SURINAME

Herdenking 25 jaar SLM-vliegramp in 2014 leidt

nu al tot aangestuurd conflict

Spaans Surinaamse notoire

onruststoker denkt alleenrecht te hebben over herdenking

De arrogantie van voorzitter st. Mondiaal Kleurrijk Voetbal is stuitend

Depothouder de Gek van Ceuta lijkt meer op een wc-rolhouder

10-06-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal is tegen het voornemen

van het Comit 7 juni om in 2014 een grootse herdenking te organiseren in de
Amsterdamse voetbaltempel Arena in verband met 25 jaar SLM-vliegramp.
Dat heeft de stichting zaterdag 8 juni in een persbericht wereldkundig
gemaakt. Het is niet de eerste keer dat deze stichting en haar voorzitter
willens en wetens voor onrust zorgen en de herdenking van de ramp claimen
op een verderfelijke wijze.

Bij de ramp met de Douglas DC8 Super 62 van de SLM op 7 juni 1989, kwamen
176 mensen om het leven, waaronder de voltallige bemanning van 9 personen
en 167 passagiers. Er waren 11 overlevenden. Onder de slachtoffers bevonden
zich voetballers van het Kleurrijk Elftal.

Liesdek bij monument. (Foto: R. Hoost)

Plan voor grootse herdenking in 2014

In Nederland werden vrijdag 7 juni 2013 bij het monument voor de slachtoffers
van de vliegramp in Amsterdam bloemen gelegd door nabestaanden.Ruim 300
personen woonden de herdenking op het s Gravensandeplein in Amsterdam-
Oost tegenover het Oosterpark bij. De Staat Suriname liet echter op
schandelijke wijze verstek gedaan bij de herdenking.
Marcel Liesdek van het Comit 7 juni en oud-aanvoerder van het kleurrijk
voetbalelftal zei bij de herdenking, dat er plannen zijn om volgend jaar een
grootse herdenking te organiseren in de Amsterdamse voetbaltempel Arena.
Hij vertrok in juni 1989 een dag later dan de rampvlucht, via de Verenigde
Staten van Amerika, naar Suriname. Liesdek riep oud-collegas op om in 2014
bij de herdenking van 25 jaar vliegramp Zanderij, in de Arena mee te doen aan
een voetbalwedstrijd in een te vormen wereldelftal ter herdenking van de bij
de ramp omgekomen voetballers. Een mooi initiatief dat zeker steun verdient
en dat geen behandeling verdient zoals nu het geval is door de zogenoemde
Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal.

Nabestaanden, vrienden en kennissen en bestuurders van de Amsterdamse

stadsdelen Oost en Zuidoost herdachten de slachtoffers die 24 jaar geleden
vielen, met zang, toespraken en het leggen van kransen bij het monument ter
herinnering aan de slachtoffers op het plein. De Draver Boys zorgden voor de
muzikale omlijsting. Veel leden van deze muziekformatie kwamen om bij de
vliegramp te Zanderij.

Mondiaal Kleurrijk Voetbal vindt dat het rouwen afgelopen moet zijn.....
De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal meldt in haar persbericht, dat in 2009,
bij 20 jaar SLM-vliegramp, bewust besloten is de rouwperiode af te sluiten.
Deze stichting besloot na ampel beraad en bewust, om in 2009 de jaarlijkse
herdenkingen te beindigen. Wij bevonden dat ieder jaar opnieuw de langzaam
helende zielenwonden van de nabestaanden openhalen, een kwelling was
geworden. Daarom sloot zij de rouwperiode na 20 jaar, door middel van een
culturele Puru Blakka op 7 juni 2009 bij het Vliegramp Monument in Suriname,
succesvol af.

In het persbericht dreigt de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal met een

rechtszaak als Liesdek doorgaat met zijn plannen, omdat de rouw vier jaar
geleden al is beindigd. Iedere poging om die afsluiting middels nieuwe
activiteiten te doorkruisen, is te vergelijken met cultuur barbarisme en zal
ongetwijfeld juridische consequenties hebben.

Liesdek neemt stichting en dreiging rechtszaak niet serieus

De autoritaire trekjes van de stichting maken gelukkig echter geen indruk op
Liesdek. Hij liet zondagavond 9 juni weten, in een interview bij het
Amsterdamse Radio Tamara in het programma Welgeinformeerd, een
eventuele rechtszaak met vertrouwen tegemoet te zien. Hij vraagt zich af wie
hem kan verbieden om te herdenken. Hij zegt dat de vliegramp Zanderij een
van de grootste rampen is uit de Surinaamse geschiedenis en dat niemand het
recht heeft een ander te verbieden de slachtoffers te herdenken.

De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal haalt in haar persbericht uit naar

Liesdek, die volgens haar in een artikel in de Ware Tijd twee storende
uitspraken zou hebben gedaan.
Volgens de stichting is Liesdek nooit en te nimmer betrokken geweest bij het
Kleurrijk Voetbal, maar beweert dat op 7 juni jongstleden de voetballers van
Suriprofs werden herdacht. Dit is bezijden de waarheid en bovendien
geschiedvervalsing. Immers, de Suriprofs zag door toedoen van de oprichter van
het Kleurrijk Voetbal in Nederland, de heer Sonny Hasnoe, pas in 1996 het
levenslicht. De vliegramp dateert zoals een ieder wel weet van het jaar 1989,
aldus de stichting. De Miranda vergeet te vermelden dat Liesdek niet door
journalist Eric Mahabier is geciteerd..... Het kan dus een verschrijving ofwel een
fout zijn van de correspondent van de krant in Nederland, Mahabier.

Veel belangstelling bij herdenking SLM-ramp 7 juni 1989 in Amsterdam.

(Foto: R. Hoost)

De stichting draaft in haar bericht verder door: Marcel Liesdek verhaalt voorts
over plannen om bij de 25ste herdenking van de Vliegramp een voetbaltreffen
in de Amsterdamse Arena te zullen organiseren. Het kan niet anders, of in die
voetbaltempel, zou men willen pogen het Kleurrijk Elftal te herdenken. Als
depothouder van het Merk Kleurrijk in relatie tot voetbal, herinnert de Stichting
Mondiaal Kleurrijk Voetbal de heer Marcel Liesdek aan de onverkwikkelijke
taferelen rond de herdenking van het tienjarige bestaan van de SLM Vliegramp.
Deze verwijzing betreft de publiekelijk uitgevochten rel tussen andere
organisaties en de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal en waarbij in het geding
was, het onrechtmatig gebruiken van de het Voetbalmerk Kleurrijk Elftal. Een
voetbalformatie die niets van doen heeft gehad en nu nog heeft met het
Kleurrijk Elftal, wenste in Rotterdam tegen de FC Feyenoord uit te komen.
Ternauwernood werd een door onze stichting voorbereid Kort Geding tegen de
plegers van die onrechtmatige daad, door tussenkomst van de toenmalige
Ambassadeur van de Republiek Suriname in den Haag en wijlen ds. Rudy
Polanen die een akkoord tussen de strijdende partijen wisten te bereiken,
afgeblazen.

De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal eist niet alleen, maar sommeert zo

nodig de heer Marcel Liesdek en zijn 7 juni Comit, het niet opnieuw zover te
willen laten komen dat er een groot schandaal ontstaat en waarbij het belang
van niemand is gediend. Zeker niet en op de laatste plaats, de zielenrust van de
omgekomen Kleurrijkvoetballers met hun Staf, die ernstig zal worden verstoord.

De depothouder in deze, de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal heeft, het zij

herhaald, doelbewust de rouwperiode rond het tragisch verscheiden van haar
Elftal en technische staf op 7 juni 2009 in het land waar het Vliegdrama
plaatsvond, cultureel zowel moreel afgesloten. Iedere poging om die afsluiting
middels nieuwe activiteiten te doorkruisen, is te vergelijken met cultuur
barbarisme en zal ongetwijfeld juridische consequenties hebben.

Spaans Surinaamse onruststoker/intrigant Roy Raymond de Miranda

Herdenken SLM-vliegramp is 'cultuur barbarisme'.......
Het persbericht van de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal is ondertekend
door R.R. de Miranda/Voorzitter ofwel de Spaanse Surinamer Roy Raymond
de Miranda.

Een man die niet nadenkt bij wat hij schrijft: hoe kun je in vredesnaam het
willen herdenken van 176 passagiers van de SLM-rampvlucht van 7 juni 1989
omschrijven als 'cultuur barbarisme'? Als je het onfatsoen en gebrek aan
respect hebt om dat te doen, dan ben jezelf geen respect, op geen enkele
manier, waard.

Een man die er niet voor terugdeinst om conflicten uit te lokken en om

personen persoonlijk aan te vallen en te beledigen.

Een man die woonachtig is in het

veilig en ver weg geleden Spaanse Ciudad De Ceuta, Andalucia, aan de
noordkust van Afrika, in het westen grenzend aan Marokko en aan de overzijde
van de Middellandse Zee Gibraltar.
Een man die een hoge dunkt van zichzelf heeft en graag laat zien dat hij op de
foto staat met de president van de FC Barcelona, Sandro Rosell.....maar, of je
daar nu mee te koop moet lopen. Veel duistere types laten zich immers, maar
wat graag op de gevoelige plaat vastleggen met een bestuurder van Barca (ik
denk onder andere aan de Surinaamse crimineel Piet W. en kornuiten).

De Miranda en de 'president' van FC Barcelona... (Foto: R.R. de Miranda,

Facebook)

Een man die zich neerzet als depothouder van de Stichting Mondiaal Kleurrijk
Voetbal, alsof hij een soort octrooi/patent heeft op het woord kleurrijk.
Een man met een spoor van ruzies en conflicten in zijn kielzog. Niet alleen als
het gaat om Kleurrijk Voetbal, maar ook als het gaat om personen, zoals de in
Nederland woonachtige Surinamer Romeo Hoost
(voorzitter van het Comit Herdenking Slachtoffers Suriname en drijvende
kracht achter de vervolging van Bouterse in Nederland), die zich in bijvoorbeeld
zogenaamde groepen op de social media website Facebook en elders negatief
uitlaten over de Surinaamse president Desi Bouterse en of over zijn partij, de
NDP (Nationaal Democratische Partij). Dat werkt als een rode lap op een paarse
Spaanse NDP-stier en die stier, Roy Raymond de Miranda, kan zeer goed
briesen....
Een man die vermoedelijk op allerlei social media websites berichten plaats
onder diverse aliassen en anoniem tekeer gaat tegen andersdenkenden.
De man achter de in 1997 opgerichte vermeende organisatie die zich Clean
Files Tribunal (Schone Dossiers Tribunaal) noemde. Deze organisatie wilde
onder meer dat Nederland het internationale opsporingsbevel tegen Bouterse
wegens drugshandel en het witwassen van zwart geld zou intrekken. Clean Files
Tribunal kreeg ruimte op de officile website van de NDP tot eind april 2010,
toen Clean Files Tribinal na weer eens conflict, door de NDP van de website
werd gehaald.
Alle teksten van Roy Raymond de Miranda werden verwijderd.

Clean Files Tribunal was niets meer en niets minder dan slechts de persoon De
Miranda. Van een organisatie was en is geen sprake.

Kleurrijke door De Miranda ontsponnen conflicten

Maar, terug naar De Miranda en zijn Kleurrijk Elftal initiatieven die vaak
leidden tot conflicten. Zo was er een conflict in april 1998.

Het NRC schreef op 25 april dat jaar: Een politiek getint conflict verdeelt de
Surinaamse voetbalgemeenschap in Nederland. De Suriprofs, het team van
Nederlands-Surinaamse profvoetballers, distantieert zich openlijk van het
Kleurrijk Elftal, een initiatief van de Stichting Platform Mondiaal Kleurrijk
Voetbal 2000.

Met de Surinaamse Voetbalbond presenteerde dit platform in het Utrechtse

Breukelen een plan om met uitwisselingsprojecten, financile en materile
ondersteuning' het noodlijdende voetbal in Suriname op een hoger niveau te
brengen. De belangrijkste doelstelling van de stichting was deelname van het
Surinaamse voetbalelftal aan de Olympische Spelen in Sydney 2000. De
plannen werden bekendgemaakt door mr. R. de Freitas, vicevoorzitter van de
Surinaamse Voetbalbond, en voorzitter Roy Raymond de Miranda van het
platform.

Uit een vertrouwelijke brief van De Miranda aan De Freitas, gedateerd 2

februari 1998, werd onomwonden duidelijk, dat politieke motieven ten
grondslag lagen aan het samenwerkingsverband, aldus het NRC. Het ging De
Miranda vooral om ondersteuning van de regering in Suriname en de
regerende Nationaal Democratische Partij (NDP) van partijvoorzitter en
regeringsadviseur Desi Bouterse. Ik denk dat bij realisatie (...) de Regering en
de Partij er publicitair en propagandistisch wel bij zullen varen, aldus De
Miranda in zijn brief over de plannen. De Miranda ontkende natuurlijk, zoals hij
altijd ontkend, dat hij deze brief geschreven had en sprak van intriges en een
pure falsificatie.

Enkele weken voordat het plan van De Miranda bekend werd gemaakt, had de
Stichting Suriprofs de clubs in het Nederlandse betaalde voetbal al per brief er
nadrukkelijk op gewezen dat het Kleurrijk Elftal geen enkele relatie had en
heeft met de Suriprofs. Het NRC benadrukte in haar artikel dat ook blanke
spelers deel uitmaakten van het Kleurrijk Elftal.

Toenmalig trainer van de Suriprofs, Henk ten Cate, kon niet begrijpen waarom
de Surinaamse Voetbalbond samenwerkte met het platform van De Miranda.

Dat De Miranda nu en dan last blijkt te hebben van tropenkolder bleek onder
andere in augustus 1999 toen hij namens de Stichting Mondiaal Kleurrijk
Voetbal 2000 (zijn stichting lijken constant van naam te veranderen....)
aankondigde verregaande plannen te hebben om in Amsterdam, naast Ajax,
nog een professionele voetbalclub te willen oprichten.In alle geledingen
moesten voormalige Surinaamse profs, die op internationaal niveau hebben
gespeeld, de leiding hebben. Roy de Miranda, voorzitter van de stichting dacht,
dat het Nederlandse voetbal en de stad Amsterdam daarmee 'een geweldige
impuls' zouden krijgen. Amsterdam is in Nederland het mekka van technisch en
creatief voetbal. In de top van het amateurvoetbal constateren we elk seizoen
opnieuw dat kleurrijk spelende teams het beste en meest aantrekkelijke voetbal
brengen, zo beweerde De Miranda.
Tegenover de krant AD zei hij: In de kluis bij de KNVB liggen nog altijd de
licentie van FC Amsterdam en FC Wageningen. Als wij een goed businessplan
kunnen overleggen en voldoende financile steun hebben, moet het vreemd
lopen willen we geen groen licht voor een nieuwe BVO (betaald voetbal
organisatie) krijgen. Op dit moment worden er door ons marktonderzoeken
gedaan voor sponsoring en een levensvatbare exploitatie. We willen dat de
liquiditeit voor lange tijd is gewaarborgd.

Het AD schreef echter ook, dat de stichting van De Miranda in de zomer van dat
jaar negatief in het nieuws was gekomen, door een aanvaring met de
organisatie achter de Suriprofs, die in de Rotterdamse Kuip een
herdenkingswedstrijd wilden spelen tegen Feyenoord ter nagedachtenis aan de
176 slachtoffers van de vliegramp in Paramaribo in 1989. Als depothouder van
de naam 'Kleurrijk' (in de relatie tot voetbal) tekende de Stichting bezwaar aan
tegen het in Rotterdam expliciet herdenken van het kleurrijk elftal dat onder
haar auspicin de fatale vlucht naar Suriname maakte. Kleurrijk Mondiaal
Voetbal 2000 zou het nagenoeg geheel omgekomen kleurrijk elftal zelf
herdenken tijdens een toernooi in Den Bosch (met o.a. Ajax, FC Den Bosch en
de kleurrijke profs).

Ook toen bleek De Miranda een soort alleenheerschappij naar zich toe te
hebben getrokken over wie wel wanneer en hoe de SLM-vliegramp mag
herdenken. Deze man lijkt echter te vergeten dat op de fatale vlucht niet alleen
voetballers als passagiers zaten.....

Wat lucht dat op: fulimeren tegen andersdenkenden.....

Naast zijn arrogante houding als het gaat om herdenkingen van de SLM-
vliegramp, maakt De Miranda er ook een sport van om via ingezonden stukken,
die vooral en welhaast alleen gepubliceerd mogen worden op de vermeende
Surinaamse nieuwswebsite GFC Nieuws, welke website De Miranda
ongegeneerd een platform biedt, om andersdenkenden uit te schelden en te
beledigen.

In een van zijn meest recente ingezonden stukken, 3 juni 2013, geeft Roy
Raymond de Miranda er blijk van niet zo blij te zijn met bepaalde groepen op
Facebook, vooral niet met groepen waarin mensen vrijelijk kritisch kunnen zijn
over de Surinaamse president, en hoofdverdachte in het 8
decemberstrafproces, en zijn partij de NDP. Zo schrijft De Miranda onder
andere: (...) Er bestaan uitgesproken anti en pro Suriname groepen waaronder
die, expliciet anti de Regering Bouterse zijn, dan wel expliciet pro Regering
Bouterse. (...) Binnen deze groepen hebben zich o.a. actievoerders (...)
genesteld. Zij vormen een harde kern van debaters binnen de FB
Discussiegroepen van politieke aard. Dat de discussies in die samenhang door
een gebrek aan beschaving bij sommige debaters uitmonden in persoonlijke
aanvallen waarbij smaad en laster niet ontbreken, is niet onbekend. Het regent
derhalve tegen deze uitwassen, klachten bij Facebook maar inmiddels ook bij
het Openbaar Ministerie van o.a. Nederland. (...), aldus de grootste
onbeschaafde persoon.

In het ingezonden stuk op GFC Nieuws op 3 juni 2013, richt hij zijn gifpijlen
vooral en met name op Romeo Hoost, volgens hem een Antilliaan en geen
Surinamer waaruit blijkt hoe slecht de in het Spaanse Ceuta wonende
Surinamer is genformeerd.
 Romeo Hoost

De Miranda: Hoost wordt op Facebook beschermd door hogere machten in

Nederland
De Miranda: (...) Het is reeds jaren bekend dat de in Nederland wonende
zogenaamde mensenrechtenverdediger, de Antilliaan Romeo Hoost, een ieder
waarvan hij denkt dat die aan de NDP c.q. de huidige president van de
Republiek Suriname is gelieerd abject op de korrel neemt. Daarbij wordt er niet
geschuwd leugens, smaad, laster, belaging, het schenden van portretrecht en
intellectuele eigendommen te hanteren. (...)
Volgens de Spaanse Surinamer wordt Hoost zelfs door Facebook beschermd en
dat in opdracht van hogere machten in Nederland. Deze machten die het tot
een kerntaak hebben gemaakt, de huidige president van de Republiek Suriname
te demoniseren, criminaliseren en internationaal niet aflatend te beschadigen.
En dit lot treft ongetwijfeld ook de aanhangers van voornoemde autoriteit.
Persoonlijk zelf slachtoffer van de handelingen zoals hierboven omschreven,
deponeerde o.a. mijn persoon een strafklacht in bij het Amsterdamse Openbaar
Ministerie tegen Romeo Hoost en zijn metgezel Esha Tewarie die zich net als
haar partner in dezelfde zin niet onbetuigd laat. En aangezien de Facebook
organisatie weigert in deze adequate en sanctionele maatregelen te treffen
waar die feitelijk thuishoren, zie ook ik mij genoodzaakt wegens
medeplichtigheid aan strafbare feiten, aanvullend, een klacht tegen Facebook
in te dienen. In deze gaat het om een strijd die te vergelijken is met die van
David tegen Goliath, maar ook in deze jungle zal er ordening dienen plaats te
vinden. (...)
Bij het lezen van deze absurde teksten zal iedereen met een dosis gezond
verstand in de veronderstelling zijn, dat die teksten zijn geschreven door
iemand vol haat en frustratie en door iemand die heilig gelooft in de meest
absurde complottheorietjes. Deze man en zijn teksten kunnen niet serieus
genomen worden, zoals ook blijkt uit teksten in een eerder door hem op GFC
nieuws geplaatst ingezonden stuk waarin hij zich ook weer richt op de
Surinamer Romeo Hoost. (De Miranda heeft overigens meerdere stukken
gepubliceerd, maar ik beperk mij hier slechts tot stukken die op Hoost
betrekking hebben, omdat die op een bedenkelijke en welhaast strafbare wijze
op de persoon zijn gericht en niet op de inhoud.)

Onder de kop De Dorpsgek begint De Miranda weer te fulimeren tegen Hoost.

Enkel en alleen om te tonen hoe verwrongen De Miranda denkt en hoeveel
frustratie er schuil gaat in zijn teksten, plaats ik hieronder grote delen uit zijn
stuk De Dorpsgek:
Ware het niet dat de dorpsgek Romeo Hoost met zijn persoonlijke vendetta
jegens de huidige president van de Republiek Suriname wereldwijd instanties en
instituties alsook gezaghebbenden met smaadschriften bestokend de
Surinaamse entiteit als geheel schade berokkent, dan zouden weldenkende
mensen schouderophalend aan hem voorbij gaan. De niets betekenende
Antilliaan Romeo Hoost die zicht- en merkbaar psychische stoornissen vertoont,
wordt geprogrammeerd en in stand gehouden door mensen die meer verstand
van zaken hebben en om verschillende redenen appeltjes hebben te schillen met
het hoogste gezag van de Republiek Suriname. Zelfs pers- en media-instituten
bombarderen de niet-journalist tot radioman, die in de uitoefening van dat
werk schromelijk faalt. De dorpsgek zijn sterke kanten komen namelijk het
beste tot hun recht in dansende karavanen zoals bijvoorbeeld carnavalstoeten
en die van de Gayparade. (...)
Want als de dorpsgek werkelijk gezond verstand in de kop had, dan had die
moeten weten dat alle regeringen en landen en/of instituties die hij aanschrijft
hem ronduit als een nar wegzetten. En ook daarvan is er bewijs voorhanden!
Het kwalijke in dit verband echter is, dat de Surinaamse entiteit als geheel
onterecht erdoor geblammeerd wordt. Het is te zot voor woorden dat een
Antilliaanse charlatan zich op dergelijke wijze ongehinderd onder het mom van
vrijheid van meningsuiting kan blijven vergrijpen aan de Staat Suriname. Romeo
Hoost is paranode en schuwt de leugen om zijn krankzinnige doelen te bereiken
in het geheel niet. (...)

(...) In juli 2010 heeft de dorpsgek Hoost via de Wereld Omroep verhaald over
een fysieke dreiging die hem rond die tijd bij een locale omroep in Amsterdam
ten deel viel. (Klik hier voor dat artikel.)
De Miranda eindigt zijn stukje proza met de woorden:
Het Orakel van Amsterdam zal nog enige tijd fulmineren, maar door de tijd en
de Wet van de Metafysica komt ook dat geblableer eens tot een einde en is
Suriname verlost van een hinderlijke kuparie.

De Gek van Ceuta bestrijden met zijn eigen gif

Roy Raymond de Miranda, de Gek van Ceuta, blijkt echter totaal voorbij te
gaan aan zijn eigen wijze van fulimeren en beledigen. Zijn teksten zijn
doorspekt van haat en frustratie. De man krijgt er een kick van om via allerlei
krankzinnige ingezonden stukken, die gelukkig slechts hun weg vinden naar een
of twee Surinaamse websites, zijn frustraties te richten op een Surinamer in
Nederland die via democratische kanalen, in soms scherpe bewoordingen -
maar dat mag -, zijn kritiek uit op de president van Suriname en zijn partij.
De heer Hoost blijft binnen de grenzen van de toepasbare wetten, maar de
Spaanse Surinamer De Miranda heeft kennelijk lak aan die wetten en wordt
verblind door de scherpe teksten van Hoost.
Als het om De Miranda gaat zouden die teksten van Hoost nog wel iets
scherper mogen: je moet immers iemand bestrijden met zijn eigen gif.