Prozë Poetike
Eposi
Paj me force me ja kalue un due
Njana shoqes zanat atehere I kan thene:
-Tamel gjiut Mujit per me I dhane
Tamel gjiut I kan dhane me pi
Me tri pika djalin m’a kan ngri
E ika fale Zoti kaq fuqi
Sa me e luejte shkambin ma t’madhin
-Kape gurin! – Zanat I kan thane
Njimi okesh e ma guri ish’kane
E ka kap gurin njimi okesh
Badihava me duer peshue e ka;
Der n’nye t’kames vec e n’mujt ma
Njana shoqes Zanat atehere I kane thane:
-Edhe do tamel Mujos me I a dhane
E ka marre tamlin Muji e e ka pi
E ka kape gurin me e peshue
Deri ne gju ai gurin e ka cue
E ka ugje prap n’toke e ka pushue
Kqyre Zana sa mire ka thane:
-Edhe pak gji Mujo me i a dhane
I ka dhane prap gji per me pi
Sa don Zoti t’I ka dhane fuqi
E ka marre gurin me e peshue
Deri ne shoge (brez) gurin e ka que
E kan pa Zanat e kan kqyre…
Proza poetike
Zanat diskutojne me njera tjetren dhe
vendosin t’i japin Mujit qumesht nga
gjiri I tyre. Tre pika qumesht e ngrene
Mujin nga vendi dhe I japin fuqi sa
per te ngrejtur shkembin me te madh.
Ai kap nje gur njemije okesh dhe e
ngre deri te kyci i kembes. Zanat
vendosin t’i japin perseri qumesht per
tab ere akoma me te forte. Kete here ai
e ngre gurin deri tek gjuri, e me pas e
ul ne Toke. Zanat I japin perseri
qumesht Mujit dhe kete here ai e ngre
gjurin deri ne brez. Heren e fundit qe
Muji pi qumeshtin e tyre, behet i forte
sa nje dragua dhe arrin ta ngreje gurin
deri te cepi i krahut. Zanat i thone
njera-tjetres qe te mos i japin me
qumesht Mujit.