Vous êtes sur la page 1sur 73

O idioma dinamarqus pertence ao ramo da lnguas escandinavas orientais da

subfamlia germnica das lnguas indo-europias.

LNGUAS GERMNICAS
----------|------------
|------Ingls
|------Alemo
|------Nrdicas
|
|----Ocidentais
| |------Islands
| |------Faroe
| |------Noruegus (Nynorsk)
|
|----Orientais
|------Sueco
|------Noruegus (Bokml)
|------Dinamarqus

O sueco, o noruegus, o islands e dinamarqus


provm de uma lngua escandinava em comum, que
tem registro em inscries feitas em runas datadas do
sculo terceiro d.C.

Mudanas significativas ocorreram na lngua-me


durante a Era Viking (entre 800-1050), resultando em
diferenas entre os dialetos escandinavos orientais, dos
quais se originaram o dinamarqus e o sueco, e os
dialetos escandinavos ocidentais, que so a fonte do
noruegus (nynorsk) e do islands.

A histria da lngua dinamarquesa pode ser dividida em trs grandes perodos:

1. Dinamarqus Arcaico (800-1100),


2. Dinamarqus Medieval (1100-1500)
3. Dinamarqus Moderno (a partir de 1500)

Da Evoluo Tipolgica

do Sistema Morfolgico em Dinamarqus

Prof. Vulf Plotkin, D.Sc.

vulf@iimath.com
ABSTRACT: Uma lngua altamente analtica como o dinamarqus desenvolveu
uma caracterstica morfolgica encontrada em outras lnguas outrora sintticas,
mediante o processo de anlise, ou seja, formao de palavras compostas em que o
elemento lxico e o auxiliar se unem como dois elementos de um composto gramatical.
Tais compostos se formam em dinamarqus pela posposio dos artigos definidos -en/-
et, e a terminao do Presente -er, o que explica a reteno do std em seus primeiros
componentes. Assim como qualquer elemento de um composto, esses auxiliares so
tambm usados como palavras separadas, a saber: os artigos indefinidos en/et e o verbo
de ligao er, respectivamente.A variabilidade da posio especfica e dos significados
gramaticais correlacionados e expressos por esses auxiliares est de total acordo com as
caractersticas bsicas da tipologia analtica.

1. CENRIO

A evoluo das lnguas romnicas e germnicas nos ltimos dois milnios foi
determinada por uma tendncia tipolgica ao processo de anlise. Dado ao nmero e
diversidade das lnguas envolvidas, e vastido das reas que cobrem, tal tendncia
naturalmente apresentou um variedade de manifestaes lingsticas, algumas das quais
caracterizam os dois grupos de lnguas como um todo, enquanto outras ficaram
confinadas a certos agrupamentos ou a idiomas especficos.

Pode-se observar um exemplo no estabelecimento de uma ordem fixa das palavras


que, por estar entre as caractersticas elementares de um processo de anlise, comum
s lnguas dos dois grupos, mas de modo diferente. Enquanto a ordem das palavras em
uma lngua predominantemente sinttica pode ser completamente livre de restries
gramaticais, permitindo todo tipo de organizao na frase, ela no pode ser totalmente
fixa em uma lngua natural, e deve permitir, ao menos, alguns rearranjos sintticos. A
liberdade permitida ordenao das palavras e ao tipo de mecanismo gramatical para a
sua realizao so, portanto, elementos importantes na caracterizao tipolgica de uma
lngua que possui uma ordem de palavras basicamente fixa. A esse respeito, as lnguas
romnicas e germnicas apresentam trs solues. Todas as lnguas romnicas
desenvolveram uma estratgia comum para propiciar uma gama de posio s frases,
compatvel com a ordem fixa das palavras, caracterizada pelo uso de reajustes nas
oraes atravs do uso de elementos de substituio especiais na ordem das palavras de
natureza pronominal afixados ao verbo. Ao mesmo tempo, essa estratgia tambm
alcanou lnguas no romnicas na regio dos Blcs, tais como Grcia, Bulgria e
Albnia, o que torna isso, na realidade, uma caracterstica restrita rea. A maioria das
lnguas germnicas atingiu uma liberdade maior na ordem das palavras, colocando-se o
termo substitudo numa posio no incio da orao especialmente designado para esse
propsito. Entretanto, essa soluo no pode ser descrita como comum a todas as
lnguas germnicas, pois um mecanismo muito diferente aconteceu na lngua inglesa,
atravs de reajustes sintticos permitidos sob regras especficas quanto ordem fixa das
palavras.
H tambm diferenas significativas entre os dois grupos de lnguas e dentre eles
tambm, com relao interao dinmica entre as tendncias tipolgicas
diametricamente opostas de sintetizao e anlise. Tais tendncias so, na verdade,
vetores direcionados a dois plos de um continuum tipolgico, cujas foras nunca esto
totalmente em repouso. Em uma lngua predominantemente sinttica, as formaes
analticas vo emergir tempos em tempos, mas podem no conseguir ganhar fora
suficiente nos paradigmas sintticos e, assim, vo sofrer uma eroso gradativa,
resultando em formas no flexionadas com o auxiliar reduzido a um afixo. Observa-se,
ainda, uma forte tendncia a uma ressintetizao em lnguas que h muito abandonaram
suas caractersticas sintticas, e que alcanaram grau analtico um tanto alto.

A evoluo tipolgica dos grupos de lnguas mais expressivos da Europa -


germnico, romnico e eslavo - apresenta, essencialmente, expresses diferentes de
interao entre as duas tendncias. As lnguas eslavas preservaram amplamente suas
tipologias sintticas herdadas, apesar do surgimento, em algumas delas, de formas
verbais analticas para o Futuro, o Perfeito e o Reflexivo, assim como formas definidas
dos adjetivos acompanhados de pronomes como auxiliares. Algumas poucas formas
analticas ainda retm esse status; outras, entretanto, j sofreram o processo de
sintetizao, seja com o auxiliar antigo tendo totalmente se tornado uma inflexo, seja
simplesmente pela sua omisso, ou ainda de um modo incompleto, quando o auxiliar, ao
preservar certas caractersticas de uma palavra isolada, perdeu algumas outras.

O processo de anlise no grupo das lnguas romnicas iniciou-se to cedo quanto no


latim, cujos descendentes herdaram uma gramtica basicamente analtica, com um
inventrio de formas sintticas amplamente reduzido. Todavia, todas elas demonstraram
uma forte tendncia a um novo processo de sintetizao, o que fez com que muitas
formaes originariamente analticas agora sejam simplificadas, com seus auxiliares
reduzidos a flexes, e.g. Lat. cantare habeo > Fr. chanterai, Ital. canter, Sp. cantar
cantarei.

Entretanto, a ressintetizao no , de forma alguma, um processo simples e


unidirecional em que palavras auxiliares gradualmente se transformam em morfemas
inflexionais. Entre esses dois extremos, h vrios estgios intermedirios significativos.
No primeiro, o termo auxiliar ainda uma palavra isolada formalmente, mas est
desprovida de seu antigo status, mediante a perda de um nmero de propriedades
sintticas e lxicas de uma palavra plena. Exemplos desse estgio so abundantes nas
lnguas romnicas e eslavas do centro e sudeste da Europa. Por exemplo, o Perfeito dos
verbos romnicos emprega um auxiliar resultante de uma reduo do verbo latino
habere: am/ai/a/am/ai/au purtat ter carregado e flexes . A formao continua
aparentemente analtica, mas o auxiliar (que divergiu da palavra isolada
am/ai/are/avem/avei/au ter em trs de suas seis formas nmero-pessoais) est
estritamente limitado a suas propriedades sintticas: diferentemente das formas
correspondentes do Perfeito em francs, ingls, alemo, e muitas outras lnguas, ele
praticamente inseparvel, com pouqussimas excees, do componente lxico adjacente
forma analtica.

O prximo estgio na reduo de um auxiliar a sua fuso com um componente


lxico formando uma palavra, mas sem se tornar uma inflexo. O processo de
simplificao lxica, i.e., um amlgama de uma combinao de palavras, como do
ingls arcaico dges eage ao ingls moderno daisy, no poderia ter se sobreposto ao
estgio intermedirio do composto day's-eye, em que qual cada um dos dois
componentes foi claramente relacionado com a palavra isolada respectiva.. Da mesma
forma, uma combinao analtica pode sofrer um estgio de composto gramatical antes
de se tornar uma forma flexionada simplificada. Nesse estgio, o elemento auxiliar,
quando j inseparvel do seu correlato lxico, deve ser relacionado com a palavra
isolada, e com a funo expressa na forma gramatical do composto (ainda no
simplesmente flexionada!). Pode-se ilustrar esse estgio pelo Plusquamperfectum dos
verbos latinos: portav-era-m/s/t/mus/tis/nt carregara e flexes, que uma forma
composta formada pelo tema do Perfeito portav- do elemento lxico portare carregar,
levar, e o verbo auxiliar esse ser em suas flexes de tempo, pessoa e nmero.

No entanto, os compostos gramaticais no so necessariamente produtos de


formaes mediante processos sintticos e analticos. Quando a composio se
estabelece firmemente em um idioma como um modo de construir paradigmas, os
compostos gramaticais podem surgir de uma direo oposta, a saber, a partir de flexes
antigas reinterpretadas dentro do sistema lingstico tipologicamente transformado.
Alm do Perfeito mencionado anteriormente, o verbo romnico tem um Imperfeito purt-
am/ai/a/am/ai/au carregava e flexes , que no obviamente somente sinttico,
como tambm , indubitavelmente, descendente direto do Imperfectum do latim
portaba-m/s/t/mus/tis/nt e , portanto, parente do correspondente italiano portav-
o/i/a/amo/ate/ano. Contudo, uma comparao de duas formas verbais romnicas revela
a identidade completa das formas dos fonemas finais no Imperfeito e do auxiliar do
Perfeito, que produto da reduo do verbo romnico avea < Lat. habere ter.

Duas concluses podem ser tiradas dessa coincidncia. Uma a de que o


componente gramatical de uma forma composta pode se desenvolver no somente de
uma antiga palavra auxiliar numa combinao analtica, mas tambm de uma flexo
antiga, adquirindo um novo status dentro da estrutura de um sistema lingstico
reestruturado tipologicamente. A outra concluso se refere relao peculiar entre um
auxiliar numa formao analtica e seu correlato idntico num composto gramatical.
Como um composto lxico preserva esse status enquanto cada um de seus elementos
retm a sua identidade com o mesmo item como uma palavra isolada, e como no h
razo para se tratar compostos gramaticais de maneira diferente, a parte gramatical de
um composto e o auxiliar idntico a ela devem ser considerados como uma nica
unidade lingstica em duas estruturas gramaticais diferentes, tendo, portanto, dois
significados diferentes. Por exemplo, no exemplo romnico supra-mencionado, o
elemento am/ai/a/am/ai/au porta o significado categrico do Perfeito em posio pr-
verbal relativamente livre, enquanto que em posposio inseparvel ao verbo, ele
carrega o significado categrico oposto ao Imperfeito. Observe que a capacidade de
uma unidade lingstica de expressar diferentes significados em diferentes posies est
em total concordncia com as propriedades tipolgicas bsicas dos sistemas lingsticos
analticos.

2. DESENVOLVIMENTO DAS LNGUAS GERMNICAS

No que concerne relao entre as duas tendncias opostas, o grupo germnico


difere muito dos outros dois grupos lingsticos considerados anteriormente. Enquanto a
tendncia a um processo de anlise tem sido muito fraco na evoluo das lnguas
eslavas, e uma fora muito mais forte e ativa em direo ao grupo romnico tem
encontrado oposio considervel, resultando em uma ressintetizaao generalizada, a
evoluo tipolgica no grupo germnico tem, de modo geral, demonstrado a
preponderncia decisiva de uma tendncia analtica. O testemunho crucial no nem o
surgimento de novas formas analticas, nem o declnio de formas flexionadas, pois as
primeiras podem ainda ser sintetizadas, e ento restaurar o inventrio das flexes.
muito mais significativo o fato de que nenhuma sintetizao de formaes analticas em
larga escala ocorreu na evoluo tipolgica das lnguas germnicas. Somente se
observam dois exemplos de desenvolvimento desse tipo, e ambos esto, na realidade,
restritos ao ramo escandinavo.

O primeiro a sintetizao do pronome reflexivo com o auxiliar pronominal sik > sk


> s~st (islands), que ocorreu num estgio inicial, antes que a tendncia analtica
ganhasse fora. Na verdade, h um desenvolvimento germnico ocidental similar, a
saber, a sintetizao do reflexivo com o pronome sich em idiche falado, mas isso
obviamente um processo marginal induzido por uma forte influencia eslava nessa lngua
em particular.

O outro exemplo de sintetizao no subgrupo escandinavo um processo mais


recente envolvendo a combinao de um substantivo com o artigo definido que, sem
dvida, foi facilitada pela posposio do artigo ao substantivo Evidentemente, o
processo alcanou um estgio no qual o artigo, diferentemente de seus correspondentes
em todas as outras lnguas germnicas, no pode mais ser considerado como um auxiliar
em formao analtica com o significado gramatical de definio do substantivo. Porm,
o estgio que alcanou no o de inflexo que, diga-se, no foi atingido pelo reflexivo s
tambm. Esse demonstra as propriedades de um aglutinado, portando um significado
categrico nico e tomando uma posio fixa no fim de uma forma verbal sintetizada
(Sw. kalla-de-s, Dan. kalde-de-s foi chamado). Propriedades similares so observadas
no artigo definido com um significado categrico nico e uma posio fixa entre as
desinncias de nmero e caso da forma nominal sinttica.(Sw. flick-or-na-s das
meninas, Dan. by-er-ne-s das cidades).

As estruturas analticas que surgiram no subgrupo escandinavo demonstram, ento,


uma tendncia sintetizao que, contudo, ainda no demonstrou ser forte o bastante
para conduzir as estruturas envolvidas no processo ao seu estgio inflexional
conclusivo. Entretanto, parar num estgio menos avanado de aglutinao no a nica
possibilidade para uma sintetizao fraca, pois ela tambm pode cessar aps alcanar o
estgio ainda menos avanado de composto gramatical. Tal estgio bem provvel em
dinamarqus, como a mais analtica das lnguas escandinavas.

3. UMA INOVAO TIPOLGICA EM DINAMARQUS

Um exemplo de composio gramatical pode ser observada nas formas definidas dos
substantivos dinamarqueses no singular, e.g. sved-en o suor, vand-et a gua, que
demonstram uma distino morfo-fonolgica significativa, de formaes simples com
afixos homfonos- o particpio sved-en chamuscado e o adjetivo vand-et aquoso,
respectivamente. As regras do uso do std dinamarqus requerem sua perda no radical
seguido de um afixo, e.g. hu's casa - huse casas, vil'd - vilde selvagem, skri'v
escreva! - skrive escrever, mas mantido no primeiro elemento de um composto. As
palavras sem std , sveden, vandet com sufixos formadores de adjetivos ou particpios,
representam o primeiro caso, enquanto os substantivos definidos sve'den, van'det, com a
reteno do std preservado, devem ser considerados compostos gramaticais.

Assim como a identificao com uma palavra independente obrigatria a um


elemento de um composto lxico, o reconhecimento de um artigo definido adicionado
por afixao em suas duas variantes de gnero -en, -et como um elemento de um
composto gramatical, depende totalmente da possibilidade de sua identificao com
en~et como uma palavra auxiliar em uma estrutura analtica. O artigo definido
justaposto por afixao (encltico) e o artigo indefinido procltico en~et devem,
conseqentemente, ser considerados como empregos diferenciados de um mesmo
auxiliar gramatical. Na verdade, ambos funcionam dentro da estrutura da mesma
categoria gramatical de definio de substantivos, e cada um transmite um de seus
significados categricos mutuamente opostos, ao tomar uma das duas posies
correlatas perante o substantivo. O fato histrico de que os dois artigos se
desenvolveram a partir de palavras bem diferentes, obviamente no conseguiu evitar a
sua convergncia final.

Mas as propriedades do artigo definido quanto ao uso do std so compartilhadas por


um outro elemento gramatical em dinamarqus, o -er , como indicador do Presente dos
verbos, e.g. skri'ver escrevo e flexes com a reteno do std, em contraste ao
substantivo skriver escritor, com a perda do std antes do sufixo que designa agentes -
er. A forma verbal skri'ver deve, portanto, ser considerada um composto gramatical,
isto , tem o mesmo status que a forma definida dos substantivos. Entretanto,
diferentemente do artigo definido, que iniciou a sua evoluo gramatical como um
pronome demonstrativo e, assim, sofreu uma certa sintetizao, o indicador moderno
do Presente foi originariamente uma inflexo verbal de pessoa e nmero no Presente,
para que a sua evoluo procedesse na direo contrria - de sintetizao mais forte a
mais fraca.

Talvez tal desenvolvimento convergente seja natural em um sistema lingstico que


consiste de dois domnios amplamente divergentes, um sinttico e outro analtico, com
pouco a uni-los em uma combinao coerente e integrada tipologicamente. Como um
sistema com lacunas como esse possivelmente no funciona de forma otimizada, deve
haver algum tipo de convergncia entre as partes sinttica e analtica de um sistema
lingstico. Essa convergncia pode ser acarretada no somente por formaes
analticas sendo sintetizadas, mas tambm, como demonstrado acima no Imperfeito da
lngua romnica, por formas sintticas mais antigas, com um movimento a fim de
encontrar formas recm-sintetizadas no meio do caminho, e entrar em novas relaes
sistmicas com elas. As ltimas so essencialmente relaes entre dois empregos da
mesma unidade lingstica - como uma palavra auxiliar em uma formao analtica e
um elemento justaposto por afixao em uma forma sinttica, transmitindo dois
significados de uma categoria gramatical diferentes e mutuamente opostos . Em
decorrncia disso, essa unidade adquire uma propriedade de contedo semntico
tipicamente analtica determinada por sua posio. Todavia, ao adquirir uma
variabilidade semntica e de posio, a unidade, quando usada como um elemento
afixado, perde seu status original de uma inflexo, o que invarivel quanto semntica
e posio por definio.

Nas condies tipolgicas modificadas, o novo status do indicador gramatical


mutvel, quando usado como um elemento afixado, o de segundo elemento de um
composto gramatical, intermedirio entre um auxiliar e uma inflexo. Deve-se salientar
que uma mudana radical no status lingstico de uma unidade lingstica no precisa
ser acompanhada de uma mudana material no formato do som, e uma mudana como
essa pode, pois, escapar de ser registrada por lingistas histricos. No obstante, uma
certa peculiaridade no comportamento da unidade em questo pode ajudar a revelar o
seu status recm-adquirido. O tratamento peculiar do std nos radicais dos verbos em
dinamarqus, seguidos pela terminao do Presente, leva a um novo status da forma
verbal como composto gramatical e, dessa forma, perda de seu status anterior de
forma flexionada.

Alm do comportamento peculiar do std nas formas verbais do Presente, uma outra
evidncia obrigatria antes de -er , em formas como skri'ver escrevo e flexes ou
ly'ser brilho e flexes, pode ser reconhecida como um composto: deve ser
demonstrada que est em correlao gramatical, tanto em termos de semntica quanto
de posio, com um auxiliar isolado. Trata-se, evidentemente, do verbo de ligao er
sou/s//somos/sois/so, com o qual a antiga inflexo estabeleceu um novo
relacionamento gramatical. No tocante semntica, pode-se descrever o ltimo como a
oposio entre dois tipos de predicao: verbal, em Solen lyser O sol brilha, e
nominal, em Solen er lys O sol est brilhante.

Deve-se observar o paralelismo entre os paradigmas de muitos verbos e substantivos


em dinamarqus, que contm formas anlogas, possuindo ou no o std, i.e., formas
simples com sufixos, e formas compostas: cf. o radical ly'd soar com o std no
singular do substantivo indefinido, ou como o Imperativo do verbo; as formas derivadas
por sufixao lyde, com a perda do std no plural do substantivo indefinido, ou no
Infinitivo do verbo; as formas compostas ly'den e ly'der, com reteno do std como
substantivo definido, ou como verbo no Presente, respectivamente.

O Alfabeto Dinamarqus
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

O alfabeto dinamarqus possui 29 letras:


9 vogais (a,e,i,o,u,y,,,) e
20 consoantes

Observe as 3 letras especiais em dinamarqus:

Letra Como Escrever Escrita Antiga

, a e e unidos Ae, ae

, o cortado por um / Oe, oe; ,

a com um pequeno o
, Aa, aa
sobreposto

Se o seu computador no puder reconhecer essas letras, voc pode usar a escrita
antiga.
Alm disso, voc pode usar os cdigos ASCII do teclado, segurando a tecla Alt ao
digitar
os nmeros abaixo.

Tcnica:

Letra ASCII HTML


alt + 146 &AElig;

alt +0216 &Oslash;

alt + 143 &Aring;

alt + 153

alt + 145 &aelig;

alt +0248 &oslash;

alt + 134 &aring;

alt + 148

Guia de Pronncia
[a] vogal em negrito significa slaba tnica
[:] significa vogal longa
[ai] vogais sublinhadas significa ditongo
( ) o som pode ser omitido
['] Glottal stop = arquivos de som no
formato mp3

[] como em cat kan [k'(n)] (poder), mand [mn'] (homem)


a
[a] aberto como em far (sem o r) gammel [gaml] (velho)

b [b] como em ingls barn [ba'n] crianca, bo [bo'] (viver)

[s] como em ingls, antes de e/i citron [sitro'n] (limao)


[k] antes das outras vogais cacao [kko]
c
[sh] como em shine, escreve-se ch em chokolade [shokol:]
dinamarqus

[d] como em day, no incio de palavra dreng [dr] (menino)


d [] como o th em they depois de vogal gade [g:()] (rua)
[ ] mudo depois de l, n, r e antes de t, s holdt [hl't] (parada), godt (gt) (bom)

[e] fechado como em francs leve [le:v] (viver), mene [me:n]


[] e aberto como em let ou como em francs (significar)
1. no final de palavra
e
2. em ditongo spise [sbi:s] (comer)
[a] aberto como em far (sem o r) antes de g e j sjette [sy:d] (sexto), halvfjers [halfyrs]
jeg [yai] (I), meget [mai] (muito), vej [vai']
f [f] como em ingls far [fa:] (mais longe)

[g] como em girl, no incio de palavra give [gi:v] or [gi] (dar)


[u] como em soon em posio intermediria ou no brag [bra'u] (bang), drage [dra:u]
[] final de palavra (pipa)
g
[i] ng como em sing synge [s] (sing), sang [sa'] (cano)
[] como em live, depois de vogal jeg [yai] (I), ngle [nil] (chave)
`as vezes mudo dentro de palavras tag [t'] (roof), tage [t:] (telhados, levar)

[h] como em ingls, no incio de palavra hat [hd] (chapu)


h [h] mudo no encontro hv e antes de j hvem [vm'] (quem), hvad [v()] (o que)

[i] como em feel liv [liu'] (vida), ville [vil] (auxiliar would do
[e] e fechado, como em inn ou em francs futuro do
i Nota: i nunca se pronuncia [ai] pretrito)
vil [vel] (auxiliar will no futuro)
como I am em ingls

[y] como em yes ja [y] (sim), jeg [yai] (I)


j
[i] depois de vogal vej [vai'] (caminho/estrada)

k [k] como can em ingls kan [k'(n)] (poder)

como like em ingls (excetua-se o ingls


l [l] lille [lil] (pequeno)
americano)

m [m] como meet em ingls mor [moa] (me)

ni [ni'] (nove)
[n] como em name
n sang [sa'] (cano), anker [aka]
[] como o ng em song, antes de k/g
(ncora)

[o] fechado, similar ao o em november skole [sko:l()] (escola)


o
[] s vezes aberto, similar ao o em open bold [bl'd] (bola)

p aspirado como Peter no ingls britnico


[p] Peter [Pe'da]
p p no -aspirado como em ingls americano,
[b] spise [sbi:s] (comer)
depois de s

q [k] raro em dinamarqus

[r] similar ao r de rue em francs:


1. no incio de palavra rejse [rais] (viajar)
r
2. depois de r voclico no final de palavra krise [kri:s] (crise)
[a] gr [g'a] (vai), lber [l'ba] (corre)

s surdo como see em ingls


s [s] se [se'] (ver), siger [si:a] (diz)
s sonoro no existe em dinamarqus
t aspirado como em ingls britnico
[t] tage [t:] (levar)
t t no-aspirado como em ingls americano,
[d] stor [sdo'a] (grande)
depois de s

[u] como em soon, dentro de palavra gul [gu'l] (amarelo), guld [gul] (dourado)
u
[] similar ao o em open, antes de n ung ['] (jovem), Ungarn [ga:n]

[v] sempre pronunciado como no ingls very vi [vi'] (ns), avis [vi's] (jornal)
v
[u] um som ligeiro de u, no final de palavra blev [bleu'] (tornar-se), hav [hau] (mar)

w [v] raro em dinamarqus

x [ks] raro em dinamarqus

[] pronunciado como um [i] com os lbios lyve [l:v] (mentir), lys [l's] (luz),
arredondados, lyst [l'sd] (iluminado)
y 1. como em alemo ou
[] 2. como u de sur em francs, yngre [r] (mais jovem), lyst [lst] (deleite)
especialmente no incio de palavra

z [s] raro em dinamarqus

[] e aberto como em let mlk [ml'k] (leite)



[a] a aberto como em far (sem r), depois de r grde [gra:] (chorar)

[] pronuncia-se como [e] com os lbios


arredondados: l [l] (cerveja), mde [m:()]
1. como em alemo ou (encontrar, encontro)
[] 2. como na palavra francesa heureaux gre [g:a] (fazer), ngle [nil] (chave)
mais aberto que , como no francs cur

p [p'] (sobre, em), ben [:bn] (aberto)


[] o aberto como em open

['] glottal stop

Compare os sons do dinamarqus com os sons de outras lnguas

Sons do
Ingls Alemo Francs Portugus Espanhol
Dinamarqus

[] can parar

[a] open a farther Vater arma arma

[e] closed e (gay) sehen t ms


[] open e let whlen laid perto mes

[] closed e
Hhle feu
rounded lips

[] open e Kln leur


rounded lips

[o] closed o (November) Sohn beau bolo

[] open o (open) Sonne lors fora dos

[i] need Liebe lit vida vida

[] i with
Bhne sur
rounded lips

[u] soon rufen ouvir puro puro

[b] unvoiced but bin port porto puerto

[d] unvoiced day denken tout tocar tocar

[] the dado

[f] fist finden fort fazer formar

[g] unvoiced girl geben car que que

[h] him haben rua (Br.)

[j] yes Jahr hier yo

[k] aspirated can knnen

[l] like (GB) lesen loup luz (Pt.) luz

[m] mother Mutter mre me madre

[n] name Name nom nome nombre

[] sing jung NOT like

[p] aspirated Peter (GB) Peter

[r] regen rue carro (Br.)

[s] see wissen sous saber saber


[sj] [sh] shine schn chez escuro (Pt.)

[t] aspirated two Tempo

[tj] child chico

[v] (labio-dental) very wegen vous ver (a ver)

GB = Ingls Britnico
Pt. = Portugus Europeu
Br. = Portugus do Brasil
(xxx) = pronunciado mais ou menos dessa forma

Glottal stop

O glottal stop algo muito importante e especial em dinamarqus, pois um som no


encontrado em muitas lnguas. Trata-se de um fonema que pode atribuir um significado
diferente a algumas palavras . No um som estranho em ingls, e s vezes pode ser
ouvido num discurso rpido e, particularmente, em "not" [n't] em Ingls Londrino. O
glottal stop pode ser difcil para os estrangeiros produzirem de forma correta, mas no
importa muito, pois os prprios dinamarqueses nem sempre conseguem us-lo
corretamente, especialmente se esto falando um de nossos dialetos.

O glottal stop somente ocorre em slabas tnicas.


Tanto vogais quanto consoantes podem apresentar esse som, mas nunca vogais longas.
Indica-se o glottal stop por um [']

Exemplos: = arquivos de som em


mp3

Sem glottal stop Com glottal stop

lber [l:ba] (um corredor) lber [l'ba] (corre)


tager [t:a] (leva) tag [t'] (leve!;telhado)
anden [:nn] (outros) anden [n'n] (o pato)
boret [bo:a] (perfurado) bordet [bo'a] (a mesa)
bedst [bsd] (melhor) bst [b'sd] (idiota)
bnner [bna] (feijes,preces) bnder [bn'a] (fazendeiros)
hun [hun] (ela) hund [hun'] (co)
mller [mla] (moleiro) Mller [ml'a] (Miller,nome)
skal [sg(l)] (shall - verbo) skal [sg'l] (concha)
skrende[sgrn](cortando) skrene[sg'rn](os raios)
sret [sa] (ferido) sret [s'a] (a ferida)
tal [tl] (nmero) tal [t'l] (fale!)
ved [ve] (em, por) ved [ve'] (sabe)
ender [na] (termina) nder [n'a] (patos)

Nota: As vogais dinamarquesas podem ser abertas ou fechadas


e tambm longas ou breves
Acento Tnico
Pode ser difcil determinar qual slaba leva o acento tnico nas
palavras, mas seguem algumas diretrizes:

1. A primeira slaba (vogal) recebe o acento tnico:


a. Originariamente, em palavras dinamarquesas(nrdicas):
bakke, bryde, frge, give, hylde, mave, nakke, rive, stige, ble
b. Nas palavras de origem alem:
ansigt, borger, dejlig, farve, lugte, selskab, re
c. As palavras compostas normalmente levam o acento na primeira
slaba:
adgang, tilgang, ifre, indgang, spisebord, storet, rdhvid,
stvsuge

2. A segunda slaba recebe o acento tnico:


a. Nas palavras de origem alem, que comeam com be-, er-, for-,
ge-:
begive, begave, begrave, begre, beg
erklre, erlgge, erindre
forbavse, forbarme, forfalske, forkynde, forlove
gemen, gevr
3. A ltima slaba recebe o acento tnico
a. Nas palavras de origem francesa (latina):
student (palavra latina adotada do francs)
duel, eksport, fregat, granat, import, ordinr, paraply, trafik

4. A penltima slaba recebe o acento tnico:


a. NOs verbos terminados em -ere
agere, promenere, diskutere, servere, alfabetisere

5. As palavras de origem estrangeira geralmente mantm o acento tnico


da lngua de origem:
a. Hoje em dia, muitas palavras inglesas/americanas esto sendo
absorvidas pela lngua dinamarquesa e elas geralmente conservam a
mesma pronncia que em ingls:
"motor" pode ser pronunciado de duas maneiras:
como em ingls, com o acento na primeira slaba, ou
como em francs, com acento na ltima slaba.
As duas formas so igualmente aceitas.
b. A pronncia e o acento da lngua original geralmente mantido
em:
pension" pronuncia-se [pang-shon'](palavra francesa)
(Em ingls, pronuncia-se [pen-shen])
6. Outras possibilidades:
a. A palavra principal freqentemente leva o acento, mas NEM
SEMPRE:
"tilsyneladende" (aparentemente) : til-syne-ladende
(a segunda slaba, que um verbo, leva o acento)
Mas: "tilsynsfrende" (supervisionando) : til-syn-s-frende
(a primeira slaba, que se trata de uma preposio, leva o
acento)(palavra composta)

7.Palavras de significados diferentes


forklde (avental) - forklde (disfarce)
forslag (proposta) - forslag (econmico)
ballet (a dana) - ballet (bal)
korset (a cruz) - korset (espartilho)
8. Em verbos frasais, o advrbio leva o acento (vide Verbos
Compostos):
st op (rise, get up) - st op (stand upright)
g igen (recur, walk) - g igen (go again)
se efter (examine) - se efter (look after)

Vogais longas e breves


difcil dizer quando uma vogal breve ou longa,
pois todas as vogais podem ser breves e longas;
portanto, isso algo que deve ser aprendido caso a caso.

Importante!
Em adjetivos, a vogal tnica sempre breve,
mas quando um adjetivo for flexionado e recebe -e,
a vogal tnica se tornar longa,
e o -e freqentemente no se pronuncia,
e um glottal stop eventual vai tambm desaparecer:
en stor mand (vogal breve e glottal stop) (um homem alto)
den store mand (vogal longa sem glottal stop) (o homem alto)
en lang vej (vogal breve e glottal stop) (uma estrada longa)
den lange vej (vogal longa sem glottal stop) (a estrada longa)
de store mnd (vogal longa sem glottal stop) (o homem alto)

Em substantivos e verbos, a vogal normalmente


longa antes de consoante simples + -e:
(a terminao -e freqentemente omitida na pronncia)
lse (ler), skrive, plage
kane (tren), kone, greve
breve antes de consoante geminada + -e:
lsse (carregar), splatte, sknne
kande (jarra), kasse (caixa), nisse

Isso significa que muitos verbos no infinitivo tm vogal longa:


leve, spise, stjle, skyde, give, tage etc.
Breve em: kunne, kmpe, blande, skumme, gynge, vandre etc.
Verbos pequenos tm vogal breve: bo, g, st

Uma vogal longa/breve pode mudar na mesma palavra em diferentes


conjugaes:
at give (infinitivo: dar) possui um -i- longo
giver (pronunciado: "gi'-va" ou "gi'-a") (tempo presente: dou e
flexes) possui um -i- short
gav (tempo passado: dei e flexes) possui um -a- curto
givet (particpio passado: dado) possui um -i- longo

Isso realmente algo muito difcil.


Todavia, pode-se dizer em geral que:
a vogal tnica no infinitivo geralmente longa,
a vogal tnica no tempo presente geralmente breve
e freqentemente apresenta glottal stop.
Entretanto, h muitas excees, ento a melhor maneira de aprender
isso
ouvindo os dinamarqueses.
Palavras com significados diferentes:
Vogal breve Vogal longa
binde [ben] (amarrar, atar) bene [be:n] (lebre, saltitar)
disse [dis] (estes, estas) dise [di:s] (nevoento)
flde [fl] (armadilha) fle [f:le] (obsceno)
Hanne [han] (nome prprio) hane [ha:n] (galo, torneira)
hlde [hl] (verter) hle [h:l] (calcanhares)
ilde [il] (mau) ile [i:l] (apressar-se)
inde [en] (em, dentro) ene [e:n] (sozinho)
isse [is] (vrtice,topo) ise [i:s] (gelo)
kande [kn] (jarra) kane [k:n] (tren)
kulde [kul] (frio) kugle [ku:l] (bala, bala de
revlver)
kppe [kb] (paus) kbe [k:b] (mandbula)
lsse [ls] (carregar) lse [l:s] (ler)
masse [ms] (massa) mase [m:s] (golpe, soco)
milde [mil] (ameno) mile [mi:l] (duna, milhas)
minde [men] (memria) mene [me:n] (significar, pensar)
Pelle [pl] (nome prprio) ple [p:l] (apostas)
penne [pn] (caneta) pne [p:n] (simptico,
agradvel)
sinde [sen] (mente) sene [se:n] (tendo, nervo;
atrasado, tarde)
skille [skel] (separar) skele [ske:l] (olhar de soslaio)
spilde [sbil] (derramar) spile [sbi:l] (esticar, bem aberto)
strippe [strib](cortar em tiras) stribe [stri:b](faixa)
vande [vn] (dar gua) vane [v:n] (hbito)
vinde [ven] (vento) vene [ve:n] (veia)

Vogais abertas e fechadas


As vogais e e o podem ser pronunciadas abertas ou fechadas, o que
significa que
essas 2 vogais representam 4 fonemas com significados diferentes:
e fechado pronuncia-se [e] freqentemente escreve-se "e"
e fechado pronuncia-se [] freqentemente escreve-se ""
o fechado pronuncia-se [o] freqentemente escreve-se "o"
o aberto pronuncia-se [] freqentemente escreve-se ""

Palavras com significados diferentes de acordo com a vogal (aberta ou


fechada),
mas cuja ortografia tambm diferente:
inde [en] (em, dentro) ende [n] (fim)
hele [he:le] (inteiro) hle [h:le] (calcanhares)
hvede [ve:] (trigo) vde [v:] (umidade)
kinder [kena] (bochechas) kender [kna] (sabe)
mele [me:l] (polvilhar) mle [m:l] (expressar)
Lene [le:n] (nome prprio) lne [l:n] (magro)
lidt [let] (pequeno) let [lt] (fcil)
pille [pel] (plula) Pelle [pl] (nome prprio)
skinne [sken] (brilhar) sknde [skn] (ralhar)

god [go()'](bom) g [g'] (ir)


gode [go:] (bom) gde [g:] (enigma)
lo [lo'] (ri) l [l'] (colocar)
skole [sgo:l](escola) skle [sg:l](tocar copos,
tigelas; brindar)
so [so'] (semear) s [s'] (vi)
sole [so:l] sle [s:l]
ARTIGOS
H dois tipos de artigos em dinamarqus: comum e neutro

1. Artigos Indefinidos

Comum Neutro
Singular en et

Uso: o mesmo que no ingls: en bil (um carro), et hus (uma casa)

Nota:

1. No se usa o artigo indefinido antes de substantivo que denota profisso ou religio, nem
com adjetivos ptrios

han er lge ele mdico


hun er lrer ela professora
jeg er dansker eu sou dinamarqus
du er amerikaner voc americano

2. Usa-se o artigo indefinido antes de adjetivos atributivos:

han er en god lge Ele um bom mdico


hun er en dygtig lrer Ele um professor astuto
jeg er en hj dansker Eu sou um dinamarqus alto

3. Usa-se o artigo indefinido com orao subordinada adjetiva, que qualifica o substantivo

han er en lge, som jeg kender Ele um mdico que eu conheo


Ela uma dinamarquesa que
hun er en dansker, der bor i Tyskland
mora na Alemanha

2. Artigos Definidos:

Common Neuter
Singular den, -n/-en det, -t/-et
Plural de, -ne/-ene de, -ne/-ene

Nota: Consoantes dobram depois de uma vogal curta: bus, bussen; hotel, hotellet

Uso:

1. Normalmente o artigo definido adicionado ao substantivo no singular ou plural:


bilen (o carro) bilerne (os carros)
huset (a casa) husene (as casas)
bilen er rd (o carro vermelho) bilerne er rde (os carros so vermelhos)
husene er hvide (as casas so brancas)

2. O artigo definido vem anteposto ao adjetivo, como em ingls:

den rde bil (o carro vermelho)


det store hus (a casa grande)
de rde biler (os carros vermelhos)
de store huse (as casas grandes)

Nota: Usa-se freqentemente o artigo definido antes de substantivos abstratos:

livet er kort (a vida curta)


tilbage til naturen (de volta natureza)

SUBSTANTIVOS

1. Gneros

H 2 gneros em dinamarqus:

a. comum (palavras em n) (compreende tanto o masculino quanto o feminino)

b. neutro (palavras em t)

1. O Gnero Comum (en, den, -en)


Gnero comum um termo genrico usado para os gneros masculino e feminino de
outrora,
e hoje abrange a maior parte dos substantivos:

a. Quase todas as palavras que denotam seres humanos e animais:


mand, kvinde, broder, sster, lrer, hund, kat, ko, gris, hest
Excees: (et) menneske, barn, dyr, fr, lam, svin
b. Palavras terminadas em -sion/tion: situation, pension, station
c. Palavras terminadas em -dom: dom, sygdom, ungdom, alderdom, barndom,
manddom
d. -ing: lsning, spisning, regning, parkering, undervisning
e. -else: flelse, forelskelse, forstelse, hukommelse
f. -en: lben, rben, skrigen

2. O gnero neutro (et, det, -et)


a. Palavras terminadas em -um: gymnasium, studium, refugium
b. Palavras terminadas em -ri: maleri, mejeri, bageri, renseri, skaberi
c. Muitas palavras terminadas em -skab: venskab, broderskab
3. Substantivos Compostos
Se um nome composto de 2 radicais, o seu gnero o da ltima palavra:
et bogskab ((en)bog+(et)skab), en husmur ((et)hus+(en)mur)

2. Plural

Forma-se o plural pela adio de sufixos forma singular do substantivo:

1. -e (algumas palavras terminadas em consoante): dag/dage (dia/dias)

2. -r (palavras terminadas em -e): uge/uger (semana/semanas)

3. -er (outras palavras terminadas em consoante): mned/mneder (ms/meses)

4. A mesma palavra: r (ano/anos)

5. Irregular: barn/brn (criana/crianas)

Regras gerais para a formao do plural

1. Adiciona-se -e:
1.1 S PALAVRAS MONOSSILBICAS:
E.g.: arm, bord, bur, busk, dusk, dr, gulv, hals, hus, jord, kam/kamme, kniv, krog,
land, lem/lemme, lund, mund, negl, ovn, plov, pl, rem, ryg/rygge, skab, skur,
sol, spand, stand, stok, stol, skov, strand, strm, tag, ur, vask, vind vg/vgge
Excees (com a adio de -er): vide 3.3
Excees em que as palavras so invariveis: vide 5
1.2 S PALAVRAS POLISSILBICAS derivadas de verbos (substantivos deverbais):
E.g.: arbejder, maler, lber, beboer (do verbo 'bo') etc.
1.3 S PALAVRAS DISSILBICAS terminadas em -er:
E.g.: odder, finger/fingre, scepter/sceptre, skulder/skuldre

2. Adiciona-se -r:
2.1 s palavras terminadas em -e: mage, kone, pige, stige, uge etc.

3. Adiciona-se -er:
3.1 S PALAVRAS POLISSILBICAS terminadas em consoante (exceto -r, vide 1.3 e 3.2):
E.g.: hoved, mned, regning, tvilling etc.
3.2 AOS ESTRANGEIRISMOS, que recebem acento tnico na ultima ou penltima slaba:
E.g.: translatr, radiator, traktor, direktr, sponsor, aligator, anarki, demokrati etc.
3.3 S PALAVRAS MONOSSILBICAS:
E.g.: bil, blomst, bryst, kind, kop, kran, lap/lapper, lyst, mis/misser, ske, sok/sokker,
spids, s, tr

4. Pode-se adicionar -e -er a algumas palavras: ts/tse/tser

5. Substantivos invariveis (mesma forma no singular e plural): lam, skr, sko, sm. r

6. Adiciona-se -s a algumas palavras inglesas: chip, drink, foto

7. Adiciona-se -a a algumas palavras latinas: faktum/fakta, virus/vira, visum/visa

9 Adiciona-se -i a algumas palavras italianas: konto/konti, risiko/risici

10. Mutao da vogal no plural (vide Plural Irregular)

3. Plural Irregular

Um pequeno nmero de substantivos muda a vogal do radical no plural:

a- Portugus o- Portugus
and - nder (pato - patos) bog - bger (livro - livros)
fader - fdre (pai - pais) bonde - bnder (fazendeiro(s))
kraft - krfter (fora - foras) broder - brdre (irmo - irmos)
mand - mnd (homem - homens fod - fdder (p - ps)
nat - ntter (noite - noites) ko - ker (vaca - vacas)
stad - stder (cidade - cidades) moder - mdre (me - mes)
stang - stnger (bar - bares) rod - rdder (raiz - razes)
tand - tnder (dente - dentes) so - ser (porca - porcas)
tang - tnger (alicate - alicates)

a- Portugus - Portugus
barn - brn (criana - crianas) gs - gs (ganso - gansos)
datter - dtre (filha - filhas) hnd - hnder (mo - mos)
4. Casos

Os substantivos somente se declinam no caso genitivo:

a. Genitivo: -s (adicionado ltima terminao da palavra):

en bils dr a porta de um carro

bilens dr a porta do carro

bilers dre portas de carros

bilernes dre as portas dos carros

mandens do homem

bilens farve er rd a cor do carro vermelha

mandens hat er sort o chapu do homem preto

b. Genitivo: a estrutura da lngua inglesa "of-construction" no usada com muita freqncia:

dren af bilen a porta do carro

Better: dren p bilen ou: bilens dr

c. Existem algumas formas remanescentes de declinaes arcaicas em expresses especiais,


depois de preposio:

genitivo: til bords (jantar), til fods (a p), til lands (por terra), til ss (navegar),
til tops (para o topo, til vands (por mar)
i morges (hoje de manh), i aftes (ontem noite), i forgrs (anteontem)
i sommers (no vero passado), i vinters (no inverno passado)
(esses dois ltimos exemplos no so formas oficiais,
mas so muito comuns no dia-a-dia)
* i grs, * i nats (essas duas formas no existem, esto erradas)

dativo: af dage (morrer)


i hnde (entregar), i live (vivo), i tide (a tempo)
p fode (de p)
5. Ordem de adio dos sufixos

Substantivo Plural Artigo Genitivo Portugus

dreng s de menino

dreng en s do menino

os
dreng e ne s
meninos

hus et s da casa

hus e ne s das casas

mned er ne s dos meses

ADJETIVOS

1. Colocao do Adjetivo

O adjetivo em funo de adjunto adnominal deve vir antes do substantivo, como em ingls
(vide Artigos):

en rd bil um carro vermelho

de smukke bygninger os edifcios bonitos

2. Flexo

Quanto pronncia dos adjetivos flexionados, h algo importante para lembrar, clique aqui:

A. O adjetivo em funo de adjunto adnominal deve concordar em gnero


com o substantivo a que se refere:
a. Artigo indefinido -. adjetivo + substantivo em -t (palavra em -t):

et stort hus uma casa grande

et rdt tag um telhado vermelho

b. Artigo indefinido - adjetivo (radical) - substantivo em -n (palavra em -n):

en stor mand um homem forte

en rd bog um livro vermelho

c1. Artigo definido - adjetivo + substantivo em -e (sing./plural):

det store hus a casa grande

den rde bil o carro vermelho

de store huse as casas grandes

de rde biler os carros vermelhos

c2. Outros adjuntos adnominais - adjetivo + substantivo em -e (sing./plural):

mit store hus minha (pronome) casa grande

his rde bil o carro vermelho dele (pronome)

mandens store a(s) casa(s) grande(s) do homem


hus/e (locuo adjetiva)

en mands rde o(s) carro(s) vermelho(s) de um


bil/er homem (locuo adjetiva)

B. O adjetivo em funo de predicativo deve concordar em gnero com o


substantivo a que se refere:

a. Artigo indefinido - substantivo (palavra em -t) - verbo - adjetivo + t:

et hus er stort uma casa grande

et tag er rdt um telhado vermelho


b. Artigo indefinido - substantivo (palavra em -n) - verbo - adjetivo
(radical):

en bil er rd um carro vermelho

en mand er stor um homem forte

c. Substantivo (palavra em -t) + artigo definido - verbo - adjetivo + t:

huset er stort a casa grande

taget er rdt o telhado vermelho

d. Substantivo (palavra em -n) + artigo definido - verbo - adjetivo


(radical):

bilen er rd o carro vermelho

manden er stor o homem forte

e.Substantivo (plural) (+ artigo definido) - verbo - adjetivo + e:

husene er store as casas so grandes

bilerne er rde os carros so vermelhos

huse og biler er dyre as casas e os carros so caros

C. Irregulares:

lille pequeno (a) (singular):

No se flexionam no singular:

et/det lille hus uma/ a casa pequena

en/den lille bil um/ o carro pequeno

sm pequenos (as) (plural):

No se flexionam no plural:

sm huse casas pequenas

de sm huse as casas pequenas


de sm biler os carros pequenos

Nota:

a. Quando voc adicionar -e ao adjetivo terminado em -en ou -el, o primeiro -e- deve ser
omitido:

gammel (velho):

han er gammel ele velho

den gamle mand o homem velho

de er gamle eles so velhos

sulten (faminto):

han er sulten ele est faminto

det sultne barn a criana faminta

de er sultne eles esto famintos

b. Adjetivos com a terminao -e nunca se flexionam:

uma criana
et lille barn
pequena

det stille barn a criana quieta

c. Adjetivos com a terminao -sk nunca recebem -t:

en rask dreng um garoto saudvel

et rask barn uma criana saudvel

de raske brn as crianas saudveis

d. O adjetivo tambm pode ser usado como substantivo (adjetivo substantivado):

en hvid hest og 2 sorte um cavalo branco e 2 pretos

3. Comparativo

a. As formas regulares dos adjetivos recebem -ere, -est:


grau comparativo: -
varm/varmere morno/mais morno
ere:

grau superlativo: -
varm/varmest morno/o mais morno
est:

b. As formas regulares tambm podem ser usadas com mere, mest, assim como em ingls:

grau comparativo: mere


han er mere venlig ele mais amigvel

grau superlativo: mest


han er mest venlig ele amicssimo
han er den mest venlige ele o mais amigvel

c. Formas um pouco irregulares:

lang/lngere/lngst longo/mais longo/o mais longo

stor/strre/strst grande/maior/o maior

d. Formas um tanto irregulares:

lille - mindre - mindst pequeno/menor/o menor

god - bedre - bedst bom/melhor/o melhor

Uso: Em dinamarqus, usa-se o grau superlativo na comparao de duas coisas:

kaffe eller te, hvad kan du bedst lide? O que voc prefere, caf ou leite?

NUMERAIS

1. Nmeros Cardinais

Nmeros de 1 a 20

1 en, et [e'n], [et] 11 elleve [lv]

2 to [to'] 12 tolv [tl']

3 tre [trai'] 13 tretten [tradn]


4 fire [fia] 14 fjorten [fioadn]

5 fem [fm'] 15 femten [fmdn]

6 seks [sx] 16 seksten [saisdn]

7 syv [su'] 17 sytten [sdn]

8 otte [t] 18 atten [dn]

9 ni [ni'] 19 nitten [nedn]

10 ti [ti'] 20 tyve [tv]

Leia no Guia de Pronncia como pronunciar [], [], [], [], [], [']

Nmeros de 21 a 1000

hundrede [huna
21 enogtyve [e'ntv] 101
og en e'n]

hundrede [huna
22 toogtyve [to'tv] 102
og to to']

to
23 treogtyve [trai'tv] 200
hundrede

tre
30 tredive [trav] 300
hundrede

fire
40 fyrre [fa] 400
hundrede

fem
50 halvtreds [hltrs] 500
hundrede

seks
60 tres [trs] 600
hundrede

syv
70 halvfjerds [halfirs] 700
hundrede

otte
80 firs [fi'as] 800
hundrede

ni
90 halvfems [halfm's] 900
hundrede
100 hundrede [huna] 1000 tusind(e) [tusn]

O ano 1998 escreve-se:


nitten hundrede otteoghalvfems

O ano 2001 escreve-se:


to tusind(e) og et

2. Nmeros Ordinais

1st frste [fast]

2nd anden [nn]

3rd tredie [tr]

4th fjerde [fia]

5th femte [fmd]

6th sjette [sid]

7th syvende [su'n]

8th ottende [dn]

9th niende [ni'n]

10th tiende [ti'n]

PRONOMES
1. Pronomes Pessoais

Pessoas Caso Reto Portugus Caso Oblquo Portugus

1a sing jeg (eu) mig (me, mim)

2a sing du (tu, voc) dig (te, ti)

3a sing han (ele - pessoa) ham (o, lhe)

3a sing hun (ela -pessoa) hende (a, lhe)

3a sing den/det (ele, ela) den/det (o, a, lhe)


(tu, voc - forma (te, ti - forma
3a sing De Dem
polida) polida)

1a pl. vi (ns) os (nos)

2a pl. I (vs, vocs) jer (vos)

3a pl. de (eles, elas) dem (os, as, lhes)

(vs, vocs - (vos - forma


3a pl. De Dem
forma polida) polida)

Uso: As formas oblquas so usadas como objeto direto ou indireto.

Os pronomes do caso reto so usados como no ingls:

jeg giver dig et ble (Eu te dei uma ma)


han ser hende (Ele a v)
jeg giver det til hende (Eu o dei a ela)

O objeto indireto antecede o objeto direto:

jeg giver hende det (Eu dou-o a ela)


or: jeg giver det til hende (Eu o dou a ela)

Observao: 'den' funciona tanto como objeto direto como indireto


'det' funciona somente como objeto direto;
caso contrrio, usa-se a forma preposicionada

A ordem desses dois pronomes :

'den det' (objeto indireto-objeto direto): jeg giver den det


'den den' (objeto indireto-objeto direto): jeg giver den den

* No se usa 'det den',


assim a forma preposicionada deve ser usada: jeg giver den til det
* No se usa 'det det',
assim a forma preposicionada deve ser usada: jeg giver det til det

Emprego Geral das Formas Retas e Oblquas

1. As formas retas so usadas como sujeito da orao:


han bor her (ele mora aqui; jeg elsker dig (eu te amo)
Peter og jeg, vi vil g en tur (Peter e eu, ns vamos passear)

2. As formas oblquas so usadas:


a. Como objeto direto na orao:
vi mder dem p gaden (Ns os encontramos na rua)

b. Como objeto indireto na orao:


giv mig bogen (D-me o livro)

c. Como predicativo do sujeito:


det er mig (Sou eu)

d. Em uma frase enftica (vide tambm c):


det er mig, der er chef her (Sou eu quem o chefe aqui)

e. Aps preposio:
han gik hen imod mig (Ele foi at mim)
bogen er til ham (O livro para ele)

f. Quando o ncleo de uma frase seguido por uma grupo preposicionado:


ham med det rde hr bor i huset
(Ele, de cabelo ruivo, mora na casa.)

g. Como sujeito, quando uma orao subordinada adjetiva


iniciada por som/der segue o ncleo da frase:

(Essa no a forma oficial, mas muito comum no quotidiano).


ham der er dd boede derovre - han der er dd boede derovre
(Ele, que morreu, morava ali.)

dem der bor derovre er mine venner - de der bor derovre er mine venner
(Eles, que moram ali, so meus amigos.)

h. Aps as conjunes 'end' e 'som' h vrias possibilidades:


hun lser bedre end mig ('end' aqui considerado uma preposio )
hun lser bedre end jeg (forma oficial)
hun lser bedre end jeg gr ('end' aqui considerado uma conjuno
subordinativa)

han var ikke s rig som mig ('som' aqui considerado uma preposio)
han var ikke s rig som jeg (forma oficial) (Ele no era mais rico que eu)
han var ikke s rig som jeg var ('som' aqui considerado uma conjuno
subordinativa)

2. Pronomes Possessivos
min/mit/mine meu, minha, meus, minhas
din/dit/dine teu, tua, teus, tuas
hans seu, sua, seus, suas, dele (pessoa)
hendes seu, sua, seus, suas, dela (pessoa)
Deres teu, tua, teus, tuas (forma polida)
dens/dets dele, dela
vores nosso, nossa, nossos, nossas
jeres vosso, vossa, vossos, vossas
deres seus, suas, seus, suas. deles, delas
Deres teu, tua, teus, tuas (forma polida)

Uso: Todas as formas so usadas como pronomes possessivos substantivos e possessivos


adjetivos:
min bil er her Meu carro est aqui.
det er mit hus a minha casa.
det er mine biler/houses So os meus carros/as minhas casas.
det er min (bilen) Ele meu (o carro).
det er mit (huset) Ela minha (a casa)
Eles (as) so meus/minhas (os
det er mine (biler/huse)
carros/as casas)
3. Pronomes Demonstrativos

Formas Escritas Formas Faladas Portugus


Sing. denne/dette den her, det her este, esta
Sing. den/det den der, det der esse, essa, aquele, aquela
Pl. disse de her estes, estas
Pl. de der (over) de der (over) esses, essas, aqueles, aquelas (l)
Neutro det det isto

Emprego: As formas escritas tambm podem ser usadas, mas as formas faladas so mais
comuns no quotidiano.
Nota: H duas formas faladas,
que voc pode colocar antes do substantivo,
ou ainda,
voc pode colocar o substantivo entre as duas palavras:

denne bil er rd (Este carro vermelho) forma escrita


den her bil er rd (Este carro vermelho) forma falada
den bil her er rd (Este carro vermelho) forma falada

dette hus er stort (Esta casa grande) forma escrita


det her hus er stort (Esta casa grande) forma falada
det hus her er stort (Esta casa grande) forma falada

disse huse (estas casas) forma escrita


de her huse (estas casas) forma falada
de huse her (estas casas) forma falada

mas: de huse der over er mine (Aquelas casas l so minhas)

4. Pronomes Relativos

som, der, hvem, hvilken/hvilket/hvilke, hvis, hvor

som (que) exerce a funo de sujeito e de objeto:

manden som er her (O homem que est aqui) som/que o sujeito


manden som jeg s (O homem que eu vi) som/que o objeto
der (que) pode somente exercer funo de sujeito:

manden der er her (O homem que est aqui) der/que o sujeito


*manden der jeg s (O homem que eu vi) der/que o objeto,
ento a frase est incorreta

Uso: som/der so os dois pronomes mais usados em dinamarqus


e o emprego deles , na maioria das vezes, idntico ao dos relativos em ingls.

Mas quando se usa uma preposio com o pronome relativo "som",


a preposio deve ser colocada no fim da frase:

manden som jeg gav bogen til (O homem a quem eu dei o livro)
ou
manden til hvem jeg gav bogen

O pronome relativo "som" pode ser omitido, assim como no ingls:

her er pigen, (som) jeg elsker


Eis a garota que eu amo

Outros pronomes relativos:


Veja tambm os pronomes e advrbios interrogativos

hvem (quem) se refere a pessoas, aps preposio e em linguagem escrita:


husets ejer til hvem jeg gav nglen
(O dono da casa a quem eu dei a chave)

hvilken/hvilket/hvilke no podem se referir a pessoas e so restritos a textos:


brevet til hvilket jeg refererer = brevet (som) jeg refererer til
(A carta a que me refiro)

hvis (cujo, cuja, cujos, cujas):


manden hvis kone jeg kender (O homem cuja mulher eu conheo)
dren hvis farve var bl (A porta, cuja cor era azul)

hvor (onde, em que):


han er inde i huset, hvor han bor (Ele est na casa onde mora)
= han er inde i huset, som han bor i
= han er inde i huset, i hvilket han bor

5. Pronomes Indefinidos

nogle (algum, alguma, alguns, algumas) pronuncia-se (non):


jeg har nogle venner (Eu tenho alguns amigos)

nogen (algum, alguma, alguns, algumas) pronuncia-se (non):


har du nogen venner? (Voc tem alguns amigos?)

noget (algo, alguma coisa) pronuncia-se (n):


han m gre noget (Ele deve fazer algo)

ingen, ikke nogen (nenhum, nenhuma, nenhuns, nenhumas, ningum):


han har ingen venner (Ele no tem nenhum amigo)
han har ikke nogen venner (Ele no nenhum amigo)
jeg kender ingen her (Eu no conheo ningum aqui)
jeg kender ikke nogen hen (No conheo ningum aqui)

intet, ikke noget (nada, coisa alguma):


der er intet at gre (No h nada a fazer)
der er ikke noget at gre (No h coisa alguma a fazer)

enhver (todos, todo mundo):


enhver m gre noget (Todos devem fazer alguma coisa)

alle (todos, todas - pessoas):


jeg s dem alle (Eu vi eles/elas todos/todas)

alt (tudo- neutro):


det var alt (Isso foi tudo)

man (se)
no existe em ingls e pode somente exercer funo de sujeito
Corresponde palavra on em francs e man em alemo
(vide tambm Voz Passiva):

hvad mere kan man gre? (Que mais se pode fazer?)


sdan gr man det her (Essa a maneira que se faz isto)

man m ikke ryge her (No se deve fumar aqui/ proibido fumar)

man usa-se freqentemente no lugar da voz passiva:

man m ikke ryge (=der m ikke ryges) (No se permite fumar/ Fumar no
permitido)
frst fjerner man lget (=frst fjernes lget) (Primeiro, remove-se a tampa/
Primeiro, a tampa removida)

6. Pronomes Reflexivos

Os pronomes reflexivos possuem a mesma forma que os pronomes pessoais do caso oblquo,
exceto na terceira pessoa do singular e do plural..
As formas atributivas so iguais s dos pronomes possessivos, exceto na terceira pessoa do
singular.
As formas reflexivas somente so usadas no acusativo (objeto direto).

Formas:

Pessoa Objeto Formas atributivas (objeto)


1. sing. mig (me) min/mit/mine (meu, minha, meus, minhas)
2. sing. dig (te, se) din/dit/dine (teu, tua, teus, tuas, seu, sua, seus,
suas)
3. sing. sig (se) sin/sit/sine (seu, sua, seus, suas, dele, dela)
3. sing. Dem* (te, se - forma polida) Deres* (teu, tua, teus, tuas - forma polida)
1. pl. os (nos) vores (nosso, nossa, nossos, nossas)
2. pl. jer (vos) jeres (vosso, vossa, vossos, vossas)
3. pl. sig (se) deres (deles, delas)
3. pl. Dem* (te, se - forma polida) Deres* (teu, tua, teus, tuas, seu, sua,
seus, suas - forma polida)
Uso: Sujeito e objeto so a mesma pessoa:

jeg vasker mig (Eu me lavo)


han vasker sig (Ele se lava) sig pronome reflexivo
mas: han vasker ham (Ele o lava (uma outra pessoa)) him pronome pessoal

jeg elsker mit barn (Eu amo meu filho)


hun elsker sit barn (Ela ama o filho dela)
hun elsker sine brn (Ela ama os filhos dela)
hun elsker deres barn (Ela ama o filho deles) (de outras pessoas)
hun elsker deres brn (Ela ama os filhos deles) (de outras pessoas)
de elsker deres barn (Eles amam o filho deles) (seu prprio filho)
de elsker deres brn (Eles amam os filhos deles) (seus prprios filhos)

han elsker sin kone (Ele ama a (prpria) mulher) (sin pronome reflexivo)
han elsker hans kone (Ele ama a mulher dele (a mulher de outro homem)
(hans pronome possessivo)

slog du dig? (Voc se feriu?) (singular: uma pessoa)


slog I jer? (Vocs se feriram?) (plural: 2 ou mais pessoas)
slog De Dem?* (Voc se feriu/ Vocs se feriram?) (singular e plural - formas
polidas:
para uma ou mais pessoas)
slog de sig? (Eles se machucaram?)
slog de dem? (Eles bateram neles?) (pessoas diferentes)

* Nota: as formas polidas raramente so usadas em dinamarqus atualmente

Frases contendo um objeto seguido de infinitivo, em que o objeto da primeira orao


o sujeito da segunda, so consideradas como 2 oraes,
mas isso somente se aplica s terceiras pessoas do singular e plural:

jeg bad ham skynde sig (Eu pedi que ele se apressasse)
han bad mig skynde mig (primeira pessoa do singular)
jeg bad hende skynde sig (Eu pedi que ela se apressasse)
jeg bad dem skynde sig (Eu pedi que eles se apressassem)

jeg s ham/hende tage sin hat p (Eu o/a vi pr o chapu)


han s mig tage min hat p (Ele me viu pr o chapu) (primeira pessoa do singular)
jeg s dem tage deres bukser p (Eu os vi vestir as calas)
(tanto as calcas deles quanto de outras pessoas)

Nota: han s hende tale med sin sster:


1. Ele a viu falando com a irm (dela)
2. Ele a viu falando com a irm (dele)

As formas reflexivas somente so usadas no acusativo (objeto direto):

manden og hans kone er her (O homem e mulher dele esto aqui)


("manden og hans kone" o sujeito da orao)
jeg s manden og hans kone (Eu vi o homem e a mulher dele)
han s manden og hans kone (Ele viu o homem e a mulher dele)
han s manden og sin kone (Ele viu o homem e sua prpria mulher)
Os pronomes reflexivos so tambm usados aps preposies:

hun s p sig i spejlet (Ela olhou para si mesma no espelho)


hun s p hende (Ela olhou para ela (uma outra pessoa)
han s p sine fingre (Ele olhou para os prprios dedos)
han s p hans fingre (Ele olhou para os dedos dele (de uma outra pessoa))

Os verbos reflexivos em dinamarqus nem sempre so reflexivos em ingls:

de giftede sig i kirken (They got married in the church / Eles se casaram na igreja)
vi satte os ned (We sat down / Ns nos sentamos)
jeg vendte mig om (I turned round / Eu me virei)

7. Pronomes e Advrbios Interrogativos

hvem (quem): hvem er det? (Quem ?)


hvis (de quem): hvis hund er dette (De quem este cachorro?)
hvad (o que): hvad er dette? (O que isto?)
hvad er der sket? (O que aconteceu?)

hvilken/hvilket/hvilke (qual, quais):


hvilken bog tog han? (Qual livro ele levou?)
hvilke bger tog han? (Quais livros ele levou?)

hvor (onde): hvor bor han? (Onde ele mora?)


hvornr (quando): hvornr kommer han? (Quando ele vir?)

hvor lnge, hvor lang tid (h quanto tempo):


hvor lnge har han vret her?
(H quanto tempo ele est aqui?)

Esses pronomes podem ser usados em perguntas indiretas

jeg ved ikke, hvem han er (Eu no sei quem ele )


jeg ved ikke, hvis hund det er (Eu no sei de quem o cachorro)
jeg ved ikke, hvad de hedder (Eu no sei como ele se chama)
jeg ved ikke, hvilke bger han tog (Eu no sei que/quais livros ele levou)
jeg ved ikke, hvor han bor (Eu no sei onde ele mora)

Nota:
Esses pronomes no podem exercer a funo de sujeito numa orao subordinada; voc deve,
portanto, adicionar der e det:
a. det + uma forma de "vre/blive/hedde"
b. der + outro verbo

a. jeg ved ikke, hvem det er (Eu no sei quem )


b. jeg ved ikke, hvem der kommer (Eu no sei quem est vindo)

a1. jeg ved ikke, hvad det er/var (Eu no sei o que /era)
a2. jeg ved ikke, hvad det bliver (Eu no sei qual ser o preo)

b1. jeg ved ikke, hvad der er sket (Eu no sei o que aconteceu)
(o verbo "sker")
b2. jeg kan ikke hre, hvad der siges (No consigo ouvir o que voc est dizendo)
(voz passiva)

VERBOS

Regra: a. Os verbos no se flexionam quanto ao nmero ou pessoa, somente quanto ao


tempo:

b. No dicionrio, os verbos se encontram na forma infinitiva.

c. O infinitivo geralmente termina em -e (synge (cantar), spise (comer)),


mas monosslabos terminados em vogal tona no terminam em -e.

d. Se o infinitivo no termina em -e,


o infinitivo e o radical so iguais:
bo (viver), g (ir), st (ficar de p), se (ver)

e. O radical o infinitivo sem -e:


syng (=synge menus -e) (cant-ar).
spis (=spise minus -e) (com-er)

Classificao Sinttica dos Verbos


1. Verbos transitivos
(podem ter objeto direto e indireto):
han slr drengen (Ele est surrando o menino)
jeg kber hende en bog (Eu comprei-lhe um livro)
de spiser (maden) (Eles esto comendo (a comida))

2. Verbos intransitivos
(no tm objeto):
jeg gr p gaden (Eu ando na rua)

3. Verbos de ligao
(seguidos pelo predicativo do sujeito)
vre, blive, hedde, kaldes, synes:
han er bager (ele padeiro)
han kaldes en nar (Ele chamado de bobo)

4. Verbos transitivos complexos


(verbos transitivos com objeto modificado por predicativo do objeto)
kalde, vlge, udnvne:
de kalder ham en nar (Eles chamam-no de bobo)
de udnvnte ham til general (Nomearam-no general)

5. Verbos reflexivos
(com o pronome reflexivo "sig")
vaske sig, stte sig, gifte sig
hun vaskede sig hver dag (Ela se lavava todos os dias)
han satte sig p stolen (Ele se sentou na cadeira)

6. Verbos recprocos
(expressam ao ou relao mtuas) (vide tambm passiva com s):
drengene sls (Os meninos brigam entre si)
de vasker hinanden (Eles lavam uns aos outros)

6. Verbos depoentes
(somente possuem a forma passiva em s)
lykkes, mislykkes, synes, lnges, njes:
planen mislykkedes (O plano falhou)
jeg lnges efter at se hende (Estou ansioso para v-la)
jeg njes med denne bog (Estou satisfeito com este livro)

7. Verbos impessoais
(com o sujeito formal "det"):
det regner (Est chovendo)
det sner (Est nevando)

1. Tempo Presente

Forma-se o tempo presente pela adio de -r ao infinitivo verbal para todas as pessoas:

infinitivo: synge + -r = synger (canto, cantas, etc)

jeg/du/han/vi/I/de synger (eu canto, tu cantas, ele canta, ns cantamos, eles


cantam)

infinitivo: bo, st + -r = bor, str (vive, vives, etc; fico de p, ficas de p, etc)

Uso: O presente utilizado assim como no ingls,


mas tambm usado como tempo futuro:
jeg kommer i morgen (Eu virei amanh)

A forma progressiva ( a forma -ing em ingls)


pode ser expressa de diferentes maneiras em dinamarqus, e.g.:

a. Tempo presente:
han lser (Ele est lendo)
hun sover (Ela est lendo)

b. Construo perifrstica com:


sidder/str/ligger og + tempo presente:
han sidder og lser (Ele est lendo)
hun ligger og sover (Ela est dormindo)

c. Construo perifrstica com:


er ved at + infinitivo:
han er ved at lse (Ele est lendo)
2. Tempo Passado
1. H 2 conjugaes regulares (vide tambm Presente Perfeito):

a. Conjugao regular, grupo I (o maior grupo):


Radical + -ede (a mesmo forma para todas as pessoas):
husk, lav = huskede (lembrei), lavede (fiz)
bo, vask = boede (vivi), vaskede (lavei)

b. Conjugao regular, grupo II :


Radical + -te (o mesmo para todas as pessoas):
ls, spis = lste (li), spiste (comi)
kb, vis = kbte (comprei), viste (mostrei)

2. Conjugao irregular:
var (estive, fui- verbo ser), s (via), gik (fui - verbo ir),
sagde (pronuncia-se [s:]) (disse)

Uso: O tempo passado usado assim como em ingls.

A forma progressiva (-ing form) em ingls


pode ser expressa de diversas maneiras em dinamarqus, e.g.:

a. Tempo passado: han lste (ele estava lendo)

b. Construo perifrstica com:


sad/stod/l og + tempo passado:
han sad og lste (ele estava lendo)
hun l og sov (ela estava dormindo)

c. Construo perifrstica com:


var ved at + infinitivo:
han var ved at lse (ele estava lendo)

3. Presente Perfeito

Usa-se har ou er antes do particpio passado (vide particpio passado):

jeg har kbt et hus (Eu comprei uma casa)


jeg er get i sent (Eu fui para cama)

Uso: Os verbos har ou er so conjugados no presente, e mantm a forma para todas as


pessoas:

Usa-se "har" com:


a. Verbos transitivos na voz ativa:
han har spist (ele comeu)
de har solgt huset (eles venderam a casa)

b. Verbos intransitivos - um movimento ocorreu por muito tempo:


han har get hele dagen (ele j est andando o dia inteiro)

c. Antes de verbos auxiliares e modais:


har skullet/villet/mttet/vret/fet
Exceo: er blevet (usado para formar a voz passiva)

Usa-se "er" com:


a. Verbos transitivos na voz passiva (er blevet):
huset er (blevet) solgt (a casa foi vendida)
maden er (blevet) spist (a comida foi comida)

b. Verbos intransitivos - um nico movimento ocorreu:


han er get (ele foi (embora))

4. Passado Perfeito

formado por havde ou var mais o particpio passado (vide particpio passado):

jeg havde kbt et hus (Eu tinha comprado/comprara uma casa)


jeg var get i sent (Eu tinha ido/fora para a cama)

Uso: Da mesma forma que o Presente Perfeito.

5. Tempo Futuro

formado por skal / vil mais o infinitivo


ou simplesmente pode ser expresso pelo tempo presente:

jeg skal rejse i morgen (Eu irei amanh )


jeg vil rejse i morgen (Eu irei amanh)
jeg rejser i morgen (Eu irei amanh)

VERBOS IRREGULARES

Usa-se a mesma forma verbal para todas as pessoas:

jeg/du/han/hun/vi/I/de bliver (sou/s//somos/sois/so; me torno, te tornas, se


torna, etc)
jeg/du/han/hun/vi/I/de blev (era/eras/era, etc; me tornava, te tornavas, se tornava,
etc)
jeg/du/han/hun/vi/I/de er blevet (fui/foste/foi, etc; me tornei, te tornaste, se tornou, etc)

Verbos com * so verbos modais


Verbos com ** so verbos auxiliares
Verbos com *** so tanto modais quanto auxiliares

A lista abaixo contm 130 verbos dinamarqueses irregulares

Infinitivo Portugus Presente Imperfeito Perfeito Particpios


usados como
adjetivos*
at bede rezar, orar beder bad har bedt reg.
at betyde significar betyder betd har betydet -
at bide morder bider bed har bidt reg.
at binde amarrar, atar binder bandet har bundet bunden/bundne
ficar,
at blive** bliver blev er blevet bleven/blevne
permanecer
at bringe trazer bringer bragte har bragt reg. bragt/bragte
at briste estourar brister bristede, brast er bristet bristet/bristede
at bryde quebrar bryder brd har brudt reg.
at burde dever br burde har burdet -
mandar,
at byde byder bd har budt reg.
oferecer
at bre carregar brer bar har bret bret/brne
at drage desenhar; ir drager drog er draget draget/dragne
at drikke beber drikker drak har drukket drukket/drukne
dirigir; ficar er/har
at drive driver drev dreven/drevne
toa drevet
at d morrer dr dde er dd reg.
at falde cair falder faldt er faldet falden/faldne
at fare apressar-se farer for er faret faret/farene
at finde achar finder fandt har fundet funden/fundne
har
at fise peidar fiser fes/fiste -
fist/feset
at flyde fluir flyder fld er/har flydt reg.
at flyve voar flyver flj er/har fljet fljet/fljne
at fnise dar risadinha fniser fniste/fnes har fnist reg.
bufar,
at fnyse fnyser fns/fnyste har fnyst -
resfolegar
at
arrepender-se fortryder fortrd har fortrudt reg.
fortryde
at fryse congelar fryser frs har frosset frossen/frosne
at fyge boiar fyger fg er/har fget fget/fgne
at flge seguir flger fulgte har fulgt reg.
conseguir,
at f** fr fik har fet -
obter
importar-se;
at gide gider gad har gidet -
gostar de
at give dar giver gav har givet givet/givne
at glide escorregar glider gled er gledet gleden/gledne
at gnide esfregar gnider gled har gnedet gneden/gledne
at gribe pegar, agarrar griber greb har grebet grebet/grebne
at grde chorar grder grd har grdt reg.
verter,
at gyde gyder gd har gydt reg.
derramar
tremer;
at gyse emocionar, gyser gyste, gs har gyst reg.
excitar
at glde valer glder gjaldt har glden/gldne
gldt/gjaldt
at gre fazer gr gjorde har gjort reg.
at g ir gr gik er/har get get/gede
at have** ter har havde har haft -
at hedde chamar-se hedder hed har heddet -
at hive puxar; iar hiver hev har hevet hevet/hevne
at hjlpe ajudar hjlper hjalp har hjulpet hjulpet/hjulpne
manter,
at holde holder holdt er/har holdt reg.
conservar
at
hnge enforcar hnger hngte hngt reg.
(tr.)
at
hnge pendurar hnger hang hngt reg.
(intr.)
perseguir; jager jagede har jaget
caar; jager jog har jaget
at jage jeget/jagne
impelir;
apressar-se
at klinge soar, tocar klinger klingede, klang har klinget klinget/klingne
at knibe beliscar kniber kneb har knebet kneben/knebne
at
vir kommer kom er kommet kommen/komne
komme
at krybe arrastar-se kryber krb er krbet krbet/krbne
at
poderia kan kunne har kunnet -
kunne*
at kvle engasgar kvler kvalte har kvalt reg.
at lade deixar, permitir lader lod har ladet reg.
at le sorrir ler lo har leet -
at lide sofrer lider led har lidt reg.
at ligge deitar-se ligger l har ligget liggende
at lyde soar lyder ld har lydt reg.
at lyve mentir lyver lj har ljet -
at lgge pr, colocar lgger lagde har lagt reg.
at lbe correr lber lb er/har lbet lbet/lbne
poder
(possibilidade),
at mtte* m mtte har mttet -
dever
(obrigao)
gostar,
at nyde nyder nd har nydt reg.
apreciar
at nyse espirrar nyser ns/nyste har nyst reg.
ranger,
at pibe piber peb har pebet peben/pebne
assobiar
at ride andar rider red har redet riddende
passar, mover-
at rinde rinder randt er rundet runden/rundne
se
rasgar,
at rive river rev har revet revet/revne
arranhar
at ryge fumar ryger rg har rget rget/rgede
passar,
at rkke rkker rakte har rakt reg.
alcanar
at se ver ser s har set reg.
at sidde estar sentado sidder sad har siddet siddende
at sige dizer siger sagde har sagt reg.
har
at skide cagar skider sked skiden/skidne
skedet/skidt
escorregar,
at skride deslizar; skrider skred er skredet skredet/skredne
retirar-se
at skrige gritar skriger skreg har skreget skrigende
at skrive escrever skriver skrev har skrevet skreven/skrevne
at dever
skal skulle har skullet -
skulle*** (sugesto)
at skyde atirar skyder skd har skudt reg.
at skryde zurrar skryder skrd/skrydede har skrydet skrydende
at skre cortar skrer skar har skret skret/skrne
at slibe moer sliber sleb har slebet sleben/slebne
trabalhar
at slide muito; slider sled har slidt reg.
desgastar-se
er/har
at slippe soltar, escapar slipper slap sluppet/slupne
sluppet
atacar, agredir,
at sl slr slog har slet slagen/slagne
bater
at sls lutar,combater sls sloges har sloges slssende
jogar,
at smide smider smed har smidt reg.
arremessar
er/har
at smyge aninhar-se smyger smg/smygede -
smget
lambuzar,
at smre smrer smurte har smurt reg.
lubrificar
andar
at snige sniger sneg har sneget snigende
furtivamente
at snyde enganar snyder snd har snydt reg.
at sove dormir sover sov har sovet soven/sovne
at spinde girar, rodar spinder spandt har spundet spundet/spundne
at er/har
pular, saltar springer sprang sprungen/sprungne
springe sprunget
at
rachar sprkker sprak er sprukket sprukken/sprukne
sprkke
at
perguntar sprger spurgte har spurgt reg.
sprge
at stige surgir stiger steg er steget steget/stegne
enfiar, picar,
at stikke stikker stak har stukket stukket/stukne
furar
at stinke feder stinker stank har stinket stinkende
at stjle furtar stjler stjal har stjlet stjlen/stjlne
at stride lutar, combater strider stred har stridt reg.
at stryge acariciar stryger strg har strget strgen/strgne
at
esticar strkker strakte har strakt reg.
strkke
ficar de p,
at st str stod har stet stende
levantar-se
at svide arder, queimar svider sved har sveden sveden/svedne
sofrer,
at svie svier sved har svedet sviende
magoar, ferir
at svinde encolher svinder svandt er svundet svunden/svundne
svingede har svinget
at svinge balanar svinger svunget/svungne
svang har svunget
at
jurar svrger svor/svrgede har svoret -
svrge
parecer;
at synes synes syntes har syntes -
pensar
at synge cantar synger sang har sunget sungen/sungne
at synke afundar synker sank er sunket sunket/sunkne
at slge vender slger solgte har solgt reg.
at stte pr; sentar-se stter satte har sat reg. sat/satte
at tage levar tager tog har taget taget/tagne
at tie calar-se tier tav har tiet tavs/tavse
pisar; dar
at trde trder trdte er/har trdt reg.
passos
acertar;
at trffe trffer traf har truffet truffet,truffen/trufne
encontrar
at trkke puxar, arrastar trkker trak har trukket trukken/trukne
at turde ousar tr turde har turdet -
forar,
at tvinge tvinger tvang har tvunget tvungen/tvungne
compelir
at tlle contar tller talte har talt reg.
at vide saber ved vidste har vidst vidende
ceder, er/har
at vige viger veg -veget/-vegne
desmoronar veget
auxiliar do
condicional
at ville*** (futuro do vil ville har villet -
pretrito, em
portugus)
at vinde ganhar, vencer vinder vandt har vundet vunden/vundne
torcer,
at vride espremer, vrider vred har vredet vreden/vredne
prensar
acordar, vkker vkkede har vkket vkket/vkkede
at vkke
despertar vkker vakte har vakt vakt/vakte
at vlge escolher vlger valgte har valgt reg.
at vre** ser, estar er var har vret vrende
at de devorar der d har dt reg.

Particpios usados como adjetivos (leia tambm adjetivos)

bunden/bundne significa:
en bunden hund (aps o artigo indefinido, palavra em n) (um cachorro amarrado)
den bundne hund (aps o artigo definido, palavra em n) (o cachorro amarrado)
det bundne barn (aps o artigo definido, palavra em t) (a criana amarrada)
de bundne hunde (aps o artigo definido, plural) (os cachorros amarrados)
et bundent barn (aps o artigo indefinido, palavra em t) (uma criana amarrada)
reg.
significa conjugao regular
i.d. o perfeito tambm usado como adjetivo, e.g.:
han er dd (perfeito e adjetivo) (ele morreu; ele est morto)
de er dde (perfeito e adjetivo, plural) (eles morreram; eles esto mortos)
barnet er ddt (perfeito e adjetivo) (a criana morreu; a criana est morta)
en dd mand (adjetivo, palavra em n) (um homem morto)
den dde mand (adjetivo, palavra em n) (o homem morto)
de dde mnd (adjetivos, plural) (os homens mortos)
et ddt barn (adjetivo, palavra em t) (uma criana morta)

- significa: raro ou em desuso

Alternncia Voclica em Verbos Irregulares

i-a-a
i-a-i
e - a -e
i-a-u
a-o-a e-o-e
i - (e) - i - i
e--e
i-e-e
i-e-i
-a-a
-a-u
y-a-u
-a-
y--o
u - (a) - u - u -a-
y--u
u - () - u - u - (e) - a -
y--y
-o-o
y--
--
--
-i-
-o-o Sem alternncia
-o-o
-u-u voclica
-o-

Infinitivo - (tempo presente) - tempo passado - presente perfeito

A vogal do radical dos verbos irregulares pode sofrer alterao em tempos diferentes.

A alternncia voclica fica aparente na lngua escrita,


mas s vezes pode ser diferente na lngua falada (e.g. [iaa] )

Palavras em (xxx) podem sofrer 2 alternncias voclicas diferentes.

a-o-a
drage, fare, jage, lade, tage
---------------------------------------

e-a-e
bede

e-o-e
le
e--e
se
---------------------------------------

i-a-a
bringe, findes, sige

i-a-i
briste, gide, give, klinge, sidde, stinke, tie

i-a-u
binde, drikke, finde, rinde, slippe, spinde, springe, stikke, svinde, (svinge), tvinge, vinde

i - (e) - i - i
vide

i-e-e
blive, drive, (fise), glide, gnide, gribe, hive, knibe, pibe, ride, rive, (skide), skride, skrige [iaa],
skrive, slibe, smige, snige, stige, strides, svide, svie, vige, vride

i-e-i
bide, (fise), (fnise), lide, (skide), slide, smide, stride

i--i
ligge
----------------------------------------

u - (a) - u - u
kunne, skulle

u - () - u - u
burde, turde
----------------------------------------

y-a-u
spinde, springe, synge, synke

y--o
fryse

y--u
bryde, byde, fortryde, skyde

y--y
betyde, flyde, fnyse, gyde, gyse, lyde, nyde, nyse, skryde, snyde

y--
brydes, flyve, fyge, krybe, lyve, ryge, smyge, stryge
---------------------------------------------------------------------------

-a-a
(glde), kvle, lgge, rkke, strkke, stte, tlle, (vkke), vlge

-a-u
hjlpe, sprkke, trffe, trkke

-a-
bre, skre, stjle
-a-
(glde), (hnge)

- (e) - a -
vre

-o-o
svrge, slge []

--
de

--
trde
-------------------------------

-o-o
gre

-u-u
flge, smre, sprge
--------------------------------

-i-
f, g

-o-o
sls

-o-
sl, st
--------------------------------

Sem alternncia voclica


d, falde, grde [a], havde, hedde, holde, (hnge), komme, lbe, mtte, sove, (svinge),
synes, ville, (vkke)

VERBOS AUXILIARES

1. Verbo auxiliar e modal:

a. kunne/mtte so verbos modais


b. skulle/ville so tanto auxiliares quanto modais
Os verbos auxiliares e modais kunne/skulle/ville/mtte se ligam ao
infinitivo sem "at" (como no ingls (infinitivo sem to)):

jeg kan tale dansk (Eu sei falar dinamarqus)


du m gerne komme ind (Voc pode entrar)
han ville ikke gre det (Ele no quis fazer isso)

A pronncia dos verbos auxiliares um pouco especial,


pois a ltima consoante geralmente no pronunciada:

han kan (pronunciado [k]) komme (ele pode vir)


han kunne (pronunciado [ku] ikke komme (ele no pde vir)
han vil (pronunciado [ve]) komme (ele vir)
han ville (pronunciado [vil]) komme (ele viria)
han skal (pronunciado [sg]) komme (ele vir)
han skulle (pronunciado [sgu]) komme (ele deveria vir)

2. Verbos auxiliares e lxicos (significativos):

a. have/vre/blive/f so verbos auxiliares, quando conectados a um particpio passado:


jeg har set pigen (Eu vi a garota)
hun er blevet set (Ela foi vista)
hun bliver set (Ela vista)
jeg fr kbt en bog imorgen (Eu comprarei um livro amanh)

b. have/vre/blive/f tambm podem ser verbos lxicos,


quando conectados a um substantivo ou adjetivo:
jeg har en bog (Eu tenho um livro)
hun er smuk (Ela bonita)
han blev gammel (Ele ficou velho)
jeg fr et brev (Eu recebo uma carta)

VERBOS COMPOSTOS
O uso de verbos compostos tpico em dinamarqus e nas outras lnguas germnicas.
Trata-se de verbos combinados com uma ou mais partculas (advrbios, preposies,
adjetivos e substantivos), que podem mudar o significado dos verbos lxicos
completamente.
Os verbos compostos podem ser freqentemente substitudos por verbos simples.

Exemplos de verbos compostos

Os verbos compostos podem ser divididos em diversas categorias::

1. Verbos frasais
O predicado formado pelo verbo lxico + partcula adverbial
Os verbos frasais podem ser tanto transitivos quanto intransitivos.
A partcula sempre recebe o acento tnico principal.
O objeto vem sempre anteposto partcula.
S-V-(O)-(N)-A = (Sujeito -Verbo - (Objeto)-(No - partcula adverbial)
E.g.: hesten slr af; hesten slog ham af

2. Verbos preposicionados
O predicado formado pelo verbo lxico + preposio
Os verbos preposicionados so sempre verbos transitivos.
A preposio ou o objeto recebem o acento tnico principal.
O objeto vem sempre posposto preposio:
S-V-(N)-P-O (Sujeito - Verbo - (No ) - Preposio - Objeto)
E.g.: hun holder af ham

3. Verbos frasal-preposicionados
O predicado formado pelo verbo lxico + advrbio + preposio
So transitivos como os verbos preposicionados.
O advrbio ou o objeto recebem o acento tnico principal.
O objeto vem geralmente posposto preposio:
S-V-(N)-A-P-O (Sujeito - Verbo -Advrbio - Preposio - Objeto)
Eg.: han slog (ikke) op med pigen
3.1 s vezes: S-V-O-(N)-A-P: han satte ham (ikke) ind i sagen

4. Verbos idiomticos
O predicado formado pelo verbo lxico + substantivo + preposio
So transitivos como os verbos preposicionados.
O substantivo geralmente recebe o acento tnico principal.
O objeto geralmente vem posposto preposio:
S-V-(N)-Noun-P-O (Sujeito - Verbo - Substantivo - Preposio - Objeto):
Eg.: han fik (ikke) je p hende (=han s hende)

Verbos compostos comuns

Abreviaes:
1 = verbo frasal
2 = verbo preposicionado
3 = verbo frasal- preposicionado
4 = verbo idiomtico
(tr) = transitivo
(intr) = intransitivo
azul = essa palavra DEVE receber o acento tnico

g
(ir)

1. g ind (intr): han gik (ikke) ind


2. g ind i (tr): han gik (ikke) ind i huset
1. g over (intr): smerten gik (ikke) over (=forsvandt)
2. g over (tr): han gik (ikke) over gaden (=krydsede)
1. a. g til (intr): han gik (ikke) til (=hurtigt)
1. b. g til (intr): bogen gik (ikke) til (=blev delagt)
Outros: afg, ang, vedg

holde
(manter, segurar)

1. holde op (intr): han holdt op (=stoppede)


1. holde ud (tr): han kunne ikke holde det ud
2. holde af (tr): han holdt af pigen (=elskede)
2. holde med (tr): han holdt med manden (=var enig med)
Outros: afholde, anholde

se
(ver)
1. se efter (tr): han s bilen efter
2. se efter (tr): hun s efter barnet
3. se ud som (tr): han s ud som en nar (=lignede)
Outros: afse, tilse

sl
(bater, atacar, agredir)

1. sl af (tr): hesten slr ham af (O cavalo o jogou do dorso)


1. sl an (intr): bogen slog ikke an (O livro no se tornou popular)
1. sl fra (tr): han slog strmmen fra (Ele desligou a energia eltrica)
1. sl til (tr): han slog strmmen til (Ele ligou a energia eltrica)
1. sl hen (tr): de slog det hen (=ignorerede) (Eles ignoraram isso)
1. sl i (tr): han slog smmet i (Ele colocou o prego com o martelo)
1. a. sl ned (tr): de slog ham ned (Eles o nocautearam)
1. b. sl ned (tr): de slog dyret ned (=slagtede) (Eles mataram o animal)
1. c. sl ned (tr): hun slog jnene ned (Ela olhou para baixo)
1. a. sl op (tr): han slog bogen op (=bnede) (Ele abriu o livro)
1. b. sl op (tr): han slog ordet op (Ele procurou o significado da palavra)
1. c. sl op (tr): han slog teltet op (=stte op): (Ele armou a barraca)
3. sl op i (tr): han slog op i bogen (Ele consultou o livro)
3. sl op med (tr): han slog op med pigen (Ele terminou com a namorada)
1. sl om (tr): hun slog kldet om sig (Ela se enrolou no pano)
4. sl om sig med (tr): han slog om sig med penge (Ele gastou dinheiro)
1. a. sl fast (tr): han slog smmet fast (Ele colocou o prego direito)
1. b. sl fast (tr): han slog det fast at... (=fastsl) (Ele fez questo...)
Outros:: opsl, afsl, ansl, tilst, fastsl

st
(ficar de p)

1. st op (intr): han str op af sengen


2. st af (tr): han str af toget
2. st p (tr): han str p toget
Outros: tilst, udst

stte
(pr, colocar)

1. a. stte af (tr): de satte ham af ved huset


1. b stte af (=afstte)(tr): se satte ham af (de afsatte ham)
1. stte ind (=indstte) (tr): de satte soldater ind
3. stte ind med (tr): de satte ind med hjlpen
3. stte ind i (tr): de satte ham ind i sagen
4. stte i gang (tr): han stter bilen i gang (ele deu partida no carro)
2. stte over (tr): han satte over en
2. stte efter (tr): de satte efter tyven
1. stte op (tr): de satte plakaten op (=opsatte)
1. stte ud (intr): bilen stter ud
1. stte til (tr): han satte bogen til (=mistede)
Outros: afstte, udstte, anstte, tilstte
tage
(levar)

1. tage p (intr): hun tog p


2. tage p (tr): han tog p hende
1. tage af (tr): hun tog kjolen af
1. tage af (intr): stormen tager af
1. tage frem (tr): han tog bogen frem
1. tage til (intr): stormen tager til
2. tage til (tr): han tager til Kbenhavn (=rejser til)
Outros:: aftage, antage, tiltage, optage, nedtage

PARTICPIOS
1. Particpio passado

H duas conjugaes regulares no particpio passado:

a. Conjugao regular, grupo I (o maior grupo):


Radical + -et (a mesma forma para todas as pessoas):
husk, lav = husket (lembrado), lavet (feito)
bo, vask = boet (vivido), vasket (lavado)

b. Conjugao regular, grupo II:


Radical + -t (a mesma forma para todas as pessoas):
ls, spis = lst (lido), spist (comido)
kb, vis = kbt (comprado), vist (mostrado)

Uso:
usado na formao de tempos compostos (presente perfeito e passado perfeito):
jeg har/havde kbt en ny bil (Eu comprei/tinha comprado um carro novo)

O particpio passado tambm pode ser usado como adjetivo


(caso em que se flexiona - vide adjetivos):
den spiste kage (o bolo comido)
en spist kage (um bolo comido)

O particpio passado tem um significado passivo:


den spiste kage (= o bolo que foi comido)

2. Particpio Presente

O particpio presente formado pela adio de -ende ao radical:

smilende (smil + -ende), gende (g + -ende).

Uso:
Pode ser usado como a forma -ing em ingls depois dos verbos kommer/kom,
blive/blev:
han kom gende (ele veio andando)
hun blev stende (She kept standing / Ela ficou de p)

Observao: A forma -ing em ingls (forma progressiva) construda de modo diferente em


dinamarqus::
the girl is smiling ( a garota est sorringo) = pigen smiler, pigen sidder/str/ligger
og smiler
(sujeito (a garota) + locuo verbal (est sorrindo))

Observao: pigen er smilende = a garota sorridente


(sujeito (pigen) + verbo (er) + predicativo do sujeito (smilende))

O particpio presente tambm pode ser usado como adjetivo adjunto adnominal, mas
ele no se flexiona:
den smilende pige (a garota sorridente)
en smilende pige (uma garota sorridente)
et/det smilende barn (uma/a criana sorridente)
de smilende brn (as crianas sorridentes)

O particpio presente tem significado ativo:


den smilende pige (a garota que est sorrindo)

INFINITIVO
O infinitivo a forma encontrada nos dicionrios e termina geralmente em -e

O radical o infinitivo sem -e:


syng (=synge menos -e) (cantar).

Se o infinitivo no termina em -e, ento o infinitivo tem a mesma forma do radical:

bo (viver)
g (ir)
st (levantar-se; ficar de p)

1. Infinitivo sem "at" (infinitivo simples):


a. Com verbos auxiliares:
jeg kan komme i morgen (Eu posso vir amanh)
jeg kan ikke komme (Eu no posso vir)

b. Como infinitivo-acusativo depois dos verbos dos sentidos:


jeg s ham komme (Eu o vi chegar)
2. Infinitivo com "at" (equivale ao to-infinitive, em ingls)
a. Depois de preposio: han kom for at besge mig (Ele veio para me ver)

b. Sujeito: at rejse er dyrt (Viajar caro)

c. Predicado: hans ml var at rejse (O objetivo dele era viajar)

d. Objeto: han nskede at komme (Ele queria vir)

SUBJUNTIVO
O subjuntivo no usado em dinamarqus moderno, mas permanece em alguns ditos:

Gud velsigne Danmark (Deus abenoe a Dinamarca)


Gud vre med dig (Deus esteja contigo)

VOZ PASSIVA

Regra:
Forma-se a voz passiva de duas maneiras.
s vezes voc pode escolher qual forma usar;
outras vezes, h uma diferena sutil entre as duas formas;
Alm disso, h situaes em que voc somente pode usar uma das formas.

Somente verbos transitivos podem ter formas passivas,


e ento a orao na voz ativa pode ser passada para a voz passiva:

Voz ativa: sujeito (agentet) + verbo + objeto (paciente)


manden + slger + huset

Voz passiva 1: sujeito (paciente) + verbo + -s + af + agente da passiva


huset + slges + af + manden

Voz passiva 2: sujeito (paciente) + bliver + particpio passado + af + agent da


passiva
huset + bliver + solgt + af + manden

O agente da passiva expresso por meio da frase


("af"-group), que tambm pode ser omitida:
huset slges (af manden) - huset bliver solgt (af manden)
(A casa vendida (pelo homem))

1. Voz Passiva com -s

O tempo presente recebe -s ao invs de -r na forma ativa: slges (voz ativa: slger)
bogen slges (O livro vendido)

O tempo passado recebe -s na forma ativa: solgtes (voz ativa: solgte)

bogen solgtes (O livro foi vendido)

Emprego geral da voz passiva com--s :

a. A forma com -s usada principalmente no tempo presente:


huset slges af manden (A casa vendida pelo homem)

b. Freqentemente relacionada com os modais skal/skulle, m/mtte, br/burde:


huset skal/skulle slges (A casa ser vendida/deveria ser vendida)
huset m/mtte slges (A casa pode/poderia/deve ser vendida)

c. Aes habituais:
drene lukkes hver dag kl. 10
(As portas esto sendo fechadas (so fechadas) s 10 horas todos os dias)

d. Ordens e proibies:
rygning forbydes (No permitido fumar/ No se permite fumar)

e. Instrues tcnicas:
frst fjernes lget (primeiro, a tampa deve ser retirada)

f. Alguns verbos (verbos depoentes) possuem somente a forma -s, ainda que na voz
ativa:
synes/syntes (penso/pensei), lykkes/lykkedes (consigo/consegui):
jeg synes/syntes, at hun skulle komme (Eu acho/achei que ela viria)
det lykkedes mig ikke at slge bogen (No consegui vender o livro)

g. Quando duas ou mais pessoas fazem algo umas s outras(verbos recprocos)


enes, flges, mdes, ses, skndes, sls, tales ved:
vi mdes hver dag (Ns nos encontramos todo dia)
vi ses imorgen (Nos vemos amanh)
drengene sls altid (Os meninos sempre brigam entre si)
vi tales ved! (te vejo mais tarde!)

2. Voz passiva com blive

No tempo presente: bliver + particpio passado:


bogen bliver solgt (O livro vendido)

No tempo passado: blev + particpio passado:

bogen blev solgt (O livro foi/era vendido)


No tempo presente perfeito: er (blevet) + particpio passado:

bogen er blevet solgt (O livro foi vendido)

No tempo passado perfeito: var (blevet) + particpio passado:

bogen var blevet solgt (O livro tinha sido vendido)

Observao: Nos tempos presente/passado perfeitos, a palavra "blevet" pode ser omitida:

"bogen er (blevet) solgt" como no ingls "the book has been sold" e no portugus ("O
livro foi vendido")
"O livro vendido" diz-se ,em dinamarqus, "bogen bliver solgt" or "bogen slges"

dren bliver bnet, dren bnes (A porta aberta)


dren er (blevet) bnet (A porta foi aberta)
dren er ben (A porta est aberta) (no se trata de forma passiva, pois
ben (aberta) adjetivo)

Emprego geral da voz passiva com blive:

a. Em todos os tempos, mas largamente empregada nos tempos presente e passado


perfeitos,
e no futuro:
lyset er/var/vil blive slukket (A luz foi/tinha sido/ser apagada)

b. Com os modais skal/vil


expressando uma promessa ou tempo futuro:
brevet skal/vil blive sendt (Prometo que a carta ser enviada.)

c. Com ao que ocorre uma nica vez:


dren bliver lukket (A porta est sendo fechada)
dren blev lukket (A porta foi fechada)

d. Com particpio passado ou com adjetivo (predicativo do sujeito):


han blev overrasket (Ele ficou surpreso)
han blev gammel (Ele ficou velho (envelheceu))
hun bliver bleg (Ela est ficando plida)

3. Outras formas de expressar a voz passiva

1. "Man" como sujeito de uma orao na voz ativa (vide tambm "man"):
man slger huset (= huset slges) (Vende-se a casa)
man fjerner frst lget (=frst fjernes lget) (Primeiro se retira a tampa)
man forbyder rygning (=rygning forbydes) (No se permite fumar)

2. "Der" como sujeito formal com referncia a quantidade indefinida:


der slges film (=man slger film; film slges) (Filmes so vendidos)
der ss mange folk p gaden (Muitas pessoas foram vistas na rua)
(=man s mange folk p gaden)
IMPERATIVO

O imperativo sempre o radical do verbo:

spis! (Coma!)
spis op! (Coma toda a comida))

Quando um substantivo vier depois do imperativo, o imperativo dever ser precedido


por um pronome possessivo:
g din vej! (Vi embora!) (a uma pessoa)
g jeres vej! (Vo embora!) (a vrias pessoas)
spis din mad! (Coma a sua comida!) (a uma pessoa)
spis jeres mad! (Comam a sua comida!) (a vrias pessoas)
sov godt! (Durma bem!)

Outras maneiras de expressar o imperativo

a. Relacionado com os verbos modais "skal" / "m".


O imperativo fica mais forte quando se enfatiza o verbo modal
do que quando se enfatiza o verbo significativo (principal):
du skal g nu! (or: du m g nu!) (Voc deve ir agora!) (singular)
I skal g nu! (or: I skal g nu!) (Vocs devem ir agora!!) (plural)

b s vezes, usa-se uma forma interrogativa no tempo presente:


gr du?! (Voc deve ir!) (imperativo atenuado)
gr du ikke?! (No v simplesmente, voc deve ir!) (imperativo forte)

ADVRBIOS

Regra:

Os advrbios podem modificar palavras diferentes:

a. Verbo: hun synger smukt (Ela canta lindamente)


b. Adjetivo: han er meget stor (Ele muito grande)
c. Um outro advrbio: hun synger ganske smukt (Ela canta to lindamente)
d. Uma frase: selvflgelig ville han komme (claro que ele viria)

1. Tipos

Existem outros tipos de advrbios:

a. Advrbios compostos de um adjetivo + t: smuk/smukt (linda/lindamente)


O mesmo que -ly em ingls: quick/quickly
O mesmo que -mente dm espanhol: rpido/rpidamente

b. Advrbios verdadeiros (no podem ser mudados): ikke/aldrig/kun


(no/nunca/somente)
c. Preposies sem termo regido: han tog hatten p (he took his hat on, em ingls)

2. Flexo de Grau

Alguns advrbios admitem grau comparativo e superlativo (comparativo irregular):

Forma primitiva comparativo superlativo


---------------------------------------------------------------------------------------------
godt bedre bedst (bem/melhor/o melhor)
lnge lngere lngst (~ muito tempo (no existem em portugus))
gerne hellere helst (no existem em portugus)

hun synger godt (Ela canta bem)


jeg vil gerne komme (Eu viria com prazer)
han vil hellere have vin end vand (Ele prefere vinho a agua)

3. Advrbios Biformes

Advrbios que indicam direo tem formas curta e longa :

ind - inde (para dentro) pronuncia-se [en', e:n()]


ud - ude (para fora) pronuncia-se [u', u:]
op - oppe (para cima) pronuncia-se [b, b]
ned - nede (para baixo) pronuncia-se [ne', ne:]
over - ovre (sobre) pronuncia-se ['ua],[ua]
hen - henne (at; em) (movimento na horizontal)
frem - fremme (em direo a; l)
hjem - hjemme (para casa, em casa)

Na linguagem coloquial, esses advrbios podem se referir a um lugar distante ou


fora da Dinamarca com um sentido especial de direo :
op, oppe significa norte, no norte, para o norte
ned, nede significa sul, no sul, para o sul
over, ovre significa leste/oeste, no leste/no oeste, para o leste/para o oeste

1. Formas curtas (advrbios de movimento):


indicam um movimento de um lugar a outro:

han gr ind i haven (Ele vai ao jardim)


(em alemo: er geht in den Garden)
han kravler op i tret (Ele sobe na rvore)
(er klettert auf den Baum)
de gr hen til huset (Eles esto indo para casa)
hun er get hjem (Ela foi para casa)

han rejste (op) til Norge Ele viajou para a Noruega (ao norte da Dinamarca)
hun rejste (ned) til Afrika Ela viajou para a frica (ao sul da Dinamarca)
de rejste (over) til Amerika Eles viajaram para a Amrica (a oeste da Dinamarca)
de rejste (over) til Kina Eles viajaram para a China (a leste da Dinamarca)

2. Formas longas (advrbios de lugar):


a. Indicam localizao (sem movimento)
b. Indicam movimento circunscrito:

han gr inde i haven (Ele anda pelo jardim)


(em alemo: er geht im Garden)
han er oppe i tret (Ele est em cima da rvore)
(em alemo: er ist im Baum)
de er nu henne ved huset (Eles esto em casa agora)
nu er hun hjemme (Ela est em casa agora)

han bor (oppe) i Norge Ele mora na Noruega (ao norte da Dinamarca)
hun bor (nede) i Afrika Ela mora na frica (ao sul da Dinamarca)
de bor (ovre) i Amerika Eles moram na Amrica (a oeste da Dinamarca)
de bor (over) i Kina Eles moram na China (a leste da Dinamarca)

PREPOSIES

Regra:
As preposies so sempre usadas com o termo regido (substantivo, pronome ou
infinitivo).
Caso no o possuam, so consideradas advrbios.

han tog hatten p hovedet (he put his hat on his head - sem equivalente em
portugus):
preposio
han tog hatten p (he put his hat on - sem equivalente em portugus):
advrbio

Preposies comuns

af - efter - for..siden - fra - i - om - over - p - til - under

i
(em ingls: in, at, to, for - em portugus: em, a, para, por)

a. Lugar (cidade, pas, rua):

han bor i Kbenhavn/Danmark (Ele mora em Copenhague/na Dinamarca)


de bor i Nrregade (Eles moram na Rua North)
han gr i skole (Ele vai escola)
jeg gr i seng nu (Vou para cama agora)

b. Tempo (horas; quanto tempo?)

den er 10 minutter i 5 (So dez para as cinco)


jeg har boet her i 2 r (Eu vivo aqui h dois anos) quanto tempo?

c. Expresses especiais:

han lukkede dren (i): (Ele fechou a porta)


jeg underviser i dansk: (Eu ensino dinamarqus)
hun er forelsket i ham: (Ela est apaixonada por ele)

p
(Em ingls: on, upon, in, at, of - em portugus: em, sobre)

a. Lugar (ilha, estrada):

de bor p Sjlland (Eles moram em Seeland)


han bor p Nyvej (Ele mora na Estrada New)
jeg bor p landet (Eu moro no interior (no na cidade)
bogen er p bordet (O livro est na (sobre) a mesa)

b. Tempo (antes da palavra day, em ingls): (Compare tambm com "om")

jeg rejser p mandag (Eu vou partir na segunda-feira)


p sndag er det hans fdselsdag (O aniversrio dele no domingo)

c. Tempo (voc pode perguntar "em quanto tempo?")

han gjorde det p en time (Ele o fez em uma hora (em quanto tempo?))
toget krer til Kbenhavn p 2 timer
(Leva duas horas para o trem chegar a Copenhague)

d. Antes de idiomas:

hvad hedder det p dansk? (Como se diz isso em dinamarqus?)


jeg ved ikke, hvordan man siger det p engelsk
(Eu no sei como dizer isso em ingls.)

d. Em lugar do gerndio:

farven p bilen (=bilens farve) (a cor do carro)


til
(Em ingls: to, until - em portugus: at, a)

a. Lugar:

jeg rejser til Danmark (Vou Dinamarca)

b. Tempo:

banken er ben til kl. 17 (O banco fica aberto at s cinco da tarde)

c. Caso dativo:

jeg giver bogen til ham (Estou dando o livro a ele)


(= jeg giver ham bogen (Estou lhe dando o livro)

af
(Em ingls: of, by - em portugus: de, por)

ringen er lavet af guld (O anel feito de ouro)


ringen er lavet af manden (O anel feito pelo homem) voz passiva

efter
(Em ingls: after, at, according to - em portugus: depois, apos, de acordo com, em)

han vil komme efter kl. 3 (Ele vir depois das 3 horas)
efter planen skulle han komme nu (De acordo com o plano (conforme planejado), ele
deveria vir agora)
de skyder efter en flaske (Eles esto atirando em uma garrafa)

for....siden
(Em ingls: ago - em portugus: atrs)

han kom for en time siden (Ele veio uma hora atrs ou Ele veio h uma hora.)

fra
(Em ingls: from - em portugus: de)

jeg er fra Danmark (Eu sou da Dinamarca)


hvor er du fra? (De onde voc ?)
med
(Em ingls: with, by - em portugus: com, de, a)

de skriver med en blyant (Eles escrevem a lpis)

Meios de Transporte:
han krer med bil, tog, bus (Ele vai de carro, de trem, de nibus)
hun kom med bussen (Ela veio de nibus)

om
(Em ingls: in, (a)round - em portugus: em, dentro de)

a. Tempo (em, dentro de, voce pode perguntar "quando?"):

jeg kommer om en time (Eu virei em/dentro de uma hora)


toget gr om en halv time (O trem parte em meia hora)

b. Freqncia: todo, todos, toda, todas, em, s, aos :

han kommer om mandagen (Ele vem toda segunda-feira)


om sommeren skinner solen (O sol brilha no vero)
det er koldt om vinteren (Faz frio no inverno)

c. Om = rundt om (em volta de):

hun har en halskde om halsen (Ela tem um colar em volta do pescoo)


= hun har en halskde rundt om halsen

d. "Om" tambm pode ser usado como conjuno

over
(Em ingls: over, past, cross, above - em portugus: acima, sobre, para o outro lado, apos, em
cima de)

hun holdt parablyen over hovedet (Ela segurou o guarda-chuva sobre a cabea)
han gik over gaden (Ele atravessou a rua; ele foi para o outro lado da
rua)
den er 10 minutter over 4 (So quatro horas e dez minutos)
billedet hnger over bordet (O quadro est acima da mesa)

under
(Em ingls: under, below, during - em portugus: sob, embaixo de, abaixo, durante)

hunden ligger under bordet (O cachorro est embaixo da mesa)


temperaturen er under 0 grader (A temperatura est abaixo de zero grau)
han var her under krigen (Ele estava aqui durante a guerra)

CONJUNES

As conjunes estabelecem relaes entre palavras, frases e oraes.

1. Conjunes Coordenativas

og, eller, men (e/ou/mas)


bde...og (tanto...quanto)
hverken...eller (nem..nem..;.ou...ou)

drengen og pigen (o menino e a menina)


jeg kender bde manden og hans kone (Eu conheo tanto o marido quanto a mulher)

2. Conjunes Subordinativas

ocupam sempre a primeira posio numa orao subordinada:

a. Ao introduzir uma orao subordinada substantiva objetiva direta:

at (que)

han sagde, at han var syg (Ele disse que estava doente.)

om (se) (a orao tem funo sinttica de objeto direto)

jeg ved ikke, om han kommer (No sei se ele vir)

b. Ao introduzir um orao subordinada adverbial:

fordi (porque)

de kunne ikke komme, fordi det regnede


(Eles no puderam vir porque estava chovendo)

hvis (se) (a orao subordinada adverbial condicional)

hun kommer ikke, hvis det regner (Ela no vir se estiver chovendo)

nr (quando)

Emprego:
a. Em tempo presente:
han kommer, nr han kan (Ele vir quando puder)
b. Em tempo futuro:
jeg gr, nr det er tiden (Eu irei quando for a hora)
c. Em tempo passado (=sempre que):
han spiste, nr han var sulten (Ele comia sempre que estava com fome)

da (quando)

a. Em tempo passado (denota um evento nico):


han spiste, da han var sulten (Ele comeu quando/porque estava com fome)

Compare a diferena entre as duas conjunes "nr" e "da"


em outros idiomas:

Ingls Portugus Alemo Dinamarqus

+
when cuando wenn futuro
subj.
nr
+ sempre; Aspecto
when cuando wenn
ind. pres./passado Imperfeito

+ Aspecto
when cuando als da nico evento; passado
ind. Perfeito

s at ( para que)

jeg gav ham penge, s at han kunne kbe bogen


(Dei-lhe dinheiro para que ele pudesse comprar o livro)

for at (para):

jeg gav ham penge, for at han kunne kbe bogen


(Dei-lhe dinheiro para comprar o livro)

selv om (ainda que):

hun kommer, selv om det regner (Ela vir, ainda que chova)

som om (como se):

drengen s ud, som om han var trt ("O garoto parecia como se estivesse cansado"
/
O garoto parecia estar cansado)

Palavras Compostas
As palavras dinamarquesas se compem de duas maneiras :
1. Substantivos compostos
1.1.1 substantivo + substantivo: hustag, bildr, trrod, fingerring
1.1.2 substantivo + e + substantivo: navneskilt, neglerod, drengetj
1.1.3 substantivo + s + substantivo: skibsror, skabsdr, livsforsikring, indbrudstyv

1.2.1 verbo (infinitivo) + substantivo: spisebord, vasketj, lnestol, drmmeseng

1.3.1 adjetivo + substantivo: lillefinger, rdkl, grnkl


1.3.1 adjetivo + e/t + substantivo: storet, bedstemor, gulerod, nytr

1.4.1 advrbio + substantivo: nutid, datid, fremtid, modgang, opgang, udgang

2. Adjetivos compostos
2.1.1 substantivo + adjetivo: snehvid, iskold, brandvarm, pletfri
2.1.2 substantivo + e + adjetivo: nddebrun (the -d is doubled)
2.1.3 substantivo + s + adjetivo: arbejdsls, tillidsfuld

2.2.1 adjetivo + adjetivo: rdhvid, sursd, gammelklog


2.2.2 adjetivo + e + adjetivo: mrkebrun, lysegrn

2.3.1 verbo (infinitivo) + adjetivo: kresyg, sovetrngende, sevrdig, grdefrdig

3. Verbos compostos
3.1.1 adjetivo + verbo: bldgre, sammenstte, fastlgge

3.2.1 substantivo + verbo: strandbade, stvsuge

3.3.1 advrbio/preposio + verbo


(o acento tnico cai no advrbio/na preposio):
ad + verb: adlyde
af + verb: afg, afstte, afbryde
an + verb: anholde, antnde, anbringe, anstte
bag + verb: bagtale, bagbinde
bi + verb: bist, bibringe, bisidde, bidrage, bifalde
bort + verb: bortvise, bortvisne, bortfre
efter + verb: efterkomme, eftersidde, eftersprge, eftergive
fore + verb: forevise, foresprge, forekomme
fra + verb: fratage, frasige, frabede
frem + verb: frembringe, fremside, fremtrde, fremst
gennem + verb: gennemfre, gennemg, gennemtvinge
hen + verb: henfre, henst, henvise
hjem + verb: hjemsende, hjemsge, hjemtage
i + verb: ifre, idmme
ind + verb: indrmme, indtage, indfre, indstte, indse, indg
inde + verb: indefryse, indebrnde, indeholde
mis + verb: mistnke, misforst, mishandle
mod + verb: modtage, modstte, modst
ned + verb: nedkomme, nedtage, nedskrive
om + verb: omg, omhandle, ombygge
op + verb: opst, optage, opfre
over + verb: overbevise, overstte, overtale, overst, overtale
p + verb: pst, pstte, ptage, pvirke
sammen + verb: sammenstte, sammenholde
sam + verb: samtykke, samtale, samvirke
til + verb: tilbringe, tilst, tiltale, tilfre
ud + verb: udfre, udg, udtage, udrbe, udskrive, uddele
ude + verb: udeblive, udelade, udelukke
under + verb: undersge, underrette
Vide tambm Verbos Frasais

SUJEITOS FORMAIS

Em uma orao, o primeiro sujeito (det/der) sempre se refere ao sujeito real

1. "det"
(equivale ao it em ingls)

a. Quando o sujeito real for um infinitivo ou uma frase:

det er godt at vre her ( bom estar aqui)


(FS) (RS)

b. Quando o sujeito real for uma orao subordinada:

det er godt, at han kan gre det ( bom que ele possa fazer isso)
(FS) (RS)

c. Quando usado como sujeito impessoal:

det regner/sner/blser (Esta chovendo/nevando/ventando)

d. Quando o complemento for um substantivo, ou pronome possessivo no plural:

det er mine venner (Eles so meus amigos)


det er ogs dine (Eles so tambm os seus)

mas: de er store (Eles so grandes) (o complemente um adjetivo)

e. O pronome pessoal tambm pode ser usado se o complemento for um substantivo no


singular

det/han er min ven (/ele o meu amigo)

2. "der"
(equivale ao there em ingls)

a. Quando se refere a um advrbio (como em ingls):

der er 2 drenge her i huset (there are 2 boys in this house/ H 2 meninos nesta
casa)
b. Quando se refere a uma quantidade indefinida (como em ingls)
der er mange folk her (there are many people here/ H muitas pessoas aqui)

c. Como sujeito de uma orao na voz passiva:

der ss mange folk p gaden (Muitas pessoas foram vistas na rua)


(=man s mange folk p gaden)

d. Expresses de distncia (it em ingls):

der er langt til America ( muito longe at a Amrica)

PERGUNTAS E RESPOSTAS

Sim = ja/jo.

Quando se faz uma pergunta negativa, a resposta positiva "jo"


Respostas Respostas
Perguntas
positivas negativasN

kender du ham? ja, jeg gr nej, jeg gr ikke


(Voc o conhece?) (sim, conheo) (no, no conheo)

kender du ham ikke? jo, jeg gr nej, jeg gr ikke


(Voc no o conhece?) (sim, conheo) (no,no conheo)

du kender ham ikke?


jo, jeg gr nej, jeg gr ikke
(Voc o conhece, no
(sim, conheo) (no, no conheo)
?)

Nota:

Quando um verbo finito de uma pergunta um verbo modal


(kan/kunne/m/mtte/vil/ville/skal/skulle)
ou auxiliar (er/var/har/havde), voc pode repeti-lo na resposta;
caso contrrio, a resposta d-se com uma forma de "gre",como em ingls:

Pergunta Positiva Negativa Porugus

Voc o conhece?
kender du ham? ja, jeg gr nej, jeg gr ikke
sim, conheo; no, no conheo

Voc o conhecia?
kendte du ham? ja, jeg gjorde nej, jeg gjorde ikke sim, conhecia; no, no
conhecia
Voc consegue reconhec-lo?
kan du kende ham? ja, jeg kan nej, jeg kan ikke
sim, consigo; no, no conheo

Voc o conheceu?
har du kendt ham? ja, jeg har nej, jeg har ikke
sim, conheci; no, no conheci

Voc conseguiu reconhec-


har du kunnet kende
ja, jeg har nej, jeg har ikke lo? sim, reconheci; no, no
ham?
reconheci

Voc conseguir reconhec-


vil du kunne kende ham? ja, jeg vil nej, jeg vil ikke lo? sim, conseguirei; no, no
conseguirei

Ele no deveria ir?


skulle han ikke g? jo, han skulle nej, han skulle ikke sim, deveria; no, ele no
deveria

ORDEM DAS PALAVRAS

1. Ordem Normal das Palavras

Ordem normal das palavras significa que o sujeito precede o predicado (verbo)
(sujeito + verbo) e se usa:

a. Em orao principal iniciada pelo sujeito:


jeg kan se en bil p gaden (Eu estou vendo um carro na rua)

b. Em orao principal iniciada pela conjuno og/men:


men jeg kan ikke se ham (mas eu no o estou vendo)

c. Sempre em orao subordinada:


jeg vidste, at han ville komme (Eu sabia que ele viria)

Exceo. vide 2c

2. Inverso

Inverso significa que o predicado (verbo) precede o sujeito:


verbo + sujeito
(se o predicado composto de somente um verbo)
verbo em forma finita + sujeito + verbo no infinitivo
(se o predicado composto de mais de um verbo)

A inverso somente ocorre em oraes principais


Regra: Quando o sujeito no a primeira palavra da orao principal,
ocorre a inverso

a. Em perguntas:
kommer du i morgen? (Voc vir amanh?)

b. Quando um advrbio/locuo adverbial, objeto ou orao subordinada antecede


o sujeito:

Um advrbio antes o sujeito:


nu kommer jeg (Agora eu estou vindo)
mas: jeg kommer nu (Eu estou vindo agora), advrbio depois do sujeito

Uma locuo adverbial antes do sujeito:


i morges stod jeg tidligt op (Hoje de manh eu me levantei cedo)

Um objeto (para nfase) antes do sujeito:


drengen kender jeg ikke (O garoto, no o conheo)
mas: jeg kender ikke drengen (Eu no conheo o garoto)

Quando uma orao subordinada vem antes da principal:


hvis jeg havde penge, ville jeg kbe en bil (subordinada - principal)
(Se eu tivesse dinheiro, eu compraria um carro)
mast: jeg ville kbe en bil, hvis jeg havde penge (principal - subordinada)

c. Quando voc omite a conjuno "hvis" (se) na orao subordinada adverbial


condicional,
ocorre inverso:
kommer hun, blive jeg glad (=hvis hun kommer, bliver jeg glad)
(Se ela vier, eu ficarei contente)

POSIO DE ADVRBIOS PEQUENOS


(SIMPLES)

Os advrbios pequenos (simples) so:

Grupo 1:
ikke, aldrig, altid, dog, endnu ikke (a primeira slaba a tnica),
(no, nunca, sempre, ainda, ainda no)
lige, naturligvis, navnlig, nemlig, netop, nok, ndig,
(apenas, naturalmente, principalmente, a saber, apenas, provavelmente, no quero)
ogs, ofte, sandelig, sandsynligvis, snart, stadig, straks,
(tambm, freqentemente, na verdade, provavelmente, logo, ainda, imediatamente)
tit, gerne
(freqentemente, "gostaria")

Grupo 2:
igen, nu, endnu (a ltima silaba -nu a slaba tnica)
(novamente, agora, ainda)

Grupo 3:
bare, kun
(somente/apenas, somente)
1. Posio nas oraes subordinadas

Os advrbios pequenos (simples) sempre so colocados depois do sujeito:

SAV (sujeito+advrbio+verbo finito)


S A V1 V2 (sujeito+advrbio+finito+verbo no infinitivo)

han siger, at han ikke kommer (ele diz que no vem))


S A V

han siger, at han ikke vil komme (ele diz que no vir)
S A V

han har en bog, som han aldrig har lst (ele tem um livro que ele nunca leu)
S A V1 V2

2. Posio nas oraes principais

A posio dos advrbios pequenos numa orao principal na

1. Ordem normal das palavras: o advrbio fica depois do verbo finito

SVA (sujeito+verbo+advrbio) ou
S V1 A V2 O (sujeito+finito+advrbio+verbo no infinitivo+objeto)

a. Se no houver objeto
ou o objeto for um substantivo (locuo)
ou o verbo consistir de 2 palavras ou mais :

han kommer ikke (ele no vem) (sem objeto)

jeg kender ikke manden (eu no conheo o homem) (o objeto um


substantivo)
S V A O

jeg har ikke kendt manden (eu no conheci o homem)


S V1 A V2 (o verbo se compe de duas palavras: har--kendt)

jeg har ikke kendt ham (eu no o conheci)


S V1 A V2 O (o verbo se compe de 2 palavras: har--kendt)
S V1 A V2

b. Uma exceo importante:


Se o(s) objeto(s) for (forem) pronome(s)
e o verbo se constitui somente de 1 palavra,
o advrbio deve ser colocado depois do(s) pronome(s) objeto(s) (S V
objeto(s) A):

jeg kender ham ikke (eu no o conheo)


S V O A
jeg giver ham den ikke (eu no o dou a ele)
S V Oi Od A

jeg giver ham ikke bogen (eu no lhe dou o livro)


S V Oi A Od

2.Quando a orao principal sofre Inverso, a posio de um advrbio pequeno :

VSA (verbo+sujeito+advrbio) ou
V1 S A V2 (verbo finito+sujeito+advrbio+verbo no infinitivo)

i morgen kommer jeg ikke (amanh eu no virei)

i morgen vil jeg ikke komme (amanh eu no virei)


V1 S A V2

i Kolding har jeg aldrig vret (eu nunca estive em Kolding)


V1 S A V2

3. Posies diferentes para um advrbio pequeno (simples) em uma


orao principal

Se nenhum grupo for mencionado, os advrbios dos 3 grupos podem ser usados nos exemplos

Ordem normal das palavras, o verbo se constitui de uma palavra:


1. jeg gr ikke (intransitivo: sem objetos)
2. jeg ser ikke manden (o objeto um substantivo)
3. jeg ser ham ikke (o objeto um pronome)
2a. jeg ser nu manden ou jeg ser manden nu (Grupo 2)
3a. jeg ser bare ham ou jeg ser ham bare (Grupo 3)

Inverso, o verbo se constitui de uma palavra:


4. gr jeg ikke? (intransitivo: nenhum objeto)
5. ser jeg ikke manden? (o objeto um substantivo)
6. ser jeg ham ikke? (o objeto um pronome)
5a. ser jeg igen manden? ou ser jeg manden igen? (Grupo 2)
6.a ser jeg bare ham ou ser jeg ham bare (Grupo 3)

Ordem normal das palavras, o verbo de constitui de 2 palavras:


7. jeg er ikke get (intransitivo: sem objetos)
8. jeg har ikke set manden (o objeto um substantivo)
9. jeg har ikke set ham (o objeto um pronome)
8a. jeg har nu set manden ou jeg har set manden nu (Grupo 2)
9a. jeg har igen set ham ou jeg har set ham igen (Grupo 2)
Inverso, o verbo se constitui de 2 palavras:
10. er jeg ikke get? (intransitivo: sem objetos)
11. har jeg ikke set manden? (o objeto um substantivo)
12. har jeg ikke set ham? (o objeto um pronome)
11a. har jeg igen set manden? ou har jeg set manden igen? (Grupo 2)
12a har jeg igen set ham? ou har jeg set ham igen? (Grupo 2)

Ordem normal das palavras, o verbo se constitui de um palavra ("vre" ou "blive"):


13. jeg er/bliver ikke en mand (predicativo do sujeito aps vre/blive)
14. jeg er/bliver ikke ham (predicativo do sujeito aps vre/blive)

Inverso, o verbo se constitui de uma palavra ("vre" ou "blive"):


15. er/bliver jeg ikke en mand? (predicativo do sujeito aps vre/blive)
16. er/bliver jeg ikke ham? (predicativo do sujeito aps vre/blive)

Ordem normal das palavras, o verbo se constitui de 2 palavras ("vre" ou "blive"):


17. jeg vil ikke vre/blive en mand (predicativo do sujeito aps vre/blive)
18. jeg vil ikke vre/blive ham (predicativo do sujeito aps vre/blive)

Inverso, o verbo se constitui de 2 palavras ("vre" ou "blive"):


19. vil jeg ikke vre/blive en mand? (predicativo do sujeito aps vre/blive)
20. vil jeg ikke vre/blive ham? (predicativo do sujeito aps vre/blive)

ESTRUTURA DAS ORAES

1. Oraes Principais

Sujeito
Objeto
Predicativo
Verbo
Locuo Advrbi Advrbi
Verbo em Objeto
No Conjun adverbial Sujeit o o
Conjuga Forma Predicativ
. o Pronome o Pequen ou
do Nomin o.
ou o Frase
al
Advrbio
Interrogati
vo
1 jeg kender ham ikke
2 men jeg kender ikke manden i huset
3 jeg har ikke set ham i lang tid
4 ham har jeg aldrig set her
5 og stor er han ogs blevet
6 i dag kommer hun kl. 5
med
7 kommer hun ikke
bussen?
hvis hun
8 bliver jeg glad
kommer
9 hvem er pigen i huset?
10 hvor har du vret henne?

1. jeg kender ham ikke (Eu no o conheo)


2. men jeg kender ikke manden i huset (mas eu no conheo o homem naquela casa)
3. jeg har ikke set ham i lang tid (Eu no o vejo h muito tempo)
4. ham har jeg aldrig set (Eu nunca o vi)
5. og stor er han ogs blevet (e ele tambm ficou alto)
6. i dag kommer hun kl. 5 (Hoje ela vir s 5 horas)
7. kommer hun ikke med bussen? (Ela no vem de nibus?)
8. hvis hun kommer, bliver jeg glad ( Se ela vier, eu ficarei contente)
9. hvem er pigen i huset? (Quem a garota na casa?)
10. hvor har du vret henne (Onde voc esteve?)

2. Oraes Subordinadas

Verbo
Advrbio
Advrbio Verbo em Objeto
No. Conjuno Sujeito ou
Pequeno Conjugado Forma Predicativo
Frase
Nominal
1 at han ikke kan komme idag
2 som jeg aldrig har set fr
3 der ikke er get endnu
4 om hun kender ham mere
5 hvis jeg ikke mder hende igen
6 hvornr jeg ser dig igen

1. ...at han ikke kan komme idag (...que ele no pode vir hoje)
2. ...som jeg aldrig har set fr (...que eu nunca vi antes)
3. ...der ikke er get endnu (...que ainda no foi)
4. ...om hun kender ham mere (...se ela no o conhece)
5. ...hvis jeg ikke mder hende igen (...se eu a encontrar novamente)
6. ...hvorr jeg ser dig igen (...quando eu te vir de novo)

ANLISE SINTTICA

Exemplo 1.:

(1) han(2) - kber(3) - bogen(4),


S P O
(5) fordi(6) - han - skal bruge (8) - den(9) - i skolen(10)
S P O A

(1) = Incio da orao principal (cor vermelha)


(2) = Sujeito: pronome pessoal (ele)
(3) = Predicado verbal: ncleo: verbo principal no presente, transitivo direto (compra)
(4) = Objeto direto: substantivo(+ artigo) (o livro)
(5) = Inicio da orao subordinada
(6) = Conjuno subordinativa introduzindo orao subordinada (porque)
(7) = Sujeito: pronome pessoal do caso reto (ele)
(8) = Predicado verbal: ncleo: locuo verbal (verbo auxiliar conjugado + verbo principal na
forma nominal, transitivo direto) (vai usar)
(9) = Objeto direto: pronome pessoal do caso oblquo (o, na forma contrada lo, com o verbo
usar)
(10)= Locuo adverbial: (preposio + substantivo + artigo) (na escola)

Exemplo 2.:

(1) Da(2) - den unge mand(3) - havde kbt(4) - den store rde bil(5),
S P O
(6) havde(7) - han(8) - ikke(9) - flere penge(10) - tilbage(11)
P S A O A

(1) = Inicio da orao subordinada


(2) = Conjuno subordinativa introduzindo a orao subordinada (se)
(3) = Sujeito: artigo adjunto adnominal + adjetivo adjunto adnominal + ncleo do sujeito- (o
homem jovem)
(4) = Predicado verbal: verbo auxiliar conjugado + verbo principal no infinitivo, no mais-que-
perfeito do subjuntivo composto, transitivo direto
(tivesse comprado)
(5) = Objeto direto: artigo adjunto adnominal + 2 adjetivos adjunto adnominal + ncleo do objeto
(o carro grande e vermelho)
(6) = Orao principal com inverso, pois a orao principal vem DEPOIS da orao
subordinada
(7) = Predicado verbal: verbo conjugado no futuro do pretrito composto (teria - verbo auxiliar)
(8) = Sujeito: pronome pessoal do caso reto (ele)
(9) = Adjunto adverbial: advrbio simples (no)
(10)=Objeto direto: pronome adjunto adnominal + ncleo do objeto (mais dinheiro)
(11)=Particpio passado: verbo principal, transitivo direto (sobrado, restado)

Exemplo 3.:
(1) Kan(2) - man(3) - tale(4) - engelsk(5),
P- S -P O
(6) er(7) - det(8) - ikke(9) - s svrt(10) - at lse dansk(11)
P S A Cs S

(1) = Inicio da orao subordinada


A conjuno subordinativa "hvis" (sef) est elptica, ento ocorre inverso.
(2) = Predicado verbal: 1.a parte da locuo; verbo auxiliar (em dinamarqus) conjugado no
presente (sabe)
(3) = Sujeito: pronome indefinido (em dinamarqus)/ ndice de indeterminao do sujeito (se)
(4) = Predicado verbal: 2.a parte da locuo; verbo principal na forma nominal, transitivo direto
(falar)
(5) = Objeto direto: substantivo (ingls)
(6) = A orao principal se inicia com inverso, pois vem DEPOIS da orao subordinada.
(7) = Predicado: verbo principal conjugado
(8) = Sujeito formal: pronome (em ingls: it) (sujeito inexistente em portugus)
(9) = Adjunto adverbial: advrbio simples (no)
(10)=Predicativo do sujeito: adjunto adverbial + adjetivo predicativo (to difcil)
(11)=Sujeito verdadeiro: orao reduzida de infinitivo (aprender dinamarqus)

Funes Sinatticas:
1. S: Sujeito: NP, FC, NFC
2. P: Predicado: VP
3. Od: Objeto direto: NP
4. Oi: Objeto indireto: NP
5. Cs: Predicativo do sujeito: NP, AdjP, NFC
6. Co: Predicativo do objeto: NP, AdjP
7. A: Adjunto adverbial: NP, PP, FC, NFC

Locues (ou Frases):


1. NP: Locuo substantiva (o ncleo um substantivo/pronome): det - dep - ncleo -
dep
2. AdjP: Locuo adjetiva (o ncleo um adjetivo): dep - ncleo - dep
3. AdvP: Locuo adverbial (o ncleo um advrbio): dep - ncleo - dep
4. PP: Locuo prepositiva (o ncleo uma preposio): ncleo - complemento
5. VP: Locuo verbal (o ncleo o verbo lxico): aux - ncleo

Oraes:
1. FC: Orao com verbo finito (deve ter um sujeito e um verbo conjugado)
2. NFC: Orao reduzida (contm um verbo em forma nominal)

Funes sintticas nas locues (frases):


a. aux (verbo auxiliar ou modal)
b. complemento substantivo ou locuo substantiva (NP)
c. dep (termo dependente): AP, AdvP, FC
e. det (determinante)
f. FC: orao finita
g. NFC: orao reduzida

Vous aimerez peut-être aussi