Narrator: Sa isang madilim, gubat namapanglaw, dawagna matinik ay walang pagitan,halos naghihirap

ang kayPebongsilangdumalaw sa loob na lubhang masukal.Iyan ang mababasa sa saknong na unaNitong

kabanatang Punong SalitaSa mapanglaw na gubat magsisimula, Ang matamis na pag-iibigan nina
Florante at LauraSa Puno ng Higera, nakagapos sa gitna ng kagubatanay may isang matipunong tila
nanaghoy sa kawalanIsang mandirigma na mula sa AlbanyaNgunit dinakip at ipinatapon sa labas ng
kaharian

Panaghoy ng problema’y nangingibabaw sa kagubatan

Problema sa pag-ibig ang lubos niyang dinaramdamFlorante

ng kanyang ngala’y tinitangala sa Albanya

Ngayo’y nagdudusa sa kaliluha’t kahi

rapanFlorante

:Oh, Panginoon, ako’y iyong patawarin

Sa lahat ng kabiguang aking pasaninSa pag-ibig na ipinagkait sa akinOh, tadhana. Bakit ka ganyan sa
akin?

Laurang aking iniibig, bakit mo ‘ko iniwan

Sa kamay ni Adolfo’y ika’y sumamo’t ako’y nilisan

Kay Adolfong sakim sa kapangyarihan

Pati walang sala’y kanyang dinadamay

Oh, kay pait ng aking buhay

Sa aki’y tila walang

nagmamahal

Laura’t Albanyang aking sinilangan

Ako

sa inyo’y nagpapaalam

Narrator

:Habang si Florante

’y walang pagod sa paghihinakit

Ay may isang gererong nagngangalang Aladin

Isang morong wari ‘y naliligaw ng landas

At naghahanap ng lugar ng sa kanya’y

giginhawaKabiguan din sa pag-ibig ang kanyang pasaninNa inagaw ng kanyang amang si Sultan Ali-
AdabHindi natin aakalain na magagawa ng sariling amang agawinang pag-ibig ng anak, ipagpalit lang sa
sariling ninanais Aladin: Oh kay laking hirap nitong nasa akinNa sa pag-ibig inagaw ng malapit sa akin A

ko ngayo’y nandito sa kagubatan

Pinagtaksilan ng ama kong mapagsarili

Narrator

: Sa kalagitnaan ng kanyang pagdurusa Ay may narinig siyang tinigTinig

ng animo’y

Nasa kagubatan din