Concentra - GVA Metropool Stad, 25 april 2014 , blz.
56
Sociaal project
In 10 jaar 5000 mensen uit de
kansarmoede: dat is het doel
Armen Tekort zet ondernemers in als buddys om ontbering in Antwerpen te bestrijden
Theo Vaes en Marijke Moens doen een beroep op ondernemers om mensen uit de kansarmoede te krijgen. Dit zijn mensen die de smaak van veerkracht hebben geproefd, zegt
Vaes. FOTO SARAH VAN DEN ELSKEN
O Het is belangrijk
ndernemer Theo Vaes
en lector Marijke
Moens leggen zich
met Armen Tekort
hoge doelstellingen op. In tien
jaar halen we 5000 mensen uit
de kansarmoede. Daarbij doen
we een beroep op evenveel
ondernemers en kansrijken,
zeggen beiden.
 Het startschot van het ambitieuze
project van Armen Tekort werd don-
derdag gegeven. De stuwende krach-
ten achter het project zijn Theo Vaes
en Marijke Moens. Vaes is onderne-
mer en begeleidt Chinese bedrijven
die zich willen vestigen in Belgi.
Moens is lector en organiseert via
Daklozenhulp Antwerpen voedsel-
bedelingen.
 Waarom zet een bedrijfsleider
zich in voor kansarmen?
Vaes: Veeleer toevallig. Ik wandelde
tien jaar geleden met een jezuet over
de De Keyserlei. Er zat een bedelaar,
maar ik wilde die geen geld geven.
Hij moet er maar voor werken, zei
ik tegen mijn gezelschap. De jezuet
stelde voor om eens bij de bedelaar
te gaan zitten. Toen zag ik de man
in plaats van de bedelaar. Mentaal
kwam er een bocht van 180 graden.
Als voorzitter van Daklozenhulp Ant-
werpen deed ik mee aan de voedsel-
bedeling. Ik ben dan ook eens mee
gaan aanschuiven en heb gesproken
met deze mensen. Ik leerde drie za-
ken. Wie arm is, wordt elke maand
armer. De groep wordt groter. Wat
ze ons vertellen, is dat het nooit goed
komt. Daar begon mijn verontwaar-
diging. Ik geloofde niet langer in het
eigenschuldverhaal.
 Wat houdt het project Armen Te-
kort juist in?
Vaes: We richten ons op de mensen
die in materile armoede leven door
hun psychische beperkingen. Door
een gebrek aan eigenwaarde is het
voor hen onmogelijk om hun capa-
citeiten te ontwikkelen. Daarom is
juist het herstellen van eigenwaar-
de zo belangrijk. Ons doel is om 5000
armen hun eigenwaarde te herstel-
len tegen 2024.
 En hoe gaat u dit dan doen?
Vaes: De afgelopen drie jaar onder-
zochten we verschillende methodes
en we kwamen uit bij het buddy-sy-
steem. Iemand neemt de arme dus
onder zijn vleugels. Dat gaat alleen
lukken als twee voorwaarden zijn
vervuld. Het moet de emancipatie
bewerkstelligen van de betrokke-
ne en het moet grootschalig zijn. Nu
zijn er zes organisaties die met bud-
dys werken, samen goed voor drie-
honderd mensen. Als je weet dat er
8000 kansarmen zijn, dan zie je di-
rect dat met dit tempo het probleem
dat we de
eigenwaarde
van mensen
herstellen.
THEO VAES
ARMEN TEKORT
nooit opgelost geraakt. Met Armen
Tekort gaan we nu bewijzen dat er
daadwerkelijk een kentering kan ko-
men als er op een grootschalige ma-
nier wordt gewerkt. Wij starten met
5000. Natuurlijk hoort dat ook ge-
paard te gaan met een maatschap-
pelijke verandering, want anders ko-
men er nieuwe kansarmen bij.
 Voor de buddys doet u een be-
roep op ondernemers en kansrij-
ken?
Vaes: Tijdens ons onderzoek heb
ik gemerkt dat er onder bedrijfslei-
ders en ondernemers een grote be-
reidheid bestaat om zich maatschap-
pelijk in te zetten. Alleen moeten ze
echt het gevoel hebben dat ze iets
veranderen. Bovendien gaat het om
mensen die de smaak van veerkracht
hebben geproefd. Problemen oplos-
sen, daar draait het bij deze mensen
om. Het zit in hun karakter. We plaat-
sen ze natuurlijk niet zomaar bij een
kansarme. Er gaat een intensieve
opleiding aan vooraf. De houding
van kansarmen veranderen is moei-
lijk. Toch ben ik ervan overtuigd dat
we dat met ons model snel kunnen.
Elke buddy werkt met n kansarme.
90 procent van de kennis uit het so-
ciaal werk steken we in een soort van
Wikipedia van kansarmoede, waarop
de buddys een beroep kunnen doen.
Dat wordt aangevuld met een help-
desk waarnaar onze buddys kun-
nen bellen voor advies. De oplei-
ding duurt drie maanden. De theo-
rie leert men via zelfstudie en de klas-
tijd draait om praktijkoefeningen.
Moens: Er is veel welwillendheid,
maar ook onwetendheid. Ze heb-
ben al eens pogingen ondernomen,
maar mensen haakten af na enkele
negatieve ervaringen.
 Gaat u wel 5000 ondernemers
vinden?
Vaes: Als ondernemer lukt het mij
vlotter om andere ondernemers te
overtuigen. Ik spreek de taal en heb
een netwerk dat ik kan aanspreken.
Moens: Ik merk ook dat heel dit pro-
ject iets weg heeft van een onderne-
ming. Het is een combinatie van het
zakelijke en het sociale. Door samen
te werken met anderen gaat het echt
wel lukken.
Vaes: We zitten op een historisch kan-
telmoment. Ik had dit verhaal vijf jaar
geleden niet kunnen verkopen aan
kansrijken. Iedereen kroop volop op
zijn ladder naar de wolken. Nu is het
besef er echter dat het niet langer kan
zoals we nu bezig zijn. Bedrijven zijn
meer bezig met maatschappelijk ver-
antwoord ondernemen. Het is onder-
tussen meer dan een schaamlapje.
 Waarom verwacht u dat het pro-
ject een succes gaat zijn?
Vaes: Omdat het niet klopt dat de
maatschappij individualiseert. Ik
kwam veel mensen tegen die echt iets
willen doen. Bij ondernemers leeft
een verlicht eigenbelang. Als ze ie-
mand uit armoede tewerkstellen,
dan hebben ze niet alleen een werk-
nemer, maar ook minder sociaal be-
slag. Maar heel wat mensen haken af
na mislukkingen. Dit buddy-systeem
is gearrangeerde vriendschap. Voor
het eerst zullen veel kansarmen ie-
mand ontmoeten die naar hen luis-
tert en genteresseerd is.
 Is dat niet naef?
Vaes: Dat hoor ik eigenlijk al drie
jaar. Het is mijn overtuiging dat men-
sen pas aan hun kwaliteiten kunnen
werken als ze hun eigenwaarde heb-
ben hersteld. Andere projecten luk-
ten niet omdat ze daaraan zijn voor-
bijgegaan.
SACHA VAN WIELE
L Armen Tekort vzw, De Keyserlei 5/bus
50, www.armentekort.be, 03.233.33.36