Vous êtes sur la page 1sur 2

PROPIO DE LA MISA

℟. Laus tibi, Christe. ¡Bienaventurado el vientre que te lle-


vó, y los pechos que te amamantaron!
Y El dijo: Bienaventurados más bien
los que escuchan la palabra de Dios, y T8RC8R DOMINGO D8 CuAR8SMA
la pra%ican.
Cort!ía de Una Voce México
Regr!e al Credo, en el ordinario

B Ofertorio: Salmo 18, 9, 10, 11, 12 B

uSTÍTIÆ Dómini re%æ, lætifi- OS mandatos del Señor son jus-


I cántes corda, et iudícia eius dul- L tos, y alegran los corazones; y sus
cióra super mei et favum: nam et ser- juicios más dulces que la miel y el pa-
vus tuus custódit ea. nal: por esto los guarda tu siervo.

B Secreta B

ÆC hóstia, Dómine, quǽsumus, OGÁMOST8, Señor, que esta hos-


H emúndet nostra delí%a: et ad R tia limpie nuestros delitos: y
sacrifícium celebrándum, subditórum santifique los cuerpos y las almas de
tibi córpora mentésque san%íficet. tus súbditos, para celebrar dignamen-
Per Dóminum... te el sacrificio. Por nuestro Señor... ¡Bienaventurado el vientre que te llevó!
Prefacio de Cuar!ma
B Introito: Salmo 24, 15-16 B
B Comunión: Salmo 83, 4-5 B

O M
CuLI mei semper ad Dómi- IS ojos miran siempre al Se-
ASS8R invénit sibi domum, et L pájaro halla casa para sí, y la num, quia ipse evéllet de lá- ñor, porque El librará del lazo
P turtur nidum, ubi repónat pu- E tórtola nido en donde poner sus
llos suos: altária tua, Dómine virtú- polluelos: tus altares, Señor de los
queo pedes meos: réspice in
me, et miserére mei, quóniam únicus
mis pies: mírame, oh Dios, y
apiádate de mí, porque me veo solo y
tum, Rex meus, et Deus meus: beáti ejércitos, Rey mío y Dios mío, son pa- et pauper sum ego. Ps. 24. 1-2. Ad te, pobre. – Salmo 24, 1-2. A Ti, Señor, le-
qui hábitant in domo tua, in sǽculum ra mí este nido. ¡Dichosos los que mo- Dómine, levávi ánimam meam: Deus vanté mi alma: Dios mío, en Ti confío,
sǽculi laudábunt te. ran en tu casa! por los siglos de los si- meus, in te confído, non erubéscam. ℣. no sea confundido. ℣. Gloria...
glos te podrán alabar. Gloria Patri...

Regr!e al Kyrie, en el ordinario


B Poscomunión B

CuNCTIS nos, quǽsumus, Dómi- OGÁMOST8, Señor, libres propi- B Oración o Cole%a B
A ne, reátibus et perículis propi- R cio de todas las culpas y peligros
uÆSuMuS, omnípotens Deus, vo- OGÁMOST8, oh Dios omnipoten-
tiátus absólve: quos tanti mystérii trí- a los que nos haces participantes de
buis esse partícipes. Per Dóminum... tan gran misterio. Por nuestro Señor... Q ta humílium réspice: atque ad R te, mires los deseos de los humil-
defensiónem nostram, déxteram tuæ des: y extiendas la diestra de tu majes-
Una Voce México maiestátis exténde. Per Dóminum... tad para defendernos. Por nuestro Se-
Correo ele%rónico: info@unavocemx.org ñor...
Sitio web: www.unavocemx.org
Continúe con la epístola, el gradual, el tracto y el Evangelio.

Lé%io Epístolæ beati Pauli Apóstoli ad Ephésios.

 
B Epístola: Efesios 5, 1-9 B z Sequéntia sancti Evangélii secundum Lucam:
℟. Gloria tibi, Dómine.
RATR8S: Estóte imitatóres Dei, 8RMANOS: Sed imitadores de
F sicut fílii caríssimi: et ambuláte H Dios, como hijos muy amados: y
in dile%ióne, sicut et Christus dilé- vivid en el amor, así como Cristo nos
B Evangelio: Lucas 11, 14-28 B

xit nos, et trádidit semetípsum pro amó, y se ofreció a Sí mismo a Dios N ILLO TÉMPOR8: Erat Iesus eií- N AQu8L TI8MPO: Estaba Jesús
nobis oblatiónem et hóstiam Deo in
odórem suavitátis. Fornicátio autem
por nosotros en oblación y hostia de
olor suavísimo. Por tanto, la fornica-
I ciens dæmónium, et illud erat E lanzando un demonio, el cual
mutum. Et cum eiecísset dæmónium, era mudo. Y así que hubo lanzado al
et omnis immundítia aut avarítia nec ción, y toda clase de impureza, o avari- locútus est mutus, et admirátæ sunt demonio, habló el mudo, y se maravi-
nominétur in vobis, sicut decet sanc- cia, ni se nombre entre vosotros, cual turbæ. Quidam autem ex eis dixérunt: llaron las turbas. Mas algunos dijeron:
tos: aut turpitúdo aut stultilóquium conviene a los santos (cristianos); ni In Beélzebub príncipe dæmoniórum Por arte de Belzebub, príncipe de los
aut scurrílitas quae ad rem non pér- palabras torpes y necias, ni truhane- éiicit dæmónia. Et álii tentántes, sig- demonios, expulsa los demonios. Y
tinet: sed magis gratiárum á%io. Hoc rías, ni bufonadas, lo cual desdice; sino num de cælo quærébant ab eo. Ipse otros para tentarle, le pedían algún
enim scitóte intelligéntes, quod omnis antes bien acciones de gracias. Porque autem ut vidit cogitatiónes eórum, di- prodigio del cielo. Pero Jesús, cuan-
fornicátor aut immúndus aut avárus, habéis de saber y tener bien enten- xit eis: Omne regnum in seípsum diví- do vio sus pensamientos, les dijo: To-
quod est idolórum sérvitus, non habet dido, que ningún fornicario, o impú- sum desolábitur, et domus supra do- do reino dividido en bandos, quedará
hereditátem in regno Christi et Dei. dico, o avaro, lo cual viene a ser una mum cadet. Si autem et sátanas in destruido y toda casa se derrumbará.
Nemo vos sedúcat inánibus verbis: idolatría, será heredero del reino de seípsum divísus est, quómodo stabit Pues si Satanás está también dividido
propter hæc enim venit ira Dei in fí- Cristo y Dios. Nadie os engañe con regnum eius? quia dícitis in Beélzebub contra sí mismo, ¿cómo subsistirá su
lios diffidéntiæ. Nolíte ergo éffici par- palabras vanas; pues por tales cosas me eiícere dæmónia. Si autem ego in reino? porque decís que Yo lanzo los
tícipes eórum. Erátis enim aliquándo vino la ira de Dios sobre los incrédu- Beélzebub eiício dæmónia, fílii vestri demonios en virtud de Belzebub. Pues
ténebræ: nunc autem lux in Dómino. los. No queráis, por tanto, tener parte in quo eiíciunt? Ideo ipsi iúdices vestri si yo por virtud de Belzebub lanzo los
Ut fílii lucis ambuláte: fru%us enim con ellos. Porque en otro tiempo erais erunt. Porro si in dígito Dei eiício dæ- demonios, vuestros hijos ¿por virtud
lucis est in omni bonitáte et iustítia et tinieblas; mas ahora sois luz en el Se- mónia: profé%o pervénit in vos reg- de quién los lanzan? Por tanto ellos
veritáte. ñor. Andad como hijos de la luz: pues num Dei. Cum fortis armátus custódit mismos serán vuestros jueces. Mas si
el fruto de la luz consiste en toda bon- átrium suum, in pace sunt ea quæ pós- con el dedo de Dios lanzo los demo-
℟. Deo gratias. dad, justicia y verdad. sidet. Si autem fórtior eo supervéniens nios, ciertamente el reino de Dios ha
vícerit eum, univérsa arma eius áufe- llegado ya a vosotros. Cuando un va-
B Gradual: Salmo 9, 20 y 4 B ret, in quibus confidébat, et spólia eius liente armado guarda la puerta de su
distríbuet. Qui non est mecum, contra casa, está seguro todo cuanto posee.
XSÚRG8, Dómine, non prævá- 8VÁNTAT8, Señor, para que no
E leat homo: iudicéntur gentes in L prevalezca el hombre perverso;
conspé%u tuo. ℣. In converténdo juzgadas sean las naciones en tu pre-
me est: et qui non cólligit mecum, dis-
pérgit. Cum immúndus spíritus exíerit
Mas si asaltándole otro más fuerte que
él le venciere, le quitará todas sus ar-
de hómine, ámbulat per loca inaquósa, mas, en que confiaba, y repartirá sus
inimícum meum retrórsum, infirma- sencia. ℣. Cuando mis enemigos vuel- quærens réquiem: et non invéniens, despojos. El que no está conmigo, está
búntur, et períbunt a fácie tua. van las espaldas, quedarán deshechos dicit: Revértar in domum meam un- contra Mí, y el que no recoge conmi-
y aniquilados en tu presencia. de exívi. Et cum vénerit, ínvenit eam go, desparrama. Cuando el espíritu in-
scopis mundátam, et ornátam. Tunc mundo ha salido de un hombre, anda
B Tra%o: Salmo 122, 1-3 B vadit, et assúmit septem álios spíritus por lugares áridos buscando reposo;
secum nequióres se, et ingréssi hábi- y no hallándolo, se dice: Volveré a mi
D te levávi óculos meos, qui há- 8VANTÉ mis ojos a Ti, que habi- tant ibi. Et fiunt novíssima hóminis casa, de donde salí. Y tornando a ella,
A bitas in cælis. ℣. Ecce sicut ócu- L tas en los cielos. ℣. Como los
li servórum in mánibus dominórum ojos de los siervos están fijos en las
illíus peióra prióribus. Fa%um est au-
tem, cum hæc díceret: extóllens vo-
la encuentra barrida y adornada. En-
tonces va y toma consigo otros siete
suórum. ℣. Et sicut óculi ancíllæ in manos de sus señores. ℣. Y como los cem quædam múlier de turba, dixit espíritus peores que él, y entrando en
mánibus dóminæ suæ: ita óculi nostri ojos de la esclava en las manos de su illi: Beátus venter qui te portávit, et ella moran allí, y así el último esta-
ad Dóminum Deum nostrum, donec señora: así nuestros ojos en el Señor y úbera quæ suxísti. At ille dixit: Qui- do de aquel hombre viene a ser peor
misereátur nostri. ℣. Miserére nobis, Dios nuestro, hasta que se apiade de nímmo beáti qui áudiunt verbum Dei, que el primero. Y aconteció que di-
Dómine, miserére nobis. nosotros. ℣. Ten piedad de nosotros, et custódiunt illud. ciendo él esto, una mujer de en medio
Señor, ten piedad de nosotros. del pueblo levantó la voz, y exclamó:

 

Vous aimerez peut-être aussi