PERIODICUM SINGULIS MENSIBUS LATINE EDITUM AUXILIUM LATINUM LATIN AID A.P.S. L. ALBERT E. WARSLEY, A. M., Litt. D.; EDITOR and PRESIDENT VOL. IV DECEMBER 1932 NO. 3 10c SINGILLATIM 75c PER ANNUM SIMPLIFIED PRESS, Pubs., Box 54, P. O. Station “S”, BROOKLYN, N. Y. Copyright 1932, by the SIMPLIFIED PRESS, Printed in U. S. A.ee a 2. AUXILIUM LATINUM VOX AMICORUM “Thank you for membership card in AP.S.L. that I just received with the excellent November issue. I am ‘interested in your publication and here at Keuka we are doing all we can to promote an interest in Latin study. I believe you are rendering a real and valuable service to this cause.” A. H. Norton, President, KEUKA COLLEGE, Keuka Park, N. York. “November number of ‘Auxilium Latinum’ arrived this morning. .It seems most attractive in its new dress. I like the idea of the cover- color change monthly, I am using the magazine constantly for sight read- ing with my students who subscribed to it in block form and they are quite interested in it. You are doing a fine work for the classics. More strength to your arm.” A. L. Bondurant, Head of Latin Dept., University of Missis- sippi. “We are the happy recipients of Elizabeth Burke’s ‘Latin Honor Medal’ and it is a beauty far beyond our ex- pectations. To make the presentation a formal one, our Principal will make this award at the next assembly.” Sr. Jeanette, St. Francis Academy, Joliet, I. “Dr. Warsley’s selection of his edi- torial staff and these members’ wil- lingness to help him are commendable indeed. I liked the offerings of Esser and Gerhard, the two latest additions, because of the clarity of their Latin as well as the delightful play of Miss Lawler. Koenig’s football o‘fering is a pleasant novelty. All your other members of last year’s staff continue in their good work as known by us charter A.P.S.L. members and veteran ‘Ansilium Latinum’ readers.” Leslie Kingsley, Secretary B.L.L, Boston, Mass. Commentaria de Libris Julia Sabine, A. B. Newark Library Newark, N. J. BAKER, G.P.—Justinian (N.Y. Dodd 1932). Hoe opus est de vita potentis ineluti hominis et quoque uxoris, Theo- dorae. Liber est pulcher atque historia gracillime et commode seribitur. Titu- lus, autem, esse “Theodora” debuit, quod liber est vero de vita feminae, non hominis. HOLIDAY, CARL—Dawn of Litera- ture (N. Y. Crowell 1931) Hoc opus est conatio demonstrare literaturas orbis terrarum ante aevum classicale. Usum similium nodorum per saecula notat ae traditionem literaturarum Hebraicorum, Graeesrum Romanor- umque sequitur. Materiam Sinicam Indicamque ineludit. FRAZER, SIR JAMES G.—Studies in Greek Scenery, Legend and History. (London Macmillan 1981). Duobus an- te annis, hie auctor versionem et tra- ductionem “Descriptionis Graeciae” cum commentario edidit. Hie liber est selectio notarum seripturaram ceter- arum qui leetori vulgari et viatori in Graecia comes aptus est. PETRIE, SIR W. M. FLINDERS— Seventy Years in Archaeology. (N.Y. Holt 1932). Hie liber totis scholari- bus legendus est. Est de vita operis- que viri qui per totam viam seientiae archaeologieae causa laboravit. In- spirationi iunioribus studentibus erit et rerum gestarum erit monumentum. LAING, GORDON L. Survivals of Roman Religion. (N. Y. Longmans 1981). Hie libellus vestigia religionis Romanae secundum mores supersti- tionesque nostrorum temporum notat. Est plenus factorum quae omnium in- tersunt, Est additio seriei: “Nostrum debitum Graeciae Romaeque.” AUXILIUM LATIN SIMPLIFIED PRESS, Pubs. BOX 54, P.O. STATION “S”, BROOKLYN, N. Y. Official Organ ASSOCIATION for PROMOTION of STUDY of LATIN (GE. §: Th) (Membership Certificate granted to each Subseriber) MANAGING EDITOR: ALBERT E. WARSLEY, AM. Litt. D. (Membre d'honneur de l’Academie Latine d’Echanges Intellectuels), Kindly assisted by following Contributing Associate Editors: A. J. Beres, M. D.; Lillian B. Lawler, Ph. D.; Dr. N. R.; Julia Sabine, A.B. Ph.D.; Theodore Laboure, O.M.I.; A.M.; r Areadius Avellanus, Ph.D. with Mr. George Pazmino as Staff CPP.S.; A.M. Grace D. Veatch, A.M.; E. D. Dai E. 8. Gerhard, M Is, -; Gilbert F, Esser, Artist. Contributions from readers welcome. VOL. IV MENSIS DECEMBER MCMXXXII ___NUM.8 DE PAENULA NATHANIS Gilbert F. Esser, C.PP.S., A.M., St. Joseph’s College Collegeville, Indiana Aliquot pastores nocte in colle jux- ta urbem Bethlehem greges custodi- unt, quorum unus filium suum Na- thanem sie alloquitur: “Fili mi, ubi est paenula tua nova quam ego nuper tibi die matali donavi? Quare veterem paenulam hac tam frigida nocte geris?” Cui juvenis: “O Pater mi, ne mihi irascaris. Hoe vespere dum in urbe Bethlehem ambulabam, obvius fui duobus viatoribus, Josepho nomine, ex longinquo oppido Nazarethe, cum ux- ureula sua Maria. Huie feminae, cum prae frigore magnopere algeret ac tremeret, paenulam dedi, quam Jos- ephus eras mihi restituet.” “Quid, stulte puer! Paenulam pul- chram et pretiosam isti mescio quam vagabundo homini donavisti? Per bar- bam Abnahamae, eam nunquam revi- debis. Viginti ‘shekel’ mihi amisisti. Proh! Proh!” Sene ita gemente, subito lux s insissima super urbem Bethlehem ta est, quae mox totum coelum ci cumfulget, Eodem tempore mille an- gelicae voces hane dulcissimam oan- tant melodiamt ec~ “Gloria in altissimis Deo et in terra pax kominibus bonae voluntatis.” Et dixit ill's angelus: “Nolite timere, ... .-natus est vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in civitate Dayidi. Et hoc vobis (erit) signum: Tnvenietis infantem pann's involutam et positum in praesepio.” Cantu angelorum finito, pastores ad urbem Bethlehem gradu festinan- tes contendunt. In quodam stabulo autem prope portam urbis inveniunt viatores, Josephum et Mariam, et in praesepio infantem recentem natum. Josephus pastores benignus invitat ut intrarent, Mox uxori suas: “Nonne,” “hie est juvenis Nathan, qui tibi paenulam suam dedit ubi frigida eras?” Cui Maria: “Ita est, care Josephe. Oportet ergo ei gratias referre.” Et inclinans accipit infantem filium e praesepio ponitque in mantbus Na- thanis. Hic autem ingenti gaudio suf- fultus parvulum Jesurn pectori ad- stringit et osculatur, mirantibus re- liowis pastoribiis, qui cadunt in fac- jem atque adesent Dominum Jesum Salvatorem myndi.4 AUXILIUM LATINUM FABULAS LATINE INTERPRETATUS EST ARCADIUS AVELLANUS, PH. D. KING OF GOLDEN RIVER (John Ruskin) REX AUREI RIVI CAPUT XI Tum quasillo sublato, lagenulaque aquae benedictae ante oculos Schwartz cstentata, ut labia huius rabie fere spumarent, iter suum susceptum ani- mo perquam erecto prosequebatur. Dies profecto illuxit talis, qualis quempiam, etiam Aureum Rivum non prae oculis ferentem, voluptate beare poterat. Infra, per longitudinem vallis strata roseidarum nebularum iace- bant, e quibus montes in excelsa erup- ebant; humiliores eorum vertices opa- cis obtegebantur umbris, vixaue a flui- tantibus vaporibus discernendi sed leni ascensu sursum vergentes in lumina solis eluctabantur, quae acriori colore rutilo pereurrebant celsiores cautes angulores, tum in lineas planas strati, per fimbrias conicarum pinuum trans- volabant. His multo ialtius, in longin- quo, praeceps cernitur rubicunda rup- es, ruderum mole obruta, castellique im speciem fissa et fracta, innumeris- que fragmentis ac ruderibus constra- ta, ac formas nonnisi in somniis fictas referens caput suum in exeelsum eri- gebat, cuius in anfractibus passim venae nivium sole collustratae, tam- quam cornuta ac ramosa fulgura, qua quaversum repebant; sed et his longe celsius ac superius, nubecula matutina languidius, ac purius et immutabile, in caerulo summum quiescebat, sempi- ternis nivibus opertum, culmen et fas- tigium. Aureus Rivus, qui ex una summitate humiliori, nee nive operta emanabat, iam prope umbris erat obrutus, prae- ter summum asperginis rorem, qui supra variabiles cataractac oras levis fumi instar in altum surgebat, ac vel- uti tenella velorum strata fluitabat in matutinis flabris. (Bxtendetur) * SIRE DE MALETROIT’S DOOR (Robert Louis Stevenson) Ostium Cl. V. De Maletroit CAPUT UT Vine seruposa asperitas cor viatoris in faucem sursum agit; quisque locus spissiori ealigine obumbratus insidias, aut voraginem in via minitatur; ubi autem wer luculentior est, domus vie- inae figuras insolitas sinistrasque in- duunt, acsi eum a via sua lobducere minentur. Dionysio etenim, in diver sorium suum sine notitia publica per- venire enitenti, et verum periculum, et molestia in itinere sublatebat; tamen fortiter et audacter progrediebatur, quoque tamen angulo ad cireumspici- endum moratus. Tam per aliquod tempus Dionysius in angiportu itabat tam angusto ut moros alterutra manu attingere pos- set, cum, denique, angiportus dilatari, acriterque in declive ducere coepit. Manifestum iam mme erat viam hane non suum diversoriam versus tendere; exspectatio tamen plusculi Iuminis eum prorsum tentabat ad exploran- dum. Angiportus in fastigio desinebat, muro pinnato clauso unde inter celsas domos, tamquam ex sepimento con- spectus in vallem informem et opacam aliquot centena pedum, infra. propan- sam patebat. Dionysius deorsum spee- tabat, videbatque summos aliquot ar- borum vertices oscillantes, unumque Incidiorem locum ubi fluvius planitiem percurrebat. Tempestas iam margines nubium cumulorum, lineamentaque collium discernerentur. Lumine dilucu- li incerto aedes ad laevum suum con- spicatur, quae in aliquo numero esse videbantur; muri enim’ earum pinnis turriculisque eminebant; e summa edi- ficii_ mole, posticum sacelli pluribus erismatibus munitum aeritet promine- bat. (Extondetur) TRACTATIONES DE PROMISSIS Quae praestare nolis, eave ne pro- mittas. Priusquam promittas, delibera; sed cum promiseris, fac ut praestes. Fundamentum justitiae est fides; die- torum conventuumque constantia et veritas. Omnia perdidit qui fidem per- didit. Fides nulla vi ad fallendum eog- tur, nullo praemio corrumpitur. Fae magna, nil magni promittens. DE SAPIENTIA Est sapientia prima stultitia caruis- se. Sapientia ars vivendi est, quae nos a libidinum impetu et formidinum ter- rore vindicat. Hoe scito, neminem pos- se bene vivere, sine sapientiae studi. Sapiens nihil fortunae credit, conten- tus virtute, quae opibus non indiget. Maximum indicium sapientiae est, ut verbis opera concordent. Sapientis mens non incurvatur: stat rectus sub quolibet pondere, Non sol- ‘um cum vacas sapientia colenda est; omnia alia sunt negligenda ut ei assi- deamus. Mater omnium bonarum rer- ‘um ¢st sapientia, qua nihil a deis im- mortalibus praestantius homini datum vest. DE LIBERTATE Nemo liber est, nisi qui sibi imper- at. Liber est qui seipso est contentus, et ex se pendet, non ex alterius arbit- rio et imperio. Nulla voluptas viris in- genuis suavior libertate est. Liber est aestimandus qui nulli turpitudini ser- vit; quem animus superbus non inflat. Profecto liberum non facit fortuna, sed virtus: si enim prudens, si justus, si fortis, si modestus, si innocens, si pius quis fuerit, is vere liber est: hor- um si quid absit, pro ea parte se ser- vum sciat. Eo quisque miserior est in servitute, quo felicior in libertate fuit. mailing date of Auxilium Latinum is chang to the second Saturday of each month for which itis dated. PS. L. 5. JOCULARITER ASTROLOGUS Astrologi cuiusdam mos fuit de noe- te domo exire ut coelum stellasque contemplaretur. Aliquando autem, tot- us coelo intentus, in fosaam, quam ante pedes sitam non viderat, incidi Tum alius, per eandem viam iter faciens, cum de gemitu illius, quod acciderat, cognovisset. “Tu optime,” inquit, “qui os in coelum erigebas, ter- wam pedibus subiectam potius intueri debueras.”” LEO ET MUS Mus, a leone eaptus, vitam suam de- precatur; gratias maximas se ei hab- iturum pollicetur. Leo, etsi commotus, ignovit muri, et illum inviolatum: di- misit. Paulo post, ineautius praedam ves- tigans, in laqueos ineidit, quibus as- trictus rugitum maximum edidit; ad quem procurrens mus, et cernens eum in vinculis qui sibi petenti vitam nuper concessisset, accedit ad laqueos et illis corrosis, cum leonem omni periculo liberavisset. “Tibi,” inquit, “Iudibrio eram, ut qui alicui vicissim mullum beneficium prae- stare possem; nune seias velim, posse et murem gratiam referre.” PUER MENDAX Puer, ovium custos, quasi lupum ad- venientem vidisset, opem rusticorum implorabat, clamans: “Heus adeste! mihi a lupo succurrite!” Rustici pleno’ gradu ad puerum ac- currunt; sed lupo nusquam apparente, ad opera sua redeunt, Cum aliquoties per ludum idem puer fecisset et eos decepisset, qui auxilium iaturi advenerant; tandem, lupo irru- ente, miserabili voce orabat, ut sub- veniretur sibi et gregi. Qui vero audiebant, arbitrati illum pariter ac ante ludere, preces plorati~ ‘onesque vani pueri neglexerunt,AUXILIUM LATINUM ALIUS MAGUS (In partibus duabus) THE OTHER WISE MAN by Dr. Henry Van Dyke E. S. GERHARD, A.M., Northeast High School, PHILA., PENN'A. Notandum: Hereby is presented the Latin interpretation in Mr, Gerhards facile be Henry Van Dyke, who the N. ¥ day whe on Nov, oth Neng or aes and Letters, called “a man of many tasks, @ preacher turned teacher, p sey orcadhes alwayeeuo whose sermons, like tone ol good Si. Brendan and St, Anth propriate story by D: Venerable gentleman's eighticth ahes Were attracted” Audivistis fabulam de Tribus Magis orientis et quo modo procul obiverint ut munera sua cunis in urbe Bethle- hem offerrent. Sed Alius Magus erat qui etiam stellam orientem videbat et eam secutum profectus est; tamen numquam cum suis fratribus coram puero Jesu advenit. Late longeque er- rabat et novo modo Unum repperit quem quaerebat. Diebus ubi Caesar Augustus mul- torum regum dominus erat et Hero- des Jerusalem rregnabat, in urbe Ee- batana quidam vir, nomine Artabanus, ineolebat. Bjus domus ad muros urbis vstabat, circum eam thortus pomifer- arom arborum diffundebatur. Alte super arbores lumen per fornices superioris caenaculi collucebat ubi dominus concilium cum suis amicis habebat. Artabanus, altus et subfus- co colore, circa quadraginta anos natus et vestimento sacerdotii antiqui -Magorum, qui ignicultores appellan- tur, ad januam stabat wi hospites suos salutaret. Erant novem hospites acta- te late diferentes sed inter se similes vestimento erant, quae res eos Par thinos mobiles et secutores Zorastris significabat, Bi circum parvam nigram aram ex- tremo in atro sua loca ceperunt, Ar- tabanus aram adsistebat et cantum antiquum occepit. Cantu finito, ad eos obversus est et dixit: “Vobis narrabo de luce veritateque nova, quae ex an- tiquissimis signis ad me pervenerunt. Occulta naturae scrutati sumus et aquae, ignis, herbarumque virtuti salu- tari studimus, sed summa omnis eru- ditionis est cognitio stellarum.” Tum unus ex hospitibus dixit: “Stellae co- gitationes Aeterni sunt: innumerabil- ‘was feted in New You by the American Aca t, diphanat, fisherman es sunt; sed cogitationes viri numer- ari possunt sicut ejus anni. Sapientia Magorum, quod ea ignorantiam suam scit est omnis in terra sapientiae sum- ma. Nos semper homines ortum solis novi videre exspectareque cogimus. Ipsi autem tenebras pares Juci esse ot certam inter eas numquam finituram esse intelligimus.” “Hoc non mihi satisfacit,” respondit Artabanus, “nam, si sine fine nobis ex- spectandum est, si exspectatio impleri non potest, igitur quaerere exspec- tareque non est sapientiae, Debemus fieri similes illis novis magistris Graecorum, qui dicunt nullam verita- tem esse, et tantum eos esse sapien- tes qui vitam in reperiendis explor- andisque mendaciis impendant quae in terra credita sint. Nonne nostri li- bri narrant hoe factum iri et homines fulgorem novae lucis visuros esse?” Tum Artabanus ex sinu tunicae duo seriptura volumina papyri excepit et in genu explicavit. “Annis nune prae- teritis,” dixit, “diu antequam patres nostri Babyloniam venerunt, sapien- tes in Chaldea erant ab quibus primus ex Magis abdita caeli diseebat, et haee prophetia: ‘Stella ex Jacob exibit et sceptrum ex Israel exorietur’ Ego et tres fratres mei antiquas tabulas Chaldeae scrutati sumus, caelo studi- mus et novam stellam repperimus, quae unam moctem luxit et occultata est. Fratres tres mei ad Templum Septem Sphaerarum vigilant, et ego hic vigilo. Si iterum stella Iucebit, de- cem dies me ad Templum exspecta- bunt, denique una ad Jerusalem pro- ficiseemur ut Promissum videamus et adoremur qui Rex Israel nascetur.” ALP. S.L. 1 Artabanus signum iterum adventut- uum esse eredebat atque jam bona sua vendederat et tres gemmas sumpserat. Dum loquitur manum in sinum einc- tus condidit et eas eduxit et pro se in passis voluminibus posuit. Sed amici ejus tantum in eum intuebantur velut si dicta incredibilia fabulamque visus amentis audivissent. Ei omnes se ex- cusaverunt et singuli domum reliquer- unt. Artabanus suas gemimas collegit, in suo einctu eas reponiit, aulam tran- siit, denique inter columnia ad sdlari- um in tecto egressus est. Longe per campum in orientem alba nebula lacus instar extendebatur. Re- pente ex. tenebris ‘caerulea scintilla nata est. “Est signum,” exclamavit Artabanus, “Rex .venit, et. obviam ei procedam.” Mox. Artabanus, Alius_ Magus, in occidentem secundum basem Montis Orontis celeriter vehebatur ut dictam ‘horam cum aliis Magis servar- et. Campum planum Misaeanorum, in- signium claris. equis, et fertiles agros Concabaris prope ingens Templum Astartis quadringentorum columnium transivit. Pnogressus est et sub noctem decimo die sub fractos muros Babyloniae per- venit, Subito eius equus pro atra re in umbra ultimae palmae immobilis sub- stitit. Descendens, hominem trans am jacentem invenit. Eius vestimen- tum mediocre et vultus macilentus monstraverunt eum unum ex Hebraeis probabiliter esse qui etiam frequentes cireum urbem ineolerent. Friguseulum mortis in maseilenta manu erat quam Artabanus prehenserat. Hic miserabil- iter avertit, reliquens corpus ad no- vam sepulturam quam Magi) decentis- simam esse arbitrati sunt—funus de- serti a quo vultures alis atris surgunt et bestiae rapaces furtim se subdue- unt. Cum eunt tantum acervus albor- um ossium in deserto est. Sed ut Arta- anus avertit, a labris senis spirabill gemitus venit, Ile anxius enat: “Quo modo in tenebris moretur,” dixit, “et hospiti morienti ministretur?’ Si tan- tym,.unam horam. morabor, comites mei arbitrabuntur me. iter permisisse et sine me ibunt; si discedam, homo _certe morietur; sj.mgnebo, vita resti- ‘tui potest.” Itaque ad aegrum revertit, in eo ‘versabatur, panem, vinumque dedit. “fandem aeger surrexit et cireumspex- it, “Qu’s es?” dixit. “Cur me hic quae- sivisti ut meam vitam referres?” “Artabanus sum ab urbe Ecbatana, ad urbem Jerusalem eo,” dixit Arba- banus. “Quaeno Unum qui Rex He- bracorum naseetur. Non diutius mihi morandum est;.nam comitatus qui me exspectat sine me discedet.” Cum Ar- tabanus discessurus esset, aeger dix- it: “Sta! Hoc tantum te’ remunerari possum; ubi Messias quaerendus sit, tibi dicere possum; ‘nam nostri pro- phetae dixerunt non in urbe Jerusa- Jem sed in urbe Bethlehem Judese na- tum iri, Dominus te tuto ad-eum locum afferat quod te aegri miseruit.” (Finietur in numero insequenti) TITURIUS TERRIBILIS GEO. PAZMINO DIES PROXIMUS ANTE PROBAGILITER IN LECTO FESTOM NATIVITATIS NUNC GRAvITER ET rT UNDE. DORMIT, PTGIALL TTURL y,/ C4) IIH OccucTANDA, | | |8. AUXILIUM LATINUM ROMAE HISTORIA (EUTROPIUS — 365 A.D.) CAPUT XI Marco Attilio Regulo, Lucio Junio Libone Consulibus, Salentinis in Apu- lia bellum indictum est; eaptique sunt cum civitate simul Brundisini, & de his triumphatum est. Anmo cecélxxvii. cum iam clarum ur- bis Romae nomen esset, arma tamen extra Italiam mota non fuerant.. Ut igitur cognosceretur, quae copiae Ro- manorum essent, census est habitus; tum inventa sunt civium capita cgxeii. millia ccexxxiii. quanquam a condita urbe nunquam bella cessassent. \Bt contra. Afnos bellum susceptum est primum, Appio Claudio & Quinto Ful- vio \Consulibus. In Sicilia contra eos pugnatum est, & Appius Claudius de ~ ‘Afris & rege Siciliae Hierone trium- pinavit. Insequenti anno, Valerio Mareo & Octacilio Consulibus, in Sicilia a Ro- manis res magnae gestae sunt, Taur- orainitani, Catanenses, & praeterea quinquaginta civitates in fidem accep- tae sunt. Tertio anno in Sicilia contra Hieronem bellum paratum est. Is cum omni nobilitate Syracusanorum pacem a Romanis impotravit, deditque angen- ti talenta ducenta. Afri in Sicilia victi sunt, & de his secundo Romae trium- phatum est. Quinto anno belli Punici, quod con- tra Afros gerebatur, primum Romani, C. Duilio & Cn. Cornelio Asino Con- sulibus, in mari dimicaverunt, paratis ravibus rostratis, quas Liburnas voca- bant. Consul Cornelius fraude decep- tus est. Duilius, commisso proelio, Carthaginensium ducem vicit, triginta naves et alteram cepit, xiv. mersit, viii. millia hostium cepit, tria millia occidit; neque ulla victoria Romanis gratior fuit, quod invieti terra, jam- etiam mari plurimum possent. C. Aquilio Flore, L. Scipione \Consulibus, Scipio Corsieam & Sardiniam vastavit, multa millia inde captivorum abduxit, triumphum egit. (Extendetur) SACRAE HISTORIAE PARADISE Deus posuit Adamum et Evam in horto amoenissimo qui solet appellari terrestris, Paradisus, Ingens fluvius hortum itrigabat; ibi erant omnes ar- bores iucundae aspectu et fructus gustu suaves. Inter eas arbor scien- tide boni.et mali erat. Deus dixit Ad- atio: “Utere fructibus omnium arbor- win Paradisi praeter fructum arboris scientiae boni et mali; nam si com- vedas illum fructum, morieris.” DISOBEDIENCE Serpens, qui erat callidissimus om- ‘nium animantium, mulieri dixit: “Cur non comedis fructum istius arboris?” Mulier ¥espondit: “Deus id prohibuit. Si fetigerimus illum, moriemur.” “Minime,” inquit serpens, “non morie- mini~ sed eritis similes Deo, scientes bonum et malum.” Mulier, his verbis decepta, fructum decerpsit et comedit; deinde viro obtulit qui pariter com- edit. VOCABULA MEDICINA ALBERT J. BERES, M. D. Wood-Ridge, N. J. Caput VI Collum, i, N.—neck Comes, itis, M.—companion Commissura, ae,F.—a joining Cdmmunicans, antis—communicating ‘Communis, e—common Compone, ere,-posui,-positus.—to com- pound Concha, ae, F.—hollow part of the ex- ternal ear Conium, i,N.—poison hemlock Conniveo, ere, —ito blink, half close Contraho, ere,-xi, ctus—to draw to- gether Contusio, onis, F.—bruise Conus, us, M.—cone (Extendetur) AL eS, 2. DE VIA FERREA (Railroad) Theodore Laboure, 0. M. L., M. A. San Antonio, Texas (De Caterva) Crew — Caterva, ae, F. Conductor — Ductor, oris, M. Auditor — Inspector, oris, M. To collect — Colligo, ere, legi, lectus, Engineer — Machinator, oris, M. Fireman — Fornaeator, oris, M. Brakeman — Frenator, oris, M. Porter — Janitor, oris, M. (De Cietro) Engine — Cietrum, i, N. To pull — Traho, ere, xi, ctus. Rourdhouse — Cietrorum statio, onis. Boiler — Caldarium, i, N. To boil — Bullio, ire, ivi, itus (intran- sitive). Aenigma Verborum IN TRANSVERSUM r G F ie 7 ir lo i fe re = 4 g tr te |r hao 2 es fe Re Tae NAS pe a se be fy pe fer To boil — Fervefacio, ere, feci, fac-" tus (transitive). Tubular — Tubulatus, a, um. Pipe — Tubus, i, M. Small pipe — Fistula, ae, F. Water — Aqua, ae, F. Steam — Vapor, oris, M. (Extendetur) LATINE COLLOQUAMUR DR. N. R.: ST. LOUIS, MO. I don’t know Latin. Nescio Latine. It's a shame not to know Latin. Turpe est Latine nescire.You speak right. Recte loqueris. How did you learn Latin? Quomodo linguam didicisti? You area good Latin scholar, Bene Latine doc- tus es. Why are you studying the lan- guage of the Romans? Cur linguam Romanorum discis? In order that I may read their writings. Ut eorum scripturas legere possim. It'll soon be raining. Imber instat. Lo, here is, the fist drop and the rain is falling fester. Ecce, haec est prima gutta at- que jam vehementius pluit. Now it’s snowing and I shall make a snow ball. Nune ningit et globum nivalem fae- iam. (Extendetut) bis Eleventh prize-winning Puzzle Factum a Davido Lane Peekskill H. S., Peekskill, N. Y. ‘Transversum Deorsum 1. Accesserunt 1. Contemplamur 8, Hum 2. Litora 9, Opprimere 3. Ut non 12, Iniqua 4. Rogo 14, Ego (ace) 5, Ace, Sing. Term. 15. In 6, Nam 16. Atque 7, Transferendum 17. 8. 8. 10. Neque 18, In 11. Caballi 20. Defectio (stem) 12. Bi 21, Duae Abl.Term. 13. Non trans 23, Nata (Gallice) 18. i 25..C. C. P. 19. Ne et Ut 26. Proficiscendus 21, Acutum 27. Hortor ~ 22, Nov pessimus 28, A. T. I. 24, Nam 29. Negoti 25, Cauri 30. Lilo tempore 31. E 31. Atque 32, Tu (ace) 38, Sum (pars quae- 83. Atque dam) 36, Propria 34 Non nisi 36, Discedatis 36. Duo “atque” 89, Sed 37, Metallum (gen) 41, Id est 38. Exspectationis 42. Perturhatissi- 40. T. I. ‘morum 41. Abl. Plar. Term,