.
3.3. Aplicacin das propiedades das ondas ao caso da luz: interferencia,
difraccin e polarizacin.
CRITERIOS DE AVALIACIN
Establecer a diferenza entre ptica Fsica e ptica Xeomtrica e
resumir as diferentes teoras que ao longo da historia se propuxeron
para explicar a natureza da luz. Este criterio pretende verificar se o
alumnado quen de sintetizar os feitos mis salientables da ptica ao
longo da historia e de distinguir entre ptica Fsica e Xeomtrica,
analizando as diferentes teoras sobre a natureza da luz como eixe
exemplificador da forma de construr a ciencia.
Verificar as leis da reflexin e refraccin, e determinar as imaxes
obtidas en espellos e lentes. Con este criterio valrase a capacidade
dos alumnos e alumnas para analizar as leis da reflexin e da
refraccin, inferindo a partir delas o comportamento de feixes de raios
na formacin de imaxes en espellos e lentes; determinando
graficamente se se trata de imaxes reais ou virtuais, dereitas ou
invertidas e aumentadas ou reducidas.
Aplicar a ecuacin do construtor de lentes para determinar a distancia
focal dunha lente a partir dos raios de curvatura das superficies.
Pretndese comprobar se o alumnado capaz de situar a imaxe
formada por un espello ou por unha lente delgada e de aplicar a
ecuacin de espellos e lentes ao clculo das magnitudes
correspondentes.
Comprobar experimentalmente o mecanismo de formacin de imaxes
cunha lente delgada. Dbense identificar os conceptos bsicos da
ptica xeomtrica (lentes, imaxes reais e virtuais, focos, aumentos,
etc), calcular a distancia focal en lentes converxentes e estudar a
posicin, natureza e tamao da imaxe en funcin da distancia entre
obxecto e lente.
Analizar cualitativamente os fenmenos de interferencias, difraccin e
polarizacin. Este criterio intenta avaliar se o alumnado capaz de
explicar o comportamento dual da luz en fenmenos tipicamente
ondulatorios, como as interferencias e a difraccin, establecendo de
xeito cualitativo e experimental as caractersticas de interferencias,
difraccin e polarizacin de raios luminosos.

BLOQUE 5: FSICA MODERNA


OBXECTIVOS ESPECFICOS
Identificar os postulados da teora da relatividade e as sas
consecuencias.
Coecer a natureza dos fenmenos cunticos: dualidade onda-
corpsculo, efecto fotoelctrico, probabilidade fronte a determinismo,
principio de indeterminacin, etc.
Describir as caractersticas do fenmeno da desintegracin radioactiva
e as leis que o regulan.
CONTIDOS
1. Mecnica relativista.
1.1. Relatividade de Galileo. Sistemas inerciais.
1.2. Transformacin de Lorentz.
1.3. Postulados de Einstein.
1.4. Masa e enerxa relativista.
2. Mecnica cuntica.
2.1. Orixes da teora cuntica: radiacin do corpo negro e hiptese de
Planck.
2.2. Efecto fotoelctrico.
2.3. Dualidade onda-corpsculo.
2.4. Principio de incerteza Heisenberg.
3. Fsica nuclear.
3.1. O ncleo atmico. Constitucin.
3.2. Forzas nucleares. Enerxa de enlace.
3.3. Radioactividade: desintegracins e transformacins nucleares.
3.4. Fisin e fusin nuclear.
CRITERIOS DE AVALIACIN
Enunciar e analizar os postulados de Einstein da relatividade especial.
Pretndese verificar o grao de coecemento do alumnado sobre a fsica
relativista, valorando a figura de Einstein no contexto da Fsica
Moderna e as sas achegas. Ser quen de enunciar os postulados
bsicos da teora da relatividade especial e algunhas das sas
implicacins, a travs de cuestins sinxelas.
Coecer as bases experimentais e tericas da teora cuntica. O
alumnado ser quen de recoecer e interpretar os feitos mis
salientables que levaron formulacin da mecnica cuntica, como a
teora cuntica de Planck, a teora fotnica de Einstein, a dualidade
onda-corpsculo e o principio de indeterminacin de Heisenberg.
Xustificar a natureza cuntica da luz a partir da anlise do efecto
fotoelctrico. Pretndese coecer se o alumnado quen de valorar as
implicacins que se derivan do estudo do efecto fotoelctrico respecto
da natureza dual da luz. As mesmo, deber ser capaz de coecer as
caractersticas do fotn como partcula constitunte da luz e de aplicar
a ecuacin fotnica de Einstein resolucin de problemas e cuestins.
Recoecer os aspectos mis salientables no mbito da fsica nuclear.
Pretndese verificar se o alumnado, a travs da resolucin de cuestins
axeitadas, quen de aplicar as ideas das interaccins fundamentais
para xustificar a estabilidade dos ncleos atmicos, e de identificar a
equivalencia masa-enerxa nos procesos radioactivos das reaccins
nucleares, as como de coecer os diferentes tipos de desintegracins
radioactivas e as leis que as rexen, aplicando estes coecementos
resolucin de exercicios numricos e cuestins. Deber ser quen de
valorar e analizar as aplicacins tecnolxicas derivadas da enerxa
nuclear.
Qumica 2. Bacharelato

CONSIDERACINS PREVIAS
O grupo de traballo considera que hai unha serie de conceptos, que son
inherentes Qumica e implcitos nas estratexias de aprendizaxe da
Qumica de 2 de bacharelato, e que polo tanto o alumno deber coecer.
Substancias qumicas. Masa atmica, masa molecular, mol.
Mesturas homoxneas: mesturas de gases e disolucins lquidas.
Formas de expresar a concentracin das disolucins: porcentaxe en
peso e volume, masa/volume, molaridade, molalidade, fraccin molar.
Comportamento dos gases en condicins ideais. Ecuacin de
estado. Lei de Dalton das presins parciais. Determinacin da masa
molecular dun gas a partir dos valores de magnitudes relacionadas coa
ecuacin de estado.
Reaccin qumica. Ecuacin qumica (axuste). Clculos
estequiomtricos: reactivo limitante e reactivo en exceso, reaccins
nas que participan gases e/ou substancias en disolucin, reactivos cun
determinado grao de pureza, rendemento dunha reaccin.
Significado fsico da entalpa, entropa e enerxa libre de Gibbs.
Preparacin de disolucins dunha concentracin determinada coa
realizacin dos clculos necesarios: tanto para o caso dun slido,
lquido, como a partir doutra disolucin de concentracin coecida.
Non se proporn problemas ou cuestins relacionadas exclusivamente con
estas consideracins previas que non tean como argumento principal os
temas descritos nos estndares de aprendizaxe avaliables que se indican a
continuacin.

BLOQUE 1: A ACTIVIDADE CIENTFICA


ESTNDARES DE APRENDIZAXE
Utiliza o material e os instrumentos de laboratorio empregando as
normas de seguridade adecuadas para a realizacin de diversas
experiencias qumicas.
Selecciona, comprende e interpreta informacin relevante nunha fonte
de informacin de divulgacin cientfica e transmite as conclusins
obtidas utilizando a linguaxe oral e escrita con propiedade.
ORIENTACINS
O alumno debe coecer ao material e instrumentos bsicos dun
laboratorio de qumica, as coma o empregado nas actividades de
laboratorio que se indican nestas orientacins. Para a realizacin das
diversas experiencias qumicas empregarn as normas de seguridade
axeitadas.

BLOQUE 2: OS COMPOENTES DO UNIVERSO


ESTNDARES DE APRENDIZAXE
Explica as limitacins dos distintos modelos atmicos en relacin cos
feitos experimentais que levan asociados.
Diferencia o significado dos nmeros cunticos segundo Bohr e a
teora mecanocuntica que define o modelo atmico actual, en relacin
co concepto de rbita e orbital.
Coece as partculas subatmicas explicando as caractersticas e a
clasificacin das mesmas. Determina a configuracin electrnica dun
tomo, coecida a sa posicin na tboa peridica e os nmeros
cunticos posibles do electrn diferenciador.
Xustifica a reactividade dun elemento a partir da estrutura electrnica
ou a sa posicin na tboa peridica.
Argumenta a variacin do raio atmico, potencial de ionizacin,
afinidade electrnica e electronegatividade en grupos e perodos,
comparando as devanditas propiedades para elementos diferentes.
Xustifica a estabilidade das molculas ou dos cristais formados
empregando a regra do octeto ou basendose nas interaccins dos
electrns da capa de valencia para a formacin dos enlaces.
Aplica o ciclo de Born-Haber para o clculo da enerxa reticular de
cristais inicos.
Compara a fortaleza do enlace en distintos compostos inicos
aplicando a frmula de Born-Land para considerar os factores dos que
depende a enerxa reticular.
Determina a polaridade dunha molcula utilizando o modelo ou a teora
mis axeitados para explicar a sa xeometra.
Representa a xeometra molecular de distintas substancias covalentes
aplicando a TEV e a TRPECV.
Dlles sentido aos parmetros moleculares en compostos covalentes
utilizando a teora de hibridacin para compostos inorgnicos e
orgnicos.
Explica a condutividade elctrica e trmica mediante o modelo do gas
electrnico.
Xustifica a influencia das forzas intermoleculares para explicar como
varan as propiedades especficas de diversas substancias en funcin
das devanditas interaccins.
Compara a enerxa dos enlaces intramoleculares en relacin coa
enerxa correspondente s forzas intermoleculares, xustificando o
comportamento fisicoqumico das molculas.
ORIENTACINS
suficiente que o alumno domine o modelo de Bhr a nivel cualitativo.
Formularanse CUESTINS, que debern ser razoadas/xustificadas,
relacionadas con:
Partculas subatmicas fundamentais: protns, electrns e neutrns.
Ordenacin dos elementos con interpretacin das semellanzas entre
eles e a variacin peridica dalgunhas das sas propiedades: radio
atmico, electronegatividade, enerxa de ionizacin e afinidade
electrnica.
Nmeros cunticos e o seu significado, as como das configuracins
electrnicas.
Estruturas de Lewis.
Tipo de enlace e enerxa de rede dos compostos inicos.
Anlise dende o punto de vista cualitativo da influencia dos valores da
carga, do radio dos ins e da constante de Madelung no valor da
enerxa de rede.
Explicar a xeometra molecular e a polaridade das molculas, mediante
teora de repulsin de pares electrnicos da capa de valencia
(TRPECV), teora de enlace de valencia (TEV) e a hibridacin de
orbitais.
Para ilustrar as hibridacins (sp3 , sp2 , sp) propoeranse molculas
orgnicas e as formadas por elementos do perodo 2.
Tipos de enlace (inico, covalente, metlico) e propiedades das
substancias segundo o seu tipo de enlace; forzas intermoleculares.

BLOQUE 3: REACCINS QUMICAS


ESTNDARES DE APRENDIZAXE
Obtn ecuacins cinticas reflectindo as unidades das magnitudes que
interveen.
Pred a influencia dos factores que modifican a velocidade dunha
reaccin.
Explica o funcionamento dos catalizadores.
Interpreta o valor do cociente de reaccin comparndoo coa constante
de equilibrio, prevendo a evolucin dunha reaccin para alcanzar o
equilibrio.
Acha o valor das constantes de equilibrio, Kc e Kp, para un equilibrio
en diferentes situacins de presin, volume ou concentracin.
Calcula as concentracins ou presins parciais das substancias
presentes nun equilibrio qumico empregando a lei de accin de masas,
e deduce como evoluciona o equilibrio ao variar a cantidade de produto
ou reactivo.
Utiliza o grao de disociacin aplicndoo ao clculo de concentracins e
constantes de equilibrio Kc e Kp.
Relaciona a solubilidade e o produto de solubilidade aplicando a lei de
Guldberg e Waage en equilibrios heteroxneos slido-lquido, e aplcao
como mtodo de separacin e identificacin de mesturas de sales
disolvidos.
Aplica o principio de Le Chatelier para predicir a evolucin dun
sistema en equilibrio ao modificar a temperatura, a presin, o volume
ou a concentracin que o definen, utilizando como exemplo a obtencin
industrial do amonaco.
Analiza os factores cinticos e termodinmicos que inflen nas
velocidades de reaccin e na evolucin dos equilibrios para optimizar a
obtencin de compostos de interese industrial, como por exemplo o
amonaco.
Calcula a solubilidade dun sal interpretando como se modifica ao
engadir un in comn.
Xustifica o comportamento cido ou bsico dun composto aplicando a
teora de Brnsted-Lowry dos pares de cido-base conxugados.
Identifica o carcter cido, bsico ou neutro, e a fortaleza cido-base
de distintas disolucins segundo o tipo de composto disolvido nelas, e
determina o valor do pH destas.
Describe o procedemento para realizar unha volumetra cido-base
dunha disolucin de concentracin descoecida, realizando os clculos
necesarios.
Pred o comportamento cido-base dun sal disolvido en auga aplicando
o concepto de hidrlise, e escribir os procesos intermedios e os
equilibrios que teen lugar.
Determina a concentracin dun cido ou unha base valorndoa con
outra de concentracin coecida, establecendo o punto de equivalencia
da neutralizacin mediante o emprego de indicadores cido-base
Recoece a accin dalgns produtos de uso cotin como consecuencia
do seu comportamento qumico cido-base.
Define oxidacin e reducin en relacin coa variacin do nmero de
oxidacin dun tomo en substancias oxidantes e redutoras.
Identifica reaccins de oxidacin-reducin empregando o mtodo do
in-electrn para axustalas.
Relaciona a espontaneidade dun proceso redox coa variacin de
enerxa de Gibbs, considerando o valor da forza electromotriz obtida.
Desea unha pila coecendo os potenciais estndar de reducin,
utilizndoos para calcular o potencial xerado formulando as
semirreacins redox correspondentes.
Analiza un proceso de oxidacin-reducin coa xeracin de corrente
elctrica representando unha clula galvnica.
Describe o procedemento para realizar unha volumetra redox,
realizando os clculos estequiomtricos correspondentes.
Aplica as leis de Faraday a un proceso electroltico determinando a
cantidade de materia depositada nun elctrodo ou o tempo que tarda
en facelo
ORIENTACINS
Formularanse CUESTINS, que debern ser razoadas/xustificadas,
relacionadas cos distintos apartados do bloque. Como aclaracin, no
apartado de cintica sern cuestins relativas a:
a) Aspectos cinticos das reaccins qumicas
b) Concepto de velocidade de reaccin
c) Ecuacins de velocidade
d) Orde de reaccin (non se incluirn clculos de orde de reaccin).
e) Mecanismo de reaccin
f) Molecularidade
g) Teora das reaccins qumicas
h) Factores dos que depende a velocidade dunha reaccin
i) Accin dos catalizadores
Formularanse PROBLEMAS relacionados con:
Composicin do equilibrio e as sas constantes de equilibrio.
Solubilidade, produto de solubilidade, efecto do in comn, condicins
de precipitacin.
cidos ou bases fortes e dbiles.
Clculos do pH.
Constantes de acidez ou basicidade.
Neutralizacins cido-base fortes.
Axustes de reaccin redox e a sa estequiometra.
Volumetras redox.
Electrlise.
As ACTIVIDADES DE LABORATORIO estarn relacionadas con:
Formacin de precipitados de sales pouco solubles e separacin dos
mesmos por filtracin.
Disolucin de precipitados por modificacin do pH.
Valoracin dun cido forte cunha base forte.
Medida de pH de disolucins acuosas de diversos cidos, bases e sales.
Construcin e utilizacin dunha cela galvnica.
Construcin e utilizacin dunha cela electroltica.
Volumetra redox (proponse ao clculo da concentracin dunha
disolucin de sulfato de ferro(II) empregando unha disolucin de
permanganato de potasio).

BLOQUE 4: SNTESE ORGNICA E NOVOS MATERIAIS


ESTNDARES DE APRENDIZAXE
Relaciona a forma de hibridacin do tomo de carbono co tipo de
enlace en diferentes compostos representando graficamente molculas
orgnicas sinxelas.
Diferencia, nomea e formula hidrocarburos e compostos orgnicos que
posen varios grupos funcionais.
Distingue os tipos de isomera representando, formulando e nomeando
os posibles ismeros, dada unha frmula molecular.
Identifica e explica os principais tipos de reaccins orgnicas
(substitucin, adicin, eliminacin, condensacin e redox), predicindo
os produtos, se necesario.
A partir dun monmero, desea o polmero correspondente e explica o
proceso que tivo lugar.
Utiliza as reaccins de polimerizacin para a obtencin de compostos
de interese industrial como polietileno, PVC, poliestireno, caucho,
poliamidas e polisteres, poliuretanos e baquelita.
ORIENTACINS
Formularanse CUESTINS que debern ser razoadas/ xustificadas,
relacionadas con :
Carbono como unidade estrutural bsica: tipos de enlace do carbono e
xeometra.
Nomenclatura (IUPAC) de compostos de carbono: hidrocarburos
alifticos (enlaces sinxelos, dobres ou triplos) e aromticos (benceno).
Formularanse compostos que tean como mximo de dous grupos
funcionais diferentes (alcois, fenois, aldehidos, cetonas, cidos,
steres, teres, derivados haloxenados, aminas, amidas, nitrilos).
Isomera estrutural: cadea; posicin e defuncin.
Estereoisomera: isomera ptica e a isomera xeomtrica ou cis-trans.
Identificacin dos principais tipos de reaccins orgnicas (substitucin,
adicin a insaturacins, eliminacin, condensacin, redox e
polimerizacin).
Identificacin dos principais polmeros, dos mnomeros de partida e o
seu interese na vida coti: caucho natural, polietileno, policloruro de
vinilo e poliestireno.

INDICACINS SOBRE A FORMULACIN


Nas ABAU empregaranse as seguintes regras elementais da formulacin e
nomenclatura dos compostos inorgnicos e orgnicos, principalmente das
especies qumicas que se indican a continuacin.
QUMICA INORGNICA
Anins
Nomenclatura Catins
Anin
IUPAC
Os alumnos deben coecer as
O2- xido
cargas (estado de oxidacin)
O22- Perxido
daqueles catins que soamente
OH- Hidrxido
tean unha:
H- Hidruro
F- Fluoruro Alcalinos/grupo 1 (estado
Cl- Cloruro de oxidacin = +1)
Br- Bromuro
I- Ioduro Metais
CN- Cianuro alcalinotrreos/grupo 2
S2- Sulfuro (estado de oxidacin =
HS- Hidroxenosulfuro +2)
CO32- Carbonato Zn2+, Cd2+, Ag+, Al+, H3O+,
HCO3- Hidroxenocarbonato NH4+
NO2- Nitrito
NO3- Nitrato Se na proba se fai referencia a
SO32- Sulfito algn catin que ten mis dun
HSO3- Hidroxenosulfito estado de oxidacin, indicarase
SO42- Sulfato entre parntese a valencia do
HSO4- Hidroxenosulfato in. Exemplos: cloruro de ferro
PO43- Fosfato (III), sulfato de cobre (II),
HPO42- Hidroxenofosfato nitrato de nquel (II).
H2PO4- Dihidroxenofosfato
Substancias simples
MnO4- Permanganato
CrO42- Cromato
Cr2O72- Dicromato
ClO- Hipoclorito Anins anlogos
ClO2- Clorito
para o caso de
ClO3- Clorato
ClO4- Perclorato Br e I
H2, O2, N2, F2, Cl2, Br2, I2, gases nobres, metais, C, Si.
Compostos
xidos, perxidos (H2O2), hidruros, cidos, bases (hidrxidos e NH3), sales.

QUMICA ORGNICA
Hidrocarburos alifticos (enlaces sinxelos, dobres ou triplos) e aromticos
(benceno). Formularanse os compostos de carbono mencionados
anteriormente que tean como mximo dous grupos funcionais
diferentes de entre os seguintes
1. cidos carboxlicos
2. steres
3. Amidas
4. Nitrilos
5. Aldehidos
6. Cetonas
7. Alcois
8. teres
9. Aminas
10. Derivados haloxenados

INSTRUCCINS PARA AO DESENVOLVEMENTO DA PROBA


Para o desenvolvemento do exame de Qumica permitirase o uso de
calculadora cientfica (non programable, sen pantalla grfica e sen
capacidade para almacenar, transmitir ou recibir datos). Ademais xunto co
exame proporcionarase tboa peridica, onde aparecen os smbolos,
nmeros atmicos e masas atmicas dos elementos. Para a formulacin e
nomenclatura dos compostos seguiranse os mesmos criterios de anos
anteriores relacionados nas indicacins sobre a formulacin que figuran
mis arriba.

CRITERIOS XERAIS DE CORRECIN DO EXAME DE QUMICA


As respostas deben axustarse ao enunciado da pregunta. Todas as
cuestins tericas debern ser razoadas e non facelo implicar
unha puntuacin de cero no apartado correspondente.
Terase en conta a claridade da exposicin dos conceptos, procesos, os
pasos a seguir, as hipteses, a orde lxica e a utilizacin adecuada
da linguaxe qumica.
Os erros graves de concepto implicarn anular o apartado
correspondente.
Os pargrafos/apartados que esixen a solucin dun apartado anterior
cualificaranse independentemente do resultado do devandito apartado.
Un resultado errneo pero cun razoamento correcto valorarase.
Unha formulacin incorrecta ou a igualacin incorrecta dunha
ecuacin qumica puntuar como mximo o 25% da nota do apartado.
Nun problema numrico a resposta correcta, sen razoamento ou
xustificacin pode ser valorado cun 0, se o corrector non capaz de
ver de onde sau o devandito resultado.
Os erros nas unidades ou ben o non poelas descontarn un 25% da
nota do apartado.
Un erro no clculo considerase leve e descontarase o 25% da nota do
apartado, ags que os resultados carezan de lxica algunha e o alumno
non faga unha discusin acerca da falsidade de dito resultado.

Debuxo Tcnico II 2. Bacharelato

CONSIDERACINS PREVIAS
O Grupo de Traballo quere destacar as seguintes cuestins:
Os cambios mis significativos en canto a contidos (aclaracins nas
orientacins xerais) son os seguintes:
a) O bloque de Trazados Xeomtricos pasa a ser Xeometra e Debuxo
Tcnico, desaparecendo contidos de ngulos na circunferencia,
construcin de tringulos, polgonos e curvas tcnicas.
b) O bloque de Sistemas de Representacin unicamente ter contidos
de sistema didrico e sistema axonomtrico. Non se esixir sistema
cnico (perspectiva lineal) nin sistema acoutado.
c) O antigo bloque de Normalizacin desaparece de 2 de Bacharelato,
anda que algunha parte se pode considerar includo no novo bloque
de Documentacin Grfica de Proxectos, como as se aclara nas
orientacins xerais.
d) Do novo bloque de Documentacin Grfica de Proxectos unicamente
se esixirn debuxos de bosquexos a man alzada e elaboracin de
debuxos acoutados.
Non se vai a inclur ningn contido novo a estas alturas de curso. Os
contidos que necesitan a utilizacin de programas informticos
considranse inviables nestes momentos para as probas.
En canto estrutura do exame acrdase manter a mesma, con das
opcins (A e B) e cada unha delas con tres cuestins (ver exame tipo).
BLOQUE 1. XEOMETRA E DEBUXO TCNICO
1. TRAZADOS NO PLANO
1.1. Arco capaz
1.2. Rectngulo ureo
1.3. Equivalencia
2. POTENCIA
2.1. Eixe e centro radical
2.2. Aplicacins a resolucin de tanxencias
3. TRANSFORMACINS XEOMTRICAS NO PLANO
3.1. Homoloxa
3.2. Afinidade
3.3. Inversin
4. CURVAS CNICAS E TCNICAS
4.1. Elipse
4.2. Hiprbole
4.3. Parbola
4.4. Interseccins con rectas e rectas tanxentes

BLOQUE 2. SISTEMAS DE REPRESENTACIN


1. SISTEMA DIDRICO
1.1. Pertenza, incidencia, paralelismo e perpendicularidade.
1.2. Xiros, abatementos e cambios de plano.
1.3. Verdadeiras magnitudes de segmentos e figuras planas
1.4. Representacin de corpos xeomtricos: prismas, pirmides,
cilindros, conos e esferas
1.5. Poliedros regulares: tetraedro, hexaedro, octaedro.
1.6. Interseccin con rectas.
1.7. Seccins planas.
1.8. Obtencin de desenvolvementos.
2. SISTEMA AXONOMTRICO ORTOGONAL
2.1. Fundamentos do sistema, proxeccins e coeficientes de reducin.
2.2. Representacin de corpos xeomtricos en axonomtrico ortogonal,
a partir das sas proxeccins didricas.

BLOQUE 3. DOCUMENTACIN GRFICA DE PROXECTOS


1. DEBUXOS DE BOSQUEXOS A MAN ALZADA
A partir pezas dadas en axonometra a escala, elaborar as vistas, cortes
e/ou seccins.
2. ELABORACIN DE DEBUXOS ACOUTADOS

ORIENTACINS PARA O EXAME


A estrutura da proba mantense igual de cursos anteriores, con das
opcins (A e B), con tres preguntas en base aos bloques de contidos:
A primeira de Xeometra e Debuxo Tcnico, que se corresponde
basicamente anterior de Xeometra Plana, cunha cualificacin de 3
puntos.
A segunda e a terceira, de Sistemas de Representacin: un exercicio de
Sistema Didrico e outro de Axonomtrico (trazado de axonometras
ortogonais a partir de proxeccins didricas), cunha cualificacin de
3,5 puntos cada unha.
Poderase alternar este ltimo exercicio correspondente terceira
pregunta do Bloque 3, con sinxelos exercicios de Representacin
Grfica de Proxectos, limitndose este curso ao enumerado en
pargrafos anteriores, segundo as directrices que se achegan

Vous aimerez peut-être aussi