Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
உடல்தொன் ஆனந்தத்தின் ஆதொர சுருதி. பமைய ைரபு வழுவொத ககொயில்களில், ஐந்து திருச்
சுற்றுகள் (பஞ் பிரொகொரம்) இருக்கும். இதில்
முதல் சுற்று- அன்னைய ககொ ம். அதொவது உண வொல் உண்டொன உடல்... ஸ்தூல ரீரம்!
சபொதுவொக இந்த உடமல, 'அழியக் கூடியது... கிழியக் கூடியது.. க ொற்றுத் துருத்தி... அழுகி
நொறும் அருவருப்பொனது' என்று ச ொல்லி விடுகிறொர்கள் ையவொதிகள். ஆனொல், வொழ்மவத்
துவக்குபவர்கள் இந்த கைற்ககொள்கமள
உடம்பு எத்தமன உயர்ந்த கருவி சதரியுைொ? ஒரு சரொட்டித் துண்மட வொயில் கபொட்டொல், சில
ைணி கநரத்தில் அது ரத்தத்தில் ஒரு துளியொக ைொறி விடுகிறது. எலும்பு,
நரம்பு, ைஜ்மஜ, சகொழுப்பு, கதொல் என்று பற்பல உறுப்புகளின்
அடிநொதைொகிய த்துப் சபொருளொக அந்த சரொட்டி பிரித்சதடுக்கப்பட்டு,
கூரியர் ர்வீஸ் ைொதிரி அங்கங்கக அந்தந்த த்துப் சபொருளொகச்
க மிக்கப்பட்டு, க்மக சவளிகய தள்ளப்படுகிறது. இப்படியரு
கருவிமய ைனித குலம் இன்னும் கண்டுபிடிக்ககவ இல்மல என்பது
ஞொபகத்தில் இருக்கிறதொ?
கடவுள் நைக்கு இலவ ைொக தந்துள்ள இரண்டு கிட்னிகமள விற்கத் தயொர் என்றொல்,
எத்தமனகயொ லட் த்துக்கு ஏலம் எடுக்க பலர் தயொரொக உள்ளனர் என்பமத அறிவீர்களொ?
திறமை மிக்க டிமரவர், தனது லட்சியத்மத எட்ட, தொன் ஓட்டும் கொகரொடு ஒருகபொதும்
கபொரொடுவதில்மல. அமத எவ்வொறு சகொண்டு ச லுத்த கவண்டும் என்பதில் கவனம்
ச லுத்துகிறொர். கொமர, லொகவைொகக் மகயொண்டும், அதிகைொக பரொைரித்தும் தனது
பயணத்மதச் சுகைொக்குகிறொர். இலக்மக விமரவில் எட்டுகிறொர். அதுகபொல் கடவுமள கநொக்
கிய ஆன்மிகப் பயணம் கைற்சகொள்ளும் விகவகிகள், தங்களது பயணம் சுகைொகவும்
விமரவொகவும் அமைய உடமல எதிர்த்துப் கபொரொடொதீர்கள். ைொறொக, நன்கு பரொைரியுங்கள்.
சுகரொணொ என்ற அைகிய இளவர ன் திறமை மிக்க சிதொர் கமலஞன். இவன், புத்தரிடம்
ந்நியொ ம் கவண்டி னொன். 'அவன் கபொக நொட்டம் மிக்கவன். குடி, கூத்து, கும்ைொளம் என்கற
சபொழுமதக் கழிப்பவன்... அவனுக்கு ந்நியொ ம் தர கவண்டொம்' என்று சீடர்கள் தடுத்தனர்.
ஆனொல், அவனுக்கு ந்நியொ ம் தந்து விட்டொர் புத்தர்.ஆனொல், நிமலமை இப்கபொது
தமலகீழ்... புத்தரின் துறவிகள் மூன்று ஆமடகள் மவத்திருக்கலொம் என்பது விதி. சுகரொணொ
நிர்வொணைொக அமலந்தொன். ைற்ற துறவிகள் சவயிலில் ொமலயில் நடந்தொல், சுகரொணொகவொ
கல்லிலும் முள்ளிலும் நடந்தொன். ைற்றவர்கள் ஓய்சவடுக் கும்கபொதும் இவன் சவயிலில்
திரிந்தொன். சகொமலப் பட்டினி! எலும்பும் கதொலுைொய்க் கறுத்து இமளத்து உடல் சுருங்கி
சுகரொணொ விழிப்பமடந்தொன்.
ஆனந்தம்... பரைொனந்தம் 2
_ இந்த நொன்கு ககள்விகளுக்கும் 'ஆம்' என்று பதில் தந்து விட்டு ொப்பிடுபவர்கமள ைந்தம்,
ைன வருத்தம், ைருத்துவம், ையொனம் (ைரணம்) ஆகிய நொன்கும் சநருங்குவகத இல்மல.
அது குளிர்கொலம்! பனி ைமை சபய்தது. இருவரும் அங்கிருந்த பமைய த்திரம் ஒன்றில்
தங்கினர். அதிகொமலயில் பொர்மவயற்றவர் எழுந்து, தனது மகத்தடிமய கதடினொர்.
நொலொபுறமும் துைொவிய கபொது, வமளந்தும் சநளிந்துைொக வழுவழுப்பொன தடி ஒன்று மகயில்
அகப்பட்டது.
பைம்சபருமை கபசும் பலரும், 'ஒரு கவமள உண்பவன் கயொகி; இரு கவமள உண்பவன்
கபொகி; மூன்று கவமள உண்பவன் கரொகி; நொன்கு கவமள உண்பவன் துகரொகி' என்று வ னம்
கபசுவர். ஆனொல்,
உடல் என்பது விமலைதிப்பற்ற கருவி! அது நைது த்ருவும் அல்ல... மித்ருவும் அல்ல! அது
ஒரு ஒழுங்குத் திட்டம். அமத நொ ப்படுத்துவது நல்லதல்ல. உடல் மீது இரக்கம்
சகொள்ளுங்கள்; அமதச் ங்கடப்படுத்தொதீர்கள். பிறரிடம் அன்பு கொட்டுவது
''வல்லப்... இனி ஐந்து பைம் ைட்டுகை ொப்பிடப் கபொகிகறன். எப்கபொது பத்துக் கும்
பதிமனந்துக்கும் சபரிய வித்தியொ ம் இல்மல என்று ஆகிவிட்டகதொ, அப்கபொகத ஐந்துக்கும்
பத்துக்கும் வித்தியொ ம் இல்மல தொகன'' என்று முரண்டு பண்ணி கொமல உணமவ இன்னும்
குமறத்துக் சகொண்டொர் ைகொத்ைொ என்று படித்திருக்கிகறன்.
ைகொத்ைொ கொந்தி கபொல, வயிமற ஒட்ட ஒட்ட தண்டிக்கவும் கவண்டொம்; 'கல்யொண மையல்
ொதம் கொய்கறிகளும் பிரைொதம்' என்று 'ைொயொ பஜொர்' படத்தில் வரும் ககடொத்கஜன் கபொல்
சவளுத்து வொங்கவும் கவண்டொம். நொம் ைகொத்ைொவும் அல்லர். ைொயொ பஜொர் ககடொத்கஜனும்
அல்லர்... ரொ ரி ைனிதர்கள்! எனகவ ரிவிகித உணவு ைற்றும் ைச்சீர் உணவு அவசியம்.
நம் முன்கனொர் உப்பு, புளிப்பு, இனிப்பு, கொர்ப்பு, க ப்பு, துவர்ப்பு என்று எல்லொச் சுமவயுகை
ப்பு... ப்பு... என்று முடியும்படி சபயரிட்டனர்!
ைக்கும் குப்மப, ைக்கொத குப்மப என்று தனித் தனி மபகளில் சவளிகய மவக்கச் ச ொல்கிறது
ைொநகரொட்சி. ஆனொல், இப்படி பிரித்தறிய முடியொத சரண்டுங்சகட்டொன் குப்மபகமளப்
கபொடுவதற்கொக பல வீடுகளிலும் கொஸ்ட்லி குப்மபத் சதொட்டி உள்ளது. இதன் சபயர்...
ஃபிரிஜ் (குளிர் ொதனப் சபட்டி). இந்த எசலக்ட்ரிக் பீகரொவில் என்சனன்ன குப்மபகள்
குடியிருக்கும் சதரியுைொ?
வொடிய பீன்ஸ் நொன்கு; வதங்கிய கொரட் மூன்று; பொதி அறுந்து ொயம் சவளுத்த எலுமிச்ம
ஒன்று; கதொல் சுருங்கிய மூளி குடமிளகொய் பொதி... என பட்டியல் நீளும். 'பச்ம யொக உள்ள
கொய்கறிமய நொமள மைக்கலொம். இப்கபொது வொடியமத கொலி ச ய்கவொம்' என்று ச ொல்லி
வொடி வதங்கியமத மைப்பதும் ொப்பிடுவதும் முட்டொள்தனம் இல்மலயொ? இதுதொன் தரித்திர
புத்தி என்கிகறன். தரித்திரம் கவறு; தரித்திர புத்தி கவறு. பலருக்கு தரித்திரம் இல்மல
எனினும் தரித்திர புத்தி இருக்கிறது. வறுமை இல்லொதகபொதும் வறுமைக்கு உரிய வொழ்மவகய
கொலத்துக்கும் நடத்துகின்றனர். மவட்டமின் 'சி' த்து சபற பசுமையொன கொய்கறிகமள
அலுமினிய- பித்தமளப் பொத்திரங்கமள விட ைண் ட்டிகள், கற் ட்டிககள உத்தைம். சில
உகலொகங்கள் உடலுக்கு நச்சுத் தன்மைமயத் தரும். இவற்மற அறகவ தவிர்க்க கவண்டும்.
எண்சணய் ைற்றும் சநய்யில் அதிக கநரம் வதக்குவதும் கவக மவப்பதும் தவறு. புரதச்
த்துகள் அதிக நிமலயில் சகட்டிப் படுவதொல் மிதைொன சவப்பத்தில்தொன் கவக விட
கவண்டும். தயொரொன உணமவ, மிதைொன சவப்ப நிமலயில் குடும்பத்தொர் அமனவரும் க ர்ந்து
உண்பது நல்லது. மைத்த உணமவத் திரும்பத் திரும்ப சூடொக்குவது உயிர்ச் த்துகமள
அழிக்கும்; சுமவமயயும் சகடுக்கும்.
ஆறு ைொதங்கள் கழித்து, உடல் சபருத்து வந்து நின்றொன் ைொப்பிள்மள! கொரணம்? தொன் ஒட்டி
மவத்த சபண்ணின் படத்மதப் பொர்க்கும் ஆம யில் அடிக்கடி ஃபிரிட்மஜத் திறந்தவன்,
உள்கள இருந்த தின்பண்டங்களுக்கு அடிமையொகி விட்டொனொம்! இந்தச் ம்பவத்தின் மூலம்
நொம் அறிய கவண்டிய நுட்பைொன வி யம் ஒன்று உண்டு.
துறவி ஒருவர், நள்ளிரவில் தனது ஆசிரைத்துக்கு வந்து தங்குவதற்கு இடம் ககட்ட 50 வயது
வழிப் கபொக்கருக்கு, தட்டுத் தடுைொறி மைத்துப் கபொட்டொர். படுப்பதற்கு பொயும்
தமலயமணயும் சகொடுத்தொர். விடிந்ததும் கிளம்ப முற்பட்ட வழிப்கபொக்கரிடம், ''நீ
யொரப்பொ?'' என்று ககட்டொர். துறவியிடம் சபொய் ச ொல்லக் கூடொது என்ற எண்ணத்துடன்,
''ஐயொ, நொன் திருடன். சகொமல கொரனும்கூட! கொவலர்கள் துரத்தினர். அவர்களிடம் இருந்து
தப்பிக்ககவ உங்களிடம் அமடக்கலம் ககட்டு வந்கதன்!'' என்று பணிவுடன் கூறினொன்
வழிப்கபொக்கன்.
ஒவ்சவொரு நொளும் தூய குடிநீர் 2.5 லிட்டர் பருக கவண்டும். க்தி தரும் ைொவு ைற்றும்
சகொழுப்புச் த்துகள் உள்ளதொகவும், உடமல வளர்க்க உதவும் புரதச் த்து மிகுந்ததொகவும்,
உடமல சிமதவமடயொ ைல் பொதுகொக்க புரதச் த்துடன் உயிர் ைற்றும் உப்புச் த்துகள்
சகொண்ட திட்டமிட்ட உணமவ ஏற்க கவண்டும். வொய் ருசி, ஜொதிப் பைக்கம், பணத் திமிர்,
ஜம்பம், டம்பம், ைனதின் ககொபதொபம்... இமவ எல்லொம் உணமவ நிர்ணயிக்கும் தகுதிகள்
அல்ல. வீடு கட்டுபவன் கம்பி, சிசைண்ட், ச ங்கல், ைணல் ஆகியவற்றில் கவனம்
ச லுத்துவதுகபொல, உணவு வி யத்தில் திட்டமிட்ட கதர்வு அவசியம்.
க்தி சபறவும், உயிர்ச் த்துகள் கமரயவும் உதவும் சகொழுப்புச் த்மத... சவண்சணய், சநய்,
தொவர எண் சணய்கள் வித்துகள், சகொட்மடகள், மீன் ைற்றும் முட்மடயின் ைஞ் ள் கரு
ஆகியமவ தரும்.
ஆனந்தம்... பரைொனந்தம்-5
பொம என்ன சபரிய பொம ? ச ொல்ல கவண்டி யமதச் ச ொல்ல கவண்டியவரிடம் ச ொல்லி
விடுவதுதொன் முக்கியம்! எதிரில், சைல்சைட் கபொடொைல் கவகைொக வண்டிகயொட்டிக்
சகொண்டு வருபவரிடம், 'வழியில் கபொலீஸ் நிற்கிறது' என்பமத உணர்த்த, மக ஜொமட...
உணவு உண்பதற்கு முன், 'இந்த உணமவ உண்ண என்னிடம் பணம் இருக்கிறதொ?' என்று
கயொசிப்பமத விட, 'இமதச் ொப்பிடுவதற்குத் தகுந்த உமைப்மப இந்த உடம்பு
ச ய்திருக்கிறதொ?' என்று கயொசிப்பது முக்கியம். ஆம், ' ொப்பிட்ட பின் சகொடுக்க பணம்
இருக்கிறதொ?' என்பமத விடவும், ' ொப்பிட்டது ச ரிக்க பலம் இருக்கிறதொ?' என்ற சிந்தமன
மிக மிக அவசியம்.
சீக்கிய ைதத்தின் குரு ககொவிந்தர் குறித்த ஒரு ம்பவம் ச ொல்வொர்கள். தொகத்துக்குத் தண்ணீர்
தந்த இமளஞன் ஒருவனின் மககமளக் கண்ட ககொவிந்தர், ''என்னப்பொ... உன் மக ஓர் ஆண்
ைகன் மக கபொல இல்மலகய! இவ்வளவு சைன்மையொக இருக்கிறகத... நீ கடுமையொக
உமைப்பதில்மலயொ?'' என்று ககட்டொரொம்.
உலகுக்குத் தன் உமைப்மபத் தரொதவன், உலகில் இருந்து உணமவப் சபற உரிமை அற்றவன்
என்பதில் அபொர நம்பிக்மக மவத்திருந்தொர் ைகொத்ைொ கொந்தி. ஒரு முமற... தொன் தங்கியிருந்த
வீட்டில் ொப்பிட்டு விட்டுப் புறப்படுமுன், அந்த வீட்டின் கழிவமறக்குச் ச ன்று
தூய்மைப்படுத்தத் சதொடங்கினொர் கொந்திஜி. ''ைகொத்ைொ ச ய்யும் கவமலயொ இது?'' என்று
பதறினொர்கள் அந்த வீட்டொர். உடகன, ''ைகொத்ைொவுக்கு என்று
தனிப்பட்ட கவமலகள் உண்டொ என்ன? எனக்கு உணவு
சகொடுத்தவருக்கு, எனது உமைப்மப அளிக்கொைல் கபொக எனக்கு
உரிமை இல்மல. அதனொல் எனக்குத் சதரிந்த இந்தப் பணிமயத்
கதர்ந்சதடுத்கதன்'' என்றொர் கொந்தி. உணமவ உமைப்புடன்
சதொடர்புபடுத்தி சிந்திப்பது, ைன ொட்சி உமடயவர்களின்
கநர்மையொன வொழ்க்மக முமற!
நுண் அழுத்த சிகிச்ம முமற எனும் அக்குபிர ர் ைருத்துவ முமற, உடல் ஆகரொக்கியத்துக்கு
சுலபைொன வழிகமளச் ச ொல்கிறது.
நொளமில்லொச் சுரப்பிகமளத் தூண்ட இந்த சிகிச்ம உதவும் என்பமத 'நம் நலம் நம் மகயில்'
எனும் நூல் விவரிக்கிறது. இந்த சிகிச்ம மய முமறயொக கற்றறிந்தவர் ச ய்வகத
உத்தைம்.நொகை நம் மககளொல் அழுத்தம் சகொடுத்துக் சகொள்வது தவறில்மல. கண்டிப்பொக
எந்தக் சகடுதலும் விமளயொது. இதன் மூலம் பலரும் நன்மையமடந்துள்ளனர் என்பமத
அறிகவன்.
உடல் நலம் கபணுவதில் அக்கமற இருந்தொலும் 'என் கவமல அப்படி... என்ன ச ய்ய
முடியும்?' என்று டபொய்ப்பவர்களும் உண்டு. தங்கள் மீது பழி வரக் கூடொது என்பதில்
இவர்களுக்கு இருக்கும் கவனம், தங்களுக்கு கநொய் வரக் கூடொது என்பதில் இல்மலகய!
கயொகொ னத்தில் எல்லொ ஆ னங்கமளயும் கற்க கவண்டும் என்று அவசியம் இல்மல. நைது
சதொழில், நம் உடல் சிரைம், உடல்வொகு ஆகியவற்மறத் தகுந்த கயொகொ ஆசிரியரிடம்
விளக்கலொம். நம் பிரச்மனகளுக்கு ஏற்ப கயொகொ ஆசிரியர் கற்றுத் தரும் மூன்று- நொன்கு
ஆ னங்கமளச் ச ய்து, வலியிலிருந்து தப்பிக்க வழி இருக்கிறது. கவதொத்திரி ைகரிஷியின்
யூத ஞொனி ஹிசலல் அைகொகச் ச ொல்கிறொர். ''நீங்கள் உங்களுக்கு இல்மல என்றொல் கவறு
யொர் உங்களுக்கொக இருக்கப் கபொகிறொர்கள்? கைலும் நீங்கள் உங்களுக்கொக ைட்டுகை
இருந்தொல் உங்கள் வொழ்க்மகக்கு என்ன அர்த்தம் இருக்க முடியும்?''
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-6
பணம் பணம் என்று குடும்பத்துக்குச் க ர்ப்பதில் ைட்டுகை குறியொக இருந்து, பிணம் பிணம்
என்று குடும்பம் சவளிகய தூக்கிப் கபொடும் ைரணத்மத கநொக்கிய பயணைொககவ பலரது
வொழ்க்மக நடக்கிறது.
''ைருத்துவம்!''
ஒரு நொள்... முக்கிய பிரச்மன குறித்து விவொதிக்க அமைச் ரமவமயக் கூட்டினொர் அக்பர்.
அமனவரும் வந்து க ர, பீர்பொமல ைட்டும் கொகணொம்.
இப்படி, ஆளொளுக்குத் தரும் ைருத்துவத்மத எல்லொம் ஏற்றொல் நம் உடல் நிமல என்னொவது?
இது, ஆபத்துக்கு அச் ொரம் மவக்கும் கவமல! உடம்புக்கு முடியொவிட்டொல், சபொதுநல
ைருத்துவமர ஆகலொசித்து ைருந்து- ைொத்திமரகள் ஏற்க கவண்டும். கதமவப்பட்டொல், அவரது
ஆகலொ மனப்படி சிறப்பு ைருத்துவமர நொடுவதும் அவசியம்.
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-7
ைருத்துவம்- ைருத்துவர் இரண்டுகை சநருங்க முடியொத ச லவு- சிரைம் என்கிற நிமல ைொற
கவண்டும்.
- என்று அவர் கமதமய முடிக்கும் கபொது, மபயில் சிரிப்பமல அடங்க சில நிமிடங்கள்
ஆகும்!
இவரிடம், ஒகர நொளில் இரண்டு குைந்மதகமள, வயிற்றுப் கபொக்கு என்று கூறி அட்மிட்
ச ய்தனரொம். பரிக ொதித்ததில், ஒரு குைந்மதக்கு உணவு ஒவ்வொமையொல் வயிற்றுப் கபொக்கு
என்பமத அறிந்தொரொம். ைற்சறொரு குைந்மதக்கு குடல் ச ொருகிக் சகொண்டதொல் வயிற்றுப்
கபொக்கு ஏற்பட்டதொம். 'முதல் குைந்மதயின் பிரச்மன எளிய ைருந்துகளொல் தீர்க்கப்பட்டது;
''என்ன அவ ரம்?'' என்று ககட்டொர் தன் உடல் நிமலமைமய நன்கு உணர்ந்த கநொயொளி.
உங்களின் உடல் நிமலமய நன்கு பரிக ொதித்து, 'உடனடி அறுமவ சிகிச்ம அவசியம்' என்று
இவர்கள் ச ொன்னொல், ஏற்க கவண்டும். 'நல்ல நொள் பொர்க்கலொம்...' 'குைந்மதக்கு முழுப்
பரீட்ம ...,' 'கல்யொணத் துக்கு கபொயிட்டு வந்துடகறகன'... என்சறல்லொம் ொக்குகபொக்கு
ச ொல்லி கொலம் தொழ்த்துவது நல்லதல்ல.
உண்டு!
'' 'என்ன த்தம் இந்த கநரம்...' என்ற பொடல் வரி களுக்கு ஏற்ப, பல இரவுகள் ன்னமலப்
பிடித்தபடி மூச்சிமளப்பு கநொயொல் திணறித் துடிக்கும் கநொயொளிகள் பலர், பல்கவறு
ைருத்துவர்கமளத் கதடி அமலகின்றனர். ைருத்துவர்களில் பலரும், பமைய சிலபஸில் படித்த
படிப்மப
பல் ைருத்துவர்கள் கலந்து சகொண்ட சிறப்பு ைொநொடு ஒன்று நடந்தது. இதில், ைருத்துவப்
கபரறிஞர் ஒருவர் தமலமை ஏற்றொர். இவர், ைொநொட்டில் கலந்து சகொண்ட அமனத்து
ைருத்துவர்கமளயும் கண்டிப்பொக பல் பரிக ொதமன ச ய்துசகொள்ளும்படி ககட்டுக்
சகொண்டொர். விமளவு... கலந்து சகொண்டவர்களில், 65% ைருத்துவர்கள் தங்கள் பற்களின்
மீது கவனம் ச லுத்தொைல், ஏகதொ ஒரு வமக குமறபொட்டுடன் இருப்பது கண்டறியப்பட்டது!
அந்தக் கொலத்தில் வீட்மட விட்டு ஓடிப் கபொகும் விடமலப் பயல்கள், ஒன்றன் கைல் ஒன்றொக
நொன்மகந்து ட்மடகமள ைொட்டிக் சகொண்டு ஓடுவொர்கள். அதுகபொல், ஒன்றன் மீது ஒன்றொக
ஐந்து உடம்புகமள சுைந்து சகொண்டிருக்கிகறொம் நொம்!
கண்ணுக்குத் சதரியும் மக- கொல், முகம் சகொண்ட இந்த உடம்பு ரத்தம், மத ைற்றும்
எலும்பொல் ஆனது. இது உணவொல் உருவொகிறது. நொம் ொப்பிடும் எல்லொப் சபொருட்கமளயும்
ஜீரண ைண்டலம் உருட்டிப் புரட்டி, உறிஞ்சி எடுத்து... ரத்தம், எலும்பு, கதொல் என்று எது
எதற்கு என்சனன்ன கதமவகயொ, அந்தந்த த்தொக ைொற்றிக் சகொடுத்து, நம்மை சதம்புடன்
நடைொட மவக்கிறது. இந்த உடம்மபகய அன்னைய கதகம் என்றும், அன்னைய ககொ ம்
என்றும் அமைக்கின்றனர். ஆம், இந்த உடம்பு, உணவொல்(அன்னத்தொல்) தொன் உருவொகிறது.
எனக்சகொரு ொமியொர் நண்பர் உண்டு. ஒரு வொய் உணமவ, சரொம்ப கநரம் மவத்து மவத்து
ொப்பிடுவொர்.
அவர், ''சுவொமி... ஒரு கவளத்மத இருபத்தி நொன்கு முமற மவத்து (அமரத்து) உள்கள
தள்ளுகவன்'' என்றொர்.
இந்த ைொய வித்மத ைகத்துவம் குறித்து ொமியொர் நண்பரிடம் ககட்டகபொது, சவடிச் சிரிப்பு
சிரித்தொர்.
''Saliva ொமி... Saliva! நொை சரொம்ப நொள் aliva இருக்கணும்னொ Saliva தொன் ைருந்து ொமி''
என்று ஒரு குதி குதித்தொர்!
நம்மில் பலர், சபட்கரொல் பங்கில் சிந்தொைல் சிதறொைல் சபட்கரொல் கபொடுவது கபொல், கடபிள்
ஸ்பூன் மூலம் சதொண்மடக் குழியில் உணமவத் தள்ளுவொர்கள்! இது படுமுட்டொள்தனம்.
எச்சில் ஊற ஊற உணமவச் மவத்து, சுமவத்து ொப்பிடுவகத உத்தைைொன பைக்கம்.
அடுத்து, துளியூண்டு பொய த்மத இமலயின் ஓரைொக விடுவொர்கள்... அதுகூட எச்சில் அமுமத
சுரக்கச் ச ய்யும் ஏற்பொகடொ என்னகவொ?! ொதொரணைொக நொள் ஒன்றுக்கு, ஒரு லிட்டர் முதல்
இரண்டு லிட்டர் வமர எச்சில் சுரக்கும் என்கிறது ைருத்துவ உலகம்.
நன்றொக பசி எடுத்த பிறகு... மக-கொல் நடுங்கி, உடலில் அழிவுகள் பல ஏற்படும். அபொனன்
எனும் சகடுதலொன வொய்வு வயிற்றின் அடிப்பொகத்தில் விழுந்து சபருந் சதொல்மல
சகொடுக்கும். பல கநொய்களுக்கும் இதுகவ ஆரம்பம்! இவற்மறத் தவிர்க்க, உணவில் ஒரு
வமக ஒழுக்கத்மத ஏற்படுத்துவது அவசியம். நைக்கு பசிசயடுக்கும் கநரம் எது என்பமத
அறிந்து சகொண்டு, ரியொன அளவில், எளிய உணவுகமளச் ொப்பிடுவதுதொன் ரியொன
உணவுக் சகொள்மக! இதமன எனக்குப் புரிய மவத்த க்ரியொ பொபொ கயொகி சுவொமிரொம்,
எண்பது வயமதக் கடந்தும் படுசுறுசுறுப்பொக இயங்கி வருகிறொர்!
ஒரு கரொஜொ ைலர்வமதப் கபொல, ஒரு பூ விரிவமதப் கபொல ந்கதொ ைொன ஓர் அனுபவைொக
கொமல கண்விழித்தல் நிகழ்ந்தொல், ஆகரொக்கியைொக இருக்கிறீர்கள் என்று சபொருள்.
உங்களுக்கு உடல் என்ற ஒன்று இருப்பதொன உணர்வு இருந்தொல், அது கநொய்! உடல்
இருப்பகத ஞொபகத்துக்கு வரொத அளவுக்கு நம் உடல் இருந்து விட்டொல், பொஷ்... இதுதொன்
ஆகரொக்கியம்!
எங்கள் சதருவில் ஒரு பிச்ம க்கொரர் இருக்கிறொர். அவருக்குக் கடகன இல்மல என்பதொல்,
அவமரப் பணக்கொரர் என்று ச ொல்ல முடியுைொ?
ஆகரொக்கியைொன ைனிதர் என்பவர் உற் ொகம் மிக்கவர்; உத்கவகம் உள்ளவர். இந்த உலகத்தில்
வொழும் ககொடிக்கணக்கொன ைக்கள் ச யல்பட இரண்கட கொரணங்கள்தொன் இருக்கின்றன.
ஒன்று... எமதகயொ அமடய கவண்டும் என்கிற ஆம . அல்லது மகவ ம் உள்ள எமதகயொ
புத்தர், ைகொவீரர் கபொன்ற ைகொன்கள் ைற்றும் சித்தர்கள் பலர் கொடுகளில் வொழ்ந்த கபொதும்,
அவர்கமள கரடி, புலி, சிங்கம் முதலொன விலங்குகள் தொக்கியதில்மல என்று நீங்கள்
படித்திருக்கலொம். இது எப்படி ொத்தியம்?
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-11
சவவ்கவறு ைதத்மதச் ொர்ந்த இரண்டு கபர், கொதல் திருைணம் ச ய்து சகொண்டனர். பிள்மள
பிறந்தது. இரண்டு ைத வழிபொடுகமளயும் பின்பற்ற பிள்மளமய அனுைதித்தனர். ஒரு முமற
தொயின் நம்பிக்மகக்கொக, ஒரு புனித தீர்த்தத்தில் நீரொட பிள்மளமய அமைத்துச் ச ன்றொர்
தந்மத. ஆனொல், தீர்த்தத்தின் கொவல்கொரன் தகப்பனிடம், ''நீ கவறு ைதம் என்று சதரிகிறது.
எனகவ உங்கமள நீரொட அனுைதிக்க ைொட்கடன்'' என்றொன். தகப்பன் சிறிது கயொசித்து விட்டு
''உண்மைதொன். ஆனொல் என் ைகன் பொதி உன் ைதம். பொதி என் ைதம். கொரணம் அவனுமடய
தொயொர், இன்னும் உங்கள் ைதைொகத்தொன் இருக்கிறொள். எனகவ இவமன நீரொட அனுைதிக்க
கவண்டும்'' என்றொன். கொவலன் 'முடியொது' என்றதும், ''முட்டொகள! அவமன வலது பொதி
இடது பொதி என்று பிரிக்க முடியொது. குமறந்தபட் ம் இடுப்பு வமரயொவது குளிக்கவிடு.
கொரணம் இவன் பிறந்ததும் இந்த தீர்த்தத்தில் நீரொட மவப்பதொக கவண்டியிருக்கிறொள்...''
என்றொன்.
முல்லொ ச ொன்னொர் ''அந்த ஊமரக் கடந்து வந்து விட்டீர்கள்... அது உைக்குப் பின்னொல்
இருக்கிறது. நீர் திரும்பினொல் விமரவிகலகய கபொகலொம். இப்கபொது நின்றபடியொன திம யில்
பயணத்மதத் சதொடர்ந்தொல், உலமககய சுற்றிக் சகொண்டு நீர் வந்து க ர கவண்டும். திரும்பி
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-12
ைனதில் ஆனந்தம் பரவொத கபொது, உடலிலும் பரவொது. ைனம் துக்கைொனொல் உடலும் துக்க
ைொகும்! 'பிறர் நம்மை என்ன நிமனப்பொர்கள்' என்கிற புற நிர்ப்பந்தங்கமள தூக்கிசயறிந்து
விட்டு, பஜமனகளில் சிலர் மக-கொமல வீசி உற் ொகத்துடன் ஆடிப்பொடுவொர்கள். இவர்களது
ைனம் மிக மிக கல ொகி விடும். ைனதிலும் உடம்பிலுைொக ஆனந்தம் பரவுவமத
அனுபவிப்பொர்கள். இறுக்கத்துடன் இருப்பவர்கள் கைலும் க ொகங்களில்தொன்
'உங்கள் உடலில் உள்ள குமறமய கண்டறிந்த தொக எண்ணி ந்கதொ ப்படுங்கள். இனி
கவனைொக இருந்து கைலும் ஆபத்து கநரொைல் தடுக்கும் வழிமயத் கதர்ந்சதடுங்கள். இப்கபொது
கண்டறிய வில்மல எனில், பின்னொளில் இன்னும் நஷ்டங்கள் கநரும் அபொயம் உண்டு' என
நம்பிக்மக வொர்த்மதகமளத் சதரிவித்கதன். ம்ைும்... எவரும் ந்கதொ ப்படவில்மல.
அடுத்ததொக கமத ஒன்மறச் ச ொன்கனன்.
ஓர் ஊரில்... தங்கள் தங்கள் கஷ்டகை மிகப் சபரியது என எண்ணி, கடவுமளத் திட்டினர்.
''அவரவர் கஷ்டங்கமள மூட்மடயொகக் கட்டி, ககொயிலுக்கு நொமள ைொமல எடுத்து
வொருங்கள்'' என உத்தரவிட்டொர் கடவுள். அதன்படி அமனவரும் வந்தனர். ககொயில் கதவு
ொத்தப்பட்டது.
அதற்கு அவர், ''அடப் கபொய்யொ... எனக்கு ஆஸ்துைொ. இந்த மூட்மடயப் கபொட்டுட்டு, கவற
மூட்மடய எடுத்து, அந்த மூட்மடயில எய்ட்ஸ் இருந்தொ என்ன பண்ணுகவன்'' என்றொர்.
அப்கபொகத உருமளக் கிைங்கு மூட்மட கமள குப்மபத் சதொட்டியில் வீசிய ைொண வர்கள்,
பமக ைறந்து ஒருவமரயருவர் ஆரத் தழுவி கண்ணீர் விட்டனர்.
குைந்மத, சிறுவன், வொலிபன், நடுத்தர வயதினன், வகயொதிகன் என்று புற உடம்பில் ஒருவன்
ைொறுதல் அமடந்தொலும் ைனதுக்குள் சபரும்பொலும் நொம் வளர்வகதொ, ைொறுவகதொ இல்மல.
குைந்மத ைனம் அப்படிகய இருக்க... அதன்மீது சிறுவன் ைனம் என்ற அடுக்கு ஏற்படுகிறது.
இப்படிகய வொலிப ைனம், வகயொதிக ைனம் என்று பல அடுக்குகள் கதொன்றுகின்றன.
ஞொனி ஒருவர், சதரு வழிகய கபொனொர். அங்கக ஒருவன் தன் உடமலக் கத்தியொல் கீறி, ரத்தம்
வழிய தன் ைொர்பில் அமறந்தபடி, அலறிக்சகொண்டு இருந்தொன். பதறிப்கபொன ஞொனி அவமன
அணுகி, ''முட்டொகள, ஏன் இப்படிச் ச ய்கிறொய்?'' என்று ககட்டொர்.
''மபத்தியகை, உன் சபயர் என்ன?'' என்று ஞொனி ககட்க, ''அதுவொ? அகநகம்... அனந்தம்!''
என்று பரிதொபைொகச் சிரித்தொன் அந்த மூடன்.
கொலடி தமரயில் படொைல் வளர்க்க நிமனப்பது ஓர் எண்ணம். சதருத் சதருவொகப் பிச்ம க்கு
அனுப்புவது முற்றிலும் கநர்ைொறொன ஓர் எண்ணம். இரண்டுகை ஒரு தகப்பனுக்குள் எப்படி
இருக்க முடியும்? இருக்கிறகத! இது புதிர் அல்லவொ!
சைைர் பொபொ என்ற ைகொமனப் பொர்க்க, உளவியல் நிபுணர் ஒருவர் வந்தொர். பிறர் ைனத்தில்
ஓடும் எண்ணங்கமளப் படித்துச் ச ொல்வதில் வல்லவர். சைைர் பொபொ முன் அைர்ந்து
சநடுகநரைொகியும் எமதயும் ச ொல்லவில்மல. சைௌனைொகப் புறப்பட்டொர்.
எண்ணங்ககள அற்ற நிமல பரப்ரும்ை நிமல- உச் நிமல! அத்தமன உயரம் நொம்
கபொகொவிட்டொலும், ைனமத யுத்த களைொக மவத்திருக்கொைல், எதிர் எதிரொன எண்ணங்கமள
ஒருமுகப்படுத்த பைக கவண்டும்.
துன்புறுத்தொகத... துன்பப்படொகத!
வீரம்- பிறர் மீதொன வன்முமற; தியொகம்- தன் மீதொன வன்முமற. வன்முமற எந்தப் சபயரில்
சவளிப் பட்டொலும் அமதக் கண்டறிவகத விகவகம்; விழிப்பு நிமல.
ஹிட்லர், தனது பமடயினர் சிமறப் பிடிக்கும் மகதிகமள கண்ணொடி அமற ஒன்றில் அமடத்து
மவத்து, உள்கள வி ப்புமகமய கசியச் ச ய்வொனொம். அவர்கள் துடிதுடித்துச் ொவமத
கவடிக்மக பொர்க்க டிக்சகட் வசூலும் நடத்தினொனொம். எவ்வளவு சகொடுமையொன
ைகனொநிமல!
புத்தர் ஒருமுமற, தம் வலது மகமய இடது கதொள் கநொக்கி சைள்ள அம த்து அம த்து
பயிற்சிகபொல் ஏகதொ ச ய்துசகொண்டிருந்தொர். ''என்ன ச ய்கிறீர்கள்?'' என்று அவரின்
ைொணவரும் தம்பியுைொகிய ஆனந்தர் ககட்டொர்.
வின்ச ன்ட் வொன்கொக் என்ற ஓவியர், தன் கொதலிமயச் ந்திக்க நிமனத்தொர். அவளது தந்மத
ைறுத்தொர். உடகன, எரியும் சநருப்பில் மகமய நுமைத்து, ''அவமளப் பொர்க்க அனுைதிக்கும்
வமர இப்படிகய என் மகமய மவத்திருப் கபன்' என்று மகமய தீயில் சபொசுக்கிக்
சகொண்டொர்.
ைனமதகய கடந்து ச ல்லும் இந்த உன்னத நிமலமய அமடவது சுலபமில்மல. எனில், ைனம்
ஏற்படுத்தும் துக்கத்தில் இருந்து விடுபட வழிகய இல்மலயொ? இருக்கிறது. பிரொணன் எனப்
படும் சுவொ த்தில்தொன் ைன துக்கங்களில் இருந்து விடுபடும் சூட்சுைம் அடங்கி இருக்கிறது.
திருைணத்துக்கு முன், ஒரு நொளில் நூறு முமற அமலகபசி வழிகய அமைத்து ஈரம் கசியும்
கொதலன், திருைணத்துக்குப் பிறகு ைமனவியின் நூறு அமைப்புக்கு ஒருமுமற ைட்டுகை
சிக்குகிறொன். ைற்ற கவமளகளில், 'வொடிக்மகயொளர், சதொடர்பு எல்மலக்கு அப்பொல்
இருக்கிறொர்' என்று எந்திரப் சபொருள் ைந்திரம் கபொல் உண்மை கபசுகிறது! ஆனொலும்
ைமனவிக்கு அடிபட்டு விட்டொல், கணவன்ைொர்களின் கவனம் ைமனவியின் பக்கம் திரும்பும்.
எச்.ஜி. சவல்ஸ் எழுதிய அைகொன கமத ஒன்று! ரயிலில் இவர் பயணித்த கபொது, அருகில்
அைர்ந்து சகொள்கிறொன் ஒருவன். அவன் முகத்தில் அப்படியரு க ொகம்; அவனிடம்,
''உங்களுக்கு என்ன சிரைம்?'' என்று சவல்ஸ் ஆறுதலொகக் ககட்க... சகொட்டித் தீர்த்தொன்
அவன்!
தம்பதிக்குள் கடும் ண்மட! ''என் எல்லொ கஷ்டங் களுக்கும் நீதொன் கொரணம்'' என்றொன்
கணவன். ைமனவி, ''நொனொ கொதலிச்க ன்? நீங்கதொகன துரத்தித் துரத்தி வந்து லவ் பண்ணி
கல்யொணமும் பண்ணிகிட்டீங்க'' என்றொள். திமகத்த கணவன், ''அது ரி... எந்த
எலிப்சபொறியும் எலிமயத் துரத்துவதில்மல. எலிதொன் ஓடிப்கபொய் சபொறியில் சிக்கிக்
சகொள்கிறது'' என்று அ டுவழிந்தொன்.
நொன்- உடல் அல்ல என்று சதளிவு வந்ததும் அந்த இடத்மத ைனம் பிடித்துக் சகொண்டு, 'தொன்
என்பது ைனம்' என்கிற ைொமயமய ஏற்படுத்தி விடுகிறது. சினிைொ பொட்டுதொன் என்றொலும்...
'கண் கபொன பொமதயில் கொல் கபொகலொைொ?' என்று பொடிய கண்ணதொ ன், 'ைனம் கபொன
கபொக்கிகல ைனிதன் கபொகலொைொ? ைனிதன் கபொன பொமதமய ைறந்து கபொகலொைொ...' என்று
ஓர் உலுப்பு உலுப்புவொர். இன்று
ைனசிடம் இருந்து நிர்வொகம் புத்திக்கு ைொற என்ன ச ய்ய கவண்டும் என்று புத்தர்
வழிகொட்டினொர். நூற்றுக்கணக்கொன ககள்வி களுடன் தன்னிடம் வரும் ைனிதர்களுக்கு புத்தர்
ஒரு கட்டமள பிறப்பிப்பொர். 'கபொ... உன் மூக்மகக் கவனி; மூச்ம இயக்கொகத; ஆட்டிப்
பமடக்கொகத! அது, எப்படி இயங்குகிறது என்று கவனி... சதொடர்ந்து கவனி' என்று
வற்புறுத்துவொர்.
இருபத்தி நொன்கு ைணி கநரமும் இயங்கிக் சகொண்கட இருக்கும் சுவொ த்மத நொம் சபொருட்
படுத்துவகத இல்மல.ஆனொல், அதில்தொன் கல சூட் ைங்களும் அடங்கி இருக்கின்றன!
துளசிதொ ருக்கு, தன் ைமனவியுடன் ைகிழ்ச்சி யொக இருக்க கவண்டும் என்று ஓர் எண்ணம்
கதொன்றியது. இந்த எண்ணம் கல ொகி, கொற்றில் கமரந்து கபொயிருந்தொல் பிரச்மன இல்மல.
ொகும் தறுவொயில் இருந்த முதியவர் ஒருவர், ''நம் வயமல எல்லொம் மூத்தவனுக்கு எழுதி
மவக்கப் கபொகிகறன்'' என்றொர் ைமனவியிடம். அவகளொ,''கவண்டொம், சின்னவன் கபரில்
எழுதுங்கள்'' என்றொள். ''மில்மலயும் வீட்மடயும் சின்னவனுக்கு எழுதப் கபொகிகறன்''
என்றொர் முதியவர். ''கவண்டொம், என் கபரில் எழுதுங்கள்'' என்றொள் ைமனவி. அடுத்து,
''நமக... கபங்க் கபலன்ஸ்...'' என்று முதியவர் ஆரம்பிப்பதற்குள், ''இப்ப ஒண்ணும் எழுத
கவண்டொம்'' என்று இமடைறித்தொள் ைமனவி. உடகன முதியவர், ''இப்ப ொகப் கபொகிறது
யொரு? நீயொ... நொனொ?'' என்றொரொம் எரிச் லுடன்!
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-19
ஆனொலும் அவன் விடுவதொக இல்மல. இறுதியொக, 'யொத்திமர முடியும் ஒரு வருட கொலம்
வமர திருட ைொட்கடன்' என்று பொண்டுரங்கன் மீது த்தியம் ச ய்தொன். கவறு வழியின்றி,
அவமன அமைத்துச் ச ன்றொர் ஏக்நொதர்.
முதல் ஒரு ைொதம்... எந்தச் சிக்கலும் இல்மல. அடுத்து இவரது சபொருட்கள் திருடு கபொயின.
ஆனொல், உடகன கிமடத்தும் விட்டன; கவசறொருவரது உமடமையுடன் கலந்திருந்தது!
முதலில் 'மபமயக் கொணலிகய...' என்று பொகவதர் கூச் ல் கபொட, சிறிது கநரத்திகலகய
'இகதொ... இங்கககய இருக்கக...' என்று உடன் வந்தவர்கள் சகொடுத்தொர்கள். ஏக்நொதருக்கு
நிம்ைதி கபொனது!
சித்தர், ைனதுக்கு உரமூட்டும் பிரொ ணமன தன் வ ப்படுத்தி, சுவொ த்மத நிர்வகிப்பதன் மூலம்
ைனமத கட்டுக்குக் சகொண்டு வந்து ைகனொஜயம் மூலம் ஸித்திகமளப் சபறுகிறொர்.
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-20
அந்த ரயில், பிளொட்பொரத்தில் இருந்து புறப்பட்டது. அப்கபொது மூன்று கபர் மூச்சிமரக்க ஓடி
வந்தனர். அதற்குள் ரயிலின் கவகம் கூடிவிட்டிருந்தது.
ஆனொலும் தமலசதறிக்க ஓடி வந்து, இரண்டு கபர் ரயிலில் ஏறினர்; ஒருவர் ைட்டும் ரயிமல
தவறவிட்டு விட்டு பரிதொபைொக நின்றொர்!
ைகனொதத்துவம் இந்த அளவில் நின்று கபொகிறது. திரும்பத் திரும்ப நொம் ச ய்தறியொத சில
வி யங்களில்கூட ைனம் லயித்து, வ ப் பட்டு நம்மைச் சிக்கலில் தள்ளுவது ஏன் என்பதற்கு,
கைமல நொட்டு ைகனொவியல் பதில் ச ொல்லவில்மல. இமத உணர இந்திய கயொகக் கமல,
குறிப்பொக பதஞ் லியின் கயொக சூத்திரம் படிப்பது அவசியம்!
சபொதுவொக நொம் ைனம் என்று ச ொன்னொலும், அது சவளி ைனம், உள் ைனம், ஆழ் ைனம்
என்று மூன்று நிமலகளில், மூன்று விதைொகச் ச யல்படுகிறது என்பமத உளவியல்
ஒப்புக்சகொள்கிறது. ஆனொல், அமதயும் தொண்டி ைனமத இயக்குவது எது என்ற ககள்விக்கு,
'பிரொணன்' என்று
கர்ைவிமனக்கு ஏற்ப கரு உருவொக, சுக்கில- சுகரொணித இமணப்பில் உள்ள கொரணப் பிரொணன்
பங்கு வகிக்கிறது என்கறன். கர்ைவிமன எப்படி உருவொகிறது என்று அடுத்த ககள்வி வரலொம்!
ைகனொைய ககொ த்மத ஆள்வது பிரொணைய ககொ ம். பிரொணமன ஒழுங்குபடுத்துவதன் மூலகை
ைகனொலயம் ொத்தியம் என்கிறது இந்திய கயொகக்கமல. பிரொணொயொைம் என்பது பிரொணமன
ஒழுங்குபடுத்தும் யுக்தி. ஆனொல் பிரொணொயொைம் ச ய்தவர்கள் எல்கலொருகை ஞொனிகள்
ஆனொர்களொ என்பது மில்லியன் டொலர் ககள்வி!
ஆனந்தம் பரைொனந்தம்-21
ைறுநொள் கொமல 8 ைணி! வொ லில் நின்று குரல் சகொடுத்தொர் ொது. கணவமனயும் அமைத்துக்
சகொண்டு வொ லுக்கு வந்த அம்ைணி, கணவர் மகயொகலகய ொதுவுக்கு கவட்டி தொனம்
சகொடுக்க மவத்தொர். 'இந்த ொதுவுக்கொ?' என்று சுருதி குமறந்து ககட்டொலும், கவறு
வழியின்றி கவட்டிமயக் சகொடுத்து விட்டு திரும்பினொர் வணிகர். அப்கபொது ொதுவிடம்,
''இனி எதுவொ இருந்தொலும் எங்கிட்ட ககளுங்க கமடக்குப் கபொய் சிரைப்படொதீங்க''
என்றவொறு கணவமரப் பொர்த்து புன்னமகத்தொர் அந்த ைகரொசி.
உங்கள் ைனத்துக்கும் சுவொ த்துக் கும் உள்ள சதொடர்மப உற்று கநொக்கி நீங்ககள அறியலொம்.
ககொபத்தில் மூச்சு கவகைொக சவளிகயறும்; கொைத்தில் மூச்சு சூடொக இருக்கும்; பயத்தில் மூச்சு
பிரொணொ என்றொல் உயிர் ஆற்றல் என்றும், யொை என்றொல் வ ைொக்குதல் என்றும் சபொருள்.
ஆககவ, உயிர் ஆற்றமல வ ப்படுத்தும் யுக்திகய பிரொணொயொைம். அடிப்பமடயில் இது
உடலில் நச்சுக் கழிவுகமள அகற்றி, நொடிகள், க்கரங்கள் ஆகியவற்மறத் தூய்மைப்படுத்தி,
முடிவில் மூமள யின் அதிர்வமலகமள சீரொக்கி, சிந்திக்கும் திறனில் ஒழுங்மக உருவொக்கி
விடுகிறது.
லலிதொ கஸ்ரநொைத்தில், 'பஞ் ப் பிகரத ஆ னொ' என்சறொரு நொைம் உண்டு. இதற்கு, 'ஐந்து
பிணங்கமள ஆ னைொக்கி அைர்ந்திருப்பவள்' என்று சபொருள். ( க்தியின் அர ொட்சி பீடம்,
பிரம்ைொ(கதொற்றம்), விஷ்ணு(கொத்தல்), ருத்ரன்(அழித்தல்), ஈ ொனன்(ைொமய),
தொசிவன்(முக்தி) என்ற இந்த ஐவரின் மீது உள்ளது. பிரம்ைொ, விஷ்ணு, ருத்ரன், ஈ ொனன்
ஆகிய நொல்வரும் நொன்கு கொல்கள். தொசிவன் அவற்றின் மீதுள்ள பலமக. அதன் மீது
லலிமதயின் ஆ னம் உள்ளது. லலிதொ, இவற்றில் அைரவில்மலயொனொல், அது பஞ் ப்கரத
ஆ னம்! உடலுக்கு உயிர் தரும் ஜீவன்... அதொவது க்தி அவகள! க்தி அைர்ந்தொல் அது பஞ்
ப்ரம்ை ஆ னம்! இப்படி ஒரு பொரம்பரிய விளக்கத்மத இந்த நொைொவுக்குச் ச ொல்வர்). ஆனொல்,
சபொருள் புரியொத சிலர், ையொனத்தில் உள்ள பிணங்களின் மீது அைர்ந்திருப்பவள் என்கிற
பொணியில் பிமையொன அர்த்தம் சகொள்கின்றனர்.
உண்மையில்... 'குண்டலினி' எனும் உயிர் க்திதொன் பரொ க்தி. அந்த உயிர் க்தியொனது,
உடம்பின் ஐந்து பகுதிகமள ஐந்து பிரொணன்கள் மூலம் ஆட்சி ச ய்கிறது. அமவ உதொனன்,
பிரொணன், ைொனன், அபொனன், வியொனன்! இமவ தவிரவும் நொதன், கூர்ைன், கிருகரன்,
கதவதத்தன், தனஞ்ஜயன் என ஐந்து உப பிரொணன்கள் குறித்தும் கயொக நூல்கள்
விவரிக்கின்றன. ஐந்து பிரொணன்கள் உடம்பில் எங்சகங்கு தங்கி உள்ளன என்பமத படத்தின்
வொயிலொக கவனித்து அறியுங்கள். இனி, அவற்றின் ச யல்கமள விளக்குகிகறன்.
நைது அறிவு, புலன்கள், இருதயம், ைனம், நொடிகள் அமனத்மதயும் நன்கு சகொண்டு ச லுத்த
உதவும் பிரொணன், நைது தமலமய தங்கும் இடைொகக் சகொண்டு, சதொண்மடயிலும் ைொர்பிலும்
இயங்குகிறது. நைது மூச்ம இயக்கி, உட்சுவொ த்தின் மூலம் இயற்மகயில் உள்ள பிரொண
க்திமயப் சபற்று உதவுகிறது.
உதொனன், ைொர்பில் இருந்தபடி சதொண்மட முதல் தமல வமர ஞ் ரிக்கிறது. அத்துடன் மக-
கொல்களிலும் உலவும் கொற்று இதுதொன்! உடல் வலிமை, நிமனவொற்றல், ச ொற்கமள
குைறொைல் உச் ரிக்கும் திறன், ஐம்புலன்களின் மூலம் சவளிப்படும் தகவமல ைனசுக்குத்
சதரிவித்தல் ஆகியமவ உதொனனின் பணி!
வியொனன் எனும் பிரொணன், இதயத்மத தங்கும் இடைொகக் சகொண்டு உடல் முழுவதும் பரவி,
உணவு ைற்றும் மூச்சுக் கொற்றில் இருந்து பிரித்சதடுக்கப்பட்ட த்மத ரத்த நொளம் ைற்றும்
நரம்புகள் மூலம் உடல் முழுவதும் அனுப்புகிறது. நொம் நைது மக-கொல்கமள விரிக்க, ைடக்க,
உயர்த்த, தொழ்த்த... வியொனகன துமண ச ய்கிறது!
அத்துடன் உடல் தம கமள, நொடி- நரம்புகமள இளக்கிட கயொகொ னம் உதவும். பிரொண
இயக்கச் சீரமைப்பொல் உடல், ைனம், புத்தி மூன்றும் பலன் சபறுகின்றன. சுவொ ம் ஒருமுமற
ரியொக அமைந்து விட்டொல், பிறகு எல்லொகை வரிம யில் வந்து நிற்கும். ஆனொல்,
ககொடொனுககொடி ைக்கள் இமவ குறித்து துளியும் அக்கமற சகொள்வதில்மல!
சுவொ த்மத குதிமர, நூல், கயிறு என ஜொமடயொகப் கபசுவொர்கள் சித்தர்கள். நைது சுவொ ம்...
உடம்மபயும் உயிமரயும் கட்டியிருக்கிற நூல் அல்லது கயிறு. சுவொ ம் சவளிகயற சவளிகயற,
நூலொனது சகொஞ் ம் சகொஞ் ைொக அறுந்துசகொண்கட வருகிறது. கதர் இழுக்கப் பயன்படும்
வடம் எனப்படும் கயிற்மறக்கூட, எலியொனது கடித்துக் கடித்து அறுத்துப் கபொட்டுவிடும்.
அதுகபொல் நொம் விடும் மூச்சு, உடம்பில் இருந்து உயிமர அறுக்கிறது. இந்த சுவொ த்மத வொசி,
பிரொணன், மூச்சு, உயிர், யக்கஞொபவீதம், பிரம்ை சூத்திரம், ைம்ஸம், கஸொைம், குதிமர, நூல்,
கயிறு என ஜொமடைொமடயொகச் ச ொல்கின்றன சித்தர் பொடல்கள். இவற்மற விளக்குவதும்
விளங்கிக்சகொள்வதும் அத்தமன சுலபம் அல்ல!
சித்தர் ஒருவர், இரண்டு நொசித் துவொரங்கமளயும் இரண்டு ங்குகள் என்று தனது பொடலில்
குறிப்பிடுகிறொர். புருவ ைத்தி ஜன்னல்; இதில் வலது - இடது சுவொ மும் இமணவது பின்னல்;
நடுநொசிக் கொற்று தொமர! அந்த சுவொ த்மத ஊத ஊத, பொர்வதி பதியொகிய இமறவனுடன் கூடி
இருக்கலொம் என்கிறொர். அந்தப் பொடல்...
வலது நொசியில் உண்டொகிற பிங்கமல அதொவது சூரிய நொடி கொலத்தில்... கஷ்டைொன கவமல
எதுவும் அப்யொசிக்க, எவ்வித சகொடூரைொன ச ய்மகயும் ச ய்ய, கபொஜனம் ச ய்ய, ைலம்
கழிக்க, கபொகம் ச ய்ய, கடல் யொத்திமர கபொக, ண்மட ச ய்ய, பமட எடுக்க, கஷ்டைொன
ொஸ்திரம் கற்க, குதிமர முதலொன நொற்கொல் ஜீவன்கமள வொங்க - விற்க, ைட்டைொன ைமல ஏற,
குதிமர ஏற்றம், ைல்யுத்தம் ஆகிய கமலகமளப் பயில, ஆறு, குளம், கடல் ஆகியவற்மற
பைக்கம் ச ய்ய, அவற்றில் நீந்த, உகலொகங்கள் குறித்த ொஸ்திரங்கமளப் பொடம் எழுத, பணம்
வொங்க - சகொடுக்க, எஜைொனத்துவைொன கவமல பொர்க்க, அர மனக் கொண, ரண
பிரொண கதகம் குறித்து எவ்வளவு நுட்பைொக ஆரொய்ந்துள்ளனர் நம் முன்கனொர் என்பதற்கு இது
ஒரு ொம்பிள்... அவ்வளவுதொன்!
ஆனந்தம்... பரைொனந்தம்-25
புருவைத்தி என்பது சுழுமுமன நொடி. அந்தக் கரணம் அதொவது ைனம், புத்தி என்கிற இடது
வலது சுவொ ங்கமள ஒருமுகப்படுத்துவது என்பதன் மூலம் சபொன்னுடம்மபப்
சபறுவமதகய சுட்டுகிறொர் என்று சகொள்ளலொம். ொகொத்தமல, கவகொக்கொல், கபொகொப்புனல்
என்ற மூன்று ரகசியக் குறியீடு கமளத் திருவருட்பொவில் பல இடங்களில் அவர் சவளிப்
படுத்துகிறொர். விந்து வீணொக சவளிகயறொமை கபொகொப் புனல்; ொகொத்தமல என்பது
இறப்பற்ற சபருநிமல- அதொவது ைரணமிலொப் சபருவொழ்வு; கவகொக்கொல் என்பது கொற்று
பற்றிய ரகசியம் (கொல் என்பது கொற்மறக் குறிக்கும் ச ொல்); சவந்து அழியொத பிரொணவொயுகவ
கவகொக்கொல். தீய்த்துக் சகடுக்கப்படொத பிரொணனொகிய கொற்று - உடம்பு முதிர்ந்து வொடிக்
சகடொதபடி பிரொணமன அடக்கும் வித்மததமன அறிந்தொல் ைரணம் இல்மல என்கிறொர்.
இகதகபொல், 'விட்ட குமற சதொட்ட குமற' என்கிற பரிபொம , மூச்ம நொசிவழி விட்ட குமற
என்றும், நடுவில் ைறித்து ஏற்றி சுழு முமனயில் பொயவிடுவகத சதொட்ட குமற என்றும்
சபொருளொகிறது என தமிழ்ச் சித்தர் ைரபு நூல் விளக்குகிறது.
சிவவொக்கியர் எனும் சித்தர், கிரொைத்து உதொரணம் ஒன்றின் மூலம் நம்மை ஒரு பிடி பிடிக்கிறொர்
'அகடய்... நீ கொதலித்துக் கல்யொணம் ச ய்த உன் ைமனவிமய, ஒரு ரவுடி கண் மவத்து,
அவமள என்னிடம் அனுப்பு என்றொல், நீகய சகொண்டு கபொய் அவனிடம் க ர்ப்பொயொ?
'சவட்டிவிடுகவன்' என்று புறப்படு வொய் அல்லவொ! அகதகபொல், நொம் ஆம ஆம யொக
வளர்த்த இந்த உடம்மப அந்த எைன் கண்மவத்து ஓமலவிட்டதும் ையொனம்வமர சகொண்டு
கபொய்ப் கபொடலொைொ? முட்டொள்... கொலமனக் கபளீகரம் பண்ணகவண்டொைொ?' என்கிறொர்.
என்ன அைகொன உவமை?! ஆனொல், அமதத் தடுப்பது எப்படி எனும் ககள்வி வரும். இப்படிக்
ககட் பவருக்குத் திருமூலர் பதில் ச ொல் கிறொர்... 'கொற்மறப் பிடித்தொல் கூற்மற (எைமன)
உமதக்கலொம்!'
மதத்திரிய உபநி த் இந்த அறிவு உடமல, ''சிரத்மத இதன் தமல; ரிதம் வலது பொகம்; த்யம்
இடபொகம். கயொகம் இதன் உடல்; ைைத் இதன் கீழ்ப்பகுதி'' என வர்ணிக்கிறது. சிரத்மத
என்பது நம்பிக்மகயுடன் கூடிய ச யமலயும்; ரிதம் - ஒழுங்கு முமறமயயும், த்யம்- ைொறொத
உண்மைமயயும்; ைைத்- பிரபஞ் த்தின் முழு ைனத்மதயும் குறிக்கும்.
நைக்குள்கள பயணிப்கபொம்!
இன்சனொரு ம்பவம்...
நம்மில் பலரும் நிம்ைதிமயத் கதடி ஊர் ஊரொக, ககொயில் ககொயிலொக யொத்திமர ச ல்கிகறொம்.
ஆனொல், தனக்குள் பயணிக்க எவரும் தயொரில்மல. யொத்திமரமய உள்ளுக்குள்கள திருப்புகிற
துணிச் ல், 'தனித்திரு' எனும் வள்ளலொரின் வீரம் பலருக்கு வொய்ப்பகத இல்மல.
உணவு உடல், ைன உடல், பிரொண உடல், அறிவு உடல், ஆத்ை உடல் என ஐந்து உடல்களொகப்
பகுத்து, நொன் எழுதுவது சுலபம். ஆனொல், துல்லியைொகப் பகுக்க முடியொதபடி ஒன்றின்மீது
ஒன்று ஆதிக்கம் ச லுத்திப் பின்னிக்கிடக்கின்றன.
சஜன் ைதத்மதச் ொர்ந்த சபண் துறவி ஒருவர், தன் சீடர்களிடம், ''எப்படியும் ஒருநொள்
ொகத்தொன் கவண்டும். நொன் சகொஞ் ம் வித்தியொ ைொகச் ொக விரும்புகிகறன். அதற்கு
ஏகதனும் கயொ மன ச ொல்லுங்கள்'' என்று ககட்டொர்.
இது ஓர் ஆைைொன பதில். 'வொளொல் க திக்க முடியொதது; சூடு அமடயொதது' என ஆத்ைொமவ
வர்ணிக்கிறது பகவத் கீமத. அந்தத் துறவி ஆத்ைொவின் மையத்தில் இருப்பமதகய, 'இங்கக
எப்கபொதும்கபொல் குளிர்ச்சியொககவ இருக்கிறது' என்று குறிப்பிட்டொர். ஆத்ைொ
ஆனந்தையைொனது; எப்கபொதும் குளிர்ச்சியொகத்தொன் இருக்கும்!
(நிமறவுற்றது)